Upload
joswas
View
59
Download
0
Embed Size (px)
DESCRIPTION
Verenigingsblad van het Amersfoorts Mannenkoor met in deze editie verslagen van de koorreis naar Frankrijk, nieuws over de CD-opnamen en ervaringen van een projectkoor.
Citation preview
2
AMERSFOORTS MANNENKOOR
Opgericht 5 juli 1907
Onderscheiden met de Erepenning van Verdiensten door
Hare Majesteit Koningin Beatrix
Lid van het
Koninklijk Nederlands Zangers Verbond Vereniging Midden Nederland
Bestuur: Voorzitter: Eltjo Jongsma, Barchman Wuytierslaan 158, 3818 LM Amersfoort 033-4635336 Mail: [email protected] Secretaris: Kees Olieman, Balistraat 41, 3818 AJ Amersfoort 033-4618186 Mail: [email protected]
2e Secretaris: Eddy van Dijk, Puntenburgerlaan 81H, 3812 CC Amersfoort 033-8885797 Mail: [email protected] Penningm.: Henny van Eck, Lange Beekstraat 42, 3817 AN Amersfoort 033-4562236 Mail: [email protected] Betalingen t.n.v. Penningmeester AMK te Amersfoort ABN-AMRO rekeningnummer 55 33 38 455
Dirigent: Paul Michèl Tijssen, Apollo 123, 3769 TC Soesterberg 0346-351570 Mail: [email protected] Archivaris: Ed Schotmans, Amelisweerd 49, 3813 XE, Amersfoort, 033-7522610
[email protected] Bibliothecaris Hans Suringa, Zocherpad 42, 3822 TK Amersfoort 033-4551419 Mail: [email protected] Muziek Advies Commissie: Uit de leden: Rob Nobels 033-3013350 (notulist) Fred Nijman 033-4757212 (voorzitter) Hans Suringa 033-4551419 (bibliothecaris) Huib Goudriaan 033-4803082 (lid) Bestuurswege: Eltjo Jongsma 033-4635336
Ereleden: Ed Servaas sinds 23 juni 1992 Bert Landman sinds 24 april 2011 Rinus Meester sinds 21 februari 2012
Website: www.amersfoortsmannenkoor.nl Mail: [email protected]
Oud Papier Actie: Joris Kaspers 033-4722204 Mail: [email protected] Redactie Resonant: Samensteller Huib Goudriaan Mail: [email protected]
Koorrepetitie: Elke dinsdagavond van 20.00 tot 22.15 uur in “De Bron” wijk Liendert, Vogelplein 1, hoek Wiekslag/Van Randwijcklaan tel. 033-4728167 Afmelden via: Kees Olieman tel. 06-21502871 Mail: [email protected]
3
Huisvlijt Koorreis
Voor degenen die ’t genoegen mogen smaken
Voor degenen die zingen zonder maat
Voor degenen die vluchten voor de taken
Moeten weten we zullen ze ooit laken!
Zing Zuip Lach Huil Eet Keet en Bedonder (4x)
….. en verslik je niet.
Voor de dames die het leed steeds moeten dragen
Van dasje jasje hempje en gilet
Die steeds moeten antwoorden op vragen:
“Was het echt subliem of was het weer eens pet?”
Zing Zuip Lach Huil Eet Keet en Bedonder (4x)
….. en verslik je niet.
Inhoudsopgave: Pag.
Amersfoorts Mannenkoor 2
Inhoud 3
Huisvlijt Koorreis 3
Van de Redactie 4
AMK Activiteitenkalender 4
Verjaardagen 4
Parlandito 5
Houding tijdens het zingen 8
Aan het einde van het jaar 10
Wist U dat 10
AMK-koorreis, maar dan anders 11
Bedankt 14
Nieuwsbrief CD-opnamen 15
Archief: De archivaris vertelt 17
Intro-Babbel 18
Het jaar 2013 19
OPA en 21
Het Mannenkoor 23
Zingen in een projectkoor 25
4
Van de Redactie
JAARGANG 48 NUMMER 6 december 2013
Verschijningsschema voor 2013 2014 Nummer 6 1 Kopij tot datum: 01/12 28/01 Verschijndatum: 17/12 11/02
Informatie
Afzenders verlenen toestemming voor het redigeren van door hen
ingediende kopij. Kopij bij voorkeur aan te leveren op formaat A5,
Lettertype /-grote: Verdana / 10.
VERJAARDAGEN
December
01 Leo Peeters
09 Rob Rouwhorst
31 Jack de Jager
Januari 2014
07 Rinse van der Ploeg
23 Rob van Zanten
27 Bart van Sluis
Februari
08 Rinus Meester
13 Rob Nobels
16 Ed Schotmans
27 Marius Bouwman
AMK Activiteitenkalender
Uitgave: 2013
Pon, Zuiderinslag 2-6 Leusden 13 dec. 2013
Lisidunahof, Lisidunalaan 18, Leusden 13 dec. 2013
Nijenstede, Heiligenbergerweg 84, Amersfoort 13 dec. 2013
Van der Valk, Philipsstraat 18, Leusden 13 dec. 2013
Kerstconcert, Fonteinkerk, Amersfoort 15 dec. 2013
Zorgcentrum Euterpe-stede, Euterpeplein 101 17 dec. 2013
Kerstrondgang 23 dec. 2013
Uitgave: 2014
Inloopconcert, De Boogkerk, Watersteeg 2, A’foort 1 febr. 2014
Algemene Leden Vergadering 18 febr. 2014
5
Parlandito
In deze rubriek stellen we u nieuwe AMK-leden voor. De redactie
denkt dat een interviewtje met nieuwe leden helpt om elkaar een
beetje te leren kennen.
De gesprekken worden gevoerd door de journalist/socioloog Cor
Zanger die, uit bewondering voor de prestaties van ons koor, voor
dit werk geen honorarium verlangt.
Deze keer het gesprekje met de bariton Jean-Paul Dorrestein.
(*)
Hallo Jean-Paul, hoe wordt jouw achternaam correct geschreven?
Doe maar met eej ie.
Waar heb je je eerste schreeuw losgelaten en wanneer was dat?
Ik ben geboren op 1 juni 1965 in de Emmakliniek in Utrecht. Vol-
gens mij werd in die tijd zo’n 30% van alle Utrechters daar gebo-
ren. Ik heb dus 37 lentes op mijn teller staan.
Mogen wij weten wat je beroep is?
Ja natuurlijk. Ik ben Assurantieadviseur Bedrijven bij de Rabobank
in Utrecht. In mijn dagelijks werk ondersteun ik een buitendienst-
man en geef ook direct, telefonisch en in correspondentie, adviezen
over bedrijfsmatige verzekeringen. Ik werk al tien jaar in de verze-
keringen, maar pas sinds februari dit jaar hier en het Rabogevoel
en het leuke team om mij heen zorgen ervoor dat ik het er zeer
naar mijn zin heb.
Leuk om te horen dat het je goed gaat, hoe ziet de burgerlijke
staat eruit?
Ongehuwd, maar samenwonend en hopeloos verliefd.
Hoe lang zing je al?
Ja, eigenlijk pas sinds kort. Op schamele momenten thuis en in de
auto galmde ik wel eens wat mee. Ik was altijd wel onder de indruk
van mannenkoren en toen de bewuste advertentie voor het AMK
eind vorig jaar in de krant stond en ik las dat ervaring niet noodza-
kelijk was, toen dacht ik: “Hé, nu ga ik het toch wagen!”
6
Voor die tijd had ik niets anders met muziek dan dat ik graag
naar muziek luister. Van hard rock tot heerlijke jazz, van Jarre en
Erykah Badu tot en met de Blues Estafette.
Dat is heel breed, hoe past daar het AMK repertoire in?
Ik heb er niet zoveel verstand van, maar het bevalt me dat er
zoveel verschillende soorten stukken in zitten.
Heb je altijd al bij een koor gewild en hoe kom je zo bij het AMK
verzeild?
Ik woon vlak bij de plek waar het AMK met PVO het nieuwjaars-
concert gedaan hebben. Ik heb dat concert beluisterd op de ach-
terste rij, samen met leden van een Soesterkoor. Zij hebben ge-
probeerd mij naar hun koor te halen, maar ik wilde naar het
Amersfoorts Mannenkoor.
Wat heb je nog voor andere hobby’s?
Mijn zoon van zes, daar maak ik graag tijd voor vrij. Ik ben graag
buiten om te fietsen en te wandelen. Helaas heb ik geen tuin
meer.
Hoe voel je je thuis bij ons?
Ik moet mijn plek nog een beetje vinden. Dat heeft ook te maken
met mijn vak, ik ben heel actief in het bijhouden van vakkennis
want de veranderingen houden niet op. Het afgelopen half jaar
had ik precies op dinsdagavond cursussen. Het is nu eigenlijk
voor het eerst dat ik kan zeggen dat ik elke dinsdag kan komen.
En ik merk dat ik dan ook een stuk lekkerder in mijn vel zit. Het
meedoen geeft een goed gevoel en ik heb dan wat minder kleffe
handjes.
Voel je je een beetje opgenomen bij het koor?
Ja, wat dat betreft staat de groep daar open voor, maar je moet
natuurlijk ook zelf een beetje je best ervoor doen. En er actief
mee bezig zijn.
Nu je zo’n tijdje hebt meegedraaid krijg je dan zo langzaamaan
ambities?
Ja, ik ben een ambitieus mens maar ik moet me dan toch een
beetje inhouden.
7
Waarom?
Ja, ik wil hier echt een stukje ontspanning in vinden en ik pro-
beer een balans te vinden tussen inspanning en ontspanning. Ik
vind het prachtig als ik aan het concours zou kunnen meedoen,
maar als straks zou blijken dat ik het net effe niet zuiver of niet
lekker doe, dan zal ik dat mezelf niet kwalijk nemen. Ik doe erg
mijn best, maar er komt een hoop op een nieuweling af zoals
tempo, toonhoogte, de aanwijzingen etc.
Nou, als ik je zo hoor, dan weet ik zeker dat je met jouw instel-
ling lekker mee gaat doen op dat concours?
Daar ga ik eigenlijk vanuit, want die ambitie heb ik dus wel ge-
woon staan. Ik ga ervoor. Ik vind het heerlijk als ik hier om
kwart over tien lekker leeg wegga, soms loop ik dan twee da-
gen daarna nog steeds de muziek te neuriën. Vorige week
stond ik zelfs ‘s morgens op het perron nog “O, Hoffnung,
Rettung” te doen.
Ik vind dat wel passen bij de NS!
Je ziet jezelf dus nog wel lang bij het AMK blijven?
Ja, dat is wel mijn uitgangspunt.
Jean Paul, bedankt voor het interviewtje. Leuk dat je aan de
groep voorgesteld hebt. Nog veel plezier vanavond met de
repetitie…..
Cor Zanger
(*) Het kan verkeren!
Bij het ter perse gaan van dit nummer van Resonant bereikte
ons het bericht dat Jean-Paul zijn partiturenmap heeft ingele-
verd en daarmee zijn lidmaatschap heeft beëindigd. Ons moeke
zei het al: “Er is niets veranderlijker dan een mens!” (CZ)
8
Houding tijdens het zingen
Omdat onze dirigent steeds maar moet blijven hameren op onze houding
tijdens het zingen, heb ik iets dat ons misschien tot leidraad kan dienen. In
het boek 'Van Auditie Tot Concert' van Bob Brouwer vond ik het volgende.
Houding tijdens het zingen
Het is van belang dat we tijdens het zingen over een goede li-
chaamshouding beschikken. Aan deze houding gaat een mentale
houding vooraf.
We moeten geestelijk ontspannen zijn en vanuit deze ontspan-
ning een actief gerichte instelling ontwikkelen. Vanuit deze instel-
ling worden de tonen gelanceerd, via het lichaam, dat we op de
volgende punten kunnen controleren:
Zorg er voor dat het lichaam ontspannen is en blijft;
ontspannen betekent niet "slap", integendeel, u moet
ontspannen doch veerkrachtig staan.
Voeten iets van elkaar.
Gewicht over beide voeten verdelen.
De knieën niet "op slot", maar ontspannen. Dit wordt
reeds gunstig beïnvloed wanneer het lichaamsgewicht op
de voorvoet wordt geconcentreerd.
Rechtop staan (probeer een denkbeeldig plafond te raken).
De schouders zijn steeds ontspannen, en hangen dus laag
en iets naar achteren. Draai ze of en toe even los!
De kaak en hals steeds ontspannen.
Zittend zingen
Bij het zittend zingen (bijvoorbeeld op repetities) geldt voor zover
toepasselijk het zelfde. Niet in de stoel hangen, maar iets voor op
de stoel gaan zitten (alsof u weg wilde lopen), en niet met over
elkaar geslagen benen.
De spiergroepen die verantwoordelijk zijn voor het oprichten van
het lichaam moeten (net als bij het staan) als het ware worden ge-
bruikt als "kapstok" waaraan het lichaam is opgehangen en waar-
aan het kan uitrusten. Er is dus sprake van een "ontspannen actie-
ve zit"
9
Daarbij zijn nog wat extra puntjes van belang:
Zit of sta met de map tijdens repetities en concerten op
een zodanig manier dat u de dirigent kunt zien door alleen
de stand van de ogen te wijzigen.
Houd om praktische en zangtechnische redenen het
hoofd en de muziek dus niet te laag.
Houd de koorpartij niet krampachtig, maar ontspannen
in of eventueel op de hand.
Adriaan van Wijngaarden
10
Aan het einde van een jaar.
Er zijn soms van die momenten Dan zijn er soms ineens die momenten dan val je heel eventjes stil. waar je zomaar voor komt te staan. Terwijl je tegelijkertijd Onbelangrijk zijn dan de centen, toch graag wat zeggen wil. “volhouden” staat hoog bovenaan. Je denkt: “Kerst, feest van het leven, De Frankrijk–reis was echt opbeurend Kerstmis, feest van het licht?” en de concerten daar waren echt fijn. Dan overdenk je alles even Het bestuur regelde het hele jaar door en schrijf je dit gedicht. en het AMK liep zoals het moet zijn. Zoals sterven hoort bij leven, Maar we zijn ook dankbaar voor de jaren zo hoort Wiekslag bij Anjerplein. met de kinderen en hun kroost, Zo hoort nemen ook bij geven, Die staan er telkens weer borg voor, zo hoort regen bij zonneschijn. bij elkaar vind je weer troost. Zo horen onwil en bereidheid Al hoort stoppen ook bij doorgaan, bij elkaar als vloekt en bidt. en het donker ook bij ‘t licht Zo horen ziekte en gezondheid Hou af en toe even stil om te tanken, bij elkaar als zwart en wit. want dan gaat de deur niet dicht. Lijkt dan alles tegenstrijdig Wens elkaar een heel goed Kerstfeest, als je niet zo gezond kan zijn? blij en gezellig met elkaar. Soms word je dan wel eens nijdig Gun elkaar geluk en voorspoed overmand door angst en pijn. Dan wordt het goed in ’t nieuwe jaar. Henk.
Wist U dat :
Het huishoudelijk reglement voorziet in :
ARTIKEL 14: JUNIOR-BESTUURSLID:
1. Het bestuur is bevoegd ter continuering van de bestuurstaken, één of meer
van de werkende leden te benoemen tot junior-bestuurslid .
2. Dit junior-bestuurslid bezoekt de bestuursvergaderingen en heeft de functie
van toehoorder.
11
AMK-KOORREIS, MAAR DAN ANDERS.
Ik was in de gelukkige positie dat ik mee “mocht” op de AMK-
koorreis.
Laat ik mij eerst even voorstellen: mijn naam is Francisca Dem-
ming, ja de vrouw van Jan D. De meeste mensen zeggen gewoon
`Cisca` tegen mij, dus daar houden we het dan maar op.
Ik had het geluk/ of misschien wel de pech, dat ik naast Henny van
Eck, de zeer gewaardeerde penningmeester van het AMK kwam te
zitten in het vliegtuig op de heenweg. De laatste 10 jaar maak ik
van alle reizen die wij doen, een verslag. Samen met een vakantie-
plakboek maakt dat een compleet geheel. Laten we eerlijk zijn, na
mate je wat ouder wordt, ga je steeds meer vergeten en dat vind
ik bijzonder jammer en zo is het idee ontstaan om per dag op te
schrijven wat we deden cq. meemaakten. Eerst schreef ik in ordi-
naire schriftjes, maar sinds ik een schattig vakantie dagboekje
kreeg `van een vriendje’ schrijf ik alles daarin op. Het boekje is
trouwens al vol, dus je hoeft niet te vragen!?
Henny vroeg of ik een verslag over deze reis wilde schrijven en
daar heb ik toch wel over na moeten denken. Per slot wil ik niet in
herhaling vallen van wat Ed heeft geschreven en voor mij als
`outsider` is het denk ik toch moeilijker. Maar goed, ik zal het pro-
beren.
Ik wist misschien al eerder van `een eventuele koorreis` af dan
één van jullie. Nl. Jan v/d Logt is een collega van mij van het Gilde
Amersfoort, wij zijn dus beiden stadsgidsen.
Vorig jaar op het jaarlijks “Uitje van het Gilde” vertelde hij mij en
passant het één en ander, ik moest er wel m´n snufferd over dicht
houden en dat heb ik ook gedaan. Reuze blij en verrast waren Jan
D. en ik toen wij hoorden dat wij naar Bulgarije zouden gaan.
Vooral blij omdat we daar nog nooit geweest waren en omdat een
vriend van ons die zomer een volksdansworkshop bijgewoond had
onder leiding van de zeer bekende (in het volksdans wereldje) in
Sofia afgestudeerde dansdocent Nicolai Svetskov, van wie ik zelf
ook eens een workshop heb gehad. Bovendien was hij ook in het
Rila Klooster geweest en had ons verteld hoe geweldig of dat is.
Fantastisch vonden we dit; ik heb gelijk alle informatie die ik te
pakken kon krijgen over eventuele Bulgaarse dans cq. zangavon-
den doorgemaild aan Jan v/d L. in de hoop dat daar iets mee ge-
daan zou kunnen worden en groot was dan ook onze teleurstelling
toen het niet door ging.
12
Maar toen kwam de mededeling dat we eventueel naar Zuid-
Frankrijk zouden gaan; willen wij mee? Natuurlijk zijn wij al
heel vaak in “la douce France” geweest maar nog nooit daar.
Nou laten we dat maar doen, want alles wat je hebt gezien en
gedaan, kan niemand je meer af pakken en je weet maar
nooit, misschien is het wel de laatste. Zo kwam het dat Jan D.
ons aanmeldde en dat we verder gingen met sparen. Jan
staat natuurlijk nog steeds onder controle van diverse artsen
na die laatste zware operatie van vorig jaar februari. Heel blij
waren we met de uitslag van de longarts (het kon naar mijn
gevoel ook niet anders) want per slot hadden we er net 620
km. op de fiets in negen dgn. op zitten met continu de wind
tegen en verslagen waren we dan ook toen we hoorden dat
hij prostaatkanker bleek te hebben.
Als je denkt dat je alles gehad hebt en je denkt dat je er
bent, dan ben je er precies NIET! Wat nu, als je dit niet mee-
gemaakt hebt, dan kun je hier niet over oordelen, maar ik
kan jullie verzekeren dat het een geweldige impact heeft op
je leven, je relatie, je kinderen, je vrienden; kortom je hele
omgeving. Maar, het leven gaat verder en er zijn er altijd die
het nog erger hebben cq. gehad dan jij en ik. Dus schouders
er onder en gaan met die banaan. Zo werkt het niet altijd bij
iedereen en dus wou Jan D. alles afblazen, ook de koorreis.
Ik- en ook anderen hebben moeten kletsen als Brugman om
hem over de streep te krijgen. Dat is gelukt, maar hoe ver-
der? Uiteindelijk had ik er zoveel zin aan en toch heb ik er
ook tegen aan zitten hikken omdat ik niet van te voren wist
hoe het allemaal zou uitpakken. Al had ik mij voorgenomen
om “de zaak = lees: vakantie=” niet te laten verpesten, wist
ik ook niet hoe zijn lijf het zou oppakken. Alles ging goed, dat
kan ik achteraf wel zeggen.
De wandeltocht “in de Pyreneeën “was een geweldige uitda-
ging, ondanks dat ik Gildegids ben, ben ik toch niet zo’n
“loopster of wandelaarster”, maar het was m’n eer te na, ik
zou het uit lopen. Natuurlijk was ik zo suf geweest om mijn
fototoestel bij Kate in de auto te laten liggen, maar er waren
een aantal lieve heren die mij “vereeuwigd” hebben als be-
wijs.
13
Er is ook nog een groepsfoto gemaakt, waar is die? Vervolgens
naar Lourdes, geweldig die prachtige kerk.
Het circus erbij dat hoeft niet zo voor mij,
maar het heeft toch wel wat. Ook heb ik een
flesje het “wonder water” gevuld en ik ben
van mening dat je er in geloven moet, wil
het inderdaad helpen. Ik geloof er in en heb
Jan D. het flesje leeg laten drinken (we zul-
len het resultaat uiteindelijk zien en meema-
ken).
Het leukste vonden wij die bewuste zaterdag in Capbreton: ook
wij gingen naar het strand en ik moet altijd even met de
“voetjes in het water”.
Het was eb, dus moest ik een behoorlijk eind lopen
en Jan D. zou een foto maken. Ik stond klaar,
schoenen in de hand, armen wijd en ja hoor, een
pracht van een golf en ik was tot in het kruis nat. Ik
kan daar zo geweldig om lachen, schitterend vind ik
dat. Het was erg mooi weer, zeg maar rustig warm en mijn kle-
ding was ook zo weer droog. We zijn naar het centrum gelopen,
rustig aan en het was nog een behoorlijke tip-
pel. Tentje gezocht en wat gegeten. Vervol-
gens kwamen we enkele AMK-ers tegen die
naar posters aan het zoeken waren en dat
hebben wij ook gedaan.
Daarna zijn we de St. Nicolaskerk op gaan
zoeken waar ’s avonds het concert gegeven
zou worden en wij hebben op ons dooie gemakkie de kerk uit-
gebreid bekeken, foto’s gemaakt en kaarsjes gebrand, dat is
een vast ritueel voor ons. Jammer genoeg waren er niet zoveel
kaarten verkocht, dat is niet jullie schuld hoor en “les autres
habitants de Capbreton” weten niet wat ze gemist hebben (dit
letterlijk en figuurlijk).
Dat er veel gedronken werd is ook een issue, maar dat moest
natuurlijk wel, want de keeltjes moesten wel gesmeerd blijven
en we dronken ook sloten thee en koffie bij Kate en Robbie (wat
een heerlijk stel is dat!). De laatste dag in Dax: we moesten wel
vroeg ons bed uit voor de zondag, maar we wisten waar we het
voor deden en het was geweldig.
14
Nog even de stad bekeken, was een dooie boel trouwens, het
meeste was dicht wat wel jammer was, alleen “la marché”, heel
interessant en het eten, de lunch “le déjeu-
ner”, dat liet een beetje lang op zich wachten
en dan zijn er altijd nog van die eigenwijze
mensen die denken dat ze de weg terug we-
ten en dan gaat er op het laatst nog van alles
mis en moesten er anderen weer op ons wach-
ten. Al met al waren we toch nog op tijd bij de
armagnac-stokerij bij de Baron (ik dacht altijd, dat ik alleen maar
een illegale stokerij had!)
Ik vond het geweldig en Jan D. ook, enfin gelukkig is alles goed
gegaan, ik heb er enorm van genoten, heb veel gelachen, ge-
dronken, gezwommen, gedanst en van alles en nog wat….. en je
gelooft het niet: de andere morgen thuis aan het ontbijt, wat was
dat vreselijk saai. Ik miste jullie vreselijk, het was zoooooo gezel-
lig en dat is voor mij een goed teken dat het voor herhaling vat-
baar is.. Dank jullie wel en blijf gezond
Cisca Demming, oktober 2013
De genoegdoening ligt in de moeite om het doel te bereiken, niet
in het bereiken zelf.
Mahatma Ghandi
BEDANKT,
een ieder, die mij de afgelopen twee jaar een hart onder de riem
heeft gestoken in de vorm van kaarten, e-mails, telefoontjes en
bezoekjes. Het heeft wezenlijk bijgedragen tot mijn herstel.
Ik van mijn kant wil nu graag iedereen het allerbeste toewensen
voor het komende jaar 2014:
Goede Gezondheid
Veel Geluk & Veel Zangplezier.
Tevens wens ik iedereen een hele fijne kersttijd.
Jan Demming
15
Nieuwsbrief CD opnames
Heren, mannen, collega zangers,
Het was al bekend dat wij volgend jaar een nieuwe CD gaan
opnemen. De laatste was heel lang geleden en het werd er
weer tijd voor. Ons repertoire is wat veranderd, er zijn nieuwe
zangers bijgekomen en als koor willen wij natuurlijk laten horen
wat wij het hele jaar zoal doen. Na de reis naar Frankrijk voel ik
ook meer energie in het koor. Het heeft ons goed gedaan om
over de grens te laten horen wat wij kunnen.
Het duurt nog even voordat de opnames gaan plaatsvinden
maar om er zeker van te zijn dat er zo veel mogelijk leden mee
kunnen zingen, wil ik alvast aan jullie vragen om de data
29 maart en 5 april 2014 met een pen in jullie agenda’s te
zetten.
Aanstaande dinsdag, 19 november, liggen er inschrijflijsten
waarop jullie kunnen aangeven welke data jullie kunnen. Ik
hoop natuurlijk dat iedereen op beide data kan. De opnames
gaan op deze twee zaterdagmiddagen plaatsvinden in “De
Bron” .
Als er bekend is hoeveel zangers er meedoen kan ik ook met de
andere partijen, dirigent –opnametechnicus - De Bron – pianist
– regisseur enz., gaan afspreken.
Laat horen dat we er mogen zijn.
Jaro Steffens
16
Fietsshop "De Berg"
Aangesloten bij de Bike Totaal Groep*
Voor elk onderhoud en service van en voor uw fiets!
Een proefrit maken op uw droomfiets is mogelijk (legitimatie verplicht):
BATAVUS, BIANCHI, B-ONE, GIANT, PUCH, RALEIGH, SPARTA
En u kunt uw fiets ook via ons verzekeren bij Enra verzekeringen.
Is dat geen verzekerd gevoel?
Onze openingstijden zijn:
Maandag gesloten; dinsdag t/m vrijdag: 8.30-18.00 uur
zaterdag: 9.30-17.00 uur
Alleen gedurende de zomertijd hebben wij koopavond op
vrijdagavond van 19.00-21.00 uur.
Utrechtseweg 34
3818 EM Amersfoort
Tel: 033-4614723
www.fietsshopdeberg.nl
*BIKE TOTAAL is een organisatie waar uitsluitend exclusieve, onafhankelijke fietsenwinkels bij zijn aangesloten.
De doelstelling van BIKE TOTAAL sluit nauw aan bij onze
filosofie, namelijk het bieden van een totaalpakket van
hoogwaardige producten en diensten.
18
Intro-babbel Hoewel mijn gezicht niet meer helemaal onbekend is
en ikzelf ook al gezichten herken, en er soms zelfs
een enkele naam aan kan plakken, denk ik dat het
toch wel aardig is om mijzelf te introduceren.
Mijn naam is Jacques de Koning, woon in Amers-
foort, ben getrouwd met Madelon en we hebben
twee kinderen: Elaine en Jordy. Ik werk voor een
detacheringsbureau als Bouwkundig opzichter, bouwplantoetser en/of
bouwinspecteur.
Toen ik in december 2012 bij het gelegenheidskoor van onze kerk (ook
in de Bron) had meegezongen in de kerstdienst, kwam er iemand op me
af en gaf me een hand: “Ik heb je net horen zingen, en dat klonk wel
aardig. Zou je het niet leuk vinden om bij ons te komen zingen?”
“…eh, wie is ‘ons’?”
“Het Amersfoorts Mannenkoor!” antwoordde Willem trots en met een
gezicht alsof dat vanzelfsprekend was.
Dus half januari op een dinsdagavond naar de Bron om eens te gaan
luisteren. Ik had bedacht dat ik wel naar binnen kon sluipen, en in een
hoekje achteraf een uurtje naar het koor kon luisteren.
Niet dus.
Kom ik binnen en heb nog geen stoel te pakken als de dirigent af slaat:
“Kan ik u ergens mee helpen?”
Dus ik deed mijn verhaal hoe ik er toe kwam om binnen te stappen,
waarop de reactie was: “Maar als je écht de sfeer wil proeven, dan moet
je niet daar in een hoekje kruipen, dan moet je meedoen!”
Nou, de Koning, daar sta je dan!
’t Was niet het rustige begin dat ik mij had voorgenomen, maar nu,
driekwart jaar later heb ik er geen spijt van. Sterker nog, ik amuseer
me kostelijk!
Wat dat betreft vind ik het ontzettend jammer dat ik niet mee kon naar
Frankrijk. Doordat het niet zeker is of ik onder invloed van de recessie
mijn aanstelling kan houden, heb ik besloten om het financiëel rustig
aan te doen. Zo simpel is het. Niets meer, niets minder.
Ik ben er van overtuigd dat er nog andere hoogtepunten zullen volgen…
19
Het jaar 2013, summa cum laude!
We hebben met ons koor een prachtig jaar achter de rug. Ter-
wijl je dit leest moet het Kerstconcert nog komen, aannemend
dat de Resonant op tijd uitkomt. Zo niet, dan kan mijn voor-
spelling direct getoetst worden. De voortekenen van ons
kerstconcert zijn zo positief dat alles op een succes wijst. Een
mooi repertoire, een wereld ensemble, meer publiciteit, meer
adverteerders, een enthousiaste concertorganisator met ver-
nieuwende ideeën, een akoestisch prettige kerk waar ik m’n
eerste kerstconcert in 2010 met het AMK zong (eigenlijk was
het meer playbacken en mee neuriën), kortom ik heb er alle
vertrouwen in.
We kunnen in 2013 terug kijken op; een geslaagd zomercon-
cert, de eerste stappen van de PR&S commissie, een stimule-
rend plan van onze dirigent Paul Michèl, een leerzame enquê-
te, een prachtig vernieuwde smoelengalerij qua vorm en in-
houd, een enthousiaste kledingcommissie, een markant ere-
lid, een onvergetelijke koorreis, de eerste aanzet tot een
nieuwe CD en niet te vergeten het nieuwe witte boekje. Met
onze nieuwe leden zijn we heel erg blij en van de vertrokken
leden werden we verdrietig. De grote schaduw die voor mij
over 2013 zal blijven hangen is het overlijden van Evert
Schaapman. Ik mis zijn professionaliteit, zijn kennis en kunde
en zijn grote betrokkenheid (misschien wel te grote betrok-
kenheid) bij ons koor. Er zal nog meer gebeurd zijn in 2013,
dat zal je ongetwijfeld wat uitgebreider horen van onze secre-
taris op de ALV (18 februari). Het jaar 2013 zal als gedenk-
waardig in de archieven terecht zal komen.
Na gisteren komt morgen ofwel 2014. Wat gaat ons dat bren-
gen? In een administratief geolied koor met heldere procedu-
res zou het als volgt gaan:
De commissies dienen hun plan 2014 in bij het bestuur, dus:
de muziekadviescommissie, de reiscommissie, de PR&S-
commissie en de concertcommissie. Zij overleggen voor het
maken van hun plannen met de dirigent, de koormeester, de
wijze mannen van het AMK, de nieuwe leden, het bestuur en
de collega-commissies.
20
Vervolgens smeedt het bestuur met haar doelstellingen één en
ander tot een haalbaar geheel: het AMK plan 2014.
Gezien de geboorte van een aantal commissies in 2013 zal dat nog
niet gehaald worden, maar een eerste aanzet zou al een flinke
stap voorwaarts zijn. We hebben vanuit het bestuur ieder geval
gevraagd om een poging te doen. Wetend uit o.a. de enquête dat:
we vaker willen optreden, we een voorzichtige vernieuwing van
het repertoire voorstaan (met een accent op “passend bij” het
AMK), we graag wat meer leden willen krijgen, we meer studiezin
willen stimuleren met ondersteuning van ingezongen stemmen,
we meer sponsoren/adverteerders willen werven in verband met
de teruglopende subsidies en de afnemende oudpapieropbrengst,
we meer inzicht willen in onze financiële stabiliteit/toekomst, we
een kwalitatieve uitbreiding van het bestuur zeer noodzakelijk
vinden.
De goede Sint zou zijn grijze hoofd schudden bij zo’n verlanglijstje
maar wij gaan er voor! Wat we in ieder geval van harte wensen
is; dat jullie allen een prachtige Kerst mogen hebben en het nieu-
we jaar met enthousiasme zullen begroeten. Gaudeamus igitur.
Ook namens het bestuur. Eltjo November 2013
Wenst U fijne feestdagen
21
OPA en
Van Opa en die blonde
jónge... tot We are the
champions en De Heer is
mijn herder: uit volle
borst en het liefst met zo-
veel mogelijk mensen.
Zingen in een koor is weer helemaal in en
voor elke stem is wel een passend
gezelschap te vinden: visserskoor,
popkoor, smartlappenkoor, shan-
tykoor, kozakkenkoor, gospelkoor,
operakoor...
In Nederland zijn ruim der-
tienduizend koren, met gemid-
deld veertig leden. Reken maar
uit: meer dan een half miljoen
Nederlanders zingt in een koor.
Het liefst gemengd, want slechts
6 procent van de gezelschappen
bestaat uitsluitend uit mannen-
stemmen en hetzelfde percen-
tage staat genoteerd als zuiver
vrouwenkoor.
Oratoriumkoren, die zijn er
ook. Zo’n koor zingt een verhaal,
meestal één uit de Bijbel, maar
staat zonder opsmuk op het po-
dium. Geen decor. Geen speciale
kostuums. Geen grote gebaren.
23
Het Mannenkoor Het mannenkoor loopt samen met tan-
te Dina in een groot warenhuis.
“Kom, mannen,” zegt tante Dina. “We
gaan weer naar huis.”
“Nee!” roept het mannenkoor ge-
schrokken.
“We moeten plassen.” “Onzin” zegt
tante. “Dat kan thuis wel.”
“Nee!” roept het mannenkoor weer.
“Dan plassen we in onze broek!”
“Vooruit dan maar” zegt tante met een zucht.
Ze geeft alle mannen een muntje en dan lopen ze allemaal snel
naar de toiletten.
“De mannen moeten even plassen” zegt tante tegen de toiletjuf-frouw.
“Allemaal?” vraagt de mevrouw een beetje geschrokken.
Tante Dina knikt. “Ik kan het ook niet helpen” zegt ze.
“Gaan jullie allemaal maar in de rij staan, mannen. En wie echt
heel nodig moet, mag eerst.” En dus willen alle mannen als eer-
ste, en dan krijgen ze ruzie.
“Dit gaat zo niet” zegt de mevrouw.
“Hier komen ongelukken van. Loopt u allemaal maar achter mij
aan.”
En dan gaat de mevrouw haastig met het mannenkoor naar de
potjesafdeling. Daar loopt ze naar een grote kast en geeft alle
mannen een potje. “Gaat u maar zitten,” zegt ze.
“Dan is het zo gebeurd.”
Als de mannen
op hun potje
zitten, haalt de
mevrouw haar
schoteltje.
24
Ze loopt langs het mannen-
koor en één voor één mogen
de mannen hun muntje op
het schoteltje leggen.
Intussen zingen ze van een
plasje in een potje, van
een banaan met flaporen,
en van veertig vreselijk opge-
luchte mannen.
Eindelijk zijn ze allemaal klaar. “Nu kunnen we naar huis!” roept het mannenkoor.
“Ho, ho” zegt tante. “Eerst even de potjes legen.” En dan pakken
de mannen hun potje en lopen netjes achter elkaar aan naar de
wc. Als de laatste zijn potje heeft leeggegooid, mag tante Dina
doortrekken.
“Spoel de potjes maar even om” zegt de mevrouw. “En zet ze
daarna maar weer netjes in het rek.” “Geen sprake van!” zegt
tante.
“We kopen ze. Altijd handig voor als we weer eens gaan winke-
len. En dan hebben mijn mannen ook meteen een helm als ze
gaan fietsen.”
“Joepie!” roepen de mannen van het mannenkoor.
Ze zetten allemaal hun potje op hun hoofd en wandelen zingend
de winkel uit.
Ze zingen van een potje met een gat erin, van een lieve toiletjuf-
frouw, en van een mannenkoor dat gaat sparen voor een fiets.
Alle mensen op straat kijken naar het zingende mannenkoor. En
dat snap je natuurlijk wel. Tenslotte zie je niet elke dag zo veel
mannen met een potje op hun hoofd.
25
Zingen in een projectkoor.
Elke week ga ik met plezier naar de repetitie van het AMK, en bijna
altijd ga ik met een goed gevoel naar huis.
Naast het zingen in ons mannenkoor vind ik het leuk om af en toe
ook eens een ander zangproject te doen.
Vorig jaar de basiscursus zingen, gegeven door Reinier Bavinck en
met een groot aantal koorleden mee doen met een “Flashmob”.
Ook het zingen in een vierstemmig gelegenheidskoor in de kerk op
1e kerstdag was een leuke ervaring.
Dit jaar had ik nog geen andere projecten gedaan buiten het AMK,
totdat ik de mail van 15 augustus las van Eltjo, waarin hij meldde
dat er een projectkoor gevormd werd om samen met het regionaal
concertorkest Wilskracht, the Queen Symphony /
Porgy & Bess uit te voeren. Ik ben een liefhebber van de muziek
van Queen dus meldde ik me aan voor dit project.
De repetities waren op 3 zaterdagen: 21 sept. , 12 okt. en 2 nov. in
de aula van de Vrije School in Amersfoort. Dat begon al goed, want
21 sept. viel in het weekend waarin wij als AMK onze optredens
hadden in Frankrijk. Het bleek echter geen probleem te zijn en op
12 okt. was ik er wel bij. Ook ons erelid Bert Landman was van de
partij. Het was een behoorlijk groot gezelschap bestaande uit 60
vrouwen en 20 mannen. De koorrepetities o.l.v. Hannie Slingerland
konden beginnen. Met haar zéér enthousiaste manier van werken
met veel kennis en kunde moest dit project wel slagen.
We hadden alle bladmuziek uitgeprint en vol overgave begonnen
we te repeteren. Eerst een aantal stukken uit de Queen Symphony
en na de lunch stukken uit Porgy & Bess. Dat viel nog niet mee
met zoveel verschillende stemgroepen. 1e en 2e sopranen, 1e en 2e
alten, 1e en 2e tenoren en baritons en bassen.
Op zaterdag 9 november was de eerste repetitie samen met het
orkest. Dit was in het gebouw van de stedelijke Harmonie Harder-
wijk. Behalve de ca. 80 koorleden kwamen er ook nog 70 musici
bij.
Deze repetities stonden o.l.v. dirigent Hans Welle.
Nu werd ons pas goed duidelijk hoe het geheel er uit zou komen te
zien, en nog veel belangrijker; hoe het klonk ! Ook de solisten kwa-
men nu aan bod voor het gedeelte van Porgy & Bess.
Al met al begon het te groeien en hoewel ik eerst nog wat twijfels
had of het allemaal wel goed zou komen, begon ik er steeds meer
in te geloven.
26
In de pauzes tijdens de repetities leerde je elkaar ook wat beter
kennen. Men kwam behalve uit Amersfoort en omgeving ook uit
Harderwijk, Montfoort, Harmelen, Wijk bij Duurstede, Amsterdam,
Ermelo en nog veel meer plaatsen.
Op de zaterdag in Harderwijk werd er ook besloten om een extra
repetitie te houden op maandag 18 nov. in theater Icoon in Va-
thorst.
Op woensdag 20 nov. de generale repetitie, ook in de Icoon, waar
alle stukken achter elkaar gespeeld en gezongen werden. Dat
klonk al geweldig.
Toen brak de dag aan dat we de uitvoering hadden in theaterzaal
De Flint in Amersfoort op zondag 24 nov., de sterfdag van Freddy
Mercury, zanger van Queen.
Om 12.00 uur begon het inzingen, en iedereen was in het wit, de
dresscode voor dit concert. Iedereen; koorleden, musici, solozan-
gers en dirigent waren aanwezig in smetteloos wit. Een fantastisch
gezicht.
Na de laatste puntjes op de i gezet te hebben sloot Hannie Slin-
gerland, de dirigente van het koor, af met de mededeling om
vooral naar dirigent Hans Welle te kijken en verder wenste ze ie-
dereen succes.
Om 12.30 uur werd het zitplan en opstelling geregeld. In 4 rijen,
een beetje halfrond, waren de stoelen voor de koorleden opge-
steld.
Iedereen ging zitten en de musici waren aan het stemmen waarna
de witte muziekmappen werden uitgeklapt. De dirigent oefende
met het gehele orkest en koor nog een paar inzetten, liet de solo-
zangers nog een stukje zingen en sprak daarna iedereen toe
waarbij het belangrijkste was om vooral te genieten.
En dat zouden we. De belichting, geluid en camera’s, liefst 5
stuks, werden nog even gecontroleerd waarna het kon beginnen.
Om 14.20 uur zocht iedereen z’n plaats op en zagen we dat het
theater met zo`n 500 man helemaal uitverkocht was, wat een ge-
weldig goed gevoel gaf.
Voor de pauze deden we de Queen Symphony waarbij het koor in
3 van de 6 stukken aan de bak moest, en de andere 3 stukken
alleen instrumentaal waren.
Geweldig om in zo’n sfeer en zo’n schitterende entourage te mo-
gen zingen, met een orkest waarbij in enkele stukken ook bepaal-
de instrumenten er uit werden gelicht.
27
De redactie van de Resonant wenst u
allen prettige kerstdagen,
goede jaarwisseling en een gezond
2014.
Na elk gezongen of gespeeld gedeelte klonk een daverend applaus.
Na de pauze stukken uit Porgy & Bess, met solozanger en -
zangeres.
Doordat we allemaal in het wit gekleed waren kon men ook veel
doen met allerlei kleurenbelichting, wat voor het publiek een mooi
schouwspel moet zijn geweest. Na het laatste stuk kregen we een
donderend applaus en een staande ovatie. Dat was kicken !!!
Dirigent en solozangers en solisten uit het orkest werden er even
uitgehaald voor een individueel applaus. Het laatste stuk werd als
toegift nog een keer ten gehore gebracht en toen zat het er op.
Ik heb een geweldige tijd gehad en heb veel mensen leren kennen.
Ik heb nu ook een betere kijk op het werk van een dirigent die 70
musici en 80 koorleden moet dirigeren.
Ik zal dit zeker in de toekomst vaker gaan doen en ik kan het ie-
dereen aanraden.
Vanaf nu kan ik me weer helemaal richten op ons eigen kerstcon-
cert en daar kijk ik vol verwachting naar uit.
Peter Dijksterhuis.