1

2

3

Van de voorzitter 4

Van het bestuur 7

Van de havencommissarissen 9

Clubdagen 11

Reisverslag: Met de Argus naar Noorwegen deel 5 12

Uit de oude doos …. 15

Varen doe je samen 18

Kidspagina 19

Plantenregister door Sia Rutjes 21

Activiteitenkalender 2012 22

Vechten tegen windmolens 22

Reisverslag: Vaarvakantie Frankrijk deel 2 24

Zuipschuiten sluitingstocht 30

Wie zijn wij 31

Kombuiskeuken 33

Kraamkamer Wsv De Gouden Ham 34

De 10 leukste ………….. 36

Colofon 38

4

We hadden van onze voorzitter nog het slotstuk tegoed van zijn verhaal over de

lange reis die hij en zijn vrouw hebben gemaakt naar Frankrijk. Daarnaast

natuurlijk zijn beschouwingen over het hedendaagse gebeuren in de haven.

Afgelopen zomer was ik in de gelukkige omstandigheid wat langer in het zomerseizoen

op het water te mogen vertoeven.

Samen met mijn vrouw Ria heb ik rondgezworven over de Franse wateren. In grote lijnen

zijn we de Maas afgevaren vervolgens via de Volkeraksluizen, Rijn-Schelde-kanaal naar

Antwerpen, vervolgens naar Gent, via de Leie naar Kortrijk en bij Warneton de grens met

Frankrijk gepasseerd vervolgens via het Canal du Nord, L’Oise de Seine op, dwars door

Parijs, daarna weer de Haut Seine gevolgd richting de Loire en via het Canal de Loire

naar de Saone, Canal de Vosges, Canal l’Est en vervolgens via de Maas dwars door België

weer terug via de Hollandse Maas.

In totaal hebben we 414 sluizen gehad, 2166 km gevaren, 273,3 motoruren gedraaid en

819 liter dieselolie verbruikt.

Onderweg kwamen we Henk en Anne-Marie Wolters tegen, waar we een tijdje mee

hebben opgetrokken, omdat we dezelfde route voor ogen hadden.

Het weer was voor Franse begrippen ook minder dan men in deze tijd (mei t/m juli)

gewend is. De temperatuur lag gemiddeld zo rond de 23 graden, met uitschieters naar af

en toe boven de 30 graden, maar er waren ook een paar dagen (half juli!) bij dat we

zelfs de kachel moesten laten branden.

Al met al hebben we een prachtige tocht gehad, met verschillende landschappen, van

grote vlaktes met graanvelden tot bosrijke omgeving, later overgaand in heuvelachtig

gebied en even later weer langs de Franse en Belgische Ardennen.

5

Onlangs heeft Fons, onze havenmeester, te kennen gegeven dat hij wat meer van zijn

vrije tijd, samen met Marianne wil gaan genieten en daarom heeft besloten om na 5 jaar

met veel plezier het havenmeesterschap te hebben vervuld, te willen stoppen. Fons blijft

wel lid van onze vereniging en zijn bootje

blijft ook in onze haven liggen, zodat we

Fons natuurlijk nog wel regelmatig op de

haven zullen zien.

Hoewel wij dit besluit natuurlijk

betreuren, respecteren we wel zijn

beslissing en zijn we op zoek gegaan naar

een vervanging.

We hebben vervolgens met Adri

overlegd of hij misschien het

havenmeesterschap zou

kunnen combineren met het

kantinebeheer, temeer daar Anja als

rechterhand van Adri bij kan springen,

tijdens het hoogseizoen. Adri bleek

hiervoor wel te porren en zodoende

hebben we vanaf 1 januari a.s. een nieuwe

havenmeester in de persoon van Adri.

Met Fons is afgesproken dat tijdens de nieuwjaarsreceptie op zondag 6 januari 2013,

leden de gelegenheid krijgen afscheid te nemen van Fons als havenmeester.

Het winterseizoen staat weer voor de deur, waarbij iedereen zijn boot weer winterklaar

zal maken.

Let er vooral op dat er geen antivries op het terrein of in het water wordt gemorst en let

erop dat wanneer je de onderkant van je boot wil schuren, je een schuurmachine met

opvangzak moet gebruiken en bij afkrabben een

voorziening(plastic) moet treffen ter voorkoming dat er

afvalstoffen op de bodem terecht komen. De

milieudiensten van Rijkswaterstaat en de gemeente West

Maas en Waal hebben aangekondigd hierop toe te zien. De

eventuele gevolgen voor het niet voldoen aan de eisen

zullen op de veroorzaker worden verhaald.

Ik wens u allen een heel fijn winterseizoen met gezellige feestdagen en nu al een heel

goed begin van het nieuwe jaar 2013.

Leo van Beuningen,

Voorzitter.

6

7

Beste leden,

Het watersportseizoen had te maken

met een trage start van het zomerweer

of moeten we het een lange doorloop

van het winterweer noemen? Werd het

dan eindelijk in augustus mooi weer en

hebben we nog van een indian summer

kunnen genieten. Als ik dan zo aan het

schrijven ben, vraag ik me af: Wat is dat

eigenlijk voor iets en waar komt Indian

summer vandaan? Hebben wij of andere

landen hier ook een naam voor en ja dan

is het weer even googelen en je weet

het. In het Nederlands spreken we van

oudewijvenzomer naar het voorbeeld van

het Duitse Altweibersommer.

Oorspronkelijk komt het begrip uit de

Noordse of Germaanse mythologie

waarin noodlotsgodinnen wevend of

spinnend werden voorgesteld. Het

spinnen van deze lotsgodinnen beeldde

het spinnen van de menselijke

levensdraden uit. De term oudewijven

kan ook terug worden gevoerd op een

vrouwelijke watergeest met lange witte

haren. Later kreeg het betrekking op

oude breiende vrouwen en veldspinnen

die bij rustig nazomerweer lange draden

spinnen zo dat weten we ook weer.

Uiteindelijk hebben we toch nog mooi

een tijdje van het mooi opgeknapte

terras mogen genieten. Want het was

echt genieten op de nieuwe stoelen, de

grote parasol en niet te vergeten de

mensen die zorgen dat het er gewoon

netjes en gezellig uitziet en wij tijdig

van een natje of droogje worden

voorzien. Het was helemaal top en zelfs

het grote terras was enkele keren te

klein.

Er zijn dankzij de verschillende

commissies zoals activiteitencommissie

en zeilcommissie weer gezellige

activiteiten geweest Een leuke

openingstocht naar Heerewaarden waar

een interessante rondleiding was en we

in het museum weer wat uit de oudheid

hebben kunnen opsnuiven.

Dan was er ook een gezellige feestavond

met het haven weekend en op de zwarte

markt werd levendig gehandeld. De

donderdagavondcompetitie, de maascup

en de S.O.S tocht waren ook weer

drukbezochte activiteiten. Degene die

een motorboot hebben zou ik willen

uitnodigen om volgend jaar op te

stappen bij de zeilers zo kan je eens mee

maken hoe

het op zo’n

zeilboot

vergaat.

Het is echt

de moeite

waard om

mee te

doen. Ook

Ben van

Wamel is

8

er achter gekomen dat een helmhout iets

heel anders is dan een stuurwiel. Recht

varen wordt dan in een keer een stuk

moeilijker!

Dat we een populaire vereniging zijn

blijkt wel uit de wachtlijst die er de

laatste jaren is ontstaan. We hebben

momenteel mensen die al jaren zijn

ingeschreven maar nog steeds niet in

aanmerking komen voor een ligplaats.

Er is met name veel vraag naar

ligplaatsen van 6 t/m 8 meter en voor

deze categorie is de wachtlijst dan ook

het langst. We geven bij het inschrijven

wel altijd aan dat er wachttijden zijn

van wel meer dan 5 jaar maar

desondanks zijn er vele mensen die toch

op de wachtlijst geplaatst willen worden.

Wijzigingen zoals adres,telefoon, e-mail

etc. graag bijtijds doorgeven bij het

secretariaat info@wsvdegoudenham.nl

Met vriendelijke groet,

Theo Roelofs,

Secretaris van ons mooie clubje

9

BEVEILIGEN EEN NOODZAAK !

Hallo trotse botenbezitters.

Het winterlandschap krijgt zo langzaam weer zijn vorm en op de haven is het een volle

boel. Trailers met daarop een rijke lading, voor elk wat wils. Prettig toegankelijk en zo is

alles goed te bekijken. Afgelopen voorjaar werden we op de haven onaangenaam verrast

door een bericht over een gestolen boot. Alles leek best aardig voor elkaar, slot op de

trekboom, een extra om het chassis. Wie doet je wat zou je zeggen. Het dievengilde

dacht daar anders over en knutselde de beveiliging eraf en zocht een goed heen komen

met een waarde van € 60.000,- op de trekhaak.

Spullen op ons haven terrein hebben via de vereniging geen enkele bescherming van

welke verzekering dan ook. Dat is iets waar u allen notie van dient te nemen. Al snel kom

je dan bij de eigen verzekering uit die niet blij zal

kijken. Graag komen zij middels een expert kijken,

en doen achteraf verslag van het gebeurde.

Voor u als particulier zijn dit gebeurtenissen die

geen dagelijkse kost zijn. Het gaat vaak in een

prettig gesprek en met veel onschuldige vragen

gepaard en de expert heeft het stropje voor u klaar

hangen. Zonder de objectiviteit van de expert te

betwijfelen hebben zij een opdracht, en die luidt heel

simpel, probeer de schadelast voor de

verzekering zo laag mogelijk te krijgen. Een

slachtoffer op onze haven heeft in het zelfde

schuitje gezeten, en dat is niet comfortabel kan ik

u zeggen. Bij een dergelijk voorval is het niet onverstandig een schadebehandelaar te

hebben die als dagelijks werk deze kwesties aan de hand krijgt.

Voorkomen is beter dan genezen. Dat “mannetje” zal niet voor niets werken, maar zal

zijn geld zeker waard zijn, als u zonder kleerscheuren door de schade aangifte komt. Een

expert voelt al snel wanneer hij van u te horen krijgt hoe het precies zit, en dat is niet

altijd een voordeel. Als de hartslag is gezakt en alles weer op de pootjes terecht is

gekomen hebt u er wel iets van geleerd.

Wat welgemeende adviezen heb ik voor u, om te voorkomen dat u ook met de billen bij

elkaar zit af te wachten of de verzekering wel zal uitkeren.

Tip 1. Lees uw polis met name op punt beveiliging. Hierin staat aan welke eisen de sloten

moeten voldoen;

Tip 2. Sloten dienen van het juiste certificaat te zijn voorzien. Het gaat meestal om SCM

goedgekeurd;

Tip 3. Boven een bepaald verzekerd bedrag moet u dubbel beveiligen;

10

Tip 4. Zorg dat u de sleutels van de sloten goed markeert, een expert wil ze graag in

ontvangst nemen;

Tip 5. Heb de originele certificaten in huis en liefst een aankoopbon;

Tip 6. Maak een inventarislijst want achteraf gaat u zeker dingen missen die u niet hebt

opgegeven.

De lijst is lang genoeg, de rest is aan u. Neem de adviezen mee en laat u niet verrassen.

Met het bovenstaande in het achterhoofd zullen er hopelijk wat mensen in actie komen,

want er zijn trailers met een leuke totaalwaarde die niet zijn beveiligd.

Maak van ons haven terrein geen domein voor kwaadwillende derden, want als de loop is

gevonden ben je vaker de pineut.

De Havencommissarissen.

11

CLUBDAGEN 2012

(Voor wie het even vergeten was……………….

……………………………….. de clubdagen zijn de vroegere seniorendagen/vrije woensdagen)

Iedereen is weer van harte welkom op de volgende woensdagen. Start zoals altijd om

10.30 uur

5 en 19 december 2012

9 en 23 januari 2013

6 en 20 februari 2013

13 maart 2013 (afsluiting en viscompetitie

12

Reisverslag: Met de Argus

naar Noorwegen deel 5

(door Uge en Lien Deen)

Lieve familie , vrienden en bekenden.

Op zondag 3 juli in de middag Dalen

weer verlaten. Onderweg naarstig

gezocht naar een ligplaatsje en dit

uiteindelijk gevonden om 17.20 uur. Het

was de oude veersteiger van Bergstö.

Hiervan waren er verschillende om de

aanwonende bevolking te bevoorraden.

Deze was in 1907 opnieuw gebouwd na

in 1903 door ijs verwoest te zijn. In

1912 kwam er een opslagloodsje op.

Door de opkomst van de vrachtauto

werd het steeds minder belangrijk, maar

kende in de 2e wereldoorlog nog een

opleving. De boot diensten zijn gestopt

in 1957. Problemen met het waterpeil

kende men daar ook, want op het

loodsje stond een merk van 1927:

3,5 meter boven normaal. De winkel

van de nederzetting was opgeheven,

en vorig jaar het postkantoor.

Vanaf Bergstö de volgende ochtend

om 7.00 uur vertrokken , met de

bedoeling lekker vlot door te varen en

te schutten, maar dit werd boven sluis

Vrangfoss afgestraft. Hier moesten we

weer 1,5 uur op 2 opvarige

passagiersbootjes wachten. Dus ‘s

middags om 17.30 uur

blijven steken bij sluis Löveid. Gelukkig

23 graden en zon. ‘s Avonds nog even

rond gefietst.

Dindag konden we 10.00 uur schutten en

om 11.00 uur gemeerd in Skien.

Boodschappen en de was gedaan. Hier

lagen we wederom aan de “Harald .J

Hansen Brygge”, genoemd naar een

ware held. Hij leefde van 1910 - 1983 en

voer in 1936 op het Noorse stoomschip

“Kings County” van +/- 9.000 ton. Ze

moesten graan laden in Montreal maar

wegens invriesgevaar voortijdig

vertrokken naar Sant John (bij Nova

Scotia) Op woensdag 10-12-1936

in zeer slecht weer zuidpunt Nova Scotia

gerond. De volgende ochtend om 02.00

uur gestrand. Als men het schip wil

verlaten slaat de reddingsboot stuk. In

de ochtendschemering is het land te

zien. H.J. Hansen biedt vrijwillig aan om

met een lijn naar land te zwemmen.

“Ik heb geen gezin om voor te zorgen”,

was zijn argument. Dit lukt de 26-jarige

zeeman en via de bootsmansstoel komen

de overige 35 bemanningsleden veilig

aan land. Op Kerstavond komt hij naar

11 jaar weer thuis in Böle en wordt

gedecoreerd door Koning Haakon de 7e.

Dit in Skien gelezen hebbende begrijp ik

niet, dat de Nederlandse media over

“voetbalhelden” praten .

Woensdag in zeer dikke regenbui Skien

op tijd verlaten, en varen met een rustig

zeetje naar Verdens Ende (eind van de

wereld ) om 15.30 uur meren we langszij

van een Noorse motorboot, want de

haven is knap vol. We genieten nog van

het lekkere zonnige weer met 25 graden

‘s middags.

Aangezien de weersverwachting goed is

vertrekken we de volgende ochtend om

7.15 uuren steken over naar het

Zweedse Syd Koster.

Daar te Ekenäs voor 12.00 uur gemeerd,

gelukkig plaatsje vrij langs de kade,

13

maar kregen ‘s avonds 5 boten langszij.

We fietsen het mooie eiland rond, en

proeven wat vis in een promotiestalletje

aan de haven. Dit doet ons besluiten om

‘s avonds in het Visrestaurant te gaan

eten: overheerlijke tong !

Met zekerheid zijn noord en zuid Koster

al bewoond in de 13e eeuw, met 7 kleine

boerderijtjes. De eilanden behoorden

aan het Grimsö klooster te Skien

waaraan belasting betaald moest worden

in de vorm van landbouw producten.

Rond 1600-1700 begon men met visserij

op kreeft, die o.a verkocht werd naar

Holland. Dit bracht een zekere welstand.

Midden 1700 was de bevolking +/- 50

mensen incl. niet eilanders zoals

loodsen, douane en losarbeiders.

Met de vrede van Roskilde in 1658 kwam

Koster in handen van Zweden. Midden

1700 wordt er heel veel haring

gevangen, en in 1903 begint men met

de garnalenvisserij die nu nog het

belangrijkste is. In 1930 waren er 30

vissersboten en 500 bewoners. Nu nog

340 bewoners. Naast landbouw en

visserij voert toerisme de boventoon.

Omdat we nog niet alle gerechten uit het

restaurant gegeten hebben, zijn we nog

een dag blijven liggen, en maken ‘s

middags een mooie wandeling over de

rotsen.

Zaterdag 9 juli toch maar vertrokken.

Vertrek ging niet vlot door gehaspel van

opzij liggende zeilboten. Maar uiteindelijk

zagen ze toch kans om van langszij weg

te komen.

Na 2 uur varen een mooi plaatsje gezien

waar we om 12.15 uur aan rots gemeerd

hebben met het achteranker er onder.

Om 10.00 uur ‘s avonds was het

achteranker in een bui wat gaan

krabben, en we zijn toen maar langszij

van de rots gaan liggen met alle fenders

er tussen. Op veel plaatsen zitten er

oogbouten in de rotsen speciaal om te

meren, je moet ze wel zien maar het lag

perfect.

Zondag om 10.00 uur weer los gegooid

en om 12.45 uur in Fjallbacka gemeerd.

Hier bleek het liggeld sinds 17 juni jl.

met 50% gestegen te zijn. Dus wat doet

een echte Hollander: motor aan en lekko

voor en achter. Om 16.30 uur geankerd

in een mooi baaitje bij het eiland Ulön,

blijkbaar een populaire plaats, want we

liggen hier met 17 boten voor anker.

Wordt vervolgd.

Hartelijke groeten,

Uge en Lien

14

15

Uit de oude doos ….

Keek u ook een beetje weemoedig naar die oude fotoalbums die laatst in de kantine op

de grote tafel lagen? Ik wel. En als je er dan zo door heen bladert, dan is het ‘O ja, dat

was toen zo…’ en ‘Tjonge, wat is er toch veel veranderd…’, niet van de lucht. Al was het

alleen maar de haardos die sommige mannen in de loop der tijd zijn verloren. De boten

zijn steeds mooier en vaak groter geworden. Al zijn sommige leden bij ons in de haven

nog steeds trouw aan hun eerste liefde. De metamorfose van de Houten Ham naar het

clubhuis zoals we het nu kennen. De steigers niet te vergeten: van een paar drijvende

pijpen met planken naar een volwaardig aanlegterrein met nutsvoorzieningen. Barre

winterfoto’s en zonnige zomer herinneringen. Gezichten en beelden komen voorbij uit

een soms toch wel ver weg lijkend verleden.

In de Schoot Aan willen deze hang naar nostalgie alle ruimte geven. Diep eens een oude

foto op uit uw persoonlijke fotoarchief en stuur hem ons op. De bijbehorende verhalen

zullen we er graag bij noteren.

Wat dacht u bijvoorbeeld van

deze foto. Herkent u de boot?

Herkent u de mannen in de

jongens van toen? Misschien

moeilijk te geloven, maar hier

snijden Cees Wiersma en Tonnie

van den Berg rond 1980 door het

water met de onvolprezen Treub.

De Treub is al eens eerder

onderwerp in de Schoot Aan

geweest, maar nog even in de

herhaling:

Mr. M.W.F. Treub was tussen

1914 en 1916 Minister van

Financiën. Onder zijn

ministerschap werd een wet

aangenomen waarbij men voor

zeilboten die meer dan 16 m2 zeil

voerden belasting moest gaan

betalen. Daarop werd er door de

KNWV in 1925 een wedstrijd

uitgeschreven voor een ontwerp

waarbij het zeiloppervlak niet

boven de 16 m2 mocht uitkomen.

Het ontwerp van de Duitse

ontwerper Carl Claussen werd de winnaar van deze wedstrijd. Het ontwerp staat in de

boeken als een eenheidsklasse maar de uniformiteit voor de tuigage is geheel losgelaten

als het zeiloppervlak maar niet boven de 16 m2 uitkwam. De klasse werd ook juist met

het doel om met allerlei nieuwe tuigvormen te experimenteren in het leven geroepen. Al

spoedig bleek helaas, dat de schepen vrij rank waren, wat een belangrijke rem vormde

voor proefnemingen met moderne aerodynamische tuigvormen: de daarbij meestal

noodzakelijke, zeer hoge mast, kon alleen bij matige bries gevoerd worden. In dit opzicht

16

was de klasse min of meer een mislukking. De zeer kostbare bouw, met een S-vormige

spantvorm en een beplanking van teakhout, maakte de klasse er ook al niet

aantrekkelijker op. In 1934 wordt in de 2e druk van De Zeilsport door H.C.A. van Kampen

dan ook al geconstateerd dat deze mooie maar dure schepen vrijwel ten dode

opgeschreven zijn.

Cees en Arjan Wiersma

troffen rond 1976 het

scheepje zwaar

verwaarloosd aan bij een

boer in Neerlangel. Hoe

deze in het bezit was

gekomen van dit antieke

schip is niet (meer)

bekend. Wel dat de

jongemannen (17

indertijd) al hun energie

en kennis er in stopten

om het weer de glans en

de uitstraling te geven

die het ontwerp indertijd

voor ogen had. Dit lukte

wonderwel en al snel was

de Treub een bekende

verschijning onder de

botenbezitters op de

Gouden Ham. Er werd

meegedaan met

clubwedstrijden (en

veelvuldig gewonnen) en

ook in de Nachtuilenrace

gooiden ze hoge ogen.

Arjan had inmiddels in

het windsurfen een

nieuwe hobby gevonden

en Tonny van den Berg nam zijn plaats in als bemanningslid. Toen ook Tonny zijn ogen

in andere richting liet dwalen (richting Ina ……) ontstond opnieuw een

bemanningsprobleem. Dat door Cees werd opgelost door Annuska aan te laten

monsteren. Ogenschijnlijk om gezellig eens samen te zeilen, maar intussen een

onderdeel van de selectiecriteria om te komen tot een wat structurelere oplossing van

het bemanningsprobleem.

Annuska is er nog steeds. De Treub ook. Maar er wordt al heel lang niet meer met de

Treub gezeild. De Treub vergt opnieuw een dringende restauratie. In al die jaren kon

daarvoor geen tijd gevonden worden. Arjan en Cees hadden er indertijd voor gekozen om

het herstel van de Treub deels uit te voeren door de verrotte eikenhouten spanten (in

koper geklonken) te vervangen door geschroefde spanten van essenhout. Na verloop van

tijd ging het essenhout echter rotten en wel zodanig dat tijdelijke oplossingen niet meer

voldoende waren. Door de drukte van een jong gezin, een te verbouwen huis en de start

van een eigen bedrijf is de watersport en daarmee de Treub eind jaren tachtig voor lange

17

tijd op de achtergrond geraakt. De Treub vond een stallingsplaats aan de wal in

afwachting van betere tijden. Inmiddels zijn Cees en Annuska al weer geruime tijd weer

op het water te vinden (met Windbreker, hun Loper standfast 27ft), maar wacht de

Treub nog altijd op zijn restauratie. Mocht iemand zich hiervoor in willen laten huren, laat

het Cees even weten. Het zou toch prachtig zijn als zo’n uniek schip weer op het water te

zien zou zijn.

Heeft u ook zo’n foto uit de oude doos en wilt u het bijbehorende verhaal met ons delen?

Schrijf het zelf op of laat het ons opschrijven. We zullen er graag in een volgende uitgave

van de Schoot Aan aandacht aan besteden.

18

VDJS op Facebook

De VDJS pagina op Facebook wordt steeds drukker bezocht. Het is een leuke pagina die

de beroeps- en recreatievaart nader tot elkaar brengt. Neem eens een kijkje op

www.facebook.com/varendoejesamen

Nieuwe marifoonkanaal blokgebieden voor het Noordzeekanaalgebied

Het Noordzeekanaalgebied wordt steeds drukker bevaren. Zowel door beroeps- als door

pleziervaart. Voor het waarborgen van een veilige en vlotte doorvaart, heeft het Centraal

Nautisch Beheer met de aanleg van walradar, besloten tot het wijzigen van de

marifoonkanaal blokgebieden. Per 12 september 2012 zijn daarom de marifoonkanalen

gewijzigd in de aanloop van IJmuiden, het Noordzeekanaalgebied en een aantal

aangrenzende wateren. Behalve de marifoonkanalen veranderen ook de grenzen van de

blokgebieden. Op www.portofamsterdam.nl staan kaarten met de nieuwe marifoonkanalen

en de nieuwe gebieden. Een bewaarexemplaar van deze kaart is te verkrijgen via de

patrouillevaartuigen, bunkerstations, bilgeboten en op de sluizen in het gebied.

WIE KOMT ONS HELPEN MET HET

MAKEN VAN DE SCHOOTAAN ??

Redactie Schoot Aan

schootaan@wsvdegoudenham.nl

Je bent van harte welkom !!

19

Maak zelf een schepnet om waterdiertjes te vangen

Zoek een flinke lange stok (een bezemsteel of

bamboestok), een dik stuk ijzerdraad en fijn maar sterk

gaas (vitragegordijn).

Op 2 cm van de top boor je een gaatje dwars door de

stok. Steek de ijzerdraad erdoor en buig met een tang de

uiteinden in een hoek opzij.

Bind met een stuk touw de afgebogen eindjes ijzerdraad

tegen de stok aan zodat je een mooie cirkel krijgt.

Naai het gaas nu met een zoom om de ring van ijzerdraad

en naai de onderkant kant toe. Je schepnet is klaar!

Vissen bespioneren met een onderwaterkijkbuis

Zou jij graag onder water willen kijken zonder heel lang je adem in te moeten houden?

Wil je graag naar visjes gluren zonder kletsnat te worden? Dan moet je gewoon een

onderwaterkijkbuis maken!

Dit heb je nodig:

een buis met een diameter van 12 cm en 30 cm

lang

een vel doorschijnend plastic

sterke plakband die houdt onder water

Zo ga je te werk:

Zet de buis op het vel plastic en teken de omtrek af met een potlood. Knip een cirkel uit

die rondom rond 5 cm groter is dan de cirkel die je getekend hebt. Plak dit rondje lekker

strak met plakband vast op 1 opening van de buis. zorg dat het overal goed vast zit, er

mag nergens een gaatje zijn waar nog water door kan! Steek nu de zijde met de plastic

in het water, en langs de andere kant kan je in de wondere waterwereld gluren!

20

21

Biezen Latijnse naam: Scirpus Lacutris Familie: cyperaceae Familie van: de grassen

Herkomst: Komt in heel Noord-Europa voor en is te vinden langs het water. Hij houdt er ook van om met zijn voetjes in een klein laagje water te staan. Het is dus een plant die zich van oorsprong hier thuis voelt. Bloeitijd: juni t/m augustus Bloeiwijze: In de zomer vormt hij aarvormige bloemen die roodbruin zijn van kleur. Meestal vallen ze door alle andere planten niet echt op. Daarom breng we deze plant nu onder uw aandacht, nu alle andere oeverplanten weer verdwijnen. Kleur: Donkergroene stevige stelen met aan de top de aarvormige bloem. De stelen zijn glad en glimmend Geur: geen Smaak: geen In eigen tuin: stekjes planten vanuit de natuur of kopen bij de vijverplantenhandel. Zet de plant nooit zo in de grond van de vijver want hij is ijzersterk en nauwelijks nog te verwijderen. Plant ze in een vijvermandje en zorg ervoor dat je minstens 1x per jaar alle wortelstokken van de mand afknipt. Omdat ze in de winter mooi groen blijven hebben ze op dat moment de meeste sierwaarde. Vooral als het sneeuwt en vriest geven ze een mooi contour. Ditzelfde effect hebben ze ook in de natuur. Hun strakke gladde sprieten blijven mooi groen en staan fier in het veld.

Biezenbossen in de Biesbosch

De eerste planten die op de slibplaten groeiden waren de diverse soorten biezen. Met de komst van de bies deed een nieuw ambacht zijn intrede. Met de oogst van biezen werd begonnen vlak na de langste dag, als de groei gestopt is. Voor eind augustus moesten alle biezen binnen gehaald zijn. Er kon dus maar over een periode van ongeveer 7 weken gesneden kon worden. Biezen snijden was een heel zwaar en nat beroep. Met lange lieslaarzen of een laarsbroek stonden de mannen de hele dag in het vaak koude water. In deze periode verdienden de biezensnijders relatief veel geld maar het werk was dan ook lichamelijk erg zwaar. Het was niet ongebruikelijk dat de mannen ongeveer 10 kilo gewichtsverlies leden. De biezen werden met een versleten riethaak gesneden en in tot bossen met een omvang van ca. 1 meter samengebonden en afgevoerd. Dan gingen ze naar de biezenwei waar een droogcampagne in werking werd gezet. Na een paar weken waren ze zover gedroogd dat ze klaar waren voor gebruik. Omdat het snijden altijd in de zomer gebeurde, hadden de mannen veel last van muggen etc. Daarom smeerden ze hun gezicht vaak in met modder. Net als griendwerkers, rietsnijders en vissers bleven zij ook door de week in de Biesbosch. Aakjes van een huik voorzien dienden als onderdak. Een gebruikstoepassing was en is nog steeds de biezen stoelzitting maar, vooral vroeger, de biezenmat. Ook bij het kuipen van tonnen werd de bies toegepast. Na 15 tot 20 jaar was door slibafzetting van ongeveer 5 cm per jaar de bodem zo verhoogd dat de grond te droog werd voor de biezencultuur.

Sia Rutjes

22

Activiteitenkalender 2012

11 december Kerstdecoraties maken

6 januari 2013 Nieuwjaarsborrel 2013

Vechten tegen Windmolens?

Regelmatig wagen ook leden van wsv De Gouden Ham de oversteek naar overzeese

gebieden. In vergelijking tot de schippers die halverwege de vorige eeuw de overtocht

maakten, staan nu voor iedereen allerlei technische snufjes ter beschikking om op de

juiste bestemming aan te komen. Wat ze toen echter niet kenden, waren de

windmolenparken. Op heel wat plaatsen zie je die gigantische wieken ronddraaien. Voor

de scheepvaart inmiddels een hindernis die nogal eens tot irritaties leidt, immers, je mag

er niet doorheen. Maar niet alle

parken staan al op de kaart. Daar

komen ze pas als ze praktisch af en

goed verlicht zijn. En dan hanteren

Nederland, België en Duitsland weer

andere regels dan Groot-Britannië en

Denemarken. In Nederland zijn

windmolenparken en

een zone van 500 meter rondom de

buitenste windturbines, verboden

voor alle scheepvaart. In België

en Duitsland worden vergelijkbare

regels gehanteerd. In Groot-

Britannië en Denemarken geldt

echter alleen de bepaling dat je een windturbine niet dichter mag naderen dan tot op 50

meter. Behalve als er wordt gewerkt aan de Engelse windturbines, dan wordt het gebied

op slag wel verboden terrein. Maar hoe zie je dat in vredesnaam?

Er wordt strikt de hand gehouden aan deze voorschriften door de kustwacht. Mocht je de

aanwijzingen hetzij per ongeluk hetzij expres niet opvolgen, dan kan je dat op een boete

van € 750,-- komen te staan. De Nederlandse kustwacht geeft aan dat het een kwestie

van veiligheid betreft. De Nederlanders maken daarin een andere afweging dan

bijvoorbeeld de Engelsen en Denen. Het gaat er niet zozeer om dat ze bang zijn dat een

jacht een windmolen omver vaart. Nee, het is dat bij noodsituaties aan boord van een

jacht de reddingsboot op de radar binnen een windmolenpark slecht te vinden is en dat

een reddingshelikopter moeilijk kan opereren in dit gebied. Wanneer de reddingsboot te

laat aankomt, zou dat ook wel eens te laat voor de bemanning van het in nood

verkerende schip kunnen zijn.

Dat dit betekent dat de pleziervaart daarbij af en toe vele uren moet omvaren en soms

wel erg dicht bij de drukke vaarroutes komt te zitten, is een gegeven. Wel zijn er nog

onderzoeken gaande (waarbij ook de KNWSB is betrokken) waarbij allerlei varianten

worden besproken. Zoals, corridors voor pleziervaart, parken dichtbij wel openstellen en

ver weg niet openstellen, variabel opstellen afhankelijk van zicht en windkracht,

enzovoorts. Rijkswaterstaat, de vergunningverlener voor windmolenparken in het

23

Nederlandse deel van de Noordzee, kan niets zeggen over welke kant het uiteindelijk uit

zal gaan.

De KNWSB is op dit punt wat stelliger. Met de moderne technieken valt het met de

gevaren wel mee. Het standpunt is dan ook dat enerzijds er zoveel mogelijk doorvaart

toegestaan wordt en anderzijds dat een watersporter niet door een windmolenparkt vaart

als het niet nodig is. Een regeling waarbij er voor kleine zeevaart corridors komen en

vrije zones langs de randen van de windmolenparken, met dezelfde regels voor alle

buurtkuststaten wordt mogelijk geacht.

Tot dan blijft het goed opletten geblazen. De Hydrografische dienst geeft via BAZ

(Berichten Aan Zeevarenden) informatie over coördinaten en bebakening van in aanbouw

zijnde windmolenparken en het onderhoud daarvan. Veel zeezeilers zijn dit wat gaan

verwaarlozen, maar het in ere herstellen van de praktijk om BAZ’s bij te houden en in te

tekenen/-klikken loont zeker de moeite.

24

Reisverslag: Vaarvakantie Frankrijk 2012

Deel 2 dinsdag 22 mei tot en met woensdag 30 mei 2012

(door Leo en Ria van Beuningen)

Dinsdag 22 mei 2012 (Bauvin–bootgarage) (2,2 vaaruren/18 km) Dag 9/10/11

’s Morgens eerst boodschappen gedaan

bij een Intermarché in Lille en om 10.00

uur vanaf ’t steigertje in Lille

weggevaren. We doen vandaag maar

één sluis (Don) omdat we in de

bootgarage bij Bauvin willen gaan liggen.

Het is daar prachtig en rustig liggen en

omdat het toch nog wel fris is willen we

in de bootgarage wachten op het mooie

weer, dat eraan komt volgens de

voorspellingen.

Bij de sluis van Don aangekomen liggen

er die beroepsmatig liggen te wachten,

maar de

sluismeester

zegt heel

vriendelijk

tegen ons dat

we de

deuzième

écluse in

mogen varen,

1 schutting

wachten dus,

na ongeveer

’n half uur

gaan de

deuren weer

open en kunnen we samen met nog een

beroeps invaren en ’n half uurtje later er

weer uit. Nog ’n kwartiertje later komen

we in de bootgarage aan, waar we om

13.15 uur vastliggen. Ik neem eerst de

fiets en fiets naar de carrefour in Bauvin,

dat is maar 1,8 km. ver en haal daar wat

bier en ’n tonnetje wijn, want we zijn

tenslotte in het wijnland Frankrijk, ook

nog wat barbecuevlees gekocht, want we

blijven optimistisch. Maar teruggekomen

en even uitgerust, komt de zon voor de

dag en het wordt voor het eerst lekker

warm, de barometer gaat ook met

sprongen omhoog van 1009 naar 1013.

In het binnenland van België in de buurt

van Brussel is het noodweer geweest

met ondergelopen kelders en in een

gemeente in de Kempen was de

noodtoestand afgekondigd, daar waren

zelfs auto’s in een modderstroom

meegesleurd. Gelukkig hebben wij

hiervan niets meegekregen.

Later in de middag ververs ik de olie van

de keerkoppeling, omdat we inmiddels

300 draaiuren hebben

gehad.

Op woensdag 23 mei

is het ’s morgens

mistig en breekt rond

14.00 uur de zon

door en wordt het

weer een prachtige

dag en de weerman

voorspelt voor

morgen nog beter

weer, dus besluiten

we om nog maar een

dagje te blijven.

Ik gebruik de tijd

vandaag met het

bijvullen van de

dieseltank. Ik moet

zes keer fietsen en

met 130 liter heb ik

de tank weer vol.

Op donderdag 24 mei

genieten we lekker van de zon die de

hele dag flink schijnt, het wordt voor ons

gevoel wel dertig graden en we doen de

screens op de ramen.

’s Avonds hebben we een heerlijke

barbecue met entrecote en zalm, het is

nu echt leven als God in Frankrijk. We

hebben ook nog even contact gehad met

Henk en Annemarie Wolters, zij liggen

vandaag in Arleux, we sms-en dat we

daar waarschijnlijk morgen naar toe

varen. Zij gaan dan wel weer verder,

maar die treffen we toch nog wel een

keer, want we hebben ongeveer dezelfde

route.

Het weer vandaag: Aanvankelijk mistig

weer en bewolkt. Temperatuur ongeveer

16 graden, later iets helderder en iets

warmer (19 graden). Behoorlijk veel

wind (4-5) vanuit het noordwesten.

25

Vrijdag 25 mei 2012(Marqion) (5,7 vaaruren/46km) Dag 12

’s Morgens wandelt Ria eerst naar de

Carrefour om brood, sla en ingrediënten

voor een salade, die we vanavond willen

eten, want het wordt een warme dag.

Om 09.05 uur varen we weg uit de

bootgarage,

waar drie dagen

heerlijk gelegen

hebben. Na drie

sluizen, die

lekker vlot gaan

komen we bij

Arleux aan. We

leggen voor de

brug links aan de

kade vast, en

komen tot de

ontdekking dat het wel erg stinkt, naar

verrot vlees, rotte vis of gier, w e konden

het niet helemaal thuis brengen, maar

het stonk wel. Het plekje waar we lagen

vonden we ook niet zo florissant. Er

kwam net een spits aan die de eerste

sluis van het Canal du Nord in wilde

varen en de sluis stond open. We

hoefden niet lang te overleggen en

gooiden snel de touwtjes los en achter

de spits aan de sluis in. Na de sluis

mochten we de spiots voorbij varen en

een klein uur later konden we aan een

klein steigertje, goed voor twee boten,

aanleggen. Het is inmiddels 15.30 uur.

Na een “aonkommertje” even in de

benen en het plaatsje Marqion in gelopen

en ontdekten daar een Aldi-supermarkt.

Omdat het morgen zaterdag is en we

weer vroeg willen vertrekken omdat we

een stuk of 10 sluizen met een tunnel

van 4,5 km. willen doorvaren, moeten

we

boodschappen

doen voor 3

dagen, want het

is ook nog

Pinksterweekeind

e. Want je weet

tenslotte maar

nooit waar je

precies terecht

komt. We willen

proberen tot

Péronne te varen.

Na terugkomst van de Aldi vullen we nog

even de watertank, zodat we daar

voorlopig ook weer geen zorgen over

hoeven te maken, maar met het warme

weer wat we de komende dagen krijgen

zal er wat vaker gedoucht worden.

Het weer vandaag: Stralende hemel,

geen wolkje aan de lucht en heerlijk

warm met zo’n 25 graden. Prima

weertje om te varen. We hebben

inmiddels alle screens voor de ramen

gedaan, om de zon naar binnen toe wat

te weren.

Zaterdag 26 mei 2012 (Péronne) (5,9 vaaruren/40 km) Dag 13

’s Morgens om 06.45 uur

!!?? opgestaan. Er lag

namelijk een spits voor

de sluis en wij willen

graag een schutting later

vertrekken. Aan de

andere kant van de sluis

ligt ook een spits en om

07.45 uur kunnen we de

sluis invaren, vervolgens

moeten we 6 sluizen

door voor we bij de

tunnel van Ruyaulcourt

aankomen. Deze sluizen

gaan best vlot en bij de

tunnel van

Ruyaulcourt ligt de

spits die we

‘s morgens voor ons

de sluis in zagen

gaan. De schipper

gebaart ons om

maar voor de spits

te wachten en als

eerste de tunnel in

te varen. We liggen

goed en wel vast en

krijgen meteen

groen licht en varen

vervolgens de tunnel

26

in die 4350 meter lang is, maar na 2

kilometer is er een verbreding waar

schepen van de andere kant kunnen

passeren, dit wordt aangegeven met

rood licht, ten teken dat je moet

wachten op een of meerdere schepen

van de andere kant. Er komen maar

liefst 3 schepen tegemoet, waarop we

moeten wachten en vervolgens moeten

passeren. Het is best wel krap maar het

gaat allemaal goed. We varen vervolgens

met een snelheid van 9 kilometer per

uur door het resterende deel (2 km) van

de tunnel. Na de tunnel moeten we nog

5 sluizen passeren, m aar nu gaan we

naar beneden en leggen maar een

touwtje van achteren vast, hoewel de

sluizen een verval hebben van dik 6

meter en de laatste zelfs 9 meter.

Op zich is het een mooi vaartochtje,

vooral dankzij het weer dat prachtig is.

Het Canal du Nord op zich is best een

beetje saai, alleen maar schuine

betonnen wanden en je vaart eigenlijk

alleen maar door korenvelden heen,

tenminste tot Peronne, hoe het verder is

moeten we nog maar afwachten en

zullen we in het volgende verslag

vermelden.

Een bijzonderheid is wel dat de bruggen

die over dit kaneel liggen bijzonder hoog

zijn, dit heeft te maken met de ligging

van de wegen die natuurlijk over de

heuvels lopen, terwijl het kanaal

natuurlijk in de dalen is aangelegd.

Eenmaal in Peronne aangekomen, het is

dan inmiddels 14.30 uur, leggen we aan

aan de kade en zien de boot uit

Dordrecht, die we ook in de bootgarage

hadden getroffen, liggen en daarvoor lag

de boot van Annemarie en Henk Wolters,

die net komen aanlopen van een

wandelingetje dat ze gemaakt hadden,

want zij waren eerder op de dag om

13.00 uur aangekomen. Wij drinken

samen een “aonkommertje” en gaan wat

boodschappen doen, want tenslotte staat

het Pinksterweekeinde voor de deur en

we weten niet zeker of zondag de

winkels wel open zijn, wat in Frankrijk

vaak heel normaal is.

’s Avonds steken we de barbecue aan en

eten weer lekker. Inmiddels hebben we

de schotel opgesteld en de generator

gestart, want we willen naar de

vriendschappelijke voetbalwedstrijd

Nederland-Bulgarije (1-2 - sukkels)

kijken. Veron en Sten zijn daar naar toe

en we willen natuurlijk proberen te

kijken of we hen op de t.v. te zien

krijgen.

Het weer vandaag: Stralende hemel,

geen wolkje aan de lucht en heerlijk

warm, toen we aangemeerd lagen zelfs

al een beetje te warm, het is zeker 26

tot 30 graden warm. Prima weertje om

te varen. De screens voor de ramen

doen goed hun werk.

Zondag 27 mei 2012 (1e pinksterdag) (Péronne) Dag 14

’s Morgens eerst natuurlijk een baguette

bij de bakker gehaald. Ouwerwets eitjes

gekookt met baguette. Om 10.15 op de

fiets gestapt en gaan fietsen om de

omgeving wat te verkennen. Het is wel

wat heuvelig, dus de kuiten werden af en

toe goed gespannen. Na ongeveer een

uur fietsen zagen we onderweg een

bord, waarop werd aangekondigd dat er

een Brocante (vlooienmarkt) was in

Cartigny. Volgens de Garmin was het

maar 5,7 km, dus wij de gok maar

genomen om die afstand er nog maar bij

te doen. Na nog eens drie heuvels te

hebben genomen kwamen we in Cartigny

aan en hebben vervolgens met de fiets

aan de hand over de Brocante

gewandeld, er was eigenlijk alleen maar

ouwe troep te zien en te koop, dat

hadden we dus snel gezien, weer terug

gefietst naar de boot (totaal toch nog 28

km. gefietst), zagen we onderweg een

27

drukte van belang bij de kerk van

Péronne. Daar werd de 1e H.Communie

gevierd, wat duidelijk te zien was aan de

erg sjiek geklede communiekantjes. Terug op de boot aangekomen waren we

natuurlijk toe aan ’n opkikkertje in de

vorm van een wit wijntje en ’n biertje.

Tegen half zes de Cobb aangestoken

samen met Henk en Annemarie Wolters

die ook een kip hadden gekocht voor op

de Cobb. Voor Henk en Annemarie was

het de eerste keer dat ze ’n kip op de

Cobb kookten, maar het resultaat was

weer ouderwets goed en we hebben

heerlijk gegeten van de kippen die op de

Cobb gebakken waren.

Samen met nog twee bootgasten Han en

Leen hebben we de hele avond nog

gezellig gezeten en gekletst tot wel

13.30 uur.

Het weer vandaag: Stralende hemel,

geen wolkje aan de lucht en erg warm,

de temperatuur liep wel op tot zeker 30

graden.

Maandag 28 mei 2012 (Pont l’Èvêque) (5,7 vaaruren/42 km) Dag 15

2e Pinksterdag

`s Morgens eerst nog een baguette

gehaald bij de bakker. 2e Pinksterdag

kennen ze niet in Frankrijk, alle winkels

zijn dus gewoon open. Vandaag is mijn broer Gerard jarig en

wordt 70, ik stuur hem een felicitatie per

sms.

Om 08.45 uur weggevaren met 3 boten

(wij, Henk en Annemarie en Leen en

Han)

De eerste sluis bereikten we al na

ongeveer 10 minuten en konden we

mooi met z´n drieen in. Na 10 kilometer

bereikten we de tweede sluis, waar we

eveneens met z´n drieën in konden

varen. De 3 sluis lag 6 kilometer verder

en daar lagen twee beroeps te wachten

voor de sluis. Die 2 konden niet samen

in de sluis, maar er konden maar twee

jachtjes mee, wij bleven dus achter met

het andere beroepsschip om te wachten

op de volgende schutting. Een half uurtje

later is de sluis weer terug en staat het

licht op groen. Het beroepsschip blijft

rustig liggen, we wachten voor alle

zekerheid een paar minuten, maar

omdat er nog steeds geen taal of teken

van leven op het beroepsschip blijkt te

bekennen, varen we richting de sluis.

Naast het beroepsschip aangekomen

gaat ineens het deurtje van de kajuit

open en begint er een dikke dame in het

Frans naar ons uit te varen, waaruit we

begrepen dat zij toch echt wel de sluis in

wilden varen en wij dus maar terug in de

achteruit. Vervolgens hebben de

resterende 4 sluizen samen met die

beroepsschipper in de sluis gelegen. Bij

de laatste sluis liet hij het nog even

merken door met vol gas uit de sluis te

varen, wij hebben daar gelukkig geen

last van en zijn vervolgens rustig de sluis

uit

gevaren

en

aangeleg

d achter

de boot

van Han

en Leen,

zodat we

gedrieën

achter

elkaar in

het

haventje

van Pont

l’Èvêque

lagen. Goed en wel vast breekt er een

gigantisch onweer los met dikke vette

druppels. We ritsen vlug de zijkanten

van de achtertent erin en drinken

ondertussen ´n `oankommertje`.

Als het weer droog is drinken we wat op

de boot van Henk en Annemarie en als

avondeten eten we salade.

Het weer vandaag: Lichte bewolking

maar zo weinig dat de zon daar geen last

van heeft. Het is weer warm. Later in de

middag komen er stapelwolken en zie je

onweer opkomen. Rond 16.30 uur

krijgen we een gigantische onweersbui

over ons heen. De donder en de bliksem

zit vlak boven ons. Na ongeveer drie

kwartier is het weer droog en schijnt de

zon weer en kunnen we weer lekker

buiten zitten.

28

Dinsdag 29 mei 2012 (Compiègne) (2,7 vaaruren/22 km.) Dag 16

’s Morgens om 08.00 uur vertrokken uit

Pont l’Évêque, samen met Henk en

Annemarie Wolters, we hadden

afgesproken om een tijdje, zo tot Parijs

met elkaar op te varen. We vertrekken

zo vroeg omdat de bakker op dinsdag

gesloten (fermé) was en we dus toch

geen vers brood voor ontbijt kunnen

kopen, dan maar een verlaat ontbijt in

Compiègne, dat maar 22 km. verder

varen is met 2

sluizen. De eerste sluis staat

al open toen we

eraan kwamen

varen. Het heeft de

laatste tijd veel

geregend in noord

Frankrijk en dat is te

merken aan het

waterpeil in de

kanalen. Bij de

sluizen loopt het

water over de

sluisdeuren, terwijl

die toch dicht zitten.

Bij de eerste sluis

kwam er toen de

sluisdeur gesloten was, zoveel water

over de deujr heen, dat ik haast bang

was dat de sluis niet leeg te krijgen was,

want wij moesten tenslotte naar

beneden geschud worden, maar wel iets

langer dan normaal, zakte het water

toch onder on ze boot weg en konden we

weer verder naar de tweede sluis die ons

ook al op stond te wachten, want het

sluislicht stond al op groen toen we nog

van ver aan kwamen varen. Om half elf

liggen we vast aan de kade van

Compiègne, de stad van Jeanne d´Arc.

´s Middags fietsen we naar Carrefour en

doen wat boodschappen.

Later in de middag gaan we

nog even naar de

bunkerboot en kopen daar

een sluitinkje voor de

ketting van de boot en gaan

nog weer even bij Carrefour

langs, want het is inmiddels

erg warm geworden en dat

blijft het denken we de

komende dagen, dus moet

er witte wijn ingeslagen

worden. Dit dus bij de

Carrefour aangeschaft.

Morgen blijven we zeker ook

nog een dag hier liggen, om

wat in de omgeving (Foret

de Compiègne) te fietsen.

Het weer vandaag: Prachtig

weer, de zon staat al vroeg eenzaam aan

de hemel. Heel weinig wind en ideaal

vaarweer. De temperatuur loopt op naar de buurt

van de 30 graden.

Woensdag 30 mei 2012 (Compiègne) Dag 17

´s Morgens is het wat mistig en we

wachten net zo lang tot de zon erdoor

komt voordat we gaan fietsen. Om 10.30

uur is het zover en pakken we de fiets en

fietsen richting het grote bos van

Compiègne, ook wel Foret de Compiègne

genaamd.Het is inmiddels prachtig weer

geworden een staalblauwe hemel en

praktisch geen zuchtje wind, ideaal

fietsweer dus. We fietsen door dat grote

bos, war je soms ook wat half verharde

paden hebt, maar toch goed om te

fietsen en vanwege de voortdurende

schaduw van de bomen ook niet zo heet.

Na zo´n dikke 3 uur fietsen en natuurlijk

even picknicken onderweg, pakken we

op de boot de lap/top en fietsen naar de

openbare bibliotheek waar je gratis wifi

hebt. Wij naar binnen en een ticket

gevraagd. Ria krijgt er een waarop staat

4 heures, wat 4 uur betekent. Ik krijg

een ticket voor mijn laptop waarop staat

8 heures, oftewel 8 uur. Ik kijk de mails

na en stuur enkele antwoorden en ik

mail het eerste deel van het verslag.Ik

ben benieuwd of ik vanavond nog kan

skypen met de kinderen.

Het weer vandaag: ´s Morgens eerst

nog wat mistig, rond 10.15 uur klaart

het op en schijnt de zon, de temperatuur

is rond de 28-30 graden.

(wordt vervolgd)

29

30

ZUIPSCHUITEN SLUITINGSTOCHT

31

Wie zijn Wij

Een (hernieuwde) kennismaking met leden van onze haven:

Dick en Saskia Wapenaar

U kent ze vast, al is het niet persoonlijk dan toch van gezicht. Al 20 jaar lid van wsv De

Gouden Ham en in een verenigingshaven als de onze kan het dan niet anders of we zijn

elkaar al een keer tegengekomen. Aan de ‘praat’ kun je echter horen dat ze

oorspronkelijk niet van hier zijn. Tijd om eens te horen hoe ze bij ons ‘verzeild’ zijn

geraakt (in letterlijke en figuurlijke zin).

Ze liggen in box 105 met hun Ral, een Jouet

Calife van 41 jaar oud. De Jouet Calife is een

kajuitzeiljacht (bakdekker) van zeven meter en

is gebouwd als Bretonse kustzeiler. Ruim 44

jaar geleden troffen ze elkaar tijdens

zeilevenementen op de Nieuwkoopse plassen

waar Saskia aangemonsterd was op een

andere boot, maar waar bij het gezellig

samenzijn naderhand (daarin is dus niets

veranderd) de vonk oversloeg. Samen hadden

ze eerst een O-Jol, maar nu zijn ze al weer 37

jaar in het bezit van de Ral. Het bedrijf waar

Dick werkte verhuisde naar België en het gezin Wapenaar (inmiddels twee kinderen

rijker) verhuisde mee. De boot kreeg een plek aan het Hollands Diep en van daaruit

werden de Zeeuwse wateren en in vakanties de zuidelijke kant van Europa tot aan de

Middellandse Zee aan toe, verkend. Hoewel maar 7 meter, heeft de Ral een heerlijk grote

kuip waar het goed oeven is.

Maar opnieuw moest er verhuisd worden voor het werk.

Deze keer werd het (hoe kan zo’n baas het verzinnen) ……

Zuid-Limburg. Prachtig gebied als je van wandelen en

fietsen houdt, maar zeilen, ho maar. De boot lag inmiddels

weer in Nieuwkoop en in de weekenden werd de lange tocht

heen en terug gemaakt om maar te kunnen zeilen. Niet

ideaal. En bij een volgende verhuizing werd gekozen voor

een centrale plaats in Nederland met goede aansluitingen

op de snelwegen.

Oss werd de plaats waar ze nu al weer vele jaren tot

genoegen wonen. De boot werd deze kant opgehaald en

kreeg een plekje in de Gouden Ham bij Hanzeland. Totdat

op een keer Erik van de Berg, een vriend van hun zoon,

vroeg of Dick niet eens mee wilde doen met een wedstrijd

bij wsv De Gouden Ham. Hij had zelf een nieuwe boot gekocht, maar die was nog niet

zeilklaar. En zo gebeurde het dat Dick en zijn zoon met Erik samen de zeilwedstrijd

meevoeren en er zo achter kwamen hoe gezellig het is in onze haven. Na een paar jaar

op de wachtlijst te hebben gestaan, kon de Ral in onze haven zijn plekje krijgen. Zelf

zeilen Dick en Saskia niet zo veel meer. Met de Ral wordt nu meer op de motor gevaren

en ook de grote tochten behoren tot het verleden. Wel gaat Dick weer verder met iets

32

wat 20 jaar geleden begonnen is … Hij gaat weer mee doen in de wedstrijden met Erik

van de Berg. Om precies te zijn, hij wordt net als Erik bemanningslid bij Ad van Rossum

op zijn Maxi (M@x).

Als Dick niet op de haven is in de

zomer, is hij er vaak toch erg dicht

bij in de buurt. Al jaren is hij één

van de drie vaste krachten, die het

Pontje Ham in de vaart houdt. Van

mei t/m september in weekenden

en gedurende schoolvakanties vaart

dit voetgangers- en fietsenpontje

van 10.00 tot 18.00 uur tussen de

Loswal en een halte aan de overkant

aan het Lange Land. Erg leuk om te

doen. En omdat ook het beheer van

de botenhelling tot het takenpakket hoort, op sommige dagen ook erg druk.

Grootse plannen op watergebied zijn er niet voor de toekomst. Gezond blijven en kunnen

genieten van kinderen, kleinkinderen en alles om ons heen is het belangrijkste, zo stellen

ze. Dat zal niemand tegenspreken…………..

33

Kombuiskoken

Rundstoofpotje met tomaat, champignons en aardappeltjes

Ingrediënten voor 4 personen, bereidingstijd

0.5 kg gepelde biefstuk, in blokjes gesneden

2 ajuinen, grof gehakt

1 kg aardappelen, geschild en in blokjes gesneden

250 gr champignons, in schijfjes

500 gr trostomaatjes(kan vervangen worden door

gewone tomaten)

50 gr boter

peper

1 groentebouillonblokje

25 cl water

Bereidingswijze

Kook de aardappelblokjes net niet gaar.

Warm de boter tot ze lichtbruin is en roerbak hierin de ajuin + vleesblokjes 5 min.

Doe de champignons erbij en roerbak nog eens 5 min.

Kruid met peper + verkruimeld groentebouillonblokje en overgiet met water. Doe er de

net niet gare aardappelblokjes bij en laat alles verder stoven, met deksel op de pan, tot

de aardappeltjes gaar zijn. Voeg de kerstomaatjes 3 min voor het einde van de kooktijd

bij de stoofpot.

34

Kraamkamer Wsv De Gouden Ham

Is het u ook opgevallen? Onze haven was dit jaar het onderkomen van veel dieren die

een veilige kraamkamer zochten. Wij mochten van heel dichtbij al dit jong geluk en soms

ook het ongeluk van deze dieren volgen.

Duizenden visjes zag je op en neer schieten tussen het door ons zo verfoeide groen in de

haven. Maar dan was er ook het waterhoenpaartje, dat er nog maar eens blijk van gaf

niet het slimste koppel binnen het dierenrijk te zijn. Zij hadden hun toevlucht gezocht op

de achtersteven van de Riekus, het vorige schip van John en José van Oosterom. Het

nest had John er al een keer afgegooid toen het nog in aanbouw was, maar de hint werd

overduidelijk niet begrepen. Met

grote ijver werd een nieuw nest

(nou ja…. Een stel bij elkaar gefrotte

takken) gemaakt en de eieren, vier

in getal, werden met even zo veel

ijver en liefde bebroed.

Onverstoorbaar voor het

voorbijkomend verkeer, de diverse

uitstapjes die werden gemaakt en

de grote aandacht die het paar ten

deel viel. Uitstapjes inderdaad, want

met nest en al ging moeder dan wel vader waterhoen mee

als De Riekus weer eens een wedstrijd moest varen.

Uiteindelijk waren er dan vier waterhoen kuikentjes, maar

och, dit verhaal kent geen goed einde. Echtpaar waterhoen

had even vergeten dat uit het nest komen van de kuikens

als ze eenmaal de juiste leeftijd hebben niet zo’n kunst is.

Er weer inkomen echter des te meer. Eenmaal van de

achtersteven geplonst zag je de kuikens wat verdwaasd

met ouders rondzwemmen, op zoek naar een plek waar ze

er weer in konden kruipen. Dat was echter een

brug te ver. En of ze nu zijn opgegeten door

rovers in het water of gewoon verdronken zijn is

ons niet duidelijk, wel dat we binnen een dag tijd

steeds minder kopjes telden, totdat alleen vader

en moeder waterhoen nog rondzwommen. Wat mij

betreft, zouden ze nooit meer kinderen mogen

krijgen, deze ontaarde ouders.

Beter bracht het futenechtpaar het eraf, dat aan

de binnenkant van steiger B een plekje voor hun

nest had gezocht. Alhoewel zij niet erg

gechameerd waren van al het voorbijkomend volk

en al helemaal niet van nieuwsgierige

hondensnuiten die zich naar het nest bogen. Toch

zagen zij kans een paar prachtige jongen uit te

broeden. Nog niet met de mooie kuif van pa en

35

ma, maar met een mooi rood toepetje. Heerlijk om moeders rug mee spelevaren, en met

hotelservice waarbij vader en moeder beurtelings een miniem visje in de kleine bekjes

stoppen.

En dan waren er nog de zwanen ….. Die waren

ook echt niet over het hoofd te zien. Vader,

moeder en de vier jonge zwanen eisten hun

eigen ‘space’ meer dan op. Waren ze niet langs

de schepen aan het gaan om te zien of er niet

wat lekkers te halen viel (en o wee, als je niets

had), dan waren ze wel aan het uitrusten op de

jollensteiger. En wie zijn bootje te water wilde

laten, had maar even te wachten, want ze

waren er echt niet van gediend als je hun rust

kwam verstoren.

36

DE 10 LEUKSTE………..MUSEA

Escher in het paleis,

Lange Voorhout 74 Den Haag Altijd al langer willen zijn dan je ouders? Kom naar Escher in Het Paleis. Hier wordt elke bezoeker op het verkeerde been gezet en is niets wat het lijkt. Entree: volwassenen vanaf €8, kinderen €6, www.escherinhetpaleis.nl

Museum De Oude Aarde, – Fossielen en Mineralen, Binnenpad 43 Giethoorn Een uitstapje naar Museum De Oude Aarde is een steengoed idee. Bewonder de verzameling fossielen en mineralen, maar ook een terrarium met kaaimannen en schildpadden. Ontdek het in Giethoorn! Entree: volwassenen €3,50, kinderen €2,50, www.deoudeaarde.nl

Ark van Noach op ware grootte, Maasstraat 12 Dordrecht

Stap aan boord van de nieuwe Ark van Noach. Dit schip is wel 20.000 vierkante meter groot! Ga terug in de tijd en ontdek hoe Noach en zijn familie geleefd moeten hebben. Entree: volwassenen €12,50, kinderen €7,50, www.arkvannoach.com

NAI, Museum voor Architectuur, Museumpark 25

Rotterdam Maak kennis met het opvallende gebouw van het NAi, museum voor architectuur in Rotterdam. De buitenkant maakt nieuwsgierig naar wat er binnen te zien is! Entree: volwassenen €8, kinderen gratis toegang, www.nai.nl

Zuiderzeemuseum Enkhuizen, Wierdijk 12 – 22 Enkhuizen Het Zuiderzeemuseum is vernoemd naar de vroegere Zuiderzee. In het typisch Zuiderzeestadje is van alles te vinden. Zo is er een snoepwinkeltje, een apotheek, een kerkje en een klompenmakerij. Entree: volwassenen €14,50, kinderen €8,70, www.zuiderzeemuseum.nl

Museum Het Valkhof – in de voetsporen van keizers en Romeinse soldaten, Kelfkensbos 59

Nijmegen Bezoek Museum Het Valkhof en ontdek de geschiedenis van Nijmegen. Het museum ligt in het hart van de oude stad en biedt drie vaste collecties: archeologie, oude kunst en moderne kunst. Entree: volwassenen €8, kinderen €4, www.museumhetvalkhof.nl

Geldmuseum, Leidseweg 90 Utrecht

In het Geldmuseum leren bezoekers welke rol geld speelt in het leven van mensen. Je ervaart er aan den lijve hoe moeilijk het in verschillende gebieden op de wereld is om geld te verdienen. Entree: volwassenen €9, kinderen €3,50, www.geldmuseum.nl

Spoorwegmuseum, Maliebaanstation Utrecht

Stampende machines, monsterlijke locomotieven... Stap binnen in de wereld van de treinen! Het Spoorwegmuseum moet je beleven! Entree: €14,50, kinderen t/m 3jr gratis, www.spoorwegmuseum.nl

Steenkolenmijn Valkenburg, Daalhemerweg 31

Valkenburg Neerdalen in een echte kolenmijn is erg leuk. De groep krijgt eerst een film te zien over de wereld van de mijnwerkers. Daarna daalt de groep onder leiding van een oud-mijnwerker af in de mijn. Entree: volwassenen €8,25, kinderen €5,75, www.steenkolenmijn.nl

Science Centre Delft, Mijnbouwstraat 120 Delft

Bereid je voor op een dag als een echte chirurg of vliegtuigontwerper. Of toch als een autoracer de wedstrijd beginnen? In Science Centre Delft is geen uitdaging gek genoeg. Entree: volwassenen €6,50, kinderen €4, www.sciencecentre.tudelft.nl

37

38

Colofon

Bestuur voorzitter: Leo van Beuningen, T 0487-522471 vice voorzitter: Jan-Willem van Zwam, T 0487-594462 secretariaat: Theo Roelofs, T 0487-522950 Luit 15, 664DS Ewijk secretaris@wsvdegoudenham.nl penningmeester: Sjoerd Hooghof bestuursleden: Hans Aarntzen, T 06-29514720 Henk van der Heide, T 0487-595959 Gerard van Elk Havencommissie/ Beheer loods: Co Loeffen, T 06-16366917 havencommissaris@wsvdegoudenham.nl Havenmeester: Adri van Uden, T 0487-562364 Beheerders clubhuis: Anja en Rob Activiteitencommissie: Chris Rengers Ans van Heese José van Oosteren Joost van Heck Lilian Berends AC@wsvdegoudenham.nl

Zeilcommissie: Theo van Dinteren Erik van de Berg Roland Verploegen Jeugdzeilcommissie: Beata Neerhoff Twan Vogel Erik van de Berg Tommie Meulemans Redactie: Ilona van Gelder, penningmeester T 06-22230848 Diny van Rossum José Kooymans Bregje Raap van Sleuwen Annuska Wiersma Nieuwe kopij vóór: 31 januari 2013 schootaan@wsvdegoudenham.nl