2
10 I Medi-Sfeer 444 14 mei 2014 H et verhaal van praktijk Spikdo- renveld gaat ver terug in de tijd. Waar nu een artsenkabinet ge- huisvest is, scharrelden vijf eeuwen ge- leden kippen rond en loeiden koeien om hooi en aandacht. In het woonstalhuis naast de schuur verbleven de horige boe- ren, die in opdracht van het geslacht van Wezemaal de grond bewerkten en dieren kweekten. In 1672 kwam het domein in handen van de abdij van Tongerlo, en de Norbertijnen zetten het in als pachthoeve. Ruim een eeuw later, in 1795, bezetten de Fransen de regio. Drie jaar later kwamen de Zuid-Nederlandse boeren in opstand tegen de bezetters, maar die laatsten slaagden er relatief eenvoudig in om de Boerenkrijg de kop in te drukken. Emma- nuel Jozef van Gansen, een van de leiders van de krijg, verschuilde zich tijdens de repressie tijdelijk in de spikdorenhoeve en ontsnapte zo aan de dood. De Westelse hoeve overleefde al het tumult en bleef haar functie als boerderij behouden. Tot midden de jaren vijftig van de vori- ge eeuw, toen de schuur voor het laatst gedeeltelijk verbouwd werd, woonden en werkten er boeren op het domein. Daarna kwam het volledige goed leeg te staan. De tijd leek langzaam maar zeker zijn spons te zullen vegen over dit, tot huisarts Rudi Teulingkx het opkocht in 1982. Twintig jaar later werd de hoeve als monument verklaard, en in 2012 diende Rudi’s zoon Tom, die de hoeve intussen had overge- kocht, een aanvraag in om ze te renoveren tot een huisartsenpraktijk. Vandaag, twee jaar later, zitten we met Tom Teulingkx en architect Jan Apers rond de tafel in het antiek-moderne resultaat. Veredeld tuinhuis “Mijn vader is altijd huisarts geweest in het centrum van Westerlo”, vertelt Tom, zelf ook huisarts en voorzitter van de Vereniging van Sport en Keuringsartsen. “Toen ik nog kind was, had hij de kans om deze boerderij en de omliggende grond op te kopen. En dat deed hij ook. Jarenlang stond de hoeve leeg en deed ze dienst als een soort veredeld tuinhuis. Voor ons, zijn kinderen, was dat natuurlijk fantastisch. Een betere plek om te ravotten en om verjaardagsfeestjes te geven, kan je niet vinden.” Toen het gebouw in 2002 als monument werd beschermd, groeide bij Tom en zijn vader het besef van het historische be- lang van ‘het tuinhuis’. Ze besloten uit- eindelijk om de hoeve te renoveren en er hun artsenpraktijk, die ze iets verderop in de straat deelden in onder te bren- gen. Er vlak naast bouwden Tom en zijn gezin een gloednieuwe privéwoning. Met renoveren had vader noch zoon Teulingkx ervaring, maar als schoonzoon van een architect had de jongste Teulingkx wel een voet tussen de juiste deur. Terwijl zijn schoonvader, architect Jos Beutels, zich ontfermde over de nieuwe gezinswoning, ging zijn collega Jan Apers aan de slag met de oude hoeve. Goede bedoelingen “Ik had al een paar beschermde gebou- wen ‘herzien’, mijn vuurdoop was dit dan ook niet”, vertelt architect Jan. En dat was misschien maar beter ook. In ruil voor de renovatiepremie ter waarde van 16% van de totale werken, kreeg Monumentenzorg immers inspraak in de plannen. “Uiteraard kan dat al eens voor een aanvaring zorgen. Om maar iets te zeggen: terwijl haast alle muren tegenwoordig met pleister wor- den afgewerkt, wilde Monumentenzorg dat wij daar kalk voor gebruikten. Omdat dit zo gedaan werd in de 16 e eeuw, luidde hun argumentatie”, aldus Jan Apers. “Het hele project werd dan ook een langgerekte evenwichtsoefening tussen geven en ne- men. Gelukkig botsten we op een erfgoed- consulente die overtuigd was van onze goede bedoelingen en constructief met ons wilde samenwerken. Met oog voor de geschiedenis, maar ook voor de toekomst van het gebouw.” “Omdat de hoeve al eeuwen ongebruikt was, leefde bij velen de indruk dat het niet op een paar decennia meer of min- der kwam”, pikt Tom Teulingkx in. “Maar dat klopte allerminst. Niet alleen was er de timing voor de verhuis van de praktijk, we moesten ook rekening houden met bijvoorbeeld de termijnen voor verbou- wingspremies. Gelukkig had onze erfgoed- consultente ook daar aandacht voor.” Nog belangrijk voor het hele project waren de twee jonge aannemers van De Compa- gnons. “De juiste stielmannen vinden voor een dergelijk initiatief is geen sinecure. De een heeft geen ervaring met renoveren, de ander wil te snel vooruitgaan, nog een ander heeft enkel oog voor zijn portemon- nee… Dat we De Compagnons ontdekten, was dan ook een godsgeschenk”, getuigt Tom. “Dries en Seppe doen niets anders dan oude gebouwen onder handen nemen, ze volgden daar zelfs speciaal een oplei- ding schrijnwerkerij voor in de Pyreneeën. Allebei lopen ze over van arbeidsplezier: ze kwamen hier met plezier werken, ook ’s avonds en in de weekends. En van het een kwam het ander, we zijn intussen vrienden geworden.” Levend contrast Helemaal af is het renovatieproject nog niet, maar sinds 6 januari ontvangen Rudi en Tom Teulingkx wel al hun patiënten in de hoeve. “Heel veel is er voor hen eigenlijk niet veranderd”, vindt die laatste. “Onze MS8502N Op consultatie in het Westelse verleden BEROEPSNIEUWS Naast de oude hoeve staat de rechttoe-rechtaanwoning waar dr. Tom Teulingkx met zijn gezin in woont. Inwoners van de gemeente Westerlo kunnen sinds begin dit jaar op huisartsconsultatie in een stukje cultureel erfgoed. Huis- en sportartsen Rudi en Tom Teulingkx, vader en zoon, renoveerden een eeuwenoude ‘spikdorenhoeve’ tot hun dokterskabinet en houden zo de geschiedenis van de streek mee in leven. Sporttesten gaan door op de zolderverdieping van de spikdorenhoeve. © Luc Roymano Photography © Luc Roymano Photography

Op consultatie in het Westelse verleden

Embed Size (px)

DESCRIPTION

Inwoners van de gemeente Westerlo kunnen sinds begin dit jaar op huisartsconsultatie in een stukje cultureel erfgoed. Huis- en sportartsen Rudi en Tom Teulingkx, vader en zoon, renoveerden een eeuwenoude ‘spikdorenhoeve’ tot hun dokterskabinet en houden zo de geschiedenis van de streek mee in leven.

Citation preview

  • 10 I

    Medi-Sfeer 444 14 mei 2014

    Het verhaal van praktijk Spikdo-renveld gaat ver terug in de tijd. Waar nu een artsenkabinet ge-huisvest is, scharrelden vijf eeuwen ge-leden kippen rond en loeiden koeien om hooi en aandacht. In het woonstalhuis naast de schuur verbleven de horige boe-ren, die in opdracht van het geslacht van Wezemaal de grond bewerkten en dieren kweekten. In 1672 kwam het domein in handen van de abdij van Tongerlo, en de Norbertijnen zetten het in als pachthoeve. Ruim een eeuw later, in 1795, bezetten de Fransen de regio. Drie jaar later kwamen de Zuid-Nederlandse boeren in opstand tegen de bezetters, maar die laatsten slaagden er relatief eenvoudig in om de Boerenkrijg de kop in te drukken. Emma-nuel Jozef van Gansen, een van de leiders van de krijg, verschuilde zich tijdens de repressie tijdelijk in de spikdorenhoeve en ontsnapte zo aan de dood. De Westelse hoeve overleefde al het tumult en bleef haar functie als boerderij behouden.

    Tot midden de jaren vijftig van de vori-ge eeuw, toen de schuur voor het laatst gedeeltelijk verbouwd werd, woonden en werkten er boeren op het domein. Daarna kwam het volledige goed leeg te staan. De tijd leek langzaam maar zeker zijn spons te zullen vegen over dit, tot huisarts Rudi Teulingkx het opkocht in 1982. Twintig jaar later werd de hoeve als monument verklaard, en in 2012 diende Rudis zoon Tom, die de hoeve intussen had overge-kocht, een aanvraag in om ze te renoveren tot een huisartsenpraktijk. Vandaag, twee jaar later, zitten we met Tom Teulingkx en architect Jan Apers rond de tafel in het antiek-moderne resultaat.

    Veredeld tuinhuis

    Mijn vader is altijd huisarts geweest in het centrum van Westerlo, vertelt Tom,

    zelf ook huisarts en voorzitter van de Vereniging van Sport en Keuringsartsen. Toen ik nog kind was, had hij de kans om deze boerderij en de omliggende grond op te kopen. En dat deed hij ook. Jarenlang stond de hoeve leeg en deed ze dienst als een soort veredeld tuinhuis. Voor ons, zijn kinderen, was dat natuurlijk fantastisch. Een betere plek om te ravotten en om verjaardagsfeestjes te geven, kan je niet vinden.

    Toen het gebouw in 2002 als monument werd beschermd, groeide bij Tom en zijn vader het besef van het historische be-lang van het tuinhuis. Ze besloten uit-eindelijk om de hoeve te renoveren en er hun artsenpraktijk, die ze iets verderop in de straat deelden in onder te bren-gen. Er vlak naast bouwden Tom en zijn gezin een gloednieuwe privwoning. Met renoveren had vader noch zoon Teulingkx ervaring, maar als schoonzoon van een architect had de jongste Teulingkx wel een voet tussen de juiste deur. Terwijl zijn schoonvader, architect Jos Beutels, zich ontfermde over de nieuwe gezinswoning, ging zijn collega Jan Apers aan de slag met de oude hoeve.

    Goede bedoelingen

    Ik had al een paar beschermde gebou-wen herzien, mijn vuurdoop was dit dan ook niet, vertelt architect Jan. En dat was misschien maar beter ook. In ruil voor de renovatiepremie ter waarde van 16% van de totale werken, kreeg Monumentenzorg immers inspraak in de plannen. Uiteraard

    kan dat al eens voor een aanvaring zorgen. Om maar iets te zeggen: terwijl haast alle muren tegenwoordig met pleister wor-den afgewerkt, wilde Monumentenzorg dat wij daar kalk voor gebruikten. Omdat dit zo gedaan werd in de 16e eeuw, luidde hun argumentatie, aldus Jan Apers. Het hele project werd dan ook een langgerekte evenwichtsoefening tussen geven en ne-men. Gelukkig botsten we op een erfgoed-consulente die overtuigd was van onze goede bedoelingen en constructief met ons wilde samenwerken. Met oog voor de geschiedenis, maar ook voor de toekomst van het gebouw.

    Omdat de hoeve al eeuwen ongebruikt was, leefde bij velen de indruk dat het niet op een paar decennia meer of min-der kwam, pikt Tom Teulingkx in. Maar dat klopte allerminst. Niet alleen was er de timing voor de verhuis van de praktijk, we moesten ook rekening houden met bijvoorbeeld de termijnen voor verbou-wingspremies. Gelukkig had onze erfgoed-consultente ook daar aandacht voor.

    Nog belangrijk voor het hele project waren de twee jonge aannemers van De Compa-gnons. De juiste stielmannen vinden voor een dergelijk initiatief is geen sinecure. De een heeft geen ervaring met renoveren, de ander wil te snel vooruitgaan, nog een ander heeft enkel oog voor zijn portemon-nee Dat we De Compagnons ontdekten, was dan ook een godsgeschenk, getuigt Tom. Dries en Seppe doen niets anders dan oude gebouwen onder handen nemen, ze volgden daar zelfs speciaal een oplei-ding schrijnwerkerij voor in de Pyreneen. Allebei lopen ze over van arbeidsplezier: ze kwamen hier met plezier werken, ook s avonds en in de weekends. En van het een kwam het ander, we zijn intussen vrienden geworden.

    Levend contrast

    Helemaal af is het renovatieproject nog niet, maar sinds 6 januari ontvangen Rudi en Tom Teulingkx wel al hun patinten in de hoeve. Heel veel is er voor hen eigenlijk niet veranderd, vindt die laatste. Onze

    MS8502N

    Op consultatie in het Westelse verledenBEROEPSNIEUWS

    Naast de oude hoeve staat de rechttoe-rechtaanwoning waar dr. Tom Teulingkx met zijn gezin in woont.

    Inwoners van de gemeente Westerlo kunnen sinds begin dit jaar op huisartsconsultatie in een stukje cultureel erfgoed. Huis- en sportartsen Rudi en Tom Teulingkx, vader en zoon, renoveerden een eeuwenoude spikdorenhoeve tot hun dokterskabinet en houden zo de geschiedenis van de streek mee in leven.

    Sporttesten gaan door op de zolderverdieping van de spikdorenhoeve.

    L

    uc R

    oym

    ano

    Phot

    ogra

    phy

    L

    uc R

    oym

    ano

    Phot

    ogra

    phy

  • I 11

    Medi-Sfeer 444 14 mei 2014

    vorige praktijk, naast het huis van mijn va-der, ligt hier 80 meter verder in de straat. Wel hebben we van de verhuis gebruikge-maakt om onze organisatie te herschikken. We werken nu enkel nog op afspraak, vrije consultaties zijn verleden tijd. Maar daar hadden we iedereen in de buurt over inge-licht via een informatiefolder die we eind vorig jaar met de post hebben verspreid. En dat heeft duidelijk gewerkt: we kregen nog geen enkele patint over de vloer die geen afspraak had vastgelegd. Behalve dan mensen die het gebouw nog van vroeger kennen en nu eens willen zien hoe het er vanbinnen uitziet.

    Wie denkt dat dat interieur zuiver antiek oogt, heeft het bij het verkeerde eind. Samen met interieurarchitect Johan Van Staeyen heeft Tom voor een mix van zuivere restauratie en totaal nieuwe elementen gekozen, en dat levert een mooi geheel op, zegt Jan. Dat contrast zie je trouwens ook van buitenaf, met naast de oude hoeve de nieuwe recht toe-rechtaan woning. Die tegenstelling brengt het geheel tot leven.

    We hebben er opzettelijk voor gekozen om niet alles herop te bouwen zoals vroe-ger, vult Tom aan. We konden bijvoor-beeld maar moeilijk de oude deurhoogtes behouden, dan mochten we elke dag een extra hechting uitvoeren. (lacht) Maar er speelden ook andere zaken mee. Zo moet een artsenpraktijk toch voldoen aan be-paalde hyginische voorschriften. Een an-dere vereiste is de verwarming. Isoleren was niet mogelijk, dus hebben we voor vloerverwarming geopteerd.

    Tijd brengt raad

    Dat alles wat langer heeft aangesleept dan oorspronkelijk gepland, heeft ook zijn voordelen. Bij een dergelijk plan mag je niet alles meteen willen doen, of er is zo-veel dat je vergeet, vindt de huisarts uit Westerlo. De voorbije jaren ben ik dikwijls in de toen nog lege hoeve komen zitten. Gewoon om het gebouw te leren kennen, om het te laten praten. En dat heeft er mee toe geleid tot wat hier vandaag staat.

    Het resultaat mag er inderdaad zijn, beaamt Jan Apers. Positief is ook dat de

    hoeve een semipublieke functie kreeg. De volgende jaren zullen hier honderden pa-tinten passeren die zo in contact komen met de wortels van de regio. Zonder deze hoeve valt de abdij van Tongerlo nu een-

    maal niet te begrijpen en was Westerlo alle voeling met dit belangrijk stuk plaat-selijke geschiedenis verloren.

    Tijs Ruysschaert

    L

    uc R

    oym

    ano

    Phot

    ogra

    phy

    Eurogenerics NV Heizel Esplanade b 22 - 1020 Brussel T: 02/479 78 78 - F: 02/479 45 45 e-mail : [email protected] www.eg.be

    1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL Trazodone EG 100 mg tabletten. 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING Elke tablet bevat 100 mg trazodonhydrochloride. 3. FARMACEUTISCHE VORM Tabletten. 4. THERAPEUTISCHE INDICATIES De behandeling van ernstige depressieve episoden. 5. DOSERING EN WIJZE VAN TOEDIENING Voor oraal gebruik. Volwassenen: De optimale dosering moet individueel bepaald worden voor elke patint. De aanvangsdosering is 150 mg per dag, verdeeld over meerdere giften en na de maaltijd, of als n enkele dosis voor het slapen gaan. De dosis kan elke 3 tot 4 dagen met 50 mg per dag (bij voorkeur voor het slapen gaan) worden verhoogd tot een optimaal therapeutisch effect is bereikt. De dosering mag worden opgebouwd tot een dosis van 400 mg per dag, verdeeld over meerdere giften en na de maaltijd, of als n enkele dosis voor het slapen gaan. Bij toepassingen van meerdere giften moet het grootste deel van de verdeelde dosis voor het slapen gaan worden ingenomen. Bij gehospitaliseerde patinten mag de maximale dagelijkse dosering geleidelijk worden verhoogd tot een maximum van 600 mg per dag, ingenomen in meerdere giften. Klinische respons is meestal zichtbaar binnen twee tot vier weken, na het bereiken van een effectieve dosering. In het geval dat de patint niet reageert, mag de dosering worden verhoogd tot het maximaal aangeraden. Indien hierna geen respons volgt na twee tot vier weken moet de behandeling gestaakt worden. Na het bereiken van een bevredigende klinische respons moet de dosering minimaal vier weken gehandhaafd worden. Na deze periode kan de dosering geleidelijk worden afgebouwd, afhankelijk van de therapeutische respons. Patinten dienen patinten de laagste effectieve dosis te krijgen en periodiek opnieuw beoordeeld te worden om te bepalen of het nog noodzakelijk is om de onderhoudsbehandeling voort te zetten. In het algemeen wordt aangeraden om de behandeling voort te zetten totdat de patint vier tot zes maanden symptoomvrij is; daarna kan de dosering geleidelijk worden afgebouwd en de therapie uiteindelijk worden beindigd. Ouderen: Voor zeer oude, of zwakke patinten, is de aanbevolen dosis verlaagd tot 100 mg per dag, verdeeld over meerdere giften of als n enkele dosering voor het slapen gaan. Dit mag, onder toezicht, geleidelijk worden verhoogd, zoals beschreven onder volwassenen, afhankelijk van de verdraagbaarheid en werkzaamheid. In het algemeen moeten doses van boven de 100 mg worden vermeden bij deze patinten. Het is onwaarschijnlijk dat een dagelijkse dosering van 300 mg wordt overschreden. Pediatrische patinten: Trazodone EG wordt niet aanbevolen voor kinderen onder de 18 jaar vanwege een tekort aan gegevens over veiligheid en/of werkzaamheid. Leverfunctiestoornis: Trazodon ondergaat uitgebreid levermetabolisme, en wordt ook geassocieerd met levertoxiciteit, zie rubriek Bijwerkingen. Daarom moet extra voorzichtigheid in acht genomen worden bij het voorschrijven aan patinten met leverfunctiestoornissen, vooral in gevallen van ernstige leverfunctiestoornis. Periodieke controle van de leverfunctie moet worden overwogen. Nierfunctiestoornis: Aanpassing van de dosis is meestal niet noodzakelijk, maar voorzichtigheid dient in acht te worden genomen bij het voorschrijven aan patinten met nierfunctiestoornissen. Wijze van toediening en gebruiksduur: Vermindering van bijwerkingen (toename resorptie en afname in piek-plasmaconcentratie) kan worden bereikt door trazodonhydrochloride na de maaltijd in te nemen. De tabletten dienen met voldoende vloeistof (bijvoorbeeld een glas water) direct na de maaltijd te worden ingenomen. 6. CONTRA-INDICATIES Overgevoeligheid voor het werkzame bestanddeel trazodonhydrochloride of voor n van de hulpstoffen. Alcoholintoxicatie en intoxicatie met hypnotica, Acuut myocardinfarct. 7. BIJWERKINGEN Gevallen van zelfmoordgedachten en zelfmoordgedrag werden gemeld tijdens of kort na de behandeling met trazodon. De meest voorkomende bijwerkingen zijn: duizeligheid, slaperigheid, moeheid, nervositeit en droge mond. Sommige van de genoemde bijwerkingen zijn op zichzelf veel gemelde symptomen in gevallen van onbehandelde depressie, zoals geremdheid, droge mond, obstipatie, tremor en duizeligheid. De frequentie wordt gedefinieerd als: zeer vaak (> 1/10), vaak ( 1/100, < 1/10); soms (1/1.000, < 1/100); zelden ( 1/10.000, < 1/1.000); zeer zelden (< 1/10.000), niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald). Bloed- en lymfestelselaan-doeningen: Zelden: bloeddyscrasien, inclusief agranulocytose, eosinofilie, leukopenie, thrombocytopenie en anemie. Immuunsysteemaandoeningen: Vaak: allergische reacties. Endocriene aandoeningen: Niet bekend: Syndroom van inadequate antidiuretische hormoonsecretie. Voedings- en stofwisselingsstoornissen: Vaak: gewichtstoename, anorexie en verhoogde eetlust. Soms: gewichtsafname. Niet bekend: hyponatrimie. Psychische stoornissen: Zeer vaak: nervositeit. Vaak: expressieve afasie, verwardheid, desorintatie, manie, agitatie (heel soms overgaand in delirium), agressieve uitbarstingen, hallucinaties. Niet bekend: verergerende wanen, geremdheid, angst, zelfmoordgedachten en sucidaal gedrag, slapeloosheid, nachtmerries, ontwenningssyndroom. Zenuwstelselaandoeningen: Zeer vaak: duizeligheid, sufheid. Vaak: tinnitus, hoofdpijn, slapeloosheid, tremor. Soms: serotonine syndroom, convulsies. Zelden: myoclonus. Zeer zelden: neuroleptisch maligne syndroom. Niet bekend: vertigo, rusteloosheid, verminderde alertheid, geheugenstoornissen, paresthesie, dystonie. Oogaandoeningen: Vaak: accommodatiestoornissen en zichtstoornissen; soms glaucoom, oculaire pruritus, wazig zien. Hartaandoeningen: Vaak: hartkloppingen, bradycardie, tachycardie. Onbekend: hartritmestoornissen (waaronder Torsades de Pointes, premature ventriculaire contracties, ventriculaire tachycardie), ECG-afwijkingen (QT-verlenging). Bloedvataandoeningen: Vaak: orthostatische hypotensie, hypertensie, syncope. Ademhalingsstelsel-, borstkas- en mediastinumaandoeningen: Vaak: nasale/sinale congestie. Soms: dyspnoea. Maagdarmstelselaandoeningen: Zeer vaak: droge mond. Vaak: smaakveranderingen, flatulentie, misselijkheid, braken, obstipatie, diarree, dyspepsie, buikpijn, gastro-enteritis. Niet bekend: darmperforatie, paralytisch ileus, maagdarmspasmen en hiatus hernia, speekselvloed. Lever- en galaandoeningen: Zelden: leverfunc-tieafwijkingen (waaronder geelzucht en levercelbeschadiging). Niet bekend: intrahepatische cholestase. Huid- en onderhuidaandoeningen: Vaak: huiduitslag, pruritus. Niet bekend: hyperhidrose. Skeletspierstelsel- en bindweefselaandoeningen: Vaak: asthenie, pijn in de borst, pijn in de ledematen, pijn in de rug. Niet bekend: myalgie, artralgie. Nier- en urinewegaandoeningen: Niet bekend: moeilijkheden bij het begin van de stroom van urine, mictiestoornissen. Voortplantingsstelsel- en borstaandoeningen: Soms: verminderd e libido. Zeer zelden: priapisme. Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen: Vaak: transpiratie, opvliegers, oedeem, influenza-achtige symptomen. Niet bekend: zwakte, vermoeidheid, koorts. Onderzoeken: Niet bekend: Verhoogde leverenzymen. Algemene opmerkingen: Trazodone heeft geen effect op slagaderlijke bloed pCO

    2 of pO

    2 spiegels

    bij patinten met ernstige respiratoire insufficintie door chronische bronchiale of pulmonale aandoeningen. 8. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Eurogenerics NV. 9. NUMMER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN BE439607. 10. AFLEVERING Op medisch voorschrift. 11. DATUM VAN GOEDKEURING VAN DE TEKST 07/2013.

    15

    12

    * Voor de kostprijs van 12 maanden behandeling met het merkgeneesmiddel, heeft uw patint 15 maanden behandeling met TRAZODONE EG 100mg 90 tabletten (dit is geen indicator voor de behandelingsduur maar een prijsratio berekend op basis van het remgeld betaald door de actieve patint).

    Trazodone EGOpnieuw

    rustig genieten

    TRAZODONE EG P.P. Remgeldgewoon

    Remgeldvoorkeur

    100 mg 30 tabl. 7.59 1.10 0.66

    100 mg 90 tabl. 11.40 2.40 1.44

    Uniek : tablet van 100 mg deelbaar in vier

    26031_Pub_trazodone_RMN_210x297_NL.indd 1 28/02/14 11:36

    Interieurarchitect Johan Van Staeyen slaagde er wonderwel in om klassiek en modern met elkaar in harmonie te brengen.

    Artsenpraktijk Spikdorenhoeve dingt mee naar de Vlaamse Monumentenprijs 2014. Rond deze tijd selecteert het agentschap Onroerend Erfgoed maximum tien kandidaturen per provincie. Later deze maand komt de jury van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen samen, en in juli worden de laureaten bekendgemaakt. Wie uiteindelijk gaat lopen met de Vlaamse Monumentenprijs weten we in september.

    BEROEPSNIEUWS