30+ most important things I learnedfrom 15 years of working experience

S I T T I P O N G S I R I M A S K A S E M

SECOND EDITION

หนังสือที่เริ่มตนดวยความตั้งใจที่จะทำเพื่อแชรประสบการณและ learning

ทั้งที่ประสบเอง และไดยินมาจากคนรอบตัวตลอดการทำงาน 15ป

เพื่อพิมพใหทีมงานของบริษัท rgb72 และเพื่อนๆที่ใกลชิด

ดวยคำพูดสั้นๆ ประโยคที่สามารถอานไดเขาใจงายๆ เร็วๆ

สามารถอานไดทุกวัน และอานไดอีกในทุกๆเดือน

สิทธิพงศ ศิริมาศเกษม

blog72.netmoreinputmoreoutput.com

sittipong@rgb72.comfacebook.com/superrgbwww.rgb72.com

S E C O N D E D I T I O N

MAY 5 , 2014

Founder of rgb72

rgb72

I N T R O D U C T I O N

“Where is the North Pole?”

“Where is the North pole?”

ชีวิตคนเราก็เหมือนเรือครับ เรือลำเล็กๆ ลอยบนผิวน้ำทะเล

เรือบางลำก็ลอยไปเรื่อยๆ เรือบางลำก็ตั้งใจพายเพื่อไปใหเร็วกวาคนอื่น

สิ่งที่แตกตางระหวางเรือที่ลอยไปเรื่อยๆ

กับเรือที่พายไปไดอยางรวดเร็วก็คือ “เปาหมาย”

เรือที่รูวาตัวเองกำลังจะไปไหน ก็จะพายตรงดิ่งไปตามเสนทางที่จะพา

ใหถึงจุดหมาย เชนถาเปาหมายคือ “ขั้วโลกเหนือ” เคาก็จะ

เดินทางขึ้นเหนือ ไมพายไปทางตะวันออก หรือตะวันตกใหเสียเวลา

เรือที่ไมรูวาจะไปไหน ไมมีจุดหมาย ก็จะลอยตามน้ำไปเรื่อยๆ แลวแต

โชคชะตาจะพาไป

จริงๆ ยังมีเรืออีกประเภทคือ เรือที่ยังติดอยูกับความหลัง

เรือเหลานี้พยายามพายทวนน้ำ แตพายเทาไหร ก็พายกลับไปไมได

มีแตจะทำใหเดินทางชาลงกวาเรือที่ลอยตามน้ำไปเรื่อยๆเสียอีก

ซึ่งคนกลุมนี้ ผมขอไมพูดถึง

ดังนั้นจึงเปนเรื่องไมแปลก ถาคนพายเรือที่มีเปาหมาย จะมุงมั่น ตั้งใจ

ทำอะไรรวดเร็ว ไมเสียเวลากับสิ่งยั่วยวนขางทาง เรียกไดวาถาจะแวะทั้งที

ตองมั่นใจแลววามันคุมพอที่จะทำใหเรือ ถึงจุดหมายไดชาลง

แตจุดหมายที่วานี้มันไมไดจะรูไดทุกคนหรอกครับ บางคนรูไดเร็ว

บางคนรูไดชา

คนที่โชคดีคือคนที่รูวาจุดหมายของตัวเองคืออะไรกอนคนอื่น

บางคนรูวาเรือลำนอยที่ตัวเองมีอยูนั้นอาจจะไมแข็งแกรงพอที่จะ

พาตัวเองฝาคลื่นทะเลไปถึงจุดหมายได เคาก็รวมตัวกับเรือลำอื่นๆ

ที่มีจุดมุงหมาย เหมือนกัน คลายกัน แลวนำเรือมารวมกัน

ประกอบกันเปนเรือที่ใหญกวาเดิม จากนั้นจึงเดินทางไปดวยกัน

เรือลำเล็ก ก็กลายเปนเรือลำใหญ

หรือที่ภาษาทั่วไปเคาเรียกวา “ทีม” หรือถาจริงจังมากหนอยก็คือ “บริษัท”

และไมนาน เรือลำใหญที่ตองการไปถึงจุดหมาย ก็จำเปนตองหาลูกเรือเพิ่ม

เรือลำใหญจึงเริ่มรับสมัครลูกเรือ

มีคนพายเรือลำเล็กๆของเคาเขามาเทียบขางเรือใหญ กระโดดขึ้นเรือ

แลวขอเขาสมัครงาน

ลูกเรือที่กระโดดขึ้นมา หากใหพิจารณาจะสามารถแยกลูกเรือออกไดเปน

สองประเภทใหญๆ คือลูกเรือที่มาทำงานรับจางเพื่อเงิน และลูกเรือที่มา

ทำงานเพราะเชื่อในทิศทางที่เรือลำใหญกำลังไปและตองการอาศัย

เดินทางไปดวยกัน

โดยมากลูกเรือกลุมแรกจะยังไมรูวาตัวเองตองการอะไร

เปนเรือที่ลอยไปเรื่อยๆ แลวบังเอิญมาเจอปายประกาศของเรือใหญ

จึงกระโดดขึ้นมา ไมไดสนใจวาเรือใหญจะพาไปไหน

เพราะตัวเองก็ไมเคยรูอยูแลววาตัวเองอยากไปไหน

แตลูกเรือกลุมที่สองจะเปนกลุมที่รูเปาหมายของตัวเอง แตไมอยาก

รวมกลุมกับคนอื่น ไมอยากสรางเรือใหญ ไมอยากแบกรับภาระ

แตมองเห็นและ “เชื่อมั่น” ในทิศทางที่เรือลำใหญนี้กำลังเดินทางไป

จึงขออาศัยเดินทางไปดวย

แนนอนวา จุดมุงหมายอาจจะไมไดเหมือนเปะ แตนาจะใกลเคียง

ดังนั้นกัปตันเรือผูสรางเรือใหญจึงตองเขาใจตลอดเวลาวา เมื่อถึง ณ

จุดหนึ่ง ลูกเรือบางคนอาจจะตองขอสละเรือใหญ กระโดดลงเรือตัวเอง

ปลดเชือกที่ผูกมัดเอาไว แลวขอบอกลา

ในทางกลับกัน ถาลูกเรือคนไหนที่ทำตัวเกเร นอกจากจะไมชวยพายเรือ

แลวยังจะเอาเทาราน้ำ กัปตันก็ควรทำหนาที่ดวยการ “ขอรอง”

ใหลูกเรือเหลานี้ กระโดดออกจากเรือลำใหญนี้ใหโดยไว เพราะถายัง

ปลอยไวอยู อาจทำใหการเดินเรือชาลง ไปผิดทิศทางที่ตั้งไว นอกจาก

เรือลำใหญจะเสียเวลาในการเดินทางแลว สุดทายยังอาจจะเสียคนที่มี

จุดมุงหมายเหมือนกัน หมดความเชื่อมั่นในความสามารถการคุมเรือ

ของกัปตัน และลูกเรือที่ดีเหลานี้สุดทายจำเปนตองสละเรือไปเอง

อยางจำใจ

จากตรงนี้ สิ่งที่คุณเห็นคืออะไร?

คุณจะเปนเรือชา เรือเร็ว?

หรือแมแตเปนเรือที่มาขอรวมเดินทางกับเรือใหญหรือเปนเรือใหญซะเอง

เปาหมายคือสิ่งที่สำคัญที่สุด เรือทุกลำหากมีจุดหมาย และหาคนที่มี

จุดหมายรวมกันได ก็จะสามารถเดินทางไปไดเร็วกวาเรือลำอื่นๆ

ไมมีเรือลำไหนที่ลอยไปเรื่อยๆ แลวโชคดีเจอเกาะมหัศจรรย

อยางที่เราอานในนิยาย

เรือทุกลำ จะเล็กหรือใหญลวนแตตองพบกับอุปสรรค และอุปสรรค

เหลานั้นจะฝาฟนได ก็ดวยความแข็งแรงรวมใจของลูกเรือและ

กัปตันเรือทั้งหมด ไมใชแคคนใดคนหนึ่ง

ถามย้ำอีกครั้ง.. วันนี้คุณเปนเรือลำไหน? และคุณกำลังเดินทางไปยังที่ใด?

ถาคุณเปนเรือที่พรอมจะลุยออกทะเลใหญดวยตัวเอง คุณก็ตองทำมันให

เต็มที่ ลุยไปกับมันใหถึงที่สุด จะเดินทางถึงเปาหมายหรือไมมันก็

ขึ้นอยูกับคุณคนเดียว

ถาคุณกำลังรวมเดินทางกับเรือใหญ ที่จะพาคุณไปยังเปาหมายเดียวกัน

นั่นก็ยิ่งตองทำใหเต็มที่เชนกัน เพราะคุณคือสวนหนึ่งของทีม เรือใหญจะ

เดินทางไปไดหรือไม รวมถึงเรือเล็กของเพื่อนๆ อีกหลายลำนั้น

จะถึงจุดหมายชาหรือเร็ว ก็อยูที่กลุมลูกเรือนี่ละ

แตในกรณีที่แยสุดคือ ถาคุณรูตัววากำลังไปผิดทาง เชน คุณอยากไป

เหนือ แตเคากำลังเดินทางไปใต ก็จงรีบกระโดดออกมาจากเรือซะ

จะไดไมเปนการเสียเวลา

เริ่มวันที่หนึ่ง...ตั้งแตวันนี้

ดวยการอานทุกวัน วันละหนึ่งหนา

เปาหมายคือสิ่งที่สำคัญที่สุด

เมื่อมีเปาหมายแลว มองไปขางหนา

เดินไปขางหนา อยาติดอยูกับอดีต

ถาอดีตเปนเรื่องของความผิดพลาด มองอดีตใหเปนบทเรียน

พยายามเขาใจมัน แลวจำมันไวใหแมน

เพื่อใหแนใจวาเราจะไมกลับมาผิดพลาดอีก

แตถาอดีตเปนเรื่องของชัยชนะและความยินดี

จงใชมันมาเปนกำลังใจ เพื่อใหเราทำวันพรุงนี้ใหดีกวาเดิม

D A Y

1

อยาบอกวาทำไมได

เพราะถาเราทำไมได

เคาก็ตองหาคนอื่นที่ทำไดอยูดี

เรามักมีขออาง หรือที่รายไปกวานั้นคือ ego ที่คิดวา

โจทยที่ไดรับมานั้นเปนไปไมได หรือยากเกินกวาที่จะทำ

และไมมีใครในโลกนี้ทำได อยาลืมวาในโลกนี้มีคนเกงอีกมากมาย

ถาวันนี้คุณอางวาทำไมไดแลว เคาก็ตองหาคนอื่นมาทำใหไดอยูดี

ดังนั้น คุณจงเลือกวาจะปรับปรุงตัวเองใหเกงขึ้นเพื่อแกโจทยใหได

หรือจะปลอยใหตัวเองเปนคนไรประสิทธิภาพและวางงาน

D A Y

2

เลือกคนที่เกงกวาเรามาทำงานดวยเสมอเลือกเอาคนที่เราสามารถเรียนรูไดจากเขา

ไมใชเอาคนที่จะมาหาความรูจากเรา

“Steve Jobs has a saying that A players hire A players; B

players hire C players; and C players hire D players.”

พูดโดย Guy Kawasaki

มนุษยเกรด A มักจะอยากทำงานกับมนุษยเกรด A

สวนมนุษยเกรด B กลับอยากทำงานกับมนุษยเกรด C

และมนุษยเกรด C ก็อยากจะทำงานกับมนุษยเกรด D เรื่อยลงไปตามลำดับ

พูดงายๆคือ คนเกงมักอยากจะทำงานกับคนที่เกงกวา

แตมีคนจำนวนไมนอยที่เปนมนุษยกลุมที่เหลือ

กลุมที่อยากทำงานกับคนที่ดอยกวาเพราะ..

"กลัว" เพื่อน.. กลัวลูกนองจะเกงกวา

"อิจฉา" ที่คนอื่นจะทำงานไดดีกวา

ดวยมุมมองแบบนี้ team จะไม work และจะหาความเจริญใหักับ "ตนเอง"

และ "องคกร" ไดยาก

จงเลือก.. วาคุณจะเปนคนเกรด A หรือเปนกลุมที่เหลือ

เพราะถาความฝนของคุณคือยอดเขา คนที่เกงพอๆกับคุณ

หรือคนที่เกงกวาเทานั้นใชมั้ย ที่คุณอยากจะพาปนขึ้นไปดวยกัน

D A Y

3

สิ่งที่บริหารจัดการไดยากที่สุดคือมนุษย

มีเพื่อนที่ทำโรงงานเคยบอกผมวา

เคาทำงานกับเครื่องจักรเปนสวนใหญ งานมันงายกวาตรงที่วา

ถาเครื่องจักรเสีย เคาก็แคสั่งซอม ซอมเสร็จก็ทำงานไดใหม

แตสำหรับมนุษยนั้นบริหารจัดการไดยากกวามาก

ดังนั้นถาความฝนของคุณจำเปนตองใชมนุษยเปนตัวขับเคลื่อน

จงอยาประมาทแลวคิดวาเปนเรื่องงายที่จะจัดการ

ตองพรอมรับมือกับสถานการณที่อาจจะมาไดในทุกเวลา

ทุกรูปแบบ

D A Y

4

ในการตัดสินใจอะไรตางๆ ควรใชสติใหมาก

อยาใหอารมณนำ

ถาวันนั้นเราอารมณไมดี ผมแนะนำใหหยุดตัดสินใจกอน

เวลาจะชวยทำใหอารมณมันจางลง เมื่ออารมณจาง สติคืน

ความคิดดีดีจะเกิดขึ้น และการตัดสินใจดีดีจะตามมา

เคยเห็นคนโมโหแลวดวนตัดสินใจทำอะไรไปไหมครับ? หลายครั้ง

เราจะเห็นผลที่ตามมาจากการตัดสินใจแบบไมไดคิด ไมมีสติ

วามันทำใหทุกอยางแยลง อยาใหการตัดสินใจดวยอารมณแบบนี้

เกิดขึ้นกับการทำงานของเรา เพราะไมแนอาจจะมีบางคน

ตั้งใจกวนน้ำใหขุน เพื่อใหเรามองเห็นปลาไมชัด แลวความาไดแต

ขี้โคลนใตลำคลองก็เปนได

หยุดรอซักนิด ใหเวลาชวยทำใหน้ำใส อารมณหายขุน

แลวเมื่อนั้น จะจับปลา หรือจะควาโคลน ก็คอยวากันอีกที

D A Y

5

งานเร็วแตไมดี ดีกวา งานดีแตไมเร็ว(จะใหดีที่สุดตองทั้งดี ทั้งเร็ว)

เพราะสัญญาเรื่องเวลาเปนสิ่งที่สำคัญที่สุด

หลายครั้งที่งานของคุณมักจะไมใชแคของ

คุณคนเดียว มันจะตองมีคนคอยทำงานตอเสมอ

การลมแบบโดมิโนจะเกิดขึ้นเมื่อคุณสงงานสาย

ดังนั้น ตอใหคุณทำงานดีซักเทาไหรแตถามันไม

เสร็จตรงเวลางานดีที่วาก็จะถูกตีตราในดานลบไป

ตั้งแตยังไมเห็นความดีของมัน

ที่สำคัญ..

คำวา “ดี” นั้น อาจจะไมไดดีสำหรับคนทุกคน

D A Y

6

ตราบใดที่คุณยังทำอาหารตามตำรา..

คุณก็ไมมีทางทำไดอรอยกวาตำรา

ถาทุกวันนี้เราทำงานดวยการลอกคนอื่น

หรืออานวิธีทำของคนอื่น ตอใหคุณทำใหตายยังไง

ก็ไมมีทางไดดีกวาคนที่คุณลอกมา

มือกีตารเกงๆ ก็ยังตองเริ่มจากการเลนดนตรีตามศิลปนดัง

จึงไมแปลกถาเราจะเริ่มตนเรียนรูดวยการลอกงานคนอื่น

แตมันจะแปลก ถาเราไมคิดจะแตงเพลงของตัวเองเลย

D A Y

7

ระหวางคนดา กับคนชม

เราควรเลือกฟงคนดา

เพราะนั่นจะทำใหเราไดพัฒนาตัวเอง

คนชม ชมไปก็เทานั้น จริงอยูมันอาจจะทำใหเราไดกำลังใจ

แตหลายครั้งมันก็ทำใหเราเหลิงซะเปลาๆ แตคนดา

แมมันทำใหกระเทือนจิตใจ แตถาเรานำมันกลับมาคิด

วิเคราะหดูวาเราเปนอยางที่เคาวาจริงหรือไม

มองใหชัด ถามองเห็นแลว สำคัญที่สุดคือการแกไขปรับปรุง

D A Y

8

เมื่อเจอปญหาแลว คุณจะสามารถแกไข

มันไดเร็วขนาดไหนตางหาก

งานที่ดี ไมไดสำคัญวาคุณวางแผนมาดีขนาดไหน

แตสำคัญวา...

เพราะทุกคนที่ประสบความสำเร็จมาจนถึงทุกวันนี้ลวนแต

ผานปญหาและอุปสรรคมามากมายนับไมถวน

สิ่งหนึ่งที่สังเกตไดคือคนที่ประสบความสำเร็จจะรูจักการ

แกไขสถานการณเฉพาะหนาได ไมใชแคแกไขไดดี

แตยังตองแกไขใหเร็วดวย

D A Y

9

คนโง คือคนที่ไมคิดจะเรียนรูอะไรเลย

คนฉลาด คือคนที่เรียนรูจากประสบการณของตัวเอง

แตอัจฉริยะ คือคนที่เรียนรูจากประสบการณของคนอื่น

ประสบการณของคนอื่นที่วานั้น สามารถหาเรียนรูไดจาก

การพูดคุย พบปะ การฟงบรรยาย หรือแมแตการอานหนังสือ

ดังนั้นความยากของการเรียนรูจากประสบการณของคนอื่นไมได

อยูที่วาเราจะหาแหลงขอมูลไดจากไหน

แตอยูที่เราจะเริ่มตนเขาหาขอมูลไดเมื่อไหร

D A Y

10

ผูชนะคือผูที่รูวาลูกคาตองการอะไร

อยาไปถามวาลูกคาตองการอะไร

เพราะเคาไมรูหรอกวาเคาตองการอะไร

จนกระทั่งเคาไดสิ่งนั้นแลว

D A Y

11

Inspired จาก คำพูดของ เฮนรี่ ฟอรด (ผูกอตั้งบริษัทฟอรดมอเตอร)

“If I had asked people what they wanted,

they would have said faster horses.”

เราไมเคยรูวาอยากจะไดกลองติดโทรศัพทจนกระทั่งเราไดพกมันไปทุกที่

เราไมเคยรูวาเราจะชอบเลนเฟสบุคจนกระทั่งเราไดเลนมันแลว

ลูกคาเราก็เชนกัน จงอยากลัวที่จะนำเสนอไอเดียใหมๆ หรือ

สินคาที่ลูกคาไมเคยเจอมากอน เพราะเรามีหนาที่ตองคิดให

ลูกคาลวงหนาเสมอวาเคานาจะตองการอะไร ไมใชรอใหเคามาบอก

เราคบคนอยางไร เราก็จะเปนอยางนั้น

สังเกตดูวาคนที่เราสนิทดวยนั้นมักจะมีนิสัยเหมือนๆเรา

แนนอนละวาเพื่อนกันก็ตองมีอุปนิสัยเหมือนกัน คุยกันถูกคอ

ถึงจะคบกันไดยาว

สมัยเรียนเคยจับใหไปอยูกับกลุมเด็กเรียนมั้ยครับ?

ถาอยูดวยสักพักเราจะถูกผลักดันใหขยันและตั้งใจเรียนอยางไม

ตองสงสัย และถาเราไปอยูกับกลุมเด็กเที่ยว การเรียนเรา

ก็จะไมสนเชนกัน

ฝรั่งเคาก็มีทฤษฎีที่ผมเคยฟงมา คือลองใหเราเอาตัวเลข

เงินในบัญชีของเพื่อนสนิท 5คนมาหาคาเฉลี่ย เมื่อหาคาไดแลว

เราจะพบวาตัวเลขที่ไดจะใกลเคียงกับตัวเลขเงินในบัญชีของเรา

ดังนั้น อยากเปนคนอยางไร ก็ควรคบคนเชนนั้น

D A Y

12

ไอนสไตนบอกวา

“The secret to creativity is knowing

how to hide your sources.”

แปลงายๆวา ไมมีใครหรอกที่จะคิดอะไรออกมาไดเปน original

ทุกๆคนก็ลอกมาทั้งหมด แตกตางตรงที่ใครจะปรับเปลี่ยน

ปรับใชใหไดดีกวากัน และใครจะซอนที่มาไวไดแนบเนียนกวากัน

D A Y

13

จำไดมั้ยครับที่ไอนสไตนเพิ่งจะบอกไปวา

“The secret to creativity is knowing

how to hide your sources.”

อานขาว หาความรูเอง อยารอคนอื่นบอก

เพราะขาวที่คนอื่นบอกมานั้น

เปนแค 10% ของที่เคาอานมา

สวนอีก 90% แบงออกเปนสองประเภท

คือขาวที่ไมนาสนใจ

และขาวที่ดีมากๆจนไมอยากจะแบงใคร

D A Y

14

อยาเริ่มตนขายของคนอื่นดวย

features ของมัน ความสามารถของมัน

หรือแมแตลูกเลนที่แพรวพราว แตใหขายของ

ดวยเรื่องราววาทำไมเราถึงตั้งใจอยากทำสิ่งนี้

Story เรื่องราว กรรมวิธี ความเปนมา และแนวความคิด

เหลานี้ทำใหสินคามีคุณคามากขึ้น นาสนใจมากขึ้น

และทำใหลูกคารูสึกไดรับอะไรมากกวากลองพลาสติกมีปุม

หรือโครงเหล็กพนสีที่วิ่งไดดวยลอสี่ลอ

ที่สำคัญ เรื่องราวเหลานี้ไมมีใครที่จะสามารถลอกเลียนได

D A Y

15

ในการทำงานเปนทีม คนๆหนึ่งจะมีหนาที่

ชวยเหลือสนับสนุนคนอีกคนหนึ่งเสมอ

หากคนใดสามารถมาทำงานสายเมื่อไหรก็ได

ขาดงานเมื่อไหรก็ตามใจ นั่นแปลวาคนๆนั้น

ไมมีความสำคัญตอทีม ไมมีประโยชน

จงทำงานใหทุกคนในทีมตองการเรา

และขาดเราไมได ทำตัวใหเปนฟนเฟองที่สำคัญ

ไมใชฝุนที่แคเกาะเพื่อนไปวันๆ

D A Y

16

เคาวากันวา “โอกาส” ไมไดมาบอยๆ

ถามาเมื่อไหรตองจงรีบควาเอาไว

คำถามคือ.. ถามันมาจริงๆ

แลวเราจะมีปญญาความันไวไดรึเปลา!?

ถาเปรียบโอกาสเหมือนปลาที่วายมาตามกระแสน้ำ

นานๆทีวายมาที บางตัวเล็ก บางตัวใหญ

เมื่อมันวายมา เราก็ตองจับมันใหไดใชมั้ย?

แตดวยมือเปลาๆ ประสบการณไมมี

คงไดแตนั่งมองมันวายผานไปตัวแลวตัวเลา

ความรูความสามารถและประสบการณจะชวย

ใหเราควาโอกาสที่ลอยมาได

และถามีอุปกรณในการทำงานดีซะอยาง ก็ไมตางกับ

มีแห มีอวน มาชวยจับปลาใหไดงายขึ้น

การเรียนรูอะไรใหมๆอยูเสมอๆ จะไดมาก ไดนอย

ยังไงก็ไมเสียหายเพราะวันหนึ่งคุณจับปลาขึ้นมาได..

ก็เปนตัวคุณเองที่ไดนั่งกินมันอยางมีความสุข

เหลือแควา จะแบงปนความสุขนั้นใหใครมาแจมดวยหรือไม

มันก็สิทธิ์ของคุณละครับ

D A Y

17

More input more output

เรามีกับขาวอะไรอยูในตูเย็น

เราก็จะทำอาหารไดตามนั้น...

มีไขอยางเดียว ก็จะทำไดแค

ไขเจียว ไขดาว ไขตม ไขลวก ฯลฯ

ถาเรามีหมู มีผัก มีปลา เราจะทำอาหาร

ไดหลากหลาย วาไรตี้ขึ้น ดีขึ้น อรอยขึ้น

กฎนี้ใชไดกับทุกสิ่ง ถาเราไดรับขอมูลนอย

เราก็จะวิเคราะหขอมูลไดนอยตามที่มี

ถาเราอยากออกแบบบานสวยๆ

แตทุกวันเห็นบานอยูแบบเดียว

มันก็จะออกแบบมาไดแคนั้น

D A Y

18

เมื่อทำงานกันเปนทีม Response and Respect

ความรับผิดชอบ และความเคารพตอผูอื่น

คือสิ่งที่สำคัญมาก

เพราะการทำงานใชวาเราแคทำงานใหเสร็จๆ ไปตามที่ไดรับ

แตการเคารพผูอื่น ไมวาจะเปนการเคารพในการตัดสินใจ

เคารพในหนาที่การงาน เหลานี้คือสิ่งที่สำคัญไมแพกัน

เมื่อเลือกที่จะทำงานรวมกัน ทำงานเปน team work

เราก็ตองเลือกที่จะเชื่อใจกัน เชื่อใจทีม

Team จะ work หรือไม work ก็อยูที่ตรงนี้ละ

D A Y

19

อยามาสาย อยา late!!เพราะนี่คือสิ่งที่งี่เงาที่สุดที่มีแตเราเทานั้นที่ทำ

สมัยที่ผมเรียนอยูอเมริกา เราคนไทยนัดเจอกัน 6โมงเย็น

เพื่อกินเลี้ยงและในกลุมนั้นมีเพื่อนตางชาติดวย

เพื่อนตางชาติกลุมหนึ่งมากัน 6โมงตรง พวกเคานั่งรอจนงวง

สวนพวกเราและเพื่อนตางชาติอีกกลุมมาถึง 1ทุม

กลุมแรกถามเราวาทำไมมาสาย?

เพื่อนตางชาติกลุมสองตอบแทนเราวา

“แสดงวาคุณคงยังไมรูจักคำวา Thai Time สินะ”!!??

ทำไมงานแตงงานตองไปเลท 1 ชม.

ทำไมนัดเพื่อนกินขาวแลวไมตรงเวลา?

การฝกใชชีวิตประจำวันใหเคยชินกับการมาสาย

ทำใหเราติดนิสัยไปใชกับการทำงาน

และนั่นก็ไมใชเรื่องดีเอาซะเลย

D A Y

20

อยาบังคับใหคนอื่นเปน

ในสิ่งที่เคาไมอยากเปน

ไมใชทุกคนจะมีจุดหมายเดียวกัน

ความคิด ความตองการเหมือนกัน

ผมเคยพลาดบังคับใหทีมงานบางคนเปนในสิ่งที่ผม

อยากใหเคาเปน ผลักดันเคาใหทำในสิ่งที่เคาไมถนัด

แลวผลสุดทายคือ เคาไมชอบ ทำไดไมดี

และไมอยากทำงานที่ไมถนัดแบบนี้อีกตอไป

D A Y

21

คิดใหมากๆ กอนจะพูดออกมา

และเมื่อพูดแลวก็ไมควรจะคืนคำ

ไมวาจะหัวหนาหรือลูกนอง ผูใหญหรือเด็ก

การรักษาคำพูดและไมลืมในคำที่ตนใหสัญญาไว

คือสิ่งที่ทำใหคุณไดรับความเคารพนับถือ

D A Y

22

เมื่อมีคนอยูรวมกันมากกวา 1 คน

กฎระเบียบคือสิ่งจำเปนที่ตองมี

และทุกคนตองยืนอยูบน

มาตรฐานเดียวเทานั้น

ปญหาใหญของระบบการทำงานในทุกวันนี้คือการมี

สองมาตรฐาน เชน คนหนึ่งมาทำงานสายได แตอีกคน

มาสายแลวถูกหักเงินเดือน เรื่องเล็กๆเหลานี้ไมนานจะเปน

ปญหาใหญ เมื่อคนหนึ่งไดรับอภิสิทธิ์มากกวาอีกคน

วันหนึ่งเมื่อคุณไดเปนหัวหนา เปนเจานาย คุณจะเปน

จุดศูนยกลางของหลายสิ่ง วันนั้นตองใหแนใจวา คุณจะดูแล

ทุกคนใหเทาเทียมกัน รักษากฎเกณฑที่มีมาตรฐานเดียว

ไมเอาใจใครเปนพิเศษ

D A Y

23

อยาบนคนอื่น

แตใหมองตัวเองวาวันนี้

เราทำตัวดีแลวหรือยัง

คนตางประเทศที่มุงมั่นในการทำงานนั้น เคาจะไมมา

นั่งสนใจคนอื่นๆวาทำงานเปนอยางไร อูไหม ทำงานดีหรือไม

แตเคาจะสนใจแคตัวเองวาวันนี้เคาทำงานดีหรือยัง

เพราะเคารูวาถาคนอื่นทำงานไมดี เคาก็จะโดนบทลงโทษ

โดนกฎเกณฑที่ใชรวมกันภายใตมาตรฐานเดียวกัน

มาจัดการตัวเคาเอง

D A Y

24

ขอใหโฟกัสกับสิ่งที่เราทำอยู

ถาเรามัวแตใสใจกับทุกเรื่อง

โดยเฉพาะกับเรื่องไมเปนเรื่อง

มันก็ทำใหเราเดินทางไปถึงจุดหมายไดชาลง

ตะกราบอลลูนของเรากำลังจะบินขึ้น..

ถาเก็บกอนหินทุกกอนที่เจอระหวางทางขึ้นมาดวย

ยังไงเราก็บินไมไป

D A Y

25

คิดเสียวาเรื่องบางเรื่อง คนบางคน ก็เหมือนหิน

ที่ติดในงามนิ้วเทา เราเคยใสรองเทาแตะ แลวเดิน

บนพื้นกรวด พื้นทรายมั้ย? บางทีเดินไปก็มีหินกอนเล็กๆ

แทรกเขามาอยูในงามนิ้ว ถามวาเจ็บมั้ย? เจ็บ..

แตถามวาเดินไดมั้ย? เดินได..

เชนกัน บางคนก็เหมือนหินที่ติดตามงามนิ้วเทา

จะแคะออกเดี๋ยวมันก็มาอีก

แตหากวาวันนี้เรายังเดินตอไปได

ก็ขอใหเดินมันตอไป

แลววันหนึ่ง หินที่งามนิ้วเทานั้นก็จะหลุดออกไปเอง

เรื่องกวนใจบางเรื่อง

ก็ไมสามารถเอามันออกไปไดงายดาย

แตสำคัญวาเรายังสามารถเดินตอไปไดไหม

แมจะมีเรื่องกวนใจเหลานี้

D A Y

26

Senior มีสองประเภท..

ประเภทแรกมักทำตัวกราง บาอำนาจ อวดเกง

คนกลุมนี้ลึกๆมักไมมีอะไรใหเรียนรูดวยมากนัก

ประเภทที่สองคือชอบสอน แชรความรู ชวยเหลือ เปนที่พึ่งได

ถาคุณเปน junior

คนกลุมที่สองนี้คุณควรเขาหา

เคามักจะมีอะไรมากกวาที่คุณเห็น

ถาคุณเปน senior คุณควรเลือก..

วาจะเปน senior ประเภทไหน

D A Y

27

D A Y

28

ดังนั้นถาจะเริ่มขายของควรเริ่มดวยการบอกเคาวา

"เคาจะไดอะไร"

ไมใชวา product นี้ทำงานยังไง

คนทุกคนนั้นมองหาสิ่งที่เปนประโยชนกับตัวเอง

ฟง ในเรื่องที่เปนผลประโยชนของตัวเอง

D A Y

29

เมื่อวันหนึ่งคุณไดรับมามากพอแลว

จงไมลืมที่จะใหคืนกลับสังคมบางจะเปนในรูปของเงินทอง ความรู

หรือการทำงาน อะไรก็ได

เพราะคนที่ประสบความสำเร็จแลวมีคนนับถือ

คือคนที่รูจักแบงปนกลับคืนใหสังคมและรูจักพัฒนาผูอื่น

D A Y

30

แยกแยะสิ่งที่จะทำใหไดดังนี้

สิ่งที่อยากทำ สิ่งที่ควรทำ สิ่งที่ตองทำ

เมื่อแยกแยะไดแลว ก็จะรูวา

สิ่งไหนที่ตองทำกอน-หลัง

และอะไรก็ตาม ที่ไมชวยทำใหชีวิตเรา

และคนรอบขางดีขึ้น ก็ตัดมันออกไปซะ!

อยาบอกวาคุณยุง!ผมเชื่อวาเวลาของเรานั้นเหลือเฟอ

อยูที่วาเราเลือกจะเสียเวลาไปกับเรื่องอะไร

D A Y

31

เมื่อมีปญหา คุณจะพบคนอยูสองกลุม

กลุมแรกคือคนที่เปนปญหา

กลุมที่สองคือคนที่พยายามแกปญหา

คุณเลือกได วาจะไปอยูในคนกลุมไหน

และหวังวาคุณคงไมคิดจะเลือกตัวเลือกที่สามนั่นคือ

“กลุมคนที่หนีปญหา”

D A Y

32

ตั้งเปาหมายใหญ แตไมควรลืมเปาหมายเล็ก

การตั้งเปาหมายใหญๆไกลๆ เปนเรื่องดี

แตการมีเปาหมายเล็กๆที่สามารถทำสำเร็จได

ภายใน 1-2สัปดาหนอกจากจะชวยทำใหงาน

เขาใกลเปาหมายใหญมากขึ้นแลว ยังชวยให

กำลังใจเรา และทีมงานอยูเรื่อยๆ

ซึ่งเปนสิ่งที่สำคัญมาก

D A Y

33

การอดนอน 1 ชั่วโมงไมไดแปลวาเราจะมีเวลาเพิ่มขึ้น 1 ชั่วโมง..

เพราะการอดนอนทำใหสมองของเราทำงานได

ไมเต็มที่ในเวลากลางวัน ความเหนื่อยลาจาก

การนอนไมเพียงพอทำใหสมองไมสดชื่น

คิดอะไรไดชา หงุดหงิด เพลีย และทำใหเฉื่อยชา

ดังนั้นอยาคิดวา การอดนอน จะทำใหมีเวลาเพิ่มขึ้น

นอนใหเพียงพอแลวทำงานใน

ชวงเวลาที่ตื่นใหเต็มที่จะดีกวานะ

D A Y

34

อยาคิดวาเราเปนคนแรกของโลกที่เจอปญหานี้

ไมวาเทคโนโลยีจะใหมขนาดไหน แตเมื่อเราพบปญหา

อยาเพิ่งจนตรอกแลวคิดวาแกไขไมไดแลว ขอใหคิดวา

เราไมนาจะเปนคนแรกของโลกที่พบปญหาแบบนี้

คุณคิดวาไอปญหาแบบนี้คนอีกพันลานคนบนโลกนี้ไมเคยเจอ?

ไมนาจะเปนไปไดใชมั้ย? เริ่มตนคนหาคำตอบของปญหา

บางคำตอบอาจจะหายากซักหนอย แตแนนอนวา

คุณไมใชคนแรกที่เจอแนๆ

D A Y

35

Design that looks beautiful only last 3 days,

but design that works beautifully will last forever.

งานออกแบบที่สวยอยางเดียว จะอยูไดไมนาน

แตงานออกแบบที่ใชงานไดดีจะอยูไดตลอดไป

สิ่งของทุกอยางรอบตัว ตั้งแตรถยนต แปรงสีฟน ไมโครเวฟ ตูเย็น ฯลฯ

ลวนแตตองการออกแบบมาใหสวย เทห ดูดี และนาซื้อ

แตตูเย็นที่สวยแตใชยาก ไมโครเวฟที่ดูดีแตไมรูจะเริ่มกดปุมไหนกอน

หรือรถยนตประตูปกนกที่เทหแตไมเหมาะกับการใชงานประจำวัน

เหลานี้ แมจะดูดี แตไมนานมันก็จะไมไดรับความนิยมและจะหายไป

ในทางกลับกันสิ่งของที่ออกแบบงายๆ แตใชงานไดดี

กลับเปนที่นิยมกวา และอยูกับเรานานแสนนาน

D A Y

36

เราตางรูวา "โอกาส" นั้นสำคัญ

เพราะไมใชแคเราที่ไมรูวาเคาเกง ไมเกงเรื่องอะไร

หรือมีความสามารถมากขนาดไหน บกพรองตรงไหน

แตบางครั้งเจาตัวเองก็ไมรูเชนกัน...

จนกวาจะไดรับโอกาส

ถาเราสามารถหยิบยื่นโอกาสใหใครซักคน หรือหลายๆคนได

มันอาจจะกลายเปนตัวแปรสำคัญที่จะเปลี่ยนชีวิตคนๆนึงไดเลย

กรุณาอานซ้ำอีก (หลายๆ) ครั้ง

ดีใจ.. ที่อานมาถึงตรงนี้

แตจะใหดีกวานี้..

SIT TIPONG SIRIMASK ASEM

www.rgb72.com

rgb72

Keep learning something neweveryday!