Przedmioty do wyboru dla studentów III roku kierunku ... · K2_W19 M2_W07 03 Zna nowoczesne laboratoryjne techniki diagnostyczne stosowane w immunodiagnostyce K2_W27 M2_W10 ... S5

Przedmioty do wyboru dla studentów III roku kierunku

biotechnologia medyczna I stopień w roku akademickim 2016/2017

Rok Semestr Moduł Symbol

fakultetu Przedmiot fakultetu

Liczba

godzin

Punkty

ECTS Zaliczenie roku

III

V biomedyczny BML/III/1

Surowice i szczepionki

Katedra i Zakład Mikrobiologii i

Wirusologii

30 3

6 punktów ECTS

z modułu

biomedycznego


Markery molekularne w

biotechnologii i medycynie

Katedra i Zakład Biologii

Molekularnej

30 3


Techniki detekcji sekwencji

docelowych

Zakład Biotechnologii i Inżynierii

Genetycznej

30 3


Substancje pochodzenia

roślinnego w medycynie

Katedra Farmakognozji i

Fitochemii

30 3


Metody i procedury

laboratoryjne kontrolowanego

rozrodu organizmów

Zakład Biologii Komórki

30 3


Zastosowanie modeli

komórkowych i tkankowych w

ocenie efektywności oraz

bezpieczeństwa kosmetyków i ich

składników in vitro

Zakład Kosmetologii

30 3


Biokosmeceutyki i

biofarmaceutyki


Genetycznej

30 3

V molekularno-

biochemiczny BML/III/8

Mikromacierze w diagnostyce

genetycznej


Molekularnej

30 3

3 punkty ECTS z

modułu

molekularno-

biochemicznego

V molekularno-


Techniki hybrydyzacji w

diagnostyce molekularnej


Molekularnej

30 3

V molekularno-


Modelowanie struktury

przestrzennej cząsteczek

związków chemicznych i dużych

biocząsteczek.

Katedra Chemii Ogólnej i

Analitycznej

30 3

V biotechnologiczny BML/III/11

Mikrobiologia sanitarna


Wirusologii

30 3 3 punkty ECTS z

modułu

biotechnologiczne

go V biotechnologiczny BML/III/12

Mikroorganizmy w procesach

bioremediacji


Wirusologii

30 3

VI humanistyczny BML/III/1 Etyczne wyzwania biotechnologii

Katedra Nauk Społecznych 15 2

4 punkty ETCS z

modułu

humanistycznego VI humanistyczny BML/III/2

Historia filozofii

Zakład Historii Medycyny i

Farmacji

Katedry Nauk Społecznych

15 2

III

VI humanistyczny BML/III/3

Psychologia

Katedra Filozofii i Nauk

Humanistycznych, Medyków 12,

Katowice

15 2

VI biotechnologiczny BML/III/4

Identyfikacja GMO


Genetycznej

30 3 3 punkty ECTS z

modułu

biotechnologiczne

go VI biotechnologiczny BML/III/5

Hodowla in vitro roślin


Genetycznej

30 3

VI molekularno-


Analiza działania kancerogenów

w układach biologicznych

Zakład Biologii Komórki

30 3

3 punkty ECTS z

modułu

molekularno-

biochemicznego

VI molekularno-


Fotobiologia i fotomedycyna

Zakład Biologii Komórki 30 3

VI molekularno-


Nutrigenomika


Molekularnej

30 3

VI molekularno-


Ścieżki sygnałowe


Molekularnej

30 3

VI molekularno-


Transkryptomika


Molekularnej

30 3

Karta przedmiotu

Informacje ogólne o module/przedmiocie

1. Kierunek studiów: Biotechnologia medyczna

2. Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia 3. Forma studiów: stacjonarne

4. Rok: III 5. Semestr: V

6. Nazwa modułu: Moduł biomedyczny Nazwa przedmiotu: Surowice i szczepionki

7. Status modułu/przedmiotu: przedmiot do wyboru

8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Katedra i Zakład Mikrobiologii i Wirusologii 41-200 Sosnowiec, ul. Jagiellońska 4

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Dr hab. n med. Tomasz J. Wąsik, prof. nadzw. SUM; [email protected]

10. Cel kształcenia: Zdobycie przez studentów wiedzy z zakresu wakcynologii, zapoznanie z kalendarzem szczepień obowiązkowych i dodatkowych oraz biotechnologicznym procesem wytwarzania surowic i szczepionek.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: znajomość mikrobiologii ogólnej i wirusologii; znajomość technik molekularnych

12. Efekty kształcenia

Numer efektu kształcenia

Efekty kształcenia Student, który zaliczył moduł/przedmiot:

Odniesienie do efektów kształcenia

dla programu

Odniesienie do efektów

kształcenia dla obszaru

01 Ma ugruntowaną i poszerzoną wiedzę z zakresu prowadzenia diagnostyki molekularnej i immunodiagnostyki

K2_W11 M2_W03

02 Ma wiedzę na temat błędów w wykonywaniu prowadzonych badań i oznaczeń

K2_W19 M2_W07

03 Zna nowoczesne laboratoryjne techniki diagnostyczne stosowane w immunodiagnostyce

K2_W27 M2_W10

13. Formy zajęć w odniesieniu do efektów kształcenia


Forma zajęć dydaktycznych

wykład seminarium ćwiczenia

laboratoryjne ćwiczenia

praktyczne inne e-learning

01 x

02 x

03 x

14. Treści programowe

14.1. Forma zajęć: Seminaria Liczba godzin

S1 Historia wakcynologii i podstawowe pojęcia z zakresu wakcynologii 2

S2 Budowa szczepionek 2

S3 Charakterystyka surowic odpornościowych 4

S4 Nowe kierunki rozwoju wakcynologii 4

S5 Kalendarz szczepień obowiązkowych i dodatkowych 2

S6 Szczepionki nowej generacji: szczepionki podjednostkowe, szczepionki DNA, szczepionki jadalne

4

S7 Szczepienia przeciwko HIV 2

S8 Szczepionki skojarzone 2

S9 Charakterystyka najczęściej stosowanych surowic antytoksycznych: przeciwbłoniczej, przeciwtężcowej, przeciw jadowi kiełbasianemu

4

mailto:[email protected]

S10 Biotechnologiczny proces wytwarzania szczepionek i surowic 4

Łączna liczba godzin z przedmiotu 30

15. Metody kształcenia

15.1. Seminarium Metoda problemowa: dyskusja dydaktyczna

16. Sposoby weryfikacji efektów kształcenia i sposoby oceny


Sposoby weryfikacji Warunki zaliczenia

01 Kolokwium pisemne (zadania otwarte) Minimum 60%



17. Obciążenie pracą studenta

Forma aktywności Przeciętna liczba godzin na zrealizowanie aktywności

Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

udział w seminariach 30

konsultacje 5

Udział w zaliczeniu 3

łącznie 38

Samodzielna praca studenta

przygotowanie do seminariów 15

przygotowanie do kolokwium 20

łącznie 35

Łącznie 73

Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 3

18. Sumaryczne wskaźniki charakteryzujące przedmiot

Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich

2

Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym

1

19. Literatura

19.1. Podstawowa 1. Gołąb J, Jakóbisiak M, Lasek W, Stokłosa T. Immunologia. PWN Warszawa 2009 2. Kańtoch M. Wirusologia lekarska. PZWL Warszawa 1998

19.2. Uzupełniająca 1. Murray PR, Rosenthal KS, Pfaller MA. Mikrobiologia. Wydawnictwo Medyczne Elsevier Urban &

Partner, Wrocław, 2011. 2. Collier L, Oxford J. Wirusologia. PZWL Warszawa 2001

20. Inne przydatne informacje o module/przedmiocie

20.1. Liczebność grup Grupa seminaryjna - 20 osób

20.2. Materiały do zajęć Zeszyt, długopis

20.3. Miejsce odbywania się zajęć Seminaria sala nr 212, Katedra i Zakład Mikrobiologii i Wirusologii - ul. Jagiellońska 4, Sosnowiec

20.4. Miejsce i godzina konsultacji Katedra i Zakład Mikrobiologii i Wirusologii, ul. Jagiellońska 4, Sosnowiec Godziny konsultacyjne ustalone przez studentów z prowadzącym zajęcia

20.5. Inne

21. Formy oceny – szczegóły

Efekt Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5

01

Nie spełnia wymagań na ocenę dostateczną

Wymienia podstawowe etapy diagnostyki molekularnej i immunodiagnostyki bez podania ich charakterystyki

Wymienia podstawowe etapy diagnostyki molekularnej i immunodiagnostyki z podaniem i omówieniem ich podstawowej charakterystyki

Wymienia etapy diagnostyki molekularnej i immunodiagnostyki z podaniem i omówieniem ich charakterystyki oraz procedur wykonania

02


Ma podstawową wiedzę na temat błędów w wykonywaniu prowadzonych badań bez podania ich przyczyn i charakterystyki

Ma wiedzę na temat błędów w wykonywaniu prowadzonych badań z ogólnym podaniem ich przyczyn i charakterystyki

Ma ugruntowaną wiedzę na temat błędów w wykonywaniu prowadzonych badań z rozumowym podaniem ich przyczyn i charakterystyki

03


Wymienia podstawowe techniki diagnostyczne i identyfikacyjne stosowane w immunodiagnostyce bez podania ich charakterystyki

Wymienia techniki diagnostyczne i identyfikacyjne stosowane w immunodiagnostyce z podaniem i omówieniem ich podstawowej charakterystyki

Wymienia techniki diagnostyczne i identyfikacyjne stosowane w immunodiagnostyce z podaniem i omówieniem ich charakterystyki oraz procedurą wykonania

Karta przedmiotu





6. Nazwa modułu: Moduł biomedyczny Nazwa przedmiotu: Markery molekularne w biotechnologii i medycynie


8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Katedra i Zakład Biologii Molekularnej, ul. Jedności 8, 41-200 Sosnowiec, tel. (0-32) 364-10-20, e-mail: [email protected], http://www.biolmol.sum.edu.pl

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Prof. dr hab. n. med. Urszula Mazurek [email protected]

10. Cel kształcenia: Zapoznanie studentów z grupami markerów molekularnych stosowanych w diagnostyce i terapii oraz w wykrywaniu organizmów transgenicznych. Opanowanie przez studenta wiedzy i umiejętności w zakresie planowania analizy markerów molekularnych z wykorzystaniem podstawowych metod diagnostycznych oraz opanowanie umiejętności interpretacji wyników analizy molekularnej.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Wiedza: Student posiada wiedzę z zakresu biologii molekularnej z elementami diagnostyki molekularnej oraz biochemii Umiejętności: Potrafi interpretować wyniki badań uzyskanych technikami biologii molekularnej w podstawowym zakresie Inne kompetencje: Potrafi pracować w zespole


Numer efektu

kształcenia



dla programu

Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru

01 Wskazuje i charakteryzuje markery molekularne chorób nowotworowych, metabolicznych, infekcyjnych w personalizacji leczenia Ocenia potencjalne zagrożeń zdrowia na podstawie wyników oznaczeń biomarkerów wrażliwości

K1_W07 K1_W15 K1_W19 K1_W20

M1_W02 M1_W03 M1_W03 M1_U04

02 Wskazuje markery molekularne przydatne w biotechnologii, stosowane w terapii molekularnie ukierunkowanej. Planuje analizę markerów molekularnych

K1_W29 K1_U17 K1_U18 K1_U19

M1_W07 M1_U04 M1_U04 M1_U05


Numer efektu

kształcenia





01 X

02 X


14.1. Forma zajęć: Wykłady Liczba godzin



0

14.2. Forma zajęć: seminaria

S1 Markery molekularne w badaniach in vitro i in situ. 2

S2 Biomarkery w ocenie narażenia środowiskowego populacji. 2

S3 Markery i metody stosowane w ocenie genotoksyczności 2

S4

Markery molekularne schorzeń nowotworowych. Metody

typowania genów różnicujących tkanki prawidłowe i patologiczne

w terapii molekularnie ukierunkowanej

2

S5 Biomarkery schorzeń metabolicznych. 2

S6 Markery molekularne w diagnostyce zaburzeń czynności gruczołów wydzielania wewnętrznego.

2

S7 Biomarkery wirusowego zapalenia wątroby – diagnostyka różnicowa czynników infekcyjnych

2

S8 Molekularne markery wrażliwości osobniczej na działanie ksenobiotyków.

2

S9 Markery molekularne w medycynie regeneracyjnej 2

S10 Markery molekularne oraz cele terapii genowej w schorzeniach

układu sercowo-naczyniowego

2

S11 Markery molekularne w personalizacji osiągnięć sportowych i

wykrywaniu dopingu genetycznego

2

S12 Zastosowanie markerów molekularnych w wykrywaniu żywności

modyfikowanej genetycznie

2

S13 Markery molekularne w ksenotransplantacji 2

S14 Kody kreskowe DNA jako markery molekularne w ekologii 2

S15 Projektowanie analizy molekularnej w odpowiedzi na postawiony

problem 2

30

Łącznie 30 godzin

14.3. Forma zajęć: ćwiczenia … 0

Łącznie 0



15.1. Wykład

15.2. seminaria Narzędzia bioinformatyczne, prezentacje multimedialne, metody przypadków, metody sytuacyjne, dyskusje dydaktyczne

15.3.

15.4.


Numer efektu

kształcenia Sposoby weryfikacji Forma zaliczenia

01 Zadania zamknięte Test zaliczeniowy

02 Zaplanowanie analizy molekularnej w odpowiedzi na postawiony problem

Zaliczony projekt analizy




udział w seminariach 15x2=30

obecność na teście zaliczeniowym 2

konsultacje 10

łącznie 42


przygotowanie do zajęć seminaryjnych 10

Przygotowanie sprawozdania 8

Przygotowanie do testu zaliczeniowego 10

łącznie 28

Łącznie 70




3


19. Literatura

19.1. Podstawowa 1. Ciechanowicz A., Kokot F. (red): Genetyka molekularna w chorobach wewnętrznych. PZWL, Warszawa

2009

2. Bal J. (red): Biologia molekularna w medycynie, elementy genetyki klinicznej. PWN, Warszawa 2006

3. Dembińska-Kieć A., Naskalski J. (red): Diagnostyka Laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej.

Urban&Partner, Wrocław 2002

19.2. Uzupełniająca 1. Nishevitha NS, Angeline T, Nirmala Jeyaraj. Endothelial nitric oxide synthase (eNOS) Glu298 Asp

polymorphism (G894T) among south Indians. Indian J Med Res 129, January 2009, pp 68-71 2. Żebrowski M, Dębiec R. Współczesne badania genetycznego podłoża choroby wieńcowej. Polski

Przegląd Kardiologiczny 2005, 7(3):261-264 3. Ewa Straburzyńska-Migaj. Czy nadszedł już czas na diagnostykę genetyczną w niewydolności

serca? Kardiol Pol 2007; 65: 63-70 4. Schmidt M. Comet Assay. www.kucharczyk.com.pl



20.2. Materiały do zajęć zagadnienia do przygotowania na seminaria

20.3. Miejsce odbywania się zajęć

Sosnowiec, ul. Jedności 8.

20.4. Miejsce i godzina konsultacji

Sosnowiec, ul. Jedności 8 – zgodnie z harmonogramem dostępnym na stronie internetowej Katedry i Zakładu Biologii Molekularnej Godziny konsultacyjne ustalone przez studentów z prowadzącym zajęcia

20.5. Inne

http://www.kucharczyk.com.pl/

Efekt Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5 Efekt 01

poniżej 70% poprawnych odpowiedzi w teście zaliczeniowym

powyżej 70% poprawnych odpowiedzi w teście zaliczeniowym


(powyżej 90% poprawnych odpowiedzi w teście zaliczeniowym

Efekt 02

Nie potrafi zaplanować analizy markerów molekularnych (nie przedstawia projektu badań)

Zaplanowanie

samodzielnie analizy

markerów molekularnych

sprawia mu duże trudności

(często korzysta z pomocy

prowadzącego,

przedstawia niekompletny

projekt)

Planuje analizę markerów molekularnych najczęściej samodzielnie (rzadko korzysta z pomocy prowadzącego, przedstawia projekt zawierający nieliczne błędy

Planuje analizę markerów

molekularnych samodzielnie

(przedstawia kompletny

projekt analizy)

* ocena celująca – wiedza i umiejętności wykraczają poza wymagania określone dla oceny 5 „bardzo

dobry”

Karta przedmiotu

Informacje ogólne o przedmiocie




6. Nazwa modułu: Moduł biomedyczny Nazwa przedmiotu: Techniki detekcji sekwencji docelowych

7. Status przedmiotu: przedmiot do wyboru

8. Jednostka realizująca przedmiot: Zakład Biotechnologii i Inżynierii Genetycznej SUM 41-200 Sosnowiec ul. Jedności 8 tel. 32 364 12 73 http://biotechnologia.sum.edu.pl/

9. Prowadzący przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Dr hab. Ilona Bednarek, [email protected]

10. Cel kształcenia: Celem przedmiotu jest przybliżenie studentom możliwości detekcji i analizy sekwencji docelowych kwasów nukleinowych i białek w oparciu o szeroko pojęte techniki hybrydyzacji. Zaznajomienie z możliwościami ich wykorzystania w typowaniu mikroorganizmów, diagnostyce chorób genetycznych czy nowotworowych. Wiedza zdobyta na wskazanym przedmiocie ma dać podstawy do samodzielnego doboru techniki analizy, projektowania, znakowania i analizy sond molekularnych oraz przeprowadzania testu hybrydyzacji z ich zastosowaniem.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji:

Student powinien posiadać podstawową wiedzę z zakresu biologii molekularnej, biochemii, genetyki, mikrobiologii, inżynierii genetycznej oraz biotechnologii molekularnej. Zna zastosowanie i potrafi posługiwać się podstawowymi technikami analizy instrumentalnej oraz analizy kwasów nukleinowych i białek. Potrafi prowadzić hodowle bakteryjne, a także analizować i interpretować uzyskane wyniki badań.



Efekty kształcenia Student, który zaliczył przedmiot:


dla programu


01

Student posiada gruntowną wiedzę z zakresu budowy i właściwości fizykochemicznych kwasów nukleinowych.

Potrafi szczegółowo scharakteryzować ich funkcje biologiczne oraz wskazać metody i enzymy służące

do ich wielokierunkowej analizy.

K1_W01 K1_W03 K1_W04 K1_W06 K1_W08 K1_W09 K1_W16 K1_W18 K1_U05 K1_U38 K1_U44 K1_U45 K1_U49 K1_K01 K1_K12 K1_K16

M1_W01 M1_W03 M1_U01 M1_U10 M1_U12 M1_U14 M1_K01 M1_K06 M1_K08

http://biotechnologia.sum.edu.pl/

02

Student jest zaznajomiony z technikami i zastosowaniem mapowania genomów, wie jaką rolę spełniają

w tej dziedzinie techniki hybrydyzacji. Zna pojęcie markera genetycznego oraz potrafi wskazać

rodzaje i znaczenie takich sekwencji.

K1_W16 K1_W19 K1_W33 K1_U09 K1_U10 K1_U11 K1_U37 K1_U38 K1_U40 K1_U45 K1_K01 K1_K09 K1_K16

M1_W03 M1_W09 M1_U01 M1_U02 M1_U10 M1_U12 M1_K01 M1_K05 M1_K08

03

Student wykazuje szczegółową znajomość i umiejętność zastosowania metod detekcji sekwencji docelowych kwasów nukleinowych i białek, opartych o techniki

hybrydyzacyjne. Zna sposoby konstruowania i detekcji sond molekularnych oraz ich analizy in silico.

K2_W05 K1_W16 K1_W18 K1_W19 K1_W32 K1_W38 K1_W46 K1_U10 K1_U11 K1_U22 K1_U23 K1_U37 K1_U38 K1_U40 K1_U49 K1_K03 K1_K12

M1_W01 M1_W03 M1_W09 M1_W10 M1_U01 M1_U02 M1_U06 M1_K02 M1_K06

04

Posiada szeroką wiedzę z zakresu możliwości zastosowanie nowoczesnych metod molekularnych (opartych o hybrydyzację biomolekuł) w typowaniu

mikroorganizmów, diagnostyce i terapii chorób genetycznych czy nowotworowych.

K1_W14 K1_W16 K1_W19 K1_W33 K1_U07 K1_U09 K1_U18 K1_U20 K1_U40 K1_U45 K1_K01 K1_K03 K1_K09

M1_W03 M1_W09 M1_U01 M1_U04 M1_U05 M1_U10 M1_U12 M1_K01 M1_K05

05

Student potrafi samodzielnie analizować i interpretować otrzymane wyniki analizy oraz przedstawiać je

w formie ustnej i pisemnej. Korzysta z obcojęzycznego piśmiennictwa.

K1_W16 K1_W45 K1_U10 K1_U21 K1_U23 K1_U44 K1_U45 K1_U46 K1_U48 K1_U49

M1_W03 M1_U01 M1_U06 M1_U12 M1_U13 M1_U14

06

Student potrafi pracować w grupie, jest zaangażowany w realizację zleconych zadań.

Posiada umiejętność zaplanowania danego badania/projektu naukowego, wykazując się przy tym

kreatywnością oraz znajomością prawnych uwarunkowań niniejszej działalności.

K1_W18 K1_W22 K1_W24 K1_W31 K1_W33 K1_W45 K1_U14 K1_U22 K1_U23 K1_U38 K1_U41 K1_K01 K1_K04 K1_K05 K1_K06 K1_K07 K1_K08 K1_K12 K1_K14 K1_K16

M1_W03 M1_W04 M1_W08 M1_W09 M1_U03 M1_U06 M1_U10 M1_K01 M1_K03 M1_K04 M1_K05 M1_K06 M1_K07 M1_K08







01 X

02 X

03 X

04 X

05 X

06 X



Łącznie 0

14.2. Forma zajęć: Seminaria

S1 Charakterystyka i techniki analizy genów i genomów 2

S2 Podstawy hybrydyzacji kwasów nukleinowych 2

S3 Odmiany i zastosowanie technik hybrydyzacji 2

S4 Sondy molekularne – właściwości, metody syntezy, znakowania i oczyszczania

2

S5 Sposoby detekcji sond molekularnych – kolorymetria, autoradiografia, fluorescencja, luminescencja

2

S6 Natura i zastosowanie kropek kwantowych (ang. Quantum Dots) 2

S7 Techniki hybrydyzacji in situ 2

S8 Mapowanie genomów 2

S9 Biblioteki genowe i genomowe i ich screening 2

S10 Podstawy analizy filogenetcznej . Idea „zegarów molekularnych” 2

S11 Molekularne techniki typowania mikroorganizmów 2

S12 Zasoby informacji o genach – sposoby i cele pracy z molekularnymi bazami danych

2

S13 Analiza sekwencji in silico 2

S14 Testy hybrydyzacyjne w diagnostyce molekularnej chorób nowotworowych, zakaźnych i genetycznych

2

S15 Detekcja i analiza białek w oparciu o techniki hybrydyzacji: Western Blot, ELISA oraz Real Time Protein™

2

Łącznie 30

14.3. Forma zajęć: Ćwiczenia

Łącznie 0



15.1. Wykład -

15.2. Seminarium Prelekcja, pokaz, dyskusja problemowa, analiza problemowa, metody programowane z wykorzystaniem komputera

15.3. Ćwiczenie -



Sposoby weryfikacji Forma zaliczenia

01 Kolokwium pisemne (opisowe) w trakcie

seminarium. Końcowy pisemny test zaliczeniowy weryfikujący wiedzę i umiejętności studenta.

Udzielenie prawidłowych i wyczerpujących odpowiedzi na minimum 60% pytań w ramach kolokwiów cząstkowych i testu

zaliczeniowego.




zaliczeniowego.




zaliczeniowego.

04 Zaliczenie ustne w trakcie seminarium.

Końcowy pisemny test zaliczeniowy weryfikujący wiedzę i umiejętności studenta.

Udzielenie prawidłowych i wyczerpujących odpowiedzi na minimum 60% pytań w ramach

zaliczenia ustnego i testu zaliczeniowego.

05

Analiza i interpretacja danych wyników badań. Opracowanie i prezentacja treści tekstów

źródłowych (w języku angielskim) dotyczących zagadnień realizowanych w ramach zajęć

seminaryjnych.

Prawidłowe i rzetelne opracowanie danej

publikacji naukowej.

06 Opracowanie i interpretacja w grupie wyników

danych analiz oraz ich ustna prezentacja.

Prawidłowe i rzetelne opracowanie danych wyników, aktywna współpraca w grupie.






konsultacje 7

łącznie 40


przygotowanie do seminarium 15

przygotowanie do kolokwium z seminariów 15

Łącznie 30

Łącznie 70




1


0

19. Literatura

19.1. Podstawowa: 1. Bal J. Biologia molekularna w Medycynie. Elementy Genetyki Klinicznej. PWN 2011. 2. Bednarek I. (red.). Inżynieria genetyczna i terapia genowa. Wydawnictwo SUM 2008. 3. Bednarek I. (red.). Wybrane zagadnienia naukowo – badawcze inżynierii genetycznej

i terapii genowej. Wydawnictwo SUM 2009. 4. Brown T.A. Genomy. PWN 2012. 5. Turner P.C., McLennan A.G., Bates M. R., White M.H.R. Biologia molekularna. Krótkie wykłady.

PWN 2009.

19.2. Uzupełniająca: 1. Buchowicz J. Biotechnologia molekularna. PWN 2009. 2. Sambrook J., Russell D.W.: Molecular Cloning: A Laboratory Manual, the third edition. Cold Spring

Harbor Laboratory Press, Cold Spring Harbor, New York 2001. 3. Strachan T., Read A.P.: Human Molecular Genetics 2. New York: Wiley-Liss 1999.

20. Inne przydatne informacje o przedmiocie

20.1. Liczebność grup Ustalana zarządzeniami JM Rektora

20.2. Materiały do zajęć Wybrane materiały w formie elektronicznej umieszczane są na stronie internetowej Zakładu (poniżej)


Sala seminaryjna Zakładu Biotechnologii i Inżynierii Genetycznej


Zakład Biotechnologii i Inżynierii Genetycznej Godziny konsultacyjne ustalone przez studentów z prowadzącym zajęcia

20.5. Inne Strona internetowa Zakładu: biotechnologia.sum.edu.pl (zakładka: studenci)



Efekt 01

Student nie zna budowy, właściwości

lub/i funkcji biologicznej kwasów nukleinowych.

lub/i Nie zna metod i

enzymów, dzięki którym można zanalizować materiał genetyczny

organizmów. lub/i

Student nie jest obecny na wszystkich godzinach

seminaryjnych.

Student jest obecny na wszystkich

godzinach seminaryjnych.

Zna i potrafi ogólnie scharakteryzować

budowę, właściwości i funkcję kwasów

nukleinowych. Potrafi wymienić

metody, dzięki którym można zanalizować materiał genetyczny

organizmów.



Zna i potrafi scharakteryzować


nukleinowych. Potrafi wymienić i opisać większość

omawianych metod, dzięki którym można zanalizować materiał

genetyczny organizmów.



Zna i potrafi dokładnie scharakteryzować


nukleinowych. Potrafi wymienić

i szczegółowo opisać wszystkie omawiane

metody analizy materiału

genetycznego organizmów.

Efekt 02

Student nie zna, bądź błędnie charakteryzuje

techniki mapowania genomów.

lub/i Nie potrafi wymienić lub/i opisać rodzajów

markerów stosowanych do konstrukcji map

genetycznych. lub/i


seminaryjnych.



Zna i potrafi ogólnie scharakteryzować

większość z omawianych technik

mapowania genomów. Potrafi opisać różne rodzaje markerów stosowanych do konstrukcji map genetycznych.

Popełnia przy tym błędy w niewielki

sposób wpływające na omawiane treści

programowe.



Zna i potrafi scharakteryzować

wszystkie z omawianych technik

mapowania genomów. Potrafi opisać różne rodzaje markerów stosowanych do konstrukcji map

genetycznych i ocenić przydatność każdego

typu markera.



Zna i potrafi dokładnie scharakteryzować

wszystkie z omawianych technik

mapowania genomów oraz podać

ograniczenia metod mapowania. Potrafi opisać różne rodzaje

markerów stosowanych do konstrukcji map

genetycznych i ocenić przydatność każdego

typu markera.

Efekt 03

Student nie zna bądź myli podstawowe pojęcia z zakresu

hybrydyzacji kwasów nukleinowych i białek.

lub/i Nie zna bądź błędnie

charakteryzuje metody syntezy, znakowania i

detekcji kwasów nukleinowych.

lub/i Nie zna metod analizy

sekwencji in silico. lub/i


godzinach seminaryjnych

i ćwiczeniowych. Wykazuje ogólną

znajomość charakterystyki

zjawiska hybrydyzacji biomolekuł, zna

czynniki wpływające na stabilność hybryd.

Zna większość omawianych metod

syntezy, znakowania i



i ćwiczeniowych. Wykazuje znajomość

charakterystyki zjawiska hybrydyzacji

biomolekuł, zna czynniki wpływające na

stabilność hybryd. Zna omawiane metody syntezy, znakowania i




i ćwiczeniowych. Wykazuje szczegółową

znajomość charakterystyki

zjawiska hybrydyzacji biomolekuł, wie jakie

czynniki, i na jakiej zasadzie, kształtują

stabilność hybryd. Zna wszystkie omawiane

metody syntezy, znakowania i detekcji


seminaryjnych i ćwiczeniowych.


Popełnia przy tym błędy w niewielki

sposób wpływające na omawiane treści

programowe. Z pomocą

prowadzącego zajęcia potrafi analizować

sekwencje nukleotydowe in silico.

Potrafi analizować sekwencje

nukleotydowe in silico.

kwasów nukleinowych.

Wie jak dobrać typ znacznika do

odpowiedniej sondy i właściwego testu

hybrydyzacji. Potrafi analizować sekwencje nukleotydowe in silico.

Efekt 04

Student nie zna możliwości

zastosowania technik hybrydyzacyjnych

w typowaniu mikroorganizmów,

diagnostyce i terapii chorób genetycznych czy nowotworowych.

lub/i Student nie jest obecny na wszystkich godzinach




i ćwiczeniowych. Zna ogólne możliwości

wykorzystania technik hybrydyzacyjnych


diagnostyce i terapii chorób genetycznych czy nowotworowych, popełniając przy tym

błędy nieznacznie wpływające na

omawiane treści programowe.



i ćwiczeniowych. Zna możliwości

wykorzystania technik hybrydyzacyjnych


diagnostyce i terapii chorób genetycznych czy nowotworowych i

potrafi wskazać korzyści wynikające z

ich zastosowania.



i ćwiczeniowych. Dokładnie zna

możliwości i zasadność wykorzystania technik

hybrydyzacyjnych w typowaniu

mikroorganizmów, diagnostyce i terapii chorób genetycznych czy nowotworowych,

potrafi wskazać korzyści wynikające z

ich zastosowania.

Efekt 05

Student nie potrafi samodzielnie wykonać

ćwiczenia wg załączonej instrukcji.

i/lub Pracuje w sposób

nieodpowiedzialny, niestaranny,

stwarzający zagrożenie dla jego samego oraz osób znajdujących się

w jego otoczeniu. i/lub

Nie potrafi gromadzić i interpretować wyników

przeprowadzonych badań. i/lub

Nie przygotowuje sprawozdań

z przeprowadzonych



i ćwiczeniowych. Z niewielką pomocą

prowadzącego zajęcia potrafi wykonać

ćwiczenie wg załączonej instrukcji,

pracując przy tym w sposób staranny, zgodny z zasadami BHP.

Popełnia błędy mogące w znacznym stopniu wpływać na wynik

prowadzonych badań. Gromadzi i interpretuje wyniki prowadzonych badań i samodzielnie

Student jest obecny na wszystkich godzinach


Samodzielnie wykonuje ćwiczenie wg

załączonej instrukcji, pracując

przy tym w sposób staranny, zgodny z zasadami BHP.

Popełnia błędy mogące w nieznacznym stopniu

wpływać na wynik prowadzonych badań.

Gromadzi i interpretuje wyniki prowadzonych badań i samodzielnie

przygotowuje sprawozdania z

Student jest obecny na wszystkich godzinach


Samodzielnie wykonuje ćwiczenie

wg załączonej instrukcji, pracując przy tym w sposób staranny, zgodny z zasadami BHP. Jest kreatywny, przedsiębiorczy,

potrafi rozwiązywać problemy związane z

wykonywaniem powierzonego

zadania. Rzetelnie gromadzi i

interpretuje wyniki przeprowadzonych

ćwiczeń laboratoryjnych.



przygotowuje sprawozdania z ćwiczeń

laboratoryjnych. Sprawozdania

zawierają jednak braki lub błędy, które w

znaczny sposób wpływają na możliwość interpretacji wyników

doświadczenia.

ćwiczeń laboratoryjnych.

badań oraz samodzielnie przygotowuje

sprawozdania z ćwiczeń

laboratoryjnych.

Efekt 06

Student nie potrafi pracować w grupie lub/i nie jest zaangażowany

w realizację powierzonych zadań.

lub/i Nie potrafi zaplanować

nawet najprostszego eksperymentu/badania, nie wie co czego służą

poszczególne urządzenia

czy odczynniki w laboratorium molekularnym.


seminaryjnych.

Student jest obecny na wszystkich zajęciach

seminaryjnych. Potrafi współpracować

z innymi studentami lecz ma problemy w

samodzielnej realizacji powierzonych zadań.

Przy planowaniu danego eksperymentu popełnia błędy mogące

znacznie wpłynąć na jego przebieg oraz

wynik. Zna zastosowanie

poszczególnych urządzeń i odczynników

w laboratorium molekularnym.

Student jest obecny na wszystkich zajęciach

seminaryjnych. Potrafi współpracować

z innymi studentami oraz samodzielnie

realizować powierzone zadania. Przy

planowaniu danego eksperymentu popełnia błędy,

nieznacznie wpływające na jego przebieg oraz wynik.

Zna zastosowanie poszczególnych

urządzeń i odczynników w laboratorium

molekularnym.


zajęciach seminaryjnych.

Potrafi współpracować z innymi studentami

oraz samodzielnie realizować powierzone

zadania. Pomaga innym w zrozumieniu

oraz rozwiązaniu problemów

badawczych. Potrafi samodzielnie

zaplanować dany eksperyment.

Zna zastosowanie poszczególnych

urządzeń i odczynników w laboratorium

molekularnym.

Karta przedmiotu





6. Nazwa modułu: Moduł biomedyczny Nazwa przedmiotu: Substancje pochodzenia roślinnego w medycynie


8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot:

Katedra Farmakognozji i Fitochemii 41-200 Sosnowiec, ul. Jagiellońska 4

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Dr hab. n. farm. Ilona Kaczmarczyk-Sedlak

10. Cel kształcenia: Celem kształcenia jest zapoznanie studentów z występowaniem, różnorodnością chemiczną metabolitów pierwotnych i wtórnych produkowanych przez rośliny i ich zastosowaniem w medycynie.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Wiadomości z zakresu biologii roślin, chemii ogólnej i chemii organicznej.


Numer efektu

kształcenia



dla programu


01 opisuje budowę i funkcje biologiczne substancji pochodzenia roślinnego, w tym białek, węglowodanów, lipidów i witamin

K1_W03 M1_W01

02 rozróżnia metody prowadzące do identyfikacji nowych substancji leczniczych, jak również wskazuje możliwość zastosowania metod i procesów biotechnologicznych do wytwarzania substancji farmakologicznie czynnych

K1_W25 M1_W05

03 definiuje możliwości wykorzystania materiału biologicznego, w tym roślinnego w biotechnologii

K1_W18 M1_W03

04 posiada podstawową wiedzę na temat potencjału produkcyjnego żywych komórek i organizmów

K1_W43 -

05 zna i opisuje szlaki metaboliczne prowadzące do syntezy wybranych metabolitów pierwotnych i wtórnych

K1_W44 -






praktyczne Inne e-learning

01 X

02 X

03 X

04 X

05 X



S1 Zastosowanie substancji pochodzenia roślinnego w medycynie oraz ich podział

4

S2 Surowce roślinne i leki zawierające węglowodany i śluzy 4

S3 Surowce roślinne i leki zawierające substancje białkowe i oleiste 4

S4 Surowce roślinne i leki zawierające barwniki 4

S5 Surowce roślinne i leki zawierające związki fenolowe i garbniki 4

S6 Surowce roślinne i leki zawierające olejki eteryczne 4

S7 Surowce roślinne i leki zawierające inne związki 4

S8 Zaliczenie przedmiotu 2

Łącznie



15.1. Seminaria Seminarium, prelekcja, prezentacja multimedialna




01 Ocena aktywności na zajęciach

60% poprawnych odpowiedzi na zadane pytania












udział w seminariach 30h

konsultacje 5

łącznie 35



przygotowanie do sprawdzianu zaliczeniowego 5

łącznie 35

Łącznie 70




1 ECTS


1 ECTS

19. Literatura

19.1. Podstawowa 1. S. Kohlmünzer: Farmakognozja, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007 i starsze 2. A. Kołodziejczyk: Naturalne związki organiczne. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2004 3. Farmakopea Polska 4. H. Strzelecka i in.: „Chemiczne metody badań roślinnych surowców leczniczych”, PZWL, Warszawa 1982 5. K. Głowniak (red.) : „Ćwiczenia z fitochemii” Lublin 2006

19.2. Uzupełniająca 1. I. Matławska (red.) :Farmakognozja, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu,

Poznań 2008

2.S. Malepszy (red.): Biotechnologia roślin, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001

3. Wybrane przez prowadzących zajęcia artykuły naukowe z literatury fachowej


20.1. Liczebność grup Grupa seminaryjna – 20 osób

20.2. Materiały do zajęć

20.3. Miejsce odbywania się zajęć Katedra Farmakognozji i Fitochemii

20.4. Miejsce i godzina konsultacji Katedra Farmakognozji i Fitochemii Godziny konsultacyjne ustalone przez studentów z prowadzącym zajęcia

20.5. Inne



Efekt 01 Brak elementarnej wiedzy z zakresu budowy i funkcji substancji pochodzenia roślinnego

Wiedza na poziomie 60% z zakresu budowy i funkcji substancji roślinnych o znaczeniu medycznym

Wiedza na poziomie 75% z zakresu budowy, pochodzenia i funkcji substancji roślinnych o znaczeniu medycznym, znajomość wzorów strukturalnych większości poznanych substancji

Wiedza na poziomie 90% z zakresu budowy, pochodzenia, funkcji, działania i zastosowania w medycynie substancji pochodzenia roślinnego, znajomość wzorów strukturalnych wszystkich poznanych substancji

Efekt 02 Brak elementarnej wiedzy z zakresu rozróżnia metody prowadzących do identyfikacji nowych substancji leczniczych czynnych

Wiedza na poziomie 60% z zakresu rozróżnia metod prowadzące do identyfikacji nowych substancji leczniczych

Wiedza na poziomie 75% z zakresu rozróżnia metod prowadzących do identyfikacji nowych substancji leczniczych, umiejętność wymienienia metod i procesów biotechnologicznych do wytwarzania substancji farmakologicznie czynnych

Wiedza na poziomie 90% na temat rozróżnia metod prowadzących do identyfikacji nowych substancji leczniczych, umiejętność doboru i projektowania metod i procesów biotechnologicznych do wytwarzania substancji farmakologicznie czynnych

Efekt 03 Brak elementarnej wiedzy wykazuje zrozumienie możliwości

Wiedza na poziomie 60% z zakresu możliwości wykorzystania

Wiedza na poziomie 75% na temat możliwości wykorzystania

Wiedza na poziomie 90% z zakresu możliwości wykorzystania

wykorzystania surowców roślinnych w biotechnologii

surowców roślinnych w biotechnologii



Efekt 04 Brak elementarnej wiedzy z zakresu metabolizmu roślin

Wiedza na poziomie 60% z zakresu metabolizmu roślinnego

Wiedza na poziomie 75% na temat metabolizmu roślinnego i wykorzystania produktów przemian metabolicznych do celów leczniczych

Wiedza na poziomie 90% z zakresu metabolizmu roślinnego i wykorzystania produktów przemian metabolicznych do celów leczniczych

Efekt 05 Brak elementarnej wiedzy z zakresu szlaków metabolicznych prowadzących do syntezy wybranych metabolitów pierwotnych i wtórnych

Wiedza na poziomie 60% z zakresu szlaków metabolicznych prowadzących do syntezy wybranych metabolitów pierwotnych i wtórnych

Wiedza na poziomie 75% na temat szlaków metabolicznych prowadzących do syntezy wybranych metabolitów pierwotnych i wtórnych

Wiedza na poziomie 90% z zakresu szlaków metabolicznych prowadzących do syntezy wybranych metabolitów pierwotnych i wtórnych


dobry”

Karta przedmiotu





6. Nazwa modułu: Moduł biomedyczny Nazwa przedmiotu: Metody i procedury laboratoryjne kontrolowanego rozrodu organizmów


8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Zakład Biologii Komórki, 41-200 Sosnowiec, ul. Jedności 8

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Dr hab.n.med.Małgorzata Latocha, [email protected]

10. Cel kształcenia: Zapoznanie studentów z molekularnymi podstawami rozrodu, obecnie stosowanymi technikami w badaniach in vitro nad regulacją rozrodu. Zdobycie umiejętności interpretacji informacji zawartych w publikacjach naukowych i prowadzenia dyskusji.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: wiedza z zakresu podstaw biologii komórki


Numer efektu

kształcenia



dla programu


01

Posiada wiedzę z zakresu molekularnych podstaw procesów związanych z rozrodem oraz obecnie stosowanych technik w badaniach in vitro nad regulacją rozrodu.

K1_W07 K1_W14 K1_W18 K1_W43

M1_W01 M1_W03 M1_W03

02 Posiada umiejętność interpretacji informacji zawartych w publikacjach naukowych. Umiejętność samodzielnego przygotowania prezentacji i prowadzenia dyskusji.

K1_U21 K1_U44 K1_U45 K1_U47 K1_49

M1_U06 M1_U12 M1_U12 M1_U13 M1_U14 M1_U14







01 x

02 x



Łącznie -


S1 Zasady funkcjonowania narządów i komórek rozrodczych. Oogeneza i spermatogeneza. Wpływ czynników endogennych i środowiskowych na gametogenezę

2

S2 Molekularne podstawy interakcji pomiędzy plemnikiem a komórką jajową

2

S3 Rozwój embrionalny ssaków i człowieka. Imprinting genomowy w komórkach rozrodczych i zarodku. Molekularne podstawy patologii ciąży

2

S4 Przyczyny męskiej niepłodności. Rekomendacje dotyczące diagnostyki i leczenia niepłodności typu męskiego

2

S5 Przyczyny żeńskiej niepłodności. Rekomendacje dotyczące diagnostyki i leczenia niepłodności spowodowanej czynnikiem żeńskim

2

S6 Badania cytogenetyczne komórek rozrodczych u pacjentów z niepowodzeniem rozrodu. Techniki wspomaganego rozrodu w niepłodności (ART)

2

S7

Metody oceny zdolności zapładniających nasienia oraz powszechnego wykorzystania w hodowli metody podziału plemników z odpowiednim chromosomem płciowym. Nowoczesne metody biochemicznej i fluorescencyjnej oceny właściwości biologicznych plemników. Rozwiązania technologiczne dotyczące separacji plemników z chromosomem X i Y

2

S8 Konserwacja nasienia. Wpływ warunków przechowywania nasienia różnych gatunków na jego jakość

2

S9 Metodyka i ocena stosowanych w endokrynologii badań nad izolowanymi komórkami narządów rozrodczych oraz technika hodowli izolowanych komórek i tkanek

2

S10 Ocena wpływu środowiska na regulacje związane z rozrodem, a w tym wpływ diety oraz stresu, zanieczyszczeń środowiska i niektórych patogenów

2

S11 Badania in vitro oraz modele hodowli komórek i tkanek w badaniach fizjologicznej regulacji rozrodu

2

S12 Epidemiologia niepłodności – wpływ czynników jatrogennych i cywilizacyjno-środowiskowych na płodność

2

S13 Specyfika regulacji rozrodu wybranych gatunków zwierząt gospodarskich i domowych

2

S14 Klonowanie zwierząt gospodarskich. Transgeniczne modele zwierzęce w badaniach nad rozrodem ssaków

2

S15 Eksperymenty „in vitro” w badaniach nad regulacją rozrodu 2

Łącznie 30


Łącznie -



15.1. Wykład -

15.2. Seminaria Metody aktywizujące, dyskusja dydaktyczna,

15.3. Ćwiczenia -




01

Aktywność na zajęciach praktycznych, udział w dyskusji, ocena z kolokwium

-zaangażowanie na ćwiczeniach -10% możliwych do uzyskania w ciągu semestru, dyskusja-max. 20%p możliwych do uzyskania w ciągu semestru, kolokwium 60% (zdany powyżej 45% poprawnych odpowiedzi)

02 Umiejętność wyszukiwania materiałów (internet,

publikacje) dotyczących wybranych zagadnień z

zakresu kontrolowanego rozrodu, ich analizy,

omówienia - przedstawienia w dostępnej formie

kolegom i koleżankom,

- przedstawienie materiału z publikacji naukowych -max. 10%p możliwych do uzyskania w ciągu semestru




udział w wykładach -


udział w ćwiczeniach -

obecność na egzaminie -

konsultacje 15

łącznie 45



przygotowanie do ćwiczeń -

przygotowanie do kolokwiów 15

przygotowanie do prezentacji publikacji 5

przygotowanie do egzaminu -

łącznie 35

Łącznie 80




2


-

19. Literatura

19.1. Podstawowa 1.Rodkiewicz B.: Biologia rozwoju w zarysie PWN Warszawa 1998 2.Krzanowska H, Sokół-Misiak W. Molekularne mechanizmy rozwoju zarodkowego PWN Warszawa 2002 3.Krzymowski T.Biologia rozwoju zwierząt. Fizjologiczna regulacja procesów rozrodczych samicy. Wydawnictwo: Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie 2007 4.Strzeżek J. Biologia rozrodu zwierząt. Biologiczne uwarunkowania wartości rozrodowej samca. Wydawnictwo: Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie 2007 5.Stokłosowa S.Hodowla komórek i tkanek. PWN 2004

19.2. Uzupełniająca wybrane publikcje dotyczące omawianych zagadnień



20.2. Materiały do zajęć Pokaz multimedialny

20.3. Miejsce odbywania się zajęć Zakład Biologii Komórki Budynek kampusu B, sala 4.27 (IV piętro) 41-200 Sosnowiec ul.Jedności 8 41-200 Sosnowiec

20.4. Miejsce i godzina konsultacji Zakład Biologii Komórki Budynek kampusu A, p.303-305 41-200 Sosnowiec ul.Jedności 8 1 godzina raz w tygodniu

Godziny konsultacyjne ustalone przez studentów z prowadzącym zajęcia

20.5. Inne


Efekt 01

Brak elementarnej wiedzy i na temat podstaw procesów związanych z rozrodem. Znajomość obecnie stosowanych technik w badaniach in vitro nad regulacją rozrodu.

Elementarna wiedza dotycząca podstaw procesów związanych z rozrodem. Znajomość obecnie stosowanych technik w badaniach in vitro nad regulacją rozrodu.

Wiedza na temat podstaw metod procesów związanych z rozrodem. Znajomość obecnie stosowanych technik w badaniach in vitro nad regulacją rozrodu. aktywność na zajęciach. Udział w dyskusji

Ugruntowana i szeroka wiedza na temat procesów związanych z rozrodem. Znajomość obecnie stosowanych technik w badaniach in vitro nad regulacją rozrodu. Wiedza dotycząca najnowszych osiągnięć nauki w tym zakresie. Duża aktywność studenta na zajęciach

Efekt 02

Nie przygotowanie prezentacji lub prezentacja materiału z publikacji bez zrozumienia w odbiorze nie dająca możliwości poszerzenia lub ugruntowania wiedzy przez kolegów

Przygotowanie prezentacji z zakresu materiału znadującego się w publikacji,

Staranne przygotowanie się z zakresu materiału znadującego się w publikacji, wybór informacji, dobrze przygotowany przekaz umiejętne przekaznie istoty publikacji zrozumienie tematu

Bardzo staranne przygotowanie się z zakresu materiału znadującego się w publikacji, wybór najważniejszych informacji, dobrze i ciekawie przygotowany przekaz przygotowanie materiałów pomocniczych do prezentacji umiejętne przekaznie istoty publikacji zrozumienie tematu


dobry”

Karta przedmiotu





6. Nazwa modułu: Moduł biomedyczny Nazwa przedmiotu: Zastosowanie modeli komórkowych i tkankowych w ocenie efektywności oraz bezpieczeństwa kosmetyków i ich składników in vitro


8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Zakład Kosmetologii Katedry Kosmetologii, ul. Kasztanowa 3 Sosnowiec 41-200, tel.: 32 269 98 35, [email protected]

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Dr n. med. Magdalena Jurzak, [email protected]

10. Cel kształcenia: Podstawowymi celami kształcenia jest zapoznanie teoretyczne z głównymi mechanizmami działania substancji aktywnych stosowanych w kosmetykach, ich wpływem na metabolizm komórek skóry oraz wywoływanymi efektami kosmetycznymi; zapoznanie z perspektywami poszukiwania i wprowadzenia nowych substancji aktywnych, wytwarzanych biotechnologicznie o potencjalnym zastosowaniu w kosmetykach oraz zapoznanie z perspektywami poszukiwania i wprowadzenia nowych testów alternatywnych oceny bezpieczeństwa kosmetyków (testy oparte o zasadę 3R).

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Znajomość podstawowych mechanizmów procesów molekularnych i biochemicznych komórek oraz zastosowanie substancji pozyskiwanych metodami biotechnolgicznymi w kosmetologii , dermatologii i medycynie estetycznej


Numer efektu

kształcenia

Efekty kształcenia Słuchacz, który zaliczył moduł/przedmiot:


dla programu


01 zna substancje czynne kosmetyków, ich mechanizmy działania oraz pochodzenie (naturalne, syntetyczne, tworzone biotechnologicznie)

K2_WO2 K2_WO3 K2_WO4 K2_WO8

M2_WO1 M2_WO2 M2_WO3

02 zna zakresy stosowania, przeciwwskazania i ograniczenia stosowania substancji czynnych kosmetyków/kosmetyków

K2_WO5 K2_WO6 K2_WO7 K2_W15 K2_W17


03 posiada podstawową wiedzę teoretyczną dotyczącą technik, metod i procedur badań laboratoryjnych w zakresie oceny mechanizmów działania, aktywności i efektywności oraz bezpieczeństwa substancji stosowanych aktywnych kosmetyków/kosmetyków

K2_WO8 K2_W11 K2_W15 K2_W17 K2_W18


04 potrafi zaplanować ocenę aktywności wybranych składników czynnych kosmetyków/kosmetyków z zastosowaniem specjalistycznego sprzętu i aparatury laboratoryjnej

K2_WO6 K2_WO7 K2_W17

M2_UO2 M2_UO5 M2_UO8

05 ma świadomość potrzeby uzupełniania wiedzy specjalistycznej przez całe życie i potrafi dobrać właściwe źródła wiedzy i metody uczenia dla siebie i innych

K2_K01

M2_K01 M2_K02


Numer efektu

kształcenia





01 X

02 X

03 X

04 X

05 X



W1


S1 Regulacje prawne w przemyśle kosmetycznym. 1

S2,S3 Szlaki metaboliczne przebiegające w komórkach skóry uczestniczące w tworzeniu bariery Reina. Synteza ceramidów, NMF, białek koperty korneocytów.

2

S4, S5 Szlaki metaboliczne przebiegające w komórkach skóry właściwej wpływające na tworzenie macierzy pozakomórkowej i nawilżenie skóry. Synteza kolagenu, elastyny oraz glikozaminoglikanów i proteoglikanów.

2

S6 Szlaki metaboliczne przebiegające w komórkach skóry. Melanogeneza. 1

S7, S8 Mechanizm działania substancji aktywnych kosmetyków oraz ich potencjalny negatywny wpływ na metabolizm komórek.

2

S9, S10 Przenikanie składników aktywnych kosmetyków przez skórę. 2

S11, S12 Poprawa transportu transepidermalnego z wykorzystaniem metod chemicznych i fizycznych.

2

S 13, S14 Reakcje niepożądane w odpowiedzi na stosowanie kosmetyków. Alergie kontaktowe, podrażnienia skóry, reakcje fitotoksyczne i fotoalergiczne. Przebarwienia skóry.

2

S15, S16 Metody badań surowców i wyrobów kosmetycznych. 2

S17 Zastosowanie testów na zwierzętach oraz testów aplikacyjnych w ocenie negatywnego działania kosmetyków.

1

S18, S19 Metody alternatywne stosowane w testowaniu składników aktywnych kosmetyków.

2

S20, S21 Metody badania skórnej toksyczności ostrej (Dermal Corrosivity Test Methods): CORROSITEX Skin Corrosivity Test, EpiSkin Skin Corrosivity Test, EpiDerm Skin Corrosivity Test, SkinEthic RHE Skin Corrosivity Test, EST-1000 Skin Corrosivity Test

2

S 22 Metody oceny działania drażniącego na skórę związków chemicznych (Dermal Irritation Test Methods): Testy z zastosowaniem ludzkich ekwiwalentów naskórka (EpiSkin, EpiDerm, SkinEthic).

1

S 23 Metody oceny fototoksyczności (Phototoxicity Test Methods): 3T3 NRU phototoxicity test.

1

S24, S25 Metody oceny skórnej immunotoksyczności (Immunotoxicity (Allergic Contact Dermatitis) Test Methods):

2

Murine local lymph node assay (LLNA) for skin sensitization, Nonradioactive LLNA protocol (LLNA: Brd UELISA), Nonradioactive LLNA protocol (LLNA:DA)

S26, S27 Zastosowanie ekwiwalentów EpiSkin, EpiDerm, EpiDermFT i EPISKIN jako modeli naskórka i pełnej grubości skóry w badaniu mechanizmu działania potencjalnych składników aktywnych kosmetyków

2

S28, S29 Badanie wpływu czynników fizycznych i chemicznych na proces melanogenezy oraz ocena potencjału hamującego enzymy melanogenezy z zastosowanie ekwiwalentu naskórka z melanocytami (MelanoDerm).

2

S30 Tkankowy model skóry łuszczycowej. Badania podstawowe i ocena substancji aktywnych w leczeniu łuszczycy oraz pielęgnacji skóry łuszczycowej.

2

Łącznie 30


C1

Łącznie 0



15.1. Wykład

15.2. Seminarium Wykład konwersatoryjny, dyskusja, klasyczna metoda problemowa

15.3. Ćwiczenia praktyczne


Numer efektu

kształcenia Sposoby weryfikacji Warunki zaliczenia

01 Zaliczenie pisemne opisowe obejmujące wszystkie treści programowe z pytaniami otwartymi w tym problemowymi

Uzyskanie powyżej 59% maksymalnej punktacji z zaliczenia pisemnego









06 Obserwacja , dyskusja Pozytywna samoocena i opinia uczestników zajęć zweryfikowana przez prowadzącego






obecność na zaliczeniu 5

konsultacje 5

łącznie 50

Samodzielna praca słuchacza

przygotowanie do wykładu konwersatoryjnego i dyskusji 30

przygotowanie do seminariów

przygotowanie teoretyczne z treści realizowanych podczas ćwiczeń praktycznych

10

przygotowanie do egzaminu pisemnego z przedmiotu 5

łącznie 45

Łącznie 95



Liczba punktów ECTS, którą słuchacz uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich

2

Liczba punktów ECTS, którą słuchacz uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym

19. Literatura

19.1. Podstawowa 1. Stokłosowa S.: Hodowla komórek i tkanek. PWN, Warszawa 2004. 2. Słomski R. Analiza DNA teoria i praktyka. Wydawnictwo Uniwersytety Medycznego w Poznaniu.

Poznań, 2008.

19.2. Uzupełniająca 1. Guelcher S. A., Hollinger J.O. The Biomedical Engineering Series. An Introduction to Biomaterials.

Taylor &. Francis. 2006 2. Scheper T. Advances in Biochemical Engineering / Biotechnology. Tissue Engineering I. Scaffold

Systems for Tissue Engineering. Springer-Verlag Berlin Heidelberg 2006. 3. Scheper T. Advances in Biochemical Engineering / Biotechnology. Tissue Engineering II. Basics of

Tissue Engineering and Tissue Applications. Springer-Verlag Berlin Heidelberg 2006. 4. Hench Larry L., Jones Julian R.: Biomaterials, artificial organs and tissue engineering. Woodhead

Publishing Limited. England 2005. 5. IkadaY. Tissue Engineering. Fundamentals and Applications.

Interface Science and Technology . Vol.8 Suzuka University of Medical Science. Suzuka Japan 2006.

6. Park Joon B., Bronzino Joseph D. Biomaterials. Principles and Applications. CRC Press, Boca Raton, FL, 2000.

7. Vunjak – Novakovic Gordana, Freshney R. I. Culture of cells for tissue engineering. John Wiley & Sons, Inc., 2006.





Pracownia kosmetyczna oraz Pracownia hodowli komórkowych Zakład Kosmetologii Katedry Kosmetologii ul. Kasztanowa 3 41-200 Sosnowiec


Zakład Kosmetologii Katedry Kosmetologii ul. Kasztanowa 3 41-200 Sosnowiec

20.5. Inne


Efekt 01 poniżej 60% maksymalnej punktacji

60% - 76% maksymalnej punktacji

77% - 84% maksymalnej punktacji)


















Efekt 06 świadomie nie przestrzega podstawowych norm etycznych

przestrzega podstawowe normy etyczne

przestrzega nie tylko podstawowe normy etyczne, jak również informuje o możliwościach podjęcia innych strategii

przestrzega nie tylko podstawowe normy etyczne, jak również informuje o możliwościach podjęcia innych strategii informując o możliwych konsekwencjach

* ocena celująca – wiedza i umiejętności wykraczają poza wymagania określone dla oceny 5 „bardzo dobry”

Karta przedmiotu





6. Nazwa modułu: Biomedyczny Nazwa przedmiotu: BIOKOSMECEUTYKI I BIOFARMACEUTYKI

7. Status przedmiotu: do wyboru

8. Jednostka realizująca przedmiot: Zakład Biotechnologii i Inżynierii Genetycznej

9. Prowadzący przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Dr hab. n. med. Ilona Bednarek, [email protected]

10. Cel kształcenia: Celem przedmiotu jest zapoznanie teoretyczne z możliwościami oraz metodami biotechnologicznego pozyskiwania składników czynnych (pochodzących z całych organizmów, jak i produktów ich metabolizmu) wykorzystywanych w biotechnologii, kosmetologii, farmacji i medycynie. Zapoznanie z zasadami bioprodukcji substancji czynnych.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Student powinien posiadać zaliczenie z kursów: mikrobiologia, biochemia, inżynieria genetyczna i biotechnologia leków.


Numer efektu

kształcenia



dla programu


01 Wymienia i charakteryzuje procesy biotechnologiczne prowadzące do otrzymania surowców wykorzystywanych w biotechnologii, kosmetologii, farmacji i medycynie.

K1_W04 K1_W05 K1_W06 K1_W18 K1_W25 K1_W34 K1_W35 K1_W43 K1_W44 K1_U06 K1_U37

M1_W01 M1_W03 M1_W05 M1_W10 M1_U01 M1_U10

02 Rozróżnia bioprocesy i procesy syntezy chemicznej, wskazuje ich etapy, zastosowanie oraz wady i zalety.

K1_W06 K1_W07 K1_W08 K1_W18 K1_W25 K1_W34 K1_W35 K1_W36 K1_W37 K1_W42 K1_W43 K1_U32 K1_U41

M1_W01 M1_W03 M1_W05 M1_W10 M1_U09 M1_U10


03 Charakteryzuje właściwości składników aktywnych wykorzystywanych w biotechnologii, kosmetologii, farmacji i medycynie.

K1_W01 K1_W03 K1_W18 K1_U09

M1_W01 M1_W03 M1_U01

04 Znajduje zastosowanie składników aktywnych pochodzenia biotechnologicznego w preparatach medycznych, farmaceutycznych i kosmetycznych.

K1_W01 K1_W18 K1_W43

M1_W01 M1_W03

05 Opisuje metody wykorzystywane do oceny czystości i aktywności substancji pochodzenia mikrobiologicznego.

K1_W08 K1_W09 K1_W10

M1_W01

06 Korzysta z dostępnych źródeł informacji i interpretuje dane zawarte w publikacjach naukowych. Samodzielnie przygotowuje i przedstawia prezentację na podstawie wyszukanych danych.

K1_W24 K1_W45 K1_U21 K1_U22 K1_U44 K1_U45 K1_U46 K1_U47 K1_U49 K1_K01 K1_K13 K1_K15 K1_K16

M1_W04 M1_U06 M1_U12 M1_U13 M1_U14 M1_K01 M1_K07 M1_K08







01 x

02 x

03 x

04 x

05 x

06 x



łącznie 0


S1

Podstawy bioprocesów służących do produkcji surowców czynnych wykorzystywanych w biotechnologii, kosmetologii, farmacji i medycynie. Wprowadzenie do mikrobiologii przemysłowej. Porównanie klasycznych metod syntezy chemicznej z technologią bioprocesową.

3

S2

Przykłady surowców kosmetycznych wytwarzanych biotechnologicznie. Technologie prowadzące do otrzymywania wybranych bioproduktów: kwasów organicznych, polisacharydów, aminokwasów, związków peptydowych, enzymów i czynników wzrostowych dla komórek.

6

S3

Przykłady surowców otrzymywanych biotechnologicznie wykorzystywanych w farmacji i medycynie. Technologie prowadzące do otrzymywania wybranych bioproduktów: preparaty krwiozastępcze, biomateriały, białka rekombinantowe.

6

S4 Komórki macierzyste i ich produkty. 3

S5 Związki o działaniu napinającym, natłuszczającym i zwiększającym uwodnienie otrzymywane metodami biotechnologicznymi.

3

S6

Wprowadzenie do nanaobiotechnologii. Zapoznanie z nano- i mikrostrukturami stosowanymi w kosmetykach i farmaceutykach (nanosfery, mikrosfery). Zapoznanie z technikami używanymi do wytwarzania nanostruktur stosowanych w kosmetologii i medycynie.

3

S7

Mikrobiologiczne zanieczyszczenia surowców oraz produktów kosmetycznych i farmaceutycznych w świetle prowadzenie bioprocesu. Kryteria czystości mikrobiologicznej kosmetyków i farmaceutyków oraz konsekwencje ich skażenia mikrobiologicznego.

3

S8 Produkty medyczne, farmaceutyczne i kosmetyczne zawierające surowce otrzymywane biotechnologicznie.

3

Łącznie 30

14.3. Forma zajęć: ćwiczenia

łącznie 0



15.1. Wykład -

15.2 Seminarium Prelekcja, pokaz, dyskusja problemowa, analiza problemowa, prezentacja multimedialna

15.3 Ćwiczenia -




01-05 Kolokwium zaliczeniowe weryfikujące wiedzę teoretyczną

Uzyskanie co najmniej 60% poprawnych odpowiedzi z kolokwium.

06 Przygotowanie prezentacji multimedialnej na wskazany temat

Przedstawienie prezentacji i aktywny udział w dyskusji.





udział w konsultacjach 15

łącznie 45

Samodzielna praca studenta:

przygotowanie prezentacji multimedialnej i wystąpienia ustnego

10

przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego 20

łącznie 30

Łącznie 75




2


1

19. Literatura

19.1. Podstawowa 1. Koslowski A. Biotechnology in Cosmetics: Concepts, Tools and Techniques. Allured Publishing

Corporation 2007.

2. Bednarski W, Fiedurek J (red.). Podstawy biotechnologii przemysłowej. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2007.

3. Ratledge C, Kristiansen B (red.). Podstawy biotechnologii. PWN, Warszawa 2011 4. Chmiel A. Biotechnologia. Podstawy mikrobiologiczne i biochemiczne. PWN, Warszawa 1998. 5. Red. Bednarek I. Podstawowe zagadnienia z obszaru biotechnologii farmaceutycznej. SUM Katowice

2007.

19.2. Uzupełniająca

1. Wybrane publikacje z prasy branżowej. 20. Inne przydatne informacje o przedmiocie

20.1. Liczebność grup Ustalana zarządzeniami J.M. Rektora

20.2. Materiały do zajęć Wybrane materiały w formie elektronicznej umieszczane są na stronie internetowej Zakładu.

20.3. Miejsce odbywania się zajęć Ustalane przez Dziekanat lub sala ćwiczeń Zakładu Biotechnologii i Inżynierii Genetycznej

20.4. Miejsce i godzina konsultacji Zakład Biotechnologii i Inżynierii Genetycznej SUM. Ustalane indywidualnie z prowadzącymi zajęcia

20.5. Inne Bieżące ogłoszenia na stronie Zakładu: http://biotechnologia.sum.edu.pl (zakładka: studenci)



Efekt 01 Student nie potrafi

wymienić

i scharakteryzować

podstawowych

procesów

biotechnologicznych

prowadzących do

otrzymania

surowców

wykorzystywanych

w biotechnologii,

kosmetologii,

farmacji i medycynie

lub/i

Student nie jest

obecny na

wszystkich

godzinach

seminaryjnych.

Student potrafi

wymienić procesy

biotechnologiczne

prowadzące do

otrzymania

surowców

wykorzystywanych

w biotechnologii,

kosmetologii,

farmacji

i medycynie.

Student potrafi

wymienić

i scharakteryzować

procesy

biotechnologiczne

prowadzące do

otrzymania

surowców

wykorzystywanych

w biotechnologii,

kosmetologii,

farmacji

i medycynie.

Student bezbłędnie

wymienia

i dokładnie

charakteryzuje

procesy

biotechnologiczne

prowadzące do

otrzymania

surowców

wykorzystywanych

w biotechnologii,

kosmetologii,

farmacji

i medycynie.

Efekt 02 Student nie

rozróżnia

bioprocesów

i procesów syntezy

chemicznej, nie

potrafi wskazać ich

Student potrafi

rozróżnić bioprocesy

i procesy syntezy

chemicznej. Potrafi

wymienić przykłady

zastosowania oraz

Student potrafi

wyjaśnić różnice

pomiędzy

bioprocesami

a procesami syntezy

chemicznej. Potrafi

Student doskonale

wskazuje

i charakteryzuje

wszystkie różnice

pomiędzy

bioprocesami

etapów

i zastosowań,

wad i zalet

lub/i

Student nie jest

obecny na

wszystkich

godzinach

seminaryjnych.

kilka wad i zalet

bioprocesów

i procesów syntezy

chemicznej.

wymienić wszystkie

wady i zalety

bioprocesów

w porównaniu

z klasyczną

technologią syntezy

chemicznej.

a procesami syntezy

chemicznej. Rozumie

i wyjaśnia ciąg

przyczynowo –

skutkowy ich wad

i zalet.


scharakteryzować

właściwości

składników

aktywnych

wykorzystywanych

w biotechnologii,

kosmetologii,

farmacji i medycynie

lub/i

Student nie jest

obecny na

wszystkich

godzinach

seminaryjnych.

Student potrafi

krótko

scharakteryzować

niektóre właściwości

składników

aktywnych

wykorzystywanych

w biotechnologii,

kosmetologii,

farmacji

i medycynie.

Student potrafi

scharakteryzować

wszystkie

właściwości

składników

aktywnych

wykorzystywanych

w biotechnologii,

kosmetologii,

farmacji

i medycynie.

Student potrafi

szczegółowo

scharakteryzować

i omówić wszystkie

właściwości

składników

aktywnych

wykorzystywanych

w biotechnologii,

kosmetologii,

farmacji

i medycynie.

Efekt 04 Student nie zna

zastosowania

składników

aktywnych

pochodzenia

biotechnologicznego

w preparatach

medycznych,

farmaceutycznych

i kosmetycznych

lub/i

Student nie jest

obecny na

wszystkich

godzinach

seminaryjnych.

Student posiada

ogólną wiedzę na

temat zastosowania

składników

aktywnych

pochodzenia

biotechnologicznego

w preparatach

medycznych,

farmaceutycznych

i kosmetycznych.

Student dobrze

wskazuje i opisuje

przykłady

zastosowania

składników

aktywnych

pochodzenia

biotechnologicznego

w preparatach

medycznych,

farmaceutycznych

i kosmetycznych.

Student potrafi

doskonale

wskazywać

i charakteryzować

zastosowanie

składników

aktywnych

pochodzenia

biotechnologicznego

w preparatach

medycznych,

farmaceutycznych

i kosmetycznych.

Efekt 05 Student nie zna

metod oceny

czystości

i aktywności

substancji

pochodzenia

Student potrafi

wymienić metody

wykorzystywane do

oceny czystości

i aktywności

substancji

Student potrafi

wymienić metody

wykorzystywane do

oceny czystości

i aktywności

substancji

Student bezbłędnie

wskazuje i

charakteryzuje

metody pozwalające

na ocenę czystości

i aktywności

mikrobiologicznego

lub/i

Student nie jest

obecny na

wszystkich

godzinach

seminaryjnych.

pochodzenia

mikrobiologicznego.

pochodzenia

mikrobiologicznego.

substancji

pochodzenia

mikrobiologicznego.


korzystać z

dostępnych źródeł

informacji oraz

interpretować

danych zawartych

w publikacjach

naukowych. Nie

przygotowuje

prezentacji lub

przygotowuje

prezentację bez

zrozumienia tematu

lub nie na temat. Nie

bierze udziału

w dyskusji, nie

potrafi

odpowiedzieć na

zadawane mu

pytania

lub/i

Student nie jest

obecny na

wszystkich

godzinach

seminaryjnych.

Student korzysta

z dostępnych źródeł

informacji

i interpretuje dane

zawarte

w publikacjach

naukowych.

Poprawnie

przygotowuje

prezentację na

zadany temat. Bierze

udział w dyskusji.

Student z łatwością

korzysta

z dostępnych źródeł

informacji,

bezbłędnie

interpretuje dane

zawarte

w publikacjach

naukowych.

Starannie

przygotowuje

prezentacje

wybierając

najistotniejsze

informacje

świadczące

o zrozumieniu

tematu. Umiejętnie

przekazuje wiedzę

słuchaczom. Bierze

aktywny udział

w dyskusji.

Student

samodzielnie

wyszukuje i świetnie

interpretuje

informacje

i publikacje naukowe

na zadany temat.

Starannie

przygotowuje

prezentacje

wybierając

najistotniejsze

informacje

świadczące

o zrozumieniu

tematu. Umiejętnie

przekazuje wiedzę

słuchaczom. Bierze

aktywny udział w

dyskusji. Potrafi

odpowiedzieć na

zadawane mu

pytania.


dobry”

Karta przedmiotu



2. Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia 3. Forma studiów: studia stacjonarne


6. Nazwa modułu: Moduł molekularno-biochemiczny Nazwa przedmiotu: Mikromacierze w diagnostyce genetycznej


8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot:

Katedra i Zakład Biologii Molekularnej, ul. Jedności 8, 41-206 Sosnowiec, tel. (0-32) 364-10-20, e-mail: [email protected], http://www.biolmol.sum.edu.pl

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail):

Prof. dr hab. n. med. Urszula Mazurek, [email protected]

10. Cel kształcenia: Zapoznanie studentów z techniką mikromacierzy w analizie genomu, transkryptomu i proteomu. Opanowanie umiejętności korzystania z biomedycznych baz danych i przerowadzania analizy danych uzyskiwanych techniką mikromacierzy z wykorzystaniem narzędzi bioinformatycznych oraz opanowanie umiejętności interpretacji otrzymanych wyników.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Wiedza z zakresu: biologii molekularnej z elementami diagnostyki molekularnej oraz biochemii. Umiejętności: planowanie i przeprowadzanie badań technikami biologii molekularnej. Inne kompetencje: Potrafi rozwiązywać najczęstsze problemy związane z wykonywaniem pracy zawodowej.


Numer efektu

kształcenia



dla programu


01 Zna budowę i funkcje biologiczne kwasów nukleinowych i białek. Zna główne szlaki metaboliczne, powiązania oraz mechanizmy utrzymania homeostazy

K1_W03 K1_W13

M1_W01 M1_W02

02 Wykazuje znajomość metod ekstrakcji kwasów nukleinowych i białek oraz metod oceny jakościowej i ilościowej ekstraktów oraz metod wyznaczania genomów, transkryptomów i proteomów. Potrafi wykorzystać mikromacierze do poszukiwania nowych substancji leczniczych. Ma wiedzę na temat błędów w wykonywaniu prowadzonych badań.

K1_W08 K1_W19 K1_W25 K1_U11

M1_W01 M1_W03 M1_W05 M1_U02

03 Zna zasady pracy techniką mikromacierzy oligonukleotydowych oraz podstawowe metody badania, genomów, transkryptomów i potrafi posługiwać się podstawowymi metodami biologii molekularnej Potrafi poprawnie interpretować otrzymane wyniki i przeprowadzić ich walidację. Potrafi zabezpieczyć materiał biologiczny do analizy transkryptomu i rozpoznać zjawisko kontaminacji

K1_W16 K1_W19 K1_U10 K1_U11 K1_U25

M1_W03 M1_W03 M1_U01 M1_U02 M1_U07


Numer efektu

kształcenia





http://www.biolmol.sum.edu.pl/


01 X

02 X

03 X



Łącznie

14.2. Forma zajęć: …

S1 Zastosowanie mikromacierzy DNA w genomice strukturalnej i funkcjonalnej : Mikromacierze w diagnostyce i w terapii

2

S2 Mikromacierze dna – nowe narzędzie w wykrywaniu ksenobiotyków aktywnych biologicznie

4

S3 Zastosowanie mikromacierzy DNA w genomice strukturalnej i funkcjonalnej. Mikromacierze statyczne i mikromacierze przepływowe

4

S4 Mikromacierze wykrywające miejsca łączenia eksonów Macierze reprezentujące eksony (ang. exon arrays)

4

S5 Mikromacierze równomiernie pokrywające genom, zwane mikromacierzami dachówkowymi

4

S6 Zalety mikromacierzy CGH w porównaniu z klasyczną hybrydyzacją do chromosomów. Porównawcza hybrydyzacja genomowa – CGH

4

S7 Typy mikromacierzy białkowych: mikromacierze przeciwciał, mikromacierze antygenowe i mikromacierze GPC

4

S8

Typy nośników stałych dla mikromacierzy. TMA – ang. tissue microarrays – mikromacierze tkankowe. Bioinformatyka w analizie wyników otrzymywanych techniką mikromacierzy.

4

Łącznie 30

14.3. Forma zajęć: Ćwiczenia laboratoryjne i praktyczne

Łącznie



15.1. Wykład

15.2. Seminaria symulacje, metody przypadków, metody sytuacyjne, dyskusje dydaktyczne

15.3. Ćwiczenia


Numer efektu


01 Zadania otwarte Test zaliczeniowy


03 Projektowanie badań techniką mikromacierzy w zależności od postawionego problemu

Akceptacja projektu






Udział w teście zaliczeniowym 2

Łącznie 42


przygotowanie do seminariów 20h

Przygotowanie do testu zaliczeniowego 10h

Łącznie 30

Łącznie 72




3


19. Literatura

19.1. Podstawowa

1. T.A. Brown: Genomy, PWN, Warszawa 2009

2. R.Kordek, AK. Bednarek: Mikromacierze DNA w badaniach raka piersi; Onkologia w Praktyce

Klinicznej, tom 1, nr 1, 10-17.

3. M. Karczmarczyk, M. Bartoszcze: Mikromacierze DNA – nowe narzędzie w wykrywaniu czynników

biologicznych, Przegląd Epidemiol. 2006; 60: 803-811.

4. Affymetrix: GeneChip Expression Analysis Technical Manual

5. Affymetrix: Microarray Suite 5.1 User’s Guide

6. AD.Baxevanis, BFF Ouellette: Bioinformatyka. Podręcznik do analizy genów i białek, PWN, Warszawa

2004

7. PG Higgs, TK Attwood. Bioinformatyka i ewolucja molekularna PWN, Warszawa 2008


1.Richard J. Epstein Biologia molekularna człowieka. Wydawnictwo Czelej 2006 2. JM Berg, JL Ttymoczko, Lubert Stryer Biochemia. Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2009 3. J. Bal Biologia molekularna w medycynie Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2008


20.1. Liczebność grup Grupa seminaryjna maksymalnie 20 osób

20.2. Materiały do zajęć zagadnienia do przygotowania na seminaria, publikacje z czasopism naukowych, podręczniki


Sosnowiec, ul. Jedności 8


Sosnowiec, ul. Jedności 8, zgodnie z harmonogramem dostępnym na stronie Katedry i Zakładu Biologii Molekularnej Godziny konsultacyjne ustalone przez studentów z prowadzącym zajęcia

20.5. Inne



Efekt 01 Efekt 02




poniżej 90% poprawnych odpowiedzi w teście

Efekt 03

Potrafi wyznaczyć profil aktywności transkrypcyjnej wybranych genów. Potrafi posługiwać się naukowymi bazami internetowymi potrafi wyszukać

potrzebne informacje, znaleźć konserwowaną lub zmienną sekwencje

nukleotydową i zaprojektować startery do analizy modyfikacji

potranskrypcyjnej


dobrą

Karta przedmiotu





6. Nazwa modułu: Moduł molekularno – biochemiczny Nazwa przedmiotu: Techniki hybrydyzacji w diagnostyce molekularnej


8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Katedra i Zakład Biologii Molekularnej, ul. Jedności 8, 41-206 Sosnowiec, tel. (0-32) 364-10-20, e-mail: [email protected], http://www.biolmol.sum.edu.pl


Prof. Urszula Mazurek [email protected] 10. Cel kształcenia: Opanowanie przez studenta wiedzy i umiejętności w zakresie podstawowych zasad planowania i przeprowadzania badań diagnostycznych technikami hybrydyzacji kwasów nukleinowych

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Wiedza z zakresu: biologii molekularnej z elementami diagnostyki molekularnej oraz biochemii. Umiejętności: planowanie i przeprowadzanie badań technikami biologii molekularnej. Inne kompetencje: Potrafi rozwiązywać najczęstsze problemy związane z wykonywaniem pracy zawodowej.


Numer efektu

kształcenia



dla programu


01 Definiuje i opisuje metody badań stosowane w diagnostyce molekularnej. Zna uwarunkowania prawne i etyczne w pracy z materiałem biologicznym

K1_W16 K1_W30 K1_W31

M1_W03 M1_W08 M1_W08

02 Planuje proces diagnostyczny z wykorzystaniem technik biologii molekularnej; dobiera metody badań molekularnych stosownie do problemu diagnostycznego, wskazuje metody weryfikacji wyników w przebiegu analizy molekularnej

K1_W18 K1_W19 K1_U40 K1_K12

M1_W03 M1_W03 M1_U10 M1_K06


Numer efektu

kształcenia




praktyczne Inne e-learning

01 X

02 x



W1

Łącznie godzin 0


S1 Hybrydyzacja w metodach detekcji DNA i RNA we współczesnej diagnostyce medycznej Hybrydyzacja kanapkowa – hybrydyzacja w wyniku konkurencji między sondami

2


S2 Preparatyka sond hybrydyzacyjnych Metody enzymatyczne wprowadzania znaczników do cząsteczek kwasów nukleinowych

4

S3 Hybrydyzacja in situ IS i FISH 4

S4 Hybrydyzacja do chromosomu in situ –porównawcza hybrydyzacja genomowa (CGH)

4

S5 Hybrydyzacja do pojedynczej komórki bakterii 4

S6 Hybrydyzacja do tkanki in situ 4

S7 Genomowa hybrydyzacja jako narzędzie taksonomiczne 4

S8 Hybrydyzacja w technologiach miniaturyzacji - mikromacierze 4

Łącznie 30

14.3. Forma zajęć: ćwiczenia …

Łącznie 0



15.1.seminaria wykłady informacyjne, konwersatoria, dyskusje problemowe, metody przypadków


Numer efektu


01 Zadania zamknięte Test zaliczeniowy






obecność na teście zaliczeniowym 2

Konsultacje 10

łącznie 42


Przygotowanie do zajęć 18

Przygotowanie do testu zaliczeniowego 10

łącznie 28

Łącznie 70




3


19. Literatura

19.1. Podstawowa 1. Słomski R. (red.): Przykłady analiz DNA. Wydawnictwo Akademii Rolniczej, Poznań 2004 2. Słomski R. (red.): Analiza DNA teoria i praktyka. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego, Poznań 2008 3. Bal J. (red): Biologia molekularna w medycynie, elementy genetyki klinicznej. PWN, Warszawa 2006

19.2. Uzupełniająca 1. Pierzchalski P, Zazula M, Stój A, Wójcik P, Sińczak-Kuta A, Klimkowska A. Czy onkologiczna diagnostyka

molekularna jest potrzebna? Kardiochirurgia i Torakochirurgia Polska 2009; 6 (1): 65-67

2. Bartkowiak J. Badania molekularne w rozpoznawaniu i różnicowaniu chorób zakaźnych. Przegl

Epidemiol 2003;57:381-9

3. Kozak-Cięszczyk M. Diagnostyka molekularna w parazytologii. KOSMOS 2005; 54 (1):49–60

4. Dmitrzak-Węglarz M, Hauser J. Wykorzystanie badań proteomicznych w poszukiwaniu markerów

biologicznych dla chorób psychicznych. Psychiatria 2006; 3 (3):118–127


20.1. Liczebność grup Grupa seminaryjna maksymalnie 20 osób

20.2. Materiały do zajęć zagadnienia do przygotowania na seminaria, podręczniki, piśmiennictwo źródłowe


Sosnowiec, ul. Jedności 8


Sosnowiec, ul. Jedności 8, zgodnie z harmonogramem umieszczonym na stronie internetowej Katedry Godziny konsultacyjne ustalone przez studentów z prowadzącym zajęcia

20.5. Inne



Efekt 01 Efekt 02





Karta przedmiotu





6. Nazwa modułu: molekularno-biochemiczny Nazwa przedmiotu: Modelowanie struktury przestrzennej cząsteczek związków chemicznych i dużych

biocząsteczek 7. Status modułu/przedmiotu: do wyboru

8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Zakład Chemii Ogólnej i Nieorganicznej Katedra Chemii Ogólnej i Analitycznej

9. Prowadzący moduł/przedmiot: dr hab. Wojciech Baran e-mail: [email protected]

10. Cel kształcenia: Wykorzystanie modelowania molekularnego jako wsparcia badań eksperymentalnych

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Posiadanie wiedzy teoretycznej z zakresu chemii ogólnej, nieorganicznej, organicznej oraz biologii





dla programu


01

potrafi rysować strukturę związków chemicznych w wymiarze 2D, tworzyć jej trójwymiarową strukturę przestrzenną oraz przeprowadzić jej energetyczną minimalizację

K1_W03 K1_U31 K1_U45 K1_K06 K1_K07

M1_W01 M1_U08 M1_U12 M1_K04 M1_K04

02

potrafi uzyskać z internetowych baz danych strukturę dużej biocząsteczki na podstawie jej nazwy lub identyfikatora struktury, zaprezentować różne formy graficzne jej struktury

K1_W24 K1_W45 K1_U09

M1_W04 - M1_U01

03

potrafi wyznaczyć niektóre właściwości cząsteczki (np. długości wiązań, kąty między wiązaniami, potencjały cząsteczkowe), określić oddziaływania między atomami (np. wiązania wodorowe) wewnątrzcząsteczkowe i między cząsteczkami

K1_W24, K1_W45 K1_U23 K1_U31 K1_U45

M1_W04 - M1_U06 M1_U08 M1_U12

04

posiada znajomość obsługi komputera w zakresie przygotowania prezentacji, gromadzenia danych i podstaw grafiki komputerowej

K1_U23 K1_U21 K1_W09

M1_U06 M1_U06 M1_W01







01 x

02 x

03 x

04 x

05 x

06 x


14.1. Forma zajęć: Ćwiczenia praktyczne

C1

Omówienie i prezentacja programów komputerowych do tworzenia

struktury cząsteczki (struktury 2D i 3D); internetowe bazy (on-line)

chemicznych struktur związków chemicznych w tym leków i ich właściwości

fizykochemicznych; internetowe bazy (on-line) krystalicznych struktur

biocząsteczek (białka, DNA) (nauczyciel)

5

C2

Omówienie i prezentacja programów komputerowych do badania

oddziaływania pomiędzy związkiem chemicznym i biocząsteczką

(nauczyciel) 5

C3 Pozyskiwanie programów udostępnianych w ramach licencji open source

zdolnych do przetwarzania danych w formacie PDB (nauczyciel) 5

C4

Przeprowadzenie procesu dokowania. Ocena otrzymanych kompleksów

pod względem oddziaływań międzycząsteczkowych pomiędzy lekiem i

biocząsteczką (nauczyciel)

5

C5

Samodzielne wykonanie przez studenta ćwiczenia, na podstawie

omówionych wcześniej tematów i poleceń przygotowanych przez

nauczyciela w postaci krótkiej instrukcji

5

C6

Kontynuacja ćwiczenia 5, przygotowanie prezentacji z uzyskanych wyników

w programie PowerPoint (możliwe korzystanie przez studentów z własnych

komputerów przenośnych)

5

Łącznie 30




Prezentacja dostępnych dla studenta programów komputerowych i ich obsługi, na poziomie koniecznym do zrealizowania tematu ćwiczenia; komputery z dostępem do internetu




01 Narysowanie struktury chemicznej cząsteczki w

wymiarze 2D i 3D; uzyskanie struktury chemicznej

związku i leku za pomocą wybranej internetowej bazy

danych.

Uzyskanie minimum 60 % poprawnej odpowiedzi, odpowiedź w formie pliku komputerowego

02 Uzyskanie zadanej struktury biocząsteczki z wybranej

internetowej bazy danych


03 Omówienie budowy kompleksu lek-bioczasteczka uzyskanego z wybranej bazy internetowej i uzyskanego podczas ćwiczeń praktycznych




udział w ćwiczeniach praktycznych 6 x 5h=30h

udział w konsultacjach 5 x 2h=10h

łącznie 40 przygotowanie do ćwiczeń 5 x 2h=10

przygotowanie sprawozdań 5 x 4h=20

łącznie 30

Łącznie 70




1,74


1,2

19. Literatura

19.1. Podstawowa 1. D. Steinhilber, M. Schubert-Zsilavecz, H.J. Roth. Chemia medyczna. Warszawa: MedPharmPolska; 2013: 1-

25. 2. S. Polak, B. Wiśniowska Modelowanie komputerowe w badaniach nad lekiem - projektowanie i

poszukiwanie cząsteczki aktywnej, ocena właściwości fizykochemicznych oraz aktywności biologicznej. Farm. Pol. 2009; 65 (3) 214-223.

3. B. Wiśniowska, S. Polak Modelowanie komputerowe w badaniach nad lekiem - przewidywanie potencjalnych działań toksycznych. Farm. Pol. 2009: 65 (6), 445-452.

4. L.P. Graham. Chemia medyczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne PWN, 2003: 179-231


1. A. Bielański. Podstawy chemii nieorganicznej. Tom I, II. Wydanie szóste, uaktualnione, Wydawnictwo

Naukowe PWN, 2013 (copyright 2008) 2. J. D. Lee. Zwięzła chemia nieorganiczna. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997 3. P.A. Cox. Chemia nieorganiczna. Krótkie wykłady, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa, 2003 4. L. Jones, P. W. Atkins. Chemia ogólna. Cząsteczki, materia, reakcje. Tom 1. PWN Warszawa 2009, 5. T. Kędryna. Chemia ogólna z elementami biochemii. Wydawnictwo ZamKor, Kraków 2004


20.1. Liczebność grup 10 - 20

20.2. Materiały do zajęć sprzęt komputerowy ze standardowym oprogramowaniem oraz wskazówki do ćwiczeń w formie instrukcji

20.3. Miejsce odbywania się zajęć Sala seminaryjna wyposażona w sprzęt audio-wideo z dostępem do internetu

20.4. Miejsce i godzina konsultacji Zgodnie z harmonogramem 2 godz zegarowe 1 raz w tygodniu

20.5. Inne Koło STN indywidualna praca z nauczycielem akademickim, udział w profesjonalnych badaniach naukowych prezentacja wyników tych badań na studenckich zjazdach naukowych



Efekt 01 Otrzymuje student, który nie przyswoił podstawowe umiejętności, nie potrafi nawet z pomocą prowadzącego zajęcia rozwiązać najprostszych zadań

Otrzymuje student, który przyswoił podstawowe umiejętności, potrafi z pomocą prowadzącego zajęcia rozwiązać proste zadania

Otrzymuje student, który przyswoił wiedzę i umiejętności w stopniu dobrym, potrafi samodzielnie rozwiązać większość stawianych problemów

Otrzymuje student, który przyswoił pełny zakres wiedzy i umiejętności, potrafi samodzielnie rozwiązać złożone zadania i problemy

Karta przedmiotu





6. Nazwa modułu: Moduł biotechnologiczny Nazwa przedmiotu: Mikrobiologia sanitarna



9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Dr hab. n. med. Tomasz Wąsik, prof. nadzw. SUM; [email protected]

10. Cel kształcenia: Zdobycie przez studentów wiedzy z zakresu źródeł i zagrożeń spowodowanych przez zanieczyszczenie mikrobiologiczne powietrza, wody, gleby, żywności i środków farmaceutycznych, ich eliminacji, wymagań dytyczących higieny warunków produkcji oraz badania mikrobiologicznego próbek z otaczającego środowiska i produkcji przemysłowej.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: znajomość mikrobiologii ogólnej





dla programu


01 Zna zasady prowadzenia diagnostyki mikrobiologicznej pod kątem analizy sanitarnej otoczenia i próbek środowiskowych

K1_W19 M1_W03

02 Zna zagrożenia i konsekwencje zdrowotne związane z mikrobiologicznym zanieczyszczeniem środowiska

K1_W20 M1_W04

03 Zna zasady pracy w laboratorium mikrobiologicznym pod kątem analizy sanitarnej otoczenia i próbek środowiskowych

K1_W32 M1_W09


Numer efektu

kształcenia





01 x

02 x

03 x



S1

Mikrobiologiczne badanie powietrza i powierzchni płaskich. Analiza bakteriologiczna powietrza do celów sanitarnych. Badanie mikrobiologiczne powietrza metodą sedymentacyjną. Kontrola skażenia bakteriologicznego powierzchni płaskich metodą wymazów.

6

S2 Analiza sanitarna wody. Badanie bakteriologiczne wody dla celów sanitarnych. Wskaźniki zanieczyszczenia bakteriologicznego wody: indeks/miano.

6


S3 Analiza sanitarna gleby. Źródła zanieczyszczenia mikrobiologicznego gleby. Badanie bakteriologiczne gleby dla celów sanitarnych.

6

S4

Mikrobiologiczna czystość produktów farmaceutycznych. Badanie jałowości i czystości mikrobiologicznej preparatów farmaceutycznych wg Farmakopei. Podział leków pod względem wymagań mikrobiologicznych. Pobieranie i przygotowanie prób do badań. Badania jakościowe i ilościowe preparatów farmaceutycznych. Badanie mikrobiologiczne wody używanej do celów farmaceutycznych.

6

S5 Mikrobiologiczna analiza żywności. Techniki pobierania próbek żywności do badań mikrobiologicznych, ich transport i przechowywanie. Jakościowe i ilościowe badanie mikrobiologiczne próbek żywności.

6

Łącznie 30


15.1. Seminarium

Metoda podająca: prelekcja / Metoda problemowa: dyskusja dydaktyczna


Numer efektu




03 Kolokwium pisemne (zadania otwarte), ocena studenta na ćwiczeniach i egzamin ustny

Minimum 60%





konsultacje 5


łącznie 38



przygotowanie do kolokwium 15

łącznie 35

Łącznie 73




2

Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym 1

19. Literatura

19.1. Podstawowa 3. Murray P., Rosenthal K., Pfaller M. Mikrobiologia. Elsevier, Urban and Partner, 2011. 4. Kayser F., Bienz K., Eckert J., Zinkernagel R. Mikrobiologia lekarska. PZWL, 2007 5. Błaszczyk M.K. Mikrobiologia środowisk. PWN Warszawa 2010 6. Libudzisz Z., Kowal K.: Mikrobiologia techniczna. Tom I i II. Wydaw. Politech. Łódzkiej, Łódź 2009.

19.2. Uzupełniająca 3. Salyers A.A., Whitt D.D.: Mikrobiologia: różnorodność, chorobotwórczość i środowisko. PWN,

Warszawa 2005.



20.2. Materiały do zajęć Zeszyt, długopis.

20.3. Miejsce odbywania się zajęć Seminaria/Ćwiczenia: sala nr 212, Katedra i Zakład Mikrobiologii i Wirusologii - ul. Jagiellońska 4, Sosnowiec

20.4. Miejsce i godzina konsultacji Katedra i Zakład Mikrobiologii i Wirusologii, ul. Jagiellońska 4, Sosnowiec. Godziny konsultacyjne ustalone przez studentów z prowadzącym zajęcia

20.5. Inne



01 Nie spełnia wymagań na ocenę dostateczną

Wymienia podstawowe etapy diagnostyki mikrobiologicznej bez podania ich charakterystyki

Wymienia podstawowe etapy diagnostyki mikrobiologicznej z podaniem i omówieniem ich podstawowej charakterystyki

Wymienia etapy diagnostyki mikrobiologicznej z podaniem i omówieniem ich charakterystyki oraz procedurą wykonania


Wymienia podstawowe zagrożenia i konsekwencje zdrowotne związane z mikrobiologicznym zanieczyszczeniem środowiska bez podania ich charakterystyki

Wymienia podstawowe zagrożenia i konsekwencje zdrowotne związane z mikrobiologicznym zanieczyszczeniem środowiska z podaniem i omówieniem ich podstawowej charakterystyki

Wymienia zagrożenia i konsekwencje zdrowotne związane z mikrobiologicznym zanieczyszczeniem środowiska z podaniem i omówieniem ich szczegółowej charakterystyki


Zna tylko podstawowe zasady pracy w laboratorium mikrobiologicznym pod kątem analizy sanitarnej otoczenia i próbek środowiskowych bez charakterystyki ich praktycznego wykorzystania

Zna zasady pracy w laboratorium mikrobiologicznym pod kątem analizy sanitarnej otoczenia i próbek środowiskowych z ogólną charakterystyką ich praktycznego wykorzystania

Zna zasady pracy w laboratorium mikrobiologicznym pod kątem analizy sanitarnej otoczenia i próbek środowiskowych ze szczegółową charakterystyką ich praktycznego wykorzystania

Karta przedmiotu





6. Nazwa modułu: Moduł biotechnologiczny przedmiotu: Mikroorganizmy w procesach bioremediacji



9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Dr hab. n. med. Tomasz Wąsik, prof. nadzw. SUM; [email protected]

10. Cel kształcenia: Zdobycie przez studentów wiedzy z zakresu źródeł i zagrożeń zdrowotnych spowodowanych przez ksenobiotyki wprowadzane do środowiska naturalnego oraz metod biotechnologicznych polegających na zapobieganiu lub ograniczeniu ilości wprowadzonych zanieczyszczeń do wód, gruntów oraz atmosfery, a także na wykorzystaniu mikroorgnizmów w procesach usuwania związków uciążliwych ze środowiska.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: znajomość mikrobiologii ogólnej; znajomość technik biologii molekularnej.





dla programu


kształcenia dla obszaru

01 Zna zagrożenia i konsekwencje zdrowotne związane z zanieczyszczeniem środowiska przez ksenobiotyki i inne związki toksyczne

K1_W20 M1_W04

02 Zna cele i przykłady procesów biotechnologicznych w aspekcie bioremediacji skażonego środowiska

K1_W34 M1_W10

03 Wie, jakie są metody pozyskiwania szczepów mikroorganizmów wykorzystywanych w bioremediacji skażonego środowiska

K1_W39 M1_W10







01 x

02 x

03 x



S1 Mikroorganizmy, jako biosensory oraz testy stosowane w monitoringu zanieczyszczenia środowiska

3

S2 Wykorzystanie metod biotechnologicznych w usuwaniu ksenobiotyków zagrażających zdrowiu i życiu człowieka z otaczającego środowiska

3

S3 Proces skriningu mikroorganizmów ze środowiska glebowego 3

S4 Mechanizmy rozkładu związków uciążliwych przez mikroorganizmy 3

S5 Metale ciężkie i ich interakcje w środowisku naturalnym 3

S6 Mechanizmy oporności mikroorganizmów na metale ciężkie 3


S7 Pestycydy – przemiany w środowisku oraz zdrowotne skutki ich stosowania. Mikrobiologiczny rozkład pestycydów

3

S8 Mikrobiologiczne usuwanie produktów ropopochodnych z gleby 3

S9 Antybiotyki – przemiany w środowisku, mikrobiologiczny rozkład 3

S10 Procesy bioremediacji skażonego środowiska 3



15.1. Seminarium Metoda podająca: prelekcja / Metoda problemowa: dyskusja dydaktyczna











konsultacje 5

udział w zaliczeniu 3

łącznie 38



przygotowanie do kolokwium z ćwiczeń 15

łącznie 35

Łącznie 73




2


1

19. Literatura

19.1. Podstawowa 7. Klimiuk E., Łebkowska M. Biotechnologia w ochronie środowiska. PWN Warszawa 2003 8. Błaszczyk M.K. Mikroorganizmy w ochronie środowiska. PWN Warszawa 2008 9. Błaszczyk M.K. Mikrobiologia środowisk. PWN Warszawa 2010 10. Libudzisz Z., Kowal K.: Mikrobiologia techniczna. Tom I i II. Wydaw. Politech. Łódzkiej, Łódź 2009.

19.2. Uzupełniająca 4. Salyers A.A., Whitt D.D.: Mikrobiologia: różnorodność, chorobotwórczość i środowisko. PWN,

Warszawa 2005.



20.2. Materiały do zajęć Zeszyt, długopis.

20.3. Miejsce odbywania się zajęć Seminaria/Ćwiczenia: sala nr 212, Katedra i Zakład Mikrobiologii i Wirusologii - ul. Jagiellońska 4, Sosnowiec

20.4. Miejsce i godzina konsultacji Katedra i Zakład Mikrobiologii i Wirusologii, ul. Jagiellońska 4, Sosnowiec Godziny konsultacyjne ustalone przez studentów z prowadzącym zajęcia

20.5. Inne




Wymienia podstawowe zagrożenia zdrowotne związane z zanieczyszczeniem środowiska przez związki toksyczne bez podania ich charakterystyki

Wymienia zagrożenia i konsekwencje zdrowotne związane z zanieczyszczeniem środowiska przez związki toksyczne z podaniem ich ogólnej charakterystyki

Wymienia zagrożenia i konsekwencje zdrowotne związane z zanieczyszczeniem środowiska przez związki toksyczne z podaniem ich pełnej charakterystyki


Wymienia podstawowe cele i przykłady procesów biotechnologicznych w aspekcie bioremediacji skażonego środowiska bez podania ich charakterystyki

Wymienia cele i przykłady procesów biotechnologicznych w aspekcie bioremediacji skażonego środowiska z podaniem ich ogólnej charakterystyki

Wymienia cele i przykłady procesów biotechnologicznych w aspekcie bioremediacji skażonego środowiska z podaniem ich pełnej charakterystyki i rozumieniem celowości praktycznego zastosowania


Wymienia podstawowe metody pozyskiwania szczepów mikroorganizmów użytecznych w procesach bioremediacji skażonego środowiska bez ich charakterystyki i praktycznego przeprowadzenia

Wymienia metody pozyskiwania szczepów mikroorganizmów użytecznych w procesach bioremediacji skażonego środowiska z podaniem ich ogólnej charakterystyki i praktycznego przeprowadzenia

Wymienia metody pozyskiwania szczepów mikroorganizmów użytecznych w procesach bioremediacji skażonego środowiska z podaniem ich szczegółowej charakterystyki i praktycznego przeprowadzenia

Karta przedmiotu




4. Rok: III 5. Semestr: VI

6. Nazwa modułu: Moduł humanistyczny Nazwa przedmiotu: Etyczne wyzwania biotechnologii


8. Jednostka realizująca przedmiot: Katedra Nauk Społecznych

41-200 Sosnowiec, ul. Ostrogórska 30, tel. 32 3641370

9. Prowadzący przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): dr Mieczysław Juda; [email protected]

10. Cel kształcenia: W oparciu o podbudowę ̨klasycznych koncepcji etycznych dla kultury Zachodu wyposażenie studentów w wiedzę dotyczącą ̨bioetyki i etycznych granic w nauce.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji:

Ogólne przygotowanie w zakresie dyscyplin humanistycznych filozofii, socjologii, psychologii.





dla programu


01

zna podstawowe pojęcia z zakresu etyki, deontologii i

bioetyki, jak i mechanizmy psychospołeczne związane ze

zdrowiem

K1_W21 M1_W04

02 zna zasady prawne, organizacyjne i etyczne

uwarunkowania działalności zawodowej biotechnologa

K1_W31 M1_W08

03

posiada umiejętność rozumienia społecznych

uwarunkowań biotechnologii; oceny korzyści i ryzyka

wykorzystywania biotechnologii; stosowania procedur

ochrony intelkektualnej i własności przemysłowej

K1_U13 M1_U03

04 rozumie podstawowe problemy etyczne dotyczące

współczesnej medycyny, ochrony życia i zdrowia

K1_K09 M1_K05







01 X

02 X

03 X

04 X




Łącznie 0


S1 Bioetyka jako etyka współczesności 2

S2 Ingerencje genetyczne i argument “równi pochyłej” 2

S3 Eugenika – odnowiony demon 2

S4 Fantazmat klonowania człowieka 2

S5 Mapowanie ludzkiego genomu: technika vs. etyka 2

S6 Patentowanie danych genetycznych i własność wiedzy 2

S7 Etyczne problemy badań naukowych, granice eksperymentu medycznego

2

S8 Europejska Konwencja Bioetyczna 1

Łącznie 15


Łącznie 0



15.1. Wykład -

15.2. Seminarium Dyskusja treści przygotowanych i przedstawionych prezentacji

15.3. Ćwiczenie -




01 przedstawienie przygotowanej prezentacji

udział w zajęciach,

przygotowanie prezentacji














konsultacje 3


łącznie 20



przygotowanie prezentacji 10

Łącznie 25

Łącznie 45




1


0

19. Literatura

19.1. Podstawowa: 6. A. Alichniewicz, A.Szczęsna [red.], Dylematy bioetyki, Warszawa 2001 7. L. Ostasz, Dobre, złe, odpowiedzialne, sprawiedliwe: definicje i objaśnienia pojęć z etyki,

Warszawa 2010 8. K. Szewczyk, Bioetyka. Medycyna na granicach życia, Warszawa 2009

19.2. Uzupełniająca: 1. T.Biesaga, Podstawy i zastosowania bioetyki, Kraków 2001 2. T.Biesaga [red.], Bioetyka polska, Kraków 2004 3. B.Chyrowicz, Bioetyka i ryzyko: argument "równi pochyłej w dyskusji wokół osiągnięć

współczesnej genetyki, Lublin 2000 4. H.Ciążela, Problemy i dylematy etyki odpowiedzialności globalnej, Warszawa 2006 5. J.Hartman, Bioetyka dla lekarzy, Warszawa 2012 6. J.Łukomski, Elementy ekologii i ekoetyki, Kielce 2000




20.3. Miejsce odbywania się zajęć Sala seminaryjna Zakładu Biotechnologii i Inżynierii Genetycznej

20.4. Miejsce i godzina konsultacji Zakład Biotechnologii i Inżynierii Genetycznej Godziny konsultacyjne ustalone przez studentów z prowadzącym zajęcia




01

student ma ogólną i dotyczącą głównych wątków orientację w przedmiocie sprawy

student zasadniczo prawidłowo rozpoznaje wszystkie aspekty zagadnienia

student prawidłowo w pełnym zakresie operuje przedmiotowym materiałem

student samodzielnie operuje przedmiotowym materiałem i potrafi dokonywać jego krytycznego rozbioru

02





03





04





Karta przedmiotu



2. Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia

3. Forma studiów: stacjonarne


6. Nazwa modułu: Moduł humanistyczny

Nazwa przedmiotu: Historia filozofii


8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Katedra Nauk Społecznych

Zakład Historii Medycyny i Farmacji, 41-200 Sosnowiec, ul. Ostrogórska 30 tel/fax:32)3641370, e-mail: [email protected]


dr n. med. Marcin Leśniewski e-mail: [email protected]

10. Cel kształcenia: pozyskanie wiedzy z zakresu historii filozofii ze szczególnym uwzględnieniem

zagadnień filozoficznych w przyrodoznawstwie, uzyskanie umiejętności racjonalnego wykorzystania

zdobytej wiedzy do rozwiązywaniu problemów filozoficznych związanych z wykonywaniem zawodu

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: podstawowa wiedza z

zakresu nauk humanistycznych i przyrodniczych na poziomie ogólnego wykształcenia średniego,

umiejętność czytania ze zrozumieniem oraz pozyskiwania informacji z różnych źródeł.





kształcenia dla programu

Odniesienie do

efektów kształcen

ia dla obszaru

01 zna podstawowe pojęcia z zakresu etyki, deontologii i bioetyki, jak i mechanizmy psychospołeczne związane ze zdrowiem

K1_W21 M1_W04

02 zna zasady prawne, organizacyjne i etyczne uwarunkowania działalności zawodowej biotechnologa

K1_U13 M1_W08

03 posiada umiejętność rozumienia społecznych uwarunkowań biotechnologii; oceny korzyści i ryzyka wykorzystywania biotechnologii; stosowania procedur ochrony intelektualnej i własności przemysłowej

K1_U13 M1_U03

04 potrafi wykorzystać technologie informacyjne do wyszukiwania potrzebnych informacji oraz do samodzielnego i twórczego rozwiązywania problemów

K1_U23 M1_U06

05 rozumie potrzebę ustawicznego uczenia się K1_K01 M1_K01

06 potrafi postępować zgodnie z zasadami etycznymi i uregulowaniami prawnymi związanymi z wykonywanym zawodem

K1-K08 M1-K05

07 rozumie podstawowe problemy etyczne dotyczące współczesnej medycyny, ochrony życia i zdrowia

K1_K09 M1_K05

08 jest zdolny do prowadzenia dialogu partnerskiego

K1_K10 M1_K05


Numer efektu

kształcenia



laboratoryjne

ćwiczenia


02 X

01 X

03 X

04 X

05 X

06 X

07 X

08 X



S1 Wprowadzenie w formę zajęć dydaktycznych 1

S2 Struktura filozofii jako nauki 2

S3 Filozofia przyrody 2

S4 Teorie poznania, procesy naukotwórcze, granice poznania 2

S5 Zmiany paradygmatu medycyny w czasie 2

S6 Życie jako wartość 2

S7 Problemy etyczne biotechnologii 2

S8 Piękno – podstawy estetyki 2

Łącznie 15



15.1. Seminarium Prelekcja, debata oxfordzka, dyskusja, film, metoda tekstu przewodniego


Numer efektu


01 Ocena aktywności na zajęciach, praca zaliczeniowa 60% aktywnego uczestnictwa

i sporządzenie eseju zaliczeniowego

02 Ocena aktywności na zajęciach, praca zaliczeniowa

60% aktywnego uczestnictwa i sporządzenie eseju zaliczeniowego

















konsultacje 3


łącznie 20


przygotowanie pracy zaliczeniowej 15


łącznie 30

Łącznie 50




2


19. Literatura

19.1. Podstawowa

1. Tatarkiewicz W.: Historia filozofii 2. Heller M.: Filozofia przyrody


1. Szumowski W.: Filozofia medycyny 2. Tischner J.: Historia filozofii po góralsku 3. Grobler A.: Metodologia nauk 4. Szczeklik A.: Kore




20.3. Miejsce odbywania się zajęć Zakład Historii Medycyny i Farmacji Katedry Nauk Społecznych

20.4. Miejsce i godzina konsultacji Zakład Historii Medycyny i Farmacji Katedry Nauk Społecznych Godziny konsultacyjne ustalone przez studentów z prowadzącym zajęcia

20.5. Inne



01 brak obecności i pracy

zaliczeniowej

Obecność na zajęciach Obecność na zajęciach

oraz praca

zaliczeniowa

Obecność i aktywność

na zajęciach oraz praca

zaliczeniowa


zaliczeniowej


oraz praca

zaliczeniowa



zaliczeniowa


zaliczeniowej


oraz praca

zaliczeniowa



zaliczeniowa


zaliczeniowej


oraz praca

zaliczeniowa



zaliczeniowa


zaliczeniowej


oraz praca

zaliczeniowa



zaliczeniowa


zaliczeniowej


oraz praca

zaliczeniowa



zaliczeniowa


zaliczeniowej


oraz praca

zaliczeniowa



zaliczeniowa


zaliczeniowej


oraz praca

zaliczeniowa



zaliczeniowa

* ocena celująca – wiedza i umiejętności wykraczają poza wymagania określone dla oceny 5

„bardzo dobry”

Karta przedmiotu





6. Nazwa modułu: Moduł humanistyczny Nazwa przedmiotu: Psychologia


8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Zakład Psychologii, Katedra Filozofii i Nauk Humanistycznych, WNoZ ul. Medyków 12, 40-752 Katowice, tel. 32/2088645 (sekretariat), email: [email protected] http://zakladpsychologii.sum.edu.pl

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Agata Wons, [email protected] Kierownik jednostki: dr n. hum. Monika Bąk-Sosnowska, [email protected], tel. 32/2088642,

10. Cel kształcenia: 1. Nabycie przez studentów podstawowej wiedzy z zakresu psychologii ogólnej z elementami psychologii

społecznej i psychologii zdrowia. 2. Nabycie podstawowej wiedzy dot. stresu oraz umiejętności radzenia sobie ze stresem. 3. Zdobycie podstawowych umiejętności dot. efektywnej komunikacji. 4. Zdobycie podstawowych umiejętności z zakresu współpracy w grupie, rozwiązywania konfliktów.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: brak

Numer efektu

kształcenia



dla programu


01 Student potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia psychologiczne z zakresu psychologii ogólnej, społecznej i zdrowia

K1_W21 K1_W23 K1_W24 K1_06

K1_K07

M1_W04 M1_W06 M1_U03 M1_K04

02 Student potrafi wykorzystać metody skutecznej komunikacji w praktyce (praca w zespole)

K1_W21 K1_W23 K1_W24 K1_06

K1_K07

M1_W04 M1_W06 M1_U03 M1_K04

03 Student posiada wiedzę dotyczącą konstruktywnego radzenia sobie ze stresem i podstawowe umiejętnosci w tym obszarze

K1_W21 K1_W23 K1_W24 K1_06

K1_K07

M1_W04 M1_W06 M1_U03 M1_K04

04 Student rozumie rolę czynników psychologicznych w sytuacji choroby oraz wpływ stresu na zdrowie

K1_W21 K1_W23 K1_W24 K1_U13

M1_W04 M1_W06 M1_U03 M1_K04




05 Student posiada informacje dotyczące podstaw psychologii społecznej

K1_W21 K1_W23 K1_W24 K1_U13

06 Student nabywa podstawowych umiejętności z zakresu współpracy w grupie, analizy zachowania i radzenia sobie w sytuacji konfliktu interpersonalnego

K1_W21 K1_W23 K1_W24 K1_06

K1_K07

M1_W04 M1_W06 M1_U03 M1_K04


Numer efektu

kształcenia





01 X

02 X

03 X

04 X

05 X

06 X



W1 - 0

Łącznie 0


S1 Jak funkcjonuje każdy z nas? – procesy poznawczo-emocjonalne. 2

S2 Interakcje społeczne - spostrzeganie i komunikacja interpersonalna. 2

S3 Skuteczna komunikacja: język ja i asertywność. 2

S4 Elementy psychologii społecznej – współpraca w grupie, konflikty, negocjacje.

2

S5 Różnice indywidualne – temperament a osobowość. Wpływ czynników osobowościowych na zdrowie.

2

S6 Związek umysłu z ciałem – psychosomatyka, efekt placebo. 2

S7 Stres i radzenie sobie ze stresem. 3

Łącznie 15



15.1. Wykład -

15.2. Seminarium wykład konwersatoryjny, dyskusja, metody aktywizujące (inscenizacja, gry dydaktyczne, burza mózgów, elementy psychodramy)


-


Numer efektu


01 Sprawdzian pisemny (pytania otwarte) min. 60% poprawnych odpowiedzi

02 obserwacja ocena aktywności na zajęciach




06 obserwacja ocena aktywności na zajęciach





udział w ćwiczeniach 15

obecność na zaliczeniu pisemnym 2

konsultacje 2

łącznie 19



przygotowanie do kolokwium z seminarium 10

przygotowanie do zaliczenia 5

przygotowanie do egzaminu końcowego -

łącznie 25

Łącznie 44




1


-

19. Literatura

19.1. Podstawowa 1. Trzcieniecka-Green (red.). Psychologia. Podręcznik dla studentów kierunków medycznych,

Wydawnictwo Universitas, Kraków 2006 2. Aronson E., Wilson T., Akert R., Psychologia społeczna. Serce i umysł. Zysk i S-ka, Poznań 2006 3. Bishop GD, Psychologia zdrowia, Wydawnictwo Astrum, Wrocław 2000 4. Wirga M., Zwyciężyć chorobę, Wydawnictwo KOS, Katowice 2002

19.2. Uzupełniająca 1. Chełpa S., Witkowski T., Psychologia konfliktów, Santorski & CO, Wydawnictwo Czarna owca,

Warszawa 2004 2. Heszen I., Psychologia stresu, PWN, Warszawa 2013 3. Ogińska-Bulik N., Juczyński Z., Osobowość stres a zdrowie, Wyd. Difin, Warszawa 2010 4. Salmon P., Psychologia w medycynie-wspomaga współpracę z pacjentem i proces leczenia, GWP, 2002 5. Zimbardo Philip G., Gerrig Richard J., Psychologia i życie, PWN, Warszawa 2012



20.2. Materiały do zajęć -


wg harmonogramu


Zakład Psychologii WNoZ ul. Medyków 12 (pokój 212), Katowice Godziny konsultacyjne ustalone przez studentów z prowadzącym zajęcia

20.5. Inne -



Efekt 01 Student nie potrafi zdefiniować podstawowe pojęć psychologicznych z zakresu psychologii

Student w niewielkim stopniu potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia psychologiczne z

Student w umiarkowanym stopniu potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia

Student w pełni potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia psychologiczne z zakresu psychologii

ogólnej, społecznej i zdrowia

zakresu psychologii ogólnej, społecznej i zdrowia

psychologiczne z zakresu psychologii ogólnej, społecznej i zdrowia

ogólnej, społecznej i zdrowia

Efekt 02 Student nie rozumie podstawowych procesów komunikacji i nie potrafi wykorzystać w praktyce metod skutecznej komunikacji

Student posiada podstawową umiejętność rozumienia procesów komunikacji i w niewielkim stopniu wykorzystuje metody skutecznej komunikacji

Student posiada dobrą umiejętność rozumienia procesów komunikacji i w umiarkowanym stopniu wykorzystuje metody skutecznej komunikacji

Student posiada bardzo dobrą umiejętność rozumienia procesów komunikacji i w pełni wykorzystuje metody skutecznej komunikacji

Efekt 03 Student nie posiada wiedzy dotyczącej stresu i konstruktywnego radzenia sobie ze stresem oraz podstawowych umiejętnosci w tym obszarze

Student w niewielkim stopniu posiada wiedzę dotyczącą stresu i konstruktywnego radzenia sobie ze stresem oraz niewielkie umiejętnosci w tym obszarze

Student w umiarkowanym stopniu posiada wiedzę dotyczącą stresu i konstruktywnego radzenia sobie ze stresem oraz umiarkowane umiejętnosci w tym obszarze

Student posiada bardzo dobrą wiedzę dotyczącą stresu i konstruktywnego radzenia sobie ze stresem oraz umiejętnosci w tym obszarze

Efekt 04 Student nie rozumie roli czynników psychologicznych w sytuacji choroby oraz wpływu stresu na zdrowie

Student w podstawowym stopniu rozumie rolę czynników psychologicznych w sytuacji choroby oraz wpływ stresu na zdrowie

Student w umiarkowanym stopniu rozumie rolę czynników psychologicznych w sytuacji choroby oraz wpływ stresu na zdrowie

Student w pełni rozumie rolę czynników psychologicznych w sytuacji choroby oraz wpływ stresu na zdrowie

Efekt 05 Student w niewystarczajacym stopniu omawia zagadnienia dotyczące podstaw psychologii społecznej

Student w niewielkim stopniu omawia zagadnienia dotyczące podstaw psychologii społecznej

Student w umiarkowanym stopniu omawia zagadnienia dotyczące podstaw psychologii społecznej

Student w pełni omawia zagadnienia dotyczące podstaw psychologii społecznej

Efekt 06 Student w niewystarczajacym stopniu posiada umiejętności współpracy w grupie, analizy zachowania i radzenia sobie z konfliktem

Student w niewielkim stopniu posiada umiejętności współpracy w grupie, analizy zachowania i radzenia sobie z konfliktem

Student w umiarkowanym stopniu posiada umiejętności współpracy w grupie, analizy zachowania i radzenia sobie z konfliktem

Student posiada bardzo dobrą umiejętność współpracy w grupie, analizy zachowania i radzenia sobie z konfliktem

Karta modułu

Informacje ogólne o module




6. Nazwa modułu: Moduł biotechnologiczny Nazwa przedmiotu: Identyfikacja GMO

7. Status modułu: przedmiot do wyboru

8. Jednostka realizująca moduł: Zakład Biotechnologii i Inżynierii Genetycznej 41-200 Sosnowiec ul. Jedności 8 tel. 32 364 12 73 http://biotechnologia.sum.edu.pl/

9. Prowadzący moduł (imię, nazwisko, adres e-mail): Dr hab. Ilona Bednarek, [email protected]

10. Cel kształcenia: W zakresie wiedzy: poznanie możliwości wykorzystania aspektów modyfikacji genetycznej w obszarach przemysłu, medycyny i biotechnologii; znajomość podstawowych modyfikacji genetycznych roślin i zwierząt oraz ich zastosowania; umiejętność opisu i charakteryzacji podstawowych pojęć związanych z transgenezą i ksenotransplantacją. W zakresie umiejętności: zdobycie umiejętności w zakresie detekcji modyfikacji genetycznych w materiale roślinnym i zwierzęcym wybranymi technikami molekularnymi. Nabycie umiejętności w zakresie transfekcji komórek zwierzęcych wirusami PERV oraz ich detekcji w tym materiale.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Student powinien posiadać gruntowną wiedzę z zakresu biologii molekularnej i biologii komórki. Niezbędna jest umiejętność wykonywania podstawowych obliczeń chemicznych i matematycznych Powinien wykazywać się umiejętnościami praktycznymi dotyczącymi używania prostych sprzętów laboratoryjnych. Powinien potrafić zarówno samodzielnie wykonać ćwiczenie na podstawie otrzymanej instrukcji jak i pracować w grupie.



Efekty kształcenia Student, który zaliczył moduł:


dla programu


01

Student posiada wiedzę na temat modyfikacji genetycznych występujących w produktach spożywczych

pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Potrafi wykryć wybrane rodzaje modyfikacji poznanymi technikami

molekularnymi.

K1_W03 K1_W04 K1_W05 K1_W16 K1_U11 K1_U43 K1_K06

M1_W01 M1_W03 M1_U12 M1_K04

02

Student potrafi scharakteryzować wpływ stopnia przetworzenia materiału roślinnego na proces

degradacji kwasów nukleinowych i białek. Potrafi ocenić zawartość GMO za pomocą wybranych rodzajów technik

molekularnych

K1_U11 K1_U43 K1_K06

M1_U02 M1_U12 M1_K04


03

Student potrafi ocenić różnice pomiędzy zwierzętami z modyfikacją genetyczną a zwierzętami typu dzikiego. Umie

zastosować wybrane techniki molekularne w celu ustalenia różnić między osobnikami transgenicznymi a

dzikimi oraz określać rodzaje tych różnić.

K1_U11 K1_U14 K1_U43 K1_K06

M1_U02 M1_U03 M1_U12 M1_K04

04

Student zna i potrafi scharakteryzować pojęcia związane z wprowadzaniem materiału genetycznego do żywych organizmów. Umie wymienić części składowe wektorów zawierających obce DNA oraz procesy związane z transgenezą. Posiada umiejętność detekcji wirusa PERV w komórkach transfekowanych wybranymi technikami molekularnymi.

K1_W38 K1_U11 K1_U14 K1_U43 K1_K06

M1_W10 M1_U02 M1_U03 M1_U12 M1_K04

05

Student wykazuje znajomość tematyki ksenotransplantacji. Umie scharakteryzować wady i zalety zwierząt będących potencjalnymi dawcami narządów do przeszczepów dla człowieka oraz modyfikacje genetyczne

jakim zostały poddane takie zwierzęta.

K1_W38 K1_U37

M1_W10 M1_U10







01 X

02 X

03 X

04 X

05 X



Łącznie 0


S1

Rośliny genetycznie zmodyfikowane i perspektywy ich wykorzystania. Obecna produkcja roślin genetycznie zmodyfikowanych i współistnienie (koegzystencja) upraw GMO z innymi sposobami produkcji.

3

S2 Warunki kontroli artykułów spożywczych w zakresie zawartości organizmów genetycznie Zależność degradacji DNA i białek od stopnia przetworzenia materiału roślinnego.

3

S3 Analizy DNA (kompetytywny PCR, PCR w czasie rzeczywistym, Nested PCR) i białek (ELISA, paski z przepływem bocznym ) stosowane do detekcji GMO.

3

S4 Sekwencje najczęściej występujące w GMO (transgen; promotor konstytutywny, tkankowo specyficzny; terminator; geny selekcyjne, geny reporterowe).

3

S5

Zwierzęta genetycznie zmodyfikowane. Zastosowanie transgenicznych zwierząt w biomedycynie, ksenotransplantacja. Modyfikacje genetyczne zwierzęcych dawców narządów, zoonozy-infekcje odzwierzęce. Genotypowanie zwierząt transgenicznych.

3

S6

Badanie próbek żywności na obecność GMO. Amplifikacja DNA specyficznego dla roślinnego genomu (soja-lektyna, kukurydza-zeina). Screeningowe metody detekcji roślin GM (promotor 35S, terminator nos).Specyficzna detekcja roślin GMO ( kukurydza MON810, Bt-176, soja Roundup Ready).

3

S7 Wykrywanie GMO metodą jakościowego i ilościowego PCR (kompetytywny PCR, PCR w czasie rzeczywistym). Kalkulacja

zawartości GMO (metoda ct, krzywa standardowa) 3

S8

Amplifikacja na matrycy DNA pochodzącego od myszy transgenicznych i niemodyfikowanych genetycznie umożliwiająca identyfikacje typu dzikiego i osobnika transgenicznego heterozygotycznego i homozygotycznego.

3

S9 Infekcja komórek ludzkich wirusem PERV pochodzącym od świni domowej- potencjalnego dawcy narządów, detekcja prowirusa i wirionu PERV.

6

Łącznie 30

Łączna liczba godzin z modułu 30


15.1. Wykład

15.2. Seminarium Prelekcja, pokaz, dyskusja problemowa, metody programowane z użyciem komputera

15.3. Ćwiczenie Ćwiczenia laboratoryjne, metody programowane z użyciem komputera,




01

Zaliczenie pisemne weryfikujący wiedzę i umiejętności. Ustna weryfikacja wiedzy studenta na początku ćwiczenia. Zaliczenie ćwiczenia laboratoryjnego na podstawie wykonania praktycznego i przygotowania sprawozdania.

Udzielenie prawidłowych i wyczerpujących odpowiedzi na minimum 50% pytań w ramach odpowiedzi ustnej i zaliczenia pisemnego. Prawidłowo przygotowane sprawozdanie z ćwiczeń praktycznych.

02



03



04



05 Zaliczenie pisemne weryfikujący wiedzę i umiejętności. Ustna weryfikacja wiedzy studenta na początku ćwiczenia

Udzielenie prawidłowych i wyczerpujących odpowiedzi na minimum 50% pytań w ramach odpowiedzi ustnej i zaliczenia pisemnego.




udział w wykładach 0 h

udział w seminariach 30 h

obecność na zaliczeniu pisemnym 2 h

konsultacje 5 h

łącznie 37 h


przygotowanie do seminarium 13 h

przygotowanie do kolokwium z seminariów 10 h

przygotowanie do zaliczenia z przedmiotu 10 h

łącznie 33 h

Łącznie 70 h

Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu 3

18. Sumaryczne wskaźniki charakteryzujące moduł


1


1

19. Literatura

19.1. Podstawowa 1. Red. Bednarek I.: Inżynieria genetyczna i terapia genowa. Zagadnienia podstawowe i aspekty

praktyczne. SUM Katowice 2008 2. Red. Bednarek I.: Wybrane zagadnienia naukowo-badawcze inżynierii genetycznej i terapii genowej.

SUM Katowice 2009 3. Malepszy S. Biotechnologia roślin. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 2004. 4. John Bishop: Ssaki transgeniczne. Wydawnictwo Naukowe PWN 2001

19.2. Uzupełniająca 1. Jasiński A, Słomski R, Szalata M, Lipiński D, Transplantacja narządów – wyzwanie dla biotechnologii.

Biotechnologia 2006, 1 (72) 7-28 2. Woźny A., Przybył K.: Komórki roślinne w warunkach stresu. Komórki in vitro. Wydawnictwo

Naukowe UAM. Poznań 2004.

20. Inne przydatne informacje o module




Ćwiczenia i seminaria: sala ćwiczeń Zakładu Biotechnologii i Inżynierii Genetycznej






Efekt 01

Student nie potrafi wymienić przykładów

roślin modyfikowanych genetycznie oraz

omawianych metod ich detekcji

lub/i Jest nieobecny na

minimum 20% godzin seminaryjnych.

lub/i Nie przygotowuje

sprawozdania bądź zawiera ono braki lub

błędy istotnie wpływające na

możliwość interpretacji wyników doświadczenia

Student jest obecny na minimum 80%

godzin seminaryjnych.

Potrafi wymienić przykłady

roślin modyfikowanych

genetycznie i ogólnie je scharakteryzować

genetycznie oraz wymienić omawiane metody ich detekcji

Przygotowuje sprawozdanie z

niewielką pomocą osób prowadzących

zajęcia bądź przygotowane

samodzielnie, zawiera braki lub błędy, które

w znaczny sposób wpływają na możliwość

interpretacji wyników doświadczenia.

.



Potrafi wymienić i

scharakteryzować przykłady roślin modyfikowanych genetycznie oraz

wymienić i scharakteryzować

metody ich detekcji. Samodzielnie przygotowuje

sprawozdanie, które zawiera niewielkie

braki lub błędy, które w nieznaczny sposób

wpływają na możliwość



godzin seminaryjnych. Potrafi

dokładnie wymienić i szczegółowo

scharakteryzować przykłady roślin modyfikowanych genetycznie oraz


metody ich detekcji. Samodzielnie przygotowuje

sprawozdanie, rzetelnie podsumowujące przeprowadzone

ćwiczenie.

Efekt 02

Student nie potrafi wymienić warunków kontroli artykułów

spożywczych pod kątem zawartości GMO

lub/i Nie potrafi wykryć GMO

poznanymi na ćwiczeniach wybranymi

technikami molekularnymi

lub/i Nie przygotowuje



możliwość interpretacji wyników

doświadczenia. lub/i


godzin ćwiczeniowych.

Potrafi wymienić warunki kontroli

artykułów spożywczych pod

katem GMO. Potrafi wykryć GMO

poznanymi na ćwiczeniach wybranymi technikami

molekularnymi. Przygotowuje

sprawozdanie z niewielką pomocą

osób prowadzących zajęcia bądź

przygotowane



Potrafi wymienić i scharakteryzować warunki kontroli

artykułów spożywczych pod

kątem GMO. Potrafi wykryć GMO

poznanymi na ćwiczeniach wybranymi technikami

molekularnymi. Samodzielnie przygotowuje


braki lub błędy, które


godzin ćwiczeniowych. Potrafi wymienić i

dokładnie scharakteryzować warunki kontroli

artykułów spożywczych pod kątem GMO.

Potrafi wykryć GMO poznanymi na

ćwiczeniach wybranymi technikami

molekularnymi. Samodzielnie przygotowuje


ćwiczenie.

Jest nieobecny na minimum 20% godzin

ćwiczeniowych.

samodzielnie, zawiera braki lub błędy, które



w nieznaczny sposób wpływają na możliwość


Efekt 03

Student nie potrafi wymienić omawianych technik molekularnych służących do detekcji

mutacji występujących u zwierząt

transgenicznych lub/i

Nie potrafi wykazać istotnych różnic

pomiędzy myszami transgenicznymi a

myszami typu dzikiego lub/i

Jest nieobecny na minimum 20% godzin

seminaryjnych.


godzin seminaryjnych. Student potrafi

wymienić omawiane techniki molekularne służących do detekcji

mutacji występujących u

zwierząt transgenicznych. Student stosując poznane metody detekcji potrafi wykazać różnice


myszami typu dzikiego popełniając przy tym niewielkie

błędy.



wymienić i scharakteryzować omawiane techniki

molekularne służących do detekcji

mutacji występujących u

zwierząt transgenicznych. Student stosując poznane metody detekcji potrafi wykazać różnice


myszami typu dzikiego.



wymienić i szczegółowo scharakteryzować omawiane techniki

molekularne służących do detekcji mutacji występujących u

zwierząt transgenicznych. Student stosując poznane metody

detekcji potrafi wykazać różnice pomiędzy

myszami transgenicznymi a

myszami typu dzikiego.

Efekt 04

Student nie zna podstawowych pojęć

związanych z transgenezą. Nie potrafi

wymienić najważniejszych

elementów wchodzących w skład wektorów służących jako nośniki obcych

genów. lub/i

Nie potrafi wykryć obecności wirusa PERV

w komórkach transfekowanych

poznanymi metodami detekcji

lub/i



Student zna podstawowe pojęcia

związane z transgenezą. Potrafi

wymienić najważniejsze

elementy wchodzących w skład wektorów służących jako nośniki obcych

genów. Potrafi z pomocą

prowadzącego wykryć obecności wirusa

PERV w komórkach



Student zna i potrafi krótko

scharakteryzować podstawowe pojęcia

związane z transgenezą. Potrafi


najważniejsze elementy

wchodzących w skład wektorów służących jako nośniki obcych

genów.


godzin ćwiczeniowych. Student zna i potrafi

szczegółowo scharakteryzować

podstawowe pojęcia związane z transgenezą.

Potrafi wymienić i szczegółowo

scharakteryzować najważniejsze elementy

wchodzących w skład wektorów służących jako nośniki obcych

genów. Potrafi wykryć

obecności wirusa PERV w komórkach

Nie przygotowuje sprawozdania bądź

zawiera ono braki lub błędy istotnie

wpływające na możliwość interpretacji

wyników doświadczenia.

lub/i Jest nieobecny na

minimum 20% godzin ćwiczeniowych.

transfekowanych poznanymi metodami

detekcji. Przygotowuje

sprawozdanie z niewielką pomocą

osób prowadzących zajęcia bądź

przygotowane samodzielnie, zawiera braki lub błędy, które



Potrafi wykryć obecności wirusa

PERV w komórkach transfekowanych

poznanymi metodami detekcji.

Samodzielnie przygotowuje


braki lub błędy, które w nieznaczny sposób

wpływają na możliwość


transfekowanych poznanymi metodami

detekcji. Samodzielnie przygotowuje


ćwiczenie.

Efekt 05

Student nie potrafi wymienić zwierząt

transgenicznych mających zastosowanie

w biomedycynie i ksenotransplantologii

lub/i nie potrafi wymienić konsekwencji i ryzyka

związanego z ksenotransplantologią

oraz jej wad i zalet lub/i

Jest nieobecny na minimum 20%


Student potrafi wymienić zwierzęta

transgeniczne mające zastosowanie w biomedycynie i

ksenotransplantologii. Potrafi wymienić konsekwencje i

ryzyko związane z ksenotransplantologią oraz jej wady i zalety. Student jest obecny

na minimum 80% godzin

seminaryjnych.

Student potrafi wymienić

transgeniczne i ogólnie

scharakteryzować zwierzęta mające zastosowanie w biomedycynie i

ksenotransplantologii. Potrafi wymienić i

opisać konsekwencje i ryzyko związane z

ksenotransplantologią oraz jej wady i zalety. Student jest obecny

na minimum 80% godzin

seminaryjnych.

Student potrafi wymienić i szczegółowo

scharakteryzować zwierzęta transgeniczne mające zastosowanie w

biomedycynie i ksenotransplantologii.

Potrafi wymienić i szczegółowo opisać

konsekwencje i ryzyko związane z

ksenotransplantologią oraz jej wady i zalety. Student jest obecny

na minimum 80% godzin seminaryjnych.

Karta przedmiotu





6. Nazwa modułu: Moduł biotechnologiczny Nazwa przedmiotu: Hodowla in vitro roślin


8. Jednostka realizująca przedmiot: Zakład Biotechnologii i Inżynierii Genetycznej 41-200 Sosnowiec ul. Jedności 8 tel. 32 364 12 73 http://biotechnologia.sum.edu.pl/

9. Prowadzący przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Dr hab. Ilona Bednarek, [email protected]

10. Cel kształcenia: Przedstawienie podstaw teoretycznych i wykształcenie umiejętności i kompetencji w aspekcie pracy w laboratoriach doświadczalnych, umiejętność pracy z materiałem roślinnym, prowadzenie kultur In vitro roślin ich monitoring oraz analiza molekularna, posługiwanie się specjalistycznymi technikami ukierunkowanej organogenezy w hodowlach roślinnych, znajomość budowy bioreaktorów roślinnych i zasad prowadzenia kultur roślinnych w bioreaktorach, poznanie metod eliminowania patogenów z kultur roślinnych, przedstawienie zagadnień dotyczących roślin haploidalnych.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Treści programowe przedstawionego kursu bazują na wiedzy studentów zdobytej na kursach: biologia roślin, kultury tkankowe i komórkowe roślin i zwierząt, biologia komórki, biochemia, mikrobiologia ogólna z wirusologią oraz stanowią uzupełnienie materiału realizowanego na kursach: inżynieria bioprocesowa i biotechnologia molekularna. Student powinien wykazywać się wiedzą dotyczącą budowy roślin, zasad przygotowania, prowadzenia i kontroli hodowli roślin In vitro, powinien potrafić zarówno samodzielnie wykonać ćwiczenie na podstawie otrzymanej instrukcji jak i pracować w grupie.


Numer efektu

kształcenia



kształcenia dla programu


01 Student potrafi zachować sterylne warunki podczas pracy z materiałem roślinnym pod

komorą laminarną.

K1_W22, K1_U11, K1_U25, K1_K06,

K1_K07

M1_W04,M1_U02, M1_U07, M1_K04

02

Student potrafi planować, prowadzić i kontrolować hodowlę roślinną. Potrafi

wybrać i przygotować pożywkę, opisać jej skład, przeprowadzić sterylizację materiału

roślinnego, przygotować eksplantat, prowadzić pasaż.

K1_W18,K1_W22, K1_U01, K1_U10, K1_U11, K1_U25, K1_U27, K1_K06,

K1_K07, K1_K13

M1_W03, 1_W04, M1_U01, M1_U02, M1_U07, M1_U08, M1_K04, M1_K07


03

Student zna zasady prowadzenia hodowli

roślinnych w bioreaktorach. Wykazuje znajomość podstawowych parametrów

fizyko-chemicznych oraz biochemicznych hodowli roślin w bioreaktorach. Potrafi

wskazać przykłady i zastosowanie metabolitów wtórnych wytwarzanych przez

rośliny wykorzystywanych w przemyśle farmaceutycznym.

K1_W07, K1_W18 K1_W25, K1_W34 K1_W35, K1_W36 K1_W44, K1_U06 K1_U12, K1_U36 K1_U41, K1_K13

M1_W01,M1_W03 M1_W05,M1_W10 M1_U01,M1_U02 M1_U10,M1_K07

04

Wykazuje znajomość roślinnych regulatorów wzrostu oraz posiada umiejętność przeprowadzenia organogenezy

z udziałem komórek roślinnych w celu otrzymania konkretnego organu lub kalusa.

K1_W18,K1_W22, K1_U01,K1_U10, K1_U25,K1_U27, K1_U43,K1_K06, K1_K07,K1_K13

M1_W03,M1_W04, M1_U01, M1_U07, M1_U08,M1_U12, M1_K04, M1_K07

05

Student zna sposoby testowania roślin w kierunku obecności specyficznych

patogenów oraz potrafi wykorzystać różne metody do uwalniania roślin od tych

patogenów.

K1_W18,K1_W22, K1_W29,K1_U01, K1_U08,K1_U10, K1_U11,K1_U25, K1_U27,K1_U30, K1_U43,K1_K06, K1_K07,K1_K13

M1_W03,M1_W04, M1_W07, M1_U01, M1_U02, M1_U07, M1_U08, M1_K04,

M1_K07

06

Student zna metody otrzymywania roślin haploidalnych na drodze androgenezy i

gynognezy oraz potrafi ocenić ploidalność otrzymanych komórek roślinnych

K1_W04,K1_W18, K1_U03, K1_U29, K1_U44, K1_K06,

K1_K07

M1_W01,M1_W03, M1_U01, M1_ U08, M1_

U12,M1_ K04,







01 x

02 X

03 X

04 X

05 X

06 X



Łącznie


S1 Regulatory wzrostu i rozwoju roślin. 3

S2 Organogeneza (totipotencja, kompetencja, różnicowanie, organogeneza bezpośrednia, pośrednia, embriogeneza somatyczna,

3

S3

Kultury roślinne w bioreaktorach (zawiesinowa, korzeniowa, transformowana). Biosynteza metabolitów wtórnych wytwarzanych przez rośliny a wykorzystywanych w przemyśle farmaceutycznym.

3

S4 Uwalnianie roślin od patogenów- chemoterapia, termoterapia, testowanie roślin uwolnionych od wirusów.

3

S5 Rośliny haploidalne; androgeneza, gynogeneza, ocena stopnia ploidalności.

3

S6 Przygotowanie płynnej i stałej pożywki MS z różnymi stężeniami auksyn i cytokinin. Sterylizacja materiału roślinnego (korzeń marchwi). Założenie hodowli in vitro kalusa marchwi.

3

S7 Założenie hodowli in vitro z liści tytoniu. Organogeneza in vitro z liści tytoniu.

3

S8 Budowa bioreaktorów do hodowli roślin. 3

S9

Omówienie wyników organogenezy. Wpływ auksyn i cytokinin na indukcję kalusa i proces organogenezy na fragmentach liści tytoniu. Ocena przeżywalności, regeneracji oraz rodzaju zmian fenotypowych mutantów fiołka afrykańskiego. Określenie markerów molekularnych.

3

S10 Metody eliminowania wirusów - kultura in vitro merystemów wierzchołkowych, chemoterapia in vitro, termoterapia in vitro, krioterapia.

3

Łącznie 30



15.1. Wykład

15.2. Seminarium Prelekcja, pokaz, dyskusja problemowa,

15.3. Ćwiczenie




01 Pisemny test zaliczeniowy weryfikujący wiedzę i umiejętności; zaliczenie praktyczne

Co najmniej 60% poprawnych odpowiedzi w teście; poprawne wykonanie zadania praktycznego.

02

Pisemny test zaliczeniowy weryfikujący wiedzę i umiejętności; kolokwia lub odpowiedź ustna w trakcie ćwiczeń; zaliczenie ćwiczenia laboratoryjnego na podstawie wykonania praktycznego i przygotowania sprawozdania.

Co najmniej 60% poprawnych odpowiedzi w teście i kolokwiach; prawidłowo wykonane sprawozdanie z ćwiczeń praktycznych.

03

Pisemny test zaliczeniowy weryfikujący wiedzę i umiejętności, kolokwia lub odpowiedź ustna w trakcie ćwiczeń, kolokwium pisemne w trakcie seminarium.

Co najmniej 60% poprawnych odpowiedzi w teście i kolokwiach.

04

Pisemny test zaliczeniowy weryfikujący wiedzę i umiejętności; kolokwia lub odpowiedź ustna w trakcie ćwiczeń; zaliczenie ćwiczenia laboratoryjnego na podstawie wykonania praktycznego i przygotowania sprawozdania.


05

Pisemny test zaliczeniowy weryfikujący wiedzę i umiejętności, przeprowadzenie badań i prezentacja ich wyników w formie sprawozdania.


06 Pisemny test zaliczeniowy weryfikujący wiedzę Co najmniej 60% poprawnych odpowiedzi w teście




udział w wykładach 0 h

udział w seminariach 30 h

obecność na egzaminie pisemnym 2 h

konsultacje 5 h

łącznie 37 h


przygotowanie do seminarium 13 h

przygotowanie do kolokwium z seminariów 10 h

przygotowanie do zaliczenia z przedmiotu 10 h

łącznie 33 h

Łącznie 70 h




1


1

19. Literatura

19.1. Podstawowa 5. Red. Bednarek I.: Inżynieria genetyczna i terapia genowa. Zagadnienia podstawowe i aspekty praktyczne.

SUM Katowice 2008 6. Malepszy S. Biotechnologia roślin. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 2004.

19.2. Uzupełniająca 1.Victor M.Loyola-Vargas, Felipe Vazquez-Flota.: Plant Cell Culture Protocols. Humana Press. Totowa, New Jersey 2006 2. Woźny A., Przybył K.: Komórki roślinne w warunkach stresu. Komórki in vitro. Wydawnictwo Naukowe UAM. Poznań 2004. 3. Zenkteler M. Hodowla komórek i tkanek roślinnych. Wydawnictwo Naukowe PWN. 1984.





Ćwiczenia i seminaria: sala ćwiczeń Zakładu Biotechnologii i Inżynierii Genetycznej






Efekt 01

Student nie zna podstawowych zasad

bezpiecznej pracy obowiązujących w

laboratorium biologicznym.

Student zna podstawowe zasady bezpiecznej pracy z

materiałem biologicznym, ma

jednak trudności z ich zastosowaniem w

praktyce.

Student szczegółowo zna zasady bezpiecznej

pracy z materiałem biologicznym; popełnia

niewielkie błędy związane z

zachowaniem warunków sterylnych

podczas pracy.

Student pracuje z materiałem

biologicznym z zachowaniem zasad

higieny, bezpieczeństwa i warunków sterylnych;

jest w stanie przewidzieć i zapobiec

ewentualnym zagrożeniom związanym

z pracą z materiałem biologicznym.

Efekt 02

Student nie zna podstawowych

składników i nie potrafi wykonać pożywki do

hodowli roślin In vitro;

Student posiada wiedzę dotyczącą składników pożywek do hodowli roślin In vitro, potrafi

wybrać i wykonać

Student potrafi wymienić i

scharakteryzować składniki pożywki do

hodowli roślin In vitro,


scharakteryzować funkcje poszczególnych składników pożywek do

popełnia błędy podczas sterylizacji i

preparowania eksplantatów i/lub nie

przygotowuje sprawozdania bądź




podłożę, popełnia drobne błędy podczas

zakładania hodowli roślinnej; ma trudności z

prawidłowym przeprowadzeniem

sterylizacji materiału roślinnego oraz

doborem warunków prowadzenia hodowli.

bezbłędnie wykonuje pożywkę; zna

teoretycznie zasady prowadzenia sterylizacji

materiału roślinnego jednak popełnia niewielkie błędy

podczas jej wykonywania; potrafi

wypreparować eksplantat oraz

pasażować hodowlę.

hodowli roślin In vitro, bezbłędnie wykonuje

pożywkę (potrafi przeliczać stężenia

składników), samodzielnie zakłada i prowadzi hodowlę In

vitro roślin; zna zasady doboru rośliny

matecznej i rodzaju tkanki pobrania

eksplantatu, prawidłowo

przeprowadza proces wypreparowanie

eksplantatu, sterylizacji materiału biologicznego

oraz dobiera warunki prowadzenia hodowli.

Efekt 03

Student nie potrafi omówić budowy

bioreaktora I nie zna zalet

zastosowania hodowli roślin w bioreaktorach

oraz typów kultur bioreaktorowych

I nie zna czynników wpływających na przebieg hodowli

roślinnych w bioreaktorach

I nie potrafi podać przykładów

metabolitów wtórnych wytwarzanych przez

rośliny a wykorzystywanych w

przemyśle farmaceutycznym

Student potrafi omówić podstawową budowę bioreaktora, potrafi

wymienić zalety zastosowania hodowli roślin w bioreaktorach

oraz typy kultur bioreaktorowych

i zna czynniki wpływające na przebieg

hodowli roślinnych w bioreaktorach

i/lub potrafi podać przykłady metabolitów wtórnych

wytwarzanych przez rośliny a

wykorzystywanych w przemyśle

farmaceutycznym

Student potrafi szczegółowo omówić budowę bioreaktora

I Bardziej szczegółowe potrafi opisać zalety

zastosowania hodowli roślin w bioreaktorach

oraz typy kultur bioreaktorowych

i/lub zna czynniki

wpływających na przebieg hodowli

roślinnych w bioreaktorach

i/lub potrafi podać przykłady metabolitów wtórnych

wytwarzanych przez rośliny a

wykorzystywanych w przemyśle

farmaceutycznym

Student potrafi szczegółowo omówić budowę bioreaktora

i szczegółowo opisuje zalety zastosowania

hodowli roślin w bioreaktorach oraz typy kultur bioreaktorowych

i zna oraz dokładnie charakteryzuje czynniki wpływające na przebieg

hodowli roślinnych w bioreaktorach i potrafi podać

przykłady metabolitów wtórnych wytwarzanych

przez rośliny a wykorzystywanych w

przemyśle farmaceutycznym

Efekt 04

Student nie zna podstawowych

terminów związanych z procesem organogenezy

i/lub nie potrafi wymienić

podstawowych regulatorów wzrostu

i/lub

Posługuje się podstawowymi

pojęciami związanymi z organogenezą.

Wykazuje ogólną znajomość wszystkich

omawianych regulatorów wzrostu. Potrafi wyhodować

Opisuje pojęcia związane z

organogenezą. i/lub

wykazuje szczegółową znajomość wszystkich


Bezbłędnie posługuje się pojęciami związanymi z

organogenezą. Wykazuje szczegółową znajomość wszystkich


nie przygotowuje sprawozdania bądź




dany organ roślinny i tkankę kalusową.

Przygotowuje sprawozdanie z

przeprowadzonego doświadczenia.


Bezbłędnie przygotowuje

sprawozdanie z przeprowadzonego

doświadczenia.


Bezbłędnie przygotowuje


doświadczenia.

Efekt 05

Student nie potrafi wymienić metod

eliminowania patogenów z kultur

roślinnych i/lub nie przygotowuje



możliwość interpretacji wyników

doświadczenia.

Student potrafi wymienić hipotezy wyjaśniające brak

wirusów w tkankach twórczych, zna rożne metody eliminowania wirusów oraz sposoby

testowania roślin w kierunku obecności

wirusów. Przygotowuje sprawozdanie z

przeprowadzonego doświadczenia.


scharakteryzować hipotezy wyjaśniające

brak wirusów w tkankach twórczych

i/lub zna, szczegółowo

opisuje oraz potrafi zastosować rożne

metody eliminowania wirusów i/lub

zna, szczegółowo opisuje oraz potrafi zastosować rożne

sposoby testowania roślin w kierunku

obecności wirusów. Potrafi przygotować


doświadczenia.


scharakteryzować hipotezy wyjaśniające

brak wirusów w tkankach twórczych,

zna, szczegółowo opisuje oraz potrafi zastosować rożne

metody eliminowania wirusów oraz zna,

szczegółowo opisuje oraz potrafi zastosować

rożne sposoby testowania roślin w kierunku obecności

wirusów. Bezbłędnie przygotowuje


doświadczenia.

Efekt 06

Student myli podstawowe pojęcia

związane z otrzymywaniem roślin haploidalnych i nie zna

metod haploidyzacji roslin. Nie potrafi ocenić

ploidalności roślin.

Student potrafi wyjaśnić pojęcia: haploid,

podwojony haploid, dihaploid oraz wymienić

metody uzyskiwania roślin haploidalnych.


podwojony haploid, dihaploid oraz potrafi

ogólnie scharakteryzować

metody uzyskiwania roślin haploidalnych i

ich oceny pod względem ploidalności.


podwojony haploid, di haploid. Student potrafi

szczegółowo scharakteryzować pojęcia związane z

otrzymywaniem roślin haploidalnych, potrafi

omówić bezbłędnie proces gynogenezy i androgenezy, zna i

rozumie metody oceny stopnia ploidalności

roślin.

Karta przedmiotu





6. Nazwa modułu: Moduł molekularno-biochemiczny Nazwa przedmiotu: Analiza działania kancerogenów w układach biologicznych


8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Zakład Biologii Komórki 41-200 Sosnowiec, ul. Jedności 8 http://biologia-komorki.sum.edu.pl/

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Dr hab. n. med. Małgorzata Latocha, [email protected]

10. Cel kształcenia: Poznanie podstaw przyczynowo-skutowych nowotworów indukowanych oraz możliwości zapobiegania i obniżenia ryzyka zachorowania na ten rodzaj nowotworów ze szczególnym uwzględnieniem kancerogenów chemicznych i fizycznych stanowiących zanieczyszczenia naturalnego środowiska człowieka oraz występujących w miejscu pracy. Zapoznanie się z genotoksycznym działaniem oraz charakterystyką związków mutagennych i rakotwórczych występujących w żywności i używkach. Poznanie naturalnych substancji przeciwnowotworowych oraz zasad chemioprewencji.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Wiedza z zakresu podstaw biologii komórki, genetyki oraz chemii organicznej, umiejętność prowadzenia analiz laboratoryjnych


Numer efektu

kształcenia



dla programu


01 Potrafi wymienić, podzielić na grupy, scharakteryzować

czynniki genotoksyczne oraz kancerogenne

z uwzględnieniem ich roli w transformacji nowotworowej.

K1_W06 K1_W07 K1_W20

M1_W01 M1_W04

02 Zna możliwości detekcji czynników kancerogennych i

sposoby, dzięki którym można zmniejszyć narażenie

człowieka na ich działanie.

K1_W07 K1_W12 K1_W22 K1_W28

M1_W01 M1_W02 M1_W04 M1_W06

03 Posiada umiejętność wyszukiwania materiałów (internet,

publikacje) dotyczących wpływu czynników

genotoksycznych i kancerogennych na podstawowe

procesy komórkowe oraz przygotowania prezentacji

dotyczących najnowszych badań z zakresu detekcji

kancerogenów.

K1_U21 K1_U44 K1_U49

M1_U06 M1_U12 M1_U14







01 X

http://biologia-komorki.sum.edu.pl/

02 X

03 X



Łącznie -


S1 Klasyfikacja czynników nowotworowych 2

S2 Czynniki modyfikujące strukturę DNA - mutageny i kancerogeny. 2

S3 Molekularne mechanizmy chemicznej kancerogenezy. Metabolizm kancerogenów.

2

S4 Alternatywne mechanizmy chemicznej kancerogenezy. 2

S5 Enzymy I i II fazy biotransformacji a chemio prewencja nowotworów 2

S6 Znaczenie polimorfizmów genów naprawy DNA w kształtowaniu indywidualnego ryzyka wystąpienia nowotworów.

2

S7 Wpływ predyspozycji genetycznych na osobnicze zróżnicowanie odpowiedzi na leczenie u pacjentów z chorobą nowotworową.

2

S8 Narażenie na substancje o działaniu kancerogennym – biomarkery narażenia. Płyny biologiczne jako źródło informacji o narażeniu na kancerogeny.

2

S9 Wpływ substancji chemicznych o działaniu przeciwnowotworowym i czynników rakotwórczych na przeżywalność komórek prawidłowych i nowotworowych oraz ich zdolności proliferacyjne.

2

S10 Skutki stresu oksydacyjnego w komórkach prawidłowych i nowotworowych. Udział mutacji mitochondrialnego DNA w rozwoju nowotworów.

2

S11 Kancerogeny środowiskowe (zawodowe i pozazawodowe). Kancerogeny w miejscu pracy a nowotwory indukowane.

2

S12 Mutageny i kancerogeny w żywności i używkach – mykotoksyny, pestycydy, dioksyny, wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, nitrozo aminy.

2

S13 Alkohol jako czynnik ryzyka w chorobie nowotworowej. Nowotwory alkoholozależne jamy ustnej i gardła, przełyku, krtani, wątroby.

2

S14 Palenie albo zdrowie. Nowotwory tytoniozależne.

S15 Żywieniowa profilaktyka chorób nowotworowych. Dieta antynowotworowa i zalecenia dietetyczne obniżające ryzyko nowotworów.

2

Łącznie 30

14.3. Forma zajęć: Ćwiczenia -

Łącznie -



15.1. Wykład -

15.2. Seminaria Metody aktywizujące, dyskusja dydaktyczna, prelekcja

15.3. Ćwiczenia -




01 Udział w dyskusji, ocena z kolokwium

-dyskusja-max. 40%p możliwych do uzyskania w ciągu semestru,

-kolokwium 60% (zdany powyżej 45% poprawnych odpowiedzi)

02

Udział w dyskusji, ocena z kolokwium

-dyskusja-max. 40%p możliwych do uzyskania w ciągu semestru, -kolokwium 60% (zdany powyżej 45% poprawnych odpowiedzi)



zakresu fotobiologii i ich omówienia -

przedstawienia w dostępnej formie kolegom i

koleżankom







udział w ćwiczeniach -


konsultacje 15

łącznie 45



przygotowanie do ćwiczeń 5

przygotowanie do sprawdzianów pisemnych z ćwiczeń 5

przygotowanie do prezentacji publikacji -


łącznie 35

Łącznie 80




2


-

19. Literatura

19.1. Podstawowa 1. Ball S.: Naturalne substancje przeciwnowotworowe. Medyk 2000. 2. Rydzyński K.: Uwarunkowania środowiskowe i genetyczne raka płuca. Instytut Medycyny Pracy

2000. 3. Kordek R., Jassem J., Krzakowski M., Jeziorski A.: Onkologia. Podręcznik dla studentów i lekarzy. VIA

MEDICA 2006. 4. Pawlęga J.:Zarys Onkologii. Podręcznik dla studentów i lekarzy. Wydawnictwo Uniwersytetu

Jagiellońskiego 2002. 5. Kułakowski A., Skowrońska-Gardas A.: Onkologia. Podręcznik dla studentów medycyny. PZWL 2003. 6. Wieczorek-Chełmińska Z.: Żywienie w chorobach nowotworowych. PZWL 2006. 7. Ball S.: Papieros na ławie oskarżonych - czyli o nałogu palenia bez retuszu. Medyk 1998. 8. Holford P.: Rakowi powiedz nie. Filar 2006. 9. Alberts B.: Podstawy biologii komórki. Wprowadzenie do biologii molekularnej. PWN 2007.

19.2. Uzupełniająca 1. Weinberg R.A.: The biology of cancer. T&Finforma 2007. 2. Madej J.A.: Podstawy cytopatologii. Urban&Partner 2003. 3. Passarge E.: Genetyka. Ilustrowany przewodnik. PZWL 2004.

4. dostępna w bibliotece lub drogą internetową literatura (publikacje) na temat kancerogenów chemicznych i fizycznych oraz substancji o działaniu przeciwnowotworowym.



20.2. Materiały do zajęć Pokaz multimedialny, pokaz filmowy, bazy internetowe, podręczniki, ideogramy, zadania problemowe.

20.3. Miejsce odbywania się zajęć sala 4,27 w budynku B Wydziału Farmaceutycznego z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej, 41-200 Sosnowiec, ul. Jedności 8 wg planu podanego przez Dziekanat

20.4. Miejsce i godzina konsultacji Zakład Biologii Komórki, Wydziału 41-200 Sosnowiec, ul. Jedności 8 (p.303-305) 1 godzina raz w tygodniu Godziny konsultacyjne ustalone przez studentów z prowadzącym zajęcia

20.5. Inne



Efekt 01 Brak elementarnej wiedzy na temat czynników genotoksycznych i kancerogennych oraz ich roli w transformacji nowotworowej.

Elementarna wiedza

i umiejętność

charakterystyki

zmian zachodzących

w materiale

genetycznym

komórki pod

wpływem czynników

genotoksycznych

i kancerogennych.

Podstawowa wiedza i umiejętności opisania i scharakteryzowania zmian zachodzących w materiale genetycznym komórki oraz zmian epigenetycznych pod wpływem czynników genotoksycznych i kancerogennych. Aktywny udział w dyskusji.

Szeroka wiedza na temat zmian zachodzących w materiale genetycznym komórki oraz zmian epigenetycznych pod wpływem czynników genotoksycznych i kancerogennych. Umiejętności przedstawiania skutków zaburzeń genetycznych i epigenetycznych wywołanych czynnikami kancerogennymi. Duża aktywność studenta na zajęciach.

Efekt 02 Nie posiada wymaganej wiedzy na temat możliwości detekcji czynników kancerogennych i sposoby, dzięki którym można zmniejszyć narażenie człowieka na ich działanie.

Posiada podstawowe informacje na temat możliwości detekcji czynników kancerogennych i sposoby, dzięki którym można zmniejszyć narażenie człowieka na ich działanie.

Ugruntowana wiedza dotycząca możliwości detekcji i oceny występowania, lub zagrożenia czynnikami kancerogennemi i znajomość sposobów dzięki, którym można zmniejszyć narażenie

. Ugruntowana wiedza dotycząca możliwości detekcji i oceny występowania, lub zagrożenia czynnikami kancerogennemi i znajomość sposobów dzięki, którym można zmniejszyć narażenie

człowieka na ich działanie. Aktywny udział w dyskusji.

człowieka na ich działanie. Duża aktywność studenta na zajęciach.

Efekt 03 Nie przygotowanie prezentacji lub prezentacja materiału z publikacji bez zrozumienia w odbiorze, która nie daje możliwości poszerzenia lub ugruntowania wiedzy przez kolegów.

Przygotowanie prezentacji z zakresu materiału znadującego się w publikacji.

Staranne przygotowanie się z zakresu materiału znadującego się w publikacji, właściwy wybór informacji, dobrze przygotowany przekaz, umiejętne przekaznie istoty publikacji ze zrozumieniem tematu.

Staranne przygotowanie się z zakresu materiału znadującego się w publikacji, wybór najważniejszych wiadomości, poszerzenie prezentacji o informacje dodatkowe, dobrze przygotowany przekaz, przygotowanie materiałów pomocniczych do prezentacji, umiejętne przekaznie istoty publikacji .


dobry

Karta przedmiotu





6. Nazwa modułu: Moduł molekularno-biochemiczny Nazwa przedmiotu: Fotobiologia i fotomedycyna


8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Zakład Biologii Komórki, 41-200 Sosnowiec, ul.Jedności 8

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Dr hab.n.med. Małgorzata Latocha, [email protected]

10. Cel kształcenia: Zapoznanie studentów z molekularnymi skutkami działania światła na organizmy żywe i możliwością wykorzystania różnych zakresów mocy i długości fal w biologii i medycynie. Wykazanie wpływu wybranych składników pokarmowych, leków kosmetyków na przebieg procesu fotodynamicznego. Wskazanie sposobów modyfikacji oraz kierunków rozwoju metod fotodynamicznych.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: wiedza z zakresu podstaw biologii komórki


Numer efektu

kształcenia



dla programu


01

Posiada wiedzę dotyczącą molekularnych podstaw procesów związanych z działaniem światła na organizmy żywe i wykorzystania światła w medycynie: diagnostyka i terapia (biostymulacyjna, nieinwazyjna i inwazyjna)

K1_W07 K1_W09

M1_W01 M1_W01

02 Zna podstawowe mechanizmy przystosowawcze i obronne przed szkodliwym promieniowaniem świetlnym, oraz zagadnieania związane z ochroną przed promieniowaniem.

K1_W29 K1_W12

M1_W07 M1_W02

03 Posiada wiedzę dotyczącą możliwości zastosowania metod biotechnologicznych do poprawy efektywności reakcji fotodynamicznej

K1_W33 K1_W12

M1_W09 M1_W02

04 Posiada umiejętności interpretacji informacji zawartych w publikacjach naukowych, umiejętność samodzielnego przygotowania prezentacji i prowadzenia dyskusji, umiejętność wyszukiwania materiałów (internet, publikacje) dotyczących tematyki omawianej na zajęciach oraz przygotowania prezentacji

K1_U21 K1_U44 K1_U45 K1_U47 K1_49

M1_U06 M1_U12 M1_U12 M1_U13 M1_U14 M1_U14







01 x

02 x

03 x

04 x



Łącznie -


S1 Zastosowanie światła UV i VIS w biologii i medycynie 2

S2 Podczerwień i jej wykorzystanie w diagnostyce i terapii 2

S3 Biostymulacja światłem – molekularne podstawy wykorzystania światła o różnych długościach fali

2

S4 Podstawy teoretyczne diagnostyki i terapii fotodynamicznej, oddziaływanie promieniowania laserowego na tkanki, efekty molekularne i komórkowe PDT. Zalety i wady PDT i PDD

2

S5 Efekty narządowe i tkankowe metod fotodynamicznych stosowanych w medycynie

2

S6

Źródła światła stosowane w metodach fotodymicznych, postępowanie przy pracy z laserami oraz możliwe zagrożenia. Substancje fotouczulające - wymagania, rodzaje i działanie na komórki, naturalne fotouczulacze i ich zastosowanie

2

S7 Kliniczne zastosowanie PDT- nowotworowe i nienowotworowe, możliwości diagnostyki fotodynamicznej i sposoby jej przeprowadzania

2

S8 Perspektywy rozwoju metod fotodynamicznych i najnowsze osiągnięcia z zakresu metod fotodynamicznych

1

S9 Komórkowe i molekularne efekty biostymulacji światłem 3

S10 Komórkowe i molekularne efekty terapii fotodynamicznej 3

S11 Zależność efektów PDT od stosowanego fotouczulacza. Sposoby modyfikacji efektów metody.

3

S12 Procesy wolnorodnikowe i ich ocena w terapii i diagnostyce fotodynamicznej

3

S13 Wpływ stosowanych niektórych składników kosmetyków, suplementów diety, leków na efekt fotodynamiczny

3

Łącznie 30

14.3. Forma zajęć: Ćwiczenia -

Łącznie -



15.1. Wykład -

15.2. Seminaria Metody aktywizujące, dyskusja dydaktyczna

15.3. Ćwiczenia




01


-zaangażowanie na ćwiczeniach -10% możliwych do uzyskania w ciągu semestru, dyskusja-max. 20%p możliwych do uzyskania w ciągu semestru, -przygotowanie opracowania i prezentacji wskazanej publikacji dotyczącej metod fotodynamicznych-10% możliwych do uzyskania w ciągu semestru,

-kolokwium 60% (zdany powyżej 45% poprawnych odpowiedzi)

02


-zaangażowanie na ćwiczeniach -10% możliwych do uzyskania w ciągu semestru, dyskusja-max. 20%p możliwych do uzyskania w ciągu semestru, -przygotowanie opracowania i prezentacji wskazanej publikacji dotyczącej metod fotodynamicznych-10% możliwych do uzyskania w ciągu semestru, -kolokwium 60% (zdany powyżej 45% poprawnych odpowiedzi)

03


-zaangażowanie na ćwiczeniach -10% możliwych do uzyskania w ciągu semestru, dyskusja-max. 20%p możliwych do uzyskania w ciągu semestru, -przygotowanie opracowania i prezentacji wskazanej publikacji dotyczącej metod fotodynamicznych-10% możliwych do uzyskania w ciągu semestru, -kolokwium 60% (zdany powyżej 45% poprawnych odpowiedzi)



zakresu fotobiologii i ich omówienia -

przedstawienia w dostępnej formie kolegom i

koleżankom







udział w ćwiczeniach


konsultacje 15

łącznie 45



przygotowanie do ćwiczeń 5

przygotowanie do kolokwiów 5

przygotowanie do prezentacji publikacji -


łącznie 35

Łącznie 80




2


-

19. Literatura

19.1. Podstawowa 1.Podbielska H., A. Sieroń, W.Stręk "Diagnostyka i terapia fotodynamiczna" Urban&Partner Wrocław 2004 2.Sieroń A., G.Cieslar, M.Adamek, A.Laitl-Kobierska, M.Szyguła, A.Krawczyk-Krupka "Zarys fotodynamicznej diagnostyki i terapii nowotworów" a-medica press Bielsko-Biała 1997 3.Hrynkiewicz A.i Rokita E."Fizyczne metody diagnostyki medycznej i terapii"PWN 2000 4.Mika, T.W.Kasprzak "Fizykoterapia" PZWL 2001

19.2. Uzupełniająca wybrane publikcje dotyczące omawianych zagadnień


20.1. Liczebność grup 20 osób w grupie seminaryjnej

20.2. Materiały do zajęć Pokaz multimedialny

20.3. Miejsce odbywania się zajęć Zakład Biologii Komórki Budynek kampusu B, sala 4.27 (IV piętro) 41-200 Sosnowiec ul.Jedności 8 41-200 Sosnowiec

20.4. Miejsce i godzina konsultacji Zakład Biologii Komórki Budynek kampusu A, p.303-305 41-200 Sosnowiec ul.Jedności 8 1 godzina raz w tygodniu Godziny konsultacyjne ustalone przez studentów z prowadzącym zajęcia

20.5. Inne


Efekt 01

Brak elementarnej wiedzy i na temat metod fotodynamicznych i możliwości ich wykorzystania zarówno w praktyce klinicznej .

Elementarna wiedza

dotycząca podstaw

metod

fotodynamicznych i

możliwości ich

wykorzystania w

praktyce klinicznej

(diagnostyka i

terapia).

Wiedza na temat podstaw metod fotodynamicznych i możliwości ich wykorzystania w praktyce klinicznej (diagnostyka i terapia) jak i w gabinetach medycyny estetycznej. Udział w dyskusji

Ugruntowana wiedza na temat podstaw metod fotodynamicznych i możliwości ich wykorzystania zarówno w praktyce klinicznej (diagnostyka i terapia) jak i w gabinetach medycyny estetycznej. Duża aktywność studenta na zajęciach

Efekt 02

Brak wiedzy na temat zagrożeń wynikających z przyjęcia

Elementarna wiedza na temat zagrożeń wynikających z przyjęcia

Wiedza na temat zagrożeń wynikających z przyjęcia

Ugruntowana wiedza na temat zagrożeń wynikających z

nieprawidłowych warunków metody oraz wpływu stosowanych suplementów diety i niektórych składników kosmetyków na efekt fotodynamiczny.

nieprawidłowych warunków metody oraz wpływu stosowanych suplementów diety i niektórych składników kosmetyków na efekt fotodynamiczny, wiedza dotycząca zagrożeń metody i przepisów BHP

nieprawidłowych warunków metody oraz wpływu stosowanych suplementów diety i niektórych składników kosmetyków na efekt fotodynamiczny, jak i mechanizmów przystosowawczych; wiedza dotycząca zagrożeń metody i przepisów BHP Udział w dyskusji

przyjęcia nieprawidłowych warunków metody oraz wpływu stosowanych suplementów diety i niektórych składników kosmetyków na efekt fotodynamiczny, jak i mechanizmów przystosowawczych; wiedza dotycząca zagrożeń metody i przepisów BHP. Duża aktywność studenta na zajęciach

Efekt 03

Brak wiedzy dotyczącej możliwości zastosowania metod biotechnologicznych do poprawy efektywności reakcji fotodynamicznej

Częściowa wiedza dotycząca możliwości zastosowania metod biotechnologicznych do poprawy efektywności reakcji fotodynamicznej

Aktualne wiedza dotycząca możliwości zastosowania metod biotechnologicznych do poprawy efektywności reakcji fotodynamicznej Udział w dyskusji

Aktualna i szeroka wiedza dotycząca możliwości zastosowania metod biotechnologicznych do poprawy efektywności reakcji fotodynamicznej Duża aktywność studenta na zajęciach

Efekt 04

Nie przygotowanie prezentacji lub prezentacja materiału z publikacji bez zrozumienia w odbiorze, która nie daje możliwości poszerzenia lub ugruntowania wiedzy przez kolegów.

Przygotowanie prezentacji z zakresu materiału znadującego się w publikacji.

Staranne przygotowanie się z zakresu materiału znadującego się w publikacji, właściwy wybór informacji, dobrze przygotowany przekaz, umiejętne przekaznie istoty publikacji ze zrozumieniem tematu.

Staranne przygotowanie się z zakresu materiału znadującego się w publikacji, wybór najważniejszych wiadomości, poszerzenie prezentacji o informacje dodatkowe, dobrze przygotowany przekaz, przygotowanie materiałów pomocniczych do prezentacji, umiejętne przekaznie istoty publikacji .

Karta przedmiotu




4. Rok: II 5. Semestr:

6. Nazwa modułu: Moduł molekularno-biochemiczny Nazwa przedmiotu: Nutrigenomika


8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Katedra i Zakład Biologii Molekularnej, ul. Jedności 8 , 41-206 Sosnowiec, e-mail: [email protected], http://www.biolmol.sum.edu.pl

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Prof. dr hab. n. med. Urszula Mazurek, [email protected]

10. Cel kształcenia: Poznanie wpływu bioaktywnych składników diety na ekspresję genów człowieka i mechanizmów działania

bioaktywnych składników diety na poziomie molekularnym, oraz zapoznanie studentów z zasadami

opracowywania tzw. diety spersonalizowanej czyli diety przeznaczonej dla ściśle określonej osoby, opracowanej

na podstawie analizy jej genów (np. polimorfizmów SNP które wzmacniają lub osłabiają wpływ bioaktywnych

związków na ekspresję genów) lub analizy składników pokarmowych, które wiążą się z receptorami regulują proces

transkrypcji lub modulują procesy epigenetyczne, tzn. zmieniają profil metylacji DNA lub modyfikacji histonów.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Biologii molekularna-ej, biologii komórki i biochemii


Numer efektu

kształcenia



dla programu


01 Zna przykłady i biochemiczne mechanizmy działania odżywczych substancji aktywnych na komórki. Wykazuje zrozumienie złożonych zasad przepływu informacji genetycznej i regulacji ekspresji genów w organizmie człowieka

K2_W01 K2_W04 K2_W07 K2_W15

M2_Wo1 M2_W02 M2_W05

02 Potrafi przedstawić wpływ działania substancji odżywczych w różnych jednostkacha chorobowych

K2_W17 M2_W06

03 Zna specjalistyczne metody badania genomu, transkryptomu i proteomu , rozumie ich wykorzystanie w nutrigenomice

K2_W08 K2_K07

M2_W03 M2_K05


Numer efektu

kształcenia





01 X

02 X

03 X



W1

Łącznie




S1 Zależność między dietą a genomem. Polimorfizm genów a aktywne substancje odżywcze

1

S2

Nutrigenetyka i nutrigenomika a leczenie otyłości i chorób

towarzyszących. Odpowiednie odżywianie w zapobieganiu lub

łagodzeniu przebiegu określonych chorób 2

S3 Wpływ wybranych substancji czynnych na ekspresję genów (np. polifenole zielonej herbaty, kwasy tłuszczowe PUFA, sterole, flawonoidy)

2

S4 Molekularne mechanizmy regulacji długowieczności a liczenie kalorii 4

S5 Wpływ składników diety na epigenetyczną regulację ekspresji genów 2

S6

Wpływ bioaktywnych składników diety na aktywność receptorów

jądrowych i regulację transkrypcji. Wpływ bioaktywnych składników

diety na szlaki sygnałowe 2

S7 Wpływ bioaktywnych składników diety na efektywność procesów

naprawy DNA Aktywne substancje odżywcze w prewencji raka 2

S8 Perspektywy żywienia zindywidualizowanego 2

S9 polimorfizm M235T genu angiotensynogenu a skuteczność reakcji na dietę bogatą w błonnik, w relacji do ciśnienia tętniczego krwi

5

S10 Interakcja diety zawierającej dawki kofeiny przekraczającej300 mg/dzień z polimorfizmem i homozygotycznością genu VDR a utratą masy kości

5

S11 Optymalizacja ilości warzyw w diecie w profilaktyce raka w zależności od mutacji (np. delecja w GTSM1), w genach metabolizmu ksenobiotyków

5

Łącznie 30



15.1. Seminarium klasyczna metoda problemowa, metody aktywizujące

15.2. Ćwiczenia Metody przypadku, ćwicz laboratoryjne

15.3. …


Numer efektu


01 Kolokwium cząstkowe – test wyboru, uzupełnienia, pytania otwarte

Zaliczenie na ocenę 02






konsultacje 5

Łącznie 40



Przygotowanie do kolokwium 10

Przygotowanie do zaliczenia 10

Łącznie 40

Łącznie 80




2


19. Literatura

19.1. Podstawowa 1 Gawęcki J., Roszkowski W. Żywienie człowieka a zdrowie publiczne. Wydawnictwo Naukowe PWN

2009

2.Włodzimierz Grajka. Przeciwutleniacze w żywności Aspekty zdrowotne, technologiczne, molekularne i

analityczne 2007 rok ISBN: 978-83-204-3277-0

3.Sergey Karpow. Zdrowe odżywianie i jego sekrety ISBN: 978-83-7582-298-4 Wydanie 3, 2008

4.Ciborowska H, Rudnicka A.: Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka. Wydawnictwo

Lekarskie PZWL, Warszawa 2007

19.2. Uzupełniająca 1. literatura naukowa dostępna w internecie

2. Gawęcki J., Hryniewiecki L.: Żywienie człowieka. Podstawy nauki o żywieniu. PWN Warszawa 2007

3.Jarosz M., Bułchak-Jachymczyk B. Normy żywienia człowieka. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL

2008





Katedra i Zakład Biologii Molekularnej, ul. Jedności 8 , 41-206 Sosnowiec


Sosnowiec, ul. Narcyzów 1(ćwiczenia) – zgodnie z harmonogramem dostępnym na stronie Katedry i Zakładu Biologii Molekularnej

20.5. Inne



Efekt 01 Niezna przykłady i

biochemiczne

mechanizmy działania

odżywczych substancji

aktywnych na

komórki. (poniżej 70%

poprawnych

odpowiedzi w teście

zaliczeniowym)

Zna przykłady i

biochemiczne



aktywnych na

komórki. Wykazuje

zrozumienie złożonych

zasad przepływu

informacji genetycznej

i regulacji ekspresji

genów w organizmie

człowieka(powyżej

70% poprawnych


zaliczeniowym)

Zna przykłady i

biochemiczne



aktywnych na

komórki. Wykazuje


zasad przepływu



genów w organizmie

człowieka(powyżej

80% poprawnych


zaliczeniowym)

Zna przykłady i

biochemiczne



aktywnych na

komórki. Wykazuje


zasad przepływu



genów w organizmie

człowieka(powyżej

90% poprawnych


zaliczeniowym)

Efekt 02 Potrafi przedstawić

wpływ działania

substancji odżyw-

czych w różnych

jednostkach choro-

bowych poniżej 70%

poprawnych odpowie

dzi w teście zaliczenio

wym)

Potrafi przedstawić wpływ działania substancji odżyw czych w różnych jed nostkach chorobo wych (powyżej 70%

poprawnych


zaliczeniowym)

Potrafi przedstawić wpływ działania substancji odżyw czych w różnych jed nostkach chorobo wych (powyżej 80%

poprawnych


zaliczeniowym)

Potrafi przedstawić wpływ działania substancji odżyw czych w różnych jednostkach chorobo wych (powyżej 90%

poprawnych


zaliczeniowym) … Zna specjalistyczne

metody badania genomu, transkryptomu i proteomu , rozumie ich wykorzystanie w nutrigenomice

Zna specjalistyczne metody badania genomu, transkryptomu i proteomu , rozumie ich wykorzystanie w nutrigenomice

Zna specjalistyczne metody badania genomu, transkryptomu i proteomu , rozumie ich wykorzystanie w nutrigenomice

Efekt 0n


dobry”

Karta przedmiotu





6. Nazwa modułu: Moduł molekularno-biochemiczny Nazwa przedmiotu: Ścieżki sygnałowe


8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Katedra i Zakład Biologii Molekularnej, ul. Jedności 8, 41-200 Sosnowiec, e-mail: [email protected], http://www.biolmol.sum.edu.pl

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Prof. dr hab. n. med. Urszula Mazurek [email protected]

10. Cel kształcenia: Poznanie podstawowej wiedzy z zakresu mechanizmów przekazywania sygnałów molekularnych prowadzących do utrzymania homeostazy oraz regulacji procesów molekularnych zachodzących w komórkach. Studenci poznają zasady sygnalizacji między– i wewnątrzkomórkowej, aktywowanej po połączeniu agonisty z receptorem, ze szczególnym podkreśleniem plejotropowości cząstek sygnałowych (hormonów, cytokin czy ksenobiotyków) oraz zdobędą umiejętności oceny zmian aktywności biologicznej komórek na podstawie analizy porównawczej transkryptomów wybranych ścieżek sygnałowych.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Znajomość molekularnych podstaw regulacji cyklu komórkowego. Wymagane jest wcześniejsze zaliczenie kursów biologii z elementami genetyki, biologii molekularnej, biochemii.


Numer efektu

kształcenia



dla programu


01 Znajomość rodzajów receptorów i ich mechanizmów działania oraz wtórnych przekaźników komórkowych i ich udziału w sygnalizacji. Zrozumienie podstaw plejotropowej aktywności wybranych cytokin

K2_W02 M2_W01

02 Posiada umiejętność efektywnego komunikowania się K2_U01 M2_U01

03 Ma świadomość potrzeby uzupełniania wiedzy specjalistycznej przez całe życie i potrafi dobrać właściwe źródła wiedzy i metody uczenia dla siebie i innych

K2_K01 M2_K01 M2_K02







01 X

02 X

03 X



S1 Oddziaływanie związków niskocząsteczkowych z błonami komórkowymi - rola białek G w aktywacji ścieżek sygnałowych.

3

S2 Cyklazy adenylowe i guanylowe w wewnatrzkomórkowym przekazywaniu sygnałów. Fosfolipidy inozytolowe w procesie przekazywania sygnałów.

3

S3 Ścieżki sygnałowe aktywowane przez receptory adrenergiczne. Ścieżki sygnałowe aktywowane przez receptory melatoninowe.

3

S4 Ścieżki sygnałowe aktywowane przez receptory estrogenowe cytoplazmatyczne. Ścieżki sygnałowe aktywowane przez receptory estrogenowe błonowe.

3

S5 Ścieżki sygnałowe aktywowane przez receptory limfocytów T. Ścieżki sygnałowe aktywowane przez receptory TLR.

3

S6 Rola MAP kinaz w regulacji proliferacji i apoptozy. 3

S7 Ścieżki sygnałowe aktywowane przez receptor dla insuliny. 3

S8 Inhibitory szlaku PI3K-Akt/PBK-mTOR w diagnostyce i terapii. 3

S9 Mechanizmy przekazywania sygnału, za pośrednictwem receptorów z aktywnością kinaz tyrozynowych.

3

S10 Ścieżki przekazywania sygnałów związane z mechanizmami naprawy genomu.

3

Łącznie 30



15.1. Seminaria wykład konwersatoryjny, pogadanka, dyskusja




01 kolokwium testowe 70% poprawnych odpowiedzi

02 przygotowanie prezentacji zaliczenie ustne

03 przygotowanie prezentacji zaliczenie ustne




udział w seminariach 30h

konsultacje 5h


łącznie 40h


przygotowanie do seminariów 20h

przygotowanie do kolokwium 10h

przygotowanie prezentacji 10h

łącznie 40h

Łącznie 80h




1


1

19. Literatura

19.1. Podstawowa 1. Jerzy Z. Nowak, Jolanta B. Zawilska „Receptory i mechanizmy przekazywania sygnału”, PWN 2004. 2. Gerard M. Fuller, Dennis Shields “Podstawy molekularne biologii komórki” PZWL 2005.


1. Krzyżowska M., Świątek W., Fijałkowska B., Niemiałtowski M. Rola kinaz MAP w odpowiedzi immunologicznej. Postępy Biologii Komórki 2009 (2), 295-309. 2. Mackiewicz U., Klemenska E, Beręsewicz A., Receptory betaadrenergiczne w zdrowym i niewydolnym sercu. Kardiologia Polska 3/2007 65: 294-302. 3. Ajduk A Rola jonów wapnia w aktywacji rozwoju zarodkowego u ssaków. Postępy biologii komórki t. 24 2007 nr 4 (715- 729). 4. Lewandowicz A., Kowalski M., Pawliczak R. Białka regulujące przekazywanie sygnału przez białka G (białka RGS) i ich znaczenie w regulacji odpowiedzi immunologicznej. Postepy Hig Med Dosw. (online), 2004; 58: 312-320.


20.1. Liczebność grup


20.3. Miejsce odbywania się zajęć Sala wykładowa wyposażona w rzutnik multimedialny

20.4. Miejsce i godzina konsultacji Konsultacje bezpośrednie z wykładowcą, konsultacje z wykorzystaniem poczty elektronicznej

20.5. Inne


Efekt Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 3,5 Na ocenę 4 Na ocenę 4,5 Na ocenę 5 Na ocenę celującą

Efekt 01 Student nie wykazuje się znajomością rodzajów receptorów i ich mechanizmów działania oraz wtórnych przekaźników komórkowych i ich udziału w sygnalizacji. Nie ma pojęcia o podstawach plejotropowej aktywności wybranych cytokin.

Student wykazuje się znajomością jakiś rodzajów receptorów i ich mechanizmów działania oraz wtórnych przekaźników komórkowych i ich udziału w sygnalizacji. W niewielkim stopniu rozumie podstawy plejotropowej aktywności wybranych cytokin.

Student wykazuje się znajomością niektórych rodzajów receptorów i ich mechanizmów działania oraz wtórnych przekaźników komórkowych i ich udziału w sygnalizacji. W dostatecznym stopniu rozumie podstawy plejotropowej aktywności wybranych cytokin.

Student wykazuje się dobrą znajomością rodzajów receptorów i ich mechanizmów działania oraz wtórnych przekaźników komórkowych i ich udziału w sygnalizacji. Rozumie podstawy plejotropowej aktywności wybranych cytokin.

Student wykazuje się ponadprzeciętną znajomością rodzajów receptorów i ich mechanizmów działania oraz wtórnych przekaźników komórkowych i ich udziału w sygnalizacji. Rozumie podstawy plejotropowej aktywności wybranych cytokin.

Student wykazuje się bardzo dobrą znajomością rodzajów receptorów i ich mechanizmów działania oraz wtórnych przekaźników komórkowych i ich udziału w sygnalizacji. Rozumie zasady plejotropowej aktywności wybranych cytokin.

Studenta cechuje doskonała znajomość rodzajów receptorów i ich mechanizmów działania oraz wtórnych przekaźników komórkowych i ich udziału w sygnalizacji. Potrafi celująco scharakteryzować plejotropową aktywność wybranych cytokin.

Efekt 02 Student nie posiada umiejętności efektywnego komunikowania się.

Student jest w stanie komunikować się w stopniu dostatecznym.

Student jest w stanie komunikować się w stopniu dość dobrym.

Studenta cechuje przeciętna umiejętność komunikowania się.

Studenta cechuje ponadprzeciętna umiejętność komunikowania się.

Student posiada umiejętności efektywnego komunikowania się.

Student posiada umiejętności efektywnego komunikowania się.

Efekt 03 Student nie potrafi dobrać właściwe źródła wiedzy i metody

Student z dużą trudnością dobiera właściwe źródła wiedzy i

Student z trudnością dobiera właściwe źródła wiedzy i

Student prawidłowo dobiera właściwe źródła wiedzy i

Student efektywnie dobiera właściwe źródła wiedzy i

Student ma świadomość potrzeby uzupełniania

Student ma świadomość potrzeby uzupełniania

uczenia dla siebie i innych.

metody uczenia dla siebie i innych.




wiedzy specjalistycznej przez całe życie i potrafi dobrać właściwe źródła wiedzy i metody uczenia dla siebie i innych.

wiedzy specjalistycznej przez całe życie i potrafi dobrać właściwe źródła wiedzy i metody uczenia dla siebie i innych w sposób celujący.

Karta przedmiotu





6. Nazwa modułu: Moduł molekularno-biochemiczny Nazwa przedmiotu: Transkryptomika


8. Jednostka realizująca moduł/przedmiot: Katedra i Zakład Biologii Molekularnej, ul. Jedności 8, 41-200 Sosnowiec, e-mail: [email protected], http://www.biolmol.sum.edu.pl

9. Prowadzący moduł/przedmiot (imię, nazwisko, adres e-mail): Prof. dr hab. n. med. Urszula Mazurek, [email protected]

10. Cel kształcenia: Opanowanie przez studenta wiedzy w zakresie: budowy i funkcji kwasów rybonukleinowych ze szczególnym zwróceniem uwagi na mechanizmy regulacji aktywności transkrypcyjnej komórek z udziałem iRNA, miRNA, rybozymów,antysensownych oligonukleotydów i aptamerów. Opanowanie wiedzy i umiejętności w zakresie przeprowadzania badań laboratoryjnych z wykorzystaniem podstawowych technik biologii molekularnej w analizie transkryptomu oraz umiejętności korzystania z biomedycznych baz danych.

11. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji: Ma ugruntowaną wiedzę z biologii molekularnej, biochemii i biologii komórki


Numer efektu

kształcenia



dla programu


01 Potrafi scharakteryzować organizację żywej materii Wykazuje znajomość budowy RNA i jego funkcji Rozumie mechanizm modyfikacji potranskrypcyjnych. Potrafi scharakteryzować mechanizmy przepływu informacji genetycznej w komórce. Wykazuje uporządkowaną i poszerzoną znajomość funkcjonowania organizmu człowieka na poziomie molekularnym

K2_W01 K2_W04 K2_W07

M2_W01 M2_W02 M2_W03

02 Potrafi wykorzystać metody badawcze stosowane w transkryptomice do poszukiwania nowych substancji

leczniczych . Potrafi wykorzystać kwasy rybonukleinowe w regulacji ekspresji genów w inżynierii genetycznej i terapii genowej. Ma widzę na temat błędów w wykonywaniu

prowadzonych badań.

K2_W08 K2_W15 K2_W19 K2_W27 K2_U06

M2_W03 M2_W05 M2_W07 M2_W10 M2_U03

03 Zna zasady pracy w pracowni biologii molekularnej oraz podstawowe metody badania, transkryptomu i potrafi posługiwać się podstawowymi metodami biologii molekularnej Potrafi poprawnie interpretować otrzymane wyniki i przeprowadzić ich walidację. Potrafi zabezpieczyć materiał biologiczny do analizy transkryptomu

K2_W11 K2_W16 K2_U02 K2_U03 K2_U13 K2_U20

M2_W03 M2_W05 M2_U01 M2_U02 M2_U07 M2_U13

.




Numer efektu

kształcenia





01 X

02 X

03 X



Łącznie 0

14.2. Forma zajęć: seminaria

S1 Struktura i funkcje RNA w komórkach prokariotycznych i eukariotycznych

1

S2

Regulacje stabilności mRNA, czasu półtrwania RNA oraz poznanie mechanizmów degradacji RNA w komórkach prokariotycznych i eukariotycznych

2

S3 RNA pełniące funkcje przełączników genetycznych. 2

S4 Małe jąderkowe RNA w modyfikacji eukariotycznego rRNA 2

S5 Synteza i dojrzewanie RNA w komórkach prokariotycznych,

eukariotycznych i wirusów snRNA i alternatywne składanie eksonów

2

S6 Interferencyjny RNA w regulacji ekspresji genów 2

S7

biogeneza, mechanizm działania oraz funkcja fizjologiczna miRNA

sposoby organizacji i lokalizacja genów mikroRNA w komórkach

roślinnych i zwierzęcych. - Znaczenie mikroRNA w diagnostyce i w

terapii

2

S8 Metody wyznaczania aktywności transkrypcyjnej komórek 2

S9

Regulamin postępowania w pracowni biologii molekularnej – Podstawowe wyposażenie pracowni transkryptomiki – Zasady porowadzenia dokumentacji badań prowadzonych na poziomie analizy transkryptomu

1

S10

Jakościowa i ilościowa kontrola roztworów RNA w kolejnych etapach wyznaczania transkryptomów techniką mikromacierzy oligonukleotydowych

2

S11

Ocena jakościowa i ilościowa uzyskanych ekstraktów RNA techniką elektroforezy w żelu agarozowym oraz pomiaru spektrofotometrycznego. Wyznaczanie współczynnika RIN (RNA Integrity Number)

2

S12 Projektowanie sekwencji rybozymów i oligonukleotydów antysensownych. Strategie wyciszania genów

2

S13 Grupowanie transkryptomów metodą aglomeracji hierarchicznej 2

S14 Typowanie genów różnicujących grupy transkryptomów 2

S15 Strategie interpretacji uzyskanych wyników i walidacji otrzymywanych

wyników

2

S16 Projektowanie strategii analizy molekularnej na poziomie

transkryptomu w zależności od rozwiązywanego problemu

2

Łącznie 30



15.1. Wykład

15.2. Seminaria symulacje, metody przypadków, metody sytuacyjne, dyskusje dydaktyczne

15.3. Ćwiczenia Laboratoryjne, praktyczne

15.4. …


Numer efektu




03 Przeprowadzenie badań ekstrakcja kwsów

nukleinowych, PCR i detekcja amplimerów

Sprawozdanie






Łącznie 40


Przygotowanie do zaliczenia 10

Łącznie 40

Łącznie 80




2


19. Literatura

19.1. Podstawowa 1.T.A. Brown: Genomy, PWN, Warszawa 2009 2. P. Węgleński „ Genetyka molekularna” Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2008 3.Turner P.C, McLennan A.G. Bates A.D., White M.R.H. Biologia molekularna. Krótkie wykłady. PWN, Warszawa 2000 4.AD.Baxevanis, BFF Ouellette: Bioinformatyka. Podręcznik do analizy genów i białek, PWN, Warszawa 2004

3. . PG Higgs, TK Attwood. Bioinformatyka i ewolucja molekularna PWN, Warszawa 2008


1.Richard J. Epstein Biologia molekularna człowieka. Wydawnictwo Czelej 2006

2. JM Berg, JL Ttymoczko, Lubert Stryer Biochemia. Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2009 3. J. Bal Biologia molekularna w medycynie Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2008



20.2. Materiały do zajęć instrukcje do ćwiczeń, zagadnienia do przygotowania na ćwicz. publikacje z czasopism naukowych, podręczniki


Sosnowiec, ul. Kasztanowa 3 (wykłady), ul. Kasztanowa 3 (seminaria) ul. Narcyzów 1(ćwiczenia)


Sosnowiec, ul. Narcyzów 1: indywidualne spotkania ze studentami – zgodnie z harmonogramem dostępnym na stronie Katedry i Zakładu Biologii Molekularnej

20.5. Inne



Efekt 01 Potrafi scharakteryzować organizację żywej materii Wykazuje znajomość budowy RNA i jego funkcji Rozumie mecha-nizm modyfikacji potranskrypcyjnych. Wykazuje uporząd-kowaną i posze-rzoną znajomość funkcjonowania organizmu czło-wieka na poziomie molekularnym poniżej 70% poprawnych odpowiedzi w teście

zaliczeniowym )

Potrafi scharakteryzować organizację żywej materii Wykazuje znajomość budowy RNA i jego funkcji Rozumie mechanizm modyfikacji potranskrypcyjnych. Potrafi scharakteryzować mechanizmy przepływu informacji genetycznej w komórce. Wykazuje uporządkowaną i poszerzoną znajomość funkcjonowania organizmu człowieka na poziomie molekularnym (powyżej 70% poprawnych odpowiedzi w teście

zaliczeniowym )

Potrafi scharakteryzować organizację żywej materii Wykazuje znajomość budowy RNA i jego funkcji Rozumie mechanizm modyfikacji potranskrypcyjnych. Potrafi scharakteryzować mechanizmy przepływu informacji genetycznej w komórce. Wykazuje uporządkowaną i poszerzoną znajomość funkcjonowania organizmu człowieka na (poziomie molekularnym poniżej 80% poprawnych odpowiedzi w teście

zaliczeniowym )

Potrafi scharakteryzować organizację żywej materii Wykazuje znajomość budowy RNA i jego funkcji Rozumie mechanizm modyfikacji potranskrypcyjnych. Potrafi scharakteryzować mechanizmy przepływu informacji genetycznej w komórce. Wykazuje uporządkowaną i poszerzoną znajomość funkcjonowania organizmu człowieka na (poziomie molekularnym poniżej 90% poprawnych odpowiedzi w teście

Efekt 02 poniżej 70%

poprawnych


zaliczeniowym )

. Potrafi wykorzystać

kwasy rybonukleinowe w

regulacji ekspresji genów

w inżynierii genetycznej i

terapii genowej. Ma widzę

na temat błędów w

wykonywaniu

prowadzonych badań.

(powyżej 70% popra-

wnych odpowiedzi w

teście zaliczeniowym )

Potrafi wykorzystać

metody badawcze

stosowane w

transkryptomice do

poszukiwania nowych

substancji leczniczych .


kwasy rybonukleinowe

w regulacji ekspresji

genów Ma widzę na

temat błędów w

wykonywaniu

prowadzonych

badań(powyżej 80%

poprawnych odpowiedzi

w teście zaliczeniowym )


metody badawcze

stosowane w transkrypto-

mice do poszukiwania

nowych substancji lecz-

niczych . Potrafi wykorzy-

stać kwasy rybonukleino-

we w regulacji ekspresji

genów w inżynierii

genetycznej i terapii

genowej. Ma widzę na

temat błędów w

wykonywaniu

prowadzonych badań i

potrafi przeprowadzić

walidację otrzymywanych

wyników. (powyżej 90%

poprawnych odpowiedzi w

teście zaliczeniowym )

Efekt 03

Potrafi wyznaczyć profil aktywności transkrypcyjnej wybranych genów. Potrafi posługiwać się naukowymi bazami internetowymi potrafi wyszukać potrzebne

informacje, znaleźć konserwowaną lub zmienną sekwencje nukleotydową i zaprojektować

startery do analizy modyfikacji potranskrywcyjnej

Documents

Przedmioty do wyboru dla studentów III roku kierunku ... · K2_W19 M2_W07 03 Zna nowoczesne laboratoryjne techniki diagnostyczne stosowane w immunodiagnostyce K2_W27 M2_W10 ... S5