ISI KANDUNGAN
ISI KANDUNGAN
MUKA SURAT
BAB 1: PENDAHULUAN
Latar Belakang Kajian
1
Peringkat Umur dan Pemerolehan Sintaksis
2
Pendidikan Prasekolah
4
Pernyataan Masalah
5
Kepentingan Kajian
6
Ojektif Kajian
8
Persoalan Kajian
8
Batasan Kajian
9Definisi Konsep
Pemerolehan Sintaksis
10
Penguasaan Sintaksis
10
Jenis-Jenis Ayat
11
Kanak-Kanak Prasekolah
12
BAB 2 : SOROTAN LITERATUR
Penguasaan Bahasa Dalam Kalangan Kanak-Kanak Yang Berumur
2 Tahun ke atas.
13
Kajian Tentang Pengetahuan dan Penggunaan Imbuhan Kata Nama
Dan Kata Kerja Dalam Kalangan Kanak-Kanak Prasekolah.
15
Kajian Tentang Peringkat Bahasa
16
Kajian Tentang Pemerolehan Bahasa Dalam Kalangan Kanak-Kanak
Melayu di Peringkat Prasekolah
18
BAB 3: METODOLOGI KAJIAN
Reka Bentuk Kajian
20
Kerangka Teori
21
Pemerolehan Bahasa Kanak-Kanak
22
Faktor-Faktor yang Mempengaruhi Bahasa Kanak-Kanak
23
Tempat Kajian
24
Persampelan
25
Subjek Kajian
26
Kaedah Kajian
26
Alat Kajian
27
Tatacara Kajian
27
Penganalisisan Data
27
BAB 4: DAPATAN KAJIAN DAN PERBINCANGAN
Pengenalan
29
Dapatan Kajian
Latar Belakang Kanak-Kanak Prasekolah
30
Latar Belakang Lokasi Tempat Tinggal dan Taraf Sosioekonomi
30
Penghasilan Jenis-Jenis Ayat Bahasa Melayu
33
Binaan Ayat Kanak-Kanak Prasekolah
34
Hubungan Faktor Tempat Tinggal dengan Pemerolehan dan
Penguasaan Sintaksis
35
Hubungan Faktor Taraf Sosioekonomi dengan Pemerolehan dan
Penguasaan Sintaksis
36
Implikasi Dapatan dengan Teori Kajian
37
BAB 5: KESIMPULAN DAN CADANGAN
Kesimpulan
39
Cadangan
41
Bibliografi
Lampiran
Borang Soal Selidik Ibu Bapa
Borang Soal Selidik Responden
ABSTRAK
Bahasa merupakan satu sistem yang unik dan melibatkan proses
kognitif. Bahasa juga merupakan wadah untuk menyampaikan masej
kepada individu lain untuk difahami dan memberi makna. Kanak-kanak
berumur antara 1 hingga 5 tahun merupakan tahap penguasaan bahasa
yang paling kritikal. Kajian ini dapat memberi maklumat sebenar
tentang pemerolehan dan penguasaan sintaksis kanak-kanak khasnya
kanak-kanak di prasekolah.
Seramai 48 orang kanak-kanak prasekolah diambil untk dijadikan
responden. Prasekolah ini terbahagi kepada dua kawasan yang
berlainan iaitu seramai 25 orang kanak-kanak prasekolah di kawasan
bandar dan 23 orang kanak-kanak prasekolah di kawasan luar bandar.
Prasekolah di bandar melibatkan Tabika KEMAS Panji Alam, manakala
praselokolah di luar bandar melibatkan Tabika KEMAS Belukar
Sukai.
Kaedah tinjauan perbualan dan transkripsi digunakan dalam kajian
ini untuk mendapat data dalam bentuk ujaran ayat kanak-kanak
prasekolah. Hasil kajian menunjukkan ayat penyata ialah jenis ayat
yang paling kerap digunakan iaitu sebanyak 53.8%, diikuti dengan
ayat tanya sebanyak 25.7%, manakala ayat seruan hanya 11.8% dan
ayat perintah sebanyak 8.7%.
Daripada penghasilan binaan ayat pula, dapatan menunjukkan
kebanyakan kanak-kanak dalam kajian ini menghasilakan ayat yang
berstruktur frasa nama + frasa nama, frasa nama + frasa kerja,
frasa nama + frasa adjektif, dan frasa nama + frasa sendi nama.
Sehubungan dengan ini, taraf sosioekonomi menunjukkan terdapat
hubungan yang signifikan dengan jenis ayat yang dihasilkan oleh
kanak-kanak prasekolah. Lokasi tempat tinggal, kedudukan taraf
sosioekonomi keluarga dan pendedahan ialah merupakan agen yang
mempengaruhi pemerolehan dan penguasaan sintaksis kanak-kanak
prasekolah.BAB 1
PENDAHULUAN
Latar Belakang Kajian
Bahasa merupakan satu sistem yang unik dan melibatkan proses
kognitif. Bahasa juga merupakan wadah untuk menyampaikan sesuatu
kepada individu lain yang difahami dan mempunyai makna tersendiri.
Dalam usaha memperkasakan bahasa Melayu, pada peringkat
perkembangan dan pemerolehan bahasa itu sendiri kita patut lihat
lebih awal. Peringkat satu kata atau peringkat holofrasa tidak
dianggap sebagai titik permulaan pemerolehan ayat (sintaksis).
Awang Mohd Amin (1979), jelas menunjukkan bahawa umur kanak-kanak
antara 1 hingga 5 tahun merupakan waktu penguasaan bahasa yang
paling kritikal.
Dalam tempoh masa inilah kanak-kanak sangat mudah menerima
pengaruh bahasa pertama atau ibunda yang telah didedahkan kepadanya
sejak lahir lagi. Bahasa pertama ini akan dikuasai oleh individu
secara semula jadi melalui proses pemerolehan bahasa. Kanak-kanak
akan terus belajar bahasa pertama walaupun berada di alam
persekolahan di peringkat rendah, menengah mahupun di peringkat
universiti. Mereka akan belajar bahasa pertama sepanjang hayat
mereka.
Atan Long (1978), kanak-kanak yang mempelajari bahasa pertama
akan mengalami dua peringkat bahasa seperti berikut:
a. Bahasa pertama pada masa kecil. Pada peringkat ini,
pertuturan kanak-kanak merupakan kegunaan yang dihalakan kepada
diri mereka sendiri dan bukannya untuk perhubungan dengan
masyarakat. Keadaan ini akan berterusan sehinggalah kanak-kanak
tersebut berumur 4 tahun;
b. Bahasa pertama yang dipelajari setelah peningkatan usia dan
dipraktikkan di sekolah. Ini membolehkan knak-kanak tersebut
bertutur dengan ahli masyarakat dan juga ibu bapa dengan cara yang
lebih berkesan.
Berkaitan dengan pemerolehan bahasa atau perkembangan bahasa
kanak-kanak. Biasanya ia dikaji dari tiga sudut utama, iaitu
pemerolehan fonologi, pemerolehan semantik dan pemerolehan
sintaksis. Berhubung dengan pemerolehan sintaksis, Jamali Ismail
(1980), mengatakan bahawa kanak-kanak menguasai ujaran yang terdiri
daripada satu perkataan (one-word utterence) ketika berumur 1 tahun
dan maju kepada ujaran 2 perkataan (two-word utterrence) ketika
menjangkau umur 2 tahun. Pada peringkat seterusnya, kanak-kanak
telah dapat mencantumkan perkataan menjadi ujaran-ujaran yang
pendek.
Peringkat Umur dan Pemerolehan SintaksisTerdapat dua teori yang
ditimbulkan oleh kedua-dua golongan ahli bahasa yang berpegang
kepada paradigma behaviouris dan mentalis. Kedua-dua golongan ahli
bahasa ini menghuraikan fenomena-fenomena bahasa dengan cara yang
seringkalinya bertentangan antara satu sama lain. Maka telah wujud
dua situasi yang berlainan dalam menghuraikan pelbagai fenomenayang
berkaiatan dengan penguasaan sistem bahasa.
Golongan behaviouris berpendapat penguasaan bahasa adalah hasil
daripada proses ransangan dan gerak balas. Golongan ini beranggapan
perkembangan penguasaan bahasa adalah hasil langsung daripada
perkembangan sistem kognitif dan kemajuan interaksi psiko-sosio
antara kanak-kanak dengan alam sekitar. Ini ditafsirkan sebagai
hasil peniruan dan pemerhatian ynag dilakukan oleh kanak-kanak
terhadap pertuturan para penjaga dan orang dewasa. Zulkifley Hamid
(1994), pemerolehan sintaksis dipersepsikan sebagai sifat mekanikal
dan dikuasai menerusi proses peniruan berdasarkan prinsip-prinsip
rangsangan dan gerak balas.
Manakala pendekatan bagi golongan mentalis pula, penguasaan
bunyi-bunyi bahasa tidak dianggap berlaku menerusi peniruan
semata-mata, tetapi dianggap melibatkan organisasi-organisasi
minda. Mereka menekankan kepentingan faktor-faktor dalaman
(endogenous) seperti alat pemerolehan bahasa semula jadi. Chomsky
(1969), sebagai pelopor aliran mentalis ini mmepercayai bahawa di
dalam otak manusia terdapat unsur yang dikatakan sebagai struktur
bahasa sejagat atau alat pemerolehan bahasa yang dirujuk sebagai
LAD (Language Acquisition Device). LAD ini terdapat skema nurani,
dan di sinilah berlakunya proses pemerolehan bahasa yang boleh
diperkembang serta diperkukuhkan.
Steinberg (1995), telah membahagikan peringkat perkembangan
penguasaan sintaksis kepada tiga tahap iaitu tahap telegraf,
morfem, dan transformasi. Pada tahap telegraf, kanak-kanak
mengucapkan gabungan kata yang ringkas, seolah-olah berlaku
penjimatan kata yang keterlaluan. Pada tahap ini kanak-kanak jarang
sekali mengucapkan kata-kata tugas. Ayat yang dibina dengan kata
inti sahaja. Pada tahap ini kanak-kanak masih belum dapat
menggunakan morfem-morfem terikat atau imbuhan.
Pada tahap morfem, kanak-kanak mula menggunakan kata-kata dengan
lebih rencam daripada telegraf. Kata-kata tugas mula wujud pada
tahap ini. Manakala pada tahap transformasi, kanak-kanak telah
menguasai kebolehan untuk menukarkan bentuk-bentuk yang sederhana
kepada bentuk yang lebih kompleks. Kanak-kanak boleh membentuk
ayat-ayat nafian dan juga ayat-ayat pernyataan walaupun ayat-ayat
tersebut tidak gramatis.
Pendidikan Prasekolah
Peluang pendidikan prasekolah diberi kepada semua kanak-kanak
tanpa mengira latar belaknag sosial, agama, lokasi tempat tinggal,
keadaan kesihatan mental dan fizikal kanak-kanak serta perkembangan
intelek mereka. Program pendidikan prasekolahg hendaklah sesuai
dengan tahap perkembangan kanak-kanak supayandapat merangsang
pemikiran, membina sikap positif dan akhlak mulia, meningkatkan
kecerdasan dan kesihatan ke arah penyuburan potensi yang optimum.
Kurikulum pendidikan prasekolah memberi fokus kepada perkembangan
kanak-kanak secara menyeluruh, seimbang dan bersepadu. (Kementerian
Pendidikan Malaysia, 2001)
Awang Had Salleh (1973), pernah mengatakan bahawa Tadika dan
Tabika adalah sebagai saluran atau jambatan bagi proses penyesuaian
dari rumah tangga atau kekeluargaan kepada alam persekolahan.
Manakala menurut Rohaty dan Abu Bakar(1994), pendidikan prasekolah
bukan sekadar mengajar kanak-kanak mengenal huruf dan angka, tetepi
juga mendedahkan kanak-kanak mengenali suasana di luar rumah,
bergaul dengan rakan sebaya serta mengenali budaya penduduk
pelbagai kaum.
Pernyataan Masalah
Institusi-institusi prasekolah membangun seperti cendawan tumbuh
selepas hujan. Ini sebagai peluang bagu mengembangkan kemahiran
berbahasa di samping memupuk intelek dalam situasi pembelajaran
yang pelbagai ragam. Chiam (2000), menegaskan peranan pendidikan
prasekolah dalam perkembangan pembelajaran kanak-kanak. Pendidikan
prasekolah bukan bermaksud untuk mengajar kanak-kanak membaca,
menulis tetapi lebih penting adalah menyediakan atau menyiapkan
diri kanak-kanak untuk belajar, membesar dan perkembangan kemahiran
intelektual, pemahaman tentang alam sekeliling, kemahiran
bersosial, perkembangan emosi dan sebagainya. Oleh itu, pendidikan
prasekolah merupakan asas yang baik untuk pembelajaran dan
perkembangan kanak-kanak.
Menurut Mangantar Simanjuntak (1990), mengatakan bahawa
perkembangan bahasa kanak-kanak biasanya dikaji daripada tiga aspek
iaitu;
a. Fonologi
b. Semantik
c. Sintaksis
Dalam aspek perkembangan fonologi, kanak-kanak akan menghasilkan
bunyi secara rambang. Ini berlaku di peringkat agahan. Manakala
perkembangan dalam aspek semantik pula, kanak-kanak mula berupaya
menguasai beberapa perkataan dan memperluaskan perbendaharaan kata
dengan agak cepat. Dalam aspek sintaksis pula, kanak-kanak
menguasai ujaran yang terdiri daripada ayat-ayat yang mudah atau
kompleks dengan membawa penegertian berdasarkan konteks
penggunaannya.
Clark dan Clark (1977), mengatakan bahawa dalam tempoh 5 tahun,
kanak-kanak yang normal dapat mengumpulkan pengalaman untuk
berbahasa. Hal ini kerana pada umur tersebut adalah satu tempoh
menguasaan bahasa yang kritikal. Jadi pendedahan kanak-kanak di
prasekolah adalah penting kerana tahap ini merupakan permulaan
sistem pendidikan formal.
Timbul persoalaan adakah para pendidik, iaitu para guru
prasekolah atau pihak ibu bapa kanak-kanak itu sedar akan situasi
ini. Kesempatan seperti ini patut dipergunakan oleh guru prasekolah
dan pihak ibu bapa untuk mempersiapkan kanak-kanak tersebut bagi
melangkah ke alam persekolahan yang sebenarnya.
Kepentingan Kajian
Juriah Long (1993) mengatakan bahawa perkembangan bahasa
kanak-kanak berhubung rapat dengan perkembangan sosial dan kognitif
. prasekolah memainkan peranan penting kepada kanak-kanak dalam
aspek mendapatkan kemahirann sosial dam pembelajaran mereka sebelum
ke alam persekolahan sebenar.
Dalam KBSR, penekanan diberi kepada tiga komponen bahasa iaitu,
kemahiran lisan, bacaan dan menulis terutamanya dalam pengajaran
bahasa. Kemahiran lisan berkait rapat dengan kemahiran komunikasi
kanak-kanak secara verbal dan non-verbal. Tujuannya adalah
membiasakan diri kanak-kanak menggunakan bahasa untuk berkomunikasi
dengan betul di dalam mahupun di luar bilik darjah.
Kajian ini mempunyai beberapa kepentingan, antaranya adalah
seperti berikut:
i. Kajian ini dapat memberikan maklumat sebenar kepada pengkaji
tentang pemerolehan dan penguasaan sintaksis kanak-kanak khasnya di
pradekolah;
ii. Kajian ini diharap dapat memberi panduan kepada guru-guru
prasekolah dalam merancang strategi pengalaran dan pembelajaran
yang lebih efektif dan berkesan;
iii. Kajian ini juga dapat membuat penelitian terhadap
perkembangan pemerolehan dan penguasaan sintaksis di kalangan
kanak-kanak Melayu khususnya;
iv. Kajian ini diharap dapat memberi panduan kepada penulis buku
bahasa Melayu dan juga kepada pihak penerbit untuk kegunaan
kanak-kanak prasekolah.
Peringkat umur kanak-kanak antara 5 hingga 6 tahun merupakan
peringkat umur yang mudah dibentuk dalam mencapai matlamat
pendidikan yang lebih berkualiti. Kanak-kanak yang menerima
perhatian dan pengajaran yang berkualiti sudah pasti akan dapat
melahirkan tenaga manusia yang proaktif, kreatif, dan inovatif ke
arah menghasilkan prodik yang berkualiti serta berupaya menerajui
negara pada masa hadapan.
Objektif Kajian
Objektif kajian ini adalah untuk melihat tahap pemerolehan dan
penguasaan sintaksis bahasa Melayu di kalangan kanak-kanak
prasekolah yang berada di bandar dan luar bandar di daerah Kuala
Terengganu.
Objektif kajian secara khusus:
1. Untuk menganalisis pemerolehan dan penguasaan sintaksis di
kalangan kanak-kanak prasekolah dari segi kebolehan menghasilkan
jenis ayat bahasa Melayu;
2. Untuk mengkaji binaan pola ayat bahasa Melayu yang digunakan
oleh kanak-kanak prasekolah;
3. Untuk mengkaji hubungan antara faktor lokasi tempat tinggal
dengan pemerolehan dan penguasaan sintaksis bahasa Melayu di
kalangan kanak-kanak prasekolah;
4. Untuk mengkaji hubungan antara faktor taraf sosioekonomi
keluarga kanak-kanak prasekolah; dan
Persoalan Kajian
Kajian ini dilaksanakan untuk mencari jawapan kepada
permasalahan berikut;
1. Sejauhmanakah kebolehan kanak-kanak prasekolah menghasilkan
ayat penyata?
2. Sejauhmanakah kebolehan kanak-kanak prasekolah menghasilkan
ayat tanya?
3. Apakah jenis ayat yang paling kerap dihasilkan atau digunakan
oleh kanak-kanak prasekolah semasa mereka berkomunikasi?
4. Adakah terdapat hubungan antara faktor persekitaran dengan
pemerolehan dan penguasaan sintaksis kanak-kanak prasekolah?
5. Adakah terdapat hubungan antara faktor latar belakang
keluarga dengan pemerolehan dan penguasaan sintaksis kanak-kanak
prasekolah?
Batasan Kajian
Kajian yang akan dijalankan ini adalah untuk mengkaji
pemerolehan dan penguasaan sintaksis bahasa Melayu di kalangan
kanak-kanak prasekolah. Kajian ini melibatkan kanak-kanak yang
belajar di prasekolah di Daerah Kuala Terengganu, Terengganu.
Kanak-kanak ini berumur antara 5 hingga 6 tahun. Tabika KEMAS yang
terlibat iaitu Tabika Panji Alam, Kuala Terengganu iaitu sebuah
tabika yang terletak di tengah bandar dan Tabika Kampung Belukar
Sukai, Kuala Terengganu iaitu sebuah tabika yang terletak di luar
bandar.
Pengkaji telah menganbil seramai 48 kanak-kanak prasekolah
sebagai renponden. Seramai 25 orang kanak-kanak prasekolah dari
Tabika Panji Alam dan seramai 23 orang kanak-kanak dari Tabika
Kampung Belukar Sukai. Kajian ini hanya membataskan kepada dua
jenis ayat bahasa Melayu iaitu ayat penyata dan ayat tanya. Di
samping itu, pengkaji juga membuat analisis mengenai pola-pla ayat
bahasa Melayu yang dihasilkan oleh kanak-kanak tersebut. Responden
juga terdiri daripada kanak-kanak prasekolah yang datangnya dari
pelbagai latar belakang, taraf sosioekonomi, persekitaran dan latar
belakang keluarga.
Definisi Konsep
Pemerolehan SintaksisPemerolehan bahasa iaitu proses yang
berlaku apabila seseorang kanak-kanak mula memahami bahasa
ibundanya (Chomsky, 1959; Brown dan Fraser, 1964; Brown, 1973;
Mangantar Simanjuntak, 1987; Steinberg, 1995). Proses-proses
pemerolehan bahasa ini terbahagi kepada dua jenis, iaitu perlakuan
(perfomance) yang merangkumi proses-proses penerbitan dan yang
kedua iaitu kecekapan (competence) dalam menguasai bahasa. Proses
ini menekankan kebolehan kanak-kanak menguasai bahasa pertama tanpa
melalui proses pembelajaran yang formal dan intensif.
Bahasa berperanan penting dalam komunikasi manusia. Setiap
manusia perlu berbahasa untuk menyampaikan mesej, perasaan dan
keinginan serta untuk memahami kehendak, keinginan dan fikiran
orang lain walaupun hanya menggunakan bahasa isyarat. Bahasa juga
sebagai media untuk menyatakan sesuatu fikiran dan menguasai
sesuatu bidang pengetahuan.
Penguasaan Sintaksis
Penguasaan sintaksis merupakan perkembangan semula jadi
kanak-kanak dari aspek penguasaan sintaksis dan dilihat dari teori
pembentukan oleh Piaget, 1959; Braine, 1963; Sinclair, 1970; Atan
Long, 1971; Slobin, 1971; Halliday, 1975; Lyons, 1990; iaitu corak
perkembangan pertuturan adalah sama sahaja bagi semua kanak-kanak
tidak mengira apa bahasa yang digunakan. Kecepatan pembelajaran
adalah mengikut perwarisan dan rangsangan alam sekeliling yang
diterima oleh kanak-kanak.
Pemerolehan dan penguasaan bahasa merupakan satu proses yang
kompleks yang melibatkan perkembangan elemen mental kanak-kanak
sejajar dengan peningkatannya dalam menguasai bahasa dan
kemantapannya dalam mengujarkan sesuatu bahasa itu bergantung
kepada pengaruh persekitaran yang dialami oleh kanak-kanak itu.
Jenis-Jenis Ayat
Nik Safian Karim, Farid Onn, Hashim Musa dan Abdul Hamid Mahmood
(993), setiap pembentukan ayat dalam sesuatu bahasa itu dikenali
sebagai satu binaan yang dikenali sebagai unsur. Dalam bahasa
Melayu, semua ayat sama ada pendek atau panjang, mudah atau
kompleks terdiri daripada empat pola ayat dasar iaitu, Frasa Nama +
Frasa Nama, Frasa Nama + Frasa Kerja, Frasa Nama + Frasa Adjektif,
dan Frasa Nama + Frasa Sendi Nama.
Jenis-jenis ayat dapat dibahagikan kepada empat berdasarkan
kepada intonasi dan juga tujuannya. Empat jenis ayat itu terdiri
daripada ayat penyata, ayat tanya, ayat seruan dan ayat perintah.
Ayat penyata ialah ayat yang diucapkan untuk tujuan melakukan
sesuatu penyataan. Ayat tanya iaitu ayat untuk tujuan mengemukakan
pertanyaan. Ayat seruan pula iaitu ayat untuk menyatakan sesuatu
keadaan perasaan dan ayat perintah pula diucapkan sama ada dalam
bentuk suruhan, larangan, silaan, atau permintaan.
Kanak-kanak Prasekolah
Kanak-kanak prasekolah di Malaysia umumnya boleh didefinisikan
sebagai kanak-kanak yang berumur kurang daripada 7 tahun. Di mana
kanak-kanak belum memasuki alam persekolahan yang sebenarnya.
Prasekolah merupakan satu unit sekolah yang menerima kanak-kanak
bagi lebih kurang dalam tempoh setahun sebelum mereka memasuki
darjah satu di sekolah rendah.
BAB 2
SOROTAN LITERATUR
Kajian tentang pemerolehan ayat di kalangan kanak-kanak di
Malaysia masih kurang mendapat sambutan daripada pengkaji-pengkaji
tempatan. Hal ini jelas apabila Mangantar Simanjuntak (1990), yang
mengatakan bahawa pemerolehan bahasa lebih kurang 100 bahasa di
dunia ini telah dikaji oleh ahli-ahli linguistik, psikologi, dan
psikolinguistik. Akan tetapi, malangnya apabila bahasa Melayu tidak
termasuk dalam kumpulan bahasa yang dikaji walaupun bahasa Melayu
adalah bahasa yang ke-5 terpenting di dunia jika dilihat dari segi
jumlah penuturnya.
Penguasaan bahasa di kalangan kanak-kanak yang berumur 2 tahun
ke atas (Abdul Rashid Ali, 1992)
Abdul Rashid Ali (1992), telah mendefinisikan penguasaan bahasa
kanak-kanak sebagai penggunaan bahasa dalam bentuk ujaran yang
mempunyai makna berdasarkan lingkungan pengalaman, pemahaman, dan
tanggapan kanak-kanak sendiri yang berbeza daripada sistem orang
dewasa. beliau ingin memberitahu bagaimana kanak-kanak mempunyai
aturan atau rumus pembentukan kata dan ayat, menganalisis
perkembangan bahasa tatabahsa transformasi generatif kanak-kanak
daripada koleksi ujaran kanak-kanak.
Sampel bagi kajian ini hanya terdiri daripada seorang
kanak-kanak Melayu (perempuan) yang bertutur dalam bahasa Melayu
sebagai bahasa ibunda. Kanak-kanak tersebut berumur 2 tahun 5 bulan
semasa kajian ini dijalankan. Nazirah atau lebih dikenali sebagai
Zirah atau Z sahaja. Z sering kali berpeluang berinteraksi dengan
kakaknya Liyana (4 tahun lebih), ibu bapa, kakak (13 tahun lebih),
dan abangnya (11 tahun lebih). Pendekatan yang digunakan dalam
kajian ini ialah pendekatan interaksi. Kaedah kajian yang digunakan
merupakan kaedah pemerhatian. Pemerhatian dijalankan dengan
menggunakan rakaman pertuturan Zirah dalam pelbagai situasi dan
keadaan bersama keluarganya sendiri.
Pola struktur digunakan untuk membantu pentafsiran makna ujaran
bahasa Zirah seperti berikut:
a. ZK 1
b. ZK 1 + K 2
c. ZK 1 + K 2 + K 3 dan seterusnya
Z = Bahasa Zirah
K = Kata (kata nama, kata kerja, kata sendi nama, dan kata
adjektif)
Hasil dapatan kajian menunjukkan Zirah menggunakan bahasanya
untuk memberi nama atau menyebut benda-benda sama ada dengan
menggunakan pengalaman hidup dunianya atau pun dengan mengagak-agak
(guessing). Contoh:
B: Ini (apa)?
(Menunjukkan kepada gambar rusa)
Z: Ini ide ibang
(Ini kuda abang)
B: Ini (apa)?
( menunjukkan gambar gajah)
Z: Ini ajah
(Ini gajah)
(Sumber: Abdul Rashid Ali, 1992)
Berdasarkan perbualan dalam contoh di atas, Zirah banyak
menggunakan pola ayat dua kata daripada jenis frasa nama.
Kajian tentang pengetahuan dan penggunaan imbuhan kata nama dan
kata kerja di kalangan kanak-kanak prasekolah (Juriah Long,
1993)
Juriah Long (1993), pernah menganalisis pengetahuan dan
penggunaan imbuhan kata nama dan kata kerja kanak-kanak prasekolah.
Objektif kajian yang diutarakan oleh beliau adalah un tuk menkaji
pengetahuan dan penggunaan imbuhan kata nama dan kata kerja yang
diperoleh oleh kanak-kanak prasekolah (antara 5 hingga 6 tahun).
Pengkaji telah menggunakan kaedah pemerhatian langsung yang dibuat
secara spontan dalam situiasi yang sebenar.
Sampel kajian terdiri daripada 12 orang kanak-kanak dalam 2
kumpulan umur, iaitu 5 dan 6 tahun. Setiap kumpulan terdiri
daripada 6 kanak-kanak lelaki dan perempuan. Dapatan kajian ialah
struktur dan pola ayat yang mengandungi imbuhan kata nama dan kata
kerja yang digunakan oleh kanak-kanak dan interaksi di rumah dan di
tadika. Struktur-struktur ayat yang dianalisis dalam bahagian ini
terdiri daripada ujaran-ujaran yang ditujukan kepada orang lain
atau sebagai bahasa perhubungan dan juga ujaran-ujaran yang
tertumpu pada diri sendiri atau pun sebagai bahasa egosentik.
Kajian ini mempunyai implikasi pendidikan bahasa. Kajian ini
juga memberi gambaran bahawa penguasaan imbuhan kata nama dan kata
kerja di kalangan kanak-kanak praseklah melibatkan dua proses,
iaitu proses kognitif dan linguistik seperti yang disarankan oleh
ahli-ahli interaksi. Seseorang kanak-kanak dapat menanggapi makna
imbuhan yang tepat melalui penglibatan dalm perbualan dengan ibu
bapa.
Kajian tentang peringkat pemerolehan bahasa (Steinberg,
1995)
Kajian yang dilakuan oleh Steinberg (1995), menunjukkan bahawa
kanak-kanak dapat mengembangkan sistem linguistik yang kompleks,
bergerak daripada peringkat satu kata ke peringkat perkembangan
ayat dalam jangka masa yang singkat, iaitu ketika kanak-kanak
berumur lebih kurang 4 hingga 5 tahun. Beliau mengatakan
pemerolehan bahasa kanak-kanak berkembang mengikut satu susun atur
bermula dari peringkat vokalisasi (6 bulan hingga 11 bulan),
holofrasa (10 bulan hingga 18 bulan), telegrafik (18 bulan hingga
ke atas), dan berakhir di peringkat perkembangan ayat-ayat kompleks
(4 tahun hingga 5 tahun).
Vokalisasi
Bebelan merupakan vokalisasi yang melibatkan penggunaan
bunyi-bunyi bahasa, terutamanya suku kata vokal dan konsonan-vokal,
contohnya /a/, /u/, /gi/, /pa/. Pengulangan bunyi memberikan bayi
kualiti bunyi serupa bahasa, contohnya: /mama/, /gigi/, /papa/ dan
sebagainya. Kanak-kanak Jepun pada usia 6 bulan telah mengeluarkan
bunyi mirip bahasa Jepun, begitu juga dengan bayi bangsa Cina dan
Inggeris.
Holofrasa (Pertuturan satu kata)
Kanak-kanak yang normal akan mengeluarkan kata pertama ketika
usia 4 bulan tetapi secara puratanya kanak-kanak dikatakan akan
menuturkan kata pertama pada sekitar umur 10 bulan. Kita perlu
ketahui ialah penggunaan bunyi-bunyi yang bermakna. Jika
kanak-kanak tersebut menyebut kucing atau meyebut bunyi yang hampir
dengan perkataan kucing sewaktu melihat atau semasa menyentuh
binatang tersebut, barulah kita boleh kata kanak-kanak tersebut
sudah tahu makna perkataan kucing. Orang yang terdekat sahaja yang
boleh mengecam bunyi-bunyi bermakna yang dituturkan oleh
kanak-kanak tersebut.
Kegunaan Kata Tunggal
Kata tunggal yang sama boleh digunakan untuk tujuan yang
berlainan. Satu kata boleh digunakan untuk menamakan satu objek,
conthnya; mama untuk mama, nana untuk banana. Kata tunggal juga
digunakan untuk melahirkan sesuatu yang rumit. Sebagai contoh,
pengkaji mendapati seorang kanak-kanak berkata peach + daddy +
spoon dalam situasi ayahnya meletakkan satu potong buah peach ke
atas permukaan sudu. Didapati semua pengkaji mendapat fenomena yang
sama. Dkatakan kanak-kanak meletakkan pelbagai kegunaan pada kata
tunggal.
Tetegrafik (Pertuturan Dua dan Tiga Kata)
Ketika usia 18 bulan (1 tahun 6 bulan), kebanyakan kanak-kanak
mula menghasilkan pertuturan dua dan tiga kata. Menutur Steinberg
(1993), walaupun baru berusia 1 tahun 6 bulan, tetapi kanak-kanak
sudah pandai menggunakan bahasa untuk meminta, memberi amaran,
menolak, cakap besar, bertanya, menjawab dan memberitahu.
Pertuturan digunakan untuk melahirkan idea seperti kuantiti (more),
milk (my), nafian (no sleep), lokasi (banana table), dan benda
(big, red).
Perkembangan Ayat-ayat Kompleks
Perkembangan ayat nafi ditunjukkan oleh Steinberg (1995),
sebagai contoh bagaimana struktur seperti ini diperoleh.
No money; not a teddy bear; no play that;
No fall; no singing song; no the sun shining.
(Sumber: Steinberg, D.D, 1995)
Kajian Tentang Pemerolehan Bahasa di kalangan Kanak-kanak Melayu
di Peringkat Prasekolah (Vijayaletchumy, 2000)
Dalam aspek sintaksis, kanak-kanak sudah dapat mengujarkan
ayat-ayat mudah yang berupa ayat-ayat selapis iaitu ayat yang
mengandungi satu subjek dan satu predikat. Walau bagaimanapun
kanak-kanak ini masih terikat dengan ujaran ayat-ayat penyata.
Kanak-kanak ini juga sudah pandai mengujarkan ayat-ayat yang
beraneka ragam dalam gabungan kata nama, kata kerja, kata ganti
nama, dan kata adjektif. Contoh:
1. Abang anak emak (KN + KN + KN)
2. Kapal terbang abang (KN + KN)3. Nenek duduk di kampung (KN +
KK + KSn + KN)4. Mirul makan dengan kicap (KN + KK + KSn + KN)5.
Emak beli baby (KN + KK + KN)(Sumber: Vijayaletchumy, 2000)
Manakala jenis-jenis ayat yang diujarkan oleh kanak-kanak
tersebut juga beraneka jenis.
Ayat Penyata:
Abang anak emak
Abang minum milo
Abang pakai seluar
Mak tak kerja
(Sumber: Vijayaletchumy, 2000)
Ayat tanya:
Lauk apa mak?
Mak tak kerja?
Mak tolong kakak masak?
(Sumber: Vijayaletchumy, 2000)
Ayat Perintah:
Jangan kacaulah
(Sumber: Vijayaletchumy, 2000)
Ayat nafi:
Tidak mahu lagi
Dia bukan orang
Saya tak nangis
(Sumber: Vijayaletchumy, 2000)
Berdasarkan huraian di atas, ia amat bersemuaian dengan objektif
kajian iaitu untuk menganalisis pemerolehan dan penguasaan
sintaksis di kalangan kanak-kanak prasekolah, mengkaji binaan pola
ayat bahasa Melayu, mengkaji hubungan antara faktor persekitaran,
dan latar belakang keluarga dengan pemerolehan dan penguasaan
sintaksis nahasa Melayu. BAB 3
METODOLOGI KAJIAN
Reka Bantuk Kajian
Kajian ini merupakan satu kaedah tinjauan yang manggunakan soal
selidik dan temu bual serta bercerita berdasarkan gambar sebagai
alat rangsangan. Tuckman (1972), kaedah tinjauan merupakan kaedah
yang sering kali dilakukan dalam pendidikan khususnya dalam
kajian-kajian di sekolah. Tetapi menurut Trow (1967), pengkaji
harus berhati-hati kerana kesilapan dan ketidaksesuaian kajian
tinjauan timbul banyak peringkat dari pemilihan masalah kajian,
pemilihan sampel, bentuk soalan kajian dan analisis data.
Phillips (1971), mengatakan bahawa kaedah ini juga boleh
digunakan untuk menungut maklumat berkaitan dengan nilai individu,
pandangan dan perhubungan sosialnya. Namaun begitu, pelaksanaan
kajian lualitatif tidak mempunyai suatu prosedur standard yang
dapat memenuhi jangkaan dan keperluan semua pihak kerana ia banyak
bergantung kepada tujuan dan konteks kajian.
Dalam kajian ini, pengkaji akan membuat tinjauan untuk
memerhatikan pergerakan kanak-kanak di sekitar prasekolah. Ini
perlu untuk membantu pengkaji mengesan dari segi pendedahan dan
rangsangan kanak-kanak di kawasan persekitarannya, iaitu di dalam
bandar dan di luar bandar dalam pemerolehan dan penguasaan
sintaksis mereka.
Kerangka Teori
Kajian yang menggunakan beberapa perspektif teori lebih berupaya
untuk menghasilkan dapatan kajian yang lebih bermakna. Shafie Abu
Bakar (1995), menjelaskan beberapa kriteria yang dapat mengukuhkan
pembinaan sesebuah teori antaranya:
i. Adanya prinsip asas yang dapat diolah sehingga dikenal pasti
kriterianya.
ii. Dapat analisis secara relevan dan bersifat ilmu.
iii. Ada korelasi antara tahap-tahap persoalan dan
perbandingan.
iv. Kekukuhan hujah, walaupun ia merupakan sebahagian daripada
keseluruhan.
v. Ada pendekatan yang sistemetik sehingga ia tisak diragukan
kebenarannya.
Pendekatan teori yang diaplikasikan dalam kajian ini adalah
Teori Mentalis. Teori Mentalis sebagai konsep, maka kajian ini akan
mencuba meneliti pemerolehan dan penguasaan sintaksis di kalangan
kanak-kanak prasekolah yang berumur antara 5 hingga 6 tahun.
Teori Genetik-Kognitif yang telah digolongkan dalan kategiri
teori kognitif telah dijadikan kerangka teori kajian ini. Teori
Mentalis ini diperkenalkan oleh Chomsky (1959), yang telah mengubah
secara radikal perkembangan psikolinguistik. Maka wujudlah satu
teori pemerolehan dan pembelajaran bahasa yang disimpulkan daripada
teori linguistiknya (Teori Transformasi Generatif). Teori ini
memberi penekanan yang mutlak pada otak yang melandasi pemerolehan
dan pembelajaran bahasa.
Teori ini mengatakan bahawa otak manusia telah dicipta secara
semula jadi (genetik) untuk berbahasa. Oleh itu, otak manusia telah
dilengkapi dengan struktur bahasa sejagat dan disebut sebagai Alat
Pemerolehan Bahasa atau Language Device (LAD). LAD menerima
ucapan-ucapan dan data-data yang berlaian melalui pancaindera
sebagai masukan lalu membentuk rumus-rumus linguistik.
Pemerolehan Bahasa Kanak-kanak
Chomsky (1965), si anak bukan sahaja memperoleh rangsangan lalu
memberikan tindak balas, bahkan minda kanak-kanak dilengkapi dengan
alat pemerolehan bahasa yang semula jadi. Alat inilah yang
membezakan manusia dengan haiwa dan merupakan ciri khas minda
manusia yang tidak terdapat pada makhluk lain. LAD mengandungi
tatabahasa sejagat. Diandaikan bahawa struktur pada pola bahasa
yang ada dalam minda kanak-kanak adalah sama bagi semua bahasa di
dunia dan bersifat sejagat.
Teori Mentalis menghubungkan realiti mental dengan lakuan bahasa
yang sebenar. Pengetahuan bukanlah satu latihan pancaindera tetapi
adalah daripada fikiran manusia. Rasionalnya ialah idea yang semula
jadi menjadi asas kebenaran dalam pengetahuan kita. Teori ini juga
menganggap bahasa sebagai pengetahuan yang dihasilkan oleh sesuatu
proses dalam otak dan saraf setelah menerima rangsangan daripada
pancaindera. Kreativiti yang wujud dalam otak atau pemikiran
penutur bahasa adalah keperluan dalam diri manusia yang ada sejak
lahir, bukannya hanya alat luar untuk komunikasi malah adalah
sesuatu yang pasti ada dalam diri manusia.
Sehubungan dengan itu, Vygotksy (1978), mencadangkan mula-mula
perkataan dibentuk sebagai cara untuk berkomunikasi, kemudian
berlaku penyerapan bentuk-bentuk linguistik, konsepsi dan aksi.
Semua ini dibayangkan melalui perbualan egosentrik yang berfungsi
untuk mengorientasikan kanak-kanak kepada diri sendiri dari segi
aktiviti kefahaman dan tingkah laku sedar.
Perkara ini jelas membuktikan bahawa kanak-kanak tidak
dipengaruhi oleh bentik pertuturan bahasa penjaga mereka dalam
proses menguasai bahasa. Mangantar Simanjuktak (1990), mengatakan
bahawa terdapat bukti bahawa kanak-kanak membetulkan kesalahan
mereka bukan kerana ditegur oleh orang-orang dewasa tetapi kerana
mereka telah dapat menetukan rumus-rumus yang betul untuk
membolehkan mereka menghasilkan bentuk-bentuk pertuturan yang
gramatis. Ini telah menggambarkan bahawa kanak-kanak mempunyai
kebolehan dan keupayaan untuk berbahasa berlandaskan Teori
Mentalis.
Faktor-Faktor Yang Mempengaruhi Penguasaan Bahasa
Kanak-kanak
Terdapat banyak faktor yang mempengaruhi penguasaan bahasa
seseorang kanak-kanak. Antara faktor seperti status sosioekonomi,
pengaruh ibu bapa, prosedur pengajaran di sekolah dan sikap
kanak-kanak itu sendiri. Umumnya, kanak-kanak boleh menguasai
bahasa hanya melalui rangsangan dan gerak balas. Corder (1974),
setiap bayi yang dilahirkan telah dilengkapi dengan mekanisme
dalaman yang tertentu secara semula jadi untuk membolehkan
seseorang membina struktur tatabahasa bagi bahasa tersebut.
Terdapat juga perkaitan antara penguasaan bahasa dengan taraf
sosioekonomi. Ini merupakan satu hubungan terus dan mmepunyai
kolerasi yang positif. Atan Long (1978), kanak-kanak yang berasal
dari golongan sederhana dan tinggi boleh bercakap awal berbanding
kanak-kanak dalam kelas sosial yang lebih rendah. Mereka juga lebih
cepat dan mempunyai kebolehan yang baik dalam membentik struktur
ayat berbanding rakan sebaya lain dari kelas bawahan.
Penguasaan ibu bapa juga boleh mempengaruhi persekitaran
kanak-kanak dalam berbahasa. Hal ini kerana, kanak-kanak bermula
dari rumah dan keluarga merupakan agen komunikasi yang pertama
dalam kehidupan mereka. Oleh itu, ibu b apa perlu menguasai bahasa
yang baik untuk berkomunikasi dengan anak-anak mereka.
Tempat Kajian
Kajian tentang pemerolehan dan penguasaan sintaksis kanak-kanak
melibatkan kanak-kanak yang bekajar di Tabika KEMAS di daerah Kuala
Terengganu. Kanak-kanak ini berumur 5 hingga 6 tahun. Tabika yang
terlibat ialah Tabika KEMAS Panjia Alam, di mana lokasinya terletak
di tengah-tengah bandar dan Tabika KEMAS Kampung Belukar Sukai
terletak di kawasan luar bandar. Kategori gred Tabika Kemas ini
ditentukan oleh beberapa aspek iaitu:
i. Kurikulum
ii. Ko-kurikulum
iii. Pemaju masyarakat
iv. Kebajikan kanak-kanak
v. Pengurusan dan pengelolaan program tabika
vi. Khidmat komuniti
Antara kemudahan yang disediakan ialah padang permainan yang
mempunyai papan jongkang-jongkit, papan gelunsur, petak berpasir,
dan kawasan berumput. Manakala dalam bilik darjah pula terdapat
alat bantu mengajar seperti gambar, permainan matematik dan
lain-lain yang bersesuaian dengan proses pembelajaran.
Persampelan
Pengkaji telah memilih secara rawak iaitu seramai 30 orang
kanak-kanak Tabika KEMAS iaitu 15 orang kanak-kanak dari Tabika
Panji Alam yang terletak di tengah-tengah bandar dan 15 orang dari
Tabika Kampung Bekar Sukai yang terletak di luar bandar. Jumlah
sampel dianggap mencukupi kerana berdasarkan pandangan Fraenkel dan
Wallen (1996), mencadangkan 30 orang individu untuk satu kumpulan
bagi kajian kualitatif. Mohd Majid Konting (1990), penggunaan
subjek yang besar dalam kajian kualitatif akan menyebabkan
kesukaran mengolah pembolehubah tak bersandar, kesukaran mncerapkan
kesan olahan pembolehubah tak bersandar pada pembolehubah bersandar
dan kesukaran mengawal kesan pembolehubah-pembolehubah
ekstranus.
Dalam proses pemilihan ini, pengkaji akan menggunakan
kebijaksanaan, peluang, masa dan persoalan kajian seperti yang
disarankan oleh Jorgensen (1989), iaitu kajian, kesanggupan, dan
kerjasama dari tempat kajian, kebenaran, dan kelulusan serta saiz
sekolah sebagai kriteria dalam menentukan sesuatu kelas diambil
sampel kajian.
Subjek Kajian
Subjek kajian yang dipilih untuk tujuan kajian ini adalah
seperti berikut:
1. Dua buah tabika yang dipilih di kawasan Kuala Terengganu,
iaitu Tabika Panji Alam dan Tabika Kampung Belukar Sukai.
2. Kanak-kanak yang terlibat iaitu seramai 30 orang yang
beruimur lingkungan antara 5 hingga 6 tahun.
Kaedah Kajian
Selain daripada soal selidik ibu bapa, pengkaji juga membina
borang temu bual dengan responden (Lampiran A). Ini bertujuan untuk
mengetahui tahap pemerolehan dan penguasaan sintaksis bahasa Melayu
secara spontan melalui cerita yang disampaikan dan secara tidak
langsung mendekati kanak-kanak untuk mengetahui pengalaman
mereka.
Menurut Bogdan dan Biklen (1992), kaedah pengutipan data
deskriptif melalui temu bual adalah cara yang paling lazim
terutamanya dalam kajian yang melibatkan pemerhatian sampel kajian.
Tanpa penggunaan temu bual, data yang diperoleh dari pemerhatian
tidak dapat memberi gambaran yang lengkap tentang apa yang
diperhatikan.
Patton (1987), melalui temu bual kita akan memperoleh dari
sampel kajian sesuatu yang kita tidak boleh perhatikan secara
langsung, seperti perasaan, pemikiran dan kecenderungan mereka.
Manakala menurut Moore (2000), temu bual semi-struktur adalah cara
yang paling baik digunakan apabila kita mahu mengumpul struktur
maklumat dan maklumat tentang sikap atau kepercayaan.
Alat Kajian
Beberapa alat digunakan dalam kajian ini termasuklah borang soal
selidik, soalan-soalan temu bual, gambar rangsangan, borang jadual
binaan sintaksis dan rakaman traskripsi.
Tatacara Kajian
Beberapa langkah yang telah dilakukan bagi menjalankan kajian
ini:
i. Penyediaan bahan borang soal selidik untuk ibu bapa dan
responden
ii. Gambar temu bual dengan responden
Penganalisisan Data
Pengkaji menggunakan kaedah analisis kandungan. Pengkaji
menganalisis setiap ayat yang dilafazkan oleh kanak-kanak dan
mengklasifikasikan mengikut jenis ayat-ayat bahasa melayu, iaitu
ayat penyata, ayat tanya, ayat seruan dan ayat perintah. Semua data
yang dikumpul itu dianalisis dengan memilih yang tertenping secara
terperinci.
Nik Safiah Karim dan rakan-rakan (1993), menyatakan bahawa:
a. Ayat penyata ialah ayat yang diucapkan untuk tujuan melakukan
sesuatu pertanyaan atau mengemukakan keterangan tentang sesuatu
perkara
b. Ayat tanya ialah ayat untuk tujuan mengemukakan sesuatu
pertanyaan.
c. Ayat perintah ialah ayat yang diucapkan untuk tujuan memberi
arahan atau untuk tujuan menimbulkan suatu tindakan.
d. Ayat seruan ialah ayat yang diucapkan secara bernada seru
untuk menyatakan sesuatu keadaan perasaan seperti marah, takut,
geram, takjub dan sebagainya.
Manakala binaan ayat ditentukan oleh cara susunan unsur dan
konstituen yang dibentuk. Contohnya ayat dasar dan ayat majmuk.
a. Ayat dasar iaitu pola ayat yang menjadi sumber kepada
pembentukan atar terbitan semua ayat yang lain dalam sesuatu bahasa
itu.
b. Ayat majmuk ialah ayat yang dibina dengan mencatumkan dua
ayat tunggal atau lebih, dan pencantuman ayat-ayat ini disusun
mengikut cara tertentu sehingga menjadikannya ayat baharu.
Faktor latar belakang keluarga diberi tumpuan utama. Latar
belakang sesebuah keluarga bergatung kepada rapat dengan tahap
pendidikan, jenis pekerjaan dan jumlah pendapatan bulanan sesebuah
keluarga. Setelah dibuat penggolongan keluarga renponden mengikut
kelas sosialnya, maka responden dengan sendirinya digolongkan dalam
kelas sosial yang diwakili oleh keluarga mereka.
Berdasarkan kriteria dan prosedur yang telah dihuraikan tentang
pemilihan tempat kajian, sampel kajian, pengumpulan data, maka
diharapkan kajian ini dapat menjelaskan segala persoalan kajian
yang ingin diselidiki. Pengkaji juga akan membuat rumusan bagi
semua persoalan kajian berdasarkan kaedah dan dapatan yang
diperoleh. BAB 4
DAPATAN KAJIAN DAN PERBINCANGAN
PENGENALAN
Pengkaji akan menumpukan perbincangan tentang pemerolehan dan
penguasaan sintaksis kanak-kanak prasekolah dan faktor-faktor yang
mempengaruhinya. Pemerolehan dan penguasaan sintaksis akan dikaji
dan dibincangkan di bawah aspek berikut:
i.Profil respondenii. Jenis ayat yang dihasilkan oleh
kanak-kanak di bandar dan di luar bandar.
iii.Binaan ayat kanak-kanak prasekolah.
iv.Hubungan antara faktor persekitaran dengan pemerolehan dan
penguasaan sintaksis kanak-kanak prasekolah.
v. Hubungan antara faktor latar belakang keluarga kanak-kanak
prasekolah.
Semua data yang diperoleh, kemudiannya dianalisis dalam bentuk
peratusan. Bagi menentukan faktor-faktor yang mempengaruhi
pemerolehan dan penguasaan sintaksis kanak-kanak prasekolah.
Pengkaji akan membincangkan beberapa aspek seperti:
a. Taraf sosioekonomi keluarga responden
b. Lokasi tempat tinggal responden
c. Pendedahan dan rangsangan
DAPATAN KAJIANLatar Belakang Kanak-kanak PrasekolahHasil
daripada soalselidik yang diedarkan kepada kanak-kanak prasekolah
Tabika Panji Alam (dalam bandar) seramai 25 orang dan Tabika
Kampung Belukar Sukai (luar bandar) seramai 23 orang.
Latar Belakang Lokasi Tempat Tinggal dan Taraf
SosioekonomiKajian ini telah melibatkan sebanyak 48 orang
kanak-kanak prasekolah. Sebanyak 25 (52.1%) kanak-kanak yang
tinggal di dalam bandar dan 23 (47.9%) kanak-kanak di luar bandar.
Kajian ini sebenarnya mengambil kesemua kanak-kanak yang mengikuti
prasekolah di kawasan tersebut sebagai responden.
Jadual 1: Lokasi Tempat Tinggal Kanak-kanak Prasekolah
Lokasi Tempat Tinggaln%
Bandar2552.1
Luar Bandar2347.9
Jumlah48100
Kajian ini juga mengambil kira tentang taraf sosioekonomi
keluarga kanak-kanak yang terlibat, iaitu pendapatan ibu bapa dan
penjaga. Bagi menentukan golongan sosioekonomi tersebut, pengkaji
merujuk kepada pendapatan perkapita dari laporan rancangan Malaysia
ke-8 olej Jabatan Perangkaan Malaysia (2000). Berdasarkan laporan
tersebut, pengkategorian taraf sosioekonomi keluarga berdasarkan
pendapatan RM 3201 ke atas adalah tinggi, RM 3200 hingga RM 1201
adalah sederhana dan RM 1200 ke bawah adalah rendah. Sehingga itu,
jadual 2 kanak-kanak prasekolah tersebut terbahagi kepada tiga
kumpulan iaitu sosioekonomi tinggi (27.1%), sederhana (50.0%), dan
rendah (22.9%). Hasil dapatan menunjukkan bahawa kebanyakan
kanak-kanak yang terlibat daripada golongan sosioekonomi yang
sederhana iaitu 24 orang.
Jadual 2: Taraf Sosioekonomi Kanak-Kanak Prasekolah
Taraf Sosioekonomin%
Tinggi (RM 3201 ke atas)1327.1
Sederhana (RM 1201-RM 3200)2450.0
Rendah (RM 1200 ke bawah)1122.9
Jumlah48100
Sehubungan dengan itu, jika dibandingkan sosioekonomi antara
kanak-kanak di dalam bandar dengan kanak-kanak luar bandar, dapatan
menunjukkan kebanyakan kanak-kanak berada dalam golongan
sosioekonomi sederhana, iaitu di dalam bandar (56.0%), manakala
(43.5%) luar bandar. Taraf sosioekonomi tinggi (16.0%) di bandar
dan (39.1%) di luar bandar. Manakala taraf sosioekonomi rendah
(28.0%) di bandar dan (17.4%) di luar bandar.
Jadual 3: Hubungan Lokasi Tempat Tinggal Dengan Taraf
Sosioekonomi Kanak-Kanak
Taraf SosioekonomiBandarLuar Bandar
n %n %
Tinggi (RM 3201 ke atas)4 16.09 39.1
Sederhana (RM 1201- RM 3200)14 56.010 43.5
Rendah (RM 1200 ke bawah)7 28.04 17.4
Jumlah25 10023 100
Jadual 4, menunjukkan pencapaian akademik ibu bapa atau penjaga
kanak-kanak tersebut. Kebanyakannya mereka berkelulusan di
peringkat Sijil Pelajaran Malaysia (44.0%) dalam bandar dan 43.5%
bagi luar bandar. Selain itu, sebanyak 34.8% ibu bapa atau penjaga
di bandar berkelulusan sekolah menengah. Manakala terdapat 20.0%
ibu bapa atau penjaga di luar bandar hanya perpendidikan sekolah
rendah. Di peringkat kelulusan ijazah terdapat 4.0% di dalam bandar
dan 13.0% di luar bandar. Manakala di dalam bandar terdapat (1.0%)
yang berkelulusan Sarjana. Pencapaian akademik mempunyai kaitan
dengan tatatingkat taraf sosioekonomi sesebuah keluarga.
Jadual 4: Taraf Sosioekonomi Dengan Kelulusan Akademik
Kelulusan AkademikSosioekonomi
TinggiSosioekonomi SederhanaSosioekonomi Rendah
n %n %n %
Sekolah Rendah1 7.72 8.32 18.2
Sekolah Menengah0 0.06 25.06 54.5
Sijil Pelajaran Malaysia7 53.811 45.83 27.3
Sijil Tinggi Pelajaran Malaysia1 7.71 4.20 0.0
Diploma1 7.72 8.30 0.0
Ijazah2 15.42 8.30 0.0
Sarjana1 7.70 0.00 0.0
Jumlah13 100 24 100 11 100
Ini menunjukkan tahap pendidikan mempunyai kaitan dengan taraf
sosioekonomi. Semakin tinggi tahap pendidikan yang diterima akan
menyebabkan peningkatan tahap ekonomi sesebuah keluarga itu.
Penghasilan Jenis-Jenis Ayat Bahasa Melayu.Dapatan kajian
menunjukkan penghasilan jenis-jenis ayat berbeza mengikut lokasi
tempat tinggal dan juga tahap sosioekonomi keluarga kanak-kanak
prasekolah. Pengkaji menggunakan dua keping gambar dan meminta
kanak-kanak itu bercerita dan berinteraksi apa sahaja tentang
gambar yang diberikan.
Pada peringkat ini, kanak-kanak menggunakan bahasa secara
spontan untuk bercerita dan membincangkan perkara yang ada dalam
pengalaman mereka. Daripada kajian yang telah dijalankan didapati
pemerolehan jenis-jenis ayat bahasa Melayu berbeza-beza antara satu
aktiviti dengan aktiviti yang lain. Kanak-kanak prasekolah
berkebolehan menghasilkan pelbagai jenia ayat apabila aktiviti yang
ditempuhi itu menarik dan mencabar perasaan ingin tahu mereka.
Dapatan transkripsi menunjukkan kepelbagaian jenis ayat yang
dihasilkan oleh kanak-kanak iaitu ayat penyata, ayat tanya, ayat
seruan, dan ayat perintah. Dapatan menunjukkan kanak-kanak didalam
bandar berjaya menghasilkan ayat penyata (51.2%), ayat tanya
(30.4%), ayat seruan (9.4%), dan ayat perintah (9.0%). Manakala
kanak-kanak di luar bandar pula, ayat penyata (57.5%), ayat tanya
(19.1%), ayat seruan (15.2%), dan ayat perintah (8.2%).
Kecenderungan kanak-kanak menghasilkan ayat penyata dan ayat
tanya menunjukkan tahap pemerolehan bahasa yang selari dengan
peringkat usia dan perkembangan diri kanak-kanak yang berusia 5
tahun ke atas. Dalam masa yang sama, kanak-kanak pada peringkat ini
amat gemar bertanyakan tentang sesuatu yang ada di sekitar
pengalaman bahasa mereka.
Binaan Ayat Kanak-kanak Prasekolah
Nik Safiah Karim dan rakan-rakan (1993), ayat dasar ialah ayat
yang menjadi dasar atau sumber bagi pembentukan semua ayat lain.
Dalam bahasa Melayu, pola ayat dasar boleh dibahagikan kepada empat
jenis. Konstituen subjek pada umumnya diisi oleh frasa nama,
sementara konstituen prediket pula diisi oleh empat jenis unsur
yang berbeza, iaitu frasa nama, frasa kerja, frasa adjektif, dan
frasa sendi nama.
Jadual 5: Pola Ayat Dasar Bahasa Melayu
PolaSubjekPrediket
Pola 1Frasa NamaFrasa Nama
Pola 2Frasa NamaFrasa Kerja
Pola 3Frasa NamaFrasa Adjektif
Pola 4Frasa NamaFrasa Sendi Nama
Ayat majmuk pula terbahagi kepada tiga jenis, iaitu ayat majmuk
gabungan, ayat majmuk pancangan dan ayat majmuk campuran. Menurut
Nik Safiah Karim dan rakan-rakan (1993), ayat majmuk gabungan ialah
ayat yang terdiri daripada dua ayat atau lebih yang dijadikan satu
dengan cara menggabungkan atau mencantumkan ayat-ayat tersebut
dengan kata hubung seperti dan, atau, tetapi dan sebagainya.
Manakala ayat majmuk pancangan pula iaitu dua ayat yang tidak sama
taraf iaitu masing-masing dapat bersiri sendiri. Ayat majmuk
campuran pula ialah ayat yang mengandungi lebih daripada satu jenis
ayat, yakni yang terdiri daripada campuran ayat tunggal dengan ayat
majmuk atau deretan pelbagai ayat majmuk.
Kanak-kanak prasekolah berkebolehan menghasilkan ayat dasar
mengikur pola-polanya dan juga ayat majmuk. Kanak-kanak prasekolah
dalam bandar dalam menghasilkan sebanyak 422 (90.36%) ayat dasar
dan 45 (9.63%) ayat majmuk. Manakala kanak-kanak prasekolah diluar
bandar pula dapat menghasilkan 309 (93.63%) ayat dasar dan 21
(6.36%) ayat majmuk.
Jadual
Hubungan Faktor Lokasi Tempat Tinggal dengan Pemerolehan dan
Penguasaan Sintaksis.
Kawasan tempat tinggal dapat mempengaruhi proses berbahasa
kanak-kanak. Kanak-kanak yang tinggal di bandar mengetahui lebh
banyak kata nama yang berkaitan dengan alat-alat elektrik, jenis
kenderaan, pakaian dan jenis peralatan rumah yang moden. Manakala
kanak-kanak luar bandar didapati perkembangan leksikalnya
bergantung kepada lokasi tempat tinggalnya. Secara tidak langsung
perkembangan bahasa mereka juga terbatas dalam persekitaran yang
mereka tempuhi sahaja.
Jadual 6: Jenis Ayat Mengikut Lokasi Tempat Tinggal
Kanak-Kanak
Jenis AyatBandarLuar Bandar
n %n %
Ayat Penyata239 51.2196 57.5
Ayat Tanya142 30.463 19.1
Ayat Seruan44 9.450 15.2
Ayat Perintah42 9.027 8.2
Jumlah 467 100336 100
Kesimpulannya, lokasi tempat tinggal kanak-kanak mempunyai
kaitan dengan kebolehan kanak-kanak dalam pemerolehan dan
penguasaan ayat penyata dan ayat tanya.
Hubungan Faktor Taraf Sosioekonomi Keluarga dengan Pemerolehan
dan Penguasaan Sintaksis
Pendapatan keluarga bergantung rapat dengan taraf pendidikan dan
jenis pekerjaan ibu bapa. Di Malaysia dalam kumpulan pendapatan
terdapat maklumat yang menunjukkan pendapatan yang tidak sedimbang
antara kumpulan etnik. Oleh yang demikian, latar belakang keluarga
dan taraf sosioekonomi keluarga mempunyai hubungan dengan
pemerolehan dan penguasaan sintaksis kanak-kanak.
Jadual 7: Jumlah Ayat dengan Taraf Sosioekonomi
Jumlah Ayat yang Dihasilkan
Taraf Sosioekonomi
n
%
Tinggi (RM3201 ke atas)
309
38.8
Sederhana (RM1201-RM3200)
258
32.3
Rendah (RM1200 ke bawah)
230
28.9
Jumlah
797
100
Implikasi Dapatan dengan Teori KajianKanak-kanak berupaya
memperoleh bahasa kerana ia sudah terancang untuk berkembang dalam
minda kanak-kanak tersebut dari segi biologis. Apabila kanak-kanak
terdedah kepada bahasa maka dengan sendirinya kanak-kanak akan
mempunyai keupayaan untuk memperoleh bahasa dan proses penguasaan
adalah bergantung kepada keupayaan kepada kematanya kognitif.
Menurut Chomsky dalam Mengantar Simanjuntak (1987), setiap
kanak-kanak dilahirkan dengan pengetahuan bahasa. Berdasarkan suatu
pengamatan yang dilakukan oleh Steinberg (1995), beliau mendapati
penguasaan bahasa ini tiada hubungan dengan kecerdasan. Ini berlaku
kerana kanak-kanak yang kurang kebolehannya berkemampuan menguasai
bahasa ibundanya walaupun ayat-ayat yang dituturkannya tidak
gramatis dan tidak lengkap dan jumlahnya terhad.
Kanak-kanak yang normal mampu menguasai bahasa ibundanya tanpa
halangan. Kanak-kanak mula bercakap lebih kurang pada usia yang
sama melalui tahap-tahap perkembangan. Kajian ini menunjukkan
kanak-kanak mampu menggunakan pengetahuan asas tatabahasa iaitu
jenis-jenis ayat dan bentuk. Berdasarkan dapatan sintaksis yang
dihasilkan oleh kanak-kanak prasekolah didapati kanak-kanak
berupaya menghasilkan empat pola ayat dasar bahasa Melayu.
Berdasarkan teori yang disarankan oleh Steinberg (1995),
peringkat yang terakhir ialah peringkat yang perkembangan ayat
kompleks. Menurut beliau, setelah pertuturan kanak-kanak menjadi
lebih panjang, struktur ayat yang mudah berkembang menjadi ayat
yang kompleks. Ketika berumur 4 atau 5 tahun, kanak-kanak telah
dapat menghasilkan struktur ayat yang berguna dalam bahasanya.
Contoh ayat yang dinyatakan oleh Steinberg (1995), ialah;
1. I dont want it, i dont know his name
2. Dont touch the fish, dont knock my box
3. We can talk but cant dance(Sumber: Steinberg, 1995)Ini
bersamaan dengan pemerolehan dan penguasaan sintaksis bagi
kanak-kanak Melayu
Walaupun struktur bahasa tidak sama. Pada peringkat ini, mereka
boleh menghasilkan ayat yang berbentuk majmuk dengan penambahan
kata sendi dan mempunyai makna tertentu. Dapatan juga menunjukkan
penghasilan ayat majmuk tidak begitu banyak berbanding dengan ayat
dasar. Contoh;
1. Kita kena datang, kena jalan.
2. Kami mandi dengan kucing
3. aku lagi cerdik tau, kucing aku tau.
(Sumber: Dapatan Kajian Kanak-kanak Prasekolah)
Kesimpulannya, dapatan kajian ini menunjukkan bahawa pemerolehan
dan penguasaan
sintaksis kanak-kanak prasekolah khususnya dalam bahasa Melayu
adalah bersamaan dengan pemerolehan dan penguasaan sintaksis
kanak-kanak daripada bangsa lain. Dengan itu, peranan ibu bapa dan
guru juga amat penting untuk mempertingkatkan penguasaan sintaksis
kanak-kanak di samping mengadakan persekitaran dan pendedahan yang
boleh membantu perkembangan bahasa kanak-kanak.
BAB 5
KESIMPULAN DAN CADANGAN
KesimpulanPada keseluruhannya, berpandukan pada pengiraan
peratus (%), pengkaji mendapati responden berkebolehan menghasilkan
jenis-jenis ayat bahasa Melayu terutamanya dalam aspek ayat penyata
dan ayat tanya dengan mudah berbanding ayat perintah dan ayat
seruan.
Walaupun kanak-kanak prasekolah ini boleh menguasai ayat
perintah namun demikian bilangan ayat tersebut tidaklah begitu
banyak berbanding ayat lain kerana ayat perintah adalah untuk
mengarah atau meminta sesuatu daripada individu lain.
Ayat penyata adalah jenis ayat yang paling kerap dihasilkan
(51.2%), diikuti ayat tanya (30.4%), ayat seruan (9.4%), dan ayat
perintah (9.0%). Nik Safiah Karim (1993), yang mengatakan bahawa
kanak-kanak paling mudah menguasai ayat penyata dalam komunikasinya
bagi tujuan menyatakan atau memberi keterangan tentang sesuatu hal
atau untuk menyampaikan maksudnya.
Kebolehan bertutur awal tidak semestinya kanak-kanak itu dapat
menguasai bahasa dengan baik. Kadang-kadang terdapat faktor di luar
jangkaan yang mempengaruhi perkembangan bahasa seseorang itu. Ini
bertepatan dengan pendapat Asmah Hj. Omar (1985), yang mengatakan
bahawa pertumbuhan dan perkembangan bahasa dipengaruhi oleh latar
belakang kekeluargaan, pergaulan kanak-kanak dengan orang lain di
luar keluarga serta alam sekitar kehidupan kanak-kanak
tersebut.
Manakala menurut Lyons (1990), kanak-kanak akan mula bercakap
pada usia lebih kurang melalui tahap perkembangan yang sama. Ini
bermakna kanak-kanak yang tidak dapat bercakap pada masa dan tahap
yang sama kerana beberapa faktor yang ada hubungannya dengan
persoalan yang masih tidak jelas tentang apa yang menentukan
kanak-kanak dapat menguasai kata-kata asas dengan betul, dan
tentang persoalan perkaitan dengan keupayaan kanak-kanak membentuk
ujaran dengan dua kata yang nermakna biasa.
Lihat dalam konteks pengajaran dan pembelajaran, guru hendaklah
memainkan peranan penting. Guru perlu menyediakan konteks
pembelajaran yang sihat dan menggalakkan kanak-kanak melibatkan
diri secara aktif dalam interaksi. Guru juga perlu memberi
kerjasama kepada kanak-kanak dalam proses pembelajaran bahasa.
Unsur-unsur tatabahasa pula dipelajari secara tidak langsung
melalui interaksi tersebut. Kajian ini menunjukkan kanak-kanak
mmapu menggunkan pengetahuan asas tatabahasa sesuatu bahasa
khususnya bahasa Melayu.
Menurut Shahril Marzuki (1993), KEMAS telah menubuhkan
pusat-pusat persekolahan di kawasan luar bandar untuk tujuan
menolong kanak-kanak dari golongan yang tidak berkemampuan mendapat
pendidikan persediaan sebelum kanak-kanak tersebut masuk ke alam
persekolahan secara formal. Melaluinya, kanak-kanak dapat
mempertingkatkan kemahiran fizikal, kemahiran sosial, kemahiran
emosi, kemahiran akademi, mahupun perkembangan bahasa di bawah
bimbingan dan kawalan guru prasekolah.
Cadangan
Pengkaji ingin mengemukakan beberapa cadangan yang difikirkan
penting untuk mmeperbaiki kelemahan dalam meningkatkan lagi tahap
pemerolehan dan penguasaan sintaksis bahasa Melayu kanak-kanak
prasekolah. Antara cadangannya ialah:
1. Kanak-kanak hendaklah diberi peluang untuk berinteraksi,
berkomunikasi secara lisan seberapa banyak yang boleh. Ini bukan
sahaja di antara rakan sebaya tetapi juga dengan orang dewasa yang
hadir dalam persekitaran mereka. Menurut Dulay dan Krashen (1982),
kualiti persekitaran bahasa sangat penting untuk kejayaan dalam
menguasai bahasa yang baik, tahap pemerolehan bahasa kanak-kanak
itu akan meningkat. Sehubungan dengan itu, sebagai ibu bapa
perlulah menyediakan satu suasana persekitaran bahasa yang boleh
memberangsangkan.
2. Pembelajaran bahasa di sekolah merupakan lanjutan kepada
pemerolehan dan penguasaan bahasa di rumah. Ibu bapa memainkan
peranan penting dalam memperkembangkan bahasa kanak-kanak supaya
menjadi lebih mantap serta mampu untuk menghadapi cabaran dan
rintangan berbahasa dalam konteks pendidikan dan juga interaksi
dengan masyarakat bahasa di luar bilik darjah.
3. Mata pelajaran yang diajar di sekolah tadika seharusnya lebih
terbuka dan bukan terlalu formal. Bahan bantuan mengajar atau media
seperti gambar perlu ditambah supaya kanak-kanak dapat digalakkan
bercerita tentang gambar tersebut. Guru haruslah menggunakan bahan
rangsangan khususnya bahan bantuan mengajar seperti audio video
yang menitikberatkan aspek lihat dan dengar. Ini dapat menggalakkan
kanak-kanak tersebut menjadi lebih aktif dan turut serta dalam
pengajaran dan pembelajaran bahasa.
4. Aktiviti-aktiviti perbincangan secara tidak formal dan
pengucapan secara lisan merupakan unsur penting dalam perkembangan
bahasa. Oleh itu, guru prasekolah memastikan gerak kerja yang
dijalankan hendaklah yang dapat merangsangkan kanak-kanak
melibatkan diri dalam perbualan yang boleh membawa kepada
perbincangan.
5. Guru perlu mewujudkan hubungan sosial yang lebih memuaskan
dengan pelajarnya kerana dengan cara ini akan mendorong kanak-kanak
bersifat kreatif. Dengan adanya hubungan yang rapat juga akan
mewujudkan rasa yakin dan berani dalam diri kanak-kanak untuk
menyertai perbualan, perbincangan dan mengemukakan lebih banyak
persoalan.
6. Pusat Perkembangan Kurikulum dan Kementerian Pendidikan harus
lebih peka dengan perkembangan pesat pusat prasekolah pada masa
kini. Pihak kementerian hendaklah membuat pemantauan dari masa ke
masa bagi memastikan pengelolaan pusat-pusat prasekolah mengikut
garis panduan yang telah dikeluarkan menjadikannya sebagai sumber
rujukan untuk perancangan pusat prasekolah masing-masing.
Guru prasekolah haruslah memikirkan strategi yang boleh
menyeronokkan kanak-kanak. Dalam usaha mengajar kanak-kanak, guru
tidak harus memikirkan pencapaian akademik semata-mata tanpa
memikirkan aspek perkembangan yang lain. Bermain sambil belajar
sangat sesuai bagi kanak-kanak prasekolah.
LAMPIRAN ABORANG SOAL SELIDIK IBU BAPA / PENJAGA
Arahan: Jawab semua soalan dengan mengisi tempat kosong.
Nama
: ____________________________________
Umur
: ____________________________________
Nama anak: ____________________________________
1. Pertalian dengan kanak-kanak tersebut.
Anak
()
Anak saudara
()
Cucu
()
Adik
()
Lain-lain: nyatakan ()
2. Pekerjaan anda.
Pegawai Tadbir
()
Guru
()
Kerani
()
Petani
()
Buruh
()
Peniaga
()
Lain-lain: nyatakan()
3. Pekerjaan suami/ isteri
Pegawai Tadbir
()
Guru
()
Kerani
()
Petani
()
Buruh
()
Peniaga
()
Lain-lain: nyatakan()
4. Pendapatan anda sebulan.
Lebih daripada RM 2000 ()
RM800 hingga RM 1999
()
RM799 hingga ke bawah()
5. Pendapatan suami/isteri.
Lebih daripada RM 2000 ()
RM800 hingga RM 1999
()
RM799 hingga ke bawah()
6. Kelulusan akademik anda.
Sekolah Rendah
()
Sekolah Menengah
()
Sijil Pelajaran Malaysia
()
Sijil Tinggi Pelajaran Malaysia()
Ijazah
()
Sarjana
()
Doktor Falsafah
()
7. Bahasa pertuturan anda dengan keluarga di rumah. Tandakan 1
hingga 4 mengikut keutamaan.
Bahasa Melayu
()
Bahasa Inggeris
()
Bahasa Cina
()
Bahasa Tamil
()
Lain-lain: Nyatakan __________________
8. Anak anda seorang yang periang?
Ya
()
Tidak
()
9. Bilakah anak anda mula bercakap?
6 bulan hingga 8 bulan
()
9 bulan hingga 12 bulan
()
13 bulan hingga 18 bulan()
19 bulan hingga ke atas
()
10. Pernahkah anda membaca buku kepada anak anda?
Ya
()
Tidak pernah
()
Kadang-kadang
()
11. Pernahkah anda bercerita dengan anak anda?
Ya
()
Tidak pernah
()
Kadang-kadang
()
12. Anda ada menyediakan buku cerita untuk anak anda
dirumah?
Ya, secukupnya
()
Ya, jika perlu
()
Tidak cukup
()
Tidak pasti
()
13. Pernahkah anda membawa anak-anak ke perpustakaan?
Pernah
()
Tidak pernah
()
14. Kekerapan anda membawa anak ke perpustakaan dalam
sebulan.
Selalu
()
Kadang-kadang
()
15. Berapa jauhkah jarak rumah ke perpustakaan?
Kurang daripada 5 km
()
6 km hingga 10 km
()
Lebih 10 km
()
16. Tandakan (/) bagi peralatan yang terdapat di rumah anda.
Televisyen
()
Radio
()
Perakan video
()
Cekera padat
()
Peti ais
()
Mesin basuh
()
Telefon
()
17. Adakah terdapat komputer di rumah anda.
Ya
()
Tidak
()
18. Bagaimana dengan kebolehan anak anda dalam aspek
berikut:
Baik
1
Sederhana2
Lemah
3
Pergaulan dengan rakan sebaya()
Bercerita
()
Berkomunikasi
()
Pencapaian di sekolah
()
Borang Temu Bual Dengan Reponden.
Nama: ______________________________________
Umur: ______________________________________
1. Bolehkah anda membaca?
Perkataan ()
Sintaksis()
2. Di rumah anda mempunyai komik atau buku cerita?
Ada
()
Tidak ada()
3. Bolehkah anda bercerita?
Boleh
()
Tidak boleh()
4. Jika boleh, ceritakan sebuah cerita yang pernah anda
dengar.
5. Siapakah yang pernah bercerita kepada awak?
Ibu
()
Ayah
()
Kakak
()
Abang
()
Cikgu
()
Kawan
()
6. Di rumah, anda ada televisyen atau radio?
Ya
()
Tidak ada()
7. Namakan rancangan televisyen yang anda suka tonton pada waktu
lapang.
Sangat suka
3
Suka
2
Tidak suka
1
Rancangan: Along
()
Doremon ()
Power Renges()
Anak Sidek()
8. Apakah hobi anda pada waktu lapang?
Bermain
()
Membaca buku
()
Bercerita
()
9. Pernahkah pada waktu cuti sekolah ibu bapa anda membawa
melawat atau melancong?
Ya
()
Tidak
()
10. Jika pernah, ke nama ibu bapa selalu membawa anda?
Zoo
()
Muzium Negara
()
Taman Permainan()
Tempat Mandi
()Prasekolah di bandar
(Tinggi)
Ayat Penyata
i. Nama kucing aku Tompok
ii. Tak tahu sudahlah
iii. Tak, kami baru aje mandikan kusing
iv. Rumah kau tu jauhlah
v. Makan nasilah
vi. Alah tak bolehlah
vii. Coklat pun hitam
viii. Kucing mana boleh berenang
ix. Kat rumah aku banyak kucing hitam
Ayat Tanya
i. Nak tahu tak?
ii. Habis kalau rumah aku jauh?
iii. Oh, apa tu?
iv. Ha, kucing hitam ada?
v. Eh, kucing tu tengah buat apa?
vi. Siapa tu?
vii. Cantik tak?
viii. Siapa nak cakap dengan engko?
(Sederhana)
Ayat Penyata
i. Eh, sorry
ii. Biru
iii. Bengkel
iv. Dekat tu lah
v. Nak juga beli layang-layang
vi. Boleh, nanti kita beli ye
vii. Suka
viii. Ungu cantiknya warna tu
ix. Okey, esok kita beli
x. Dia berlatih
Ayat Tanyai. Adik awak berapa tahun?
ii. Badan dia warna apa?
iii. Nama kucing ini apa?
iv. Awak orang mana?
v. Eh, betul ke?
vi. Botol ni warna apa ha?
vii. Ni nak warna apa
viii. Kampung awak dekat mana?
(Rendah)
Ayat Penyata
i. Ni tebu
ii. Layang-layang ni besarlah
iii. Cantik
iv. Tengok
v. Talinya panjang
vi. Warna biru
vii. Warna hitam
viii. Entahlah, kayu kot
ix. Tak perasan pun
x. Tak payah, nanti dia pergi merata-rata
Ayat Tanya
i. Ni pokok apa?
ii. Hijau pekat mana, Umi?
iii. Siapa cakap cantik
iv. Macam mana ni?
v. Tanah ke?
vi. Bawah ni, apa?
vii. Warna oren adakah?
viii. Umi tak pernah tengok kucing?
Prasekolah di luar bandar
(Tinggi)
Ayat Penyata
i. Kucing itu cantiklah sangat
ii. Bila dah siap baru cakap
iii. Pekatlah cikit
iv. Kau pergilah, comot sekali
v. Jangan cakap orang comot, nanti lawa-lawa dia orang comot
juga
vi. Siapa warna cantik, dia dapat hadiah
vii. Kita buat sendiri senang aje
viii. Main kat rimah lagi bagus
Ayat Tanya
i. Layang-layang ko warna apa?
ii. Tengok, cantik tak?
iii. Dia buat macam mana?
iv. Dia buat daripada apa?
v. Macam mana nak ambik?
vi. Engko tu tak tahu malu ke?
vii. Nama kamu siapa?
viii. Ada merah pekat tak?
(Sederhana)
Ayat Penyata
i. Merah
ii. Pinjam warna
iii. Warna coklat
iv. Tak boleh
v. Ada
vi. Memang tak boleh
vii. Kedekut
viii. Padan muka
ix. Orang nak pinjam warna pun tak boleh
Ayat Tanya
i. Ada pemadam tak?
ii. Ni pokok apa?
iii. Ni warna apa?
iv. Awak cakap apa?
v. Kenapa?
vi. Bila?
vii. Ko warna rambut ke?
viii. Bunga nak warna apa?
ix. Ei, ni pokok apa ha?
(Rendah)
Ayat Penyata
i. Ini wau
ii. He, ni layang-layang besar
iii. He, ni kertas
iv. Tak boleh padam
v. Layang-layang ini tinggi
vi. Aha, ada pelangi
vii. Engkau dah siap dah
viii. Comel
ix. Putih
x. Saya pun warna hitam
Ayat Tanya
i. Kenapa comot?
ii. Awak warna apa?
iii. Baik, awak nak warna apa?
iv. Isj, awak warna apa?
v. Nama kucing awak siapa?
vi. Kenapa engkau kedekut?
vii. Macammana muka dia?
viii. Engkau ada buku ini?
PAGE 56
