Proroctwo

Ozeasza

według św. Jana

przekład ks. J. Wujka, wraz z tekstem łacińskim Vulgatam Clementinam

1

TYTUŁ KSIĘGI (1,1)

1

1 Słowo Pańskie, które się stało do Ozeasza,

syna Beerego, za dni Ozjasza, Joatana,

Achaza, Ezechiasza,królów judzkich, i za dni

Jeroboama, syna Joasa, króla izraelskiego.

CZĘŚĆ I

(1,2 - 3,5)

SYMBOLICZNE PRZEDSTAWIENIE

NIEWIERNOŚCI, KARY I OCALENIA

IZRAELA

1. ŻONA WSZETECZNA I JEJ DZIECI

(1,2 - 2,1).

2 Początek mówienia Pana do Ozeasza. I

rzekł Pan do Ozeasza : "Idź, pojmij sobie

żonę wszetecznicę, a spłódź sobie synów

wszetecznych; bo cudzołożąc cudzołożyć

będzie ziemia od Pana." 3 I poszedł, a pojął

Gomer, córkę Debelaima ; i poczęła, i

porodziła mu syna. 4 I rzekł Pan do niego :

"Nadaj mu imię Jezrahel; bo jeszcze trochę, a

nawiedzę krew Jezrahela nad domem Jehu i

uczynię, że ustanie królestwo domu

izraelskiego. 5 A dnia owego złamię łuk

Izraela w dolinie Jezralel." 6 A poczęła

jeszcze i porodziła córkę. I rzekł mu : "Nadaj

jej imię "Bez miłosierdzia," bo nie zmiłuję

się więcej nad domem Izraelskim,ale całkiem

zapomnę o nich. 7 A nad domem Judy

żmiłuję się i zbawię ich w Panu; Bogu ich; a

nie zbawię ich przez łuk i przez miecz, i

przez wojnę,i przez konie; i przez jezdnych "

I odkarmiła tę, która była "Bez miłosierdzia,"

a poczęła i porodziła syna. 9 I rzekł : "Nadaj

mu imię "Nie lud mój," bo wy nie jesteście

ludem moim, a ja nie będę waszym. 10- I

będzie liczba synów izraelskich jak piasek

morski, który jest bez miary i policzony nie

będzie. A będzie : na miejscu, gdzie im

powiedzą: "Nie lud mój wy," będą im

mówić: "Synowie Boga żyjącego."

1

1 Verbum Domini, quod factum est ad Osee,

filium Beeri, in diebus Oziæ, Joathan, Achaz,

Ezechiæ, regum Juda ; et in diebus

Jeroboam, filii Joas, regis Israël.

2 Principium loquendi Domino in Osee. Et

dixit Dominus ad Osee : Vade, sume tibi

uxorem fornicationum, et fac tibi filios

fornicationum, quia fornicans fornicabitur

terra a Domino. 3 Et abiit, et accepit Gomer,

filiam Debelaim : et concepit, et peperit ei

filium. 4 Et dixit Dominus ad eum : Voca

nomen ejus Jezrahel, quoniam adhuc

modicum, et visitabo sanguinem Jezrahel

super domum Jehu, et quiescere faciam

regnum domus Israël. 5 Et in illa die

conteram arcum Israël in valle Jezrahel. 6 Et

concepit adhuc, et peperit filiam. Et dixit ei :

Voca nomen ejus, Absque misericordia, quia

non addam ultra misereri domui Israël, sed

oblivione obliviscar eorum. 7 Et domui Juda

miserebor, et salvabo eos in Domino Deo suo

; et non salvabo eos in arcu et gladio, et in

bello, et in equis, et in equitibus. 8 Et

ablactavit eam quæ erat Absque misericordia.

Et concepit, et peperit filium. 9 Et dixit :

Voca nomen ejus, Non populus meus, quia

vos non populus meus, et ego non ero vester.

10 Et erit numerus filiorum Israël quasi arena

maris, quæ sine mensura est, et non

numerabitur. Et erit in loco ubi dicetur eis :

Non populus meus vos : dicetur eis : Filii Dei

viventis.

2

11 I zgromadzą się synowie judzcy i synowie

izraelscy razem, a ustanowią sobie głowę

jedną i wyjdą z ziemi; bo wielki dzień

Jezrahela.

2

1 Mówcie braciom waszym: "Lud mój," a

siostrze waszej: "Miłosierdzia dostąpiła."

2. WYJAŚNIENIE SYMBOLU (2,2-24).

2 "Sądźcie matkę waszą, sądźcie; bo ona nie

żona moja, i ja nie mąż jej.Niech odejmie

wszeteczeństwa swe od oblicza swego i

cudzołóstwa swe spośród piersi swoich; 3

abym jej snadź nie rozebrał do naga i nie

postawił jej wedle dnia narodzenia jej, i nie

uczynił jej jak pustynię, i nie postawił jej jak

żiemię bezdrożną, i nie umorzył jej

pragnieniem: 4 I nad synami też jej nie

zmiłuję się, bo synami wszeteczeństwa są. 5

- Bo wszeteczeństwa popełniała matka ich,

hańbą się okryła ta, która ich poczęła; bo

mówiła: "Pójdę za miłośnikami moimi,

którzy mi dają chleb i wodę moją, wełnę

moją i len mój, oliwę moją i napój mój." 6 -

Przeto oto ja zagrodzę drogę twoją cierniem i

zagrodzę ją murem,i ścieżek swych nie

znajdzie. 7 I pójdzie za miłośnikami swymi,

a nie dogoni ich i szukać ich będzie, a nie

znajdzie. I powie : "Pójdę i wrócę się do

męża mego pierwszego, bo mi lepiej było

natenezas, niźli teraz." 8 - A ona nie

wiedziała, że ja jej dałem zboże i wino i

oliwę, i srebra namnożyłem jej i złota, które

obrócił na Baala. 9 Przeto wrócę się, a

zabiorę zboże moje czasu swego i wino moje

czasuswego, i wyzwolę wełnę moją i len

mój, który okrywały sromotę jej. 10 A teraz

odkryję głupotę jej przed oczyma

miłośników jej, a nikt nie wydrze jej z ręki

mojej; 11 i uczynię, że ustanie wszelkie

wesele jej, uroczyste święto jej, nów jej,

sabat jej i wszystkie święte czasy jej. 12 I

zepsuję winnicę jej i figi jej, o których

mówiła : "Moje to zapłaty, które mi dali

miłośnicy moi," i uczynię ją lasem, i będzie

ją jeść zwierz polny. 13 I nawiedzę ją za dni

Baalów, którym kadzidła zapalała i stroiła się

11 Et congregabuntur filii Juda et filii Israël

pariter ; et ponent sibimet caput unum, et

ascendent de terra, quia magnus dies

Jezrahel.

2

1 Dicite fratribus vestris : Populus meus ; et

sorori vestræ : Misericordiam consecuta.

2 Judicate matrem vestram, judicate,

quoniam ipsa non uxor mea, et ego non vir

ejus. Auferat fornicationes suas a facie sua,

et adulteria sua de medio uberum suorum ; 3

ne forte expoliem eam nudam, et statuam

eam secundum diem nativitatis suæ, et

ponam eam quasi solitudinem, et statuam

eam velut terram inviam, et interficiam eam

siti. 4 Et filiorum illius non miserebor,

quoniam filii fornicationum sunt. 5 Quia

fornicata est mater eorum, confusa est quæ

concepit eos ; quia dixit : Vadam post

amatores meos, qui dant panes mihi, et

aquas meas, lanam meam, et linum meum,

oleum meum, et potum meum. 6 Propter hoc

ecce ego sepiam viam tuam spinis, et sepiam

eam maceria, et semitas suas non inveniet. 7

Et sequetur amatores suos, et non

apprehendet eos ; et quæret eos, et non

inveniet : et dicet : Vadam, et revertar ad

virum meum priorem, quia bene mihi erat

tunc magis quam nunc. 8 Et hæc nescivit,

quia ego dedi ei frumentum, et vinum, et

oleum, et argentum multiplicavi ei, et

aurum, quæ fecerunt Baal. 9 Idcirco

convertar, et sumam frumentum meum in

tempore suo, et vinum meum in tempore

suo. Et liberabo lanam meam et linum

meum, quæ operiebant ignominiam ejus. 10

Et nunc revelabo stultitiam ejus in oculis

amatorum ejus ; et vir non eruet eam de

manu mea ; 11 et cessare faciam omne

gaudium ejus, solemnitatem ejus,

neomeniam ejus, sabbatum ejus, et omnia

festa tempora ejus. 12 Et corrumpam vineam

ejus, et ficum ejus, de quibus dixit :

Mercedes hæ meæ sunt, quas dederunt mihi

amatores mei ; et ponam eam in saltum, et

3

nausznicą swą i klejnotami swymi, chodziła

za miłośnikami swymi, a mnie zapomniała,

mówi Pan. 14 Przeto oto ja przynęcę ją i

zawiodę ją na puszczę, i będę mówił do serca

jej. 15 I dam jej winogrodników jej z tegoż

miejsca, i doĺinę Achor jako furtę nadziei; i

będzie tam śpiewać jak za dni młodości swej

i jak za dni wyjścia swego z ziemi Egipskiej.

16 I będzie dnia owego, mówi Pan, będzie

mię zwała "Mąż mój," a nie nazwie mnie

więcej "Baa1." 17 I odejmę imiona Baalów z

ust jej, i więcej wspominać nie będzie

imienia ich. 18 - I zawrę z nimi przymierze

dnia owego ze zwierzem polnym i z

ptactwem powietrznym i z płazem ziemskim,

a łuk i miecz i wojnę wygładzę z ziemi i dam

im spać bezpiecznie. 19 I poślubię cię sobie

na wieki, a poślubię cię sobie w

sprawiedliwości i w sądzie, i w miłoslerdziu,

i w litościach. 20 I poślubię cię sobie w

wierze, a poznasz, żem ja Pan. 21 I będzie

dnia owego, wysłucham, mówi Pan,

wysłucham niebiosa, a one wy słuchają

ziemię. 22 A ziemia wysłucha pszenicę i

wino i oliwę, a te wysłu chają Jezrahela: 23 I

posieję ją sobie w ziemi i zmiłuję się nad tą,

która była "Bez miłosierdzia." 24 I powiem

"Nie ludowi memu" : "Ludem moim jesteś

ty," a on powie "Bogiem moim jesteś ty."

3. POJEDNANIE Z NIEWIERNĄ ŻONĄ

SYMBOLEM MIŁOSIERDZIA BOŻEGO

NAD IZRAELEM (3,1-5).

3

1 I rzekł Pan do mnie: "Jeszeze idź i umiłuj

niewiastę, umiłowaną przyjaciela i

cudzołożnicę, jak miłuje Pan synów

Izraelowych, a oni patrzą na bogów cudzych

i miłują skórki jagód winnych." 2 I

wykupiłem ją sobie za piętnaście srebrników

i za korzec jęczmienia i za pół korca

jęczmienia. 3 I rzekłem do niej : "Przez

wiéle dni będziesz na mnie czekała, nie

będziesz cudzołożyć i nie będziesz z

mężem; ale i ja na ciebie czekać będę" 4 Bo

comedet eam bestia agri. 13 Et visitabo super

eam dies Baalim, quibus accendebat

incensum, et ornabatur in aure sua, et monili

suo. Et ibat post amatores suos, et mei

obliviscebatur, dicit Dominus. 14 Propter hoc

ecce ego lactabo eam, et ducam eam in

solitudinem, et loquar ad cor ejus. 15 Et

dabo ei vinitores ejus ex eodem loco, et

vallem Achor, ad aperiendam spem ; et

canet ibi juxta dies juventutis suæ, et juxta

dies ascensionis suæ de terra Ægypti. 16 Et

erit in die illa, ait Dominus : vocabit me, Vir

meus, et non vocabit me ultra Baali. 17 Et

auferam nomina Baalim de ore ejus, et non

recordabitur ultra nominis eorum. 18 Et

percutiam cum eis fœdus in die illa, cum

bestia agri, et cum volucre cæli, et cum

reptili terræ ; et arcum, et gladium, et bellum

conteram de terra, et dormire eos faciam

fiducialiter. 19 Et sponsabo te mihi in

sempiternum ; et sponsabo te mihi in justitia,

et judicio, et in misericordia, et in

miserationibus. 20 Et sponsabo te mihi in

fide ; et scies quia ego Dominus. 21 Et erit

in die illa : exaudiam, dicit Dominus,

exaudiam cælos, et illi exaudient terram. 22

Et terra exaudiet triticum, et vinum, et oleum,

et hæc exaudient Jezrahel. 23 Et seminabo

eam mihi in terra, et miserebor ejus quæ fuit

Absque misericordia. 24 Et dicam Non

populo meo : Populus meus es tu ; et ipse

dicet : Deus meus es tu.

3

1 Et dixit Dominus ad me : Adhuc vade, et

dilige mulierem dilectam amico et adulteram,

sicut diligit Dominus filios Israël, et ipsi

respiciunt ad deos alienos, et diligunt vinacia

uvarum. 2 Et fodi eam mihi quindecim

argenteis, et coro hordei, et dimidio coro

hordæi. 3 Et dixi ad eam : Dies multos

exspectabis me ; non fornicaberis, et non eris

viro ; sed et ego exspectabo te. 4 Quia dies

multos sedebunt filii Israël sine rege, et sine

principe, et sine sacrificio, et sine altari, et

4

przez wiele dni będą siedzieć synowie

Izraelowi bez króla i bez książęcia, i bez

ofiary, i bez ołtarza, i bez efodu, i bez

terafim. 5 A potem nawrócą się synowie

Izraelowi i szukać będą Pana, Boga swego, i

Dawida, króla swego, i przyjdą z lękiem do

Pana i do dóbr jego na ostatku dni.

CZĘŚC II

(4,1 -14,10)

OPIS NIEWIERNOŚCI, KARY I

OCALENIA IZRAELA

1. OGÓLNE ZEPSUCIE (4,1-19).

4

1 Słuchajcie słowa Pańskiego, synowie

Izraelowi, bo sąd Panu z mieszkańcami ziemi

; albowiem nie ma prawdy i ˇnie ma

miłosierdzia i nie má znajomości Boga na

ziemi. 2 Złorzeczeństwo i kłamstwo, i mężo

bójstwo, i kradzież, i cudzołóstwo wylało z

brzegów, a krew się krwi dotknęła. 3

Dłatego płakać będzie ziemia i omdleje

każdy, kto mieszka na niej, ze zwierzem

polnym i z ptactwem powietrznym, lecz i

ryby morskie zbiorą się. 4 Wszakże niech

nikt nie sądzi, i niech nie potępiają nikogo ;

bo lud twój jak ci, którzy się sprzeciwiają

kapłanowi. 5 - I upadniesz dzisiaj, i upadnie

też prorok z tobą, w nocy kazałem milczeć

matce twojej. 6 Umilknął lud mój, gdyż nie

miał umiejętności. Ponieważ ty odrzuciłeś

umiejętność, odrzucę cię, abyś mi w

kapłaństwie nie służył; zapomniałeś zakonu

Boga twego, zapomnę i ja synów twoich. 7

Im więcej ich było, tym bardziej grzeszyli

przeciwko mnie; sławę ich w sromotę

odmienię. 8 Grzechy ludu mego jeść będą, a

do nieprawości ich podnosić będą dusze swe.

9 I będzie jak lud, tak kapłan, i nawiedzę na

nim drogi jego i myśli jego oddam mu. 10 I

będą jeść, a nie najedzą się, nierząd

uprawiali, a nie przestali ; bo opuścili Pana

przez to, że nie strzegli. 11 -

Wszeteczeństwo i wino i pijaństwo odejmują

serce. 12 Lud mój pytał się drewna swego, a

sine ephod, et sine theraphim. 5 Et post hæc

revertentur filii Israël, et quærent Dominum

Deum suum, et David regem suum : et

pavebunt ad Dominum, et ad bonum ejus, in

novissimo dierum.

4

1 Audite verbum Domini, filii Israël, quia

judicium Domino cum habitatoribus terræ :

non est enim veritas, et non est misericordia,

et non est scientia Dei in terra. 2 Maledictum,

et mendacium, et homicidium, et furtum, et

adulterium inundaverunt, et sanguis

sanguinem tetigit. 3 Propter hoc lugebit terra,

et infirmabitur omnis qui habitat in ea, in

bestia agri, et in volucre cæli ; sed et pisces

maris congregabuntur. 4 Verumtamen

unusquisque non judicet, et non arguatur vir

: populus enim tuus sicut hi qui contradicunt

sacerdoti. 5 Et corrues hodie, et corruet

etiam propheta tecum. Nocte tacere feci

matrem tuam. 6 Conticuit populus meus, eo

quod non habuerit scientiam : quia tu

scientiam repulisti, repellam te, ne

sacerdotio fungaris mihi ; et oblita es legis

Dei tui, obliviscar filiorum tuorum et ego. 7

Secundum multitudinem eorum sic

peccaverunt mihi : gloriam eorum in

ignominiam commutabo. 8 Peccata populi

mei comedent, et ad iniquitatem eorum

sublevabunt animas eorum. 9 Et erit sicut

populus, sic sacerdos ; et visitabo super eum

vias ejus, et cogitationes ejus reddam ei. 10

Et comedent, et non saturabuntur ; fornicati

sunt, et non cessaverunt : quoniam

Dominum dereliquerunt in non custodiendo.

11 Fornicatio, et vinum, et ebrietas auferunt

cor. 12 Populus meus in ligno suo

5

kij jego odpowiadał mu; bo duch

wszeteczeństw zwiódł ich i

wszeteczéństwem oddalili się od Boga

swego. 13 Na wierzchołkach gór składali

ofiary i na pagórkach palili kadzidło pod

dębem i topolą i terebintem, bo dobry był

cień jego ; przeto,będą rozpustne córki

wasze, i óblubienice wasze cudzołożnicami

będą. 14 Nie nawiedzę córek waszych, gdy

nierząd uprawiać będą, ani oblubienic

waszych, gdy cudzołożyć będą ; bo sami z

nierządnicami obcowali i z niewieściuchami

ofiarowali, a lud nie rozumiejący karany

będzie. 15 - Jeśli nierząd uprawiasz ty

Izraelu, niech przynajmniej nie występuje

Juda! A nie wchodźcie do Galgala i nie

wstępujcie do Betawen, ani nie przysięgajcie

: "Żyje Pan !" 16 Bo jak krowa gżąca się

wystąpił Izrael; teraz będzie ich Pan pasł jak

baranka na niwie przestronnej. 17

Uczestnikiem bałwanów Efraim, zaniechaj

go! 18 Odłączona jest uczta ich, oddawali

się nierządowi, kochali się w dodawaniu

sromoty obrońcy jej. 19 Związał go wiatr na

skrzydłach swoich, a zawstydzeni będą od

ofiar swoich.

2. ZAPOWIEDŹ KARY (5,1-14).

5

1 Słuchajcie tego, kapłani, a uważajcie,

domu Izraelski, i domu królewski,

słuchajcie! bo na was jest sąd, ponieważ

staliście się sidłem dla straży i siecią

rozciągniętą na Taborze. 2 A ofiary

odwrciliście w głębię; a ja nauczyciel ich

wszystlúch. 3 Ja znam Efraima, Izrael też

nie skrył się przede mną; bo teraz nierząd

uprawiał Efraim, splugawił się Izrael. 4 Nie

zwrócą myśli swoich, żeby się nawrócić. do

Boga swego ; bo duch wszeteczeństw

wpośród nich, a Pana nie poznali. 5 I

odpowie hardość Izraela przed oczyma jego,

a Izrael i Efraim upadną w nieprawości

swojej, upadnie też i Juda z nimi. 6 Z

trzodami swymi i z bydłem swym pójdą

szukać Pana, a nie znajdą; odstąpił od nich.

7 Przeciw Panu wystąpili, bo synów cudzych

napłodzili, teraz pożre ich mie siąc z

interrogavit, et baculus ejus annuntiavit ei ;

spiritus enim fornicationum decepit eos, et

fornicati sunt a Deo suo. 13 Super capita

montium sacrificabant, et super colles

ascendebant thymiama ; subtus quercum, et

populum, et terebinthum, quia bona erat

umbra ejus ; ideo fornicabuntur filiæ vestræ,

et sponsæ vestræ adulteræ erunt. 14 Non

visitabo super filias vestras cum fuerint

fornicatæ, et super sponsas vestras cum

adulteraverint, quoniam ipsi cum

meretricibus conversabantur, et cum

effeminatis sacrificabant ; et populus non

intelligens vapulabit. 15 Si fornicaris tu,

Israël, non delinquat saltem Juda ; et nolite

ingredi in Galgala, et ne ascenderitis in

Bethaven, neque juraveritis : Vivit Dominus

! 16 Quoniam sicut vacca lasciviens

declinavit Israël ; nunc pascet eos Dominus,

quasi agnum in latitudine. 17 Particeps

idolorum Ephraim : dimitte eum. 18

Separatum est convivium eorum ;

fornicatione fornicati sunt : dilexerunt

afferre ignominiam protectores ejus. 19

Ligavit eum spiritus in alis suis, et

confundentur a sacrificiis suis.

5

1 Audite hoc, sacerdotes, et attendite,

domus Israël, et domus regis, auscultate :

quia vobis judicium est, quoniam laqueus

facti estis speculationi, et rete expansum

super Thabor. 2 Et victimas declinastis in

profundum ; et ego eruditor omnium eorum.

3 Ego scio Ephraim, et Israël non est

absconditus a me : quia nunc fornicatus est

Ephraim ; contaminatus est Israël. 4 Non

dabunt cogitationes suas ut revertantur ad

Deum suum, quia spiritus fornicationum in

medio eorum, et Dominum non

cognoverunt. 5 Et respondebit arrogantia

Israël in facie ejus, et Israël et Ephraim ruent

in iniquitate sua : ruet etiam Judas cum eis. 6

In gregibus suis et in armentis suis vadent ad

quærendum Dominum, et non invenient :

ablatus est ab eis. 7 In Dominum prævaricati

sunt, quia filios alienos genuerunt : nunc

6

działami ich. 8 - Trąbcie w trąbę w Gabaa, w

trąbę w Rama, krzyczcie w Betawen: "Za

tobą, Beniaminie !" 9 Efraim w spustoszeniu

będzie w dzień karania; między pokoleniami

Izraelowymi okazałem wiarę. 10 Stali się

książęta judzcy jak przenoszący granicę;

wyleję na nich jak wodę gniew mój. 11

Uciśnięty jest Efraim, złamany sądem, gdyż

począł chodzić za plugastwem. 12 - A ja jak

mól jestem Efraimowi i jak zgnilizna

domowi Judzkiemu. 13 I ujrzał Efraim

mdłość swoją, a Juda więzy swoje, i poszedł

Efraim do Assuru, i posłał do króla

mściciela; a on nie będzie mógł uleczyć was,

ani nie będzie mógł rozwiązać z was więzów.

14 Bo ja jak lwica będę Efraimowi, a jak

szczenię lwie domowi Judy; ja, ja porwę i

pójdę ; wezmę, a nie ma, kto by wydarł.

3. NIESZCZERE NAWRÓCENlE

(5,15-6,11).

15 Idąc wrócę się na miejsce moje, aż

ustaniecie i szukać będziecie oblicza mego.

6

1 W utrapieniu swym rano wstaną do mnie :

"Pójdźcie, a nawróćmy się do Pana; 2 bo on

pojmał i uleczy nas, ubije, lecz uzdrowi nas.

3 Ożywi nas po dwu dniach, dnia trzeciego

wzbudzi nas, i żyć będziemyprzed obliczem

jego. Poznamy i pilnie starać się będziemy

poznać Pana ; jak zorza zgotowane jest

wyjście jego, a przyjdzie nam jak deszcz

wczesny i późny ziemi" 4 Co uczynię tobie,

Efraimie ? co uczynię tobie, Judo ?

Miłosierdzie wasze jako obłok poranny i jak

rosa rano przemijająca. 5 Dlatego

heblowałem przez proroków, pobiłem ich

słowami ust moich, a sądy twoje jak światło

wyjdą. 6 Bo miłosierdzia żądałem, a nie

ofiary, i znajomości Boga więcej niż

całopalenia. 7 - Ale oni jak Adam przestąpili

przymierze, tam wykroczyli przeciwko mnie.

8 Galaad, miasto urabiających bałwana,

devorabit eos mensis, cum partibus suis. 8

Clangite buccina in Gabaa, tuba in Rama ;

ululate in Bethaven, post tergum tuum,

Benjamin. 9 Ephraim in desolatione erit in

die correptionis ; in tribubus Israël ostendi

fidem. 10 Facti sunt principes Juda quasi

assumentes terminum ; super eos effundam

quasi aquam iram meam. 11 Calumniam

patiens est Ephraim, fractus judicio,

quoniam cœpit abire post sordes. 12 Et ego

quasi tinea Ephraim, et quasi putredo domui

Juda. 13 Et vidit Ephraim languorem suum,

et Juda vinculum suum ; et abiit Ephraim ad

Assur, et misit ad regem ultorem : et ipse

non poterit sanare vos, nec solvere poterit a

vobis vinculum. 14 Quoniam ego quasi

leæna Ephraim, et quasi catulus leonis

domui Juda. Ego, ego capiam, et vadam ;

tollam, et non est qui eruat.

15 Vadens revertar ad locum meum,

donec deficiatis, et quæratis faciem meam.

6

1 In tribulatione sua mane consurgent ad me :

Venite, et revertamur ad Dominum, 2 quia

ipse cepit, et sanabit nos ; percutiet, et

curabit nos. 3 Vivificabit nos post duos dies ;

in die tertia suscitabit nos, et vivemus in

conspectu ejus. Sciemus, sequemurque ut

cognoscamus Dominum : quasi diluculum

præparatus est egressus ejus, et veniet quasi

imber nobis temporaneus et serotinus terræ. 4

Quid faciam tibi, Ephraim ? quid faciam tibi,

Juda ? misericordia vestra quasi nubes

matutina, et quasi ros mane pertransiens. 5

Propter hoc dolavi in prophetis ; occidi eos

in verbis oris mei : et judicia tua quasi lux

egredientur. 6 Quia misericordiam volui, et

non sacrificium ; et scientiam Dei plus quam

holocausta. 7 Ipsi autem sicut Adam

transgressi sunt pactum : ibi prævaricati sunt

in me. 8 Galaad civitas operantium idolum,

7

podchwycone dla krwi. 9 A jak gardła

mężów rozbójników, jest wspólnikiem

kapłanów, zabijających na drodze tych, co

idą z Sychem; bo zbrodnię popełnili. 10 W

domu Izraelowym widziałem rzecz straszną :

tam wszeteczeństwa Efraima, skalał się

Izrael. 11 Ale i ty, Judo, połóż sobie żniwo,

gdy wrócę pojmanie ludu mojego.

4. PRZECIW ZEPSUCIU MOŻNYCH I

PRZYMIERZOM Z OBCYMI (7,1-16).

7

1 Gdy chciałem uleczyć Izraela, odkryła się

nieprawość Efraima i złość Samarii; bo

popełniali kłamstwo i złodziej wszedł

odzierając, rozbójnik jest na dworze. 2

Ażeby snadź nie mówili w sercach swych, że

ja pomnę każdą złość ich, teraz ogarnęły ich

uczynki ich, działy się przed obliczem moim.

3 Złością swą uweselał króla, a kłamstwami

swymi książąt. 4 Wszyscy są

cudzołożnikami jak piec rozpalony przez

piekarza; uspokoiło się na mały czas miasto

od zamieszania kwasu, ażby się zakwasiło 5

wszystko. Dzień to króla naszego, poczęli

książęta szaleć od wina, wyciągnął rękę swą

z szydercami. 6 Bo przyłożyli jak piec serce

swe, podczas gdy na nich czynił zasadzki ;

całą noc spał pieczący ich, rano sam był

rozpalony jak ogień płomienisty. 7 Wszyscy

rozgrzali się jak piec i pożarli sędziów

swych; wszyscy królowie ich upadli, nie ma

między nimi wołającego do mnic. 8 -

Efraim, ten się z narodami mieszał ; Efraim

stał się podpłomykiem, którego nie

przewracają. 9 Zjedli obcy siłę jego, a on nie

wiedział ; ale i siwizna wystąpiła na nim, a

on nie wiedział. 10 I poniżona będzie pycha

Izraela przed obliczem jego, a nie wrócili się

do Pana, Boga swego, i nie szukali go w tym

wszystkim. 11 I stał się Efraim jak gołębica

zwiedziona, nie mająca serca : Egiptu

przyzywali, do Asyryjczylców szli. 12 A

gdy pójdą, zastawię na nich sieć moją, jak

ptaka powietrznego ściągnę ich, skarzę ich

według tego, jak słyszało zgromadzenie ich.

13 - Biada im, że odstąpili ode mnie !

Spustoszeni będą, bo wystąpili przeciw mnie.

supplantata sanguine. 9 Et quasi fauces

virorum latronum, particeps sacerdotum, in

via interficientium pergentes de Sichem :

quia scelus operati sunt. 10 In domo Israël

vidi horrendum : ibi fornicationes Ephraim,

contaminatus est Israël. 11 Sed et Juda, pone

messem tibi, cum convertero captivitatem

populi mei.

7

1 Cum sanare vellem Israël, revelata est

iniquitas Ephraim, et malitia Samariæ, quia

operati sunt mendacium ; et fur ingressus est

spolians, latrunculus foris. 2 Et ne forte

dicant in cordibus suis, omnem malitiam

eorum me recordatum, nunc circumdederunt

eos adinventiones suæ : coram facie mea

factæ sunt. 3 In malitia sua lætificaverunt

regem, et in mendaciis suis principes. 4

Omnes adulterantes, quasi clibanus

succensus a coquente ; quievit paululum

civitas a commistione fermenti, donec

fermentaretur totum. 5 Dies regis nostri :

cœperunt principes furere a vino ; extendit

manum suam cum illusoribus. 6 Quia

applicuerunt quasi clibanum cor suum, cum

insidiaretur eis ; tota nocte dormivit coquens

eos : mane ipse succensus quasi ignis

flammæ. 7 Omnes calefacti sunt quasi

clibanus, et devoraverunt judices suos :

omnes reges eorum ceciderunt ; non est qui

clamat in eis ad me. 8 Ephraim in populis

ipse commiscebatur ; Ephraim factus est

subcinericius panis, qui non reversatur. 9

Comederunt alieni robur ejus, et ipse nescivit

; sed et cani effusi sunt in eo, et ipse

ignoravit. 10 Et humiliabitur superbia Israël

in facie ejus ; nec reversi sunt ad Dominum

Deum suum, et non quæsierunt eum in

omnibus his. 11 Et factus est Ephraim quasi

columba seducta non habens cor. Ægyptum

invocabant ; ad Assyrios abierunt. 12 Et cum

profecti fuerint, expandam super eos rete

meum : quasi volucrem cæli detraham eos ;

cædam eos secundum auditionem cœtus

eorum. 13 Væ eis, quoniam recesserunt a me

8

Ja ich odkupiłem, a oni mówili przeciwko

mnie kłamstwo. 14 A nie wołall do mnie z

serca swego, ałe wyli w łożnicach swoich ;

nad pszenicą i winem przeżuwali, odstąpill

ode mnie. 15 Ja Ich nauczałem i

wzmacniałem ramiona ich, a przeciw mnie

złość myśleli. Wrócili się, aby być bez

jarzma, stali się jak łuk zdradliwy, i upadną

od miecza książęta ich dla zapalczywości

języka swego. To pośmiewisko ich w ziemi

Egipskiej.

5. PRZECIW BAŁWOCHWALSTWU

(8,1-14).

8

1 W gardle twoim niech będzie trąba, jak

orzeł na dom Pański, dlatego że przestąpili

przymierze moje, a zakon mój zgwałcili. 2

Mnie wzywać będą : "Boże mój, poznaliśmy

cię, Izrael" 3 Porzucił Izrael dobro,

nieprzyjaciel go prześladować będzie. 4 -

Oni królowali, ale beze mnie : książętami

byli, a nie wiedziałem; ze srebra swego i ze

złota swego naczynili sobie bałwanów, aby

zginęli. 5 Porzucony jest cielec twój,

Samario ! Rozgniewała się zapalczywość

moja na nich ; a dokądże nie będą mogli być

oczyszczeni? 6 Bo i ten jest z Izraela,

rzemieślnik uczynił go, a nie jest on Bogiem;

bo w pajęcze siatki obróci się cielec

samaryjski. 7 - Bo wiatr siać będą, a wicher

pożną, źdźbła stojącego nie masz w nim,

ziarno nie daje mąki, a jeśli da, obcy ją

zjedzą. 8 Pożarty jest Izrael, teraz się stał

między narodami jak naczynie plugawe. 9

Bo oni zaszli do Assura, osioł dziki samotny,

Efraim dary dał miłośnikom. 10 Ale choćby

za zapłatę najęli narody, teraz zbiorę ich, a

odpoczną trochę od brzemienia króla i

książąt. 11 - Bo namnożył Efraim ołtarzów

ku grzeszeniu, stały mu się ołtarze na grzech.

12 Napiszę mu rozliczne prawa moje, które

były poczytane za obce. 13 Ofiary przynosić

będą, będą ofiarować mięso i jeść, a Pan nie

przyjmie ich; teraz wspomni na nieprawości

ich i nawiedzi grzechy ich; oni się do Egiptu

wrócą. 14 I zapomniał Izrael Stworzyciela

! vastabuntur, quia prævaricati sunt in me,

et ego redemi eos, et ipsi locuti sunt contra

me mendacia. 14 Et non clamaverunt ad me

in corde suo, sed ululabant in cubilibus suis :

super triticum et vinum ruminabant ;

recesserunt a me. 15 Et ego erudivi eos, et

confortavi brachia eorum, et in me

cogitaverunt malitiam. 16 Reversi sunt ut

essent absque jugo ; facti sunt quasi arcus

dolosus : cadent in gladio principes eorum, a

furore linguæ suæ. Ista subsannatio eorum in

terra Ægypti.

8

1 In gutture tuo sit tuba quasi aquila super

domum Domini, pro eo quod transgressi

sunt fœdus meum, et legem meam

prævaricati sunt. 2 Me invocabunt : Deus

meus, cognovimus te Israël. 3 Projecit Israël

bonum : inimicus persequetur eum. 4 Ipsi

regnaverunt, et non ex me ; principes

exstiterunt, et non cognovi : argentum suum

et aurum suum fecerunt sibi idola, ut

interirent. 5 Projectus est vitulus tuus,

Samaria ; iratus est furor meus in eos.

Usquequo non poterunt emundari ? 6 Quia ex

Israël et ipse est : artifex fecit illum, et non

est deus ; quoniam in aranearum telas erit

vitulus Samariæ. 7 Quia ventum seminabunt,

et turbinem metent : culmus stans non est in

eo ; germen non faciet farinam : quod etsi

fecerit, alieni comedent eam. 8 Devoratus est

Israël ; nunc factus est in nationibus quasi

vas immundum. 9 Quia ipsi ascenderunt ad

Assur, onager solitarius sibi ; Ephraim

munera dederunt amatoribus. 10 Sed et cum

mercede conduxerint nationes, nunc

congregabo eos, et quiescent paulisper ab

onere regis et principum. 11 Quia

multiplicavit Ephraim altaria ad peccandum ;

factæ sunt ei aræ in delictum. 12 Scribam ei

multiplices leges meas, quæ velut alienæ

computatæ sunt. 13 Hostias offerent,

immolabunt carnes et comedent, et Dominus

non suscipiet eas : nunc recordabitur

iniquitatis eorum, et visitabit peccata eorum

9

swego, a nabudował zborów, i Juda też

namnożył miast obronnych; i puszczę ogień

na miasto jego, i pożre domy jego.

6. ZAPOWIEDŻ NIEWOLI (9,1-9).

9

1 Nie wesel się, Izraelu, nie raduj się jak

narody; bo wszeteczeństwem odstąpiłeś od

Boga twego, rozmiłowałeś się w darach na

wszystkich boiskach pszenicy. 2 Boisko i

prasa nie będą ich karmić, i wino omyli ich.

3 Nie będą mieszkać w ziemi Pańskiej ;

wrócił sig Efraim do Egiptu, a w Asyrii jadł

nieczyste rzeczy. 4 Nie będą ofiarować Panu

wina i nie spodobają mu się ofiary ich, jak

chleb płaczących; wszyscy, którzy go jeść

będą, skalają się, bo chleb ich dla duszy ich,

nie wejdzie do domu Pańskiego. 5 Cóż

będziecie czynić w dzień uroczysty, w dzień

święta Pańskiego? 6 Bo oto poszli dla

spustoszenia, Egipt ich zgromadzi, Melnfis

ich pogrzebie, pożądane srebro ich pokrzywa

odziedziczy, łopian w przybytkach ich. 7 -

Przyszły dni nawiedzenia, przyszły dni

odpłaty. Znajcie, Izraelu, głupiego proroka,

szalonego męża duchownego, dla mnóstwa

nieprawości twej i dla mnóstwa szaleństwa!

8 Stróż Efraima z Bogiem moim, prorok

sidłem upadku stał się po wszystkich drogach

jego, szaleństwem w domu Boga jego. 9

Głęboko zgrzeszyli jak za dni

Gabaa;wspomni na nieprawości ich i

nawiedzi grzechy ich.

7. IZRAEL ODRZUCONY (9,10-17).

10 Jak grona winne w pustyni znalazłem

Izraela, jak pierwszy owoc drzewa figowego

na wierzchołku jego ujrzałem ojców ich; a

oni weszli do Beelfegor i odwrócili się od

sromoty, i stali się obrzydłymi jak to, co

miłowali. 11 - Efraim jak ptak uleciał, sława

ich od porodu i od żywota i od poczęcia. 12

A choćby wychowali synów swoich, uczynię

ich bez dzieci między ludźmi ; lecz i im

biada, gdy odstąpię od nich. 13 Efraim, jak

: ipsi in Ægyptum convertentur. 14 Et

oblitus est Israël factoris sui, et ædificavit

delubra ; et Judas multiplicavit urbes

munitas ; et mittam ignem in civitates ejus,

et devorabit ædes illius.

9

1 Noli lætari, Israël ; noli exsultare sicut

populi : quia fornicatus es a Deo tuo ;

dilexisti mercedem super omnes areas tritici.

2 Area et torcular non pascet eos, et vinum

mentietur eis : 3 non habitabunt in terra

Domini. Reversus est Ephraim in Ægyptum,

et in Assyriis pollutum comedit. 4 Non

libabunt Domino vinum, et non placebunt ei.

Sacrificia eorum quasi panis lugentium ;

omnes qui comedent eum, contaminabuntur :

quia panis eorum animæ ipsorum : non

intrabit in domum Domini. 5 Quid facietis in

die solemni, in die festivitatis Domini ? 6

Ecce enim profecti sunt a vastitate :

Ægyptus congregabit eos ; Memphis sepeliet

eos : desiderabile argentum eorum urtica

hæreditabit, lappa in tabernaculis eorum. 7

Venerunt dies visitationis, venerunt dies

retributionis. Scitote, Israël, stultum

prophetam, insanum virum spiritualem,

propter multitudinem iniquitatis tuæ, et

multitudinem amentiæ. 8 Speculator Ephraim

cum Deo meo, propheta laqueus ruinæ

factus est super omnes vias ejus ; insania in

domo Dei ejus. 9 Profunde peccaverunt, sicut

in diebus Gabaa. Recordabitur iniquitatis

eorum, et visitabit peccata eorum.

10 Quasi uvas in deserto inveni Israël, quasi

prima poma ficulneæ in cacumine ejus vidi

patres eorum : ipsi autem intraverunt ad

Beelphegor, et abalienati sunt in

confusionem, et facti sunt abominabiles

sicut ea quæ dilexerunt. 11 Ephraim quasi

avis avolavit ; gloria eorum a partu, et ab

utero, et a conceptu. 12 Quod etsi enutrierint

filios suos, absque liberis eos faciam in

hominibus ; sed et væ eis cum recessero ab

10

widziałem, był Tyrem, założonym na

piękności ; a Efraim będzie wywodzić na

zabijanie synów swych. 14 Daj im, Panie !

Cóż im dasz? Daj im żywot bez dzieci, a

piersi wyschłe. 15 - Wszystkie złości ich w

Galgal, bo tam ich znienawidziłem. Dla

złości wynalazków ich z domu mego

wyrzucę ich, nie będę ich więcej miłować ;

wszyscy książęta ich odstępujący. 16

Porażony jest Efraim, korzeń ich usechł,

owocu nie wydadzą. A choćby zrodzili,

wybiję najmilszych żywota ich. 17 Odrzuci

ich Bóg mój, bo go nie słuchali i będą

tułaczami między narodami.

8. UPADEK BAŁWANÓW I

KRÓLESTWA (10,1- ll,la).

10

1 Winnym drzewem gałęzistym był Izrael,

owoc zrównał się z nim. Według mnóstwa

owocu swego namnożył ołtarzów, według

obfitości ziemi swej obfitował w bałwany. 2

Rozdzieliło się serce ich, teraz zginą; On

połamie bałwany ich, spustoszy ołtarze ich.

3 - Bo teraz powiedzą: "Nie mamy króla, bo

się nie boimy.Pana, a król co nam uczyni ?"

4 Mówicie słowa widzenia niepożyteczne i

zawrzecie przymierze; i zrodzi się jak gorycz

sąd na zagonach polnych. 5 Krowy Betawen

czcili mieszkańcy Samarii ; bo płakał nad

nim lud jego, i klechy jego nad nim radowali

się z sławy jego, iż się wyprowadziła od

niego. 6 Albowiem i on do Assuru

zaniesiony jest w darze królowi mścicielowi;

zelżywość Efraima okryje, a zawstydzony

będzie Izrael w swej woli. 7 Uczyniła

Samaria, że przeszedł król jej jak piana na

powierzchni wody. 8 I będą wytracone

wyżyny bałwana, grzech Izraela, łopian i oset

wyrośnie na ich ołtarzach ; i powiedzą

górom: "Przykryjcie nas!" a pagór kom :

"Upadnijcie na nas !" 9 - Od dni Gabaa

zgrzeszył Izrael, na tym stanęli ; nie

pochwyci ich w Gabaa bitwa przeciw synom

nieprawości. 10 Według upodobania mego

skarzę ich; zbiorą się przeciw nim narody,

gdy będą karani dla dwu nieprawości swoich.

eis ! 13 Ephraim, ut vidi, Tyrus erat fundata

in pulchritudine ; et Ephraim educet ad

interfectorem filios suos. 14 Da eis, Domine.

Quid dabis eis ? da eis vulvam sine liberis,

et ubera arentia. 15 Omnes nequitiæ eorum in

Galgal, quia ibi exosos habui eos. Propter

malitiam adinventionum eorum, de domo

mea ejiciam eos ; non addam ut diligam eos

: omnes principes eorum recedentes. 16

Percussus est Ephraim ; radix eorum

exsiccata est : fructum nequaquam facient,

quod etsi genuerint, interficiam amantissima

uteri eorum. 17 Abjiciet eos Deus meus, quia

non audierunt eum, et erunt vagi in

nationibus.

10

1 Vitis frondosa Israël, fructus adæquatus est

ei : secundum multitudinem fructus sui

multiplicavit altaria, juxta ubertatem terræ

suæ exuberavit simulacris. 2 Divisum est cor

eorum, nunc interibunt ; ipse confringet

simulacra eorum, depopulabitur aras eorum.

3 Quia nunc dicent : Non est rex nobis, non

enim timemus Dominum ; et rex quid faciet

nobis ? 4 Loquimini verba visionis inutilis, et

ferietis fœdus ; et germinabit quasi

amaritudo judicium super sulcos agri. 5

Vaccas Bethaven coluerunt habitatores

Samariæ ; quia luxit super eum populus ejus,

et æditui ejus super eum exsultaverunt in

gloria ejus, quia migravit ab eo. 6 Siquidem

et ipse in Assur delatus est, munus regi

ultori. Confusio Ephraim capiet, et

confundetur Israël in voluntate sua. 7

Transire fecit Samaria regem suum quasi

spumam super faciem aquæ. 8 Et

disperdentur excelsa idoli, peccatum Israël ;

lappa et tribulus ascendet super aras eorum :

et dicent montibus : Operite nos, et collibus :

Cadite super nos. 9 Ex diebus Gabaa peccavit

Israël ; ibi steterunt. Non comprehendet eos

in Gabaa prælium super filios iniquitatis. 10

Juxta desiderium meum corripiam eos :

congregabuntur super eos populi, cum

corripientur propter duas iniquitates suas. 11

11

11 Efraim - jałowica nauczona kochać się w

młóceniu ; i ja przeszedłem po cudności szyi

jej, wsiądę na Efraima, będzie orał Juda,

bronować sobie bę dzie zagony Jakub. 12 -

Siejcie sobie ku sprawiedliwości, a żniwa

wedle miary miłosierdzia, odnówcie sobie

nowinę; a czas szukać Pana, który gdy

przyjdzie, będzie was uczył spra

wiedliwości. 13 Oraliśáe bezbożność,

żęłiśáe nieprawość, jedłiście owoc kłamstwa,

ponieważ ufałeś w drogach twoich, w

mnóstwie mocarzów twoich. 14 Powstanie

rozruch między ludem twym, a wszystkie

zamki twe zburzone będą, jak zburzony

został Salmana od domu tego, który osądził

Baala w dzień bitwy, roztrzaskawszy matkę

na synach. 15 Tak wam uczynił Betel dla

złośá niecnót waszych.

11

1 Jak zaranie przeminęło, przeminął król

izraelski.

9. MIŁOŚĆ BOŻA ODNIESIE

ZWYCIĘSTWO (I l,lb-11).

Ponieważ Izrael był dzieckiem, i

umiłowałem go i z Egiptu wezwałem syna

mego. 2 Wezwali ich, tak poszli od oblicza

ich, Baałom ofiarowali i bałwanom ofiary

czynili. 3 A ja, jak piastun Efraima, nosiłem

ich na ramionach swoich, a nie wiedzieli, że

ich leczyłem. 4 Powrozami Adamowymi

pociągnę ich, więzami miłości; i będę im jak

podnoszący jarzmo na szczękach ich, i

zwróciłem się do niego, aby jadł. 5 - Nie

wróá się do ziemi Egipskiej, a sam Asur

będzie królem jego, bo się nie chcieli

nawróáć. 6 Rozpoçzął miecz w miastach

jego i strawi wybranych jego, i pożre głowy

ich. 7 A lud mój będzie zawieszony do

powrotu mego, ale będzie włożone na nich

jednocześnie jarzmo, które nie będzie odjęte.

8 - Jakże mam cię wydać Efraimie ? obronić

áę, Izraelu ? jakże cię mam wydać jak

Adamę, postąpię z tobą jak z Seboim?

Obróciło się we mnie serce moje, zaraz

wzruszyła się żałość moja. 9 Nie popuszczę

zapalczywego gniewu mego, nie wrócę się,

Ephraim vitula docta diligere trituram, et

ego transivi super pulchritudinem colli ejus :

ascendam super Ephraim, arabit Judas ;

confringet sibi sulcos Jacob. 12 Seminate

vobis in justitia, et metite in ore

misericordiæ. Innovate vobis novale ;

tempus autem requirendi Dominum, cum

venerit qui docebit vos justitiam. 13 Arastis

impietatem, iniquitatem messuistis :

comedistis frugem mendacii, quia confisus

es in viis tuis, in multitudine fortium tuorum.

14 Consurget tumultus in populo tuo ; et

omnes munitiones tuæ vastabuntur, sicut

vastatus est Salmana a domo ejus qui

judicavit Baal in die prælii, matre super

filios allisa. 15 Sic fecit vobis Bethel, a facie

malitiæ nequitiarum vestrarum.

11

1 Sicut mane transiit, pertransiit rex Israël.

Quia puer Israël, et dilexi eum ; et ex

Ægypto vocavi filium meum. 2 Vocaverunt

eos, sic abierunt a facie eorum ; Baalim

immolabant, et simulacris sacrificabant. 3 Et

ego quasi nutritius Ephraim : portabam eos

in brachiis meis, et nescierunt quod curarem

eos. 4 In funiculis Adam traham eos, in

vinculis caritatis ; et ero eis quasi exaltans

jugum super maxillas eorum, et declinavi ad

eum ut vesceretur. 5 Non revertetur in terram

Ægypti, et Assur ipse rex ejus, quoniam

noluerunt converti. 6 Cœpit gladius in

civitatibus ejus, et consumet electos ejus, et

comedet capita eorum. 7 Et populus meus

pendebit ad reditum meum ; jugum autem

imponetur eis simul, quod non auferetur. 8

Quomodo dabo te, Ephraim ? protegam te,

Israël ? Quomodo dabo te sicut Adama,

ponam te ut Seboim ? Conversum est in me

cor meum, pariter conturbata est pœnitudo

mea. 9 Non faciam furorem iræ meæ ; non

convertar ut disperdam Ephraim, quoniam

Deus ego, et non homo ; in medio tui

12

aby zgubić Efraima; gdyż ja Bóg, a nie

człowiek, wpośród aebie Święty, i nie wejdę

do miasta. 10 - Za Panem chodzić będą, jak

lew zaryczy; bo on ryczeć będzie i zlękną się

synowie morza. 11 I odlecą jak ptak z

Egiptu i jak gołębica z ziemi Asyryjskiej i

posadzę ich w domach ich mówi Pan.

11. OSZUSTWA I NIEWIERNOŚĆ

IZRAELA SPROWADZĄ NAŃ KARĘ

(11,12 12,14).

12 Otoczył mię zaparciem się Efraim, i

zdradą dom Izraelski, lecz Juda jako świadek

zstąpił z Bogiem i z świętymi jako wierny.

12

1 Efraim pasie wiatr, pędzi za wiatrem

gorącym, cały dzień kłamstwo i spustoszenie

mnoży; a przymierze z Asyryjczykami

zawarł i oliwę do Egiptu woził. 2 A tak spór

ma Pan z Judą i nawiedzi Jakuba według

dróg jego, i według wynalaz ków jego odda

mu. 3 - W żywocie podchwycił brata swego,

a w mocy jego powiodło mu się z aniołem. 4

I przemógł anioła, i był wzmocniony, płakał i

prosił go; w Betelu znalazł Go i tam mówił z

nami. 5 A Pan, Bóg zastępów, Pan panliątka

jego. 6 A ty nawrócisz się do Boga twego ;

miłosierdzia i sądu przestrzegaj, a miej

nadzieję w Bogu twoim zawsze! 8 -

Chanaan, w ręce jego szala zdradliwa,

wyzysk umiłował. 8 I rzekł Efraim :

"Wszakże się wzbogaciłem, znalazłem

bałwana sobie, we wszystkich pracach moich

nie znajdą mi nieprawości, którą

zgrzeszyłem." 9 A ja Pan, Bóg twój, od

ziemi Egipskiej ; jeszcze cię posadzę w

namiotach jak za dni uroczystego święta. 10

- I mówiłem do proroków, ja też widzenie

rozmnożyłemi przez proroków

podobieństwami mówlłem. 11 Jeśli Galaad

bałwanem, tedy próżno byli w Galgalu

wołom ofiarujący; bo i ołtarze ich jak stosy

na zagonach polnych. 12 - Uciekł Jakub do

krainy Syryjskiej i służył Izrael dla żony, i

dla żony strzegł. 13 A przez proroka

wywiódł Pan Izraela z Eglptu,i przez proroka

zachowany został.

sanctus, et non ingrediar civitatem. 10 Post

Dominum ambulabunt ; quasi leo rugiet,

quia ipse rugiet, et formidabunt filii maris.

11 Et avolabunt quasi avis ex Ægypto, et

quasi columba de terra Assyriorum : et

collocabo eos in domibus suis, dicit

Dominus.

12 Circumdedit me in negatione Ephraim, et

in dolo domus Israël ; Judas autem testis

descendit cum Deo, et cum sanctis fidelis.

12

1 Ephraim pascit ventum, et sequitur æstum

; tota die mendacium et vastitatem

multiplicat : et fœdus cum Assyriis iniit, et

oleum in Ægyptum ferebat. 2 Judicium ergo

Domini cum Juda, et visitatio super Jacob :

juxta vias ejus, et juxta adinventiones ejus

reddet ei. 3 In utero supplantavit fratrem

suum, et in fortitudine sua directus est cum

angelo. 4 Et invaluit ad angelum, et

confortatus est ; flevit, et rogavit eum. In

Bethel invenit eum, et ibi locutus est

nobiscum. 5 Et Dominus Deus exercituum,

Dominus memoriale ejus. 6 Et tu ad Deum

tuum converteris ; misericordiam et

judicium custodi, et spera in Deo tuo

semper. 7 Chanaan, in manu ejus statera

dolosa, calumniam dilexit. 8 Et dixit

Ephraim : Verumtamen dives effectus sum ;

inveni idolum mihi : omnes labores mei non

invenient mihi iniquitatem quam peccavi. 9

Et ego Dominus Deus tuus ex terra Ægypti :

adhuc sedere te faciam in tabernaculis, sicut

in diebus festivitatis. 10 Et locutus sum super

prophetas, et ego visionem multiplicavi, et

in manu prophetarum assimilatus sum. 11 Si

Galaad idolum, ergo frustra erant in Galgal

bobus immolantes ; nam et altaria eorum

quasi acervi super sulcos agri. 12 Fugit Jacob

in regionem Syriæ, et servivit Israël in

uxorem, et in uxorem servavit. 13 In

propheta autem eduxit Dominus Israël de

Ægypto, et in propheta servatus est.

13

14 Do gniewu mię pobudził Efraim,

rozgoryczeniem swoim, a krew jego

przyjdzie nań, i zhańbienie swoje odda mu

Pan jego.

11. POTĘPIENIE I ODRZUCENIE

IZRAELA (13,1-14,1).

13

1 Gdy mówił Efraim, strach padł I na Izraela

i zgrzeszył Baalem, i umarł. 2 A teraz

grzeszą dalej i uczynili sobie posąg ze srebra

swego jak podobieństwo bałwanów, dziełem

rzemieślniczym wszystko jest; tym oni

mówią: "Ofiarujcie ludzi, kłaniając się

cielcom. 3 " Przeto będą jak obłok poranny i

jak rosa ranna przechodząca, jak proch od

wichru porwany z boiska i jak dym z

dymnika. 4 A ja Pan, Bogiem twoim, od

ziemi Egipskiej ; a Boga oprócz mnie nie

będziesz znał i zbawiciela nie ma oprócz

mnie. 5 Ja cię poznałem na puszczy, w ziemi

pustej. 6 Według pastwisk swoich napełnili

się i najedli się, i podnieśli serce swoje, i

zapomnieli o mnie. 7 - A ja im będę jak

lwica, jak pantera na drodze asyryjskiej. 8

Zabiegnę im jak niedźwiedzica, gdy jej

zabiorą dzieci, i roztargam wnętrza wątroby

ich, i pożrę ich tam jak lew, zwierz polny

roztarga ich. 9 - Zatracenie twoje, Izraelu ;

tylko we mnie ratunek twój. 10 Gdzież jest

król twój? Teraz szczególnie niech cię

wybawi we wszystkich miastach twoich i

sędziowie twoi, o których mówiłeś : "Daj mi

króla i książąt !" 11 Dam ci króla w

zapalczywości mojej i wezmę w za

gniewaniu moim. 12 - Związana jest

nieprawość Efraůna, ukryty grzech jego. 13

Boleści rodzącej przyjdą nań; on syn

niemądry, bo teraz nie ostoi się w

zniszczeniu synów. 14 Z ręki śmierci bawię

ich, od śmierci wykupię i . Będę śmiercią

twoją, o śmierci, ukąszeniem twoim bgdę, o

otchłani! Pociechá skryła się od oczu moich.

15 Bo on między braćmi dzielić będzie ;

przywiedzie Pan wiatr palący, z puszczy

przychodzący, i wysuszy źródła jego, i

zagubi zdrój jego, a on rozchwyci skarb

wszelkiego naczynia pożądanego.

14 Ad iracundiam me provocavit Ephraim in

amaritudinibus suis : et sanguis ejus super

eum veniet, et opprobrium ejus restituet ei

Dominus suus.

13

1 Loquente Ephraim, horror invasit Israël ;

et deliquit in Baal, et mortuus est. 2 Et nunc

addiderunt ad peccandum ; feceruntque sibi

conflatile de argento suo quasi similitudinem

idolorum : factura artificum totum est : his

ipsi dicunt : Immolate homines, vitulos

adorantes. 3 Idcirco erunt quasi nubes

matutina, et sicut ros matutinus præteriens ;

sicut pulvis turbine raptus ex area, et sicut

fumus de fumario. 4 Ego autem Dominus

Deus tuus, ex terra Ægypti ; et Deum absque

me nescies, et salvator non est præter me. 5

Ego cognovi te in deserto, in terra

solitudinis. 6 Juxta pascua sua adimpleti sunt

et saturati sunt ; et levaverunt cor suum, et

obliti sunt mei. 7 Et ego ero eis quasi leæna,

sicut pardus in via Assyriorum. 8 Occurram

eis quasi ursa raptis catulis, et dirumpam

interiora jecoris eorum, et consumam eos ibi

quasi leo : bestia agri scindet eos. 9 Perditio

tua, Israël : tantummodo in me auxilium

tuum. 10 Ubi est rex tuus ? maxime nunc

salvet te in omnibus urbibus tuis ; et judices

tui, de quibus dixisti : Da mihi regem et

principes. 11 Dabo tibi regem in furore meo,

et auferam in indignatione mea. 12 Colligata

est iniquitas Ephraim ; absconditum

peccatum ejus. 13 Dolores parturientis

venient ei : ipse filius non sapiens : nunc

enim non stabit in contritione filiorum. 14 De

manu mortis liberabo eos ; de morte

redimam eos. Ero mors tua, o mors ! morsus

tuus ero, inferne ! consolatio abscondita est

ab oculis meis. 15 Quia ipse inter fratres

dividet : adducet urentem ventum Dominus

de deserto ascendentem, et siccabit venas

ejus, et desolabit fontem ejus : et ipse

diripiet thesaurum omnis vasis desiderabilis.

14

14

1 Niech zginie Samaria, gdyż ku gorzkości

pobudziła Boga swego ; od miecza niech

zginą, dzieci ich niech będą roztrącone, a

brzemienne ich niech będą rozcięte !

12. OBIETNICA ZBAWIENIA (14,2-9).

2 Nawróć się, Izraelu, do Pana, Boga swego,

boś upadł w nieprawości twojej. 3

Weźmijcie z sobą słowa, a nawróćcie się do

Pana i mówcie mu:"Wszystką nieprawość

odejmij, przyjmij dobro, a oddawać

będziemy cielce warg naszych. 4 Assur nie

zbawi nas, na koń nie wsiądziemy, ani więcej

nie powiemy : "Bogowie nasi - dzieła rąk

naszych" ; bo się nad tym, który u ciebie jest,

osierociałym, zmiłujesz." 5 Zleczę rany ich,

umiłujg ich dobrowolnie, bo się odwróciła

zapatczywość moja od nich. 6 Będę jak rosa,

Izrael zakwitnie jak lilia i puści się korzeń

jego jak Libanu. 7 Pójdą gałęzie jego i

będzie jak oliwa chwała jego, a woń jego jak

Libanu. 8 Wrócą się siedzący pod cieniem

jego, będą żyć pszenicą, a puszczą się jak

winnica, pamięć jego jak wino libańskie. 9

Efraim : "Na co mi więcej bałwany?" Ja

wysłu cham i ja go naprostuję,jak jodłę

zieloną, ode mnie owoc twój znalazł się.

ZAKOŃCZENIE KSIĘGI (14,10).

10 Kto mądry, a zrozumie to ? rozumny, a

pozna to? Bo proste są drogi Pańskie i

sprawiedliwi będą nimi chodzili, a

przestępcy poupadają na nich.

14

1 Pereat Samaria, quoniam ad amaritudinem

concitavit Deum suum ! in gladio pereant,

parvuli eorum elidantur, et fœtæ ejus

discindantur !

2 Convertere, Israël, ad Dominum Deum

tuum, quoniam corruisti in iniquitate tua. 3

Tollite vobiscum verba, et convertimini ad

Dominum ; et dicite ei : Omnem aufer

iniquitatem, accipe bonum, et reddemus

vitulos labiorum nostrorum. 4 Assur non

salvabit nos : super equum non ascendemus,

nec dicemus ultra, Dii nostri opera manuum

nostrarum : quia ejus, qui in te est,

misereberis pupilli. 5 Sanabo contritiones

eorum ; diligam eos spontanee : quia

aversus est furor meus ab eis. 6 Ero quasi ros

; Israël germinabit sicut lilium, et erumpet

radix ejus ut Libani. 7 Ibunt rami ejus, et erit

quasi oliva gloria ejus, et odor ejus ut

Libani. 8 Convertentur sedentes in umbra

ejus ; vivent tritico, et germinabunt quasi

vinea ; memoriale ejus sicut vinum Libani. 9

Ephraim, quid mihi ultra idola ? Ego

exaudiam, et dirigam eum ego ut abietem

virentem ; ex me fructus tuus inventus est.

10 Quis sapiens, et intelliget ista ?

intelligens, et sciet hæc ? quia rectæ viæ

Domini, et justi ambulabunt in eis ;

prævaricatores vero corruent in eis.

15