ϊ . - i - - Á V - / -- U ,

Quis desiderio sit pudor aut modus Tam cari capitis? praecipe lugubres Cantus Melpomene, cui liquidam pater

"Vocem cum c y lb a ra ded it.

Horatius Carminum Líb. 1. Ode 24.

J2 rg o alget proh! illa tuo dulcissima cordi

L u z é n s z k y genitrix! umbra nisique modo est!

Fervida maternis illa lafi ! te cujus in ulnis

Mulsere alternis hasia mille labris!3

Illa riget! tenero virtutum inserta palato

Cui debes stabili semina prima pede !

Quaeve suae plus te flagrarat stamine vitae,

Blando et nunc fili! te vocet ore, deest !"* \ - ·

Cujus erat sobolis votorum summa parentem

Esse suae, hanc eheus ! flebilis urna tegit !

4.

Urna tegit veteris germen spectabile stirpis ?

J jE ä n d e .B e r é n y i a d u m ah! haec tegit urna decus!

Concidit undenae mater svavissima prolis !

Concidit heus! clarae moesta ruina domus!

Concidit — ast conpesce pias L u z é n s z k y querelas:

Evelle'ac animo tela cruenta tuo.

Frustra,urges Superos! frustra deposcis ademtam!

Frustraque ingeminas, optima mater uhLnal

Splendida Minois cohibent arbitria-functam ;

Inque levi ren iten s aura co h o rte m icat.

Irradiansqqe sui concesserat illa G e o r g i

Divi in conplexus,, reddita sponsaA viri

Admotamque polo, Marii, ac Agamemnonis ignes

Vibranti aeterno foedere vincit amor.

Fulgidaque Herois Gradivi tempora sertis

Nunc recubare suo gaudet amata sinu.

Exsplica in Elysiis fusa ergo hic ora virectis

Incincta Idalias E l i s a b e t h a genas!

Praecurrere libi dulcissima pignora quatuor ,

Vestrumque in gremio se rediviva levant.

Illinc jam primis correpta Ma r i a sub annis

Certat in amplexus festa venire tuos;

-

8» $ * - ** '

Invictisque modo J o s e p h u s nobilis armis

Praetor , ovat vestris- jungere labra labris.

Et nunc, Pannonidum jub^r inmortale , R u d o 1 p f ru ì ,

Colla sui indomito prendit amore patris.

Vulnusque heroi retegit ferale parenti, -

Pro Patrio ille Heros fdrtis obire solo. — *—

Basiat ostensumque pater, veter hospes- Oiympr: ■ “

Fatur et: hoc gnatum te probat csse-merrmr''

Atque hinc Zichy_a~dis spectata T h e re~s-i a xxmjox

Cervlc&.-a/J i i LiXjL·}»--pendet anlmla. paris—---- -

Nuncque dat, et rapit utrique oscula erebra parentum,

Sicque legit vitae dona ter ampla novae.

Inque tuas rediit, patrisque G e o r g i us ulnas·,

Sangvinis egregii digna propago sui.

Sqiiicet hostili percussus pectora ferro,

Mortifero excelsum verbere nomen habet.

Mistus Achillea ac vestrum modo fronde coronae,

Nullo infirmanda tempore luce nitet.

Plena hauris igitur transactae praemia metae; et

Qua decuit, gaudes vivere parte magis.

V ivis adhuc avia, ac mater ter fausta superstes,

Seraque nil famae detrahet aera tuae.

’ X - ·

6

Siye velis etenim insignes censere nepotes ;

Seu- malis sobolem volvere mente tuam.

Hinc te Z i c h y a d e s , Procerum fax alma, J o a n n e s

Conspicuam penna non renuente feret.

Ingentique animo, rara ac virtute perennis

In memori usque recens laude nepotis eris.

Increscensque sua, Uranie ridente juventa ,

Gestiet ille aris te decorasse novis.

Adtenuare alios utque, ense ac torque superbos

Formidem gnatos . E l i s a b e t h a ! tuos j.

Floret nempe istic, geniali luce secundus ,

Gemmaque materni cordis, honosque tui.

Libera Pannqnidum signa illustrare Tribunus,

Francigenumque truces acer inire manus.

Viderat et, quid Marte tuus queat ille J o a n n e s ?

Asparni nuper daphnide clarus ager.

Namque triumphatis aquilis hostilibus illic,

Laurigero gratum Patria dixit ave.

Dixit ave: majusquo hoc omni insigne monili,

Pectore virtutis fixerat Illa tuo.

Sed neque congestis feriunt te anathemata baccis;

Vera nisi grandi gloria mente sedet.

7

Hac tutus, patrio solersque insistere calli,

Delicium tardae posteritatis eris.

Ista tui Elaea speculantur ab arce parentes ;

.Festivisque tibi plaudit u^erque sonis.

Ergo sine exanimem, Justis hinc rite peractis,

Felices illinc velificare dies.

Quod mortale era t, adfini tellure resedit :

Inmortale axis non capit iste genus.

Macte igitur ! maribusque ultro connitere nervis ;

Non cadit in tantum chorda remissa virum.

Et facis : adclamansque tibi Polyhimnia jam nunc

Serta parat rutilas inplicitura comas.