Religie świata

IslamRELIGIE ŚWIATA

Islam jest definiowany jako monoteistyczna rel igia, która jest drugą co do i lości wyznawców na świecie, zaraz po chrześci jaństwie. Słowo islam w języku arabskim oznaczać będzie oddanie się Bogu . Na początku swojego istnienia is lam był tylko i wyłącznie rel igią ludów arabskich, jednak bardzo szybko miało miejsce jego rozprzestrzenienie się na pozostałe narody. Do początkowych celów islamu, o których mówił między innymi prorok Mahomet należało połączenie wszystkich arabskich ludów w jedną muzułmańską wspólnotę, z czasem jednak idea ta rozpowszechni ła się także na inne ludy, a obecnie muzułmanów będziemy mogli znaleźć na każdym z kontynentów, w łącznej l iczbie przekraczającej jeden mil iard wyznawców. Za ostatniego proroka is lamu uważa się właśnie Mahometa, natomiast za ostatnią księgę objawioną Koran. Przed Mahometem Allach posłał jeszcze ki lku innych proroków, a mianowicie Adama, Abrahama, Mojżesza oraz Jezusa. Jednak zawierające się w Koranie objawienie ma stanowić ostateczny oraz niezmienny przekaz przesłany do ludzi przez samego Boga. Is lam uważany jest przez jego wyznawców za trzecią i ostateczną rel igię objawioną po judaizmie oraz chrześci jaństwie.

RELIGIE ŚWIATA: Islam

Czas i miejsce powstania: Islam jest najmłodszą z religii. Zaistniał dopiero w VI wieku po Chrystusie i stworzył prężną muzułmańską cywilizację. Jego twórcą był Mahomet (570-632), bogaty kupiec.

Na zamieszkanych przez koczownicze p lemiona pustynnych terenach Pó łwyspu Arabsk iego i s tn ia ły kupieck ie osady, jak Mekka, Medyna, Ta i f. Arabowie n ie nadawal i bóstwom ludzk ich postac i , jak czyn i ły to oko l iczne narody. I ch re l ig ią by ł po l idemonizm, czy l i upatrywanie i s tn ien ia z łoś l iwych s i ł wyższych (dż inów) w drzewach, ź ród łach, kamieniach. Szczegó lnym przedmiotem czc i by ł ta jemniczy Czarny Kamień w Mekce, czczony do te j pory.

Kontakty z judaizmem oraz chrześc i jaństwem wywar ły duży wpływ na re l ig i jne pog lądy Mahometa . Początkowo stara ł s ię pozyskać przychy lność Żydów, jednakże n ie zosta ł zaakceptowany. Jego rozgoryczen ie z powodu odrzucen ia zmien i ło s ię w otwartą n ienawiść . Potem głos i ł : „O wiern i , n ie wybiera jc ie Żydów i chrześc i jan na so juszn ików. N iecha j s ię sami bron ią . „Kto s ię z n imi przy jaźn i , sta je s ię jako jeden z n ich . Bóg n ie znos i ludu grzesznego”. N igdy więc n ie dosz ło pomiędzy tymi re l ig iami do zb l i żen ia . Przec iwnie, z wieku na wiek narasta ły konfl ikty.

Idee re l ig i jne twórcy i s lamu zosta ły sp isane w Koran ie . Głos i ł on w iarę w jednego Boga, A l laha , a s ieb ie og łos i ł na jw iększym z proroków, k tóry ot rzymał od Boga ob jawienie dotyczące zasad życ ia re l ig i jnego. Jednym z obowiązków muzułmanina – oprócz modl i twy, postu , ja łmużny i p ie lgrzymki do Mekki – jest podejmowanie święte j wojny przec iw n iewiernym (dż ihad) . Ten ostatn i nakaz uświęca ł b łyskot l iwe podbo je oko l icznych narodów i s tanowi ł w ie lką s i łę wyznawców i s lamu.


Ekspans ja a rabska w im ię idea łów re l i g i j nych szybko doprowadz i ł a , j uż w V I I w ieku , do za jęc ia w ie lk i ch obsza rów w Az j i , Af r yce , a w iek późn ie j do zakusów podbo ju Europy. B ł yskaw iczn ie zdobywano az ja tyck ie i a f r ykańsk ie te ry tor ia Cesa rs twa Rzymsk iego. J uż w 638 r. zdoby to Sy r ię , a z n ią J e rozo l imę , w 642 r. podb i to Pe r s ję (dz i s i e j s ze te reny I r aku i I r anu) i r uszono na podbó j Da lek iego Wschodu , doc ie ra jąc nawet do I ndusu . W 661 r. s to l i cę pr zen ies iono z Mekk i do Damaszku , a w Bagdadz ie w 749 r. u tworzono ka l i f a t . W tym samym czas ie podb i to Eg ip t ( 641 r. ) i zaczę to podbó j Pó łnocne j Af ry k i . J uż w 711 r. p r zepraw iono s ię do H is zpan i i i wkroczono na z iem ie Franków.

Chrześc i j ańs two, kw i tnące na obszarach dz is i e j sze j Turc j i czy Pó łnocne j Af ryk i , zos ta ło wy rugowane p r zy pomocy różnorodnych metod nac i sku . Wc iąż t rwa ła także ekspans ja i s l amu na Da lek i Wschód , p r zenosząc re l i g ię Mahometa aż do Ch in o raz na arch ipe lag indonezy j sk i .

Od V I I I w ieku Ar abowie by l i panami Morza Ś ródz iemnego. N ieus tann ie pode jmowano wyprawy na po łudn iową I t a l i ę , zdoby to Sycy l i ę , nachodzono w ie lokrotn ie Rzym i j ego oko l i ce . Po epoce X I I -w iecznych , n ie skutecznych wypraw k r zyżowych , ma jących na ce lu odzyskan ie dewas towanych pr zez Saracenów sank tuar iów Z iem i Św ię te j , na sku tek nowe j f a l i a rabsk i ch na jazdów pap ieże zmuszen i by l i p r zen ieść swo ją s iedz ibę z zagrożonego Rzymu do po łożonego ba rdz ie j na pó łnoc i w g łęb i k ra ju V i te rbo , a potem do f rancusk iego Aw in ionu .

Z te renów H is zpan i i Arabow ie zos ta l i wyparc i dop ie ro w X I I I w ieku . Dominac ja i ch floty na Morzu Śródz iemnym zos ta ła pr ze łamana dop ie ro w b i tw ie pod Lepanto (1571 r. ) .

Do inwaz j i na te ry tor ia wschodn ie j Eu ropy n ie dopuszcza ły wc iąż s i l ne armie B i zanc jum, j ednak wo jska a rabsk ie doc ie ra ł y n ie jednok rotn ie pod jego mury , a w X I I I w ieku p raw ie j e ob lega ły. K iedy w 1453 r. zdoby to Kons tantynopo l , Turcy za ję l i t e reny po łudn iowo -wschodn ie j Eu ropy aż po g ran ice Rzeczypospo l i t e j i Węg ie r , a na Ba łkanach opanowal i Bu łgar ię , Macedon ię , A lban ię i pa r l i da le j ku pó łnocy , dochodząc aż pod Wiedeń i Budapesz t . I ch napór sku teczn ie powst r zymywała Rzeczpospo l i t a , k tó ra w XV I I w ieku zd ruzgota ła wo j ska tureck ie w l i c znych b i twach , zw łaszcza pod Wiedn iem (1683 r. ) . Europa w ięc zarówno od zachodu , j ak i od wschodu b ron i ł a s i ę mężn ie p r zez w ie le w ieków przed naporem i s lamu.



Twórca religii: MahometUrodzony w 570 roku w Mekce Mahomet pochodz i ł z boczne j i n iezbyt boga te j ga łęz i wp ływowego rodu Kore j s zy tów. O jc iec Mahometa zmar ł p rzed jego na rodzen iem, zaś ma tka gdy mia ł 6 l a t . Następn ie j ego wychowan iem za ją ł s i ę s t ry j t rudn iący s ię hand lem. Uczes tn i c two w wyprawach ha nd lowych s t r y ja umoż l iw i ło Mahometowi poznan ie innych ku l tu r i re l i g i i . W roku 595 Mahomet poś lub i ł s ta rszą od s ieb ie , boga tą wdowę im ien iem Chad idża , co zapewni ło mu n ieza leżność mate r ia lną .

Co roku Mahomet udawa ł s ię na t rwa jące mies iąc kon templac je j a sk in i A l -H i ra . Wed ług t ra dyc j i i s l amsk ie j w roku 610 (w 27 dn iu m ies iąca ramadan) ukaza ł mu s ię a rchan io ł Ga br ie l i w toku ko le jnych ob ja w ień pr zekaza ł podstawy Koranu - św ię te j k s ięg i I s l amu. Sam Mahomet m ia ł być os ta tn im z grona p roroków , z k tó rych p ie rwszym by ł Abraham, a pr zedosta tn im Jezus .

P ie rwotn ie Mahomet o swych ob jaw ien iach pow iedz ia ł t y l ko swoim na jb l i ż szym. Od 613 roku zaczą ł j ednak pub l i czne propagować nową re l i g ię . Wkrótce zaczę ła ona zdobywać dość l i czne grono wyznawców, zw łaszcza wśród b iedn ie j szych wa rs tw spo łeczeństwa .


W Jathr ib ie muzułmanie spotkal i s ię z przychylnym przy jęc iem i wkrótce zdobyl i l icznych nowych współwyznawców. Szacunek, którym Mahomet c ieszył s ię wśród mie jscowej ludnośc i umożl iw i ł mu także wpływ na ustró j prawny miasta. Wkrótce Jathr ib otrzymał z tego powodu nową nazwę: Madinat an-nabi , czy l i "miasto proroka " , późnie j skróconą do samego Madinat - Medyna (" miasto") .

W Medynie znajdowały s ię dość l iczni chrześc i janie i żydzi . Według Mahometa należe l i oni do tzw. " Ludów Księgi " , czy l i wyznających wierzenia wyrasta jące ze wspólnego z Is lamem źródła i k tórym należy s ię szacunek i to lerancja . Mahomet t raktował wyznawców tych re l ig i i jako naturalnych sprzymierzeńców, jednak wkrótce doszło do pewnych spięć, zwłaszcza ze strony kapłanów żydowskich. Pode jrzenia wobec Żydów, że paktowal i oni z władcami Mekki spowodowało, że stopniowo zostal i oni wygnani z Medyny lub wymordowani .

Około roku 624 Mahomet zain ic jował dzia łania zbrojne przec iwko Mekce. W c iągu następnych czterech lat doszło do l icznych bi tew, które wyczerpały obie strony. Z tego powodu w roku 628 Mekka i Medyna zawarły tzw. pokój w Al -Hudajbi j j i . Zakładał on rozejm na okres 10 lat , regulował wzajemne re lac je i zezwala ł Mahometowi i jego zwolennikom na odbycie w kole jnym roku pie lgrzymki do Mekki .


W roku 630 sprzymierzone z Mekką plemię Banu Bakr zaatakowało sprzymierzone z Medyną plemię Banu Chuzaa. Doprowadzi ło to do wznowienia dzia łań zbrojnych. Mahomet zebra ł l i czącą 10 tys ięcy wojowników armię i udał s ię z n ią w k ierunku Mekki , którą następnie niemal bezkrwawo zają ł w styczniu 630 roku. Mieszkańcy Mekki uzyskal i przebaczenie, musie l i jednak zgodzić s ię na zniszczenie pogańsk ich bożków wokół Kaaby, która stała s ię centralnym ośrodkiem pie lgrzymek muzułmańskich.

W kole jnych latach Mahomet kontynuował podbój Półwyspu Arabsk iego. W roku 632 cały Półwysep Arabski znajdował s ię pod panowaniem stworzonego przez Mahometa państwa teokratycznego. W tym samym roku Mahomet, przeczuwając swą nadchodzącą śmierć, odbył na cze le 70 tys ięcy współwyznawców tzw. pożegnalną p ie lgrzymkę do Mekki .

Trzy mies iące po swej ostatnie j p ie lgrzymce, Mahomet zmarł 8 czerwca 632 roku w Medynie . Fakt , że n ie wyznaczył następcy doprowadzi ł do roz łamu wśród jego zwolenników. Większość, określana jako sunnic i wybrała na następcę Mahometa, czy l i kal i fa , jednego z jego najwcześnie jszych zwolenników: Abu Bakra. Z wyborem tym nie zgodzi ła s ię tzw. part ia A lego, skupiona wokół A lego - z ięc ia Mahometa.


Główne prawdy wiary: islam ("podporządkowanie") oparty jest o elementy judaizmu i chrześcijaństwa. Jego fundamentem jest wiara w jedynego boga - Allaha, wobec którego wszyscy są równi, a którego wola przesądza o losach każdego człowieka, a obowiązkiem wiernego jest poddanie się tej woli (stąd nazwa "muzułmanin" od muslimin tzn. uległy). W odróżnieniu od innych wyznawanych wówczas w Arabii religii, Islam był religią prostą, konsekwentną w swej istocie i pozbawioną skomplikowanych doktryn teologicznych. Sprzyjało to oddziaływaniu na ludy o różnych kulturach i tradycjach.Szahada : muzu łmańskie wyznan ie w iary , będące jednym z p ięc iu obowiązków każdego muzu łman ina . Oznacza „ n ie ma boga prócz A l laha , a Mahomet jest jego P rorok iem ” . Trzykrotne jego pub l iczne wypowiedzen ie ( czy l i dan ie "świadectwa" w iary ) decydu je o p rzy jęc iu i s lamu p rzez daną osobę . Przed przy jęc iem is lamu na leży dokonać ry tua lne j kąp ie l i . S łowa wyznan ia w ia ry zna jdu ją s ię w każde j mod l i tw ie muzu łmańskie j i s tanowią podstawowy dogmat w iary. Warunk i wyznawan ia w ia ry to : w iedza (o tym, co to wyznan ie potwie rdza , a co negu je) , pewność , szczerość , p rawdomówność , m i łość (umi łowan ie Boga Jedynego ponad wszystko , poddan ie s ię wo l i Boże j ) ,


Salat : muzułmańska rytualna modl itwa, będąca jednym z pięciu obowiązków każdego muzułmanina (tzw. filarów wiary). Odmawia się ją pięciokrotnie w ciągu doby, t j . przed wschodem słońca, w południe, po południu, po zachodzie słońca i w pierwszej połowie nocy. Celem salat jest uzyskanie błogosławieństwa Al laha. Odmawiający salat powinien być w stanie rytualnej czystości (uzyskuje się ją przez obmycie wodą, a gdy jej nie ma, to piaskiem). Rozkłada on specjalny dywanik (ale nie jest on obowiązkowy), zwraca się w kierunku Mekki i wykonuje określoną l iczbę pokłonów, gestów i recytacj i wersetów Koranu. Największe znaczenie mają modl i twy piątkowe – odmawiane wspólnie w meczecie, którym często towarzyszy kazanie. Salat na całym świecie odbywa się tylko w języku arabskim,

Saum: w islamie jeden z pięciu obowiązków każdego dorosłego muzułmanina. W czasie miesiąca ramadan (dziewiątego wg kalendarza muzułmańskiego) od brzasku do zachodu słońca obowiązuje ścis ły post – to znaczy nie wolno ani jeść, ani pić, k łamać, a także pal ić tytoniu i odbywać stosunków seksualnych. Po zachodzie słońca post nie obowiązuje,


Zakat : to prawo wspólnoty muzułmańskiej do nadwyżki indywidualnego majątku wyznawcy is lamu. W państwach muzułmańskich jest to obowiązkowy podatek. Często obl icza s ię ją według rocznego współczynnika 2,5% całości posiadanego majątku, a środki są zwykle rozprowadzane wśród ubogich. Zakat to minimalna oczekiwana kwota – wielu muzułmanów ofiarowuje znaczne większe sumy na cele charytatywne. Jest to jeden z p ięciu fi larów is lamu,

Sufizm : jest on próbą osiągnięcia jedności z boskim Absolutem. W najpowszechniejszej formie polega na regularnych modli twach, recytacj i formuł rel ig i jnych i boskich imion, grupowych śpiewach, studiowaniu świętych pism is lamu, a przede wszystk im na wyparciu się własnego ego. Sufickie rodzaje dróg prowadzących do Boga to: mądrość, mi łość, bojaźń,

Dhikr: w is lamie oznacza rozmyślanie o Al lahu. Może też oznaczać inne czynności mające na celu utrzymanie świadomości jego istnienia. W sufizmie jest to specyficzna, podstawowa forma modli twy. Dość często stosowaną pomocą w dhikr jest subha - odpowiednik katol ick iego różańca. Dhikr może być ukryty w sercu, lub odbywać s ię jawnie, za pomocą głośnej mowy. Modl i twa może mieć charakter indywidulany, lub rytualny, zbiorowy. Modl itwom sufich często towarzyszy ekstatyczny taniec, swoisty trans, w który wprowadzają s ię modlący (także za pomocą używek). Poza tym w skład tych ceremoni i wchodzą śpiewy i medytacje, ćwiczenia w oddychaniu, a także wykrzykiwanie wersetów z Koranu, a czasem po prostu wyrazów " Al lah!" lub "On!" . Naj istotniejszym elementem z ikr jest osiągnięcie poczucia jedności z istotą boskości . Rytuały sufi pojawi ły s ię już w VI I I w. ,


Święte księgiKoran: święta ks ięga i s lamu. Według tradycj i muzułmańskie j powstawał w latach 610-632, ob jawiany f ragmentami prorokowi is lamu, Mahometowi przez Archanio ła Dż ibr i la . S łowo „Koran” oznacza „recytację” , pon ieważ p ierwotn ie Koran przekazywano ustn ie . Według i s lamu i samego Koranu jego twórcą jest A l lah. Koran zosta ł spisany w k lasycznym języku arabskim w formie prozy rytmiczne j i ry tmizowanej . Recytacja Koranu jest w świecie is lamu uznawana zarówno za praktykę re l ig i jną , jak i za jedną z sztuk pięknych. Koran sk łada s ię ze 114 sur ( rozdz ia łów) , które z ko le i dz ie lą s ię na a je (wersety) . Rozróżn ia s ię 90 sur mekkańskich i 24 sury medyńskie, ze względu na miejsce ich objawienia . Sury są w Koran ie u łożone przeważnie według długości , od na jd łuższe j do najkrótszej . Pon ieważ tekst Koran jest pełen zwrotów poetyck ich, archaicznych, n ie jasnych d la przeciętnego odbiorcy , powsta ła nauka o egzegezie tekstu koran icznego,

Sunna: zb iór opowieści (hadisów) o czynach i wypowiedz iach proroka Mahometa stanowiący muzułmańską t radycję re l ig i jną. Jest on źródłem wiary i jedną z podstaw prawa muzułmańskiego. Sunna, mówiąc wprost , to zbiór obyczaju i praktyk i s lamu, opartych na s łowach i czynach Mahometa, oraz uzupełn ienia i egzegeza Koranu,


Hadis: opowieść przytaczająca wypowiedź proroka Mahometa, jego czyn lub milczącą aprobatę. Każdy hadis składa się z tekstu i łańcucha przekaziciel i . Hadisy tworzą sunnę (Tradycję) – najważniejsze po Koranie źródło muzułmańskiego prawa szariatu,

Fikh: nauka prawa muzułmańskiego, termin t łumaczony najczęściej jako jurysprudencja muzułmańska. Specjal istą w dziedzinie fikhu jest fakih, bądź usul i ta. Obecnie w ramach islamu sunnickiego istnieją cztery szkoły prawne (mazhaby). Różne odłamy islamu szyickiego mają odrębne systemy prawne,

Szariat (droga prowadząca do wodopoju): prawo kierujące życiem wyznawców sunnickiej jak i szyickiej odmiany islamu. Is lam nie uznaje rozdziału życia świeckiego i rel igi jnego i dlatego reguluje zarówno zwyczaje rel igi jne, organizację władzy rel igi jnej jak i codzienne życie muzułmanina. Opiera się na założeniu, że prawo musi dostarczać wszystkiego, co potrzebne dla duchowego i fizycznego rozwoju jednostki . Wszystkie czyny muzułmanina są podzielone na pięć kategori i - konieczne, chwalebne, dozwolone, naganne oraz zakazane. Podstawą określenia czynów koniecznych jest pięć filarów is lamu,


Kalam: w is lamie dyskusja, a także teologia dogmatyczna, odwołująca się do danych spisanych, lecz również rozumowych. Dawała podstawy wiary, na których mogło s ię oprzeć prawo muzułmańskie,

Mazhab: to szkoła prawa is lamskiego. Na przestrzeni wieków powstało ki lka oddzielnych szkół, które w inny sposób interpretują funkcjonowanie prawa i przepisów. Współcześnie w is lamie sunnickim funkcjonują cztery szkoły prawa, które powstawały na przestrzeni VI I I i IX wieku n.e. , a są to: szkoła hanaficka, malikicka, szafaicka, hanbal icka.


Miejsca świętePielgrzymowanie do miejsc związanych z życiem Mahometa czy innych ważnych postaci is lamu jest istotnym elementem rel ig i i muzułmańskiej . Odbycie pielgrzymki do Mekki (Arabia Saudyjska) jest jednym z pięciu filarów wiary w tej rel ig i i . Można wyróżnić 3 rodzaje pielgrzymek w is lamie:

hadżdż (hadż): p ielgrzymka do Mekki , tzw. większa lub pełna. Jej odbycie jest obowiązkiem każdego wyznawcy, chyba że z powodów finansowych bądź zdrowotnych wyprawa taka jest niemożl iwa. Hadżdż ma charakter zbiorowy i odbywa się ty lko w czasie miesiąca pielgrzymki. Pielgrzymi, zbl iżając się do świętego terytorium Mekki , wchodzą w stan uświęcenia i przywdziewają białą szatę. Pielgrzymka rozpoczyna się 8 dnia wspomnianego miesiąca kazaniem w meczecie. Przez kolejne 3 dni wyznawcy wędrują po okol icy docierając do różnych symbol icznych miejsc, m.in. dol iny Mina, góry Arafat, wzgórza Al-Muzdal i fa. W tym czasie sprawują wiele modl itw i obrzędów, np. kamienowanie szatana. Przez kolejne trzy dni pielgrzymi odpoczywają. Hadżdż gromadzi corocznie k i lka mil ionów wyznawców is lamu, których nazywa się wówczas hadżi ,umra: również pielgrzymka do Mekki , ale nazywana mniejszą. Ma charakter indywidualny, a je j czas nie jest określony. Najważniejszym jej elementem jest s iedem rytualnych okrążeń Kaaby i ucałowanie hadżaru – Czarnego Kamienia. Umra często łączona jest z hadżdżem,ziara: pielgrzymka do grobów świętych is lamu, a zwłaszcza do grobu Mahometa w Medynie.


Najważniejsze święte miejsca islamu:

Mekka Medyna Jerozolima Karbala Al Kufa Nadżaf Meszhed Kom Mazar-i Szarif Kairuan


ŚwiętaPoczątek roku (1 muharrama ) : zwany jest "Dniem Odpuszczenia Win". Nie jest to święto obchodzone przez wszystkich muzułmanów, ponieważ tego święta nie ustanowił Mahomet. Nie jest obchodzone w Arabi i Saudyjskiej ani w krajach Zatoki Perskiej . Ci , którzy to święto obchodzą, obdarowują się w tym dniu słodyczami i opowiadają historie z życia Proroka, jego rodziny i towarzyszy. Sunnici poświęcają ten dzień głębszej refleksj i rel igi jnej . Dla szyitów jest to początek miesiąca, w którym obchodzą swoje najważniejsze święto upamiętniające śmierć imama Husajna. I rańczycy zgodnie z tradycją przedmuzułmańską świętują początek roku21 marca,

Aszura (10 muharrama) : najważniejsze święto imamickie. Aszura jest kulminacją miesiąca żałoby, który rozpoczyna s ię pierwszego dnia roku. Aszura upamiętnia męczeńską śmierć trzeciego imama Husajna, który w 680 r. został zabity w bitwie pod Karbalą przez wojska kal i fa omaj jadzkiego. Z tej okazj i odbywają się procesje i przedstawienia pasyjne. W czasie procesj i zmierzających do grobu Husajna gromady mężczyzn biczują się do krwi. Pielgrzymi płaczą i zawodzą. Organizowane są spotkania, odrębne dla kobiet i mężczyzn, podczas których rozpamiętuje się cierpienia imama. Kobiety w tym czasie ubierają się na czarno i nie noszą ozdób.

Turcy obchodzą Aszurę jako święto uratowania arki Noego, która zatrzymała s ię na górze Ararat. W tym dniu przygotowuje się świąteczne potrawy złożone z czterdziestu składników i częstuje się nimi przyjaciół i znajomych. Większość muzułmanów uznaje, że arka Noego zatrzymała się na górze Al-Dżudi w Arabi i , nie zaś na górze Ararat w Turcj i ,


Hidżra: święto upamiętn ia wywędrowan ie Mahometa w 622 r. z Mekk i do Medyny,

Noc Poczęcia Proroka: na początku mies iąca radżab muzułmanie wspomina ją poczęc ie proroka. W tym dniu na czo le Abd A l laha, o jca Mahometa , po jawi ła s ię świat łość boska, k tóra przen ios ła s ię i wypełn i ła łono Aminy, matk i Mahometa. W Turc j i ta noc jest obchodzona jako noc św iat ła – w meczetach zos tawia s ię na noc pa lące s ię lampy, k tóre rozświet la ją ich wnętrza,

Urodziny Proroka: narodz inom Mahometa towarzyszy ły l i czne cuda: z iemię roz jaśn i ło n iezwyk łe św iat ło , rozbrzmiewały g łosy z n ieb ios , an io łowie rozpostar l i swe skrzydła i zadrża ły t rony panujących. We wczesnym is lamie tego święta n ie obchodzono, narodz i ło s ię w X–XI w. w Egipc ie . Sunnic i obchodzą je dwunastego dn ia t rzec iego mies iąca roku – w tym dn iu wspomina ją zarówno narodz iny, jak i śmierć Proroka. Szy ic i obchodzą je p ięć dn i późn ie j . W Turc j i to św ięto nazywa s ię Świętem Świat ła . W meczetach zapa la s ię lampy i świece. Organ izu je s ię zgromadzen ia , na których odprawia s ię mod l i twy dz iękczynne za Proroka i opowiada s ię budujące h is tor ie z jego życ ia . W Pak is tan ie św ięto to po lega na wspominan iu Proroka na wspó lnych spotkaniach i t rwa ca ły mies iąc . Wed ług wahhabi tów, św ięto to jest sprzeczne z Koranem, ponieważ odda je s ię cześć komuś innemu n iż A l lah ,


Noc Wniebowstąpienia: święto upamiętniające nocną podróż i wniebowstąpienie Proroka Rozpoczyna się 27 radżaba i jest jedną z „pięciu świętych nocy” w is lamie,

Urodziny Ali ibn Abi Taliba: szyici świętują je 13 radżaba,

Noc Niewinności: święto odpuszczenia grzechów, obchodzone w nocy z 14 na 15 szabana. Wierni błagają Boga, by przebaczył ludzkości wszystkie grzechy popełnione w minionym roku,

Ramadan: miesiąc postu, dz iewiąty miesiąc księżycowego kalendarza muzułmańskiego, najświętszy w roku, ponieważ w tym czasie został objawiony Mahometowi pierwszy fragment Koranu. W ciągu tego miesiąca od wschodu do zachodu s łońca dorosłym, zdrowym muzułmanom nie wolno jeść, p ić, posługiwać się używkami, oddawać się podnieceniu seksualnemu. Post ten, inaczej niż post w chrześci jaństwie, nie s łuży pokucie czy umartwianiu się, lecz ćwiczeniu samokontrol i człowieka, aby potem było mu łatwiej kontrolować swoje pragnienia. Post służy także wyrażeniu sol idarności z b iednymi i głodującymi, a także pogłębieniu własnej pobożności , m.in. przez lekturę Koranu i rozważania. Z postu zwolnieni są: starcy, dz ieci , kobiety w ciąży i karmiące, chorzy oraz osoby w podróży. Po zachodzie słońca, oznajmianym zazwyczaj wystrzałem armatnim, wszyscy zasiadają do pierwszego posi łku po którym przez całą noc muzułmanie odwiedzają się nawzajem, świętują w domu lub w miejscach publ icznych (np. restauracjach). W czasie ramadanu miasta przyjmują odświętny wygląd, a wiele urzędów, szkoły czy uczelnie mają skrócony czas pracy. Ramadan kończy s ię świętem Id al -Fitr,


Noc Mocy (Przeznaczenia): na leży do „p ięc iu świę tych nocy” i na jczęśc ie j p rzypada w 27. noc ramadanu, k iedy ob jawionych zos ta ło p ięć p ie rwszych wersetów Koranu z 97 . sury , pt . „Przeznaczenie” . Głównym e lementem tego święta j est rozważanie te j w łaśn ie sury, k tóra wyraża podz iękowanie za zes łan ie S łowa Bożego ,

Święto Przerwania Postu: j edno z na jważn ie j szych , obchodzone na koniec ramadanu. W tym dn iu dz ięku je s i ę Bogu za przet rwanie postu i p rzebaczen ie wszys tk ich grzechów. Ważnym e lementem święta jes t wspó lna, uroczys ta modl i twa w meczec ie i odwiedzanie krewnych oraz przy jac ió ł . Każdy muzu łmanin , który sam n ie c ie rp i n iedosta tku , p rzed udaniem s ię na modl i twę powin ien wesprzeć odpowiednim datk iem potrzebu jącego. W tym dn iu muzu łmanie sk łada ją sobie życzenia i obdarowują s ię prezentami , szczegó ln ie nowymi ubran iami . Dz iec i dos ta ją s łodycze i p ien iądze , a na u l i cach mias t ustawione są d la n i ch weso łe mias teczka ,

Święto Ofiar: na jważnie j sze święto muzułmańsk ie , t rwa cztery dn i i j e s t zw iązane z p ie lgrzymką do Mekk i . Świę to Ofiar upamię tn ia ofiarę Abrahama i j ego pos łuszeństwo wobec Boga. Abraham ( Ib rah im) wed ług i s lamu mia ł z łożyć w ofierze Bogu swego syna Izaaka , Bóg jednak, w idząc oddanie Abrahama, pozwol i ł mu z łożyć w ofierze barana zamias t dz iecka. Na pamiątkę czynu Abrahama każdy o j c i ec rodz iny sk łada w ofierze barana, w ie lb łąda lub krowę. Zwierzę mus i być zab i te ry tua ln ie , nas tępn ie dz ie l i s i ę mięso tak, by 1 /3 oddać potrzebu jącym, 1 /3 krewnym, a pozos ta łą 1 /3 spożywa s ię na wspó lne j uczc ie . Tego dnia wspó ln ie odwiedza s ię meczet , recytu je Koran i rozdz ie la prezenty. W czas ie Św ięta Ofiar w ie lu muzułmanów sk łada też datk i p ien iężne przeznaczone na pomoc b iednym i fundac je charyta tywne .


www.wikipediawww.islam.plwww.images.google.pl

ŹRÓDŁA INFORMACJI I ZDJĘĆ

http://www.wikipedia/

http://www.islam.pl/

Documents

Religie świata