20
SUPLEMENTO DOMINICAL Diario de Ferrol 9 de febrero de 2014 Año XV / Número 815 “Existen infinitas posibilidades de ocio, también con frío y lluvia” SANDRA BLANCO DIRIGE LA PRIMERA EMPRESA DE OCIO INFANTIL DE GALICIA, UNA HERRAMIENTA MUY ÚTIL QUE RESULTA FUNDAMENTAL PARA LOS PADRES CINE MÚSICA “Nebraska”, candidata a seis Oscar, es uno de los estrenos más destacados de la semana Néstor R. Pardo trae el country folk a la escena discográfica gallega con su trabajo “Pardo” Berta Dávila ,muestra su estilo estético, puro y perfecto en “O derradeiro libro de Emma Olsen” LIBROS N ordesía

ordesía - El Diario de Ferrol...lees la letra pequeña te das cuenta de que casi nadie cumple los requi-sitos. En mi caso sí he encontrado asesoramiento en algunas entida-des que

  • Upload
    others

  • View
    3

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

SUPLEMENTO DOMINICALDiario de Ferrol

9 de febrero de 2014Año XV / Número 815

“Existen infinitas posibilidades de ocio, también con frío y lluvia”SANDRA BLANCO DIRIGE LA PRIMERA EMPRESA DE OCIO INFANTIL DE GALICIA, UNA HERRAMIENTA MUY ÚTIL QUE RESULTA FUNDAMENTAL PARA LOS PADRES

CIN

E

SIC

A“Nebraska”, candidata a seis Oscar, es uno de los estrenos más destacados de la semana

Néstor R. Pardo trae el country folk a la escena discográfica gallega con su trabajo “Pardo”

Berta Dávila ,muestra su estilo estético, puro y perfecto en “O derradeiro libro de Emma Olsen”

LIB

RO

S Nor

des

ía

páx

inaL

iter

aria

28

Diario de FerrolDOMINGO,9 FEBRERO DE 2014N

ord

esí

a

NA REXIÓN DO LANGUEDOC-ROSSELLÓ, COSTA AZUL FRANCESA, SÈTE ACOLLE O ESCEARIO DO POEMA DE PAUL VALÉRY CONVERTIDO EN REFERENTE UNIVERSAL

En Sète, na Provenza francesa, está o “cemi-terio mariño” de Paul Valéry. A cidade, da

que tamén era orixinario Georges Brassens, arrodea o monte Stª Clai-re, enclave verde entre a chaira areosa. Un mar de cor añil, máis metálico e oscuro debaixo das pon-tes, penetra a través dos numerosos canais que a atravesan.

A semellanza con Venecia é inevitábel pero Sète é menos lán-guida e máis activa e industrial, cun importante porto pesqueiro. Ao contrario que en Venecia, onde a auga chega á porta das casas, aquí as rúas veirean os canais. As cores amarelas, sienas e ocres das facha-das dos edificios burgueses eslúen-se nas augas. No Canal Royal, preto do Pazo Consular, asistimos aos pre-parativos de “Les Joustes”: en pe-quenas barcas típicas, mariñeiros vestidos de branco e adornados con cinchas azuis e vermellas, empú-rranse con palancas de madeira até dar co rival na auga. O nome do vencedor grávase no chan do mu-seo Paul Valéry. Contra a noitiña chegan os barcos cargados de peixe. Nos barrios populares, grellas de

mariscos e pescados impregnan de gorentoso aroma o ár.

De camiño ao esceario do poe-ma, lembramos a frase de Píndaro que o encabeza: “Alma miña, non aspires á inmortalidade/ pero agota os límites do posíbel”. E os célebres versos cos que enceta: “Este teito tranquilo polo que cruzan as pom-bas/ palpita entre os piñeiros e as tumbas/ Mediodía puntual acende os seus lumes/ ¿O mar, o mar sem-pre recomenzado”.

O “Cemiterio mariño” publicouse por primeira vez en La Nouvelle Re-vue Française, en 1920. Dous anos despois Valéry incluíuno no seu li-bro “Charmes”.

Sobre unha métrica pautada sus-téntase os versos que recollen temas intelectuais e afectivos caros ao poeta. O “teito” non alude ao ceo senón ao mar inmóbil sulcado por velas brancas, as “pombas”. A quie-tude do espacio, na claridade solar do mediodía, representa o Non Ser absoluto. A xerfa escumosa na ore-la, facéndose e desfacéndose, intro-duce o movemento, o traballo do mar sen acougo nin fin, sempre “re-comenzado”. O silencio iguala in-tres e séculos.

vivir; pola contra, o sol, simboliza o absoluto implacábel, a morte.

Desde o cemiterio a vista extén-dese sobre o mar escentilante. As tumbas, entre cipreses aillados, te-ñen case todas un retrato do defun-to. Na de Valéry, a sexta da fileira, indícase “Grassi”, apelido dos seus antepasados. E no bordo dianteiro, Paul Valéry (1871-1951), datas do nacemento e da morte. Debaixo, case borrados, os dous últimos ver-sos da primeira estrofa: “O recom-pense aprés une pensée/ Qu´un long regard sur le calme dos dieux”. (“Que mellor recompensa despois de tanto cavilar/ que unha longa ollada sobre a calma dos deuses”).

Nesa inmobilidade/estática da natureza, o ser humano é o fuxidío, o mutábel, unha mancha, un lixo na hora plena. Porén, a quietude to-tal é a morte; a vida é corpórea, continxente. O estourar das ondas contra as rochas, o vento, quebran ese “teito inmóbil” nun trunfo do fugaz sobre o intemporal, do huma-no sobre o eterno, da vida sobre a nada. Desde unha profunda intui-ción poético-filosófica, Valéry afir-ma a existencia latexante fronte á rixidez do absoluto. Unha vida fráxil, efémera, finita, enfrontada na súa pequenez á inmortalidade divina. O ritmo, o movemento do mar significan a consciencia dese

XULIO VALCÁ[email protected]

Ilustración de Xabier Garo.

Sète, a cidade do “cemitério mariño”

Edita Fundación José Manuel Lara. Sevilla, 2013. 494 páginas. Libro imprescindible para los interesados en la vida y obra de Juan Ramón Jiménez, uno de los grandes poetas de la literatura española. Recoge las entrevistas hechas al escritor, entre 1901 y 1958.

Edita Xunta de Galicia, 2006. 89 páginas.“A construcción da Galicia urbana” es el subtítulo de este volumen que pretende evitar el desastroso feísmo que ha asolado tantas ciudades, amparado por la vul-garidad de los que propiciaron el “boom” inmobiliario.

Edita Taller de Traducción Literaria. Alemania, 2013. 188 páginas. La Universidad de Kiel, bajo la dirección del profesor Javier Gómez-Montero, ha publicado una selección de poetas traducidos al ale-mán, entre ellos Cunqueiro, Fernán Vello y Rivas.

La Factoría de Ideas. Madrid, 2013. 320 páginas.Inglaterra, 1611. Hannah Marston envidia la vida aventurera de su hermano, así que se embarca como polizona en el barco de este. Al llegar a Japón, su sufrimiento se ve recompensado, pero la secuestran.

POR OBRA DEL INSTANTESOLEDAD GONZÁLEZ RÓDENAS

MANUAL DE BOAS PRÁCTICAS DE REHABILITACIÓN... JAVIER RAMOS GUALLART

ALLÁ EN EL NORTEVARIOS AUTORES

EL KIMONO ESCARLATACHRISTINA COURTENAY

librosRecomendados

“Compartimos experiencias e

ideas para que la vida de los niños sea más relajada”

Con 29 años recién cumplidos Sandra Blanco, doctora en Comunicación y li-

cenciada en Periodismo, es la máxi-ma responsable de la primera guía gallega pensada por y para el ocio infantil y, por ende, el de toda la fa-milia. Se trata de “lamariola” (la-mariola.es), un catálogo de pro-puestas de todo tipo con una única finalidad, la de que los más peque-ños disfruten de su tiempo libre acompañados de su familia y que esta conozca al mínimo detalle to-das las alternativas posibles. De he-cho, la web recopila y difunde acti-vidades, eventos culturales, educativos, didácticos y deportivos que se organizan en las cuatro pro-vincias gallegas, presentando la in-formación de forma clara y sencilla.

¿Cómo se gesta “lamariola”?Al cursar el máster de Marketing y Comunicación Digital realicé junto a una compañera, Clara Seoane, un proyecto final que consistía en el desarrollo de un plan de comunica-ción para una guía infantil. Es en este momento cuando se empieza a idear lamariola. Pasado un tiempo, las dos nos quedamos sin trabajo y decidimos poner en marcha lo que ya habíamos iniciado. Hemos reali-zado tanto el contenido, como el diseño y el desarrollo de la web.

¿Qué ofrece la guía y en qué momento echa a andar?Comienza a funcionar en el verano de 2012. Se trata de una guía de ocio infantil en la que proponemos planes para disfrutar del tiempo li-bre y hacerlo en familia. Funciona como un escaparate de la oferta de ocio infantil y familiar en Galicia. Recopilamos y difundimos las acti-vidades y eventos tanto culturales, educativos, didácticos como depor-tivos, que se organizan en las cuatro provincias gallegas. Intentamos dar respuesta a la pregunta que siempre se hacen los padres, ¿A dónde va-mos hoy con los niños?, ofreciendo diferentes alternativas y presentan-do la información de una manera clara, sencilla y accesible para acor-tar el tiempo de búsqueda.

¿Cuentan los jóvenes empren-dedores como usted con apo-yos suficientes para poner en marcha iniciativas como esta?Emprender un proyecto no es tan bonito como lo pintan. Lo cierto es que apenas existen ayudas y aun-que he encontrado algunas, cuando lees la letra pequeña te das cuenta de que casi nadie cumple los requi-sitos. En mi caso sí he encontrado asesoramiento en algunas entida-des que te apoyan en los primeros pasos, pero eres tú misma la que tie-nes que encontrar financiación y salir adelante. Cada trimestre los impuestos y las cuotas de autóno-mos, que han subido de nuevo, su-ponen un freno más para que tu proyecto sobreviva. Nos lo ponen difícil, la verdad.

SANDRA BLANCO RAMILDOCTORA EN COMUNICACIÓN Y EMPRENDEDORA

BLANCO IDEÓ Y CREÓ LA PRIMERA GUÍA DE OCIO INFANTIL DE GALICIA, “LAMARIOLA” /M.F.

hasta qué punto condiciona el ocio familiar?La verdad es que existen infinidad de propuestas incluso en estos me-ses de invierno. Teatros, bibliotecas y centros infantiles tienen amplias ofertas para los niños y familias. Eso sí, depende mucho de cada ciudad.

¿Al margen de espacios cerra-dos existen alternativas de ocio al aire libre en las ciudades?Las hay, aunque muy condicionadas siempre por el tiempo. No obstante, salvo en los meses más lluviosos, podemos hacer muchos planes al aire libre. Desde rutas de senderis-mo adaptadas a niños, parques in-fantiles, excursiones y también acti-vidades deportivas.

¿Para qué edades están enfoca-

das sus propuestas de ocio?Principalmente están enfocadas para bebés y niños de hasta 12 años. También solemos recomendar algu-nos planes para embarazas y planes familiares, muchos de ellos dirigi-dos a todas las edades.

¿Qué ciudad gallega ofrece más alternativas?Creo que A Coruña es una de las ciudades con más oferta de ocio pensada para los niños y las fami-lias. También Vigo, Santiago y Pon-tevedra tienen interesantes pro-puestas. Bueno, y en Lugo y Ourense se está haciendo bien. Lo cierto es que cada vez se piensa más en los más pequeños y se organizan gran cantidad de actividades pero que no llegan a los padres.

¿Y qué propones para un día frío y lluvioso como el de hoy?Uno de los planes que más reco-miendo para los domingos es ir al teatro. Los fines de semana suele haber funciones en casi todas las ciudades. Y otro plan estupendo para un día como el de hoy es acu-dir a algún museo. Aunque muchas familias no suelen visitarlos, los ni-ños lo disfrutan un montón y suelen tener un precio asequible a todos los bolsillos.

¿Qué acogida está teniendo “lamariola”?¡Muy buena! La respuesta es muy positiva. La verdad es que los lecto-res agradecen mucho este tipo de información. En internet hay un caos informativo en este ámbito, es decir, mucha y muy dispersa. Lo que hacemos en lamariola es precisa-mente eso, unificarla en una misma web utilizable y con contenidos re-lacionados. No solo hablamos de los planes fuera de casa, también recomendamos actividades para hacer en dentro; nuestro blog es un pequeño rinconcito donde habla-mos de libros y lectura, de manuali-dades, de recetas ricas para cocinar con los niños, de moda, de decora-ción, un poco de todo.

¿Es mucho más que una guía, entonces?Bueno, “lamariola” es una web que se inspira en el juego tradicional que le da nombre, que es a su vez la filosofía de la empresa. Cada día di-bujamos nuestra mariola de ideas y tratamos de compartir experiencias y momentos para que la vida de nuestros niños sea más relajada en un entorno cuidado, sin prisas y dis-frutando de las pequeñas cosas.

¿Cómo se sostiene un negocio como este?Trabajo con sponsors y colaboracio-nes de empresas y organismos pú-blicos a través de la publicidad, que es fundamental para una web.

¿“lamariola” se dirige funda-mentalmente a los padres, no?Sí, es una web principalmente diri-gida a los padres, aunque me escri-ben profesores contándome que también les es muy útil. En general es para toda aquella persona rela-cionada con el ocio infantil. Hoy en día ya sabemos que los abuelos tam-bién se ocupan de los niños, así que también ellos pueden consultarla.

¿Un clima como el de Galicia

Emprender un proyecto de

negocio no es tan bonito como lo pintan pues no nos lo ponen nada fácil, la verdad

Proponemos planes para hacer

fuera y también dentro de casa, en familia

laEntr

evis

ta

29

Diario de FerrolDOMINGO,

9 FEBRERO DE 2014 Nord

esí

a

Fermosa historia para nenos a partir

dos dez anos a que propón Editorial

Galaxia. Sabela Núñez fai unha com-

parativa a través das vidas e universos

de dúas rapazas da mesma idade que

viven vidas completamente diferen-

tes, unha en Galicia e a outra en Ucraí-

na, nun centro de acollida. Á galega, Xiana, non lle falta de nada e o que ten pa-

rece que non lle chega. Á outra, Anya, que vive nun fogar infantil en Ucraína,

calquera pequena cousa lle resulta do máis satisfactorio. Das súas vidas, inque-

danzas e desexos dan conta elas mesmas, unha a través dun blogue que acaba

de crear coa súa segunda tableta -a primeira non tiña tanta memoria como ela

quería e pediu unha nova aos seus avós-, e a outra a través dun diario herdado

que chegou por medio dunha doazón que fi xeron ao centro onde vive. Aínda

que a miles de quilómetros de distancia, as súas vidas crúzanse nun momento

dado e dende entón todo cambiará para as dúas mozas. Xiana xa non volverá a

ser a mesma de antes e os seus valores tampouco, mentres que Anya verá cum-

prido un dos seus maiores soños ao recibir un gran agasallo. Narración emotiva.

Aínda que máis famoso por ter escrito

“As minas do rei Salomón”, o autor bri-

tánico Henry Rider Haggar tamén es-

cribiu, entre outras, “Eric ollos brillan-

tes”, para moitos o seu mellor traballo.

Trátase dunha historia que recupera do

esquecemento Urco Editoria, e faino

cunha edición vistosa e de gran calidade. Adoitaba H. R. Haggar a situar as súas

máxicas historias en escenarios exóticos, entre os que destacaron África, Nepal, o

Antigo Exipto e ata o imperio azteca. Nesta ocasión pretende recrear o espírito

épico das grandes sagas nórdicas, adaptando os seus recursos e a linguaxe á sen-

sibilidade victoriana da época. A novela é un dos primeiros referentes de novela

sobre espadas e bruxería na que se narra a historia de Eric, un vikingo que se na-

mora de Gudrura, a fi lla dun xefe local. Os ciumes dunha feiticeira máis unha mo-

rea de fatalidades impedirán que os namorados poidan estar xuntos como eles

desexan. Loitas con espadas, maxia negra e longas viaxes completan a trama des-

ta novela que non deixará indiferente ós seareiros desta corrente.

PEQUENA RETROSPECTIVA DA ESCENAÇAOJOAO RASTEIROEditorial Lastrura, Toledo, 2014.

O AGASALLO DE ANYASABELA NÚÑEZ SINGALA

Editorial Galaxia. Colección

Árbore, 2013.

ERIC OLLOS BRILLANTES

H.R. HAGGARD

Urco Editora-Fantasía

18 euros, 2012.

Un par de voltas a João Rasteiro

PARA UNS TANTO E PARA OUTROS TAN POUCO...

EVOCANDO AS AVENTURAS ISLANDESAS

Non coñecía ao poe-ta João Rasteiro, tampouco a persoa ata o outro día en

“El Rincón del Arte”, ese bar de es-critores e artistas, bohemios da-quela maneira, de “toda la vida” na Calle de Segovia, de Madrid, baixo dese tremendo viaducto, hoxe beireado por mamparas para disaudir xente á procura da morte da propia man (ou precipitación).

Pois ben, alí estaba o João Ras-teiro en noite de friaxe húmida, acompañado do seu traductor ao español, Xavier Frías, a presentar o libro Pequena retrospectiva da encenaçao (Lastura, Toledo, 2014). Unha editora pequena da que xa se falou aquí, conducida por Lidia López Miguel e o propio Frías, que está publicando moito e ben, á espreita dese espazo no pa-norama editor que sigue a medrar malia a crise (ou talvez por ela, xustamente porque as empresas grandes son as principais paganas do choio, non sei).

João Rasteiro, o seu libro en edición bilingüe (“Pequela retros-pectiva de la puesta en escena”, segundo Xavier Frías) ten o seu lu-gar ao sol na poesía portuguesa,

semella, mais baixo dunha capa de dor apenas amortiguado polo rigor léxico. Ou sexa, estamos diante dun poeta sen concisións, agás as que nos deixa o Rasteiro para que o seu lector tome folgos.

E é que nos seus poemas João Rasteiro desabafa o seu tan garci-lasiano “dolorido sentir”. As con-notacións culturais (apenas a pre-sencia de José Saramago por un momento ou poema) son míni-mas. Aquí o que hai é moita vida por dentro, ancestros, sexo, pai-saxes urbanas, escenarios dun drama embridado polo pudor dun poeta grande. Que chega a nós a través dunha editora pequena pero grande. Sigan ambos. Sigan.

VICENTE ARAGUAS“A poética de Rasteiro está chea dunha condición metafísica que nos fai pensar que a poesía xorde alí onde morre a fi losofía”.

tan descoñecida aquí quitando tres ou catro nomes, se cadra o de Nuno Júdice o máis difundido ao día de hoxe. E é que os poetas, sá-bese, teñeno máis crú que os na-rradores (por exemplo) á hora do espallamento. Por moito máis nu-merosos, obviamente, mais tamén porque o endogámico da confraría fai que esta produza subgrupos aquí e acolá criando confusión e enganos, moitos. Por iso, cando aparece un poeta de verdade, des-tes que piden concentración lecto-ra (eu ando a darlle a terceira vol-ta ao libro que teño diante miña, por iso pido cando menos dúas lecturas del, de puro esixente que semella o Rasteiro). Éo en verda-de, este poeta nado en Coimbra en 1965 que nos presenta agora a súa poética, chea dunha condición metafísica que nos fai pensar que a poesía xorde alí onde morre a fi-losofía. Ah, mais a música nace no espazo que deixa ceibe a poesía, o que sen dúbida évos outro cantar.

No interín digamos que os poe-mas de João Rasteiro agachan so dunha capa surreal, “ma non tro-ppo”, un contido humano inmen-so. Un se mover por superficies humanísimas onde todo é o que

más

Lib

ros

30

Diario de FerrolDOMINGO,9 FEBRERO DE 2014N

ord

esí

a

EN MEDIO DE EXTRAÑAS VÍCTIMASDANIEL SALDAÑA PARÍS

Sexto Piso Editorial, 2013.

Saldaña: entre el tedio, la indolencia y la inutilidad

En medio de extrañas víctimas” (Ed. Sexto Piso, 2013) es la pri-mera novela o novela

de iniciación del joven mexicano Daniel Saldaña París. En el apreta-do currículo del escritor que figura en la solapa del libro destaca su condición de antólogo múltiple, pero sobre todo es llamativa su in-vención del “Método Universal de Poesía Derivada”, que, a buen se-guro, sería la envidia de cualquier vanguardista de postín. Quede cla-ro que desconocemos las virtudes (que han de ser innúmeras) del ci-tado método.

Lo que ya conocemos es esta no-vela, original y hasta novedosa, de Daniel Saldaña, con su estructura bipartita a base de dos historias di-símiles que tardan en converger, en fundirse en una para flaquear al fi-nal, en un abandono de la historia poco convincente. Vaya por delante que original y novedoso es tan solo el discurso de la parte que, en pri-mera persona y a través del prota-gonista-narrador, discurre alrede-dor de la monótona, tediosa y rutinaria existencia de Rodrigo, que no tiene empacho en reconocer “mi flagrante inutilidad” (p.263) o el cúmulo de obsesiones que rigen su

LUIS ALONSOGIRGADO

“Claramente desigual como novela, el libro justifi ca con creces su título, empezando por su atrabiliario y timorato antihéroe”.

vida gris e inútil de indolente em-pleado de un Museo de una colonia del “monstruo opresivo” (p. 186) que es Ciudad de México.

La entrada en la historia de Mar-celo Valente, el profesor-investiga-dor, conlleva el cambio a la tercera persona narrativa y a una prosa más simple y uniforme, además de otro escenario, y del deslizarse de la anécdota hacia el terreno tópico y aburrido de la investigación profe-soral. Las sesiones finales de hipno-sis llevan lo narrado del absurdo existencial al evasionismo mental.

Hubiera acertado el escritor si mantuviese a Rodrigo como único eje de la novela, que resultaría más corta pero más intensa, escrita con más ingenio expresivo, con más ga-rra verbal. Claro que este desafío de reducción a un personaje al que las cosas “le vienen” en su condición de sujeto pasivo “mediocre y apocado” (p. 185) y cuyas dos obsesiones son contemplar a una gallina en un ba-sural y esclarecer la autoría de una defecación en su colcha, es un desa-fío que parece casi imposible de asumir.

Además de un plano expresivo que anuncia a un escritor muy per-sonal, es la forja del protagonista el segundo gran acierto de la novela. Un protagonista frustrado en todo y descendiente anodino y degradado del frío Meursault, , el “extranjero” de Camus. Por lo demás, esta casta de peleles tragicómicos, rápidos sólo en invectivas contra el mundo absurdo en que les tocó vivir; son deformaciones literaturizadas de lo humano, naturaleza que alcanzan en pocas ocasiones.

Claramente desigual como no-vela, “En medio de extrañas vícti-mas” justifica con creces su título, empezando por su atrabiliario y ti-morato antihéroe. A Daniel Salda-ña no le falta talento literario ni ca-pacidad para mostrarlo. Eso, junto al prurito de un mirar insólito, de una cosmovisión sin nada sólido que ofrecer, queda claro. No así la novela como totalidad, que es algo más complejo.

Este comienzo anuncia, creemos destellos de un escritor que se afir-mará en el oficio.

La Editorial Berenice publica, dentro de su colección Nova dedicada a los nuevos valores de la literatura, la obra ganadora del Premio Andalucía Joven de Narrativa 2013, “El beso de Dostoie-vski”, de la escritora Rocío Rubio. Li-cenciada en Periodismo, profesora de Lengua Castellana y Literatura y doctora en Mundo Árabe por la Universi-dad de Sevilla, esta joven autora nos regala una trama muy de actualidad, ya que versa sobre la problemática de encontrar un puesto de trabajo digno a la que se enfrentan los jóvenes de esta sociedad. Rubio realiza una radiografía del panorama laboral actual a través de una joven desem-pleada que hace frente a su caótico estado de ánimo abriéndose a una relación de pareja que lo es en sus recuerdos, rememorando escenas del pasado que consiguen que pueda evadirse de sus obligadas horas de te-dio, resultado de la infructuosa búsqueda de trabajo a la que se enfrenta. En las páginas de esta premiada novela confl uyen momentos de gran tristeza, ira y grandes dosis de humor, en ocasiones ácido, resultado de la situación de impotencia que se origina en muchos jóvenes que, entrevis-ta tras entrevista, están cada vez más desmotivados.

EL BESO DE DOSTOIEVSKI

ROCÍO RUBIO GARRIDO

Editorial Berenice/ 16 euros.

(Premio Andalucía Joven de

Narrativa 2013).

EL DRAMA DE LOS JÓVENES ANTE EL DESEMPLEO

CUENTO DE INVIERNO

AURORA ECHEVARRÍA PÉREZ

Penguin Randon House/Lumen.

Febrero, 2014. 29,90 euros

Un clásico de las historias de amor en Estados Unidos llega a España de la mano de Penguin Randon House. Se trata de la novela “Cuento de invier-no”, que el neoyorquino Mark Helprin publicó en 1983 y que se convirtió en un referente de la literatura norte-americana, llegando a ser catalogada por muchos como una de las me-joras obras literarias del siglo pasado. Se trata, sobre todo, de una bella historia romántica regada con grandes dosis del surrealismo propio de los cuentos. Ambientada en los primeros años del siglo pasado, en plena Belle Epoque, un momento dulce para muchos pero no tanto para los in-migrantes, que malviven para abrirse paso en un país nuevo. El protago-nista de la historia, Peter Lake, es uno de esos inmigrantes irlandeses que debe luchar para sobrevivir. Un robo aquí y otro allá lo llevará un día a encontrarse con una bella y frágil heredera con la que entablará algo más que una amistad y a partir de ahí los problemas no harán más que comenzar para esta particular pareja de enamorados. Curiosamente, “Cuento de invierno” llegará también a la gran pantalla el próximo día 14. Una apuesta decidida para San Valentín respaldada por actores de la ta-lla de Russell Crowe, Colin Farrell o Jennifer Connelly.

AMOR Y FANTASÍA EN ESTE CLÁSICO DE M. HELPRIN

más

Lib

ros

31

Diario de FerrolDOMINGO,

9 FEBRERO DE 2014 Nord

esí

a

letr

asA

tlán

tica

s32

Diario de FerrolDOMINGO,9 FEBRERO DE 2014N

ord

esí

a

sen é tamén unha novela sobre a novela, unha obra que coa súa praxe propón unha fértil reflexión verbo do sentido e a necesidade da escrita. E isto dende a primeira páxina, mesmo dende o subterfuxio estrutural de presentarnos a obra como un texto testamentario que un editor exhuma para nós.

Berta Dávila escribiu unha na-rración na que gravita o pouso de moita cinematografía sobre o Me-

O DERRADEIRO LIBRO DE EMMA OLSENBERTA DÁVILA

Editorial Galaxia, 2013.

O segredo de Emma Olsen

Nos últimos meses Berta Dávila veu publicados dous tí-tulos que a confir-

man como unha das autoras do momento: o valioso poemario Raíz da fenda e mais a moi interesante novela curta O derradeiro libro de Emma Olsen, dous libros, por cer-to, galardoados no seu día, un co Premio de Poesía Johán Carballei-ra e outro co Repsol de Narrativa Breve.

Co último andei estes días chuvi-ñentos, unha lectura intensa, de tensión extenuante, capaz de sumir a calquera hiperestésico nunha cri-se definitiva, pois das súas páxinas nace unha brétema anguriante na que cómpre ser quen de aboiar den-de o fondo abismal do pantano emotivo para saír con ben desta elexía derrotada.

Dávila crea un mundo narrativo que ambienta en Dakota do Sur, nunha vila ferroviaria chamada Fai-th –nome máis que simbólico– á que regresa a escritora protagonista do título coa intención de dar remate alí á súa novela derradeira, pois un cancro sentenciou os seus días.

O longo relato autobiográfico da protagonista que vén despois é un lento solporecer de emocións man-cadas, de vivísimas lumeiradas do pasado que tentan recuperarse para explicar o camiño andado e axustar contas cun segredo inconfesable que acena dende a conciencia. Se-res que se cruzan lastrando de epi-fanías os nimios instantes compar-tidos na unción reveladora, os intres que mudaron o ser propio e desencadearon un final non por in-tuíble menos estarrecedor.

O amor, a amizade, a traizón, a orfandade, o desamparo, a obse-sión son os poderosos deuses que determinan o fatum duns perso-naxes que, non completamente conscientes de se encamiñaren cara aos límites da traxedia, rematan por desatar o seu inferno interior.

O derradeiro libro de Emma Ol-

ARMANDO [email protected]

dio Oeste dos USA, tamén moita novela sobre ese mundo, aquí re-creado con extraordinaria forza para rabuñar nas nosas mentes cunha escrita de gran fondura e ad-mirable pulso, que é tamén unha historia de regresos imposibles, de contas que deben saldarse con ese tren fugaz e caprichoso da adoles-cencia onde todo acontece para sempre, como nun eterno esplen-dor na herba.

Na imaxe, a escritora Berta Dávila

LIBRO INTENSO, DE TENSIÓN EXTENUANTE, CAPAZ DE SUMIR A CALQUERA HIPERESTÉSICO NUNHA CRISE DEFINITIVA

DÁVILA ESCRIBIU UNHA NARRACIÓN NA QUE GRAVITA O POUSO DA CINEMATOGRAFÍA SOBRE O MEDIO OESTE DOS USA

Camposantos gallegos en una ruta europea no apta para supersticiosos

La “Association of Signi-ficant Cemeteries of Europe” (ASCE), a pe-tición del Ayuntamien-

to de Cambados, ha incluido las Ruinas de Santa Mariña Dozo, del siglo XV, en su red de organizacio-nes públicas y privadas que velan por la preservación y la puesta en valor de los cementerios europeos para que sean considerados como se merecen dada su importancia histórica y artística.

Al unirse a esta asociación, Cam-bados se incorpora a la ruta europea de cementerios singulares, para dar a conocer y preservar este hermoso conjunto de Santa Mariña, monu-mento nacional desde 1943 y uno de los más bellos camposantos del mundo, tal y como lo reflejaron es-critores de la talla de Otero Pedrayo o Álvaro Cunqueiro.

Precisamente, el pasado año 2013 se cumplieron 70 años desde esta declaración, por lo que dicha conmemoración refuerza, según el gobierno local, la inclusión en esta red de auténticas joyas del patrimo-nio europeo, pasando a formar par-te de este grupo “excepcional” al que pertenecen por ejemplo cemen-terios tan “impresionantes” como el de Las Catacumbas de Roma, el Père-Lachaise de París o el Zentral-friedhof de Viena.

Con la adhesión a esta ruta euro-pea el municipio pontevedrés pre-tende conectar a investigadores, historiadores y profesionales de este tipo de patrimonio, difundiendo es-tudios y artículos sobre el mismo; contribuir a su puesta en valor y co-nocimiento, así como participar en congresos y ferias relacionadas con este tema.

INTEGRANTES

La “Association of Significant Ceme-teries of Europe” está integrada por veintidós países y 179 cementerios. En España están adheridos un total de veinticuatro, tres de los cuales pertenecen a la comunidad gallega.

Cambados se ha convertido re-cientemente en el primer municipio de la provincia de Pontevedra y en el cuarto de Galicia en adherirse a este listado.

En Camariñas, en la salvaje Cos-ta da Morte, está el Cementerio de los Ingleses, con una historia ligada al naufragio del “Serpent”. En 1990 se celebró el centenario de ese hun-dimiento y para ello se restauró la

Son cuatro, al menos en lista oficial, los cementerios singulares que existen en Galicia, y están enclavados en Lugo, en la provincia de A Coruña –San Amaro

en la ciudad herculina y Camariñas– y el último, en Cambados (Pontevedra), tras la reciente adhesión de Santa Mariña a una ruta europea con un aura de

misticismo no apta para quienes no disfruten del llamado “necroturismo” y que reúne los camposantos más peculiares por distintos motivos.

su emplazamiento, lindante con mar y cielo, convence a los vecinos de la zona partidarios de la moder-nidad, pero no a los que están más apegados a las tradiciones.

FRENTE AL MAR

Otro lugar santo de reposo que cau-tiva a los visitantes y que sí pertene-ce a la Ruta Europea de Cemente-rios Singulares es el de San Amaro, en la capital coruñesa.

Su buena acogida ha quedado demostrada con las visitas progra-madas con motivo de su reciente bicentenario.

Emplazado frente al mar, está considerado uno de los más impor-tantes de Galicia y una de las mejo-res muestras del neoclásico, así como uno de los pocos cementerios marinos del planeta.

El Ayuntamiento lucense, tam-bién presente en la red, organiza vi-sitas guiadas a su reconocido ce-menterio municipal San Froilán y presume además esta provincia del viejo camposanto de Mondoñedo, lugar que acoge los panteones de reconocidos músicos y escritores, algunos hijos ilustres de la ciudad, como Álvaro Cunqueiro...

En la lápida del bardo se puede leer el conocido epitafio “Eiquí xaz alguén que coa súa obra fixo que Galicia durase 1.000 primaveras máis”.

Entre sus inquilinos figuran cien-tíficos, políticos, intelectuales y ar-tistas, como los músicos Marcial del Adalid o Castro Chané, o poetas como Eduardo Pondal, Curros Enrí-quez, Manuel Murguía o Wenceslao Fernández Flórez.

Iria Riobó / EFE

SOCIEDAD

La lista de cementerios significativos de Europa incluye cuatro gallegos, San Amaro en A Coruña, San Froilán en Lugo, Os ingleses en Camariñas y Santa Mariña de Dozo en Cambados

San Amaro, en A Coruña, Santa Mariña de Dozo, en Cambados; y el cemente-rio de Os Ingleses y Camariñas. EFE / ÓSCAR CORRAL / CABALAR

pequeña construcción donde fue-ron enterrados los 172 marineros ingleses que fallecieron en el fatídi-co accidente.

Muy cerca, aunque fuera de esta red, en Fisterra, acapara todas las miradas el conocido como cemen-terio del fin del mundo, compuesto por 14 cubos de granito proyecta-dos hacia el mar desde un portento-

so acantilado e ideado por César Portela, arquitecto premiado por le-vantar una de las mejores obras fu-nerarias del mundo, en la que no hay difuntos.

La configuración y el valor meta-fórico de su diseño, esa especie de contenedores, en este caso blancos, que el océano arroja a tierra cuando se produce un naufragio; así como en

Det

alle

33

Diario de FerrolDOMINGO,

9 FEBRERO DE 2014 Nord

esí

a

tadistas deste ramo. (Unha licenza de SPSS usuario, normalito, un ano de soporte: 6221 euros).

Estes son exemplos de aplica-cións para PC, empregados xa por miles de profesionais na práctica médica, beneficiándose das van-taxes de empregar software libre. Legal, funcional, actualizado, am-pliable e precioso. Nunca vas a per-

Tiritas de software

Pola parte que me toca, e como toca esta par-te, botei unha ollada a ese mundiño “libre”

de software para profesionais da medicina. Como en tódolos eidos profesionais, ÑU e a comunidade de software libre, foi cubrindo den-de cero as necesidades profesionais de médicos, sanitarios e da xestión sanitaria. O conto é o de sempre. A industria de software privativo des-enrola software, o vende, e é o que hai. A comunidade de software li-bre, por distintas motivacións, che-ga a crear aplicacións que fan o mesmo que as primeiras, se ben, sobre software libre, o cal é garan-tía de fiabilidade nun campo no que esta virtude é tan apreciada. Vou distinguir un número pequeno de aplicacións, tendo en conta que hai moitas máis, tanto para uso común nos ordenadores, como en tablets, e smartphones.

GNUmed: É un EMR (Archivo médico electrónico). É un cliente-servidor adicado ao arquivo e segui-mento de clínica ambulatoria, fi-chas de pacientes, etc...)

Aeskulap: Visor de imaxes médi-cas e DICOM.

SOFA: Un entorno de simulación médica. Dinámica, comportamen-to. Neste caso, e nalgún outro, es-cápanseme as posibilidades que ten a aplicación, pois falamos dun eido moi técnico.

Caret: Visor de reconstrucións e manipulación de superficie de cór-tex cerebral. Como soa.

CTSim: Simulador tomográfico interactivo.

Xmedcon: Paquete de conver-sión de imaxes médicas.

PSPP: Paquete de análise estatís-tico. Este é o clon do famoso SPSS, un software imprescindible para es-

F. ALVARELLOS MACEIRApakolas.blogaliza.org

der a información que introduzas, podendo intercambiala entre distin-tos programas. Nin hoxe, nin nun-ca, e así, o traballo adicado no se perde no típico cambio de versión, ou probando outro programa me-llor, etc, como ocorre co software privativo. É público, estandarizado, libre, accesible e instalable dende calquera ordenador con software li-bre.

Outro dos xeitos cada vez máis empregado polos profesionais da medicina, son as tablets e os teléfo-nos intelixentes, que non son inte-lixentes, o que pasa é que practica-mente son ordenadores en miniatura, e poden empregar (os bos) software libre (Android de mo-mento).

Para un médico, pode represen-tar unha ferramenta fabulosa. Ace-so a datos, historiais, consulta, e por suposto a propia comunicación con outros especialistas. De xeito cómo-do. Coa ferramenta no peto. Do mesmo xeito, os pacientes, poden ter as súas propias aplicacións ins-taladas nos seus equipos para con-trolar e facer seguimento de distin-tas doenzas, asemade de poder ser compartidas co seu médico.

Dbees: Aplicación para persoas que sofren de diabetes. Personaliza-ción, seguimento, datos, dosifica-cións, planificación diaria...

ICE: Aplicación que proporciona información útil básica en caso de precisar atención médica urxente. Dirixida tanto ás persoas que te atendan en primeira instancia, como o persoal sanitario que poda ter que atenderte máis adiante nun

“Como en tódolos eidos profesionais, ÑU e a comunidade de software libre foi cubrindo dende cero as necesidades de médicos, sanitarios e da xestión sanitaria”

“Outro dos xeitos máis empregado polos profesionais da medicina son as tablets e telefónos intelixentes, que non son intelixentes...”

centro sanitario. FirstAid: Una sinxela e práctica

aplicación para axudarte cos proce-dementos correctos a seguir en po-sibles situacións de emerxencia mé-dica, para axudar a outra xente a facelo, ou mentres lle das as instru-cións pertinentes.

Farmadroid: Farmacias de gar-da.

MedMinder: Sinxela aplicación cunha misión moi clara. Lembrar ó paciente medicamento, horario e dose da medicación.

Calendarios menstruais, segui-mento de embarazo, control de pre-sión sanguínea permanente (isto require un aparatiño a maiores, loxicamente).

Caso aparte é o das unidades de telemedicina vía web, que xa levan anos en funcionamento, e que basi-camente fai consultas de especiali-dades, e segundas opinións.

A maioría están, como todo no software libre, en tódalas linguas que os linguafalantes tiveron a ben traducir as aplicacións, que son case todas.

Este é un punto clave no software libre. Como o desenrolo de todo o software é compartido, a lingua na que podas instalala depende de que quen fala esa lingua, se moleste en traducila.

Calquera pode participar. Así, os profesionais de cada eido, por inte-rese, aportan traducións de menús, de axudas e do que fai que un pro-grama estea traducido. Podes insta-lar calquera aplicación en quiña-ruanda que alguén tivera a boa vontade de traducir. E hai.in

form

átic

aRea

l34

Diario de FerrolDOMINGO,9 FEBRERO DE 2014N

ord

esí

a

Cine de animación y una comedia disparatada completan la cartelera

La propuesta de esta se-mana para los más pe-queños es “La LEGO Película”, una cinta ba-

sada en este conocido juego de construcción que relata la historia de Emmet, una figura que lleva una vida normal hasta que, de repente, es identificado por error como el encargado de salvar el mundo, para lo que tendrá que enfrentarse a un tirano.

Philip Lord y Chris Miller (“Llu-via de Albóndigas”) junto a Chris McKay dirigen esta cinta animada

Alexander Payne (“Los descendien-tes”) dirige la pelí-cula “Nebraska”,

protagonizada por Bruce Dern y Will Forte, que está nominada a seis Óscar, incluyendo el de mejor pelí-cula y director, y que ganó el galar-dón al mejor actor por la interpreta-ción de Dern en el Festival de Cannes.

Woody Grant, un anciano alco-hólico y con demencia, recibe una llamada para cobrar un supuesto premio de un millón de dólares, por lo que emprende un viaje desde Montana a Nebraska para recoger-lo, acompañado de su hijo, David, con el que no mantiene relación desde hace años.

Por otro lado, Mike Gunther (“Beatdown”) dirige “Setup”, una película de acción y robos protago-nizada por Bruce Willis, Curtis Jack-son (“50 Cent”) y Ryan Phillipe.

Dos amigos pierden la confianza en el otro después de un robo falli-do de diamantes. Mientras tanto, las mafias tratan de hacerse con el control de la ciudad.

CONFLICTO GENERACIONAL

Otro estreno destacado de la sema-na es el protagonizado por Zac Efron y Dennis Quaid, “A cualquier precio”. Se trata de un drama dirigi-do por Ramin Bahrani (“Goodbye Solo”) y ambientado entre el mun-do rural estadounidense y el auto-

Dramas familiares y las Pussy Riot llegan esta semana a los cines

El actor estadounidense Philip Seymour Hoffman, Oscar en 2005 a mejor actor por su papel en “Capote”, fue hallado muerto de una sobredosis en su apartamento de Manhattan. El actor, de 46 años, vivía solo y separado de su familia desde hacía unos meses por su recaída con la heroína.

El actor estadounidense Alec Baldwin y el actor y director Santiago Segura presentaron en Madrid la incorporación del célebre actor al rodaje de “Torrente 5”, nueva entrega de la saga, dirigida y protagonizada una vez más por su creador. Jesulín de Ubrique, Julián López y Angy Fernández también están en el reparto del filme de esta saga, en la que los “cameos” de famosos son ya un clásico. EFE/JUAN CARLOS HIDALGO

La Berlinale abrió esta semana sus puertas con “The Grand Budapest Hotel”, una comedia de tinte nostálgico que estrenó la alfombra roja, en un festival que alternará estrellato y cine comprometido.

MUERE DE UNA SOBREDOSIS EL ACTOR PHILIP SEYMOUR HOFFMAN

ALEC BALDWIN SE INCORPORA AL RODAJE DE “TORRENTE 5”

COMIENZA UNA NUEVA EDICIÓN DE LA BERLINALE

”NEBRASKA” Y “A CUALQUIER PRECIO” APUESTAN POR LOS CONFLICTOS ENTRE PADRES E HIJOS

LOS NIÑOS VERÁN CÓMO LAS CONSTRUCCIONES COBRAN VIDA EN “LA LEGO PELÍCULA”, Y LOS AMANTES DE LA COMEDIA ITALIANA PODRÁN DISFRUTAR CON “HAPPY FAMILY”

por ordenador en 3D que recupera en una comedia de aventuras las clásicas construcciones con las que disfrutan niños y adultos.

Por otro lado, “Happy Family” es una comedia disparatada narrada por el propio protagonista, Ezio, al que un accidente de tráfico deja en silla de ruedas, mientras escribe el guión cinematográfico de su propia película.

Gabriele Salvatores (“Quo Vadis, Baby?”) dirige una película irónica protagonizada por Fabrizio Benti-voglio.

sobre el grupo musical ruso cuyas integrantes fueron arrestadas y con-denadas a prisión por realizar una actuación satírica en el interior de la catedral de Cristo Salvadore de Moscú.

La película muestra, a través de los giros del juicio, quiénes son las integrantes de este grupo musical feminista y cómo han pasado de ser activistas políticas a iconos de la modernidad.

cineT

eatr

o

35

Diario de FerrolDOMINGO,

9 FEBRERO DE 2014 Nord

esí

a

El veterano Bruce Dern es el protagonista de “Nebraska”. EFE

movilismo. Mientras Henry Whi-pple, un granjero del medio oeste americano, quiere que su hijo Dean se ocupe de continuar el negocio de agricultura familiar, que no pasa por un buen momento, este sueña con convertirse en piloto de carre-ras, lo que generará un conflicto en-tre ambos.

Por último, Mike Lerner y Maxim Pozdorovkin dirigen “Pussy Riot: Una plegaria punk”, un documental

enFo

togra

mas

36

Diario de FerrolDOMINGO,9 FEBRERO DE 2014N

ord

esí

a muchasFelicidadesFelicita con Diario de Ferrol

¡MUCHAS FELICIDADES!!

A pesar de la distancia, nuestros corazones soplarán juntos las velas de la tarta... ¡Feliz cumpleaños!! Te lo desean, tus padres, Lolo, Espe y tu novia Vero.La familia te echa de menos. Besos

FELICIDADES

Ser joven es un privilegio, ser hermoso un patrimonio, ser encantador tu mejor virtud.¡¡¡ Feliz Cumpleaños Óscar!!!! De parte de tus “CHÁMALLE COMO QUEIRAS”

Lavado a mano Rut Auto en San Juan

E l pasado mes de noviembre abrió sus puertas al públi-co Rut Auto, un espacio de lavado a mano de vehícu-los que ofrece el mejor servicio al mejor precio. El cen-

tro de limpeza se encuentra en la calle Entrerríos número 17, en el barrio ferrolano de San Juan. Un lavado de primera ca-lidad y con los productos más respetuosos con las delicadas tapicerías y, por su puesto, lunas y carrocerías. Porque la cali-dad y el trato personalizado sí importan, sobre todo si se tra-ta del cuidado del vehículo.

enFo

togra

mas

37

Diario de FerrolDOMINGO,

9 FEBRERO DE 2014 Nord

esí

amuchasFelicidadesFelicita con Diario de Ferrol

MANUEL

¡Muchas, muchas felicidades!! Te nos haces viejo, aunque mirándote en esa foto parece que el tiempo no haya pasado por tí.

CLUB FEMENINO DEL ARSENAL DE FERROL

Enhorabuena al club femenino del Arsenal de Ferrol, tras haber ganado la liga en el pabellón de Marina por 4-0 ante La Graña. ¡Felicidades! Clara Inés.

ASHLEY TEMBRÁS MILAN

¡Feliz 9º cumpleaños!! Te lo desean tus padres, padrinos y tu abuelo. Besos.

Amparo y Manuela Pita

Ángeles y Rosa López

Antonio Solla y Carmen Merlán

Bernardo y Alfredo Pérez

Ángeles Casteleiro y Paca

Antonio Orosa y Alberto

Benedicto y Pepe Marcos

Brigi Ramos y Dolores Fernández

IV Cena de vecinos de A Gándara de Abaixo en Casa Becerra

F ieles a una tradición iniciada hace ya cuatro años, un grupo de vecinos de A Gándara celebró su encuentro anual de confraternidad. En esta ocasión compartieron cena en el restaurante Casa Becerra, en Santa Icía, donde pasaron una velada de lo más agradable

que piensan repetir para no faltar a esta buena costumbre.en

Foto

gra

mas

38

Diario de FerrolDOMINGO,9 FEBRERO DE 2014N

ord

esí

a

Carmen Casteleiro y Elena Ameneiros

Carmen López y Manuela Santos

Ciprián Lago y Merchi Porto

Fina Casal y Carmela Alvariño

Carmen López y José Ríos

Carmen Roca, Esperanza y Delia Bermúdez

Esperanza Pena y Remedios Cagiao

Francisco Val y Amparo Abuín enFo

togra

mas

39

Diario de FerrolDOMINGO,

9 FEBRERO DE 2014 Nord

esí

a

enFo

togra

mas

40

Diario de FerrolDOMINGO,9 FEBRERO DE 2014N

ord

esí

a

Juan Basoa y Luis Casteleiro

Juana Miragaya y Manuel Díaz

Manuel Torrente y Ramón Casteleiro

Manuel Bellón y Margarita

José M. Ríos y Cuco Couce

Juan y Luis Lourido

Encarna y José Miragaya

M. Carmen González y José Pena

Mario y Abel Felgar

Luis Lourido y José L. Ramil

Luis Ferreño y Maruja Merlán

María Freijomil y Víctor López

Manuela Couce y Raquel García

Olimpia Alvariño y Mary Alvariño

Ramón Leal, Fina Leal y Gelis

Mary Alvariño y Juana Cupeiro

Manuela y María José Calvo

Moncho Rey y Fina Lago

Yolanda Castro y Mario Merlán

enFo

togra

mas

41

Diario de FerrolDOMINGO,

9 FEBRERO DE 2014 Nord

esí

a

Enero ha sido el más húmedo y lluvioso de cuantos se llevan registrado hasta la fecha. En A Coruña, Ourense, Santiago y Pontevedra se superó el máximo histórico de días de lluvia (un litro por metro cuadrado). En la ciudad de As Burgas este número fue el doble del valor normal, mientras que en A Coruña, con 27 días de lluvia, se sobrepasó el máximo alcanzado en 1943, de 26 días.

La práctica totalidad de los pescadores de la comarca que emplean el arte del cerco han decidido amarrar sus embarcaciones en señal de protesta por el reparto de cuotas acordado, que los obliga a faenar más al norte.

Cáritas achaca a la crisis del naval el incremento en un 33% en el número de sus beneficiarios. Según los datos de la organización, más de 3.000 personas están en situación de “ruptura económica”. Asimismo, Cáritas advierte de que, según sus previsiones, 2014 será todavía peor que 2013.

Enero el mes más lluvioso

El cerco local se moviliza

Aumentan los usuariosResponsables de la petrolera mexicana Pemex visitaron este viernes el astillero de Navantia, donde se construirá uno de sus floteles. Se trata de la primera toma de contacto tras la adjudicación de los contratos de construcción de los buques.

Responsables de Pemex visitan la ciudad naval

CLIMA

EMPLEO

PESCA

CÁRITAS

Los alcaldes de Narón y San Sadurniño han vuelto a reunirse para avanzar en su idea de mancomunar servicios. Los regidores locales estudian ahora alternativas para la recogida y tratamiento de los residuos, que hoy lleva Sogama.

Narón y San Sadurniño suman esfuerzos

COLABORACIÓN

Sucesión de temporalesCICLOGÉNISIS SUCESIVAS SACUDEN LA COMARCA Y TODA GALICIA EN LOS ÚLTIMOS DÍAS

Fuertes vientos, tem-porales en el mar, y aguaceros varios han provocado numero-

sos daños en zonas costeras e infra-estructuras varias y miles de inci-dencias en toda Galicia. Y es que en las últimas jornadas llegaron a nuestra costa diferentes frentes. Los primeros días de la semana fue Petra la que azotó el litoral, el jue-ves Qumaira tampoco quiso pasar desapercibido e hizo de las suyas y el viernes nos visitó Rut, cuyos efec-tos todavía se sienten hoy. Entre unos y otros han dejado balaustra-das rotas, barcos destrozados, inundaciones, árboles caídos y te-jados desaparecidos, entre otros. Las olas en Meirás alcanzaron los elevados acantilados J. MEISlaSem

ana

42

Diario de FerrolDOMINGO,9 DE FEBRERO DE 2014N

ord

esí

a

NONITO [email protected]

Debo confesar que tiempo atrás fui un gran “devorador” de música country y

viajaba auditivamente, a diario, a Nashville, cuna del country, y a Memphis, allá en Tennesse.

Eran unos viajes musicales muy gratificantes que tenían al gran maestro de la radio musical espa-ñola, Ángel Álvarez –ferviente se-guidor de la música “campirana”– como guía. Incluso, en los años 70, había logrado contactar con un co-mentarista musical de Fresno, Cali-fornia, que enviaba semanalmente un programa a la Radio Feliz con las novedades de country, folk & western, que se editaban en aque-llos lares. A título anecdótico, decir que en este programa se había dado la primicia de escuchar por primera vez en España a Kenny Rodgers, cantando en castellano su éxito “Lady”.

Cuando escuché a Néstor R. Par-do, reverdeció mi “espíritu musical viajero”. Gracias. En el disco, Nes-tor se aproxima a las esencias del country folk blues originario, acús-tico, en donde suenan las guitarras manejadas con especial destreza y adiestramiento, “arrastrando” su voz con la indolencia característica de los cantantes country, con flecos

“Aquí non haí can-cela, as fronteiras

no están dibuxadas nin o camiño marcado. Aquí non haí mais límites ca os da propia paixón feita melo-día... A Cor do Son é o cosmos onde a música é vida...”. Deste xeito pre-senta o dúo Quolibet o seu disco “A Cor do Son”.

A pianista Andrea García e o gai-teiro Felipe Rea apostaron por fu-sionar ambos os instrumentos, “algo que non se ve con moita fre-cuencia” nun proxecto que botou a andar a finais do verán de 2011 coa idea de dignificar a música tradicio-na... innovar sen pechar ningunha porta”. Quodlibet naceu da inten-ción de dignificar o papel da gaita galega, e que sexa recoñecida non simplemente como mero animador de festas, senón como músico.

Nos seus inicios os espectadores non “podían imaxinar como unha gaita podía actuar xunto a un ins-trumento tan serio como un piano”.Para demostralo puxeron en mar-cha este ambicioso proxecto coa fi-nalidade de ofrecer un espectáculo musical cargado de connotacións históricas ao longo do repertorio conxunto de ambos os instrumen-tos. Un espectáculo que, até hai al-gúns anos, só tiña cabida en conser-vatorios nos que se fomentan os valores da gaita.

Agora presentan o seu primeiro disco con temas propios, en líneas xerais, e con diversas colaboraciós –“Rumba de Estribela”, “Alalá de Laza”, Vals da Mahía”, “Muiñeira de Pontesampaio”, “Eu de Marín au-senteíme”, Danza das espadas do Cantodarea”, “Marolada-Brisña”, “Dolores”,”Carnaval de Viana”, “Ar2”, “Cantar e mane de Caión”, “Quodlibet”–... “Unha miscelánea de tradición e creación de distintas visións musicais que conviven nun-ha mesma realidade... Porque a cor do son é sentimento que nace do mais íntimo para ser compartido... o pulsar das teclas nas cordas e o baile dos dedos no punteiro conxu-guen conversas que falan de identi-dade e memoria, ledicia e anguria, inquedanzas, soños e esperanzas.Da experiencia propia e común. Da cultura máis nosa que se fai esencia na canción... é autentica, é libre, é única, é infinita a un tempo... A cor do son é universal.

Néstor R. Pardo y el country folk

Quolibet presenta o disco “A cor do son”

EL COUNTRY FOLK ES UN ESTILO MUSICAL “MINORITARIO” QUE CONVIVE CON UN AMPLIO ESPECTRO ESTILÍSTICO QUE POR SU AMPLITUD PUEDE RESULTAR CONFUSO. DE AHÍ QUE LLAME LA ATENCIÓN LA LLEGADA A LA ESCENA DISCOGRÁFICA GALLEGA DE NÉSTOR R. PARDO, COMPONENTE DE LA BANDA THE ALLNIGHT WORKERS, GALOPANDO CON SU VOZ Y SU GUITARRA, EN SU DISCO “PARDO”, POR LAS PRADERAS DEL COUNTRY FOLK

vocales en el que las características inflexiones y acentos sureños dan relieve a la interpretación de doce canciones sustancialmente country folk.

El recorrido empieza con “Wai-tin’ to the other side” con las guita-rras marcando el camino acústico, “metálico”, y la voz de Néstor abriéndose paso con una voz ras-gada, raspada, “irreverente”, alar-gada en su narrativa, que suena en ocasiones a plegaria, muy country, adaptándose a los viejos blues acústicos.

En este recorrido por las rutas de country folk Pardo nos sorpren-de con una magnífica revisión del “Everybody’s tallking” de Harry Nilsson que entra por los poros. “Your love came inside” marca el final del trayecto de un disco que se abre paso entre los ritmos pro-gramados y las bases de percusión exageradas pensadas para produc-tos “empalagosos”, que última-mente abundan en el panorama musical, y que va dirigido para quienes estén cansados de que les digan lo que tienen que escuchar..

En este álbum Nestor R. Pardo contó con la colaboración de Gra-ham Summer, que enfatiza con su buen quehacer el excelente recorri-do instrumental de los temas.

La cantautora madrileña Lourdes Hernández, conocida como Russian Red, ha regresado con el tema “Casper”, un adelanto de “Agent Cooper”, el tercer álbum de su carrera, grabado en Los Ángeles, que muestra una cantautora madura y eléctrica. El nuevo tema, fue la segunda canción que compuso y la primera que le permitió desarrollar el concepto de su nuevo disco, con composiciones entre las que se pueden encontrar baladas y medios tiempos, “fundamentalmente de perfil eléctrico”, en el que la cantante estira o acorta las notas tan pronto como susurra o grita. Cada uno de los temas que componen “Agent Cooper” lleva el nombre del personaje masculino responsable de su inspiración y llega seis años después de debutar con “I love your glasses” (2009) y tras “Fuerteventura”.

A Great Big World, compuesto por los cantautores establecidos en Nueva York Ian Axel y Chad Vaccarino –conocidos por sus canciones positivas, con una gran presencia del piano y sus letras conmovedoras– irrumpieron en la escena musical del “indie pop”, escalando a los primeros lugares de las listas “digitales” y recibiendo un aluvión de halagos críticos, con el tema “Say something”, editado como adelanto de su álbum “Is there anybody out Tthere?”. Acunado por múltiples lisonjas ya llegó su esperado álbum debut “Is there anybody out Tthere?”, en el que se incluye, faltaría más, la versión original de “Say something”, en la que también colabora Christina Aguilera.

RUSSIAN RED“AGENT COOPER”

A GREAT BIG WORLD, “IS THERE ANYBODY OUT THERE?”

todoM

úsi

ca

43

Diario de FerrolDOMINGO,

9 FEBRERO DE 2014 Nord

esí

a

RELOJES DISEÑADOS PARA SAN VALENTÍN La fi rma suiza Swatch es una de las fi jas cuando se habla de ediciones especiales de relojes, y con San Valentín a menos de una semana, han lanzado New Gent Sweet Valentine, para conmemorar el conocido día de los enamorados.New Gent Sweet Valentine utiliza el color rojo como gran atractivo, con un diseño a rayas que muy posiblemente recuerde a un caramelo. Un corazón como motivo central en la esfera y unas muy curiosas manecillas en color azul, para que se diferencien bien del fondo.La correa va a juego con el diseño de la esfera y se entrega en una caja especial para la ocasión. Su precio es de 60 euros en la tienda online española, donde ya puede pedirse para que llegue a tiempo.

SENCILLEZ Y ATRACTIVO EN UNA PEQUEÑA LÁMPARA Edison The Petit es la hermana pequeña de la lámpara Edison The Grand de la fi rma Fatboy. Con una altura de 25 centímetros y un diseño sencillo pero muy atractivo, la lámpara Edison The Petit incluye un cargador de batería que se enchufa a la corriente para poder usarla sin ataduras ni cables. En la terraza, junto a la cama o en el salón.La lámpara Edison The Petit ofrece dos niveles de intensidad de luz, así se puede regular la luminosidad apropiada según el momento. The Petit utiliza luz LED y proporciona 24 horas de luz (suave) sin que sea necesario recargar. En el modo más potente la batería puede durar hasta seis horas. Fatboy también ofrece la posibilidad de cambiar el diseño de la pantalla. Simplemente hay que comprar una de las 21 fundas que se han diseñado para encajar perfectamente sobre la lámpara.

EL AÑO DEL CABALLO EN UNA MEMORIA USBEl nuevo año lunar chino es una celebración que las compañías orientales tienen muy en cuenta. El año de la serpiente acaba de dar paso al año del caballo y para celebrarlo, la fi rma Kingston ha creado una memoria USB especial y muy curiosa. Kingston Flying Horse Limited Edition es como se llama, y en vez de seguir la línea de “cuanto más pequeño y potente, mejor” apuesta por un diseño muy característico en el que se representa un caballo, que bien podría ser el protagonista de alguna serie de dibujos animados. Por lo demás no deja de ser una memoria USB bastante convencional, USB 2.0 y con 16 o 32 GB de capacidad según modelo. Es una edición limitada y por lo tanto muy atractiva para los coleccionistas de este tipo e dispositivos.

UNA MACETA INTELIGENTEClick and Grow es una maceta inteligente electrónica. Según parece, la maceta se inspira en nanotecnología desarrollada por la NASA para dar a las plantas la cantidad correcta de agua, oxígeno y nutrientes en todo momento.Unas cápsulas inteligentes llevan no solo las semillas, sino también un sistema instalado y adecuado para el riego correcto de cada tipo de planta (no solo hay tomates cherry), que se programa automáticamente al colocar la cápsula en la maceta Click and Grow. Solo hay que añadir 4 pilas AA y llenar el tanque con un litro de agua una vez al mes, más o menos. Las pilas durarán entre ocho y doce meses. Los sensores y el software mide las condiciones existentesy se asegura de que las plantas están creciendo sanas y hermosas.A pesar de la tecnología que se utiliza, hay que recordar que es una planta y no se puede colocar dentro de un armario o en un cuarto oscuro.

Un beso muy dulce para regalar en San Valentín

EL DÍA DE SAN VALENTÍN ESTÁ MUY CERCA Y LOS ENAMORADOS, O LOS QUE SIMPLEMENTE QUIEREN DARSE UN CAPRICHO EN ESA FECHA, YA PIENSAN EN QUÉ VAN A REGALAR

Muchos se pasan los días buscando y dándole vueltas a la cabeza para ser

originales y acertar con los gustos de su pareja. Pero, a veces, lo más sencillo es lo más acertado, y los dulces son una opción segura.

Así, una buena propuesta es el Pop Kiss, un original kit de Lékué para elaborar bombones con forma de labios para dar muchos y dulces besos hechos por uno mismo.

Para lanzar este kit especial para esat fecha, Lékué ha colaborado con el famoso pastelero barcelonés Christian Escribà.

El nuevo kit de Lékué incluye un molde para elaborar ocho bombo-

nes con forma de labio, ade-más de veinte palos de piru-leta, doce ac-cesorios, en-tre etiquetas y colgadores, y un recetario para darle el toque de crea-tividad a los bombones.

E l p a c k cuesta 16,50 euros, y hay dos opcio-nes, se puede regalar tal cuál, para los que tengan una pareja reposte-ra; o también lo puede comprar un mismo para ponerse manos a la

obra y preparar unos riquísimos be-sos de bombón para regalar a la per-sona que más se quiere el próximo 14 de de febrero. Seguro que más de uno lo agradece.

elIn

venta

rio

44

Diario de FerrolDOMINGO,9 FEBRERO DE 2014N

ord

esí

a

VEINTE ANIMALES RECORTABLESAunque ya han pasado los Reyes, siempre es un buen momento para hacer un regalo a los más pequeños. Una buena opción es esta caja de recortables de veinte animales de la fi rma Mibo y que cuesta unos 28 euros. Es una colección mágica de veinte animales de cartón resistente que habrá que montar sin ayuda ni de tijeras ni de pegamento, simplemente encajando las piezas. Diseñados por el artista e ilustrador japonés Junzo Terada, es una gran actividad para los niños más jóvenes. La colección se presenta en una caja de regalo y cada animal tiene su propio sobre con instrucciones.

PRÁCTICA Y DIVERTIDA BOLSA DE AGUA CALIENTEDicen que las bolsas de agua caliente tienen mucho pasado y mucho futuro. La fi rma alemana Authentics anticipaba el año pasado la tendencia con una colorida colección, que estos días aparece muy recomendada para regalar. Dos diseñadores alemanes, Markus Jehs y Jürgen Laub, están detrás de un producto que viene a actualizar el diseño o concepto de recipiente de metal de los años 20. Su función no era otra que calentar la cama antes de ir a dormir.Aunque la bolsa de Authentics está fabricada en un material resistente al calor tipo caucho de plástico y neopreno, se ha querido mantener la forma (elíptica/plana) del viejo diseño, que permite que se pueda apoyar sobre la mesa o encimera en el momento de llenarla de agua caliente. El embudo integrado queda oculto después de facilitar el llenado de la botella, que, una vez llena, quedará cerrada mediante el tapón de rosca. Están disponibles en una atractiva gama de colores.

Bisutería divertida y llena de colorido

LA ARTESANÍA Y LA ORIGINALIDAD SON DOS PUNTOS QUE CADA VEZ SE TIENEN MÁS EN CUENTA EN LOS COMPLEMENTOS

Los collares lapicitos están he-chos con lápices cortados a mano, alambre de acero recubierto de nylon, colores, historias por escribir y mucho, mucho amor, explica en su web. La colección lapicitos inclu-ye otras piezas (broches, pendien-tes, anillos), y una pieza muy espe-cial (cursi punk) que se puede regalar a las mascotas.

Artesana y empren-dedora. Ariadna Mateu es licencia-da en Publicidad y

Relaciones Públicas por la Universi-dad Ramon Llull. Ariadna combina sus conocimientos académicos y su espíritu emprendedor con su habili-dad artesanal.

Y es que a los doce años, Ariadna Mateu (corazón de galleta), ya ha-bía bordado una mantelería y tejido varias bufandas.

Un día creó un bolso utilizando para ello una caja de galletas para reforzarlo y conseguir darle la for-ma que quería. En cuanto lo termi-nó, supo que el día en que tuviese una tienda para vender sus creacio-

nes, se llamaría así: corazón de ga-lleta.

Otro día, a partir de una colec-ción de pequeños lápices usados de su hermana, se le ocurrió hacer un collar para regalárselo por su cum-pleaños. Hoy es uno de los produc-tos estrella de su tienda online y de los espacios en los que expone sus creaciones.

Es curioso el diseño que han preparado desde HTC Reino Unido. Buscaban

crear un producto para su buque insignia, el HTC One, y han obte-nido como resultado el Gramo-horn II. Se trata de unos amplifi-cadores de sonido que funcionan sin corriente, y que simplemente por cuestión de física permiten que el teléfono “suene” más fuer-te. El diseño es exquisito y está diponible en dos materiales: plástico y acero.

Gramohorn II es casi una pe-queña obra de arte que se pondrá en el mercado de forma muy li-mitada por un elevado precio.

Los curiosos altavoces inalámbricos del HTC One

De niño, de estu-diante, o con los amigos en un bar, el futbolín es un

juego que siempre ha estado pre-sente, esperando a que alguien meta unas monedas y demuestre su habilidad con los manillares.

Pero el futbolín ha evolucio-nado poco desde sus inicios. Por eso, la firma francesa Fury De-sign ha lanzado la B99, una mesa de futbolín de diseño con mu-chas novedades.

Además de su moderno dise-ño, la B99 tiene un sistema de audio integrado en la pro- p i a

Una mesa de futbolín moderna y tecnológica

mesa de la firma Bang & Olufsen para reproducir canciones desde el teléfono móvil o desde cualquier aparato con Bluetooth.

También dispone de un fantásti-co sistema capacitativo que le per-mite capturar los movimientos de la bola, y que lo reproduce de manera fiel en el suelo semitransparente para visualizar así la repetición de la jugada si se quiere ver que nadie ha hecho trampa y que la jugada es válida.

Para finalizar, también permite la organización de torneos con otros

jugadores gracias a su funcion remoto.

elIn

venta

rio

45

Diario de FerrolDOMINGO,

9 FEBRERO DE 2014 Nord

esí

a

Nor

desí

a

aVoces

Después de largas semanas de incertidumbre, viendo como la pequeña Sandra luchaba por salir adelante tras su nacimiento prematuro, la hija de Eugenia Ortiz ya está en casa. Feliz, la hija de Bertín Osborne lo anunciaba en las redes sociales: “Ya estamos por fin en casa con la pequeña. Pesa hoy 2,3 kilogramos y esta mas sana imposible! Muchas gracias a todos!!”, escribía Eugenia. LECTURAS

Seis meses después de finalizar su romance con George Clooney, Stacy Keibler ha rehecho su vida sentimental. La modelo y exluchadora ha cambiado al actor y director por un rico empresario especializado en firmas tecnológicas. Keibler se ha enamorado del empresario Jared Pobre y la feliz pareja fue fotografiada mientras paseaba por Nueva York. HOLA

LA HIJA DE EUGENIA ORTIZ YA ESTÁ EN CASA

NUEVO NOVIO PARA LA EX DE GEORGE CLOONEY

DIARIO DE FERROLAÑO XV / NÚMERO 815 SUPLEMENTO DOMINICAL

DOMINGO9 DE FEBRERO DE 2014

Eduardo Noriega acaba de ser padre de una niña. El actor y su esposa, Trinidad Oteros, dieron la bienvenida a su primera hija el pasado 1 de febrero por la mañana. La pequeña pesó al nacer 3,200 kilogramos. De este modo, Eduardo y Trinidad habrán pasado una jornada muy especial en su tercer aniversario de boda, que cumplieron ayer.

EDUARDO NORIEGA, PADRE DE UNA NIÑA

Una boda de cuento

Fue una boda de cuen-to: en medio de mon-tañas nevadas, en una pequeña iglesia romá-

nica adornada con flores y cientos de velas mientras fuera caía la nie-ve. Andrea Casiraghi y Tatiana San-to Domingo se casaron por la iglesia ante unos 100 invitados en una ce-remonia en la que los novios quisie-ron preservar sobre todo su intimi-dad y la de sus invitados.

La ceremonia, que duró una hora, se celebró sobre las 19:30 y fue oficiada en francés. En estas fo-tos podemos ver algunas de las imá-genes más esperadas del evento: parte del vestido de la novia, el ele-gante look de Carolina, madre del novio y madrina, la belleza de Car-lota Casiraghi, y el glamour de los invitados a la boda, entre los que había algunos españoles, como por ejemplo la actriz Macarena Gómez.

Además de en los invitados, se puede ver la exquisita decoración

EL ENLACE ENTRE ANDREA CASIRAGHI Y TATIANA SANTO DOMINGO ACAPARA LAS PORTADAS DE LAS REVISTAS ESTA SEMANA

Ryan Gosling y Eva Mendes han puesto fin a su noviazgo, que comenzó en 2011 en el rodaje de la película “Cruce de caminos”. Ryan Gosling y Eva Mendes iniciaron una relación marcada por la discreción y su esca-sa presencia mediática ante los focos. El actor canadiense, de 33 años, nunca ha sido muy amigo del faranduleo de Hollywood y sí de la vida familiar, mientras que la actriz de origen cubano, de 39, parece que se siente más inclinada a pisar las alfombras rojas. Este, precisamente, po-dría haber sido uno de los motivos de su ruptura. SEMANA

Su sonrisa denota el increíble momento que vive. Elsa Pataky no sólo está felizmente casada con Chris Hemsworth, sino que también tiene una niña, India, que en mayo cumplirá dos años, y en primavera se convertirá en madre de familia numerosa cuando dé a luz a sus me-llizos. La actriz española se encuentra disfrutando de las últimas se-manas de gestación y sigue haciendo su vida normal, pese a lucir un avanzadísimo estado de gestación. Chris Hemsworth, que ha viajado

en los últimos meses a un lado y a otro del mundo para promocionar “Rush”, ahora quiere tomarse un descanso para dis-

frutar de su familia. HOLA

Dani Martín y su novia, Melissa Jiménez, han decidido poner fin a su relación y, aunque nunca se puede asegurar al cien por cien, parece que la ruptura es definitiva. De momento, el popular cantante y la guapa reportera de MotoGP de Mediaset han decidido emprender caminos por separado. Sobre los motivos de la ruptura, apenas se conocen detalles. Ni ellos, fieles a la discreción con que han llevado sus ocho meses de rela-ción, van a comentar cualquier aspecto relacionado con su ruptura, aun-que es cierto que se fueron distanciando y han decidido acabar su relación.

Ryan Gosling y Eva Mendes se separan

Elsa Pataky, a la espera de sus mellizos

Ruptura de Dani Martín y Melissa Jiménez

de la iglesia, adornada con flores blancas cayendo en cascada y traí-das desde París exprofeso, y el mar-co incomparable del monasterio de Rougemont donde se celebró la ce-remonia.

En primera línea