Prof. Krzysztof Szydzisz

Dlaczego mówimy tak jak Dlaczego mówimy tak jak mówimymówimy? ?

MOWA NIE JEST UMIEJĘTNOŚCIĄ MOWA NIE JEST UMIEJĘTNOŚCIĄ WRODZONĄWRODZONĄ

• A – znudzona• A – melancholijna• A – cierpiąca• A – zaskoczona• A- niechętna• A- poirytowana• A – radosna• A – podejrzliwa

• akustyczny nośnik mowy• wyraziciel stanów emocjonalnych i psychicznych

człowieka• przyjmowanie werbalnych informacji i przekazywanie

(porozumiewanie się)• 80%pracujących realizuje zatrudnienie dzięki

możliwościom komunikatywnym • podstawowe narzędzie pracy w tzw. zawodach

głosowych• wykładnik zdrowia fizycznego, stanu emocjonalnego,

osobowości, tożsamości i skłonności estetycznych

• wygodna• estetyczna• z dobrą artykulacją i dykcją• sprzyja czynnościom życiowym organizmu• naturalna• piękna (zachwyca słuchacza)

• Atrakcyjność

• Przyjemność którą sprawia

• Śpiewacy • Aktorzy• Mówcy radiowi i telewizyjni

• Nauczyciele i inne zawody pedagogiczne• Księża• Tłumacze symulatniczni• Telefonistki

• Prawnicy• Wojskowi• Sprzedawcy• Osoby pracujące w hałasie

• Piotr Fronczewski

• Krystyna Czubówna

• Tomasz Knapik

• Krzysztof Kowalewski

• Jakich głosów poszukujemy do śpiewania w operze, w muzyce popularnej a jakich w chórze?

• Czy brzmienie głosu mówcy ma znaczenie dla jego pracy? Foniczność głosu.

• Dźwięczny, bogaty rezonansowo • Niemęczliwy dla słuchacza• Miękkie nastawienie głosowe (bez komponentów

szmerowych i chrypki)• Bez napięcia wewnętrznego i napinania mięśni szyi• Właściwa wysokość (optymalna wysokość mówienia)• Natężenie w zależności od sytuacji i środowiska• Odpowiednia giętkość (zmiany wysokości i natężenia

podczas wypowiadania)• Dobra artykulacja

• fizyczna postawa w czasie emisji głosu• mechanizm tworzenia głosu: oddychanie, fonacja,

artykulacja• wpływ czynników psychicznych• oddziaływanie czynników zewnętrznych (infekcje,

stosowanie leków, akustyka środowiska)• codzienna higiena (tryb życia, używki, odżywianie się)• ogólny stan zdrowia

• Szczęśliwym się z pewnością nazwie ten,kto posiada piękny, dźwięczny głosktórego do śpiewu, mowy i wykładówbardzo dobrze użyć potrafi.

• Lecz niestety mała tylko liczba ludzitem szczęściem poszczycić się może,a podczas ordynacji (przyjmowania pacjentów) moich największą mi to przykrość sprawiajeżeli ludzie, a szczególnie studenci, przychodzą i żądania swoje głosem fistułowym lub szepleniącym wypowiadają,tak że z trudnością ich zrozumieć można.

• Pomiędzy stu osobami znajdziemy dwie lub trzy osoby, które rzeczywiście usta umieją otworzyć należycie i mówić prawidłowo się nauczyli.

• Jedni lubią mówić tak prędko, jak gdyby kółko maszynowe się rozbiegało, drudzy znowu dyszą i wymęczają słówka z jakąś przemocą.

• Ani pierwsze przyzwyczajenie, ani drugie nie jest rozumnem: każdy powinien się przyzwyczaić mówić wolno, głośno, dobitnie i wyraźnie. /Mein Testament fur Gesunde und Kranke KE 1894/

Składowe przekazu (wg A.Mehrabiana)• treść wypowiedzi• brzmienie głosu (głośność, intonacja wewnątrz wyrazów,

intonacja słów w zdaniu, pauzy, parajęzyk)• komunikację niewerbalną (mimika twarzy, komunikacja

przez dotyk, zachowanie dystansu osobniczego, gesty, postawa, wygląd zewnętrzny)

Prof. Krzysztof Szydzisz