24

Ruch to ważna sprawa Kubuś dzieciom podpowiada

Cel zajęć:

Propagowanie wartościowego spędzania czasu wolnego poprzez korzystanie z szerokiej gamy aktywności fizycznych, jak zabawa ruchowa, spacer, wybrana dyscyplina sportowa, gra zespołowa czy gimnastyka.

Dzieci dowiadują się jak ważną rolę odgrywają różne formy ruchowe dla ich zdrowia. Kształtują nawyk aktywnego spędzania czasu wolnego na świeżym powietrzu, jak i w domu, rozwijają swą sprawność ru-chową. Potrafią zaproponować, a następnie wykonać ćwiczenia gimnastyczne, wymienić dyscypliny spor-towe, współdziałać w grupie.

Przebieg zajęć:

1. Prowadzący wita dzieci. Nie zdradzając jeszcze tematu dzisiejszych zajęć pyta dzieci, w jaki sposób spędziły wczorajszy dzień. Uczestnicy opowiadają o tym co robili, czym i w jaki sposób się zajmowali. Czy spędzili wolny czas w domu? Czy może spędzili dzień poza domem? Na dworze? W galerii han-dlowej? U kolegi? Nauczyciel dopytuje o konkretne zajęcia dzieci – czytanie, oglądanie bajek, zabawa klockami, czas spędzony przed komputerem, itp. Pogadanka ma na celu zwrócenie uwagi dzieci na ilość czasu poświęconego na ruch i sport. Dzieci wyliczają swoje czynności, dzielą je na te związane z ruchem i pozostałe, porównują, których było więcej. Nauczyciel wyjaśnia przedszkolakom, że zabawy ruchowe, sport, gimnastyka są ważne dla ich prawidłowego rozwoju: kształtują właściwą postawę cia-ła, uczą współzawodnictwa, korzystnie wpływają na sferę poznawczą i społeczną.

2. Nauczyciel prosi, aby dzieci znalazły sobie trochę wolnego miejsca w sali i słuchając wierszyka wyko-nywały występujące w nim ćwiczenia – Karta Pracy nr 1

Zabawę można powtórzyć czytając rymowankę początkowo bardzo wolno, po czym stopniowo zwięk-szając tempo dla utrudnienia i uatrakcyjnienia zadania. Następnie prowadzący pyta, o czym był wier-szyk. Dzieci wyliczają zadania ruchowe opisane w tekście i wybierają właściwy obrazek przedstawiający ćwiczenie – Karta Pracy nr 2. Uczestnicy zajęć losują obrazki i kolejno wykonują ćwiczenia, następnie zawieszają obrazki na tablicy korkowej.

3. Prowadzący przynosi worek z ukrytymi przedmiotami, dzieci losują i wyciągają kolejno: piłkę, ska-kankę, gumę do skakania, kredę, rakietkę do ping-ponga, woreczek z ryżem, szarfę, gwizdek, koszulkę (nauczyciel może indywidualnie dobrać skład swego worka, modyfikować według własnego pomysłu, np. wykorzystać różne rodzaje piłek - nożną, do siatkówki, koszykówki, tenisa ziemnego lub stołowe-go – po to, by pokierować pytaniami i zabawami w określonym przez siebie kierunku). Dzieci układa-ją przedmioty na podłodze, a prowadzący prosi, by opowiedziały do czego służą i w jaki sposób my możemy je wykorzystać, np. opowiadają do czego służy piłka, wymieniają gry i zabawy z jej użyciem oraz miejsca, gdzie można w nią grać. Prowadzący proponuje różne rozwiązania, skłania do refleksji, pobudza wyobraźnię, podtrzymuje rozmowę i naprowadza dzieci, np. wylosowana koszulka to: ubra-nie na zmianę, niezbędne przy trenowaniu wybranej dyscypliny sportowej, a jakie dyscypliny spor-towe znacie? Nauczyciel wyjaśnia, że elementem uprawiania sportu jest odpowiedni strój i obuwie. Nauczyciel prosi, aby dzieci wyjaśniły jak dbają o higienę po aktywności sportowej? Czy myją ręce, bio-rą kąpiel? Czy korzystają ze stroju na zmianę, potrafią właściwie dobrać odzież i obuwie?

4. Nauczyciel wykorzystuję piłkę wylosowaną z worka i proponuje zabawę „Piłka skacze”.Prowadzący odbija, raz nisko, raz wysoko piłkę, a dzieci naśladują jej ruchy – podskakują obunóż w miejscu i z obrotami dookoła siebie. Można zwiększyć stopień trudności i poprosić uczestników, by skakali na jednej nodze. Zabawę przeplatamy momentami wypoczynku przez pokazanie jak piłka toczy się po ziemi, bądź leży w bezruchu. Po aktywnej zabawie nauczyciel proponuje chwilę przerwy na tzw. „łyczek zdrowia” – pyta dzieci, czy wiedzą co się pod tą nazwą kryje? Wyjaśnia, że po wysiłku sportowym warto uzupełnić zużytą energię jedząc owoc lub pijąc sok, a w trakcie ćwiczeń ważne jest picie wody.

SCENARIUSZ NR 2

24 www.przyjacielenatury.pl

25

Nauczyciel podkreśla, że właściwie odżywiony przedszkolak to uśmiechnięty i pełen energii uczestnik zajęć, który bardzo chętnie wykonuje polecenia prowadzącego, w szczególności te oparte na zabawach ruchowych, bo to one są najbliższe etapowi rozwoju, w którym znajdują się obecnie dzieci. Zbilanso-wana dieta powinna być bogata w witaminy i minerały, które możemy znaleźć w warzywach, owocach i naturalnych sokach oraz musach „Kubuś”, a specjaliści zalecają jedzenie pięciu takich porcji dziennie.

5. Prowadzący przedstawia dzieciom dwa obrazki – Karta Pracy nr 3 i prosi, by opowiedziały co się na nich dzieje i czym się różnią. Pierwszy przedstawia smutnego Edka siedzącego na kanapie przed telewizo-rem z niezdrowymi przekąskami w dłoni. Drugi szczęśliwego Kubusia, który aktywnie spędza z dziećmi czas. Nauczyciel pyta wychowanków o to, które zachowanie jest im bliższe, właściwe i dlaczego? Kieru-je rozmowę na temat korzyści wynikających z aktywnego spędzania czasu, ćwiczeń fizycznych i zabaw ruchowych. Wymieniają: dobrą zabawę, poprawę stanu swego zdrowia, kondycji, odporności organi-zmu, zgrabnej sylwetki, wyśmienitego humoru, dobrego apetytu, itp. Nauczyciel wyjaśnia, jak ważne są nawyki i regularność w uprawianiu sportu, ćwiczeniach, lub trenowaniu danej dyscypliny. Zachęca do wszelkiej aktywności zawierającej ruch, wyjaśniając, jak można się przy tym świetnie bawić.

6. Nawiązując do rozmowy na temat aktywnego spędzania czasu, gdzie ruch jest nieodzownym jego elementem, prowadzący zaprasza do zabawy „Raz, dwa, trzy, Pani patrzy” (alternatywą może być „Raz, dwa, trzy Jasiu/Stasiu/Gabi patrzy). Zabawa ruchowa – zawsze dobry przerywnik zajęć, przeprowadzo-na w celu ożywienia grupy dzieci, rozruszania ich mięśni i stawów, pobudzenia koncentracji uwagi na podane przez nauczyciela hasło, daje przedszkolakom wiele radości i pozwala na chwilę swobody rozwijając przy tym ich wyobraźnię (np. gdy dzieci samodzielnie wymyślają ćwiczenia lub zabawne pozycje ich ciała). Dzieci stoją w luźnej gromadce po jednej stronie sali, nauczyciel przed grupą, ale odwrócony tyłem. Grupa idzie w kierunku nauczyciela, a gdy on odwróci się i patrzy na dzieci, wszyst-kie nieruchomieją przybierając zasugerowaną, bądź dowolną pozycję, np. stanie na jednej nodze, przysiad podparty, klęk jednonóż, leżenie przodem. Po chwilowym zatrzymaniu następuje ponowny marsz w kierunku prowadzącej. Zabawa pozwala także na zastosowanie różnych ćwiczeń, np. obroty dookoła z ramionami wyciągniętymi w bok (wiatraki), machanie skrzydłami jak ptak, skoki żabie lub zajęcze, chód na czworakach, pełzanie, itp. Dodatkowo prowadząca proponuje wykorzystanie krótkiej rymowanki, stworzonej na podstawie wierszyka Marty Bogdanowicz „Moje ręce” do przeprowadzenia różnorodnych ćwiczeń ogólnorozwojowych w formie zabawowej, w grupie dzieci.

Moje ręce klaszczą tak,Moje nogi tupią tak,

A mój palec wskazuje,Kto ćwiczenie pokazuje.

Zabawę rozpoczyna nauczyciel, to on początkowo może zaproponować kilka zadań ruchowych do wyko-nania. Namawia też dzieci do wymyślania własnych ćwiczeń.

25www.przyjacielenatury.pl

26

Do zabawy mogą posłużyć takie ćwiczenia, jak:

podskoki (obunóż lub na jednej nodze, do przodu, do tyłu lub dookoła, podskoki rozkroczne tzw. paja-ce, wykroczne w miejscu, dostawne, skoki z podparciem, np. zajęcze)

marsz (w miejscu, dookoła sali, na palcach, na piętach, różne rodzaje poruszania się – chód energicz-ny, ciężki, lekki, łagodny, koci, ruchy delikatne, dynamiczne, wybuchowe – może towarzyszyć temu muzyka)

bieg (w miejscu, z unoszeniem wysoko kolan, z uderzeniem pięt o pośladki, dookoła sali, z obiegnię-ciem czegoś lub kogoś)

czołganie, toczenie się z boku na bok, pełzanie, zabawy na czworakach, chód na czworakach, ale w pozycji odwrotnej, tj. w podporze

naśladowanie ruchu przedmiotów (jazdy na rowerze – w leżeniu tyłem zataczanie kół nogami, lotu samolotu)

ćwiczenia rąk (machanie, wymachy, klaskanie, krążenie ramionami, zakreślanie kół nad głową, ryso-wanie w powietrzu)

ćwiczenia szyi i tułowia (skręty szyi, obroty głową, skłony boczne tułowia, opad w przód)

z wykorzystaniem pomocy dydaktycznych – piłek, woreczków, obręczy, wstęg, szarf, instrumentów muzycznych

z naśladowaniem sposobu poruszania i zachowania zwierząt (skoki żabek, stanie jak bocian i macha-nie skrzydłami, zabawa w kotki, które śpią – dzieci w siadzie na piętach, ręce na ziemi, głowa na dło-niach, zabawa w kotki, które przeciągają się, tzw. koci grzbiet, zabawa w kotki, które chodzą – czwora-kowanie, bawią się – turlanie)

z wykorzystaniem elementów dźwiękonaśladowczych, tzw. gimnastyka buzi i języka, np. odgłos jadą-cej lokomotywy (szu-szu-szu), turkot kół (tu-tu-tu), odgłosy zwierząt.

7. Prowadzący wręcza dzieciom Kartę Pracy nr 4 przedstawiającą różne sposoby spędzania wolnego czasu. Uczestnicy mają za zadanie zakreślenie i pokolorowanie tych, które w sposób pozytywny wpły-wają na nasze zdrowie.

8. Nauczyciel podsumowuje zajęcia. Siedząc z dziećmi w kręgu turla piłkę do poszczególnych osób i za-daje pytania, np. O czym były dzisiejsze zajęcia? W jaki sposób warto spędzać wolny czas? Jakie ćwicze-nia ruchowe możemy wykonywać w domu razem z rodzicami lub rodzeństwem, gdy np. pada deszcz? A w jakie zabawy możemy pobawić się wspólnie z przyjaciółmi na świeżym powietrzu? Jakie przed-mioty możemy wykorzystać do zabaw ruchowych? Co warto zabrać ze sobą do picia na spacer lub na boisko albo plac zabaw?

Scenariusz opracowała mgr Izabela Kurzawska, metodyk edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej.

duży worek, a w nim: piłka, skakanka, guma do skakania, kreda, rakietka do ping- ponga, woreczek z ryżem, szarfa, gwizdek, koszulka (t-shirt), dodatkowo kilka obręczy, wstęg, instrumentów muzycznych, kredki, tablica korkowa i przypinki (bezpieczne pinezki) lub tablica na magnesy

Niektóre pomoce powinny być w liczbie odpowiadającej liczbie dzieci w grupie, tak by dane ćwiczenie każdy mógł wykonać indywidualnie, np. woreczki z ryżem, małe, gumowe piłeczki, szarfy.

POMOCE DYDAKTYCZNE

26 www.przyjacielenatury.pl