1

Γενικό Λύκειο Κρεστένων

Ερευνητική Εργασία Β’ τετραμήνου

 ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΑΣΚΗΣΗ

Μάιος 2012

Εισαγωγή

Στο project αυτό κάναμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα και μάθαμε ακόμη περισσότερα. Αποφασίσαμε

κατά κύριο λόγο να μιλήσουμε για τη σωματική άσκηση, δηλαδή την άσκηση του σώματος. Στη

συνέχεια χωριστήκαμε σε ομάδες και η κάθε ομάδα ανέλαβε να ασχοληθεί με κάποιο σχετικό θέμα.

Στόχος μας είναι να κάνουμε τους ανθρώπους που θα παρακολουθήσουν την παρουσίαση να

καταλάβουν το σημαντικό ρόλο που παίζει η άσκηση στη ζωή μας.

Μεθοδολογία-Δραστηριότητες

Η αναζήτηση στο διαδίκτυο ήταν σημαντική πηγή πληροφορίας και υλικού ωστόσο δεν ήταν η μόνη

πηγή. Αντλήσαμε πληροφορίες και με άλλους τρόπους όπως συνεντεύξεις, ερωτηματολόγια,

βιβλιοθήκες κ.α. Αφού συγκεντρώσαμε αρκετές πληροφορίες στο wiki του project μας ασχοληθήκαμε

και με την παρουσίαση.

Mε το συγκεκριμένο θέμα μας δόθηκε η ευκαιρία να δραστηριοποιηθούμε και να καταγράψουμε σε

βίντεο τις εμπειρίες μας. Παίξαμε βόλεϋ στο προαύλιο του σχολείου, κάναμε κάποια μαθήματα χορού

μεταξύ μας και παίξαμε ρακετες. Επίσης γυμναστήκαμε στο κοντινό γυμναστήριο της περιοχής και

διδαχθήκαμε χορό στις σχολές χορού της περιοχής. Ύστερα λοιπόν από όλες τις παραπάνω

πληροφορίες και δραστηριότητες συμπεράναμε ότι η γυμναστική βοηθά πάρα πολύ στην καλύτερη

σωματική και ψυχική υγεία….

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά όλους όσους συνέβαλαν στη διεξαγωγή της παρούσας έρευνας.

Ευχαριστούμε λοιπόν τους μαθητές και τους καθηγητές γυμνασίου και λυκείου για την συμπλήρωση

των ερωτηματολογίων. Επίσης, τους Νικολόπουλο Φώτη (Γυμναστή Γυμνασίου), Χλιαρά

Χρύσα(Γυμνάστρια Λυκείου), Δημήτρη Μπατζάκα (Προπονητή της ομάδας ποδοσφαίρου Ξενοφών

Κρεστένων) για τις συνεντεύξεις που μας έδωσαν καθώς και τον κ. Αναστασόπουλο Αποστόλη,

υπεύθυνο, του γυμναστηρίου "Γυμνάσιον", την κ. Σωτήρχου Κατερίνα, υπεύθυνη, της σχολής χορού

"Χοροέκφραση" καθώς και την κ. Δήμητρα Μπέρτσου, υπεύθυνη, της σχολής χορού "Shall we dance?",

για το χώρο και το χρόνο που μας διέθεσαν.

2

Άσκηση- Αθλητισμός- Ολυμπιακοί Αγώνες

Παναγιώτα Μολλάι

Παναγιώτα Σταθοπούλου

Τζιλμπέρτα Τάφα

Παναγιώτα Τριαντοπούλου

Χορός

Μαρία Κουρέλα

Κωνσταντίνα Μιχαλοπούλου

Γεωργία Πόθου

Εκφυλισμός-Τραυματισμοί

Πηνελοπη Αγγελοπουλου

Μακρίνα Ζωγόγιαννη

Αναβολικά

Αλεξάνδρα Λέμπεντς

Αγγελική Τσούρα

Τα οφέλη της άσκησης

Αγγελική Μιχαλοπούλου

Φρόσω Μπινιώρη

Δέσποινα Σκούφη

3

Άσκηση-Αθλητισμός-Ολυμπιακοί αγώνες

Η ομάδα μας ασχολήθηκε με τους Ολυμπιακούς αγώνες και γενικότερα την Άσκηση και τον

Αθλητισμό.Συλλέξαμε πληροφορίες για τους αρχαίους και τους σύγχρονους ολυμπιακούς αγώνες

καθώς και για τα αγωνίσματα που διεξάγονται σε καθέναν από αυτούς και έπειτα κάνοντας μια

σύγκριση παρατηρήσαμε διαφορές και ομοιότητες που υπάρχουν σε αυτούς.Καταγράψαμε τις

αθλητικές εγκαταστάσεις που υπάρχουν στην περιοχή μας.Τέλος ασχοληθήκαμε με τα είδη του

αθλητισμού.Μαζέψαμε πληροφορίες και προσπαθήσαμε να κρατήσουμε τα πιο σημαντικά από αυτά.

Αθλητισμός

Ο αθλητισμός είναι η συστηματική σωματική καλλιέργεια και δράση με συγκεκριμένο τρόπο, ειδική

μεθοδολογία και παιδαγωγική με σκοπό την ύψιστη σωματική απόδοση, ως επίδοση σε αθλητικούς

αγώνες, στο αθλητικό και κοινωνικό γίγνεσθαι . Παράλληλα ο αθλητισμός είναι ένας κοινωνικός

θεσμός ο οποίος αντικατοπτρίζει τη δεδομένη κοινωνία και τον πολιτισμό της. Για παράδειγμα στην

Αρχαία Ελλάδα, ο αθλητισμός στην Αθήνα θεωρούταν κοινωνικό και πολιτισμικό αγαθό και είχε

παιδαγωγικό χαρακτήρα, ενώ αντίθετα στην Σπάρτη ο αθλητισμός χρησιμοποιούταν για την

στρατιωτική εκπαίδευση. Ωστόσο σημαντική είναι η στρωματική διάσταση του αθλητισμού στο

πέρασμα του χρόνου. Η γενική τάση ήταν ιδίως τον 18ο και 19ο αιώνα τα κατώτερα κοινωνικά

στρώματα να ασχολούνται με τα «λαϊκά παιχνίδια» όπως το ποδόσφαιρο, ενώ τα ανώτερα κοινωνικά

στρώματα με τα «ευγενή αθλήματα» όπως ήταν η ιππασία και η ξιφασκία.

Ερμής (μυθολογία), προστάτης του αθλητισμού.

Ο πόθος του Πιερ ντε Κουμπερτέν ήταν να εντάξει τον Αθλητισμό σε μια σφαιρική, παιδαγωγική και

ανθρωπιστική προοπτική. Ο αθλητισμός δεν ήταν αυτοσκοπός αλλά ένα μέσο στην υπηρεσία του

πολίτη".

4

Ωστόσο πρέπει να διαχωριστεί η έννοια της άθλησης από την έννοια της άσκησης. Η άσκηση γίνεται

άθληση όταν αποκτάει ανταγωνιστικό χαρακτήρα, για παράδειγμα ένας που τρέχει στο δρόμο κάνει

άσκηση, ωστόσο εάν έχει κάποιον αντίπαλο ώστε για το ποιος θα τερματίσει πρώτος ή ακόμα και αν

ανταγωνίζεται τον ίδιο του τον εαυτό, με το χρονόμετρο κάνει άθληση.

Η ιστορία του Αθλητισμού

Η λέξη αθλητισμός ως έννοια διαμορφώθηκε στους μετά-ομηρικούς χρόνους. Πιθανότατα, η έννοια

διαμορφώθηκε με την καθιέρωση των ιερών αγώνων, Ολυμπιακοί αγώνες στην αρχαιότητα, κατά τον

8ο αιώνα π.Χ.Ο αθλητισμός υπό αυτήν την μορφή είναι καθαρά αγωνιστικός κάτι βέβαια που αλλάζει

με την πάροδο του χρόνου και την κατάργηση των Ολυμπιακών Αγώνων το 392/93 μ.Χ. από τον

Θεοδόσιος Α. Ο αθλητισμός θα επανεμφανιστεί αργότερα στις αρχές του 19ου αιώνα στη Μεγάλη

Βρετανία ως σπορ (sport).

Οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι καθιέρωσαν πρώτοι τους αγώνες δρόμου, βάδην και την πάλη, περίπου την 3η

χιλιετία π.Χ.. Η Ελλάδα όμως στάθηκε η αληθινή κοιτίδα του αθλητισμού, γιατί εκεί ο αθλητισμός πήρε

τη μορφή του ελεύθερου ανταγωνισμού και της ευγενούς άμμιλας. Στην Αρχαιότητα, ιεροί αγώνες

θεωρούνταν μόνο οι στεφανίτες, οι αγώνες δηλαδή που είχαν ως έπαθλο τον κότινο. Χαρακτηριστική

είναι η φράση του γιου του Πέρση πολέμαρχου που παρατήρησε ότι ακόμα και αν οι Έλληνες είχαν

ηττηθεί από τους Πέρσες, δεν παρέλειπαν να μην διοργανώσουν τους Ζ' Ολυμπιακούς Αγώνες.

"Παπαί, Μαρδόνιε, κοίους επ’ άνδρας ήγαγες μαχησομένους ημέας, οι ου περί χρημάτων τον

αγώνα ποιούνται, αλλά περί αρετής"

Οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν το 776 π.Χ., για να κατευνάσουν οι Έλληνες την οργή των θεών

και να τους ευχαριστήσουν για τις ευεργεσίες τους. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ετελούντο κάθε τέσσερα

χρόνια στον ιερό χώρο της Ολυμπίας.

Απο τον.4ο αιώνα π.Χ., και κατά την περίοδο της Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, οι αθλητικοί αγώνες

εκφυλίστηκαν και μεταβλήθηκαν σε αιματηρούς αγώνες του Ρωμαϊκού Ιπποδρόμου. Οι αγώνες αυτοί

ήταν αιματηρές συγκρούσεις μονομάχων, που τους έφερναν αντιμέτωπους μέσα σε τεράστια στάδια.

Ακολουθεί μία εποχή, όπου ο αθλητισμός ήταν μόνο για τους ευγενείς. Το πιο σημαντικό άθλημα ήταν

οι έφιπποι ιπποτικοί αγώνες μέχρι θανάτου. Οι αντίπαλοι, χωρισμένοι σε δύο ομάδες, ρίχνονταν

καταπάνω ο ένας στον άλλον, χωρίς να τηρούν κανένα αγωνιστικό νόμο ή κανόνα.

Τον 12ο αιώνα, οι άνθρωποι άρχισαν να αγωνίζονται μεταξύ τους με πιο ειρηνικό τρόπο. Πετούσαν

μεγάλες σφαίρες, όπως ρίχνουν σήμερα βάρη. Οι σφαίρες που πετούσαν ήταν από στουπί, τυλιγμένες με

δέρμα προβάτου, και τις έριχναν πάνω στον τοίχο.

Από τον 20ο αιώνα, ο αθλητισμός πήρε διαστάσεις οικονομικές, πολιτικές και πολιτιστικές.

Δημιουργήθηκαν κανόνες και κανονισμοί για τα αθλήματα, οι φάσεις των αγωνισμάτων, καθώς και οι 5

εξειδικεύσεις στον τομέα του αθλητισμού. Με την σύσφιξη των διεθνών σχέσεων, αυξάνεται ο αριθμός

των αθλητών και των αθλουμένων, δημιουργούνται νέοι κυβερνητικοί και μη οργανισμοί, ενώ

βελτιώνονται και οι αθλητικοί αγώνες.

Ολυμπιακοί αγώνες

Τα ολύμπια,οι ολυμπιακοί αγώνες ήταν η πιο σημαντική διοργάνωση της Αρχαίας Ελλάδας και

διεξαγόταν στην Αρχαία Ολυμπία κάθε τέσσερα χρόνια μετά το 776 π.Χ.

Στα Ολύμπια έπαιρναν μέρος αθλητές από όλη την Ελλάδα και αργότερα από όλα τα μέρη.Η

διοργάνωση τους γινόταν μέχρι το 393 π.Χ. όταν ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος απογόρευε την διεξαγωγή

της.Από το 1896 αναβιώθηκαν με την ονομασία Ολυμπιακοί Αγώνες και διεξιάγονται ως διεθνές

αγώνες,γνωστοί και ως Θερινοί Ολυμπιακοί.

Σταδιακή εξέλιξη των αγωνισμάτων

Αρχικά οι Ολυμπιακοί Αγώνες περιελάμβαναν μόνο το στάδιο,τον αγώνα δρόμου και περιοριζόταν σε

μία μόνο μέρα.Στη 14η ολυμπιάδα (720 π.Χ.) προστέθηκε ο Δίαυλος,ο οποίος ήταν διπλός αγώνας

δρόμου.Στη 15η ολυμπιάδα (720 π.Χ.) καθιερώθηκε ο Δόλιχος ο οποίος ήταν αγώνας δρόμου μεγάλου

μήκους,ενώ οι 18οι ολυμπιακοί αγώνες (708 π.Χ.)διευρύνονται με το Πένταθλο και την Πάλη.Είκοσι

χρόνια αργότερα (23η ολυμπιάδα 688 π.Χ.) προστέθηκε η Πυγμή και αργότερα (25η ολυμπιάδα 680

π.Χ.) η αρματοδρομία του τέθριππου(ζυγός τεσσάρων ίππων).Τριάντα δύο χρόνια αργότερα (33η

ολυμπιάδα 648 π.Χ.) προστέθηκαν οι Ιπποδρομίες και το Παγκράτιο που συνδιάζει πάλη και

πυγμαχία.Τα αγωνίσματα εφήβων περιορίζονταν στον αγώνα δρόμου,το Πένταθλο και την πάλη.Στην

6

65η ολυμπιάδα (520 π.Χ.) καθιερώνονται ο Οπλιτόδρομος, ένας αγώνας δρόμου ανδρών με πολεμική

στολή και στην 66η ολυμπιάδα (516 π.Χ.) ο δρόμος και η πάλη παίδων.Στην 93η ολυμπιάδα (408 π.Χ.)

καθιερώθηκε και η Αρματοδρομία με ζυγό δυο αλόγων.Για μια μικρή περίοδο (70η-71η ολυμπιάδα)

έγινε πειραματικά καθιέρωση αρματοδρομίας με φοράδες και μουλάρια.Ενω τη 99η ολυμπιάδα (384

π.Χ.) εμφανίζονται αρματοδρομίες τεσσάρων και αργότερα (128η Ολυμιάδα 268 π.Χ.) δύο πουλαριών,

και δώδεκα έτη αργότερα (256 π.Χ.) ιππασία σε πουλάρι.

Αγώνες δρόμου

Ο απλός αγώνας δρόμου το Στάδιον ήταν το πρώτο αγώνισμα που καθιερώθηκε. Μέχρι τους 15ους

Ολυμπιακούς Αγώνες οι αθλητές που έπαιρναν μέρος φορούσαν μια μικρή ποδιά,ενώ αργότερα

αγγωνίζονταν εντελώς γυμνοί επιδεικνύοντας την επίδοσή τους στο πολέμικο βάδικα και τρέξιμο.

Τέρμα ήταν το σημείο που βρισκόταν το βραβείο,ενώ θεατές στέκονταν δεξιά και αριστερά κατά μήκος

της αμμώδους διαδρομής.Οι αθλητές αγωνίζονταν σε ομάδες τεσσάρων. Οι επί μέρους νικητές

ανταγωνίζονταν μεταξύ τους επίσης σε ομάδες τεσσάρων.Στο δίαυλο οι αθλητές έτρεχαν την διπλή

διαδρομή επιστρέφοντας στο σημείο της αφετηρίας,ενώ στο δόλιχο η διαδρομή ήταν δώδεκα

δίαυλοι,δηλαδή 24 στάδια. Η διαδρομή του οπλιτόδρομου είχε μήκος δυο στάδιων και οι πολεμιστές

αρχικά φορούσαν τον πλήρη εξοπλισμό(περικεφαλαία,κνημίδες,ασπίδα) και αργότερα ήταν γυμνοί και

κρατούσαν μόνο μια ασπίδα. Οι έφηβοι αγωνίζονταν μόνο στο απλό στάδιο,δηλαδή στον αγώνα δρόμου

μιας διαδρομής.

Πάλη

Η πάλη ήταν πολύ δημοφιλές άθλημα.Σύμφωνα με το μύθο ο Θησέας ήταν αυτός που ανακάλυψε την

7

τεχνική της πάλης έτσι ώστε ο νικητής να μην είναι εξαρτημένος μόνο απο τη φυσική του σωματική

δύναμη αλλά από την τεχνική,την ευελιξία και την γρηγοράδα των κινήσεων του.Στην πάλη

διακρίνουμε δυο αγωνίσματα,Στο πρώτο ο αθλητής είχε σκοπό να ρίξει τον αντίπαλό του τρεις φορές με

τους ώμους στο χώμα,ενώ στο δεύτερο ο αγώνας συνεχιζόταν ακόμα και στο έδαφος μέχρι που ο

νικήμενος αναγκαζόταν να παραδεχτεί την ήττα του σηκώνοντας το χέρι του.

Πυγμαχία

Η πυγμαχία ήταν βίαιο και συχνά θανατηφόρο αγώνισμα.Τα χέρια ήταν ενισχυμένα με χοντρά

δερμάτινα λουριά από τον αγκώνα μέχρι τις γροθιές ενώ τα δάχτυλα έμεναν ακάλυπτα για να κλείνουν

σχηματίζοντας γροθιά.Τα λουριά μπορεί να ήταν ενισχυμένα με σβολάκια απο μολύβι ή καρφιά.Σε

περίπτωση που ο αγώνας κρατούσε πολύ ώρα χωρίς νικητή,οι αγωνιστές έπρεπε να κάνουν την

ονομαζόμενη κλίμακα.Δηλαδή οι πυγμάχοι έστεκαν ακίνητοι χωρίς να αμύνονται ή να αποφεύγουν το

χτύπημα,ενώ εναλλακτικά αντάλλασαν χτυπήματα μέχρι που ο ένας από τους δυο κατέρρεε.Νικητής

ήταν αυτός που κατόρθωνε να μην χτυπηθεί αλλά ούτε και να χτυπήσει τον αντίπαλό του,κάνοντας τον

απλά να καταρρεύσει εξουθενωμένος από τις άκαρπες επιθετικές προσπάθειές του.

Παγκράτιο

Το δυσκολότερο άθλημα στους Ολυμπιακούς αγώνες ήταν το παγκράτιο.Ήταν συνδυασμός της πάλης

8

και της πυγμαχίας.Ο νικητής έπρεπε να νικήσει συνδυάζοντας την ευελιξία αλλά και τη δύναμη της

γροθιάς,συμβολίζοντας έτσι τον ηρω'ι'κό αγώνα του άοπλου πολεμιστή στην μάχη.Σε αντίθεση

καθεαυτού με τη πυγμαχία,οι αθλητές του παγκράτιου αγωνίζονταν με γυμνά χέρια και δεν χτυπούσαν

με την γροθιά αλλά με τα δάχτυλα της πυγμής.Δυο θρυλικοί αθλητλες του παγκράτιου έμειναν στην

ιστορία,ο Θεαγένης και ο Πολυδάμας.

Πένταθλο

Το πένταθλο αποτελείται απο πέντε επί μέρους αγωνίσματα.Το τροχάδην,το άλμα,την πάλη,τη

δισκοβολία και το ακόντιο.Οι αθλητές του πένταθλου ήταν φημισμένοι για τη καλαισθησία του

αρμονικά γυμνασμένου σώματός τους.Η διεξαγωγή του πένταθλου άρχιζε με την ρίψη δίσκου ή με το

άλμα και συνέχιζε με τη ρίψη ακοντίου,τον αγώνα δρόμου και την πάλη.Η προκαταρκτική εξάσκηση

γινόταν στα αθλητικά γυμναστήρια και συμπεριλάμβανε τέσσερις κατηγορίες άλματος.Το άλμα

ύψους,το άλμα μήκους και το άλμα βάθους ενώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες μνημονεύεται μόνο το

άλμα μήκους.Το άλμα συνοδευόταν από τους ήχους της φλογέρας που έπαιζε το Πύθιο Άσμα.Η

εκκίνηση γινόταν από μια ελαστική μονάδα τον βατήρα ενώ οι αθλητές χρησιμοποιούσαν ένα

βοηθθητικό όργανο τους αλτήρες.Ο κανονισμός του αθλήματος επέβαλε στον αθλητή να προσγειωθεί

όρθιος και να σταθεί ακίνητος ακριβώς στο σημείο της επαφής του με το έδαφος.Το σημείο της πιθανής

προσγείωσης ήταν ανασκαμμένο για να είναι το χώμα λίγο πιο μαλακό.Η δισκοβολία ήταν αγώνισμα

βολής που εξελίχτηκε από την πίψη πέτρας στην μάχη και διεξαγόταν αρχικά με απλές πέτρες κάπως

μεγάλων διαστάσεων.Το ακόντιο ήταν απίσης εμπνευσμένο από το αντίστοιχο πολεμικό ή κυνηγετικό

όπλο αν και στην προκειμένη μορφή ήταν ειδικά κατασκευασμένο για αποκλειστική αθλητική

χρήση.Ήταν κοντύτερο,λεπτότερο και ελαφρύτερο, ενω κατέληγε σε μακρύ μυτερό άκρο.Στη μέση του

κονταριού ήταν προσαρμοσμένη η αγκύλη που ήταν λουράκι ή θηλιά για να υποβοηθάει τον αθλητή να

9

ειναι εξακριβωμένη η ακριβής λειτουργία της αγκύλης.

Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες

Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν στην Αθήνα το 1896. 'Aρχισαν στις 6 Απριλίου.295

αθλητές από δεκαπέντε χώρες πήραν μέρος στην πρώτη Ολυμπιάδα. Μερικά αγωνίσματα, όπως

τρέξιμο, πάλη, άλμα εις μήκος και ρίψη δίσκου διατηρήθηκαν από τους παλιούς αγώνες. Προστέθηκαν

όμως και νέα αθλήματα, όπως η ποδηλασία, η ξιφασκία και η σκοποβολή. Ο νικητής του μαραθώνιου

των 42 χιλιομέτρων ήταν ο Έλληνας Σπύρος Λούης. Στις πρώτες Ολυμπιάδες εκείνων των χρόνων

δίνονταν μετάλλια μόνο σε εκείνους που έβγαιναν πρώτοι ή δεύτεροι.

Οι Ολυμπιακοί αγώνες έχουν το δικό τους ύμνο. Τους στίχους έγραψε ο Έλληνας ποιητής Κωστής

Παλαμάς . Ο ύμνος των Ολυμπιακών αγώνων ακούστηκε για πρώτη φορά στην Ολυμπιάδα του Τόκιο

το 1958.

Οι Ολυμπιακοί αγώνες έχουν τη δική τους σημαία, που είναι άσπρη με πέντε κύκλους που συνδέονται

μεταξύ τους. Κάθε κύκλος έχει διαφορετικό χρώμα που είναι μπλε, μαύρο, κόκκινο, κίτρινο και

πράσινο. Οι κύκλοι αναπαριστούν και συμβολίζουν την ένωση των πέντε ηπείρων.

Στην έναρξη τελετής κάθε Ολυμπιάδας, ένας αθλητής από τη χώρα που φιλοξενεί τους αγώνες δίνει τον

Ολυμπιακό όρκο εκ μέρους όλων όσων συμμετέχουν. Ο ολυμπιακός όρκος δόθηκε για πρώτη φορά

στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βελγίου το 1920.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν τη δική τους φλόγα και δάδα, μια παράδοση που επέζησε από την

αρχαιότητα. Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε μία ιερή φλόγα που άναβε από τον ήλιο και έκαιγε συνεχώς

στο βωμό της θεάς Ήρας καθ' όλη τη διάρκεια των αγώνων. Στη σύγχρονη εποχή, κάθε τέσσερα χρόνια,

πριν από την έναρξη κάθε Ολυμπιάδας, γίνεται μία τελετή στην Ολυμπία. Κατά τη διάρκεια αυτής της

τελετής η ολυμπιακή δάδα ανάβει με τη βοήθεια του ήλιου και την παίρνει η αντιπροσωπεία της χώρας

που φιλοξενεί τους αγώνες εκείνη τη χρονιά. Στη συνέχεια αρχίζει ένα μακρύ ταξίδι μέχρι την άφιξη της

φλόγας στη διοργανώτρια χώρα τη μέρα της τελετής έναρξης. Αυτή η δάδα ανάβει τη φλόγα στο

Ολυμπιακό στάδιο της πόλης που φιλοξενεί τους αγώνες και καίει μέχρι την ημέρα της τελετής λήξης.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν το δικό τους μουσείο. Αυτό βρίσκεται στη Λοζάνη της Ελβετίας όπου

είναι και η έδρα της διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Το μουσείο περιέχει εκθέματα σχετικά με την

ιστορία και την εξέλιξη των Ολυμπιακών Αγώνων. Το μουσείο επίσης περιλαμβάνει έργα τέχνης,

οπτικοακουστικά θεάματα, αίθουσα συνεδρίων και βιβλιοθήκη με χιλιάδες έγγραφα σχετικά με τους

αγώνες και την ιδέα του Ολυμπισμού.

Η Αθήνα,η οποία είναι η πρώτη χώρα που διοργάνωσε αυτό το γεγονός περίπου 30 αιώνες πριν,

φιλοξένησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες από τις 13 ως τις 29 Αυγούστου του 2004 αλλά και τους

Παραολυμπιακούς Αγώνες το Σεπτέμβριο του 2004.

Σε κάθε Ολυμπιάδα, ο κόσμος κάνει κάποια βήματα προς τα εμπρός κοιτάζοντας τις ρίζες της ιστορίας.

10

Στην αρχαία Ελλάδα κατά τη διάρκεια των Αγώνων, όλες οι χώρες σταματούσαν τους πολέμους και

έκαναν εκεχειρία. Η Ελλάδα προσπαθεί να επαναφέρει αυτήν την ιδέα. Οι ελληνικές αρχές δουλεύουν

σκληρά προς αυτήν την κατεύθυνση με σκοπό να πείσουν όλες τις χώρες να συμφωνήσουν και να

υπογράψουν την συμφωνία για ανακωχή. Μερικές το έχουν ήδη κάνει.

Οι αθλητές δεν πρέπει να ξεχνάνε ότι «Το πιο σημαντικό πράγμα στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν

είναι η νίκη, αλλά η συμμετοχή». Αυτά τα λόγια αντιπροσωπεύουν τα πιστεύω και τις αρχές του

Ολυμπισμού στο πέρασμα των αιώνων.

Εκεχειρία στην Αρχαία Ελλάδα

Εκεχειρία σημαίνει διακοπή των εχθροπραξιών,ανακωχή.Ήταν ένας θεσμός που προέβλεπε την

αναστολή των εχθροπραξιών για ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα,το οποίο άρχιζε με την αναγγελία

των αγώνων.Χάρη στο θεσμό αυτό το ιερό της Ολυμπίας απέκτησε τεράστιο κύρος και φήμη.Η

εκεχειρία αρχικά διαρκούσε ένα μήνα και ονομαζόταν ιερομηνία, αργότερα όμως η διάρκεία της ήταν

τρείς ή δέκα μήνες.Κατά το διάστημα της εκεχειρίας οι αθλητές,οι συγγενείς τους και οι απλοί

προσκυνητές μπορούσαν να ταξιδέψουν άφοβα για να δουν τους αγώνες και να επιστρέψουν στην

πατρίδα τους με ασφάλεια.

Η αναγγελία των αγώνων γινόταν με τους σπονδοφόρους.Αυτοί ήταν οι πολίτες της Ήλιδας που

στεφανομένοι με κλαδιά ελιάς και κρατώντας το κλαδί του κήρυκα στο χέρι,έφερναν απο πόλη σε πόλη

σε όλο τον ελληνικό κόσμο το μήνυμα της ιερής εκεχειρίας,της οποίας ήταν εγγυητές.

Έτσι κατά την εκεχειρία:

Σταματούσε κάθε εχθροπραξία και επιτρεπόταν ελεύθερα η προσπέλαση στη χώρα της

Ηλείας,που κηρυσσόταν ουδέτερη και απαραβίαστη.Επιπλέον όσοι επιθυμούσαν να

παρακολουθήσουν ή να πάρουν μέρος στους αγώνες ήταν ελεύθεροι να περάσουν ακόμη και

από χώρες με τις οποίες η πατρίδα τους βρισκόταν σε πόλεμο.

Απαγορευόταν αυστηρά η είσοδος στην Ηλεία σε οποιονδήποτε οπλισμένο ή σε ομάδα στρατού.

Απαγορευόταν η εκτέλεση οπιασδήποτε θανατικής ποινής.

Η σπουδαιότητα της εκεχειρίας ήταν ότι ως ελεύθερος θεσμός είχε αναγνωριστεί συνειδητά από όλους

τους Έλληνες και είχε γίνει σεβαστός.Αυτό γίνεται εμφανές από το γεγονός ότι μέσα στα 1280 περίπου

χρόνια ζωής των Αρχαίων Ολυμιακών Αγώνων οι παραβιάσεις που έγιναν ήταν ελάχιστες και

ασήμαντες.

Η εκεχειρία δεν ίσχυε μόνο κατά τη διάρκεια των Ολύμπιων αλλά και κατά τη διάρκεια τέλεσης των

άλλων ιέρων αγώνων (Πύθια,Ίσθμια,Νεμέα).Ο θεσμός της εκεχειρίας είναι το μοναδικό παράδειγμα

στον κόσμο,όπου διαφορέτικες πόλεις ,πόλεις-κράτη τείνουν προς τη συμφιλίωσή τους,σταματώντας τις

εμπόλεμες συρράξεις χάρη στην τέλεση των Αθλητικών αγώνων.11

Εκεχειρία στους σύγχρονους Ολυμπιάκους Αγώνες

Σήμερα παρά τις προσπάθειες δεν εέχει επιτευχθεί ακόμη η εφαρμογή του θεσμού της εκεχειρίας.Οι

Ολυμπιάδες του 1916,1940 και 1944δεν πραγματοποιήθηκαν λόγω του Α' και Β' Παγκοσμίου

Πολέμου.Επίσης πολλές φορές έχουν γίνει μπο'υ'κοτάζ των Ολυμπιακών Αγώνων(1980 Μόσχα και

1984 Λος Αντζελες) και τρομοκρατικές ενέργειες(1972 Μόναχο και 1996 Ατλάντα).

Η Ελλάδα μαζί με άλλες χώρες προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν όλο τον κόσμο ώστε η

εκεχειρία,που ίσχυε με τόσο μεγάλο σεβασμό και επιτυχία στην αρχαιότητα,να γίνει πραγματικότητα

στην σύγχρονη εποχή που τόσο ανάγκη την έχει η ανθρωπότητα.

Η Ολυμπιακή Εκεχειρία αποτελεί μια μοναδική σύλληψη,ένα κάλεσμα πρός τα εμπόλεμα έθνη να

κηρύξουν κατάπαυση πυρός καθώς αθλητές από όλο τον κόσμο συναντιούνται υπο το φως της ευγενούς

Ολυμπιακής Φλόγας.

Τιμές στους Ολυμπιονίκες

Οι αγώνες ήταν στεφανίτες.Το έπαθλο,δηλαδή,ήταν ένα στεφάνι από κλαδί αγριελιάς,ο

κότινος.Σύμφωνα με την παράδοση,τον κότινο ως έπαθλο των αγώνων καθιέρωσε ο Ίφιτος,ύστερα από

σχετικό χρησμό του μαντείου των Δελφών.Τα κλαδιά για τα στεφάνια των νικητών έκοβαν από τον

Καλλαστέφανο ελιά που ήτνα νοτίως του ναού του Διός.Ένας ''παις αμφιθαλής'' (που ήταν δηλαδή στη

ζωή οι γονείς του) με χρυσό ψαλίδι έκοβε τα κλαδιά.Στη συνέχεια τα πήγαινε στο ναό της Ήρας και τα

ακουμπούσε επάνω σε μια χρυσαλεφάντινη τράπεζα.Από εκεί τα έπαιρναν οι Ελλανοδίκες για να

στεφανώσουν τους νικητές.Για βραβείο χρησιμοποιούσαν ακόμη μάλλινες ταινίες τις οποίες έδεναν στο

μέτωπο ή σε άλλα μέρη του σώματος των αθλητών.Ανυπολόγιστη,όμως,ήταν η ηθική σημασία της

νίκης στην Ολυμπία.Ο Ολυμπιονίκης όταν επέστρεφε στην πόλη του απολάμβανε μεγάλες

τιμές.Κατεδιαφιζόταν ένα τμήμα των τειχών της πόλης,εφόσον πόλη που γέννησε Ολυμπιονίκη δεν είχε

ανάγκη από τείχη,και από τη νέα είσοδο έμπαινε ο νικητής στην πόλη ,ανεβασμένος σε ένα

μεγαλόπρεπο τέθριππο άρμα.

Στη συνέχεια ο νικητής πρόσφερε θυσία στο θεό προστάτη της πόλης και του αφιέρωνε το στεφάνι

του.Ακολουθούσε εορταστικό δείπνο στο οποίο καθόταν όλη η πόλη.Άλλα προνόμια που έδιναν στους 12

νικητές ήταν η ισόβια σίτισή του με δημόσια δαπάνη,η ατέλεια (φορολογική απαλλαγή),ενώ στην

Αθήνα ο Σόλων θέσπισε και χρηματικό βραβείο.

Στη Σπάρτη ο νικητής αποκτούσε το δικαίωμα να πολεμάει δίπλα στο βασιλιά.Στις δημόσιες

εκδηλώσεις είχαν πάντα τιμητική θέση ,ενώ πολλές φορές το όνομά τους χαρασσόταν πάνω σε στήλες

που τοποθετούσαν σε περίοπτη θέση.Σε μερικές πόλεις οι Ολυμπιονίκες λατρεύονταν σαν ήρωες μετά

τον θάνατό τους.Οι τιμές και τα προνόμια των Ολυμπιονικλων ποίκιλλαν από πόλη σε πόλη.Ωστόσο η

σημαντικότερη τιμή του Ολυμπιονλικη ήταν το δικαίωμα να τοποθετήσει το άγαλμά του σε ιερό σημείο

και ο επινίκιος,ο ύμνος δηλαδή που γραφόταν για να εξυμνήσει την νίκη του.Οι δυο αυτές τιμές

εξασφάλιζαν τη δόξα του και το όνομά του έμενε γνωστό για πάντα.

Αθλήματα σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων

Τοξοβολία

Στίβος

Αντιπτέριση ( μπάντμιντον )

Μπέιζμπολ

Καλαθοσφαίριση

Μπιτς βόλεϊμπολ

Ποδηλασία BMX

Πυγμαχία

Κανόε καγιάκ ( σπρίντ )

Κανόε καγιάκ ( σλάλομ )

Ποδηλασία

Καταδύσεις

Ιππασία

Ξιφασκία

Χόκεϊ

Ποδόσφαιρο

Ενόργανη Γυμναστική

Ρυθμική Γυμναστική

Τραμπολίνο

Χειροσφαίριση ( χάντμπολ )

Τζούντο

Μοντέρνο Πένταθλο ( Σκοποβολή,Ξιφασκία,Κολύμβηση,Ιππασία,Ανώμαλος δρόμος )

Κολύμβηση ανοικτής θαλάσσης13

Κωπηλασία

Ιστιοπολοΐα

Σκοποβολή

Σόφτμπολ (αντίστοιχο ανδρικό άθλημα στις ολυμπιάδες θεωρείται το μπέιζμπολ )

Κολύμβηση

Συγχρονισμένη κολύμβηση

Επιτραπέζια αντισφαίριση ( πινγκ πονγκ )

Τάε κβον ντό

Αντισφαίριση ( τένις )

Τρίαθλο ( Κολύμβηση,Ποδηλασία,Ανώμαλος δρόμος )

Πετοσφαίριση ( βόλεϊ )

Υδατοσφαίριση ( γουότερ πόλο )

Άρση βαρών

Πάλη ( Ελευθέρη πάλη,Ελληνορωμαϊκή πάλη )

ΕΙΔΗ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

Αθλήματα μονομαχίας

Πυγμαχία

Η πυγμαχία ή κοινώς μποξ είναι ένα από τα πιο δημοφιλή αγωνίσματα, που στηρίζεται στην ικανότητα

των αντιπάλων (που είναι δύο πάντα) να αντικρούσουν μόνο με τις γροθιές τους ο ένας τον άλλο και να

καταφέρουν, με εύστοχα και γερά κτυπήματα, να βγάλουν εκτός μάχης ο καθένας τον αντίπαλό του.

Ο πρώτος γνωστός πρωταθλητής σε παγκόσμια κλίμακα ήταν ο Άγγλος Τζων Μπράουτον κι αυτός είναι

που εφάρμοσε τους κανονισμούς του αθλήματος. Μετά, το αγώνισμα μεταφέρθηκε στην Αμερική, όπου

και διαδόθηκε πολύ. Με αυτό πιο πολύ ασχολήθηκαν οι μαύροι της χώρας αυτής, που ανάδειξαν κατά

καιρούς πολλά αστέρια της πυγμαχίας. Την Ελλάδα στην επαγγελματική πυγμαχία στις ΗΠΑ

εκπροσωπεί ο Μιχάλης Αρναούτης στην κατηγορία ελαφρών βαρών (κάτοχος του τίτλου WBO-

NABO).

Εξοπλισμός

Στην πυγμαχία χρησιμοποιούνται από αθλητές ειδικά γάντια. Είναι συνήθως ελαφριά για να βολεύουν

σε χτυπήματα τον αθλητή. Είναι μαλακά για να μην του τραυματίζουν το χέρι στο χτύπημα και έχουν

διάφορα μεγέθη αναλόγως σε ποια κατηγορία ανήκει ο αθλητής.

Σάκος του μποξ

Ο σάκος του μποξ είναι ένα αντικείμενο το οποίο χρησιμοποιείται για την προπόνηση σε χτυπήματα.

Είναι ένας μεγάλος δερμάτινος σάκος (που συνήθως κρέμεται) κυλινδρικού σχήματος οποίος έχει ύψος

14

περίπου 1 μέτρο. Πάνω του μπορεί κανείς να προπονήσει όλων των ειδών τα χτυπήματα. Στο εσωτερικό

του έχει συμπαγές υλικό αλλά όχι τόσο όσο να μπορεί να τραυματίσει. Το βάρος του κυμαίνεται γύρω

στα 50 με 60 κιλά.

Σπιντ μπακγ

Το σπιντ μπαγκ (speed bag, γνωστό και σαν αχλάδι λόγω της οπτικής ομοιότητας με το φρούτο) είναι

ένα μικρός δερμάτινος σάκος σε σχήμα αχλαδιού που χρησιμοποιούν οι πυγμάχοι. Προορίζεται για

έμπειρους αθλητές αφού χρειάζεται καλή τεχνική και καλό συγχρονισμό στα χέρια. Ο σάκος με κάθε

χτύπημα που δέχεται χτυπάει αλλού και επιστρέφει πίσω. Αυτό επαναλαμβάνεται και γίνεται σε

διάφορες ταχύτητες και με διαφορετική δύναμη, αναλόγως το πόσο εξοικειωμένος είναι αυτός που δίνει

τα χτυπήματα.

Ξιφασκία

Η ξιφασκία έχει τις ρίζες της, στην αρχαιότητα, στις μάχες με τα σπαθιά. Ως άθλημα ξεκίνησε να έχει

δραστηριότητα τον 17ο αιώνα, όταν ανακαλύφθηκε ένα ξίφος με πεπλατυσμένη άκρη ως μέσο

εξάσκησης πριν από τις μάχες. Σύντομα έγιναν και οι πρώτοι κανονισμοί, ενώ δημιουργήθηκαν και οι

μάσκες, προκειμένου το άθλημα να είναι ασφαλές για τους συμμετέχοντες.Ενας αγώνας είναι

χωρισμένος σε τρεις περιόδους με διάρκεια τριών λεπτών η κάθε μία. Γίνεται σε μια ειδική πίστα, μια

λωρίδα με μήκος 14 μέτρων. Υπάρχουν τρία αγωνίσματα,το ξίφος ασκήσεως, το ξίφος μονομαχίας και

η σπάθη.Οι αθλητές κερδίζουν πόντους όταν ακουμπάνε τους αντιπάλους τους με την μύτη του σπαθιού

τους ή με την άκρη στην σπάθη. Κάθε αθλητής σε αγώνα είναι συνδεδεμένος με καλώδια, προκειμένου

να καταγράφεται ηλεκτρονικά κάθε χτύπημα.

Στο ομαδικό, τρεις αθλητές αντιμετωπίζουν άλλα τρία μέλη της αντίπαλης ομάδας. Ο νικητής βγαίνει

από τον άθροιση των χτυπημάτων στο τέλος.

Αθλήματα μέγιστης δύναμης

Άρση βαρών

Η άρση βαρών είναι αγωνιστικό ατομικό άθλημα για δυνατούς αθλητές(*) που συμπεριλαμβάνεται και

στους Ολυμπιακούς Αγώνες και διεξάγεται σύμφωνα με κανόνες που έχει θεσπίσει η Διεθνής

Ομοσπονδία Άρσης Βαρών. Στόχος του αθλητή είναι να σηκώσει ένα διαλτήρα (κοινώς μπάρα), μήκους

περίπου 2 μέτρων, όπου στις άκρες του φέρει προσαρμοσμένα προσθαφαιρετά δισκοειδή βάρη. Το

αγώνισμα διακρίνεται σε πολλές κατηγορίες ανάλογα με το βάρος του αθλητή. Οι αθλητές του

αγωνίσματος αυτού ονομάζονται αρσιβαρίστες.

Ιστορία

Αρχαιότητα:

Από αρχαιοτάτων χρόνων η άρση βαρών συμβόλιζε το σπορ της δύναμης και της σωματικής ομορφιάς.

15

Στο Πελόπιο του νομού Ηλείας βρέθηκε μια βαριά πέτρα 143,5 κιλών με λαβή να πιάνεται από το ένα

χέρι. Στην πέτρα αυτή γράφεται το εξής: «Ο αθλητής Βυήβων με ανύψωσε με το ένα χέρι επάνω από το

κεφάλι του». Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν, ότι αυτή η πέτρα χρονολογείται από τον 6ο αιώνα π.Χ. Στη

Σαντορίνη βρέθηκε μια άλλη ογκώδης πέτρα βάρους 480 κιλών που επάνω της είχε χαραγμένη την

πληροφορία ότι ο αθλητής Εύμαστας, γιος του Κριτόβουλου, τη σήκωσε από το έδαφος. Αυτό το

αγώνισμα όμως, το σήκωμα δηλαδή βαριών αντικειμένων δεν είχε καθιερωθεί στους μεγάλους

πανελλήνιους αγώνες, παρά μόνο γίνονταν περιθωριακά. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε μουσείο στη

Γερμανία υπάρχει ένα κύπελλο που είναι όμοιο με αυτό που έδιναν οι αρχαίοι Έλληνες και πάνω του

είναι ζωγραφισμένη η προσπάθεια ενός αθλητή που σήκωσε το μεγαλύτερο βάρος και στέφθηκε

νικητής

Σύγχρονη εποχή

Στη σύγχρονη εποχή το άθλημα της άρσης βαρών εμφανίζεται στις αρχές του 19ου αιώνα. Πρώτος ο

Γάλλος Ντεμονέ το 1896 κωδικοποίησε τους κανόνες του αθλήματος δημιουργώντας τον «Όμιλο

Άρσεως Βαρών της Γαλλίας» που το 1913 εξελίχθηκε σε Ομοσπονδία. Στους Α΄ Ολυμπιακούς Αγώνες

του 1896 που διεξάχθηκαν στην Αθήνα πρωτοεμφανίστηκε το άθλημα χωρίς επιμέρους κατηγορίες με

διαφορετικούς όμως κανόνες από τους σημερινούς, όπως η άρση βάρους με το ένα χέρι ή με τα δύο

χέρια.

Άλμα εις ύψος

Το άλμα εις ύψος είναι ένα από τα αγωνίσματα του στίβου. Οι αγωνιζόμενοι πρέπει να πάρουν φόρα

και να περάσουν πάνω από τον πήχη (οριζόντια ράβδος) χωρίς να τον ρίξουν κάτω.

Κανονισμοί αγώνων

Ο άλτης πρέπει να εκτιναχθεί με το ένα πόδι. Η προσπάθεια είναι άκυρη , όταν ο άλτης ρίξει τον πήχυ ή

αγγίζει την επιφάνεια πτώσεως (στρώμα) πίσω από τους στυλοβάτες, χωρίς να έχει υπερπηδήσει τον

πήχυ. Μετά από τρεις διαδοχικές άκυρες προσπάθειες ο άλτης αποκλείεται. Υπολογίζεται το τελευταίο

ύψος, που έχει υπερπηδηθεί. Το εκάστοτε ύψος μετράται κάθετα από το έδαφος μέχρι το χαμηλότερο

σημείο της ακμής του πήχυ.

Τεχνική του άλματος σε ύψος

Ο παλμός στο άλμα σε ύψος περιλαμβάνει τη φορά, την εκτίναξη το μετεωρισμό και την προσγείωση,

όπου ο πήχυς περπηδάται στη φάση μετεωρισμού. Ο παλμός Φώσμπερυ (φλοπ) θεωρείται η καλύτερη

τεχνική του άλματος τη στιγμή αυτή.

Φόρα

Η φόρα γίνεται με μορφή sprint από τη πλευρά του ποδιού ωθήσεως. Το μήκος της κυμαίνεται μεταξύ 8

και 12 βημάτων. Τα πρώτα βήματα αρχίζουν δυναμικά και εκτελούνται κάθετα προς το επίπεδο του

πήχυ. Οι τέσσερις τελευταίοι διασκελισμοί γίνονται από τον αθλητή σε τροχιά τόξου . Εδώ παίρνει με

16

το σώμα του μια κλίση προς τα μέσα, διατηρεί τις αρθρώσεις των ισχίων τεντωμένες και επιταχύνει το

ρυθμό. Όσο πιο κλειστό είναι το τόξο, τόσο μικρότεροι και γρηγορότεροι είναι οι διασκελισμοί. Στα

δύο τελευταία βήματα ανορθώνεται το πάνω μέρος του σώματος και τα ισχία προεκβάλλονται μπροστά

από τον άξονα των ώμων. Διατηρείται η εσωτερική κλίση.

Εκτίναξη

Το άκρο πόδι εκτινάξεως που είναι από της εξωτερική πλευρά του πήχυ πατάει στην προέκταση του

τελευταίου διασκελισμού με τα δάχτυλα. Το πάτημα αυτό γίνεται ενεργητικά, γρήγορα κι έχει

κατεύθυνση από πάνω προς τα πίσω. Τα ισχία είναι τεντωμένα, ενώ το πάνω μέρος του σώματος

εμφανίζει μια ελαφρά κλίση προς τα πίσω.

Μόλις το πόδι εκτινάξεως αγγίξει το έδαφος, αμέσως μετά περνάει μπροστά του το λυγισμένο γόνα του

ποδιού αιωρήσεως (=ψαλίδι). Μ' αυτόν τον τρόπο μειώνεται ο χρόνος εκτινάξεως του ποδιού και η

εκτίναξη γίνεται κατ' αντίδραση κατακόρυφα προς τα πάνω. Πρέπει ν' αποφεύγεται το λύγισμα των

ισχίων. Η κίνηση του ποδιού αιωρήσεως και η σύντομη ώθηση των βραχιόνων γίνονται ενεργητικά, οι

ώμοι σηκώνονται.

Υπερπήδηση του πήχυ

Ο αθλητής ανυψώνεται γι' αρκετό χρόνο στη θέση εκτινάξεως και στρέφει το κεφάλι προς τον

εσωτερικό ώμο. Ακόμα είναι δυνατό ν' ανασηκώσει το βραχίονα, που είναι κοντά στον πήχυ, γεγονός

που είναι συνδεδεμένο με την υπερπήδηση. Το κεφάλι και οι ώμοι χαμηλώνουν πάνω από τον πήχυ,

ενώ σηκώνονται τα ισχία. Όταν οι γλουτοί είναι πάνω από τον πήχυ, ο άλτης απομακρύνεται απ' αυτόν

λυγίζοντας τη λεκάνη και τεντώνοντας τα πόδια, που μέχρι τώρα ήταν λυγισμένα.

Προσγείωση

Στο σημείο του μετεωρισμού που αρχίζει η τροχιά να χαμηλώνει, το σώμα πρέπει να συγκρατηθεί στην

άρθρωση των γοφών. Εδώ το σώμα αποκτά μια ένταση, που είναι απαραίτητη για ακίνδυνη

προσγείωση. Η προσγείωση γίνεται πάνω στην πλάτη. Συχνά η ώθηση της προσγειώσεως καταλήγει σε

μια τούμπα προς τα πίσω.

Άλμα εις μήκος

Αγωνιστικοί κανόνες

Η εκτίναξη πρέπει να γίνεται μπροστά από μια βαλβίδα, που είναι τοποθετημένη μέσα στο έδαφος και

βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με το διάδρομο της φοράς και το σκάμμα. Το πάτημα πέρα από την

μπροστινή κόχη της βαλβίδας (γραμμή εκτινάξεως) σημαίνει, ότι το άλμα θεωρείται άκυρο .Για τη

μέτρηση του μήκους που σημειώθηκα, χρειάζεται κανείς δύο άτομα: το ένα σημειώνει μετά από την

προσγείωση του άλτη το αποτύπωμα, που έχει τη μικρότερη απόσταση από τη βαλβίδα. Γι' αυτό

χρησιμοποιεί μια μεταλλική ράβδο. Εκεί τοποθετείται το σημείο μηδέν της μετροταινίας. Το άλλο

άτομο τεντώνει τότε τη μετροταινία πάνω στη βαλβίδα έτσι, ώστε να σχηματίζει ορθή γωνία με τη

17

γραμμή εκτινάξεως και «διαβάζει» (μετρά) το μήκος.Κάθε άλτης έχει το δικαίωμα να κάνει τρεις

προσπάθειες σ' έναν αγώνα (προκριματικός). Στη συνέχεια, εξακριβώνονται οι οκτώ καλύτεροι άλτες,

οι οποίοι και έχουν το δικαίωμα γι' άλλες τρεις προσπάθειες (τελικός). Αν σ' έναν αγώνα παίρνουν

μέρος οκτώ ή λιγότεροι αθλητές, επιτρέπεται να εκτελέσει ο καθένας έξι προσπάθειες. Η βαθμολογία

γίνεται με βάση την καλύτερη προσπάθεια που έχει επιτύχει ένας άλτης σ' ολόκληρο τον αγώνα. Αν δύο

αθλητές έχουν την ίδια επίδοση, ο αγώνας κρίνεται με βάση τη δεύτερη καλύτερη επίδοση.

Τεχνική του άλματος σε μήκος

Ο παλμός στο άλμα σε μήκος υποδιαιρείται στη φόρα, στην εκτίναξη, στη φάση μετεωρισμού και στην

προσγείωση.

Φόρα

Η φόρα είναι ένας δρόμος μ' επιτάχυνση και πρέπει να δώσει στον αθλητή τη δυνατότητα να εκτιναχθεί

έχοντας πολύ μεγάλη ταχύτητα. Το μήκος της φόρας πρέπει να επιλέγεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε ο

άλτης να μπορεί να φτάνει στη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα ως τη στιγμή της εκτινάξεως. Για τους

αθλητές παγκόσμιας κλάσεως το μήκος της φόρας είναι για τους άνδρες 38 ως 44μ και για τις γυναίκες

30 ως 36μ. Για τα παιδιά, τους εφήβους και τους αρχάριους το μήκος πρέπει να είναι πολύ μικρότερο.Οι

καλοί άλτες παρουσιάζουν σε όλες τους τις προσπάθειες σχεδόν ίδιο ρυθμό φόρας , ο οποίος μπορεί να

μεταβληθεί ελάχιστα, όταν αλλάζουν οι εξωτερικές συνθήκες (διάδρομος από ταρτάν ή από

καρβουνόσκονη, ευνοϊκός άνεμος). Ο ρυθμός αυτός της φόρας δίνει τη δυνατότητα στον αθλητή να

φτάσει με σιγουριά στη βαλβίδα.Δοκιμασμένη είναι ακόμα η χρήση σημείων ελέγχου (μαρκαρίσματα)

κατά την προπόνηση, που δεν πρέπει να είναι τοποθετημένα πολύ κοντά στη βαλβίδα (ιδανικό μήκος: 6

ως 8 διασκελισμοί πριν από τη βαλβίδα)χ Σε 4 ως 5 βήματα, περίπου, πριν από την εκτίναξη αρχίζει η

προετοιμασία για την εκτίναξη . Ο άλτης ανορθώνει εδώ το πάνω μέρος του σώματος και κάνει έναν

κάπως μακρύτερο προτελευταίο διασκελισμό. Ο τελευταίος διασκελισμός γίνεται αντίθετα, περίπου, 20

εκατοστά μικρότερος κι εκτελείται με μεγαλύτερη ταχύτητα. Έτσι, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για

μια ενεργητική τοποθέτηση του ποδιού εκτινάξεως πάνω στη βαλβίδα, καθώς και άριστες συνθήκες για

την εκτίναξη.

Εκτίναξη

Το σχεδόν τεντωμένο πόδι εκτινάξεως πατάει ενεργητικά, τα δάχτυλα και η φτέρνα αγγίζουν

ταυτόχρονα το έδαφος. Στη συνέχεα, το πόδι εκτινάξεως λυγίζει στο γόνατο, όπου ο σχηματισμός

γωνίας 145 ως 150 μοιρών είναι ιδανικός. Ταυτόχρονα φέρεται το πόδι ωθήσεως αστραπιαία προς τα

εμπρός. Η εκτίναξη γίνεται μ' ένα δυναμικό τέντωμα του ποδιού εκτινάξεως, την ανόρθωση του πάνω

μέρους του σώματος, το σήκωμα των ώμων, καθώς και τη γρήγορη και δυνατή κίνηση του ποδιού

ωθήσεως και των βραχιόνων. Για να μεταδοθεί η δύναμη στο σώμα συγκρατούνται απότομα οι

βραχίονες και το πόδι ωθήσεως στην τελική φάση εκτινάξεως.

18

Άλμα τριπλούν

Αγωνιστικοί κανόνες

Στο άλμα τριπλούν ο αθλητής πρέπει να εκτελέσει τρία άλματα το ένα αμέσως μετά το άλλο. Η

προσγείωση μετά από το πρώτο άλμα πρέπει να γίνει στο πόδι εκείνο, με το οποίο έγινε η εκτίναξη. Το

δεύτερο άλμα γίνεται στο άλλο πόδι, που αμέσως μετά εκτινάζεται και πάλι. Η σειρά αυτή των ποδιών

είναι συνεπώς: Δεξιά, δεξιά, αριστερά ή αριστερά, αριστερά, δεξιά. Όσο για τα υπόλοιπα ισχύουν κι

εδώ οι κανονισμοί αγώνων του άλματος σε μήκος.

Τεχνική του άλματος τριπλούν

Η φόρα είναι, βασικά, ένας επιταχυνόμενος δρόμος και αποσκοπεί στην προετοιμασία για την εκτίναξη,

αφού επιτευχθεί η μέγιστη ταχύτητα. Γι' αυτό το σκοπό ανορθώνεται το πάνω μέρος του σώματος και

το μήκος των διασκελισμών γίνεται κάπως μικρότερο.

Εκτίναξη

Η εκτίναξη είναι γρήγορη, ενεργητική και δεν έχει τόσο μεγάλο ύψος, όσο στο άλμα σε μήκος, για να

διατηρηθεί ελάχιστη η απώλεια της ταχύτητας.

Πρώτο άλμα (σκίρτημα) ( Hop )

Το πρώτο άλμα εκτελείται πολύ χαμηλά. Μέχρι το ανώτατο σημείο της τροχιάς του άλματος το πόδι

ωθήσεως παραμένει μπροστά, μετά φέρεται το πόδι εκτινάξεως προς τα εμπρός, προσγειώνεται

ενεργητικά με ολόκληρο το πέλμα και εκτινάζεται και πάλι γρήγορα.

Δεύτερο άλμα (βήμα) ( Step )

Είναι μικρότερο από το πρώτο άλμα και δυσκολότερο στην εκτέλεσή του. Είναι σημαντικό να φέρει

κανείς το πόδι ωθήσεως μέχρι την οριζόντια θέση, καθώς και να εκτιναχθεί αμέσως μετά από την

ενεργητική προσγείωση που ακολουθεί.

Τρίτο άλμα (πήδημα) ( Jump )

Αντιστοιχεί στο άλμα σε μήκος και πρέπει να εκτελεστεί όπως κι αυτό.

Άλμα επί κοντώ

Κανονισμοί αγώνων

Οι κανονισμοί αγώνων στο άλμα επί κοντώ είναι κι εδώ ανάλογα δεσμευτικοί. Εκτός απ' αυτούς μια

προσπάθεια θεωρείται άκυρη όταν :

1. Ο άλτης μετά από την εκτίναξη μετακινεί το πάνω χέρι στο κοντάρι προς τα πάνω ή μεταφέρει το

κάτω χέρι πάνω από το πάνω χέρι.

2. Ο πήχυς πρέπει να ριχτεί από το κοντάρι τη στιγμή που εκείνο πέφτει.

Τεχνική του άλματος επί κοντώ

Λαβή του κονταριού

Αν ο αθλητής θέλει να εκτιναχθεί με το αριστερό πόδι, πιάνει το κοντάρι με το δεξιό χέρι από το κάτω

19

μέρος του κονταριού προς την άκρη του και με τα' αριστερό από πάνω πιο μπροστά. Το ύψος της λαβής

εξαρτάται από το ύψος του άλματος. Το πλάτος μεταξύ των λαβών μπορεί να είναι από 60 ως 120

εκατοστά.

Φορά, στήριξη, του κονταριού και εκτίναξη

Η φόρα είναι επιταχυνόμενη και πρέπει να φτάνει στη μεγαλύτερη ταχύτητα, που είναι ακόμα στ όρια

ελέγχου της κινήσεως. Η μυτερή άκρη του κονταριού βλέπει εδώ προς τα εμπρός και λίγο προς τα

πάνω. Στους τελευταίους διασκελισμούς χαμηλώνει προς την κατεύθυνση της θήκης. Από τον τρίτο -

από το τέλος - διασκελισμό ως τον τελευταίο το δεξιό χέρι φέρει την πίσω άκρη του κονταριού κοντά

στο σώμα, ψηλά πάνω από το κεφάλι. Όταν η μύτη του κονταριού ακουμπήσει την μπροστινή πλευρά

της θήκης, το άκρο πόδι εκτινάξεως πατάει ενεργητικά και γρήγορα. Η εκτίναξη γίνεται ως προς την

κίνηση των ποδιών και του πάνω μέρους του σώματος, όπως και στο άλμα σε μήκος. Η μεταβίβαση της

δυνάμεως γίνεται με τους βραχίονες. Ο πίσω βραχίονας, που είναι τεντωμένος, τραβάει το κοντάρι προς

τα κάτω, ενώ ο πάνω βραχίονας το πιέζει προς τα πάνω. Κατά την εκτίναξη το κοντάρι εμφανίζει μια

ελαφρά κύρτωση, που στη συνέχεια γίνεται όλο και πιο έντονη. Ο επικοντιστής δίνει στο πάνω μέρος

του σώματος μια κλίση προς τα πίσω, ενώ λυγίζει και τα δύο πόδια προς τα πάνω. Μετά χρησιμοποιεί

το τέντωμα του κονταριού για την προωστική - ανυψωτική- κίνηση. Στην τελευταία φάση της κινήσεως

αυτής κάνει μια κατακόρυφη περιστροφή προς τα πάνω γύρω από το μεγάλο άξονα του σώματος και

έρχεται στηριζόμενος στο κοντάρι σε μια παρόμοια με την «κατακόρυφο» θέση.

Αγωνίσματα ρίψεων

Δισκοβολία

Η δισκοβολία είναι ένα από τα αγωνίσματα ρίψεων του στίβου

Κανονισμοί αγώνων

Η δισκοβολία εκτελείται μέσα από έναν κύκλο διαμέτρου 2,5μ. Γύρω από τη βαλβίδα πρέπει να

τοποθετηθεί ένα προστατευτικό πλέγμα.Η μετροταινία ξετυλίγεται από την πίσω άκρη του σημείου

προσκρούσεως του δίσκου στο έδαφος προς το κέντρο της βαλβίδας. Η μέτρηση γίνεται στο σημείο

επαφής της με την εσωτερική κόχη ης περιμέτρου της βαλβίδας.Ο αριθμός των προσπαθειών και η

βαθμολογία αντιστοιχούν σ' εκείνα του άλματος σε μήκος.

Μια προσπάθεια είναι άκυρη , αν:

Ο δίσκος προσγειωθεί έξω από τον τομέα.

Ο δισκοβόλος μετά την έναρξη της προσπάθειας αγγίξει με κάποιο μέρος του σώματός του την

πάνω κόχη της περιμέτρου της βαλβίδας ή το έδαφος έξω απ' αυτήν.

Ο δισκοβόλος δεν βγει από τη βαλβίδα προς τα πίσω, αφού έχει ανακτήσει την ισορροπία του.

20

Ο δισκοβόλος βγει από τον κύκλο, προτού ο δίσκος αγγίξει το έδαφος.

Τεχνική της δισκοβολίας

Στη θέση εκκινήσεως η πλάτη του αθλητή δείχνει προς την κατεύθυνση ρίψεως. Τα πόδια είναι

διασκελισμένα σε άνοιγμα λίγο μεγαλύτερο από το φάρδος των ώμων το ένα από το άλλο. Ο δίσκος

συγκρατείται με τα λυγισμένα άκρα των δαχτύλων, ενώ τα δάχτυλα είναι τεντωμένα και ο αντίχειρας

σταθεροποιεί τη λαβή.Αρχίζοντας, ο αθλητής φέρει το δίσκο προς τα' αριστερά μεταθέτοντας το βάρος

του σώματός του, για να του δώσει αμέσως μετά μια ώθηση με τον τεντωμένο βραχίονα ρίψεως, όσο

πιο μακριά προς τα πίσω γίνεται, στο ύψος των ώμων (φορά ρίψεως) . Το κεφάλι, ο κορμός και ο άλλος

βραχίονας υποβοηθούν την κίνηση αυτή.

Ακοντισμός

Ο ακοντισμός είναι ένα από τα αγωνίσματα ρίψεων του στίβου, με μεγάλη ιστορία καθώς είναι γνωστό

ήδη από τους αρχαίους χρόνους. Σκοπός του αθλήματος είναι η ρίψη ενός ακοντίου σε μεγάλη

απόσταση (70-100 μέτρα, ανάλογα με το βάρος του ακοντίου). Νικητής είναι ο αθλητής που θα ρίξει το

ακόντιό του πιο μακριά.

Η τεχνική ρίψης του ακοντίου περιλαμβάνει δυο μέρη. Στο πρώτο μέρος (που δίνει την ενέργεια για τη

ρίψη του ακοντίου) ο ακοντιστής τρέχει 8-12 επιταχυνόμενα βήματα, κρατώντας το ακόντιο επάνω από

το ύψος των ώμων. Το δεύτερο μέρος της φοράς (κίνηση) αποτελούν τα πέντε τελευταία βήματα, όπου

ο αθλητής απλώνει το χέρι του προς τα μπρος και στρέφει τον αριστερό ώμο προς την κατεύθυνση

ρίψης. Στα τρία τελευταία βήματα εκτελεί μια «ψαλιδωτή» κίνηση με τα πόδια έτσι ώστε να έρθει στην

τελική θέση ρίψης. Στη φάση αυτή, σπρώχνει με το δεξί πόδι επάνω και εμπρός, και η ώθηση αυτή

μεταφέρεται στη λεκάνη, στον κορμό, στον ώμο, στον αγκώνα και τελικά στην παλάμη που

απελευθερώνει το ακόντιο.

Σφυροβολία

Η σφυροβολία είναι ένα από τα αγωνίσματα ρίψεων των σύγχρονων αγώνων του στίβου.

Η τεχνική της ρίψης περιλαμβάνει τρία στάδια:τις ωθήσεις φόρας, τις περιστροφές και την εκτίναξη. Ο

αθλητής στέκεται στο κέντρο της βαλβίδας με την πλάτη γυρισμένη προς το πεδίο ρίψης, με τα πόδια

ανοικτά λίγο περισσότερο από το φάρδος των ώμων και ελαφρά λυγισμένα. Κρατάει τη σφύρα και με

τα δύο χέρια, έχοντας τη μία παλάμη σφικτά μέσα στην άλλη και την κεφαλή να ακουμπάει έξω από τη

βαλβίδα. Με τους βραχίονες όσο γίνεται πιο τεντωμένους, εκτελεί δύο ωθήσεις φόρας, πατώντας γερά

με το ένα πόδι στο έδαφος, ενώ φέρνει τον ένα ώμο του προς τα πίσω και τη λεκάνη να εξισορροπεί τη

φυγόκεντρη δύναμη της σφύρας με μια αντίθετη προς αυτή κυκλική κίνηση. Η δεύτερη ώθηση γίνεται

γρηγορότερα και έλκει το δισκοβόλο προς την πρώτη περιστροφή. Πλέον δεν περιστρέφονται μόνο οι

21

βραχίονες αλλά ολόκληρο το σώμα.

Αθλήματα συντονισμού

Ενόργανη γυμναστική

Ανήκει στην κατηγορία των αθλημάτων του σύνθετου συντονισμού και χαρακτηρίζεται από τις

πολυδομικές πλαστικές κινήσεις μέσης και μέγιστης ισχύος.Στην ομάδα αυτή των αθλημάτων οι

αθλητές εκτελούν σύνθετες ασκήσεις με τη βοήθεια ειδικών γυμναστικών οργάνων όπως

ίππος,κρίκοι,δοκός,δίζυγο.

Καλλιτεχνικό πατινάζ

ο καλλιτεχνικό πατινάζ είναι άθλημα που διεξάγεται σε παγοδρόμιο. Υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες:

Άνδρες, Γυναίκες, Ζευγάρια και Χορός στον πάγο (πάλι με ζευγάρια). Οι αθλητές φορούν παγοπέδιλα,

κινούνται κατά μήκος της παγοπίστας και εκτελούν φιγούρες. Υπάρχει μουσική υπόκρουση σε κάθε

πρόγραμμα, ενώ ο Χορός στον πάγο είναι η μόνη κατηγορία όπου επιτρέπονται τα φωνητικά στη

μουσική του προγράμματος. Το καλλιτεχνικό πατινάζ είναι άθλημα των Χειμερινών Ολυμπιακών

Αγώνων.

Χιονοδρομία

Η χιονοδρομία ονομάζεται και σκι,άθλημα που γίνεται πάνω σε παγωμένο συμπαγές χιόνι και

περιλαμβάβει αλίσθηση καθώς και διάφορα άλματα.

Ιστορια

Οι πρώτοι αγώνες χιονοδρομίας έγιναν κατά τον 19ο αιώνα.Διαμορφώθηκαν δυο ειδών αγώνες,το

πρωτάθλημα "καθόδου-townbill" και το πρωτάθλημα "σλάλομ-slalom",κατά τις αρχές του 20ου

αιώνα.Στις χιονοδρομίες περιλαμβάνονται και διάφορα άλλα αγωνίσματα όπως το"γιγαντιαίο"

σλαλομ,το άλμα,οι δρόμοι αντοχής καθώς και η σκυταλοδρομία.Κυρίως έχουμε δυο κατηγορίες

αγωνισμάτων,τα αλπικά και τα βόρεια.

Τα αλπικά αφορούν τα αγωνίσματα τα οποία πραγματοποιούνται με γλίστρημα μέσα από τα

22

κοντάρια,πότρες σε πίστες με μεγάλη κλίση,ενώ τα βόρεια αγωνίσματα αφορούν κυρίως αγωνίσματα

αντοχής,σκυταλοδρομίας,δλιαθλο,τα άλματα τα οποία γίνονται σε ειδίκα διαμορφομένους

στίβους.Στους αγώνες ταχύτητας οι χιονοδρόμοι πετυχαίνουν ταχύτητα 170χλμ. και τα άλματα φτάνουν

τα 130μ.Τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί και το άθλημα της χιονοσανίδας που περιλαμβάνεται στα

αλπικά αγωνίσματα.Οι αγώνες διεξάγονται πάνω σε ειδικές πίστες.Παραλαγή της χιονοσανίδας είναι η

παγοδρομία με τη διαφορά οτι γίνεται σε κειστό στίβο και απαιτεί διαφορετικό εξοπλισμό.

Κυκλικά αθλήματα

Δρόμοι μεγάλων και μεσσαίων αποστάσεων

Οι δρόμοι μεσαίων αποστάσεων (ημιαντοχής) περιλαμβάνουν τα' αγωνίσματα των 800 ως 3000μ, οι

δρόμοι μεγάλων αποστάσεων (αντοχής) αρχίζουν στα 5000μ. Στους δρόμους μεσαίων αποστάσεων

παίζουν σημαντικό ρόλο η αερόβια και η αναερόβια αντοχή. Όσο μεγαλώνει το μήκος της διαδρομής,

τόσο μεταβάλλεται η σχέση μεταξύ των δύο αυτών ειδών αντοχής υπέρ της αερόβιας. Στο δρόμο των

800, χρησιμοποιούνται εξίσου η αερόβια και η αναερόβια αντοχή. Στο δρόμο αντοχής των 10.000, η

συμμετοχή της αναερόβιας αντοχής είναι πια ελάχιστη.Με βάση τις μέχρι τώρα αναλύσεις γύρω από

τον όρο αυτό και την προπόνηση της αντοχής μπορούν να διαπιστωθούν τ' ακόλουθα.

Βασικοί κανόνες

Και ο μελλοντικός δρομέας μεσαίων και μεγάλων αποστάσεων ακόμα πρέπει να διατηρήσει με τη

βασική προπόνηση μια πολύπλευρη ανάπτυξη των συντονιστικών του ικανοτήτων, καθώς και εκείνων

που αφορούν τη φυσική του κατάσταση. Αυτή περιλαμβάνει και τα' αγωνίσματα άλματος και ρίψεως.

Στα πλαίσια της εκπαιδεύσεως τονίζεται από την αρχή κάπως περισσότερο η ανάπτυξη της αερόβιας

αντοχής . Εδώ δεν δίνεται, όμως, ιδιαίτερη προσοχή μόνο στον παράγοντα «φυσική κατάσταση», αλλ'

ακόμα και στην τεχνική του τρεξίματος. Με μια συντονισμένη προπόνηση στο δρόμο αντοχής ο

αθλητής αποκτά την ικανότητα, να τρέχει τεχνικά σωστά μ' όλο και ταχύτερο ρυθμό. Τα σκίπινγκς, τα

σπριντς και οι δρόμοι σε ανηφόρες χρησιμοποιούνται για την εκγύμναση στην ταχύτητα (γίνονται

διαλείμματα σύμφωνα με τη μέθοδο των επαναλήψεων!).Ιδιαίτερα για τους αρχάριους υπάρχει ο

κίνδυνος κατά την διάρκεια του δρόμου να καταπονήσουν υπερβολικά τους μύες, που συμμετέχουν

στην κίνηση, τους τένοντες και τις αρθρώσεις. Επειδή αυτά χρειάζονται περισσότερο χρόνο για ν'

αναλάβουν απ' ό,τι η καρδιά και το κυκλοφορικό, πρέπει στην αρχή να τρέχει κανείς μόνο δύο φορές

την εβδομάδα για 15 λεπτά περίπου. Η κίνηση των αρθρώσεων των ποδιών είναι μια δοκιμασμένη

μέθοδος για το δυνάμωμά τους.

Μαραθώνιος

Ο Μαραθώνιος Δρόμος είναι ένας αγώνας αντοχής δρόμου κάλυψης επίσημης απόστασης 42,195

23

χιλιομέτρων (26 μίλια 385 γιάρδες), που περιλαμβάνεται στα σύγχρονα ολυμπιακά αθλήματα.Ο αγώνας

ονομάζεται έτσι από την ιστορική διαδρομή του Έλληνα στρατιώτη ημεροδρόμου Φειδιππίδη που μετά

τη μάχη του Μαραθώνα (490 π.χ) έτρεξε από το πεδίο της μάχης στην Αθήνα για να μεταφέρει τα

νικητήρια νέα με τη λέξη "νενικήκαμεν".

Σκι

Το σκι ή χιονοδρομία είναι ένα χειμερινό άθλημα.Το σκι απαιτεί ειδικό εξοπλισμό και τα ιδιαίτερα

χαρακτηριστικά του είναι οι ποικίλες καιρικές συνθήκες σε ορεινό έδαφος και οι αντικειμενικοί και

υποκειμενικοί κίνδυνοι. Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες τεχνικές κίνησης όπως σε άλλα αθλήματα.

Είναι ατομικό άθλημα και ο κάθε αθλητής χρησιμοποιεί ειδική προστατευτική ενδυμασία, παπούτσια

και κατάλληλα πέδιλα.Το άθλημα του σκι περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα των Χειμερινών

Ολυμπιακών Αγώνων.

Παγοδρομία(πατινάζ)

Η παγοδρομία είναι το σύνολο των χειμερινών αθλημάτων και γυμνασμάτων τα οποία εκτελούνται

επάνω στον πάγο. Παγοδρομίες γίνονται και σε ειδικά μεγάλες και κλειστές διαμορφωμένες

αίθουσες.Οι παγοδρόμοι φοράνε ειδικές στολές και χρησιμοποιούν πέδιλα που είναι ειδικά ανάλογα με

την πίστα.

Κωπηλασία

Kωπηλασία ή ερεσία(¹), ονομάζεται ο τρόπος κίνησης των κωπήλατων λέμβων σε υδάτινη επιφάνεια

(θάλασσα λίμνη ποταμό). Ανάλογα με τον τύπο των σκαφών, διαιρείται σε 4 βασικά είδη: κλασική,

λαϊκή, με κανό και με μονόξυλο.Η κλασική κωπηλασία, ως άθλημα, γίνεται με ειδικά σκάφη, που έχουν

ολκωτά σέλματα (κινητούς πάγκους) και φορητούς σκαρμούς που στερεώνονται στα πλευρά. Η λαϊκή

κωπηλασία εκτελείται με σκάφη που έχουν ακίνητα σέλματα (σταθερούς πάγκους) και σταθερούς

σκαρμούς στερεωμένους στα πλευρά. Η κωπηλασία με κανό γίνεται με σκάφη ειδικού τύπου (κανό),

όπου ο κωπηλάτης χειρίζεται δίπλατο, αστερέωτο κουπί. Στην κωπηλασία με μονόξυλο, κωπηλατούν με

μονόπλατο κουπί και στέκονται γονατιστοί στο ένα πόδι. Η συστηματική άσκηση στην κωπηλασία

αναπτύσσει το μυϊκό σύστημα, δυναμώνει την καρδιά, τους πνεύμονες και το νευρικό σύστημα.

Ειδικότερα ερεσία λέγεται η ρυθμική κωπηλασία λέμβου με πολλά κουπιά.

Ποδηλασία

24

Η ποδηλασία είναι η άσκηση με χρήση ποδηλάτου, ιδιαίτερα διαδεδομένη σε όλον τον κόσμο σε

διάφορες μορφές (μετακίνηση, αναψυχή, άθλημα). Επίσης, με τον όρο ποδηλασία εννοείται και η

κίνηση με ανθρώπινη δύναμη κάθε μορφής τρίκυκλων, τετράκυκλων, μονόκυκλων ή άλλων οχημάτων.

Κολύμβηση

Η Κολύμβηση είναι άθλημα κίνησης μέσα στο νερό. Ως άθλημα, το κολύμπι, είναι από τα πιο παλιά

και συνηθέστερα. Οι αρχαίοι Έλληνες του έδιναν πολλή προσοχή και θεωρούσαν άσχημο πράγμα το να

μην μπορεί κάποιος να κολυμπά. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 περιλήφθηκε ως ιδιαίτερο

άθλημα και το κολύμπι κι από τότε έγινε ένα από τα πιο αγαπητά αγωνίσματα.Ισχύουν, όπως για όλα τα

αθλήματα, διατάξεις και κανόνες της κολύμβησης. Τα αγωνίσματα που διεξάγονται είναι: Για τους

άνδρες, 100 μ., 200 μ., 400 μ., 1500 μ. ελεύθερης κολύμβησης, 4Χ200 μ. ομαδικό και 4Χ100 ατομικό,

200 μ. πεταλούδα και 100 μ. ύπτιο κ.ά.Για τις γυναίκες είναι τα ίδια εκτός από τα 1500 μ. που τα έχουν

800 μ.Οι τρόποι με τους οποίους μπορεί κανείς να κολυμπά είναι πολλοί.Το πρόσθιο κολύμπι, το πιο

απλό, ξεκούραστο και συνηθισμένο κολύμπι. Σ' αυτή την περίπτωση ο άνθρωπος μέσα στο νερό

κινείται έτσι ακριβώς όπως ο βάτραχος.Το κρόουλ ή το ελεύθερο κολύμπι. Το σώμα βρίσκεται σ'

επίπεδη σχεδόν θέση με το νερό, μπρούμητα δηλ., με το πρόσωπο προς το νερό και τα χέρια κινούνται

ελεύθερα κάνοντας κυκλικές κινήσεις, η μισή καμπύλη του κύκλου γίνεται μέσα από το νερό κι η άλλη

μισή πάνω απ' την επιφάνειά του, στον αέρα.

Ομαδικά αθλήματα

Ποδόσφαιρο

Το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό άθλημα, στο οποίο παίρνουν μέρος δύο ομάδες από έντεκα παίχτες η

καθεμία. Παίζεται σε ορθογώνιο γήπεδο που καλύπτεται από χορτάρι με δύο τέρματα στην κάθε μία

από τις μικρές πλευρές του γηπέδου. Σκοπός του παιχνιδιού είναι οι παίχτες να φέρουν την μπάλα στο

αντίπαλο τέρμα, χωρίς να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους. Οι παίκτες κάθε ομάδας ενεργούν έτσι ώστε

να πετύχουν αυτό το στόχο, ενώ υπάρχει ένας τερματοφύλακας σε κάθε ομάδα στον οποίο επιτρέπεται

να χρησιμοποιήσει τα χέρια του μέσα σε μια καθορισμένη περιοχή. Η ομάδα που θα πετύχει τα

περισσότερα τέρματα κερδίζει, ενώ αν έχουν επιτύχει τον ίδιο αριθμό τερμάτων το παιχνίδι λήγει ως

ισόπαλο ή παρατείνεται η διάρκεια του σύμφωνα με κανονισμούς.Στους επίσημους αγώνες κάθε

25

παίκτης φοράει στολή που απαρτίζεται από φανέλα και σορτς με μοναδικό νούμερο για τους παίκτες

της ίδιας ομάδας, ενώ οι δύο διαφορετικές ομάδες επιβάλλεται να φορούν διαφορετικά χρώματα που

διακρίνονται εύκολα μεταξύ τους, ενώ οι τερματοφύλακες φορούν τέτοια χρώματα ώστε να

διακρίνονται από τους συμπαίκτες τους και τους διαιτητές. Απαραίτητα τμήματα του εξοπλισμού είναι

οι κάλτσες, τα παπούτσια και τα προστατευτικά για την κνήμη, ή αλλιώς επικαλαμίδες.

Χειροσφαίριση(χάντμπολ)

Η χειροσφαίριση ή χάντμπολ (handball) είναι ομαδικό ολυμπιακό άθλημα, το οποίο παίζεται από

άνδρες και γυναίκες. Διαθέτει στοιχεία από όλα τα ομαδικά αθλήματα. Ωστόσο, πιο πολύ προσιδιάζει

στο ποδόσφαιρο, με τη διαφορά ότι το χάντμπολ παίζεται με τα χέρια και σε κλειστό γήπεδο. Επίσης, οι

παίκτες στο ποδόσφαιρο είναι περισσότεροι από εκείνους της χειροσφαίρισης. Ο αγώνας χωρίζεται σε

δύο ημίχρονα, από τα οποία το καθένα διαρκεί 30 λεπτά. Ανάμεσα σε αυτά υπάρχει μία διακοπή

δεκαπέντε λεπτών. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να επιτευχθούν τέρματα, με νικήτρια ομάδα να είναι

εκείνη που πετυχαίνει τα πιο πολλά από αυτά.Ο βασικός σκοπός είναι η να σταλεί η μπάλα στο τέρμα

της αντίπαλης ομάδας από τους παίκτες ή τις παίκτριες. Αυτό γίνεται με την αποκλειστική χρήση των

χεριών. Οι παίκτες που πραγματοποιούν επίθεση δεν επιτρέπεται να κρατήσουν την μπάλα για χρόνο

μεγαλύτερο των τριών δευτερολέπτων χωρίς να πασάρουν, να σουτάρουν ή να κάνουν ντρίμπλα. Στη

διάρκεια του αγώνα μπορεί να γίνουν απεριόριστες αλλαγές μεταξύ των παικτών ή παικτριών.

Πετοσφαίριση(volley)

Η πετοσφαίριση (volleyball) είναι ένα ομαδικό ολυμπιακό άθλημα, το οποίο παίζεται από ανδρικές και

γυναικείες ομάδες των έξι παικτών

Σκοπός του παιχνιδιού είναι να περάσει η μπάλα πάνω από το φιλέ και να ακουμπήσει στο γήπεδο του

αντιπάλου ή να αναγκαστεί ο αντίπαλος να την πετάξει εκτός γηπέδου. Για να πετύχει το σκοπό αυτό η

κάθε ομάδα έχει δικαίωμα να κάνει τρεις μπαλιές με οποιοδήποτε μέρος του σώματος.Το μπλοκ δεν

υπολογίζεται στις επαφές της ομάδας. Παλιότερα δεν επιτρεπόταν το χτύπημα της μπάλας με το πόδι,

κάτι το οποίο επιτρέπεται τα τελευταία χρόνια.Ο ίδιος παίκτης δεν έχει δικαίωμα να κάνει δύο

συνεχόμενες μπαλιές. Επίσης, μετά από κάθε χτύπημα η μπάλα πρέπει να αναπηδήσει, δηλαδή δεν

μπορεί να κρατηθεί από τον παίχτη (πιαστό)Οι διαιτητές είναι λίγο πιο ελαστικοί όταν γίνεται πιαστό

στην πρώτη επαφή της μπάλας.Η κάθε ομάδα πετοσφαίρισης αποτελείται από έξι παίκτες. Επίσης,

μπορεί να έχει μέχρι έξι αναπληρωματικούς, έναν προπονητή, το βοηθό του και φυσιοθεραπευτή. Στο

ξεκίνημα κάθε σερβίς οι έξι αγωνιζόμενοι παίκτες πρέπει να βρίσκονται μέσα στο γήπεδο και σε

συγκεκριμένες θέσεις. Είναι τρεις στην επιθετική ζώνη (μπροστά: αριστερά, κέντρο, δεξιά) και τρεις

στην αμυντική ζώνη (πίσω: αριστερά, κέντρο, δεξιά). Εξαιρείται ο παίκτης που εκτελεί το σερβίς.Οι

26

παίκτες που βρίκονται στην αμυντική ζώνη δεν επιτρέπεται να εκδηλώσουν επιθετικό χτύπημα

πατώντας στην μπροστινή ζώνη από ύψος μεγαλύτερο του φιλέ.Κάθε φορά που η ομάδα τους κερδίζει

το σερβίς, οι παίκτες μετακινούνται κατά μία θέση προς τα δεξιά, κατά τη φορά των δεικτών του

ρολογιού. Έτσι σταδιακά όλοι οι παίκτες παίζουν σε όλες τις θέσεις. Σε περίπτωση αλλαγής, ο παίκτης

που βγήκε μπορεί να μπει μόνο στη θέση του παίκτη που μπήκε ώστε να μην αλλάζει θέσεις στο

γήπεδο.

Καλαθοσφαίριση

Η καλαθοσφαίριση ( basketball, μπάσκετ-μπολ) ή πιο συχνά μπάσκετ, είναι ένα ομαδικό άθλημα.

Εμπνευστής και δημιουργός του ήταν ο Καναδός καθηγητής φυσικής αγωγής Τζέιμς Νάισμιθ.Παίζεται

με δύο ομάδες των πέντε ατόμων σε ένα (συνήθως κλειστό, που στο έδαφός του έχει παρκέ) γήπεδο με

δύο αντικριστά καλάθια. Οι παίκτες επιτρέπεται να ακουμπήσουν την μπάλα μόνο με τα χέρια (ωστόσο

δε συνιστά παράβαση εάν αυτή ακουμπήσει και οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματος, εκτός από τα

πόδια). Σκοπός των ομάδων είναι να βάλουν με [σουτ] την μπάλα μέσα από το καλάθι όσο το δυνατόν

περισσότερες φορές στα 40 λεπτά του αγώνα (τέσσερα δεκάλεπτα). Η ομάδα που θα πετύχει

περισσότερους πόντους είναι η νικήτρια. Εάν ο αγώνας λήξει ισόπαλος, οι δύο ομάδες συνεχίζουν σε

πεντάλεπτη παράταση κ.ο.κ. Κάθε ομάδα έχει 5 παίκτες ανά πάσα στιγμή μέσα στο γήπεδο, ενώ κατά

τη διάρκεια ενός αγώνα μπορεί να χρησιμοποιήσει άλλους 7 παίκτες (που βρίσκονται στον πάγκο),

πραγματοποιώντας αλλαγές. Ανάλογα με το ποια ομάδα κατέχει την μπάλα, οι παίκτες παίζουν

αμυντικά ή επιθετικά. Ο συνολικός χρόνος της επίθεσης μιας ομάδας είναι 24 δευτερόλεπτα, ενώ για να

περάσει μια ομάδα την μπάλα από το μισό γήπεδο έχει μόνο 8 δευτερόλεπτα. Δεν επιτρέπεται να τρέχει

κάποιος κρατώντας την μπάλα (βήματα): πρέπει ή να κάνει συγχρόνως ντρίμπλα ή να σταματήσει και

να δώσει πάσα. Αλλιώς η μπάλα πηγαίνει στην αντίπαλη ομάδα.

Κάθε αγώνας διαρκεί 4 περιόδους ίσης διάρκειας. Ανάμεσα στην 1η και τη 2η, καθώς και ανάμεσα

στην 3η και την 4η, μεσολαβεί διάλειμμα 2 λεπτών. Ανάμεσα στην 2η και την 3η, υπάρχει διάλειμμα 15

λεπτών, το λεγόμενο ημίχρονο. Κάθε προπονητής έχει το δικαίωμα να καλέσει τους παίκτες του στον

πάγκο για να τους δώσει οδηγίες, τέσσερις φορές στον αγώνα. Αυτό λέγεται time-out και κατά τη

διάρκειά του ο αγώνας διακόπτεται για 1 λεπτό, ενώ οι παίκτες συγκεντρώνονται στους πάγκους.

Υδατοσφαίριση

27

Η Υδατοσφαίριση είναι ομαδικό άθλημα, το οποίο διεξάγεται σε πισίνα, από δύο επταμελείς ομάδες -

έξι παίκτες και έναν τερματοφύλακα. Ο σκοπός του παιχνιδιού είναι η επίτευξη τερμάτων με την ρίψη

της μπάλας μέσα στο δίκτυ που φυλάσσεται από τον τερματοφύλακα, και νικήτρια είναι η ομάδα με τα

περισσότερα τέρματα.

Κανόνες

Κάθε αγώνας έχει τέσσερις περιόδους από οκτώ (8) λεπτά πραγματικού παιχνιδιού. Η επίθεση κάθε

ομάδας διαρκεί 30.Ανάμεσα στις περιόδους γίεται μια δίλεπτη διακοπή ώστε οι ομάδες να αλλάξουν

τέρματα.Σε περίπτωση ατυχήματος ή τραυματισμού ο διαιτιτής μπορεί να παρατείνει τον αγώνα μέχρι

και τρία λεπτά.Αν το ματς τελειώσει ισόπαλο και οπωσδήποτε πρέπει να υπάρχει νικητής γίνεται μια

πεντάλεπτη διακοπή και ακολουθούν δυο τρίλεπτες περίοδοι πραγματικού παιχνιδιού ,δηλαδή

σταματάει ο χρόνος σε φάουλ,πέναλτι και άλλα με διάλειμμα ενός λεπτού.Όποια ομάδα σκοράρει θα

είναι η νικήτρια.Γκολ επιτυγχάνεται όταν ολόκληρη η μπάλα περάσει τη γραμμή του τέρματος που

βρίσκεται ανάμεσα στα κάθετα και το οριζόντιο δοκάρι της εστίας, με την προϋπόθεση ότι δεν

προωθήθηκε με γροθιά και ότι την άγγιξαν τουλάχιστον δυο παίκτες εκτός του τερματοφύλακα. Επίσης

γκολ επιτυγχάνεται και όταν ένας αθλητής περάσει τη γραμμή του τέρματος της ομάδας του μαζί με τη

μπάλα. Νικήτρια είναι η ομάδα που πετυχαίνει τα περισσότερα γκολ. Κατάλληλα χρώματα θεωρούνται

το άσπρο για τη γραμμή του τέρματος που πρέπει να απέχει τουλάχιστον 30 εκ. από το άκρο της

πισίνας, το άσπρο για τη γραμμή της σέντρας που χωρίζει την πισίνα σε δυο ίσα μέρη, το κόκκινο για τη

γραμμή του κόρνερ που απέχει δυο μέτρα από τη γραμμή του τέρματος και το κίτρινο για τη γραμμή

του πέναλτι που απέχει πέντε μέτρα από τη γραμμή του τέρματος.

Αντισφαίριση(Τένις)

Η Αντισφαίριση, γνωστή με την ξενόγλωσση ονομασία τένις είναι ένα σύγχρονο αθλητικό παιχνίδι. Οι

παίκτες χρησιμοποιούν ρακέτες για να χτυπήσουν μια κοίλη λαστιχένια σφαίρα που καλύπτεται με

χνουδωτό ύφασμα πέρα από ένα δίχτυ στο γήπεδο του αντιπάλου.Η αντισφαίριση είναι άθλημα στο

οποίο αγωνίζονται δύο ή τέσσερις παίκτες. Αν οι αντίπαλοι είναι δύο, το παιχνίδι λέγεται απλό, ενώ αν

είναι τέσσερις (ένα ζευγάρι σε κάθε πλευρά), λέγεται διπλό (double) και σε αυτή την περίπτωση

28

προστίθονται στο παιχνίδι και οι εξωτερικές γραμμές του γηπέδου.Κάθε αγώνας χωρίζεται σε σετ. Οι

γυναίκες χρειάζονται δύο νικηφόρα σετ, ενώ οι άντρες συνήθως τρία νικηφόρα σετ για να κερδίσουν

έναν αγώνα.Κάθε σετ κερδίζεται με έξι τουλάχιστον νικηφόρα games (παιχνίδια). Χρειάζεται να

υπάρχει διαφορά δυο γκέιμ για να κερδηθεί ένα σετ, εκτός των περιπτώσεων που το σετ έχει έρθει

ισόπαλο 6-6.Η νίκη του σετ τότε καθορίζεται με παράταση (tie-break). Στην παράταση μετρούνται οι

κερδισμένοι βαθμοί και όποιος φτάσει τους 7 βαθμούς και έχει διαφορά 2 βαθμών από τον αντίπαλο

κερδίζει το γκέιμ και συνεπώς το σετ. Υπάρχει η τάση τα σετ να καθορίζονται σε παράταση (tie-break)

εκτός από από το τελευταίο σετ το οποίο συνεχίζεται να παίζεται μέχρι να επιτευχθεί η διαφορά των

δύο γκέιμ. Στα διπλά παιχνίδια συνήθως αντί για τρίτο σετ πηγαίνουν κατ' ευθείαν σε διαδικασία

παράτασης (tie-break) στο οποίο κερδίζει όποιος φτάσει πρώτος τους 10 βαθμούς με διαφορά 2

βαθμών.

Εγκαταστάσεις σωματικής άσκησης στην περιοχη

Στα Μακρίσια υπάρχουν πολλές και διαφορέτικες εγκαταστάσεις για σωματική άσκηση.Κατ αρχάς

υπάρχει το γήπεδο ποδοσφαίρου που βρίσκεται στο εξωκλήσι του Αη Γιάννη.Έπειτα υπάρχει το

κλειστό γυμναστήριο του Δημοτικού σχολείου..Ακόμα υπάρχουν πολλά γήπεδα ποδοσφαίρου, μπάσκετ

και βόλευ στα σχολεία του χωριού.Τέλος υπάρχουν αρκετοί δρομοι για τρέξιμο και περπάτημα κοντά

στο χωριό μέσα σε πυκνά δάση για χαλάρωση.

Στην Κρέστενα υπάρχουν δύο σχολές χορού,ένα γυμναστήριο για όλους τους τύπους άσκησης,το

κλειστό γυμναστηριο στο οποίο γίνονται προπονήσεις ομάδων μπάσκετ αλλά πραγματοπιούνται και

αγώνες μπάσκετ και βόλευ.Επίσης υπάρχει το γήπεδο ποδοσφαίρου στο οποίο προπονείται η τοπική

ομάδα της Κρέστενας.Τέλος σε όλα τα σχολεία υπαρχουν γήπεδα μπάσκετ,ποδοσφαίρου και βόλευ.

Οι εγκαταστάσεις του Καλλικώμου στις οποίες μπορεί κάποιος να αθληθεί είναι το γήπεδο

ποδοσφαίρου το οποίο βρίσκεται δίπλα στην Εθνική και το γήπεδο μπάσκετ που βρίσκεται δίπλα στην

εκκλησία.Επίσης μπορεί κάποιος να αθληθεί στο γήπεδο του σχολείου αλλά και στο ίδιο το σχολείο στο

οποίο πραγματοποιούνται μαθήματα παραδοσιακού χορού κάθε Σάββατo.

29

ΧΟΡΟΣ

Η περιέργειά μας και το ενδιαφέρον μας να γνωρίσουμε την προέλευση και να κατανοήσουμε την

εξέλιξη του χορού σαν τρόπο έκφρασης στους αιώνες, μας ώθησε στο να τον επιλέξουμε σα θέμα της

εργασίας μας.

Με αυτή την εργασία θα αναδείξουμε τη συμβολή των ελληνικών και ξένων χορών στον πολιτισμό

καθώς και στην εξέλιξή τους από τα πρώτα χρόνια του ανθρώπου έως σήμερα.

Θα μας δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσουμε πως οι χοροί βοήθησαν στην ανάπτυξη του πολιτισμού κάθε

χώρας με μεγαλύτερη έμφαση στον ελληνικό πολιτισμό.

Τέλος θα αναλύσουμε τη σημαντική συμβολή του χορού στη διατήρηση της υγείας μας αποσκοπώντας

να δοθούν πρότυπα για μια περισσότερο υγιεινή ζωή μέσα από το χορό.

Χορός. Μια από τις καλές τέχνες. Συνίσταται στις κινήσεις ποδιών, χεριών και σώματος. Τις κινήσεις

αυτές τις εκτελεί κανείς για τέρψη, δηλ. για ευχαρίστηση δική του ή των θεατών. Κάθε τόπος και κάθε

λαός έχει τους δικούς του χορούς, που ξεχωρίζουν μεταξύ τους, γιατί συνδέονται με τις ιδιομορφίες και

με τα έθιμα των διάφορων λαών.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Ο άνθρωπος άρχισε να επιδίδεται στο χορό από τα πρώτα ακόμη βήματα της ανθρωπότητας. Οι πηγές

του χορού βρίσκονται στις πολυποίκιλες κινήσεις των ανθρώπων των αρχαιότατων χρόνων, που

συνδέονται με τις διάφορες εργασίες, την παρατήρηση της φύσης και τις συναισθηματικές τους

εντυπώσεις. Υπάρχουν ενδείξεις που πείθουν πως οι κινήσεις αυτές συστηματοποιήθηκαν και

υποτάχθηκαν σε κανόνες έτσι που αποτέλεσαν το χορό, με χαρακτήρα λειτουργικό, μαγικό ή

θρησκευτικό.

Αρχικά ο χορός συνδεόταν με το τραγούδι και το λόγω. Στο πέρασμα όμως των αιώνων απέκτησε

σημασία αυτοτελούς τέχνης, αναπόσπαστης από τη μουσική.

Λαοί που πριν από χιλιάδες χρόνια ανέπτυξαν την τέχνη του χορού είναι οι Ινδοί, οι Κινέζοι, οι

Αιγύπτιοι και οι Εβραίοι. Στην αρχαία Αίγυπτο, όπως και στην Ινδία, ο χορός ήταν συστατικό μέρος της

ιεροτελεστίας και η εκτέλεσή του αποτελούσε έργο επαγγελματικών χορευτών. Μεγάλη σημασία για

την ανάπτυξη του χορού ,στον ευρωπαϊκό χώρο, είχαν οι χοροί της αρχαίας Ελλάδας. Στη ζωή των

αρχαίων Ελλήνων, οι χοροί δεν ήταν μόνο μέρος της λατρείας ,αλλά και μέσο αγωγής. Λιγότερο

σημασία είχε ο χορός στη Ρώμη.

Ο χορός γενικά αναφέρεται στην ανθρώπινη κίνηση που χρησιμοποιείται ως μορφή έκφρασης που

παρουσιάζεται ως μια κοινωνική, πνευματική είτε ρυθμική απόδοση του ανθρώπινου σώματος . Ο 30

χορός είναι βεβαίως ένα σημαντικό μέρος της τελετής, των τελετουργικών, των εορτασμών και της

ψυχαγωγίας από τη γέννηση των πρόωρων ανθρώπινων πολιτισμών . Η αρχαιολογία παραδίδει τα ίχνη

του από τους προιστορικούς χρόνους.

Μια από τις πιο πρόωρες δομημένες χρήσεις του χορού μπορεί να ήταν μια επανάληψη των μυθικών

ιστοριών . Ο χορός ήταν μια από αυτές τις αρχικές μεθόδους της ιστορίας από την μια γενιά στην άλλη .

ΝΕΟΤΕΡΟΙ ΧΟΡΟΙ

Ο χορός εξαφανίζεται στα χρόνια του μεσαίωνα, για να ξαναεμφανιστεί στους πρώτους χρόνους της

Αναγέννησης στη Γαλλία και την Ιταλία ως μορφή λαογραφικού χαρακτήρα. Από τους χορούς της

περιόδου εκείνης, άλλοι ήταν αριστοκρατικοί και άλλοι λαϊκοί. Οι λαϊκοί ήταν και οι ζωηρότεροι.

Κατά τον ΙΣΤ΄ αιώνα ,αναπτύχθηκε η τεχνική του επαγγελματικού χορού. Τότε ,διαμορφώνεται ως

αυτοτελής τέχνη το μπαλέτο. Στους μεταγενέστερους αιώνες, ο χορός αναπτύχθηκε σε πολλές

χώρες ,και η τεχνική του έφτασε σε καταπληκτική τελειότητα.

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Στην χώρα μας αναπτύσσεται σήμερα εντατικά ο λαϊκός χορός με την πλατιά διάδοση της

επαγγελματικής και της ερασιτεχνικής δημιουργίας. Τα διάφορα συγκροτήματα λαϊκού χορού

παρουσιάζουν αξιόλογη επίδοση. Οι χορογράφοι τους διατρέχουν όλη τη χώρα, για να μελετήσουν τους

χορούς μας και να τους τελειοποιήσουν. Η χώρα μας έχει πολλούς παραδοσιακούς χορούς.

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ ΧΟΡΟΣ

Η έκφραση ''ελληνικός χορός'' αναφέρεται στο χορό που προσιδιάζει σε κάθε ελληνικό πληθυσμό . Έχει

να κάνει με τις γλωσσικές ιδιαιτερότητες (διάλεκτο), το γεωγραφικό χώρο που κατοικεί αυτός ο

πληθυσμός , την εθνολογική - κοινωνική - κουλτούρα του .Τα πολιτιστικά στοιχεία , τα γηγενή καθώς

και συγγενή και γειτονικά που καλλιεργήθηκαν - δουλεύτηκαν στο χρόνο και τέλος έδωσαν μια

χαρακτηριστική υφή - χαρακτήρα - χρώμα - ταχύτητα . Είναι εκείνα που έκαναν τον ελληνικό χορό να

έχει ταυτότητα, βάθος και διάρκεια στο χρόνο και πολύ μεγάλη ποικιλία , να συνυφασμένη άρρικτα με

κάθε πτυχή της ανθρώπινης βιοτής . Αυστηρά συνδεδεμένος ο κάθε με τη μαθηματικότητα της

μουσικής εκφράζει κάθε ανθρώπινο συναίσθημα και τις περισσότερες αν όχι όλες τις φορές

πλαισιόνεται από στίχους πράγματι ποιητικούς και ανθρώπινους . Έτσι στο τέλος από τη σύνθεση του

λόγου - μουσικη - κίνησης - έκφρασης έχουμε αληθινά ένα σπάνιο και αναντικατάστατο πολιτιστικό

στοιχείο σμηλεμένο από το ελληνικό γονίδιο στους αιώνες που κάνει και τη διαφορά .

31

Ο Τσάμικος είναι παραδοσιακός ελληνικός χορός , χορεύεται σε κύκλο με ρυθμό 3/4 .Χορεύεται μόνο

από άνδρες. Ετυμολογικά η λέξη προέρχεται από τη λέξη (τσάμης) που σημαίνει λεβέντης , και

αναφέρεται στο λεβέντικο παράστημα που κατά παράδοση διαθέτουν οι χορευτές . Ονομάζεται επίσης

και κλέφτικος καθώς χορεύονταν από τους κλέφτες την εποχή της τουρκοκρατίας , έχει δε τις ρίζες του

στον αρχαιοελληνίκο Πυρίχιο .

XOΡΟΙ ΘΡΑΚΗΣ

Συγκαθιστος ιδιαίτερα σημαντικός χορός, από άντρες και γυναίκες. Χορεύεται στους γάμους, όταν

πηγαίνουν να πάρουν τη νύφη, επίσης σε πανηγύρια και άλλα γλέντια. Την ονομασία του οφείλει στο

ότι το βήμα του χορευτή ημικάθεται μια στο δεξιό και μια στο αριστερό πόδι. Οι συγκαθιστοί σκοποί

είναι πολλοί σε κλίμακες, τρόπους και αρχιτεκτονική μελωδιών. Χορεύονται κατά ζεύγη αντικριστά με

μεγάλη ποικιλία χορευτικών σχημάτων και συνοδεύονται από ενθουσιώδη επιφωνήματα.

Χασάπικος Πολίτικος ή Μακελάρης θεωρείται πολεμικός χορός. Τη σημερινή ονομασία του έλαβε,

επειδή ήταν ο χορός που συνηθιζόταν ιδιαίτερα από τη συντεχνία των μακελάρηδων (των χασάπηδων).

Ο χορός αποτελείται από δυο μέρη, αργό και γρήγορο, που έχουν διάφορες ονομασίες: βαρύ χασάπικο,

χασαπιά κ.ά.

Ζωναραδικος. Μεικτός χορός, από άντρες και γυναίκες, εντυπωσιακός, με μεγάλη διάδοση σ' όλη τη

Θράκη. Οφείλει την ονομασία του στο γεγονός ότι οι χορευτές πιάνονται ο ένας από τον άλλο από τα

32

ζωνάρια. Χορεύεται κυκλικά. Μπροστά μπαίνουν οι άντρες και ακολουθούν οι γυναίκες. Σύμφωνα με

τα ήθη παλαιότερα, ο τελευταίος άντρας για να πιαστεί με την πρώτη χορεύτρια του γυναικείου κύκλου

και ν' αποτελέσουν από κοινού έναν κύκλο, έπρεπε απαραίτητα να είχαν συγγενική σχέση μεταξύ τους.

Η συνήθεια αυτή ίσχυε για το σύνολο των κυκλικών χορών, ιδιαίτερα στην περιφέρεια του

Διδυμότειχου.

Αντικριστός ή Καρσιλαμάς. Χορός με μεγάλη διάδοση (καρσί = αντίκρυ). Συνηθίζεται ιδιαίτερα στις

γαμήλιες τελετές και διασκεδάσεις. Στην παραδοσιακή εκτέλεση του χορού, οι γυναίκες κρατούν

μαντήλι από δυο διαγώνιες άκρες, με τεντωμένα ή λυγισμένα τα χέρια στους αγκώνες και κινούν τα

χέρια δεξιά-αριστερά ή περιστρέφουν το μαντήλι κυκλικά στη μια κατεύθυνση, ώσπου να διπλωθεί"

μετά αυτό ξεδιπλώνεται στην αντίθετη κίνηση.

Μαντηλάτος. Χορός αντικριστός, συνήθως από έναν άντρα και μια γυναίκα. Οφείλει την ονομασία του

στο μαντήλι που κρατούν οι χορευτές. Συνηθιζόταν ιδιαίτερα στους γάμους, στο δρόμο, όταν πήγαιναν

να πάρουν τη νύφη ή τον κουμπάρο για την εκκλησία.

ΧΟΡΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Σύρτος Μακεδονίας

Χορεύεται από άνδρες & γυναίκες στην Πυλαία ή Καπουτζήδα της Θεσσαλονίκης, με λαβή των χεριών

απ' τις παλάμες. Αρχική θέση είναι η προσοχή. Το μουσικό μέτρο του χορού είναι τα 2/4. Ο χορός

αποτελείται από 12 βήματα.

Γερακινα

Χορεύεται από γυναίκες στη Νιγρίτα της Μακεδονίας. Ο χορός αποτελείται από 3 μέρη. Αρχική θέση

είναι η προσοχή και το μέτρο είναι τα 7/8.

Πάρταλος

33

Είναι ανδρικός χορός που χορεύεται στην Πυλαία ή Καπουτζήδα της Θεσσαλονίκης, με λαβή των

χεριών απ' τις παλάμες και λυγισμένους τους αγκώνες, ή και από τους ώμους. Αποτελείται από 6

βασικά βήματα. Αρχική θέση είναι η προσοχή και μουσικό μέτρο τα 2/4.

3ος Αντυκριστός Μακεδονίας

Χορεύεται από άνδρες & γυναίκες, ο ένας απέναντι στον άλλο, δηλ. η ντάμα απέναντι στον καβαλιέρο

(αντικριστά) και σε απόσταση 3-4 μέτρα. Στο δεξί χέρι κρατάνε όλοι μαντίλι που το κουνάνε στο ρυθμό

του χορού. Το αριστερό χέρι, οι μεν γυναίκες το βάζουν στη μεσολαβή, οι δε άνδρες πίσω στη μέση. Ο

χορός αποτελείται από 4 βήματα που εκτελούνται μια φορά με το δεξί και μία με το αριστερό πόδι. Με

τα βήματα αυτά γίνονται διάφοροι σχηματισμοί.

ΧΟΡΟΙ ΗΠΕΙΡΟΥ

ΚΟΦΤΟΣ

Ηπειρώτικος χορός, που εξυμνεί την ανδρεία & την παλικαριά. Είναι ζωηρός & λεβέντικος. Τ' όνομά

του το πήρε από το απότομο σταμάτημα της μουσικής κάθε 22 βήματα, όπου ο χορευτής σταματάει την

κίνηση & σηκώνει τα χέρια του προς τα πάνω. Το σταμάτημα αυτό είναι αρκετό, για να θαυμάσουν &

να καμαρώσουν όλοι το παράστημά του. Χορεύεται από άνδρες & γυναίκες με λαβή απ` τις παλάμες &

λυγισμένους τους αγκώνες προς τα πάνω. Το μέτρο του χορού είναι τα 2/4. Τα βήματά του είναι σαν

του καλαματιανού. Αρχική θέση είναι η προσοχή.

34

ΦΥΣΟΥΝΙ

Χορεύεται στην Πρέβεζα, κυρίως από γυναίκες, με λαβή των χεριών απ` τους ώμους. Τ' όνομά του το

πήρε από κάποιον αέρα, που φυσάει στην περιοχή αυτή. Γι' αυτό & ο ρυθμός του χορού είναι γρήγορος,

σε αντίθεση βέβαια με τους άλλους ηπειρώτικους χορούς. Αποτελείται από 16 βήματα. Το μέτρο του

χορού είναι τα 9/8.

ΡΟΒΑΣ

Χορεύεται στην Ήπειρο, συνήθως από γυναίκες, με λαβή των χεριών απ' τις παλάμες. Ο χορός

αποτελείται από 32 βήματα, που χωρίζουμε σε 4 μέρη των 8 βημάτων & από καλαματιανό, που

επαναλαμβάνεται 2 φορές. Το μέτρο του χορού είναι τα 2/4.

ΒΛΑΧΑ ΚΟΝΙΤΣΑΣ ή ΚΕΝΤΗΜΕΝΗ ΠΟΔΙΑ

Λέγεται έτσι γιατί χορεύεται στην Κόνιτσα της Ηπείρου, & "κεντημένη ποδιά", από τα λόγια που

λέγονται στο τραγούδι. Χορεύεται από γυναίκες με λαβή των χεριών από τις παλάμες & σε ρυθμό 2/4.

ΣΥΡΤΟΣ ΣΤΑ ΤΡΙΑ

Ο χορός αυτός, εκτός από την Ήπειρο, χορεύεται & σ` άλλες περιοχές, όπως στη Θεσσαλία & τη

Μακεδονία, από άνδρες & γυναίκες. Αποτελείται από 6 περπατητά αργά βήματα. Τα βήματα του χορού

αυτού τα βρίσκουμε σε πολλούς άλλους χορούς. Το μουσικό μέτρο είναι τα 2/4.

ΓΙΑΝΝΙΩΤΙΚΟΣ ή ΓΚΙΟΥΛ ΜΠΑΞΕ

Χορεύεται από άνδρες & γυναίκες στην Ήπειρο και κυρίως στην περιοχή των Ιωαννίνων, με λαβή των

χεριών απ` τις παλάμες και σε ρυθμό 2/4. Αρχική θέση είναι η προσοχή. Ο χορός αποτελείται από 2

μέρη. Το 1ο μέρος αποτελείται από 15 βήματα που επαναλαμβάνονται 2 φορές & το 2ο μέρος από 16

βήματα. Οκτώ βήματα γίνονται προς τη φορά & οκτώ αντίθετα της φοράς.

ΜΕΝΟΥΣΗΣ

Χορεύεται από άνδρες & γυναίκες στην Ήπειρο, με λαβή των χεριών απ` τους ώμους με το γνωστό

τραγούδι " Ο Μενούσης, ο Μπιρμπίλης κι ο Μεχμέτ Αγάς........". Ο χορός αποτελείται από 10 βήματα.

Αρχική θέση είναι η διασταύρωση του δεξιού ποδιού πάνω από το αριστερό, όπως και στον Τσάμικο.

Το μέτρο του χορού είναι τα 2/4.

ΖΑΓΟΡΙΣΙΟΣ35

Χορεύεται από άνδρες και γυναίκες στο Ζαγόρι της Ηπείρου, με λαβή των χεριών από τους καρπούς και

λυγισμένους τους αγκώνες. Ο χορός αποτελείται από 16 βήματα που τα χωρίζουμε σε 4 τετράδες. Το

μέτρο του χορού είναι τα 5/8. Αρχική θέση είναι η προσοχή.

ΔΟΝΤΙΑ ΠΥΚΝΑ

Χορεύεται από άνδρες και γυναίκες στην Ήπειρο και κυρίως στην περιοχή Ιωαννίνων, με λαβή των

χεριών απ` τις παλάμες. Τ' όνομά του το πήρε απ` τα λόγια που λέγονται στο τραγούδι ( Δόντια πυκνά

και μαργαριταρένια...). Ο χορός αποτελείται από 2 μέρη. Το 1ο μέρος έχει 12 βήματα που

επαναλαμβάνονται 3 φορές. Το 2ο μέρος αποτελείται από 16 πηδηχτά βήματα προς τη φορά. Αρχική

θέση είναι η προσοχή και μέτρο τα 3/8.

ΠΩΓΩΝΙΣΙΟΣ (ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ)

Χορεύεται στην περιοχή της επαρχίας Πωγωνίου Ιωαννίνων, από άνδρες και γυναίκες, με το γνωστό

τραγούδι " Βασιλικός θα γίνω στο παραθύρι σου". Ο χορός αποτελείται από 2 μέρη. Το 1ο μέρος έχει 6

βήματα, που επαναλαμβάνονται 6 φορές. Το 2ο μέρος αποτελείται από 24 σταυρωτά βήματα, που

χορεύονται με το αριστερό πόδι πάνω απ' το δεξί. Οι χορευτές πιάνονται απ' τις παλάμες με

λυγισμένους τους αγκώνες και αρχίζουν το χορό με το αριστερό πόδι. Αρχική θέση είναι η προσοχή και

μουσικό μέτρο τα 4/4 και τα 2/4.

ΓΙΑΤΡΟΣ

Τ' όνομά του το πήρε απ' τα λόγια του τραγουδιού που αναφέρονται "στο γιατρό το Νικολή". Χορεύεται

από άνδρες και γυναίκες στην περιοχή Κορυτσάς της Βορείου Ηπείρου με λαβή των χεριών απ' τους

καρπούς και λυγισμένους τους αγκώνες. Τα βήματα του χορού είναι 11. Στο 11ο βήμα έχουμε ένα

απότομο σταμάτημα και χτυπάμε δυνατά το έδαφος με το αριστερό ή με το δεξί πόδι, ανάλογα με το

πόδι που θα ξεκινήσουμε κι αυτό γιατί μπορούμε ν' αρχίσουμε το χορό είτε με το αριστερό είτε με το

δεξί. Αρχική θέση είναι η προσοχή και μουσικό μέτρο τα 2/4.

36

ΘΕΣΣΑΛΙΚΟΙ ΧΟΡΟΙ

ΣΒΑΡΝΙΑΡΑ ή το ΝΕΡΟ ΣΤΟ ΡΕΜΑ

Χορεύεται από άνδρες και γυναίκες στη Θεσσαλία με λαβή των χεριών απ' τις παλάμες. Είναι αργός

χορός, που χορεύεται σε κύκλο ή και ζευγάρια, με το τραγούδι " Το νερό στο ρέμα" . Πήρε το όνομα

ΣΒΑΡΝΙΑΡΑ γιατί στο χορό σέρνουν τα πόδια (σβαρνίζουν). Σβαρνιάρα επίσης ονομάζουν και την

Καραγκούνα που χορεύουν συνέχεια μπροστά, προς τη φορά, με τα ίδια βήματα του Καλαματιανού,

αλλά πολύ βαριά και αργά και με το τραγούδι "Καραγκούνα πάει στη βρύση". Αφού χορέψουν αρκετές

φορές τη Σβαρνιάρα, το γυρίζουν μετά στην Καραγκούνα. Αρχική θέση είναι η προσοχή. Το μουσικό

μέτρο είναι τα 2/4.

ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΑ

Χορεύεται από άνδρες & γυναίκες σ' ολόκληρη τη Θεσσαλία, με λαβή των χεριών απ' τις παλάμες &

λυγισμένους τους αγκώνες. Σχετικά με την προέλευση της λέξης Καραγκούνα, επικρατούν διάφορες

εκδοχές. Μία εκδοχή είναι ότι πήρε το όνομά της απ' τους Καραγκούνηδες, που είναι κάτοικοι της

Θεσσαλίας & ασχολούνται με τη γεωργία & την κτηνοτροφία. Άλλη εκδοχή είναι ότι προήλθε από το

Καρα - γκούνα, που σημαίνει μαύρη γούνα. Είναι αργός & μεγαλοπρεπής χορός. Αρχική θέση είναι η

προσοχή. Αποτελείται από 3 μέρη των 8 βημάτων, και Καλαματιανό, που επαναλαμβάνεται 2 φορές. Το

μέτρο του χορού είναι τα 4/4 & 2/4.

ΠΗΛΕΙΟΡΙΤΙΚΟΣ

Χορεύεται από άνδρες & γυναίκες στο Πήλιο, με λαβή των χεριών απ' τις παλάμες. Αντίθετα με τους

άλλους θεσσαλικούς χορούς, που χορεύονται αργά, είναι πολύ γρήγορος. Αποτελείται από 12 βήματα.

Αρχική θέση η προσοχή. Το μουσικό μέτρο είναι τα 2/4.

37

ΝΗΣΙΩΤΙΚΟΙ ΧΟΡΟΙ

ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΟΣ

Χορεύεται από γυναίκες με λαβή των χεριών απ' τις παλάμες και 2 άνδρες, ο ένας μπροστά & ο άλλος

πίσω και που κάνουν διάφορα πηδήματα, καθίσματα & στροφές. Επίσης χορεύεται και ζευγάρια το ένα

πίσω απ' τ' άλλο. Το κάθε ζευγάρι έχει μέτωπο προς τη φορά & πιάνεται απ' τις παλάμες με λυγισμένους

τους αγκώνες. Το άλλο χέρι, που βρίσκεται προς τα έξω, το βάζουν στη μεσολαβή. Αρχική θέση είναι η

προσοχή και μουσικό μέτρο τα 2/4. Ο χορός αποτελείται από 12 βήματα.

ΙΚΑΡΙΩΤΙΚΟΣ

Χορεύεται από άνδρες & γυναίκες στην Ικαρία απ' όπου πήρε και τ' όνομά του, με λαβή των χεριών απ'

τις παλάμες. Ο χορός αποτελείται από 2 μέρη, αρχική θέση είναι η προσοχή και μουσικό μέτρο τα 2/4.

ΜΠΑΛΟΣ

Είναι ερωτικός χορός που χορεύεται ζευγάρια σ' όλα σχεδόν τα νησιά του Αιγαίου. Ο καβαλιέρος

βλέπει με χαμόγελο πάντοτε προς τη ντάμα & προσπαθεί να της εκφράσει την εσωτερική του ερωτική

διάθεση, ενώ εκείνη χαμηλοβλεπούσα αποφεύγει τις προκλήσεις. Μπάλλοι υπάρχουν πολλοί. Όλους

όμως τους διακρίνουν τα ίδια στρωτά βήματα που στηρίζονται στην "προμενάντ βαλς". Ο Μπάλλος

αποτελείται: 1) από βήματα "προμενάντ βαλς', 2) από πλάγια και 3) από σταυρωτά. Όλα τα ζευγάρια

όμως που χορεύουν δεν εκτελούν τις ίδιες ποικιλίες. Το κάθε ζευγάρι εκτελεί όποια ποικιλία θέλει,

όποτε θέλει κι όσες φορές.

ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΙΑΚΗ ΣΟΥΣΤΑ

Χορεύεται από άνδρες & γυναίκες σ' όλα τα Δωδεκάνησα, με λαβή των χεριών απ' τις παλάμες,

σταυρωτά. Σούστες χορεύονται και στην Κρήτη και στην Κύπρο. Τ' όνομά τους το πήραν μάλλον απ' το

38

ιταλικό "Susta" (= ελατήριο), επειδή κατά την εκτέλεση των βημάτων οι χορευτές σουστάρουν, κάνουν

δηλ. ένα μικρό ανεβοκατέβασμα, όπως ακριβώς το ελατήριο, στις "κατά γόνυ" αρθρώσεις και την

"ποδοκνημική". Οι χορευτές στη σούστα χορεύουν στις άκρες των ποδιών με μικρά ρυθμικά βήματα.

Αποτελείται από πλάγια βήματα & από βήματα που γίνονται προς το κέντρο του κύκλου & προς τα

πίσω. Στο κέντρο του κύκλου μπορεί να χορεύει και ένα ζευγάρι που άλλοτε κρατιέται από τα χέρια &

άλλοτε αποχωρίζεται. Αρχική θέση η προσοχή και το μουσικό μέτρο είναι τα 2/4.

39

ΠΕΝΤΟΖΑΛΗΣ

Χορεύεται από άνδρες & γυναίκες σ' όλη την Κρήτη, με λαβή των χεριών απ' τις παλάμες &

λυγισμένους τους αγκώνες, ή και απ' τους ώμους. Τ' όνομά του το πήρε απ' την κρητική λέξη "Ζάλα"

που σημαίνει βήμα που ζαλίζει. Ο χορός αποτελείται από 8 πηδηχτά βήματα που χορεύονται πάντα στα

δάχτυλα. Οι Κρητικοί αρχίζουν το χορό άλλοτε με το αριστερό πόδι, άλλοτε με το δεξί. Αρχική θέση

είναι η προσοχή και μουσικό μέτρο τα 2/4.

ΚΑΣΤΡΙΝΟΣ (ΗΡΑΚΛΕΙΩΤΙΚΟΣ ή ΜΑΛΕΒΥΖΙΩΤΙΚΟΣ)

Χορεύεται από άνδρες & γυναίκες στην περιοχή Ηρακλείου, αλλά & σ' ολόκληρη την Κρήτη, με λαβή

των χεριών απ' τις παλάμες & λυγισμένους τους αγκώνες. Αντιπροσωπευτικός του ευέλικτου στοιχείου

που χαρακτηρίζει τους κρητικούς χορούς. Χορεύεται στα δάχτυλα με γρήγορα & πηδηχτά βήματα. Τ'

όνομά του το πήρε απ' το Ηράκλειο που λεγόταν άλλοτε "ΚΑΣΤΡΟ" & Μαλεβυζιώτικος απ' την

40

περιφέρεια της Μαλεβυζίας. Αποτελείται από 8 βήματα, που χορεύονται άλλοτε προς το κέντρο του

κύκλου και προς τα πίσω, άλλοτε προς τα δεξιά (προς τη φορά), & άλλοτε προς τα αριστερά. Αρχική

θέση η προσοχή.

ΤΡΑΤΑ

Είναι κυκλικός χορός, που χορεύεται από γυναίκες, στην περιοχή των Μεγάρων, συνήθως το Πάσχα, με

λαβή των χεριών απ' τις παλάμες σταυρωτά, δηλ. το αριστερό χέρι της προηγούμενης πάνω απ' το δεξί

της επόμενης. Ο χορός παριστάνει τις κινήσεις που κάνουν οι ψαράδες, όταν τραβάνε τα δίχτυα της

τράτας. Γι' αυτό πήρε και το όνομα ΤΡΑΤΑ. Η αρχική θέση είναι η προσοχή. Το μουσικό μέτρο είναι

τα 2/4.

(χορός της Κύπρου με το δρεπάνι)

. Ζειμπέκικος. Ο χορός του Έλληνα

41

Eίναι ο πιο όμορφος και ο πιο εκφραστικός μας χορός. Ακόμα και σε διεθνές επίπεδο, μόνο

το flamenco μπορεί να συγκριθεί μαζί του. Πολύ εντυπωσιακός, ατμοσφαιρικός χορός, η μουσική του

έχει φανατικούς φίλους σε όλο τον κόσμο.

Χασάπικος χορός

Ο χασάπικος ή αλλιώς «Το χασάπικο», είναι ο πλέον διαδεδομένος Ελληνικός χορός στο

εξωτερικό. Συχνά οι ξένοι το μπερδεύουν με το συρτάκι. Στην Ελλάδα σήμερα παρ' όλο που αρέσει και

ακούγεται παρά πολύ, χορεύεται λίγο..

Συρτάκι ο χορός του Ζορμπά

Από τους πιο δημοφιλείς ελληνικούς χορούς. Ιδιαίτερα αγαπητός από τους ξένους σε όλο

τον κόσμο χάρις στην αθάνατη μουσική του Θεοδωράκη στην ταινία «Ζορμπάς ο Έλληνας». Δεν

υπάρχει σημείο στον πλανήτη που να μην έχει ακουσθεί η μουσική του.

Χασαποσέρβικος χορός

O χασαποσέρβικος ή χασαποσέρβικο, είναι σίγουρα ο πιο εύκολος και ο πιο κεφάτος

ομαδικός χορός. Διακρίνεται απο την ζωντάνια και την γρηγοράδα του. Πρόκειται για χορό με Σλάβικη

καταγωγή, όπως μαρτυρά η ονομασία του.

Τσιφτετέλι. Ό Ελληνικός Οριεντάλ χορός

Το τσιφτετέλι είναι ένας κοινωνικός χορός που χορεύεται στα νυχτερινά κέντρα κυρίως,

αλλά δεν λείπει ποτέ από τα γλέντια στους γάμους και τις γιορτές στα σπίτια.

42

Ελληνικοί λαϊκοί χοροί. Η ιστορία τους

Oι λαϊκοί μας χοροί όλοι έχουν κάτι κοινό. Την μεγάλη ιστορία τους, που στην

πραγματικότητα είναι η ιστορία του Ελληνισμού των τελευτάιων δύο σχεδόν αιώνων.

ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΙΔΗ ΧΟΡΩΝ

Με τον όρο «Χοροί Latin» αναφερόμαστε σε μια πλειάδα χορών της Λατινικής Αμερικής ή χορών που

το στυλ τους μοιάζει με αυτό των χορών της Λατινικής Αμερικής.

Οι Latin χοροί χορεύονται συνήθως σε ζευγάρια, είναι σε πιο γρήγορο ρυθμό από τους Ευρωπαϊκούς

χορούς, είναι περισσότερο αισθησιακοί και δίνουν μεγαλύτερο βάρος στη σωστή ρυθμική έκφραση.

Οι Latin χοροί διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: σε αυτούς του International Style, που περιλαμβάνει

Cha cha, Rumba, Samba, Paso Doble και Jive (όπου οι δύο τελευταίοι χοροί στην πραγματικότητα δεν

έχουν καταγωγή από τη Λατινική Αμερική) και στο American Style, που περιλαμβάνει Cha cha,

Rumba, Samba, Salsa, Mambo, Merengue, Bachata, Cumbia και Bolero.

Το Tango Argentino - ίσως ο πιο δημοφιλής χορός από τη Λατινική Αμερική - παρά την κοινή

γεωγραφική καταγωγή με τους Latin χορούς, έχει σημαντικές διαφορές στα βήματα και το στυλ με τους

υπόλοιπους χορούς της περιοχής.

43

Cha-cha Δείτε σχετικό video

Η ιστορία του Cha-cha ξεκινάει το 1952 από τον Pierre Lavalle, ιδρυτή του τμήματος Latin χορών του

I.S.T.D., ο οποίος ανακάλυψε αυτό το Κουβανέζικο στυλ του Mambo (ή Rumba κατά άλλους) και το

έφερε στην Ευρώπη. Πολλά έχουν γραφτεί για την Ρούμπα και το Μάμπο ενώ για την ιστορία του τσα,

τσα, τσα έχουν γραφτεί πολύ λιγότερα. Πιθανόν το ταυτίζουν με το Μάμπο. Παρόλα αυτά έχει πολλά

δικά του στοιχεία που το κάνουν έναν τελείως διαφορετικό χορό. Ο ρυθμός του είναι μέτριος και

κοφτός. Είναι ένας αυθόρμητος χορός, που χωρίς να το θέλει κανείς αφήνει τον εαυτό του και τα

αισθήματα του να παρασυρθούν από τον ρυθμό.

Rumba Δείτε το σχετικό video

Η Rumba είναι ένας χορός που έχει την καταγωγή του στην Κούβα. Έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής γύρω

στο 1890 στην Αβάνα. Η σημερινή του μορφή παραμένει από τα μέσα της δεκαετίας του 1940, μετά

από τη συγχώνευση των δύο βασικότερων τύπων της Rumba (του Danzón και του Son Montuno) σε ένα

ενιαίο στυλ. Η Rumba θεωρείται από τους πιο ερωτικούς χορούς, όχι μόνο επειδή αναδεικνύει

θαυμάσια τις γραμμές του γυναικείου σώματος, αλλά και λόγω του ρυθμού, των κινήσεων και του

συναισθήματος που αποπνέουν οι χορευτές. Η σημερινή κοινωνική Ρούμπα που κατέκλυσε την

Αμερική γύρω στο 1930, είναι μια μακρινή συγγενής των γοητευτικών χορών των ιθαγενών. Η Ρούμπα

είναι ένας ευχάριστος ρυθμός που τον χαρακτηρίζει η απαλή, εύκαμπτη κίνηση των γοφών και ένας

μάλλον βαρύς βηματισμός. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που το άλλο όνομα της Rumba είναι «ο χορός του

έρωτα».

Samba Δείτε το σχετικό video

Η Samba είναι ένας ζωντανός ρυθμικός χορός, ο χορός του κεφιού, του καρναβαλιού και της

σαμπάνιας, είναι ένας καθαρά Βραζιλιάνικος χορός βασισμένος σε νέγρικους ρυθμούς. Έγινε πρώτα

γνωστή στο Ρίο Ντε Τζανέιρο και αργότερα οι χορευτικές μελωδικές νότες της χρησιμοποιήθηκαν από

διάφορους λατινοαμερικάνους συνθέτες κατακτώντας τον κόσμο. Η Σάμπα εμφανίστηκε στην Νέα

Υόρκη το 1929 όπου εξελίχθηκε σε έναν πολύ δημοφιλή χορό. Στην νότια Αμερική, όπου και πατρίδα

της, η Σάμπα χορεύεται σε μέτριο έως αργό ρυθμό, ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες ο ρυθμός της είναι

πολύ γρήγορος., και άρχισε να γίνεται γνωστός με την εμφάνιση της ομόνυμης μουσικής στα τέλη του

44

19ου αιώνα. Στην πραγματικότητα, η Samba δεν είναι ένας χορός αλλά μια ομάδα χορών της Βραζιλίας

με κάποια κοινά χαρακτηριστικά, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο στυλ Samba που

να θεωρείται με βεβαιότητα ως γνήσιο.

Salsa Δείτε το σχετικό video

Η Salsa είναι μίξη διαφόρων ρυθμικών χορών της Κούβας (κατά κύριο λόγο Son), πολύ πλούσιος και

πολύμορφος σε κινήσεις, αλλά η καταγωγή της διεκδικείται και από το Πόρτο Ρίκο. Εμφανίστηκε στις

αρχές της δεκαετίας του 1940 και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970 είχε γίνει πολύ δημοφιλής -

ειδικά στη Ν. Υόρκη - λόγω του μεταναστευτικού ρεύματος προς τις Η.Π.Α. Κουβανών και

Πορτορικάνων. Η μουσική της δεν είναι καθαρή μουσική τεχνοτροπία αλλά είναι μείγμα των λαϊκών

ρυθμών από όλη την καραϊβική ζώνη. Η Salsa αποτελεί δηλαδή, απόσταγμα πολλών

Λατινοαμερικάνικων και Αφροκαραιβικών χορών.Η Salsa μπορεί να χορεύεται σε διάφορες

παραλλαγές αλλά τα βήματα σε κάθε μία παραλλαγή είναι τρία και μία παύση επειδή αυτός είναι ο

ρυθμός της μελωδίας. Πριν πολλά χρόνια μεταξύ των νεαρών της Καραβαϊκής δημιουργήθηκε μια

καινούρια μορφή του χορού Salsa, πιο μοντέρνα και εντυπωσιακή, η Rueda Cubana ή Rueda de Casino,

που σημαίνει χορός σε ομάδα, αλλάζοντας συνεχώς τον παρτνέρ.Η Salsa έχει μερικές διαφορετικές

τεχνοτροπίες όπως: Cuban, LΑ, Puerto Rico κ.ά.

Mambo Δείτε το σχετικό video

Ήδη από τις αρχές του 1930 οι ορχήστρες Λατινοαμερικάνικης μουσικής όλο και πλήθαιναν στη Βόρειο

Αμερική δίνοντας μια ανακατεμένη γεύση από Τανγκό, Σάμπα και Ρούμπα και προετοιμάζοντας το

έδαφος για την ορμητική εισβολή του Μάμπο!! Το Mambo είναι η εξέλιξη του Κουβανέζικου

«Danzon», το οποίο προήλθε από την Ισπανική «Contradanza».Στην πραγματικότητα, το Mambo είναι

ο χορός που παρουσιάστηκε στην Αβάνα από το μουσικό Perez Prado το 1940, προκειμένου να

προωθήσει την ομόνυμη μουσική. Και όμως, ξεκινώντας από την πόλη του Μεξικού, η μουσική αυτού

του ανθρώπου δημιούργησε μια πραγματική επανάσταση που εξαπλώθηκε και αγαπήθηκε σε ολόκληρο

τον κόσμο. Το Μάμπο είναι ένας ρυθμικός χορός που απαιτεί γρήγορες και απαλές κινήσεις. Μπορεί να

χορεύει με ανεξάντλητο συνδυασμό από φιγούρες ανάλογα με την διάθεση του χορευτή.

Merengue Δείτε το σχετικό video

Η Merengue είναι ένας ζωντανός και ευχάριστος χορός που χορεύεται από ζευγάρια. Προήλθε από τη

σημερινή Δομινικανή Δημοκρατία περίπου στα μέσα του 18ου αιώνα, αν και η πραγματική καταγωγή

45

του δεν έχει προσδιοριστεί.

Bachata Δείτε το σχετικό video

Η Bachata είναι ένας ακόμα χορός που έρχεται από την περιοχή της σημερινής Δομινικανής

Δημοκρατίας - συγκεκριμένα από την επαρχία της χώρας - και χορεύεται με την ομόνυμη μουσική και

αποτελεί εξέλιξη του Bolero, ενώ έχει δεχτεί σημαντική επιρροή και από τη Merengue.

Cumbia Δείτε το σχετικό video

Η Cumbia, που ονομάζεται αλλιώς «χορός της ερωτικής πολιορκίας», είναι o παραδοσιακός χορός της

Κολομβίας, αλλά είναι ευρύτατα διαδεδομένος σε όλη τη Λατινική Αμερική (εκτός από τη Βραζιλία),

με πολλές τοπικές παραλλαγές.

Τango Δείτε το σχετικό video

Γύρω στο 1910, 1914 το tango έκανε την εμφάνιση του στην Αμερικάνικη ήπειρο και σύντομα έγινε

δημοφιλές στο χορευτικό κοινό με τις ασύμμετρες και πρωτότυπες φιγούρες οι οποίες δίνουν φινέτσα

στον χορό αυτό. Πολλοί πίστευαν ότι το tango προέρχεται από την Αργεντινή. Αυτό όμως είναι μόνο η

αρχή της ιστορίας, γιατί πράγματι τα πρώτα ίχνη του tango ανάγονται στον 19ο αιώνα στους λαϊκούς

τοπικούς χορούς της Αργεντινής. Όμως η Βραζιλία, η Ισπανία και το Μεξικό προσέφεραν πολλά ώστε

να διαμορφώσει ο χορός το στυλ που έχει σήμερα. Έχει χαρακτηριστεί ως σύγχρονος χορός τις φωτιάς

γιατί οι φιγούρες του είναι συγχρόνως δραματικές και δυναμικές, οι κινήσεις απαλές και κοφτές.Είναι ο

χορός που η γυναίκα αφήνει να φανούν τα πόδια της μέσα από άνετα φορέματα με αέρινα υφάσματα,

καθώς και το μπούστο μέσα από το ντεκολτέ, ενώ αντίστοιχα ο άντρας προβάλλει το μπροστινό μέρος

των γοφών, φορώντας στενά υφασμάτινα παντελόνια. Εξάλλου, η φιγούρα, που ονομάζεται κόρτε και

στην οποία ο καβαλιέρος «κολλάει» την ντάμα πάνω του, είναι η πλέον χαρακτηριστική που

επιβεβαιώνει το στόχο των δύο πλευρών για την ανάδειξη των ιδιαίτερων αυτών σημείων του σώματος

τους. Ο χορός απαιτεί ευελιξία, ως εκ τούτου οι καθηγητές προτείνουν να αποφεύγονται τα σκληρά υφ

άσματα όπως είναι το τζιν.

46

Slow Fox

Η απαλή, ζεστή τζαζίστικη μουσική του ζωντανεύει τις μορφές του Fred Astaire της Ginger

Rogers και του Frank Sinatra, σε σκηνές από παλιές ταινίες του Hollywood και μας κάνει να θέλουμε

να τις ζήσουμε χορεύοντας..

Quick Step

Ανάλαφροι βηματισμοί, δυναμική κίνηση στο χώρο, τέλειος συγχρονισμός των δυο

χορευτών, εντυπωσιακά σταματήματα, συνεχείς εναλλαγές... Χορός με αδιάκοπη ένταση, αλλά γεμάτος

κομψότητα, ύφος και στυλ...

Βιενέζικο Waltz

Ο παλαιότερος κοινωνικός χορός, ο πρώτος χορός που έκανε τα ζευγάρια να χορεύουν

έχοντας σωματική επαφή. Η μουσική του Johann Strauss τον κάνει να αντέχει στον χρόνο και να

παραμένει σύμβολο υψηλών ιδεών και συναισθημάτων...

Jive

Ο πιο γρήγορος, ο πιο ενεργητικός και ο πιο παιχνιδιάρικος latin χορός. Κάνει όλο το σώμα

μας μέσο έκφρασης, με κινήσεις γεμάτες δύναμη, ευλυγισία και εφευρετικότητα...

47

Paso Doble

Η μουσική της εισόδου των ταυρομάχων, κάνει της κινήσεις αποφασιστικές, δυναμικές,

γεμάτες πάθος και αυτοπεποίθηση. Οι γεμάτες συμβολισμούς αρένας ρουτίνες, απαιτούν

επιβλητικότητα...

Swing

Ο χορός που μοιάζει ξέσπασμα, επανάσταση, απελευθέρωση τρέλας και ενέργειας που είναι

κρυμμένη μέσα μας. Οι τρελές φιγούρες απαιτούν γρήγορα αντανακλαστικά, ευλυγισία και ξεκάθαρο

μυαλό...

Disco

Σε πολλούς η θύμηση της δεκαετίας του "Travolta" φέρνει νοσταλγία, σε άλλους χαμόγελο.

Τα λαμέ «κίτς» ρούχα της εποχής παρασέρνουν, τα τραγούδια όμως μένουν. Η μουσική δεν σταματά.

Disco συμαίνει ακόμα χορός.

Η ιστορία του Hip-hop

Το Hip-hop εξελίχθηκε τη δεκαετία του '70 παράλληλα με τη μουσική Hip-hop και -όσο παράδοξο κι αν

φαίνεται- με την Jazz μουσική του δρόμου. Το Hip-hop ξεκίνησε στους δρόμους από έφηβους

αφροαμερικάνους και λατινοαμερικάνους ως ένας τρόπος εκτόνωσης.

Σύγχρονος χορός

48

Ο σύγχρονος χορός αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα εφόδια του επαγγελματία χορευτή

μαζί με τις γνώσεις του κλασικού χορού. Ο χορευτής αποκτά μεγαλύτερη εκφραστικότητα και

καλύτερη τεχνική.

Ο χορός Jazz

Ο χορός Jazz με τις μουσικές και ρυθμικές σχέσης με την jazz μουσική όπως φανερώνει και

η ονομασία του, αυξάνει της ρυθμικές ικανότητες, την εκφραστικότητα και την σκηνική παρουσία του

χορευτή.

Mοντέρνος χορός

Ο μοντέρνος χορός ξεφεύγοντας από τους αυστηρούς κανόνες του κλασσικού χορού (μπαλέτο), αφήνει

ελεύθερους τους χορευτές να εκφράσουν περισσότερο τα εσωτερικά τους συναισθήματα.

Ιρλανδικός χορός

Οι παραδόσεις της Ιρλανδίας είναι αναρίθμητες και πολύ ξεχωριστές. Ο ιρλανδικός χορός

είναι σίγουρα ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Ο χορός με Κλακέτες

Φέρνοντας στο μυαλό μας τις εικόνες των Fred Astair, Gene Kelly, Ginger Rogers, Donald

O Connor κ.α. νοιώθουμε τη μαγεία τους να μας κατακλύζει.

Flamenco.Ο Ισπανικός χορός

49

Μια τέχνη που μοιάζει με άσβεστη φωτιά: άλλοτε σιγόκαιει σαγηνευτικά και άλλοτε φουντώνει, γεμάτη

δημιουργικές αντιθέσεις που ποτέ δεν σταματούν να σε καλούν να ανακαλύψεις τα μυστικά τους, τις

μορφές τους, τα χρώματα τους.

Capoeira

Η Capoeira είναι μια μορφή πολιτιστικής έκφρασης που μοιάζει με πολεμική τέχνη, ακροβατικό χορό

και αθλητική εξάσκηση σε μια πολύ εντυπωσιακή φιλοσοφική τελετουργία.

O χορός Ζumba

Το Zumba έχει γίνει πλέον η νέα μόδα εκγύμνασης στην Αμερική και διαδίδεται με γρήγορους ρυθμούς

σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για ένα είδος χορού που βασίζεται στους αφρικάνικους χορούς και

συνδυάζει στοιχεία Latin χορών.

Aerobic για γυμναστική με χορό

Είναι ένα από τα νεώτερα είδη άσκησης, μίγμα γυμναστικής με χορό και είναι πολύ δημοφιλές είδος

αεροβικής γυμναστικής σήμερα. Παρέχεται στα γυμναστήρια και είναι δημοφιλέστατο.

50

Waltz foxtrot

Η ιστορία του μπαλέτου

Το μπαλέτο γεννήθηκε και αναπτύχθηκε ως ξεχωριστό είδος χορού στην Ιταλία, όσο παράξενο κι αν

φαίνεται. Η ονομασία του προέρχεται από την ιταλική λέξη ballare (ballet), που σημαίνει «χορεύω».

Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα τέλη του 15ου αιώνα στην περίοδο της ιταλικής Αναγέννησης και

αργότερα διαδόθηκε στην Γαλλία, όπου εξελίχθηκε ως χορευτικό είδος. Τον 17ο αιώνα, στην εποχή του

Louis XIV, το μπαλέτο γνώρισε μεγάλη άνθιση, ως ψυχαγωγικό μέσο της Αυλής. Δεν είναι λοιπόν

παράξενο το ότι οι πλειοψηφία της ορολογίας του χορού αποτελείται από γαλλικές λέξεις. Όλοι οι ρόλοι

ερμηνεύονταν από άνδρες χορευτές, οι οποίοι μεταμφιέζονταν σε γυναίκες για την ενσάρκωση των

γυναικείων ρόλων. Μετά το 1708 το μπαλέτο έγινε προσιτό και στο ευρύτερο κοινό με παραστάσεις

που δίνονταν σε θέατρα από άντρες και γυναίκες χορευτές.Η «απελευθέρωση» του μπαλέτου από την

Αυλή σηματοδότησε ριζικές αλλαγές στον χορό. Καθιερώθηκαν οι πέντε κλασσικές θέσεις των

πελμάτων, που θέτουν τα θεμέλια για την στάση του σώματος και τις κινήσεις του χορευτή και οι

χορευτικές στολές οι οποίες μέχρι τότε ήταν υπερφορτωμένες με διακοσμήσεις, μακριές φούστες και

ψηλοτάκουνα παπούτσια, σχεδιάστηκαν από την αρχή έτσι ώστε να επιτρέπουν μεγαλύτερη ελευθερία

κινήσεων.Οι άντρες άρχισαν να φορούν κολάν, ενώ οι γυναίκες φορούσαν φούστες με μήκος κάτω από

το γόνατο και κολάν. Τα ψηλοτάκουνα παπούτσια αντικαταστάθηκαν από παπούτσια χωρίς τακούνι, 51

που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως τα πρώτα παπούτσια «μπαλαρίνες». Τον 18ο αιώνα τέθηκαν

για πρώτη φορά οι βασικές αρχές του ballet d'action, από τον Jean Georges Noverre. Έτσι οι

παραστάσεις άρχισαν να θυμίζουν θεατρικά έργα, με τους χορευτές να ερμηνεύουν ρόλους

παρουσιάζοντας μία ιστορία (συνήθως από την μυθολογία), με μουσική συνοδεία και σκηνικά.

Ακολούθησε η «Ρομαντική περίοδος» του μπαλέτου, κατά την οποία διέπρεψαν κυρίως γυναίκες

χορεύτριες (prima ballerina), ενώ οι άντρες αναλάμβαναν «βοηθητικό» ρόλο. Τα μυθολογικά θέματα

αντικαταστάθηκαν από ιστορίες αγάπης και παραμύθια, ενώ οι χορευτές άρχισαν να χορεύουν για

πρώτη φορά sur les pointes (στις μύτες). Εκείνη την περίοδο εμφανίστηκαν και οι πρώτες tutu (κοντές

φούστες από τούλι) που ελευθέρωναν ολόκληρα τα πόδια.Μετά το 1850 το μπαλέτο άρχισε να φθίνει με

τα κοστούμια και τις χορογραφίες να έχουν γίνει στερεότυπα και αδιάφορα.Η αναγέννηση του

μπαλέτου ξεκίνησε στην Ρωσία 25 χρόνια αργότερα με την παραγωγή αθάνατων θεατρικών

παραστάσεων, όπως «Η Λίμνη των Κύκνων» και «ο Καρυοθραύστης» και την εμφάνιση καινούριων

ταλέντων. Σύντομα, το μπαλέτο εξαπλώθηκε στην Αγγλία και στην Αμερική και σε άλλες χώρες, όπου

εξελίχθηκε περαιτέρω, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν οι 8 γνωστές σχολές ή μέθοδοι τεχνικής του

μπαλέτου.

52

Εκφυλισμός-Τραυματισμοί

Αναμφισβήτητα ο αθλητισμός, ως θεσμός αποβλέπει σε ανώτερους σκοπούς αγωγής και παιδείας και

αποτελεί έναν τρόπο έκφρασης της ανθρώπινης σωματικής και πνευματικής ομορφιάς. Οι αρχαίοι

Έλληνες είχαν συλλάβει ακέραια το νόημά του και είχαν σαν αρχή στην καθημερινή τους ζωή το

περίφημο "Νους υγιής εν σώματι υγιή", το οποίο πετύχαιναν μέσα από τον αθλητισμό. Ακόμη και

σήμερα ο αθλητισμός γοητεύει ένα πλήθος ανθρώπων και αποτελεί αγαπητό θέαμα. Όμως, αρκετές

φορές γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από πολλούς, τόσο από οικονομική σκοπιά, όσο και πολιτική.

Δεν έχει την παλιά του αίγλη, έχει εμπορικοποιηθεί, όπως και άλλες αξίες της ζωής, πράγμα που

αποδεικνύει το υλιστικό πνεύμα της εποχής μας, τη βαθιά κρίση που αθόρυβα διαβρώνει την κοινωνία

μας.

Ο αθλητισμός είναι η συστηματική σωματική καλλιέργεια και δράση με συγκεκριμένο τρόπο, ειδική

μεθοδολογία και παιδαγωγική με σκοπό την ύψιστη σωματική απόδοση, ως επίδοση σε αθλητικούς

αγώνες, στο αθλητικό και κοινωνικό γίγνεσθαι [1] . Παράλληλα ο αθλητισμός είναι ένας κοινωνικός

θεσμός ο οποίος αντικατοπτρίζει τη δεδομένη κοινωνία και τον πολιτισμό της. Για παράδειγμα στην

Αρχαία Ελλάδα, ο αθλητισμός στην Αθήνα θεωρούταν κοινωνικό και πολιτισμικό αγαθό και είχε

παιδαγωγικό χαρακτήρα, ενώ αντίθετα στην Σπάρτη ο αθλητισμός χρησιμοποιούταν για την

στρατιωτική εκπαίδευση. Ωστόσο σημαντική είναι η στρωματική διάσταση του αθλητισμού στο

πέρασμα του χρόνου. Η γενική τάση ήταν ιδίως τον 18ο και 19ο αιώνα τα κατώτερα κοινωνικά

στρώματα να ασχολούνται με τα «λαϊκά παιχνίδια» όπως το ποδόσφαιρο, ενώ τα ανώτερα κοινωνικά

στρώματα με τα «ευγενή αθλήματα» όπως ήταν η ιππασία και η ξιφασκία.

πρωταθλητισμός: επιδίωξη, προσπάθεια να εξελιχθεί ένας αθλητής σε πρωταθλητή, με κάθε μέσο (π.χ.

χρήση αναβολικών.)

Παρά την παγκόσμια αποδοχή των στοιχείων που συνιστούν το αθλητικό ιδεώδες, εκδηλώνονται

φαινόμενα εκφυλισμού, τα οποία ανάγονται στο γενικότερο αλλοτριωτικό χαρακτήρα της εποχής μας.

Ο σύγχρονος αθλητισμός δεν εκφράζει το Ολυμπιακό πνεύμα, εξαιτίας της:

Εμπορευματοποίησης, επαγγελματισμού: Μετατράπηκε σε εμπόρευμα, που υπόκειται στο νόμο "της

προσφοράς και της ζήτησης". Αυτό φαίνεται σ' όλα τα επίπεδα. Οι αθλητές δε συναγωνίζονται, δεν

αγωνίζονται για τον αγώνα, το στεφάνι, το μετάλλιο, αλλά για τα χρήματα. Σκοπός τους είναι η

απόκτηση χρημάτων, η ικανοποίηση προσωπικών τους φιλοδοξιών και η αύξηση της διασημότητάς

τους. Φτάνουν να εμπορεύονται τον εαυτό τους, να μετατρέπονται σ' αντικείμενα αγοραπωλησίας με

τον πιο στυγνό τρόπο. Επικρατεί αθέμιτος ανταγωνισμός για πρωταθλητισμό με εξαγορές αθλητών ή

αγοραπωλησίες συλλόγων. Γίνονται δωροδοκίες αθλητών, ομάδων, διαιτητών για προκατασκευασμένα

αποτελέσματα.

Αυτό που ενδιαφέρει είναι η νίκη με θεμιτά και αθέμιτα μέσα - που θα φέρει το κέρδος. Γι' αυτό οι

αθλητές εφαρμόζουν το "ντοπάρισμα", χρησιμοποιούν αναβολικές ουσίες, που διεγείρουν τον 53

οργανισμό, δημιουργούν πλασματικές επιδόσεις, εξαφανίζουν την άμιλλα, πράγμα που καταρρακώνει

την έννοια της αξιοπρέπειας του αθλητή και του φιλάθλου.

Ο αθλητικός τύπος καλλιεργεί την χυδαιολογία, το φανατισμό, τη βία. Κατασκευάζει αθλητές -βεντέτες,

ινδάλματα λαϊκής κατανάλωσης, αλλά αμφίβολης ποιότητας και ταυτίζει τον αθλητισμό με τον

πρωταθλητισμό. Ανοίγει καθημερινά πόλεμο δηλώσεων και γίνεται πεδίο ανταλλαγής βωμολοχιών.

Κατασκευάζει αθλητές - είδωλα, που γίνονται οι ζωντανοί ήρωες των νέων. Αυτό δημιουργεί οπαδούς

χούλιγκανς, που συχνά προκαλούν επεισόδια στους αγώνες και κυριαρχεί το μίσος, η εχθρότητα

ανάμεσα στους φιλάθλους. Μετατρέπεται ο φίλαθλος σε φανατισμένο οπαδό και το άθλημα σε θέαμα,

στο οποίο δεν επιβραβεύεται η καταβολή της προσπάθειας και η συμμετοχή, αλλά μόνο οι πρώτοι και οι

νικητές.

Επομένως ο αθλητισμός σήμερα δεν εκφράζει το αθλητικό ιδεώδες "καλός και αγαθός", δε δίνει στους

νέους σωστά πρότυπα, αλλά διαφθείρει συνειδήσεις, οδηγεί στην ηθική αποχαλίνωση εκτροχιάζοντας

τη συνείδησή τους. Εκμεταλλεύεται την ανάγκη ταύτισης τους με κοινά αποδεκτά πρόσωπα, που τους

κατασκευάζει μέσω του τύπου.

Επίσης το ολυμπιακό ιδεώδες εκφυλίστηκε σήμερα. Παλιότερα, οι ολυμπιακοί αγώνες συντελούσαν

στον παραμερισμό των διαφορών, στην ανάπτυξη κοινής εθνικής συνείδησης, στην κήρυξη ανακωχής.

σήμερα η ολυμπιακή ιδέα βιάζεται και εκφυλίζεται. Επειδή για την ανάληψη των ολυμπιακών αγώνων

χρειάζεται κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή, οι αγώνες αναλαμβάνονται από χώρες οικονομικά

ανθηρές, οι οποίες τους μονοπωλούν, υπηρετώντας μέσα απ' αυτούς τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις

τους. Αντί να αμβλύνουν τις διαφορές των λαών, τις οξύνουν.

Πέρα από τα φαινόμενα εκφυλισμού ο αθλητισμός καθίσταται υπαίτιος και για άλλης φύσεως

προβλήματα. Για παράδειγμα, η υποβολή των αθλητών σε εξαντλητικές πολύωρες προπονήσεις στο

γυμναστήριο ή στο γήπεδο φέρει ως αποτέλεσμα την απομόνωση των αθλητών, δηλαδή τη σταδιακή

απομάκρυνσή τους από από τα συγγενικά ή φιλικά πρόσωπα. Εφόσον εξασκούνται σκληρά και

αναγκάζονται να μετακινούνται συχνά εντός ή και εκτος των συνόρων της πατρίδας τους για να

παρευρεθούν στα μιτινγκ και στους διαγωνισμούς, δυσκολεύονται αν όχι αδυνατούν να διατηρήσουν

υγιείς σχέσεις. Αυτός ο τρόπος ζωής εκτός από καταπιεστικός και αγχωτικός, εμποδίζει πολλές φορές

τους αθλητές να "χαρούν" τη ζωή τους και τις μικρες αλλά μοναδικές απολαύσεις που τους δίνονται

καθώς αφιερώνονται εξ' ολοκλήρου σε αυτόν. Το σοβαρότερο μειονέκτημα που παρουσιάζει, κατά

κοινή ομολογία, αποτελούν οι τραυματισμοί. Ορισμένοι από αυτούς ευθύνονται για την πρόκληση

μόνιμης σωματικής βλάβης ενώ άλλοι τους αφήνουν απλά για κάποιο χρονικό διάστημα εκτός

αγωνιστικής.

Αναβολικά

54

Οι αθλητές χρησιμοποιούν τα αναβολικά ανδρογόνα στεροειδή για να βελτιώσουν την αθλητική τους

επίδοση και συγκεκριμένα για να:

Αυξήσουν το μέγεθος, και την ισχύ των μυών τους.

Μπορούν να προπονούνται σκληρότερα και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, δηλαδή να

αυξήσουν την αντοχή τους και να μειώσουν την προκαλούμενη κόπωση.

Αυξήσουν την επιθετικότητα και την ανταγωνιστικότητα τους.

Προκαλέσουν ήπιου βαθμού ευφορία.

Παρενέργειες Αναβολικών:

Στους άνδρες: Ακμή, αυξημένη επιθετικότητα και σεξουαλική διάθεση. Χρήση για μεγάλο διάστημα

μπορεί να προκαλέσει στειρότητα και ανικανότητα, αναστολή της σπερματογένεσης, συρρίκνωση και

σκλήρυνση των όρχεων, νεφρική βλάβη, γυναικομαστία, αλωπεκία, υπερτροφία προστάτη, μειωμένη

παραγωγή ενδογενούς τεστοστερόνης και γοναδοτροπινών.

Στις γυναίκες: Ακμή, ανάπτυξη ανδρικών χαρακτηριστικών, μεταξύ αυτών τριχοφυΐα στο πρόσωπο και

στο σώμα, βάθυνση του τόνου της φωνής, διαταραχές εμμήνου ρύσεως (περιόδου), αυξημένη

επιθετικότητα και σεξουαλική διάθεση, υπερτροφία κλειτορίδας, συρρίκνωση του στήθους, αλωπεκία

ανδρικού τύπου, πολύ αυξημένα επίπεδα τεστοστερόνης, μειωμένα επίπεδα ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης.

Στους εφήβους: Σοβαρή ακμή στο πρόσωπο και στο σώμα, ανδρογενής σωματοκατασκευή στις

κοπέλες, αναστολή της σωματικής ανάπτυξης εξαιτίας της πρώιμης σύγκλισης των επιφύσεων των

οστών*.

55

Οφέλη της άσκησης

Σκοπός μας είναι να ανακαλύψουμε και να καταλάβουμε πόσο σημαντική και απαραίτητη είναι η

άσκηση στην ζωή του ανθρώπου ανεξαρτήτου ηλικίας, Ύστερα από έρευνες λοιπόν βρήκαμε

πληροφορίες για το πόσο ωφέλιμο είναι να γυμναζόμαστε-ασκούμαστε. Παρακάτω θα παρατηρήσουμε

σε τι και με ποιον τρόπο η άσκηση μας ωφελεί σωματικά αλλά και ψυχικά.

MYEΣ

Η άσκηση αναπτύσσει την μυϊκή δύναμη. Προλαμβάνει τους τραυματισμούς. Αυξάνει τον αριθμό των

μιτοχονδρίων. Τα ένζυμα λειτουργούν αποτελεσματικότερα.

ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ

Η άσκηση προσφέρει πολλά στην ψυχική υγεία. Επίσης βελτιώνει το συντονισμό και βοηθάει στην

ικανότητα συγκέντρωσης.

ΚΑΡΔΙΑ

Ο μυς της καρδιάς μεγαλώνει σε μέγεθος και δύναμη μετά από την άσκηση. Αυτό βοηθάει την καρδιά

έτσι ώστε να στέλνει με περισσότερη δύναμη μεγαλύτερη ποσότητα αίματος σε κάθε καρδιακό παλμό.

Επίσης με την άσκηση η καρδιά δυναμώνει και μειώνεται η αρτηριακή πίεση.

ΟΣΤΑ

Με την άσκηση η δύναμη και η πυκνότητα των οστών βελτιώνονται. Τα γερά οστά έχουν λιγότερες

πιθανότητεςνα υποστούν κατάγματα σε μεγαλύτερη ηλικία.

ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ

Η άσκηση βελτιώνει την κινητικότητα και την σταθερότητα τους.

ΠΝΕΥΜΟΝΕΣ

Το αναπνευστικό σύστημα ωφελείται από την άσκηση η οποία προσαρμόζει το σώμα μας ώστε να το

χρησιμοποιεί αποτελεσματικότερα. Οι πνεύμονες αναπνέουν πιο αργά και χρησιμοποιούν μεγαλύτερο

μέρος τους.

Φυσική άσκηση

Η επίδραση της φυσικής άσκησης στην υγεία ήταν γνωστή σε όλες τις περιόδους της ανθρώπινης

ιστορίας. Όσο, βέβαια, οι άνθρωποι ζούσαν και εργάζονταν στην ύπαιθρο, ως κυνηγοί, γεωργοί ή

πολεμιστές, η άσκηση του σώματος ήταν δεδομένη, λόγω της φύσης της ενασχόλησής τους. Ως

ξεχωριστή και αναγκαία δραστηριότητα η άσκηση προέκυψε με τον εκπολιτισμό και την αστικοποίηση,

που περιόρισαν την καθημερινή σωματική δραστηριότητα.

Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι η φυσική άσκηση, ως γυμναστική ή αθλητισμός, αναδεικνύεται σε

σημαντική δραστηριότητα σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς, έστω κι αν αποτελούσε κατά κανόνα

56

αποκλειστικά ανδρική υπόθεση. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις, όπως στην αρχαία Ελλάδα και

αργότερα στη Ρώμη, οι άνδρες της ιθύνουσας τάξης ξόδευαν για τη σωματική άσκηση περισσότερες

ώρες απ’ ό,τι για οποιαδήποτε άλλη καθημερινή τους ενασχόληση. Ο Πλούταρχος στο Περί παίδων

αγωγής είναι ιδιαίτερα σαφής όταν δηλώνει «περί μεν την του σώματος επιμέλειαν διττάς εύρον

επιστήμας οι άνθρωποι, την Ιατρικήν και την Γυμναστικήν, ων η μεν την υγείαν η δε την ευεξίαν

εντίθεσι».

τα τελευταία χρόνια, η άνοδος του βιοτικού επιπέδου και η εξασφάλιση περισσότερου ελεύθερου

χρόνου κυρίως στις αναπτυγμένες κοινωνίες, καθώς και η στροφή προς την πρόληψη της σύγχρονης

νοσηρότητας η οποία οφείλεται μεταξύ άλλων και στην καθιστική ζωή, έδωσαν και πάλι στη φυσική

άσκηση πρωτεύουσα σημασία. Ως φυσική άσκηση συνήθως ορίζεται η σωματική κίνηση που παράγεται

από τους σκελετικούς μύες με την κατανάλωση ενέργειας και που επιδρά θετικά στην υγεία. Η

γυμναστική, εξάλλου, αποτελεί τύπο φυσικής άσκησης, με σχεδιασμένες, οργανωμένες και

επαναλαμβανόμενες σωματικές κινήσεις, για τη βελτίωση ή διατήρηση μιας ή περισσοτέρων

συνιστωσών της σωματικής ευεξίας.

Η Φυσική Αγωγή, ως έννοια και πρακτική, περιλαμβάνει όλες τις μορφές και τα είδη άσκησης του

σώματος με στόχο την ισόρροπη ψυχοσωματική ανάπτυξη του ατόμου. Έχειυποστηριχτεί ότι ο όρος

Φυσική Αγωγή, που καθιερώθηκε με βάση τις θέσεις και αντιλήψεις του Ρουσσώ για την εκπαίδευση

των νέων, δεν καθορίζει με σαφήνεια τη φύση, την ιδιομορφία και τα όρια ενός χώρου που τείνει να

καλύψει κάθε μορφή φυσικής δραστηριότητας που χρησιμοποιεί, ως μέσον, την ανθρώπινη κίνηση. Για

το λόγο αυτό έχουν προταθεί για την αντικατάσταση ή συμπλήρωσή τού αντίστοιχα, οι όροι

Κινησιολογία, Αθλητική Επιστήμη, Επιστήμη της Αθλητικής Κίνησης κ.ά.

Ο όρος φυσική Αγωγή είναι σχετικά νέος, εναρμονιζόμενος με τη διεθνή ορολογία (Physical

Education), ενώ ο όρος Γυμναστική, που χρησιμοποιήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα στον ελληνικό

και ευρύτερο χώρο, είναι πολύ παλιός και ανάγεται στην κλασική αρχαιότητα. Στην αρχαιοελληνική

του εκδοχή σήμαινε το σύνολο των ανθρώπινων κινητικών δραστηριοτήτων, σωματικές ασκήσεις και

αθλήματα, ως μέσων «σφαιρικής» παιδευτικής αγωγής. Ο περιορισμός, όμως, της σημασίας του σε ένα

σύνολο ασκήσεων χάριν της ορθοσωμίας, της σωματικής δύναμης και της υγείας με την εισαγωγή των

διαφόρων συστημάτων στα νεότερα χρόνια, οδήγησε στην αντικατάστασή του.

57

Γυμναστική και ψυχική υγεία

Η γυμναστική, πέρα από τα αμέτρητα οφέλη που προσφέρει στην σωματική μας υγεία, προσφέρει και

πολλαπλά οφέλη στην ψυχική υγεία μας. Πλέον έχει αποδειχτεί επιστημονικά πως η συστηματική

σωματική άσκηση μας προσφέρει πολύ περισσότερα από ένα καλλίγραμμο και ωραίο σώμα.

Η γυμναστική όχι μόνο βελτιώνει την διάθεση, αλλά χρησιμοποιείται πλέον επίσημα ως μέθοδος

καταπολέμησης της κατάθλιψης. Αυτό, φανερώνει πόσο σημαντική είναι η σωματική άσκηση για την

ψυχική μας υγεία.

Πώς βοηθάει η γυμναστική στην καταπολέμηση της κατάθλιψης;

Η γυμναστική προκαλεί την έκκριση ενδορφινών, των ορμονών που ευθύνονται για την ανεβασμένη

διάθεσή μας και μας κάνουν να νιώθουμε χαρούμενοι. Και δεν είναι μόνο αυτό! Η συστηματική

άσκηση βοηθάει στην ρύθμιση των νευροδιαβιβαστών του εγκεφάλου οι οποίοι ελέγχουν τη διάθεσή

μας. Ακόμα, η γυμναστική μειώνει τα επίπεδα της ορμόνης κορτιζόλης στον οργανισμό μας, η οποία

ευθύνεται για το αίσθημα του άγχους. Επομένως, μέσα από τη γυμναστική, επέρχεται μείωση

αρνητικών συναισθημάτων όπως είναι το άγχος, ο θυμός και η στεναχώρια και αισθανόμαστε

καλύτερα, πιο χαλαροί και πιο χαρούμενοι!

● Η ενασχόληση με τη γυμναστική μας βοηθάει να κάνουμε νέες γνωριμίες και να κοινωνικοποιηθούμε.

Με αυτόν τον τρόπο δεν νιώθουμε απομόνωση. Συχνά, όσοι πάσχουν από κατάθλιψη απομακρύνονται

από φίλους και συγγενείς. Αυτή η απομόνωση όμως χειροτερεύει την κατάθλιψη καθώς τα άτομα

νιώθουν μοναξιά. Η γυμναστική μπορεί να μην είναι εγγυημένα ο τρόπος για να κάνουμε νέες

γνωριμίες, όμως προσφέρει αρκετές ευκαιρίες για κοινωνικοποίηση. Ακόμα και ένα απλό νεύμα ή

χαμόγελο από κάποιον που επίσης ασκείται στον ίδιο χώρο, μπορεί να βοηθήσει!

58

● Η σωματική άσκηση βελτιώνει την εικόνα του σώματός μας και αυτό ανεβάζει κατακόρυφα την

αυτοπεποίησή μας και έτσι νιώθουμε καλύτερα για τον εαυτό μας. Ένα από τα πιο συχνά συμπτώματα

της κατάθλιψης είναι η χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση. Πολλές φορές τα άτομα που περνούν

κατάθλιψη αισθάνονται άσχημα για τον εαυτό τους. Με τη γυμναστική, βελτιώνεται η εξωτερική

εμφάνιση και έτσι αλλάζει η άσχημη εικόνα που μπορεί να έχουμε για τον εαυτό μας. Η σωματική

άσκηση, μέσα από τη βελτίωση του σώματος, βοηθάει να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και να

αποκτήσουμε ξανά αυτοπεποίθηση.

● Με τη γυμναστική, θέτουμε στόχους που αφορούν τις επιδόσεις μας. Έτσι, υπάρχει ένα καινούριο

νόημα στη ζωή μας και νέοι στόχοι που θέλουμε να πετύχουμε. Η σωματική άσκηση συχνά οδηγεί σε

αίσθημα ικανοποίησης κάθε φορά που καταφέρνουμε να ολοκληρώσουμε με επιτυχία την προπόνησή

μας. Το να πετυχαίνουμε καινούριους μικρούς στόχους κάθε φορά, αποτελεί έναν εξαιρετικό τρόπο να

ανεβάσουμε την αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθησή μας και να νιώσουμε πως μπορούμε να

καταφέρουμε πράγματα στη ζωή μας.

Η άσκηση είναι φάρμακο.

Η σωστή και συστηματική σωματική άσκηση μπορεί να αποφέρει τεράστια οφέλη για την υγεία αλλά

και τον άνθρωπο σαν ολότητα. Οι θεραπευτικές εφαρμογές της άσκησης είναι πλέον ευρέος γνωστές

και πολύτιμο εργαλείο στην υπηρεσία της ιατρικής κοινότητας.Η συνταγογραφία ενός εξειδικευμένου

προγράμματος για σωματική άσκηση που θα επιφέρει θετικό αποτέλεσμα με ασφάλεια στον ασκούμενο

καθώς και η εφαρμογή, εκπαίδευση και αναπροσαρμογή του στον ασκούμενο είναι το έργο ενός

εξειδικευμένου γυμναστή - εργοφυσιολόγου. Τα αποτελέσματα της άσκησης γι'αυτούς που έχουν την

θέληση, την επιμονή και την υπομονή σε συνδυασμό με τη σωστή καθοδήγηση είναι θεαματικά είτε

59

πρόκειται για υγιή άτομα που θέλουν να βελτιώσουν την φυσική τους κατάσταση και την εικόνα τους,

είτε για άτομα που πρέπει να γυμναστούν για λόγους υγείας,

Πρόγραμμα άσκησης για ηλικίες 20-25 ετών. Διατήρηση φυσικής κατάστασης.

Ο καρδιακός ρυθμός σας πρέπει να βρίσκεται ανάμεσα στο 50-60% του μέγιστου, δηλαδή 99-118

παλμούς και το ακολουθητέο πρόγραμμα πρέπει να είναι το παρακάτω:

60

Βιβλιογραφία

http://utopia.duth.gr

http://panacea.med.uoa.gr/topic.aspx?id=81

http://www.fa3.gr/arthra/41-anaskopisi-fa-stin-ekpedefsi.htm

http://5tinimera.wordpress.com/2010/12/02/%CE%B3%CF%85%CE%BC%CE%BD%CE%B1%CF

%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%88%CF%85%CF

%87%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1/

http://www.ergofit.gr

http://www.sportlife.com.gr

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B8%CE%BB%CE%B7%CF%84%CE%B9%CF%83%CE

%BC%CF%8C%CF%82

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%B1%CE

%BA%CE%BF%CE%AF_%CE%B1%CE%B3%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CF%82_%CF

%83%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CF%8C%CF

%84%CE%B7%CF%84%CE%B1

http://hellonet.teithe.gr/GR/aboutgreece/more/olympic_games_gr.htm

http://www.servitoros.gr/education/view.php/50/946/

http://5dim-pyrgou.ilei.sch.gr/paideia5.html

[[http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE

%B1%CE%BA%CE%AC_%CE%B1%CE%B8%CE%BB%CE%AE%CE% ]]

BC%CE%B1%CF%84%CE%B1

61

ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ (Για σας παιδιά) εκδόσεις (αυλός) τόμος (10) σελίδες (3675-3676)

http://2gym-pefkis.att.sch.gr/student_pages/latin%20xoroi/DIAFORA%20EIDH%20XORWN.htm

http://www.pro-dance.gr/dances/ethnic-flamenco-capoeira-samba-reggaeton-lambada

http://www.pro-dance.gr/dances/ballet-modern-contemporary-jazz-tap-irish/ballet-dance/history-of-the-

ballet

λεξικό Ελληνικών Χορών

http://www.χορος με δρεπάνι της Κύπρου

www.paradosiakoi horoi.gr

62

Παραρτήματα

63

Ερευνητική Εργασία Α’ Λυκείου

ΕρωτηματολόγιοΕπιλέξτε ή συμπληρώστε την απάντηση ή τις απαντήσεις που σας ταιριάζουν:

1. Φύλο: αγόρι □ κορίτσι □

2. Ηλικία:

3. Πόσες φορές ασκείστε κάθε εβδομάδα;

α) καθόλου β) 1-2 φορές γ) 3-5 φορές δ) (σχεδόν) καθημερινά

4) Τι είδους άσκηση επιλέγετε συνήθως;

α) περπάτημα ή τρέξιμο β) ομαδικά αθλήματα (μπάσκετ, βόλεϊ, ποδόσφαιρο κ.ά)

γ) ατομικά αθλήματα (στίβος, ρυθμική, ποδηλασία κ.ά.) δ) χορός ε) γυμναστήριο

στ) πολεμικές τέχνες (καράτε, τάε κβο ντο, kick boxing) ζ) κάτι άλλο; τι; ............

5) Ο/οι κυριότερος/οι λόγος/οι για τους οποίους γυμνάζεστε είναι για:

α) λόγοι υγείας/φυσική κατάσταση β) αδυνάτισμα

γ) διασκέδαση/χαλάρωση δ) πρωταθλητισμός

ε) κάτι άλλο; τι ; .......................

6) Είστε ικανοποιημένοι από τις αθλητικές εγκαταστάσεις του σχολείου σας

ή/και της ευρύτερης περιοχής;

α) όχι β) ελάχιστα γ) ναι δ) αρκετά

7) Εάν δεν ασκείστε όσο θα θέλατε, για ποιους λόγους συμβαίνει αυτό;

α) μελέτη/εργασία/ οικογενειακές υποχρεώσεις

β) άλλα ενδιαφέροντα (Η/Υ, τηλεόραση, μουσική)

γ) έλλειψη/ ανεπάρκεια αθλητικών εγκαταστάσεων/ υποδομών

64

65

ΕΡΩΤΗΣΗ 4 ΑΓΟΡΙΑ (ΓΥΜΝΑΣΙΟ)

1

2

3

4

5

6

7

ΕΡΩΤΗΣΗ 4 ΚΟΡΙΤΣΙΑ (ΓΥΜΝΑΣΙΟ)

1234567

ΕΡΩΤΗΣΗ 4 ΑΓΟΡΙΑ (ΛΥΚΕΙΟ)

1234567

ΕΡΩΤΗΣΗ 4 ΚΟΡΙΤΣΙΑ (ΛΥΚΕΙΟ)

1234567

ΕΡΩΤΗΣΗ 4 ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ

1234567

ΕΡΩΤΗΣΗ 4 ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΕΣ

1234567

66

ΕΡΩΤΗΣΗ 5 ΑΓΟΡΙΑ (ΓΥΜΝΑΣΙΟ)

12345

ΕΡΩΤΗΣΗ 5 ΚΟΡΙΤΣΙΑ (ΓΥΜΝΑΣΙΟ)

12345

ΕΡΩΤΗΣΗ 5 ΑΓΟΡΙΑ (ΛΥΚΕΙΟ)

12345

ΕΡΩΤΗΣΗ 5 ΚΟΡΙΤΣΙΑ (ΛΥΚΕΙΟ)

12345

ΕΡΩΤΗΣΗ 5 ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ

12345

ΕΡΩΤΗΣΗ 5 ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΕΣ

12345

67

ΕΡΩΤΗΣΗ 6 ΑΓΟΡΙΑ (ΓΥΜΝΑΣΙΟ)

1234

ΕΡΩΤΗΣΗ 6 ΚΟΡΙΤΣΙΑ (ΓΥΜΝΑΣΙΟ)

1234

ΕΡΩΤΗΣΗ 6 ΑΓΟΡΙΑ (ΛΥΚΕΙΟ)

1234

ΕΡΩΤΗΣΗ 6 ΚΟΡΙΤΣΙΑ (ΛΥΚΕΙΟ)

1234

ΕΡΩΤΗΣΗ 6 ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ

1234

ΕΡΩΤΗΣΗ 6 ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΕΣ

1234

68

ΕΡΩΤΗΣΗ 7 ΑΓΟΡΙΑ (ΓΥΜΝΑΣΙΟ )

12345

ΕΡΩΤΗΣΗ 7 ΚΟΡΙΤΣΙΑ (ΓΥΜΝΑΣΙΟ)

ΑΠΑΝΤΗΣΗ αΑΠΑΝΤΗΣΗ βΑΠΑΝΤΗΣΗ γΑΠΑΝΤΗΣΗ δΑΠΑΝΤΗΣΗ ε

ΕΡΩΤΗΣΗ 7 ΑΓΟΡΙΑ ΛΥΚΕΙΟ)

12345

ΕΡΩΤΗΣΗ 7 ΚΟΡΙΤΣΙΑ (ΛΥΚΕΙΟ)

12345

ΕΡΩΤΗΣΗ 7 ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

12345

ΕΡΩΤΗΣΗ 7 ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΕΣ

12345

69