Embed Size (px)
DESCRIPTION
Poezija, Metodi Manev
Citation preview
П О Е Т О ТМетоди Манев
5
D V E S O N C A
6
1.
Na moeto neboKako sudbinaKako son i pesnaKako bolka i nade`Dve sonca great
Ako ednoto Sjae na zenitot od moeto neboDrugoto Gi pameti zalezite Od moeto srce
Koga du{ata tone vo o~ajI srceto peka vo qubovna makaOd viso~inite na moeto neboMe great dva son~evi zraka
2.-
I takaDve sonca imamDva bolaDva kopne`livi zbora
3.
Mugra eStojam na bregot od Amzabegovska RekaSon~ev po`ar na istok se pali
7
Rumenee Amzabegovo so prviot zrak...Rumen petel skoka po pokriviteI gi razbrkuva soni{tata...
Amzabegovska reka vo spokoj si dreme....
Dali toa e vistinaDali stvarno go vidov prviot zrakIli toa spomeniteGi krvavat raniteNa minatotoPak
4.
No}eska soniv SonceGolemo kako kopne`liv portokalGi ogrea temninite na sonotI mi ja vrati nasmevkata
Sonce Rana moja nasmeanaZaboravena pesna na minatoto
No}eska go soniv SoncetoOna {to spie vo meneI koga pru`iv raka kon negoFativ samo temnina i ni{to
No}eska soniv Sonce.
5.
Na moeto nebo 8
Dve sonca greatVsu{nost Smislata na mojot `ivotE vramena vo nivnataSvetlinaKako kob
Na moeto nebo Dve sonca greatEdnoto mi nudi bolkaDrugoto raspetie
Imam dve sonca...
9
POETOT [TO SE STORI YVEZDA
10
P r o l o g
Za yvezda {to gasne daj mi da peamO Muzo Ko `iva rana {to boliDodeka mi pa|a v srce i mreamKo poet koj za smrt molkum se moli
Pogledni o Muzo v nebo {to pla~eI vidi kaj poet molkum si ezdi Vo mrakot toj soni son~evi la~iVo trwe spie a dofa}a yvezdi
Mle~niot Pat spie vo krevkata du{aI srceto yemne samotno ta`noVselenski yvona v beskrai se slu{atI tamu sî e minlivo i la`no
Toj bera~ na yvezdi osamen brodiNiz galaksijata {to mrazi poetiPesnata nego vo beskraj go vodiMislej}i deka tam' qubov }e seti
Glej Muzo: ^adliva yvezda kaj ploviOstavaj}i svetla taga zad sebeSo pogledot ta`en nade` li loviToj poet ta`en zagledan vo Tebe
Za nego Muzo Ti daj mi da peamPesni ko `iva rana {to bolatI kako do`dliv den v srce da leam
11
Pregoreni yvezdi v du{a {to gorat
1.Son~evite denoj minato se ve}eVo krajot moj magli sivi le`at.Na masata ‡ pesni mreat mesto cve}eI zborovi kako crna misla te`at
I dodeka bolka preto~uvam vo zbor,Na utroto zadno misla mi se vra}a:- Ne ni treba ve}e, da go nema toj
stvor,- Kolegite pozdrav za razdelba pra}āt.
Ispieno lice drsko mi se smee:- Toj poet e, me|u temni vodi ezdi,Veruvajte deka toj so "site" ne e,Si spie vo trwe, a sonuva yvezdi.
Da se pi{e protiv tate* zar ludilone e? Zar so gol gaz v trwe da se odi?Zar nekoga{ nam ovde ni se slu~ilo?Ova {to go pravi nikade ne vodi.
A potoa crna ptica v gradi klukna:- Toj dostoen ne e so nas da se dru`i,na lebot svoj sramno i cini~no plukna,Na ne~isti sili toj besramno slu`i.
* tate- vo dnevno-politi~kiot sleng: gradona~alnik, pretsedatel na op{tina
12
I na krajot {efot to~kata ja stava:- Da go nema skotot bez cel {to brodi.Da si odi doma taa luda glava[to ja nosat vamu- tamu matni vodi.
Yvonat ludo vo mene yvezdeni yvona,Aplauz podol mi posipuva tagavo du{ata. Izgoretini se ronati ostavat zad niv te{ka, crna traga.
Ulicata podlo v lice mi se smee.I me ni{a kako lisje po`olteno,vo oktomvri magliv {to se vee,ranuvaj}i go srceto na`aleno.
Svetot bolno mra~en nate`nal ta bolii nozete slabi sakaat da padnat.Vselenata za mir teloto go moli,da ne pukne lakot od bolkata napnat.
Vleguvam vo dvorot so misli pokrien,Gavrani od niv si kolvaat vo spokoj .Nikoj ne stoi na prozorot izmien,Da mavne so raka, da izgasi ognoj.
Prokleta ti{ina vo sobata cari,Kolvaat gavrani od mojata du{a.A srceto kleto od bolka se `ariI lelek straden od gradite se slu{a.
Elena ja nema. Go nema i IgorSo solzi pismo natopeno, me boli:-Ne se vra}am ve}e, ti davam ~esen zbor,
13
Makar bile gladni, sami, bosi, goli...
Ti si nekoj ~uden, tvrdoglav i lud stvor,Plovi{ me|u yvezdi, a v ku}i {eta glad.Me ubiva{ mene, go ubiva{ Igor,Dosta mi se ve}e osamenost i strad.
Solzite se esen vo mojata du{a,Magli talkaat vo ta`nite mi o~i.Gavrani kleti okolu mene slu{am,Du{ata od crna bolka nema po~in.
-Ti sam si i nikoj ne te saka ve}e,Ti poetu, zabegana, luda glava.Te nosat vetri{ta, a sonuva{ cve}e,Te pcujat ko ku~e, a sonuva{ slava.
Pi~kin ~ad se, da prosti{, tvoite pesni,Mene ma` mi treba, no ne tebe `ena!Igor saka tatko, a ne pamet lesna[to veter ja vee. I potpis: Elena.
Esenta se smesti vo mojata sobaVo mene kri~at bol i kleta osama.Polno} stana ve}e. Kleta, gluva doba.Jas ne spijam raspnat od krvava drama.
Srce podluteno vo gradite goriI bolka {trekliva bezmilosno vabi.Utroto dale~no vo misli se stori,Smrtta ~inev v pregrab groben }e
me zgrabi.
- Ova mora da e kraj, - misla poslednaZaplovi vo mrakot {to vo soba se lepi.
14
Beskraj }e me zgrne, samo pesna edna]e ostane svedok pred lu|eto slepi.
Dal zbogum da ka`am na pesnite moiI pro{ka da baram za bol {to im dariv?Vik dal da pu{tam kon jato {to se roiOd pregoreni yvezdi. Da pla~am so niv?
Vo yvezden beskraj jas zasekoga{ odam,[irum Mle~niot Pat maka }e si ronam.Bera~i na yvezdi so sebe }e vodamI ve~na qubov vo visini }e sonam.
2.Bez bo`ja promisla ni smrtta ja nema,Ta utro jas vidov, zora kaj se zori.Bolkata ve}e e zavr{ena tema.A setiv ‡ vo gradi minatoto gori.
I na masata legnat pla~ev ko deteI v solzite son~ev zrak se ogleda prv.I v temni jadoj go kapev umot smetenI kri~ev, vikav i nemav kapka krv.
Od vitrina slika od Igor me gledabez zbor i so prekor. Ta`ni sini o~i.Samo {to ne mu prosolzile i sledatKako ta`en smev `alni yvezdi dro~i.
- Jas zaminuvam,‡ re{iv vo migot suden
Stavaj}i ja v xeb slikata na sinot mil.
15
- ]e zaminam v selo, stanot mi e studen
bez sinot moj ovde sal kletnik jas bi bil.
Tamu, vo beskrajot na moeto seloNa detstvo }e mislam, }e izle~am du{a.Vo migot krvta v gradi zovriva vreloI dale~ni yvona od minato slu{am.
Go napu{tam stanot ko kradec na sni{taOstavaj}i porti {irum otvoreni.Sivite galebi vo gradite pi{tat,Kolvaj}i od rani luto podgoreni.
Qubopitni deca i sronato zlatoPo sokaci selski pred mene talkaat.Esenskoto nebo mi te`i na vratotI oblaci ta`ni tromo se valkaat.
Pustelija ma~na caruva vo dvorot.Sal urnatinite na minato se znak.Ku}ata e stara, a do nea torotGuvee i boli. I od mrak pu{ta zrak.
O detstvo moe, o minato vreme,Se vra}am po tebe, a nigde te nema.Kaj da potpram sega od gradite bremeKoga mi te nema. Koj mi te zema?
Od prvata qubov kaj da najdam spomen,Migot na sre}ata zar ne ostavil trag?Od `ivotot surov jas ~esto bev lomen
16
I edvaj da pomnam od mome nasmev blag.
Koga te napu{tiv nikoj ne pu{ti glas,Od dete jas stanav vozrasen ma`,
~ovek,.Od mladosta moja ni traga, nitu strast,]e pekam po nea dur `iv sum, dur do
vek.
So posleden napor jas vleguvam v soba.
Me zgrnuva kleta, crna samotija.Ne~isti yidovi minatoto go kobatI me proboduva v gradi praznotija.
Kako i da e, vra}awe }e nema,Ako treba smrtta za vrat }e ja fatam.Od minatoto ve}e nemam {to da
zemamI v gradot ve}e nema da se vratam.
Molkum naslu{nuvam. Od von ptica crna
Podbivno se smee. Crna bolka see.I do`dovi studni vo dvorot moj vrnatSipuvaj}i taga molkum {to se lee.
Slu{am: Mile! Mile! ‡ Od von nekoj vika. I tropa na prozor. Toa e poznat glasOd moeto detstvo. Mu poznavam i lika:‡ Drugarot moj Blagoj! So telo i so stas!
Me gleda so radost i spomeni budiOd vremiwa mitski, od na{eto detstvo.
17
- I veli{, se vrati? ‡ Blagoja se ~udi,‡Ti Robinson stana, ova ti e begstvo?
Selovo na{e ne e osamen ostrov,Ti treba da znae{ {to ovde te ~eka.Mesto med i ovde ti }e seti{ otrov,I ovde e lelek, za `ivot se peka.
Ti odmori malku, pa nazad se vrati,Dur rani da stivnat, da ne bolat tolku.Na Elena aber povtorno í prati,I begaj od ovde, tihom, kroce, molkum.
- ]e ostanam ovde,- re{itelno velam,-Pa neka vo ogan kako drvo goram,]e pregrnam i bolka, jas drug izbor nemam,So nepravda sura luto }e se boram.
I nasmev, i bolka, mu vidov na lice.Se raduva drugar minato {to vra}am,No v o~i mu spie prepla{ena ptica,Skrien sjaj od solza vo beskrajot pra}a.
- Te razbiram drugar, ‡ zboroj otkinuva,
Ti be{e Robinson i toa ostana.Vremeto bez prestan tiho odminuva,No ti si istiot, ~ovek si bez mana.
I pak molkot strui niz na{ite tela.Nie sme dva kipa, dve napnati struni.Mesto smev. Sî boli. Bolkata e bela
18
I dopira rani vo srceto. Yuni.
Nebare go slavi triumfot na no}ta.Studeni vetri{ta vo du{a talkaat,Ta {umi samotijata. Boli nemo}taDa ispeam pesna. Magli se valkaat.
Si odi Blagoja i me ostava sam.A samotijata se smee od soba.I ovde }e bide moj drugar taa, znam,]e boli do srce vo gluvata doba.
Sednuvam na stolot {to edvaj se krepi,Izmoreno od misli teloto se roni,Vla`en do`d na prozor studeno se lepiE~i od von mrakot, bie, ludo yvoni.
Naslu{nuvam tihom: Ko da {epti Igorso glas na stradalnik. ^inam ne{to moli.Toj glas {to ubiva, toj moj ve~en izgor,dopira dlabini vo mene i boli.
Go stegam srceto, da ne pukne kletood bolka i qubov, od pesna i maka.I dlabi, i dlabi bolkata so dletona majstor so ve{ta za rani raka.
Pak minuva no}ta. Do utro }e bdeamnemiri lovej}i vo no}nata mraka.I pak kako dete solzi sal }e leamPrefrlaj}i bolka od raka vo raka.
Mre`a frla sonot vrz moite o~i,no sî e samo mig, fatamorgana, trik.
19
Ta moite o~i ne znaat za po~inkrstopat sum straden od bespaten krik.
I zaviva no}ta koja sino bolii vetuva utro {to se davi v rani.I mojata misla za Igor se moli,I mojata nade` so rani se hrani.
3.
Noemvri e. Magli. V kal selo se davi.Vreme na izbori.Na selo se setilnekoj ligu{ gradski. Bu~no toj se javili oddaleku med i mleko im vetil.
Protiv svoja volja tamu jas se najdov: ‡ U~ili{te staro. I dlaboki luznilica izorale. ^ovekot od gradovgo ~ekaat nemo so pogledi prazni.
Pet{estmina mladi si lokaat pivo,sednati na klupi, iskr{eni, stari.Plukaat i pcujat po te{kiot `ivoti selskata maka Bog {to im gi daril.
I sviwarot Ro~ko na sobirot do{ol,Partalav i {ugav, ednouv i {trbavGostinot go ~eka, se stutkal vo }o{ot,Zbogum }e mu ka`e na `ivotot grbav:
‡ Ako pobedi toj, ovaj, mislam onoj,}e krkam sal manxi i somun~e meko,]e spijam na du{ek, ovaj, slatki sonoj]e si sonam leko i }e pijam mleko.
20
Na lica bez nasmev prigu{ena smea,sekomu mu te`i negovata maka.Nemieni lica, tela, te{ka rea,Propadnati o~i, zgrgurena raka.
So Blagoja dvajca me|u niv sme nie,Dosada ubivame vo kallivo selo.A somne` vo gradi `estoko mi rieDeka }e se slu~i nedostojno delo.
Aplauz i xagor, svirkawe i vikot,Kandidatot ~ekan vo salata gordoVleze. Od ~adot ne se gleda likot, A po nego jurna negovata orda.
‡ Drugari, gospoda, se sobravme ovde,‡Nadvor siten sne`ec po~nuva da soli.‡ Eden drugar, ovaj, gospodin ni dojde.‡Bogoja ligu{ot za poddr{ka moli:
‡]e slu{nete sega {to saka da ka`e,Teodor se vika, gospodin toj e fin.Sal iskrenost saka, ne znae da la`eNa vi|e e siten, no so srce e ko xin.
Aplauz ve molam za ovoj fin ~ovek,Tipi~en e produkt na novoto vreme.Za na{eto selo heroj }e e do vek,Na nov `ivot ovde }e posee seme.
I pak xagor, smea, aplauz i "ua"izleguvaweto negovo go sledi,a mene od {okot u{ite mi zujat;Teodor e {efot, so kosite sedi!
21
Pogledi ko rafali ‡ lu|e {to se mrazat,Podzinata usta. Gromovi vo o~i!Po teloto studni mornici mi lazat.Vo salata {tama. Omraza se to~ i!
- Gospoda, ve molam, - zbuneto se ~e{kaI gleda vo mene bo`em sum Satana.Na mene vo o~i mrak mi se mre{ka,Sekoj mig }e puknam ‡ gotov sum da stanam.
Blagoja me tegne, da sedam me moli,- Setuva drugarot rani {to me pe~at. ‡Rev vo gradi stegam, krkori, me boli,Studeni no`evi srceto go se~at.
................................................................
Teodor e `alen vo novoto ruvo:-A-a-! Gospoda... a..., ve molam gospoda...-Se prpelka v nemo}, kako klen na suvo.- Gleda vo kostumot po posledna moda.
-Ebati gospoda so skinati gazoj,-Se kle{ti i poska {ugaviot Stamen -Si spijam so bolvi, smrznuvam od mrazoj,A gospodin sum bil vrz krevet od kamen.
Salata klokoti, se trese od smea,Stamen stana heroj na selskata maka.Gospodata nemi na binata mreat,
22
Teodor da mo`e, da pobegne bi sakal.
- Ti da mol~i{, Stamen, oti }e te udram,
Bogoja ligu{ot heroj }e se pravi.I vedna{ toj sfati deka ne e mudroPo heroj da se vika. I vo molk se zavi.
Teodor e nemo}, ~ini{ v mig }e padne,So omraza luta kon mene toj gleda.Za presmetka na{a dojde moment zaden.So prsti nervozno mrsi kosa seda.
- Drugari... gospoda,- besna yverka rikna,
Jas znam koj od vas saka da me ru{i!Onoj, onoj tamu! ‡ kon mene toj vikna,‡ I onoj so nego ‡ sal dve bedni du{i.
Na minato vreme spomeni se tie,Idninata na{a brgu }e gi zdrobi!Aplauz mlak. Pcosti! Vo salata se viePoddr{ka kon mene. Vrana ne{to kobi.
‡Gospoda, ‡ vo la`na hrabrost toj se davi,Ova mi go stori toj novinar, toj Mile, O{tinata na{a v crno toj ja zavi, A sega toj ovde }e se pravi silen.
Prsnaa obra~i, bolno zavi pesot,Nadojdena reka du{ata ja pokri.Blagoja e nemo} da go skroti besot.Teodor pani~no zad klupa se sokri.
23
Stegnuvam do bolka vrat gu{av i debel,Ptica podbivka e luto {to se smee.Klokoti, bez zdiv e, skoknuva ko petel,Ne se dava skotot, ne saka da mree.
-Osvesti se, Mile, me tegne Blagoja,Toj drugar moj veren vo dobro i vo zlo.‡Teodor e modar, ~udna dobi boja,[to }e stori{ drugar, }e posrami{ selo.
Nevolno go pu{tam toa ku~e kleto.Racete fa}aat praznina {to boli,Piskaat gavrani, srce boli seto,- Smiri se, drugar star ‡ Blagoja me moli.
Teodor se pribra i magla se stori,Vikawe, tropawe. I pcue tolpata.Sin plamen plamnuva, srceto go gori:Teodor }e vrati isto, so kamata.
- Super si, mi veli ednorakiot Krume,-Na takvi ligu{i treba samo ostro.Na tu|o buni{te }e se pravi umen,A ne gleda deka od strav se posral!
Kiselo se smeam, leam crna maka,Se}avam, se gnezdi vo srceto vrana.Ne mo`am da spre~am, kolku i da sakam,Krvari du{ata ‡ sal rana do rana.
So Blagoja sme sami vo salata pusta.Migovi bez misli. Mol~ime ko nemi.
24
Tap pogled, solzlivo grizam kleta usta,Bi sakal da e kraj, da propadnam v zemi.
- Da odime drugar, odmor nam ni treba,
Pak me te{i Blagoja,- Iako mu plati,Teodor }e ~eka, volkot pak }e vrebaDa zadade udar. Vratka da ni vrati.
Yvezdena e no}ta, jasnik `ari studen ,Bez mesec, bez krikoj. Mle~niot Pat trepliv,Si sjae vo spokoj. Beskraj, magliv, ~uden!Glej: Mesec niz granki se javuva sonliv!
Me mami toj beskraj ukiten so yvezdi.Posakuvam da sum del od Mle~niot Pat!I dodeka mirno Mesecot si ezdi,Da plovam bez bolka po beskrajot im zlat!
Vleguvam vo domot. Pustina me ~eka,Samotija bolna v pregrab }e me fati.I pak luti rani }e si lelekaatpo vremeto {to ne mo`e da se vrati.. Mi se pri~inili il' stvarno go vidovgrdiot moj dvojnik? Pretr~a niz dvorot,temna senka frli ‡poraka na yidot,da se setam setne‡oti `iv e stvorot!
4.-25
Sred soba vo mrakot gorat sini ognoj,Dvojnikot partalav ovde prostumMe kolni do nebo, frla te{ki zborojod gnasnata usta, deka budala sum.
I skokna {tom vide deka krikoj ronam,Pred vratata gnila, ko ispukan pi{tol.I luto se pu{ti ‡dali lo{o sonam,‡Da iskorne o~i, da me stori ni{to.
- Ti ne si so site, ‡vreska so glas temen
[to u{te li treba da te snajde, ludo,Da sfati{ najposle deka svetot zemenGo krepi nepravda, deka nema ~udo. Ostare, no pamet ne ti dojde edna{,vo grlo í skoka{ na me~kata gladna.Ti yvezdi sonuva{, a du{a si bedna {to spie vo trwe, za postela stradna.
[to misli{ deka si? ]e go smeni{ svetot?Robinzon? Don Kihot? Sal izmama stara{to du{a ti ma~i, strada srce kletood fatamorgana, {to naivni bara.
Pogledni me mene, ‡ mi se vdava v o~i,‡od tebe sum vakov, sal koski i ko`a,od tebe jas nemam ni spokoj, ni po~in,jas soni{ta nemam, ni da spijam mo`am
Du{ava e bolna, ‡ sipe solzi vreli, ‡leleka bez prekin, na seni{te e lik!
26
Borbata za pravda e svetlost, mi veli{,a ne sfa}a{ deka e izmama, blef, trik.
[to ludost ti dojde ve~erva, aj' ka`i,Teodor go fati, sudbina si zavi.Pred selani saka{ da se pravi{ va`en,Il' lud si ve}e i ne znae{ {to pravi{?
Otvoram jas usta, sakam da mu re~amdeka za pravdina sum spremen da ginam.A v gradi ostar bol, na ognoj se pe~am,Otvoram jas usta ‡ ostanuvam zinat!
Pred mene nemo}ta kako mrtvi pticiSe roni vrz podot i trpkavo yuni.I gledam vtren~en vo mrtove~ko lice[to strvno me kolva v srce, me buni.
‡ Osvesti se edna{,‡nemo}ta ja seti[to du{a mi sotre. ‡ Ti tikvaru eden,Daj stori bar ne{to, ne mora{ da veti{,Du{ata ja spasi, ti poetu beden!
Piskaat galebi vo du{a {to mree,Izgleda zavr{i mojot `ivot beden.@ivotot moj e bol i izmama sé e,Za po~it i spomen ‡ mislam‡ ne e vreden.
‡ Osvesti se edna{, ti tikvaru eden,-Mi yunat vo mrakot negovite zboroj.A go nema ve}e ‡ na prozorot ledenSal senka od nego i od yvezdi roj.
27
Sobata e pusta, ti{ina sal nudiI vidov zrak ‡ nade`. Vidov mese~ev la~!Iluzija. Ni{to ‡ sal izmami ludi!I padnav na podot. Se pokriv so pla~!
5.Snegot tiho pa|a vrz moeto selo,No minato luto vo gradite kluka.Spomeni i misli si mol~at vo belo,Sal srce se slu{a kako ludo ~uka.
Nova Godina e. Kaj Blagoja gostiPolna ku}a, vrevat. Osamena du{aSred plipot od lu|e, od sî í e dosta,No koj vo vakov mig nesre}nik }e slu{a?
‡ Povelete vino, ‡ od mrtvi me krenaGlas kako praporec, glas rani {to le~i.Gledam navrapito ‡ se prpelka mrenaVo mre`ite o~ni. Kambanarija e~i
Vo srceto bolno. Du{ata {to mreeSeti bol od nade`. ^udna bol od radost.I vinoto crno niz veni se leeGo obli srceto so toplina, mladost.
Ja gledam zbuneto: O~i ‡sin okean!Lice ozareno. Nasmev yvezdi roni!Stojam kako vkopan. Vcrven i nasmean.Pred mene slika {to nekoga{ ja soniv.
I pijam, ne davam `arot da mi zgasi,Pred mene v rasko{ poln zimsko cve}e
28
cuti.Vo salonot pesna prazni~na se glasi,- Cve}eto prkosi na mrazi{ta luti.
Slavei i vrani od srceto slu{am,Za prevlast se borat vrz mojata maka.So nejziniot glas bolkata ja gu{am,I sakam da í ka`am deka ja sakam.
A nea ja nema, kako da ne bila,Dal izmama be{e ili trik, la`en son?!Dali produkt be{e na ne~ista sila?Odgovor }e baram vo zimskata no}, von.
Sneg trupa krupen vrz moeto telo,Urnatina nova toj pogled me stori.Srceto }e pukne, se davi vo vrelost,Zar na stari leta qubov da me mori?
Od beskrai vi{ni odgovor jas ~ekam,A nego go nema bolot da go zgasne.Posakuvam dopir, srce ne`nost peka,Od pepelta pogled ne`en da me vivne.
‡ Kaj is~ezna, drugar,‡ setiv ma{ka raka,Blagoja e toa, koj drug bi se setil.‡ Te odnema, vidov, dal si ima{ maka?Da pieme, drugar, denes ti mi veti.
Mol~alivo gledam vo {i{eto vino,ko krivec go pru`a i so o~i moli.- Aj napij se drugar, vino rujno, fino.]e ti smiri maka, pomalku }e boli.
29
Bel kip sum vo no}ta sred dvorot {to stoi,Tap pogled, nem vozdiv, crna no}na maka.Minato bez radost vo srce se roi,A devojka ne`na da dopram jas sakam.
‡ Na vesti ka`aa, sega, drugar, slu{nav,Na tvojot biv{i {ef nagrada mu dale,Za `ivotno delo orden na vratot gu{avTie mu stavile. Mnogu be{e falen.
^ovek toj da ti bil na novoto vreme,I u{te, rekoa, ~ovek so svoe jas,Deka imal sila da otfrli breme,Protiv staroto bil, vikal na set glas.
Se zani{a kipot, za mig }e se sru{i,No toj pru`i raka, `elbata ja spre~i.‡ [to ti stana, drugar. Srce dal te gu{i?]e ja viknam Tawa, taa }e te le~i.
Lekar e, zav~era na faks diplomira,Ima ~uden dopir, le~i telo, du{a,I so ne`en zbor dlabini dopira,]e ti pomogne, sal me mene slu{aj.
- Vino, vino, daj mi,- po {i{e se pru`am, ‡Da se pie drugar, pa neka bide kraj,So bolka si spijam, so maka se dru`am.
30
Go gledam jas nemo, o~i mi gubat sjaj.
Go grabam {i{eto, bolkata ja pijam,sin ogan ja gori mrtvata utroba.Svojata bolka vo temen krik ja vijam,Na iluziite ve~erva sum grobar.
I se sru{iv. Padnav kako `ito mladoPred ostrata kosa. Padna zimna yvezda.Me odnema ve}e, moja mrtva radost,Zaminuvam gore, po nebo }e ezdam.
6.Zimskata utrina vo krevet ja ~ekam.Slu{am von: ^ekori tihi, pretpazlivi.Krckawe na snegot. Setam noga lekaPo skalite odi. Goni magli sivi.Tropawe na vrata. I upla{en sopran:-Otvori! Blagoja me prati! Otvori!-
Zbunetost me obli kako od more bran
me turna, a lice rumeno se stori.
Glas poznat, glas ‡nemir {to sipe buri‡ `ar,[to le~i rani‡ led i gali du{a‡ bol.Dali del e od son ili od boga dar,Toj vozdiv od pesna vo ~asot klet i zol?
‡ Otvori,‡ pak sipe kopne`i i buri,Toj glas od is~ek, od sni{ta moj stradni.
31
I setam toplina vo luznite suri,Stvrdnati od bolka i za qubov gladni.
Teteravi noze. Nesigurna rakaOd vozbuda trepti, í otvora vrata,Du{ata se krili, da poleta saka,Vo beskraj od yvezdi, vo ko~ija zlatna.Pred vrata, sred zima, rascutela prolet,Ko verba vo `ivot i prkos na vreme.Pred nea jas stojam‡ star dab, gnil i prok‡ let.So svisnati ple}i od `ivotot-breme.
- Blagoja me prati, ti nosam jas maznik
I kiselo mleko,- proletta se zbuni.-Odnesi mu, re~e, da kasne za praznik.-Ja gledam nem, a srce yuni li yuni.
- Nie se znaeme, ili mi se ~ini?‡Pelte~am zbuneto i vo nea gledam.Gledam belo lice, temni o~i sini,I taa me gleda, mojta kosa seda.
- Pa da, se vidovme sno{ti kaj Blagoja, ‡
Sestra sum na negovata `ena Ana.Rumenoto mome pred vratata moja,so ubost dopira vo srceto rana.
- Te znam u{te od dete, ti pisatel slaven,
32
Najpoznata li~nost od na{eto selo.Vo razgovor selski ti im be{e glaven,Se falevme site so tvoeto delo.
Jas retko te gledav, no za tebe slu{av,Ti ~itav jas knigi, ~itatelka verna[to drugar e no}en so tvojata du{a,Ti sfa}av jas bolka i du{a ~emerna...
... Zbunetost i nemo} pru`eni me|u nas,Vo grla zborovi zaglaveni, slabi.Koj bel krik da pu{ti, da sotre temen glas,Da se stori pesna, qubov da se vabi!
- Poveli, vlezi, ‡ na proletta ѝ velam.-Trepetno otkrivam i qubov i maka.Bi sakal so nea jas `ivot da delam-Od gre{nata misla mi dojde da pla~am.
Proletta zastana sred mra~nata sobaI svetlina grmna ko planinska reka.I raznese gnezda na vrani {to kobat,I dopre bol‡ rani so rakata leka.
Zamaeni i slepo se gledame nie,Dva kopne`a, dve strasti vo tela {to gorat,Vo srcata nekoj ~uden poj se vie,Sonuvame‡ tela pepel da se storat.
Nie ne sme ovde, ovde nema vreme,Nie sme od beskraj, od ve~nosta traga,
33
^uvstuvam vo gradi mi niknuva seme,Galeno od pogled, od nasmevka blaga.
I slavej nevidliv vo du{ata kletaZapeva od radost zaboravena pesna.Koga sum ja slu{al dali }e se setam?‡Za vremiwa takvi jas odamna ne znam.
Nevidlivi sili vo pregrab né vle~at,Vo predel bez bolka nalik na nirvana.No stoime nemo, skrupuli ni pre~atNa{ite soni{ta realnost da stanat.
Podadeni usni, o~i kopne` zra~at,podatna napnatost na dojkite beli,srca na raspa}e pekolno se ma~at,vo quboven ogan tela gorat, vreli.
- Jas ne sum za tebe,‡ alibi si baram,Prestar sum, Tawa, a i rod sme nekoj.Grev e da te qubam,penu{ka sum staraso koravo srce, }e ne krivi sekoj.
Ti si zadocneto cve}e vo esenta moja,]e izgori{ brgu od lutite slani.Zaludno }e tro{i{ od mladosta tvojaPo ~ovek bez nade`, so srce od rani.
‡ Otsekoga{ te sakam,- odgovara taa,Ti del si od kopne` i od moi sni{ta,Ti sudba si moja, site neka znaat,Ti si mi sé, a bez tebe nemam ni{to.
Vo du{ata stradna se rastopi ledot,Vo krvavi rani mi rascuti cve}e.
34
Na ubavi migovi sega im e redot,Dali proklet }e sum il‘ }e bidam sre}en?
O maki! O slatko raspetie moe!O zo{to bo`e moj da stradam mi dade?!Vistinski odgovor na ova {to e?Od qubov da umram, a za qubov gladen?!
Vo pekol né mamat magi~ni vetri{ta,Sal rekov edno “ne”, setiv vreli usni Vrz moite usni koravi od sni{ta.Potoa- nurnavme vo predeli ~udni.
Pomamnost na dojki, nabreknati, goli...*
7.
Pretresot zavr{i, se ~eka presuda, Merka }e mi zeme pre~esnoto sudstvo.Teodor se per~i, nema ve}e ~uda,da ~eka{ ti pravda ramno e na ludost.
‡ Ve molam stanete, presuda se ~ita,‡
luzni~av sudija grmi so temen bas.Sudbina ka`uva so zabaven ritami gleda otsutno, ne znae za nas.
* Poradi eksplicitnosta na narednite strofi, nie si zedovme za pravo da ne gi objavuvame.
(Prireduva~ot)35
‡ Vrz osnova na ~len toj i toj, i na ~len...Stojanov Mile za vinoven se smeta.Jas mol~am, otvoram usta ko glupav klen,Ne mi gine zatvor na makata seta.
Sé mi be{e jasno, zatvor }e mi brojat.Izlegov poleka i bez da me setat,I bez da ja slu{nam sudbinata svoja,Pobrzav kon nadvor, kon sloboda kleta.
Go slu{nav Teodor pobeda kaj slavi,Aplauz za triumf! Pobeda nad zloto!Do ve~er i vo mediumi }e javiDeka v kal me turnal, dlaboko, do dnoto.
Vrel miris na benzin, mno{tvo lu|e, vreva,Ulicata ~ini{ pekol se storila.Od ma~nina sakav da sednam na treva,Da zemam jas vozduh, da soberam sila.
I toga{ jas vidov crnokoso detekaj tr~a po topka, sred ulica vrela!Sé e mig, a migot }e ubie, ete,Nevini soni{ta }e uni{ti telo.
I skokam. I vikam. Od ko~nici {kripe`!Za `ivot me molat ispla{eni o~i . Sekavica‡ misla i detski lipte`Mi davaat sila v telo {to se to~i.
I bidna {to bidna. Detstvoto go spasiv.36
Go gu{kam, go stiskam, so solzi go mijamNe~istoto lice so o~i crni, krasni.Solzi od radost vo sebe {to ja krijam.
Qubopitni lu|e okolu se zbrale:- Ti ranet si,gledaj, ti krvari noga,‡Usolzena `ena, so pogled na`alen,Mi ka`uva bolka, se krsti kon boga.
Ne slu{am jas ni{to, ni se}avam bolka,Nagradata moja ja imam kraj sebe-Deteto so topka {to u{te ja gu{kaE radosta moja. Drugo ne mi treba.
- Ti kako se vika{? Zo{to mol~i{, ka`i,Go galam jas ne`no po gustata kosa.I nemoj da pla~e{, ta neli sme ma`i,a tie bolkata bez solzi ja nosat.
‡ Igor... Jas sum Igor- posipa grst raniVrz srceto koe postojano pekaZa drug eden Igor koj u{te od laniVideno go nemam. Zaludno me ~eka.
Ovojpat od bolka solza vrela kapnaNa vreliot asfalt i telo mi zgr~i.So napor na noga zdrava sepak stapnav.Vidov od kaj sudot Teodor kaj tr~a.
‡Igore, moj sine,‡ pani~no se trese,[to se slu~i, sine... ^ekaj, koj te spasi,Od majka {to e roden, nekoj ~ovek ~esen,
37
Ikona }e bide, domot }e go krasi.
Tiho odminuvam, a Igor me gledaSo ta`nite o~i, so nevina lika,Saka da me pomni, mojta maka bleda.Teodor se {trekna i po~na da vika:
‡ ^ekaj, ti dete si mi spasil, ej, MileZa dobroto delo }e ti dadam pari.Pa {to ako neprijateli sme bile, Bevme, }e priznae{, i drugari stari.
I raka mi pru`a, pari prst i pleva!I drsko me gleda, se kle{ti zliot stvor.Go pluknav i trgnav niz gradskata vreva,Kon u~ili{te pravo, da go baram Igor.
8.
Si spomnuvam dobro: Me pre~eka vikotNa veseli deca sred {kolskiot dvor.Vo nivna bezgri`nost baram `elno likaOd mojot ve~en izgor, trag od mojot Igor.
Ispoteni lica, zapoteni tela,Kosi ko grmu{ki, no radosni o~i.Sal Igor go nema, no sepak si velam,
Deka kri{um negde si prona{ol po~in.
‡Go znaete Igor,‡ pra{uvam so maka
I nemir {to grize. ‡ Zavr{uva petto.38
Nikoj ne me slu{a i fa}am za rakaEdno slabo dete i so damki seto.
- Koj Igor, mo~koto? V ga}i {to se mo~a?
Otkriva deteto rasipani zabi.Posakav vo migot `ivot jas da skon~am,A nova luzna vo srceto se vdlabi.
Teteravo, molkum, vo holot jas vlevam,Da pronajdam bilka za bolkata moja.Odnemuvam vozduh, pa sepak se krevam,Nesigurni noze, no sepak jas stojam.
Ne`ni `enski race i zboroj {to bodrat,Me vnesoa vnatre, vo nivniot ured.Sednav na fotelja. ^a{a sve`a vodaSrceto go smiri. Zbri{a v misli nered.
‡ Ti Igor go bara{,‡ mi veli srebren alt,No toj ne e ovde, Elena go zedeV drugo {kolo u~i, a mi be{e `al,Za{to be{e dobar, be{e mnogu vreden.
Mo`ebi dobro e {to go stori toa,@ivee{e v ko{mar od detskite {egi.Se mo~a{e v ga}i, pla~e{e potoaI se skriva{e v molk. I po~na da bega.
Pred nedela dena od ovde si pojde,Pla~e{e kutriot i tebe te spomna.Veruva{e deka ti edna{ }e dojde{,Taa ne`na du{a, treperliva, lomna.
39
Pak pobarav voda, srce skoka ludo.I mre`a pred o~i od svetlina i mrakSe ni{a ko vejka, mig e na sudotPred Boga. Tonam v ad, nemam zrak.
Sé trae{e kratko. Mre`ata ja snemaI svetlost se to~i pred moite o~i.Sal srce e u{te vo starata {ema,Skoka brzo, ludo, bara spokoj, po~in.
-Mu treba{ na Igor,- taa pak mi zbori,-Se pla{i, pod stres e, zatoa se mo~a.Najdi go, tatko si- vrel ogan me gori,A krvavi kapki v srceto se to~at.
Me sledi do dvorot i nade` mi davaTaa u~itelka {to bolka mi znae.I ako doznaat, re~e }e mi javat,Vo koe {kolo u~i, Igor moj kaj e.
Stojam sam sred dvorot ko vejka na veter,Du{ata mi talka, me {ibaat buriNiz prostori bolni, kako da sum Verter,I piskaat ptici niz litici suri.
Igor da go baram, kaj da pojdam segaToj melem za rana, za stradnata du{a?Znam deka radosta od race mi bega,Me ostava ta`en, pesni `alni slu{am.
Pred mene raspa}e i pravliv krstopatSe nudat kako kob za du{ata stradna.Tamu vo Ad temen brzo }e se stopat
40
Bolkata vrela i teloto ladno.
Vo dvorot e pusto- sal jas i pticaOsamena {to stoi na granka isu{ena.Znam- toa e edno od mnogute licaNa mojata sudba na dnoto stu{ena.
Pojduvam prudolu, vo pregrab na gradot,Podgrbaven, baven od te{koto breme.Na ple}ite stari si go nosam Adot,
‡ Se gotvi nevreme, ide oblak temen.
9.Vo selo, so napor, nekako se vrativ,Na stariot krevet se strupoliv tapoIluzija sé e, najposle jas sfativ,Da java{ na veter, najgolem e napor.
Plovam molkum vo mrak od misli i sni{taI niz nepoznati sinori na svesta.^as igraat senki, ~as gledam ni{tovo mrakot {to raste ko stasano testo.
‡ Ti si ebiveter, ‡ slu{nav poznat prekor,Dvojnikot pak kri{um se smestil vo soba.I gledam toj smenil na sobata dekor,I vremeto stoi ‡ ~ini{ gluva doba.
‡ Odi si! [to saka{? Zo{to taka pravi{So mojata du{a? Ti si privid, la`en?I mesto so nade`, ti vo bol se javi{,
41
Krade{ nasmev krevok, vo sre}a si ta`en.
‡ Ogledalo tvoe, jas sum, luda glavo,‡
Mi se smee mrakot, grdotija nudi.-Ko ku~e si gladen, a sonuva{ slava,So glava yid turka{, so mo}ni se sudi{.
Nemam ve}e sila so tebe da sporam,Tvrdoglav si tikvar , nikogo ne slu{a{,I {to tuka mo`am jas za tebe da storam?Zaminuvam odovde so nata`ena du{a.
I prosolzi mrakot, padna kapka prva,a potoa i vtora. Se davi vo lipot.Yvezdi se ronat- toj trga po pat krvav.Zbunet sum i gledam: mrakot e plipot.
‡ Ti ima{e pravo,‡sakam da mu viknam,
No nego go nema, beskrajot go zede.]e mi treba vreme bez nego da sviknam,Korektiv mi be{e, bez nego sum beden...
... Vo sobata vtr~a Tawa vozbudena,I se iznenadi koga sam me vide.‡ Po kogo vika{e,‡pra{a izludena,‡Ti ne si dobar, prvo moe libe?!
Vtren~eno ja gledam nejzinata bledost,Nemo}en sum, tago, da objasnam, ete
42
‡ Sakav da ti ka`am, prva moja radost,
Deka jas sum trudna, }e ti rodam dete.
Ogneni vetri{ta du{ata ja gorat,Da se smeam ili od radost da pla~am.Da kri~am od rani du{a {to mi morat,Na raspa}e goram, vo Adot se ma~am.
Pa taa e trudna, sre}o moja ta`na,A Igor go slu{am, po tatka si vika:‡ Mi se mo~a, tato! Postela e vla`na,postela od trwe, na tatka si slika.
‡ Mi se mo~a, tato!‡ pak slu{am ta`en krik-Izleguvam nadvor, sal dale~ni yvezdiTreperat vo mrakot. Mesec nem, bez krikpo beskrajno nebo si plovi, si ezdi.
‡ Igore, moj sine!‡ sronav yvezdi jato,
Nasekade te baram, Ti kaj si, te nema?!Na du{ata stradna ti si kako zlato,Edinstvena nade`. Koj li mi te zema?
Tawa pani~no me tegne, me vle~e, ‡ Te sakam,‡trepetno mi vika, mi {epne.
I srceto povtor na ognoj se pe~e,a okolu {tama‡ nikoj ni da trepne.
Se svestam, ja gledam mojata radost,43
A pred mene le`at mrtvi ideali.Mi e `al za nea, za nejnata mladost,No taa, o solzi, mene }e me `ali.
Meteor smrtoglav vo temnini pa|a,Od dale~en ekot samo o“ se slu{a.U{te malku denot povtor }e se ra|a,A nie stoime kako edna du{a.
10.- (nekolku meseci podocna, leto)
Vo dvorot na Mile idili~na slika:So Tawa za race se fatile tie.Od nivnite lica zadovolstvo blika,Lubenica jadat i kafe se pie.
‡ Za stomak me dopri i naslu{ni, Mile,
Postojano mrda, fudbaler }e stane.I sakam ko tatko ubav da e, silen,Ko utrina li~en i ko karpa stamen.
Kve~erina letna, sonceto umorno ]e dopre na srtot, da odmori snaga.Zaqubeni dvajca, a slavej upornoso pesna gi slavi‡ na srceto draga.
Sirena se javi, prodorna i bolna,I posea somne` vo nivnite du{i.Uni{tuva~ surov, tie }e go kolnat[to prekina pesna, idila {to sru{i.
Od ulica pravo vtr~a mom~e mlado,na sosedi sin e, se vkopa srede dvor:
44
‡ Begaj ~i~ko Mile, potera od gradotdoa|a po tebe, }e te vodat v zatvor.
Nata`eni lica ‡ na niv luzni novi,Sirena pekolna doa|a, se bli`i.Im stanuva jasno‡ ~ovek }e se lovi,]e se rodi bolka, }e se plodat gri`i.
Razdelba so bakne` i so mnogu solzi.Kon rekata Mile se spu{ti potajum.Se sopnuva v granki, se vedne i polzi,Pak trwe toj odbra, krstosnica bez drum.
Sakanata `ena so taga go gleda,Dal povtor }e dojde nejzinata radost?Stol~ena e seta, vo liceto bleda,Pred nozete maka, vo begalec mladost.
I koga v planini sonceto se urna,Sakaniot Mile vo gustak se sokri.Policaec luto na zemi ja turnaI taa so pla~ liceto si go pokri.
A Mile, so napor, niz trski se vle~e,I granki po lice {ibat, go grebat.Vo nogata ubod `estoko go pe~e,Sirena se slu{a, pokraj reka debnat.
Testoto na mrakot se mno`i, se gusti,Toj naslepo odi, po pateki znajniOd detstvoto damno. Kraj grmu{ki pustiOstaveni le`at damne{nite tajni.
Sireni {to pi{tat i na ku~e lae`45
Go sledat ko sudba niz smrdlivi vodi.Vo srceto maka, odeknuva tatne`,Vo damari temni nov pekol se rodi.
Kopne`liv meteor se gasi vo beskraj,Ostavaj}i svetla, kratkove~na traga.Niz kalta smrdliva bara od yvezdi sjaj,Da izleze na suvo, da odmori snaga.
Glasovi toj slu{a, od Tawa i Igor,Negovoto ime, vo prostorot leta,Realnost e toa, il´ proklet e stvor,[to vo srce xbara, vo du{ata kleta?
Umoren i kalliv, so krvavo telo,Na {irina izbi‡ se sru{i na nea.Pomisli na Tawa, na svoeto selo,I potona vo son, vo mrakot se slea.
Se razbudi v mugri, yvezdi luzni galat,Mese~eviot srp vo pregrab gi stavil.Vo nego ranite odnovo se palat,I bolka vo gradi, v srce mraka zavil.
Nevidliva ptica izgrevot go slaviSo qubovna pesna. To~i srebren kopne`.Se seti na Tawa, v crno toj ja zavi,So svojata qubov. I oseti bode`.
Na levata strana vo gradite goli. ‡ Znam, ludost e ova {to jas í go pravam,
Vistinata ova sekoga{ }e boli,Nejzinata qubov treba da ja slavam.
46
Re{i da si odi, doma da se vrati,sakanoto libe v pregrab da go zeme.Poraka na Igor vedna{ }e mu prati,Da dojde kaj nego, da turne toj breme.
So takva pomisla bolkata ja zgaziVo ranite luti bez milost {to {treka.Vo takvi migovi koj za sebe pazi?Trgnuva kon doma, prefrluva reka.
‡ Stoj! ‡ od grmu{ka vikna bariton zlosluten.-
Daj ne gini ludo, ti predaj se, Mile!I vide avtomat, i ~ovek naluten,Da ubie spremen, kako titan silen.
Dvoumewe za mig. I se pu{ti vo beg,Kon rekata mala, kon propasta svoja.Nozete go nosat po ronliviot breg,A tamu, pred nego, policajci stojat.
Vo vodata skokna, vo pregratki ladni,bolot od kur{umi go izdr`a molkum.Krvta vrela blikna, niz usta, niz gradi.Se sru{i vo virot, se smiri. I tolku.
***Toa ne be{e kraj, smrt da, no ne i kraj.Tawa mu ja vide du{ata kaj ezdi,Preku beskraj temen, kon vselenskiot
sjaj,
47
Se stopi vo nego i se stori yvezda.*
* Nekolku dena podocna vesnicite {irum zemjinata topka objavija deka nau~nicite na NASA otkrile nova yvezda, oddale~ena od zemjata deset milioni svetlosni godini. Bila neverojatno sjajna i zatoa, samite se ~udele kako do sega nikoj ne ja otkril.Tajnata za postanokot na yvezdata ja znae{e samo Tawa.
48
MOJATA YVEZDA VE^NO ]E SJAE
BULKI
No}eska Na son mi dojdeNekoj indiski asket
49
So yvezdi vo o~iteI vetri{ta na ~eloto
So desnata rakaMi podava{e bulka– ^uvaj ja mi veliZa{to sekoja bulkaVo sebe ~uvaPo edna bolka
Utrinava@ena mi me budi od sonot:– Stani mi veliDvorot e prepoln so bulki
CRNO DETEBe{e toa Vo letoto na crni kometiI ~esti pomra~uvawa na sonceto
50
A po drumovitePa|aa pregoreni yvezdi
Crno dete Mi go prese~e patotI bez strav Od o~ite mi ukrade yvezda
– Crno dete mu velamVrati mi ja yvezdataBez nea du{ata]e mi bide prazna
Ne me slu{aSo smev se gubiZad horizontot
Nad mene se kle{tiBezyvezdeno nebo
IGRA
Vo mojot dvorDeca si igraat so tu|i spomeniNebare so najsakani igra~ki
51
Gi prevrtuvaatPritiskaatFrlaatGi kr{atI pak od po~etok
Vo mojot dvorNekoj xbara Vo mojata du{a
AMANET
Na moite najbliskiI na prijatelite~esto im podaruvam knigi
52
– napi{ani od mene Ili od nekoj drugKako po~itI amanet
Dali eden den]e me prokolnat
YVEZDA BEZ NO]
Eden moj prijatelNa pazar kupil yvezdaI zbuneto ja nosi
53
Kon svojot dom
– [to }e mi jaVeli Koga vo mojot domNema no}
YVEZDA SRED URNATINA
Edna prijatelkaVo urnatinite na moeto teloVidela yvezda {to se gasi
54
Stani od bolnata postelaMi veliI zaezdi po beskraiteNa mle~niot pat
Samo taka yvezdata ]e ja spasi{
CONTRA SPREM SPERO
Ti si najdobriot tatko55
Me baknuva Milata mi }erka
Dali mi veliNasproti séDa `ivee{Mora{
NEBO
Bakni meTi velamPodavaj}i se
56
Kon tvoite vreli usniSamo taka ]e gi sobereme Site yvezdi
^askum se duma{Da mi veli{No prviot bakne` Neka bideMese~ina na na{eto nebo
AFRODITA I YVEZDI
Vo letnata ve~erFateni za race[etame kraj morskiot breg
57
I se qubime
Ti si AfroditaTi velamRodena od morskata penaZatoa Imeto ti e Ne`nost
Ti mol~i{Dr`ej}i me cvrsto za rakaNa neboto nad nasCutat yvezdi
SONCE
Vrz ostarena maslinkaKraj letniot drumOdmora sonceto
58
Pladne eI ne se slu{aPesnata na `etvarite
Toa sediVrz maslinova grankaI ~eka^eka da pomine nekojDa go staviV pazuvi
NESONICA
Ako sonuva{ matni vodiNe }e e na arnoNa bolest ka`uva sonot
59
Im veli selskiot mudrecNa selanitePosednatiPred selskata prodavnica
Ottoga{Se pla{amDa spijam
GLUVA DOBA
Gluva dobaYvezden pravNavrna nad moeto selo
60
I toa spie vo morni~av son
Ranobuden petelSo pesna se obiduvaDa gi rasteraSoni{tata
ZaludnoGluvata dobaE podolgaOd ve~nost
NA RASPA]E
Na raspa}eUbavica so zlatni kosiI sini o~i
61
Me ~eka so podadeni race
Saka da me vodiVo yvezdeni beskrai
BlagodaramKri~amNo jas da `iveamSakam
DECA
Dve de~iwaVeselo si igraat so topkaI vikaat
62
Kako da e niven Siot svet
Gi gledamI si mislamDali eden denNe }e za`alat[to ne ostanale Deca
DILEMA
^ija bolka E pogolema
63
Poetovata Ili na pesnata
h h h
Poetite se ~udna bilka@iveat v trweA sonuvaat yvezdi
SOMNE@
Najgolema umetnost eDa znae{ da sonuva{
64
Sé u{te gi pametam Zborovite od tatko mi
Ako e takaZo{to toga{Siot `ivotMi e ispolnet so bolka
POETOT I PESNATA
Talitha kum! Talitha kum!Kri~am vrz teloto
65
Na po~inatata devojkaSo yvezdi vo o~ite
ZaludnoPoetot ja nema mo}ta na IsusNo zatoa }e ja o`ivee vo pesna
@IVOTOT
So `ivototSi sedime v kafeana
66
Sednati eden sproti drugI pieme pivo od spomeni
Dali si zadovolenOd godinite {to ti izminaaGolta od pivoto iPra{uva
^inam obvinuva
МОЈАТА ДРАГА
LegnataVrz krevetot na `ivotot
67
Mojata draga spie
Dali i vo sonotMojata bolkaJa boluva
MINUVAWE
Kade otidoa godinite68
I kaj se crnite kosiNa teloto {to oslabnuva
Koj gi dlabi luznitePo liceto[to sal za umor znae
Vo no}ta do`dat meteori
STRAV
Ti si taa[to gi zapali
69
Yvezdite vo moite o~iI gi blikna site izvoriNa belata dlankaNo tvojata qubovNe ja opeav Nitu vo edna pesna
Se pla{amAko ja opeamDeka }e ja izgubam
h h h
Ti i na{ite decaSte moeto bogatstvo
70
Drugo nemam
Zatoa se pla{am[to odminuvaat godinite
MOLKOT NA QUBOVTA
Mislam na tebeI te sakam
71
Sekoga{I vo radostaI vo bolkata
Ne me obvinuvaj[to ne ti go ka`uvam toaSo grst ne`ni zborovi
Molkot e mojot govor
STRADAWE
^esto posakuvam da te pra{am:72
Koga bi se vratilo vremetoDali pak bi se oma`ila za mene?
Zborovite zaglavuvaat vo grlotoI stanuvaat nemi pticiSe pla{am da ti ponudamPovtorno da strada{
Si odam po patotPoslan so ostri kamewaTrwe i yvezdi
73
Upaten kon dale~ni beskrai
Nad meneJata umorni pticiBaraat drvo za sletuvaweZnam Na prvoto raspa}e]e stanam sal boluvawe
74
75
