Upload
trinhkhue
View
242
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
Podstawy wytrzymałości materiałów
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
Katedra Wytrzymałości, Zmęczenia Materiałów i Konstrukcji
Dr hab. inż. Tomasz Machniewicz
IMiR - MiBM - Wykład Nr 6
Skręcanie prętów
siły wewnętrzne i naprężenia przy skręcaniu, wykresy momentów skręcających, warunek bezpieczeństwa na skręcanie, warunek sztywności przy skręcaniu, wskaźnik wytrzymałości przekroju na skręcanie, skręcenie prętów o przekroju niekołowym, sprężyny śrubowe, stan naprężenia w elemencie skręcanym, wałki giętkie
6.1. Skręcanie – siły wewnętrzne i naprężenia
2
𝑴𝒈𝒚
𝑴𝐒
𝑷 𝟏
𝑷 𝒏
𝑴𝒊 𝒒 𝒊
z≡ n x
y
O≡C
dA
y
A
𝝉𝒛𝒚
𝑵 𝑻 𝒙
𝑻 𝒚
𝝈𝒛
𝑴𝒈𝒙
𝑵 = 𝝈𝒛𝑨
𝒅𝑨
𝑻𝒙 = 𝝉𝒛𝒙𝑨
𝒅𝑨
𝑻𝒚 = 𝝉𝒛𝒚𝑨
𝒅𝑨
𝑴𝒙 = 𝝈𝒛𝑨
𝒚 𝒅𝑨
𝑴𝒚 = 𝝈𝒛𝑨
𝒙 𝒅𝑨
𝑴𝑺 = 𝝉𝒛𝒚 𝒙 − 𝝉𝒛𝒙 𝒚𝑨
𝒅𝑨
- rozciąganie/ściskanie
- ścinanie
- zginanie
- skręcanie
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
© T. Machniewicz
Umowa dotycząca znaków
Analogia: rozciąganie
6.2. Wykresy momentów skręcających
3
x
y
z O
𝑴 𝟐 𝑴 𝟑 𝑴 𝑼
M1=20 Nm M2=30 Nm M3=40 Nm
𝑴 𝟏
x
y
z O
𝑷 𝟐 𝑷 𝟑 𝑹
P1=20 N P2=30 N P3=40 N
𝑷 𝟏
N
z
𝟐𝟎 𝑵
𝑷 𝟏
𝟑𝟎 𝑵
𝑷 𝟑
−𝟏𝟎 𝑵
𝑷 𝟐
n
MS >0
𝑴 𝑺 n
MS >0
𝑴 𝑺
z
N
𝟐𝟎 𝐍𝐦
𝑴 𝟏
−𝟏𝟎 𝐍𝐦
𝟑𝟎 𝐍𝐦
Moment skręcający w danym przekroju poprzecznym pręta, jest algebraiczną sumą wszystkich momentów pochodzących od obciążeń zewnętrznych przyłożonych po jednej stronie rozpatrywanego przekroju, obliczanych względem normalnej do tego przekroju zaczepionej w jego środku ciężkości.
𝑴 𝟑
𝑴 𝟐
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
© T. Machniewicz
6.3. Moment obrotowy – zależności fizyczne
4
Zależność pomiędzy mocą (N) a momentem obrotowym (MO): 𝑵 = 𝑴𝑶 ∙ 𝝎
𝑴𝑶 =𝑵
𝝎
𝑾 = 𝑵𝒎 ∙𝟏
𝒔
𝝎 =𝝅𝒏
𝟑𝟎
Gdy dane są:
prędkość obrotowa: n (obr/min)
moc: N (kW)
Wówczas:
gdzie: 𝑴𝑶 - moment obrotowy 𝑵𝒎 ; 𝝎 – prędkość kątowa 𝟏
𝒔;
𝑴𝑶 𝑵𝒎 =𝟏𝟎𝟑 ∙ 𝑵 𝒌𝑾
𝝅/𝟑𝟎 ∙ 𝒏 𝒐𝒃𝒓/𝒎𝒊𝒏
𝑴𝑶 ≅ 𝟗𝟓𝟓𝟎𝑵 𝒌𝑾
𝒏 𝒐𝒃𝒓/𝒎𝒊𝒏𝑵𝒎
MO
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
© T. Machniewicz
6.4. Warunek bezpieczeństwa na skręcanie
5
l x
y
z
M
O
B
B’
y
x O
dA
max
C
C’
𝜸 𝝆 =𝝋 ∙ 𝝆
𝒍 𝝉 ∝ 𝝆
𝝉(𝝆=𝒓) = 𝝉𝒎𝒂𝒙
𝝉(𝝆) = 𝝉𝒎𝒂𝒙𝝆
𝝆𝒎𝒂𝒙
𝝉 = 𝑮 ∙ 𝜸
prawo Hooke’a dla ścinania
𝑴𝑺 = 𝝉(𝝆) ∙ 𝝆 ∙ 𝒅𝑨𝑨
= 𝝉𝒎𝒂𝒙 ∙𝝆
𝝆𝒎𝒂𝒙∙ 𝝆 ∙ 𝒅𝑨
𝑨
=𝝉𝒎𝒂𝒙𝝆𝒎𝒂𝒙 𝝆𝟐𝒅𝑨𝑨
𝑴𝑺 =𝝉𝒎𝒂𝒙𝝆𝒎𝒂𝒙∙ 𝑱𝑶
𝑱𝑶
𝝉𝒎𝒂𝒙 =𝑴𝑺𝑱𝑶𝝆𝒎𝒂𝒙
𝝉𝒎𝒂𝒙 =𝑴𝑺𝑾𝑶≤ 𝒌𝑺 gdzie: 𝑾𝑶 =
𝑱𝑶𝝆𝒎𝒂𝒙
𝑾𝑶 - wskaźnik wytrzymałości przekroju na skręcanie (…, mm3, cm3, m3, …) 𝒌𝑺 - dopuszczalne naprężenia skręcające
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
© T. Machniewicz
6.5. Wskaźnik wytrzymałości przekroju na skręcanie
6
𝒌𝑺 - dopuszczalne naprężenia skręcające
𝝉𝒎𝒂𝒙 =𝑴𝑺𝑾𝑶≤ 𝒌𝑺 gdzie: 𝑾𝑶 =
𝑱𝑶𝝆𝒎𝒂𝒙
𝑱𝑶 - biegunowy moment bezwładności 𝝆𝒎𝒂𝒙 - odległość zewnętrznych warstw przekroju od środka ciężkości
Wskaźniki 𝑾𝑶 dla przekrojów kołowo – symetrycznych
Uwaga: Wskaźniki wytrzymałości przekrojów nie są addytywne (nie można ich dodawać ani odejmować).
𝑾𝑶 - wskaźnik wytrzymałości przekroju na skręcanie
𝑾𝑶 =𝑱𝑶𝝆𝒎𝒂𝒙
𝑱𝒙𝒄 = 𝑱𝒚𝒄 =𝝅 ∙ 𝒅𝟒
𝟔𝟒
𝑱𝑶 = 𝑱𝒙 + 𝑱𝒚 =𝝅 ∙ 𝒅𝟒
𝟑𝟐
𝝆𝒎𝒂𝒙 =𝒅
𝟐
𝑾𝑶 =𝝅 ∙ 𝒅𝟒
𝟑𝟐∙𝟐
𝒅 𝑾𝑶 =
𝝅 ∙ 𝒅𝟑
𝟏𝟔
𝑾𝑶 =𝑱𝑶𝝆𝒎𝒂𝒙
𝑱𝑶 = 𝑱𝑶𝑫 − 𝑱𝑶𝒅
𝑱𝑶 =𝝅 ∙ 𝑫𝟒 − 𝒅𝟒
𝟑𝟐
𝝆𝒎𝒂𝒙 =𝑫
𝟐
𝑾𝑶 =𝝅 ∙ 𝑫𝟒 − 𝒅𝟒
𝟑𝟐∙𝟐
𝑫
y
x O
𝑾𝑶 =𝝅 ∙ 𝑫𝟒 − 𝒅𝟒
𝟏𝟔𝑫
x O
y
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
© T. Machniewicz
6.6. Warunek sztywności przy skręcaniu
7
𝜸 𝝆 =𝝋 ∙ 𝝆
𝒍 𝜸𝒎𝒂𝒙 =
𝝋𝒓
𝒍
𝝉 = 𝑮 ∙ 𝜸 prawo Hooke’a
dla ścinania:
𝜸𝒎𝒂𝒙 =𝝉𝒎𝒂𝒙𝑮=𝝋𝒓
𝒍 𝝋 =
𝝉𝒎𝒂𝒙 ∙ 𝒍
𝒓 ∙ 𝑮
𝝉𝒎𝒂𝒙 =𝑴𝑺𝑱𝑶𝒓
…
𝝋 =𝑴𝑺 ∙ 𝒓 ∙ 𝒍
𝑱𝑶 ∙ 𝒓 ∙ 𝑮 … 𝝋 =
𝑴𝑺 ∙ 𝒍
𝑱𝑶 ∙ 𝑮≤ 𝝋𝒅𝒐𝒑
𝝋′ =𝑴𝑺𝑱𝑶 ∙ 𝑮≤ 𝝋′𝒅𝒐𝒑 lub
gdzie:
𝝋𝒅𝒐𝒑 - dopuszczalny kąt skręcenia (rad)
𝝋′𝒅𝒐𝒑 - dopuszczalny kąt skręcenia na
jednostkę długości (…, rad/mm, rad/m, …)
y
x O
dA
max
l x
y
z
M
O
B
B’
C
C’
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
© T. Machniewicz
6.7. Rozkłady naprężeń skręcających
8
Przekroje kołowo – symetryczne
pełny drążony
Przekroje niekołowe
y
x O
MS y
x O
MS
𝝉𝒎𝒂𝒙 =𝑴𝑺𝑾𝑺
𝝋 =𝑴𝑺 ∙ 𝒍
𝑮 ∙ 𝑱𝟎
𝝋 =𝑴𝑺 ∙ 𝒍
𝑮 ∙ 𝑱𝑺
np.:
𝑱𝑺 = 𝒋(𝒂, 𝒃) 𝑾𝑺 = 𝒘(𝒂, 𝒃)
y
x
max
b
a
MS
y
x
b
a
MS
max
𝟑𝒂𝟐
y
x
𝒂
MS
max
𝝉𝒎𝒂𝒙
𝝉𝒎𝒂𝒙
𝝉𝒎𝒂𝒙 =𝑴𝑺𝑾𝑶=𝑴𝑺𝑱𝑶∙ 𝝆𝒎𝒂𝒙
𝝉𝒎𝒂𝒙
𝝉𝒎𝒂𝒙
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
© T. Machniewicz
6.8. Wybrane przypadki skręcania przekrojów niekołowych
9
6.8.1. Przekrój prostokątny
𝝉𝒎𝒂𝒙 =𝑴𝑺𝜶 ∙ 𝒂 ∙ 𝒃𝟐
≤ 𝒌𝒔 𝝋 =𝑴𝑺 ∙ 𝒍
𝜷 ∙ 𝒂 ∙ 𝒃𝟑 ∙ 𝑮
y
x
max
b
a
MS
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
a/b 1.0 1.5 1.75 2 2.5 3 4 5 6 8 10
𝜶 0.208 0.231 0.239 0.236 0.258 0.267 0.282 0.291 0.299 0.307 0.313 0.333
𝜷 0.141 0.196 0.214 0.229 0.249 0.263 0.281 0.291 0.299 0.307 0.313 0.333
𝒍 – długość pręta 6.8.2. Przekrój w kształcie kwadratu
𝝉𝒎𝒂𝒙 =𝑴𝑺𝟎. 𝟐𝟎𝟖𝒂𝟑
≤ 𝒌𝒔
𝝋 =𝑴𝑺 ∙ 𝒍
𝟎. 𝟏𝟒𝟏𝒂𝟒 ∙ 𝑮
y
x
max
a
a
MS
max
Uwaga: b – krótszy bok prostokąta, a – dłuższy bok prostokąta
© T. Machniewicz
6.8. Wybrane przypadki skręcania przekrojów niekołowych
10
6.8.3. Przekrój w kształcie elipsy
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
6.8.4. Przekrój w kształcie trójkąta równobocznego
𝝉𝒎𝒂𝒙 =𝟐𝟎𝑴𝑺𝒂𝟑≤ 𝒌𝒔
𝝋 =𝟖𝟎 ∙ 𝑴𝑺 ∙ 𝒍
𝑮 ∙ 𝟑 ∙ 𝒂𝟒
y
x
𝒂
MS
max
𝒍 – długość pręta
𝝉𝒎𝒂𝒙 =𝟏𝟔𝑴𝑺𝝅 ∙ 𝒂 ∙ 𝒃𝟐
≤ 𝒌𝒔
𝝋 =𝟐𝟓𝟔 ∙ 𝑴𝑺 𝒂
𝟐 + 𝒃𝟐 𝒍
𝑮 ∙ 𝝅 ∙ 𝒂𝟑 ∙ 𝒃𝟑
y
x
b
a
MS
max
6.8.5. Przekrój w kształcie
sześciokąta foremnego
y
x
𝒂
MS
max
𝝉𝒎𝒂𝒙 =𝑴𝑺
𝟎. 𝟏𝟖𝟔 ∙ 𝒂𝟑≤ 𝒌𝒔
𝝋 =𝑴𝑺 ∙ 𝒍
𝟎. 𝟏𝟏𝟒 ∙ 𝑮 ∙ 𝒂𝟒
MS
*Niezgodziński M., Niezgodziński T. Wzory, wykresy i tablice wytrzymałościowe. PWN, W-wa 1984.
*
*
*
*
*
*
Porównanie z kołem o średnicy a:
𝝉𝒎𝒂𝒙 =𝑴𝑺
𝟎. 𝟏𝟗𝟔 ∙ 𝒂𝟑 𝝋 =
𝑴𝑺 ∙ 𝒍
𝟎. 𝟎𝟗𝟖 ∙ 𝑮 ∙ 𝒂𝟒
Uwaga:
a – wielka oś, b – mała oś
© T. Machniewicz
6.9. Skręcanie – przykłady obliczeniowe
11
Przykład 6.1:
Dla wałka jak na rysunku sporządzić wykresy: (i) momentu skręcającego (MS), (ii) maksymalnych naprężeń skręcających (max) oraz (iii) kąta skręcenia (). Dane: Szukane: M1=80 Nm, M2=20 Nm, M3=600 Nm, G=8104 MPa Wykresy: MS, max,
d1=20 mm, d0=10 mm, d2=30 mm, l= 400 mm
𝑴𝑺𝟏 = −𝑴𝟏 = −𝟖𝟎 𝑵𝒎
(i) Wykres momentu skręcającego MS,
𝑴𝑺𝟐 = −𝑴𝟏 −𝑴𝟐 = −𝟏𝟎𝟎 𝑵𝒎
𝑴𝑺𝟑 = −𝑴𝟏 −𝑴𝟐 +𝑴𝟑 = 𝟓𝟎𝟎 𝑵𝒎
l l l
d2
d1
d0
1
1
2
2
3
3
A
B C D
z
𝑴𝐒
M1 M2 M3
MU
𝑴 𝟏 𝑴 𝟐 𝑴 𝟑 𝑴 𝑼
𝑴𝑺𝟐 = −𝟏𝟎𝟎 𝑵𝒎
𝑴𝑺𝟑 = 𝟓𝟎𝟎 𝑵𝒎
𝑴𝟑
𝑴𝑼
𝑴𝑺𝟏 = −𝟖𝟎 𝑵𝒎 𝑴𝟐
𝑴𝟏
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
© T. Machniewicz
6.9. Skręcanie – przykłady obliczeniowe
12
Przykład 6.1: Dane: M1=80 Nm, M2=20 Nm, M3=600 Nm, G=8104 MPa Szukane: d1=20 mm, d0=10 mm, d2=30 mm, l= 400 mm Wykresy: MS, max,
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟏 = −𝟓𝟒. 𝟑𝟐 𝝉𝒎𝒂𝒙𝟐 = −𝟔𝟑. 𝟔𝟔
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟑 = 𝟗𝟒. 𝟑𝟏
𝑴𝑺𝟏 =−𝟖𝟎 𝑵𝒎
1-1
d1
2−2
d1
3−3
d2
(ii) Maksymalne naprężenia skręcające max,
𝑴𝑺𝟐 =−𝟏𝟎𝟎 𝑵𝒎 𝑴𝑺𝟑 =𝟓𝟎𝟎 𝑵𝒎
max
(M
Pa)
z
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟏 =𝑴𝑺𝟏𝑾𝑶𝟏; 𝑾𝑶𝟏 =
𝝅 ∙ 𝒅𝟏𝟒 − 𝒅𝟎
𝟒
𝟏𝟔 ∙ 𝒅𝟏
por. p. 6.4
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟏 =𝟏𝟔 ∙ 𝑴𝑺𝟏 ∙ 𝒅𝟏
𝝅 ∙ 𝒅𝟏𝟒 − 𝒅𝟎
𝟒 =𝟏𝟔 ∙ (−𝟖𝟎 𝟎𝟎𝟎) ∙ 𝟐𝟎
𝝅 ∙ 𝟐𝟎𝟒 − 𝟏𝟎𝟒
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟏 = −𝟓𝟒. 𝟑𝟐 𝐌𝐏𝐚
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟐 =𝑴𝑺𝟐𝑾𝑶𝟐=𝟏𝟔 ∙ 𝑴𝑺𝟐
𝝅 ∙ 𝒅𝟏𝟑 =𝟏𝟔 ∙ (−𝟏𝟎𝟎 𝟎𝟎𝟎)
𝝅 ∙ 𝟐𝟎𝟑
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟐 = −𝟔𝟑. 𝟔𝟔 𝐌𝐏𝐚
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟑 =𝑴𝑺𝟑𝑾𝑶𝟑=𝟏𝟔 ∙ 𝑴𝑺𝟑
𝝅 ∙ 𝒅𝟐𝟑 =𝟏𝟔 ∙ 𝟓𝟎𝟎 𝟎𝟎𝟎
𝝅 ∙ 𝟑𝟎𝟑
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟑 = 𝟗𝟒. 𝟑𝟏 𝐌𝐏𝐚
l l l
d2
d1
d0
1
1
2
2
3
3
A
B C D
M1 M2 M3
MU
𝑴 𝟏 𝑴 𝟐 𝑴 𝟑 𝑴 𝑼
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
© T. Machniewicz
6.9. Skręcanie – przykłady obliczeniowe
13
Przykład 6.1: Dane: M1=80 Nm, M2=20 Nm, M3=600 Nm, G=8104 MPa Szukane: d1=20 mm, d0=10 mm, d2=30 mm, l= 400 mm Wykresy: MS, max,
(iii) Kąt skręcenia ,
(
rad
)
z
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟑 = 𝟗𝟒. 𝟑𝟏 𝐌𝐏𝐚
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟑 = −𝟔𝟑. 𝟔𝟔 𝐌𝐏𝐚
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟑 = −𝟓𝟒. 𝟑𝟐 𝐌𝐏𝐚
𝝋𝑨 = 𝟎
𝝋𝑩 = 𝝋𝑨 + ∆𝝋𝑨𝑩 ∆𝝋𝑨𝑩 =𝑴𝑺𝟑 ∙ 𝒍
𝑮 ∙ 𝑱𝟎𝟑
𝝋𝑩 = 𝝋𝑨 +𝟑𝟐 ∙ 𝑴𝑺𝟑 ∙ 𝒍
𝑮 ∙ 𝝅 ∙ 𝒅𝟐𝟒
𝝋𝑩 = 𝟎 +𝟑𝟐 ∙ 𝟓𝟎𝟎 𝟎𝟎𝟎 ∙ 𝟒𝟎𝟎
𝟖 ∙ 𝟏𝟎𝟒 ∙ 𝝅 ∙ 𝟑𝟎𝟒
𝝋𝑩 = 𝟎. 𝟎𝟑𝟏𝟒𝟑 𝒓𝒂𝒅
𝝋𝑪 = 𝝋𝑩 + ∆𝝋𝑩𝑪 = 𝝋𝑩 +𝟑𝟐 ∙ 𝑴𝑺𝟐 ∙ 𝒍
𝑮 ∙ 𝝅 ∙ 𝒅𝟏𝟒
𝝋𝑪 = 𝟎. 𝟎𝟑𝟏𝟒𝟑 +𝟑𝟐 ∙ (−𝟏𝟎𝟎 𝟎𝟎𝟎) ∙ 𝟒𝟎𝟎
𝟖 ∙ 𝟏𝟎𝟒 ∙ 𝝅 ∙ 𝟐𝟎𝟒
𝝋𝑪 = −𝟎. 𝟎𝟎𝟎𝟑𝟗𝟑 𝒓𝒂𝒅
𝝋𝑫 = 𝝋𝑪 + ∆𝝋𝑪𝑫 = 𝝋𝑪 +𝟑𝟐 ∙ 𝑴𝑺𝟐 ∙ 𝒍
𝑮 ∙ 𝝅 ∙ (𝒅𝟏𝟒 − 𝒅𝟎
𝟒)
𝝋𝑫 = −𝟎. 𝟎𝟎𝟎𝟑𝟗𝟑 +𝟑𝟐 ∙ (−𝟖𝟎 𝟎𝟎𝟎) ∙ 𝟒𝟎𝟎
𝟖 ∙ 𝟏𝟎𝟒 ∙ 𝝅 ∙ (𝟐𝟎𝟒 − 𝟏𝟎𝟒)
𝝋𝑪 = −𝟎. 𝟎𝟐𝟕𝟓𝟓𝟓 𝒓𝒂𝒅
𝟎. 𝟎𝟑𝟏𝟒𝟑
−𝟎. 𝟎𝟎𝟎𝟑𝟗𝟑 −𝟎. 𝟎𝟐𝟕𝟓𝟓𝟓
𝑴𝑺𝟏 =−𝟖𝟎 𝑵𝒎 𝑴𝑺𝟐 =−𝟏𝟎𝟎 𝑵𝒎 𝑴𝑺𝟑 =𝟓𝟎𝟎 𝑵𝒎
l l l
d2
d1
d0
1
1
2
2
3
3
A
B C D
M1 M2 M3
MU
𝑴 𝟏 𝑴 𝟐 𝑴 𝟑 𝑴 𝑼
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
© T. Machniewicz
6.9. Skręcanie – przykłady obliczeniowe
14
Przykład 6.1:
𝑴𝑺𝟏 = −𝟖𝟎 𝑵𝒎
𝑴𝑺𝟐 = −𝟏𝟎𝟎 𝑵𝒎
𝑴𝑺𝟑 = 𝟓𝟎𝟎 𝑵𝒎
𝑴𝐒
z
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟏 = −𝟓𝟒. 𝟑𝟐
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟐 = −𝟔𝟑. 𝟔𝟔
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟑 = 𝟗𝟒. 𝟑𝟏
max
(M
Pa)
z
(
rad
)
z
𝟎. 𝟎𝟑𝟏𝟒𝟑
−𝟎. 𝟎𝟎𝟎𝟑𝟗𝟑 −𝟎. 𝟎𝟐𝟕𝟓𝟓𝟓
Dane:
M1=80 Nm, M2=20 Nm, M3=600 Nm, d1=20 mm, d0=10 mm, d2=30 mm, G=8104 MPa, l= 400 mm
Szukane:
Wykresy: MS, max, l l l
d2
d1
d0
1
1
2
2
3
3
A
B C D
M1 M2 M3
MU
𝑴 𝟏 𝑴 𝟐 𝑴 𝟑 𝑴 𝑼
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
© T. Machniewicz
6.9. Skręcanie – przykłady obliczeniowe
15
Przykład 6.2:
Obliczyć jaka być może maksymalna średnica otworu rury pokazanej na rysunku, obciążonej momentem skręcającym. Dane: Szukane: MS=4 kNm, kS=80 MPa, D=80 mm dmax=?
x
y
O
MS =4 kNm
z x
y
𝝉𝒎𝒂𝒙 =𝑴𝑺𝑾𝑶≤ 𝒌𝑺
𝑾𝑶 =𝑱𝑶𝝆𝒎𝒂𝒙=𝟐 ∙ 𝑱𝑶𝑫
𝑱𝑶 =𝝅 ∙ 𝑫𝟒 − 𝒅𝟒
𝟑𝟐
𝑾𝑶 =𝝅 ∙ 𝑫𝟒 − 𝒅𝟒
𝟏𝟔𝑫
𝝉𝒎𝒂𝒙 =𝟏𝟔 ∙ 𝑴𝑺 ∙ 𝑫
𝝅 ∙ 𝑫𝟒 − 𝒅𝟒≤ 𝒌𝑺 𝒅 ≤ 𝑫𝟒 −
𝟏𝟔 ∙ 𝑴𝑺 ∙ 𝑫
𝝅 ∙ 𝒌𝑺
𝟒
𝒅 ≤ 𝟖𝟎𝟒 −𝟏𝟔 ∙ 𝟒 ∙ 𝟏𝟎𝟔 ∙ 𝟖𝟎
𝝅 ∙ 𝟖𝟎
𝟒
𝒅𝒎𝒂𝒙 = 𝟔𝟕. 𝟑𝟔 𝒎𝒎
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
© T. Machniewicz
6.9.1. Skręcanie układów - przykłady obliczeniowe układów statycznie niewyznaczalnych
16
Przykład 6.3:
Dla wałka jak na rysunku wyznaczyć wartości momentów utwierdzenia a następnie sporządzić wykresy: momentu skręcającego (MS), naprężeń skręcających (max) oraz kąta skręcenia (). Dane: Szukane: M=600 Nm, G=8104 MPa MA, MC
d1=20 mm, d0=10 mm, d2=30 mm, l= 400 mm Wykresy: MS, max,
l l
d1
d2
d0
2
2
1
1
A B C
MC M MA
𝑴 𝑪 𝑴 𝑴 𝑨
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
1) Warunek równowagi statycznej:
𝑴𝒊𝒏
𝒊=𝟏= 𝟎 𝑴 = 𝑴𝑨 +𝑴𝑪
2) Warunek zgodności kątów skręcenia:
∆𝝋𝑨𝑪 = 𝟎
∆𝝋𝑨𝑩 + ∆𝝋𝑨𝑩 = 𝟎
∆𝝋𝑨𝑩 =𝑴𝑨𝒍
𝑱𝑶𝟏𝑮
∆𝝋𝑩𝑪 =𝑴𝑨 −𝑴 𝒍
𝑱𝑶𝟐𝑮
𝑴𝑨𝒍
𝑱𝑶𝟏𝑮+𝑴𝑨 −𝑴 𝒍
𝑱𝑶𝟐𝑮= 𝟎
𝑱𝑶𝟐 =𝝅 ∙ 𝒅𝟐
𝟒 − 𝒅𝟎𝟒
𝟑𝟐
𝑱𝑶𝟏 =𝝅 ∙ 𝒅𝟏
𝟒
𝟑𝟐
𝑴𝑨
𝒅𝟏𝟒 +𝑴𝑨 −𝑴
𝒅𝟐𝟒 − 𝒅𝟎
𝟒= 𝟎
𝑴𝑨 = 𝑴𝒅𝟏𝟒
𝒅𝟏𝟒 + 𝒅𝟐
𝟒 − 𝒅𝟎𝟒
© T. Machniewicz
6.9.1. Skręcanie układów - przykłady obliczeniowe układów statycznie niewyznaczalnych
17
Przykład 6.3:
Dla wałka jak na rysunku wyznaczyć wartości momentów utwierdzenia a następnie sporządzić wykresy: momentu skręcającego (MS), naprężeń skręcających (max) oraz kąta skręcenia (). Dane: Szukane: M=600 Nm, G=8104 MPa MA, MC
d1=20 mm, d0=10 mm, d2=30 mm, l= 400 mm Wykresy: MS, max,
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
𝑴𝑪 = 𝑴−𝑴𝑨
𝑴𝑨 = 𝑴𝒅𝟏𝟒
𝒅𝟏𝟒 + 𝒅𝟐
𝟒 − 𝒅𝟎𝟒 = 𝟔𝟎𝟎
𝟐𝟎𝟒
𝟐𝟎𝟒 + 𝟑𝟎𝟒 − 𝟏𝟎𝟒
𝑴𝑨 = 𝟏𝟎𝟎 𝑵𝒎
2)
𝑴𝑪 = 𝟓𝟎𝟎 𝑵𝒎
𝑴𝑺𝟏 = 𝑴𝑨 = 𝟏𝟎𝟎 𝑵𝒎
a) Wykres momentu skręcającego MS,
𝑴𝑺𝟐 = 𝑴𝑨 −𝑴 = −𝟓𝟎𝟎 𝑵𝒎
z
𝑴𝐒
𝑴𝑺𝟐 = −𝟓𝟎𝟎 𝑵𝒎
𝑴𝑺𝟏 = 𝟏𝟎𝟎 𝑵𝒎
𝑴
𝑴𝑨
𝑴𝑪
l l
d1
d2
d0
2
2
1
1
A B C
MC M MA
𝑴 𝑪 𝑴 𝑴 𝑨
© T. Machniewicz
6.9.1. Skręcanie układów - przykłady obliczeniowe układów statycznie niewyznaczalnych
18 © T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
𝑴𝑨 = 𝟏𝟎𝟎 𝑵𝒎 𝑴𝑪 = 𝟓𝟎𝟎 𝑵𝒎
b) Wykres max:
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟏 =𝑴𝑺𝟏𝑾𝑶𝟏; 𝑾𝑶𝟏 =
𝝅 ∙ 𝒅𝟏𝟑
𝟏𝟔
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟏 =𝟏𝟔 ∙ 𝑴𝑺𝟏
𝝅 ∙ 𝒅𝟏𝟑 =𝟏𝟔 ∙ 𝟏𝟎𝟎 ∙ 𝟏𝟎𝟑
𝝅 ∙ 𝟐𝟎𝟑
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟏 = 𝟔𝟑. 𝟔𝟔 𝐌𝐏𝐚
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟐 =𝑴𝑺𝟐𝑾𝑶𝟐; 𝑾𝑶𝟐 =
𝝅 ∙ 𝒅𝟐𝟒 − 𝒅𝟎
𝟒
𝟏𝟔 ∙ 𝒅𝟐
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟐 =𝟏𝟔 ∙ 𝑴𝑺𝟐 ∙ 𝒅𝟐
𝝅 ∙ 𝒅𝟐𝟒 − 𝒅𝟎
𝟒 =𝟏𝟔 ∙ (−𝟓𝟎𝟎 𝟎𝟎𝟎) ∙ 𝟑𝟎
𝝅 ∙ 𝟑𝟎𝟒 − 𝟏𝟎𝟒
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟐 = −𝟗𝟓. 𝟒𝟗 𝐌𝐏𝐚
por. p. 6.4
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟐 = −𝟗𝟓. 𝟒𝟗
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟏 = 𝟔𝟑. 𝟔𝟔
max
(M
Pa)
z
Przykład 6.3:
Dane: M=600 Nm, G=8104 MPa Szukane: MA, MC
d1=20 mm, d0=10 mm, d2=30 mm, l= 400 mm Wykresy: MS, max,
z
𝑴𝐒
𝑴𝑺𝟐 = −𝟓𝟎𝟎 𝑵𝒎
𝑴𝑺𝟏 = 𝟏𝟎𝟎 𝑵𝒎
𝑴
𝑴𝑨
𝑴𝑪
l l
d1
d2
d0
2
2
1
1
A B C
MC M MA
𝑴 𝑪 𝑴 𝑴 𝑨
© T. Machniewicz
6.9.1. Skręcanie układów - przykłady obliczeniowe układów statycznie niewyznaczalnych
19 © T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
𝑴𝑨 = 𝟏𝟎𝟎 𝑵𝒎 𝑴𝑪 = 𝟓𝟎𝟎 𝑵𝒎
c) Wykres ,
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟏 = 𝟔𝟑. 𝟔𝟔 𝐌𝐏𝐚 𝝉𝒎𝒂𝒙𝟐 = −𝟗𝟓. 𝟒𝟗 𝐌𝐏𝐚
𝝋𝑨 = 𝟎 𝝋𝑩 = 𝝋𝑨 + ∆𝝋𝑨𝑩
𝝋𝑩 = 𝝋𝑨 +𝟑𝟐 ∙ 𝑴𝑺𝟏 ∙ 𝒍
𝑮 ∙ 𝝅 ∙ 𝒅𝟏𝟒 = 𝟎+
𝟑𝟐 ∙ 𝟏𝟎𝟎 𝟎𝟎𝟎 ∙ 𝟒𝟎𝟎
𝟖 ∙ 𝟏𝟎𝟒 ∙ 𝝅 ∙ 𝟐𝟎𝟒
𝝋𝑩 = 𝟎. 𝟎𝟑𝟏𝟖𝟑 𝒓𝒂𝒅
𝝋𝑪 = 𝝋𝑩 + ∆𝝋𝑩𝑪 = 𝟎. 𝟎𝟑𝟏𝟖𝟑 +𝟑𝟐 ∙ (−𝟓𝟎𝟎 𝟎𝟎𝟎) ∙ 𝟒𝟎𝟎
𝟖 ∙ 𝟏𝟎𝟒 ∙ 𝝅 ∙ 𝟑𝟎𝟒 − 𝟏𝟎𝟒
𝝋𝑪 = 𝟎
𝝋𝑪 = 𝟎 - z warunków zadania
Sprawdzenie:
(
rad
)
z
𝟎. 𝟎𝟑𝟏𝟖𝟑 𝝉𝒎𝒂𝒙𝟐 = −𝟗𝟓.49
𝝉𝒎𝒂𝒙𝟏 = 𝟔𝟑. 𝟔𝟔
max
(M
Pa)
z
Przykład 6.3:
Dane: M=600 Nm, G=8104 MPa Szukane: MA, MC
d1=20 mm, d0=10 mm, d2=30 mm, l= 400 mm Wykresy: MS, max,
z
𝑴𝐒
𝑴𝑺𝟐 = −𝟓𝟎𝟎 𝑵𝒎
𝑴𝑺𝟏 = 𝟏𝟎𝟎 𝑵𝒎
𝑴
𝑴𝑨
𝑴𝑪
l l
d1
d2
d0
2
2
1
1
A B C
MC M MA
𝑴 𝑪 𝑴 𝑴 𝑨
© T. Machniewicz
6.10. Sprężyny śrubowe o małym skoku – naprężenia, warunek bezpieczeństwa
20
𝑴𝑺 = 𝑷𝑫
𝟐
𝝉𝑺 =𝑴𝑺𝑾𝑶
𝝉𝒕 =𝑷
𝑨
𝝉𝒎𝒂𝒙 = 𝝉𝑺 + 𝝉𝒕
𝝉𝒎𝒂𝒙 =𝟖 ∙ 𝑷 ∙ 𝑫
𝝅 ∙ 𝒅𝟑𝟏 +𝒅
𝟐𝑫≤ 𝒌𝑺
d 𝑷
D
h
𝑷
d
D/2
𝑷
y
x O
𝝉𝑺
𝝉𝑺
𝑷
𝝉𝒕 𝝉𝒕
𝝉𝒎𝒂𝒙 = 𝝉𝑺 + 𝝉𝒕
=𝟖 ∙ 𝑷 ∙ 𝑫
𝝅 ∙ 𝒅𝟑 =
𝑷 ∙ 𝑫 𝟐
𝝅 ∙ 𝒅𝟑 𝟏𝟔
𝑾𝑶 =𝝅 ∙ 𝒅𝟑
𝟏𝟔
𝑨 =𝝅 ∙ 𝒅𝟐
𝟒
=𝑷
𝝅 ∙ 𝒅𝟐 𝟒 =𝟒 ∙ 𝑷
𝝅 ∙ 𝒅𝟐
=𝟖 ∙ 𝑷 ∙ 𝑫
𝝅 ∙ 𝒅𝟑+𝟒 ∙ 𝑷
𝝅 ∙ 𝒅𝟐 =𝟖 ∙ 𝑷 ∙ 𝑫
𝝅 ∙ 𝒅𝟑𝟏 +𝒅
𝟐𝑫
kS – dopuszczalne naprężenia styczne
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
© T. Machniewicz
Praca wykonana nad sprężyną (L) Energia zmagazynowana w sprężynie (E)
6.11. Sprężyny śrubowe o małym skoku – ugięcie ()
21
𝑳 =𝟏
𝟐∙ 𝑷 ∙ 𝝀
𝑬 =𝟏
𝟐∙ 𝑴𝑺 ∙ 𝝋
𝑴𝑺 = 𝑷𝑫
𝟐
𝝋 =𝑴𝑺 ∙ 𝒍
𝑮 ∙ 𝑱𝟎 𝑱𝑶 =
𝝅 ∙ 𝒅𝟑
𝟑𝟐
𝒍 = 𝝅 ∙ 𝑫 ∙ 𝒏
𝑬 =𝟏𝟔 ∙ 𝑴𝑺
𝟐 ∙ 𝒍
𝑮 ∙ 𝝅 ∙ 𝒅𝟒
𝑬 =𝑴𝑺𝟐 ∙ 𝒍
𝟐 ∙ 𝑮 ∙ 𝑱𝟎
𝑬 =𝟒 ∙ 𝑷𝟐 ∙ 𝑫𝟐 ∙ 𝒍
𝑮 ∙ 𝝅 ∙ 𝒅𝟒
𝑬 =𝟒 ∙ 𝑷𝟐 ∙ 𝑫𝟑 ∙ 𝒏
𝑮 ∙ 𝒅𝟒
𝝀 =𝟖 ∙ 𝑷 ∙ 𝑫𝟑 ∙ 𝒏
𝑮 ∙ 𝒅𝟒
𝑷 𝑷
P
L
≡
𝑷 𝑷
𝟏 𝟐 𝟑 𝒏 …
D
l – długość drutu sprężyny (po rozwinięciu) n – liczba zwoi,
MS
𝒍 = 𝝅𝑫𝒏
MS
…
𝟏
𝟐∙ 𝑷 ∙ 𝝀 = 𝑳 =
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
© T. Machniewicz
6.12. Stan naprężenia w elemencie skręcanym
22
xy
yx
yx
xy
𝝈𝒙 =𝝈𝟏 + 𝝈𝟐𝟐+𝝈𝟏 − 𝝈𝟐𝟐𝐜𝐨𝐬𝟐𝜶
𝝈𝒚 =𝝈𝟏 + 𝝈𝟐𝟐−𝝈𝟏 − 𝝈𝟐𝟐𝐜𝐨𝐬𝟐𝜶
𝝉𝒙𝒚 = −𝝉𝒚𝒙 =𝝈𝟏 − 𝝈𝟐𝟐𝐬𝐢𝐧𝟐𝜶
gdy: 𝝈𝟏 = 𝝈, 𝝈𝟐 = −𝝈, 𝜶 =𝝅
𝟒:
𝝈𝒙 = 𝝈𝒚 = 𝟎, 𝝉𝒙𝒚 = −𝝉𝒚𝒙 = 𝝈
2 =- 1 =
𝝉𝒚𝒙 = −𝝈
𝝉𝒙𝒚 = 𝝈
y
x
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
© T. Machniewicz
6.13. Wałki giętkie
23
Działanie i zastosowanie
www.sswt.com
machinedesign.com
www.oii.com
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
© T. Machniewicz
6.13. Wałki giętkie
24
Kierunek obrotu wałów giętkich musi być przeciwny do kierunku nawinięcia drutu w jego zewnętrznej warstwie, tak by nie powodować jej rozluźniania.
n
MS MS
n
© T. Machniewicz IMiR, Podstawy wytrzymałości materiałów, Wykład nr 6
© T. Machniewicz