768
ACTA SANCTAE SEDIS IN COMPENDIUM OPPORTUNE REDACTA ET ILLUSTRATA STUDIO ET CURA VICTORII PIAZZESI IURIS UTRIUSQUE DOCTORIS SEU Acta iuridica et solemniora ex Supremo Romano Pontifice immediate dimanantia: acta inter ea quae publici fieri possunt iuris, sive sint Decreta, sive Instructiones., sive Responsa, et alia huiusmodi ; praesertim vero Causarum expositiones et resolutiones ex variis EE. Cardinalium Sacris Congregationibus, ad ecclesiastici iuris accuratam intelligentiam et observantiam conferentes, in compendium diligenti studio redactae: alia denique iuridica, quibus opportune illustrantur quae in expositis actis vel difficultatem parere possint, vel ad vigentis iuris notitiam ulterius conducant: in utilitatem eorum, qui in Ecclesiae legibus studiose dignoscendis, et in regimine christiani gregis, vel in colenda Domini vinea sedulo adlaborant. ROMAE EX TYPOGRAPHIA POLYGLOTTA S. CONGR. DE PROPAGANDA FIDE 1902-1903. Reprinted with the permission of Libreria Editrice Vaticana JOHNSON REPRINT CORPORATION JOHNSON REPRINT COMPANY LTD. I l i Fifth Avenue, New York, N.Y. 10003 Berkeley Square House, London, W1X6BA

SANCTAE SEDIS...incolas Seminarii competere, munia exercere parochialia prouti facere adortus est occasione benedictionis domorum in Sabato Sancto a. 1899. Ast contradixit Decanus

  • Upload
    others

  • View
    5

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

  • A C T A

    S A N C T A E SEDIS IN COMPENDIUM OPPORTUNE REDACTA ET ILLUSTRATA

    STUDIO ET CURA

    VICTORII PIAZZESI I U R I S U T R I U S Q U E D O C T O R I S

    SEU

    Acta iur id ica e t s o l e m n i o r a e x S u p r e m o R o m a n o Pontif ice i m m e d i a t e d i m a n a n t i a : ac ta i n t e r ea q u a e publ ic i f i er i p o s s u n t iur i s , s ive s int Decreta, s ive Instructiones. , s ive Responsa , e t a l ia h u i u s m o d i ; praesert im vero Causarum expos i t iones et r e s o l u t i o n e s ex vari i s EE. Card ina l ium Sacris C o n g r e g a t i o n i b u s , ad ecc les iast ic i iuris accura tam i n t e l l i g e n t i a m e t o b s e r v a n t i a m conferentes , in c o m p e n d i u m d i l igent i s tudio r e d a c t a e : al ia d e n i q u e iur id ica , q u i b u s o p p o r t u n e i l l u s t r a n t u r q u a e i n expos i t i s act i s v e l diff icultatem parere p o s s i n t , v e l a d v i g e n t i s iur i s n o t i t i a m u l t e r i u s c o n d u c a n t : i n u t i l i t a t e m e o r u m , qui i n Eccles iae l e g i b u s s t u d i o s e d i g n o s c e n d i s , e t in r e g i m i n e chris t iani g r e g i s , vel in c o l e n d a D o m i n i v i n e a

    s e d u l o a d l a b o r a n t .

    ROMAE E X T Y P O G R A P H I A P O L Y G L O T T A

    S. CONGR. DE PROPAGANDA FIDE

    1902-1903.

    Reprinted with the permission of Libreria Editrice Vaticana

    JOHNSON REPRINT CORPORATION JOHNSON REPRINT COMPANY LTD. I l i Fifth Avenue, New York, N.Y. 10003 Berkeley Square House, London, W1X6BA

  • First reprinting 1969, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America

  • 3

    LUCANA

    E X E M P T I O N I S S E M I N A R I I

    Lie 24 Ianuarii et 19 Iulii 1902, S e s s . 23 cap . I De Ref.

    COMPENDIUM F A C T I . III civitate Lucana Ecclesia paro-chialis et regularis a S. Michaele in foro nuncupata in Ec-clesiam Collegiatam secularem erecta fuit a Leone X Pon-tifice maximo a. 1518, attributo exemptionis privilegio his verbis: « Et quod Ecclesia S. Michaelis et eius bona quae-cumque nec non Decanus, Canonici, Cappellani, Clerici et personae quaecumque eiusdem Ecclesiae S. Michaelis tam in beneficialibus, spiritualibus, criminalibus, civilibus, vel quasi, et mixtis , quam aliis quibuscumque causis etiam ratione •delicti... a loci Ordinario et aliis quibuscumque tam ordi-naria quam delegata et mixta auctoritate fungentibus iudi-cibus et personis penitus et omnino exempta et exempti... et deinde Decanus Sedi praedictae dumtaxat, Canonici vero Cappellani et Clerici et personae praedictae eorumque fa-miliares Decano et Sedi praedictae dumtaxat subiecti quoad omnia existant ».

    Eiusmodi exemptionem iterum iterumque confirmavit Leo X et Pontifices Eius successores , nempe Paulus III die 12 Nov. 1535 et Pius IV die 6 Ian. 1559. At harum Constitutionum in actis non extat nisi textus quem supra attuli e Bulla Leonis X ; quemque affert Decanus sibi vin-dicans omnimodam exemptionem nedum a iurisdictione fori externi, sed etiam a fori interni iurisdictione seu a parocho locali.

    Collegiatae ita constitutae Sixtus V a. 1588 adiiciebat Seminarium, inde a S. Michaele, etiam hodie, nuncupatum, pro instituendis clericis qui servitio addicerentur eiusdem

    EX S. CONGREGATIONE CONCILII

  • 4 EX S. C. CONCILII

    Ecclesiae. Aliquid vero singulare, iam a sua institutione,. habuit hoc Seminarium quod suis aedibus instructum fuit ubi tamen alumni non agebant vitam communem, sed inibi dumtaxat constituta erant gymnasia, academiae et orato-rium quae statis horis frequentabat clerici alumni. Hi vera pro victu et habitatione morabantur seorsim apud privatos cives.

    Quum hoc vitae genus parum responderet, nostra prae-sertim aetate, moribus Clericorum instituendis; a. 1873 Seminarii Moderator, domi apud se, non in Seminario, r e -tinere coepit duodecim alumnos. Res successit, quamobrem in dies auctus est numerus clericorum qui cum Moderatore vitam agebant communem. Praeterea quo alumni commodius accederent ad Seminarii aedes, prope Ecclesiam Collegiatam S. Michaelis si tas, Moderator Fanucci a paroecia S. Fre-diani in qua hactenus moratus fuerat convictus clericorum, se una cum clericis transtulit in paroeciam S. Michaelis a. 1881.

    Denique hodiernus Decanus a. 1898 veterem Seminarii sedem dereliquit, atque in Palatio, quondam Manzi , valde' amplo, comprehenso in limitibus paroeciae S. Mariae Fo-risportam, constituit tum gymnasia, Oratorium, lycea Semi-narii, tum communem Clericorum habitationem certa et per-petua ordinatione tunc primo constitutam.

    Inde orta est hodierna controversia. Nam parochus ad S. Mariae Forisportam ratus est sibi in alumnos omnesque incolas Seminarii competere, munia exercere parochialia prouti facere adortus est occasione benedictionis domorum in Sabato Sancto a. 1899. Ast contradixit Decanus asse-rens, Seminarii immunitatem a parocho loci, quia cum hac immunitate expresse donata fuerit Ecclesia Collegiata, hoc iure fruitur etiam Seminarium, quippe accessorium sequitur principale; et Leo XII cum Seminarium in pristinum re-stituit, initio saeculi XIX eversum, ob communem rerum publicarum sub versionem, inquam, Leo XI I in suis litteris postquam innuerit iam pridem, Seminarium moderari Deca-

  • LUCANA 5

    num, adhibito canonicorum et opera et consilio, subiungit: « Quoniam in praesentia ullam ipsi Seminario (canonici) opem ferre nequeunt, voluntati nostrae profecto acquiescunt, dum rei christianae, literariae, et domesticae illius Semi-narii supremam unam eorum Collegii dignitatem nempe De-canum praeficere statuimus et volumus ut ibidem ordinarii iurisdictione fruatur ».

    Quanta vero sit haec immunitas desumit Decanus ex bulla fundationis Leonis X statuentis : « Quod Ecclesia S. Mi-chaelis et eius bona quaecumque... a loci Ordinario et aliis quibuscumque tam ordinaria, quam delegata et mixta aucto-ritate fungentibus... penitus et omnino exempta e s t » . Inde enim infert Decanus, alienum esse a quacumque constitu-tione, Seminarium exemptum ab Ordinario loci, seu ab Epi-scopo eiusque delegatis nec non, in genere, a delegatis .S. Se-dis, esse obnoxium parocho loci. Nam hac ratione Semina-rium subderetur Ordinario loci, cui subditur parochus ; quippe nihil praestare valet parochus quod aeque Ordinarius prae-stare non valeat.

    Ad rem De Prosperis - De loco exempto - ad Decisio-nem 24 n. 31 referens duas decisiones Rotae Rom., alte-ram diei 29 Decemb. 1596 et alteram 1 Iunii 1708 ita com-mentatur : « Nulla persona vel dignitas valeat exercere or-dinariam iurisdictionem super illo loco , super illa persona •quae sub tegmine B. Petri et S. Sedis custoditur ». Item : « Exemptus aequiparatur non subditis ». Ricci Decis. Cu-riae Archiep. Neap. p. I. Dec. 16S n. 12: « Locus exemptus et locus extra dioecesim iudicantur a pari ». Rota Horn, dec. 107 n. 3.

    Non secus, advertit Decanus, regulares exempti sunt a potestate Ordinarii loci et per consequens, a parochis lo-corum .

    Ad diluendam vero difficultatem a parocho motam ex eo quod usque parochi exercuerunt iurisdictionem in alu-mnos clericos dum seorsim morabantur aut dum vitam age-bant communem in paroecia S. Frediani aut in «paroecia

  • 6 EX S. G. CONCILII

    S. Michaelis, reponit Decanus, tunc alumnos iure merito fuisse obnoxios parochorum iurisdictioni quippe seiuncti vi-vebant extra Seminarii domum. Semel ac vero in Seminario instituta est Clericorum vita communis, hi nacti sunt exem-ptionem quam obtinet ipsum Seminarium. - Haec sunt verba Decani qui notat Seminarii domum revera semper obtinuisse exemptionem a parocho loci, quamvis ageretur de parocho ad S. Michaelis et a i t : « Quindi l 'antico locale del Semi-nario di S. Michele ora è rappresentato da questo nuovo locale che è posto appunto entro i confini della parrocchia di S. Michele Forisportam. Ciò per amore di chiarezza no-tato, è verissimo che i parroci locali esercitarono la giuri-sdizione parrocchiale nelle due case dei Rettori Nannini e Fanucchi, ma esse non erano il Seminario, sebbene le pri-vate abitazioni di due Rettori . E certo non si pretende da nessuno che le case appartenenti a S. Michele (sieno Ca-nonici, Beneficiati, Seminaristi o Superiori del Seminario) siano esenti dalla giurisdizione dei parroci locali : ciò non è detto nella Bolla di Leone X ma i beni appartenenti alla Chiesa Collegiata sì, e questo è detto nella Bolla: Et quod Ecclesia S. Michaelis et eius bona quaecumque... a loci Ordinario et aliis quibuscumque tam ordinaria quam dele-gata et mixta auctoritate fun g entibus... penitus et omnino exempta etc. ».

    Ex adverso parochus ad S. Mariae Forisportam advertit, ei consuetudinem certe suffragari quia parochi semper exer-cuerunt suam iurisdictionem in alumnos clericos sive seor-sim commorantes sive in convictum adunatos.

    Deinde notat, exemptionis privilegium non observari nisi apertissime probetur, utpote contrarium iuri communi seu Concilio Tridentino in Sess. 23 cap. 18 De ref. quod iussit, Seminaria subesse Ordinariis locorum. Exinde recolit paro-chus in quadam causa - Seminarii - agitata apud S. Congr. E E . et R R . die 3 Sept. 1864 quum Clerici Regulares sibi vindicarent plenam immunitatem etiam, quoad munera pa-rochialia, favore Seminarii in earum aedibus erecti et pro-

  • LUCANA 7

    babilissimas ediderint rationes, nihilominus Pontifex magis quam recognoscere hoc privilegium, ex novo concessit, ta-men appositis limitibus, nimirum : « SSmus annuit iuxta preces cum exemptione tam Seminarii quam adnexae Eccle-siae... salva tamen eidem parocho quarta funeraria in casu obitus alumnorum etc. ».

    Praeterea probat parochus, expostulari expressum con-cessionis decretum ad constituendam controversam immuni-tatem, ex ratione agendi Pii IX qui Const. Cum Romani a. 1853 disertis verbis tum Seminarium Romanum tum Se-minarium Pium a cuiuslibet parochi iurisdictione immunia voluit et exempta.

    Ad rem, notat parochus, immunitatem Seminarii eo spe-ctare tantum ut Decanus ipse moderetur Seminarium tum in administratione bonorum tum in re litteraria , philoso-phica et in sacris disciplinis ordinandis , sed eiusmodi im-munitatem non pertingere ad munia parochialia quia nullibi cavetur. Neque immunitatem evinci posse contendit ex eo quod Seminarium adnectitur Ecclesiae Collegiatae S. Mi-chaelis, quia ait, canonicorum aliorumque immunitatem in-telligendam esse quoad forum iudiciale* nimirum in causis beneficialibus, spiritualibus, criminalibus, civilibus et aliis quibuscumque, iuxta Bullam Leonis X et concludit : « Ma tale esenzione non ha che fare colla giurisdizione, parroc-chiale. Salvo il diritto di sepoltura nella propria Chiesa, i Canonici sono parrocchiani delle parrocchie in cui hanno domicilio e non è mai avvenuto che si siano fatti ammini-strare i sacramenti dal Parroco di S. Michele o da alcuno del loro Collegio, o da loro designato, escludendo il par-roco locale. La giurisdizione del Decano e Y esenzione di lui e della Collegiata dall' Ordinario locale non arriva alla cura delle anime per la quale la stessa parrocchia di S. Mi-chele, come è deciso dalla S. Sede, il Decano e i Canonici sono soggetti all 'Ordinario Diocesano ».

    A N I M A D V E R S I O N E S E X O F F I C I O . Modo pro meo munere ali-qua advertam in utramque partem quaestionis. Iamvero de

  • 8 EX S. C. CONCILII

    exemptione Seminarii Decanalis S. Michaelis, alia vice, apud S. C. C. agitata est controversia. Nam volutans S. C. C. Thesaurum Resolutionum, reperi a. 1852 die 15 Martii et 29 Maii ad S. C. C. discussam et resolutam fuisse contro-versiam Archiepiscopum inter et Seminarium Decanalem excitatam de Seminarii exemptione a iurisdictione Archie-piscopali ; et S. C. C. rescriptum diserte asseruit Seminarii exemptionem. Nam propositis rogandi formulis, in Lucana, Exemptionis - I. An alumni Seminarii Decanalis legibus ac mandatis Episcopi dioecesani subiaceant in casu. II . An Episcopus dioecesanus dictos alumnos a sua dioecesi et ab Ordinibus excludere possit quia non obediunt suis legibus et mandatis quotiescumque in iis requisita a SS, Canonibus ac praecipue a Concilio Tridentino concurrant in casu. Et quatenus negative, III. An excepto examine coram Ordina-rio, iudicium de reliquis conditionibus respective necessariis pro suscipiendis ordinibus specialiter quoad doctrinam et mores ad Archiepiscopum, seu potius ad, Decanum perti-neat in casu; IV. An et quonam numero admitti debeant alumni in eodem Seminario independenter ab Archiepiscopi auctoritate in casu; V. An, praeter scholas Grammaticae et Musices superiorum etiam ac sacrarum facultatum in-stituta tradi possint in eodem Seminario in casu. S. Con-gregatio die 13 Martii ]852 respondit: - Dilata ad pri-mam omnino et infallanter. Repropositis hinc iisdem du-biis, S. Congr. rescripsit: Ad primum - Negative, exceptis dispositionibus Tridentinis super exemptis. Ad secundum -Provisum in primo. Ad tertium - Affirmative ad primam partem, negative ad secundam. Ad quartum - Arbitrio De-cani. Ad quintum - Affirmative, - die 29 Maii 1852.

    In folio autem huius causae duo referuntur quae ma-ximi ponderis sunt. Primo, advertitur Bullae Leonis X con-cedentis exemptionem, fuisse adiectam clausulam - sublata -irritantem contrarias consuetudines.

    Secundo, refertur, olim dubium ortum fuisse an Decanus foret nec ne Ordinarius in supradicta Ecclesia, et sub die

  • LUCANA 9

    25 Sept. 1667 a speciali Congregatione Clementis IX au-ctoritate constituta, responsum fuisse : « Decanum in dicta Ecclesia Collegiata... et super eius personis ac bonis esse Ordinarium... ita ut in eadem Ecclesia et super eius bo-nis... nec non canonicis et personis quibuscumque iurisdi-ctionem ordinariam obtineat ». Eiusmodi vero exemptionis ius comprehendere etiam Seminarium a Sixto V constitutum et a Leone XII restitutum, videtur evidentissime evinci ex modo relata responsione S. C. C.

    Verum hodierna quaestio illuc spectat, ut definiatur an haec exemptio tanta sit ut assurgat ad alumnos Seminarii quod attinet iura quoque parochialia. Porro exemptio ab Archiepiscopi iurisdictione posset intelligi tantum quoad fo-rum externum, seu externum regimen, minime vero quoad pastoralem iurisdictionem fori interni quam et Archiepisco-pus et parochus exercent in foro interno.

    Ad rem iuvat recolere, quoad iura exemptionis tres di-stingui species Praelatorum inferiorum quas species ita de-scribit Benedictus XIV De Sgn. lib. II. cap. 11, a. 2. « Prima est eorum qui certo praesunt generi personarum existentium intra septa alicuius Ecclesiae, monasterii, seu conventus cum passiva exemptione a iurisdictione Episcopi. Eiusmodi sunt Superiores Regulares et nonnulli Praelati saeculares qui una cum Ecclesia, eiusque Ecclesiae clericis et administris quibus praeficiuntur, subsunt immediate Ro-mano Pontifici. Secunda species est Praelatorum habentium iurisdictionem activam in clerum et populum certi loci qui tamen locus est intra Episcopi dioecesim qua undique cir-cumscribitur. Et/eiusmodi Praelati improprie tantum et lato quodam loquendi modo dicuntur esse Nullius. Tertia species est Praelatorum, qui iurisdictionem activam habent in cle-rum et populum alicuius loci seu oppidi aut plurium loco-rum et oppidorum quae omnino avulsa et separata sunt a cuiuslibet Episcopi dioecesi ».

    Atqui Decanum Ecclesiae S. Michaelis ad primam horum classem spectare, exploratissima res est. Vi autem exem-

  • 10 EX S. C. CONCILII

    ptionis passivae a potestate Episcopi obtinent quasi-Episco-palem iurisdictionem videlicet ordinariam in utroque foro in certum personarum genus intra septa alicuius Ecclesiae ha-bitantium , minime vero in clerum et populum extra illa septa degentes, prouti observatur in Superioribus Regula-rium. Imo etiam in themate hoc factum fuisse patet et se-dulo advertendum est. Siquidem quamvis Litterae Privilegii exemptionis edicant : « Decanus Sedi Apostolicae dumtaxat, canonici vero et capellani et clerici decano et Sedi prae-dictae dumtaxat subiecta et subiecti quoad omnia existant », nihilominus quia intra septa Ecclesiae commorari non so-lent, tum Decanus tum singuli canonici, capellani subiecti fuerunt iurisdictioni parochorum in quarum paroeciis sedem fixerunt uti testatur Decanus in allatis animadversionibus. Ad rem De Prosperis De territorio separato\, quaest. 7, n. 4 docet : « Praeterea privilegia eximentia monasteria ac alia loca ecclesiastica et eorum membra non eximunt castra cum clero et populo ideoque non concludunt territorium separa-tum, sed exempti dicuntur habere tantum iurisdictionem in personis existentibus intra septa monasteriorum non autem in locis per cap. 9 Per exemptionem tit. De privil. in 6 ».

    Verum est adesse veluti quartam speciem, Praelatorum qui in personas sibi subiectas iurisdictione quasi-episcopali potiuntur, quam exercent in quocumque loco istae personae existant et eiusmodi sunt Vicarii Castrenses sive Cappel-lani maiores quorumdam exercituum v. g. in Austria, in Hispania. Ast huic speciei sane accenseri non potest Deca-nus S. Michaelis; quandoquidem neque in Bulla ista iuris-dictio personalis conceditur, neque in praxi unquam fuit executioni demandata, prouti advertebam. Ceterum, neque in alumnos Seminarii concessam fuisse Decano hanc iurisdi-ctionem in personas, patet aperte ex Bullis Institutionis sive Sixti V sive Leonis, qui Pontifices plenam tribuerunt ordi-nariam iurisdictionem, immunem a potestate Episcopi, in Seminarium quando istam non exercebat et ne exercere qui-

  • LUCANA 1 î

    dem poterat Decanus in alumnos Seminarii, utpote qui com-munem vitam in Sede Seminarii non agebant.

    Inde sua argumenta deducit parochus ad S. Mariae Fo-risportam, contendens Seminarii exemptionem coarctari ad eius ordinationem, regimen, disciplinam quoad studia, alia-que necessario connexa cum disciplinis sive prophanis sive ecclesiasticis in Seminario tradendis, minime vero produ-cendam eiusmodi potestatis exemptionem esse ad munia pa-rochialia ; quae reapse parochus exercuit in Seminarii cle-ricos alumnos sive seorsum degentes sive cum Moderatore Seminarii in conventum adunatos. Posse vero conciliari loci alicuius exemptionem cum iuribus parochialibus exercendis a parocho in personas hac exemptione, una vel alia de causa, non fruentes, videtur posse deduci ex quadam causa Vien-nensi Iurium parochialium in qua agebatur de domo con-ducta a Commendatario Ordinis Theutonici, et ab eo inha-bitata. Cum autem inter parochum S. Stephani in cuius pa-roecia, Commenda sita est et commendatarium exortae fue-rint controversiae circa ius administrandi Sacramenta et alia iura parochialia exercenda intra dictae Commendae septa, proposita fuerunt haec dubia: I. An et cui competat ius ad-ministrandi Sacramenta et alia iura parochialia exercendi in domo et intra septa commendae Sac. Ordinis Theuto-nici Civitatis Viennen, tam quoad familiam Commendatarii quam quoad subditos, vassallos, et colonos Commendae et alios inquilinos eiusdem domus in casu. Et quatenus affir-mative, respectu parochi quoad meros inquilinos, II. An pa-rochus teneatur petere licentiam a Commendatario pro tem-pore ad effectum ingrediendi domum et septa Commendae ibique administrandi eisdem inquilinis sacramenta et alia iura parochialia exercendi in casu; S. C. C. die 13 Iulii 1725 , rescripsit: Ad pr imum, Competere parocho quoad inquilinos et quoad reliquos scribatur Nuntio et Archiepi-scopo iuxta Instructionem. Ad secundum Negative.

    Alumnos autem Seminarii modo inibi ducentes vitam communem revera parochus habet quasi inquilinos, quippe

  • 12 EX S. C. CONCILII

    •qui prouti antea cum Moderatore aliam domum conduxe-rant ita nunc novam incolunt sedem Seminarii utpote magis amplam.

    Illud sane extra dubitationem versatur, nempe Decanum nunquam in suos * sive canonicos sive clericos curam exer-cuisse animarum et modo exercere contendit ea tantum de ratione quia Seminarii domus est exempta. Verum quoad Decani instantiam adverti debet, Seminarii exemptionem fuisse concessam et confirmatam a SS. Pontificibus seiun-ctam a cura animarum. Nam a sua institutione usque ad hos postremos annos Seminarium extitit exemptum sed in suo conceptu separatum a communitate alumnorum ; quo-circa huiusmodi Seminarium proprius academia seu Lyceum -clericis instituendis destinatum appellari oporteat.

    Proinde si hodie Decanus in clericos sibi arrogat plenam iurisdictionem quasi-Bpiscopalem et hinc etiam ad curam animarum, recurrit ad suam Ordinariam iurisdictionem acqui-sitam per Bullam Leonis X et munitam clausula sublata adversus contrarias consuetudines. Nihilominus iterum ad-vert i tur , hanc iurisdictionem exerceri tantum intra septa Ecclesiae, prouti eamdem exercebant Canonici Lateranenses, quibus suffecti fuerunt Decani et Canonici Ecclesiae Colle-giatae Saecularis S. Michaelis prouti narrant documenta. Quamobrem perpendendum est an hodie isti clerici dici pos-sint ingressi fuisse septa Ecclesiae; quia Seminarium est Ecclesiae exemptae pars et accessorium, et accessorium se-quitur principale.

    At versamur in materia odiosa quia agimus de privile-gio exemptionis, proinde quantumvis admittamus, Decanum esse Ordinarium suorum Canonicorum et Clericorum eam-que iurisdictionem eum minime extinsisse per non usum ob clausulam sublata irritantem ; et ponamus in clericos iuris-dictionem parochialem non administrasse quippe eosdem coa-dunare Decanus non valeat in Seminarii Sedem ; et exinde impedito tempus non decurrisse : nihilo secius nemo non vi-det rem premi pluribus difficultatibus et in dubio forsan ius

  • LUCANA 13

    commune praevaluisse privilegio. Nimirum in praesentiarum obversatur novus casus, quem neque prae oculos habuisse neque intendisse Pontifices ius exemptionis concedentes, as -serere 1. cit.

    Quocirca subiit mentem decisio S. Cong. E E . et R R . iam citata, diei 3 Sept. 1864 in causa cuius haec erat facti-species. Aderat aedificium in urbe una cum publico templa a loci municipio in usum Clericorum Regularium aedifica-tam, iisdemque irrevocabili donatione concessum. Adveniente Regularium suppressione istud in usum Seminarii dioecesani fuit concessum, atque parochus loci sua iura parochialia in eo Seminario exercuit. Regulares in pristinum restituii, ali-quo post tempore, ab Episcopo rogati ut Seminarii curam susciperent, morem gerentes, idem aedificium numero duo-decim inhabitarunt ac Seminarii regimen et institutionem susceperunt. - Cum autem loci parochus antea iura paro-chialia exercuerit, nominatim vero ius extrema sacramenta administrandi, funus peragendi, atque benedicendi Seminaria Sabato Sancto, passus non est ut, Clericis Regularibus ad-venientibus, ab his iuribus exercendis repelleretur, et for-malem promovit quaestionem apud S. C. EE . et R R . Res fuit ex una et ex altera parte diligentissime discussa ; cum vero Regulares visi sint non satis evinxisse suam inten-tionem adversus parochum, Pater Generalis quaestionem de-finiri petiit ex venia Pontificis qui ita rescripsit : « SSmus annuit iuxta preces cum exemptione tam Seminarii quam adnexae Ecclesiae ibi erectae a iurisdictione parochi, salva tamen favore parochi quarta funeraria in casu obitus alu-mnorum et Seminario actu inservientium dummodo intra eiusdem Seminarii septa resideant ». Uti patet in rescripto, non tantum ratio habita est alumnorum, sed laicorum quo-que hominum Seminario inservientium ; et de his cavendum est quoque in themate, eo magis quod ad eiusmodi personas difficilius pertrahitur nativa Decani iurisdictio.

    Denique advertere praestat, Decanum ius tumulandi et funerandi libenter concedere parocho ; ait enim in libello :

  • 14 EX S. C. CONCILII

    « Noi qui certo non intendiamo di sostenere anche questo ultimo diritto, sia perchè non c' è in questione, sia perchè il Seminario non ha cimiterio proprio : se mai il cimitero T ha la Chiesa di S. Michele e quindi si potrebbe questio-nare se T ius funerandi et tumulandi riguardo a quelli che muoiono nel convitto del Seminario spetti al parroco di S. Maria oppure a quello di S. Michele ». Revera omnes de clero exempto, uti tradit ipse Decanus, ius habebant sepul-turae in Ecclesia S. Michaelis.

    Die 24 Ianuarii 1902 rogandi formulae : « An constet de exemptione Seminarii Decanalis a iurisdictione parochi S. Mi-chaelis Forisportam in casu », S. C. C. rescribere placuit: « Dilata et audiatur Archiepiscopus ». Iussa feci E E . P P . et de sua sententia percontavi Archiepiscopum, qui litteras dedit sub 19 Feb. 1902, et advertens, sibi in Auxiliaris munere inservire eumdem Dnum Decanum, ait : « Quindi mi torna assai difficile ad esprimere il mio sentimento in-torno alla controversia fra il predetto Seminario e il par-roco di Santa Maria Forisportam dove esso è situato. Ar-disco pertanto di pregare sommessamente di dispensarmi dall' interloquire in siffatta questione ».

    Decanus in exhibitis animadversionibus, effuso calamo, disserit primo, de natura et extensione privilegii exemptio-nis et haec recolit verba ex Const. Leonis X, diei 21 Iu-nii 1518 quae deinde interpretatione explanat. En, in pri-mis, verba Constitutionis : « Et quod Ecclesia S. Michaelis et eius bona quaecumque, nec non Decanus, Canonici, Cap-pellani, Clerici et personae quaecumque eiusdem Ecclesiae S. Michaelis, tam in beneficialibus, spiritualibusque, crimi-nalibus, civilibus, vel quasi, et mixtis, quam aliis quibusvis causis etiam ratione delicti vel quasi, contractus vel quasi, aut rei de qua agi contingat, ubicumque committatur deli-ctum, ineatur contractus aut res ipsa consistat a Loci Or-dinario et aliis quibuscumque tam ordinaria quam delegata et mixta auctoritate fungentibus iudicibus et personis peni-tus et omnino exempta et exempti.. . . , et Decanus Sedi prae-

  • LUCANA 15

    dictae dumtaxat, Canonici vero et Cappellani et Clerici et personae praedictae eorumque familiares Decano et Sedi prae-dictae dumtaxat subiecti quoad omnia existant ». « Il Pon-tefice (animadvertit Decanus) termina in fine questa Bolla munendola della clausola sublata e del decreto irritante : Nos igitur ex tunc irritum decernimus et inane si secus super iis a quoquam , quavis auctoritate scienter vel igno-ranter contigerit attentari. Nulli ergo hominum liceat hanc paginam Nostrae concessionis infringere ».

    « Dopo il S. Concilio di Trento la giurisdizione e i pri-vilegi Decanali li troviamo confermati dal Pontefice Cle-mente IX in due Brevi degli anni 1667 e 1668 ».

    « Tutti questi privilegi e giurisdizione dei Decani furono poi confermati nuovamente da Pio VII, con Breve 15 Set-tembre 1818. — Omnia et singula privilegia a memoratis Praedecessoribus Nostris Collegiatae praedictae, ac nobis ve-strisque successoribus vel generaliter vel specialiter con-cessa confirmamus et approbamus. — Finalmente anche la S. Congr. dei C. il 3 Sett. 1825 dichiarò che il Decano di S. Michele suam Ecclesiam regit iure ordinario: Leone XII nel Breve dei 23 Maggio 1826 disse il Decano Ordinarius sui Cleri et Paroeciae ».

    « Venendo poi al Seminario in specie, lasciati da parte altri documenti, il Pontefice Leone XII con Breve dei 23 Maggio 1827, ricostituendolo dopo la sua soppressione, av-venuta per opera della rivoluzione francese, pose a capo di detto Seminario il Decano ».

    « Ma molto più la piena e illimitata giurisdizione ac-cordata ai Decani, anche in spiritualibus, e la totale esen-zione dal Diocesano, apparisce dalla Bolla di Leone X, e dal Breve di Clemente IX, nei quali si dice la Chiesa di S. Michele, beni e pertinenze, non che le persone tutte a loci Ordinario penitus et omnino exempti, e invece subiecta et subiecti al Decano dumtaxat et quoad omnia, ed espres-samente si dice anche in spiritualibus ».

    « Tutto ciò è conforme anche alle regole di diritto ca-

  • 16 EX S. C. CONCILII

    nonico, poiché i Prelati inferiori esenti, sono nelle loro Chiese Ordinarii: Tamburini De iure Abb. et Praelat, in f. tom. U, disp. 1, quest. 4. Card. De Luca , De iurisdict, disc. 102, n. 3 e 4 ».

    Hisce positis Decanus probare aggreditur, ipsum pote-statem exercere ordinariam etiam in personas omnes sive canonicos sive clericos sive seminarii alumnos, nedum si hi ¡ versantur intra septa Ecclesiae, verum etiam si extra illa septa degant. Quare animadvertit Decanus : « Di vero il Pontefice Leone X dice la Chiesa e i beni tutti penitus et omnino exempta: ecco l'esenzione locale. Dice di più : Ca-nonici, Cappellani, Clerici et personae quaecumque exempti , et subiecti dumtaxat Decano quoad, omnia: ecco l 'esen-zione personale dal Diocesano e subiezione al Decano ».

    « Lo stesso è dimostrato ex absurdis. Infatti il Ponte-fice Leone X, erigendo la detta Collegiata, eresse una Col-legiata secolare, non regolare. — Auctoritate Apostolica, s Prioratum, ac in eo Ordinem S. Augustini et quidquid re-gulae existit, supprimimus, ac eiusdem Ecclesiae Prioratum in saecularem et Collegiatam Ecclesiam perpetuo erigi-mus » (Bolla di Leone X).

    « Sapeva quindi benissimo il Pontefice (e lo sapevano i ? suoi Successori, che confermarono la giurisdizione e l 'esen-zioni, di cui qui parliamo) che le persone tutte addette alla Chiesa di S. Michele, nè dimoravano nè potevano dimorare \ intra septa Ecclesiae, altrimenti se Canonici, Cappellani, 1

    Chierici e tutte le altre persone suddette avessero avuto t dimora comune presso la Collegiata, questa non sarebbe più stata secolare, ma regolare ».

    « Ad onta di questo il citato Pontefice Leone X dichiarò > tutte le summentovate persone a Loci Ordinario penitus et omnino esenti, e soggette al Decano dumtaxat et quoad omnia ».

    « Ora ammesso quel che si sostiene a favore del Par-roco di S. Maria, che cioè il Decano possa esplicare sol-tanto la sua giurisdizione intra septa, e non anche extra

  • LUCANA 17

    septa, siccome tutte le persone addette a S. Michele si tro-vano intra septa solo per 1' ufficiatura della Chiesa, come si avvererebbe la concessione di Leone X, che dichiara dette persone dal Diocesano esenti penitus et omnino, e soggette quoad omnia dumtaxat al Decano ? In realtà il più del tempo le persone, di cui parliamo, sarebbero soggette al-l' Arcivescovo, per pochissimo tempo al Decano. In altri termini, la concessione di Leone X in pratica si risolve-rebbe in una concessione illusoria ed irrisoria ».

    « Finalmente le due proposizioni finora sostenute , che cioè il Decano ha illimitata giurisdizione anche in spiritua-libus, privative quoad Episcopum sulle persone a lui sot-toposte sia intra septa, sia extra commorantes, ricevono un' ampia conferma dalla causa agitatasi presso questa Sacra Congregazione fra l'Ordinario di S. Michele e l'Arcivescovo di Lucca Mons. Giulio Arrigoni ; e della sentenza, che ter-minò questa lite, emessa il 29 Maggio 1852 ».

    « Caldamente preghiamo di ponderare bene la cagione di questa lite, e le ragioni hinc inde prodotte ».

    « Monsignor Giulio Arrigoni, Arcivesc. di Lucca, non volendo riconoscere la totale esenzione del Seminario De-canale, li 8 Maggio 1850 emanò un decreto del seguente tenore :

    « Considerando che gli alunni del Ven. Seminario di S. Michele non vivono collegialmente ; considerando essere necessario assicurare la nostra coscienza in fatto delle loro ammissioni agli Ordini minori e maggiori ; Considerando che perciò stesso debbano essere sotto la vigilanza dei De-putati sopra i Chierici in tutte quelle ore che non sono addetti al Seminario ; abbiamo decretato e decretiamo :

    « Art. I. A contare dalla data del presente Decreto, in avvenire di tutti i giovani, che si presenteranno al Sig. Ret-tore di detto Seminario di S. Michele per essere ricevuti come alunni, dovrà mandarsene nota al Segretario degli Or-dinandi, affinchè assegni loro il Deputato ».

    « Art. III. Tutti i più volte menzionati alunni per tutto Acta, Tom. XXXV. rase. CDIX. 2

  • 18 EX S. G. CONCILII

    ciò, che riguarda Y ammissione agli Ordini, vengono dichia-rati soggetti al vigente Regolamento emesso da Monsignor Vicario Capo sotto il dì 12 Maggio 1844, da Noi confer-mato in tutte le sue parti.

    « La deputazione, di cui si parla nel citato decreto, è composta di alcuni sacerdoti, che hanno Y incarico di vigi-lare la vita, i costumi e la condotta dei Chierici della Dio-cesi, che non convivono nel Seminario, e alla sorveglianza di questa Deputazione voleva Mons. Arrigoni sottoporre an-che i Seminaristi di S. Michele ».

    « Contradisse subito a queste pretese 1' Ordinario della Collegiata di S. Michele riportando - amplissima verba, quibus in sua Bulla a Leone X privilegium omnimodae et universalis exemptionis ab Archiepiscopi iurisdictione De-cano concedebatur in suos Canonicos et clericos quoscum-que, - e da queste arguiva - eamdem exemptionem non realem unice, sed vere personalem fuisse et esse iudicandam. E poco più sotto : - Quod si ex dictione ibidem, quae in Bulla Leonis XII adest, arguere vellet Archiepiscopus iuris-dictionem et exemptionem mere localem, non inde sequere-tur alumnos Seminarii S. Michaelis exemptos haud esse a iurisdictione extra septa ipsius exempti loci : clerici enim Seminaristae S. Michaelis, non modo quia manent in Semi-nario, seu in loco exempto, Decano subiiciuntur, sed quia addicti sunt Ecclesiae S. Michaelis generali privilegio per Bullam Leonis X a Decano dependent - ».

    « E la S. Congregazione dando prima ragione all ' Ordi-nario di S. Michele, ai quesiti: I. An Alumni Seminarii Decanalis legibus ac mandatis Episcopi Dioecesani subia-ceant in casu. II . An Episcopus Dioecesanus dictos alu-mnos a sua dioecesi et ab Ordinibus excludere possit, quia non obediunt suis legibus et mandatis. Rispose : Nega-tive ».

    « Ora da queste risposte risulta nel modo più certo che la S. Congregazione ritenne i Seminaristi di S. Michele esenti dal Diocesano e invece dipendenti dal Decano in tutto,

  • LUCANA 19

    anche in spiritualibus, e non solo quando degunt intra septa, ma anche quando extra commorantur ».

    Hanc iurisdictionem reapse exercuisse in alumnos sui Seminarii Decanos, probare nititur hodiernus Decanus non-nulla exhibens documenta.

    « Finalmente attestano la consuetudine, da noi soste-nuta gli ecclesiastici di Lucca più distinti per sapere e virtù ».

    « Antonio Dell' Immagine, anch' esso Canonico della Me-tropolitana visitatore, eletto da Mons. Arcivescovo esso pure attesta che Monsignor Ghilardi nei suoi oltre 25 anni di Episcopato non ha mai visitato il Seminario Decanale, e attesta la piena esenzione, di questo dal Diocesano ».

    In altera parte suae orationis Decanus pressius conside-rat hoc exemptionis ius relate ad iura parochialia, et haec animadvertit :

    « Ma per ipotesi ammettiamo pure che esplicitamente I' esenzione della giurisdizione parrocchiale nella citata Bolla non sia nominata, questo però è evidente e per i citati do-cumenti Pontifici, e per la risoluzione di questo s. Ordine del 1852, e per la costante e non mai interrotta osservanza •che tanto il Seminario di San Michele, quanto i Seminaristi godono della più ampia esenzione (esenzione locale e per-sonale) anche - in spiritualibus a loci Ordinario e che la correzione dei costumi e il diritto della S. Visita Pasto-rale, per riguardo ai suddetti, non appartiene al Diocesano, ma all'Ordinario di S. Michele. - Atqui - un istituto posto in queste condizioni, secondo l'insegnamento dei DD., è esente anche dalla giurisdizione parrocchiale. Dunque ecc. ecc. ».

    « Proviamo la minore. - Sublata et Ordinario, si legge neu' opera dello Scarfantonio Addici. 48, sub med.., etiam visitatione et correctione, quae magis pertinent ad curam animarum, sublata quoque est quaelibet Parochi iurisdictio, quae est subordinata iurisdictioni Ordinarii, cum Parochus in cura animarum sit coadiutor et veluti vicarius Episcopi -Can. Bonae rei 12, q. 2; Barbos. De Paroch. cap. 9, n. 1 ;

  • 20 EX S. G. CONCILII

    Fagnan, in cap. Litterae, n. 12 et 18 de matrim, contracta contra interdici. Eccles. ».

    « Anche la dottrina dei dottori, confermata dalla giuri-sprudenza ecclesiastica, ci sembra venire in appoggio della nostra tesi. Infatti essi insegnano concordemente che nes-suna persona o dignità può esplicare atti di giurisdizione sopra i luoghi e le persone esenti. Così il De Prosperis alla decis. 24, n. 31, riportando due decisioni della Rota R. deL 29 Décembre 1596, e del 1 Giugno 1708 - ivi: - Nulla persona vel dignitas valeat exercere ordinariam iurisdictio-nem super illo loco, super illa persona, quae sub tegmine B. Petri et S. Sedis custoditur -. Gli esenti sono equiparati ai non sudditi: - Exemptus aequiparetur non subdito -.. Ricci, decis. Curiae Archiep. Neapolit. p. 1, dec. 163, n. 12. - Locus exemptus et locus extra dioecesim iudicantur a pari Rota R. Decis. 107, n. 3 ».

    « Il Seminario pure di Tortona è esente dalla giurisdi-zione del Parroco locale, ed i Seminarii del Milanese ».

    « A tutto questo si aggiunga che altri Seminari si t ro-vano esenti dalla giurisdizione del parroco locale, in Lucca ».

    « In quanto ai Seminari di Francia ci asserisce il Bouix, Tractatus de Iur. Reg. N. 2, p. 5: - In Seminariis Gal-liae, verbi gratia, aegrotantibus iuvenibus non a parocho, sed a Seminarii directoribus viaticum et extrema Unctio-ministratur - ».

    « Finalmente, il Vescovo può esentare dalla giurisdi-zione parrocchiale il suo Seminario : consta della risoluzione della S. Congr. del Concilio in Conimbricen., Exempt. Semin. del 12 Marzo 1757; e lo insegna il Bouix /. c. - Bene posse aliquod personarum collegium, aut alium locum pium per solam Episcopi auctoritatem eximi ab obligatione pa-schalem communionem excipiendi in parochia, nec non reci-piendi a parocho extremam Unctionem - ».

    « Ma ammettiamo pure che i Decani certe volte sieno stati negligenti, che alcuni atti di giurisdizione li abbiamo lasciati esercitare dai parroci locali ; si deve dire ciò aver d

  • LUCANA 21

    pregiudigato all ' autorità del Decano, e giovare ora alla tesi del Parroco di S. Maria? No e per molte ragioni :

    « 1. Perchè i Diplomi pontifici, coi quali si accordano le esenzioni e i privilegi decanali sono tutti muniti della clausola sublata, e del decreto irritante ».

    « 2. Perchè - Privilegium ordinariae iurisdictionis a Papa concessum in iure prorsus individuo consistit, propterea com-muniter admittitur a doctoribus, nonnullos iurisdictionis actus iuxta naturam causae universalis, a quo descendunt, inducere et conservare possessionem ipsius iurisdictionis in universum, ex deductis per Post. de manutent. obser. 83, n. 137 , et ex pluribus aliis doctoribus in cap. Dilectus de C appell. Monac. praesertim Innoc. n. 3, Ioan. Andr. n. 8, et Rota in decisionibus allatis a Barbosa dict. cap. Dilectus n. 6, et ad retinendum privilegium sufficit si doceatur de usu respectus alicuius rei vel actus cum causa utentis sit universal is- . Felin, in cap. Audistis, n. 19, Depraescript. ».

    « E che questo sia il caso nostro, ce lo dicono l ' i s t ru-zione religiosa, la correzione dei costumi, la Visita pasto-rale, -> quae magis pertinent ad curam animarum -, sem-pre esercitate dai Decani ; la comunione pasquale, sempre impartita in Seminario ecc. ».

    « 3. Perchè quand' anche qualche superiore del Seminario non tosse stato vigilante, e avesse lasciato invadere le esen-zioni del Seminario, nulla nuocerebbe pel principio di diritto comune che la pazienza, la negligenza e 1' abdicazione del-l' antecessore, come non oltrepassa la sua persona, così non pregiudica mai al successore ».

    « 4. Perchè la Collegiata di 3- Michele, Seminario e per-sone tutte, come abbiamo detto più sopra, per volontà dei Sommi Pontefici, sono totalmente esenti dalla potestà del Diocesano e immediatamente soggetti alla S. Sede. Ora seb-bene possa talvolta un privilegio limitarsi, e anche perdersi totalmente, per atti contrari (Card. De Luca, De iurisd. disc. 7, n. c.) nel tema nostro però gli atti contrari non avrebbero potuto arrecare pregiudizio per la regola che è

  • 22 EX S. C. CONCILII

    assolutamente proibito agli agenti di sottoporsi all 'Ordina-rio, ed a qualsiasi altra potestà senza il beneplacito ponti-ficio, dappoiché interessa moltissimo al Superiore che i suoi sottoposti non siano da altri giudicati e che 1' esercizio della sua giurisdizione si conservi in tutta la sua pienezza. - Solus Pontifex potest concedere licentiam, ut exemptus suae exem-ptioni renunciare possit - (Barb. De iur. eccl. lib. 1, c. 2* n. 172. Cfr. Abb. in cap. 1, n. 19, De re iudic, et in cap. Si de terra, n. 5, De Test., in cap. Cum tempore, De arbitr. Kochier, De iurisdict, ordin, in exe?nptos tom. 1, pars 2, quaest. 34, n. 2 et 3) ».

    « Ma poi non ci sembra conforme a verità che la vita comune come ora è stata introdotta in Seminario, sia un caso nuovo, che i Pontefici non ebbero dinanzi agli occhi e perciò non intesero. Perchè i Pontefici come appare leggendo le loro Bolle, concessero ai Decani, di avere un Seminario vero e proprio. Potevano benissimo i Decani istituire subito nel loro Seminario la vita comune anche nel vitto e pel dormire, come è stato fatto ora. Se per questa sola parte la comunità non fu introdotta (pel resto abbiamo veduto che la vita comune esisteva) fu per mancanza di mezzi, di locale adatto ecc. E questo impedimento non può aver certo nociuto in nulla alla autorità Decanale. Parimente è certo che il parroco locale non ha mai esercitato atti di sua giu-risdizione sul detto Seminario, nè mai , in specie dato la benedizione al medesimo in occasione della S. Pasqua ».

    « A conferma di ciò si esibiscono varii attestati ».

    D E F E N S I O P A R O C H I S . M A R I A E . - Ex adversa parte pa-rochus S. Mariae nonnulla deduxit. - Advertit, fundamen-tum iurisdictionis certe, esse Bullam Leonis X, sed hanc Constitutionem non decernere nisi de causis beneficialibus? spiritualibus, criminalibus, civilibus, vel quasi, vel mixtis; et exinde quoad forum externum intelligi hanc exemptio-nem et haec negotia innui dumtaxat dum statuitur quod « Decanus Sedi Apostolicae et Canonici et Clerici omnes

  • LUCANA 23

    Decano subiecti quoad omnia existant ». Praeterea parochus haec advertit :

    « Ma il migliore intérprete dei privilegi apostolici è la Santa Sede. Furono già sottoposti al suo giudizio alcuni dubbi in materia di relazioni fra Decano e Capitolo, ed i seguenti fanno a proposito: I. An Decanus sit ordinarius in supradicta Collegiata Ecclesia, ita ut super eius personis et bonis obtineat ordinariam iurisdictionem. II. An causae omnes dictam Ecclesiam:, eius personas ac bona concern entes sint in prima instantia coram Decano necessario cognoscen-dae ac terminandae ».

    « Le risposte che emanano da una Congregazione spe-ciale di Prelati della Curia Romana, deputata ad hoc dal Sommo Pontefice Clemente IX, dell 'anno 1667, sono le se-guenti :

    « Ad I. Decanum in dieta Ecclesia Collegiata Sancti Mi-chaelis, ac super eius personis ac bonis esse ordinarium, ad limites tantum Litterarum Leonis X, dat. IV Kal. Iulii 1518; ita ut in eadem Ecclesia et super eius bonis quibuscumque, nec non Canonicis, Clericis et Personis quibuscumque eo-rumque familiaribus iurisdictionem ordinariam obtineat, tam in beneficialibus, spiritualibus, criminalibus, civilibus, vel quasi, et mixtis, quam aliis quibusvis causis, etiam ratione delicti, vel quasi, aut rei de qua agi contingat, ubicumque committatur delictum, ineatur contractus, aut res ipsa con-sistat, et Ecclesiae bona, Canonici, Cappellani, Clerici, Per-sonae et familiares huiusmodi eidem Decano et Sedi Apo-stolicae dumtaxat subiecta et subiecta quoad omnia existant ».

    « Ad II . Enarratas causas omnes in prima instantia co-ram Decano Ordinario, ut supra, esse omnino cognoscendas, ac terminandas ad praescriptum S. Concilii Tridentini in Cap. Causae omnes, Sess. 24 de Reformatione ». - Qui, come nella Bolla di Leone X, si parla di cause e di giudizio in prima istanza, ma non di cura d' anime e relativa giu-risdizione.

    « Vero è che la Bolla di Leone X paria di cura d' a-

  • 24 EX S. C. CONCILII

    nirae appartenente al Decano e Capitolo di S. Michele re-lativamente alla parrocchia stessa di S. Michele. Infatti al paragrafo surriferito ne segue uno del presente tenore : - Quodque dictae Praepositurae in divinis deservire, ac il-lius Parochianorum animarum curam exerceri per Cappel-lanum, seu Presbyterum ad id per dictum Sylvestrum Epi-scopum quoad vixerit , et eo vita functo , per Decanum et Capitulum Ecclesiae Sancti Michaelis huiusmodi ad eorum respective nutum ponendum et amovendum valeat, perpetuo statuimus et ordinamus - ».

    « Ma qui non si fa altro che provvedere all ' ammini-strazione della parrocchia di S. Michele, che preesisteva alla fondazione della Collegiata, ed era in mano dei Canonici Regolari soppressi a l l ' a t to della fondazione stessa. Si di-spone cioè che resti presso il Decano e Capitolo il diritto di parrocchialità abituale verso la parrocchia di S. Michele, e che essi nominino il parroco attuale, come d' altronde vo-gliono le disposizioni canoniche generali. Non è quindi af-fatto parola di autorità ordinaria spirituale conferita al De-cano verso chicchessia con esenzione dall' Ordinario locale, che è il Vescovo di Lucca. E ciò è reso più evidente dal parlarsi di un' attribuzione del Decano e dei Canonici in-sieme ; nessuno vorrà dire che anche questi siano Ordinari, e quidem in materia strettamente spirituale ».

    « Del resto anche per questa parte viene a proposito l 'interpretazione autentica della S. Sede, ed è data colla risposta al 3° dei dubbi suaccennati ».

    « III. An Decano competat ius visitandi praedictam Col-legiatam Ecclesiam tam in concernentibus curam anima-rum,, quam aliis ».

    « Ad I I I : Decano, ex memoratis Litteris Leonis X, com-petere ius visitandi dictam Collegiatam, eius Canonicos, clericos et alias personas. Presbyterum vero, qui Parochia-norum curam exercet, quoad ea quae ad curam eamdem per-tinent, nec non ipsos Parochianos, ut in praedictis litteris non exemptos subesse ordinariae iurisdictioni, ac visitationi

  • LUCANA 25

    Episcopi Lucani private quoad Decanum, iuxta Consti! utio-nem fel. rec. Bonifacii, quae incipit Per exemptionem ».

    « La visita e Y autorità ordinaria sono due cose corre-lative : dove si ha la seconda può farsi la prima, e dove può farsi la prima si ha la seconda. Ma quanto concerne la cura delle anime non può esser visitato dal Decano nè in S. Michele nè in quelle parrocchie sulle quali egli o il Capitolo hanno il diritto di patronato. Tale visita, e quindi tale giurisdizione spetta all 'Ordinario diocesano di Lucca ».

    Denique parochus observat, hodie quaestionem versari super omnimoda exemptione Seminarii a iuribus parochi S. Mariae, et ipse parochus non pati tur , tantum in quae-stionem adduci ius benedictionem impertiendi in Sabato San-cto. - Et ad rem notat, controversiae solutionem certe non pendere a conditione hodierna alumnorum Seminarii, qui an-tea quod Rectorem, hodie in ipsis Seminarii aedibus vitam agunt communem ; siquidem neque tunc neque hodierno tem-pore omnes alumni commorantur in aedibus Seminarii. Quare parochi semper suum ministerium in alumnos exercuerunt -. Hoc probat potissimum per sequentes attestationes: - Quirico Fanucci parochus ad S. Michaelis in Foro haec testatur, die 5 Aprilis 1902 :

    « A richiesta dell' Illmo Sig. Curato di S. Maria Foris-portam si attesta per la verità che il Convitto del Semi-nario Decanale, finché è rimasto nel distretto della Cura di S. Michele in Foro, è stato sempre benedetto dal Par-roco di questa Chiesa, il quale vi ha pure esercitato libe-ramente la giurisdizione in due casi di morte che vi suc-cessero durante quel tempo. Il primo di questi casi avvenne il 17 Aprile 1886, ed è così registrato sul Libro dei morti dal Curato di allora ».

    « Giusti Chierico Antonio, alunno del Seminario Deca-nale, è passato di questa vita alle ore 5 pom. in età di anni 15, munito della sola Estrema Unzione e della Bene-dizione Pontifìcia perchè trovato dal Parroco in fine di vita, e nella mattina del dì seguente dalla Compagnia del SS. Sa-

  • 26 EX S. C. CONCILII

    gramento e Sacro Cuore di Gesù è stato associato alla Chiesa ed esequiato privatamente: quindi è stato associato alle Stanze mortuarie e nella mattina del giorno 19 è stato di nuovo esequiato solennemente con tutto il Capitolo e Messa cantata ».

    « L' altro caso avvenne il 26 Gennaio 1896 quando era già Parroco il sottoscritto, che amministrò da sè al mori-bondo alunno Di Vecchio Francesco l'Olio Santo e gli altri conforti estremi, dopo aver dato il consenso, domandatogli dai Superiori del Seminario, di portare essi dalla Chiesa di S. Michele il SS. Viatico all ' infermo, per non fargli subire tanta impressione ».

    Canonicus Carolus Fambrini ad instantiam parochi, est testatus, die 27 Martii 1902.

    « Sono più di trent ' anni che entrai in Seminario ; vi sono stato alunno, prefetto, insegnante ; in questo tempo sono morti diversi alunni , fra i quali mio fratello, e non mi sono mai accorto che alcuna persona appartenente al Se-minario amministrasse a questi i Sacramenti per incarico del Decano, o anche in genere esercitasse verso gli alunni atti di giurisdizione parrocchiale. Le pubblicazioni per gli Ordini, la benedizione delle case, l'assistenza ai malati , i funerali ai morti sono stati fatti sempre invariabilmente dai parroci delle parrocchie dove gli alunni dimoravano, e questo tanto allora che tutti stavano presso le famiglie private, quanto dal momento che una parte fu riunita nel convitto. Forse i parroci della diocesi di Lucca sono alla dipendenza del Decano, mentre è certo, perchè deciso dall' autorità com-petente, che nemmeno il parroco di S. Michele dipende da lui, e per ciò che riguarda la giurisdizione parrocchiale egli stesso dipende dal parroco di S. Michele, finché sta entro la sua parrocchia ?

    « Si capisce perfettamente come i parroci non abbiano, per esempio , preteso che gli alunni si presentassero alle parrocchie per la Comunione Pasquale, o per ricevere Y i-struzione religiosa, dal momento che erano accertati che ciò

  • LUGANA 27

    avveniva in Seminario. Ma, se non ho veduto sempre una cosa per un' altra, posso affermare che quanto concerne di-ritti parrocchiali è stato sempre, senza contrasti di sorta, eseguito dai parroci delle parrocchie ove gli alunni dimo-ravano. Anzi ho presente il fatto che, quando pochi anni fa un alunno si trovò a morte nel convitto in parrocchia di S. Michele , per diminuirgli l ' impressione, il Rettore chiese al parroco di potergli dare da sè il Viatico, ed il parroco consentì, poi il parroco stesso amministrò l 'Estrema Unzione e compì gli uffici funebri, come sempre è avvenuto. Ma di fatti in questa materia ella potrà avere le prove ab-bondanti da tutti i parroci ».

    A N I M A D V E R S I O N E S E X O F F I C I O . - Nunc, pro meo munere, aliqua advertam in utramque partem. - Iamvero perlegenti textus sive Constitutionum sive declarationum, hac de re, editarum a S. Sede omnimoda videtur exemptio Decano con-cessa in suos sive Canonicos sive Seminarii alumnos quoad omnigena negotia tum externi tum interni fori. Sane Leo XII. - In Brevi Recolentes statuit ut canonicorum Becanus Ec-clesiae S. Michaelis in illud (Seminarium) omnimodam ha-beat iurisdictionem; et passim in Bulla Leonis X et alibi Decanus praedicatur siti cleri Ordinarius. Et eiusmodi ra-tionem loquendi, iurisdictionem quoque posse significare et comprehendere quoad exercitium munium parochialium nemo sane dubitat. Neque obstat, quod paroecia S. Michaelis in Foro non fruatur hac exemptione a iurisdictione Ordinarii loci quia haec paroecia amplectitur parochianos omnes com-morantes intra fines huius paroeciae ; Decanus vero suam iurisdictionem exercet tantum in canonicos et clericos Ec-clesiae Collegiatae.

    Verum ex alia parte nemo non scit, consuetudinem esse optimam legum et privilegiorum interpretem eamdemque consuetudinem vim habere quoque derogandi legibus aut pri-vilegiis, quando sit legitime praescripta. Privilegia autem exemptionis, quippe quae iuris favore non fruuntur, faci-liori negotio sunt obnoxia praescriptioni. - Atqui in probatis

  • 28 EX S. G. CONCILII

    existit, neque clericos sibi vindicasse ius immunitatis a iu-ribus singulorum parochorum, quorum in finibus parochia-libus commorati sunt. Equidem prouti testes referunt, tum Decanus, tum Canonici nunquam refragati sunt quominus recenserentur inter parochianos alicuius paroeciae, et a pa-rocho sui domicilii omnia munia parochialia participarent et susciperent. Quod adeo verum est ut hodie Decanus unum tantum contestetur parocho loci, ius parochiale, videlicet ius benedicendi aedes Seminarii in Sabato Sancto. - Neque obiici valet, hactenus neque canonicos neque Seminarii alu-mnos hac immunitate a iurisdictione parochiali usos esse quia nunquam vitam instituerunt communem sub regimine Decani ; hodie vero hanc vivendi rationem instaurasse Se-minarii alumnos, et hos, proinde, frui modo coepisse privi-legio, quo antea frui non poterant ob adversam quamdam rerum conditionem ; namque omnibus scitum est privilegio amitti potissimum per non usum. - Docet Card. D'Anni-bale I, 229 : « Ex parte privilegiati cessat (privilegium) per renunciationem, per non usum, per abusum... Per non usum {vel usum contrarium) ea sola privilegia intercidunt quae laedunt ius ter t i i , postquam is adversus ea praescripserit modo ac tempore a legibus definito ». Eiusmodi exemptio-nem autem laedere ius Ordinarii loci probatione non indi-get. Compertum siquidem est, Episcopum habere fundatam intentionem pro exercitio omnimodae iurisdictionis ordina-riae in quovis loco et in personis omnibus intra fines suae dioecesis existentibus, uti post text. in cap. Cum persona De primi, in 6; cap. Sane 11 De off. deleg, docent Bar-bosa De off. et pot. Epis. part. 3, alleg. 123, num. 8, dec. 372, n. 1, part. 6 recent. - Exemptionis autem privi-legium inter res odiosas recenseri, Rota dec. 75 n. 4 inter nuperr., ideoque nedum ultra suos limites haud extenden-dum venit cap. 1 De priv. in 6 ; nec aliter intelligendum aut accipiendum quam in rebus sic stantibus tradit Pigna-telli Consult, can. 8, tom. 7, n. 14, ita ut exemptus in una re non censeatur exemptus in alia, cit. Pignatelli consult. 45,

  • LUGANA 29

    tom. 3, num. 8; sed insuper docendum est de ipsius legi-tima et minime contradicta observantia cum nihil inductum privilegium suffragari valeat, nisi item probatur quasi-pos-sessio exemptionis. Barbosa De off. Episc. Alleg. 123, n. 34 sq.; et Rota Decis. 492, n. 4, part. 1 recent. Idque etiam quoad individuales actus sentiendum ; tralatitium cum sit quod sicut privilegium per omnimodum non usum vel contrarium in totum amitti potest ita et per usum limita-tum minui potest seu in partem amitti, etiam tamquam ex tacita renunciatione, docet De Luca De iurisd. disc. 7, n. 5; Tondut. quaest, benef. lib. 1, cau.67, n. 13; Rota in Qiennen. 12 Maii 1704 n. 27 coram Molines.

    Verum obiicit Decanus exemptionem non posse amitti per non usum seu quasi per renunciationem tacitam nisi accedat consensus Rom. Pont. quia exemptus Ei immediate subiicitur. Sed e contra, explorati iuris est, exemptum non posse simplici sua renunciatione amittere exemptionem cum sine licentia Sedis Apostolicae non possit suae libertati ad ius et proprietatem Sedis Romanae pertinenti renunciare, sed ipsam exemptionem amitti praescriptione, uti tradit cum communi Schmalzgrueber, tit. De priviL, n. 259, docens exemptionem cessare : « Praescriptione, ut habetur caput Cum olim 14, h. t.; cap. Cum personae 7, h. t. in 6; cap. Audistis 5, et cap. Cum olim 18, De praescripta qui enim usucapi pati tur , alienare videtur ; Balbi, De p>raes., part. 5, pr. p. 1, q. 12, n. 1 ; Oockier, q. 3, n. 7; Bar-bosa , n. 7. Et sufficiunt ad huiusmodi praescriptionem anni 40. Neque obstat, quod contra obedientiam praescribi non possit ; nam hoc solum intelligi debet de praescriptione qua, manente subiectione, tolleretur obligatio obediendi Prae-lato vel qua fieret ut Ecclesia vel monasterium nemini esset subiectum ». Porro quia praescriptio non minus ac ius exem-ptionis constituuntur in Ecclesia a Supremo Principe est ipse Princeps qui tollit exemptionem eamdemque perimit quotiescumque exemptio legitime est praescripta.

    Verum Decanus ut tueatur vim Constitutionum advertit

  • 30 EX S. C. CONCILII

    has minutas esse decreto irritanti seu clausula sublata; ast advertere praestat cum Barbosa De claus. usu fréquent. Claus. XL, n. 47, decretum irritans non ampliare disposi-tionem principalem sed tanquam accessorium illius naturam sequi ; quocirca quum in themate exemptio, quoad iura parochialia, numquam quasi-possessionem nacta es t , seu nunquam in usum traducta fuit, certe invocari potest con-suetudo uti optima legum interpres, nos docens illud Prin-cipem concedere noluisse quod iam ab initio moribus rece-ptum non fuit -. Praeterea idem Barbosa loc. cit. n. 35 tradit : « Effectus huius decreti est ut tollat etiam consue-tudinem nedum in praeteritum sed etiam in futurum ut per Oabr. dict. conclus. 3, n. 40; Gonzal., dict. gloss. 67', n. 30; Far inae , in tract, de immunit., n. 15; Mart., d. loco, n. 5, ubi ait contra decretum irritans allegari non posse non usum et contrarium usum ; at quoad contrarium usum admittit Hieron.: Gabr. dict. cons. 162, n. 19, lib. 4, negans quoad non usum; Anton, vero Gabr. eamdem priorem opinionem (nempe decretum irritans non praescribi per non usum) tam-quam communem limitat ex Ruin. (Cons. 13, num. 3, vol. 2) ut non habeat locum in consuetudine immemoriali, refert. Monet. d. cap. 7, n. 243 ; Theodos. de Rubeis, d. claus. 258, n. 70 ». Praeterea observare praestat cum De Luca, De iurisd., Disc. 95, n. 8 in Constitutione Pii IV edita super confirmatione et publicatione Concil. Trident, conti-neri decretum irritans et clausulam sublata, nihilominus in probatis existit, nonnulla decreta Concili Trident, saltem aliquibus in locis fuisse contrario usu praescripta, uti late probatum est in folio causae Macera ten. anni 1901 mense Augusto ; et hanc sententiam apertissime tunc visa est suo rescripto confirmare S. C. C.

    Factum vero contrarii usus in casu nullimode est con-troversum, quia ipse Decanus sponte admittit exercitium iu-rium parochialium ex parte parochi loci in suos alumnos Seminarii et tantum sibi reservat ius benedicendi aedibus sui Seminarii in Sabato Sancto. Quae intentio Decani eo

  • LUCANA 31 magis videtur attendenda, quia ex allatis attestationibus et potissimum ex ipsius Decani assertione evincitur hoc fa-ctum, nimirum, reapse in Sabato Sancto aedes Seminarii ingredi solitum non fuisse parochum pro impertienda bene-dictione paschali. Quamobrem decernent E E . P P . an ius exemptionis quae certe omnimoda concessa fuit Decano, adhuc dicenda sit plene vigere quo ad eam partem quam dumtaxat sibi vindicat Decanus.

    Quibus animadversis propositum fuit diluendum

    An constet de exemptione Seminarii Decanalis S. Mi-chaelis a iurisdictione parochi S. Mariae Forisportam in casu.

    R E S O L U T I O . Sacra Congr. Concilii, re disceptata, sub die 19 Iulii 1902 censuit respondere: Ad mentem; mens est-che rimanendo impregiudicati i diritti di ambedue le parti in quanto al resto, il parroco si astenga dalla benedizione al Seminario nel Sabato Santo.

    DECRETUM. De vot is simpl icibus, vot is solemnibus a monialibus praemittendis.

    P e r p e n s i s t e m p o r u m ad iunc t i s , a t t e n t i s q u e p e c u l i a r i b u s c a -s i b u s , q u i a d S . S e d e m h a u d r a r o d e f e r u n t u r , n e c n o n p o s t u -la t is s a c r o r u m Ant i s t i tum, v i s u m est h u i c S . Congrega t ion i E m i -n e n t i s s i m o r u m a c R e v e r e n d i s s i m o r u m P a t r u m S . R . E . Ca rd ina -l i u m negoc i i s e t c o n s u l t a t i o n i b u s E p i s c o p o r u m e t R e g u l a r i u m p r a e p o s i t a e n o n e s s e u l t e r i u s c u n c t a n d u m s u p e r q u a e s t i o n e i a m p r i d e m p r o p o s i t a : a n scilicet e t q u o m o d o e x p e d i a t p r a e -s c r i b e r e , u t i n s a n c t i m o n i a l i u m m o n a s t e r i i s , i n q u i b u s s o l e m n i a v o t a n u n c u p a n t u r , p r a e m i t t a n t u r s o l e m n i b u s v o t a s impl ic ia a d c e r t u m t e m p u s d u r a t u r a . R e i t aque m a t u r e p e r p e n s a a c d i s c u s -sa , in c o n v e n t u p l e n a r i o h a b i t o in a e d i b u s Va t i can i s die 14 Mart i i 1902, praefa t i E m i ac R m i P a t r e s S . R . E . C a r d i n a l e s

    D u b i u m

    EX S. CONGR. EPISC. ET REGUL.

  • 52 EX S. G. EPISC. ET REGUL.

    c e n s u e r u n t : s u p p l i c a n d u m e s s e S S m o D o m i n o N o s t r o L e o n i Di-v ina P r o v i d e n t i a P P . XI I I , u t a d m o n i a l e s v o t o r u m s o l e m n i u m e x t e n d e r e d i g n a r e t u r , i u x t a 1 c o n g r u u m m o d u m , e a q u a e s a l u -b r i t e r cons t i tu t a f u e r u n t a fel. r ec . P io P P . IX p r o re l ig ios i s v i r o r u m familiis, p e r encyc l i ca s l i t t e ras S . C o n g r e g a t i o n i s s u -p e r S t a t u R e g u l a r i u m , inc ip . heminem latet, d a t a s die 19 Mar -tii 1857, e t p e r l i t t e ras s u b A n n u l o P i s c a t o r i s , inc ip . Ad uni-versalis Ecclesiae regimen, d a t a s d ie 7 februar i i 1862, c u m s u b -s e q u u t i s r e s p e c t i v e dec l a r a t i on ibus .

    P o r r o S a n c t i t a s S u a , i n Aud ien t i a hab i t a a b in f rascr ip to Card ina l i p r a e d i c t a e S. Congrega t i on i s Praefec to d ie 3 Maii 1902, aud i t a d e p r a e m i s s i s re la t ione , s e n t e n t i a m p r a e l a u d a t o r u m P a -t r u m C a r d i n a l i u m probav i t , m a n d a v i t q u e p e r h u i u s m e t S . Con-g r e g a t i o n i s d e c r e t u m edici p r a e s c r i p t i o n u m capi ta , q u a e infra sc r ip ta sun t , p e r p e t u o inv io l a t eque s e r v a n d a :

    I . In o m n i b u s e t s ingul i s s a n c t i m o n i a l i u m m o n a s t e r i i s cu-i u s c u m q u e Ord in i s s e u Insti tuti , i n q u i b u s vo ta s o l e m n i a emit-t u n t u r , p e r a c t a p r o b a t i o n e e t novi t ia tu ad p r a e s c r i p t u m S . Con-cilii Tr iden t in i , Cons t i t u t i onum A p o s t o l i c a r u m et l e g u m Ordin is s e u Inst i tut i a S . S e d e a p p r o b a t a r u m , novi t i ae vo ta s impl ic ia emi t tan t , p o s t q u a m e x p l e v e r i n t a e t a t e m a n n o r u m s e x d e c i m a b e o d e m Concilio T r iden t ino s t a t u t a m vel a l i a m m a i o r e m , q u a e fo r san a cons t i tu t ion ibus p rop r i i Ord in i s ve l Insti tut i a S. S e d e a p p r o b a t i s r e q u i r a t u r .

    II. H u i u s m o d i p r o f e s s a e pos t e x p l e t u m t r i e n n i u m a die , q u o vo ta s impl ic ia emise r in t , c o m p u t a n d u m , s i d i g n a e r e p e -r i a n t u r , a d p r o f e s s i o n e m v o t o r u m s o l e m n i u m a d m i t t a n t u r : s u b -lata cuil ibet po tes ta t e h a c s u p e r r e d i s p e n s a n d i , ita n e m p e u t s i q u a , n o n e x a c t o in t eg ro t r iennio , a d p r o f e s s i o n e m s o l e m n e m , q u a c u m q u e e x c a u s a , a d m i t t e r e t u r , p rofess io ipsa i r r i ta p r o r -s u s foret a c n u l l i u s effectus.

    III . F i r m a t a m e n i n s u o q u a e q u e r o b o r e m a n e r e d e c l a r a n -t u r indu l t a a S . S e d e i a m imper t i t a , q u o r u m vi, n o n n u l l i s in locis s e u Inst i tu t is , profess io v o t o r u m s imp l i c ium a d l o n g i u s t e m p u s emit t i poss i t .

    IV. P r a e t e r e a e x ius t i s e t r a t i onab i l i bus caus i s , d e q u i b u s t u m m o n a s t e r i i S u p e r i o r i s s a t u m n o v i t i a r u m M a g i s t r a f i d e m sc r ip to facere d e b e n t , po te r i t O r d i n a r i u s p r o m o n a s t e r i i s s u a e iur isdic t ioni sub iec t i s e t S u p e r i o r Gene ra l i s s e u P rov inc ia l i s p r o m o n a s t e r i i s , q u a e e x e m p t i o n i s pr ivi legio g a u d e n t , i ndu lge re , i n

  • EX S. C. ELM SC. ET REGUL. 35

    c a s i b u s p a r t i c u l a r i b u s , u t profess io v o t o r u m s o l e m n i u m diffe-r a t u r , n o n t a m e n u l t r a a e t a t e m a n n o r u m viginti q u i n q u e e x -p le to r u m .

    V . Vo ta s implicia , u t i p r ae fe r tu r , e m i s s a p e r p e t u a s u n t e x p a r t e v o v e n t i s ; e t d i spensa t i o s u p e r i i sdem R o m a n o Pontifici r e s e r v a t u r .

    VI . P r o f e s s a e i s t i u smodi v o t o r u m s impl i c ium f r u u n t u r e t g a u d e n t i i sdem indu lgen t i i s , pr ivi legi is e t f avo r ibus spi r i tua l i -b u s , q u i b u s legi t ime f r u u n t u r e t g a u d e n t p ro fessae v o t o r u m so -l e m n i u m p rop r i i c u i u s q u e m o n a s t e r i i ; e t q u a t e n u s m o r t e p r a e -v e n i a n t u r a d e a d e m respec t ive suffragia i u s h a b e n t .

    VII . E a e d e m t e n e n t u r a d o b s e r v a n t i a m r e g u l a r u m e t con-s t i t u t ionum n o n s e c u s a c so l emni t e r p ro fe s sae ; i t e m q u e t enen -t u r c h o r o i n t e r e s s e ; q u a t e n u s v e r o legi t ime i m p e d i a n t u r q u o -m i n u s c h o r o inters int , ad p r i v a t a m officii divini r ec i t a t ionem n o n ob l igan tu r .

    VIII . T e m p u s a cons t i tu t ion ibus cu ius l ibe t Ordin is s e u In-stituti p r a e s c r i p t u m ad vocem activam et passivam a s s e q u e n -d a m a die emi s s ion i s v o t o r u m s impl i c ium c o m p u t a t u r : v e r u m -t a m e n p ro fe s sae v o t o r u m s imp l i c ium n u n q u a m suf f rag ium, i m o ne l o c u m q u i d e m h a b e b u n t i n capi tu l is i n q u i b u s e t q u a t e n u s a g i t u r d e a d m i t t e n d i s a d p ro fe s s ionem s o l e m n e m ; e a e q u e d e -p u t a r i q u i d e m p o t e r u n t a d m i n o r a coenobi i officia; s e d a d m u -n ia S u p e r i o r i s s a e , Vica r iae , M a g i s t r a e n o v i t i a r u m , Ass is ten t i s s e u Consi l iar iae, e t O e c o n o m a e eligi n e q u e u n t .

    IX . P o t i o r e s iu re , u t p o t e s e n i o r e s , c e n s e n t u r q u a e p r i u s vo ta s impl ic ia n u n c u p a v e r i n t ; ita t a m e n u t q u a e c u m q u e , i u x t a s u p e r i u s dicta, p r o f e s s i o n e m s o l e m n e m u l t r a t r i e n n i u m dis tu-lerint , loco i n t e r i m c e d a n t e t i am i u n i o r i b u s so l emni t e r profes -s is , r e c e p t u r a e i t e r u m i u r a r a t i one p r io r i s profess ionis q u a e -sita u b i p r i m u m vo ta s o l e m n i a e t i p sae emise r in t .

    X . Dos p r o quol ibe t m o n a s t e r i o s ta tu ta t r a d e n d a es t ipsi m o n a s t e r i o a n t e p r o f e s s i o n e m v o t o r u m s impl i c ium.

    X I . P r o f e s s a e v o t o r u m s i m p l i c i u m re t inen t radicale s u o -r u m b o n o r u m d o m i n i u m , d e q u o definitive d i s p o n e r e n o n po -t e run t , nisi i n t r a d u o s m e n s e s p r o x i m e p r a e c e d e n t e s p rofes -s i o n e m s o l e m n e m , ad n o r m a m S. Concilii Tr iden t in i Sess. XX V de Regular, et MoniaL, cap. XVI. - O m n i n o v e r o in terd ic ta ipsis es t e o r u m d e m b o n o r u m admin i s t r a t io , n e c n o n q u o r u m -c u m q u e r e d d i t u u m e roga t io a t q u e u s u s . Deben t p r o p t e r e a a n t e

    Acta, Tom. XXXV. fase. CDIX. m

  • 34 III S. C. EPISC. ET 11 EG t H...

    p r o f e s s i o n e m v o t o r u m s impl i c ium cede re , p r o t e m p o r e q u a i n e a d e m v o t o r u m s impl i c ium profess ione p e r m a n s e r i n t , ad-m i n i s t r a t i o n e m , u s u m f r u c t u m e t u s u m q u i b u s eis p lacuer i t , a c e t i am s u o Ordini s e u m o n a s t e r i o , q u a t e n u s e x h u i u s p a r t e ni-hil obs te t e t i p s a e p l e n a l iber ta te id o p p o r t u n u m e x i s t i m a v e -r int . - Q u o d s i d u r a n t e t e m p o r e v o t o r u m s i m p l i c i u m alia b o n a legi t imo titulo eis obvene r in t , e o r u m q u i d e m d o m i n i u m radi -ca l e a c q u i r u n t , s e d a d m i n i s t r a t i o n e m u s u m f r u c t u m e t u s u m c e d e r e q u a m p r i m u m d e b e n t u t s u p r a , s e r v a t a e t i am l ege n o n a b d i c a n d i d o m i n i u m rad ica le nisi in t ra d u o s m e n s e s p r o x i m o s a n t e p r o f e s s i o n e m s o l e m n e m .

    X I I . Ad d i m i t t e n d a s e m o n a s t e r i o p rae fa t a s v o t o r u m s im-p l i c ium p ro fe s sa s , r e c u r r e n d u m erit, i n s ingu l i s c a s i b u s , ad S . S e d e m , d i s t inc te e x p o n e n d o g r a v e s c a u s a s , q u a e dimiss io-n e m s u a d e r e s e u e x i g e r e v i d e a n t u r .

    XI I I . So ro r i p ro fe s sae v o t o r u m s imp l i c ium a m o n a s t e r i o d i sceden t i s ive ob v o t o r u m d i s p e n s a t i o n e m a S a n c t a S e d e Apo-stolica i m p e t r a t a m , s ive ob d e c r e t u m d imiss ion i s u t s u p r a emis-s u m , r e s t i t u e n d a eri t i n t e g r a d o s q u o a d s o r t e m , e x c l u s i s fru-c t ibus .

    Ig i tu r h a e c S . Congrega t io d e e x p r e s s a Aposto l ica A u c t o -r i ta te , p r a e s e n t i s decre t i t e n o r e , q u a e c u m q u e s u p e r i u s p r a e -scr ip ta , d e c l a r a t a a c sanc i t a sun t , a b o m n i b u s , a d q u o s s e u q u a s s p e c t a t e x obed ien t i ae p r a e c e p t o s e r v a r i e t execu t ion i d e m a n d a r i d i s t r ic te iubet , n o n o b s t a n t i b u s con t r a r i i s q u i b u s -c u m q u e e t i am special i e t ind iv idua m e n t i o n e dignis , q u i b u s ad p r a e m i s s o r u m effectum a Sanct i ta te S u a specia l i ter e t p l ene de -r o g a t u m e s s e dec l a r a t .

    D a t u m R o m a e die 3 Maii 1902.

    F R . H . M. CARD. GOTTI, Praef.

    P H . GIUSTINI , Secret.

  • EX S. C. EPISC. ET REGUL. 35

    DUBIA ab Archiepiscopo N. proposita super decretum Perpensis temporum ad-iunctis (1).

    C u m appl ica t io Decre t i Perpensis temporum adiunctis a S . Congrega t ione E p i s c o p o r u m e t R e g u l a r i u m , o p p o r t u n i s s i m o consi l io , n u p e r editi, n o n n u l l i s dub i i s v i d e a t u r o b n o x i a , infra-s c r i p t u s A r c h i e p i s c o p u s N . N . p r o iis d i r i m e n d i s , a d E a m d e m S . C o n g r e g a t i o n e m , m a x i m o c u m obsequ io , r ecur r i t , e t a u t h e n -t i c am r e s p o n s i o n e m exposc i t .

    I. QUAESTIO.

    Quael ibet Ins t i tu ta m o n i a l i u m h a b e n t c a e r e m o n i a l e s e u r i -t u a l e , p r o a d m i t t e n d i s novit i is a d r e l ig iosam p r o f e s s i o n e m . Ri -t u s a u t e m p r a e s c r i p t u s g e n e r a t i m u n i c u s est, c u m u n i c a fere u b i q u e , a n t e h a c ext i ter i t profess io . I a m q u a e r i t u r , u t r u m ille r i -t u s s e r v a n d u s d e i n c e p s erit p r o p r i m a a u t p r o s e c u n d a a u t p r o u t r a q u e p ro fe s s ionem. Q u o d s i d u p l e x ra t io s a c r a m functio-n e m ce l eb rand i , d e i n c e p s eri t i n d u c e n d a , p r o dupl ic i n e m p e p ro fes s ione v o t o r u m S imp l i c ium e t v o t o r u m S o l e m n i u m , s p e -c t a b i l e a d E p i s c o p o s (aut a d S u p e r i o r e s G e n e r a l e s q u o a d m o -n a s t e r i a e x e m p t a ) c o e r e m o n i a s s e r v a n d a s e t f o r m u l a m a p r o -fitentibus e x p r i m e n d a m d e t e r m i n a r e ? Q u a t e n u s affirmative, q u a e n a m in p r a x i eri t n o r m a g e n e r a t i m s e q u e n d a ? q u a t e n u s ne-gative, coeremoniale s e u rituale eri t i m p e t r a n d u m a b i s ta S. C o n g r e g a t i o n e a u t a C o n g r e g a t i o n e S a c r o r u m R i t u u m ?

    II. QUAESTIO.

    I n n u m e r o VII I Decret i r e c o g n o s c i t u r c a p i t u l u m m o n i a l i u m p r o a d m i t t e n d i s a d p r o f e s s i o n e m S o l e m n e m illis, q u a e c o n g r u o t e m p o r e i n p ro fe s s ione v o t o r u m S impl i c ium p e r m a n s e r u n t . P o r r o , h u i u s m o d i c a p i t u l u m e r i tne n e c e s s a r i o f a c i e n d u m illis i n C o m m u n i t a t i b u s i n q u i b u s de accep ta t ione , de ves t i t ione e t d e p ro fess ione a l u m n a r u m cap i tu la r i t e r ag i tu r? Quod s i f i e r i a b s o l u t e debea t , suff ícientne p r o a l iqua a p ro fe s s ione e x c l u -d e n d a q u o d m o n i a l e s c a p i t u l a r e s s e c r e t o suffragia c o n t r a r i a con-fe ran t , a u t n e c e s s e eri t u t quae l ibe t mon ia l i s suffragii con t ra -rii r a t i o n e m e x p r e s s e dec la re t , e x p o n e n d o n e m p e graves cau-sas quae dimissionem suadere s e u exigere videantur, S. S e d i s

    ( t ) Habes hoc decretum pag. 31 Voluminis huius.

  • 56 EX S. C. EPISC. ET REGUL.

    iudicio s u b i i c i e n d a s ? R a t i o d u b i t a n d i e x e o o r i t u r , q u o d p e r -ac t a p ro f e s s ione s implici , C o m m u n i t a s re l igiosa n o n es t a m -p l i u s l i be ra r e t i n e n d i a u t d imi t t end i a l u m n à m , s e d r e s , pleno-i u r e a d s u p r e m a m Ecc les i ae a u c t o r i t a t e m spec ta t .

    III . QUAESTIO.

    N u m . VII . Decreti, ' d e c l a r a t u r p r o f e s s a s v o t o r u m Simpl i -

    c i u m c h o r o i n t e r e s s e d e b e r e , q u a t e n u s v e r o leg i t ime i m p e d i a n -

    tu r , q u o m i n u s c h o r o in ters in t , ad p r i v a t a m officii r e c i t a t i o n e m

    n o n obl igar i . Quid v e r o s i q u a a C h o r o a b s t i n e a t a b s q u e legi -

    t imo i m p e d i m e n t o ? Q u a e i ta s e ge ra t , neg l igen t iae n o t a m c o -

    r a m s o r o r i b u s , et, q u o d m a g i s est, c u l p a e m a c u l a m c o r a m Deo

    v i d e t u r i n c u r r e r e . A t obl iga ta ne er i t D i v i n u m Officium p r i v a -

    t im r e c i t a r e ?

    IV. QUAESTIO.

    N u m . X . Decre t i s t a tu i t u r d o t e m e s s e s o l v e n d a m a u t p r o -fes s ionem v o t o r u m s i m p l i c i u m . - N u m . VI . p ro fes s i s v o t o r u m s i m p l i c i u m o m n e s f avo re s sp i r i t ua l e s i n d u l g e n t u r q u a e c o m p e -t u n t p rofess i s v o t o r u m s o l e m n i u m , n e c n o n o m n i a suffragia s i m o r t e p r a e v e n i a n t u r .

    N u m . X I I . d e c e r n i t u r ad d i m i t t e n d a s a Monas t e r io v o t o r u m s i m p l i c i u m p ro fes sas , r e c u r r e n d u m e s s e i n s i ngu l i s c a s i b u s a d S . S e d e m . Q u a e h i sce in locis s a n c i u n t u r n u l l a m difficultatem p r a e s e f e r u n t p r o iis O r d i n i b u s au t Ins t i tu t is , i n q u i b u s h u c u s -q u e u n i c a o b s e r v a t a e s t v o t o r u m profess io . As t a d s u n t Rel i -g i o s a e F a m i l i a e q u a e , iux ta r e g u l a s a d p r o b a t a s a S . Sede , du-plici p rofess ione , s impl ic i e t so l emni , u t u n t u r . Quid s a n e s i ad t r a m i t e s c o n s t i t u t i o n u m h u i u s m o d i I n s t i t u t o r u m , a u t d o s so l -v e n d a e s s e t a n t e p r o f e s s i o n e m s o l e m n e m , a u t pr iv i legia (prae-s e r t i m pia p o s t m o r t e m suffragia) p r o m o n i a l i b u s v o t o r u m s i m -p l i c i u m e s s e n t m i n o r a , a u t (quod p o t i u s v ide tu r ) S u p e r i o r i s s a G e n e r a l i s h a b e r e t f acu l t a tem d imi t tendi p r o f e s s a m v o t o r u m s im-p l i c i u m ? Q u a e in p r iva t i s n u m e r i s e n u n c i a n t u r , s u n t n e prae-ceptiva p r o o m n i b u s o m n i n o Ins t i tu t i s v o t o r u m s o l e m n i u m , a u t e x c e p t i o n e m p a t i u n t u r r e l a t e a d O r d i n e s s e u Ins t i tu ta q u a e s p e -c ia les d i spos i t iones q u o a d p raed ic t a , h a b e n t s ive i n r e g u l a s ive in cons t i t u t i on ibus .

  • EX S. C. EPISC. ET REGUL. 57 S a c r a Congrega t io E m o r u m a c R e v m o r u m S . R . E . Ca rd i -

    n a l i u m negot i i s e t consu l t a t i on ibus E p i s c o p o r u m et ' R e g u l a r i u m p r a e p o s i t a s u p e r p r a e m i s s i s dub i i s r e s p o n d e t p r o u t s e q u i t u r .

    « Ad I . r i t u m s e u c o e r e m o n i a l e in u n o q u o q u e m o n a s t e r i o « r e c e p t u m a d h i b e n d u m e s s e in e m i t t e n d a p r i m a p ro fess ione , « p r o q u a c o n s u e t a e f o r m u l a e , s u p p r e s s i s , s i ads in t , v e r b i s s o -« l e m n i t a t e m e x p r i m e n t i b u s , ad i ic ia tu r nov i t i am n u n c u p a r e v o t a « s impl ic ia i u x t a d e c r e t u m a S. C o n g r e g a t i o n e E E . e t R R . d ie « 3 Maii 1902 e d i t u m : p r o f e s s i o n e m a u t e m s e c u n d a m emit t i « p o s s e p r iva t im in C h o r o s ive in Ora to r io in te r io re , c o r a m C o m -« m u n i t a t e , in m a n i b u s S u p e r i o r i s s a e , p r a e v i a a p p r o b a t i o n e Or-« dinari i , s e u P r a e l a t i R e g u l a r i s , q u o a d m o n a s t e r i a e x e m p t a .

    « Ad II . C a p i t u l u m h a b e n d u m e s s e e t i am in p raefa t i s ca-« s i b u s ; e iu s t a m e n v o t u m e s s e m e r e c o n s u l t i v u m , l o c u m q u o -« q u e f i e r i p o s s e d i scuss ion i s u p e r qua l i t a t i bus c a n d i d a t a e s c r u -« f i n i u m v e r u m p e r s e c r e t a suffragia p e r a g e n d u m e s s e . P o r r o « s i o m n i a vel p l e r a q u e suf f rag ia c o n t r a r i a forent a d m i s s i o n i « ad s o l e m n e m p ro fe s s ionem, ita ut , a t t en to e t i a m a r t i cu lo IV « ips ius Decret i , a g e r e t u r de di m i t t e n d a s o r o r e a m o n a s t e r i o , « r e s sub i i c i enda e s se t iudicio S . Sed i s , ad q u a m p r o i n d e Or-« d i n a r i u s vel , p r o m o n a s t e r i i s e x e m p t i s , P r a e l a t u s R e g u l a r i s « d i s t i nc t am o m n i u m r e l a t i onem t r ansmi t t e t .

    « Ad III. p r o f e s s a s v o t o r u m s imp l i c ium ad rec i t a t ionem di-« vini officii e x t r a C h o r u m n o n t ene r i .

    « Ad IV. r e c u r r e n d u m e s s e in c a s i b u s p a r t i c u l a r i b u s » . R o m a e 28 Iulii 1902.

    F R . H . M . CARD. G O T T I , Praef.

    P H . GIUSTINI , Secret

  • 38

    I N D U L G E N T I A E pro recitatione parv i officii SSmi . Cordis Iesu iam approbatL

    L E O P P . XI I I .

    Ad perpetuam rei memoriam.

    A u s p i c a t o contigit u t C h r i s t i a n o r u m h o m i n u m p ie tas i n S S m u m Cor Iesu , q u o d t a n t a e x a r s i t i n h u m a n u m g e n u s c h a -r i ta te , i n h a c r e r u m inc l ina t ione m o r u m q u e d e m u t a t i o n e , n o n m o d o re s t inc t a n o n s i t , s ed e t i am exc i t e tu r quo t id ie m a g i s m a g i s q u e sa lu t a r i t e r def lagret . H o c e n i m s t u d i u m , p e r q u o d p o p u l u s c h r i s t i a n u s t r a h i t u r a d I e s u m Chr i s tum, e t a m a t q u o -d a m m o d o a m o r e m Eius , c u m d i g n u m ex i s t ime t o m n i v e n e r a -t ione c u l t u q u e s u o illud Cor divini a m o r i s r e c e p t a c u l u m , N o s e t s u m m o p e r e delectat , e t i n s p e m o p t i m a m induci t f u t u r u m e s s e , u t D e u s p a c a t u s s ina t a l i q u a n d o e x o r a r i , a t q u e E c c l e s i a e s u a e m i s e r e a t u r v ices .

    Q u a p r o p t e r q u u m Nobis supp l i ces n u p e r a d m o t a e s int p r e -c e s a di lecto f i l io Nos t ro Benedic to Mar i a S. R. E. P r e s b . Car -d ina l i L a n g é n i e u x e x d i spe ns a t i o ne Aposto l ica A r c h i e p i s c o p o R h e m e n , u t Officium P a r v u m S S m i Cord is Iesu , a N o s t r a Ri-t u u m C o n g r e g a t i o n e r e c o g n i t u m i a m a t q u e a d p r o b a t u m , n o n -nu l l i s I n d u l g e n t i s d i t a re v e l i m u s , N o s q u i nihil o p t a m u s m a g i s a t q u e i n ocul is h a b e m u s , q u a m u t C h r i s t i a n o r u m s t u d i u m e r g a S S m u m Cor I e s u i n d ies s i ngu los p r o v e h a t u r , l iben te r s u p r a -dicti Antist i t is opta t i s o b s e c u n d a n d u m c e n s u i m u s . Q u a r e Apos to -lica auc to r i t a t e o m n i b u s e t s ingul i s u t r i u s q u e s e x u s chris t i f ide-l i bus c o r d e s a l t e m contr i t i s qu i d i c t u m Officium P a r v u m SS . Cor-d i s I e s u a S. R. C. a p p r o b a t u m vel la t ine vel l ingua v e r n a c u l a , d u m m o d o ve r s io f ide l i s e t r i te p r o b a t a , d e v o t e rec i taver in t , a t -q u e p r o C h r i s t i a n o r u m P r i n c i p u m conco rd i a , h a e r e s u m ext i r -pa t ione , p e c c a t o r u m c o n v e r s i o n e , a c S . Ma t r i s Ecc les iae e x a l -t a t i o n e p i a s a d D e u m p r e c e s effuderint q u o die i d eger in t d u -c e n t o s d ies de in iunct is eis s e u a l ias q u o m o d o l i b e t debi t is p o e -ni tent i i s i n f o r m a Ecc les iae c o n s u e t a r e l a x a m u s . Q u a s poen i -t e n t i a r u m r e l a x a t i o n e s e t i a m a n i m a b u s chr is t i f idel ium q u a e D e o i n c h a r i t a t e c o n i u n c t a e a b h a c luce m i g r a v e r i n t p e r m o d u m

    EX SECRETARIA BREVIUM

  • EX SECRETARIA BREVIUM 39

    suffragii app l ica r i p o s s e in D o m i n o i n d u l g e m u s . In c o n t r a r i u m facient ibus n o n o b s t a n t i b u s q u i b u s c u m q u e . P r a e s e n t i b u s vali tu-r i s i n p e r p e t u u m . V o l u m u s a u t e m u t h a r u m L i t t e r a r u m t r an -s u m p t i s s e u e x e m p l i s e t iam i m p r e s s i s , m a n u a l i cu ius no tar i i publici subsc r ip t i s e t (sigillo p e r s o n a e in eccles ias t ica d igni ta te cons t i tu tae m u n i t i s e a d e m p r o r s u s f i d e s a d h i b e a t u r q u a e adh i -b e r e t u r ipsis p r a e s e n t i b u s , s i forent exhib i tae vel o s t e n s a e , u t q u e p r a e s e n t i u m L i t t e r a r u m (quod nisi f i a t n u l l a s e a s d e m e s s e vo-l u m u s ) e x e m p l a r a d S e c r e t a r i a m Congrega t ion i s Indu lgen t i i s S a c r i s q u e Rel iqui i s p r a e p o s i t a e de fe r a tu r , iux ta d e c r e t u m a b e a d e m Congrega t ione die X I X I a n u a r i i MDCCLVI l a t u m e t a S . M. Benedic to P P . X I V D e c e s s o r e N o s t r o die X X V I I I dicti m e n s i s a p p r o b a t u m .

    D a t u m R o m a e , a p u d S . P e t r u m , s u b a n n u l o P isca tor i s d ie X I I D e c e m b r i s MDCCCCI, Pont i f ica tus Nos t r i A n n o X X I V .

    A L O I S . Card . MACCHI.

    P r a e s e n t i u m L i t t e r a r u m e x e m p l a r d e l a t u m est a d h a n c Se-c r e t a r i a m S. C. Ind . S. Rei . p r a e p o s i t a e , diei 24 I anua r i i 1902.

    F . SOGARO; A r c h i e p . A m i d e n . Secretarius.

    F A C U L T A S indulgetur Superior i generali Congregationis SS. Cordium erigendi pias uniones sub eodem ti tulo.

    LEO P P . XI I I .

    Ad perpetuam rei memoriam.

    Oblat is Nob i s p r e c i b u s a n n u e n t e s a di lecto f i l io P e t r o Di No-ce ra S u p e r i o r i Genera l i Congrega t ion i s S S r ñ r u m C o r d i u m , d e Omnipo ten t i s Dei m i s e r i c o r d i a ac BB. Pe t r i e t P a u l i Apos to lo -r u m e ius auc to r i t a t e confisi, p e r p r a e s e n t e s ipsi M o d e r a t o r i Ge-nera l i p r o t e m p o r e ex is ten t i d ic tae Congrega t ion i s a l i i sque i l l ius in p o s t e r u m s u c c e s s o r i b u s facu l ta tem c o n c e d i m u s in p e r p e t u u m v a l i t u r a m e r igend i , p r a e v i o O r d i n a r i o r u m c o n s e n s u , p i a s Unio-n e s s u b t i tulo S S m r u m C o r d i u m I e s u e t M a r i a e t a m i n p r o -pri is q u a m in al i is u b i q u e t e r r a r u m Eccles i is e i s q u e t r i b u e n d i o m n e s e t s i n g u l a s i ndu lgen t i a s a l i a s q u e sp i r i tua les g r a t i a s a c privi legia e i d e m P i a e Union i o l im larg i ta e t i n s e r e n d a in n o v o

  • 40 EX SECRETARIA BREVIUM

    INDULGENTIA 50 dierum reci tant ibus Requiem aeternam.

    L E O P P . XI I I .

    Ad perpetuam rei memoriam.

    Oblat is Nob i s p r e c i b u s a n n u e n t e s a di lecto f i l io P a u l o Bu-g u e t p r a e p o s i t o g e n e r a l i P i a c u l a r i s Oper i s p r o a n i m a b u s d e r e -lictis loci « Mont l igeon » d ioeces i s Sagien. , o m n i b u s et s i ngu l i s f ide l ibus e x u t r o q u e s e x u u b i q u e t e r r a r u m d e g e n t i b u s , contr i to s a l t e m c o r d e , a c d e v o t e qua l ibe t vice r ec i t an t i bus v e r s i c u l u m c u m r e s p o n s o r i o « Requiem aeternam dona eis, Domine, et lux pe/petua luceat eis » in fo rma Ecc les iae soli ta q u i n q u a g i n t a d i e r u m i n d u l g e n t i a m c o n c e d i m u s , q u a t a n t u m l iceat f u n c t o r u m vi ta l a b e s p o e n a s q u e e x p i a r e . N o n o b s t a n t i b u s con t r a r i i s qu i -

    S u m m a r i o a C o n g r e g a t i o n e a p p r o b a n d o Indu lgen t i i s S a c r i s q u e Rel iqui i s p r aepos i t a . V e r u m t a m e n p r a e c i p i m u s u t o m n i a d e i u r e s e r v a n d a i n h u i u s m o d i e r ec t i on ibus r i te s e r v e n t u r , a c pot iss i -m u m Const i tut io Clement i s P P . VIII P r a e d e c e s s o r i s Nos t r i q u a e incipi t « Q u a e c u m q u e » et alia Decre ta e i u s d e m Congrega t ion i s S a c r i s q u e Rel iqui i s p r a e p o s i t a e . D e c e r n e n t e s p r a e s e n t e s l i t teras f i rmas , va l idas , efficaces ex i s t e r e ac fore s u o s q u e p l e n a r i o s e t i n t e g r o s effectus sort i r i , a t q u e ob t ine re , i l l isque ad q u o s spe-c ta t e t in f u t u r u m spec tab i t in o m n i b u s e t p e r o m n i a pleniss i -m e suff ragar i , s i c q u e p e r q u o s c u m q u e iud ices o r d i n a r i o s e t d e l e g a t o s iud icar i ac definiri d e b e r e ac i r r i t u m e t i n a n e s i s e -c u s s u p e r h i s a q u o q u a m q u a v i s auc to r i t a t e sc ien te r ve l i gno -r a n t e r cont iger i t a t t en ta r i . Cont rar i i s n o n o b s t a n t i b u s q u i b u s -c u m q u e . V o l u m u s a u t e m u t p r a e s e n t i u m l i t t e r a r u m t r a n s u m -pt is s e u e x e m p l i s e t i am i m p r e s s i s m a n u a l i cu ius Notar i i pu-blici s u b s c r i p t i s e t sigillo p e r s o n a e in eccles ias t ica d igni ta te p r a e -m u n i t i s e a d e m p r o r s u s a d h i b e a t u r f i d e s q u a e a d h i b e r e t u r ips is p r a e s e n t i b u s , s i fo ren t exh ib i t a e ve l o s t e n s a e .

    D a t u m R o m a e a p u d S . P e t r u m s u b a n n u l o P i sca to r i s d ie X I I I Marti i MDCCCCII, Pont i f ica tus Nos t r i A n n o v i g e s i m o q u i n t o .

    P r o D o m i n o Card . MACCHI

    N. M A R I N I Substitutus.

  • EX SEGRETARIA BREVIUM 41

    b u s c u m q u e . P r a e s e n t i b u s p e r p e t u i s fu tur is t e m p o r i b u s va l i tu r i s . P r a e c i p i m u s a u t e m , u t p r a e s e n t i u m l i t t e r a r u m (quod nisi f i a t , n u l l a s e a s d e m e s s e v o l u m u s ) e x e m p l a r a d S e c r e t a r i u m Con-g r e g a t i o n i s Indu lgen t i i s S a c r i s q u e Rel iqui i s p r a e p o s i t a e defera-tu r , i u x t a D e c r e t u m a b e a d e m C o n g r e g a t i o n e s u b die X I X Ia-n u a r i i MDCCLVI l a t u m e t a s . m. Benedic to P P . X I V P r a e d e -c e s s o r e N o s t r o d ie X X V I I I dicti m e n s i s a d p r o b a t u m , a t q u e vo -l u m u s , u t e a r u m d e m p r a e s e n t i u m t r a n s u m p t i s s e u e x e m p l i s e t