1 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సకేరణ fb// suryapradeephyd )

శీ్ర శివ మహాపురాణము

1 సూత మహర్షి ఉవాచ ( శ్ర ీశివ మహా పుర్ాణము ప్ాారంభం - సృష్టి ఖండము)

2 సృష్టి క్మీము

3 శివుని అషి్ మూరతు లు

4 కామదహన ఘటి్ము:

5 మనమథుని గాథ

6 సుమశరతని పర్ాజయం

7 విష్ణు మాయ

8 నారద గరవభంగం

9 నారద పుణయతీరథ యాత ా

10 నారదునికి బ్హామ ఉపదేశం

11 బ్హామ - విష్ణు వుల సంవాదం

12 బ్హామ విష్ణు వులక్ు తత్త్ు ోపదేశం

13 పకా్ృతి మాహతయం (సతీ ఖండము ప్ాారంభం)

14 మంక్ణ మహర్షి క్థ

15 సతీదేవి మానసావిష్కృతి

16 ఉమాశివుల క్లహం

17 శివునికి భిక్షాప్ాతగాా క్ప్ాలం

18 వారణాసీ పురవాసం

19 శాప - పతాిశాప శర్ాఘాత్తాలు

20 సతిని శివుడు తలి్లగా తలప్ో యుట్

21 దక్షుని యజఞ సనాాహం

22 యజఞవాట్ిక్లో సతి అత్తామహుతి

23 అగషాదగధయ ైన సతి వారు నారదుని దావర్ా చేరతట్

24 వీరభదుాడి విజృంభణం

2 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సకేరణ fb// suryapradeephyd )

25 విష్ణు - వీరభదుాల సంవాదం

26 ఉగుీడు శాంత మగుాడ న వ

27 దక్షుడు పునర్జీవితణడగుట్

28 మేనక్ - హిమవంతణలు (ప్ారవతీ ఖండము)

29 ప్ారవతి జననం

30 బ్ృహసపతి హిత్త్పదేశం

31 త్తారకాసుర వృత్తాు ంతం

32 ప్ారవతికి నారదుని ఉపదేశం

33 ప్ారవతీదేవి తపో్ గతీ

34 జగనమంగ క్రమ ైన క్లాయణ ఘడియలు

35 మనమధుని పునర్జీవితణని చేయుట్

36 శ్ర ీశివమహా పుర్ాణము ( క్ుమార ఖండము ప్ాారంభం)

37 బ్ాణ - పలాంబ్ాసురతల వధ

38 గణపతి ఆవిర్ాావం

39 గణాధయక్ష పదవి

40 శ్రశీ ైలానికి శ్రకీారం

41 తిాపుర్ాసుర సంహారగాథ (యుదధ ఖండము ప్ాారంభం)

42 విష్ణు మాయలో అసురతయాం

43 ఈశుడు తిాపుర్ాంతక్ుడ న వ

44 నట్న మ ైతీా సనాాహం

45 మథన సనాాహాలు

46 గణపతి పూజ

47 శ్రహీర్ష మోహినిగా మారతట్

48 జలంధరతని జననం

49 జలంధరతనికి నారదుడు నూర్షపో్ సటన అంశం

50 శివ - జలంధర సంగాీమం

51 అంధకాసుర వథ

3 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సకేరణ fb// suryapradeephyd )

52 గజాసుర వృత్తాు ంతం

53 కిర్ాత్తారతీ నీయ ఘటి్ం

54 బ్ాణాసుర గాధ

55 రతదాావిర్ాావం - ఏకాదశ రతదాాలు (రతదా ఖండము ప్ాారంభం)

56 శివుని అషి్మూర్షు నిరూపణము - పంచ బ్హాామవత్తార్ాలు

57 నందీశవర - భ రవావత్తార్ాలు

58 శరభుడిగా శంభుడు

59 వ శంనాధావత్తారతడిగా

60 అతిా - అనసూయ (లీలా ఖండము - ప్ాారంభం)

61 శ్రహీర్ష సుదరశన చక్ీం ప్ ందుట్, ఉపమనుయచర్షతం

62 క్ృష్ు - ఉపమనుయల సమాగమం, గుణనిధి గాధ

63 గుహుని గాథ

64 శివల్లంగ విశిషి్త (ల్లంగ వ భవ ఖండము ప్ాారంభం)

65 దావదశ జయయతిర్షింగాలు

66 శివక్షేత్తాాంతర్ాలు , నందీశవర్ాది ల్లంగములు

67 ఉమా స ందరయం (ఉమా ఖండము ప్ాారంభం)

68 కాళి 'గౌర్ష' అగుట్

69 దుర్ాా అవత్తారం, యక్ష రూపటణి

70 శుంభ నిశుంభుల వథ

71 శత్తాక్షిగా ఉమ

72 శివనామాషి్క్ం, పణావారధం (క ైలాస ఖండము)

73 క్ుమారసావమి ఉవాచ, నవవిధ భకిుర్జతణలు

74 నారదునిచే దూష్యమ ైన సంప ంగ

75 మహావాకాయరధ నిరూపణము

76 వాయువు ఋష్ణల్లా అనుగీహించుట్, శివతతుో విశదీక్రణము (వాయవీయ ఖండము)

77 శివుని 8 పేరతి - అషి్పుష్ప మానస పూజ

78 యోగ విష్యం - జపం ; జపమాల్లక్

4 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సకేరణ fb// suryapradeephyd )

79 వివిధ దవాయ ల్లంగోప్ాసన

80 బందువు - నాదము - ల్లంగము (విదేయశవర ఖండము)

81 ల్లంగారచన ర్జతణలు

82 రతదాాక్ష - ధారణ - మహిమ

83 బలవ మహిమ - భసమధారణ ఫలం

84 శ్ర ీశివపుర్ాణ మాహాతమయం (శ్ర ీశివ పుర్ాణం సరవం సంపూరుము )

85 క్ుమార సంభవం

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము - 01 (సూత మహర్షి ఉవాచ)

( శీ్ర శివ మహా పుర్ాణము ప్ాారంభం - సృష్టి ఖండము)

శీ్ర లల్లత్తాంబక్గా, ఆదిదవేి తపసుు చసేటన పదాేశం న మి శారణయం. క్ృతయుగం నాట్ి క్షతేాసథల్ల ఇది.

ఒకానొక్పుపడు ఋష్ణ లందరూ క్ల్లసట తమకొక్ దివయమ ైన తపో్ సథల్లని పసాాదించమని బ్ాహమను కోర్ారత.

బ్ాహమ చూపటంచబ్ో యే ఆ దవియసథలం సర్ోవపదవాాలక్ు అతీతం గానూ, దురీన దురీయముగానూ

ఉండాలని అభయర్షథంచారత. శీ్రమనాార్ాయణుని సుు తించిన విధాత, ఒక్ చకాీ యుధానిా సృష్టించి దాని

భామణం ఎక్కడ నిల్లచిపో్ త్తే అక్కడ తపసుుక్ు అనుక్ూలమ నై సథలం ఉంట్ ందని, దానిని అనుసర్షసూు

వ ివలసటందని ఆనతినిచాచడు. అద ిలోకాలనీా తిర్షగష భూలోక్ంలోని ఒక్ పాదేశంలో ఒక్ ర్ాక్షసుని

నిమేష్ మాతాంలో వధించి, ఆ చకీ్న మి అక్కడ నిల్లచిప్ో యంది. న మి నిల్లచిన ఆ పాదేశమే న మిశారణయ

ప్ాాంతం.ఆ సథలంలోన ఆదిదేవి తపసుు చసేటనదని గీహించిన ఋష్టగణం యావతతు విధాతక్ు సోు త్తాావ ు

లర్షపంచి మహదానందంగా న మిశారణయపావ శం చశేారత.

సుమారత ఎనభ ఎనిమిది వ లమంద ిఋష్ణలు అక్కడ తప్ో వాట్ిక్లు నిర్షమంచుక్ుని లోక్ హిత్తారథం

యజఞయాగాద ికీ్తణవులు ఆచర్షసుు ండగా ఒక్నాడు ...

5 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సకేరణ fb// suryapradeephyd )

మహాప్ ర్ాణిక్ులయన సూతమహర్షి అక్కడక్ు వ ంచేశారత. ర్ోమహరిణ మహర్షి పుతణా డూ, శీ్ర

శుక్యోగజందుా ల సహప్ాఠజ, వ దవాయస మునీందుాల పటయాశిష్ణయడూ ఐన సూతముని ర్ాక్, న మి

శారణయమునందు వసటంచుచునా శౌనకాది ఋష్ణలందర్షకీ ఆనందం క్ల్లగషంచింది.

మునిగణమంత్తా, సూతమహర్షి క దురే్గష సావగతించి ఆర్యప్ాదాయదుల్లచిచ, సతకర్షంచి అనంతరం -

ఆయనను పర్షవ ష్టఠ ంచి క్ూరతచనా మీదట్ శౌనక్ుడీ విధంగా పసాాు వించాడు.

"మహాత్తామ! మా యందుగల అప్ార క్రతణా క్ట్ాక్షముచేత ఈ న మిశారణయసథల్లని ప్ావనం చేశావు. మాక్ు

మీ దరశన భాగయం లభించే పతాీసార్జ ప్ ర్ాణిక్ గాధావళి విన వ డుక్ క్లగడం - త్తాము అభిభాష్టంచి

అనుగీహించడం అనూచారంగా వసుు నాది. ఎనిా గాధలన నా ధరమ సూక్షమ సహితంగా వివర్షంచగల

'అగాధమౌ జలనిధ ి' వంట్ి త్తాము మాప దయ పాసర్షంచి, దివయపుర్ాణమేద నా స లవీయ వలసటందిగా

మా కోర్షక్" అని ఋష్ణలందర్ష తరతపునా అభయర్షథంచాడు.

'క్ల్ల పాభావ పీడతిణల నానాకిేశాలు అనుభవిసుు నా నరతలను స తం ఉదధర్షంచగల ఏక ైక్ పుర్ాణం ఏది?'

అని అరథనిమీల్లత న తణా డ , మనసులోన తినా తణా ని అవలోకించిన సూతప్ ర్ాణిక్ునక్ు సాక్షాతణు శీ్ర

మహాశివుని పుర్ాణమ ేఆ క్షణాన వృదయ ఫలక్ంప సుపర్షంచింది.

చిరతనవువత్త్నూ, సదయాదృక్ుకలత్త్నూ తనచుట్టి చేర్షవునా మునిజన బ్ృందానిా సమోమహనక్రంగా

చూశాడు సూత మహర్షి.

"ఇంతవరక్ు మీరత వినా ప్ ర్ాణిక్ గాథలనిాట్కి్ంట్ే శరషీ్ఠ మ ైనద,ీ జాఞ నయోగ మోక్ష కారక్మ ైనదీ,

జనమజనామంతర పుణయఫల విశరష్ంచేత మాతామే శవీణారహమ ైనద ీఅయనట్ిి శీ్ర శివమహాపుర్ాణా గాధ

సవిసురంగా మీక్ు చ పప ఉత్తాుహంగా ఉంద!ి అంత్తా శివ చచ!" అంట్ మొటి్మొదట్ తమ గురతవ న

వాయసభగవానుని ధాయనించి, ఆయన క్ృతమ ైన రతదా సుు తిత్త్, ఈ మహాపుర్ాణం ప్ాారంభించాడు సూత

ప్ ర్ాణిక్ుడు.

వాయసో క్ు రతదా సుు తి -

6 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సకేరణ fb// suryapradeephyd )

నమో దేవాయ మహత్త ే- దవేదేవాయ - శూల్లన !

తాయంబ్కాయ తిాన త్తాాయ - యోగషనాంపతయ ేనమః!!

నమోసుు దేవదేవాయ - మహాదేవాయ వ ధసే!

శంభవ సాథ ణవ నితయం - శివాయ పరమాతమన !!

నమసో ుమాయ రతదాాయ - మహాగాీ సాయ హేతవ !

పాపదయేహం విరూప్ాక్షం - శరణయం బ్ాహమచార్షణమ్!!

మహాదేవం మహాయోగ - మీశానం తవంబకాపతిం!

యోగషనం యోగదాత్తారం - యోగ మాయా సమావృతం!!

యోగషనాం గురత మాచారయం - యోగగమయం సనాతనం!

సంసారత్తారణం రతదాం - బ్ాహమణాం బ్ాాహమణోధపిం!!

శాశవతం సరవగ్o శాంతం - బ్ాహామణం బ్ాాహమణపటాయం!

క్పర్షినం క్ళామూర్షు - మమూర్షు మమరే్శవరమ్!!

ఏక్ మూర్షుం మహామూర్షుం - వ దవ దయం సత్తాం గతిమ్!

నీలక్ంఠం విశవమూర్షుం - వాయపటనం విశవరే్తసం!!

కాలాగషాం కాలదహనం - కామినం కామ నాశనం!

నమామి గషర్జశం దవేం - చందాావయవభూష్ణం!!

తిాలోచనం లేల్లహాస - మాదితయం పరమషే్టఠ నం!

ఉగీం పశుపతిం భీమం - భాసకరం తమసః పరమ్!!

7 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సకేరణ fb// suryapradeephyd )

సూత మహర్షి ఈ విధంగా సోు తాం చసేటన అనంతరం, ఇలా చ పపసాగాడు. " మునివరే్ణుయలార్ా! న ను

పఠషంచిన ఈ సోు తాములోన శివుని అషి్విధ రూపములు అంతరాతమ ై ఉనాాయ. వాట్ ివిశిషి్త మీక్ు

వివర్షసాు ను. శదీాధ ువుల వినండ!ి

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము - 02 (సృష్టి కీ్మము )

మహా పా య కాలంలో జగతణు లనీా నశిసాు య. అంత్తా జల మయం. ఒకే సముదాంలా త్త్చే అట్ిి అప్ార

జలర్ాశి ఆవర్షంచి ఉండగా - సహస ాశ్రరి, సహస ాక్ర ప్ాద రూప సహితణడ విర్ాట్ పరతష్ణడు సతవ గుణ

పేార్షతణడ సమాధ ిసటథతి యందు విశాీంతి తీసు క్ుంట్ాడు. ఆ తరతణ మందు - భూనభ ంతర్ా ములందు

ఎట్ చూసటనా చిమమ చీక్ట్ి వాయపటంచి ఉంట్ ంది.

సృష్టి , సటథతి, లయాలక్ు మూల భూతణడ న ఆద ిదేవుడొక్కడే వట్పతా శాయగా దదేీపయ మానంగా

పాకాశిసూు , త్త ల్లవి ర్ాగా నిదా లేచి ఈ పపాంచపు దురవసథను చూచి విచార్షసాు డు. రజయగుణ పభాావం చతే

జాఞ నానిా ఉదీిపటంప జేసాు డు. అదే పునః సృష్టి కి సంక్లపం వంట్ిది. బ్ాహమగా, నార్ాయణుడిగా, రతదుాడిగా

అన క్ నామాలత్త్ సంకీర్షుంప బ్డే ఆది విర్ాట్ సవరూపుడ,ేజాఞ నం దావర్ా అహంకార్ానిా, దానుాండి

మనసుును, దాని వలన పంచ భూతముల న పృథ ివాయపసేుజయ వాయు ర్ాకాశాల్లా పుట్ిిసాు డు.

వీట్ిలో ఆకాశం వలి శబి్ం, వాయువు వలి సపరశ, అగషా వలి రూపం, జలము వలి రసం, భూమి వలి

గంధం జనిమసాు య. ఆ తదుపర్ష ప్ాాణ, అప్ాన, వాయన, ఉదాన, సమాన అన పంచ ప్ాాణాలు; సతవ, రజ

సుమం గుణాలన తిాగుణాలు ఉదావిసాు య. ఇందు నుండి సతవ గుణ పాతినిధిగా విష్ణు వు, రజయ గుణ

పాతినిధిగా బ్ాహమ, తమో గుణ పాతినిధిగా ఈశవరతడు వ లుగ ందుత్తారత.

వీర్షలో మహేశవరతడు సనాతనుడు, నిరంజనుడు, అరూపుడు, ఆది మధాయంత రహితణడు. సృషి్యంత్తాన -

తమో గుణ ప్ాాబ్లయం వలి సంహార కార్ాయనికి ఇతడే క్రు అవుత్తాడు. అనగా - మరలా పా య కాల జల

ర్ాశికి ఆధార భూతణడౌత్తాడు. క్నుక్ పరమ శివుడను పేర ఇతడు చిరసాథ యగా నుండువాడని అరథం!

8 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సకేరణ fb// suryapradeephyd )

"సూక్షమంగా తరచి చూడగా పరమ శివుడే ప న చ పటపన సమసుం సృష్టి ంచు వాడు. అనగా సవయంభువు

క్ూడా అతడ ేఅవుతణనాాడు.

తన మహేశవర్ాంశ త్త్ సహా బ్ాహమ, విష్ు యంశ లను క్ూడా లయ సటథతి కి త్త చేచ ఈ పరమ శివుడు 'ఆది

విర్ాట్ పరతష్ణ' డనుట్క్ు సందేహమేమునాద ి? బ్ాహమ క్లాపంతకాలంలో యోగనిద ాచ ందదేి ఇతడే!

తిర్షగష ఈ సృష్టి లీలా వినోదానికి కారణ భూతణడూ ఇతడే! మహర్ోి క్ంలో ఉనా దవిిజ మహరతి లంత్తా ఈ

లీల లను సవయంగా పర్షకింప శకిు క్ల్లగషన వారత. వారత తపప ఇతరతల వవరతనూ లేరత.

బ్ాహమగా సృష్టి ఆరంభించి, ర్ాతిా అయేయ వరక్ు ఆ సృష్టి లోన బ్ాహమ గడపిే కాలం - 'ఒక్ క్లప కాలము'.

అట్ వంట్ిద ేర్ాతిా విశాీంతిత్త్ గడిప ేకాలం - మర్ క్ క్లపకాలం. క్నుక్ ఇట్ వంట్ి ర్ ండు క్లపములు

(ఒక్ పగలు - ఒక్ ర్ాతి)ా బ్ాహమక్ు ఒక్ ర్ోజు.

ఇట్ వంట్ి ఒక్ ర్ోజు జరగాలంట్ే, 14 మనవంతర్ాలు గడవాల్ల. (మనవంతర్ాలు 14. అవి: సావయంభువ,

సావర్ోచిష్, ఉతుమ, త్తామస, ర్ ైవత, చాక్షుస, వ వసవత, సూరయసావర్షు, అగషాసావర్షు, బ్ాహమసావర్షు,

రతదాసావర్షు, దక్షసావర్షు, ర్ౌచయ, భౌచయ అన వి.

వీట్ిలో ఒక్క మనవంతరం గడవాలీ అంట్ ే- మానవుల ల క్కల పాకారం ఏడు యుగాలు గడవాల్ల. (అవి:

క్ృత, త్తేాత్తా, దావపర, క్ల్ల అన 4 యుగాలు. ఈ నాలుా యుగాలూ మరలా అవ ఆవృతమవుతత

ఉంట్ాయ.) ఒకొకక్క యుగం లోనూ కొనిా తర్ాలక్ు తర్ాల జీవులు జనించడం - నశించడం జరతగుతత

ఉంట్ ంది. ఈ పాకారం మానవుల జీవిత కాలం అతి సవలపం! క్నుక్ ఈ సవలప కాలాన ా సక్ీమ మ ైన

ర్జతిలో మలచు కొని, దుసురంబ్ న ఈ మాయామయ సంసారమన సాగరం నుండి విముకిు ప్ ందాల్ల. ఈ

పాపంచం లోన మళి్ల జనిమసూు - మరణిసూు ఉండక్, ధరమ పవారునత్త్, జాఞ న సముప్ారీనత్త్ ఉతుమ జీవితం

గడపడమ ేవిముకిు సాధన. ధరమం నాలుగు ప్ాదాలత్త్ నడయాడుతత ఉంట్ ంది అవ సతయము, అహింస,

శాంతమూ, దయ. క్ృత యుగాంత్తానికి సతయం నశించినది. త్తేాత్తాయుగం అంతయకాలం నాట్ికి అహంిస

అణిగషంది. దావపర యుగం ముగషసే సర్షకి శాంతం అంతర్షంచింది. పాసుు త క్ల్ల యుగమున దయ

9 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సకేరణ fb// suryapradeephyd )

అంతర్షంచే సూచనలునావి. ఆయా యుగాలు ధర్ామలు కోలోపయాక్ వచేచది పా యం. ఇక్ పునః పునః

సృష్టి !.. ఇద ీసృష్టి కీ్మం. ఇదొక్ చక్ీం వల నిరంతరం ఆవృతమయేయ విధానం. అందుకే ఆది మధయ

అంతం లేని నిరంతర భమాణం. - 'కాలం' యొక్క సవభావం.

ఈ కాలము అన ద ిమూడు విధాలు. అవి:- మానుష్ మానము, దేవ మానము, బ్ాహమ మానము.

ప న చ పటపన క్లపముల వంట్ివి బ్ాహమ మానం. (పాసుు తము మానుష్ మానం పాకారం - 28వ

మహాయుగం లోని 5102వ క్ల్ల యుగం నడుసుు నాది. పసాుు తము నడుసుు నాది వ వసవత మనవంతరం.

ఈ కాల పాశసటు గుర్షంచిన పసాాు వన త్త్ పాథమమున చ పటపనట్ ి - ఒకానొక్ క్లప కాల ప్ాారంభ

సమయమున, బ్ాహమదవేుడు తన వంట్ ిమహా త్తేజసటవ య నై క్ుమారతని పాభవింప జయే

సంక్ల్లపంచాడు.

అంత్తే!...

సంక్ల్లపంచినద ేతడవుగా, త్తేజయ పుంజ మనదగషన ఓ గ పప కాంతిత్త్ నీల లోహిత వరతు డ న ఒక్

క్ుమారతడు బ్ాహమ త్తొడప పతాయక్షమ ,ై తనకో పేరత కావాలని ఏడవ సాగాడు. రతదుాడని నామ క్రణం

చేశాడు బ్ాహమ. తనకొక్క పేరత చాలదనాాడు ఆ బ్ాలుడు. ఈసార్ష భవుడని పేరత ప ట్ాి డు. ఇంకా ఆ

బ్ాలక్ుడు ఊరకొనక్ పో్ వడం వలి శివుడు, పశుపతి, ఈశవరతడు, భీముడు, ఉగుీ డు, మహాదేవుడు అన

మొతుం ఎనిమిది పేరతి ప ట్ిి సంతణష్ణి ని చేశాడు బ్ాహమ.

"ననుా అషి్మూర్షుని చశేావు బ్ాగాన ఉంది. మర్ష వ ట్ికి సాథ న శర్జర విశరషాలు, ఉనికి పట్ ి , పతీా

పుతణా లు... ఇనిా హంగులు ఏ విధంగా క్ూర్ాచవో చ పుప!" అని అడిగాడు - పరమ శివాంశ గల ఆ

బ్ాలుడు.

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము - 03 (శివుని అషి్ మూరతు లు)

10 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

బ్ాహమ దవేుడు అతనిా "నీవు సరవ భూత సవరూపుడవు." అని అభినందించి, "నినుా వరతసగా రతద ా

నామ ధయేము నుంచి మహా దేవ నామము వరక్ు న ను ఎలా సృష్టి ఊహ చేశానో చ పుు నాాను! విను"

అంట్ట ఇలా వివర్షంచాడు.

1. రతదుాడు: "యాభి ర్ాదితయ సుపతి రశిమభి |

సాు భిః పరీనోయ వరితి ||"

అన వ ద ప్ాామాణికానానుసర్షంచి నీవు సూరయ సాథ నంలో ఉందువు. సూరతయడ ేసరవ చర్ాచర జగతణు క్ు

ఆతమ సవరూపుడు. (ఆదితయ హృదయం) జగత్తాకరణ క్రు. ససాయనుకాల వరి కారక్ుడు. 'సూరయ ఆత్తామ

జగత ససుథ ష్శచ' అన సమృతి వాకాయనుసారం ఈ జీవజాలానాంతట్ినీ పభాావితం చయే గలడు. క్నుక్ -

రూపం ర్ౌదాం. భారయ సువరచల. కొడుక్ు శని.

2. భవుడు: 'యోపుునావం పాతిష్టిత్తాం వవ ద - పతా్తేయవతిష్ఠ తి' అని శీుతి లోకాలనీా నీ ిలో ఓడలాి త్తలేు

తణనావని గీహించే వాడ ేభవుడు. క్నుక్ - శర్జరం నారము. (అప్ో నార్ా ఇతి ప్ోా కాు ః!) నీట్ ియందు నీ

ఉనికి పట్ ి గలదు. ఈ మూర్షులో నీక్ు భార్ాయ పుతణా లు ఉష్ - ఉశనులు

3. శివుడు:

శరతవడు అన నామాంతరంత్త్ గూడ పటలువ బ్డత్తావు. శర్జరంలో ఎముక్లు ఎట్ాి నిలబ్ టి్ బ్డ ి

ఆధారభూతమ ై నిలుసాు యో, ఆ విధంగా ఈ భూమి క్ూడా నివసటంచడానికి వీలు క్ల్లపంచేలా నిలబ్ టి్బ్డి

ఉంది. క్నుక్ ఈ మూర్షు యందు నీ ఉనికి పట్ ి భూమి. శర్జరము - శారవము. భారయ - వికేశి. కొడుక్ు -

అంగారక్ుడు.

4. పశుపతి : "అహం వ శావనర్ో భూత్తావ |

ప్ాాణినాం దేహ మాశీితః ||"

అని గజత్తా పవాచనం.

11 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

అనిా జీవుల శర్జరం లోనూ జఠర్ాగషా అన ది జీరు కీియ క్ు దోహద కార్ష. క్నుక్ ఈ మూర్షు లో నీ సాథ నం

అగషా. శర్జరం - వ శావనరం. భారయ - సావహా దేవి. కొడుక్ు - సకందుడు.

5. ఈశవరతడు : ప్ాాణుల శర్జరం లోని ప్ాాణ, అప్ాన,వాయన,ఉదాన,సమాన అన నామాంతరంత్త్

వాయువుల రూపంలో ఉండి మానవుల్లా జీవింప చసేాు వు. క్నుక్ ఈ మూర్షు యందు నీ సాథ నం-

వాయువు. 'ఈశానసురవ విదాయనాం - ఈశవరసురవ భూత్తానాం' అని శీుతి. క్నుక్ శర్జరం - ఈశానం.

భారయ - శివ. కొడుక్ు - మనోజవుడు.

6. భీముడు : ఈ మూర్షులో నీ సాథ నం ఆకాశం. దేహం లోని రంధాా లలో (బ్యలు పాదేశం) వాయపటంచి

ఉంట్ావు. నీ శర్జరం భీమము. దశ దిశలు భారయలు, సవరతా డు కొడుక్ు.

7. ఉగుీ డు : యజమానుడ న గృహసుథ రూపంలో నీవు ఈ మూర్షు యందు వశించ దవు. యజఞదీక్ష

యందుండు యజమానుడు - నీక్ు ఉనికి పట్ ి . దేవతలను సర్ావంతర్ాయమిని యజఞంత్త్ సంతణష్టి చయేు

వాడవు. నీ శర్జరం ఈ మూర్షులో ఉగీము. భారయ దీక్ష. కొడుక్ు సంత్తానుడు.

8. మహా దేవుడు : "సో మ ఓష్ధీనా మధపితిః" అని శీుతి వాక్యము.క్నుక్ నీ సాథ నము చందుాడు. ఈ

మూర్షులో ఓష్ధులనిాట్కీి అధిపతివ , వాట్ిని వృదిధ చసేట ప్ాాణులక్ు జీవ పామాణ వృదిధ కి దాతవు క్ూడా

అయ యదవు. క్నుక్ నీ శర్జరము - చాందమాసం. భారయ - ర్ోహిణి. కొడుక్ు - బ్ుధుడు

- ఈ పాకారము శివుని అషి్మూర్షు నిరూపణము జర్షగషనది. ఇదంతయూ సృష్టి వ చితాయమే! శివుని అషి్

మూరతు లను, ఆయా మూర్షు తత్తావలను గీహించిన వాడు ఆ పరమేశవర్ానుగీహానికి ప్ాతణా లవు త్తారత.

12 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

అంత్తే కాదు! ...

"శివనామాషి్క్ం (శివుని ఎనిమిద ిపేరతి ) క్ూడా ఎంత్త్ పుణయ ఫల దాయక్ం! ఆ పేరతి ఇవి: శివాయ

నమః, రతదాాయ నమః, మహేశవర్ాయ నమః, విష్ువ నమః, పటత్తామహాయ నమః, (ఈ ఐదు పంచ

సాధక్ులక్ు పటయామ ైనవి). సంసార భిష్జ ేనమః, సరవజాఞ య నమః, పరమాత్తామయ నమః (ఈ మూడు

మోక్ష సాధక్ులక్ు శుదధ నివృతిు కారకాలు.) ఉభయ త్తారక్ మ ైన ఈ నామాషి్క్ం విశిషి్త ఇంతింతని

చ పప బ్డనిది. క్నుక్న న ను ఈ శివ పుర్ాణం మీక్ు వినిపటంప ప్ాారంభిసూు - రతద ాసుు తి పఠషంచడం

జర్షగషంది." అని చ ప్ాపడు సూతణడు.

మహరతి లంత్తా క్ూడా సూత మహాముని ఆదేే్శానుసారం రతద ాసుు తి చేశారత.

అనంతరం ...

తిర్షగష సూత ప్ ర్ాణిక్ుడ ీవిధంగా స లవిచాచడు -

"యోవ భాహామణం విదధాతి - యో దేవానాం

పాథమం పురసాు త్ - విశావధిప్ో రతదోా మహర్షిః " అని శీుతి

దీని పాకారం - ఈ వసుు (గుణ, రూప, రస, గంధ, సపర్ాశతమక్ మ ైన )సమసుమూ రతదుాని సృష్టి .

బ్ాహామదులందరూ అమృత రూపుడిగా ఆర్ాధించ ేఆ పరమేశవరతడు అచలుడు. ఆనంద మూర్షు. ఆదితయ

వరతు డు, సర్ావధిపతి, తిమిర్ాతీతణడు. సరతవడు.

"ఇట్ిి పరమేశవరతని క్నా ప ది గానీ - చినా గానీ - సాట్ి గానీ ఎవరూ లేరత. సరవ ప్ాాణుల యందు -

అణువణువు నందు నిండిన సవయం పాకాశక్ సదానంద మూర్షు. మోక్షార్షధ అయన వాడు ఆశయీంచ దగా

ఏక ైక్ విర్ాడూాపుడు ఆ పరమేశవరతడొక్కడే! శివ తతవ జిజాఞ సువులక్ు స తం అందనిట్ేి అంది,

అగోచరమయేయ మహా మూర్షు మంతమ నై తతవం ఆయనద!ి" అని చ పూు నాంత లోన "మహానుభావా!

మర్ష మాకొక్క ధరమ సందేహము. శివ తతవము త్త ల్లయుట్ ఎట్ ి ? ఇతః పూరవ మ వర్ ైనా అట్ిి

పాయతాము చసేటన వారతనాార్ా ? ఉంట్ే ఏ విధముగా చేసటర్ష ?" అని పాశిాంచారత కొందరత మునీదుాలు

శివ తత్తావర్షథ య ైన నారదుడు :

13 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"న ను ఇపుపడు పాసాు వించ బ్ో వు విష్యం సర్షగాా అద ే! శివ తతవం గీహించే నిమితుం ఎందర్ో

పాయతిాంచారత. అట్ిి వార్షలో సాక్షాతణు నారద మునీందుాలొక్రత" అనాాడు సూతణడు.

"నారదుల వారత లేని పుర్ాణం లేదు గదా! ఆ లోకోకిు నిజమయయేలా ఉనాదే!" అంట్టనా శౌనక్ుని

వంక్ చిదివలాసంగా చూచి, పుర్ాణ క్థా శవీణం కొన సాగషంచాడు సూత మహర్షి -

"పూరవం ఒక్ క్లప కాలం వ నుక్ ఎనాడో - నారద మునివరే్ణుయలు శివ తతవ జిజాఞ సుల అఖండమ ైన

తపసుు చేశారత. అద ిఎంత తీవా తరమ ైనద ీఅంట్ే ... ఆ తప్ో గీతక్ు ఎక్కడ క్కడి లోకాలూ జవల్లంచి

ప్ో సాగాయ. ఇందుాడు వ ంట్న మనమథుని రపటపంచి, నారద తపసుుక్ు విఘాతం క్ల్లగషంచ వలసటందిగా

కోర్ాడు. 'నారదుడాజనమ బ్ాహమచార్ష. ఆయన మామూలు మునీశవరతడు కాడు. ఈ అనగుని బ్ార్షకి

లొంగడు' అని తన అశక్ుత వ లిడించాడు మనమథుడు. నీ పయాతాం శకిు వంచనలేక్ుండా చయేమని

చ ప్ాపడు ఇందుాడు. తపపని సర్ ైన తరతణంలో - వసంత కాలానీా, సుఖ - పటక్ - కీర - సార్షకాది

గుణాలీా, చ రక్ు వింట్ినీ, పూల బ్ాణాలీా తన మొతుం సంబ్ార్ాలనూ వ ంట్ నిడుకొని బ్యలేి ర్ాడు

మనమథుడు. నారదుడు తపసుు చసేుు నా పదాేశానికి వచాచడు. తీర్ా చూసేు అద ిఒక్పుపడు త్తాను శివ

న త్తాా గషా జావలలక్ు దగధమ ైన చోట్ అని త్త లుసు క్ునాాడు. పాసుు తం నారదుడు అంతట్ి ముక్కంట్ి

గుర్షంచే తపసుు చసేుు నాాడు. తనక్ు మళి్ల ఏ ఉపదావం ర్ానునాదో ! ఇట్ ఇందుాని ఆజఞను

ధిక్కర్షంచనూ లేక్, అట్ మర్ో సార్ష, శివాగీహానికి గుర్ష కావల్లు వసుు ందమేో అన శంక్ మనమథుని

మనసుును మధిసుు ండగా, అనయ మనసకం గాన నారద తప్ో భంగానికి సటదధ మయాయడు." సూతణడీ

విధంగా చ పపగాన శౌనకాది మునులందరూ "ప్ ర్ాణిక్ క్థా క్థన శరషీాఠ ! ఈ మనమధుని వృత్తాు ంతమేమి

? గతమున అతడ ట్ ి భసమ మయ యను ?" అని అడిగారత. వార్ష కోర్షక్ప సూతణడు కామ దహన ఘట్ాి నిా

చ పపడం ప్ాారంభించాడు –

14 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము - 04 (కామదహన ఘటి్ము)

"ఒక్పుపడు త్తారకాసురతడన ర్ాక్షసుని వలి నానాక్షేి శములు అనుభవించుచునా దవేతలంత్తా

బ్ాహమవదిక్ు వ ళిి మొరప ట్ ి క్ునాారత. ఆయన వార్షనందర్షనీ త్త్డుకని శీ్ర మహావిష్ణు వు వదిక్ు వ ళగా -

ఈశవరతని తపసుు భగాం చేసేు గాని, దీనికి మారాం లేదనాాడు. వివర్షంచమనాారత దవేతలు.

త్తారకాసురతని సంహర్షంచాలంట్,ే అది శివాంశత్త్ క్ూడినట్ిి ఆయన పుతణా ని వలిన సాధయం! పసాుు తం

బ్ాహమచరయ దీక్షత్త్ ఉగీతప మాచర్షసుు నా శూల్ల మొకోకపట. ఆయన సమాధి సటథతి నండ ిబ్ ట్ికి వసేున గాని,

శర్జర సపృహ క్లుగదు. అద ిక్ల్లగషత్తే తపప - ఆయన కామపరవశుడు కాలేడు. అది జర్షగషత్తే గానీ -

శివునికి వివాహపయాతాం గానీ, తదావర్ా క్ుమారజననం గాని సాధయం కావు. ఇలా ఒక్దాని వ ంట్

ఒక్ట్ిగా జరగవలసటన ఈ కారయకీ్మాలనిాట్ికీ ఒకే ఒక్ ఉప్ాయమునాది. మొటి్మొదట్ శివ తప్ో దీక్షక్ు

భంగం క్లగాల్ల. దానికి సమరతథ డు నా పుతణాడ న మనమథుడు మాతామ!ే సమసు జీవర్ాసులక్ు

కామావ శము క్ల్లగషంచగల క్ందరతపని దర్షశంచి, మీ కార్ాయనిా సానుక్ూల పరతచుకోండని వివర్షంచాడు

విష్ణు వు.

దేవతలంత్తా పంచబ్ాణుని బ్ాతిమాల్ల, పరమశివుని దీక్షక్ు భంగం క్ల్లగషంచమని వ డుక్ునాారత.

నిట్లాక్షుడు అగషాన మూడోక్నుాగా ధర్షంచినవాడు క్నుక్, పుష్పబ్ాణాలు పాయోగషంచటే్పుపడు

చాట్ గా ఉండి - శరసంధానం చేయవలసటందని సలహాలూ, జగీతులూ చ పటప పంప్ారత.

పంచశరతడు మలయమారతతణని, జయంత; వసంతణల్లా వ ంట్ బ్ ట్ ి క్ుని, శివుని తపసుు చాల్లంచేలా

చేయడానికి సనాదుధ డయాయడు.

కేవలం ఒక్ మహాత్తాకరయసటదిధ కోసం, రూప్ ందించిన ఈ పయాతాంలో - అవసర్ారథం అక్కడ ఆకాలంలో

అడుగుప ట్ిి ంది వసంతం. అదంత్తా మనమథుని మితణా డ న వసంతణడు చలవ ! పటలిగాలులు రతవ వపని

మలయమారతతణడు చపేట్ాి డు. వసంత్తానికి పతాిసపందించే జీవులు, ప్ాాణులను అక్కడక్ు చేర్ేచపని

జయంతణడు తన భుజసకంధాల మీద వ సుక్ునాాడు.

15 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

మనమథుడు చాట్ గా ఉండి, పుష్పబ్ాణాలను పయాోగషంచాడు. అవి తగషల్ల శివునికి తప్ో భంగం జర్షగషంది.

నలుదిక్ుకలా క్లయజూసే సర్షకి, ఓ చ ట్ ి పాక్కగా నకిక నిలుచునా పుష్పశరతడు క్నిపటంచాడు.

ఫాలన తాం పరమవ గాన త్త రతచుక్ునాది. శివుని క్ంట్ి మంట్లక్ు ఆహుతయాయడు కాముడు.

కీడు శంకించిన కాముని సతి, రతీదేవి గోడు గోడున ఏడుసూు శివుని శరణువ డింది. ప క్ుకర్జతణల

ప్ాార్షథంచింది. శివుడామ ను క్రతణించి "ఇక్ ప నీ పతి నీక్ు మాతమాే సశర్జరతడిగా దరశనమిసాు డు.

మిగషల్లన దవే దానవ యక్ష ర్ాక్షస మానవ మునివరే్ణయ గణాలక్ు ఎవర్షక ైనా సర్ ేఅతడు అనంగుడు"..

(శర్జర రహితణడు) అని కొంతవరక్ు ఉపమించ ేర్జతిలో రతీదవేికి అభయపాదానం గావించాడు. ఇతరతలక్ు

ఎవర్షకీ క్నబ్డనపపట్ికీ, అతని విధినిరవహణయ నై మరతబ్ాధాక్ీమం మాతాం నిరవర్షుసూు న ఉంట్ాడు -

మనమథుడు.

ఆ విధంగా మరతని శర్జరం భసమమ ైనపపట్ికీ - 'ఆతమజుభావం' నశించనందున, పాపంచంలో సమసు

జీవర్ాశ్ర అతని వలి కామ మోహ పరవశమవుతతన ఉనాాయ.

ఏ సథలంలోన త్తే - మనమథుడు శివుని ఫాలన తాం బ్ార్షనపడి బ్ుడదిగా మార్ాడో , ఆ సథలంలో మాతాం

మనమథుడి మహతణు లూ, మాయలూ ఏవీ పనిచయేక్ుండు గాక్!" అని శివుడు ఆనతిచిచ, ఉనాందున

అక్కడే తపసుు చేసూు నా నారదుల వార్ష విష్యంలో మనమథ పాత్తాపం ఎంత బ్లీయంగా ఉనాపపట్ికీ

ఫల్లతమివవడం లేదు. మునీందుానికి తప్ో భంగం క్లగడం లేదు. శివుడా ర్జతిన ఇచిచన ఆనతిని అంత్తా

విసమర్షంచారత. అదీ శివమాయాధీనమ!ే

ఇట్ రతిపతి గానీ , అట్ శచీపతి గానీ ఈ శివమాయ క్తీతణలు కారత క్దా! అదంత్తా నారద

మునిశరషీ్ణఠ ని అసాధారణ తప్ో నిష్ఠ గా భావించి ఆయనక్ు నమసకర్షంచి, తన మితాబ్ృంద సమతేంగా వ ను

దిర్షగష పో్ యాడా మదనుడు.

16 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"పుర్ాణపురతషా! మా కొక్క ధరమసందేహము! ఈ మనమథునికి మరే్ం పనిలేదా? ఎంతసపేూ

పూలబ్ాణాలు పట్ ి క్ు తిరతగుతత, అవి ఎవర్షకి సంధదిాి మా అన పనిగట్ ి క్ు సంచర్షసుు ండడమ ేపనా?"

సనందనుడన ఒక్ మునివరే్ణుయడు అడిగాడు.

దానికి సూతణడలిా చ పపసాగాడు: -

"చక్కని పాశా! నిజమ ేమర్ష! అతడికి నియుక్ుమ ైన పని అదే క్నుక్ - దానిన ఆచర్షసుు నాాడు అతడు."

మహరతి లక్ు ఆసకిు అధకి్మ ైంది. మనమథుని ఆవిర్ాావం గుర్షంచీ, అతడకిా పదవి ఇచిచన వ నం గుర్షంచీ

పలురకాలుగా పాశిాంచారత. అందర్ష సందేహాలూ వినాపటమమట్ సూతమహర్షి "మనమథుని క్థ "

వివర్షంచడానికి ఉదుయక్ుు డయాయడు.

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము - 05 (మనమథుని గాథ)

"ఒకానొక్ సమయమందు విష్ుోంశ త్త్ ఒక్ క్ుమారతని పుట్ిించాలని సంక్ల్లపంచిన బ్ాహమక్ు హృదయ

సాథ నం నుంచి నవ యవవన విలాసటని య ైన ఓ క్నయ ఆవిరావించింది. ఆమ పేర్ే సంధయ.

ఆ సమయంలో బ్ాహమ మానస పుతణాల న దక్ష - మర్జచాయదులు అక్కడ ేఉనాారత. ఆ క్నయను చూసట

అంత్తా ఆశచరయ ప్ో తణండగా, అంత లోన ఆమ క్ు క్వల సో దరతడా అనాట్ ి బ్ాహమ హృదయ క్మలం

నుంచి ఒక్ నవ యువక్ుడూ ఊడ ిపడాా డు అక్కడ.

సీు లీ క్నాా సమోమహన కారతడ , అతయంత దరప విలసటతణడ ఉనా ఆ యువక్ుడు చ రక్ువిలుి నూ, పంచ

సంఖయ క్ల్లగషన బ్ాణాలనూ ధర్షంచి ఉనాాడు. జనిమసూు న బ్ాహమక్ు నమసకర్షంచి తనకొక్ పేరూ పదవీ

కావాలనాాడు. ఏదో ఒక్ వాయపక్ం క్ల్లపంచ మంట్టనా ఆ యువక్ుడిని చూసుు ంట్ే ఎవర్షకీ నోరత

మ దప్ాలని క్ూడా అనిపటంచక్ నిర్షామషే్ణల అలా చూడ సాగారత. త్త ల్లయని ఏదో చితమా ైన

వికార్ానికిలోను కా సాగారత అందరూ.

17 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ముందుగా ఆ మోహం లోంచి కాసు త్త పపర్షలాి డు బ్ాహమ. దర్షశంచినంత మాత్తాాన మోహం పుట్ిిసుు నాావు.

ఇక్ నీక్ు వ ర్ే వాయపక్ం అనవసరం! ఆ పన చసేుు ండు. నీక్ునా పూలబ్ాణాలత్త్ సరవప్ాాణులీా

సమోమహన పరతసుు ండు. సీు ,ీ పురతష్ణలు నీ బ్ార్షనపడ,ి కామంలో చితు చాంచలయం క్లగజ యయ. నీ

రహసయ సంచార్ానికి తిరతగు లేదు. భావజుడవు నీవు. తలచినంత మాత్తాా న వచిచ వాాలగలవు. నీధాట్ికి

తిామూరతు ల నా చల్లంచాల్లుందే! పుడుతతన మనోచాంచలయ కారక్ుడవు క్నుక్ మనమథుడు అన పేరత నీక్ు

సర్షప్ో తణంది. కామోదీిపక్ుడవు క్నుక్, నినుా కామదేవుడనీ అనగలం. గ పపదరపం క్ల్లగషన వాడవు

క్నుక్ క్ందరతపడనీ వయవహర్షసాు ం. మదనుడు, మారతడు, సుమశరతడు, పుష్ప చాపుడు, పంచశరతడు,

సమరతడు, మనసటజుడు, పుష్పధనువడు, ఆతమభువు... ఇవనీా నీ పేర్ేి . అని అక్కడ సభలోనునావారంత్తా

వివిధర్జతణల మదన క్ుమారతడిా శాి ఘించారత.

తనక్ంట్ట ఒక్ వాయపక్ం క్ల్లపంచగాన , అద ిఅక్కడిక్క్కడే నిరవర్షుంచబ్ో యాడా అతణయత్తాుహి. చక్చకా

పూలబ్ాణాలను అక్కడునా వార్షమీద ఎడాప డా పాయోగషంచేశాడు. అనిాట్ిక్ంట్ే ప ది చికొకచిచ పడింది

బ్ాహమదేవుడికి. సర్షగాా అంతక్ు కొదిిసపేట్ ికీిందట్ే, మనమథునిత్త్ ప్ాట్ ేజనిమంచిన నవయువతి,

క్ుసుమకోమల్ల, బ్ాహమ మానసపుతి ామీదన అందర్ష దృష్ీి కేందీాక్ృతమ ైంది. ఆ అవసథ బ్ాహమక్ు క్ూడా

తపపలేదు.

ఘోరమ ైన తపటపదం జరగక్ుండా ధరమదేవత సకాలంలో సపందించి అడుా పడబ్ట్ిి సర్షపో్ యంది. తక్షణమ ే

అక్కడ మృతణయంజయుడు పాతయక్షమయాయడు. బ్ాహమనూ, ఆయన మానస పుతణాలనూ మందల్లంచాడు.

వావివరసలు మరచి కామించబ్ో యన వారందర్షకీ కామోపసంహారం చేసట అదృశుయడయాయడు

మహాదేవుడు.

బ్ాహమక్ు ముచ చమట్లు పో్ శాయ. చిర్ాక్ు అధిక్మ ైంది. శివునిత్త్ చ పటపంచుకోవలసట వచిచనందునక్ు

లజీితణడ , ఆ చిర్ాక్ును మనమథుని మీద పసార్షంపచేశాడు. 'నాలుగు ముఖాలునాా ఏం లాభం?

పరతవుపో్ యక్ ఏ ముఖం ప ట్ ి క్ుని దవేతలందర్షకీ ప దిదిక్ుకగా వయవహర్షంచగలను? ఇదంత్తా నీ వలిన

18 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

జర్షగషంది క్నుక్ - పరమశివుడంతట్ ివాడిని రపటపంచేలా, నాక్ు నీతణలు చ పటపంచలేా చేశావు క్నుక్ ఆ

ముక్కంట్ి మూడోక్ంట్ి అగషా చేత నీవు దహింపబ్డ దవుగాక్!' అని శపటంచేశాడు విధాత.

ఉదోయగధరమ నిరవహణ చశేానంట్ాడు మనమథుడు. అయనపపట్ికీ వావివరసలు చూడక్ూండా

కామవికారం పుట్ిించావు అంట్ాడు పాజాపతి.

తనతపుప లేదంట్ాడు కాముడు. అసలు... కామం యొక్క గుణమ ేఅంత! దాని సవభావం అది, ఎలా

అతికీ్మిసుు ంద?ి క్ుమారతడి వాదనలో బ్లం ఉందని గీహించిన చతణర్ాననుడు, చతణరంగా తన శాప్ానిా

సమర్షథంచుక్ునాాడు . సర్ే! నీవు తిాన తణాడి ధాట్ికి మాడమిస నా, నీ పమాేయమే లేక్ుంట్ే సృష్టి జరగదు

క్నుక్, అ పరమేశవర్ానుగీహాన తిర్షగష నీవు జీవించగలుా త్తావు అని శాపో్ పహతి చ ప్ాపడు సషిా్. అంతలో -

బ్ాహమ మానసపుతణాడ న దక్షుని సేవదం నుంచి ఓ మనోహర్ాంగష ఉదావించింది. శృంగార సమీలక్ు

పటి్పుర్ాణి అనదగా ఆ క్నయకామణికి 'రతి' అని నామక్రణం చసేట, మదనుడి వంక్ చూశారందరూ.

సరతవలనూ మోహింపచసేే మనమథునికే, మదనవికారం క్ల్లగషంచేలా ఉనాది అ రమణయీమూర్షు.

కామకారక్ుడికి కొంతవరక్ు అతని వృతిు ఉధృతిని తపటపంచగల తరతణమీణి ఆమ యే అని త్త్చింది

అందర్షకీ. సీు ీపురతష్లు సంభ గషంచడానికి ఎనిా పదధతణలునాాయో అనిాట్ినీ పాయోగషసూు వార్షరతవురూ

ఆనంద డోల్లక్లోి ఊగసాగారత. అంత్తేకాక్ ఎనోా కొతుర్జతణలను ఆవిష్కర్షంచే పయాత్తాాలోి నూ పడాా రత. అదీ

మనమథగాథ! ఈ గాథ ఆసాంతం వినాా, చదవిినా, శృంగార సీమలోి విహర్షంచు వార్ష సర్ావభీషి్ములు

న రవ రతనట్ ి బ్ాహమ అనుగీహించాడు. అయత్త ేమనమథదహనం అంత సవలపకాల్లక్ వయవధలిోన

జరతగలేదు. ఈ నడిమి కాలంలో మర్షకొంత క్థ నడిచింది" అనాాడు సూతణడు.

అద ిక్ూడా సవిసురంగా వినిపటంచమని కోర్ారత శౌనకాది మహరతి లు.

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము - 06 (సుమశరతని పర్ాజయం)

మనమథుని జనక్ కాలమందు జర్షగషన ఘట్న గుర్ ు చిచనపుపడలాి బ్ాహమదేవుడికి హృయమందు, శూల్ల

గుచిచన మందల్లంపు మాట్లన శూలపుప్ో ట్ ి బ్ాధించసాగాయ. శివుడికేం? నితయ విర్ాగష! తప్ో నిష్ఠ లో

19 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

క్ూరతచనావాడికి తరతణ ితపనలో వ దన ఏం త్త లుసుు ంది? ఒక్కసార్ ైనా సీు ీసంయోగ - వియోగ బ్ాధ

క్ల్లగషంచి ' కామం ' య క్క పభాావం ఎలాంట్ిదో చవిచూపటంచ దలుచక్ునాాడు చతణర్ాననుడు. తన ఆజఞగా

మనమథుని పేార్ేపటంచి శివుణిు ఓ ఊపు ఊపమనాాడు. మనమథుని మాయలక్ు రతదుాడు చల్లంచలేదు.

సుమశరతనికీ ప్ రతష్ంగాన ఉంది. తన పూలబ్ాణాలత్త్, యోగష పుంగవులీా భ గ విష్యసూయ

మానులను చసేటన ఘనుడతడు. రతదుాని దీక్షను చిదాం చయేడానికి తనక్ు పాత్తేయకాసాు ా లు

దయచేయంచమని, క్మలాసనుని కోర్ాడు క్ందరతపడు.

కేవలం పూలబ్ాణాలత్త్న హడల తిుసుు నా కాముడింకా కొతుఅసాు ా లు ప్ ందిత్తే, సృష్టిలో ఇక్

సమసుకార్ాయలూ సు ంబంచి, కామకారయ మొక్కట్ే విజృంభిసుు ందని దూర్ాలోచన చేసటనవాడ - విధాత

యోచించాడు.

ఒక్ ఆలోచన సుుర్షంచి, ఆయన మదనిుండి వసంతణడు ఉదావించాడు. పుడుతతన తన సుగంధ

శోభత్త్ - మలయ పవనాలత్త్ అక్కడునా వాత్తావరణమంత్తా ఆహిాదక్రంగా మలచాడు. మనమథుడికి

అతడిని జతచసేట శివునిప కి ఉసటగ ల్లపనా పాయోజనం లేక్పో్ యేసర్షకి - ఉసుురని నిట్టి ర్షచన బ్హామ

ఎదుట్, అ నిట్టి రతపలో నుండే 'మారయ మారయ - భదేయ భేదయ ' అని అరతసూు కొనిా గణాలు ఓ

సమూహంగా ఉదావించాయ. వా ళందర్షనీ' మార గణాలు ' అన పేర్షట్ మనమథుని అనుచరతలను చసేట,

బ్ాహమ మళ్లళ మహా శివుని మీదక్ు దండయాత ాచేయంచాడు. ఫల్లతం శూనయం.

"మనం త్త్ావతపటప కాముని పాసంగంలో పడాా ం! మన నారద మహరతి ల వారత శివతతుో జిజాఞ సాపరతల ,

ఉగీతప మాచర్షసుు నా వ నానిా అక్కడే వదిలేశాం!" అను గురతు చేసుక్ునాారతం శౌనకాదులు.

"ఋష్టవర్ేణుయలార్ా! ఇదంత్తా శివ సంక్లాపనుసారం జరతగుతణనాద!ే ఒక్ గాథలోంచి మర్ క్గాథ,

అందుండి ఇంకొక్ ఉపక్థ... ఈ పుర్ాణ సముచచయమంత్తా ఒక్ గాధామాల్లక్! ఒకోక అంశానికి ఎనోా

అనుబ్ంధ గాధలత్త్ సంబ్ంధం ఉండి తీరతతణంద.ి అవనీా ఆమూలాగీం త్త లుసుకోవడం క్ూడా పుర్ాణ

20 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

సమగీతక్ు దోహదకార్ష అవుతణంది!" అని వివర్షంచి నారద తపసుు గుర్షంచి పసాాు వించాడు సూతణడు

మళ్లళ.

నారదుని తప్ో గరవం:

'ఆవిధంగా శివ శాసనం వలి, కామదహన పాదేశంలో ఎట్ వంట్ ిమాయలుగాని, మారవికార్ాలు గాని

ఫల్లంచలేదు. ప గా శివమాయా ధనీుల ఉనా వారందర్షకీ, ఆ శాసనం గురతు లేక్ుండా ప్ో య నందున -

అదంత్తా నారద మునీందుా ల ఉగీతపః పభాావమేనని భావించారత. మనమథుని పర్ాజితణని చేయడంలో,

నారదునిదే ప చయే కావడంత్త్ - శివుడంతట్ ివాడిత్త్ ఆ మునీందుాని ప్ో ల్లచ కొనియాడసాగారత.

కొంతకాలానికి తతు ోదరశనం చసేుక్ునాాక్ నారదముని క్నుాలు త్త ర్షచి తపసుు చాల్లంచాడు. ఆ నోట్ా -

ఈ నోట్ా త్తాను కాముని జయంచినట్ ి పచాారంలో ఉనాసంగతి త్త లుసుక్ుని, అదంత్తా తన పాతిభే అని

విరీవీగసాగాడు నారదుడు.

హర్ష బ్ాహామదులకే శక్యం కాని శివమాయా తరణం, నారదుని వశమా? తతుో దరశనం జర్షగషందనుక్ునాాడ ే

గానీ, నిజంగా శివతతుోం బ్ో ధపడ ిఉంట్ ే- అహంక్ర్షంచేవాడే కాదుక్దా!

అందరూ - మదనునిప విజయమే మాయప విజయంగా అభివర్షుంచసేర్షకి 'అవునుకాబ్ో లు ' అనుక్ునా

నారదుని గర్ావనికి అంతణ లేక్ుండా ప్ో యంది. ఆ గర్ావంధత ఎట్ిిదంట్ే-

సాక్షాతణు శివుడి ఎదుట్ిక ేవ ళిి, ఆ మహాదవేుడని తతలనాడటే్ంత సాథ యలో ఉంది. క ైలాసవాసుడ ిక్డకేగష,

తన క్ందరప విజయం పాగలాాలమయం కాగా పరమాతణమడిని త్తాన నని పాక్ట్ించుక్ున ట్ంతవరక్ూ

వ ళిింది - నారదుని సటథతి.

మహాదేవుడు శాంతచితణు డ , నారదుడపి జాల్లకొదీి - ఆసాంతం విని నవువక్ునాాడు.

21 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"బ్ాగాన వుంది గానీ మహర్జి! ఇలాంట్ ిమార్షమక్ విష్యాలు అందర్షత్త్నూ చ పపర్ాదు. ఏదో న ను

భ ళాశంక్రతణిు క్నుక్ - న న వవర్షత్త్నూ అనను క్నుక్, నాదగార అంట్ ేఅనాావు కాని ఇంక క్కడా చ పపక్ు!

మర్జ మర్జ దాచవలసటన ఇలాంట్ ిఅంశం, ముఖయంగా ఆ శీ్రహర్ష సనిాధిన మాతాం అసులు చ పపక్ు!" అని

నారదుడిలోని ఇంకా అంతరూాతమ ై ఉనా కొంట్ె తనానిా ర్ చచగ ట్ిి మర్జ వదలిాడు శివుడు.

అసలే జడధార్ష. ఆప న ప డదార్ష పట్ిిన బ్ుదిి . శివుడు చ పుు నాంత సేపూ వినాట్ేి వినాపపట్ికీ, క ైలాసం

సర్షహదుి లు దాట్ేసర్షకి అవనీా గాల్ల కొదిలేశాడు. బ్ాహమలోకానికి వ ళిి తండిాత్త్ తన గ పపలు

చ పుపక్ునాాడు. 'ఆతమసుు తి దూష్యంర్ా తండీ!ా అలా ఎవర్జా వారే్ ప్ గుడుకోర్ాదు ' అని బ్ాహమ క్ూడా

మందల్లంచాడు.

తన క్ ళముంద ేతన కొడుక్ు తనను మించి ఎదిగషప్ో వడానిా, ఆ వృదధ పటతృదేవుడు భర్షంచలేక్ ఇలా

అంట్ నాాడనిపటంచింద ినారదుడికి. శివుడికీ ఇదే బ్ుదిధ ! ఇక్ తనను సర్షగాా అరథంచేసుక్ున ది ఆ

శీ్రమనాార్ాయణు డొక్కడే. ఈ నారదుని పతాిభ ములోి కాలకే కాదు... ఏడేడు పధాాలుగు లోకాలక్ూ

వ లిడ ిచయేగల మహావిష్ణు వు సరవవాయపట! ఆయన తలుచకోవాలే గాని, "పరమాతణమడు నారదుడ"ే అని

పాచారం క్ూడా చసేటప టి్గలడు. బ్హుళా తనక్ంత పేరత పాఖాయతలు ర్ావడం ఇషి్ం లేక్న , శివుడు అలా

అడుా పులి వ సట వుంట్ాడు... అనుక్ునాాడు నారదుడు.

ప్ాలక్డల్లప పవళిసూు , లోక్ప్ాలనలో వింతలనీా అవలోకిసూు నా విష్ణు దేవుడి దృష్టి కి నారద పగాలాాలేవీ

దాట్పి్ో లేదు. ఆయనా నవువక్ునాాడు. తీర్ా ఆ 'నారదపరమాతమ' తన వదికే వచేచసర్షకి తతురపడ,ి

సావగత సత్తాకర్ాలు సవయంగా చేశాడు హర్ష. విష్ణు దవేుడంతట్ ివాడు తన క దురే్గష సతకర్షంచడంత్త్ -

త్తాను వ ంట్ ాక్వాసట త్తడేాలో మహావిర్ాట్ పురతష్ణడ ేఅని నమమక్ం క్ల్లగషప్ో యంది నారదుడికి. ఈ

పా యం, సృష్ీి , అనంతకాల క్లాపలూ, మనవంతర్ాలూ, యుగాలూ, ఈ తిామూరతు లూ, వార్ష

అనుచరగణాలూ, చర్ాచర జగత్ సృష్ీి అంత్తా తన మహాతయమే అని త్తార్ాసాథ యలో చ పుపక్ుంట్ నా

22 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

నారదుడి ధోరణి విని 'ఆహా!' అనాాడు శీ్రహర్ష. అని ఊరతక్ునాాడా? "తమంత వార్షక్లేరత. తమంతవారత

ఇక్ తమరే్!" అని ర్ ట్ిి ంచాడు.

అందులో నరమగర్షాతంత్తా వునా వ ళాకోళానిా గీహించే సటథతిలో లేడు నారదుడు.

శివమాయలో చిక్ుకక్ుని, అహంక్ర్షసూు తన సవసవరూప జాఞ నానిా కీ్మంగా కోలోపతతనా నారదునికి

మళి్ల వివ చన క్ల్లగషంచగల మహాను భావుడు మర్ష ఇక్ ఎవరత? ఆపనీ ఆ పరమాతణమడే చేయాల్ల.

'విష్ణు వు తన మాట్లు వినడమేకాదు! అంగజక్ర్షంచాడు క్ూడా!' అనుక్ుని ప్ ంగషపో్ తత ఇతరలోకాలోి

తనపజాఞ త్తాన సవయంగా చూట్ కోవడానికి బ్యలేి ర్ాడు నారదుడు.

నారదుడలా వ ిగాన , శీ్ర హర్ష నారదునికి గట్ిిగా బ్ుదిధ చ పపదలుచక్ునాాడు. --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము - 07 (విష్ణు మాయ)

శివుని పేారణ వలిన విష్ణు వుక్ు అట్ వంట్ ిఅభిప్ాాయం క్ల్లగషందనడం సమంజసం! శివమాయా ప ార్షతణడ

శీ్రహర్ష, ఒక్ మాయా మహానగర్ష సృష్టి ంచాడు. దానికొక్ ర్ాజు - శ్రలనిధి. అతడిక ిఅప్ారమ ైన

అనుచరవరాం... అతనికో క్ూతణరత - పేరత శీ్రమతి. ఇలా అంత్తా సహజం అనిపటంచేట్ంత భాాంతిమయ

మంతానగర్ష నారద సంచార్ానికి అతి చేరతవలొ ఉండేలా నిర్షమతమ ైంది.

తనక్ు త్త ల్లసటన లోకాలే కాక్, ఈ నగర్ష ఎక్కడుాంచ చిచంద?ి అన ఊహ అయనా చయేక్ుండా నారదుడా

నగర్షలో అడుగుప ట్ాి డు. అదే మాయా విలసనం అంట్!ే

నారదుని ర్ాక్క్ు పరమానంద భర్షతణడ న ఆ మహా ఇందజాాల నగర్ష ర్ాజు శ్రలనిధ ిసావగత సత్తాకర్ాయలు

యధావిధిగా చేసట, అంతఃపుర మందిరంలోకి ఆయనను త్త్డుకని వచాచడు. వ య అపుర సీు లీ రూప

23 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

లావణాయల్లా తిరసకర్షంచటే్ంత జగజేీగజయమాన స ధరయంత్త్ ర్ాజిలుి తణనా తన క్ుమార్ ు శీ్రమతిని

చూపటంచి, ఆమ చేత మునీందుా లక్ు నమసకర్షంపజేశాడు. ఈమ క్ు తవరలో సవయంవరం ఏర్ాపట్

కానునాది. ఉతుముడ న భరును ప్ ంద ేభాగయం క్ల్లగషంచండి! దీవించండి! అనాాడు.

సమవిభకాు ంగయ ై, సమోమహకారంగ పర్షసుుట్ స ందరయ ర్ాశియ ై, రతీమనమథుల జంట్ ఏక్రూపమ ై

వ ల్లగషనంత శృంగార్ోదీిపక్మ ై, వయాయర్ాలుపో్ తత తన ఎదుట్నిల్లచిన ఆ లీలా లలనామణిని చూసేసర్షకి,

నారదునుకి మతి అదుపుతపటపంది. చితుచాంపలయం అధిక్మ ైంది. అసుు ! అసుు ! అనాాడ ేగాని , ఆమ

అందానిా విసుు పో్ య చూసూు క్నాారపక్ుండా క్ ిత్త్న ఆ వనిత్తారతా స ందర్ాయనిా గోీ లుతణనాాడు

నారదుడు.

శివ తప్ో భూమిలో, శివుడానవలి కాముణిు దూరం తర్షమిన నారద తప్ో నిషి్, ఆ తప్ో భూమి వ లుపల

నిష్పలమ ైంది. కామకేళ్ల మనో లగాత ఓడించింద.ి ప ళాి డిత్తే ఇట్ వంట్ి క్నయన ప ళాి డాలని

నిశచయంచుక్ునాాడు.

కానీ, ఎలా?!... చూడబ్ో త్తే త్తాను జడదార్ష. ఆమ వంట్ి అపురూప స ందరయర్ాశి తనబ్ో ట్ ిమునిముు చుచ

న ట్ ి వర్షసుు ంద?ి శౌరయ పర్ాకీ్మ విలసటతమ ,ై మదన సమోమహరూప సముపేతమ ైఅలర్ారే్ ఎందర్ ందర్ో

క్షతిాయ, దేవ , గంధరవ క్ుమారతలు... ఇందర్షని కాదని - ఆమ తనదాకా వచేచద లా? ఈ ఆలోచన

క్లగగాన , తనక్ు ఈ విష్యంలో సహాయం చయేగలవా ర్ వవర్ా అని క్షణం యోచించాడు. --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము - 08 (నారద గరవభంగం)

తనను సర్షగాా అరథం చేసుకోగలవాడు ఆ శీ్రహర్ష ఒక్కడే అని సుుర్షంచడంత్త్, వ క్ుంఠం దార్షపట్ిి - శీ్ర మహా

విష్ణు వుక్ు తన మానసానిా వివర్షంచాడా బ్ాహమపట్ిి .

24 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

'అందమ నై రూపంలో నీక్ు సాట్ిర్ాగలవా ర్ వవరూలేరత ' అని జనారథనుని ప్ గషడి - 'నీ రూప్ానిా నాక్ు

పాసాదించి, ప ళయేయవరక్ు అనుగీహించు! అ తర్ావత నా ప్ాట్ేి వో న నుపడత్తాను ' అని వ డుక్ునాాడు.

కామమహిమ అంతట్ది!ి కేవలం బ్ాహయమ ైన ఆక్రిణ క్ల్లగషంచే రూపం కోసం ప్ాాధేయపడ ియాచించాల్లున

పర్షసటథతిని క్ల్లపంచింది.

లోలోన గుంభనగా నవువక్ునా నార్ాయణుడు సర్ేననాాడు. ఒక్క ముఖం తపప, మిగత్తా శర్జరమంత్తా

పురతష్ణలకే సమోమహం క్ల్లగషంచేట్ంత అందంగా మార్షచ ముఖం మాతాం వానరరూపంలో క్నిపటంచేలా

ఉంచేశాడు. ఎవర్ష ముఖం సంగతి వార్షకి త్త ల్లయదు క్నుక్, ఆ వీలును ఇలా ఉపయోగషంచు క్నాాడు

విష్ణు వు.

శీ్రహర్షన న రనమిమన నారదుడు, మారతని తలపులే మదిలో సందడి చేసుు ంట్ే మర్ో ఆలోచన లేక్ుండా,

అతణయత్తాుహంత్త్ సవయంవర్ానికి బ్యలేి ర్ాడు. నారదుడు సవయంవర సభామంట్పంలో పవా శించగాన ,

శివమాయా పేార్షతణల రతదాగణాధిన త ల్లరతవురత చ ర్ోపకాక ఆయనుా అనుసర్షసూు (బ్ాా హమణ వ ష్ధారతల

వునాందున) నారదునికి అనుమానం ర్ాక్ుండా మ లగసాగారత. చివర్షకి నారదుడు క్ూరతచనా చోట్ికే

వచిచ ఇరతవ పులా ఆశ్రనులయాయరత.

శీ్రమతి పుష్పమలాధార్షణి అయ, సవయంవర సభావ దిక్ను సమీపటంచింది. సభలోని అందర్జా

క్లయజూసటంది. కోతి ముఖంత్త్ వచిచన నారదుని చూస ేసర్షకి ఆమ క్ు అపయాతాంగా నవువర్ాగా,

కామతపుు డ వునా నారదునికి ఆమ నవువ సుపాసనాంగా - తనపటి్ పరవశంగా వునట్ ి త్త్చింది. తన

ముఖారవిందానిా మర్షంత విప్ాపర్షచ, ఆమ న అలా చూసుు ండపి్ో యాడు నారదుడు.

ఆమ దగారగా వచిచ, మర్ోసార్ష తన ముఖానిా చూసట నవవడంత్త్ అదంత్తా సుముఖంగాన వునట్ ి భాాంతి

చ ందిన నారదునికి ఆశాభంగం క్ల్లగషసూు తనను దాట్ి వ ళిిపో్ యంది శీ్రమతి.

25 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఈలోగా మాధవుడు, అపర మనమథుడిలా అక్కడికి ర్ావడం - శీ్రమతి వరమాల అతడి క్ంఠసీమ

నలంక్ర్షంచడం వ న వంట్న జర్షగషప్ో యాయ. హత్తాశుడయాయడు నారదుడు.

బ్ాాహమణ వ ష్ధారతల ఉనా రతదాగణాధిపు ల్లదిరూ నారదుని అవసథ క్నిప ట్ిి , "దేనిక్యాయ అంత

ఆందో న?! ఆమ ఎవర్షకి చ ందాలో వార్షకే చ ందంిదిలే! అయనా.. అందుకోడానికి నీకేం అరహతవుంది?

అందమ ైన లేదుక్దా! అసలు నీముఖం ఎపుపడనాా అదింలో చూసుక్ునాావా?" అంట్ట ఎదేివా చేశారత.

సందేహిసూు న , తన పాతిబంబ్ానిా అక్కడే వునా కాచఫలక్ంలో చూసుక్ునాాడు. వానర ముఖాక్ృతి

అచుచగుదిినట్ ి క్నిపటంచేసర్షకి, గీది వాహనారూఢుడ ిమోసం గమనించి నొచుచక్ునాాడు.

తనక్ు ఇరతవ పులా చేర్ష వ ళాకో ం చేసుు నా ఇదిర్షని బ్ాాహమణులుగాన భావించుక్ునా నారదుడు, "సాట్ి

బ్ాాహమణుని సమయా సమయాలు గానక్, పర్షహసటసుు నా మీరత బ్ాాహమణ బీజాన ర్ాక్షసుల

జనిమంచ దరత గాక్!" అని శపటంచి, కోీ ధావ శం చలాి రక్ వ క్ుంఠవాసుని కొంట్ె చేషి్ను క్డిగష ప్ారే్యాయలని

వ క్ుంఠం దిక్ుకగా పయనమయాయడు.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము - 09 (నారద పుణయతీరథ యాత)ా

నారద - శాపచాలనం

మొదట్ కామాతణరతడ , ఆ పటదప కారయభంగ విక్ల మానసుడ , పాసుు తం కోీ ధోనమతు మిళిత వ దనా

పర్షవృతణడ వ క్ుంఠంలోకి అడుగషడని నారదుడు శీ్రహర్షని నిందించసాగాడు. "ఆశీితణలను స తం అలిర్షప ట్ేి

26 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

తణంట్ర్షతన మలేనయాయ శీ్రహర్జ? నువువ మహామేధావివ కాదు! మాయావివి క్ూడా! అయత్త ే

మాతాం...?! నీవ శరణనావార్షని క్ూడా, నవువలప్ాలు చేసేు ఇక్ నీ మహిమక ంత మచచ? క్నీసం

అదయనా నువువ ఆలోచించుక్ునాావా? నువివంతట్ి అఖండుడవని త్త ల్లసే, ఆ మహాదేవుడు

సర్ావధిక్ులుగా బ్ాాహమణులను నియుక్ుు ల్లా చశేాడు. నినుా ఆ తర్ావతివాడిగాన కొలువమనాాడు.

పరమౌనాతయం క్టి్బ్ టి్డానికి శివుడంతట్ివాడ ేజంకాడూ అంట్ే - నీ సంగతి అయనక్ు బ్ాగా త్త ల్లసటనట్ేి

ఉంది.." అంట్ట ద బిప్ డవసాగాడు.

"శీ్ర మహావిష్ణు వు క్ంట్ె బ్ాాహమణులను ఎట్ ి అధిక్ుల్లా చేశాడా భూత్తశేుడు?" మహరతి లు పాశిాంచారత.

సాక్షాతణు ఆ విర్ాట్ పరతష్ణని ముఖం నుంచి ఉదావించడమేకాక్, అపర సరసవతీ మూరతు ల న వ దాల్లా

అభయసటంచ ేదవేతలుగా వ లుగ ందుత్తారని ఆ పరమశివుని ఆనతి. ఉదాతు అనుదాతు సరవ సహతింగానూ

- అప శబ్ోి తపనాం కాక్ుండానూ వ దానిా చదవగల పజాఞ భూసురతల స ంతం చేశాడా భగవంతణడు.

సమసు మునిజనాలక్ు మూల పురతష్ణలు బ్ాాహమణులే! అందుకే బ్ాాహమణ దూష్ణ

బ్ాహమహత్తాయప్ాతక్ంత్త్ సమానమని స లవిచిచ ఉనాారత. భారతగాధలో దీనికి ఎనోా నిదరశనాలునాాయ.

వార్షని సాక్షాతణు విష్ణు సవరూపులుగా సంభావించాల్ల. బ్ాా హమణ దేవష్ణలను శీ్రహర్ష దేవష్ణలుగా న ంచును.

సర్ే! అద ిఅట్ ి ండనిండు! నారదుడు నోరత నొపటపపుట్ేిలా శీ్రహర్షని నిందించి - చివరక్ు ఒక్ శాపం క్ూడా

దయచేశాడు. ' సీు ీవిష్యమ ై ననుా మోసం చేసటన నీవు, భూలోక్ములోన ర్ాజుగా పుట్ిి , నీ ఇషి్పతిా

వియోగబ్ాధలో కొనాా ుళ పర్షతపటంచ దవుగాక్! ననుా కోతిని చసేట ఆడించబ్ో యన నీ మరకట్బ్ుదిధ కి, ఆ

జనమమందు - కోతి మూక్లే నినుా కొలుచుగాకా!'...అంట్ట నారదుడు అపపట్ికి శాంతించాడు.

శివమాయా విలసనం - దాని పభాావం చిదానంద సవరూపుడ పర్షకిసుు నా శీ్రహర్ష ఆ మహాదవేుని తలచి,

నారదునికి క్మిమన మాయ త్త రలను పట్ాపంచలు అయయేలాచేశాడు.

ఎపుపడ త్త ేమాయ నారదుని వీడిందో , జర్షగషనదంత్తా సపషి్ంగా దృగోా చరం కాసాగషంది - ఆ మునివరతయనికి.

జర్షగషన ప్ో రప్ాట్ క్ు అసాధారణంగా చింత్తాకాీ ంతణడ , చతణరతాజుని ప్ాదాల చ ంత వాాలాడు నారదుడు.

27 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"బ్ాహమ మనసపుత్తాా! ఇందులో నీ దోష్ం లేదు. అంత్తా పరమేశవరతడి లీల! న నూ - నువువ అందరం

ఆయన అడించినట్ ి ఆడవలసటంద!ే కేవలం శివ చాచనుసారమే ఇదంత్తా జర్షగషంది. నీవు నాక్ు శాపం

దయచేయడం క్ూడా అందులో అంతర్ాాగమే. క్నుక్ - నీ శాప్ానిా న ను సీవక్ర్షసుు నాాను. జర్షగషందేదో

జర్షగషంది. తిాక్రణ శుదిధగా ఇక్న నా ఆ పరమశివుని ధాయనించుకో! పుర్ాక్ృత పుణయ విశరష్ వశాన మాతామే

లభించే శివభకిు తతపరతడవ తర్షంచు! నీ తండిాన గురతవుగా చేసుక్ుని అద వత శివతత్తాు ోనిా

అనుసర్షంచు! ఆ పరమ శివానుగీహం నీక్ు క్ల్లగష తీరతతణంది" అంట్ట అంతర్షహతణడయాయడు శీ్రహర్ష.

నారద పుణయతీరథ యాతా:

నార్ాయణమూర్షు ఆనతిచిచన పాకారం - శివభకిు తతపరతడయాయడు నారదుడు. అందులో భాగంగా

శ ైవక్షేత్తాా లనీా సందర్షశసూు నా తరతణంలో ఒక్చోట్ నారదశాప్ానికి గుర్ ైన రతదాగణాధిన తలు ఇదిరూ

త్తారసపడాా రత.

తమ నిజరూప్ాలు చూపటంచి, శాపం సడల్లంపజయేమని అభయర్షధంచారత. శాపం వ నక్ుక తీసుకోగల

అవకాశం లేదనీ - వశయవాక్ుక అయన తనశాపం అనుభవించక్ తపపదనీ - అయత్తే కొంత ఉపశమనం

ఉండేలా సవర్షంచగలననీ చ పటప, ర్ాక్షసుల జనిమంచినపపట్ికీ వారత శివునిభకిు వీడరనీ - శివుడంతట్ి

దేవుడిచతేన నిర్షీతణలవుత్తారనీ వార్షని ఊరడించాడు నారదుడు.

అలా తీర్ాధ లనీా చర్షసూు వునా నారద మునీందుా డు వారణాశ్ర పురం చేరతక్ునాాడు. విశాలాక్ష ీ-

విశరవశవరతల దరశనం చసేుక్ునాాడు. అక్కడుాంచి సర్ాసర్ష బ్ాహమలోక్ం చేరతక్ునాాడు.

తండిా అయన పరమేష్టఠ కి పాణామమాచర్షంచి "తండీా! ఎన ా నిా తీర్ాధ లు సేవించినా శివతతు ోసారం

వంట్పటి్లేదు. నాయందు దయత్త్ నీవ గురతవుగా ఆ పర్షజాఞ నం క్ల్లగషంప వ డుతణనాాను" అనాాడు.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------

28 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము - 1 0 (నారదునికి బ్ాహమ ఉపదేశం)

"పరమ పురతష్ణడ న ఆ ఆద ిదేవుని లీలలను వర్షుంప నా తరమా నాయనా! న న నా, నార్ాయణుడ నా

పరమ శివుని గుర్షంచి పర్షపూరు జాఞ నులమని భావిసేు అది అహంకారమే. అవాజామనస గోచరతడా మహా

దేవుడు. ఒక్క మాట్లో చ ప్ాపలంట్ే - పరమ శివుడొక్ అదుాతం అనాల్ల.

ఆ అదుాత మూర్షు ఆదయంత్తాలు లేని వాడు. అనాది మధయ లయ రహితణడు. పా యం అన అప్ార జల

ర్ాశి మయం నుంచి ఆరంభిసేు , కొంత వివరణ సుసాధయం కావచుచ న మో గానీ, అదీ మన భాా ంతి

మాతామే! అతడు నితణయడు. సతయ సతణవడు. సమసు సృష్ీి , సూరయ చంద ాగీహ త్తారకాదులనీా త్త ల్లయ

ర్ాని అగాధం లోకి తరల్ల పో్ యన ఆ తరతణాన...ర్ాతీా కాని- పగలూ కాని ఓ విచిత ాసటథతి ఆవర్షంచిన

వ ... నిబడాంధ కారమే దిగంత పరయంతం వాయపటంచిన సమయాన... 'ఇదీ' అని వచింప శక్యం గాని సతయ

జాఞ న సుందర మ ైనద ిఏదయత్తే ఉంట్ ందో అదే 'శివం' అని పాక్ట్ిత మవుత్త్ంద.ి

ముందే చ పటపనట్ ి , అట్ిి 'పరం' ('సవ' కానిది)నుండి సవయంభువంగా 'శివం' పర్షవర్షుంప బ్డుత్త్ంద.ి అదే

సదాశివమని పర్షఢ విలుి త్త్ంద.ి క్నుక్ సదా శివం ఆవిర్ాావానికి దోహద పడే పాక్ృతిని 'అంబ్' అని

భావించాల్ల! ఆమ య ేసక్లేశవర్ష.

పాక్ృతి పురతష్ణల కీీడానంద ఫల్లతం - విష్ణు దవేుని రూప క్లపనక్ు నాంది. ఆయన ఎట్ిి వాడు ?

సక్లేశవర్జ సదా శివుల అంశ గనుక్ అతడు క్ూడా అమృత మూర్షు. తిలాోక్ సుందర్ాకారతడు. శాంత

గంభీరతడు, సతవ గుణ పర్ష పూరతు డు. శంఖు చకీ్ గదా పదమ ధార్ష. పతీ్తాంబ్రతడు. నీల మణి కాంతిత్త్

వ ల్లగే దేహం గల వాడు. జగజ ీట్టి , జగతతపజుయడ న వాడూ అయన పరమ పురతష్ణనికి నమసకర్షంచి, తన

కొక్ నామధయేానిా పాసాదించ మనగా- 'నా వల నీవు క్ూడా జగతణు నంతట్టానీక్ు నిశావస రూపంగా

క్ల్లపసుు నాాను. ప ాయాంతం వరక్ు తప్ో నిషాఠ గర్షష్ణఠ డవు క్ముమ!' అని ఆనతిచిచ అంబ్త్త్ సహా

అదృశుయడ ప్ో యాడు."

29 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

విష్ణు వు నార్ాయణుడన బ్డుట్ :

ఆ విధంగా ఆనతి ప్ ందని విష్ణు వు పన ాండు వ ల దవియ సంవతుర్ాలు తప్ో దీక్షలో ఉనాాడు.

అయనపపట్ికీ శివానుగీహం క్లగక్ పో్ గా, అశర్జర వాణి సూచనల మేరక్ు తిర్షగష తపసుులో మునిగష

ప్ో యాడు.

"అలా ఎంత కాలం ?.." నారదుని పాశా.

"ఇంత కాలం అని చ పప బ్డనంత చాలాకాలం! ఆయన శర్జరం నుంచి విపర్జత మ నై జల ధారలు

సావిసూు నాపపట్ికీ, శివ మాయా వశాన విష్ణు వు అలా ఆ నీట్ోి న పడి నిదా ప్ో సాగాడు. అలా ఎనాా ుి

పడి వునాాడనాదీ ఎవర్షకీ త్త ల్లయదు. నీట్ ిధారలే ఆయనములుగా పడివునా కారణంగా విష్ణు వు

నార్ాయణుడయాయడు. (నరః అంట్ే రతదుాడు. అట్ిి రతదా మాయా జనిత మగుట్ చ ే'నారము' నీరత

అనబ్డినది.)

తిర్షగష విష్ణు వు త్త పపర్షలి్ల లేచి చూచేలోగా సృష్టి కీ్మం ప్ాారంభమ ై పో్ యంది. అయత్తే అపపట్ికి ఇంకా

జీవజాలం ఉదావించ లేదు. రజసత్్తవ తమో గుణాలూ, అహంకారం, పంచతనామతలాూ, పంచ భూత్తాలూ,

జాఞ న ందియా పంచక్ం, క్రే్మందిాయ పంచక్ం... క్ల్లసట మొతుం 24 తత్తావలు పుట్ాి య.

నీట్ిలో ఉండగాన , నార్ాయణుని నాభి నుండ ిఓ పదమం జనించి, అలా ప కి ఎదగ సాగషంది. క్నుక్న -

విష్ణు వుక్ు పదమ నాభుడన నామాంతరం క్ల్లగషంది. ఈలోగా విష్ణు ని నాభి క్మలం లోకి శివ దక్షిణ భాగ

జనిత మ నై ఒక్ అంశ బ్హామగా పర్షవరునం చ ంద ిపావ శ ప టి్ బ్డింది. ఆ శివాంశక్ు ముఖాలు నాలుగు.

చతణరతమఖుడ న ఆ మహా వ తు గరాంలో బ్ంగారం నిక్షిపుమ ైనందున, అతడికి హిరణయ గరతాడన మర్ో పేరత

క్ల్లగషంది.

30 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

అయత్తే - శివలీలా విలాసం క్నుక్, కేవలం అలా అంతత - దర్జ లేక్ుండా ప క దుగుతణనా త్తామరపువ వ

తన లోక్ం తపప ఇతర పాపంచం ఏమిట్ో - ఎలా వుంట్ ందో క్ూడా చతణరతమఖునికి అంతణ పటి్లేదు."

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము - 11 (బ్ాహమ - విష్ణు వుల సంవాదం)

అసలు.. తనన వరత పుట్ిించినదీ క్ూడా ఆ చతణరతమఖునక్ు అరథంకాని సటథతి. అసలు మూలం ఏమిట్ో

శోధించాలని, ఆ పదమం మొదలు త్త లుసుకోవాలని త్తామరతతడు గూండా పయాాణించసాగాడు అతడు.

నూర్ే ుళ గడిచినా మొదలు దర్షదాపులక్ు చేరతవ కాలేక్ప్ో యాడు.

బ్ాగా విసటగష, వ నుదిర్షగాడు. ఈలోగా - అనూహయంగా ప ర్షగషప్ో తతనా త్తామరపుష్పం చతణరతమఖునికి

మర్షంత అందక్ుండా - అంతణ త్త లీక్ుండా ప క దగిషప్ో యంది. మర్ో వంద ేుి గడచిాయ. ఆద ి- అంతత,

అసలు - మూలం, ప శిఖరం ఏదీ త్త లీక్ ఆ త్తామరతతడు మధయన కిీందు మీదులవుతత మర్ో

శతవతుర్ాలు గతించాయ చతణరతమఖునికి.

ఇలా ఎంతకాలం? అన చింత అధిక్మ ,ై చతణరతమఖుడు కొట్ ి మిట్ాి డుతణండగా 'తపటంచు' అన

అశర్జరవాణి హెచచర్షక్ త్త్చింది. ఎంత్త్ తపటంచిన మీదట్, తప్ో వ గ పయాాణఫలాన నార్ాయణుడ ిచ ంతక్ు

చేరతకోగల్లగాడు హిరణయగరతాడు.

చతణరతాజుడ , నీలదేహుడ , మిలమిల మ ర్షసే అభరణాల కాంతణలత్త్ పాకాశిసూు నిదిసాుు నా నార్ాయణుని

లేపట ఎవరతావువ అంట్ట పాశిాంచాడు బ్ాహమ. "క్ుమార్ా! నీక్ు ఇంతకాలం పట్ిిందనా మాట్ ననుా

చూడడానికి. పో్ నీ! ఇపపట్ిక ైనా త్త లుసుక్ునాావు నాయనా!" అని అనునయంగా పల్లకాడు విష్ణు వు.

31 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

చతణరతమఖుడికి కోపం వచిచంది. నీట్ోి పడ ినిదిర్ోతతనాద ిచాలక్, ఇనిా వందల ఏ ుళ కేవలం ప కీ -

కీిందికీ పాయాణించిన తనను.. ఒక్క పాయాణంలోన ఇంతకాలం గడిపటన తనను... ఇంత త్తేల్లగాా

తీససేాు డా? అని ర్ోష్ం వచిచంది.

"అసలు ఎవర్షత్త్ మాట్ాి డుతణనాావో త్త లుసా? సవయంభువుని న ను. అందర్జా పుట్ిించగల శకిు

నాక్ుంది. అనాదిని. నిదమాతణు విడిచి కాసుచూడు! నా దరశనంత్త్ పుణాయతణమడవిి క్ముమ! అని మహా

అహంకార సవరంత్త్ పల్లకాడు చతణరతమఖుడు.

నార్ాయణుడ ంత నయమున భయమున చేపుు నాపపట్ికీ, అంత క్ంతక్ూ హిరణయగరతాడి అహం ప చుచ

ప రతగుత్త్ందే తపప తరగడం లేదు. మర్జ ముఖయంగా ఈ నిదామొహం తనను చినావాణిు చసేట

ఆడించ యయడం, చతణరతమఖుడికి తలకొట్ేిసటనట్ ి గా ఉంది. "అది కాదు క్ుమార్ా! ఈ జగత్ సృష్టి నిమితుం

నినుా నాయొక్క నాభిక్మలం నుంచి ఆవిరావింపజసేటన ద వరనుక్ునాావు? అద ిన న !" అనాాడు

విష్ణు వు.

"చాల్లంచు నీ గ పపలు! ఎంత కోతలు కోసేు మాతంా నమొమదూి ? న ను ముందే చ ప్ాపను - నీక్ంట్ె ప దిననీ

- సవయంగా పుట్ాి ననీ!"

"అద ినీ భామ!" అనాాడు విష్ణు వు.

"భామపడుతణనాది నీవ ! ఎంతయనా, నిదామతణు పాభావమే అంత!"

"ఇద ిమతణు కాదు చతణర్ాననా!"

'మతణు కాక్ుంట్ే మాయ! కాక్ుంట్ే - నీ అజాఞ నం'. పర్షహసటంచాడు బ్ాహమ.

"కాసు త్త లుసుక్ుని మాట్ాి డు! శుదధ అజాఞ నివి నీవ !"

32 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"త్త లుసూు న ఉంద ిఅజాఞ నమ వర్షదో ! పరబ్ాహామనిా న న !" అహంక్ర్షంచాడు బ్ాహమ.

శివమాయా విలసనం అట్ వంట్దిి. ఇదిరూ ఆ మహామాయ క రఅయ వాగుయదధ శూరతల పో్ సాగారత.

సంవాదం ముదుర్ష ప్ాకానబ్డింది. లీలావినోదానిా చూసుు నాాడు పరమశివుడు. శీ్ర సదాశివుని మహిమ

పూర్షుగా త్త ల్లయగల సమరతథ ల వరత? ఇట్ చతణర్ాననుడికీ అంత చతణరతలేదు. అట్ నార్ాయణుడికీ

ప్ార్జణత లేదు. వాగుయదధం మర్షంత ముదరసాగషంది.

అద ిఅసాధారణ సటథతికి చేరతక్ునాాక్, ఇక్ దానికి అడుా క్టి్ వ యదలచి, పరమశివుడు ఆద ిమధాయంత

రహితమ ైన ల్లంగరూపములత్త్ అక్కడ పాతయక్షమ ైయాయడు. ఆ మహాత్తజేయల్లంగ దరశనంత్త్ అంతవరక్ూ

వార్షదిర్షకీ క్పటపవునా మాయ యవనిక్ త్తొలగషంది. బ్ాహమ విష్ణు వు ల్లదిరూ పశాచత్తాపం చ ంద,ి శివతతవ

సుురణత్త్ శివుని శతథా సుు తించారత.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము - 12 ( బ్ాహమ విష్ణు వులక్ు తత్త్ు ోపదేశం)

ఆ విధంగా - విధాత, విష్ణు వు చేసటన మహతుర సోు త్తాాలక్ు సంపీాతణడ పశుపతి వార్షదిర్షకి వ దాలను

అరథసహితంగా బ్ో ధించాడు. అన క్ రహసయ తత్తాు ోలను ఎరతక్పర్షచాడు. అవనీా గుహయమ ైనవి.

పండితణలక్ు స తము గహనమ ైనవి. నితయ నూతనార్ాధ లత్త్ నిరంతరం శోభించునవి. వాదాతీతమ నైవి.

పండిత్త్తుములన పర్జక్షక్ు ప ట్ేి , అంత విపులార్ాధ తమక్మ ైన వ దాలు మామూలు పండితణలమనుక్ున

వార్షకి ఎంత మాతామూ అందనివి. "అట్ిి విశిషి్మ ైన వ దాలను - వాట్ ిఅధయయన శ్రలురను

భూలోక్మున కేవలము భూసురతల పరము గావించుచునాాననీ - ఋష్ణల అంశన జనిమంచినందువలి

అవి బ్ాాహమణుల స తణు అగుచునావనీ, అంతట్ి మహిమానివతముల న వ దాలను గాని -

33 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

వ దప్ారంగతణలను గాని ఎవర్ నైా త్త ల్లసట త్త ల్లయక్ నిందచేసేు - వారత నన ా దూష్టంచినట్ ి గా గీహించండి.!

అంత్తే కాదు! మీర్షరతవురత క్ూడా ర్ాబ్ో య ేఒకానొక్ క్లపకాలములో బ్ాాహమణాంశ యందు వివిధ క్షతేా -

బీజ రూపక్ంగా జనిమంతణరత. ఇందు మరల చ పుపచునా విశరష్మొక్ట్ ిక్లదు. బ్ాహమవు అయనపపట్ికీ,

నీక్ు రూపపూజ ఉండదు. మానస పూజ మాతమాే! విష్ణు వుక్ు ర్ ండు రకాల పూజాలూ జరతగును.

పదమనాభా! బ్ాహమ సృష్టి కి ఎట్ వంట్ ిఅవాంతర్ాలు క్లుగక్ుండా, దుషి్శిక్షణ - శిషి్రక్షణ కారయభారము

నీవు నిరవర్షుంతణవుగాక్! అఖండ యశోకారక్ుడవుక్ముమ! నీ వలి న రవ రని కారయకీ్మములు ఏరపడినచ ,ో

వాట్ిని న ను తీరచగలను" అని తన తతు ోము కొంత బ్ో ధించి కొంత వార్ష విజఞతక్ు వదల్ల

అంతర్షహతణడయాయడు శివదేవుడు.

ఋష్టవర్ేణుయలార్ా! బ్ాహమవిష్ణు వుల గర్ావలను, అతిశయాలను న రతపగా అణచిన పరమపురతష్ణడు

చ ర్ క్ కారయభార్ానీా నిరవర్షుంచమని అదశేించిన ఖండమిది" అంట్ట పధామ ఖండము ను ఆ నాట్ికి

పర్షసమాపటు చసేాడు.

సృష్టి ఖండము సంపూరుము.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -13 పాక్ృతి మాహతయం (సతీ ఖండము ప్ాారంభం)

సాాన సంధాయదయనుషాఠ నాలు ముగషంచుక్ుని, న మిశారనయముని వాట్ిక్ మొతుం, మరలా మరతసట్ి ర్ోజు

యథావిధిగా సూత ప్ ర్ాణిక్ుని చుట్టి పర్షవ ష్టి ంచి,శీ్ర మహా శివపుర్ాణము నందల్ల దివతీయ ఖండమగు

సతీ ఖండము ప్ాారంభించవలసటందిగా ప్ాార్షథంచిన మీదట్ సూత ప్ ర్ాణిక్ులు, మొదట్ి ర్ోజు

క్థాగమనానిా మర్ క్కపర్ష మదలిోన మననం చేసుక్ుని ఈ విధంగా కొనసాగషంచారత:

34 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"అనిా లోకాలక్ూ ప న ఉనా శివలోక్ంలో ఆ పరమేశవరతడు, ఆదిశకిుత్త్ విహర్షసుు ంట్ాడని మీక్ు

గతంలోన వివర్షంచి ఉనాాను. పాపంచం యావతతు ఆ అంబకా సదాశివుల విహారసథలమ!ే ఏది వినాశనం

ప్ ందినపపట్ికీ, క ైలాసవాసుని నిజనివాసమ నై శివలోక్ం మాతాం ధుావంగా నిల్లచ ఉంట్ ంది.

నిజానికి పరమేశునికీ - పర్ాదేవికీ భదేము అనాదేలేదు. బంబ్ పాతిబంబ్ - భావము. లోక్

వయవహారములో మూర్షు భేదముచతే వ రతగా త్త్చవచుచను! పరమారథ దృష్టిత్త్ పర్షకీంచేవార్షకి ఆ త్తేడా

త్త ల్లయదు. క్లాపంతమందు ఏక్మూర్షు. సీు ,ీ పురతష్ణడు, నపుంసక్ుడు, సాథ వర - జంగమ పదారధవాయపట.

తిామూరతు లూ - తిామాతలు అనీా ఆ ఏక్మూర్షు అంశలే!

పరమ మాహేశవరతని చతే ఆనతిని ప్ ంద ిసృష్టి ఆరంభించాడు బ్ాహమ. పంచ విధ సృష్టి

ఏరపడుతతఉనాది. విష్ణు వు సలహాప శివారచన చేయడంత్త్, బ్ాహమ క్నుబ్ొ మల మధయ 'అవియుక్ుం'

అన నాసటక్మూలం నుండి మహేశవరతడు సంపూర్ాు ంశత్త్ అరథనార్జశవరతడుగా పాభవించాడు. ఆయన

రతదుాడు. పావచన ప్ాారంభంలొ మనం సుు తించినది ఈ రతదామూర్షున ఆయన పుడుతతన అన క్

రతదాగణాలను ఆవిరావింప చసేుక్ునాాడు. సక్లాంబక్ పాక్ృతి అయంద.ి ఈమ 'ఉమ' అన పేర్షట్

రతదుాని చేరగలదు. ఈ పాక్ృతి దివతీయ, తృతీయ రూప్ాల న సరసవతి, లక్షిమ వరతసగా బ్ాహమ

విష్ణు వులను ప్ ందారత. లీలారథం ఇలా బ్ాహమ విష్ణు మహేశవరతలుగా విడవిడినట్ ి క్నిపటంచిందంత్తా

వాసువంలో ఈ తిామూర్ాు యతమక్ మూర్షు ఒక్కట్ే! పదే పదే ఈ సంగతి సుురణక్ు త్త చుచకోవడం ఎందుక్ంట్ే

- మనం ఎపపట్ిక్పుపడు మాయా మోహితణల పో్ తత, జఞపటుని కోలోపతత ఉంట్ాం గనుక్ - విసమర్షంచడం

అన గుణం మాయయొక్క మహామహిమ గనుక్.. ఇంతగ చ పపడం జరతగుతణనాది.

పాక్ృతి మాహతయం:

శ ైవజాఞ న జిజాఞ సువులార్ా! సమసు జగదాధారమ నై పాక్ృతి మాహాత్తాయనిా మీక్ు వివర్షంచనునాాను.

శదీాధ ువుల వినండి!

35 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఒకానొక్ సమయమందు ఆదిపురతష్ - ఆదపిాక్ృతణల మధయ ఈ ర్జతిగా సంభాష్ణ జర్షగషంది:

సక్లాంబకా ! పదునాలుా భువనాలలోనూ న ను శరషీ్ణఠ డను. అగీగణుయడను. వాట్ిని సృష్టి ంచి,

పర్షప్ాల్లంచువాడను. చివర్షకి సంహర్షంప చేయువాడను క్ూడా న న అగుచునాాను. నా తిాగుణాల వలి

బ్ాహమ, విష్ణు వు, మహేశవర రూప్ాలు మూడింట్నిీ ప్ ందుచునావాడను! భక్ుు లక్ు, త్తాపసులక్ు,

ర్ాక్షసులక్ు సహితం వరదాత నగుచునాాను. అంత్తేనా? ఒక్పుపడు న ను ఐదుముఖాలను,

మర్ క్పుపడు ఏక్ముఖానిా ధర్షంచి ఉంట్ాను. హాలాహలానిా భక్షించి లోకాలను రక్షించినదీ న న ! ఎట్ిి

వికారమును లేక్ దిగంబ్ర్షన సంచర్షంచునదీ న న !" ప్ారవతి వంక్ సమోమదంగాచూసూు అనాాడు.

అంతట్ ివిర్ాణూమర్షుకే అహం అంక్ుర్షంచడం పాక్ృతి రూపటణికి కొంత చివుక్ుక మనిపటంచింది. నిజానికి

పురతష్ణనికి - పాక్ృతికి త్తారతమయము లేక్ునాను, పురతష్ణడు పాక్ృతి సావధీనుడ ఉనాాడు. పకా్ృతి

సహాయంలేనిదే పురతష్ణడ ట్ిి కారయమ ైనను చయేజాలడు.

కీ్మంగా అమమ ఆ మహాపురతష్ణనికి మితిమీరతతణనా అహంకార్ానిా ఆదలిోన తణా ంచ నిశచయంచింద ి

అంబక్.

సలాి ప్ాలు కొనసాగషసూు న , చేత్త్ు ఇంత మట్ిితీసట, అది బ్ంతివల చేసట, దానిప నవరతా సువరు రజిత్తాద ి

విశరషాలు ప్ దిగష క్డు రమయముగా తయారత చసేట, భరుకిచిచ 'దీనిా చితుగషంచండి ' అనాది.

విర్ాట్ పరతష్ణడు అది చూసట, అట్ట ఇట్ట తిాపపగా, దానికొక్ చినాదావరం క్నిపటంచింది. సూక్షమ

దేహధార్షగా అందులోకి పావ శించాడు శివుడు.

అంబ్చతేిలో ఇమిడపి్ో యేంత! అంత చినా బ్ంతిలో ఎనిా వింతలు ఎనిా విశరషాలు? వరునాతీతంగా ఉనా

ఒక్ గ పప ఉదాయన వనంలోకి పావ శించాడు. సమసుజాతి వృక్షాలూ, ప్ దలూ, ఫల పుషాపదులత్త్

36 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

క్నిపటంచాయ. ఆ వ నుక్ క్లువలు పదామలత్త్ నిండిన సర్ోవర్ాలు, అందు జలపక్షులు చర్షంచుచునాట్ేి

- వృక్షాలప నివసటంచ ేపక్షులు కొనిా క్నిపటంచాయ.

ఇంకొక్ దావరము దాట్ ిలోన పవా శింపగా అందు దశముఖుడు, నలభ బ్ాహువులు గల్లగష, తనవల న

నాగాభరణాది విశరష్ భూష్ణాలత్త్, జడలత్త్, సమసుమ ైన ఆయుధాలత్త్ మర్ క్ శివుడు క్నిపటంచాడు.

అక్కడ ఆ శివుడమిుందు, అంతక్ు వందర్ ట్ ి పమాాణంలో అంబ్ క్నిపటంచింది. ఆమ ముందు పకా్ృత్తే

గ పపదంట్ట ఒపుపక్ుంట్టనాాడు శివుడు.

మర్ క్ దావరము దాట్ి చూడగా, ఒక్గ పప దవియభవనం, అందులో నవరతా సటంహాసనారూఢయ ైదవేి -

ఆమ కిరతప్ారశోముల యందు బ్ాహమ విష్ణు వులు సోు తాము చయేుచుండ, నట్ర్ాజమూర్షుయ ై ఆమ

ఎదురతగా నాట్యము చయేుచునా తననుబ్ో లు మర్ క్ శివమూర్షుని ధర్షశంచాడు విర్ాణూమర్షు.

ఇంకా, మర్షకొనిా దావర్ాలు ఉనాాయ. అపపట్ికే అహంకారం పూర్షగా అణగషప్ో యన ఆ

పరమసవరూపుడు వాట్నిి తరచి చూసే పాయతాం చయేలేదు. అంబ్ా! అవునవును! అంతట్ా నీవ

ఉనాావు అంట్టండగాన బ్ంతి ఠపుపన పగషల్లపో్ యంది. విర్ాట్ పరతష్ణడు ఎపపట్లిాగే నిజదేహంత్త్, తన

సక్లాంబక్త్త్ సలాి ప్ాలాడుతత యథాపాకారంగాన ఉనాాడు.

'న న గ పప అనుకొవడానిా మించిన అపర్ాధమే మర్ క్ట్ిలేదు. మహావిశవరూపుడిక ైనా దనీి నుంచి

మినహాయంపు లేదు' - అని త్త లుసుక్ునావాడ ఆ విర్ాణూమర్షు పాక్ృతి సోు తాం చసేట అంబ్ అధిక్యత

ఒపుపకొనగా ఆమ ఎంత్త్ వినయంగానూ - సానునయంగానూ "నాథా! మనం ఏక్ రూపులమే!

మనమధయ ఎట్ిిభదేము లేదు" అని పతిని కౌగల్లంచుకొన ను.

"ఈ ఆదిదంపతణల మనోమయాతమక్ అవాయజానుర్ాగానిా ఎవర్ ైత్తే సుజాఞ నుల అరథం చేసుక్ుంట్ార్ో, వార్షకి

శివలోక్ సాయుజయం తథయం" అని బ్ాహమ తన క్ుమారతనికి శివతతవరహసయ బ్ో ధనలో భాగంగా

ఉపదశేించాడు.

37 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -14 (మంక్ణ మహర్షి క్థ)

శౌనకాది మహరతి లు కోర్షక్మేరక్ు, శివుడు నట్ర్ాజు మూర్షుగా మారతట్క్ు పేారక్ుడ న మంక్ణ

మహర్షిలవార్ష క్థ చ ప్ాపడు సూత ప్ ర్ాణిక్ుడు.

"ఆర్ాయవరుము అన పుణయభూమిలో సపుసారసవతము అన మహాతీరథం ఉంది. అక్కడ తపసుు చేసేు ,

శివజాఞ నం తపసటుదిధగా క్లుగుతణంది. అది త్త లుసుక్ునా పరమశివభక్ుు డు మంక్ణ మహాముని

మహరతి ల ఉపదేశానుసారం, అతీర్ాథ నిా చేర్ష, సాానమాచర్షంచి, ఆవొడుా న తప్ో నిష్ఠ లో మునిగష ప్ో యాడు.

పంచాక్షర్జజపం (ఓం నమశిశవాయః)త్త్ అతని శర్జరం సూరయసమాన త్తజేయవిర్ాజితం కాసాగషంది. కీ్మంగా

భకిుప్ారవశయంలో త్తాండవంచేయ సాగాడా మహర్షి. అంతట్ి భకిుకి మ చిచ శివుడు అక్కడ

పాతయక్షమయాయడు. కానీ - మంక్ణుడు త్తాండవం ఆపడే!? శివుడు ఆమహర్షిని ఆపడానికి పాయతిాంచి,

పాశాలవరిం క్ుర్షపటంచాడు ఎవర్షకోసం నీతపం? ఈ త్తాండవం ఏమిట్?ి నీ కోర్షక్ లేమిట్?ి దేనికీ జవాబ్ు

చ పపడాయ ముని. త్తాండవం ఆపడు.

దాంత్త్ శివుడు ఉగుీ డ - సహసశాిర, క్ర, చరణ, సహసాన త్తాాద ివిర్ాడూాపంత్త్ మహాత్తేజయమూర్షుగా

మహాత్తాండవం ప్ాారంభించాడు. ఆయనత్త్ బ్ాట్ట ఒక్ సీు మీూర్షు క్ూడా ఉనాది. ఆ మహాత్తాండవం

ముందు మంక్ణుని నాట్యం వ లవ లబ్ో యంది. దాంత్త్ అతడికి జాఞ నోదయం క్ల్లగష "మహా

నట్ర్ాజమూర్షు! శరణు! శరణు!" అంట్ట సాషాి ంగ దండపణాామం ఆచర్షంచాడు. అంతట్ శివుడు

శాంతించి, విశవరూపం ఉపసంహర్షంచాడు. పాక్కనునా దవేీమూర్షు క్ూడా అంతర్షహతణర్ాల ంది.

మంక్ణుడు ఆయనక్ు నమసకర్షంచి, "దేవాధిదవేా! మహాశివా! ఈ మహాత్తాండవమేమిట్ి? ఇంతవరక్ు

మీ పక్కన నిల్లచిన ఆ దేవీమూర్షు ఎవరత?" అని ప్ాార్షధంచగా "ఇది పరమేశవరతని దివయరూపం ! ఆ దివయ

38 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

మూర్షుని న న ! నాత్త్ ఉనా దవేి పాక్ృతిరూపటణి. బ్ాహమరూపుడన న ను సక్ల చర్ాచర్ాలను పంచవింశతి

(ఇరవ ఐదు) తత్తాు ోలత్త్ పుట్ిిసాు ను. విష్ణు రూపుడిన వాట్ిని పో్ ష్టసాు ను. సంహారకాలంలో న న

కాలసవరూపుడిన వాట్నిి లయం చసేాు ను. సరవప్ాాణుల యందూ న న జీవాతమన ఉంట్ాను. నాక్ంట్ే

అనయమ ైనదదేీ లేదు. ఈతతు ోం గీహించి, భకిుత్త్ ననుా ఉప్ాసటంచి శివ సాయుజయంప్ ందు" అని

ఆనతిచాచడు పరమశివుడు.

క్నుక్ - ల్లంగరూపుడ నా, అరథనార్జశవరతడయనా, నట్ర్ాజు అయనా అంత్తా శివమయమ!ే" అని

వివర్షంచాడు ర్ోమహరిణ పుతణాడు.

బ్ాహమ, తన సృష్టి కి హంగులనీా సమక్ూర్షచన రతదామూర్షు చతేన పేార్షతణడ తన దేహానిా

అరథనార్జశవరతడిగా మారతచక్ునాాడు. తనలో త్తాన రమించాడు. ఫల్లతంగా (మధనం లోంచి) సావయం

భువ మనువు పుట్ాి డు. అతడతి్త్ ప్ాట్ ేశతరూప అన యోగషని జనిమంచింది. వార్షదిర్షకీ సంధానం

గావించాడు బ్ాహమ. వీర్షవలి వరతసగా వార్షకి ముగుా రత పురతష్ణలు, ముగుా రత సీు లీు సంత్తానమ ై

జనిమంచారత. వీర్షలో మూడవసీు ీసంత్తానమ నై పసాూతిని దక్షపజాాపతికిచిచ క్టి్బ్ ట్ాి రత. 'సతీ'దేవిగా -

జేయష్ణఠ ర్ాల్లగా ప్ారవతి జనిమంచింది - ఈ దక్షునికే. అయత్త ేఈయన మర్ క్భారయ అయన వీర్షణి (అసటకీా)

యందు సతీదేవిగా ప్ారవతీ జననం జర్షగషంది. దానికి మూలభూతమ నై సంఘట్న ఒక్ట్ ిఉంది.

విష్ణు మూర్షు సలహా:

మనమధుణిు పేార్ేపటంచి, ర్ ండుసారతి తపో్ నిషాఠ గర్షష్ణఠ డ వునా శివునిమీదకిి దండయాత ాచయేంచి

పర్ాభూతణడ వునా బ్హామ, ఏం చ యాయలాఅని చతణరతమఖాలత్త్నూ ఎన ా నోా చతణర్ోప్ాయాలు వ తికాడు.

ఏవీ ఫల్లసాు యనా నమమక్ం క్లగక్, నార్ాయణమూర్షుని ప్ాార్షథంచాడు. సరవవాయపక్ుడ న విష్ణు వు

తలచినద ేతడువుగా పతాయక్షమ ై"క్ుమార్ా! ఏమిట్ి నీకొచిచన క్షి్ం?" అని అర్ాతీశాడు - ఎంత్త్

వాతులయంగా.

39 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

జర్షగషందంత్తా వివరంగా చ పటప "ఏది ఏమ నైా సర్ే! అ కాలక్ంఠతని కాంత్తాదాసునిగా చ యాయల్ల. కామాగషా

తీవాత ఎంతట్దిో త్త ల్లయచ ప్ాపల్ల" అని వ డుక్ునాాడు.

"ఇంత్తేక్దా! ఇదేమంత గ పపసంగతి? గతంలో ఓసార్ష రతదుాడు తన పుర్ాు వత్తారం అనీ, తనత్త్ప్ాట్

చర్షంచే మాయను 'సతీ' భావంత్త్ గీహించి రతదాా ణిని చసేాు నని అనాాడు క్దా! ఇదంత్తా మన సంక్లపం

కాదు! ఆ పరమమాహేశుని సంక్లపమే! నువువ ఆ పర్ాంబక్ను వ డుక్ుని, సతిగా అవతర్షంచమని

కోరత. అలాగ ే- దక్షుడిని క్ూడా తపసుు చయేమని చ పుప!" అంట్ట ఉపదశేించి అంతర్ాథ నమయాయడు

శీ్రహర్ష.

ఆదిశకిు అనుగీహం:

దక్షుడిని రపటపంచాడు పరమేష్టి . "జగనామతయ ైనట్ిి మహామాయ గూర్షచ తపసుు చసేట, నీ క్ుమార్ ుగా

అవతర్షంచమని కోరతకో!" అని అదేశించి, త్తానుక్ూడా ఆ జగజీననిని ప్ాార్షథంచాడు - పాజాపతి.

అమమవారత పాతయక్షమ ,ై శివసంక్లాపనిా ఆక్ళింపు చేసుక్ుని బ్ాహమ కోర్షన విధంగా - శివదీక్షక్ు

మంగళాంతం చ పటపంచి, త్తాను అతని పతిాగా అవతర్షంచ నిరుయంచుక్ుంది సరవమంగ . బ్ాహమక్ు

అభయ పాదానం చసేట, అక్కడ తపసుు చేసుు నా దక్షుని ఎదుట్ పతాయక్షమ ైంది. తన క్ుమార్ ుగా

పుటి్వలసటందనీ - అదే తనక్ు మహాభాగయమనీ బ్ాహామదేశానువర్షుగా కోరతక్ునాాడు దక్షుడు. తథాసుు !

అని ఆమ అంతర్షహతణరల ంది.

యక్ష ర్ాక్షస గరతడ దంధరవ కిన ార కింపురతషాది సమసు గణాలూ ఏ దవేి ఎదుట్ ప్ాదాకాీ ంతమ ై ప్ాహి

ప్ాహి అని శరణువ డుత్తాయో, ఆ మహాదేవి ప్ాపగా అవతర్షంచి, దక్షునికిచిచన వరం పాకారం, 'ఉమ' అన

నామధయేంత్త్ ప రగసాగషంది.

40 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఆమ క్ు యుక్ువయసు ర్ాగా, బ్ాహామదులందరూ, ఇక్ శివునిచేత గృహసాథ శమీం సీవక్ర్షంపజేస ేతరతణం

వచిచందని తలప్ో సట - ఉమను శివపంచాక్షర్జ మంతాసమరణ దావర్ా, సరవకాల సర్ావవసథల యందూ

శివాయతు చితుతత్త్ ఉండమని వ డుక్ుని, శివుడు తపసుు చేసుు నా చోట్ికి వ ళాళరత.

దేవతలంత్తా తమ మానసానిా అ పరమశివుని ఎదుట్పర్షచి, పర్షపర్ష విధాల ప్ాార్షథంచగా, ఎటి్కేలక్ు

అంగజక్ర్షంచాడు శివుడు. అదే పరమవరం అనుక్ునాారందరూ.

కానీ, శివుడు ఒక్ ష్రతణ విధించాడు -

త్తాను నిరంతరం ఆతమధాయనంలో ఉంట్ాననీ; తనను వర్షంచబ్ో య ేలలనామణ,ి ఏనాడూ తన సాధనక్ు

అడుా కార్ాదనీ; త్తాను కాముక్ుడిగా సంచర్షంచువ మాతామ ేఆమ కాముకి కావాలనీ; తనక్ు

సానుక్ూలంగా వర్షులిగల్లగే పటలిన ప ళాి డగలననీ పరమశివుని వాక్యసార్ాంశం. సరే్ ననా దవేత్తా సమితి

కీ్మకీ్మంగా దాక్షాయణ ివిష్యానిా, శివుని చ విన వ సట - ఔననిపటంచుక్ునాాక్ గాని, వార్ష హృదయాలు

త్తేల్లక్పడలేదు.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -15 ( సతీదవేి మానసావిష్కృతి)

నిరంతర శివదీక్షాపరతర్ాల చర్షసోు ంది - సతీదవేి. ఒకానొక్ ఆశవయుజ మాస శరదృతణవ శివార్ాధనా

నంతరం, పశుపతి పాతయక్షమ ై "ఉమా! నీ భకిుకి మ చాచను. ఏ వరం కోరతక్ుంట్ావో కోరతకో!" అనాాడు.

41 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

సతీదవేి ఎంత్త్ లౌక్యంగానూ - లౌలయంగానూ తన మనసుును ఆ పరమపురతష్ణని ఎదుట్

ఆవిష్కర్షంచింది. తమకేది అనుగీహించా లనిపటసేు అద ేనాక్ు మహాపసాాదం అంది. సరే్! నాసతిగా

సీవక్ర్షంచగలననాాడు శూల్ల.

ప్ాణిగీహణం శాసోు ా క్ుంగా తండిా సమాక్షాన జరగాలని కోర్షంద ిదక్షచూల్ల. శివుని వీడొకల్లప, అంతఃపురంలోకి

వ ళిిప్ో యాక్ గాని, ఆ శంక్రతనికి.. త్తానామ క్ు వశంక్రతడ విరహాగషాలోపడా సంగతి త్త ల్లయలేదు.

బ్ాహమక్ు చ పుపక్ుని, ఈ క్లాయణం జర్షపటంచే బ్ాధయత బ్రతవు ఆ విధాతప ప ట్ాి డు శివుడు. లోలోన

ఆనందించి, అనిా ఏర్ాపట్టి చేసట, క్ళాయణానికి క్దల్లరమమని దక్షునిచ ేక్బ్ురంపేలా చేశాడు

క్మలాసనుడు.

క్ళాయణ వ క్లక్లానికి కారణం:

ద వజుఞ లు నిరుయంచిన శుభముహూరుపు వ ... చ తాశుకి్ తాయోదశ్ర ఆదివారం, పూరవఫలుా ణ ీ

నక్షతయాుక్ు క్ుంభలగామునక్ు రతదుాడు ప ండిి కొడుక్ుగా నందవిాహనారూఢుడ ఇందాాదిదవేతలు, విష్ణు ,

బ్ాహమ మానస పుతణా ల సమేతంగా దక్షపుర్షకి వ ంచేయగా, ఎదుర్ోకలు సనాాహంత్త్ దక్షుడు అలుి నికి

సమసు లాంచనాలత్త్నూ సావగతించి క్లాయణ మండప్ానికి త్త్డొకని వచాచడు.

బ్ాహమదేవుడే పుర్ోహిత పీఠానాలంక్ర్షంచగా, లక్షీమ సరసవతణలే పేరంట్ాండుా కాగా, శచీదేవి తదతిరతలు

ముత్త తు దువులుగా మహా వ భవంగా ఉమా - రతదుాల వివహం జర్షగషంది.

సపుపది సమయంలో, ఆ శివార్ాథ ంగష చరణక్మలాలు ఇంచుక్ క్మల నాభుని క్ంట్బ్డాా య. అంత్త!ే

శివమాయ ఆవహించేసటంది బ్ాహమను.

"ఆహా! ఈమ ప్ాదాలు ఇంత కోమలంగా ఉనాాయే! ఇక్ ముఖారవిందం ఎంత పలివ సదృశంగా

ఉంట్ ందో క్దా! అనుక్ుంట్టన , ఆమ ముఖదరశనం చయేాలనా తపన ఆవర్షంచగా, అగషా హో తంా

42 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ప్ గబ్ ట్ిి - శివుణిు దృష్టి మరల్లచ ఎలాగ ైత్తేన ం రతదాాణీ వదనం కామతృష్ు ముపటపర్ష గ నగా చూసేశాడు

బ్ాహమ. అపాయతాంగాన బ్ాహమక్ు నాలుగు బ్ొ ట్ ి సఖలనం క్ల్లగషంది. ఆ విష్యం పర్ాతపరతడి దృష్టిని

దాట్పి్ో గలదా? సర్ేవశవరతడికి క్షణాలోి అంత్తా అరథమయయంది. క్ంగారతత్త్ తన త్తేజానిా క్ప పట్ేి

పాయత్తాాలు చసేుు నా క్మల భవుడి మీదకి తిశాూలం వదలబ్ో యాడు శంక్రతడు.

మంగ పాదమ నై జగనమంగ కారక్ుని క్మనీయ క్లాయణవ .. ఈ వ పర్జత్తాయలేమిట్ట? విధిర్ాత విధిన

వ కికర్షంచడమేమిట్ట? ఏదో - బ్ుదిధవకిీంచి ఆ తణంట్ర్షపని చసేేు చేసట ఉండవచుచ! దానికి ఇంతశిక్ష?

బ్ాహమతరపున మేము అందరం వ డుతణనాాం క్షమాభిక్ష! క్రతణించు! అంట్ట ముక్ుక్ంఠంత్త్

ఇందాాదదిేవతలందరూ విష్ణు వు వ నక్ చేర్ష క్టి్గట్ ి క్ుని మొరప ట్ ి క్ునాారత. విష్ణు వు వినాప్ానీా

వినాాక్, బ్ాహమను మనిాంచి నపపట్ిక,ీ అతడి మానసటక్ వయభిచార్ానికి తగషనశాసటు చయేాలనుక్ునాాడు.

బ్ాహమక్ూడా అపర్ాధ క్షమాపణ కోర్ాక్ అతడ ిచతే్త్ు న అతని తలను సపృశించుకోమనాాడు

పరమశివుడు. అంతక్ుముందే పరమశివుని ప్ాదాలను వదలక్ (తపుప మనిాంచమని) పట్ ి కొని ఉనా

బ్ాహమ ఆ చేతణలను అలాగే తన శిరసుుమీదక్ు చేరతచక్ునాాడు.

అంత్తే!... బ్ాహమ శిరసుున నంది వాహనారూఢుడ న రతదారూపం ముదితామ ైపో్ యంది. అ విష్యం

బ్ాహమక్ు అవగతమ నైా, చేసేదలిేక్ అంత్తా శివుడదిే భారం అనుక్ుంట్ట, శివసోు తాం చేశాడు. అపపట్ికి

ఉగుీ డు శాంతమూర్షు అయనందున బ్ాహమపటి్ కొంత వాతులయభావం క్నపర్షచి "నువువ రతద ా

శిరసుకడవన పేర జగత్ పాసటదిధ ప్ ంద దవుగాక్!" అని తన పతాీకార్ానిా పాముఖమ నై వరంగా మార్ాచడు.

అయనపపట్ికీ చినా మ ల్లక్ప ట్ాి డు. "సతణపరతష్ దివజుల కార్ాయలను నిరవర్షుంచే వ ల బ్ాహామధపితయం

నీదే అవుతణంది. నినుా ఈ రూపం గుర్షంచి పాశిాంచే వార్షకి అందర్షకీ నువువ యదారథమే చ పపవలసట

వుంట్ ంది. వారత నినుా అపహాసయం చేసటనపుడలాి , నీ ఈ ప్ాపం కొదిి కొదిి గా త్తొలగషపో్ తతంది. ఆ పాకారం

నవువలప్ాలవడమ ేనీక్ు తగా ప్ాాయశిచతుం! ఏదమే ైనా సఖల్లంచబ్డిన వీరయం అసామానయమ ైనద ిక్నుక్

దోాణ, పుష్కర, ఆవరుక్, సంవరుకాలన నాలుగు పా యమేఘాల ఆకాశంలోన సంచర్షసాు య.

43 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

మహో ధృతంగా ఘోష్టంచి ఉరతములు, పటడుగులు వ లువర్షసాు యే తపప ఇతర మేఘాలాి నీట్ిధారల

భూపతనం చ ందవు" అంట్ట అనుగీహించాడు.

తపుప తనద ేక్నుక్ అనిాట్ికీ తలవంచిన బ్ాహమ, తర్ావత తంతణలను ఆహూతణల అభయరథన మేరక్ు

కానిచేచసాడు. బ్ాాహమణ దక్షిణయచేచ సమయానికి రతదుాడు పర్షపూరు పాసనుాడ "ఇంత క్ళాయణానీా

క్డు సమరథతత్త్ నిరవహించిన నీక్ు దకి్షణగా నీవు కోర్షన వరం అనుగీహిసుు నాా! కోరతకో! అనాాడు.

అందరూ ఆశచరయప్ో యలేా బ్ాహమలోక్ క్లాయణాతమక్మ ైన వర్ాన ా కోరతక్ునాాడు. అంత్తేకాని -

అంతకిీతమ ేతన తలప పడిన రతదాముద ాచిదమావావలన ట్ట్ వంట్ి సావరథపూర్షత వర్ాలు కోరతకోలేదు.

ఇంతక్ూ బ్ాహమ కోర్షన వరం ఏంట్ంట్ ే- ఏ క్లాయణ గుణధామునిగా ప ళిికొడుక్ు రూప్ానిా శివుడు

ప్ ందాడో , ఆ రూపం అక్కడ అలాగ ేశాశవతంగా ఉండిప్ో వాల్ల అని! త్తాను ఆ సమీపంలోన ఆశమీం

క్ట్ ి క్ుని తపసుు చసేుక్ుంట్ాననా బ్ాహమక్ు ఆ వరం అనుగీహించాడు.

తరతవాత అపపగషంతలు వంట్ి తంతణలనీా యథోక్ుంగా పూర్షుచేసట, నూతన వధూవరతలను సాగనంప్ాడు

బ్ాహమ.

వియయం - క్యయం -న యయం - సమప్ా ుి గా సాగషన ఈ క్మనీయ క్లాయణ గాధను ఎవరతవినాా,

పఠషంచినా వార్షకి సక్లశుభాలూ అనుగీహించాడు ఆ శుభంక్రతడు.

ఎపుపడో సావయంభువ మనువు కాలంనాట్ ిదాక్షాయణీ పర్షణయ గాధ ఇది" అని ముగషంచాడు

సూతమహర్షి.

శౌనకాది మహరతి లంత్తా ఎంత్త్ ఉత్తాుహంగా శివ క్లాయణఘటి్ం విని ఆనందంగా "ఆ సతీపతణల విలాస

విహార్ాలు వినిపటంచ వలసటంది" అని కోరగా "జిజాఞ సువులార్ా! శివతతుోం మిమమల్లా ఎట్ వంట్ ిమాయా

మోహావ శాలక్ూ లోనుచేయక్ుండు గాక్! వివాహవ , కేవల చరణ దరశనమాత్తాాన బ్ాహమ అంతట్ి వాడికే

44 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

చితుచాంచలయం పాకోపటంచగా మనమ ంత? క్నుక్ త్త ల్లసటగాని - త్త ల్లయక్గాని మీ మనసుులందు

చితువికారం ఒదవక్ుండా ఒక్కసార్ష శివసమరణ చసేుకోండి! ఆదదింపతణల సర్ాగాలోి సంసార పక్షమ ైనవి

మాతాం సంక్షిపు ంగా చ పుప కొసాు ను" అని ర్ోమహరిణ ముని (సూతమహర్షి మర్ోపేరత) స లవిచాచడు.

అందరూ ఉచ చసవనంత్త్ శివసమరణ చేసటన తదుపర్ష సూతమహర్షి తిర్షగష ప్ాారంభించాడు.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -16( ఉమాశివుల క్లహం)

"మానవ మాతణాలే కాదు ! ప్ారవతీ పరమేశవరతలక ైనా పాణయ క్లహాలు సరవ సామానయం! ఎంతట్ి

ఆదిదంపతణలక ైనా సరసం, విరసంగా మారే్ అంశాలూ ఉంట్ాయ.

ఒకొకక్క అవత్తారంలో ఆ జగజీనని, శరవత - గౌర్ాది వర్ాు లలో క్నిపటంచి నపపట్ికీ - అధిక్భాగం

అవత్తార్ాలలో ఆమ 'శాయమ' గాన పాభవించిందని ప్ ర్ాణిక్ుల వాక్ుక. ఆ అభిప్ాాయం క్లగడానికీ కారణం

ఉంది. ఆట్ పట్ిించడానికే అవునుగాక్! పరమేశవరతడంతట్ ివాడే, అమమవార్షని 'కాళ్ల' అనీ; 'తమసా' అనీ;

'శాయమా' అనీ; 'క్జీలా' అనీ పటలవడం ఎనోాసారతి ఆవిడ గమనించింది.

ఒక్సార్ష ర్ోష్ం కొదీధ , "మీక్ు నలుపు అయషి్మ ైత్త ేఆ విష్యం సపషి్ంగా చ ప్ పచుచ క్దా! ఇలా

రక్రకాలుగా పేరతి ప ట్ిి పటల్లచ మర్జ వినోదించడం దేనికీ? భరుక్ు అయషి్మ ైన పన ద,ీ ఏ సతీచయేదో -

ఆమ పతివాత అనిపటంచు క్ుంట్ ందని నాక్ు త్త లుసు! మీకింత అయషి్మ ైన నలుపు రంగుత్త్ న న ందుక్ు

ఉండాల్ల!? ఇపుపడే ఈ రంగుప్ో గ ట్ ి క్ుని, మిలమిల మ ర్షస ేమేల్లమి బ్ంగారత రంగు పాసాదించమని

తపసుు చసేట వసాు ను" అని వ ిబ్ో యంది.

45 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"ఈ మాతాం రంగు మారచడానికి తపసుు వరక్ూ ఎందుక్ు శాయమా!? అయనా సరవదవేు లి - దేవతలూ

అంత్తా నాకోసం తపటసూు వుంట్,ే నీతపసుు ఎవర్షకి? నాక్ు నిజంగాన నీ రంగు మారతచకోవాలనిపటసేు

అద ంతపని నాక్ు? ఏదో ఊరకే సరసానికి అనాాను" అని నవ వశాడు శివుడు చిదివలాసంగా.

భరు అలా అనాపట్ిి కీ - ఏ మూలనో చినా సందహేం ఉండపి్ో యంద ిఅమమవార్షకి. ఎపపట్ిక నైా బ్ాహమచేత

వరం ప్ ంద,ి తన శాయమ వర్ాు నిా పో్ గ ట్ ి కోదలచిందామ .

గృహవసతి లేని సతీదవేి:

అంతవరక్ూ ఓ ఇలూి ప్ లూి లేని ఆ జంగమయయ శమశాన భూములోి నివశించేవాడు. సతీసమేతంగా - ఆ

రతదాభూములోి విహారం సంసారతలక్ు యుక్ుం కాదని బ్ాహామది దేవతలు చ పపడంత్త్, మందర

పరవతమీమదక్ు మకాం మార్ాచడు.

వ సవి కాలపు ఎండల తీవాతకి క్ంపటంచసాగషంది సతీదవేి.

ఓర్ోజు భరు చ ంతచేర్ష "నాధా! వ సవి కాలం ఎంత తీక్షణంగా ఉనాదో చూశారత క్దా! ఈ వ డి భర్షంచడం

నా తరం కాదు. ఓ గృహం నిర్షమంచుకోవడం ఉతుమం అని పాతిప్ాదించింది. "నిజమే! అది బ్ాగాన

ఉంట్ ందనుకో! న ను ఎంత సంపనుాడి నన దీ నీక్ు త్త లీనిది కాదు. అనీా త్త ల్లసటన నీవ , ననుా అరథం

చేసుకోక్పో్ త్త,ే ఇక్ లోక్ులేం అరథం చసేుక్ుంట్ారత?" అంట్ట సతయవచోనిష్ఠ త్త్ వ ల్లగషపో్ తణనా ముఖానిా

అమాయక్ంగా ప ట్ిి అడగిాడాయన.

సతీదవేి ఇంకేమనడానికీ త్త్చలేదు. అద ినిజంకాక్ప్ో త్త ేక్దా - వాదులాడడానికి! త్తానూ అనునితయం

చూసుు నాద!ే క్ట్ ి బ్టి్లు లేక్ పుల్ల చర్ామనిా, ఆభరణాలు లేక్ ప్ాములీా, తినతిండలిేక్ భిక్షాట్నానిా

ఆశయీంచిన భరుకి క్నీసం పర్ాు లత్త్ క్పటపన ఆశమీమ ైనా లేదు! ఇక్ పకాక ఆశయీం ఎక్కడ?

46 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

వార్షదిరూ ఆ వ సవిని అలా చ టి్కిందన గడపిేశారత. ఇంతలో పా య పరీనయఘోష్లత్త్ వరిధారలు

మొదలయాయయ. జంతణవులు - పక్షులువంట్వి గట్ిిగూడు నిర్షమంచుక్ుని, పరీనుయడ ిబ్ార్షనుంచి రక్షించు

కోవడం చూసటంది సతీదవేి.

మర్ోక్కసార్ష భరుత్త్ గృహనిర్ామణం గుర్షంచి ఆలోచించమని పాసాు వించింది. "వ సవిని ఏదోలా -

ఆచ ట్ ి కీింద - ఈ చ ట్ ి కీిందా గడిపేశాం! గతించిపో్ యందా కాలం! ఇపుపడీ జలధారల్లా ఎంతదటి్మ ైన

చ ట్టి ఆపలేాలేవు! ఇక్న నా ఓ ఇంట్ ిగుర్షంచి ఊహచేయడం సబ్బ్ేమో!" అని అర్ోథ కిులోన ఆగషపో్ యంది.

ఇబ్ిందిక్రంగా ముఖం ప ట్ాి డు శివుడు. "చూడు సతీ! నీక్ంత్తా త్త లుసు! త్త ల్లస ీననుా పదే - పదే అద ే

విష్యంప నిగాదీయడంలో నీ ఆంతరయం ఏమిట్ో, నాక్ు అరథంకావడం లేదు" అనాాడు.

"మీరత నా బ్ాధను అరథంచేసుకోండ!ి అదచిాలు!" అంద ిసతి ముక్ుసర్షగా!

తక్షణం ఓ ఆలోచన సుుర్షంచిన వాడిలా "ఆఁ! సతీ! నాకొక్క ఉప్ాయం త్త్చింది. మనం - ఈమఘేాల

కీింద ఉంట్నే గదా... మనకీ వరిపు బ్ాధ! అంచతే మనమే ఈ మేఘాల ప ప కి ప్ో య, వాట్ిప న

అధివసటదాి ం!" అంట్ట సతీదవేిని వ ంట్నిడుక్ుని, మేఘపట్లం ప కి పయనమయాయడు

మృతణయంజయుడు.

అందువలిన మహాశివునికి 'జీమూతవాహనుడు' అన పేరతక్ూడా క్ల్లగషంది. కీ్మంగా వానాకాలం

శుష్టకంచి, శరదేవల అయంది. శాీవణ మేఘాలనాట్ి అలజడ ిమారాశ్రరిపు వ న ా లగా మార్షంద.ి మానస

సర్ోవర్ానికి తరల్లన హంసర్ాజములు స తం, తిర్షగష త్తామరపూలత్త్ నిండిన కొలనులోి కి

పావ శించసాగాయ. 'ఈ పాక్ృతిని మనం అనుసర్షంచుదాం! పద!' మనాాడు - శంక్రతడు.

తిర్షగష ఆ సతీపతణలు మందరపరవతం మీదకి చేరతక్ునాారత. ఈ పాకారం ఆది దంపతణలు తిాకాలాలనూ

అక్కడా - ఇక్కడా విహర్షసూు హాయగాన గడిపసేూు నాారత.

47 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

పాసుు త్తానికి త్తాము ఇదిరమే క్నుక్, ఏదోలా గడచిిప్ో తతనాపపట్ికీ, రే్పు సంత్తానం క్ల్లగషత్త,ే ఈ సంసార

లంపట్మంత్తా అట్ట ఇట్ట తిాపపడం సాధయమయేయదేనా? అన శంక్ అపుడపుడు సతీదేవికి క్ల్లగషనా,

'ఆసమయానికి తగావ వో అపుడు ఆలోచించవచుచల మమని ' ధ రయం చ పపే భరు అమాయక్పు ముఖం

చూసటనపుపడలాి - సతీదేవికి ఇక్ తర్ావత మాట్ త్త్చదేికాదు.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -17 (శివునికి భిక్షాప్ాతాగా క్ప్ాలం)

బ్ాహమక్ు ఆదిలో ఐదుశిరసుులుండేవి. శివునికి ఒక్కట్ే! (ఈ వివాహం నాట్ికి, బ్ాహమక్ు ఇంకా

ఐదుతలలునా సంగతిని కొనిా పుర్ాణాలు పసాాు విసుు నాపపట్ికీ) ఈ క్థాంశం ముందు జర్షగషనదా?

తర్ావత జర్షగషనదా అన శంక్ పాక్కన ప ట్ిి , సావధానంగా వినమని - మన ఋష్టవర్ేణుయలను

కోరతతణనాాను.

ఒక్పుపడు - బ్ాహమక్ూ, శివునికీ మాట్పట్ిింపువచిచ న ను అధిక్ుడనంట్ే - న ను అధిక్ుడనన

అహంకారం పాబ్లమ ైంద.ి 'న ను వచిచన తరతవాతన , ఈ సృష్టిలో కొచిచన నువువ నాక్ంట్ ేఅధిక్ుడవ లా

అవుత్తావు? చూశావా! నాక్ు ఐదు శిరసులునాాయ' అనాాడు బ్ాహమ. 'న నూ చూపటంచగలను

ఐదుతలలీా! అంట్ట శివుడు తన పంచముఖానిా చూపటంచాడు.

ఆ పంచముఖాలూ ఇవి : 1. సదోయజాత, 2. వామదేవ, 3. అఘోర, 4. తతణపరతష్, 5. ఈశాన.

దేవతలక్ు ఎనాడూ ఐదు ముఖాలూ వరతసగా ఉండవు. నాలుగు దిక్ుకలక్ూ నాలుగు, ఊరథోముగా

(ప కి)చూచునట్ ి ఇంకొక్ట్ట ఒక్ పుషాపక్ృతిలో ఈ ముఖాల అమర్షక్ ఉంట్ ంది. క్నుక్న

సరవదిక్ుకలనూ, సరవ విశావనీా వీక్షించే ఆ మహాశివుడు సరవత్త్ముఖుడను నామాంతరము చేత క్ూడ

48 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

సుపాసటదుథ డు. ఆయనక్ు త్త ల్లయని అంశంగాని, ఆయన వివర్షంచలేని అంశంగాని లేవు. ఎవరే్ద ిఎంత

దాచాలనాా సర్ేవశుని వది దాచలేరత.

బ్ాహమక్ు ఆ విధంగా శివపంచముఖ దరశనం క్ల్లగషనపపట్ిక,ీ అసూయకొదీి ఈశవరతనింకా ర్ చచగ ట్ాి డు.

తన శిరసుులే సహజమ నై వనాాడు. శివునికి తలలు నీట్ ిబ్ుడగలాి ట్ివని పో్ ల్లచ, అవి కాసేుపట్కేి

పేల్లపో్ గలవని నిందించాడు.

దాంత్త్ పరమశివుడు నిజంగాన ఉగాీ వత్తారతడ నాడు. కేవలం కొనగోట్ మీట్ి, బ్ాహమ ఐదో శిరసుు

తణాంచేశాడు. తలను ఉతుమాంగం అనాందవలి - అదిలేక్ుంట్ ేమిగత్తా శర్జరం మరణించినట్ేి

భావించబ్డుతణనాందు వలి శివునికి తక్షణమే బ్ాహమహత్తాయ ప్ాతక్ం చుట్ ి క్ుంది. అద ిఆ మహాశివుణిు

స తం అలాగే వదలక్ుండా పట్ ి క్ుంది. కొనగోట్ అంట్ క్ునా బ్ాహమయొక్క ఐదో శిరసుు ఎంతక్ూ

ఊడిపడదు.

ఈలోగా బ్ాహమ కోపంలోంచి, మహాత్తేజయరూపుడ న ఓ వీర పురతష్ణడు జనించగా - బ్ాహమ అతడిత్త్ శివుని

సంహర్షంచమని ఆదేశించాడు. అతడు శివుని ఎగాదిగా చూసట 'ఇతడి వంట్ి బ్ాహమహత్తాయ ప్ాతక్ుని చంపట

న ను ప్ాప్ాతణమడిని కాదలుచకోలేదు!.. తండీ!ా ననుా మనిాంచు!, అని అక్కడినుంచి నిష్్రమించాడు.

(ఈమధయలో మర్షకొంత క్థ నడిచినపపట్ికీ - అది అపాసుు త మగుట్చ,ే ఇట్ విడువబ్డనిద)ి. చివర్షకి

నార్ాయణుని బ్ో ధత్త్, వారణాసీ పుర్ానిా ఒరతసుక్ుంట్ట ప్ారతతణనా గంగానది సరవప్ాపహార్షణి క్నుక్

అందులో సాానము చసేట ప్ాతక్ం ప్ో గ ట్ ి క్ునాాడు. అక్కడ ిబ్దర్షకాశమీ సమీపంలో శివుని

గోట్ినంట్ క్ునా బ్ాహమక్ప్ాలము గూడ ఊడిపడపి్ో యంది. (అద ేన ట్ి బ్హామక్ప్ాల పుణయక్షతేాం)

తన బ్ాహమహత్తాయ ప్ాతక్ం పో్ గ ట్ేి ఉప్ాయం చ పపమని, శివుడు చాలాకాలం ప్ాట్ , అద ిఅలా తనచేతిని

అంట్ి ఉండగాన ఎందర్ ందర్షనో అడిగాడు. ఒక్వారు ఈ చివర్షనుండి ఆ చివరక్ు వ ళలి సర్షకి ఎన ానోా

'అట్ లట్ - ఇట్ లట్' వంట్ి 'అట్' క్బ్ురతి చేర్ష - దాని అసలు సవరూపం ప్ో గ ట్ ి క్ుని ఎనోా చిలవలు -

49 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

పలవలు చేరతచక్ునా చందంగా తయారవుతణంది. 'ఈ శివునికి అంట్ క్ునా క్ప్ాలఘట్న' స తం నానా

మ ల్లక్లూ తిర్షగష - 'చివర్షకి శివుడికి అడుకోకవడానికి సర్ ైన భిక్షాప్ాతా లేక్, పుర్ ీచేత బ్ట్ిి మర్జ

ఆడుక్ుకంట్ నాాడు' అన ర్జతిగా.. దక్షుని చ విన చేర్షంద.ి ఇట్ిి అలుి డవిలి తనక ంత అపఖాయతి

అనుక్ుంట్ట, దక్షుడు క్ూడా అప్ారథం చేసుక్ునాాడు తపప, ఆ పరమ శివతతుోం గీహించుకో

లేక్పో్ యాడు. తన వయధని కోపంగా పర్షవర్షుంచాడు.

మన పుర్ాణాలలో ప్ాతలాుగానీ; అందులోని సంఘట్నలు గానీ పూర్షుగా మానవజీవితంలో

ఎనోాఅంశాలక్ు పాతిరూప్ాలే! అవీ -ఇవీ వ ర్ేవరత కావు. తన ఆలోచనా సరళిన , ఆయా ప్ాతలాక్ూ -

ఘట్నలక్ూ ఆర్ోపటంచి చూసుక్ుంట్,ే విష్యం త్తేట్త్త లిమవుతణంది.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -18( వారణాసీ పురవాసం)

నగరవాసం మీద తనకమేాతాం మోజులేనపపట్కీి, సుక్ుమారంగా ప ర్షగషన సతీదవేి తనత్త్ప్ాట్ కొండలోి -

కోనలోి ను, మేఘాల మీదను విహర్షంపవలసట ర్ావడం పరమశివునికీ బ్ాధ క్ల్లగషంచేదిగాన వుంద.ి

నివాసానికి అనుక్ూలమ ైన పదాేశం కోసం లోకాలనీా పర్షకించి చూశాడు. భూలోక్ంలో గంగానది ఒడుా న

ఉనా వారణాసీ పుర్ానిా, త్తాను ఇంతక్ుముంద ేచూసటవునాాడు. బ్ాగా యోచించి అదే తన నివాస

సాథ నంగా చేసుకోవాలని భావించాడు.

వ ంట్న , అక్కడునా నిక్ుంభుడన గణనాయక్ుని పటల్లచి, వారణాసీ వాట్ిక్లో ఎలాంట్ి అక్ృత్తాయలూ

చేయక్ుండా, ఆ పుర్ానిా పజాలచేత ఖాళ్ల చయేంచమనాాడు. అపుపడక్కడ దవిోదాసుడన ధరమపాభువు

ర్ాజయం చసేుు నాందున శివుడలా ఆనతిచిచ ఉనాాడు. శివదీక్షాపరతడ న మంక్ణుని సాయం తీసుక్ుని

నిక్ుంభుడు న రతపగా ఖాళ్ల చయేంచాడు ఆ పటి్ణానిా.

50 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

అలా ఖాళ్ల అయన ఆ నగర్ానిా సవరాంత్త్ తణలతతగేలా - వాసయోగయంగా నిర్షమంచి ఇవవమని శంక్రతడు

పరమాతణమని ధాయనించాడు. సంక్లపమాత్తాా న అది అపురూప నగర్షగా రూప్ాంతరం చ ందింద.ి సతీ

సమేతణడ శంక్రతడానగర్షలో చిరకాలం సుఖంచాడు.

కొంతకాలానికి ఆ సతీదవేికి, ఆ నగరవాసం ప ఆసకిు సనాగషలి్లంది. ఇక్కడి నుంచి ఎక్కడిక ైనా

వ ళిిప్ో దామని ప్ో రసాగషంది. "ఈ వారణాసట ఏమిట్నుక్ుంట్ నాావు? నాక్ు ఎంత్త్ ఇషి్మ ైన గృహసీమ!

దీనిా విడచిి న న క్కడికీ ర్ాలేను" అనాాడు శివుడు. నాట్ినుంచి వారణాసటకి, 'అవిముక్ుము' అనగా

(శివునిచే) విడువబ్డనిది అన పేరత సారథక్మ ైంది.

కీ్మంగా సతీదేవికి, శంక్రతని వ ఖర్ష కోపకారణం కాసాగషంది. ఎనిాసారతి అడిగషనా, త్తాన క్కడికీ ర్ాను

అనడమే గాక్, ఆమ ను ఎక్కడికి కావాలంట్ ే- అక్కడికి పో్ వచుచనని అనసాగాడు. పణాయ క్లహాలే

కాదు... దంపతణలమధయ అపుపడపుపడు మనఃసపరథలు క్ూడా ఏరపడ త్తాయని నిరూపటంచారత ఆది

దంపతణలు. ఇంతక్ంట్ ేవ ర్ే నిదరశనాలేల?

ఏద నపపట్ికీ - ఇట్ వంట్ివి సంసారంలో సహజములేనని సర్ష బ్ుచుచక్ునా సతీదేవి, మళి్ల

యథాపాకారమే ఉండసాగషంది.

శివుడపి దక్షునికి త్తేల్లక్ భావం క్లుగుట్:

వారణాసటకి దగారలోన ఉనా అదే న మిశారణయం , పాసుు తం మనం ఉంట్ నా న మిశారణయమే! ఒక్

క్లపకాలంలో ఇపపట్ి మనక్ు మల ి న , అపపట్కిాలపు ఋష్టగణాలంత్తా ఓ మహాయజఞం తలప ట్ాి రత.

ఆ యజాఞ నికి ఎక్కడ క్కడి నుంచ ోఋష్ణలు, దేవతలూ, సనక్ సనందనాదులూ, సటదధ పురతష్ణలూ,

చారణులూ, గంధరతవలూ, నారదాది దేవరతి లూ అంత్తా విచేచశారత. సాథ నిక్ంగా నివాసం ఉంట్ నా సాథ ణు

దేవుడ న పరమశివుని ఆహావనించగా , ఆయన క్ూడా అక్కడికి వ ంచేశాడు. శివదరశనమాత ా

51 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

సంత్త్ష్టత్తాంతరంగుల సరతవలూ ఆయనను అర్షచంచారత. ఎంత్త్ పాశాంతంగా యాగం సాగుతతండగా

మహదార్ాాట్ం చసేుక్ుంట్ట అక్కడ దక్షపాజాపతి పవా శం చేశాడు. వసూు న దక్షుడు, బ్ాహమక్ు

నమసకర్షంచాడు. (బ్ాహమ దక్షపజాాపతికి తండిా) వయసులో ప దివాడు క్దా అన గౌరవంత్త్, ఇతర దేవ

సటదధ గణాదులంత్తా దక్షునికి మర్ాయద సూచక్ంగా లేచి నిలబ్డాా రత. శివుడదేమీ పట్ిించుకోలేదు.

అపపట్ికే.. ఆనోట్ా - ఈ నోట్ా శంక్రతడు క్ప్ాలం చేబ్ూని అడుక్ుకంట్ నాాడని విని ఉనా దక్షునికి, ఈ

శివుడు చూపటసుు నా అలుి డి ట్ెక్ుక - నిక్ుక మహామంట్ క్ల్లగషంచాయ. గ పప గ పప దవేతలే లేచి

నిలబ్డగా, అడుకొకన వాడింత బ్ ట్ ి చయేడమమేిట్న అహం బ్ుసకొట్ిింది. అది మహా అవమానంగా

త్త్చింది. ఎంతట్ి వార్ ైనా ప దిలను గౌరవించాల్ల! త్తాను వసూు న పాజాపటత బ్ాహమక్ు నమసకర్షంచలేదా?

అట్ేి 'పటలినిచిచన మామగార్షని - ప దివాడిని ననుా గౌరవించనక్కరిే్దా?' అన లౌకిక్ మర్ాయదను

మాతామే అపేక్షించాడు దక్షుడు. ఆ క్షణంలో అతడిా క్మేమసటన శివమాయా విలాసం అట్ిిది. వాసువంగా

ఎవర్షక్ంట్ె ఎవరత అధిక్ులనాది యోచనక్ు క్ూడా త్త్చదు - శివ మాయక్మిమన క్నులక్ు.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -19 (శాప - పతాిశాప శర్ాఘాత్తాలు)

శివుని పావరున, మహావమానక్రంగా త్త్చింది - దక్షుడికి. ఇందరత తనని మనిాసూు ంట్,ే రతదుాడు అలా

సాథ ణువులా వుండపి్ో యాడూ అంట్ ేఏమిట్ి అరథం?! అందుకే శివుణిు శపటంచడానికి వ నుకాడలేదు.

"రతదాా! నీ అవిధయేతక్ు ఇద ేనాశాపం! ధరమ బ్హిష్కృతణడవి న నీక్ు న ట్ి యజఞమందు,

హవిర్ాాగములు అందుకొను అరహత పో్ వుగాక్!" అనాాడు దక్షపాజాపతి.

దీనికి వ ంట్న సపందించాడు రతదవాాహక్ శరషీ్ణఠ డు నందీశవరతడు.

52 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"ఏమేమీ? దక్షా! ఈ వాచాలతవమలే?! ఎవర్ష సమరణమాత్తాా న ఈ యాగాదులనీా సఫలీక్ృత

మవుతణనాాయో, అట్ిి పరమేశవరతని శపటంచ సాహసటంచిన నీ దురమదాంధత న మని నిందింతణను?"

అనాాడు.

"ఓర్జ! వాహనమాతణాడా! నువావ ననుా నిందచయేు ధీశాల్లవి? మహర్షి సంపాదాయాలక్ు దూరతల ,

వ దమారా వర్షీతణల ,శిషాి చార విమూఢుల , జట్ాభసమలేపనమాతణాల మీ రతదాగణాలనీా నీత్త్ సహా

చర్షంచ దరతగాక్!" అని శాపం ప ట్ాి డు దక్షుడు.

నందికేశవరతడు రంక వ సూు తన ధాట్ి ఎట్ వంట్దిో చూపటంచాడు. "సాక్షాతణు పరమశివధాయస తపప

మర్ క్ట్ి లేని నా వంట్ ిభకిు తతపరతని, ఓ జంతణవును చూసటనట్ ి గా చూసాు వా? నీ ఈ పశుబ్ుదిధ కి నువ వ

పశుప్ాాయుడవి అజముఖుడివ పో్ దువుగాక్!

న ట్ినుండ ిశివుని సర్ేవశవరతనిగా గాక్, తిామూరతు లలో ఒక్డు మాతామ ేఅని భావించేవార్షకి తతు ో

జాఞ నశూనయత సంప్ాాపటు ంచుగాక్! అంత్తేకాదు ! ఇట్ ప నీవు ఆతమజాఞ న రహితణడవ , కేవల క్రమపరతడిగాన

మిగషల దవు గాక్! అని తిావిధ లక్షణ యుక్ుంగా పాతిశాపం దయచేశాడు దక్షుడికి.

ఈ శాప - పాతిశాప శర్ాఘాతలక్ు, యాగదదిృక్షాయుతణల వచిచన దిగింతణలే దిగుా రన గుండ లత్త్

దదిర్షలి్లపో్ యారత.

తన పుతణాడి నిర్ావక్మే తపుప అని, దక్షుడిా మందల్లంచాడు బ్ాహమ. 'ప దాి చినాా త్తారతమాయలు

చూడక్ుండా అంతలేసట పరతష్ పదజాలం వాడేసాు వాపశువా?' అని నంద ిచ వి మ ల్లప ట్ాి డు శివుడు.

ఏదో విధంగా యజఞం అయందనిపటంచి ఎవర్ష నిజసాథ నాలక్ు వారత వ ళిిపో్ యారత.

53 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

రతదుాడన పదంలోన ర్ౌదాం ఉంది తపప, నిజానికి శాంత సవభావుడూ - క్రతణా సముదుాడూ ఐన

శివుడూ; అతని అనుచరతలూ ఆ సంగతి అక్కడతి్త్ వదిల్ల ప ట్ేిశారత.

దక్షుడు మాతాం తనక్ు క్ల్లగషన అవమానం మర్షచప్ో లేక్పో్ యాడు. పరమేశవరతడంతట్ ివాడిని

పర్ాభవించ నిశచయంచుకొని, ఎన ా నోా ఆలోచనుి చేశాడు. క్ూతణరతను ఇచిచనచోట్, కొనిా క్ృత్తాయల

విష్యంలో పునర్ాలోచించి తమాయంచుక్ుని, గట్ిి ఊహ నొక్కట్ి మాతంా అమలుచేయ

పూనుక్ునాాడు.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -20 (సతిని శివుడు తలి్లగా తలప్ో యుట్)

అదేక్లపం జరతగుతతండగా, యుగాలు మారతతణనాాయ. అట్ిి ఒక్నొక్ త్తేాత్తాయుగంలో - సతీశివ

దంపతణలు, ఉదాయనవన విహారంలో ఉండగా, వానరతలు కొందరత సుగజీవాజఞ గ ైకొని - శీ్రర్ామపతిాయ ైన

సీతను వ దుక్ుతత ఇట్ వచాచమని చ ప్ాపరత. ర్ాముడు చింత్తాకాీ ంతణడ నట్ ి చ ప్ాపరత. అద ివినా

సతీదవేి, 'శీ్ర ర్ాముడు నార్ాయణాంశత్త్ జనిమంచాడంట్ారే్! ఒక్ సామానయ క్షతియాుడలిా అలా సతికోసం

విచార్షసూు ఉనాాడూ అంట్ే, ఎంత అరధరహితంగా ఉనాదో క్దా నాధా!" అంది.

"కాదు దేవీ! ఒకానొక్ సంధరాంలో అది నారదుడు ఇచిచన శాప పభాావం! నాడు వ ష్ువ మాయామహిమ

చూపన ంచిన ఫల్లతం!" అనాాడు శివుడు.

సతీదవేి నమమలేదు. చూచి వసాు ననాది.

"వదుి సతీ! అసలే శీ్రర్ాముడు సతీ వియోగ దుఃఖతణడ ఉనాాడు. ఈ సమయంలో నీవు వ ళలు

పర్ాభూతవవుత్తావు!" అంట్ట హెచచర్షంచినా వినక్ుండా బ్యలేి ర్షంది సతీదవేి.

54 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

దార్షలో ఆలోచన మారతచక్ుని, త్తాన సీతలా రూపుదాల్లచ శీ్రర్ాముని పర్జక్షించ సంక్ల్లపంచింది.

ఆమ ను చూసూు న శీ్రర్ాముడు ఒకే ఒక్కమాట్ అనాాడు - శీ్రర్ాముడు... ద వమాయనూ -

ర్ాక్షసమాయనూ అంత కానలేనివాడు కాడు తలిీ! అమామ! దాక్షాయణీ! నినుా ఎరతగుదును.

శివునిపతిావ ఉండ,ి ఈ సీత వ ష్మలే దాలాచవు?" అన సర్షకి సటగుా పడ,ి చట్ క్ుకన అక్కడనిుండి

అంతర్షహతణర్ాల ంది సతీదవేి.

అద ిఅంత్తా దవియదృష్టిత్త్ చూసటనపపట్ికీ - సర్ేవశవరతడు ఏమీ ఎరగని వాడిలా "ర్ామపర్ామరశ

ఏమ ైంద?ి" అని అడిగాడు.

తడుముకోక్ుండా సతీదవేి అబ్దధం ఆడేయ సంసటదుధ ర్ాల ంది - ఏమీ మాట్ాి డలేదని ముక్ుసర్షగా అంది.

శివుడు ముక్ుకన వ ాలేసుక్ునాాడు. "ఔర్ా! ఈ సీు లీు ఎంతక నైా తగుదురత! సరవసాకి్షని - సరవవాయపటన న

నన ా మాయజయే బ్ో యంద ేఈ మానిని! న ట్నిుండి - సీు కిీ అబ్దధమాడుట్ సహజ లక్షణమ ై

పర్షణమించును గాక్! భరున న నా దగారే్ దాపర్షకానికి పాయతిాంచిన సతీ! మహాతలిీ! న ట్ినుండ ినీవు

నాక్ు భారయవు కావు! తలి్లత్త్ సమానంగా జమ! తిామూరతు లమ ైన మేము రూప్ానికి త్తేడాగా ఉనాా,

మాలో ఏ భదేాలూ లేవు! నార్ాయణుడే నినుా అలా పటల్లచాక్ నా సంబ్ో ధన వ ర్ే విధంగా ఎందుక్ు

ఉంట్ ంద?ి ఇక్ప నీక్ు న ను భరును కాను" అని ఎంత్త్ మనో వ దనత్త్ శాపం అనలేని - శాపం కాని

శాపం వంట్ి మాట్లాడ,ి తప్ో నిష్ఠ లో మునిగషప్ో యాడు.

ఈ పాకారం జర్షగషన నాట్నిుండి పరమశివుడామ యందు కామవిముఖుడ , నిశచల చితుముత్త్ నిజంగాన

తపమాచర్షంచడం చూశాక్, సతీదవేి విక్ల మనసుకర్ాల ంది.

55 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

త్త ల్లసో - త్త ల్లయకో చసేటన తన తపుప మనిాంచమని వ డుక్ుంది. "సతయనిష్ఠ తపటపన ఎవర్షక ైనా క్షమ

ఉంట్ ందేమో గాని, ఉమ వ నపపట్ికీ - నా సతివ నపట్ిి కీ నన ా ఏమారచజూచిన నినుా క్షమించను"

అనాాడు ఉమాపతి.

నానాట్ిక ీసతీదేవి దిగులు అధిక్ం కాసాగషంది. ఆమ మనో వ దన చూసటన ఆశర్జరవాణి "సతీ! నీ పతివాత్తా

ధర్ామచరణము ఏమ ైనద?ి క్పట్మున నీవు నార్ాయణాంశ సంభవుని వంచింప మాయసీతగా మార్షతివి!

జగత్త్పష్క్ుడ న శీ్రర్ాముడికి - ఏక్పతీా వతాణడికి తన సతి ఎవర్ో - పరసతి ఎవర్ో త్త లీదని నీవు

భావించడం అజాఞ నమో, అసాధారణమో అయఉండాల్ల! పో్ నీ! జర్షగషంది జర్షగషనట్ ి పతిత్త్ చ పటప

వుండాల్లుంది. పరమేశుడు మహాయోగష. ఎంత కామేశుడో అంత యోగజశుడు క్ూడా! అద ినీక్ు త్త ల్లస ీ

అబ్దధం ఆడ,ి ఇంతకాలం సీు ీజాతికి లేని క్ ంక్ం.. ఆప్ాదించడమే కాక్, సహజలక్షణంగా మారే్చసటువి! ఇక్

ఈ దేహంత్త్ నీవు పరమశివునిత్త్ రమించడమన ది క్లి! ఆయన ఇంకా నినుా సతిగా ఏలుకోవడమన ద ి

నీ భామ" అని సపషి్ం చసేేసటంది.

విధ ిఇట్ ి ండ తపటపంప ఎవవర్షవశం?.. అని తత్తాకలోపశమనం చ ంద,ి ఊరకొంది సతి.

శీ్ర సదాశివుని మహిమలుగాని, సంక్లాపలు గాని, శాప్ాను గీహాలు గాని సంపూరుంగా త్త ల్లయగల మహా

మహిత్తాతణమలు, అందుక్ు సమరతథ ల న పండతి్త్తుములు ఎవరతనాారత? సహచర్షయ ై కాపురం చసేే

సతీదవేికే సదాశివుడు అరధంకాక్ప్ో గా, మనం ఎంత?

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -21( దక్షుని యజఞ సనాాహం)

56 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఇక్కడ సతీదేవి ఇలా విక్ల మనసుకర్ాల ఉంట్ే, అక్కడ ఆమ తండి ావికార మనసుకడ శివుని

పర్ాభవింప పలుర్జతణ లాలోచించి - తన నిరవహణలో జర్షగే ఓ మహాయజఞం దావర్ా అలుి నిప క్క్ష

సాధించు పయాత్తాానికి శీ్రకారం చుట్ాి డు.

ఓ శరత్తాకలవ - ఓ మహా మహతురమ ైన క్తీణవు తలప ట్ాి డు దక్షుడు. సమసు లోకాలక్ూ పాతయక్ష

సాక్షుల న దావదశసూరతయ ినూ రపటపంచాడు. ఎక్కడ క్కడి లోకాలోి నో ఉనావా ళందర్షకీ పేరత పేరతనా

ర్ావలసటందిగా ఆహావనాలను అందించ ేపనిని వార్షకి ఒపపగషంచాడు. చందుాడూ - తన మర్ో అలుి డూ ఐన

సో ముడికి ధనాగారంలోంచి ధనం అప్ారంగా ఖరతచ చయేడానికి అనుమతినిసూు , కోశాధికార్ష పదవి

నిచాచడు. సమసురతచులూ - రసాలూ త్త ల్లసటన అంగజరసమహర్షిని ప్ాక్ శాలలప పరయవ క్షణాధపితిని

చేశాడు. తన ఇతర క్ూతణ ిను, సపుమహరతి ల వ లుగ ందుతతనా వార్ష భరులనూ సవయంగా వ ళిి

ఆహావనించాడు.

ఆహా! ఈ లౌకిక్వృతిు ఎంత దుర్ామరామ ైనదో క్దా! క్నాతండి ావంట్ివాడ ేక్క్ష సాధింపబ్ూనుట్ - త్తాను

క్నా సంత్తానంలోన ఒక్ర్షా ఎక్ుకవ, ఒక్ర్షా తక్ుకవగా చూచుట్ అనాద ినుంచీ ఉనాదే అని దక్షుని

పావరున చాట్ ిచ బ్ుత్త్ంద ిక్దా?

ఆ యజఞసంరంభం వర్షుంచడానికి మాట్లుచాలవు. ఏర్ాపట్ ి వివర్షంచ, ఎనిా ముచచట్ ి చ పటపనా

అంతంకావు.

సామానయ దవేతల మొదలు, అగీద వాల వరక్ు అందరూ దక్షుని మహాయాగ ఆహావనాలు

అందుక్ునాారత. యాగసథల్లని హర్షదావర క్షేత ాసమీప్ాన పాత్తయేక్ంగా నిర్షమంపజేశారత.

వశిష్ణఠ డు, భరదావజుడు, అతి,ా దధచీి, భృగువు, గౌతముడు, జమదగషా వంట్ి మహారతష్ణలు;

అషి్దికాపలక్ులు; నవగీహాలు; విదాయధరతలు, అపురసలు, గంధరతవలు, దేవతలు; బ్ాహమ - విష్ణు వులు...

వీరందర్షకీ విడిద ిఏర్ాపట్ ి ఘనంగా చయేంచాడు.

57 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

88వ లమందిని యాగ నిరవహణారధం రతతివక్ుకలుగా పాక్ట్ించారత. ఉదాా తలు, అధవరతయలు, హో తలు

66వ లమంది. యజాఞ ధషిాి తగా కేశవునికి అగీ త్తాంబ్ూలం ఇచాచడు. దకిాపలురే్ యజఞరక్షణ బ్ాధయత

సీవక్ర్షంచారత. తన పతిా ఆసటకిాత్త్ క్ూడిన దక్షపాజాపతి క్ంక్ణధార్షయ ై - యజఞ దీక్ష వసుమీులత్త్

ప జ పటపన యావత్ బ్ృందము పర్షవ ష్టి ంచి ఉండగా న లక్ు దిగషన భానుబంబ్ంలా - యజఞత్తేజయవిర్ాజితణడ

వ ల్లగష పో్ తతనాాడు. కేవలం శివ పర్ాభవమ ేదకీ్షగా తలచిన దక్షుడు, రతదుానిగాని - అతడి అనుచర

పర్షవార గణానిాగాని - చివర్షకి అతని భారయయ నై కారణాన, తన క్ూతణర్షా గాని పటలవలేదని వ రే్

చ పపనవసరం లేదు క్దా?

దక్షయజఞ వారు చందుాని వలి త్త లుసుక్ునా సతి

మరతనాడు యజఞప్ాారంభమనగా - ముందుర్ోజు చందుాడు, ర్ోహిణీ సమేతణడ తన దివయవిమానారూఢుడ ,

మందర పరవతమును - వారణాశిని దాట్పి్ో తతండగా చూసటంద ిసతీదవేి.

అంతవరక్ు తనసో దర్ష ర్ోహిణి చుటి్పు చూపుగాన నా వచిచ వ ళలి ది. న మిశంలో రతష్ణలయాగానంతరం

పర్షణమించిన ఘట్నలవలి మామా అలుి ి సపరధలక్ు ఈ సో దర్జమణుల మధయ అగాధం ప ర్షగషంద.ి ర్ోహిణ ి

తన పతి ఆజఞ మీరలేక్, సో దర్షకి దూరం జరగవలసట వచిచంది. చనువుకొదీి త్తాన పటల్లచేదేగాని, శ్రత్తాంశుని

పతిాగా తనప శ్రతక్నుా వ సటన చ లి్లని, అక్క అయ ఉండ ీబ్ ట్ ి చేయక్ుండా వుండగలదా? ఓపక్క

అక్కనన అహం! మర్ోపక్క ఎక్కడిక ుు నాార్ో త్త లుుకోవాలనా అర్ాట్ం!

తన చ ల్లక్త్త ునొక్ర్ ును పటల్లచి, విష్యం ఏమిట్ో క్నుక్ుకని రమమంది. సమాచారం సేక్ర్షంచి తిర్షగషవచిచన ఆ

చ ల్ల, దక్ష పజాా పతణలవార్ష యజఞం సంగతి వివర్షంచింది.

వ ంట్న , యోగదీక్షాతతపరతడ ధాయనముద ానవలంబంచియునా భరు చ ంత నిల్లచింది. కొంతసపేట్కిి

క్నుాలు త్త ర్షచిచూచిన శివుడు నిర్షవకారంగా "తలిీ! నీ ర్ాక్క్ు కారణం ఏమిట్ి?" అని అడిగాడు. తనను,

58 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

శివకామినిని... జననిగా తనభర్ేు సంబ్ో ధించడం మర్ోసార్ష సతీదవేి మనసుు చివుక్ుకమనిపటంచినా,

తమాయంచుక్ుని, తండిా చయేనునా యాగానికివ ళలళ ఉత్తాుహంలో, భరు అనుమతి కోసం ఎలా

ప్ాారంభించాలా అని ఆలోచించసాగషంది సతీదేవి.

వార్ష సంభాష్ణ ఇలా సాగషంది...

సతి: మనకొక్ శుభవారు చేర్షనద!ి

శివుడు: మనక్ు అంట్.ే. నీకా? నాకా?

సతి: అదేమి? మీరతవ రత, న ను వ రత కాదుగదా?

శివుడు: అది ఒక్పుపడు!..

సతి: అదలా ఉంచండి! వారు వినండ!ి మా పటతృదేవులు ఓ మహతుర యాగం చేసుు నాారట్!

శివుడు: (నిర్షవకారంగా) ఆహా! అలాగా!

సతి: అలాగా కాదు!.. మనం ఎపుపడు బ్యలేి రతదాం?

శివుడు: ఎవర్ ైనాసర్!ే ఎపుపడు బ్యలేి రతత్తారనాద ినీక్ు త్త లీని సంగతి కాదు! అవతల్ల వార్ష నుంచి

పటలుపు...అదీ సగౌరవంగా ఉనా పటలుపు... అందాక్, వీలుచూసుకొని క్దా 'బ్యలుదేరతట్' అన పని

జర్షగేది.

సతి: మహాకారయకీ్మ భారమున, పటలుచుట్ ఏమరతప్ాట్ ననో, మరతపుననో జర్షగష ఉండవచుచక్దా!

అదీగాక్ - యజఞ హవిర్ోాక్ుల న మిముమ మరచుట్.. జర్షగషయుండదు. ఆహావన మందించువా రల వర్ో ఈ

ఆలసయకారక్ుల ఉంట్ారత.

59 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

శివుడు: సతీమతలిీ! ఏద ిఏమ నైను మనక్ు పటలుపు అందని మాట్ వాసువమ ేక్దా!

సతి: నిజమే! పటలుపు తక్ుకవ నందున మీరత ప్ో వుట్ మానివ యుడు. పుట్ిినింట్ శుభకారయము

జరతగుచునాది. పో్ వల నను తహ తహ ననుా లాగుచునాది.

శివుడు: న నంత వార్షసూు నాా, నా ఆంతరయం గీహించడం లేదు. నీక్ు అంతగా వ ళాి లని ఉంట్ే వ ుి !

నాక్ు అభయంతరం లేదు.

శివుడామాట్ అనడమ ేతడవుగా, ముఖం విప్ాపర్షనది సతీదేవికి. శివుని పామథగణాలోి ముఖుయల న

నంద,ి భృంగష, కాలుడు, మహాకాలుడు, చండుడు, మహాచండుడు; వీరత మాతామేకాక్ పేాత, పటశాచ, తదితర

భూతగణాలను వ ంట్ బ్ ట్ ి కొని దక్షయజఞవాట్ిక్ దార్ష పట్ిింది సతీదేవి.

ఆదిలోన హంసప్ాదు

యజఞ ప్ాారంభానికి ఒక్ కొదిిఘడయిల కాలాం ఉందనగా, ర్ావలసటనవారంత్తా వచిచనదీ - లేనిదీ

సర్షచూసుక్ునా దధీచి మహాముని, అసలు ముఖుయడు రతదుాడు ర్ాలేదనా అంశానిా క్నిప ట్ిి దక్షుని

పాశిాంచాడు. సాంబ్శివుణిు రపటపంచమనాాడు. వచిచనవా ుి చాలు! అతడొక్కడు ర్ాక్పో్ త్తనే ం? అనాాడు

దక్షుడు. సందేహించిన దధీచి దక్షుణిు నిగాదీసట అడిగాడు. అతడు పటల్లసేుచాలు! త్తాను అనిాట్ా

ఉనాానంట్ట పల్లకే భ ళాశంక్రతడు. అలాట్విాడు ర్ాలేదూ అంట్ే, నువువ పటల్లచఉండవు! అవునా?" అని

ర్ ట్ిి ంచాడు.

"అవును ! కావాలన పటలవలేదు!! వలికాట్విాసట, చిత్తాభసమధార్ష, అసటథమాలాలంకార్ష, నాగభూష్విహార్ష ఆ

విరూప్ాక్షుడిని పటల్లచదేమేిట్ిలే అని న న మాన శాను" అనాాడు క్క్షగా.

60 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"అయత్త ేనువువ యాగం చేసటనట్ేిలే!" అని వయంగయంగా ద పటప ప్ డచిి, "పరమశివుని నిర్ాక్ర్షంచిన చోట్

నిమేష్మాతామ నైా నిలువను" అని చరచర్ా అక్కడిాంచి వ ళిళప్ో యాడు దధీచి.

దధీచి మార్ాా నిా అనుసర్షంచినవారత క్ూడా వ ళిళప్ో యాక్ "మర్జ మంచిది! పో్ త్త ేపో్ నీ!

శివపటయాులందరూ వ దమారా పావరుక్ులు కానందువలి, యాగం అవ దిక్ంగా కొనసాగుతణందేమో అన

శంక్ లేక్ూండా ప్ో యంది నాక్ు..." అనుక్ునాాడు దక్షుడు.

శుదధ విష్ణు పర్ాయణులత్త్న యజఞం ప్ాారంభమ ంైది.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -22 (యజఞవాట్ిక్లో సతి అత్తామహుతి)

పామధగణాలను వ ంట్నిడుకొని వ లు నా సతీదవేి తన హృదయంలో ఇలా అనుకోసాగషంది.

"ఇదంత్తా నా తండిా అజాఞ నమా? పర్ాకా? పాతీకారమా? ఈ అనాదరణను ఏమని భావించాల్ల? అజాఞ నమ ైత్త ే

జాఞ న బ్ో ధ చసేాు ను. అహంకారమ ైత్తే అది తగదని హెచచర్షసాు ను. పర్ాక్ు చితుగషసేు పర్ోక్షంగా

మందల్లసాు ను.." ఇలా ఎన ానోా ఊహించుక్ుంట్ట యజఞవాట్ిక్ సమీపటంచి, నందిప నుండి దిగషంది

సతీదవేి.

తన వ ంట్ వచిచన గణసముహానిా, తగషన త్తావులలో ఉండవలసటందిగా నిరిే్శించింది.

పుట్ిినింట్ అడుగషడిన సతీదేవిక,ి సో దర్జమణుల - దేవతల - ఋష్ణల సావగత సత్తాకర్ాలు బ్ాగాన

లభించాయ. తలి్ల అసటకీా అక్ుకన చేరతచక్ుంది.

61 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

హవనవ దిక్ చ ంతకొచిచ నిలబ్డింద ిసతి. శివుడకిి తపప తకికన వారందర్షకీ అక్కడ హవిర్ాాగాలు

ఏరపరచి ఉండట్ం గమనించింది. క్ూతణర్షా చూసటక్ూడా, ముఖం మర్ోవ పు తిపుపక్ునాాడు దక్షుడు.

సతీదవేి తక్షణమ ేతండిా క దురతగా నిల్లచింది. వార్ష సంభాష్ణ ఈ ర్జతిగా సాగషంది.

సతి: జనకా! సమరణ మాతాం చేతన చర్ాచర జగతణు లనీా ప్ావనం చ యయ గల శంభుని ఏల

పటలవలేదు? అతణయనాతమ ైన అపవిత ాకారయం అదే అని నీక్ుత్త ల్లయదా? అజాఞ నమో - అహంకారమో?!

ఏదయనాగానీ... ఇట్ వంట్ి యజఞం నిష్ులం. అధమాధమం.

దక్షుడు: చాలు! ఇక్ ఆపు! నీ భరు ఇందు ఉండుట్క్ు అరతహ డేకాడు.

సతి: (ఆశచరయంగా) ఏమేమీ?

దక్షుడు: భూత పేాత పటశాచాలక్ు అధపితణల నవారత. క్షుదాదవేతలవుత్తారత. వార్షకి వ దోక్ు యజఞవాట్ిక్

పూజలందు అరహత లేదు.

సతి: కేవలం భూత గణాధినాధుడు మాతామనేా? చతణరిశ భువన భాండాలక్ూ రక్షా ధయక్ష

ధుర్జణుడాయన. అసలు.. నీక్ు అజాఞ నం తిరగబ్ టి్డం వలి, నీపేరే్ దక్షుడుకాదు... అక్షర్ాలు తిరగబ్డి

'క్షుద' రమ ైంది. నీకే అరహతలేనిద!ి

దక్షుడు: (వ ళాకో ంగా)ఇపుపడ ేగదా - నీ భరు సరవవాయపక్ుడూ - సర్ావధయక్షుడూ అనాావు. అదే

నిజమ ైత్తే ఇక్కడ ఉండాల్లక్దా!

సతి: విధ ివిధానంగా ఆవాహన చేశావా? పటలుపులో లోపం ప ట్ ి క్ుని, వాయపట ఇందులేడని అడగడం

మర్ాయదా?

దక్షుడు: ముందే చ ప్ాపను.. క్షుదాసహవాసట అని!

62 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

సతి: మర్ష... అంత క్షుదామూర్షుకి నన ాట్ ి ఇవవగల్లగావు?

దక్షుడు: రతదామూర్షు అని చ ప్ాపడు బ్ాహమ! విధివశానిా తపటపంచ నా తరమా?

సతి: నమిమ ఇచిచనచోట్, క్డదాకా అదేనమిమక్ ఉండాల్ల! మధయలో ఎనోా వసూు - ప్ో తత ఉంట్ాయ.

ప్ాాజుఞ ల లక్షణమదే?ి బ్ాంధవయం కాట్ క్ బ్ొ ట్ ి లాంట్ిదికాదు - తడచిేసేు పో్ వడానికి! అలుి నికి మర్ాయద

ఈయవదాి ?

దక్షుడు: (హూంక్ర్షసూు ) మర్ాయదట్.. మర్ాయద! మర్ాయదయ ేత్త లీని వార్షకి ఇంకేం మర్ాయద?

సతి: (కోపం త్తార్ాసాథ యకి చేరతకొంట్టండగా) అంత అమర్ాయద క్రమ నై పన మిచేశాడు నా ప నిమిట్ి?

దక్షుడు: త్త లీక్ అడుగుతణనాావా? నా నోట్తి్త్ చ పటపంచ ేపయాతాం చేసుు నాావా? ఆ బ్ూడదిపూతలూ,

దిగంబ్రంగా ఊరే్గుట్....

సతి: (మధయలోన ఆపట)చాలు చాలు! ఈ చర్ాచర జగతణు న నగాంగా పుట్ిించినవాడికి, దిగంబ్రం కాక్

పట్ ి పుటి్ము లుండునా? ఆయన మహిమ మీక్ు ఏం త్త లుసు?

దక్షుడు: (మర్షంత వ ట్కారంగా) ఓహో హో ! మహిమలు! అనీా దుర్ాంతక్ దుర్ామరాచేషి్లే! మనమధుణిు

క్ంట్ి మంట్త్త్ కాల్లచ చంపడం మహిమేనా? బ్ాహమ తల త్త గోా సట, ఆ ప్ాతక్ం చాలదనట్ ి ఆయన

క్ప్ాలంలో ఆడుక్ుకతినడం ఓ గ ప్ాప? సటగూా - ఎగూా లేనివాడు.

వ ంట్న , శివదూష్ణ భర్షంచలేక్ తన అర్షచతేణలత్త్ తన ర్ ండు చ వులూ మూసుక్ుంది సతీదవేి.

63 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఇక్ - తండితా్త్ ఎంత వాదించినా ఫల్లతం శూనయం అని ఆమ క్ు బ్ో ధపడంిది. బ్హుళా ఇంత ర్ాదాధ ంత్తానిా

తన పతి ముంద ేఊహించి ఊంట్ాడు. అందుకే వ ివదినాాడేమో! అని క్షణకాలం ప్ాట్ ఆమ మదిలో

మ దిల్లంది.

అక్కడునా విషాు యది దవేతల వ పు తిర్షగష ఇలా అంది సతీదవేి; సమసు దవేతలార్ా! ఈశవర

బ్హిష్కృతణడ న ఈ యాగానికి మీరంత్తా ఏ మొహం ప ట్ ి కొనివచాచరత? అసలు మీక్ు మనస లా

ఒపటపంద?ి

దేవతలే కాదు... ఋతివక్ుకలు స తం, సతీదేవి పాశాక్ు జవాబ్ు చ పపలేక్ దిక్ుకల్లా ఆశయీంచారత.

పటలవని పేరంట్ానికి వ ిక్ూడదని శివుడ ంత చ పూు నాా వినక్ుండా వచిచనందుక్ు తనకీ శాసటు

కావలసటంద!ే హరహర్ా! ఎంత శివనింద! ఎంత మహాదూష్ణ? ఇక్కడ జర్షగషన ఈ విష్యాలు ఏ

ముఖంత్త్ ఆయనక్ు వినావించను?.. రక్రకాలుగా వయథచ ందింది.

చివర్షకి ఓ నిరుయానికి వచేచసటంది సతీదవేి.

"తండీా! యజఞపురతష్ణడూ - యజఞభ క్ు - యజఞరూపుడూ అయన నా పతిదేవుని - శీ్ర సదాశివుని

ఆహావనించక్ప్ో వడమే ఒక్ అపచారం!

అద ిచాలదనాట్ ి .. దూష్ణ చేశావు. అదీ నా చ వులబ్డలేా చేశావు. మర్ో అపచారం ఇది. ఏ

క్రమఫలానిా ఆపేక్షించి ఇది తలప ట్ాి వొ, అది నీక్ు అందదు. సాంబ్శివుడే నినుా శిక్షించబ్ూనిత్త ే

రక్షించువా రతండరత. నీలాంట్ ిప్ాప్ాతణమడికి క్ూతిర్షగా, దాక్షాయణిగా ఇక్ మనజాలను.

శివనిందాపరతడివ న నీక్ూ - నీచేత ఈ యాగం చేయసూు సమర్షధంచబ్ూనిన యావనమందికీ తవరలోన

కీడు మూడుగాక్!" అని అక్కడ ేయజఞ హో మగుండంలోకి అంత్తా ఆశచరయప్ో య చూసుు ండగా దూకి,

ప్ాాణాలు విడిచింద ిసతీదేవి.

64 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ప్ాాణత్తాయగం చసేూు , 'న ను సతీమతలి్లన త్తే పునరీనమయందు క్ూడా, ఆ పరమశివున పతిగా ప్ ంద దను

గాక్!' అంట్ట సతీదేవి పల్లకిన పలుక్ులే యజఞవాట్ిక్ అంతట్ా మారతమోు గాయ.

హో మగుండంలోనికి, నిర్ావాహనత్త్ హఠాతణు గా ఓ నిండు ప్ాాణాం దుమికేసర్షకి - ఋతివక్ుకల నో ుళ

క్ట్ ి బ్డపి్ో యాయ. మంత్తాా లు ఎక్కడివక్కడ ఆగషప్ో యాయ.

ఈ అక్సటమక్ పర్షణామానికి, ఆమ వ ంట్వ ళిిన దాదాపు ర్ ండు వ లమంద ిశివగణానుయాయులు, తమ

శిరసుులను త్తామే ఖండించు కొని శివారపణ చసేుక్ునాారత. ఎట్ చూసటనా రక్ు క్ుంక్ుమలు జలి్లనట్ ి

భీత్తావహంగా మార్షంది యజఞవాట్ిక్. ఈ ఘోర్ాక్ృత్తాయనికి దేవతలూ - ఋష్ణలూ హాహాకార్ాలు చేశారత.

సతీదవేి తమ క్ ిముందే నిలువునా బ్ూడది ప్ో వడం చూసట తట్ ి కోలేని సునిాత మనసుకల న కొందరత

మార్షచలాి రత. మర్షకొందరత శీ్ర మహావిష్ణు వును చూసట, "జగదాక్షకా! ఈ ఘోర్ాక్ృతయముల్లంక్

కొనసాగనివవక్ క్టి్డి చయేక్ూడదా?" అని ప్ాార్షధంచారత.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -23( అగషాదగధయ ైన సతి వారు నారదుని దావర్ా చేరతట్)

దేవ ఋష్టయ నై నారద మునీందుా లీఘోర్ాలు చూసట తట్ ి కోలేక్, తక్షణం గగన మార్ాా న పయనమ ై

అగషాదగిమ నై సతీదవేి సమాచార్ానిా మహా శివదేవునికి అందజేశాడు.

నారదుని దావర్ా సతి ఆత్తామహుతి వారు వినా తక్షణం, ఆ తిాలోచనుడ ిముడున త్తాాలూ వీక్షణ

రూక్షణాలయాయయ.

65 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

పట్ పట్ పండుి కొర్షకిన క్పర్షి, తన జట్ాజూట్ానిా ప ర్షకాడు. ఒక్ జడప్ాయతీసట పటడుగుప్ాట్ తలపటంచలేా

బ్ండప కొట్ాి డు. అది ర్ ండు చీల్లక్ల అందునుండి గణేశవరతడు - కాళ్లశకీు ఉదావించారత. దీర్ంగా ఓ

నిట్టి రతప విడిచాడు. అందునుండి 13రకాల సనిాప్ాత జవర్ాలు, నూరతరకాల జవరభూత్తాలు,

కోట్ానుకోటి్ భూతగణాలూ పుట్ాి య. మొదట్ పుట్ిిన గణేశవరతడు మహాకాయుడు, సహసాబ్ాహుడు,

పా యాగషా సమపాకాశుడు, జన భీక్రతడూ కావడంత్త్ శివుడాతనికి వీరభదుా డని పేర్షడనిాడు.

వీరభదుా డు శివునికి పదాక్షిణ నమసాకర్ా లాచర్షంచి "దవేర్ా! ఏమి స లవు? అనతీయవ !" అని కోరగా "

నీవు వ ంట్న ఈ పర్షవార్ానిా అంతట్టా వ ంట్బ్ ట్ ి క్ువ ళిళ, దక్షయజాఞ నిా ధవంసం చసేట వచిచ, ఆ వ నం

నాక్ు వివర్షంచు!" అని ఆజఞ ఇచాచడు.

ఆశర్జర వాణి హెచచర్షక్:

అక్కడ - దేవ, ఋష్ట, బ్హాామదులు విష్ణు వుత్త్ మొరప ట్ ి క్ుంట్ట ఉండగా ఆకాశవాణి అక్కడునావా

రందర్షనీ హెచచర్షంచింది. "దక్షా! ఈ యజఞవాట్ిక్ అతిసవలప సమయంలోన మహా దహనవ దీక్

క్నునాది. విష్తు ! నీవు వ న వంట్న ఈ యాగశాల వీడ ివ ిగలవు! లేక్ుంట్ే నీక్ు కీడు మూడగలదు"

అని వినిపటంచిన అశర్జరవాణి పలుక్ులక్ు మర్ోసార్ష అదిర్షపడాా రత అందరూ.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -24( వీరభదుాడ ివిజృంభణం)

'హర హర మహాదేవ శంభ ' అంట్ట క్దిల్లన రతదగాణాలు వీరభదుా ని ఆధవరయంలో అచిరకాలంలోన యాగ

వాట్ిక్ను చేరతకో సాగాయ.

66 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

త్తామర తంపరగా వచిచ చేరతతణనా ఆ ర్ౌదాాక్ృతణలను చూసూు న , చాలామందికి ప ప్ాాణాలు ప న

ప్ో యనటి్యంది. అంతవరక్ూ బంక్ంగా నిల్లచిన దక్షుడు స తం విష్ణు చరణ క్మలాలప వాాల్ల

శరణువ డాడు.

"దక్షా! ఇపుపడు వగచి పాయోజనం లేదు. పూజనీయుల్లా పుజింపక్ుండుట్ - అప్ాతణాల్లా అదర్షంచుట్

ఎక్కడ జర్షగషత్త,ే దార్షదాయం - మరణం - భయం మూడూ క్ల్లసటనట్ ి గా వచిచ బ్ాధసిాు యట్!

"ఇపుపడిక్కడికి వ ంచసేుు నా గణాచారతలు కోట్ానుకోటి్ రతదాశక్ుు ల , సాక్షాతణు రతదలావల భాసటసుు నాారత.

వ ంట్న శరణువ డుకో! నినుా సమర్షధంచినందుక్ు, విపతణు కొనిత్త చుచక్ునా మనమందరం కాసు

త్త పపర్షలివచుచ! ఏదో యజఞధర్ామలీా యాజిఞక్ులీా క్నిప ట్ిి ఉంట్ాననా నామాట్ ఇంతవరక్ూ నీపటి్

క్ూడా చ లి్లంచాను. దధచీి మహాముని నినుా తతలనాడ ివ ళిిప్ో యనపుడ ేన నూ వ ళిిపో్ వలసటంది.."

అలా విష్ణు వు అన సర్షకి, దక్షుడికి కా లి చేతణలూ ఆడడం మాన శాయ. త్తాను ఎంత్త్ నముమక్ునా ఈ

వ నుాడు వ నుాప్ో ట్ ప్ డిచి వ ళిిప్ో యాడు గదా! అని క్ూడా భయపడసాగాడు దక్షుడు.

అద ిక్నిప ట్ిినవాడలిా విష్ణు మూర్షు దక్షుడికి అభయం ఇసూు ఇంత జర్షగషనా నీ పంతం నీదే అంట్ావు

తపప, శివుని శరణు కోరడానికి ఒపపనంట్ావు! నిజమేలే! వ ర్షకి వ నుా ఇచిచ వ నుదిర్షగషప్ో వుట్

భీరతవుల లక్షణం! జర్షగేది జరగక్ మానదు. ఏం జర్షగషనా, అదంత్తా పరమేశవర క్ృతయం అని

సమాధానపడు! అంతక్ంట్ే ఇపుడు చ యయ గల్లగషందేమీలేదు. అదుగో! వీర విజృంభక్ుడ వీరభదుాడూ,

మర్ో వ పునుంచి మహాకాళ్ల గణవాహనీ మీదపడుతణనాారత" అని విష్ణు వు అంట్ట ఉండగాన ధూళి

ఎగసట కారతమేఘాల్లా తలపటంచేర్జతిలో ముపేపట్ ముట్ిడిడ ికొనసాగషంచాయ రతదాగణాలు.

మళ్లళ దక్షుడు దనీంగా దేవతలందర్షనీ పేరత పేరతనా ప్ాార్షథంచాడు. "మీ మీ భుజబ్ల, శౌరయ, ధ ర్ాయదుల

అండ చూసుకొన న నీ యాగం ప్ాారంభించాను. ఓ దవేర్ాజా! ఉపేందుాడు అలా ఉపేక్ష వహించాడు. ఇక్

నీవ ననుా క్ప్ాడగల సమరతథ డవు" అంట్ట ఇందుా ని వ డుక్ునాాడు.

67 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

మూడుకోటి్ దవేతలూ తన ఆధీన వరతు నుల చర్షంచేట్ంత బ్లం తనక్ూ ఉండగా, రతదాకోట్ి స నాయనిా

తర్షమి కొటి్లేమా? అన ధీమాత్త్ సమరశంఖం పూర్షంచాడు ఇందుాడు. త్తాను ఐర్ావత్తానిా

అధిర్ోహించాడు. తమ స నాయనిా మొతుం సమర్ానికి సమాయతుం చేశాడు. సురపతి చ లర్ేగడం చూశాక్,

దేవతలందరూ క్దనానికి సంసటదుధ లు కాక్ తపపదని భావించారత. వరతణుడు మొదల న దికాపలక్ులు

తమతమ వాహనాలప అధిర్ోహించారత. క్ుబ్ేరతడు తన పుష్పక్ం ఎకిక, యక్ష గంధరవ కినార

కింపురతషాదులను ఉత్తాుహపర్షచాడు. దికాపలురలో క్ుబ్ేరతనికి పాత్తయేక్ గౌరవం ఉనాది. ఆయన

ధనాధపితి క్ూడా! ప గా.. ఈశవరతనికి అతయంత సనిాహితణదు. అట్ వంట్ి వాడే యుదాధ నికి

తలపడినపుడు, త్తాము నిమమ ంగా ఉండడం నమమక్ దోాహమేనని భావించారత దవేతలు. వారత క్ూడా

తమ తమ వాహనాలను అధిర్ోహించారత.

సమర సనాాహంలో అమరతలు

వా ింత్తా అలా వాహనాలు ఎక్కడం చూశాక్, వారత గృహో నుమఖుల వ ళిిప్ో త్తార్ేమోనని భయం క్లా్లంది

దక్షుడికి. దగారగా ఉనా ఓ దికాపలక్ుని ర్ ండు చేతణలనూ దనీంగా పట్ ి కొని, "మీరే్ నాక్ు దిక్ుక"

అనాాడు దక్షుడు.

అతడు వరతణుడు. మొసల్లప అధిర్ోహించాడు. దక్షుడికి అభయం ఇసూు "దక్షపాజాపతీ! దిగులు

చ ందవలదు! కేవలం ఒక్క దికాపలక్ునిగా కాదు! మా సపుదికాపలక్ుల తరతపున నీక్ు అభయం

ఇసుు నాాను.." అని మిగషల్లన దికాపలురత్త్ క్ల్లసట తలొక్ దిక్ుకనూ రక్షంిచడానికి సమాయతుమయాయడు.

ఈశానుడ న పరమశివుని దిక్ుక వ పునుండి వీరభదుా డు, భీక్ర్ోత్తాుహియ ై రూక్ష వీక్షణన త్తాాలు

విసుులి్లంగాలు చ లర్ేగుతణండగా దక్షవాట్ిక్లోకి పావ శించాడు. వసూు న అతడ ివ ంట్ నా రతదాగణాలు

ఎడాప డా దేవతల మీద విరతచుక్ుపడాా య. ఋతివక్ుకలూ - ఋష్ణలూ క్కావిక్ల చ దిర్షపో్ యారత.

68 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

మామూలు దేవతలు రతదాగణాల వీర్ావ శానికి చ లిచ దుర్ ై, అమరపుర్షకి ప్ార్షప్ో గా దికాపలక్ులు మాతాం

తమ అసు ీశసు ీన పుణయం పాదర్షశంచసాగారత. వాయువు తన వాహనమ నై లేడ ి(మృగం)ని వదలిేసట,

త్తానొక్ మహా ఝంఝామారతతమ ైకొందరత రతదాగణాల్లా సపుసముదాాల అవతలక్ు ఎగరగ ట్ాి డు. అగషా

అనిావ పుల నుంచి క్ముమతత కొందర్షా నిర్ాి క్షిణయంగా దహించేశాడు. వరతణుడు మహ జలధారలత్త్,

కొందరత గణాచారతలను వరదలోి కొట్ ి క్ుపో్ యేలా చేశాడు.

ఇక్ ఇందుా డు వజాాయుధంత్త్ ఎందర్షా ఏక్ధాట్ని నర్షకినదీ ల కేకలేదు. అయనపపట్ికీ - విజయం

మాతాం దేవతల పక్షాన క్నుచూపు మేరలో లేదు. దానికాకరణం.. అసంఖాయక్ంగా పుట్ ి కొసుు నా

రతదాగణాలే! ఋష్ణలంత్తా సమావ శమ ై తీవాాలోచన చేశారత. శాంతి కాముక్ుల న బ్ాా హమణశరషీ్ణఠ లను,

యజఞక్రులను, మహారతష్ణలను ఏమీ అనర్ాదనా శివాజఞవలి వారత ఇంకా అక్కడ ఉండగల్లగారే్ తపప,

లేక్ుంట్ే... వీరభదుా డి వీరవిహార్ానికి దేవతలత్త్ ప్ాట్ , దొర్షకినచోట్ కి ప్ార్షప్ో యవేారే్!

మునులందర్ష తరతపునా, ముముక్షు మునివరే్ణుయడు ముక్ుందుని ముందు మోక్ర్షలి్ల మర్జ ప్ాార్షధంచాడు.

"వ క్ుంఠవాసా! నీవు ఇపపట్ిక ైనా క్లుగజేసుకోని పక్షంలో - ఇంకా ఘోర్ాలు జర్షగషప్ో యేల వునాాయ.

దికాపలక్ులు స తం దిగంత్తాలు పట్ేిసలేావునాారత" అంట్ట మొరప ట్ాి డు.

దక్షుని ఏదోలా మందల్లంచి మభయప ట్ిి , ఈ క్షణం వరక్ూ న ట్ ి కొచిచనా, ఆ పుండర్జకాక్షునికి.. మహరతి ల

మాి న వదనాలు చూశాక్ మర్ష ఆగాలనిపటంచలేదు.

శివుని అనుచరతలు క్ూడా, అపరశివులవల క్నిపటంచసాగారత. ఒకొకక్కరూ పంచముఖాలత్త్,

దశబ్ాహువులత్త్, జట్ాజూట్ాలత్త్, రతదాాక్ష మాలలు - విభూతి పూతలత్త్, శూల - ప్ాశాది ఆయుధాలత్త్

భయంక్ర రూప్ాలు క్ల్లగష చ లరే్గుతతనా శివగణాలను - భృగుమహర్షి మంతాబ్లం వలి మట్ ి బ్ డతత,

అంతవరక్ూ ఏదోలా యుదాధ నిా న ట్ ి కొచిచన న రృతి (ఇతడు ర్ాక్షసాంశయందు జనించియు, తన విశరష్

పరకీ్మముచేత ఇతర దికాపలక్ులవల దవేతల పక్షం అలవం బంచిన వాడు) స తం నార్ాయణుడిన

శరణువ డాడు.

69 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

దేవతల గురతవ న బ్ృహసపతి, మర్ క్వ పు రతదగాణాలత్త్ ప్ో రతతణనా ఇందుా ని వార్షంచి "అకారణమ ైన

క్క్షపూనావు. దేవతలందర్షకీ చేట్ త్త సుు నాావు. సమసుక్రమల ఫల్లత్తానిా ఇచేచ ఈశవరతనిత్త్ వ రమా? ఈ

గణాచారతల ముందు మనం నిలవగలమా? కాసు సంయమనం ప్ాట్ించాల్ల!" అంట్ట బ్ుదుధ లు

బ్ో ధించసాగాడు.

యజఞమూర్షు శీ్ర మనాార్ాయణుడు దేవతల; దికాపలక్ుల; ఋష్ణల అవసథలను పాతయక్షంగా చూసూు

ఉండిక్ూడా, ఇక్ క్ల్లపంచు కోక్పో్ త్త ేవారత బ్ాధపడత్తారని భావించి ప్ాంచజనయం పూర్షంచాడు.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -25 విష్ణు - (వీరభదుా ల సంవాదం)

ఆ శంఖనినాదం భీష్ణపాదమ ,ై వీరభదుాని స తం క్లవర పర్షచింద.ి అదరి్షపడాా డు ముఖాయధయక్షుడు.

దిక్ుకలు పటక్కట్లిేి లా, మోగషన శంఖార్ావానికే ఎక్కడి గణాలు అక్కడ చేషి్లుదకిక ఒక్కక్షణం అలా

నిల్లచిప్ో యాయ. తమ గణాధయక్షుడు వీరభదుా డ ేనిలబ్డడంత్త్, త్తామూ తగాడం భావయమని కాళ్ల,

మహాకాళ్ల, కాత్తాయయనాయది నవదురాలూ నిలబ్డపి్ో యాయ.

వీరభదుా డు చేతణలు జయడించి "మహానుభావా! మహా పురతషో తుమా! మాధవదేవా! మీకిద ేనా అంజల్ల!

నాక్ు పరమశివుడు వ రత, త్తాము వ రత కాదు! నాక్ు ఇదిర్షప నా ఒక ేదృష్టు ! మీర్షరతవుర్షప న సమభావమే!

రతదుాడ ట్ ి నాక్ు పూజుయలో, త్తామూ అట్ేి పటతృతణలుయలు. మరణాంత్తాన మా దాక్షాయణి పల్లకన

మహావ దనా భర్షతమ నై పలుక్ులు మీరత విననివికావు! అమామనిని ఆరునాదాల్లంకా ఈ వాట్ిక్లో

పాతిధవని సూు నాట్ేి త్త్సుు నాాయ మాక్ు. అవ మా వీర్ావ శానిా పో్ా త్తాుహిసుు నా ర్జతిలో ఉనాాయ.

దక్షుని పక్షాన - మీ ఈ పుతసామానునిప యుదధమే పాక్ట్ిసాు ర్ో - అడుా తపుపక్ుంట్ార్ో తవరగా త్తేల్లచ

70 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

చ పపవలసటందిగా నా వినాపం!" అంత ఆవ శంలోనూ, యుకాు యుక్ు విచక్షణ చేసటన విరభదుాని

అభినందించక్ుండా ఉండలేక్పో్ యాడు విష్ణు వు.

"నాయనా! వీరభదాా ! నీ వివ చన జాఞ నం నాక్ు ఎంత్త్ ముచచట్ గ లుపతణనాదయాయ! శివునివల న ను

క్ూడా భక్ుపర్ాధనీుడన అని నీ వ రతగనిద ికాదు! ఎవర్ష పక్షం వహిసుు నాానన ది కాదయాయ ఇక్కడ

ముఖయమ నైద!ి".. ఇంకా ముర్ార్ష మాట్లు పూర్షుకాక్ుండాన అందుక్ునాాడు వీరభదుా డు.

"తమ మాయల సంగతణలు మాక్ు త్త లీనివికావు మాధవయాయ! మసటపూసట మార్ేడుకాయ

చ యయడంకాదు! అలాచసేేు శివదోాహమే!" అంట్ట ఒట్ ి ప ట్ాి డు.

"శివుడాన.. న ను శివదోాహినా? నిజానికి న న అందర్షక్నాా శివభకాు గీగణుయడిని!".

"త్త లుసూు న ఉంద ితమ భకిు తతపరత".

"తపుపగా అరధం చేసుకోక్ు! యజఞ రక్షణా పాతిజఞ ప్ాలనలో ఇదొక్ భాగం! పాతిజాఞ భంగం అ పరమశివునికీ

పీాతిక్రం కాదు! న ను నిమితుమాతణా డిని"

"మాట్లుమాని, మన క్రువయం సంగతి త్తలేుచట్ మహిత్తాతణమల లక్షణం.!"

"నిజమే! నువవనాట్ేి కానిదాి ం! యుదధమ ేశివసంక్లపమేమో!... అదీ చూదాి ం!"

"చ పపక్న చ ప్ాపవా చక్ధీార్జ! క్దనమే క్డక్ు క్రువయమని త్తేలాచవు! సంత్త్ష్ం! కాని... ఇదిరం

శివవశంక్రతలమ!ే ఏద ీదార్ష?"

"చింతించక్ు! కానునాది కాక్ప్ో దు! ఇంత జర్షగాక్ న ను యుదధంలో లేక్ప్ో వడం నీతి అనిపటంచుకోదు.

నువువ నాప శరపరం పరలు క్ుర్షపటంచు! న ను ప్ో ర్షనంతసపేు పో్ ర్ష, నా శక్యం కాక్ుంట్ే వ క్ుంఠం

దార్షపడత్తాను!"

71 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

విష్ణు వీరభదుా ల సంవాదం వింట్ నా దేవతలత్త్ ప్ాట్ , దక్షుడికీ ప్ో యాయనుక్ునా ప్ాాణాలు

లేచ చిచనటి్యాయయ. ర్ ట్ిి ంచిన ఉత్తాుహంత్త్ దవేతలు మళి్ల క్దనసీమలో కాలుమోప్ారత.

ఇందుాడు నందీశవరతనిత్త్; కాలుడు యమునిత్త్; మహాబ్లుడు వరతణడితి్త్; అశుమడు అగషాత్త్; క్ుబ్ేరతడు

క్ూషామండ పతిత్త్; చండుడు నిరృతిత్త్; భృంగష వాయువుత్త్ ప్ో రతలో ఉనాారత. అంతక్ంతక్ూ అద ిభీక్రం

కాసాగషంది.

అదుాత యుదధ ఘటి్ం:

ఇరతపక్షాలా శంఖనాదం మినుా ముట్ిింది. ప్ాంచజనయ శంఖార్ావం విన సర్షకి దేవతలక్ు చ వులలో

అమృతం ప్ో సటనటి్యంది. వ ను దిరగనునా దవేతలోి కొందరత మళి్ల యుధ్ాధ నికి సంసటదధత వయక్ుం చేసూు

విష్ణు మూర్షుకి బ్ాసట్గా నిల్లచారత.

ఒక్ క్షేతపా్ాలక్ుడ ిమీదకి విష్ణు వు తన సుదరశన చకాీ నిా పాయోగషంచాడు. వీరభదుాడు ఈ చకాీ నిా

అమాంతం మింగేశాడు. అసలే వీరభదుా డు ఉగుీ డ నందున, ఆ వ డికి చకీ్మే నామ రూప్ాలేి క్పో్ యే

పామాదం ఉందని గీహించిన విష్ణు వు న రతపగా వీరభదుా డిత్త్ దవందవ యుదాధ నికి తలపడ,ి దానిా

అతడచిేతన బ్ ట్ిక ిరపటపంచాడు. ఈలోగాన , తనచేత నునా తిాశూలంత్త్ - విష్ణు వు మీదక్ు లంఘించిన

వీరభదుా ని శూలపు ధాట్ికి విష్ణు వుక్ు మూరచవచిచనంత పనయయంది. మర్ సార్ష చక్ ీపాయోగం చేశాడు.

ఈసార్ష చక్ీమూ - అద ిపాయోగషంచిన హసుమూ క్ూడా సు ంభించిప్ో యాయ. వ దిక్ మంతా పాభావంత్త్

మునీశవరతలు చేతిని క్దిలేచలా చేసటనపపట్ికీ, క్షణక్షణం భీక్రమవుతణనా యుదధంలో అలోచనక్ుగాని;

కించిత్ ఆలసయమునక్ు గాని చోట్ లేనందున వ ంట్న శారీం అన తన ధనుసుునందుక్ునాాడు విష్ణు వు.

ఏం లాభం? అదీ నిరరధక్మ ైంది. దీనిత్త్ విష్ణు వుక్ు అంతర్ావణి బ్ో ధచేసటన పాకారం వ క్ుంఠం దార్ష పట్ాి డు.

72 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

వ నుాడే వ నిాచిచ ప్ార్షప్ో తతండడంత్త్ యజఞధదిేవతల పాతి రూపం గనుక్ యజఞమ ేఒక్ మృగ రూపంలో

ఆకాశాన పరతగుప టి్ సాగషంది. యజఞనిా వదలలేని ముఖుయలలో క్శయప పాజాపతి, ధరమదేవత, అర్షషి్న మి,

అంగజరసుడు, దతుర్షి, క్ృశాశువడు మొ|| వార్షని ఈడిచతనాాడు వీరభదుా డు. భృగుమహర్షికి క్నుబ్ొ మలు

ప ర్షకేశాడు. చంద,ా సూరతయల ప ుళ ర్ాలగ ట్ాి డు.

ఇంతలో రతదాగణాలు యజాఞ గుాలనార్ేపశాయ. యజఞక్రు అయన దక్షుడిని వ తికి పట్ ి క్ునా వీరభదుా డు,

కేవలం తన కొనగోట్ అతడి తలను మీట్ి యజఞగుండంలో పడలేా విసటర్ేశాడు. దాంత్త్ సమరం

ముగషసటంది. విజయహాసంత్త్ తన చ ంత నిల్లచిన వీరభదుా నికి వీర గణాధయక్ష పదవిత్త్ సతకర్షంచాడు

శంభుడు.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-------------------

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -26 (ఉగుీ డు శాంత మగుాడ న వ )

దక్షయజఞ విధవంసం ముగషసట, వీరభదుా డు వ డల్లప్ో యన తర్ావత యజఞవాట్ిక్ బీభతుమయంగా

తయార్ నై ఆ ప్ాాంతంలో హతణలయన వార్షని వ తణక్ుకంట్ట వార్ష - వార్ష బ్ంధుగణాలు అంతణలేని

ఆకోీ శంత్త్ అక్కడక్ు చేరతక్ునాాయ. ఒక్ర్ ాక్రత ఓదారతచక్ునాారత.

అందరూ క్ూడ బ్లుకొకని, ప్ాాణాలు దకికంచుక్ునావా రందరూ ఏక్మ ైబ్ాహమ చ ంతచేర్ష తమకేదో దార్ష

చూపటంచమనాారత. పాజాపతి మారాదర్షశగా వ క్ుంఠవాసట చ ంతక్ు చేర్ారత అందరూ.

73 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

బ్ాగా యోచించిన మీదట్, వ క్ుంఠడు చ పటపన ఉప్ాయం మేరక్ు.... అందరూ తిర్షగష మహాశమశాన వాట్ిని

తలపటంపచేస ేయజఞ వాట్ిక్ చ ంతచేర్ష, అక్కడనుండే పరమశివుని ప్ాార్షథంచసాగారత. భక్ుజన

సులభుడ నవాడూ; ఆరుజన వశంక్రతడ నవాడు క్నుక్ - వ ంట్న శంక్రత డక్కడ నిల్లచాడు.

శివానుగీహం వ లి్లవిర్షసటన వ :

నితయశమశాన వాసటక్దా! అందులోను సతీదేవి మరణం వలి క్ల్లగషన విచారంత్త్ ఉనావాడాయ ! వ ర్ాగయం

ఆవర్షంచిన మహాదేవుడ ిక్ంట్ నీరత త్త పటపంచేలా వునాాయ అక్కడి హృదయవిదారక్ దృశాయలు...

యజఞవాట్ిక్ బీభత్తాునిా క్ళాి ర్ా చూశాక్, తన ఆవ శం త్త చిచన అనరథమే ఇదంత్తా అని గీహించిన

పరమశివుడు, మర్షంత క్రతణాంత రంగుడయాయడు.

వీరభదుా డు వినయంగా వ ంట్ నిలుచుని ఉండడానిా గమనించిన శూల్ల, "యాగం కొనసాగక్ుండా

నాశనమయయేలా చేయడమంట్,ే ఇంతమంద ివినాశనానికి కారక్ుడయాయవు క్దయాయ వీరభదాా !" అని,

అక్కడ మృతణల పడివునావా రందర్షప నా తన అమృతదృష్టి పాసర్షంచాడు. క్షతగాతణా లు త్తాము

కోలోపయన అవయవాలను తిర్షగష ప్ ందినపపట్కీి, ఒక్ర్ష అవయవా లొక్ర్షకి అతికించడం వలి

అంగవ క్లయం ప్ాాపటు ంచక్ుండా మిగషలారత.

హసాు లను కోలోపయన అశవని దేవతలక్ు - పూష్ణడు చయేూత నిచాచడు. క్నుబ్ొ మలను కోలోపయన

భృగువుక్ు మేక్ వ ంట్ ా క్లత్త్ తిర్షగష క్నుబ్ొ మలు అదిడం జర్షగషంది.

ఇది చూశాక్ బ్ాహమక్ు క్ూడా చిరత ఆశ చిగషర్షంచింది. సమసు విశవ సృష్టినీ చయేగల్లగషనపపట్ికీ - దేవతల్లా

తన సృజనశకిుత్త్ బ్తికించగల న రతప ఎట్ట తనక్ు లేనందున - తన క్ుమారతడ న దక్షపాజాపతిని స తం,

ఆ పపమేశవరతడే పునర్జీవితణడిా చయేగలడని ఆశించాడు బ్ాహమ. మహేశవరతడిని సుు తించసాగాడు.

74 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"ఓ సర్ేవశవరతడా! సరవవాయప!ీ విశవరూప్ా! విశావత్తామ! ఆపదాింధవా! జగదాక్షకా! పాపంచంలోని సమసు

ప్ాాణులీా సృష్టించడానికీ, ప్ో ష్టంచడానికీ లయంప చయేడానికీ క్రువ న నీక్ు అనంతకోట్ి పాణామాలు!

పుతాశోక్ పీడతిణడిన న ననుా క్రతణించి, నాక్ు శరణము పసాాదించు మహేశవర్ా!" అని సాషాి ంగపడాా డు.

దయా ువ న ఆ బ్ో ళాశంక్రతడు "సురజేయషాఠ ! దక్షుని మరణానికి ఎవరూ క్రులు కారయాయ! అతడి

అహంకారమన క్రమమ,ే అతడిని మట్ ి ప ట్ిినద.ి తన ఆధిపతయమును చాట్ జూచువాడు ఇతరతల

అధిపతయం ఔనాతయం గుర్ ుర్షగష పావర్షుంచాల్ల! అది క్నీస విచక్షణ. అట్ిిదేమీ లేక్న విరవీీగషన నీ పుతణానికి

హానిక్ల్లగషనది. సర్ే! అయందేదో అయంది.." అని వీరభదుాని వ పు తిర్షగష "వీరభదాా! దక్షుని క్శర బ్రంలో

మొండ ంనుంచి ప్ాదాలవరక్ూ ఇక్కడ పడివుంది. తల మాతాం క్నిపటంచడం లేదు. కాసు వ తికి

తీసుక్ుర్ావయాయ!" అని ఆజఞ ఇచాచడు.

.

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -27 (దక్షుడు పునర్జీవితణడగుట్)

"పరమేశా! ననుా మనిాంచాల్ల! వీర్ావ శంలో న ను దక్షుని శిరసుు త్త గట్ార్షచనపుడు, అది

యజఞగుండమందు ఎగషర్షపడింది. ఆనవాలు మిగలక్న భసమమ ైపో్ యంది. త్తాము స లవిసేు , ఒక్ మేక్ శ్రరిం

ఉనాది క్నుక్ అది తీసుక్ుర్ాగలను" అని నివ దించాడు వీరభదుా డు.

ఒక్కక్షణం.. యోచించి, సర్ేననాాడు శివుడు. తక్షణం ఆ పని ఆచర్షంచాడు వీరభదుాడు. సాక్షాతణు

మహేశవరతనిచే ప్ాాణ పతాిషాి పన గావించబ్డని దక్షుడు పునర్జీవితణడ , బ్ాహమక్ు బ్ాహామనందం

క్ల్లగషంచాడు.

తన పునర్జీవానికి కారక్ుడ న, సర్ేవశవరతణిు వినయ వందనాలత్త్ వీక్షించి

"సనాతనమూర్జు!ఆదదివేా!సక్లలోక్ రక్షకా! జగనమంగ మూర్జు! ఈ పరిేనిాట్ికీ ఏక ైక్ అరహత గల్లగషయునా

నీపటి్ న ను ఆచర్షంచిన అపర్ాధమునక్ు ననుా మనిాంచ పునఃపునః ప్ాారధన. అనిా ప్ాపములను

75 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ప్ో గ ట్ ి హరతడను పేరత సారధక్ నామధయేుడవ సదాశివా! నీకిద ేఅంజల్ల" అంట్ట

సాగషలపడాా డామేష్ముఖ దక్షుడు.

దయా దృక్ుకలత్త్ వీక్షసిూు "దక్షపజాాపతీ! ఒక్ గ పప దవిోయపదేశము గావించుచుంట్ిని! వినుము! ఈ

లోక్ములో నాభక్ుు లు నాలుగు విధములుగా నుందురత. వార్ వర్ వరనగా... ఆరతు లు, జిజాఞ సువులు,

అర్ాధ తణరతలు, జాఞ నులు.

వీర్షలో మొదట్ివార్ ైన ఆరతు లు మాయామయే జగతణు నందు ఆపదలు క్లగగాన ఆర్షుత్త్ తముమకాప్ాడ

వలసటందిగా వ డుకోగా, వార్ష పటి్ ఆరుత్తాాణ పర్ాయణుడ నగుచునాాను.

ర్ ండవ వారత జిజాఞ సువులు. వీర్షకి నాయందు గల అప్ారమ ైన భకిుచతే శివ మయమ నైట్ ి గాన క్నిపటంచే

సరవపదారధముల యందు ననుా వ తణక్ుతతన ఉంట్ారత. ననుా శోధసిూు న ఉంట్ారత. వీర్షలో ఇంకా

జాఞ నదశ అంక్ురసాథ యలోన ఉంట్ ంది. అందువలి అంతలోన మాయక్ు లొంగషప్ో తత - దానిా పునః

చేదిసూు నా తతవ జిజాఞ స (త్త లుసుకోవాలన కోర్షక్)లో పడుతతఉంట్ారత.

ఇక్ మూడవ శరణీి అర్ాధ తణరతలు. భౌతిక్ పపాంచంలో జీవించడానికి అవసరమ ైన సక్ల అర్ాధ లను (ధన,

విజాఞ , భ గాదులు) అతృతత్త్ కోరతతణంట్ారత.

చివర్షద ీ- శరషీ్ఠ మయనద ీజాఞ న విభాగం. ఈ శరణీలిోకి వచేచ నా భక్ుు లు సామానుయలవల యోచించరత.

జాఞ నములేక్ూండా ననుా పూజించుట్ - సమర్షంచుట్ వృధా! నీవు కేవలం కామయక్రమలు ఆచర్షంచ

బ్ూనుకొనాావు. క్రమత్త్ ఈ సంసారమును తర్షంపదలచావు. జపదాన యజాఞ దులు క్రమఫలములుగోర్ష

చేయువారత అజాఞ నులు. జాఞ నము క్లుగచసేే క్రమ దావర్ాన 'శివతతు ోం' అని చ పపబ్డే నా అఖండతతుోం

అవగతం కాగలదు" అని బ్ో ధచేశాడు.

76 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఈ మహతుర ఉపదేశం, సాక్షాత్ శివముఖ నిరాత భాష్ణంబ్ న వాగూాష్ణం. బ్ాగా దీనిా అవగతం

చేసుక్ునా మహామునులు మొదలగు వారంత్తా జాఞ నులయాయరత. బ్ాహమ క్ూడా తన క్ుమారతనికి

ఉచితర్జతిని బ్ో ధలు చేసట తన లోకానికి పయనమయాయడు. అంతట్ా శాంతి వ లి్ల విర్షసటంది.

వాసువానికి సతీదవేి మరణించినట్ ి గా భావించర్ాదు. ఆమ దాక్షాయణిగా, తన అంశ చాల్లంచింది! ఒక్

గ పప పరసాధన కోసం ఆమ సతీదవేి అవత్తార్ానిా విరమించింది. ఆ సాధనకోసం ఆమ మర్ క్ అవత్తారం

ఎతువలసట ఉంది" అంట్ట ఆనాట్ికి సంధయచాయ లలము కొనడంత్త్ క్థాశవీణం చాల్లంచాడు

సూతమహర్షి. అంత్తా తమ - తమ విధ ివిహతి క్ృత్తాయలలో నిమగామయాయరత.

సతీఖండము సంపూరుం

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము - 28(మేనక్ - హిమవంతణలు) (ప్ారవతీ ఖండము)

తనచుట్టి పర్షవ ష్టఠ తణల యునా మహాముని జనావళిని దయా దృక్ుకలత్త్ వీక్షిసూు , శీ్ర మహా

శివపుర్ాణాంతరాతమ ైనదీ - ముచచట్ె నదీ అనదగా మూడవ సంహితను, సమోమహ - సమోమదాలత్త్

ప్ాారంభించాడు సూతమహర్షి. అంత్తా శదీాధ ువుల వినసాగారత.

"యజఞ గుండంలో ఆత్తామరపణ గావించిన సతీదేవి మరణం, ఈశవరతని ఎంత్త్ విర్ాగషగా మారే్చసటంద.ి

అంతట్ ిమహాదవేుని మనాశాశంతిన హర్షంచిన ఆ అవత్తార పర్షసమాపటుత్త్ పరమేశవరత డొక్కచోట్

నిలువలేక్ పో్ తతనాాడు. నిరంతరం సంచారమే పనిగా ప ట్ ి క్ునాాడు.

అలా కొంతకాలం హిమాలయాలనీా ప్ావనం చసేట, ఒక్ దవియ సుందర పదాేశం మహాదేవుని కించుక్

ఉలాి సం క్ల్లగషంచగా, అక్కడ తప్ో నిష్ఠ క్ు అనువుగా ఉనాదని భావించి అక్కడే తిషి్వ సట తపసుు

చేసుకోసాగాడు.

77 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఈలోగా... ములోి కాలోి నూ ఎన ానోా మారతపలూ - చరేతపలూ; వింతలూ - విశరషాలు జర్షగాయ.

త్తారకాసురతడన వరగర్షవత దానవుడి పీడ దవేతల క్థిక్మ ై తలనొపటప క్ల్లగషంచసాగషంది.

శివ వీరయసంజాతణడు తపప త్తారక్ుడిని జయంచవేాడే లేడు. బ్ాహమదేవుడి వరపాభావం అది.

సతీదవేి లేనందునా - శివుడు తప్ో దకి్షలో ఉనాందునా ఇద లా సాధయం?

విష్ణు మూర్షుత్త్ సమాలోచన:

బ్ాహమది దవేతలందరూ విష్ణు మూర్షుత్త్ క్ల్లసట మంత్తాా లోచన జర్షప్ారత. "ఏదోవిధంగా పరమశివుని

ఒపటపంచి, ఏదో ఒక్ పటలిని త్త చిచ క్టి్బ్ డత్తాం అనుకోండి! ఆ పటలి శివ త్తజేయపుంజానికి తట్ ి కోవదూి ?" అని

సందేహం వచిచంది.

అద ీనిజమే! అయనా "ఈశవరతడు ఏ పటలినంట్ే ఆపటలిని చేసుకొన వాడా?" అన ఇంకోసందేహం

మర్షకొందర్షకి క్ల్లగషంది.

శీ్ర మహావిష్ణు వు అందర్షకీ ధ రయం చ ప్ాపడు. అట్ిి మహాశివత్తేజానిా భర్షంచగల్లగేది సాక్షాతణు ఆదిశకిు

సవరూపటణి అంశత్త్ జనిమంచనునాది. ఆమ హిమవతపరవతర్ాజతనయ అని సూచనప్ాాయంగా

త్త ల్లయజేశాడు.

త్తారకాసుర సంహార్ారధం, ఎంత్త్ పక్డిందీగా దేవతలందరూ ఆ పరవతర్ాజతనయన శంక్రతనికి పతిాగా

చేయు పయాత్తాానికి శీ్రకారం చుట్ాి రత.

ఇంతక్ూ - అసలావిడ జనిమంచన లేదపపట్ికి.. అంట్ే... ప్ాాభవ వ భవాల దగారతాంచీ తమ పయాతాం

మొదల ట్ాి రనామాట్.

78 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

మేనక్ - హిమవంతణలు

జంబ్ూ దీవపంలో గ పప పరవత్తాలోి క లాి గ పప పరవతం హిమవతపరవతం. అది నిరంతరం మంచుచేత

క్పపబ్డ ిఉంట్ ంది. దానిని మించిన పరవతం ఏద ీఈ భూపాపంచం మీద లేదు. గంగ వంట్ ిపుణయ

నదులక్ు ఇద ేపుట్ిినిలుి . ఇక్కడ ిగుహలలో ఎందర్ో పాసటదధ మునీశవరతలు తపసుు చేసూు ఉంట్ారత.

యక్ష కిన ార కింపురతషాది దవేత్తాగణాలు, ఈ హిమవనాగ శిఖర్ాలను వాయహాయళిగా చుట్ిి వ ుు ంట్ారత.

పటతృదేవతలక్ు క్నా క్ూతణరత మేనకాదవేి. (ఈమ దేవలోక్ నాట్యసుందర్ష మేనక్ కాదని గమనించాల్ల)

హిమవంతణని ధరమపతిా ఈమ య!ే

హిమవంతణడు ప్ాాక్పశిచమ సముదాాలను అనిాట్ినీ వశపరతచక్ునాాడు. భూమి వ డలుపక్ు ప ట్ిిన

కొలబ్దాి అనాట్ ి ండేవాడు. సక్ల సదుా ణాలు ర్ాశిప్ో సటన ర్జతిలో మంచును ఆ ర్ాశిమీద క్పుపక్ునా

గాంభీరయం అనిపటంచేలా దేవతలక్ు మంచి మితణా డుగా మ ల్లగేవాడు. అనంత వ భవం, అనోయనాయనుర్ాగంత్త్

మేనక్ సలక్షణ విభూష్టతయ ైహిమవంతణనికి తగా ధరమపతిాగా మ లుగుతత ఉండేది. ఆ దంపతణల్లదిరూ

దాంపతయ స కాయలనుభవిసూు యధచేచగా ఆనందసిుు నాారత.

సదా దేవతలను ఆదర్షంచే ఉదార సవభావియ ైన హిమవంతణని ఇంట్, తమక్ు జర్షగషన సత్తాకర్ాద ి

భ గాలక్ు సంతణష్ణి ల న దేవతలు నిండుగా హిమవంతణని దవీించారత. "పుతపాుతిాకాది సరుంత్తాన

ప్ాాపటు రసుు " అనాారత.

కాలక్ీమేణ వార్షకి, ఆదిపర్ాశకిు అనుగీహాన త్తొల్లసంత్తానంగా మ ైనాక్ుడన పుత ాడుదయంచాడు. ఆ

కాలంలో కొండలనిాట్ికీ ర్ క్కలుండేవి. అవి క్ూడా పక్షుల లాగాన ఒక్ చోట్ నుంచి మర్ క్ చోట్ క్ు

ఎగురతతత ఉండేవి. ఒకానొక్ కొండ చేసటన ఆక్త్తాయపని లోక్ క్ంట్క్ంకాగా, కోపంత్త్ ఇందుాడు

కొండలనిాట్ికీ ర్ క్కలు తర్షగేయసాగాడు. ఇందుాడి వజాాయుధం ద బ్ిక్ు, కొండలక్ు కీడు

మూడుత్త్ందనా వారు త్త ల్లసట మ నైాక్ుడు సముదా గరాంలోనికి వ ళిి దాక్ుకనాాడు. కొంత కాలానికి

79 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

సురపతి ఆగీహం చలాి ర్ాక్, వ ళిి శరణుకోర్ష అభయంప్ ందని మ నైాక్ుడు, తన ర్ క్కలసహాయన

అపుపడపుపడు తలి్లతండుాలను చూడవచేచవాడు.

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -29 (ప్ారవతి జననం)

మేనకా దేవికి, ఆది పర్ాశకిు వర పభాావాన పుతికా్ జనిమంచే సమయం ఆసనామ ైంది. ఆమ గరాం

ధర్షంచింది. హిమవంతణడికీ - పర్షవార్ానికీ ఎంత్త్ వ డుక్ క్ల్లగషసూు ఒకానొక్ శుభదినాన ఆమ పసావం

క్ూడా జర్షగష చక్కట్ ిఆడపటలికి జనమనిచిచంద.ి రతాంలాంట్ి ఆ బ్ాల్లక్ జనన సమయంలో శుభశక్ునాలు

అన క్ం త్త్చాయ.

మేఘాలు ఆనందంగా జలధారలు క్ుర్షపటంచగా, దేవతలు విర్ష వానలు క్ుర్షపటంచారత. గంధరతవలు తమ

గాన ప్ాావీణయమంత్తా పలురకాల వాయదాయలప పయాోగషంచగా విదాయధర - అపుర సీు లీు నాట్యర్జతణలోి

తమ - తమ పజాాఞ ప్ాట్వాలు పదార్షశంచారత.

ఆ బ్ాల్లక్ అపూరవ వరచసటవని, రూప లావణయ విలాసటని, శాయమ వరు శోభిని. జాత క్రమ - నామ క్రణవ

'కాళ్ల' అని నామక్రణం జర్షపటంచినపపట్ిక,ీ పరవతర్ాజ పుతిాక్ 'ప్ారవతి' గా అచిరకాలంలోన అందర్ష చతే్తా

పటలువబ్డసాగషందామ . ఆ పేరే్ ఆమ క్ు సారధక్మ ైందది.

ఆమ కారణజనుమర్ాలు క్దా! ఆమ పుట్ిిన నాట్నిుండీ మనేకా హిమవంతణలక్ు పాతిర్ోజూ ఏదో ఒక్

దివాయనుభూతి క్లగసాగషంది. బ్ాలయం నుంచే ప్ారవతికి శివనామోచాచరణప పీతాి.

మాట్లు న ర్షచనది మొదలు నిరంతర శివపసాంగాను రక్ుయ ైన ప్ారవతీ హిమవంతణల మధయ ఎనిాసార్ోి

శివలీలా పసాకిు గానవచచేది.

80 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"తండీా! ఈ లోకాలనిాట్కీి, అతయంత సంసూు యమానదవేుడు, ఆ ఆదిదవేుడ ేక్దా!"

"అవును తలిీ! ఆ మహాదేవుని లీలాసృష్టి ఈ సమసుం మొతుం. అతడిా సేవించవేార్షకి ఇహపర్ాలు

ర్ ండిట్ా అమిత్తానందం తధయం!"

"ఆయన నివాసం?"

"ఒక్ పదాేశం అని ఏం చ పపను? సర్ావంతర్ాయమి."

"ఆయన రూపురే్ఖా విలాసాలు?"

"త్త లిని దేహం, దానిా దాచే గజ చరమం. జట్ాజూట్ - సరపహార శోభితణడ - శూలం, డమరతక్ం క్ల్లగష

ఉండ,ి రతదాాక్షమాల్లకాధార్షయ ై, ఒడలంత్తా విభూతి అలముకొని తన దహేకాంతిత్త్ దిక్ుకలు వ ల్లగషంప

చేసూు వుంట్ాడు. శాంత సవభావుడు. చందార్ేఖాధరతడు. ఆ మహాదవేుడు తిాన తణా డు క్ూడా!"

"మూడుక్ ుి దేనికీ?"

"ర్ ండు క్ ుి సాధారణంగా దయత్త్చూస ేచూపుకోసం!

81 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

మూడోద ిఆయన తపో్ శకిు చిహాం. అది అగషా సంయుతమ నైది. అది త్త ర్షచి చూసేు ములోి కాలూ మసట

అయపో్ త్తాయ. అంత్తేకాదు ఆయన గుర్షంచి ఎంత వినాా వినాలనిపటసుు ంది!

ఆయనను వర్షుంచ ఎవవర్ష తరమమామ? ఆయన నివాససాథ నం క ైలాసం. వజ,ా పరశు, ఖడాా ది ఆయుధాలు

ధర్షంచి మహాశివుడుసమశాన సంచారం చేస ేవ ల భూతపేాత గణాలనీా ఆయనను సదా వ నాంట్ి

సేవిసుు ంట్ాయ."

"అలా ఎందుక్ుంట్ాయ?"

"అద ిపసాుు తం నీక్ు అరధం కాదమామ! శివుడంట్ ేవ ర్ాగయ చిహాం! కాని సరవసనమంగ క్రత

డాసదాశివమూర్షు. "

ఇట్ వంట్ివ పలుసారతి శివసంబ్ంధాతమక్ భాష్ణలు అ తండీ ాక్ూతణ ి మధయ జరతగుతతండడం వలి,

ప్ారవతి హృదయంలో శివ సవరూపం ముదితామ ైపో్ యంది. అందువలి ఇతరతల బ్ో ధనలత్త్ అవసరం

లేని విధంగా ఆమ మససుు, శివసానిధయంలో వసటంచడం ప్ాారంభమ ైంది. కీ్మంగా ఆమ ప ర్షగష ప దిద

తిాజగనోమహనాక్ృతిని దాల్లచంది. వయసుుక్ు అనుగుణమ ైన ఆమ తనూవిలాసం శత్తాధిక్మ ైంది.

నారదుని జయసయం

ఇలా ఉండగా..

82 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

నారదుడు హిమవంతణని నగర్షకి విచేచశాడు. నారద మునీందుాలక్ు మధోచిత సత్తాకర్ాలు

చేసటనానంతరం, "మహానుభావా! మా ప్ారవతీదవేి యొక్క భవిష్యతణు ను తమవంట్ి తిాలోక్ సంచారతలు -

తిాకాలవ దుయలు చ పపగా విన వ డుక్ అవుతణనాది " అని ముక్ుళిత హసుు డ ప్ాాధయేపడాా డు.

అందుక్ు కారణం లేక్ప్ో లేదు.

లోక్ర్జతి పాకారం - బ్ాలయమున ఎంత్త్సంత్త్ష్దాయక్ంగానూ పుట్ిింట్ గడిపే ఆడపటలికి, ప్ాాయముర్ాగాన

ప ళిిచేసట అతువార్షంట్ికి పంపేవ , ఆదురిగా ఉండడం ఇట్ పటలి తలి్లదండుా లక్ూ - అట్ ఆ పటలిక్ూ

సహజం!

అందున - అపురూప విశవమోహన రూప్ాన అలర్ారతచునా ప్ారవతికి తగషన వరతడ వర్ో

త్త లుసుకోవాలనా క్ుతతహలం పరవత ర్ాదంపతణలక్ు మర్జమర్జ సహజం!

ప్ారవతిని ఆప్ాదమసుక్ం తిలకించాక్, ఆ దేవ మునీందుాడు చిరత మందహాసంత్త్, అపయాతాంగా చేతణలు

జయడించడంత్త్, పరవత్తేందుాడు ఆశచరయపో్ యాడు.

"హిమవదాాజా! నీవు మహా అదృషి్వంతణడవిి!" అనాాడు. ఆశచరయప్ో య చూసుు నా పరవతర్ాజుని

భుజం తట్ిి "అవునయాయ! ఈమ సామానుయర్ాలు కాదు! సమసు దవేత్తార్ాధుయడ న ఆ సదాశివునికే పతిా

కాగలదు. క్ృత్తారతధ డివి నీవు!" అనాాడు త్తాన మళాి .

దేవర్షి చ పటపన మాట్లు ప్ లుి పో్ వుట్ అన ది జరగదు! అద ిదవేరహసయం కావచుచను! ఒక్ వరం

కావచుచను! లేదా ఆశ్రసేుకావచుచను! జర్షగష తీర్షతణంది. కాని, అంతలోన చిరతసందేహం!...

83 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"శివుడా? ఆయన నితయ తప్ో నిధి. ప గా పరతతణు ోడు. ఆయన ఈ పపాంచ సుఖాల నాశించునా?

కొంతకాలం దాక్షాయణిత్త్ కాపురం చేసటన వాడాయ ! అమ నిర్ాయణానంతరం క్ఠోరతపసుుక్ు పూనుకొనా

వాడ ట్ ి క్లాయణవ దిక్ చ ంతక్ు ర్ాగలడు?"....ఇవీ హిమవంతణనికి అంతణచిక్కని పాశాలు.

ఓ పక్క నారదులవార్ష జయసయం ఆనందం క్ల్లగషంచినా, శివుని సనిాధని ప్ారవతిని నిలుపుట్ ేర్జతిని

జరతగుట్?.. అన చింత పట్ ి క్ుందిపుపడు.

స లవు తీసుకొని నారదుడు వ ళిిపో్ యాడు. ఈలోగాన - శివుడు సపర్షవార సమేతణడ , తన గషర్ష

శిఖర్ాలలో ఒక్ శిఖర్ాన తప్ో దీక్ష కొచిచన వరుమానం విని పరమానంధ భర్షతణడ నాడు పరవతణడు.

కాగల కారయం గంధరతవలే తీరతచట్నా ఇదయిే క్దా! అని సంతసటంచాడు.

తన క్ుమార్ ు య నైను, చినానాట్నిుండి శివార్ాధన నితయ క్ృతయంగా ఎంచే ప్ారవతిని, సాక్షాతణు ఆయన

సనిాధని పావ శప టి్డానికి నిశచయంచాడాయన.

ఒక్ శుభదనిాన క్ూతణర్షా వ ంట్ నిడుకొని శివదరశనార్షధయ ై బ్యలేి ర్ాడు.

ప్ారవతి శివ సందరశనాభిలాష్:

84 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

పశుపతిని పర్ామర్షశంచిన అనంతరం "సావమీ! త్తామిపుడు,మా భూములను ప్ావనంచయేర్ావడం

మాక ంత్త్ ముదావహం! తపసుు కోసమ ేవచిచనపపట్ికీ మీరత మాక్ు ఇపుపడు అతిధులు క్నుక్, మీరత

పూనిన కారయము ఫలవంతమగు వరక్ు త్త్డపడుట్ మా విధ!ి" అనాాడు పరవతర్ాజు.

సుహృదాావ సో ురక్ముల న ఆ పలుక్ులక్ు శివుడ ంత్త్ ఆనందించి, తనక్క్కడ ఎట్ిి లోట్ ప్ాట్ ి

జరగడంలేదనీ, అంత్తా దవియంగాన ఉందనీ సంతృపటు పాక్ట్ించాడు.

గషర్షజను చూపట ఈమ నాపుతి!ా త్తాము అనుమతీయ ప్ాారధన! తమ సవేారధం ఈమ నిక్కడ విడిచి

ప టి్దలుచక్ునాాను... అనాాడు హిమవంతణడు.

కానీ...నా దొక్క చినామనవి! తమ సపరయలమూలమున, నా పుతిాక్ ధనుయర్ాలు కాగోరతచునాది.

మందహాసం చేశాడు శివుడు. నిమిష్ం ఆలోచించాక్ సమమతించాడు.

పరమ నిర్షిపుు డూ, ప్ావన వర్షతణడూ అయన పరమ శివునిధోరణికి పమాధ గణాలు విసమయ

చకితణల నవి.

హిమవంతణడు ప దిలత్త్ యోచించి, ఒక్ దవియముహుర్ాు న, తన క్ూతణరత కాళిచేత శీ్రక్ంఠతని సేవలను

ఆరంభింపజేశాడు.

85 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

కాళి సేవలను శివుడు ఆమోదించడం - తృపటు గా తలూపడం తపప ఒక్కసార్ ైనా ఆమ ను సమోమహదృష్టిత్త్

చూడలేదు. సరవపాపంచాన ా సమేమహపరచగల స ందరయం ఉండి క్ూడా - అది త్తాను శివునికి

సమర్షపంచుకొన ఇచచ ఉండి క్ూడా శివుడు సాథ ణువువల ఉండడం ఆమ క్ు క్షి్ంగాన త్త్చేది.

సర్ావంతర్ాయమి క్దా! శివుడికి ఆమ అంతరంగంలో చ లరే్గే సంఘరిణ త్త లీదా? త్త లుసు! అయనపపట్ికీ,

ఆమ అహం, అందం వ నుక్ దాగష ఉనాదని - అద ిక్ర్షగాక్ ఆదర్షదాి మని మినాక్ునాాడాయన.

పరమశివుడు అందర్షలాంట్ి కాముక్ుడు కాడు. వ ర్ాగయమే ఆయన సవరూపము. అద ిక్ూడా సతీదేవి

నిర్ాయణానంతరం మర్షంతగా హెచిచంది.

అపపట్ికీ - ఎందర్ ందర్ో మహామహులు తమ తమ క్ూతణ ిను ఇవవడానికి వచాచరత. అందర్షనీ

నిర్ాక్ర్షంచిన వాడాయ ! అట్ వంట్ ిఈశవరతని మనసుు ఒక్ క్నయ మీద లగాం అవుతణందా?...

శివ ప్ారవతణలను క్ల్లప ేయోచన

త్తారకాసుర సంహార్ానికి శివప్ారవతణల ప ళిి ఎంత్త్ ముఖయం. వార్ష పాణయ సమాగమమే ఇంకా

జరతగలేదు - ఇక్ ప ళిి వరక్ు ఎలా తీసుక్ుర్ావడం?

పాక్ృతి పురతష్ణల క్లయక్ జరగాల్ల. తతులం క్ుమార రూపంలో ఎదగాల్ల. ఆయనవలి త్తారకాసుర

సంహారం జరగాల్ల. మళి్ల దేవతలంత్తా సమావ శమయాయరత - ఇందుాని ఆధవరయంలో.

86 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

పాతయక్షసాక్షి అయన సూరతయడు అనాాడు "నీజమే! శంక్రతని తప్ో దీక్ష నితయం న ను చూసూు న ఉనాాను

క్దా! ప్ారవతీదవేి అంత చేరతవలో ఉండ ిక్ూడా ఎట్ వంట్ి కామ వికార్ానికీ లోను గావడం లేదు."

"కావచుచ! కాని ఆవిడ పూర్ావశమీంలో అతనిపతిా సతీదేవియ ేగద!" అగషాదవేుడనాాడు.

"నిజమే! కాని ఆ సంగతిన నా వార్షరతవుర్షకీ త్త ల్లయజ పటప, పరసపరం వార్షమధయ పేామ అంక్ుర్షంచేలా

చేయగలవారే్ర్ష? హవిసుులను మోసే సామరధయం ఉనావాడవిి! ఈ చినాక్బ్ురత మోసే పని చేపటి్డానికి

వ ర్ే ఎందుక్ూ! నీవ చాలు అగషా దేవా!" అని ఇందుా డు అగషా ని ప్ గషడి, ఆ పని సాధీంచ తలప్ో శాడు.

"అద ిమాతాం నావలి కాదు దవే ందాా! ఏమీ అనుకోవదుి !"

"వరతణా! చలినివాడివి!నువవయనా..." ఇంకా ఇందుానిమాట్ అతని నోట్లి న ఉంట్టండగాన "

దేవాధిదవేా! అనయధా భావించవదుి ! అది నాచేతగాదు" అంట్ట తపుపక్ునాాడు.

"క్ుబ్ేర్ా! శివుడు నీక్ు పరమ పవితణా డు గదా! ఈ సాహస కార్ాయనికి..." ఇందుాని మాట్ అంది

పుచుచక్ుంట్ట, "సాహసకారయం మాట్ అలా ఉంచు! ఇంతక్ు ముంద,ే సతీదేవి దేహ త్తాయగం జర్షగషన

అనంతరం, పునర్షవవాహం చేసుకోమని శివునికి సలహా ఇచిచ చీవాట్ ి తినాాను. మళి్ల ఇపుపడా పని

చేయడం వలి నాక్ు ఇంకోసార్ష అదే మర్ాయద తపప, ఇతరత్తాా ఏమ నైా పయాోజనం ఉంట్ ందంట్ార్ా?"

అంట్ సందేహం వ ల్లబ్ుచాచడు క్ుబ్ేరతడు.

మన మహామునుల వ పు చూశాడు. వార్షలో ఒక్కరూ ఈ బ్ాధయత న తిున వ సుకోడానికి ర్ాలేదు.

నిరతత్తాుహంగా తమ గురతవుల న బ్ృహసపతి వంక్ చూశాడు దవేర్ాజు.

87 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -30 (బ్ృహసపతి హిత్త్పదేశం)

బ్ృహసపతి హిత్త్పదేశం

"ప్ాక్శాసనా! ప్ారవతీదవేి సతి అవత్తారం అన ద ిపరమశివునికి త్త లీదా? కానీ, అతడు అంత సులభంగా

సీు వీాయమోహానిా ప్ ందేవాడా? అక్కడ ప్ారవతీదేవి ఆయన ా వివాహ మాడగోర్ష, సానిాధాయన వసటసూు ,

ఆయన అనుగీహం కోసం వ చి ఉంది. ఆవిడప ఆయనక్ు పీాతి క్ల్లగషత్తేన క్దా - కారయం సఫలమయేయది.

ఇందుక్ు సాక్షాతణు ఆ శీ్రమనాార్ాయణుని తనయుడు పూనుక్ుంట్ే తపప ఫల్లతం సటదిధ ంచదు. క్నుక్

అతడిా రపటపంచి, ఏదో ర్జతిన అర్షధంచి అయనా సరే్!...కారయం ఫలవంతం అయయేలా చూడు! అపుపడే

బ్ాహమవాక్ుక ఫల్లంచేద"ి అని దవేగురతవు తన హిత్త్పదేశంత్త్ దేవ ందుానికి క్రువయబ్ో ధ చేశాడు.

మీనకేతనుడిా మనసార్ా తలుచుక్ునాాడు - దేవ ందుా డు. సుందర్జమణుల క్నుబ్ొ మలను ప్ో ల్లన విలుి

ధర్షంచి, చిగుర్ాక్ులు గ డుగు పటి్గా, మలయా నిల పర్షవ ష్టితణడ , చందా వసంతణలన చ ల్లకా ిను

వ ంట్నిడుకొని ర్ాజశుక్ రథాన ాకిక అక్కడికొచాచడు వలర్డేు.

తలచినద ేతడవు, ఆ ర్జతిన వ ంచసేటన రతిపతిని, శచీపతి సాదరంగా ఆహావనించాడు. తన వలి ఏదో

ములోి కాలక్ూ ఉపక్ర్షంచే పనిపడంద,ే దేవ ందుా డు పటలువనంపడని ఆ క్షణమే అరధమ ై ప్ో యంద ి

క్ందరతపడికి.

మదనుడికి మహామర్ాయద

88 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఒక్వ దేవ ందా పదవి నాశించి ఎవర్ ైనా ఘోరతపసుు చసేుు నాారే్మో! అందుకే ఇందుాడు క్లవరపడి,

తప్ో భంగ నిమితుం తనను రపటపంచాడా?..ఆలోచిసుు నాాడు మనమధుడు. ఒక్క నిమిష్ం ఆగష, ఆవిష్యమే

అడిగేశాడు క్ూడా!

"ఇంక క్కడి పదవి మనమధా! అద నాడో త్తారకాసురతడి ప్ాల ంద!ి పదవ వుంట్ే, దేవ సభలో ఉండక్ ఈ

రహసయ సాథ వరంలో దేనికి ఉంట్ాం?" నీరసంగా అనాాడు ఇందుాడు.

"అయోయ! అలాగా! నాకీ సంగతి త్త లీదే!"

"సర్ేి! నీక్ు త్త లీక్పో్ వడంలో ఆశచరయపడవలసటందేం లేదు. త్త ల్లసుంట్నే ఆశచరయం! ఎందుక్ంట్ే..నీ కారయ

రంగమే వ రత! నీ ఆనందమే వ రత! అప్ారధం చసేుకోక్ు మనమధా! నువువ నితయసంత్త్ష్టవి.." అంట్ట

జర్షగషన సంగతి యావతతు మదనుడికి వివర్షంచాడు దేవ ందుాడు.

"అలాగే! ఇంత జర్షగషందనామాట్! నావలి దేవగణానిక్ంతట్ికీ ఎలాంట్ ిమేలు జరతగుతణందని నీవు

ఆశిసుు నాావో - దానికి న న ం చ యయగలనో చ పుప! శకిు వంచన లేక్ుండా చసేాు ను" అని హామీ ఇచాచడు

మీనధవజుడు.

"నా ధ రయం క్ూడా అద!ే నీవంట్ి హితణలు నాక్ు అండగా ఉండగా, సుర పతిన న న ను గర్షవంచక్ుండా

ఎలావుంట్ాను? ధ రయంగాన ఉనాాను.."

ఏదో నాయందు అభిమానం చతే అలా అంట్ నాావుగాని సురపతీ! నీ వజాాయుధం ముందు ఎంతట్ి

అసురతల నా తణతణు నియలు కార్ా?"

"అ ఆయుధం విఫలమ ంైది. అదీ వాడ ివరగరవం!"

"అంతక్ంట్ ేశకిు గల ఆయుధం!"

89 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"ఉంది! అద ినీ సుమశరమే!

"చితాంగా ఉనాదే! క్ఠషన సదృశమ ైన వజాాయుధానికే లొంగనిది, మ తుని పూ విలుి క్ు సాధయమగునా?

చూడగా - ఇందులో ఏదో గూఢారధం ఉందని త్త్సోు ంద.ి

"అదేం లేదు. కానీ..." ఇంచుక్ సంశయం చతే ఆగాడు శచీపతి.

"సంకోచమలే? సవివరంగా చ పుప సురపతీ! ఏ సుందర్షన నా, వానిప కీ్మమచేయమంట్ావా? ఏ మోహిని

వలలోన నా చికికంచమంట్ావా?"

"ఆ అసురతని విష్యంలో, సుక్ుమారమ ైన నీవంట్ి మారతని పసాకిు ఉండదు. అంత్తా బ్లాత్తాకరమే!

వాడిక్ంట్ికి నచుచట్, నీ పామేయమున పేామ అంక్ుర్షంచుట్ అన వ జరగవు..."

"ఇదింత్తా చితాంగా ఉంద!ి మర్ష నా ప్ాత!ా?"

"అద!ే ఆ విష్యానికే వసుు నాాను. నీ సుమశర పాయోగాలు సాంబ్శివుని మీద సాగాల్ల!"

"ఏమీ! సాంబ్శివుని ప నా?"

"భయమా?"

సావతిశయంత్త్ కాసు బంక్ంగా ప కి క్నిపటంచినపపట్ికీ, మనమధునికి మనసుులో భయమ ేక్ల్లగషంది.

అయనా , గుంభనగాన ఉనాాడు మారతడు.

ప దిప ట్ ి న నవ వసూు "నాక్ు భయమేల? ఆ సంగతి నీ వ రతగవా? న ను అందర్షకీ అజాతశతణా వును క్దా!

ననుా మితణా లుగా భావించనివారత ఈ ములోి కాలోి నూ (సవరా, మరుయ, ప్ాత ) ఉనాార్ా?" అని గంభీరంగా

పాశిాంచాడు.

90 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"నాక్ు మాతాం త్త లీదా ఏం?! నువువ ఘట్నాఘట్న సమరతధ డవు క్నుక్న , ఈ విష్యమ ై నినుా

అర్షధంచినది" అంట్ట ప్ ంగ వ సట, మ లిగా - ఒకొకక్క అంశానీా పాసాు వనలోకి వదలసాగాడు

ప్ాక్శాసనుడు.

"పాసుు తం సదాశివుడు హిమవనాగాలప నునా 'ఓష్థీపసాథం' అన ప్ాాంతంలో తపసుు చేసుు నాాడు."

"ఆశచరయంగా ఉందే! త్తాపసులంత్తా, ఆయన గుర్షంచి తపసుు చేసుు ంట్ారత. ఇక్ ఆయన తపం ఎవర్షకోసం

చ ప్ామ?"

"నిజమే! మాక్ు ఈ ఆలోచన తటి్న లేదు సుమా! ఎంత్త నా సుమశరతని బ్ుదిధక్ుశలత్త ేవ రత! నీ

పూలబ్ాణాలాి గే మహా పదును!" అని మర్షంత మ చుచకొని "అద ిఅ మహానుభావునికే ఎరతక్! ద వత

మాతణాలం... మనం ఏం త్త ల్లయగలం? ఆయన లీలలు మనకేం అరధం అవుత్తాయంట్ావు క్ందర్ాప!"

ఓ క్షణం ఆలోచించి "అదీ నిజమేలే! అద ిఆయనకే త్త ల్లయాల్ల" అనాాడు మారతడు.

"గతంలో - తండిామీద కోపం వహించి, యోగానిా చేత దాక్షాయణ ితన దహేానిా దగధం చేసుకొనా వ నం

నీక్ు త్త ల్లసటంద ేక్ద!"

"త్త లుసు! ఆసంగతి వినాాను!"

"ఆమ పసాుు తం హిమవంతణని బడాగా పుట్ిి ప్ారవతిగా ప రతగుతణనాది. యౌవనవతి అయన తన

క్ుమార్ ును హిమవంతణడు, సపరయలు చేస ేనిమితుం అతడ ేసవయముగా శివుని సనిాధిని

విడచిివచాచడు."

"మేలు!మలేు! వార్షరతవురూ భారయభరు లయేయందుక్ు మంచి అవకాశమే లభించాల్ల క్ధా!"

91 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"మనసటజా! ఆ పని అంత సులభసాధయం కాదు! అందులో నీ పామయేం ఆవశయం! అతని హృదయమున

పేామ ర్ేక త్తాు లంట్,ే నీ సుమశర పాత్తాపం రతచి చూపటంచాల్ల! తదావర్ా వార్షరతవుర్షకీ పణాయం అంక్ుర్షంచి,

అద ిపర్షణయంగా పర్షణమిసేున , త్తారకాసురవధ అన క్థ జరగాలదు! ఆ కారయకీ్మ నిరవహణకే

నినాాహావనించింది.."

మొదట్ సంకోచించినా మునిజన, దేవత్తాగణాల హితం కోసం క్నుక్, న మమదిగా తలూపటన సుమశరతడు

అందర్షకీ సమేమదం చేక్ూర్ాచడు. తన పర్షవారంత్త్ సహా ప దిల ఆశ్రసుులు తీసుకొని అట్నుండ ి

క్దిల్లప్ో యాడు.

సూతమహర్షి చ పుు నా క్థా సంవిధానం సంభాష్ణాతమక్ంగా ఉండడంత్త్, ఆయా దృశాయలు అనీా

తమక్ ిక్ు క్ట్ిినట్ ి - అవనీా తమ క్ ి ఎదుట్న జరతగుతణనాట్ ి అనుభూతి చ ందిన శౌనకాది

మహామునులందర్షకీ ఒక్ సందేహం ఉదయంచింది. అది వ ంట్న నివృతిు చేసుకోదలచి "మహాత్తామ!

ప్ ర్ాణిక్గాధా శవీణానందబ్ాహామ! మాకొక్ సందేహం! దవేతలనింతగా బ్ాధిసుు నా ఈ త్తారకాసురతడ వరత?

అతడు ప్ ందని వరమేద?ి ఈ గాధత్త్ సంబ్ంధం వునాందున అతని వృత్తాు ంతము క్ూడ వివర్షంచ

గోరతచునాాము" అని పల్లకారత.

"అవశయం! అట్ేి చసే ద" అని ఆ ర్ోమహరిణపుతణా డు త్తారకాసుర క్థ నిట్ ి చ పపసాగాడు.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -31

త్తారకాసుర వృత్తాు ంతం

92 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"ర్ాక్షసులక్ు తలి్ల దితి. ఈమ క్శయప పజాాపతి భారయ. ఆమ క్ుమారతలే హిరణాయక్ష, హిరణయ క్శిపులు.

వీరత శీ్రహర్ష అవత్తార్ాల న వర్ాహ - నరసటంహ రూప్ాలచే వధింపబ్డని వ నం మీక్ు త్త ల్లసటందే.

ఆ తదుపర్ష ఆమ క్ు శివదీక్షా మహిమవలి వజాాంగుడన వాడు ఉదయంచాడు. ద వభకిు వలి ఇతడలిో

సాతిు ోక్ గుణం అధిక్ంగా ఉండగా, దురదృషి్ వశాన ఇతడికి భారయ అయన వర్ాంగషకి అంతణలేని కామం -

అధిక్ త్తామసం ఉండవేి.

ఒక్నాడు మహదానంద వ , భరును అమితంగా సుఖకేళి యందు సంత్త్ష్పరచి ఓ వర్ానిా భరునుంచి

ప్ ందిందా కాముకి.

హర్షని దుఃఖప టి్గల, ములోి కాలోి నూ ఎదురనాదే లేని అమిత బ్లశాల్ల అయన కొడుక్ును క్నాలనాదే

ఆమ కోర్షక్.

బ్ాహమక ై తపసుుచేసట వజాాంగుడామ కోర్షక్ న రవ ర్ాచడు. లోకాలనీా వాడు పటి్డంత్త్న గడగడలాడి మర్జ

శోకించాయ. వాడే త్తారక్ుడు. తండిానిమించి మర్జ బ్ాహమ గుర్షంచి తపసుు చేశాడు.

ఉగీమ ైన తపసుుత్త్ బ్హామను మ పటపంచి మ ల్లక్త్త్ క్ూడిన వర్ాల నోా ప్ ందాడు. మచుచక్ు కొనిా

చూడండ!ి అప్ారమ ైన -అనంతమ నై శకిు యుక్ుు లుండాలనాాడు. విశవవిజేతను కావాలనాాడు. శివుడ ి

వలి గానీ, విష్ణు వు వలిగానీ చావక్ూడదనాాడు. మళి్ల అంతలోన ఏం గుర్ ు చిచందో ఏమో!

అసలు బ్ాహమ సృష్టిలో దేనివలి చావు ర్ాగూడదని కోరతక్ునాాడు. ఇనిా కోర్షనా అసలు సటసలు వరం...

ఎక్కడో తపప అసాధయమయేయ వరం.. కోరడంలోన ఉంద ిఅసలు మ ల్లక్. పరమ విర్ాగష, నితయతపసటవ, సతీ

వియోగష అయన పురతష్ణడికి ఎవర్ ైనా క్ుమారతడుగా జనిమసేు , అతడ ివలి మాతామే తనక్ు మరణం

ఉండేలా వరం అనుగీహించేశాడు బ్ాహమ. ప ిమేలేని వాడ - ప గా విర్ాగషయ ై ఉండేవాడ క్కడ నా ఉంట్ాడా?

భారయవుంట్ ేవిర్ాగష ఎలా అవుత్తాడు? ప గా నితయతపసటవ. అంట్,ే భారయవునాా ఒక్ట్ే! లేక్ునాా ఒక్ట్ే! ఇంత

93 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఆలోచించిన త్తారకాసురతడు, ఆ వర గరవంవలి తనకిక్ ఎదురతలేదని భావించాక్న దేవతలను

సాధించడం మొదలుప ట్ాి డు. ప గా వాడు తన త్తాతవ న గాధలు చినాతనంలోన తన నాయనమమ దావర్ా

హతణు క్ు పో్ యేలా చ పటపంచుక్ు విని క్సటప ంచుక్ునాందువలి క్ూడా అలా తయారయాయడు.

ముందు వ నుక్లు చూడక్ూండా బ్ాహమ ఇచిచన వర్ాలత్త్, దేవతలకే శిర్ోవ దన క్ల్లగషంచేవా డయాయడు.

నాలుగు తలలునాా, సమయానికి ఒక్క తలత్త్ అయనా ఆలోచించక్ుండా వర్ాల్లచిచనందుక్ు బ్ాహమకే

తలపట్ ి కోవాల్లున సటథతి క్ల్లపంచాడు. అదీ సంగతి" అని త్తారకాసురతని వృత్తాు ంతం చ ప్ాపడు సూతణడు.

అనంతరం...

మునులందర్ష కోర్షక్ప మళి్ల గషర్షజా శంక్రతల గాథ న తణు క్ునాాడు సూతణడు.

"....క్నుక్, త్తారక్ుడు కోర్షన ర్జతిన అనిా విధాలా సర్షపో్ గల్లగషన వాడు... శివవీరయసంజాతణ డొక్కడే గనుక్

దేవతలక్ు అంత ఆతృత, ఆదుర్ాి !

దేవతల ఆశ్రసుులు దండిగా అందుక్ునా మదనుడు "సరవ పపాంచానీా సమోమహపరచగల న ను,

సాక్షాత్ శరతవడిన చల్లంపచేసేున క్దా! నా సత్తాు లోకానికి వ లిడయేయద"ి అన పట్ ి దలత్త్ క్ూడా, శివుడు

తపమాచర్షసుు నా త్తావుక్ు చేరతవ నాడు.

ఇంకేమునాదీ....

అకాలంలో వసంతఋతణ సూచన లారంభమ ైనాయ. కాలం కాని కాలంలో వసంత్తాగమనం

తప్ో దీక్షాపరతలక్ు పతాిక్ూలవర్షు.

అశోకాది వృక్షాలు పూచాయ, మామి ుి విరగకాచాయ. తణమ మదల ఝుంకారం - కీర శుక్ పటకాల

క్లక్లార్ావం అధిక్మ ైంది.

94 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఈ మధుమాసపు అలజడీ - మదనుడ ిసందడీ దవేలోక్ం నుండ ిహిమాలయ విహార్ాలకొచిచన కిన ా ర

కింపురతష్ గంధర్ావదులక్ు మదనకేళికి సమాయతుపర్షచేలా ఉండగా, మహేశవరతని మనసుును

అణుమాతాము సంచల్లంప చయేక్ుండ ను.

పర్ోక్షమున కాక్ుండ, పతాయక్షమున తన పాత్తాప్ానిా చూపటంచాలనుక్ునాాడు. అతడి పాయత్తాానికి

సహక్ర్షసోు ందా అనాట్ ి ప్ారవతి క్ూడా, శివ పర్షచర్ాయరధం ఆ సమీపంలోన సంచర్షసుు నాది. మదనుడికి

మంచి పట్ ి దొర్షకినటి్యంది.

తరతణాబీ్ముఖ - పరవతర్ాజపుతి,ా చందాశరఖరతని సమీపటంచి అంజల్ల ఘట్ించి నిల్లచింది. సర్షగాా అద ే

సమయంలో శివుడు ధాయన నిష్ఠ లోంచి క్ ుి త్త ర్షచి తన ఎదుట్నునా ప్ారవతిని హసనుమఖుడ చూశాడు.

అద ేఅదనుగా భావించిన మదనుడు 'హరహణ' మన శర్ానిా పాయోగషంచాడు - క్షణం క్ూడా ఆలసయం

చేయక్ూండా. వ ంట్ వ ంట్న 'సమోమహ'నాసు ంీ సంధించాడు.

ఇంకేమునాద?ీ.. ఆ లత్తాంత్తాయుధ పభాావంవలి - చందోాదయవ సముదాం ఉప్ పంగషన ర్జతిన

నిమేష్కాలం ఈశవరతని చితుం చల్లంచింది.

కాని...

అంతలోన శివుడు అపమాతణు డ నాడు. తనక్ు క్ల్లగషన వికార్ానికి కారణం త్త ల్లయడం కోసం చుట్టి

చూశాడు.

శివుడు తనన వ తణక్ుతణనాాడని అరధం అయంది మదనుడికి. తపటపంచుకొని ప్ార్షపో్ యేలోగాన గషర్జశుని

దృష్టి కి దొర్షకిప్ో యాడు.

తక్షణం, తీక్షణమ నై తన మూడో క్ంట్ిని త్త ర్షచాడు - తిలాోచనుడు.

95 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఆయన మూడో క్నుా అసలే అగషాకీలలక్ు ఆలవాలం క్దా! ఓ మహో గీజావల వ లువడింది. నిట్లాక్షుడి

నయనంలోంచి. అంత్త!ే మనమథుడు భగుా న మండిప్ో యాడు. తిర్షగష చూసేు ఇంకే ముందక్కడ?

బ్ూడదిక్ుపప తపప.

ఆ మహావిషాదక్ర దృశాయనిా చూసటన దేవ, మునులంత్తా హాహాకారం చశేారత. మనమధుని రక్షించాలన

ఆతాంత్త్ వసుు నావారందరూ ఇంకా అంతదూర్ాన ఉండగాన , వార్ష క్ ి ఎదుట్ ేజర్షగషపో్ యందీ దారతణం!

హట్ాతణు గా ఆవనిలో విరసటన ఆమని అంతర్ాధ నమ ైంది.

మనమధపతిా రతీదవేి కీవారు క్షణాలమీద త్త ల్లసటంది. ఆమ శోక్విచల్లత అయమూరచలి్లంది. పర్షచరయలత్త్

తిర్షగషలేచి దీర్శోక్ంలో మునిగషంది. దవేతలంత్తా ఏక్మ ై, తన పతిదవేుడనిి బ్ూడిదగా మిగషలాచరని

పలుర్జతణల వాపో్ యంద.ి తన పతిలేని బ్తాణకిక్ వృధా అని తలచి, అగషా పావ శానికి సటదధపడింద.ి

అంతలో ఆకాశవాణ ిరతీదేవి నుదేిశించి ఇలా పల్లకింది.

"మనమధసతీ! సాహసమువలదు. నీక్ు అతిసవలప సమయములోన శుభము జరతగనునాద.ి ఏది

క్రమర్జత్తాయ జరతగనునాదో , అది జరతగక్ మానదు. అంత్తేకాదు! నీ భరుక్ు బ్ాహమశాపము గలదు. నీ

జననమునక్ు పూరవమే జర్షగషన, ఆ శాపగాథ నీక్ు త్త ల్లయక్ప్ో త్తే ప్ో నిముమ!

గర్ావంధత చేత నీల క్ంఠతనికే మదనత్తాపము పుట్ిి ంచు దుసాుహసము నీ భరుది. ఆ భసమము జాగీతుగా

కొంగున మూట్ క్ట్ ి కో! ఎపుపడ త్తే ప్ారవతీ పశుపతణల క్ళాయణం జరతగుతణందో - ఆనాడు అంబకాదేవి

కోర్షక్ మేరక్ు, శివుడు క్రతణాంతరంగుడ మనమధుని తిర్షగష బ్ాతికించగలడు".

అశర్జరవాణి చ పటపన ఈ మాట్లకి రతీదవేి కొంతతరట్ చ ందింది. వార్ష క్ళాయణం ఎపుపడా అని వ య క్ ిత్త్

ఎదురతచూడ సాగషంది.

96 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ప్ారవతీదేవికి వ నం అంత్తా త్త ల్లసట, ఎంత్త్ విచార్షంచింది. త్తాను ఒక్ వంక్ భరుకోసం తపటసూు వుంట్ే,

అనాయయంగా - తన కారణంగా త్తాను ఇంకోవనితను భరుక్ు దూరం చయేడం జర్షగషందేమిట్ట...అని ఎంత్త్

ఖేదపడింది.

ఎపుపడ త్త,ే మనమధ దహనకాండ జర్షగషందో , ఇక్ అక్కడ త్తాను ఉండజాలనంట్ట శివుడు

అంతర్షహతణడయాయడు అక్కడనుంచి.

ప్ారవతి పర్ష పర్షవిధాల పర్షతపటంచుచు, తన శివు న ందును కానర్ాక్ ఉంట్ చుండగా, నందికేశవరతడు -

తదితర మనీశవరతలు ఆ పరవతర్ాజపుతిాని ఊరడించి, తిర్షగష ఆమ ను హిమవంతణని సనిాధిన చరే్షచ,

జర్షగషన సంగతంత్తా వివర్షంచారత.

తన పుతిాక్క్ు జర్షగషన ఆశాభంగానికి హిమవంతణడు క్ూడా ఎంత్త్ చింతించాడు. ఇంకొక్ పాక్క దుఃఖాగషా

తపుయ ైన తన క్ూతణరతను ఓదారతసూు "తలిీ! ఇక్ మన ప్ాాపుమింత్త!ే ఊరడిలుి " మని చ పటప ఒపటపంచే

పాయత్తాాలు చయేసాగాడు. మేనకాదవేి భరు ననుసర్షంచింది.

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -32

ప్ారవతికి నారదుని ఉపదేశం

తలి్లదండుాల మాట్లక్ు, ప్ారవతి ఎదురతమాట్ ఒక్కట్ె నా మాట్ాి డక్ పో్ యనపపట్ికీ - ఆమ తన

హృదయాన శివుని తలపులను వీడలేక్పో్ త్త్ంద.ి

97 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

తనక్ు నచచజ పప వచిచన తలి్లదండుా లత్త్ "మీరత ననుా మారే్చ పయాతాం చయేడం తగదు. న ను

పరమశివుని తపప, అనుయలను పర్షణయమాడను. ఈసార్ష ఎలాగ ైనాసరే్, నా పయాతాంత్త్ సఫలీ

క్ృతణర్ాల్లనవుత్తాను" అని నిశచయంగా చ పపసాగషంది.

ఆ శివుడిా చేపటి్లేని ఈ చక్కదనమలే?' అని అంతలోన నిర్ాశక్ులోనయేయది. పర్షపర్ష విధాల

పలవర్షంచిపో్ తతనా ప్ారవతి అవసథను, ప నుంచి చూసూు న ఉనాారత దవేతలు.

ఇందుాడు, ప్ారవతికి ధ రయం చ పటప రమమని నారదుని పంపటంచాడు.

దేవతలందర్ష సంక్షేమారధం, ఇందుాడ ిఆలోచన అనుసరణయీం అని, అవశయమే హిమర్ాజు సనిాధికి

బ్యలేి ర్ాడు నారదుడు. ముందుగా హిమవంతణడిా క్లుసుక్ునాాడు. అతడిక ిధ రయం చ ప్ాపడు.

ఆ తరతవాత ప్ారవతి దగార కొచిచ "తలిీ! నీవు అంబ్వు. ఆదిపర్ాశకిు అపర్ావత్తార్ానివి. నీక్ు

చ పపదగషనంత వాడిని కానుగాని, కాలచకీ్ర్జత్తాయ చ ప్ాపల్లువసుు నాది. సదాశివుడు తపసాుధుయడు.

భక్ువరదుడు. ఆయనను బ్ాహయస ందరయంత్త్ ఆక్ట్ ి కోవాలనుకోవడం మన భమా. దానికాయన లొంగడు.

అంతః స ందరయంత్త్న ఆయన సులభ సాధుయడు. క్నుక్ నువావయోగమూర్షు నిమితుం తప్ో దీక్ష పూనడం

ఉతుమం" అంట్ట శివపంచాక్షర్జ మంతాం ఉపదేశించి, స లవు పుచుచక్ునాాడు నారదుడు. ఆ క్షణమే

ప్ారవతి తపసుమాధికి పూనుకొనాది.

98 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

––––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -33

ప్ారవతీదేవి తపో్ గీత

హంసతతల్లకా తలాపలప శయనించే ప్ారవతి క్ట్ిక్న లప పరతండి, ప్ాాతః సంధయలోన మేలాకంచి నితయ

శివదీక్షాపరతర్ాల ంది.

ఉషోు దక్సాానం, ష్డాసో పేత భ జనం మానివ సట, చనీాట్ ిసాానం క్ందమూల ఫలములను ఆహారంగా

తన నితయక్ృత్తాయలోి చేర్షచంది. కోమల శర్జర్ాన, పసటడి వర్ాు నికే మ రతగుప ట్ేి ఆభరణాలు ధర్షంచవలసటనది..

అట్ిిద ివిభూది రే్ఖలే అలంకార్ాలుగా చేసుక్ునాది.

అయనా - ఆమ క్ు సదాశివ దరశనం క్రతవ అయయంద.ి శివనిర్జక్ష క్ంట్ ెశివతపం ఉతుమమనిభావించి, ఆ

పాయతాం చేపట్ిింది. మండు వ సవిలో పంచాగషా మధాయన నిల్లచి, సూరయమండలంవ పు చూపు నిల్లపట

తపసుు నాచర్షంచడం చల్లవ ల వరిధారల నాచర్షంచడం; ఆమ ను చూసట - శతవృదుధ లు స తం

ఆశచరయప్ో యేర్జతిగా, కాల తీవాతలత్త్ చ ల్లమిచసేూు తప్ో నిషాఠ గర్షష్ణఠ ర్ాలు కావడం... ఆమ తపో్ గీతక్ు

నిదరశనాల నాయ.

ఇందాాద ిదవేతలు సదాశివుని ప్ాార్షధంచి, ప్ారవతిని పర్షణయ మాడ ిపపాంచానిా కాప్ాడమని

వ డుక్ునాారత. ప్ారవతియందు క్ుమారతడిని క్ని త్తారక్ుని పీడ త్తొలగషంచమని అభయర్షధంచారత. వార్షని

క్రతణించి, అట్ేి జరతగుతణందని అభయం ఇచిచ పంపేశాడు శివుడు.

సపురతి ల దావర్ా ప్ారవతి తప్ో గీత త్త ల్లసటనా, త్తానొక్పర్ష, ఆమ మనోనిశచయానిా పర్జక్షించ దల్లచాడు

శూల్ల.

99 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

నట్న బ్ాహమచార్జ - నగర్ాజపుతీ ాముఖాముఖ:

ఒక్నాట్ ిమధాయహా సమయాన, ప్ారవతి యధోచితమున నియమనిష్ఠ లత్త్ తపమాచర్షంచు చుండగా

అచచట్ిక ిఒక్ బ్ాహమచార్ష వచాచడు. సూరయత్తజేంత్త్ వ లుగుతణనా అతడు క్ృషాు జినము, జపమాల

ధర్షంచాడు. తిాపుండాాంకితమ ైన అతని లలాట్ానిా చూసట సాక్షాతణు శివయోగషగా భావించిన ప్ారవతి

నమసకర్షంచగా, అతడు 'అభీషి్ సటదిధ రసుు ' అని ధవీించాడు.

క్ుశల పాశాలడిగాడు. ప్ారవతి వంక్ పర్షశ్రలనగా చూసట, "అమామయా! ఏదో ఫలాపేక్షత్త్ భీష్ణ

తపమాచర్షసుు నాట్ ి నాావు. కాని , దేహం విష్యంలో అశదీధ చేసుు నాావు. అయనా, మేము

యోగులము! సీు లీత్త్ సంభాష్టంచడమేమిట్ని ఆశచరయప్ో తణనాావు క్దూ! సంబ్ంధం సాపుపదనీం

అంట్ారత...న ను ఆ పాకారం నీక్ు ఆపుు డిా క్నుక్ అడుగుతణనాాను. నీవు చూసేు మహో నాత

హిమవతపరవత ర్ాజు క్ుమార్ ువు. స ందరయం, ఐశవరయం, స ఖయం అనీా నీక్ు అరచతే అమర్షనవ !

ఆశచరయమే మర్ష!" అంట్ట, తన వాక్ సుధా రసం పేామమీర వర్షించాడా వట్ వు.

ప్ారవతీదేవి ఏమీ మాట్ాి డలేదు. మళి్ల తన వాగోధ రణి కొనసాగషంచాడా బ్హామచార్ష.

"సుందర్జ! పుట్ిింట్ నిన ా వరూ అవమానించలేదు క్ద! అయనా, ప్ాము పడగప న చతేిని

ఉంచేవా ుి ంట్ార్ా ఎక్కడ నా? అదీగాక్, నీవుపడుతణనా క్షి్ం చూసూు ంట్ే - తీరని కోర్షక్ ఏదో నినుా తీవ ా

అసంతృపటు కి గుర్ష చేసుు నాట్ేి ఉంది. అట్ిి కోర్షక్ ఏమిట్ె ఉంట్ ందబ్ాి? సవరా స ఖయమయ ఉండదు. సీు కిీ

పుట్ిి ంట్ిని మించిన సవరా స ఖయమేడగలదు? మగని కోసం కాబ్ో లును? అయనా, నీవు నార్జ

శిర్ోరత్తాానివి. రత్తాానిా వ తణక్ుకంట్ట ఎవర్ ైనా ర్ావాల్లగాని, రతా లంత్తాను ఎవరాని వ తణకొకని

వ ుు ంద?ి నీ నిట్టి రతపల వ డ ిచూసూు ంట్ ేనువువ చాలా శమీ చ ందనిట్ ి గా క్నిపటసుు నాావు. నినుా

ఇంతగా క్షి్ప ట్ిిన ఆ క్ఠషనుడు ఎవడు?"

100 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఇంత సుదీర్మ ైన సంభాష్ణక్ూ, ఒక్కట్ంట్ ేఒక్కపలుక్ు క్ూడ ప్ారవతి బ్దులీయక్ పో్ వడంత్త్, కొంచ ం

చ రవ చేసట ముందు కొచిచ "ఇదిగో! అమామయా! నువువ చూసేు క్నయవు. న నా బ్ాహమచార్షని! మన కిదిర్షకీ

సర్షజయడు క్ుదురతతణందన నా నమమక్ం! ఏమంట్ావు! ప్ో నీ! నీవు పేామించిన వానిక ై నా తపసుులో

సగభాగం నీక్ు ఇపుపడ ేఇచేచయమనాా ఇచేచసాు ను"...అని ఆశ చూపటంచాడు.

ఆ వాగ ైవఖర్ష నచచక్, ప్ారవతి చ ల్లక్త్త ు వ పు క్నుస గ చసేట చూసటంది. ఆమ వివరంగా ప్ారవతీదవేి

ఎవర్షకోసం తపసుు చేసుు నాదో చ పటపంది.

అంత్తా విని గట్ిిగా నవావడా బ్ాహమచార్ష. "భషే్ణ! చాలా గ పప వరతడి కోసమే తపసుు చేసుు నాద ేమీ

ర్ాజపుతిా" అని మళి్ల పక్ పక్ నవావడు.

"ఏమి! శివుడిక్ంట్ ెఉతుమ వరతడునాాడా?" అడిగషందా చ ల్లక్త్త ు .

"అదలా వుంచు! పాసుు తం మీ చ ల్ల ఎవరాయత్త ేవర్షంచ బ్ూనుకొనాదో అలాంట్ి వాడు ఈ పధాాలుగు

లోకాలోి నూ ఎక్కడా గాల్లంచి వ తికినా క్నబ్డడు.

ఒంట్ి నిండా బ్ూడది! మ డలో ఇంతింత క్ప్ాలాల మాల, వాట్ిని ప నవ సుక్ునా ప్ాములగోల,

క్ట్ిినదేమో జంతణచరమం. అటి్లు క్ట్ిిన జడలు...ఓహో హో ! ఎవర్ ైనా వింట్ే నవివప్ో త్తారత.

అంద చందాలోి గానీ - ఐశవరయ భాగాలలో గాని ప్ారవతీదేవి ఎక్కడ? శశశానవాసట సాంబ్ుడ క్కడ? ఐనా

ఆవిడ కోరతకోదల్లసేు , దేవలోక్ంలో దవేతలు ఎంతమంది లేరత? భూలోక్ంలో ర్ాజపుతణా ల ంతమంది లేరత?

ప్ో నీ!..అవనీా వదిలేయ్ ! మీ సఖకి న ను తగనా? కాసు చ పటపచూడు!

దీంత్త్ చ ల్లక త్త ు క్ూకడా కోపం వచిచంది. అయనా, బ్ాాహమణులప కోపం తగదని త్త ల్లసటన ఇంగషతజుఞ ర్ాలు

క్నుక్ - "అయాయ! త్తాప సో తుములక్ు తగని పలుక్ులను, మీ నోట్ ివ ంట్ వినాల్లు వసుు నాందుక్ు

విచారంగా ఉంది. త్తాము ఎవర్షా కోరతతణనాార్ో, కాసు ఆలోచించడం మంచిది" అనాది కాసు క్ట్ వుగాన .

101 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"ఓహో ! అదా సంగతి! అమామ! ప్ారవతీదేవి చ లీ! మీ సఖ పరవతర్ాజు క్ూతణరని న ను

మర్షచప్ో యాననుక్ునాావా? ఇలా ఎవర్ ైనా మాట్ాి డారంట్ే - ఉర్షతీయంచేసాు రత! అంత్తేక్దా!

తలపట్ ి క్ుంది చ ల్లక్త్త ు .

"అయోయ! అద ికాదయాయ విపాక్ుమార్ా! ఈమ ఏనాడో పరమ శివుని స తణు అయప్ో యంది.

ఇతరతలీమ ను ఆశించడం మహాప్ాపం!" అంద ి- ఇంకేం అనాలో త్త్చక్.

"బ్ాగుందమామ - ఈ వ నం! మనసుును పరమశివునికి అంకితం చేసటంది, సర్ే! ఆయనగా ర్జవిడ

మానసానిా అంగజక్ర్షంచాలా? వదాి ?"

"అతడు అంగషక్ర్షసాు డో - లేదో నీక ందుక్యాయ ఆ సంగతి?"

"ఓహో హో ! అంగజక్ర్షంచవేాడే అయత్తే - ఇంత జాగు చయేన ల? న ట్ికీమ తపమాచర్షంచుట్ మొదల్లడి

ఎనాా ుి గడచిింద?ి నిజంగా ఈమ ప పేామే ఉంట్,ే ఈ సుందర్ష ఈ ర్జతిన తపశచరయలో నల్లగషప్ో తతంట్ే,

చూసట ఓరతచకోగలడా? ఆ శివుడో ప్ాషాణ హృదయుడు లయకారక్ుడు. పేామ ఉంట్ ందని ఎలా

భావించగలం? రంగురంగుల వసాు ా లునాాయా? క్సూు ర్ష సుగంధికార్ష లేపనాలునాాయా? రత్తాా

భరణాలునాాయా? ముసల దుి తపప సర్ ైన వాహనమ ైనా లేద!ే అవనీా అలా ఉంచు! మీ సఖ శివుడిా

ప ళాి డిందనుకో! దగారగా నిలబ్డాపుపడు ముఖం మీద ప్ాము బ్ుసునా కోసమా ఈ తపసుంత్తా?" అని

ప ది ప ట్ిిన నవ వసూు , నోట్ి కొచిచనటి్లాి వాగాడతడు.

అంతవరక్ు శాంతచితణు ర్ాల ఉనా ప్ారవతి ఇంక్ సహించ లేక్పో్ యంది.

102 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"చ లీ! ఈ శివ దూష్ణను ఇక్ భర్షంచడం నావలి గాదు. ఈతడటి్ ి శివనింద చయేువాడని త్త ల్లయక్

గౌరవించాను. ఇట్ిి శివదేవష్టని తక్షణం ఇట్నుండి వ డల్లప్ మమని చ పుప!" అని ముఖం అట్

తిపుపకోబ్ో యంది.

ఆ తతురప్ాట్ లో ప్ారవతీ దవేి సనాని వలకలాంచలం అందంగా ఆమ చనుాల ప నుంచి జార్ష

వింతస గసు లీనసాగషంది. అది క్ూడా ఆమ గమనించక్ చరచర్ా నాలుగడుగులు నడచిి, ర్ోష్ం నిండిన

క్ ిత్త్ ఒక్కసార్ష వ నక్ుక తిరతగుతత ప ట్ సరతి క్ుంది.

ఆ తిరగడంలో ఆమ క్ ిక్ు చందాశరఖర రూపం సాక్షాతకర్షంచింది. అంతవరక్ు నట్న వ ష్ధార్షగా,

బ్ాహమచరయదీక్షా పరతడిగా క్నిపటంచిన ఆ వట్ వ ఈ శివుడని త్త ల్లసట ఆమ సటగుా లమొగా అయంది. ఆమ

చ ల్ల క్ూడా ఆశచరయపో్ య; ఆవలక్ు తపుపక్ునాది.

"దేవాధదిేవా! ఈ దనీుర్ాల్లప ఇంతకాలానికాకని తమక్ు దయ క్లగలేదనామాట్!" అని గబ్గబ్ా

దగారకొచిచ నిష్ణఠ రమాడంిది - పేామా సపదమ ైన ప్ారవతి అలుక్క్ు చిరావ వ శివుని సమాధానం!

"ఏదయత్తేన ం! న ట్ికి న ను ధనుయర్ాల్లన నాను. తలి్లదండుా ల చాట్ పటలిని క్దా! ఎంతగా మిముమలను

పేామించినా, లోకాచారర్జత్తాయ త్తాము, మా పటతృవరే్ణుయలను అర్షధంచి ననుా అనుగీహించేందుక్ు

త్త్డపడవలసటంద"ి అని కోర్షంది ప్ారవతి.

"సర్ే! న న ర్జతిన అర్షధంచాలో అద ీనువ వ చ పుప!" అనాాడు సాంబ్శివుడు. "తమక్ు త్త ల్లయని ర్జతణలా?

సమసు విష్యగీహణ ప్ార్జణులు త్తాము" అంట్టన శలవు పుచుచకొని ప్ారవతి గృహో నుమఖంగా

క్దిల్లంది. శివుడచట్నిుంచి అంతర్షహతణడయాయడు.

సపురతి లత్త్ మంతనాలు

103 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఒకానొక్ సుర ప్ నానీడన క్ూరతచండి, 'శివుడన న న ను యాచనక్ు జంకేవాడిని కాను. భిక్షాట్న నా

వృతిు కావచుచగాక్! ఇద ిక్లాయణఘటి్ము. క్నుక్ దీనికి తగషన వార్షని నియుక్ుు లను చయేక్ తపపదు'

అని యోచించినవాడ సపురతి లను తన మనసుులో తలుచక్ునాాడు.

వారంత్తా వ ంట్న శివసంక్లపమ ైనదని సంతసటంచి, విహాయస వీధుల వడివడిగా బ్యలేి ర్ష, అనతి

కాలములో ఫాలలోచనుని ముంగషట్ పాణతణల్లడుతత నిలబ్డాా రత.

ఆ విధంగా తన ఎదుట్ నిల్లచిన భరదావజ, అతి,ా గౌతమ, విశావమితా, జమదగషా, అరతంధతీ సహిత

వశిష్ణఠ లను గాంచి శంక్రతడు హసనుమఖుడ నాడు. వార్షకి ఉచిత మర్ాయదలు సల్లపట

"సపురతి లార్ా!తమవలి కాగల కారయమొక్ట్ి ఉండుట్చే మిముమలను ర్ావించితి" ననాాడు

చందాశరఖరతడు.

"మహాదేవా! తమ ఆజఞ శిరసావహించుట్క్ంట్ ేవ రే్ మాక్ు కారయమేమియులేదు. సవిసురంగా ఆనతీయ

వలసటంది" అని కోర్ారత అందరూ.

"పరవతర్ాజు పుతిా ప్ారవతి, గత జనమమునందు దాక్షాయణ ిఅని మీక్ు త్త ల్లసటనదే! న ను ప్ారవతిని

వివాహమాడ దలచితి! ప ండిి ప దిలుగా మీరత నా తరతపున వయవహర్షంచాల్ల!" అనాాడు శూల్ల.

"జగదానందక్రమ ైన ఇంతట్ి దివయకారయము, మా భుజ సకంధములప నుంచిన మహాదేవా! నీక్ు వ న

వ ల క్ృతజఞతలు. నీ క్ృపవలి మా పుణయము దవిగుణీక్ృతమ ైనది. ఈ కారయనిరవహణ దావర్ా మమేు

అందర్షక్ంట్ె మినాగా సతకర్షంచబ్డా వా ిమ నైాము"...అని పర్షపర్ష విధముల సంసుు తించి హిమవంతణని

క్డకేగష ప ండిిముహురుము నిశచయంచుకొను పాయతామున పడాా రత.

తనను సందర్షశంప వచిచన సపురతి లను, అసమాన గౌరవంత్త్ - అగణిత మర్ాయదత్త్ చూసటన

హిమవంతణడు త్తాన ముందు పసాాు వించాడు. అపుపడు అందరూ ముక్ుక్ంఠంత్త్ "పరవతర్ాజా! నీక్ు

104 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

శుభమగుగాక్! నీవు అసామానుయడివి! ప్ ర్ాణిక్ శరషీ్ణఠ లు నినుా విష్ణు వని సుు తిసాు రత. సపుప్ాత్తా

భువన గోళాలక్ు నీవు మూలాధార భూతణడవు! అట్ిి నీ పుతిాక్ సాక్షాతణు అంబ్. పరమేశవర్ష.

అఖలాండేశవర్ష. యోగజశ హృదయ మందారతడ న చందాశరఖరతడు నీ పుతికా్ను ప ండాి డగోర్ష, మముమ ప ళిి

ప దిలుగా పంపటంచాడు. నీవు క్నాయదాతవు. మమేు వివాహ సంధాతలం! ఇద ీజగతకలాయణ కారక్ం!"

అని వివర్షంచారత. సపురతి ల సందేశానిా శదీధగా వినాాక్, మేనకాహిమవంతణల ఆనందానికి

అవధలిేక్పో్ యంది.

అందరూ ప్ారవతీదేవిని ఆశ్రరవదించారత. నాట్ికి నాలుగవ ర్ోజున ఒక్ గ పప ముహూర్ాు నిా నిరుయంచి,

హిమవంతణని వీడోకలు తీసుకొని సపురతి లు వ ళిిప్ో యారత.

ఆ క్షణం నుంచ ేప ండిి ఏర్ాపటి్లో పడనిాడు హిమవంతణడు.

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -34

జగనమంగ క్రమ ైన క్లాయణ ఘడయిలు

సమసు లోకాలూ ఎదురత చూసుు నా వివాహవ ర్ాన వచిచంది.

గరామహాముని ఆచారయతవంలో వివాహవ డుక్ లారంభమయాయయ.

సుముహూరువ ..

మంగ సవర్ాలు, మంగ సవర్ాల మధయ క్నాయదానం జరతగుత్త్ంది. తంతణ పాకారం ఈశవరతడ ిపావర

చ పటపంచాల్లు ఉంద.ి

105 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

హిమవంతణడు ఈశవరతని పావర అడగాా , వినీ విననట్టి రతక్ునాాడు అతడు.

ఆ మౌనం బ్ ట్పడనీయక్ుండా, నారద మహర్షి అదేపనిగా వీణ మీట్సాగాడు. ఎవరత చ పటపనా నారదుడు

ఆపలేదు. చివరక్ు క్నాయదాత జయక్యంత్త్ వీణానాదం ఆపటన నారదుడు ఇలా అనాాడు.

"ఓ మంచుకొండల రే్డా! బ్ాహమ - విష్ణు వులక ేఅంతణపటి్ని రతదుాడ ిక్ుల గోత్తాా లత్త్ పవార చ పపడం

మనతరమా? ఎవరత పర బ్ాహమమో, ఎవరత నిరతా ణులో, ఎవరత నిర్ాకారతలో, ఎవరత పాక్ృతికి అతీతణలో,

ఎవరత సమసుమూ త్తాన అయనవార్ో ఆయన పరేూ - గోతామూ - పవార్ా కావాలా? మీ పుణయవశాన

అలుి డ న ఆ జగనమంగ మూర్షుని అడగాల్లున మాట్ా ఇది?" అని హిమవంతణనికి బ్ుదిధగరపట

"అయనపపట్ికీ చ పుు నాాను - విను! నాదం శివమయం. శివుడు నాదమయుడు. ఇక్ నాదానికి క్ులం

గోతాం ఏం వుంట్ాయ్ ? క్నుక్న నీ పాశాక్ు జవాబ్ుగా న ను వీణావాదన సూచయంగా చేశాను. అది నీక్ు

అరథం కాలేదు. ఇపుపడలిా వాచయంగా చ ప్ాపల్లువచిచంద"ి అనడంత్త్ అందర్షకీ శివతతవం కాసు

అవగతమ ైంది. పూర్షుగా అరధమయందని ఎవర్ ైనా అనుక్ుంట్ే, అది మళి్ల ప్ రప్ాట్ే అవుతణంది.

క్నాయదానం జర్షగషన వ ంట్న మిగత్తా తంతణలనీా మహావ డుక్గా జర్షపటంచాడు బ్ాహమ.

తదనంతరం భవానీ భరతా ల్లదిరూ భకిు భావంత్త్ బ్హాామసనా సనీుడ న పటత్తామహునికి పాణామాలు

ఆచర్షంచారత. వధూవరతలప అమృత్తాక్షతలు చలి్ల ఆశ్రసుులందజేశాడు ఆయన.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -35

మనమధుని పునర్జీవితణని చయేుట్

106 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

మనమధుని పునర్జీవితణని చయేుట్

సర్షగాా అద ేసమయమని భావించిన దవేతలందరూ, శివుని పర్షపర్ష విధముల క ైవారము చసేట, రతీదేవిని

అక్కడ పావ శప ట్ాి రత. అనోయనయ దాంపత్తాయనికి నిదరశనమ ైన రతీ మనమధులు పణాయోదీిపక్ులు క్ూడా

గనుక్, పర్షణయానంతర పాణయానికీ - పేామసామాు జయ మథనానికీ మదనుని అవసరం అతి

ముఖయమ నైద ిక్నుక్ - వారందరూ అద ేసర్ ైన అదనుగా భావించారత.

రతీదేవి, తన కొంగున క్ట్ిిన మనమధుని బ్ూడిదను, శివదేవుని చరణసనిాధిన ఉంచి "సదాశివా! ఇదేనా

నీ క్రతణ? ప్ారవతిని ప ండాి డాా నికి - దవేత్తా పేార్షతణడ క్దా...నా పతి నీక్ు పర్ోక్షంగా సహక్ర్షంచాడు. అది

తమ కోప్ావ శాలక్ు కారణభూతమ ై...ఇదిగో! నా పతిదవేుని ఇలా పటడిక డు బ్ుగషాగా మిగషల్లచంది! అమామ!

ప్ారవతీ! కొతు ప ళిిక్ూతణర్షవి! భరు లేనిద ేభారయక్ు ఎనిా సంపదలునాా వృధా అని త్త ల్లసట - తపమాచర్షంచి

మర్ష భరును ప్ ందని దానివి! నా బ్ాధ అరధం చేసుకోగలవు క్ద తలిీ!" అంట్ట ఇరతవుర్షనీ వినయ - భకిు

తతపరతలత్త్ వ డుక్ునాది.

పతిదవేుని పటి్ రతీదేవికి ఉనా అనురగానికి, ఆ నూతన దంపతణలు ( సనాతన దంపతణల న ఆది

దేవుడూ - అంబ్ ) అచ చరత వొందారత. ఆమ జీవితంపటి్ జాల్లపడి అయనా సర్ే, మనమధుని

బ్ాతికించాల్లుందిగా బ్ాహమది దవేతలు స తం అభయర్షధంచారత.

క్రతణాంతరంగుడ న కాలక్ంఠతడు, మదన క్ుమారతడ ిభసామనిా తన అమృతమయ వీక్షణాలత్త్ ఒక్కసార్ష

అవలోకించాడు. అంత్త!ే సమసు చిహా, లాంచన, రూప, యవవన సంపతుహితంగా పునర్ావిర్ాావం

చ ందాడు మనమధుడు. రతీదేవి పతి సమేతంగా శివదంపతణలక్ు నమసకర్షంచింది. ప ళిళక్ కే కొతు క్ లు

వచిచ చేర్షనటి్యంది క్ందర్ాపగమనం.

క ైలాసవాసటగా గౌర్జశుడు

107 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

తన ఎడమచేతి చిట్ిక ను వ ాలు పట్ ి కొని నునులేతసటగుా త్త్, కొతు ప ుి క్ూతణర్ ైన కొండర్ాచూల్లని వ ంట్

బ్ ట్ ి కొని తన నిజనివాసమ ైన క లైాసపుర్షని చరేతక్ునాాడు క్ృతిువాసుడు.

అనంతరం అంగజు కేళికి సమాయతుమ ైనార్ా నూతన వధూవరతలు.

"పుణాయతిపుణయ విభవనుమనిశరషీ్ణఠ లార్ా! సమసు ప్ాపహరణమూ అయన ప్ారవతీఖండమందు ఈ క్లాయణ

ఘటి్ము మీక్ు గల ఆసకిు చేత వినిపటంచితిని. మనమందరమూ ఈ క్లాయణ మననం దావర్ా

ధనుయలమ ైతిమి" అని ఆనాట్ికి పుర్ాణ శవీణం ముగషంచాడు ర్ోమహరిణుడు.

ప్ారవతీ ఖండము సంపూరుము

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -36

శీ్ర శివమహా పుర్ాణము ( క్ుమార ఖండము ప్ాారంభం)

సాాన సంధాయదులు, గాయతీ ాసహిత శివ పూజా జప తప్ాదులు సాక్లయంగా నిరవర్షుంచుకొని న మిశారణయ

మునిశరషీ్ణఠ లందరూ నాలుగవ నాట్ి పాభాతవ యధావిధిగా సూత ప్ ర్ాణిక్ుని పర్షవ ష్టఠ ంచారత.

ప్ారవతీ క్లాయణ ఘటి్ము జర్షగషన తదుపర్ష క్థాంశం విన క్ుతతహలం పడుతతనా మునివరే్ణుయలను

దయా ధృక్ుకలత్త్ చూసటన ర్ోమహర్ణణ మహర్షి, వారందర్ష కోర్షక్ మేరక్ు శీ్ర శివపుర్ాణంలోని

నాలుగవద న 'క్ుమార ఖండము'ను ప్ాారంభించాడు.

"... ఆ పాకారంగా క ైలాసంలో కాపురం ఉంట్టనా ప్ారవతీపరమేశవరతలు! కామసుఖాలలో లీనమ ై,

తమద న శృంగారలోక్ం లోనికి వ ళిిప్ో యారత.

108 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

లోక్ర్జతి ననుసర్షంచి, ప్ారవతీదేవి గరాందాలేచ సటథతి క్లగాలంట్ ే- సురతకేళి అవసరం గనుక్

వార్షరతవురూ శృంగారకేళికి సమాయతుమ ైనారత. కాని, లేక్ుంట్ే శివుని అంశన - ఏ అవయవం నుంచి

అయనా...చివర్షకి జట్ాజూట్ చాలనం వలిన నా సంత్తానం క్లగడం అతి మామూలు విష్యం.

అదీగాక్ - త్తారకాసురతడు కోర్షన పాకారం, తనను సంహర్షంచు అతడు శివవీరయ సంజాతణడ ఉండాల్ల!

దేవతలోి , మామూలు మానవులవల అధో రే్త సఖలనం ఉండదు. ఊరధోరే్తసుకలు అధో రే్తసుకలవడానికి

ఎంత్త్కాలం గడప్ాల్ల!

అయత్త,ే ఎంతకాలం సురత కీీడ సాగుతణనాపపట్ికీ - అట్ వంట్ ిదాఖలాలు ఏవీ క్నబ్డడం లేదు.

ప్ారవతీదేవి గరాధారణ జరగడం లేదు.

ఈలోపున త్తారకాసురతడి పడీ త్తార్ాసాథ యని ఇంకా మించిప్ో త్త్ంది. లోకాల హాహాకారం గగన తలానిా

త్తాకి పతాిధవనిసోు ంది. లోకాల మనుగడక్ు ముఖయ ఆధారమ నై ప్ాాణవాయువు స తం సు ంభించి ప్ో గల

దుర్హశ దాపుర్షంచింది.

అంతలో విష్ణు మూర్షు చ ంత చేర్ారత మళి్ల సుదరశనుడిత్త్ సహా ఎవర్షకీ దకి్ుకత్త్చలేదు.

"మనం చేయగల్లగషనదంత్తా చేశాం! ఇక్ప చయేగల్లగషంది, ఆ పరమశివుడ ిదయప ఆధారపడి మాతామే

ఉనాది. ఆయనన శరణు వ డడం ఉతుమం" అంట్ట సురసమితిని యావతతు వ ంట్బ్ ట్ ి కొని

సుదరశనుడు క ైలాసదరశనానికి బ్యలేి ర్ాడు.

అంతఃపురంలో...లోపల క్కడో ప్ారవతీదవేి యందు అతయంత అనురక్ుు డ సరస కీీడలో మునిగష ఉనాాడు

పరమేశవరతడు.

ముఖదావరం దగారే్ అందరూ మోక్ర్షలి్ల ప దిప ట్ ి న "నమః ప్ారవతీ పతయే! నమః శంక్ర మహాదేవాయ

నమః ఆశీితవరదాయ! నమోనమః" అంట్ట ఎలుగ తిు మొరలారంభించారత దవేగణాలు.

109 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

దేవతల మొర ఆయనక్ు శయాయసుఖ భంగముకాగా, బ్ ట్ికొచాచడు శివుడు. దవేతలంత్తా ఆయన ఎదుట్

సాషాి ంగపడాా రత.

సర్షగాా తనక్ు రే్తఃపతనం జరతగుతతనా సమయంలో, బ్ ట్క్ు వచేచసటనందున, అంత్తా సక్ీమంగా జర్షగే

అవకాశం లేక్ప్ో యందనీ; ఇక్ దవేతలకోర్షక్లు సతవరమే తీర్ాలంట్,ే తన రే్త్తానిా వారే్ సీవక్ర్షంచాల్లు

వుంట్ ందనీ త్త ల్లప్ాడు పరమేశవరతడు.

దేవతలందర్ష త్తొందర్షంపువలి, ప్ావురం రూపంలో అగషాదవేుడు శివరే్త్తానిా సీవక్ర్షంచేశాడు తపప, అది

ప్ారవతీదేవి ఆగీహకారణ మవుతణందనీ - శాపంగా పర్షణమిసుు ందనీ అగషా త్త లుసుకోలేక్పో్ యాడు.

ప్ారవతి జర్షగషన దాంత్తా చూశాక్, దేవతలందరూ సావరధ పాయోజనం కోసమే శివార్ాధన చేశారనీ;

అందువలి నాశనమ ైనద ితన సుఖమేననీ అరధమ ైంది. వార్షవలిన త్తాను సంత్తానవతి అయయే అవకాశానిా

కొదిిలో కోలోపయందని బ్ాధపడిే్ ప్ో యన ప్ారవతీదేవి, తన ఉసురత కొట్ిిన ప్ాప్ానికి దవేతలందర్షకీ క్ూడా

వార్ష వార్ష భారయల యందు సంత్తానం క్లుగక్ూడదని శాపం ఇచిచంdది.ఇచాచ పూరవక్ంగా అగషా

శివరే్త్తానిా పుచుచక్ునాందున, అతడిా సరవభక్షక్ుడిగా నితయం క్షాి లప్ాలయేయలా శపటంచింద.ి

అగషాదవేుడా శివవీరయ త్తాప్ానిా తట్ ి కోలేక్ వాయువు సహాయం కోర్ష, హిమవంతణడి దావర్ా గంగానదిలో

విలీనమ పై్ో యేలా ఆ ఉగాీ గషా వీర్ాయనిా విసర్షీంచాడు. కాని ఆ వ డిధాట్ికి తట్ ి కోలేక్, గంగమమ తన

క రట్ాలత్త్ దానిని విచిచనాం చేసూు ర్ లుి ప్ దలోి కి చేర్షచంది. అలా మారాశిర శుదధ ష్ష్టఠ నాడు -

క్ుమారసావమి ఆవిర్ాావానికి సహక్ర్షంచింది గంగమమ తలి్ల.

(శివవీర్ాయగషా సపురతి లలో ఒక్క అరతంధతీ సహతి వశిష్ణఠ నికి తపప ఇతర ఋష్ణల భారయలను క్ూడా

క్షాి లప్ాలు చసేటందని పుర్ాణగాథ)

110 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

––––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -37

బ్ాణ - పలాంబ్ాసురతల వధ

త్తారకాసుర సంహారం జర్షగషన వ నం, కౌీ ంచుడు అన పరవత ర్ాజుక్ు త్త ల్లసటంది. అతడు చాలా కాలంగా

బ్ాణాసురతనిచతే పీడింపబ్డుతత నానాకిేశాలూ అనుభవిసుు నాాడు.

దుషి్ సంహరణారధం అవతర్షంచిన క్ుమారసావమి తపప, తనను అనుయల వరూ రక్షించలేరని

నిశచయంచుకొని ఆయనన శరణు వ డాడు కౌీ ంచుడు. క్రతణించాడు శరజనుమడు.

శివసమరణంత్త్ శకిుని అభిమంతిాంచి, బ్ాణాసురతని ప కి పంప్ాడు. ఆ శకిు ర్షవువన వ ళిి ఆ ర్ాక్షసుని దగధం

చేసట, తిర్షగష క్ుమార సావమి క్రక్మలాలను అలంక్ర్షంచింది.

ఇంతలోన - ఇంకొక్ ర్ాక్షసుని నిర్షీంచవలసటందగిా కోరతతత, అది శరష్ణడకిి కొడుక ైన క్ుముదుడు

శరణువ డాడు.

త్తారక్ుడికి ముఖయ అనుచరతడ న పాలంబ్ుడన వాడు, త్తారకాసుర సంహార వ ప్ాాణభీతిత్త్ ప్ార్షప్ో య

ప్ాత్తా ం చేరతక్ుని, అక్కడి నాగవాసుల్లా హింసటంచసాగాడు.

సకందుడా పాలంబ్ుడు దాగషన పాదేశానిా దివయదృష్టిత్త్ వీక్షించి, పాలంబ్ుడిని లక్షయంగా త్తానునా చోట్

నుంచే శకిుని పయాోగషంచాడు. అమిత వ గంత్త్ వ ళిిన శకిు ప్ాత్తా ం చేర్ష, పాలంబ్ుని పర్షమార్షచంద.ి

తిర్షగ చిచ సావమిని చేర్షంది. క్ుముదుడు క్ుమారసావమిని వ నో ి సుు తించాడు. ధరమ సంసాథ పనారధం

దుషి్రక్షణచసేట, వర్ాల్లచాచడు.

గణేశావిర్ాావానికి ముందు..

111 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఒక్నాడు ఇందుాడు పుష్పభదాానదికి వ ళిి సాానాది విధులు నిరవర్షుంచుకొని, వనవిహారం చసేూు ండగా

అపుర సీు ీశిర్ోరతామనదగా రంభ వచిచందక్కడకిి. ఆమ ను చూసట మోహపరవశుడ న ఇందుా డు తన

కోర్షక్ను ఆమ ను త్త ల్లయజేశాడు. ఆమ క్ూడా ఇందుాని చూసట ఆక్ర్షిత అయయంది. ఆ నిరీనాట్విలో

వార్షదిరూ ఇతర పాపంచాలను మరచి సురతభ గ కీీడలోి మునిగషప్ో యారత.

ఇదిరూ జలకీీడలోి అలశారత. ఇందుాడు మాతాం ఇంచుక్ సదే దీరతదామని వొడుా కొచిచ నిలబ్డ ిఉనాాడు.

రంభ మతాం నద ీజలాలలోన ఈత కొడుతతనాది.

సర్షగాా అదసేమయంలో మహాకోపట అయన దూర్ావస మునీందుాలా దార్షన ప్ో తతండగా ఇందుాడాయనక్ు

నమసకర్షంచాడు. ఆయన వది శీ్రక్ృష్ణు ని పూజించిన నిర్ామలయంగా ఒక్ మందారమాల ఉండడంత్త్, తన

పటి్ గౌరవం పదార్షశంచినందున అద ేసురపతికి కానుక్గా ఇచేచశాడు. వ లు వ లు "ఇందాా! ఇది సాక్షాతణు

విష్ణు మూర్షుకి సమర్షపంచినద.ి దీనిా నువువ అలక్షయం చేసేు నినొాదల్ల సంపద వ ళిిపో్ గలదు సుమా"అని

హెచచర్షంచి మర్జ వ ళాి డు.

ఇంతలో రంభ మోహావ శాన, అరధనగామ ై ఇందుాని మతణు గా జలకాలాట్లక్ు మరల రమమని పటలువగా -

కామపేార్షతణడ న ఇందుాడు మహా నిరిక్షయముగా ఆ మాల నావల ప్ారవ చి రంభత్త్ జలకీీడలక్ు నదిలోకి

దిగాడు.

ఇంతలో ఇందుాని ఏనుగు ఐర్ావతం, ఆ సమీపంలోన సంచర్షసూు వచిచ, ఆ మాలను త్తొండం చతే ధర్షంచి,

జంట్ను వ తణక్ుకంట్ట అరణాయలలోకి వ ళిిప్ో యంది.

ఎపుపడ త్త ేఇందుాడు, శీ్ర క్ృష్ణు నికి సమర్షపంచిన నిర్ామలాయనిా నిరిక్షయం చశేాడో - అపుపడే లక్షిమ

త్తొలగషప్ో యంది. ఇందుాని వీడ ిరంభ క్ూడా వ లి్లప్ో యంది.

112 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

అరణాయలలో తిరతగాడుతతనా ఐర్ావత్తానికి ఒక్ క్రణి (అడవిలోని ఆడు ఏనుగు) జంట్గా లభించింది.

ఐర్ావతం వది ఉనా మందారమాల ఆ ఏనుగు పర్షగీహించిన అనంతరం సుఖభ గాలోి త్తేల్లయాడని ఆ

ఆడఏనుగు, వరపాభావాన క్నాదా అనాట్ ి నా ఓ మంచి త్తజేయవంతమ ైన ఏనుగుపటలిను క్నాది.

మందారమాల పాభావం అంతట్దిి. శీ్ర విష్ణు దవేునికి సమర్షపంచిన పసాాదానిా గాని, నిర్ామలాయనిా గాని

అలక్షయం చయేర్ాదని అంట్ారందుకే.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -38

గణపతి ఆవిర్ాావం

ప్ారవతీదేవి సాానం చేసూు ండగా, ఒక్ట్ి ర్ ండుసారతి శివుడు హఠాతణు గా పావ శించడం అందువలి ప్ారవతి

సటగషా లిడం జరగడంత్త్, ఒక్ ఉప్ాయ మాలోచించిన ప్ారవతి, త్తాను ప ట్ ి క్ునా నలుగునంతట్ినీ నల్లచి, ఆ

పటండిత్త్ ఒక్ పురతషాక్ృతి నిర్షమంచి ప్ాాణం పో్ సట, ఆ బ్ాలక్ుడిని దావరం దగార క్ూర్ోచబ్ ట్ిి , కాపలా

ఉండమనీ - ఎంతట్ ివారన నా లోపలక్ు ర్ానివవదినీ హెచచర్షంచి సాానానికి వ ళిింది.

బ్ాలక్ుడు భకిుగాను - వినయ విధయేతలత్త్నూ దావర రక్షణ చసేూు ండగా, శూలం తిపుపక్ుంట్ట లోనికి

పావ శించబ్ో యాడు శూల్ల.

బ్ాలుడు నిల్లపేశాడు అయయవార్షా " అమమ ఆజఞలేదు గనుక్, గాల్లని క్ూడా లోపలక్ు పంపేది లేదు" అని

అడుా క్ునాాడు. బ్ాలుడు ముదుి ల మూట్ గడుతతనాట్ ి నాా, తనన ధిక్కర్షంచేంత సాథ యక దగిాడా? అని

కోపం వచిచంద ిసాథ ణుడకిి. కోపం తమాయంచుకొని, బ్ాలుడి మీద బ్ాహామసు ంీ దేనిక్ని యోచించి ఎగాదిగా

చూసట "నువ వవర్ో కొతువాడిలాఉనాావ ! సరే్! నీక్ు త్త ల్లదు క్నుక్ చ పుు నాాను. న ను మీ అమమగార్ష

పతిదవేుడిా" అనాాడు మందహాసం చసేట.

113 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"ఇద ిబ్ాగుందయాయ! ఆవిడ భరునని చ పపేసేు చాలు! సర్షపో్ తణంది - అనుమతిసాు ననుక్ునాావా?

అదేంక్ుదరదు. అయనా నాక్ు యజమానుర్ాల్ల గుర్షంచే త్త లుు తపప యజమాని గుర్షంచి త్త లీదు"

అనాాడు మొండిగా.

'వ ల డంత లేడు! విరూప్ాక్షుడిన ఎదిర్షసుు నాాడే ' అని శివానుచర గణాలక్ు మహాకోపం వచిచంద.ి

ఈలోగాన శివుని శూలం ఆ బ్ాలుని శిరసుును ఎగురమీట్ింది. క్నుచూపుమేరలో మాతామేకాదు!

కానర్ాని చోట్ ఎక్కడో పడిప్ో యంది. కొడుక్ు వంట్ి ఆ బ్ాలుడి విగత జీవదేహం చూచి, కొండర్ాచూల్లకి

కోప్ావ శ దుఃఖాదులు ఒక్ుకమమడిగా క్ల్లగాయ. ఆమ అల్లగష కోపగృహం చేర్షంది.

పర్షపర్ష విధాల వ డుకొని శాంతింపజేసటన మీదట్, ప్ారవతమమ కిచిచన మాట్ పాకారం, ఫాలాక్షుడు ఆ

బ్ాలుని పునర్జీవితణడిా చ యయడానికి నిరుయంచుకొని పామథాది గణాలను పురమాయంచి త్తాను ఎగుర

మీట్ిన శిరసుు ఎక్కడ పడిందో వ తికి త్త మమనాాడు. ఎవర్ ంత వ తికినా శిరసుు లభయం కాలేదు.

ఉప్ాయాంతరం అన వష్టంచి, ఉతురదిశా ముఖం ప ట్ిి ఏ జీవి నిదిసాుు నాా, ఆ జీవితలను

తీసుక్ురమమమామడు.

మళి్ల వ ళిిన గణాలు బ్ాగా శోధించాక్, ఒకే ఒక్క ఏనుగు పటలి ఆర్జతిన నిదిసాుు నా వ నం క్నుగ నాారత.

తీర్ాచూసేు అద ిశీ్ర క్ృషాు ంకిత మ ైన మాలాధారణ వలి జనిమంచిన వరపాభావిత గజకిశోరం. క్నుక్న దానికి

సాక్షాతణు శివునిచేత పట్ాి భిష్టక్ుమయేయ యోగం పట్ిింది.

శివాజఞ పాక్రం, ఆ ఏనుగు పటలి తలన త్త చేచశారత పామథులు. దానిని అ బ్ాలక్ుని మొండేనికి దగారగా

చేరచగా శివుడు ప్ాాణపతాిష్ఠ చయేడంత్త్ నిదానుండి మేలాకంచినట్ ి గా లేచి ఆ బ్ాలక్ుడు గజముఖుడ

ముందుగా జననీ జనక్ులక్ు నమసకర్షంచాడు. ఆ వ నుక్ అక్కడక్ు చరే్షన - దేవతలక్ు తలవంట్ి

114 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

వాడ న బ్ాహమక్ు నమసకర్షంచాడు. చిర్ాయురసుు అని దీవ నలంద ిప్ారవతీమాత సంతసానికి

కారక్ుడయాయడు.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -39

గణాధయక్ష పదవి

ఆ పాకారం గజవదనుని జననవ . దవేతలంత్తా గ పప ఉత్తాుహం నిరవహించి సమసు గణదవేతలక్ు

అధయక్షుడిగా గజాననుని ఎనిాక్చేశారత. దవేతలందర్షలోనూ అగీపూజలందుకోమని ప్ారవతీదేవి వరం

పాసాదించింది.

"నినుా ముందుగా పూజించినవార్షకి సమసు విఘాాలూ త్తొల్లగష సరవసటదుధ లూ క్లుగుగాక్!" అని వరం

ఇచాచడు ఈశవరతడు.

ఈ విధంగా శివుని తనయుల న ఈ గజముఖ, ష్ణుమఖుల్లదిరూ మహాశూరతల ఒక్రత

దేవసనేాధయక్షులుగా, మర్ క్రత మహా గణాధయక్షులుగా విర్ాజిలుి తణనాారత.

విశవరూప పజాాపతి తన క్ూతణ ళయన సటదిధ బ్ుదిధలను ఇచిచ గణపతిత్త్ వివాహం జర్షపటంచాడు.

గణపతికి సటదిధ యందు క్షేయుడు, బ్ుదిధయందు లాభుడు అన పుతణాలు క్ూడా క్ల్లగారత.

అయత్త,ే విఘార్ాజు వివాహవ , క్ుమారసావమి లోకాంతర వాసంలో ఉనాాడు. పుణయక్షేత ాసందరశనలో

త్తాను ఉండగా సో దరతని వివాహం జర్షపటంచేశారన అలుక్త్త్, క్ుమారసావమి వారత క లైాసానిా విడిచి

కౌీ ంచపరవతం చేరతకొని అక్కడే నివాసం ఉండసాగాడు.

శకిుధరతడు లేనిలోట్ క లైాసంలో బ్ాగా క్నిపటంచసాగషంది. ప్ారవతీదేవికి క్ుమారతని వియోగమనాది

భర్షంపర్ానిదిగా మార్షంది.

115 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -40

శీ్రశ ైలానికి శీ్రకారం

భరును వ డుక్ునాద ిప్ారవతీదేవి. సతీపతణల్లదిరూ కౌీ ంచపరవతం చేరతక్ునాారత. త్తాను భామర్ాంబ్గా

మారగా, శివుడు మలి్లకారతీ నుడన జయయతిర్షింగరూపుడ వ ల్లశాడక్కడ. అద ేన ట్ ిశీ్రశ ైలం.

అద ినచచలేదు తనయుడికి. అట్నుండ ిక్ూడా ఎట్ో వ డల్లపో్ వసటదధమయాయడు. దేవతలందరూ ఆయన

కాళాళ వ ళాళ పడగా, అపపట్ికే మూడు యోజనాలు వ ళిిన కార్షుకేయుడు అక్కడ ేఆగషపో్ య సటథరపడాా డు.

పుతణా నిప గల పేామకొదీి తలి్లదండుాలే పక్షానికొక్ పర్ష అక్కడిక ళిి కొడుక్ును చూసట వసుు ంట్ారత.

అలాగని - క్ుమారసావమికి తలి్లదండుా ల పటి్ భకిు పపాతణు లు లేవని ఎవరత భావించినా ప్ రప్ాట్ే

అవుతణంది. అందుక్ు నిదరశనమ నై ఈ ఘటి్ం అవధర్షంచండి.

అగీగణయత :

ఒక్సార్ష అగీపూజయత విష్యమ ,ై అనాదముమల మధయ మాట్ పట్ిింపు వచిచంది. సరవ స నాయధయక్షుడ న

త్తాన అగీపూజక్ు అరతహ డి నంట్ాడు ష్ణుమఖుడు. గణాధయక్షుడ నందున త్తొల్లపూజలందుకొన వ లుపు త్తాన

నంట్ాడు గజపతి.

"మంద గమనుడివి! అంత చురతక్ుదనం లేని వాడివి" అంట్ట ఎగత్తాళి చేసూు నా సో దరతనిప

తలి్లదండుాలక్ు ఫటర్ాయదుచేసటన గణపతి, 'అంత ముచచట్గా ఉంట్ే ఈ పదవి ఏదో సో దరతనికే క్టి్బ్ టి్ండ!ి

నాకేం అవసరం లేదు" అంట్ట అల్లగాడు.

116 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

తమ పుతణా లసంగతి తలి్లదండుాలక్ు త్త ల్లయదా? ఈ చిల్లపట తగాదాను సామరసయంగాన పర్షష్కర్షంచడానికి

ప్ారవతీపతి ఒక్ పర్జక్ష ప ట్ాి డు. తదావర్ా విఘనా శుని పాతిభ, తన పుతరాతామ ైన క్ుమార సావమికీ అరధం

అవుతణందని ఆశించాడు క్ూడా!

ఇదిర్షనీ చేరబల్లచి "నాయనలార్ా! మీలో అధిక్ శకిు యుక్ుు ల వర్షవొ చినా పర్జక్ష దావర్ా మీరే్

గుర్షుంచవచుచ!" అనాాడు శివుడు.

సదధమేననాారత సో దరదవయం.

"మరే్మీలేదు! మీలో ఎవరత ముందుగా ఈ భూపాదక్షిణంచేసట ర్ాగలుగుత్తార్ో, వారే్ అనిా విధాలా

గణాధయక్ష పదవికి తగషనవారత! ఒక్వ ఈ పర్జక్షలో గణపతి న గషాత్తే సరే్! లేక్ుంట్ే పదవి రదుి క్ు సటదధం"

అని క్ూడా తండిా పలక్డంత్త్, ఆ సవాలు సీవక్ర్షంచాడు సకందుడు.

క్షణం క్ూడా ఆలసయం చయేక్ుండా, తన న మల్ల వాహనానిా అధిర్ోహించి, భూ పాదక్షణిానికి బ్యలేి ర్ాడు

శిఖవాహనుడు.

గణపతి మాతాం క ైలాసంలోన ఉండి, త్తాను తన శర్జరసటథతి గతణలు త్త ల్లసటనవా డవడంచేత ఒక్ ఉప్ాయం

ఆలోచించాడు.

తలి్లదండుా ల్లదిర్జా ఒకే వ దిక్మీదక్ు చేర్షచ, వార్షని ఆ పీఠం ప ఆశ్రనులను చసేట, షో డశోపచార సహితంగా

అర్షచంచి, చేతణలు జయడించి

" పటత్త్ా శచ పూజనం క్ృత్తావ

పా కాంతించ క్ర్ోతియః ||

తసయ వ పృధవిీ జనయం"

117 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఫలం భవతి నిశిచతమ్ ||"

( తలి్ల దండుా లను అర్షచంచి, వార్షకి పాదక్షణిం ఆచర్షంచినటి్యత్త ేభూపదాక్షిణం గావించినంత పుణయం! ఇది

నిశచయం అని వ దశాసాు ా లు నొకిక వకాకణిసుు నాాయ) అని ప్ాార్షధంచి, వార్ష చుట్టి సపుపదాక్షిణలు చేశాడు

గణనాధుడు.

ఆ పాకారం ఏడుసారతి భూపాదక్షణించసేట వచిచనటి్యంద ిగణపతి - దీని పాభావం వలి.

క్ుమారసావమి ఏ పుణయతీర్ాధ న సాానం చయేడానికి వ ళిినా, అపపట్ికే అక్కడ సావమిని సేవించి తిర్షగష

వ ళిిప్ో తతనా గణపతి క్నిపటంచసాగాడు. అదంత్తా సో దరతని బ్ుదిధ క్ుశలత పభాావం అని తర్ావత

బ్ో ధపడింది సకందుడికి.

క్ుమారఖండము సంపూరుము

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -41

తిాపుర్ాసుర సంహారగాథ (యుదధ ఖండము ప్ాారంభం)

శౌనకాది మహరతి లంత్తా శదీధగా శివపుర్ాణాంతరాత ఘట్ాి లను ఆలకిసుు నాారత. క్ుమార ఖండము

ముగషంచి, ఇంకా చాలా ప్ ా దుి ఉండుట్ చేత, తదుపర్ష ఖండమ నై యుదధఖండమును ఆరంభించాడు

సూతమహర్షి - మునిగణాల కోర్షక్ మేరక్ు.

తిాపుర్ాసుర సంహారగాథ

118 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

గతంలో క్ుమారసావమి చేతిలో హతణడ న త్తారకాసురతనికి ముగుా రత క్ుమారతలు. త్తారకాక్షుయడు,

విదుయనామల్ల, క్మలాక్షుడు అన ఈ ముగుా రూ మహావీరతలు, బ్లవంతణలు. తండిామరణంత్త్ వారత

తలిడిలి్ల పో్ యనపపట్ికీ, దేవతలమీద పగతీరతచకోవడానికి క్మలాసనుడనిి గుర్షంచి తపసుుచసేట,

ఆయనను మ పటపంచారత. పతాయక్ష మయాయడు బ్హామ. వర్ాలు కోరతకోమనాాడు.

అసురతలు ముగుా రూ ముక్ు క్ంఠంత్త్ ఒక ేమాదిర్ష వర్ాలు కోర్ారత. వాట్ి పాకారం, అంతవరక్ు ఎవర్షకీ

లేని విధంగా మూడు నగర్ాలు నిర్షమంచి ఇవవమనడమ ేగాక్, ఆ నగర్ాలు ఎక్కడికి పడతి్తే అక్కడికి

సంచర్షంచ గలగాలనీ, ఆ మూడూ ఒకే ప్ాాంతంలోకి సంచార్ానికి వచిచనపుపడు, మిటి్మధాయహా వ ,

సరవ దేవత్తా సారవభౌముడు, అనితర సాధయమ ైన రథంత్త్ వచిచ, అపూరవమ ైన బ్ాణంత్త్ మాతామ ే

వధిసేున , త్తాము మరణం ప్ ందలేా వరం అనుగీహించమనాారత.

తపపనిసర్ ైతథాసుు అనాాడు విధాత. తక్షణం వారత కోర్షన మూడు నగర్ాలు, సంచారసహితంగా

అమర్ాయ.

దేవతలను బ్ాధించడంలో ఎంత న చయం పాదర్షశంచినపపట్ికీ - శౌీతక్రమలను, సాారువిధులను పదధతిగా

ప్ాట్ించడం వలి, ఈశవరతడిత్త్ తమ బ్ాధలు చ పుపక్ునా దేవతలక్ు ఊరడించడం తపప శివుడంతట్ి

వాడే ఏమీ చయేలేక్ప్ో యాడు.

తిాపుర్ాసురతల వలి మాబ్ాధలు పో్ గ టి్డానికి ఏద నా ఉప్ాయం చ పపవలసటందని దేవతలు కోర్షన మీదట్,

వార్షని వ ళిి ఆ ర్ాక్షసులు ధరమం తపటప పావర్షుంచలేా చేసటరమమనాాడు. ర్ాక్షసులను ధరమభాష్ణి లుగా చేసే

ఉప్ాయం శీ్రహర్షత్త్ క్ల్లసట ఆలోచించడానికి దేవతలంత్తా వ క్ుంఠానికి పయనమ నైారత.

119 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -42

విష్ణు మాయలో అసురతయాం

శివుడ ిఆనతిని అరథం చసేుక్ునాాడు శీ్రహర్ష. వ ంట్న పర్షపూరు హర్ష అంశకాక్ుండా, కొంతభాగం మాతామే

తన అంశ ఉండేలా, ఒక్ ముండిత శిరసుకడిని సృష్టించాడు విష్ణు వు.

అతడిని అర్షహంతణడని పటల్లచి, "క్ుమార్ా! అర్షహంత్తా! నీవు పుడుతతన ధరమం - ధరమం అంట్ట

సణగడం నాక్ు ముచచట్ేసోు ంది. నా నుండ ిఉదావించినందున, పాజలు నినుా క్ూడా పూజిసాు రత. కాని

నీవలి ధరమభాషి్ంగా కొంత కారయం జరగవల్లువుంది. శౌీత, సాారు ధరమ విరతదధంగా, అపశబి్యుతంగా,

వర్ాు శమీ ధర్ామలక్ు వయతిరే్క్ంగా, దవందావరధ సుురణత్త్ ఓ మతశాసు ంీ నువువ సృష్టి ంచు! దాంత్త్

అసురతల్లా దగాచేసట, నీ మత్తానుయాయులుగామారతచ! నినుా ఆర్ాధించడానికీ - పట్ాట్ోపం

పాదర్షశంచడానికీ ఓ నలుగురత శిష్ణయల్లా నువువ సృష్టించుకో! పసాుు తం తిపాుర్ాలక్ు మాతామ ేపనికొచేచ

ఈ 'ధరమం' క్ల్లయుగంలో మాతాం, అసురధరమం బ్ాగా పాబ్ల్లనపుడు అక్కర కొసుు ంది. క్నుక్ నీవు నిమితు

మాతణాడవ - నా ఆజాఞ బ్దుధ డవయ చయేు ఈ పని వలి ప్ాపరహితణడివిగా ఉండ దవుగాక్!" అని

ఆదేశించాడు.

తిాలోక్సంచార్ష అయన నారదుడు స తం శీ్ర మనాార్ాయణ పేార్షతణడయాయడు. అర్షహంతమతం

అవలంబంచిన వాడలిా, జట్ాజూట్ాలు విడిచి తలను బ్ో డి చేసుక్ునాాడు. శివార్ాధన - విష్ణు పూజ

వయరధం అనాాడు. త్తాను మతం మారతచక్ుని అర్షహంతణడు చ పటపనట్ేి నడుచుక్ుంట్ నాాననాాడు.

నారదుడంతట్ివాడ ేఇలా పవార్షుసుు నాపుపడు, అర్షహంతణడ వర్ో త్త లుసుకోవా లనిపటంచడం అసురతలక్ు

మాతామే కాదు! అందర్షకీ సహజమ!ే

120 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఆ ఉత్తాుహంత్త్న వా ుి ముగుా రూ ఆ వ ష్ధార్ష దరశనం చేసుక్ునాారత. దరశనం ఇలా జర్షగషందో లేదో ,

విష్ణు మాయ ఆవర్షంచేసటంది ఆ ముగుా రత అసురతలనూ.

ఏదో దుషి్శకిు పేార్పేటంచిన వా ిలా మహో త్తాుహంత్త్ "మహానుభావా! తమ మతమదేో కొతుగానూ -

వింతగానూ ఉంది. ఇంతకాలం మేమీ ప్ాాతర్ోతమత్తానిా పట్ ి క్ు ప్ాాక్ులాడనిందుక్ు చింతగానూ ఉనాద.ి

త్తాము దయచేసట మాక్ు ఈ కొతు మతదీక్ష ఇచిచ, నియమాలు వివర్షంచగలరత" అని కోర్ారత.

ధరమచుయతణల్లా చయేడానికే ఆవిరావించిన ఆ మతం పుణయమా అని, నీతి నియమాలలోనూ - ఆచార

వయవహార్ాలలోనూ ప ను మారతపలు సంభవించాయ. సాక్షాతణు పాభువులే మతదకీ్ష పుచుచకొని, శదీధగా

మత్తానువరతు ల త్త ేమిగషల్లన పర్షవారమంత్తా పభాువును అనుసర్షంచడంలో ఆశచరయంలేదు గదా!

ప్ లోమంట్ట అందరూ తలలు గ ర్షగషంచేసుక్ుని, అర్షహంతణని మతంలో చేర్షప్ో యారత. దాంత్త్ ఆ

మాయా మతం జనబ్ాహు యంలోకి క్ూడా బ్ాగా వాయపటంచిప్ో యంది.

మూలమూలలక్ూ పచాారం ప్ ందిన ఈ కొతుమతంలో ప్ాతివాతయంత్త్ పనిలేని అసుర సీు లీు,

వరుసాంక్రయంపటి్ మోజునా అసుర పాముఖులూ, క్ుహనామేధావుల న అసుర గురతవులూ

మత్తాచార్ాలక్ు అదిం పట్ేి ర్జతిలో పవార్షుంచసాగారత.

అచిరకాలంలోన తిాపుర్ాసురతలక్ు తపో్ శకిు యావతతు క్షీణించి ప్ో యంద.ి దానవులోి శరషీ్ణఠ డ న

శిల్లపమయుడిత్త్ సహా, పాముఖ దానవులందరూ ధరమచుయతణల త్తజేయవిహీనులయాయరత. వ ంట్న

దర్షదాదవేత, క్రతవు కాట్కాలు, ఈతిబ్ాధలూ తిపాుర్ాలను ఆకీ్మించాయ.

ఈ శుభవారు త్త ల్లయగాన ఈశుని దర్షశంచారత దేవతలు. ఆయనను సుు తించి "దేవాధదిేవా! తమ ఆజఞ

చ పుపన తిాపుర పభాువులను ధరమచుయతణల్లా చశేాం! ఇక్ ఆ ప కారయం త్తాము నిరవర్షుంచవలసట ఉంది"

అని మనవి చేశాడు శీ్రహర్ష.

121 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"అయత్త,ే వరంలో వారత కోరతక్ునా ర్జతిగా అపూరవరథం సటదధంచేయండ"ి అని ఆదశేించాడు

ప్ారవతీవలిభుడు.

అపూరవరథంలో ప్ారవతీపతి :

అతయదుాత రథనిర్ామణ కారయకీ్మానిా దేవతలు విశవక్రమక్ు ఒపపగషంచారత.

సరవలోక్ సార్ానీా ఆక్ర్షించి, దానిత్త్ రథం రూప్ ందించాడు దేవశిల్లప. దావదశాదితణయలూ రథానికి

క్మీమలుగా అమిర్ారత. సూరయ చందాాదులు రథచకాీ లయాయరత. ఆరత ఋతణవులూ అడుా క్ముమలు

అయాయయ. రథం మందరగషర్ష.

ఉదయ అసాు దిా పరవత్తాలు నొగలు. మేరతగషర్ష అధిషాఠ నం. కేసర పరవత్తాలు ఆశయీాలు. సంవతుర్ాలు

రథవ గం. అయనాలు చకాీ ల క్ూరతపలు. ముహుర్ాు లు చకీ్ న ముల కీిందనుండ ేక్రీలు. క్ లు శ్రలలు,

కాష్ఠ లు ఘోణములు. శదీధను గమనంగాను, నాయయ పుర్ాణ శాసాు ా దులు అపాధాన భూష్ణాలుగాను...ఈ

పాకారమే సమసు సృష్టినీ వినియోగషంచుకొని ఓ మహాదుాత రథానిా తీర్షచదిదాధ డు.

బ్ాహమదేవుడు సారధి. దవేతలు పగాా లు పటి్గా, పాణవం క్ంచీ క్రీ అయంది. సదో యజాతమ ైన శరంగా

శీ్రమహావిష్ణు వ అమిర్ాడు. అగషాహో తణాడు శర్ానికి ముల్లకిగా మార్ాడు.

దివయరతి లు వ ద మంత్తాాలు పఠషసుు ండగా రథారూఢుడయాయడు మహేశవరతడు.

122 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

––––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -43

ఈశుడు తిాపుర్ాంతక్ుడ న వ

మహానగసమనమ నై ధనువుక్ు, ఆదిశరష్ణడిని అల ి త్తాాట్ిగా బగషంచి, అగషాసూచీముఖశౌర్షని శరంగా

సంధించి తిపాుర్ాలను ఏక్కాలంలో కొటి్డానికి, సర్ ైన గుర్షచూసూు మిటి్మధాయహా వ క్ు గుర్షచూడాం

ముగషంచాడు.

చందుాడు పుష్యమీ నక్షత్తాాన ఉండగా, అభిజిముహూరుంలో హఠాతణు గా ఉర్షమి వర్షిసుు నా పుష్కలావరు

మేఘాల నడుమ గుర్షచూసట ఏక్కాలంలో తిపాుర్ాలనూ కొట్ాి డు ఈశవరతడు.

మూడు నగర్ాలు ఒకేసార్ష మండిప్ో సాగాయ. ఆ దృశయం చూశాక్న దేవతల హృదయం చలిబ్డింది.

జయజయధావనాల నడుమ దేవతలంత్తా ఉతువాలు జరతపుకొంట్ట ఉండగా, నిరతత్తాుహంగా ఓపక్క

నిలబ్డని అర్షహంతణని చేరబల్లచిన శీ్రహర్ష "నాయనా! అర్షహంత్తా! నువ వమీ దిగులు చ ందవదుి ! నీక్ు

అవసర్ారధం సంప్ాాపటు ంచింది ఈ అంశ. క్నుక్ నీక్ు పూజలు తథయం! అయత్త ేఅది - ఈ యుగంలో కాదు!

క్ల్లయుగంలో - మిముమ నముమకొని పూజించేవారూ ఉంట్ారత" అని దవీించాడు.

క్షీరసాగర మథనం - వ నుక్ క్థ

దూర్ావస మహాముని ముకోకపట అని అందర్షకీ త్త ల్లసటంద!ే ఆయన ఎంత్త్ మహిమానివతణడూ -

వశయవాక్ుక గలవాడూ క్ూడా!

123 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

గతంలో ఒక్సార్ష ఆయన, దేవ ందుా డికిచిచన అపురూపమ ైన పుష్పమాల్లక్ నిర్ామలయం, అడవి ఏనుగు

ప్ాలబ్డిన వ నం ఎవర్ోచ పపగా విని దవే ందుాడిా ముంద ేహిచచర్షంచినా, నిరిక్షం చేసటనందువలి కినిసట,

మొతుం దవేజాతి నంతట్ినీ శపటంచేశాడు.

"మీ దవేగణాలక్ు ఈమధయ మునీందుా లంట్ ేలక్షయం లేక్ుండాప్ో త్త్ంద.ి సవరావాసంలోని సుఖభ గాలు

అనుభవిసూు క్నుామినుా గానక్ునాారత. మీ పభాువు మర్జనూ! అతడికి ఎంత్త్ వివరంగా చ పటప మర్జ

బ్హూక్ర్షంచిన పుష్పమాల్లక్ను ఏనుగుల ప్ాలేీ సటనందుక్ు ఇద ేనాశాపం! సవరాంలోని ఉతుమోతుమ ైన

వసుు వులనీా, సముదాంలో పడపోి్ వుగాక్! లక్షీమత్త్ సహా సముదాం ప్ాలగును గాక్!" అనాాడా

మునీందుాడు.

అంత్తే! సవరాంలోని విలువ న వనీా అమృతభాండం, చింత్తామణ,ి రతాం, క్లపవృక్షం, కామధేనువు

మొదలుగాగల వసుు సముచచయంత్త్బ్ాట్ లక్షిమ క్ూడా సవర్ాా నిా వీడి సముదుాడిా చేర్షంది.

త్తాను చేసటన ప్ రప్ాట్ క్ు క్షమించమని అడిగే అరహత క్ూడా కోలోపయన దేవ ందుా డు ఖనావదనుడ , ఏం

చ యయడానికీ త్త్చక్, తన దుష్కరమను నిందించుక్ుంట్ట క్ుందసాగాడు.

దేవతలందర్షకీ అమృతమే ఆహారం క్దా! అది లేక్పో్ య!ే క్లపవృక్షం కోర్షన కోర్షక్లు తీరతసూు ండేది. అద ీ

లేక్పో్ య ! రంభాది అపురసలత్త్ సహా అంత్తా సముదాగర్ాాన చేర్షప్ో య ేసర్షకి దేవ ందుాడికి, ఈ ఆపదను

దేవగురతవు బ్ృహసపతణల వార్ క్కరే్ తీర్షచ తరతణోప్ాయం ఉపదేశించగలరని త్త్చి ఆయన దరశనం

చేసుక్ునాాడు.

ఎంత తీవాంగా యోచించినా బ్ృహసపతికీ ఏంత్త్చక్, దేవర్ాజుత్త్ సహా ముకోకట్ి దేవతల్లా వ ంట్ బ్ ట్ ి క్ుని

బ్ాహమలోక్ం చేరతక్ునాాడు ఆయన.

124 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

బ్ాహమ వారందర్షా చూసట - ముఖయంగా దవే ందుాడిని చూసట 'ఇదంత్తా నీ సవయంక్ృత్తాపర్ాధమే! పాభువ

ఉండ,ీ యావత్ జాఞ తికే చేట్ త్త చిచన ఘనుడవి తివి! ఏ దేశమందగానీ - ఏ కాల మందుగానీ, పభాువు

ప్ రబ్ాట్ చేసేు అది జాతి మొత్తాు నికే క్ ంక్ం త్త సుు ంది. ఇద ికాలం నిరూపటంచిన సతయం! దీనికి

తిరతగులేదు. ముని శరషీ్ణఠ డాదూర్ావసుడు. ఇతర మునులక్ు కోపం, తప్ో క్షణీతక్ు కారణం కావచుచగాని

- అదే ఆయనక్ు బ్లం. త్త ల్లస ీచసేటన తపటపదం ఇది" అంట్ట ఇందుాడిా నానా చీవాట్టి వ శాడు.

"తరతణోప్ాయం చూడవయాయ త్తామరచూలీ అంట్ే, తపుప దొర్షకింది గదా అని త్త గ దూరతతతనాావు!

బ్ాగాన వుంది! నువువ పటత్తామహుడివీ, అనదగావాడివీనూ! మేం పడదగా వా ిమే! కావచుచ! కానీ,

పాసుు తం ఈ పర్షసటథతి గట్ేి కేకలాచూడు పరమేష్ీఠ !" అని వ డుక్ునాాడు బ్ృహసపతి.

వాసువానికి విధాత దగార క్ూడా, అందుక్ు పర్షషాకరం లేదు. బ్ృహసపతి సూట్ిగా అడిగేసర్షకి, త్తాను ఏమీ

బ్దులు చ పపలేక్, సంభాష్ణను దార్షమళిించి "న ను పాసుు తం శీ్ర మహావిష్ణు వును సవేించడానికి

వ క్ుంఠానికి వ ుు నాాను. మీరంత్తా క్ూడా ననుా అనుసర్షంచడి!" అనాాడు పరమేష్టఠ .

అందరూ క్ల్లసట వ క్ుంఠవాసుని దర్షశంచారత.

తిాకాలజుఞ డ న శీ్ర మహావిష్ణు వుక్ు త్త లీనిదేమునాది? దేవతలు ఇంకా ఆయనక్ు ఏ సంగతీ

వినావించక్ుండాన "దవే ందాా! మీ దేవత్తా సమూహమంత్తా ఏ విష్యమ ై వచాచర్ో నాక్రధమ ైంది. న నూ

శాప్ో పహతణడని ! నా లక్షిమత్త్ సహా అంత్తా నీట్ిప్ాల న మనవ భవం తిర్షగష మనం ప్ ందాలంట్ ేసముదా

మథనం క్ంట్ ేవ ర్ ేతరతణోప్ాయమదేీ లేదు" అనాాడు.

నారదుని ఉప్ాయం

దేవతలంత్తా ఒక్ర్ష ముఖాలొక్రత చూసుక్ునాారత.

ఇంతలో అక్కడికొచాచడు నారదుడు. ఆ త్తాపసో తుముడు తనక్ు త్త్చిన ఉప్ాయం చ ప్ాు ననాాడు.

125 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

తంపులమార్ష తతంగాలేవీ లేక్ుండావుంట్ ేచ పపమనాారత దవేతలు.

"ఈ నారద మౌనిని నిజానికి అంత్తా జగడాలమార్ష అని ఆడి పో్ సుక్ుంట్ారే్ గాని, జగత్ క్లాయణకారక్ుడిగా

న ను చేసటన మహాకార్ాయల నిా లేవు" అనాాడు ఆయన శాంతంగాన .

"ఇపుపడా జడదార్షని ఏదోలా ప్ గషడి, పనిసాధించుకోవాల్ల! ఈ మాతాం లౌక్యం లేక్ప్ో త్తే ఎలాగయాయ

దేవ ందాా ?" అని బ్ృహసపతి సర్ేిసూు "త్తాము త్తాపసో తుములు. త్తామేం చేసటనా లోకాల మలేు కోరే్ చేసాు రత

తపప తమకోసం చేసుకోడానికి తమక్ు సంసార ఝం ఝాట్మా? ఏమనాానా! మీరత కానివవండ ి

మహర్జి!" అనాాడు కారయ సాధనాతతపరతడ న బ్ృహసపతి.

"దేవతలు సుక్ుమార దహేులు. సముద ామథనం వార్ష వలి సాధయమయయే కారయం కాదు. దీనికి దవేతల

క్ంట్ె దానవులే సమరతధ లు. ఏమిట్ి? దేనికి - ఎందుక్ూ? వంట్ి పాశాలు అన క్ం వ సాు రత వా ుి .

అయనపపట్ికీ - పని చక్కబ్ ట్ాి లంట్,ే కొంతఅయనా నిజం చ పపక్ తపపదు.

ముఖయంగా - పాసుు తం ర్ాక్షస పభాువ న బ్ల్లచకీ్వర్షుని మనం ఆశయీంచాల్ల. అడిగషన వార్షకి లేదనడు -

కాదనడు. మహాదాత అని ఖాయతి గడించినవాడు. ఆయన తలుచక్ుంట్ే పాభువు గనుక్ తన వార్షనందర్షనీ

ఆజాఞ పటంచగలడు" అని సాంగోప్ాంగంగా వివర్షంచాడు నారదుడు.

తన పుతణాడికి క్ల్లగషన ఆలోచనాప్ాట్ి, తన క్కలగక్ పో్ యందే...అని కాసు చినాబ్ో యాడు బ్హామ.

అయనా, తన కొడుక్ు నాలుగు చోట్ాి తిర్షగష, రక్రకాల తత్తాు ోల్లా చూశాడు! అలా లోకాట్నచేసేు

త్త ల్లవిత్తటే్లు తనక్ూ ర్ాక్ుండా ఉంట్ాయా! ఏదో ఆ మూలక్ూరతచని సృష్టి కారయకీ్మంలో తలపండి

ప్ో యనా, తీర్షక్ లేక్ ఎట్ట వ ిలేక్ప్ో తణనాాడు గాని!...అనుక్ుంట్టన పుతణా డ ివంక్ పాశంసగా చూసట "

భేష్ న యోచన చ ప్ాపవు క్ుమర్ా!" అనాాడు.

126 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"నాదేముంద?ి అసలు యోచన అంత్తా యోగజశవరమూర్షు శీ్రమనాార్ాయణునిదే క్దా! దీనికి నా సలహా

ప్ డిగషంపే తపప వ ర్ేమీ కాదు" అని లౌక్యంగా ఆ పాతిభనంత్తా పరంధాముడికే అంట్ గట్ాి డాయన.

మొతుం మీద అందర్షకీ తక్షణ క్రువయం ఏమిట్నాది అరధమ ైంది.

'కారయసాఫలయం కోసం అయత్త ేమాతమాేం - మనం యాచించాలా? అడిగేవార్షకి లేదనక్ ఇచేచవారత

దేవతలు. మనం చ యయ జాపట్ం ఏమిట్ి?' అని కొందర్షకి చరతీ న కోపం వచిచంది.

"ఈ బంకాలూ - బ్ ట్ ి సరతలూ, ముని శాపం ప్ ందక్ ముందు సంగతి. ఇపుపడు మనం సరవం

కోలోపయన వా ిం. మన చయే కీింది కొచిచ, దానవులచయే ప కొచిచంది. తపపేంలేదు" అని కొంత మంద ి

సమర్షధంచారత.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -44

నట్న మ ైతీ ాసనాాహం

"తప్ పపుపల సంగతి తర్ావత చూదాి ం!.... ముందు గండం తపేప విధం చూడాల్ల అందరూ.." అని

బ్ృహసపతి సమనవయపర్షచి,

"నాదొక్కమాట్ వినండ!ి మనం దనుజులత్త్ చ ల్లమిచేదాి ం! అలా నట్ిదాి ం! వార్ లాగూ మనపటి్

సదభాిప్ాాయానిా క్ల్లగష ఉంట్ారన ద ిక్లి గనుక్ - ఇది అనాదిగా వసుు నాదే గనుక్ మనం క్నీసం

సేాహానిా నట్ించడం సమరధనీయమే! అని దేవతలను ఒపటపంచాడు.

127 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"దేవర్ాజా! దానవర్ాజుత్త్ మ తైీాహసాు నాందుకోవడానికి సటదధపడు! నీ ఆహానికి గ డాల్లప ట్ ి అని న నూ

ఎరతగుదును. అయనా తపపదు" అని దేవ ందుా నికి నూర్షపో్ శాడు.

సర్ేననాాడు ఇందుాడు కాని...

కాని, మర్ క్ చిక్ుక సమసయ ఉతపనామ నైది. సముదాం చూసేు లోతత, అంతత - దర్జ లేనిది. దేంత్త్

మథించాల్ల? ఎట్ వంట్ ిత్తాాడుండాల్ల? అన పాశా లేవదీశాడు బ్ృహసపతి.

"దీనికింత యోచన ల? మందర పరవత్తానిా ప క్ల్లంచి త్త చిచ క్వవంగా ఉపయోగషదాి ం! మన సరపలోక్

పాముఖుడు వాసుకి ఉండన ఉనాాడు గదా! త్తాాడుగా ఉండడానికి న ను ఒపటపసాు ను" అనాాడు చక్ీప్ాణి.

వాసువానికి దవే దానవులు అక్క చ ల ి ి బడాలు. దితి - అదితి అన సో దర్జమణులక్ు క్ుమారతలు.

క్ుమార్ ులు వీరత. సతు ోగుణ పధాానుల న దవేతలక్ూ - రజసుయోగుణానివతణలుల న ర్ాక్షసులక్ూ

ఎనోాసారతి తగవులు సంభవించడం, చాలా వాట్లిో దానవులద ేప చయేగా ఉండడం జరతగుతతనా క్థే!

తగషన పర్షవార్ానిా వ ంట్బ్ ట్ ి కొని, దానవ ందుాని పుర్ానిా సమీపటంచాడు దేవ ందుా డు.

యుదధ సనాాహామేమో అని భావించిన దానవగూఢచారతలు, పర్షవారం తక్ుకవుగా ఉండడంత్త్

అదికాదని నిర్ాధ ర్షంచుక్ునాారత.

అదీగాక్ అందర్ష చతేణలలోనూ శాంతిచిహాాలూ - శరవత వరు పత్తాకాలూ ఉండడంత్త్ అద ిమ ైతీ ా

సనాాహమని గుర్షుంచి తక్షణం తమ పాభువుకి దేవ ందుా ని ర్ాక్ గుర్షంచి త్త ల్లయజేశారత.

ఎంతట్ ిభీక్ర శతణావ నా సర్ే! తమ ప్ాాంగణంలోకి ర్ావడం అంట్ట తట్సటథసేు ...తదుపర్ష పర్షణామాల సంగతి

తరతవాత...ముందుగా ఎదురే్గష సావగత సత్తాకర్ాలు చయేడం లోక్మర్ాయద. వ ంట్న ఆ పని చేశాడు

బ్ల్లచక్ీవర్షు.

128 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

యోగక్షేమాలు విచార్షంచి గౌరవంగా సుఖాసనాసీనుని చేసట వచిచన పని ఏమిట్ని అడిగాడు బ్ల్లచక్ీవర్షు.

"ఈ మధయ మాక్ు సంభవించిన క్షాి లు మీక్ు త్త ల్లసే ఉంట్ాయే" అంట్ట మొదలుప ట్ాి డు శచీపతి.

త్త లీదనాాడు బ్ల్ల.

సవివరంగా చ పపడు పురందరతడు.

నిజంగాన చాలా విచార్షంచాడు బ్ల్లచక్ీవర్షు. "అరీే్, చాలా క్షి్ం వచిచందే" అని సానుభూతి చూపటంచాడు.

'మనం అక్క చ ల ి ి బడాలం! పరసపర విదేవష్బ్ుదిధ మానుకోవాల్ల!" అనాాడు శచీపతి.

"నిజమే! అలాగే చేదాి ం!" బ్ల్లచక్ీవర్షు సాలోచనగా అనాాడు. అనాాడ ేగానీ, ఇంకా చినా శంక్

ఉండిప్ో యంది అతడి మనసులో, అద ిక్నిప ట్ిి -

"ఇంతవరక్ు మనలో మనం ఐక్మతయం లేక్ ఎనోా ఇక్కటి్ ప్ాలయాయం! ఇక్ప అద ిజరగర్ాదని నా

అభిమతం! దవేతలందర్ష తరతపున న ను చ పుు నాాను. అయనపపట్ికీ - దానవుల తరతపున

మీరతచ పటపనాసరే్! మీ బ్ంధుమిత్తాాదులందర్షత్త్ చర్షచంచి చ పటపనాసరే్! మ ైతిా చిగురత త్తొడిగేలా చ యయడమ ే

మన ముందునా ముఖయ క్రువయం!" చాలా నమమక్ంగా - ఏమాతాం త్తొట్ ా పడక్ుండా చ పటపన దవే ందుా ని,

కించితణు క్ూడా అనుమానించలేక్ ప్ో యాడు బ్ల్లచక్ీవర్షు.

ఇక్ చివర్ష అసు ంీగా, "మీ అందరూ ఇషి్పడతి్త,ే ఉభయులమూ బ్ాగుపడే మారాం చ పపగలను" అని

ఆశప ట్ాి డు దేవ ందుా డు. బ్ల్ల చక్ీవర్షు శంక్ తీర్షంది.

వ ంట్న తిలాోకాలోి ఎక్కడ క్కడి దానవులనూ, క్ుంభ, నిక్ుంభు లనూ, మయమాల్ల, అర్షషి్న మి, నివాత

క్వచులు, విపచాితణు తదతిర దానవ పాముఖులునూ సమావ శ పర్షచాడు. ద తయ గురతవుల న

శుకాీ చారతయలక్ు క్బ్ురతపంపగా, ఆయన యాగదీక్షలో ఉండుట్చతే, బ్ల్లచక్ీవర్షు నిరుయమ ేతన

129 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

నిరుయంగా భావించవచుచనని ఆయన దూతను పంపడంత్త్ - అసురగణమంత్తా ఆయన లేక్ూండాన

సమావ శమ ైంది. భినాాభిప్ాాయాలు వినిపటంచినపపట్ికీ, అధిక్ులు మాతంా దేవతలత్త్ మ ైతి ామంచిదని

వచించారత.

అందర్ష అభిప్ాాయాలక్ూ దేవ ందుాడే పాతయక్షసాక్షి.

ఆ విధంగా అందర్ష అభిప్ాాయాలూ సమీక్షించిన బ్ల్లచక్వీర్షు "దేవ ందాా ! ఎవవరూ దవేతలపటి్ విముఖత

పాదర్షశంచలేదు. ఒక్ట్ి ర్ ండు భినాాభిప్ాాయాలుండడం సహజం! వాట్ిని అంత పర్షగణనలోకి తీసుకోవడం

సబ్బ్ు కాదనుకో! మొతుం మీద, ఇక్ప - దవేదానవులు సవతి బడాలవల కాక్, ఓ తలి్ల బడాలాి

సహక్ర్షంచుకోవాలన అందర్ష అభిప్ాాయం! క్నుక్ - ఉభయులక్ు శరయీసకరమ ైన దేదోగలదని చ ప్ాపవు!

అదేమిట్?ి" అని అడిగాడు.

"దేవదానవులు క్ల్లసట ప్ాల సముదాం చిల్లకిత్త,ే అమృతం పుడుతణంది. దానిని మనం అంత్తా క్ల్లసట

పంచుకొని త్తాాగడం వలి అమరతవం సటదిధసుు ంద.ి మనక్ు ఇక్ మరణం అన దే ఉండదు".

"చితాంగా ఉందే! మరణం ఉండదన సంగతి మీక వరత చ ప్ాపరత?" ఆశచరయప్ో యాడు బ్ల్లచక్ురవర్షు.

"అద ేదవేరహసయం! కాని, ఇట్టవల దూర్ావస మహాముని శాప ఫల్లతం...ఇందాకే చ ప్ాపనుగా! సమసుం

సముదాం ప్ాల నాయ. దీనికి సముదా మథనం ఒక్కట్ేమారాం".

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -45

మథన సనాాహాలు

"సముదాానిా చిల్లకిత్త,ే పో్ యనవనీా లభిసాు యా?" బ్ల్ల ఆసకిుగా అడిగాడు.

130 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"తపపక్ుండా!..కానీ, సముదాంలో పడిప్ో యనవనీా తిర్షగష దొర్షకినపుడు, మాత్త్ పచేీకి దిగక్ూడదు".

"అలాగే! కానీ, అమృతం చాలు మాక్ు!"

"అదపిూర్షుగా మీరే్ తీసుకోవాలంట్ ేదవేతలు ఒపుపకోరత. అమరతవం అక్కరిే్ని ద వర్షకి?"

"అంట్ే...అందులోనూ వాట్ా ఇవావలా? మీ వసుు వులనీా తిర్షగష మీక్ు దొరతక్ుతణనాాయ క్దా!"

"నిజానికి - అమృతభాండం క్ూడా దవేలోకానికి చ ందినదే! మాక్ు విష్ణు మూర్షు దయవలి, ఇంతకాలం

దానిని ఉపయోగషంచవలసటన అవసరంగాని, అవకాశం గాని ర్ాలేదు".

"సర్ే! అంత్తా బ్ావునాట్ేివుంది గానీ, అంత మహాసాగర్ానిా మథించడం అంట్ ేమాట్లు కాదుగా!"

"అద ీఆలోచించాం! మనమందరం, మందర పరవత్తానిా క్వవంగానూ - వాసుకిని త్తాడుగానూ చేసుకొని

చిలుక్ుదాం!"

అంత్తా అందుక్ు సటదధమయాయరత.

కానీ, దేవాసురతలమధయ క్లహం బ్యలేి ర్షంది.

దేవతలు వాసుకి తలవ పు నిలబ్డాా రత. దానవులు త్త్క్వ పు నిలబ్డాా రత. ఇంతలో దురహంకార

సవరముత్త్ దుందుభుడన దానవుడు, 'శర్జరంలో ఉతుమాంగం తల' అంట్ారత. అదీ సంగతి! ఈ దవేతలు

హీనభాగానిా మాక్ు ఇవవడం మేము ఎంత మాతాము సహించం!" అని దుమారం లేవదీశాడు.

"మేమేనా అంత ప్ రతష్ హీనులం! తలభాగమున మేమే ఉంట్ాం" అనాారత దేవతలు.

131 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

చివరక్ు విష్ణు మూర్షు క్లుగజేసుకొని "ఇద ిపంత్తాలక్ు - పట్ిింపులక్ు సమయం కాదు. కారయసాధక్ుడు

అన వాడు, క్లహ నివారణకే పయాతిాసాు డు తపప క్యయం ప ంచుకోవాలని చూడడు. దేవతలార్ా! నా

మాట్ వినండి! నా గౌరవం నిల్లపలేా చూడండి! మీరే్ త్త్క్వ పు వ ళండ!ి" అని దవే ందుాని చ విలో "ఇద ి

చాలా కిిషి్ కారయము! వాసుకిని సముద ామధనంలోకి దించాక్గాని, మీక్ు అసలు సంగతి త్త లీదు.

పరవత్తానికి అతడిా చుట్ిి చిలుక్ుతతంట్ే, ఆ మహాసరపరూపుడికి క్ల్లగే బ్డల్లక్ - ఆయాసం, ఆయన

నోట్ివ ంట్ విష్పు తరగల నురగల రూపంలో బ్యల వడలుతణంది. ఆ వ డికి సుక్ుమార దేహుల న మీరత

తట్ ి కోలేరత. వార్షన వాసుకి తలవ పు ఉండనీయండి" అని సనాగా చ ప్ాపడు.

సాక్షాతణు శీ్రహరే్ ఆ విధంగా ఆనతివవగా దేవతలంత్తా సమమతించక్ుండా ఉంట్ార్ా? ప గా వార్షకి దేవర్ాజు

మాట్ వ దవాక్ుక! దవేతలలో తలకో అభిప్ాాయంగానీ; ఒకొకక్కర్ష దొకోకర్జతి గాని ఉండదు.

సర్ే అనాారే్ గాని, ఇందుా డికే గ పప ధరమసందేహం క్ల్లగషంది. తన సంశయానిా నార్ాయణుడిక ిచ ప్ాపడు.

ఈ కారయకీ్మానికి ఇలా మాట్ి మాట్ికీ ఆట్ంకాలు తగలక్ుండా ఉండే దార్ష చూపటంచమనాాడు.

అపుపడు, అశర్జరవాణి ఈ విధంగా ఆనతినిచిచంది.

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -46

గణపతి పూజ

"సుర్ాసుర పాముఖులర్ా! సాగర తరణం అన మహత్తాకర్ాయనిా తలప ట్ాి రత. క్నీసం, ఇంత గ పప

పనిచేసూు క్ూడా, అతిచినా కారయకీ్మం పటి్ అశదీధ క్నపర్షచారత. అదే విఘాాలక్ు మూలం! సక్ల విఘా

132 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

క్రుయ ైన శీ్ర మహాగణాధపితిని పూజించక్ ఈ పని మొదల ట్ాి రత క్నుక్న ఇలా జరతగుతణనాద"ి

అన సర్షకి, వ ంట్న దేవదానవులు అపపట్ిక్పుపడ ేసరవ విఘోాపశాంతి కోసం సమాయతుమయాయరత.

ఆ సముదా తీరమునంద,ే ఒక్ ఇసుక్ తిన ా మీద హేరంబ్ుని విగీహం పతాిష్టఠ ంచి, హరనందనుడ న ఆ

గజవక్ుుు ని - శూరపక్రతు ని - విఘాాధిపతిని షో డశోపచార సహితంగా పూజించారత ద త్తాయదిత్తయేులు.

ఆ ఘటి్ము నిజంగా చూచి తీరవలసటనదే గాని చ పపనలవిగానిద!ి

ఈవిధంగా చిలుక్గా - చిలుక్గా కొంతసపేట్ికి,సముద ామధయమునుండి భుగ భుగలు మినాంట్ేలా

హాలాహలం అన మహా విష్ం బ్యలుదేర్ష లోకాలను చుట్ేియసాగషంది.

వాసుకి క్క్ుకతణనా విష్పునురగలక్ు త్త్డు, ఈ మహావిష్ం క్ూడా అందర్షనీ హాహాకార్ాలక్ు

గుర్షచేసటంది.

అంతవరక్ు - ఈ మథన విష్యమ ైతట్సుథ డిగాన వునా మహాదేవుడు, ఈ హాలాహలం లోక్క్ంట్క్ం

కావడం గమనించాడు.

తక్షణమ ేరతదుాడు, ఒక్ గ పప హూంకార దవనిత్త్, ఆ హాలాహలం మొత్తాు నిా ఒక్ మేఘరూపంగా

మార్ాచడు. అదంత్తా ఒక్ న రే్డుపండు పామాణానికి క్ుదించి, దానిా గట్ క్ుకన మిుంగేశా డాదదివేుడు.

అంత్తా విసుు బ్ో య చూసుు నాార్ా లీల! అనితర సాధయమ నై ఆ లీలావినోది కిదొక్ దవియమణిలా,

క్ంఠాంతరాతమ ై అమర్షపో్ యంది.

ఆ విధంగా పరమశివుడు హాలాహల భక్షణము చేసట, లోకాలను ఆదుక్ునా పటమమట్,సాగర మథనం

తిర్షగష ప్ాారంభమ ైంది.

133 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఆ తదుపర్ష, కొంత సేపట్ికి లక్షీమదవేి,చందుాడు, మందారం, హర్షచందనం, ప్ార్షజాతం, క్లపవృక్షం,

కామధేనువు...ఇట్ ి సవరాంలో నుండి ఏవ వి సముదాం ప్ాలయాయయో అవనీా ప క ిత్తలేాయ.

ఆ పటదప, రంభాది అపురసలు, త్తార, ఉచ చశవీం అన గురీం, ఐర్ావతం అన ఏనుగు, కాంతివంతమ ైన

చింత్తామణ,ిఓష్ధులు, లతలు...వంట్ ివిలువ న వసుు చయమంత్తా ప కొచిచంది.

అవనీా ఎవర్ వర్షకి చ ంది వునాాయో, వాట్ిని వారత తీసుక్ునాారత.

ఇంతకాలం దవేతల దగార ఆయా వసుు వులు ఉండేవని చ పుపకోవడమే తపప, వాట్ిని పాతయక్షంగా

చూసటనవారత బ్హు కొదిిమంది దానవ పాముఖులు మాతామ!ే

ఇపుపడీ సాగరమధనం పుణయమా అని అంత్తా, వాట్ిని చూసేసారత. దాంత్త్ అధిక్ భాగం ద త్తేయులక్ు

క్నుా క్ుట్ిి ంది.

"ఔర్ా! ఈ దేవతల ంత సావరధపరతలు? ఇనిా ఉతుమ వసుు వులు తమ దగార ఉంచుక్ునాారత. ఇంకా

ఆశపడుతత వునాారత. ఈ అమృతం కోసం ఎలా చిలుక్ుతణనాార్ో చూడు!" అని అనుకోసాగారత వా ుళ.

ధనవంతర్ష అన మహావ దయ శరషీ్ణఠ ని క్రక్మలాలను అలంక్ర్షంచిన అమృత భాండం - ఆయనత్త్ సహా

బ్ ట్ికొచిచంది.

అంత్తే! అంతవరక్ూ తమ పాభువు బ్ల్లచక్ీవర్షు ఆజఞక్ు క్ట్ ి బ్డి, దేవతల వసుు వుల ప న దేనిమీదా

ఆశపడని కాలకేయాద ిఅసురగణం, ఒక్ుకముమడిగా ధనవంతర్షప దాడిచసేట - ఆ కోమల దేహిని ఒక్క

త్త్ాపుత్త్సట అమృతభాండం చేజికికంచుక్ునాారత.

134 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"ఇద ిదవేతలక్ు దక్కర్ాదు. ఈ ర్ోజువునా సేాహం, రే్పట్ికి నిలుచుననుా హామీలేదు. ఈసార్ష క్యయం

సంభవిసేు , మనమే మిగలాల్ల! దవేతలే మరణించాల్ల" అన సావరధబ్ుదిధ వా ినందర్జా ఒక్ుకమమడిగా

క్మేమసటంది.

అసురతలు అమరతు యల త్త,ే జర్షగే పర్షణామాలను సూక్షమ బ్ుదిధగల దవేతలు చట్ క్ుకన గుర్షుంచేసట శీ్రహర్షని

శరణువ డారత.

ఇంతలో - వార్ష అదృషి్మా అనాట్ ి , దానవుల చేజికికన అమృత్తానిా ఎవర్షకి వారే్ జురతీ కోవడానికి

ఆతాపడసాగారత. అద ిచతేణలు మారసాగషంద ితపప ఎవవర్ష నోట్ోి నూ ఒక్కచుక్క అయనా పడలేదు.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -47

శీ్రహర్ష మోహినిగా మారతట్

అ అవకాశానిా దవేతలు చట్ క్ుకన ఉపయోగషంచుక్ునాారత.

చూడగాన శర్జరం వశందపటప, కామం క్నుాలు గపేపసేట్ంత త్త లీోక్యస ందరయం తనను ఆవహింపజసేుక్ుని

శీ్ర మహావిష్ణు వు మోహినీ అవత్తారం ఎతిు , హొయాయరంగానడుసూు తన క్ులుక్ులత్త్ ర్ పపవ యయడం క్ూడా

మర్షచప్ో యేలా ర్ాక్షసుల్లా వలలో వ సుకోవడానికి సంసటదుి డయాయడు.

మాయామోహిని మోసం

135 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

అంత హఠాతణు గా తమమధయక్ు ఈ సుందర్ాంగష ఎలా వచిచందా అనా విచక్షణ లేక్ుండా, అంతవరక్ూ

అమృతం జురతీ క్ుందామనుక్ునా అసురగణం అ మోహిని చుట్టి చేర్ష, ఆమ అందానిా జురతీ కోవడానికి

ప్ో ట్టపడసాగారత.

విష్ణు మాయా విలాసానిా త్త లుసుకోగలవార ల వవరత?

అంతగానూ ఒక్ర్ ాక్రత త్త్సుక్ుంట్ట తనమీద పడపి్ో బ్ో తణంట్ే, వార్షని లాఘవంగా తపటపంచుక్ుంట్ట

దేవతలవ పు ఓ చూపు పాసర్షంచింది.

ఇక్ - దేవతలూ త్త్సుకోసాగారత ఆమ కోసం.

చిరతనవువత్త్న , వార్షని క్నుాగజట్ వార్షంచి, ఒక్కనిమేష్మాతాం త్తాన మిట్ో వార్షక రతక్ చేయడంత్త్,

దేవతలు అపామతణు ల నారత.

కాని...

దనుజులు మాతాం మర్షంత పామతుతత్త్, ఆ మోహిని క్ులుక్ు విలాసాలక్ు చితణు చితణు గా అయపో్ సాగారత.

ఎవర్షకీ అందక్ూండా, తన వంపుస ంపులు పదార్షశసూు న "చూడబ్ో త్తే మీ ర్ ండుపక్షాలక్ు ఏదో తగాదా

ఉనాట్ ి ంద!ి" అంది.

ఆమ సమోమహక్ శకిు అలాంట్ిద.ి..

మొతుం విష్యమంత్తా ప్ో ట్టపడి, ర్ాక్షసులు నివ దించారత.

అంత్తా సవివరంగా చ పటప "సుందర్జ! నువ వ నాయయం చ పుప! ఒక్ట్ికాదు ..ర్ ండుకాదు..అసంఖాయక్ంగా

సముదాం అటి్డుగు నుండి ప క ిత్తేల్లన సమసు సంపద తమదే అని ఈ దేవతలు బ్ుకాయంచి సవర్ాా నికి

136 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

తరల్లంచేశారత. అయత్తే - ఏ మాట్క్ు ఆ మాట్ ేచ పుపకోవాల్ల! ప ాయ భీక్రమ ైన హాలాహల విషానిా

మాతాం ఆదిదవేుడ న బ్ో ళా శంక్రతడు మిుంగష మమమల్లా ఆదుక్ునాాడు. ఆయన గనుక్ దానిా మిుంగష

ఉండక్పో్ త్త,ే మేం మలమలా మాడ ిమస ప్ో యవేా ి మనుకో! ఆ అగషా కీలలు అంతట్విి! ఆ

గర క్ంఠతనికి ఏమిచిచనా ఋణం తీరదు. ఏదో మా శకిుకొదీి ఆ హాలహల గ ధార్షకి చలిదనం ఉంట్ ందని

చందుాడిా ఆయనక్ు సమర్షపంచుక్ునాాం! మా కానుక్ను ఆయన శిరసావహించి, చందుాడిని న తిున

ప ట్ ి క్ునాాడనుకో! అదలావుంచు! మొతుం మీద అనీా దేవతల పరం అయాయయ! క్నీసం ఇదొక్కట్ి

మాక్ు వదలి యయండ ీఅనాాం! ఒపుపకోవడం లేదు. భాగం కోసం పట్ ి బ్డుతణనాారత. పో్ నీ నువువ

చ పుప! ఇదేం నాయయమో!" అంట్ట మళి్ల సుందర్ష అందానిా క్ ిత్త్న త్తాాగేస ేపయాతాంలో పడాా ర్ా

దానవులు.

"ఎంతమాతాం నాయయం కాదు! ఇది పూర్షుగా మీకే చ ందినా...నాకో సందహేం!" అని అర్ోధ కిులో ఆగషంది

మోహిని.

'పూర్షుగా చ ందుతణంద'ి అని నిర్ాధ ర్షసేు అద ిసాక్షాతణు భగవానుడు చ ప్ాపడు గనుక్, వరంగా పర్షణమించే

అవకాశం ఉనాందున సగంలోన ఆపేశాడు మోహినీరూపుడ న దామోదరతడు.

"సుందర్షకి సందేహమా? ఏమిట్ో అడిగేసయే్ " అంట్ట త్తొందర్షంచారత ర్ాక్షసులు.

"మరే్ం లేదు! ఇద ిపంచుకొన ఆతాంలో మీలో న నుముందు అంట్ ేన నుముందు అన వాక్ క్లహం

బ్యలేి ర్ష, అద ిచతేణలాధ కా వచిచందంట్ే అమృతం చుక్క మిగలక్ుండా న లప్ాలయపో్ తణంది గదా!" అంది

సుందర్ష.

"సర్షగాా చ ప్ాపవు! దీనికి దార్ేది?" అంట్ట వా ింత్తా ఆలోచనలో పడగా, త్తాను పంచగలనని కీీగంట్

సూచించింది మోహిని.

137 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఆమ వాలూచపులక్ు దాసో హం అనాారత దానవ గణం. తక్షణం అమృత భాండానిా ఆమ చేతిలోప ట్ాి రత.

మాయా విలసనంలో మాతామే కాదు! మాట్కార్షతనంలోనూ తన న రతప చూపటంచదలచినద ిమోహిని!

వార్ష నోట్తి్త్న వార్షచతే 'నాయయాల యోచన పేర్షట్' ఓ వాగాి నం తీసుక్ునాది.

'నాయయానికే క్ట్ ి బ్డి ఉంట్ాం!' అనాారత ర్ాక్షసులు.

"మీరత నిజంగా ఉతుములు! ఇక్కడో ధరమసూక్షం ఉంది. దానవోతుములార్ా! అసూయకొదీి దానవులు

దేవతల్లా వంచించీ - బ్ల్లమిచేత వంచీ అమాంతం లాక్ుకనాారన అపవాదు మీక్ు సంప్ాాపటు ంచడం మీక్ు

ఇషి్మేనా? ఈ లోక్నిందక్ు మీరత సటదధమేనా?"

ఆలోచనలో పడాా రత అందరూ.

"నిజమే! లోక్ులు సహజంగాన బ్యట్క్ు క్నిపటంచునద ిమాతామే నిజమని నముమత్తారత. క్ంట్ికి

క్నిపటంచని క్థ వార్షకేల? క్ంట్తడిప ట్ ి ట్ అనాది ఎవర్షకి జర్షగషనా, సానుభూతికి ఎంత్త్ ఆసాకరం

ఇచిచనట్ేి !" ఒపుపక్ునాారందరూ.

"అయత్త ేనామాట్ వినండి! మీక్ు మేలుచయేడానికే నా యోచన. మీరంత్తా సముదా సాానం చసేటరండి!"

అని ర్ాక్షసులను అవతలక్ు పంపటంచి, దేవతలందర్జా ఒక్ వరసలో క్ూరతచండ బ్ ట్ిి ంద ి- మోహిని.

ఆ విధంగా ర్ాక్షసుల్లా వంచించి దవేతలక్ు అమృతం పంచి ప డుతణనా వ నం ర్ాహుకేతణవులన ఇదిరత

ర్ాక్షసులు గమనించారత. క్నుస గలు చేసుక్ుంట్ట అందులో ఏదో మోసం ఉందని గీహించారత.

ఎవర్షహడావిడిలో వా ుళనాారతల మమన ద రయం కొదీి , చలిగా ఆ ఇదిరూ వచిచ సూరయచందుాల పకా్కన

క్ూరతచనాారత. సూరయచందుా లక్ు ఆ సంగతి అరథమయేయలోగాన , మోహిని వార్ష చతేణలోి నూ అమృతం

ప్ో యడం జర్షగషపో్ యంది.

138 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

సూరయచందుాలు మోహినికి మాతామే అరధం అయేయలా, వార్షదిరూ ర్ాక్షసులని క్నుస గ చేశారత.

తక్షణం సుదరశన చకీ్ం వచిచ, వార్ష తలలను తర్షగష ప్ారే్సటంది.

నిజానికి - ఆ అమృతపభాావం అననయం, అసామానయం క్నుక్, అది సపరు మాతామునన కాసు ఫల్లతం

ఇవవడంత్త్ వారత విరూపులుగాన ఐనా చావక్ుండా మిగషలారత.

తదుపర్ష - బ్ల్లచక్ీవర్షు బ్ుదిధ క్ుశలత మేరక్ు దానవులు చసేేదలిేక్, యుదధ పయాతాం క్ూడా

విరమించుకొని వ నుదిర్షగషప్ో యారత. తదాద ివార్షకి దేవతలపటి్ మర్షంత అసూయ పాజవర్షలిసాగషంది.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -48

జలంధరతని జననం

క ైలాసంలో ఉనా పరమశివ దరశనారధం వ ళిిన దవిసపతి, బ్ృహసపతణల్లదిర్జా పర్జక్షించదలచాడు

ప్ారవతీపతి. తనను ఎంత వరక్ు త్త లుసుకోగలుగుత్తార్ో చూదాి మని, శూల్ల తలకిీందులుగా వ ాళాి డే భతే్తా

రూపంలో క్నిపటంచాడు.

దేవ ందుా డిక ిలీల అరధం కాలేదు. సవర్ాా ధిపతిననా అహంకారంత్త్ వునాాడాతడు. శివుని త్త లుుకోగల

జాఞ నం అహంకారం వలి అణగషపో్ గా - దరపం కొదీి "శివుడు క లైాసంలో లేక్ుండా ఎట్ వ ళాి డో నీకేమ ైనా

త్త లుసా వ ాళాి డే జీవుడా?" అని అడిగాడు.

139 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

బ్దులు చ పపక్ప్ో యసేర్షకి ఆగీహించిన వజపా్ాణి, ఆయుధ పాయోగానికి సటదధపడాా డు. ఆ చేతిని అలాగే

సు ంభింపజేశాడు మహేశవరతడు. కోీ ధం కొదీి భేత్తా రూపం మీదక్ు లంఘంిచబ్ో యాడు ఇందుాడు. ఫాల

న త్తాా గషాలో కాల్లన మనమధునిగత్తే వజిాకీ పట్ేిద ేగాని, ఆయన ముడోక్నుా త్త ర్షచేలోగా, చపుపన

బ్ృహసపతి అసలు సంగతి గీహించినవాడ త్తాను సుు తిసూు న ఇందుా ని క్ూడా శివుని ముందు మోక్ర్షలి

జేశాడు.

అపపట్ికే - అరవిచిచన క్ంట్ిలోంచి ఎగసటన ఒక్ట్ి - ర్ ండు అగషా కీలల్లా లవణసముదాంలోకి విసటర్ేసట

అంతర్ాధ నం అయాయడు శివుడు.

అలా ఈశవరతని కోపం దావర్ా జవల్లంచిన అగషావలి జనిమంచాడు జలంధరతడు. బ్ాహమను గుర్షంచి

ఘోరతప మాచర్షంచి, ఒకానొక్ దానవ ర్ాజేందుాడ న కాలన మియొక్క పుతిాక్ను వివాహం చేసుక్ునాాడు.

ఆమ పేరత బ్ృంద. ర్ాక్షస బ్ంధుతవం క్లుపుకోవడంత్త్, ద వాంశ వలి జనిమంచి నపపట్ికీ ర్ాక్షసునిగాన

పర్షగణింపబ్డాా డు -జలంధరతడు.

ఒక్నాడు ఇషాి గోష్టఠ పాసంగంలో ర్ాక్షస గురతవు పసాంగ వశాతణు క్షీరసాగర మధన ఘటి్ం చ పపడంత్త్ -

జలంధరతడు ద వదేవష్టగా మార్ష, సరవ స నయసమతేణడ సవరాం మీద యుదధం పాక్ట్ించాడు.

ఆ యుదధంలో - జర్ామృతణయభయంలేనివా ర్ ైనపపట్ికీ, దేవతల సంఖయ క్ంట్ె దానవుల సంఖయ

అపర్షమితంగా ఉండడంత్త్ -వా ిక్ు ర్ాక్షస పీడ అధిక్మ ైంది.

అద ితట్ ి కోలేని దవేతలు ప్ార్షపో్ య మేరతపరవత గుహాంతరాత ల నారత. సవరాం జలంధరతని వశమ ైంది.

శతణాశరష్ం మిగలర్ాదనా ముదధనీతికొదీి దేవతలు దాగషన చోట్ నుంచి, వార్షని పర్ార్జ చేయంచదేాకా

విశమీించలేదు జలంధరతడు.

విష్ణు వుత్త్ తలపడని జలంధరతడు

140 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

దేవతలందర్జా రక్షించడానికి సనాదుధ డ నాడు శీ్రహర్ష. లక్షీమదేవి భరును వార్షంచింది. సముద ాతనయయ ైన

త్తాను, జలంధరతడుకి సో దర వరతస అవుతణనాందున, తన తముమడిా చంపవదిని కోర్షంది.

అతడు శివఫాలాగషా సంజాతణడనీ, ప గా బ్ాహమచతే వర్ాలు ప్ ంద ిఉనావాడనీ, క్నుక్

చంపదలుచకోలేదనీ సతికి అభయం ఇచాచడు శీ్రపతి.

కేవలం జగడం కోసం మాతామే జలంధరతనిత్త్ తలపడని జగనాాట్క్ సూతాధార్ష, శివ చచ ననుసర్షంచి

అంతణ త్త ల్లయనంత కాలం అతడతి్త్ అలా యుదధం చసేూు అలసటప్ో యలేా చేశాడేతపప, జలంధరతడిని

నిజంగాన వధించలేదు. శీ్రమతికిచిచన మాట్ నిలుపుకోవడానికే అలా చశేాడు తపప, తలుచక్ుంట్ే శీ్రహర్షకి

జలంధర వధ ఓ ఘనకారయమే కాదు!

జలంధరతడి పో్ ర్ాట్ పట్మిక్ు అచ చరతవొందిన లక్షీమపతి ముచచట్ పడి యుదధ శాంతిని పాక్ట్ించి , ఏద నా

వరం కోరతకోమనాాడు.

త్తాను ద వదేవష్టగా మార్షనా, దేవతలోి శిష్ణి డ న విశవంభరతడు తనను పేమామీర వరం కోరతకోమన సర్షకి,

ఓ క్షణం ప్ాట్ జలంధరతడికి నోట్ మాట్ర్ాలేదు.

కాసేుపట్ికే త్తేరతక్ునా ఆనందంలోంచి సుు తిలోకి దిగష, వరస క్ూడా క్ల్లపట మర్జ ఇలా కోరతక్ునాాడు

జలంధరతడు.

"బ్ావా! వాసుదేవా! నిజంగాన నువువ ననుా అనుగీహించదల్లసేు , అంతక్ంట్ే నాక్ు వ ర్ే ఆనందం

ఇంకొక్ట్ి ఉండదు. ప గా నీవు మాక్ు అక్కగార్ ైన సటర్షతలి్లకి పతివి! క్నుక్ నినుా వ ర్ే వరం ఏలకోరవల !

సతీసమతేంగా వచిచ; నా ఇంట్ నివసటసేు నాక్ు అదే చాలు!" అనాాడు జలంధరతడు.

141 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

జలంధరతడు ఇలా కోరడంలో ర్ాజకీయమ ైన అంశం గీహించు క్ునా రమాపతి ఖంగుతినాాడు. కానీ ఏం

చ యయగలడు! వరం అను గీహిసాు నని చ పటప తీర్ా మాట్ తపటపత్త ేఅంతక్నా పరతవు తక్ుకవ మర్ క్ట్ి

ఉండదు క్దా! 'ఇట్ బ్ంధు మర్ాయదా చేసటనట్ ి ఉంట్ ంది - అట్ దవేతలక్ు కిట్ క్ులు చ పపగల

కేశవుడిని దేవతలక్ు దూరం చేసటనట్టి ఉంట్ ంది' అని ఆ కోర్షక్ కోర్ాడు జలంధరతడు. వరం

అనుగీహించడానిక్ంట్,ే ఏద నా ఉప్ాయాంతర మునాదా అని ఆలోచించాడు శౌర్ష.

"న ను వరం ఇవవడానికి అభయంతరం ఏంలేదుగానీ, మీ అక్కయయ పుట్ిింట్ ఎంతకాలం ఉండగలదు? సీు ీ

పుట్ిి ంట్ ఎక్ుకవకాలం ఉంట్ే లోక్ులేమనుక్ుంట్ారత?" అంట్ట మ ల్లక్ ప టి్బ్ో యాడు ముర్ార్ష.

"నాక్ు త్త లీని లోక్ర్జతి చ పుు నాావా - మాధవా! ఆడపటలిని పుట్ిింట్ ివారత సగౌరవంగా

ఆహావనించాలేగాని, ఆమ కి పుట్ిినింట్ి మమకారం తరగని గని అని న ను త్త లుసుకోలేనా?" అంట్ట

వ క్ుంఠతనిక్ు వాగింధనం చేశాడు జలంధరతడు.

సతీసమతేంగా వ ళిి జలంధరతడింట్ నివసటంచడం వినా గతయంతరం లేక్పో్ యంద ిశౌర్షకి.

ఉనా ఒక ేఒక్క ఆధారం, వ ర్ష పక్షంలోకి మార్షప్ో వడంత్త్ - అమరతలక్ు ఏం చ యయడానికీ -

ప్ాలుబ్ో లేదు.

ఇలా ఉండగా, తిాలోక్సంచార్ష నారదుడు అలవాట్ లో ప్ ర ప్ాట్ వల వ క్ుంఠంలోనికి అడుగుప ట్ిి ,

అంతలోన నార్ాయణుడు జలంధరతని అతిథిగా వ ళిిప్ో యన వ నం గుర్ ు చిచ, నార్ాయణ నామ సమరణం

చేసుక్ుంట్ట సవరాం పాక్కగావ లు , లోపల్లకి త్తొంగషచూశాడు - ఇందుాడికోసం.

ఇంక క్కడ ఇందుాడు? జలంధరతని ధాట్ికి ఏనాడో సవర్ాా నిా దానవులక్ు అపపజ పేపసట పర్షవార సమేతంగా

గుహలోి కి పర్ార్జ అయ ప్ో యాడని త్త ల్లసట, ఇందుా డిా వ తణక్ుకంట్ట ఓ గుహాంతర్ాాగంలోకి జొరబ్డాా డు.

142 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

విచారం మొతుం మూర్జుభవించినట్ ి నా ఇందుా ని చుట్టి , అంతక్ంట్ ేవిచారగీసుు ల ఉనా దేవత్తాగణాలను

చూశాడాయన.

బ్ృహసపతి జర్షగషన సంగతంత్తా విశదంగా త్త ల్లయపర్షచాడు దేవర్షికి.

"బ్ుదిధ కి బ్ృహసపతి అంట్ారే్! ఏద నాసరే్ దేవతల నుదధర్షంచే ఉప్ాయం చ పపలేక్పో్ యార్ా?" అని

అడిగాడు నారదుడు.

"ఇంక క్కడి బ్ుదిధ? ఇంక క్కడి త్తజేసుు? తమసాువర్షంచింది మమమల్లా! అంత్తా - ఆ ముర్ార్షత్త్న

మరల్లప్ో వగా, పర్ార్జ అయ ఇక్కడ తలదాచుక్ునాాం!" అని దనీంగా పల్లకిన బ్ృహసపతి మాట్లక్ు

చల్లంచిపో్ యాడు నారదుడు.

"త్త లీోక్య సంచార్జ! మా విచార్ానిా దూరం చ యయగల మారాం తమకేద నా సుుర్షసుు ందేమో! తమరే్ ఓ దార్ష

చూప్ాల్ల!" అని దేవతలు యావనమంద ీనారదుల వార్షని ఓ మాట్ అడగిషచూశారత.

ద వ పక్షప్ాతి అయన సురమౌని, తననంత ప దిను చసేట సలహా అడిగషనందు క్యనా వార్షకి మేలు

చేక్ూర్ాచలని నిరుయంచుక్ునాాడు. ఆయన ఏం చేసటనా, అద ిజగతకళాయణ కారక్మవుతణంది గదా!

"తపపక్ుండా మీక్ు శుభమగుగాక్! ఇక్ చూడండి నా తడాఖా" అని ఓ గ పప పథక్ రచన చేశాడు దేవర్షి.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -49

జలంధరతనికి నారదుడు నూర్షపో్ సటన అంశం

143 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

నార్ాయణుడిని దర్షశంచ ేన పంత్త్,జలంధరతని పురంలో పావ శించాడు నారదుడు. తమ బ్ావగార్షకి

అతయంత ఆపుు డ నందున నారదుని సగౌరవంగా ఆహావనించి యధోచిత మర్ాయదలు చేశాడు జలంధరతడు.

సత్తాకర్ాలనీా అందుక్ునా మీదట్, నారద మౌని సంతణష్ణి డ జలంధరతనిత్త్ ముచచట్గా ఇషాి గోష్టఠ

ప్ాారంభించాడు.

మొదట్ - అదృషి్ మంట్ే, జలంధరతనిదే అదృషి్ం అనాాడు. ఆ పటదప - వివిధ రతా మాణికాయదులు, సటర్ష

సంపదలక్ు న లవ న రమనూ, రమా రమణుడీా తన నట్ిింట్ కొలువుంచు కోగల్లగషన ధీశాల్ల అని

మర్షంతగా జలంధరతడిా ఉబించాడు.

దేవర్షి అంతట్విాడు తనను ప్ గుడుతత ఉంట్ే, మర్షంత గర్ావంధతత్త్ అలా ప్ గషడించుక్ుంట్ నాాడే

తపప, వినయంగా,అద ితనక్ు వర్షుసూు ందో లేదో గీహించలేక్ునాాడు జలంధరతడు.

సమయం చూసట, సందరావశాతణు పాసంగం త్త చిచనట్ ి గా ప్ాారంభిసూు "జలంధర్ా! ఇనిావిధాలుగా నీ

ఇంట్ లక్షిమ త్తాండవిసుు నపపట్ిక,ీ గృహలకి్షమ పదానికి సర్షగాా సర్షప్ో గల సీు ీనీ ఇంట్లేదు" అనాాడు

నారదుడు.

అపపట్ికే అహంకారంత్త్ నీండా క్ూరతక్ుప్ో యన క్ ిక్ు ప్ గడు మతణు ఆవహించగా - "ఏమిట్సిావమీ!

అలా స లవిచాచరత?" అని మహాగరవంగా అడిగాడు.

"అవునయాయ! అనవసరంగా ఆ బ్ూడిద బ్ుసునా...ప్ాముల భూష్యయ..శంక్రయయ ప్ాలబ్డింద ిగానీ,

ప్ారవతికి ఓ సుఖమా? ప్ాడా? నీవంట్ి క్షాతవాీరతడి దగార ఉండదగా ర్ాచపడుచు ఆవిడ. ఆవిడిా నీవు

చేపడతి్తే తపప నిండుదనంలేదని నా అభిప్ాాయం!" అనాాడు నారదుడు - లోలోపల అవాక్ులూ -

చ వాక్ులూ వాగవలసట వచిచనందుక్ు అంబ్ను క్షమాపణలు వ డుక్ుంట్ట.

144 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

కానీ, అదంత్తా శివ చచ అనీ, శివాదేశానుసారమే త్తాను అలా పలుక్ుతణనాాడనీ నారదుల వార్షకి క్ూడా

త్త లీదు.

మొతుం మీద జలంధరతనికి ఎంత్త్ కొంత అసంతృపటుని రగషల్లంచడంలో నారదుడు క్ృత క్ృతణయడయాయడు.

నారదుడిా సాగనంప్ాక్, జలంధరతడపి ఆ మహాముని పలుక్ులే పని చ యయసాగాయ. ఇక్ త్తా లేక్,

ర్ాహువుక్ు క్బ్ురతపంపట రపటపంచి, చ పపవలసటన వనీా చ పటప, శివుడ ిదగారక్ు ర్ాయబ్ార్షగా

వ ిమనాాడు.

దూతగా వ ళిినవాడు, ఎనిా ప్ రప్ాట్ మాట్లాడినపపట్ికీ ఏమీ ప్ాాణభయం లేనందువలి, దేవతల పటి్

తనక్ునా దేవషానిా అంత్తా రంగర్షంచి మర్జ ( జలంధరతని మాట్లక్ు తన మాట్లను క్ూడా చరే్షచ)

ర్ాహువు చసేటన ర్ాయబ్ార పాసంగం వినావా ికి మహాకోపం త్త పటపంచేంత పరతష్ంగా, దుర్ామరాంగా

సాగషంది.

"బ్ూడిద పూతల వలికాట్ివాసా! భూతపేాత సహవాసా! లోకోతుర స ందరయర్ాశి అయన గషర్షసుతని నీ

గుప పట్ ఎలా ఇర్షకించావో గాని, ఆమ క్ు నువువ ఎంత మాతాం తగవు! అసలు నీలాంట్ి విర్ాగష; తిరతగుడు

దేవరక్ు గౌర్ష దేనికి? అనవసరంగా భారయని క్ల్లగషఉనాావు. రత్తాాక్ర పుతణా డ న జలంధరతనికి ఆమ ని

సమర్షపంచుకో!" ఇదీ ర్ాహువు చసేటన ర్ాయబ్ార నిర్ావక్ సార్ాంశం.

జలంధరతడి తరతపున దూతగా వచిచనా, వొ ుళమండించే మాట్లు మాట్ాి డిన ర్ాహువుని శిక్షించడం

అనౌచితయం ఏమీ కాదనా శివుడు వ ంట్న , తన క్నుబ్ొ మల నడిమినుండి ఓ ఉగీరూపుని పుట్ిి ంచాడు.

అయత్తే ర్ాహువు బ్ాాహమడ నందువలి చంపర్ాదనీ - దూత క్ూడా క్నుక్ ప్ాాణాప్ాయం లేని శిక్షవ సట

వదలమనీ శివాజఞ.

శివభూా మధోయదావుడు, ర్ాహువుని అమాంతం ఎతణు క ళిి బ్రిర దేశంలోకి విసటర్షప్ారే్శాడు. ఆ క్షణం

నుంచే ర్ాహువుక్ు బ్రిర్జక్ుడన సారథక్ నామధయేం క్ల్లగషంది.

145 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ర్ాహువు నానా తిపపలుపడి ర్ాక్షసలోక్ం చేరతకొని, తనక్ు జర్షగషన పర్ాభవం జలంధరతనికి మనవి

చేసుక్ునాాడు.

'ప దివాడు అన నా చూడక్ుండా, తన దూత నింతగాప్ాట్ ి ప డత్తాడా ఆ ప్ారవతీ పతి?' అని కోీ ధావ శాలత్త్

యుదధసనాాహమే చేశాడు జలంధరతడు.

నారదుడి బ్ో ధ మేరక్ు, అంతట్ ిస ంధరయవతినీ చేజిక్ుకంచుకోడానికి యుదాధ నిక ైనా వ నుదయీర్ాదని

నిశచయంచుక్ునాాడు.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -50

శివ - జలంధర సంగాీ మం

దానవుల కోలహలం క లైాసం దాకా వినిపటసుు ంట్ే, చిర్ాక్ు పడిన శివుడు ముర్ార్షని రపటపంచి,

"ఏమిట్దింత్తా? ఎవడ ీదుందుడుక్ు దానవుడు?" అని అడిగాడు.

"ఇందుాడపి మీరత చూపటంచబ్ో యన పాత్తాపమే ఈశవర్ా ఇదంత్తా!" అంట్ట మొదల ట్ిి జర్షగషన సంగతంత్తా

పూసగుచిచనట్ ి వివర్షంచాడు పుండర్జకాక్షుడు.

146 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"ఔర్ా! వీడికింత క్ండకావరమా! ప్ారవతీదవేి సాక్షాతణు తలి్ల వంట్ిదని త్త లీక్,కోరర్ాని కోర్షక్ కోరత్తాడా?

వాణిు న న నిర్షీసాు ను" అని హుంక్ర్షంచాడు ఈశవరతడు.

ముందు అఖండ సనేావాహిని క్దులుతణండగా వ నుక్ జలంధరతడు యుదధ సనాదుధ డ పధాాన దావరం

దాట్ాడో - లేదో , మృతణయవును సూచించ ేశక్ునాలు ఎన ాత్తే వునాాయో అనీా క్నిపటంచాయ -

జలంధరతడికి. ఏదో అజాఞ తశకిు తనను పర్షహసటసుు నాట్ ి అనుభూతి చ ందాడు. క్షణం సపేు ఆలోచించి,

సేనావాహినిని నడవమని చ పటప - యుదధం మర్జ త్తార్ాసాథ యక ిచేరతక్ునాపుపడు వ ళలి చుచనని అంత

వరక్ూ యుదధవారులు ఎపపట్ిక్పుపడు చేరవ సుు ండవలసటందని సేనాధిపతిని ఆదేశించాడు.

యుదధరంగం నుంచి ఎపపట్ిక్పుపడు వ గులు త్త సుు నా వారులు వింట్ట, ఇక్ ఉపేక్షించి లాభం లేదని

జలంధరతడు క్ూడా రంగంలోకి దిగాడు. శివుని అపర్షమిత బ్లపర్ాకీ్మాలను సవయంగా చూసట

ఆశచరయప్ో య, బ్ల్లమిత్త్ శివుని గ లవలేం అని గీహించి, ర్ాక్షసమాయ పవా శప ట్ాి డు.

తక్షణం - రణరంగంసాథ న , గంధర్ావంగనల గానాలు, నాట్ాయలు నిండపి్ో యాయ. వీర్ావ శంత్త్ వునా

శివునికి నయనానందక్ర దృశయం క్నిపటంచగాన , అతడు సాథ ణువ కొంత తడవు అలాగే నిలబ్డిప్ో యాడు.

ఇదే అదనుగా భావించి, జలంధరతడు మాయాశివుడిగా అవత్తారం దాల్లచ, కామంక్మిమన క్ ిత్త్

శివకామినిని చేరబ్ో యాడు. గీహించేసటందా జనని. ఆమ మహామాయక్దా!...తక్షణం ఉతుర్ాభి ముఖంగా

తిర్షగష అంతర్ాధ నమ పై్ో యంది.

జలంధరతడు పనిాన రక్రకాలమాయలను చదేంిచుక్ుంట్ట, శివుడొక్ అదుాతమ ైన చకాీ నిా సృష్టించి

దాంత్త్ జలంధరతని శర్జర్ానిా ర్ ండుగా చీలేచశాడు. అతడి ఆతమజయయతి శివుని చేరతక్ునాది. జలంధరతని

క్థ ఆ విధంగా ముగషసటంది.

147 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

అంట్ట - ఆనాట్ికి బ్ాగా ప్ ా దుి పో్ వడంత్త్, సూతమహర్షి శివ మహాపుర్ాణ పవాచనం చాల్లంచి సమసు

మునిగణాలక్ు సాయం సంధాయదయనుషాఠ నాలక్ు ఆనతిచాచడు.

అందరూ శివనామ సమరణత్త్ అక్కడినుండ ిలేచి, తమ తమ విహిత క్ృత్తాయలలో నిమగామయాయరత.

ఐదవనాట్ ిఉదయం, మునిజనాలక్ు శీ్ర శివ పుర్ాణాంతరాత యుదధఖండము నందల్ల తదుపర్ష క్థాంశం

వినిపటంచ నుదుయక్ుు డయాయడు సూతప్ ర్ాణిక్ుడు.

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -51

అంధకాసుర వథ

మర్ క్ ఘటి్ంత్త్ ఈనాట్ ిపుర్ాణ శవీణానికి శీ్రకారం చుడత్తాను అని ఋష్టవరతయలందర్షనీ సాలోచనగా

చూశాడు ర్ోమహరిణుడు.

అందరూ ఆనందంత్త్ - ఆశకిుత్త్ తలలు ఊప్ారత.

148 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

మందరగషర్షప విహారం చసేట, చాలా ర్ోజుల నదని ప్ారవతి అనగా, ప్ారవతిని వ ంట్ నిడుకొని శివుడు

మందరగషర్షని చేరతక్ునాాడు.

అక్కడ విహర్షసూు ండగా, శివుడు మహానందపరవశుడ తతరతప దిక్ుక చూసూు నిలబ్డివునాాడు.

ఓ క్షణంప్ాట్ మోహపరవశ అయన ప్ారవతి వ నుక్ నుండ ివ ళిి చిల్లపటగా, ఆయన క్ ుి మూసటంది.

దాంత్త్ సమసు లోకాలక్ూ చీక్ట్ ిక్మిమనటి్యంది.

అంతలోన క్మిమన ఆ హఠాత్ - అంధకార్ానికి ప్ారవతి క్ూడా నివ వరపో్ యంది. ఆమ క్ు క్ల్లగషన

ఆశచర్ాయందో నల వలి, అరచేతణలోి సేవదం క్మిమంది.

ఆ సమయంలో శివుని న త్తాా లు మూయబ్డిన అంధకారం సంఘట్తిమ నైందున 'అంధక్ుడు' అన ఓ

గుీ డిా బ్ాలక్ుడు ఉదావించాడు.

హిరణాయక్ష - హిరణయ క్శిపులన ఇదిరత సో దరతలలోను, హిరణయక్శిపుడికి పాహిాదుడన మహాహర్ష భక్ుు డ న

కొడుక్ు ఉండగా, హిరణాయక్షుడికే ఎంతకాలానికీ సంత్తానం లేక్పో్ వడంత్త్ - అతడు శివునిక ై

తపమాచర్షంచుచునా తరతణంలోన ఈ బ్ాలక్ుడు జనిమంచడం జర్షగషంద.ి చీక్ట్ ివలి అతడు గుీ డిా గా

పుట్ాి డు.

"తక్షణం తనకో పుతణా డనిి పసాాదించవలసటంది"గా కోర్షన ఆ అసురతని కోర్షక్ తీరచదలచి అంధక్ుడిని

దతుత తీసుకోమని వరంగా ఇచేచశాడు శివుడు. గుీ డిా బ్ాలుడని చింతపడ నక్కరిే్దనీ - అసమాన శౌరయ

పర్ాకీ్మంత్త్ విలసటలిగలడనీ అనుగీహించాడు. ఆ విధంగా హిరణాయక్షుడకిి దతణు డిగా వ ిడం అంధక్ుడు,

అసురతడిగా చ లామణ ీఅయాయడు.

హిరణాయక్షుడు భూలోకాది సమసులోకాలనూ వశపరతచుక్ుని దేవతలక్ు పీడగా పర్షణమించాడు.

భూమినంతట్ినీ చాపలాగ చుట్ిి సముదాంలో ప్ారే్యడానికి ఉదుయక్ుు డయాయడు. ఆ ర్ాక్షస క్ృత్తాయనికి

149 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

బ్ాగా నల్లగషపో్ యన భూదేవి, శీ్ర మహావిష్ణు వుత్త్ మొరప ట్ ి కోగా ఆయన వర్ాహావత్తారం ఎతిు , భూదేవిని

తన కోరలప న నిల్లపట, హిరణాయక్షుడిని నిర్షీంచాడు.

అంధకాసురతడు ర్ాజయాయడు. సాధుసవభావి అయన అంధక్ుని, జాఞ తణలంత్తా దాడిలో వశపరతచకొని

అతని ర్ాజయం ఆకీ్మించుక్ునాారత. పుట్ిిగుీ డిావాడ న అంధక్ుడు అడవులప్ాల బ్ాహమను గుర్షంచి ఘోర

తపమాచర్షంచాడు. బ్ాహమదతు వరపాభావం వలి తిర్షగష తన ర్ాజాయనిా గ లుచకొని ఇచాచ భ గ సుఖా

లనుభవిసూు ,' కోరర్ాని కోర్షక్ కోరే్వరక్ు తనక్ు చావు ఉండదనా' వర గరవం చేత సంచర్షసుు నాాడు.

ఒక్సార్ష అంధక్ుడు మందరపరవతం ప విలాసటనులత్త్ విహర్షసుు ండగా, అతిలోక్ స ందరయవతి అయన ఓ

సీు నీి చూసటనట్ ి - ఆమ ఓ జడదార్షకి భారయగా ఉనాట్ ి - చూడగా అతడామ ను ఎక్కడినుంచ ో

అపహర్షంచి త్త చిచనట్ ి కొందరత గూఢచారతలు వారు త్త చాచరత.

అందులో కొందరత ఆపుు లు మర్షంత ముందడుగు వ సట, "అసురే్ందాా ! ఆ అతిలోక్ స ందరయర్ాశి ముందీ

విలాసటనుల వందమంద ిక్ూడా సాట్ిర్ారత" అని అతిశయోకిు లేక్ుండాన చ ప్ాపరత.

ఆ మాట్లక్ు ఆ సుందర్జమణులు అల్లగష అక్కడనిుండి త్తొలగషప్ో యారత. ఎలాగ ైనా అంతగ పప సుందర్షని

క్ూడి తీర్ాలనా పట్ ి దల అంధక్ుడికి తీవామ ైంది.

ఆమ ఓ జడధార్ష ఆధీనంలోగదా ఉనాది. ముక్ుకమూసుకొని తపమాచర్షంచు ముని ముు చుచలకేల

ముగధ స ందరయం. అతడనిి నయాన - భయాన బ్ దిర్షంచి ఆ మానిని లొంగదీసుకోవడానికి అంతగా

ఆలోచనలేల?...అనుక్ునావాడ ,త్తాను పాభువు గనుక్ - సవయంగా వ ిడం హీనకారయం గనుక్

ముందుగా ర్ాయబ్ారం పంప్ాడు.

నిజానికి - త్తాను ఆ రతదాాంశ సంభూతణడనీ, ప్ారవతీదేవి తనక్ు మాతృసమాన అనీ గీహించలేనంత

మదించి ఉనాాడు అంధకాసురతడు.

150 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

'పర్ాకీ్మించడం వీర పురతష్ లక్షణం ' అని తిరతగు ర్ాయబ్ారం పంప్ాడు శివుడు.

"ఔర్ా! ఓ జడత్తాలుపు కింతధికాకరమా?" అని యుదధ సనాదుధ డయాయడు అంధక్ుడు.

శివుడు తన తిశాూలంత్త్ అంధక్ుణిు ప క తిు పట్ ి క్ునాాడు. అద ిఅతని శర్జరంలో మూడుచోటి్ గుచుచకొని

విలవిలాి డసాగాడు. అలా కొంతసేపు గడచిేసర్షకి అంధక్ుడిలోని కామ, కోీ ధ, మాతుర్ాయలు మూడూ

అణగషపో్ యాయ. ఒక్క లోభం మాతాం వరపభాావం చతే మిగషల్లప్ో యంద.ి మదం - మోహం - కామం

పాతిరూప్ాలే గనుక్ అవీ అణగషప్ో యాయ. అసురగుణాలనీా అణగష పో్ యనందున, ఈ పంచప్ాాణాలూ

ఎగషర్ష పో్ యనందున - అంధకాసుర వధ జర్షగషనట్ేి భావించి దేవతలంత్తా సంతసటంచారత.

అలా తిశాూలానికి వ ాళాి డుతత, అంధక్ుడు త్తాన వర్ో, ఎట్ వంట్ ికోరర్ాని కోర్షక్ కోర్ాడో , తన పాసుు త సటథతి

ఏమిట్ో త్త లుసుక్ుని - సామగానంత్త్ సాంబ్శివుడిా సంసుు తించాడు. హర్ాి మోదాలత్త్ సాంబ్మూర్షు

అంధక్ుడిా క్రతణత్త్ చూసట గణాధిపతణలలో ఒక్డిగా మనిాంచాడు".

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -52

గజాసుర వృత్తాు ంతం

అంధకాసురతని గాథానంతరం సూతప్ ర్ాణిక్ుడు గజాసుర వృత్తాు ంతం వినిపటంచసాగాడు.

151 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

శీ్రక్ృష్ణు ని చతే నిర్ష్జంపబ్డిన మహిషాసురతని కొడుక్ు గజాసురతడు బ్ాహమను గూర్షచ తపసుు చసేట

దేవతల సమసు వ భవాలూ త్తాను ప్ ందలేాగ, కామమోహితణల న సీు ీపురతష్ణలచేగాని - దేవతలచేగాని

తనక్ు మరణం సంభవించక్ుండేలాగ వరం ప్ ందాడు.

ఆ వరగర్షవతణడ , తిాలోకాలనూ తన ఆధనీంలోకి త్త చుచక్ునాాక్ - కాశ్రలోని (వారణాసపీుర్ష) శివభక్ుు లను

స తం విడచిిప టి్క్ అందర్జా హింసలక్ు గుర్షచయేడంత్త్, ఆగీహించిన శివుడు తిశాూలధార్షయ ై గజాసురతని

ప కి యుదాధ నికి వ ళాి డు.

కామమోహితణడు కాని వార్షచేత నిర్షీంపబ్డాలని కోరతక్ునాందున, మహావిర్ాగష అయన మహేశవరతడి

చేత మరణించబ్ో తత గజాసురతడు ఓ వరం కోరతక్ునాాడు.."దేవా! కాముడిన జయంచిన జగనమంగ

మూర్షువి నువువ! నీచేత న ను సంహర్షంచ బ్డడమే నాక్ు సంత్త్ష్ంగా ఉనాద"ి అంట్ట పర్షపర్ష విధాల

సుు తించాడు.

శివుడు సంపీతాణడ ఏద నా వరం కోరతకోమనాాడు. "నాక్ు ఇంక్ కోర్షకేముంట్ ంది మహేశా!

పునీతణడిన న న ను మళి్ల జనమ కోసమో - భ గోపస ఖాయల కోసమో, నినుా వరం కోరతకోలేను. నీ దిగంబ్ర

దేహం చూడలేక్ునాాను. క్నుక్ - నా త్త్లు వలచి దానిని నీవు వలువగా ధర్షసేు నాక్ు అంత్తేచాలు!"

అని కోరతక్ునాాడు గజాసురతడు.

భక్ుు ని కోర్షక్ తీర్ాచడు శివుడు. నాట్నిుంచే శివునికి క్ృతిువాసుడు, క్ర్ష చర్ామంబ్రధార్ష అన విశరష్ణాతమక్

నామధయేాలు చేర్ాయ.

తన భక్ుు ని పేర్షట్, గజాసుర శర్జరం శివల్లంగమ ై భూలోకాన వ లుసుు ందని అనుగీహించాడు

సాంబ్శివుడు"...అని వచించాడు సూతమహర్షి.

తదనంతరం..

152 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

శౌనకాది మహామునుల కోర్షక్ మేరక్ు యుదధఖండము నందల్ల కిర్ాత్తారతీ నీయఘటి్ం వినిపటంచ

ప్ాారంభించాడు.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -53

కిర్ాత్తారతీ నీయ ఘటి్ం

"ప్ాండవులు మాయాజూదంలో ఓడిప్ో య, పన ాండ ేుళ అరణయవాసం, ఒక్ ఏడాది అజాఞ తవాసం

చేయబ్ో వడం మీక్ు త్త ల్లసటన భారత క్థాంతర్ాాగమే! భారతంలోని ఆంశమే అయనా,

శివపుర్ాణాంతరాతమ ై ఈ క్థ మర్షంత సవిసురంగా అలర్ారతతణనాద ిక్నుక్ త్తామ లిరూ ఈ ఘట్ాి నిా విన

వ డుక్ పడుతణనాట్ ి నాారత. వినండి!...

వ దవాయసమునీందుా ని సవేించిన ప్ాండుసుతణల దుగుర్షకీ,మహా భారతయుదధం తపపదని - కౌరవులత్త్

ప్ో ర్ాడవలసట వసుు ందని చూచాయగా ముంద ేఅరథమ ైంది.

వ ర్షబ్లం క్ంట్ ెఅధిక్బ్లం సంప్ాదించాలంట్ే శివక్ట్ాక్షం ఉండాలన ఆయన సూచన మేరక్ు ప్ాండవులు

శివునిక ై తపసుు చయేడానికి - తమ ఐదుగుర్షలో ఎవరత తగషనవార్ో ఆయనన స లవియయమనాారత.

సటథతపాజుఞ డూ - ధరమం తపపనివాడు అయన ధరమర్ాజుక్ంట్ె, పర్ాకీ్మయుతణడూ - మేట్విిలుకాడూ

అయన అరతీ నుడు తపో్ దీక్ష పూని శివానుగీహ పాసార్షత శసాు ా సు ీవిదయలు ప్ ందడం అనిావిధాలా

అక్కరకొసుు ందని సూచించాడు వాయసమౌని.

153 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

తణ . చ. తపపక్ ప్ాట్ించడానికి అరతీ నుడా క్షణమే అయనవా ిందర్ష అనుమతినీ - ఆశ్రర్ావదాలీా

తీసుకొని తపసుుక్ు వ ళిళప్ో యాడు.

అభవుని గూర్షచ తప్ో దకీ్ష పూనడంలో ప్ాండవమధయముడ ిపట్ ి దల అసామానయం - అపాతిమానం!

సాట్ిలేని మనోధ రయంత్త్, ప్ాశుపత్తాసు ీసంప్ాదనారధం ప్ారతధ డ ంత క్ఠోర తప్ానిక ైనా వ నుదయీలేదు.

దినములు, మాసముల ; మాసములు సంవతురముల తపో్ నిష్ఠ లో గడుచుచుండగా - ఒక్నాడు ఓ

అడవిపందిని తరతముకొంట్ట ఓ వ ట్గాడు అట్ వ పు వచాచడు. దాని వ నుక్న ఒక్ శరం దూసుక్ుని

వచిచంది. సర్షగాా అదసేమయానికి అరతీ నుడు క్ూడా శరసంధానం చేశాడు.

వ ట్, వ ట్ , వ ట్ాడచేోట్ తనదంట్ాడు శబ్రనాయక్ుడు. కోపం, కోల, క్ూల్లచన ఘనత తనది అంట్ాడు

క్వవడి.

మాట్ా - మాట్ా ప ర్షగషంది. అద ిదవందవ యుదాధ నికి దార్షతీసటంద.ి ఆ విధం బ్ ట్ిిదనిన...

ఆట్విక్ుడ ేఅసు పీాయోగం చేసేు , నాగర్షక్ుడ న త్తాను తక్ుకవ తినాాడా? ప్ో రత భీక్రరూపం దాల్లచంది.

శరసంధానం ఇరతపక్షాలా శరపరంపరల్లా వ లువర్షంచింది. అక్షయమ ైన అరతీ నుని అముమలప్ ద ి

నిండుకోగా, అచ చరతవొందిన ఆతడు గాండీవమన తన ధనువుత్త్న శబ్రనాయక్ునిప కి లంఘించాడు.

అద ీఅదృశయమ పై్ో యంద.ి అపుపడు ఇదిరూ మలియుదాధ నికి దిగారత.

తన భక్ుు డి శౌరయ ధార్ాధ యలక్ు మ చుచక్ుని శబ్రరూపం చాల్లంచి శివుడలిా పాతయక్షమ ైయాయడు

పరమేశవరతడు. ఎంత భకిుడో అంత ధీశాల్ల క్ూడా అయన అరతీ నుడిక ిదవియమ ైన ప్ాశుపత్తాసాు ా నిా

దయచేసట ఆశ్రరవదించాడు.

154 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -54

బ్ాణాసుర గాధ

వ యయ చేతణల బ్ాణాసురతని విశరష్ గాధ చ పుు నాాను. చకీ్వర్షుకి ఔరస పుతణా డ న బ్ాణాసురతడు

శోణితపురనివాసట. మహాశివభక్ుు డు. ఏక్కాలంలో తన వ యయ చేతణలత్త్నూ శివుడిా ఆడీ - ప్ాడీ -

అర్షచంచినందుక్ూ; ఆనందింప జేసటనందుక్ు మహేశుడు భాణాసురతని ఏద నా వరం కోరతకోమనాాడు.

శివుని తనయంట్ ఉండమని కోర్ాడు బ్ాణాసురతడు.

ఇక్న ం - క్ుట్ ంబ్ పర్షవార సమేతంగా కాపురం ప ట్ేిశాడు శివుడు. ప్ారవతీదేవి మాతాం ర్ానని అల్లగషంది.

'సర్ేి! అట్ేి కానిమమ'నాాడు.

కొంతకాలం గడచిింది. శివుడ ేతన ఇంట్ కొలువ వుండగా, బ్ాణాసురతడికి కొండంత అండగా ఉండ,ి అతడు

మర్షంత దుర్షార్జక్షణుడయాయడు.

ఇక్కడ - ప్ారవతీదేవి క్ూడా అలక్తీర్ష భరు ఎపుపడు క్బ్ురత చసేాు డా అని ఎదురత చూడసాగషంది. సరవం

త్త ల్లసటన ఆ పర్ాతపరతడకిి ప్ారవతీమానసం మాతాం ఎరతగనిదా?

ఆమ ను రమమని నందీశవరతనిత్త్ క్బ్ురత పంపటంచడమే గాక్, దగారతండి తీసుక్ురమమని - మొతుం

పర్షవార్ానిా పంపటంచాడు.

155 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

బ్ాణాసురతని క్ూతణరత ఉషాదేవి. ఆమ చ ల్లక త్త ు చితాలేఖ పో్ా త్తాుహంత్త్ ఉష్ పూర్షుగా ప్ారవతీ దవేిని

ప్ో లేలాగ అలంక్ర్షంచుకొని, ఈలోగా శివుని చేరబో్ యంది. ఉష్ హృదయం త్త ల్లసటన ప్ారవతి 'కార్జుక్ శుదధ

దావదశ్ర తిథ'ి యందు నీకొక్ పురతష్ణడు త్తారసపడి నినుా రమించి, నినుా వర్షంచగలడు అని వరం

ఇచిచ, ఆమ ను పంపటంచింది.

శివసంక్లపం వలి క్ృష్ణు ని మనుమడు అనిరతదుధ డన వాడు - ప్ారవతి వరం ఇచిచన వరతడిగా,

ఉషాంతఃపుర్ాన వావ శించి ఆమ త్త్ రతిసుఖాలాడి వ ళిిప్ో యాడు.

మనమధుని మించిన అందగాడ నందున ఉష్ అతడికి ఎట్ వంట్ి అభయంతర్ానిా చ పపలేదుగాని, వివాహం

గాక్ుండాన పరపురతష్ణని సంగమించడమేమిట్ని మథనపడింది. చితమాేమిట్ంట్ే - తనుా రమించిన

పురతష్ణడ వవడనాద,ీ ఎలా ఉంట్ాడనాదీ ఆమ వర్షుంచలేక్పో్ యంది. అతడిా తలపులోి దాచడం ఇక్

తనవలి కాక్ చ ల్లక్త్త ు చితాలేఖత్త్ చ పుపక్ుంది.

చితాలేఖ ఉప్ాయం ఆలోచించింది. దేశ దేశాల ర్ాక్ుమారతల చిత్తాాల్లా త్త పటపంచి, అందులో ఉష్ను

రమించిన వాడిని గురతు పటి్మనాది.

ఇదిలా ఉండగా - ఓ ర్ోజు శివుడి దగార కొచిచన బ్ాణాసురతడు "పరమేశా! వ యయ చతేణల్లచాచవు కాని,

ఏం లాభం? వీట్ికి తగాపని క్ల్లపంచలేక్ప్ో యావు. నా సహస ాబ్ాహువులత్త్నూ ఏక్కాలంలో యుదధం

చ యయగల వ ర్షని చూపటంచవయాయ!" అని వ డుక్ునాాడు.

"అభీషి్ సటదిధ రసుు ! నీక్ు భుజబ్ల గరవం అధిక్మ ైనట్ ి ంద.ి నీచతేణల్లా ఒకొకక్కట్ ేన లక్ూలేచ ఘనుడిత్త్

నీక్ు యుదధం అతి తవరలోన సంప్ాాపటు ంచుగాక్!" అని దవీించాడు శివుడు.

156 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఉష్ చ పటపన ర్ాక్ుమారతడిని, చితాపట్ాల దావర్ా అనిరతదుధ డిగా గురతు పట్ిిన చితాలేఖ తనక్ునా యోగశకిు

చేత ర్ాతిాకిర్ాత్తేా అనిరతదుధ డిా అపహర్షంచి త్త చిచ, ఉష్ శయాయగృహంలోకి చేర్షచంది. ఉష్ యధేశచగా తన

పటాయుడిత్త్ సుఖాల త్తేల్లయాడింది.

ఈ విష్యం బ్ాణాసురతడికి త్త ల్లసట, తన అంతఃపురంలోకి - ఈతడ లా పవా శించాడో అరధం గాక్

యుదధసనాదుధ డయాయడు. అయత్త ేఅశర్జరవాణి హెచచర్షక్ మేరక్ు అనిరతదుధ ని వధించక్,చ రలో

బ్ంధించాడు.

ఇట్ ఉషా అట్ అనిరతదుధ డు సాక్షాత్ దుర్ాా సవరూపుర్ాల న అమమవార్షని అర్షచంచడంత్త్, అనిరతదుధ డు

చితాంగా చ రసాలనుంచి బ్ ట్ికి వచేచయగల్లగాడు. అనంతరం ఉషా - అనిరతదుధ లు తిర్షగష సుఖాలలో

మునిగషప్ో యారత.

అక్కడ- దావరకానగర్షలో అనిరతదుధ డు అదృశయమ నై వ నం అందర్జా విచారంలో ముంచగా - నారదుడు

జర్షగషన విష్యం చ పపగాన శోణపుర్ానిా ముటి్డించాడు.

బ్ాణాసురతని కిచిచన మాట్పాకారం - శోణపురంలో కొలువ ఉనా శివుడు బ్ాణాసురతడికి బ్ాసట్గా

నిల్లచాడు.

శివ కేశవుల ముఖా ముఖీ తలపడవలసటన అగతయం ఏరపడింద.ి

శివుడ ివరం దేవతలక్ు అనుక్ూలంగా మలచడానికి క్ృష్ణు డొక్ ఎతణు వ శాడు.

దాని పాకారం - శివుడు సుబ్ుధ డయయేలా శౌర్ష జృంభణాసాు ా నిా పాయోగషంచాడు. మహనీయమ నై ఆ అసు ీ

పాభావంత్త్ శంభుడు రణ భూమినుంచి వ దొల్లగాడు.

157 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

వ యచేతణల బ్ాణాసురతడు, ఇంతకాలానికి తనక్ు తగా వ ర్ష దొర్షకాడని సంబ్రపడ,ి రణభూమిలో

అడుగషడినాడు.

సరవవశంక్రతడ న శంక్రతడిన పక్కక్ు తపటపంచగల్లగషన విర్ాధ ివీరతడిత్త్ యుదధం సంఘట్ిలి్లనందుక్ు -

తన భుజబ్ల పర్ాకీ్మం చూపటంచి లోకాలను మర్షంత గడగడలాడించ ేఅవకాశం దొర్షకినందుక్ు

ఉప్ పంగషప్ో యాడు.

లోక్భీక్రమ ైన యుదధం సాగషంది. ఏక్కాలంలోన తన వ యయ చేతణలత్త్నూ చతణరతాజుని ఎదుర్ కనాాడు.

సుదరశన చక్ీంత్త్ అనిా చేతణలనూ ఒక్కట్లక్కట్ిగా తర్షగష ప్ారే్శాడు చకీ్ప్ాణి. అలా ఒక్కట్లక్కట్ిగా

వ యయకి నాలుగు చతేణలను మాతాం మిగషల్లచ, (తనత్త్ సముజీీ అయనందున) ఈసార్ష ఎతిున చకీ్ంత్త్

బ్ాణాసురతని శిరసుు ఖండించబ్ో గా, శివుడు అడుా పడాా డు.

"వాసుదేవా! బ్ాణుడ ిగరవం అణగడానికే న నీవరం ఇచిచనాను తపప, అతడిశిరః ఖండనం

జరగాలనికాదు" అని అనుగీహించి ఉషా అనిరతదుధ ల వివాహం దగారతండి జర్షపటంచాడు...అంట్ట - సూత

ప్ ర్ాణిక్ుడు యుదధఖండం మంగళాంతం చేశాడు.

యుదధ ఖండము సంపూరుము

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -55

రతదాావిర్ాావం - ఏకాదశ రతదాాలు (రతదా ఖండము ప్ాారంభం)

సూతమహర్షి చ పుపచునాాడు:

158 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఆరవనాట్ ిఉదయం, తిర్షగష విహితమ ైన అనుషాఠ నాలనీా పూర్షు చసేుక్ునా అనంతరం - శౌనకాది

మహరతి ల; మహర్షిపతణాల వంక్ దయా దృక్ుకలు పసార్షసూు "మునిసతుములార్ా! న నీ ర్ోజు చ పపబ్ో వు

రతదాఖండము, శీ్ర శివపుర్ాణం మొత్తాు నికే తలమానిక్ము. శదీాధ ువులయ విన దరతగాక్!" అని

ఉప్ో దా్ తించి - అందర్ష వంకా సాభిప్ాాయంగా చూసట తిర్షగష చ పపసాగాడు -

శివుని ఆరంభావత్తార్ాలు:

"సజీనులు - సుజాఞ నులు అయనవారత భకిు, జాఞ న, వ ర్ాగాయదుల దావర్ా గుర్షుంచి ఆర్ాధించగల త్తొల్ల

అవత్తార్ాలు చ బ్ుత్తాను వినండ!ి అవి ఈశవరతని దశావత్తార్ాలుగా పాసటదిధక కాకయ.

1. మహాకాలుడు (పరదవేతః మహాకాళి)

2. త్తారతడు (పరదవేతః త్తార్ాశకిు)

3. బ్ాల భువన శవరతడు (బ్ాల భువన శవర్ష పరదవేత)

4. షో డశ క్ళాయుక్ు శీ్రవిదేయశవరతడు (శీ్ర విదయేశవర్ష)

5. భ రవుడు (భ రవి)

6. భినా మసు కేశుడు (భినామసు)

7. ధూమవదీశుడు (ధూమేశవర్ష)

8. బ్గళాముఖేశవరతడు (బ్గళాముఖ)

9. మాతంగేశవరతడు (అమమవారత మాతంగష)

159 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

10. క్మలేశవరతడు (ఆమ - క్మలాదవేి).

పరదేవత్తాసహితంగా ఇవీ శివావత్తార్ాలు. ఇవికాక్ - ఏకాదశ రతదాాలు; నవావత్తార్ాలు; అషి్మూరతు లు;

పంచబ్ాహామవత్తార్ాలు; నందీశవర - భ రవ - కాలబ్ రవ - శరభ - యక్ష - ఉగీ నృసటంహావత్తార్ాలు;

వ శావనరతడన అగషా ముఖేశవరతడు, దూర్ావసావత్తారము, హనుమదవత్తారము, వ త్తా వత్తార్ాలు,

వ శంనాధ - యతినాధ - దివజేశవర - భిక్షువరయ - అశవత్తాథ మాద ిఅవత్తార్ాలు...ఈ విధంగా అనంతంగా

ఉనా ఈశవర్ావత్తార్ాలు మహాగుహయమూ - గహనమూ అని గీహించాల్ల! వీట్ిని రే్ఖామాతాంగా

సపర్షశంచినా, శివుని రతదాలీలలను వివర్షంచడానికి నాక ైనా అసాధయమ!ే సహసాముఖాలు శతకోట్ి

సంవతుర్ాలు (మానవ కాల పామాణర్జత్తాయ) ఏక్ధాట్ిగా చ పేు సాధయపడవచుచన మో! అంత విసు ృతమూ -

భాష్యయుక్ుమూ అయనదీ రతదసాంహిత! ప చ పటపన శతరతదలా గుర్షంచి మీక్ు ఓ వరసకీ్మంలో - నా

చేతన నంత వివర్షంచే పయాతాం చేసాు ను...

రతదాావిర్ాావం:

పరమ మాహేశవరతడు, తన సంపూర్ాు ంశత్త్ అరధనార్జశవరతడిగా ఆవిరావించాడు. పుడుతతన తనత్త్ప్ాట్

ఎనోా రతదాగణాలను క్ూడా ఆవిరావింప చసేుక్ునాాడు. ఇద ేపాక్ృత్తాయతీతమ ైన మహారతద ాసృష్టఠ .

అరధనార్జశవర్ావత్తారం:

బ్ాహమ ప్ాాక్ృతిక్ జీవధాతణవులత్త్ మానవ సృష్టి గావించాడు. కాని, వా ుళ ప రతగుదల లేక్ అలాన

ఉండిపో్ యారత. అనగా వార్ష నుండి పునః సృష్టి లేక్పో్ వడం చూసట విచారగీసుు డ నాడు బ్ాహమ.్ే్ అపుడు

అశర్జరవాణి సీు ీపురతష్ణలను (మిధున పాక్ృతి) క్ల్లపంచమని పల్లకింది. బ్ాహమక్ు సీు ీరూపం ఏమిట్నాదీ

అరధం కాలేదు. రతదుాని పర్షపర్ష విధాల ప్ాార్షధంచాడు. అపుపడు శివానుగీహం వలి రతదుా ని అరధనార్జశవర

తతు ోం, దృగోా చరమ ైంద ిబ్ాహమక్ు. తననుండ ిశకిుని విడదీసట చూపటంచాడు - రతదుాడు. అపుపడా రతదా

భూామధయమమున, ముక్ుక ప్ాారంభపు మూలనుండి ఆవిరావించిన దవేీ అంశ సీు ీరూపసృష్టి కి దార్ష

160 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

చూపటంద ిబ్ాహమక్ు. అనంతరం ఆ శకిు శివునిలో లీనం అయప్ో యంది. ఇదీ - పరమాదుాతమ నై ,

రతదాాతమక్ అరధనార్జశవర అవత్తారం.

ఏకాదశ రతదాా లు

దేవతలు ర్ాక్షసుల బ్ాధల కోరవజాలక్ తమ తండిా అయన క్శయపుడిని ప్ాార్షధంచారత. శివునిక ై తపటంచిన

క్శయపుడికి శివానుగీహం క్ల్లగషంది. దవేతల దుఃఖానిా ఆయన శివునికి వివర్షంచి, దార్షచూపమనాాడు.

సురభి యందు క్శయపుడికి పదకొండుగురత కొడుక్ులుగా శివుడు ఉదావిసాు నని మాట్ ఇచాచడు. ఆ

పాకారమే కాలాంతరంలో...

1. అజప్ా , 2. అహిరతాదుాడు, 3. చండుడు, 4. క్ప్ాల్ల, 5. భవుడు, 6. భీముడు, 7. పటంగ ుడు, 8.

విలోహితణడు, 9. విరూప్ాక్షుడు, 10. శంభుడు, 11. శాంతణడు అన రూప్ాలత్త్ జనిమంచాడు.

ఇదే ఏకాదశ రతదాావతరణం. ఈశానయ దిక్ుకన వాసం ఏరపరచుక్ునా ఈ 11 గురత శివరూపులే శిష్ణి ల్లా

రక్షిసూు లీలావిలాసాలు పాదర్షశసుు నాారత. "నమో రతదేభాయః" అని ఆప్ాడు సూతమహర్షి.

మునులంత్తా క్ూడా ఇదే మంత్తాానిా రతదాాధాయయం నుండి ఉచ చసవనంత్త్ పఠషంచారత. అనంతరం...

161 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -56

శివుని అషి్మూర్షు నిరూపణము - పంచ బ్ాహామవత్తార్ాలు

నవావత్తార రతదామూరతు లు

"శరవతవర్ాహ క్లపంలో 7వ మనవంతరం (వ వసవతం) లో సంభవించ ేదావపర యుగాంతం (పసాుు తం

నడుసుు నా క్ల్లయుగానికి ఐదువ ల ఏ ళక్ు పూరవం)వ దవాయసుడికి సహక్ర్షంచే నిమితుం శిఖా

యజయఞ పవీత ధారతడ శరవత్తాచారతయడిగా అవతర్షసాు డు. ర్ ండో దావపరంలో సుత్తారతడిగా; తృతీయ

దావపరంలో దమనుడిగా; చతణరధ దావపరంలో సుహో తణాడిగా; ఐదు ఆరత ఏడు దావపర్ాలలో వరతసగా

క్ంక్ుడు, లోకాక్ష,ి జ గజష్వుయడుగా; అషి్మ నవమ దశమ దావపర్ాలోి వరతసగా దధ ివాహన, ఋష్భ,

తప్ో ధనావత్తార్ాలోి దరశన మిసాు డు.

ఈ విధంగాన 28 దావపర్ాలోి నూ అవతర్షంచే శివుడ ిఅవత్తార నామధయేాలు వరతసగా ఇలా ఉంట్ాయ: (

11వ దావపరం నుండ ి28వ దావపరం వరక్ు) తపుడు, అతి,ా బ్ల్ల, గౌతమ, వ దశిర, గోక్రు, గుహవాస,

శిఖండ,ి మాల్ల, అటి్హాస, దారతక్, లాంగలీక్, శరవతయోగష, శూల్ల, దండ,ి సహిష్ణి , సో మశరమక్ు

లీశావత్తార్ాలు. శ ైవం వర్షధలేి లా ఆయా అవత్తార్ాలక్ు శివతవం మూర్జుభవిసుు ంది.

శివుని అషి్మూర్షు నిరూపణము

ఈ శివపుర్ాణ ప్ాారంభమునన సుు తించబ్డని రతదా సోు త్తాాంతరాతమ నై శివుని అషి్మూర్షు నిరూపణము

మనక్ు పాతయక్ష పామాణంగా క్నిపటంచగలదు.

162 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

వీర్షలో మొదట్ి మూర్షు (ఈశవరతడు)'శరతవడు'. భూమిని అధిష్టి ంచి ఉంట్ాడు. అనగా భూమిమూర్షుగా

క్ల్లగష ఉంట్ాడని అరథం. ఇక్ జలాధిషాఠ న మూర్షు భవుడు. సమసు విధ అగుాలక్ు మూర్షు రూపుడు రతద ా

నామధయేుడు. లోపలా బ్యట్ా నిరంతరం చల్లంచే వాయు రూపుడు ఉగుీ డు. ఐదోవాడు -

పంచభూత్తాతమక్ుడు - ఆకాశరూపుడు భీముడు. క్షతేాజుఞ డ , జీవాతమలో వసటంచ ేమూర్షు రూపుడు

పశుపతి. సూర్ాయంతరవర్షుయ ై పాకాశించ ేసపుమూర్షు ఈశానుడు, ఇక్ సచిచదానంద మయుడ న యజమాన

రూపుడ విరజిలుి వాడు శివుడు.

పంచ బ్ాహామవత్తార్ాలు:

బ్ాహమ ధాయనమూర్షుయ ై ఉండగా, ధాయనఫలం వలి గౌరవరుంత్త్ జనిమంచిన త్తొల్ల అవత్తారం 'సదోయజాత

బ్ాహామవత్తారం'. అయత్తే ఈ అవత్తార ఉదేిశం కేవలం - శివజాఞ నపాచారమే క్నుక్, కేవలం నలుా రత

శిష్ణయలక్ు మాతామే దరశనీయమ ైంది. నందుడు,ఉపనందుడు, సునందుడు, విశవనందుడు అన వార్షకి

మాతాం సదో యజాత శివ సందరశన భాగయం లభించింది. మనసుున లీనమయాయడు.

ఈ కీ్మంలో ర్ ండవద ి- వామదేవ బ్ాహామవత్తారం. ఇరవయోయ రక్ుక్లపంలో ఎరీని బ్ాహమ శివధాయన

యోగంలో ఉండగా సంభవమ ైంద ిఈ అవత్తారం. ఈ అవత్తార ముఖయయదేిశం - బ్ాహమక్ు ఈ చర్ా చర

జగతణు ను పుట్ిించ ేశకిుని పసాాదించడం వరక్ు పర్షమితమ ైంది. విరజ, వివాహ, విశోద, విశవభావనుడన

నలుగురత శిష్ణయలక్ు ఈ అవత్తారం చూసట తర్షంచే యోగం క్ల్లగషంది. ఇతడూ అంతర్షహతణడ మనసుున

లీనమయాయడు.

మూడోద ి- తతణపరతష్ బ్ాహామవత్తారం. ఇందు శివుడు పీత్తాంబ్రధార్ష. ఇరవయొయక్ట్ో క్లపంలో జర్షగషందీ

అవత్తార సృష్టి . ఇందులో బ్ాహమక్ు సృష్టిని వివిధ రకాలుగా చేయగల సామరధయం పాసాదించబ్డింది.

శిష్యవరాం లేదు. ఇతడు హృదయవాసట, ఆతమతతుోం త్త ల్లసటనవాడు.

163 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

అఘోరబ్ాహామవత్తారం నాలుగవది. శివక్లపంలో జర్షగషందీ అవత్తారం. పూర్షుగా నలుపు శర్జరం బ్హామక్ు,

తన పామయేం అవసరం లేని విధంగా సమసువిధ సృష్టు కీ్మమునందు పర్షపూరు సామరధయం చేక్ూరచడానికి

ఈ అవత్తారరూపుడ న శివునికి క్ృష్ు , క్ృషాు సయ, క్ృష్ుశిఖ, క్ృష్ుక్ంఠధరతలు శిష్ణయలు. ఈ అవత్తారం క్ూడా

కేవలం బ్ాహమకే పర్షమితం. బ్ుదిధ తత్తావవాసట.

ఈశానబ్ాహామవత్తారతడ న పంచబ్ాహమగా అవత్తారం దాల్లచనాడు శివుడు. ధాయనమగుాడ వునా బ్హామక్ు

సృష్టికారక్ పురతష్ణడిా చూపటంచడం కోసం ఎతిున ఈ అవత్తారమందు శుదధసుట్ిక్ వరతు డూ - సర్ావభరణ

భూష్టతణడూ అయన పురతష్ణడుగా ఉదావించి జీవుడిని అధషి్టి ంచి ఉంట్ానని స లవిచాచడు -

భ గాశయీుడ నవాడు.

పంచబ్ాహామవత్తార్ాలోి ఈశానుడే మనక్ు దగారయనవాడు.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -57

నందీశవర - భ రవావత్తార్ాలు

164 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

నందీశవర్ావత్తారం

ఒకానొక్ క్లపకాలంలో శిలాదుడన మహర్షి సతుముడు సంత్తాన లేమిత్త్ శివార్ాధన చసేట మరణం లేని,

శివుడంత కొడుక్ు కావాలని శివుని కోరతక్ునాాడు. మానవరూపంలో పుటి్వలసటందిగా బ్ాహామదులు

కోర్షనందున, నీక్ు బడాగా జనిమసాు నని అభయం ఇచాచడు శివుడు.

అట్ తర్ావత శిలాదుడు యజఞచసేూు వునా తరతణంలో, యజఞ గుండంలోంచి శివలాంచనాలనీా పుణికి

పుచుచక్ునా ఓ బ్ాలుడు ఉదయంచి శిలాదునికి ముదముచేక్ూర్ాచడు. అ ఆనందప్ారవశయంలో ఆయన

'నంద'ి అన నామక్రణం చేసట ముదుి గా ప ంచుక్ుంట్టండగా, అతని జీవితం కేవలం ఒక్క సంవతురమే

అని మ తై్తాావరతణులు దావర్ా త్త లుుక్ునా శిలాదుడు దుఃఖతణడయాయడు.

నంద,ి శివార్ాధక్ుడిన చిరంజీవతవం ప్ ందుత్తానని తపసుు చేయగా, శివుడు మ చిచ ఇక్ప నీవు

నందివికావు - నందీశవరతడివి - నాత్త్ సమానంగా నీక్ు క ైలాసవాసానికి అరతహ డిా చసేూు నినూా - నీ

తండిానీ క్ూడా నా చ ంత ఉంచుకోగలను అని అభయం ఇచాచడు. గణాధపితయం క్ూడా ఇచిచ

గౌరవించాడు.

సపు మరతతణు లు తమక్ూతణర్ ైన 'సుయశ' నామధేయుర్ాల న క్నయత్త్ నందికి ప ళిి జర్షపటంచగా,

ఆనాట్ినుంచి తనుండ ేపాతిచోట్ా నందీశవరతడు ఉండి తీర్ాలని శాసటంచి శివుడు, నందికి అపర్షమిత

గౌరవం అనుగీహించాడు.

భ రవావత్తారం:

ఒకానొక్ క్లపకాలంలో పరబ్ాహమ ఎవరన విష్యమ ై బ్ాహమ,విష్ణు వుల మధయ వాగావదం చ లరే్గష

శివమాయాపభాావాన అది అనంతంగా కొనసాగషంది.

165 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఇంతలో వార్ష మధయనుంచి ఓ జయయతి బ్యలేి ర్ష, బ్హాామండంగా పాజవర్షలిసాగషంది. ఆ వ లుగులో రతదామూర్షు

బ్యల వడల్లనాడు.

బ్ాహమ ఆ దృశయం చూసట, "ఇపపట్ికే ఇక్కడ పరబ్హామమ వర్ో త్తేల్లక్ కొట్ ి క్ుంట్టంట్ే, నువూవ పో్ ట్టకి

తయారయాయవా!" అంట్ట ఎగత్తాళి చేశాడు.

బ్ాహమ అహంకార్ానికి రతదుాడు కోపటంచి ఓ మహాభీక్ర రూప్ానిా సృష్టించాడు. అతడ ేభ రవుడు.

'ఆమరిక్ుడు' అన పేర వ లస ేభ రవాక్ృతికే కాలభుడని, కాలర్ాజు అనీ పేరతి నాాయ. అంత్తేకాక్ భక్ుు ల

ప్ాప్ాలను భక్షించడం వలి ప్ాపక్షక్ుడన పేర క్ూడా వర్షధలుి తణనాాడు. (కాశ్ర క్షేత్తాానికి అధిపుడు)

కాలభ రవుడు రతదాాజఞపకాారం బ్ాహమ ఐదోముఖానిా తణా ంచాడు. సమయం చూసట, బ్ాహమ సోు ా తాం చేసాడు.

"తమరే్ పరబ్ాహమ సవరూపం" అని కీర్షుంచాడు. రతదుాడు శాంతించాడు.

'బ్ాహమహతయ' అన క్నయను సృష్టించి, కాల భ రవుడి వ ంట్ పంప్ాడు.

కాలభ రవుడ న వ ..

కాలం ఎంతట్ ివార్షన నా క్డగండిప్ాలు చేయడం సహజం క్దా! భ రవుడు బ్ాహమ శిరసుును తణా ంచి,

విదిల్లంచినా అద ిఅతడ ికొనగోట్ ినుంచి ఎంతక్ూ ఊడిపడలేదు. లోక్ సంచారంలో ఎవర్ష వలిన నా,ఈ

క్ప్ాలానికి మోక్షమారాం దొరతక్ుతణందేమో చుదాి మని అలాగే గోట్ికి అంట్ని క్ప్ాలంత్త్న ఊ ుళ

తిరగసాగాడు భ రవుడు.

కాశ్రలో అడుగషడగాన , అతడిా వ నాంట్ిన బ్ాహమహతయ ప దిప ట్ ి న హాహాకార్ాలు చేసూు ప్ాత్తాళానికి

క్ుీ ంగషప్ో యంది. భ రవుడి చతేినుండ ిఆ క్ప్ాలం క్ూడా ర్ాల్లపో్ యంది. అక్కడ ఏరపడనిద ేన ట్ి

బ్ాహమక్ప్ాల తీరధం! తదాదిగా కాలభ రవుడు కాశ్రవాసుడయాయడు.

166 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

శివసంక్లపర్జత్తాయ, భ రవ జననం మారాశిర క్ృష్ుపక్ష అషి్మియందు జరగడంత్త్ అది పుణయతిథిగా

పర్షగణించారత. శివర్ాతితా్త్ సమానమ ైన ఉపవాస, జాగరణ ఫలాలను అందించే పరవదినంగానూ

కాలభ రవ జయంతిని కొందరత ప్ాట్ిసాు రత.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -58

శరభుడిగా శంభుడు

శరభుడిగా శంభుడు

దక్షయజఞధవంసటగా పేరతగడించిన వీరభదుాడు శివ జట్ా జూట్ోదావుడు. శివుడుగానీ - శివాంశలు

ఏవ నగాని - శివ వీరయ సంజాతమ ైన రూప్ాలుగానీ...సమసుం శివమయం అని మనం

త్త లుసుకోవలసటవుంది.

అట్ిి వీరభదుాడొక్సార్ష, శీ్రహర్ష ఉగీనారసటంహరూప్ానిా ఉపసంహర్షంచ వలసటందని కోరగా, దానికాయన

అంగజక్ర్షంచక్ప్ో యేసర్షకి, వీరభదుా డు తన నిజసవరూపం ఎర్షగషంచే పయాతాంలో సాక్షాతణు శివునిగా

పర్షవరున చ ంద,ి నిజరూపదరశనం చేశాడు శీ్రహర్షకి. సహసబా్ాహువులత్త్, చందార్ేఖాంకితణడ , జట్ా

167 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

జూట్ధార్షయ ,ై నీలక్ంఠతడ , తిానయనుడ , వజాసదృశనఖుడ శంభుడు క్నిపటంచాక్ తన ఉగీరూపం

విరమించాడు ముర్ార్ష.

నృసటంహుడూ ఈశుడే:

శీ్రహర్ష అవత్తార్ాలలో ఒక్ట్ిగా పర్షగణింప బ్డుతణనాపపట్ిక,ీ నిజానికి నృశింహావత్తారం ఈశవరతడే. శీ్రహర్ష

సహజంగా శాంతమూర్షు కేవలం దనుజ సంహార్ారథం అతడికి ఆ ఉగీరూపం దయ చేయంచింద ి- శివ

శకాు యతమక్మ ైన పాక్ృతియే! ర్ ండూ వ ర్ేవరత కావు. శివుని మ డను అలంక్ర్షంచే ముండమాల్లక్లోని 'తర '

సాథ నంలో ఉనాదే ఈ నృసటంహుని సటంహపు శిరసుు.

యక్షావత్తారం:

ఒకానొక్ దేవాసుర సంగాీ మంలో దానవులప విజయం సాధించారత దేవతలు. అద ికేవలం తమ

బ్లపర్ాకీ్మమే అని విరీవీగష, శివానుగీహం ఏమీలేదనా భావనత్త్ పగాలాాలు పలక్సాగారత.

వార్షకి క్నువిపుప క్ల్లగషంచదలచి, శివుడొక్ యక్షుడి అవత్తారంలో వార్ష ఎదుట్ నిల్లచి "మీ యొక్క

సంరంభ కారణమేమిట్?ి" అని అడిగాడు. ర్ాక్షస సంహారం తమ పాతిభే అనాారత. "అంతట్ ిబ్లపర్ాకీ్మ

వంతణల త్త ేఈ గడిాప్ో చ సంగతి చూడండ!ి" అంట్ట వార్ష మదయ ఓ తృణం ఉంచాడు శంభుడు.

యక్షవ ష్ధార్ష శంభుడని త్త లీని దేవతలు రక్రకాలుగా పాయతిాంచారత. క్నీసం దానిా క్దలచన నా

లేక్పో్ యారత. శివాజఞ - అనుగీహం లేనిదే ఏద ీజరగదని తన నిజరూపం చూప్ాడు శంభుడు.

గృహయజమాను డీశవరతడే

నరమదాతీర్ాన ధరమపురంలో నివశించ ేవ శావనరతడు - శుచిష్మతి దంపతణలక్ు, శివ వరపసాారం వలి

జనిమంచిన క్ుమారతడు. శివాంశ సంభూతణడిగా 'గృహపతి' అన పేర ప రగసాగాడు. కాని అతడిక ి12వ

168 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఏట్ పటడుగు గండం ఉందని త్త ల్లసట దంపతణలు చింత్తాకాీ ంతణల ఉండగా, ఆ బ్ాలక్ుడు తలి్లతండుా లను

ఒపటపంచి తపసుుకోసం వారణాసట వ ళిిపో్ యాడు.

శివుడాతడిని పర్జక్షలక్ు గుర్షచేసట, అతని తపం ఏకాగీమ ైనదని సంతృపటుత్త్ వర్ాలనుగీహించి ప్ాాణులందు

జఠర్ాగషాగాను, దిక్ుకలలో ఆగేాయానికి అధిపతిగాను చేశాడు. క్నుక్న అగషా క్ూడా ఈశవర్ావత్తారమే!

వ శావనరతడన పేరత అగషాకి అందుచేతన క్ల్లగషంది.

దివజేశవర రూపుడిగా..

భదాా యువు అన ర్ాజునక్ు వనవిహార సమయంలో క్నిపటంచిన మాయపుల్ల, శివుని భారయను

క్బ్శించగా, శివుడు ర్ాజుభారయను దానంగా ఇమమని కోర్ాడు. (ఆ సమయంలో - శివుడూ - శివపతీా

బ్ాాహమణ వ ష్ధారతల ఉనాారత. వారత ప్ారవతీ పరమేశవరతలనీ, ప్ారవతిన పుల్లమాయ పట్ ి క ళిళ

ప్ో యందనీ త్త లీని భదాా యువు,తన భారయను శివునికి సమర్షపంచడానికి వ నుకాడలేదు). అపుపడతని

ధరమనిష్ఠ క్ు మ చిచన శివుడు తన దివజేశవర్ావత్తార్ానిా ఉపసంహర్షంచి సదాశివుడిగా పతాయక్షమ ై వర్ాలు

ఇచాచడు.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -59

వ శంనాధావత్తారతడిగా

169 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

దూర్ావసావత్తారం

మన మహర్షి శరణీలిో దూర్ావస మహామునికి ఓ పాత్తయేక్త ఉనాదని గతంలోన , ర్ ండు ఘటి్ముల దావర్ా

మీక్ు చ పటపన అంశాలు గురతు నాాయ క్దా! ఆయన ఎవరనుక్ునాారత? దూర్ావసముని సాక్షాతణు

రతదాావత్తారతడ!ే అతి ామహామునికి రతదాాంశత్త్ పుతణా డిగా జనిమంచాడు. భక్ుు లను పర్జక్షించడం -

ఉదధర్షంచడంలో విచితామ నై పదధతణలేనోా అవలంబసుు ండే వీర్షకి ఆగీహం అధిక్ం. అనుగీహమూ అధిక్మే!

సమయా సమయము ల ర్షగష పవార్షులి్లన వార్షకి, ఆయన శాప్ాను గీహాలు ర్ ండూ అనుభవ క్ వ దయమే! ఓ

ఉదాహరణ చ బ్ుత్తా వినండి -

సూరయవంశ సంభవుడ న అంబ్ర్జష్ణడన ర్ాజు ఏకాదశ్రవాత్తా నంతరం దావదశ్ర బ్ాాహమణ సంతరపణం

తరతచుగా చసేుు నాట్ ి త్త ల్లసటన దూర్ావసుడు అతని వదిక్ు శిష్యసమతేంగా భ జనానికి వసుు నాట్ ి గా

క్బ్ురంప్ాడు.

కాని, సాానం నిమితుం కావాలన జాపయం చసేూు వుండడంత్త్, దావదశి ప్ార్ాయణ సమయం దాట్తి్తే వతా

భంగమవుతణందని శాసు వీిధ ిఉనాందున, సమయం మించక్ుండా గుక కడు గంగాజలం పుచుచక్ునాాడు.

వసూు న దూర్ావసుడు, మహార్ౌదాంగా "ననుా భ జనానికి పటల్లచ - నువువ ఎంగషల్లపడాా వు క్దూ! నినుా

శపటంచేసాు ను" అంట్ట హడావుడ ిచయేసాగాడు.

ఆ గరీనలక్ు, అక్కడే వునా అంబ్ర్జష్ సంరక్షణారధ "సుదరశనం" అన చకీ్ం దూర్ావసుడి ప కి లేచింది.

"శివాంశ సంభూతణడు - దూర్ావసుని పసానా చసేుకో!" మంట్ట అశర్జరవాణి పల్లకిన పలుక్ులక్ు,

సుదరశన చకాీ నిా ఉపసంహర్షంపజేసట అంబ్ర్జష్ణడు దూర్ావసుని పలువిధాల సుు తించగా, ఆయన

సాంతించడమ ేగాక్,అంబ్ర్జష్ణనికి వర్ాలు ఇచాచడు క్ూడ.

వ శంనాధావత్తారతడిగా

170 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

పూరవం నంది గాీ మంలో మహానంద అన వ శయ వుండేద.ి ఆమ క్ులానికి క్ులట్ అయనా, భకిులో మాతాం

సాట్ిలేనిది. నితయ శివార్ాధక్ుర్ాలు.

ఆమ ను పర్జక్షించదలచిన శివుడు, ధనవంతణడ న వ శుయనిగా ఆమ వదిక్ు వ ష్ం ధర్షంచి వ ళిి తన వ ష్

భూష్ణాదుల చతే ఆక్ట్ ి క్ునాాడు.

అందులో భగంగాన , మూడుర్ోజులు (శివరూపుడ న వ శయ) ధరమపతిాగా ఉండడానికి అంగజక్ర్షంచిన

మహానంద, శివుడు ప ట్ిిన పర్జక్షలో ఓడిప్ో యంది. ధరమపతిాగా - తనక్ూ ఆ సమయానికి భరుగా ఉనా

ఆ వ శుయనిత్త్ప్ాట్ ేసతీసహగమనం చ యయడానికి స తం వ నుకాడలేదు. ఆమ నిజంగా పతితకాదని -

పతివతా్తా ధర్ామలక్ు పాతీక్ అని సంతసటంచిన శివుడామ క్ు శివసాయుజయం పాసాధించాడు.

ఇంకా..

అంత్తేక్క్ - సతయరథుని క్ుమారతడ న ధరమ గుపుు నికి బ్ాలయమందు తలి్లతండుా లు మరణించగా, అతడిా

ప ంచి ప ది చయేడానికి ఓ బ్ాా హమణ సీు కిీ భిక్షువుగా క్నిపటంచిన శివుని రూపమే వ శంనాధావత్తారము.

అట్ేి ఆహుక్ - ఆహూక్ుడన దంపతణలక్ు యతినాధ వ ష్ంలోనూ, వార్షని మరతసట్ ిజనమలో తిర్షగష

దంపతణలుగా క్లపడానికి హంసరూపుడిగానూ శివుడు అవతర్షంచాడు. నలదమయంతణలే

పూరవజనమలో ఈ యతీశవరతని క్ృపక్ు ప్ాతణాల న భిలిదంపతణలు. నితయ శివసేవా

పర్ాయణుల నందునన వార్షకి క్నిపటంచాడు శివుడు.

కొనిా అవత్తార్ాలను సూథ లంగా - కొనిా అవత్తార్ాలను సూక్షమంగా పసాాు వించి, ఆనాట్ికి 'రతదాఖండము'

పూర్షుచేసటన సూతమహర్షి సాయం సంధాయ వందనాదికాల నిమితుం మహర్షి గణాలక్ు స లవిచాచడు.

రతదఖాండము సంపూరుము

171 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -60

అతి ా- అనసూయ (లీలా ఖండము - ప్ాారంభం)

ఏడవనాట్ ిఉదయం, తిర్షగష శౌనకాది మహరతి లంత్తా శివపూర్ాణ శవీణచేచ పాక్ట్ించడంత్త్

సూతప్ ర్ాణిక్ుడు అతిమాహర్షి గాధత్త్ తన పవాచనం ప్ాారంభించాడు.

అతి ా- అనసూయ

"జిజాఞ సువులార్ా! రతద ాఆవిర్ాావం మాతామ ేకాదు! ఆ శివలీలలు క్ూడా అనంతమే! ఈ ఖండము

నందు శివలీలా విలాసాలు చితుగషంచండి.

'కామదం' అన వనంలో అతి ా- అనసూయ దంపతణలు తపమాచర్షసూు నా తరతణంలోన , ఒకానొక్ మహా

క్షామం దాపుర్షంచింద.ి అయనా వారత శివధాయన తతపరత విడనాడలేదు.

నీట్ి చుక్కలు స తం ఎండిప్ో యన క్రతవు అది. అందుకే మహాక్షామం అనవలసట ఉంది. అతిా మహాముని

ధాయనం చాల్లంచి జలం కావాలనాాడు. అనసూయ ప్ాపం, ఎక్కడనిుండ ినీ ుళ త్త సుు ంద?ి ఐనా సర్ే!

బ్యలుదేర్షంది. గంగ త్తారస పడింది. తన కోర్షక్ చ పటపంది. అనసూయ ప్ాతివతా్తాయనికి ముచచట్పడా గంగ

- శివ సమతేంగా ఆమ క్ు దరశనమిచిచంద.ి శివుడక్కడ ల్లంగరూపుడ వ ల్లశాడు. వార్ష పుణయమా అని ఆ

ప్ాాంత పాజలంత్తా సుఖంచి తర్షంచారత.

172 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

బ్ాహమచారతల మహిమ :

దధీచి మహామునికి సుదరశనుడన పుతణాడు. అతని భారయ దుక్ూల. నిరంతర సంభ గమామ క్ు అతయంత

ఇషి్ం. ఒక్సార్ష దధచీి ప్ రతగూరత వ ళాి ల్లున అవసరం వచిచ, శివారచనా విధ ికొడుక్ుక్ు ఒపపగషంచాడు.

శివర్ాతిా వచిచంద.ి అనిాకార్ాయలూ ఎంత్త్ శదీధగా చేసటనపపట్ికీ, భారయ పో్ా దిలం వలి అరచనక్ు ముందు

భారయత్త్ రతి సల్లప్ాడు.

ఇంతలోన శివారచనక్ు వ మించిప్ో తత ఉండడంత్త్ అలాగే పూజ కానిచేచశాడు. శుచిక్ంట్ే భకిుకే అధిక్

ప్ాాధానయం ఇచిచనా, రతదుా డు కోపటంచి సుదరశనుని జడుడిగా మార్ేచశాడు.

తండిాకి ఈ సంగతి త్త ల్లసట చండిక్గా కొలువ ఉనా అమమవార్ష అనుగీహం సంప్ాదింపజేసట ఆమ క్ు

క్ుమారతడిగా ఉండలేా మలచాడు సుదరతశనుడిని. భారయ చండిక్ ప్ోా దిలంత్త్ శివుడు సుదరతశనుడిని

క్ుమారతడిగా ఒపుపక్ునాాడు. వర్ాలు అనుగీహించాడు. సుదరశనుడ ినలుగురత పుతణా ల న

బ్ాహమచారతలనూ వట్ వులుగా సటథరతల ఉండమని - వార్షని పూజించిన అనంతరమే తమక్ు పూజ చసేేు

సంతసటసాు ననీ శివుడు వర్ాల్లచాచడు.

అనగా వట్ భ జనంత్త్న శివపూజ పర్ష సమాపు ం చ ందుతణందని భావం. వార్షకి అతయంత ప్ాాధాయనయతను

శివుడ ేఅనుగీహించాడు. వార్ష మహిమ అద.ి

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

173 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -61

శీ్రహర్ష సుదరశన చకీ్ం ప్ ందుట్, ఉపమనుయచర్షతం

శీ్రహర్ష సుదరశన చకీ్ం ప్ ందట్

"శివలీలలో అతి ముఖయమ ైనది - విష్ణు వు సుదరశన చకీ్ం ప్ ందడానికి శివార్ాధన కారణమంట్ారత! ఆ

లీల వినిపటంపుడు" అని శౌనకాది ఋష్ణలంత్తా అడగాా సూతణడు ఇలా చ పుు నాాడు.

"ఒకానొక్ సమయంలో దానవమూక్లు మహా బ్లవంతణల ర్ష. తిలాోకాలోి వునా స ముయలందర్జా ముని

- దవే - మానవులనా విచక్షణ లేక్ండా హింసటసూు ఉండిర్ష.

దేవతలంత్తా విష్ణు వు చ ంత చేర్ష దానవులను అణచి వ యవలసటందిగా ప్ాార్షథంచారత.

"ఇదంత్తా కాల వ పర్జతయం! ఇందుక్ు పరమ శివార్ాధనమే శరణయం" అని వార్షని ఊరడించి పంపట అఖండ

శివదీక్షలో మునిగషపో్ యాడు.

ఒక్ గ పప అలోచన సుుర్షంచి వ యయక్మలాలత్త్ శివ సహస ానామాలను అర్షచంచాలని

నిరుయంచుక్ునాాడు. వ యయ పువువలూ కోసట త్త చిచ ప ట్ ి క్ునాాడు. నామానికొక్ పుష్పం

అర్షపసుు నాాడు.

పర్షక్షారధం శివుడు ఓ పుషాునిా కాజేశాడు, మాయమ ైన పుష్పం సంగతి త్తొమిమది వందల త్తొంబ్ త్తొమిమది

సంఖయక్ు చేరతక్ునాాక్ గాని (శివునికి ఓ పుష్పం లోట్ ఏరపడిందని) శీ్రహర్షకి త్త ల్లయలేదు.

వ ంట్న - లోక్ులంత్తా క్మలాక్షుడని తనను పటలవడం సంగతి గుర్ ు చిచ, ఆ వ యోయనామం అర్షచంచడానికి

తన న త్తాా నిా ప క్ల్లంచాలని ఉధుయక్ుు డవుతతండగా పరమశివుడు వార్షసూు పాతయక్షమయాయడు.

వాసువంగా విష్ణు వు అర్షపంచిన వ యయ పువువలూ అందాయ అని చ పటప క్రతణించాడు.

174 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

దేవతల సంరక్షణారధం ఇంత దుసాుహసానికి వొడిగట్ిిన శీ్రహర్షని మనసూుర్షుగా దీవించి తనచ ేనిర్షమతమ ైన

సుదరశనం అన చకాీ నిా పసాాదించి, 'దీనికి ఎదురతలేదు! ఎంత మందిని నిర్షీంచినా - తిర్షగష నీవదిక్ు

చేరతక్ుంట్ ంద'ి అని అనుగీహించాడు.

అందువలిన ఆయనక్ు చకిీ అనీ - చక్ీధరతడని - చక్పీ్ాణి అనీ పేరతి వచాచయ" అని వివర్షంచాడు సూత

ప్ ర్ాణిక్ుడు.

ఉపమనుయచర్షతం

వాయఘుప్ాదుడన ముని సతుముని కొడుకే ఉపమనుయడు. పసటతనంలోన తండిాకి దూరమ ైన ఈ బ్ాలుడు

తలి్ల - మేనమామల అండత్త్ ప ర్షగాడు.

బ్ాలయంలో అందరూ గోకీ్షరం గోీ లుతతంట్ే , క్నీసం తలి్లప్ాలక ైనా నోచుకోని ఉపమనుయడు బ్ాలయచాపలయం

కొదీి ప్ాలకోసం తలి్లని వ ధించసాగాడు. ఆమ క్ు మార్ాా ంతరంత్త్చక్, ఉనా ఒకేే్ ఒక్క అనాగార్ష అండనీ

(తనయుని కోర్షక్లు చ పటప విసటగషంచి) ప్ో గ ట్ ి కోలేక్, ఒక్ ఉప్ాయం ఆలోచించింది.

పేలపటండిని చిక్కగా నీ ిలో పటసటకి, అవ ప్ాలు అని చ పటప మరపటంపచూసటంది...బ్ాలుడు ఆమోఘ మేధా

సంపనుాడు కావడంత్త్ అద ిఇట్ేి పసటగట్ేిశాడు.

ఆ తలి్ల, తన అవసథను చ పుపక్ుంది కొడుక్ుత్త్న ! శివధాయనం చేసట ఏక్ంగా ప్ాలసముదాాన ా

ప్ ందుత్తాననాాడు ఉపమనుయడు. అతడికి అంత పట్ ి దల క్ూడా ఉనాదని ఆ తలి్లకి త్త లుసు!

ఓంకార పరబ్ాహమమ ైన శివముర్షుని పసానాం చసేుకోడానికి 'నమః శివాయ' అన పంచాక్షర్షన త్త్డుగా

చేసుకొని తప్ో నిష్ఠ క్ు బ్యలేి ర్ాడు ఉపమనుయడు.

175 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

కీ్మంగా ఉపమనుయడి తప్ో తీవాత ప ర్షగష, లోకాలను హడల తిు ంచ సాగషంది. ఉపమనుయడి దీక్షను

పర్జక్షించబ్ో యాడు శివుడు.

ఇందుాడ ివ ష్ములో వ ళిి భ గభాగాయదులు ఇసాు నని ఆశ చూపటంచాడు. బ్ూడిద తపప ఏమి ఇవవలేని

శివుడని ం అడుగుత్తావు? ఆయన ఏమిసాు డు? అని ఎదేివ చేశాడు.

శివనింద భర్షంచజాలక్ చ వులు మూసుక్ుని తక్షణం అక్కడి నుంచి ఆ ఇందా వ ష్ధార్షని క్దలమని

హెచచర్షంచాడు ఉపమనుయడు.

ఇంకా త్తాత్తాురం చేసుు నా అతడిా వ ిగ ట్ాి లని తలి్ల తనక్ు రక్షగా ఇచిచన భసమం పటడికిట్ోి పట్ ి క్ుని

అఘోర్ాసు ంీ మది తలచి పాయోగషంచబ్ో గా అపుపడు పాతయక్షమయాయడు శూల్ల - ప్ారవతీ సహితణడ .

"ఇదంత్తా నీ లీలేనా శూలీ?" అని పర్షపర్ష విధాల ప్ాార్షథంచి, శివుని క్రతణక్ు ప్ాతణాడయాయడు. ఇషి్

కామయసటదిధ ప్ ందాడు.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -62

(క్ృష్ు - ఉపమనుయల సమాగమం, గుణనిధ ిగాధ)

క్ృష్ు - ఉపమనుయల సమాగమం

176 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

పూరవం శీ్ర క్ృష్ణు డొక్సార్ష పుత్తాార్షధయ ,ై క ైలాసగషర్షని చేర్ష, అక్కడ శివదీక్షాపరతడ వునా ఉపమనయమునిని

చూసట "బ్ాలయం నుంచీ శివజాఞ నం చక్కగా ఎర్షగషవునా ఓ మహర్జి! శివమహిమ వివర్షంచగల సమరతధ లు

గనుక్, నాక్ు శివలీలలను వినిపటంపగలందులక్ు వ డుచునాాను" అని కోర్ాడు.

సమసు శివలీలలను బ్ో ధించి, శివపంచాక్షర్ష ఉపదేశించి, న ట్ికి 16 మాసాలోి నీక్ు పరమేశ సాక్షాత్తాకరం

లభించుగాక్! అని దవీించాడు.

క్ృష్ణు నికి శివ సాక్షాత్తాకరం

ఆ విధంగాన శివపంచాక్షర్ష జపటంచిన శీ్రక్ృష్ణు నికి పదహార్ో న లలో ప్ారవతీపతి పతాయక్షమయాయడు. ఎనిా

వర్ాలు కావాలో అవనీా కోరతకోమనాాడు శివుడు. శివభకిు తతపరతల న పదిమంది పుతణాలను

అనుగీహించమనాాడు శీ్ర క్ృష్ుమూర్షు.

"క్ృషాు ! శాపవశాన జనమక ై ఎదురతచూసుు నా ఘోర సంవరుక్ుడన ఆదతిణయడిని - సాంబ్ుడన మహావీరతని

పేర నీక్ు పుతణా నిగా అనుగీహిసుు నాాను. అంత్తకేాదు! నీవు మదయిందు తలచిన ఏ కోర్షక ైనా నీక్ు

సాధయపడుతణంది" అని వరం ఇచాచడు క్పర్షి.

గుణనిధి గాథ

కాంపటలయ నగరంలో యజఞదతణు డన మహా శివదకీ్షాపరతడ న బ్ాాహమణుడుండేవాడు. ఆయనక్ు చాలా

కాలానికి ఒక్ క్ుమారతడు క్లగగా, గుణనిధ ిఅన పేరత ప ట్ిి అలాి రత ముదుి గా ప ంచుకోసాగాడు.

తలి్లతండుాల అతిగారబ్ం, ఆ పటలివాడిని అచిర కాలంలోన చ డగ ట్ిి ంది.

చ డు సావాసాలప్ాల న గుణనిధికి విదయ వొంట్బ్టి్లేదు గాని, జూదం - వయభిచారం - సుర్ాప్ానం వంట్ి

సపువయసనాలూ చక్కగా పట్ ి బ్డాా య.

177 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

వయసనాలక్ు అవసరమ ైన ధనం కోసం అతడు ఇంట్ి దొంగగా క్ూడా మార్ష, యుక్ువయస ుచేచ నాట్ికి

చిలిరదొంగగా పర్షవర్షుతణడ నాడు.

తలి్లకి కొడుక్ు సంగతి పూర్షుగా త్త ల్లసటనా, గార్ాబ్ంచేత భరుక్ు త్త లీనివవక్ుండా జాగీతు పడుతత వచిచంది.

మొక్కగా వంగనిది మాు నుగా మార్ాక్ వంగదు క్దా!

ఒక్సార్ష యజఞదతణు డు, తనక్ు ఓ సనామనసభలో ర్ాజుగారత సవయంగా వ ాల్లకి త్తొడిగషన రతాపుట్ ంగరం

జాగీతు చయేమని భారయక్ు ఇవవగా, అది గుణనిధి తసకర్షంచాడు. జూదంలో దానిా ఓడిప్ో వడంత్త్ అద ిఓ

జూదర్షప్ాలబ్డింది.

ర్ాచవీధిలో ఠజవీగా నడుచుక్ుంట్ట రతాపుట్ ంగరం ధర్షంచిన చేతిని సవిలాసంగా ఊపుక్ుంట్ట

వ లు నా ఆ జూదుని యజఞదతణు డు చూడడం తట్సటథ ంచింది.

తనక ంత్త్ పటయామ నై అ రతాపుట్ ంగరం ఆయన గురతు పట్ిి , జూదుని పశాిాంచగా 'గుణనిధి అన ఓ

విపాక్ుమారతడి వది త్తాను జూదంలో గ లుచక్ునా వ నం' సవిసురంగా త్త ల్లప్ాడతడు. అపపట్ికే అట్క్మీది

ప్ాతాసామాగష ీయావతతు జూదాలక్ు తరల్లంచేసటన కొడుక్ు వ ఖర్షని గుర్షంచి భారయను నిలదీశాడు.

ఆ మహా ఇలాి లు, కేవలం పుతాపేామ మితిమీరగా - భరుక్ు ఇంకా అసత్తాయలు చ పపబ్ో యంద.ి తక్షణం ఆ

తలిీ కొడుక్ులను విడనాడి యజఞదతణు డు తన పరతవు నిలుపుక్ునాాడు.

గుణనిధికి శివపూజ అసంక్ల్లపతంగా తట్సథపడుట్ :

జూదశాలలో వునా గుణనిధికి, తన తండిా తనప కార్ాలు మిర్షయాలు నూరతతణనాాడనా వారు త్త ల్లసట,

ఇంట్ిక ళలు తనక్ు శిక్ష తపపదని అట్ ాంచి అట్ే అడవిలోకి ప్ార్షప్ో యాడు.

178 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఆనాడు శివర్ాతిా. అడవిదాపున ఉనా శివాలయంలో విశరష్ంగా అరచనలూ - పూజలూ - శివార్ాధనలూ

జరతగుతణనాాయ. భక్ుు లు న వ దాయలత్త్ క్ుడని బ్ంగారత పళలి ర్ాలత్త్ బ్ారతలుతీర్ష వ ుు నాారత. ఆ దృశయం

గుణనిధి క్డుపులో ఆక్ల్లని మేలొకల్లపటంది.

అద ిఅరధర్ాతిా. అందరూ నివ దనలుచేసట, పళలిములలో రక్రకాల భక్షయభ జాయలు నివ దించి ఉపవాస,

జాగరణ బ్డల్లక్చతే ఇంచుక్ విశమీించారత. అదంత్తా దాపునన ప్ ంచి చూసూు వునా గుణనిథి,

గరాగుడిలోనికి జొరబ్డాా డు. ఇక్ తన క్షదాాధ ముందు చలాి రతచక్ుందామని ఆతాపడబ్ో గా, ర్షవువన

వీచిన ఓ గాల్లత్త ర వలి దీపం ఆర్షప్ో యంది.

ఏనాడూ శివనామం ఉచచర్షంచని ఆ నోట్ - ఆ పూట్ - అంతవరక్ూ వినా శివనామసమరణ పభాావం వలి

శివశివా అన మాట్ వ ల్లవడింది. ఆ చీక్ట్ోి తడుముక్ుంట్టన , తన అంగవసు ంీ చింపట వతిుచేసట, బ్ ట్కొచిచ

యజఞవాట్ిక్ నుంచి అగషా తీసుక ళిళ దీపం వ ల్లగషంచి నివ దించిన పాసాదం ఆవుర్ావుమంట్ట ఆరగషంచాక్,

చక్కని నార్షకే ఫల తీరథం త్తాా గష తృపటు గా బ్ ట్కొచిచ బ్ేావ మంట్ట త్తేాంచాడు గుణనిధి.

అ శబ్ాి నికి చట్ క్ుకన మ లక్ువ వచిచన ఓ భక్ుు నికి గుణనిధి రూపం - వ ఖర్ష, దొంగను

సుుర్షంపజయేగా అతడు అందర్జా లేపట 'దొంగ-దొంగ' అని అర్షచాడు.

చీక్ట్ోి కి పరతగ త్తాు డు గుణనిధి. దాని వలి అందర్షకీ అనుమానం మర్షంత బ్లపడి, ఆ అడవిలోన

గుణనిధిని వ ంబ్డించి, అంత్తా క్ల్లసట చీక్ట్ోి తలొక్ ద బ్ివ స ేసర్షకి గుణనిధి మరణించాడు.

అతడిా తీసుక్ుపో్ వడానికి యమదూతలు - మర్ క్ వ పు శివదూతలు వచిచ నిల్లచారత. గుణనిధి

ప్ాప్ాలనీా ఏక్రతవుప ట్ిి ఇతడిని నరక్వాసం అనిావిధాలా ప్ాాపు ం అనాారత.

మహా ఘోరప్ాపట అయనా, శివర్ాతిా నాట్ి ర్ాతి ాఉపవాసం - జాగరణ చసేట దపీ్ార్ాధన చేసట పసాాద భక్షణం

క్ూడా కానివవడం వలి - అఖండమ ైన పుణయం సంప్ాాపటు ంచిందనీ, క్నుక్ గుణనిధికి శివసాయుజయం

179 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

తపపదనీ; అసంక్ల్లపతంగాన అయనా ఇవనీా అతడిక ిసంఘట్ిత పడాా యనీ చ పటప శివదూతలు

గుణనిధిని శివసాయుజయం చేర్ాచరత.

అంత్తే కాదు! అతడు కాలాతరంలో, ఒక్ ర్ాజక్ుమారతడిగా పుట్ిి - మర్షంత శదీాధ భక్ుు లత్త్ శివార్ాధన

చేసట, శివునికి అతయంత పీాతిప్ాతణాడ యక్ష కిన ార, పుణయజనుల నివాసమ ైన అలకాపుర్ష అన

దివయపటి్ణానికి క్ుబ్ేరతడన పేర పాభువు క్ూడా అయ, దికాపలురలో ఒక్డిగా వ లుగ ందాడు.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -63

(గుహుని గాథ)

శివర్ాతిా విశిషి్త

ఈ పుణయతిథి యందు ల్లంగోదావం జరతగుతణంద.ి శివునికి అతయంత పీాతిప్ాతామ ైన తిథి ఇది. ఆ ర్ోజున

శివుని ల్లంగాతమక్ంగా గాని, మూర్ాు యతమక్ంగా గాని ఆర్ాధించినవాడు పురతషో తుముడు అవుత్తాడు.

180 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"క్నీసం (మునూాట్ అరవ దనిాలూ ఏ పుణయం చేయక్ునాా) ఒక్క శివర్ాతిా పరవదినాన అహో ర్ాత్తాాలూ

ఉపవాసం ఉండ,ి ననుా ఆర్ాధించి, జాగరణ చేసేు ఆ ఫల్లతం సంవతుర్ానికి సర్షపో్ యటే్ంత ఉంట్ ంది"

అని శివుడ ేసవయంగా వచించినాడు.

శివపతాిష్ఠ క్ూ, శివక్ళాయణానికీ క్ూడ ఇది పాశసుమ నై ర్ోజు. ఈ ర్ోజున ననుా పూజించువారత, నాక్ు

క్ుమారసావమిక్నాా ఇష్ణి లవుత్తారనీ శివుడు పల కను..." అంట్ట ఆప్ాడు సూతణడు.

గుహునిగాథ:

"శివర్ాతిా మాహాతమయంత్త్ క్ూడిన శివలీలలను వినిపటంచ వలసటంది"గా కోర్షన శౌనకాది మహరతి లక్ు

గుహుని వృత్తాు ంతం త్తార్ాకణంగా చూపటంచ గల్లగేలా గుహుని భకిుగాధ చ పపసాగాడు సూతణడు.

"ఈ గాధ పరమ అదుాతమ ైనది. శివార్ాధన పటి్ పర్షపూరుజాఞ నం లేక్ునాా - శివపూజాఫలం దకికంచుకో

గల్లగాడు గుహుడు. చాలా కాలం నాట్ ిగాథ ఇది.

గుహుడన ఒక్ కిర్ాతణడు వ ట్ జీవనాధారంగాను; అది సాగనపుడు దార్ష దోపటడలీత్త్ను బ్ాతికేవాడు.

ఇలాట్ి వార్షకి శివర్ాతిా అన ద ిఒక్ పరవదనిం అనీ, ఉపవాస జాగరణలు ఆనాడు జర్షపటనవార్షకి అతయంత

ఫల్లత్తానిాసాు యనీ ఏం త్త లుసుు ంది?

యథార్జతిన శివర్ాతిా వచిచంది. వ ట్లో అఖండుడ న గుహుడు, నాడు క్ూడా వ ట్ తమక్ంలోన ఉనాాడు.

ప్ ా దుి గూకేదాకా కాపుకాసటన ఒక్క జంతణవూ దొరక్లేదు. ఇంతలో ఒక్లేడి అట్ గా ర్ావడం గమనించి, ఓ

మారే్డు చ ట్ెి కిక - దాహం కోసం వ ంట్ త్త చుచక్ునా త్తాబ్టే్ికాయ బ్ురీలో నీ ుళ కాసటని త్తాాగాడు. లేడి

ఆచ ట్ ి దాపునక్ు ర్ాగాన బ్ాణంవ యాలని పయాతాం.

181 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

మొదట్జిాము గడిచేలోగా లేడ ిఆ పాదేశానికి వచిచంది. వ ంట్న బ్ాణం సంధించాడు. ఈ సనాాహంలో

అతడ ివదినునా నీ ుళ కొనిా - మారే్డు దశాలు కొనిా సర్షగాా ఆ చ ట్ ి కీింద ఉనా శివల్లంగం ప న

పడాా య. సగం ప్ాప్ాలు పో్ యాయ ఆ కిర్ాతణడకిి.

ఆపాయతాంగాన జర్షగషనా, అతడికి దకాకల్లున పుణయఫలంలో మాతాం మారతపలేదుక్దా! కాని - వ ట్గాడి

జాడ పసటగట్ిి లేడ ిపక్కక్ు తపుపక్ుంద ి- బ్ాణం ఎతుబ్ో గా, పట్ ి దలగా అక్కడే మాట్ వ శాడు - ర్ ండో

జాములోగా మర్ోసార్ష అట్ గా వచిచంది.

ఇంతక్ు ముందు జర్షగషనట్ ి గాన కాసటని నీ లి - కొనిా బలవ పత్తాాలు శివల్లంగంప బ్డాా య.

లేడితపుపక్ునాది. ఫల్లతం మాతాం కిర్ాతణడిక ితపపలేదు.

ఇలా ఆ ర్ాతాంత్తా అతడకిి జాగరణత్త్న సర్షప్ో యంది. దనిమంత్తా ఉపవాసం - ర్ాతిా జాగరణ - ప గా

అపయాతా లభయ శివపూజాఫలం విశరష్ంగా క్లబ్ో సటనటి్య అతడలిో ఓ నూతా జాఞ నోదయం క్ల్లగషంది.

క్ల్లగషంచినవాడు పరమశివుడ.ే

సవయంగా - పాతయక్షంగా ఆ కిర్ాతణని అనుగీహించి, శృంగభేర్ష పురం ర్ాజధానిగా నిషాదర్ాజాయనికి

పట్ాి భిష్టక్ుు ని చేశాడు. అంత్తేకాదు! హర్ష అవత్తారతడ నా శీ్రర్ాముని మ ైతి ాక్ూడా లభయమవుతణందని

ఆశ్రరవదించాడు.

ఆ శివలీలక్ు అచ చరతవొందిన గుహుడు, పదేపదే శివయయను సుు తిసూు శీ్రర్ాముని కోసం, త్తేాతయుగ

ఆగమనం కోసం నిర్జక్షించసాగాడు.

ఎందర్ ందర్ో భక్ువర్ేణుయలు:

శివార్ాధనా తతపరతలు ఎందర్ ందర్ో, శివలీలలను సవయంగా అనుభూతి చ ంద ితర్షంచారత.

182 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

మన యాజఞయవలుకయడు, వాయసమునీందుాడు, గారాయ మహర్షి, పర్ాశర మునిశరషీ్ణఠ లు..ఇలా ఎవర్షచర్షతాలు

చూసటనా వారందర్ష ఉదధతికీ శివార్ాధన ముఖయ సాధనంగా క్నిపటసుు ంది.

శివానుగీహం వలిన సతీ అనసూయ మాత మూడువందల సంవతుర్ాలప్ాట్ ర్ోక్ ి మీద నిలబ్డి

తపసుు చసేట చంద,ా దతు , దూర్ావసులను క్ుమారతలుగా ప్ ందింద.ి

బ్ాహమ సృషి్ క్రుృత్తావనికీ - మారకండేయ మహాముని చిరంజీవత్తావనికీ - పరతశుర్ాముని పపాంచ

విజేతగా నిలబ్ టి్డానికీ పరమశివపూజ ేముఖయకారణం!

మాండవయ మహామునిని కాప్ాడింద ీశివుడ!ే క్నుక్ - మన మహా ఋష్ణలంత్తా అనాదిగా శివతతుో

చింతనుల , పావర్షులుి తతన ఉనాారత. శివార్ాధన సమసు ఆపదలను త్తొలగషసుు ంది. ప్ాప్ాలను నశింప

జేసుు ంది. సరవ శరయీోదాయక్మ ై రక్షిసుు ంద.ి

అని శివలీలా ఖండానికి ఉపసంహారం పలుక్ుతత, సూతమహర్షి ఇలా స లవిచాచడు -

క ైలాసవాసటగా శివుడు:

సరవజీవులక్ు శరయీోదాయక్ుడ న దయామయుడు శరతవడు క ైలాస పరవతంప సదా వశిసుు నాాడు.

ఆయన క ైలాసంప కొలువ న విధం త్త ల్లయండ!ి

క ైలాసం అధిర్ోహించగాన , ఒక్కసార్ష ఢమరతక్ నాదానిా మోగషంచాడు. ఆ నాదం ములోి కాల పరయంతం

మారతమోగషంది.

బ్ాహమ విషాు ోదులంత్తా తమ తమ పర్షవార్ాలత్త్ వచిచ ఆయన ఎదుట్ నిల్లచారత.

183 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

నారదాద ిమహరతి లు, సటదుధ లు, పామథగణాలూ - గణాధయక్షులూ అంత్తా భక్ు వినముు ల అంజల్ల ఘట్ిసూు

క ైవార్ాలు చేశారత.

వారందర్షకీ అనుక్ూలమ ైన నిర్ామణాలు చేయవలసటందిగా శివుడు విశవక్రమను ఆజాఞ పటంచాడు.

అనతికాలంలోన క ైలాసపుర్జ నిర్ామణం జర్షగషంది.

పుత ామిత ాబ్ంధు సనిాహిత పర్షవార సమేతణడ ప్ారవతీపతి క లైాసంలో కొలువుదీర్షన దివయ

సవరూప్ానిా హృదయ వ దిక్యందు పదేపదే సమర్షంచుక్ుంట్ట న ట్ికీ పావచనానిా నిలుపుతణనాాను.

సాయం వ అయనది. మీక్ునా సంధాయదయనుషాఠ నాలు పూర్షు చసేుకోండ!ి" అని లేచాడక్కడనుండి

ర్ోమహరిణుడు.

శౌనకాది మహామునులు ఆయనను అనుసర్షంచారత.

లీలాఖండము సంపూరుము

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -64

శివల్లంగ విశిషి్త (ల్లంగ వ భవ ఖండము ప్ాారంభం)

సూత మహర్షి ఉవాచ:

184 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఎనిమిదవ ర్ోజు - ప్ాాతః సంధాయదయనుషాఠ నాలు ముగషంచుకొని, శివపుర్ాణ శవీణానికి విచేచసటన శౌనకాది

మహరతి లు సూత ప్ ర్ాణిక్ుని పర్షవ ష్టఠ ంచి "మహాతతుో విదుడవ న ర్ోమహరిణా! ప్ ర్ాణిక్ శరషీాఠ ! ఎంత

త్త ల్లసటనట్ ి అనిపటంచినా, ఇంకా ఎంత్త్ కొంత త్త లుసుకోదగాద ిమిగషల్లపో్ య ేశివతతు ోం మర్ క్కసార్ష

ఆనతీయ వలసటందిగాను; ల్లంగరూపుడ న ఆ పరమేశవరతని వివిధ విశరషాలను త్త ల్లయజయే

వలసటందిగాను మా కోర్షక్" అనాారత.

అందుక్ు సూత ప్ ర్ాణకి్ులు చిరతదరహాస రే్ఖలు చిందించి "ల సుగా వచించారత. నిజమే!

శివ శివ తి శివ తి వా!

భవ భవ తి భవ తి వా!

హర హరే్తి హరే్తి వా!

భజ మనః శివ మేవ నిరంతరమ్ !!

అని శీుతి పామాణాం. దనీి అరధం మీక్ు త్త ల్లసటనద!ే

'శివ' అన ర్ ండక్షర్ాల చతే చ పపబ్డే పరతతుోం సమసు జగతణు క్ు ఆధారం. నితయ సుఖపాదం.

తిాగుణాతీతం. విశవ సంరక్షక్ం. సరవకారణ కారక్ం.

అంత్తేకాదు! సరవం శివమయం జగత్ . క్నుక్ సచిచదానంద సవరూపం - పరమ ైశవరయ సవరూపం.

నిరమలం, నిర్షవక్లపం, నిరంజనం అయన పరమారధ తతు ోం.

ఒక్ విలక్షణ విశిషి్ అనంత అగణిత అఖలసధల వాయపుమ ైన సతయ సుందర వాసువ వసుు వ శివశబి్ వాచయం.

ఆది మధాయంత్తాలు లేనిది - నామరూప్ాలక్ు అతీతమ ైనది.

185 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

సూథ ల - సూక్షమ పపాంచాని క్ంతట్ికీ అధిషాఠ నమ ,ై దానిని భాసటంపజేస ేనడిపటంచ ేనిర్ామయ శకిు

సమనివత విశ ైవక్ మూలం శివజయయతి.

అణువులలో అణువ ; మహతణు లలో మహత్త తు ; విభినాములలో అభినామ ై ; అన క్ములలో ఏక్మ ై ;

విశవమయమ ై; విశావతీతమ ై ; దృశయమ ై ; అదృశయమ ై ; అద వతమ ై నట్ిి సాక్షీభూత చ తనయం శివశబ్ాి రధం.

ఈ యావదివవరణ యొక్క అవాజామనస గోచరతత్తాు ోనికి పతాీక్ శివల్లంగం.

పరమేశవరతని నిర్ాకార రూప్ానికి భక్ుు ల - సాధక్ుల సాధన కోసం ఓ సహకార్షగా నిరూపటంపబ్డని

సూచిక్ ఈ 'నిర్ాకార్ాకారం'

శివల్లంగ విశిషి్త - 'ల్లంగ' శబి్ విచారము

ల్లంగం అన ద ిఒక్ చిహాం అని ఇంతక్ు ముంద ేవివర్షంచాను క్దా!

సర్ావధారతడ న జగత్రభునక్ు ఏ ఆకారం లేదనీ - ఎట్ వంట్ి అవయవాలూ ఉండవనీ - సర్ావంతర్ాయమి

అనీ - సరవ వ దమయుడనీ - చర్ాచర పాపంచ సవరూపుడనీ చ పపడానికి గురతు గా ఉనా తతు ోం

శివల్లంగమనా మాట్! మనక్ు పాధానంగా క్నబ్డేవి - పరంపరగా ఊహించబ్డవేి పంచభూత్తాలే! వీట్ిలో

భూమిని పీఠంగాను - అకాశానిా ల్లంగంగాను ; పంచభాత్తాలను అంతర్జినంగా క్ల్లగషంది క్నుక్ 'ల్లంగం'

అని నిరవచించారత.

186 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"ఆకాశం ల్లంగం ఇతణయక్ుం

పృథవిీ తసయ పీఠషకా !!

ఆలయః సరవదవేానాం

లయనాత్ ల్లంగముచయత్త ే!!"

ల్లంగం ఆకాశమనీ - భూమి దాని పీఠమనీ - ఇద ిసరవదేవతలక్ు సాథ నం అనీ - సరవం ఇందులోన

లయమవుతణనాద ిక్నుక్ ల్లంగం అనీ పామాణం!

లీనం = మన మామూలు న తా దృష్టి కి క్నిపటంచని దానిని (అనగా - లోపల ఐక్యమ ైఉండుదానిని);

గమయతి = త్త ల్లయజయేు (చిహా రూపమున) చునాద ిక్నుక్ ల్లంగం అయనద ిఅని శీుతి వాక్యం.

అంత్తేకాదు ! లయంచిన జగతణు ను మళ్లళ సృష్టించేది అని క్ూడా అంతర్ారధం ఉనాది. అంట్.ే..ఆ

పరమేశవరతడే, జగత్తాకరణుడనీ - సృష్టి సటథతి లయాలు చసేేవాడనీ త్త ల్లయగలరత."

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

187 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -65

దావదశ జయయతిర్షింగాలు

"సపు జనమల ప్ాపం నశించి సనామరా వరునలు కావడని కీసోు తాం అతయంత ఫలపదాాయమ ైనదనీ - కేవలం

సమరణ మాత్తాాన సంక్లప సటదిి క్లుగుతణందనీ వివర్షంచారత మన పూర్జవక్ులు.

" ఓం స ర్ాష్ేి ాసో మనాధం చ !

శీ్ర శ ైలే మలి్లకారతీ నం !!

ఉజీయనాయం మహాకా ం !

ఓంకారే్ పరమేశవరం !!

కేదారం హిమవతః పృష్ేఠ ః !

ఢాకినాయం భీమశంక్రం !!

వారణాసాయం తణ విశరవశం !

తాయంబ్క్ం గౌతమీతట్ే !!

వ దయనాధం చిత్తాభూమౌ !

నాగేశం దారతకావన !!

సేతణబ్ంధ ేచ ర్ామేశం !

188 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఘశరమశం చ శివాలయ ే!!"

మునులంత్తా అయనత్త్ శృతి క్ల్లప్ారత. అనంతరం

ఆయా సథలాల విశరషాలు చ పపమని శౌనకాది మునివర్ేణుయలు కోరగా సూతణడు ఇలా చ పపసాగాడు.

1. స ర్ాషి్:ా

"ఈ పన ా ండు జయయతిర్షింగాలలో మొదట్దిి పాభాసక్షేతాంలో ఉనా సో మనాధ సావమి. (సో మనాధ ల్లంగం)

దక్ష పాజాపతి తన 27 గురత పుతిాక్లను (అశవని, భరణి మొ|| 27 నక్షత్తాా లు వీరే్) చందుానకిచిచ ప ళిి

చేశాడు. కాని చందుాడు ఒక్క ర్ోహిణ ియందు మాతాం ఎక్ుకవ పేామక్ల్లగష, మిగత్తా వార్షని సర్షగాా

చూడక్పో్ గా వారంత్తా తమ తండితా్త్ చ పుపక్ునాారత.

అద ిసహించని దక్షుడు, చందుా ని క్షయ వాయధిగీసుు డ ప్ో వాలని శపటంచాడు. బ్ాహమదవేుని సూచనమేరక్ు,

చందుాడు ఈ పాభాస తీర్ాథ నగల శివల్లంగానిా అర్షచంచి ర్ోగ విముక్ుు డ నాడు. సో ముడు అనగా చందుా డు.

ల్లంగరూపుడ ఇక్కడ వ లసటన శివుని ఆర్ాధించాడు క్నుక్ దీనికి సో మనాధ క్షేతాం అని పేరత

వచిచంది.(పసాుు తం ఇక్కడ వునా సో మనాధ మందిరంలోని గరాగుడ ికీింద ఉనా గుహలో - ఆనాట్ి

చందాార్షచత శివల్లంగానిా చూడగలం!)

2. శీ్రశ ైలం:

ఆందాదేశమందునాద ీశీ్రశ ైల క్షేతాం. శీ్ర భామర్ాంబ్ా సమేత మలి్లకారతీ న సావమిగా కొలువ ఉనా

సావమివారత సాక్షిగణపతి సహతిణడు క్ూడ!

189 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

కౌీ ంచ పరవతం వీడ ిఅల్లగష వ ళిిపో్ యన తమ క్ుమారతని ష్ణుమఖుని వ తణక్ుతత ఇక్కడ జయయతిర్షింగ

రూపుడ వ లశాడు. 'శీ్రశ ైల శిఖరం దృషాి య పునరీనమ న విదయత్తే' అని ఇక్కడ శీ్రశ ైల శిఖర దరశనం చేసటన

వార్షకి పునరీనమ అన ద ిఉండదని శీుతి.

3. ఉజీయని:

శిప్ాా నద ీతీరంలోని (మా వ) ఉజీయనీ నగరంలో మహా కాళలశవర ల్లంగం మూడవది.

ఉజీయని ర్ాజు చందాసనేుడు శివారచనపరతడ ఉండడం చూసట, శీ్రక్రతడన గోపబ్ాలక్ుడు ఆ విధానం

శదీధగా పర్షకించి త్తానూ ఒక్ర్ాతిని త్త చిచ అట్ేి పూజించసాగాడు. ఇంట్ోి వా ుి అతని పూజక్ు ఆట్ంక్ం

క్ల్లపసుు నా కొదీి అతడలిో భకిు తతపరత అధిక్ం కాసాగషంది. చివరక్ు సావమి ఆ ర్ాతిలోన సటథ రపడాా డు.

సంధాయ సమయంలో ఈ కాళలశవర ల్లంగానిా దర్షశంచడం విశరష్ ఫలపాదం.

4. అమలేశవరం:

మా వ దేశంలోని నరమదాతీరంలో ఉనా ఈ జయయతిర్షింగం, ఈ కీ్మంలో నాలుగవది.

పరవత్తాలనిాట్ిలోక లాి త్తాన గ పప పరవత్తానాన అహంకారంత్త్ వింధయపరవతం విరీవీగుతతండగా, అట్ిి

వింధుయడికి - అహంకారం అణచడానికి నారదుడు నడుం క్ట్ాి డు.

పరవత్తాలోి క లాి మేరతవ గ పపవాడని - అతడిక ిద వతవం ఉందనీ నారదుడు చ పపడంత్త్, త్తానూ ద వతవం

సాధించాలని వింధుయడు నరమదా నదీ తీర్ాన అమలేశవరంలో ప్ార్షథవ ల్లంగార్ాధన చేసట, పరమేశవర్ాను

గీహానికి ప్ాతణా డయాయడు. దవేతల కోర్షక్ మేరక్ు జయయతిర్షింగ రూపుడ పరమశివుడు ఓంకార మూర్షుగా

వ లశాడు.

190 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

5. కేదారం:

హిమాలయ పరవత శరణీులలో, ఒక్ కొండ కొనకొముమ ఆక్ృతిలో సదాశివుడు కేదారనాధుడిగా

అవతర్షంచడానికి నరనార్ాయణులన మునివరతయలే కారక్ులు. వార్ష ఉగీతపో్ దీక్షక్ు మ చిచన శివుడు

ఇక్కడ జయయతిర్షింగ రూపుడ నాడు.

6. ఢాకిని:

సంపూరు శివభక్ుు ల న సుదక్షిణ - కామరూపుల జంట్ సంరక్షణారథం ప్ారవతీపతి జయయతిర్షింగ రూపుడ

సహాయది ాక్నుమలలో భీమనదీ ఉతుర దిశాతీర్ాన భీమశంక్ర జయయతిర్షింగంగా (తిాపుర్ాసుర సంహారము

తరవత) వ లసటన త్తావు ఢాకిని, ఇక్కడ విహార్ానికి వచిచ, ఈ ప్ాాంతపు న రమలాయనికి ముచచట్పడ ి

ల్లంగరూపుడ నాడు.

సరవసంక్ట్హరతడుగా, భీమేశవర ల్లంగానిక్ునా ఖాయతి అనంతం.

7. వారణాశి:

మహా క్షేతా తీరథర్ాజమ ,ై సరవ విదాయధామమ ైవిర్ాజిలేి (అవిముక్ుం) ముకిు క్షేతామ ైన వారణాశి లేదా కాశ్ర

సాంబ్శివునికి అతయంత పీాతి ప్ాతామ నై పాదేశం.

పా యకాలంలో క్ూడా - ఈ క్షేత్తాానిా విశరవశవరతడు లయం నుండి మినహాయంపు ఇచిచనట్ ి పతాీతి.

సావమి ల్లంగరూపుడ ఇచచట్ వ లసట, సదా సుపసానాంగా సరవ సవేయంగా ఉంట్ాడు. అనాఫూరు - ఢుంఢి

వినాయక్ బందుమాధవ సహతిణడ నట్ిి ఈ పదాశేానికి 'కాశాయంతణ మరణానుమకిుః' అని ఇక్కడ

మరణించేవార్షకి ముకిు క్లుగుతణందని శాసు ీవచనం.

శీ్రహర్ష తపసుు చసేటన విశరష్సథల్ల క్ూడ.

191 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

8. తాయంబ్క్ం:

బ్ాహమగషర్షప గౌతమ మహర్షి తపసుుక్ు అనుగీహించి, నాసటక్వది తన జట్ాజూట్ం నుండ ిగోదావర్ష నదిని

పావహింపజసేట అనుగీహించిన పరమేశవరతడు ఈ నద ీతీర్ాన తయాంబ్కేశవరతడన జయయతిర్షింగంగా

వ ల్లశాడు.

9. వ దయనాదం:

ర్ావణాసురతని అనుగీహించిన శివుడు, త్తాన సవయంగా పసాాదించిన ల్లంగం ఎక్కడా కీిందప టి్క్ుండా

పూర్షుగా చేతణలత్త్ మాతమాే తీసుకేళాి లని ఆంక్షప ట్ిి మర్జ ఇచాచడు. ఎక్కడ దానిని భూమిప ఉంచిత్త ే

అక్కడ పాతిషాఠ పన అయప్ో గలదనాాడు.

తన లంకానగర్షలో పాతిష్టఠ ంచాలనా త్తాపతయాంత్త్ దానిా ప్ ందివునాాడు ర్ావణుడు.

వింధయ పరవత్తాల దగార కొచేచసర్షకి, కారణాంతర్ాల వలి ల్లంగానిా చేతణలోి ంచి దించవలసటవచిచ,

సమీపంలోన ఉనా ఓ గ లిపటలి వాడిని పటల్లచి త్తాను వచిచ తీసుకొన దాకా ఆ ల్లంగం చేతణలోి న

ఉంచవలసటందని కోర్ాడు. ఈలోగా దవేతల పేారణచే, ఆ గ లిడు ర్ావణుడు ర్ాక్ుండాన దానిా న లన

ప ట్ేిశాడు.

ఇంకేమూంద?ీ అద ిఅక్కడే పతాిష్టఠ తం అయపో్ యంది. పర్షి అన ప్ాాంతంలో ఈ జయయతిర్షింగ పతాిష్ఠ క్ు గ లిని

రూపంలో శీ్రక్ృష్ణు డ ేకారక్ుడని ఐతిహయం. పతాయక్షంగా ర్ోగనివారక్ుడ వ దయనాధసావమిగా

అనుగీహిసుు నాాడిక్కడ.

10. దావరక్:

నాగనాధుడు లేక్ నాగేశవరతడుగా దావరకా పటి్ణాన విర్ాజిలుి తణనా పరమేశవర జయయతిర్షింగం పదవది.

192 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

దారతక్ుడన ర్ాక్షసుడి బ్ార్షనుండి సుపటయాుడు అన మహాశివారచనాపరతని రక్షించి జయయతిర్షింగంగా

ఆవిరావించాడు ఇక్కడ. ఈ ల్లంగారచన వలి చక్వీర్షుతవం సటదిధసుు ందని నలచకీ్వర్షు నిరూపటంచాడు.

11. ర్ామేశవరం :

త్తేాత్తాయుగంలో ర్ాముడు, ర్ావణవధ అనంతరం, సేతణబ్ంధనం చేసటన ప్ాాంతంలో శివారచన చసేట,

జయయతిర్షింగ రూపంలో అక్కడే సటథ రతడిగా ఉండమని కోరగా పరమేశవరతడు అనుగీహించాడు.

12. దేవగషర్ష:

దక్షిణాదని దేవగషర్ష పరవత సమీపంలో ఘశమ అన మహా భక్ుు ర్ాల్ల కోర్షక్ప ఘశరమశవర ల్లంగరూపుడ నాడా

మహేశవరతడు".

..అని అయా జయయతిర్షింగాల విశరషాలను చ పటపన సూతణడు, మర్ోసార్ష దావదశ జయయతిర్షింగ సోు తాం చేసట,

సోు తాపఠన ఫల్లత్తానిా ఈ విధంగా ఎర్షంగషంచాడు -

శోి . దావద శ ైత్తాని నామాని - ప్ాాతరతత్తాథ య యః పఠేత్

సరవ ప్ాప వినిరతమక్ుం - సరవసటదిధపదాం లభేత్ ||

యం యం కామ మపేక్ష యయవ - పఠషష్యంతి నర్ోతుమాః

ప్ాాష్యంతి కామం తం తం హే - పరత్తేాహ మునీశవర్ాః ||

ఏత్తేషాం పూజన న వ - వర్ాు నాం దుఃఖనాశనం

ఇహలోకే పరత్తాాపట - ముకిురావతి నిశిచతం ||

193 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఉదయం మలేొకంట్టన , ఇపుపడు చ పుపక్ునా 12 జయయతిర్షింగాలను సోు త ారూప్ాన గాని - నామరూప్ాన

గాని భకిుత్త్ తలచుకొనువారలు ప్ాప్ాల నుండి విముక్ుు లవుత్తారత. ఎవర్ వరత ఏ యే కోర్షక్లత్త్ ఇది

పఠషసాు ర్ో వార్షకాయా కోర్షక్లు తపపక్ సటదిధసాు య. ఇక్ - ఆ జయయతిర్షింగాల దరశనం, పూజ సటదిధ ంచిన వార్షకి

ఇహలోక్ంలో సమసుసంపదలు క్ల్లగష, పరమునందు ముకిు తథయం!

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -66

శివక్షేత్తాాంతర్ాలు , నందశీవర్ాది ల్లంగములు

శివ క్షతే్తాాంతర్ాలు

ఈ 12 పాదేశాలోి ఉనా శివల్లంగాలే కాక్, నరమదా - సరసవతీ సంగమంలో గౌర్జశంక్రతడు ; తిరతచ చనాగోడ

క్షేతాంలో అరధనార్జశవరతడు, బ్ృందావనంలో గోపీశవరసావమి; హర్షదావరంలో శీ్ర దక్షేశవరతడు ; గోక్రు క్షేతాంలో

ఆతమతతు ో ల్లంగంగా పాసటదిధ చ ందిన మహాబ్ళలశవరసావమి ; అయోదయలో నాగేశవరతడు ; శివసాగర క్షేతాంలో

ముకిునాధుడు ; తంజాపూరతలో బ్ృహదీశవరతడు ; భువన శవరంలో ల్లంగర్ాజుసావమి ; 'మహీ' నది

సంగమ సథలమ ైనచోట్ అంతకేశవరతడు ; మలి్లకా - సరసవతీ నదీ సంగమ సథలాన గల భూత్తేశవర ల్లంగం ;

నాగావళ్ల - వంశధార సంగమ సథలంలో సంగమేశవరతడు ; సటంధు తీర్ాన క్ప్ాలేశ, నందీశవర, విమలేశవర,

క్ంట్కేశవర ల్లంగాలు ... ఇలా అనంతకోట్ి ల్లంగాలత్త్ మన భరతఖండము అలర్ారతత్త్ంద.ి

194 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఇవికాక్ - దివయమ ైనవి ; అవత్తారగాథల యందు అగోచరంగా మూర్షు రూప్ాన వ లసటన ల్లంగాతమక్

శివరూపములు ఆలయరహితంగాన అర్షచంచబ్డుతణనాాయ.

నందీశవర్ాది ల్లంగములు

వీట్ ితర్ావత - కాలంజరమన పరవతం మీద నీలక్ంఠతడన శివల్లంగము ; అలాగే నందికేశవర ల్లంగం ; భక్ు

రక్షణారథం నరమదాతీర్ాన వ లసటన క్ుంభేశవర, క్ుమారే్శవర, క్ుబ్ేర్ేశవర, శూలేశవర, సో మేశవర, సర్ేవశవర,

పరమేశవర, ఆరే్ుశవర, సటంహేశవర, మండపేశవర, ధుంధురే్శవర, తీక్షణేశవర, మంగళలశవర ల్లంగాలు ;

ఆంజన యసావమి సవయంగా పాతిష్టఠ ంచిన క్పశీవర ల్లంగం ఎంత్త్ ప్ాాముఖయమ ైనవి.

అసలు నరమదా తీరం అంట్ేన - శివల్లంగాల నిలయమా అనాంత పాశసటు ప్ ందింది" అని ల్లంగ వ భవం

వివర్షంచాడు సూతణడు.

తలి్లని తనాబ్ో యన యముడు

సాధారణంగా పతాి పుతణా డూ తలి్లదండుా లను ద వ సమానులుగాన ఎంచి పూజించుట్ జరతగుచునానూ,

క్ల్లయుగమునందు ఈ ధరమము కాల వశమున తిరగబ్డగలదని సూతమునీందుాలు అనగా, దానికి

కారణమేమిట్ని శౌనకాదులు అడిగారత.

"మహరతి లార్ా! క్ల్ల పభాావం ఇంత అంత అని చ పపజాలము. జగతు ంతయు పా యానికి చేరతవవు

తరతణమందు క్ల్ల ఇంక్నూ విజృంభించును. ప్ాప పుణయ విచక్షణ నశించును. గో బ్ాాహమణులు మికికల్ల

బ్ాధించబ్డుదురత. మహిమల పేర్షట్ ఇందాజాల విదయలు చ లామణి యగుచుండును. మేి చచజాతణలలోని

ఎవర్షనో ఒక్ర్షని సటదధ పురతష్ణలను చేసట పజాలు కొల్లచ దరత. బ్ాహామ - విష్ణు - రతదుాలక్ు పూజలుండవు.

వార్షని ఎవర్ ైనా పూజించువారత ఉనాచ ,ో అట్ిివారత హే నలక్ు గుర్షయగుచుందురత. ఇది యంతయు

195 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

మీక్ు క్ల్లకపుర్ాణమున మర్ష యొక్సార్ష విశదీక్ర్షంతణను - పసాుు తము మనము మనవంతర్ాలను

గూర్షచ చ పుపకొనుచునాందున ఆ విష్యమునక్ు వతణు ము -

సూరయభగవానుని భారయ సంజాఞ దవేి. వీర్షకి వ వసవతణడు. యముడు అన యదిరత కొడుక్ులు, యమి అన

క్ూతణరత క్ల్లగారత.

కీ్మకీ్మంగా ప రతగుతణనా చండభానుడ ిత్తజేానిా సంజాఞ దవేి భర్షంచలేక్ప్ో యంది. ఆమ తన లాగాన -

ఉండే మర్ో సీు నీి అచుచగుీ దిినట్ ి ండే లాగున సృష్టి ంచి, ఆమ క్ు చాయాదవేి అని పేరత ప ట్ిి ంది.

భరు త్తజేం వలి అలసట్చ ందినందున సంజఞ కొంతకాలం విశాీంతికి పుట్ిినింట్ికి ప్ో దలచి, తన పుతణా ల్లా -

పుతిాక్ను చాయ కొపపగషంచి ఏనాడూ వార్షని సవతి తలి్ల భావంత్త్ చూడవదినీ - అట్ేి సంజఞక్ు చాయ

పాతిరూపం అన రహసయం ఎట్ిి పర్షసటథతిలోనూ వ లిడి చయేవదినీ కోర్షంది. సర్ే అంద ిచాయ.

కొంతకాలం గడచిింద-ి--

విశాీంతి తీసుకొని, భరు దర్షచేరతట్క్ు తిర్షగ చిచన సంజఞక్ు చాయ ఎంతమాతాం ఆ అవకాశం ఇవవలేదు.

ఈలోగా - చాయక్ు సావర్షు, శని అన పుతణాలు ; తపతి అన క్ూతణరత సూరతయని వలిన జనిమంచారత. తన

పటలిల్లా ఓ విధంగా, తన సవతి పటలిల్లా ఇంకో విధమంగా చూడసాగషంది.

యముడు ఇద ిభర్షంచలేక్పో్ వడంత్త్, చాయను ఎడమ కాల్లత్త్ తనాబ్ో యాడు. నీ కాలు

క్ుంట్ిద ప్ో వుగాక్! అని శపటంచిందామ . అందుకే క్ల్లయుగంలో యమ ధరమర్ాజు ఒంట్ికాల్లత్త్

క్ుంట్ త్తాడని అంట్ారత.

196 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

యముడు ఈ శాపం సంగతి తండి ాచ విన వ శాడు. క్నా కొడుక్ును, ఆ తలి్లని - వార్ష పావరునల్లా

పర్షశ్రల్లంచాడు. చాయని నిగా దీయడంత్త్ ఆమ సంజఞచే సృజించబ్డినదని త్త ల్లససేర్షకి, ధరమనిరుయం

విష్యమ ై అ పాతయక్షసాక్షి సంక్ట్ సటథతిలో పడాా డు.

కొడుక్ును చేర బల్లచి "నాయనా! యమధరమర్ాజా! ఇందులో నీ తపేపమీ లేదయాయ! నీవు ధరమ

పర్షప్ాలక్ుడవుగాన అనిా యుగాలలోనూ ఉంట్ావు. శాపకారణమన ద ినీక్ు క్ల్లయుగంలో మాతామే

వర్షుంచే విధంగా అనుగీహిసుు నాను"...అని వరంగా మార్ాచడు.

ఆ తరతవాత - సూరతయడు తన దివయదృష్టిచేత సంజాఞ దేవి ఎక్కడునాద ీత్త లుసుకొని ఆమ గురీం రూపంలో

ఉండడం చూచి, త్తానుగూడా గురీం రూపం ధర్షంచి ఆమ ను చేరతక్ునాాడు.

అలా గురీం రూపంలోన వార్షకి క్ల్లగషన సంత్తానమే అశివనీ దవేతలుగా మనం గీహించాల్లు ఉనాది. వార్షని

వ దయ శాసు మీులో నిషాు తణలను చసేట దేవతలక్ు వ దుయలుగా అనుగీహించాడు సూరతయడు.

ఆ తదుపర్ష---

తలుి లు ఎట్ిి వార్ ైనను, జనమనిచిచనందున వార్షని దూష్టంచుట్ గాని, ఆనాదరణ చయేుట్గాని ;

హింసటంచుట్గాని ; అంతంచేయుట్ గాని -

అన ఈ నాలుగు ఘోర క్ృత్తాయలను నాలుగు మహా ఘోర్ాలుగా పాక్ట్ించి, అట్ిి పనిని ఏ పుతణాడు

చేయునో వానికి ప్ాాయశిచతుం లేని విధంగా ధరతమడు శిక్షించ వచుచనని ఆనతినిచాచడు.." అని

స లవిచాచరత సూత ప్ ర్ాణుక్ులు.

నందీశవర ల్లంగావిర్ాావం గుర్షంచీ, వ శాఖ శుదధ సపుమినాడు నరమదలో గంగ అంతర్జినంగా నివసటంచడం

గుర్షంచీ పాశిాంచారత శౌనకాదులు. దానికి సూత మహర్షి ఇలా చ పపసాగాడు---

197 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"చాలా అదుాతమ నై ఇతిహాసం అడిగారత. చ బ్ుత్తా - వినండి!

ఒకానొక్పుపడు, కొనిా మనవంతర్ాల కీిందట్ సువాదుడన బ్ాాహమణుడు తన తలి్ల అసుథ లను కాశ్ర వది

గంగానదిలో క్ల్లపేందుక్ు బ్యలుదేర్ాడు.

దార్షలో 'వింశతి' అన చోట్ మజిలీ చసేట, ఆ ర్ాతిా ఒక్ బ్ాాహమణుని ఇంట్ తలదాచుక్ునాాడు.

ఆ ర్ాతిా త్తొల్లజాము గడచిేసర్షకి ఒక్ వింత జర్షగషంది.

సువాదుడు బ్సచేసటన గృహసుథ డికి ఒక్ ఆవు ఉనాది. దూడను చపేుకోసం ఆవు దగారక్ు

తీసుకొసుు ండగా, తన త్తొందరలో ఉనా దూడ ఆ గృహసుు కాల్లని త్తొకికంద.ి కోపగషంచుక్ునా ఆ

బ్ాాహమణుడు, ఓ దుడుా క్రీత్త్ బ్ాదడమ ేగాక్ దూడను గోవు దగార వదలక్ుండా క్ట్ేి శాడు. ప్ాపం! ఆ

లేగదూడ ఆక్ల్ల కొదీి అలా అరతసూు న ఉంది.

తలి్లకి చాలా క్షి్ంగా త్త్చింది. కాని, ఏం చయేగలదు? కొంతసపేట్ ితర్ావత దూడను ఓదార్షచంది. "నీక్ు

క్ల్లగషంచిన ఈ క్షి్మ ే-

ఈ బ్ాహమణుడికి క్ల్లగషసాు ననీ, అందువలి బ్ాహమహత్తాయ దోష్ం సంభవించినా సర్!ే దానిా పో్ గ ట్ ి కొన

మారాం త్త లుసు" అనీ పల్లకేసర్షకి, గోవు మాట్లు వినా సువాదుడికి చాలా ఆశచరయం క్ల్లగషంది.

మరతనాడు ఉదయం ఏవో కారణాంతర్ాల వలి, ఆ గృహసుథ ప్ాలుపటతికే బ్ాధయత కొడుక్ుప ఉంచి, ఎట్ో

వ ళాళడు. ఆ పటలివాడు ఆవు దగారక్ు ర్ాగాన , అది ఒక్కసార్ష కొముమలత్త్ ప్ డచిింది. బ్ాలక్ుడు

మరణించాడు. గృహసుథ కోపం సంగతి త్త ల్లసటన ఆ ఇలాి లు, ఆవుక్ు క్ట్ ి విపటప వదిలేసటంది.

కాశ్రపాయాణంలో మర్ో మజిలీకి సటదధం అయన సువాదుడు, ఆవును అనుసర్షసూు వ ళాళడు. చితాంగా

ఆవు శర్జరం నలిగా క్మిల్లప్ో యంది. అది వడవిడిగా నరమదా తీర్ానిా చరే్షంది.

198 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ల్లంగరూపుడ ఈశవరతడు వ లసటవునా తీర్ాథ నికి దగారలో ముమామరత మునిగష (నరమదా జలాలత్త్ క్ూడిన)

తన శర్జరంప వునా నీట్ిని ల్లంగంప పడలేా చిలక్ర్షంచింది.

అంత్తే! ఆ గోవు బ్ాహమహత్తాయ ప్ాతక్ం మట్ మాయమ ై పో్ యందనడానికి సంకేతంగా, దాని శర్జరం ప

ఏరపడా కారతనలుపంత్తా క్ూడా పో్ యంది. నరమదను అర్షచంచి, వ ంట్న అక్కడునా ల్లంగరూపుని దర్షశంచి

- పూజించి కాశ్రకి బ్యలేి ర్ాడా బ్ాాహమణుడు - అపర్షమిత్తాశచరయం లోంచి ఇంకా త్తేరతకోక్ుండాన .

ఎటి్కేలక్ు కాశ్ర చేర్ష, గంగను ప్ాార్షధంచగా ఆమ సీు ీరూపంలో బ్ాా హమణునికి పాతయక్షమ ై"ఆ ఆవు

మునిగషనచోట్ అతి పవితామ ైనది. ఈ ర్ోజు వ శాఖ శుదధ సపుమి. గంగ నరమదలో నివశిసుు ంద.ి

ఆ పదాేశంలో ఉనా ల్లంగమే నందీశవరల్లంగము. అక్కడ నీ తలి్ల అసటథక్లు నిమజీనం చేసేు ఆమ క్ు తపపక్

శివ సాయుజయం అందగలదు" అని ఉపదేసటంచింది.

గంగామాత చ పటపన చ పుపన, అతడా విధంగాన నరమదాంతరాత గంగ నివశించు పదాేశాన తన తలి్ల

అసుథ లు క్లుపగా, ఆమ దివయరూపంత్త్ సువాదునికి క్నిపటంచి "నాయనా! నీవు ధనధానయ సమృదిధని

చ ంది చిర్ాయువ వర్షిల ి దవు గాక్! నాక్ు ఉతుమగతణలు క్లా్లంచిన నీవు వంశ విసురణ క్రు

వగుదువుగాక్!" అని ఆశ్రరవదించింది.

ఒకానొక్ రతష్టక్, బ్లయవితంతణవు,సదా శివ ధాయన తతపరతర్ాల నరమదా తీరమందున శివార్ాధన

చేసుు ండగా 'మూఢు డ' న రక్కసుడు ఆమ వ ంట్పడ ివ ధించ బ్ూనినపుడు రతష్టక్ శివుని

ల్లంగరూపునిగా ఉండమని కోర్షన మీదట్ అక్కడ వ ల్లసటన పరమశివు డనీందీశవర ల్లంగము.

ఇది జర్షగషన వ శాఖ శుదధ సపుమీ దినమందు, బ్ాహామది దవేతలంత్తా అక్కడక్ు ర్ాగా - గంగామాత క్ూడా

వచిచ నరమద యందు అంతర్ావహినిగా పావహించినందు వలిన , ఆ పాదశేానికి అంతట్ి మహిమ క్ల్లగషంది"

అని వివర్షంచాడాయన.

199 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

పరమ మాహేశవరతని ల్లంగవ భవానిా పునః పునః సమర్షంచుక్ుంట్ట, శౌనకాది మునులు సాయం

సంధాయదయనుషాఠ నాలక ై లేచారత.

శీ్ర శివమహాపుర్ాణ పావచనం సూతమహర్షి అరంభించిన నాట్ ినుండ,ి ర్ోజుకో 'సంహిత' శౌనకాది

మహరతి లు వింట్ట వచాచరత.

త్తొమిమదవర్ోజు క్ూడా యధావిధిగా, అంత్తా అయనను పర్షవ ష్టఠ ంచి ఉండగా సూత ప్ ర్ాణిక్ుడు ఇలా

చ పపసాగాడు :..

ల్లంగ వ భవ ఖండము సంపూరుము

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -67

ఉమా స ందరయం (ఉమా ఖండము ప్ాారంభం)

ఉమా స ందరయం

ఉమ అనగా ఎవరత? సాక్షాతణు ఆద ిపర్ాశకిు. జగదంబక్. వాసువానికి ఆమ వరునాతీతణర్ాలు.

సృష్టిలోని స ందరయం అంత్తా సమీక్ృతం చేసట, ఓ చోట్ క్ుపప బ్ో సటనా ఆ కాత్తాయయనీ దవేి కాల్లగోట్కిి స తం

సర్షకాదు.

200 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

పది మంది వాచసపతణలు క్ల్లసట ఆమ అందానిా వర్షుంచినా, వరున ప్ాారంభించినద ిమొదలు వంద ఏ ుళ

గడిచినా సంపూరుమ ైన వరున సాధయపడదు. ఎంత్త్ కొంత మిగషల్లప్ో తతన ఉంట్ ంది.

ఉమాదవేిని చూడ - వసంతణడు సటగుా పడత్తాడు. మలయపవనుడు ఆమ ను త్తాక్ జంక్ుత్తాడు. కోకిలలక్ు

గానం పూర్షుగా సాధయం కాదు. హంసలే ఆమ గమనానిా ఆశచరయంగా చూసుు ంట్ాయ. చందుాని వ న ాల

ఆమ ముఖ దధీితణల (కాంతణల) ముందు వ లవ ల బ్ో వల్లుంద!ే

అంబక్, కాళిక్, చండిక్, చాముండిక్, మృడాని, దురా, భగవతి, కామేశవర్ష, జయంతి, కాళి, సరవమంగ ,

కాత్తాయయని, గౌర్ష, హైెమవతి, భవాని, రతదాాణ.ి.ఇవనీా ఆమ అదుాత నామధేయాలే! ఆవిడ లీలా

విలాసాల ర్జత్తాయ ఆయా నామాలు క్ల్లగాయ.

పా య సముదాంలో ప్ాాణకోట్ ిసమసుం నశించిపో్ గా; సూరయచందా గీహ నక్షత్తాా దులనీా అంతర్షంచగా ;

ర్ాతీా పగలూ అన వి అసులు లేక్ప్ో గా ఏ గాఢాంధకారమ ైత్తే క్మేమసట ఉంట్ ందో - అదే 'మహాపాక్ృతి' అని

మీక్ు ఇదివరకే చ పటప ఉనాాను.

అట్ిి తరతణమందు - ప్ాాక్ృత రూప నామ విశరష్ గుణాలక్ు అతీతంగాను ; సూథ ల సూక్షమ క్ృశత్తావది

పర్షణామ రహితంగాను ; కేవల సతయ జాఞ న అనంత్తానంద సుందర సవపాకాశంగాను వ లసట ఏద త్తే

భావించబ్డుతణనాదో , అద ేశివ మని పాక్ట్ించబ్డుత్త్ందనా సంగతి క్ూడ మీక్ు ఇతః పూరవమే

సపషి్పర్షచి ఉనాాను క్దా!

ఇంతవరక్ూ చ పటపన యావత్ వాజమయమూ ఘోష్టసుు నాద ిఅదే! ఈ ర్జతిన పాక్ట్ింపబ్డిన 'పరముడు'

సృష్టి నిమితుం...ఒక్ మూర్షుని క్ల్లపంచి, ఆ మూర్షుకి సవయంభువు లేక్ సదాశివుడు అను పేర్షట్ వర్షిలి

వలసటందనీ - ఏమరతప్ాట్ న క్ూడ తనన డబ్ాయక్ సహక్ర్షంచ ేశకిుత్త్ జట్ ి క్టి్వలసటందని

ఆనతిచాచడు.

201 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

అద!ే ఆ శకిు - పాక్ృతి. మాయ. నితయ. తిాదేవ/మూర్షు జనని. పాధానంగా అంబక్. సక్లేశవర్ష.

మూలకారణ. ఆమ య ేఉమ.

ఈ సక్లేశవర్ష ఏక్ముఖ. సదాశివుడు పంచముఖుడు.

ఉమ అషి్ భుజి. శివుడు దశభుజుడు. ఈమ సహసా పూర్ేుందు వదనారవింద. నానాభరణ శోభిత.

ఆయుధ ధార్షణ.ి పాపులి పంక్జలోచన. ఊహాతీత త్తజేయమూర్షు. స ందర్ాయతిశయ విలాసటని. సరవ

జనయతిా. శంక్రతడు భసటత్త్దూధ ళిత క్రూపర గౌరవరు దేహుడు. తిశాూలధార్ష. దిగంబ్రతడు.

కాలసవరూపటణి అయన పర్ాంబ్త్త్ క్ూడిన అరధనార్జశవరతడు.

శోి || యో ధత్తేు భవనాని - సపు గుణ

వాన్ - సాషాి రజః సంశయీః ||

సహర్ాు తను సా నివత్త్ గుణతీం

మాయ మతీ తయ సటథతః ||

శోి || సత్తాయనంద మనంత బ్ో ధ మమలం

బ్ాహామది సంజాఞ సపదం జాఞ నదం

నితయం సతుో సమనవయా దధ ి

గతం - పూరుం శివం పాజాఞ ం ధ ీమహి ||

202 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

అని, పర్షపూరుమ ైన శివతతు ోం మనం గీహించుగాక్! క్నుక్ ఇది 'సచిచదానంద సవరూపం'. సీు ీపురతష్

సమరసీభూత సంయోగమూర్షు మంతం అయనది.

అందువలి 'ఉమ' యే పకా్ృతి. ఈమ మర్ క్ రూపమే కాళిక్. ఈమ శివుని పూర్ాు వత్తారమ ైన రతడుాడిని

అంట్ిప ట్ ి కొని ఉంట్ ంద.ి

బ్ాహమ తన మనోసంక్లప శకిుచేతన ఈ కాళ్లసహిత రతదుాని పభావింపజేశాడు.

ఆ అరధనార్జశవర రూప్ానిా ఎలా అరధం చేసుకోవాలో త్త ల్లయక్, తిర్షగష బ్ాహమ శివుని ప్ాార్షథంచి వ ర్ేవరత

రూప్ాల్లా ధర్షంచమని కోరగా, ఇంతక్ు మూందే మనం (ల్లంగ వ భవ ఖండంలో) చ పుపక్ునా క్ప్ాల్ల

మొ|| పదకొండు రూప్ాలను ; శాంక్ర్ష - వ ష్ువి మొ|| పదకొండు శకిురూప్ాలను విభజించుక్ునాాడు.

వీట్ిలో కొనిా శరవత వరు రూప్ాలు, కొనిా కాలవరు రూప్ాలు. కొనిా ర్ౌదాాలు. కొనిా శాంతములు. ఈ

పాకారం ఇనిా రూప్ాలత్త్ త్తాన ఉమామహేశవరతడు ఈ లోక్మంత్తా వాయపటంచి ఉనాాడు. –––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -68

కాళి 'గౌర్ష' అగుట్

పరమశివుడు రతదాాణిని తరతచు 'కాళ్ల' అనీ, 'శాయమా' అనీ; 'క్జీలా' అనీ పటలుసూు ఆట్పట్ిిసూు ంట్ ే- తన

పతికి ఈ వరుం నచచలేదని భావించుక్ునా ఉమాదేవి, బ్ాహమకోసం తపసుు చేయబ్ో గా శివుడామ ను

వార్షంచడం - దాని కామ అంగజక్ర్షంచక్ పో్ వడం మనం చ పుపక్ునాాం! ఆ రంగు న ను

నాకాకవాలనుక్ుంట్ే పసాాదించగలననాాడు కాని, ఉమాదేవి పయాతా పూరవక్ంగా సాధించాలనుక్ునా

వ నం క్ూడా మనక్ు త్త ల్లసటందే.

203 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

అలా బ్ాహమకోసం తపటసుు నా ఉమక్ు ఏక ైక్ లక్షయం - గౌరవరు సాధన.

అమ తపమాచర్షసుు నా అడవిలోన ఓ మహా క్ృరమ ైన ప దిపుల్ల ఉంది. ఓ ర్ోజు దానికి ఎంతగానో,

అడవినంత్తా గాల్లంచినా వ ట్ దొరక్లేదు.

తప్ో దీక్షలో ఉనా ఉమప కి లంఘించబ్ో య ఐదారతసారతి వ లి్లకిలబ్డింది. మళి్ల ఎగషర్షంది. దూకంిది. మళి్ల

అలాగ ేపడింది.

ఉమక్ు ఇదంత్తా ఆశచరయంగానూ - వినోదంగానూ ఉంది. ఆ పుల్ల తనను వినోదింప జేయడానికే అలా

చేసుు నాట్ ి గా భావించారత అమమవారత. దానిప కి దయానంద భర్షతమ నై క్ట్ాక్ష వీక్షణానిా పాసర్షంప

జేసేసర్షకి దాని ఆక్ల్ల తీర్షప్ో యంది. దాని క్ృరతవమే నశించిప్ో యంది. సాధువుగా మార్షపో్ యంది.

దాంత్త్, అది అక్కడక్కడ ేఆశమీం వదలక్ుండా సంచర్షంచ సాగషంది. సరవ జగదాక్షకి అయన ఉమాదేవికి

కావల్లగా ఉండసాగషంది.

అమమవార్ష ఆర్ాధన - తప్ో దీక్ష ర్ పపవాలచక్ుండా చూసూు ండేది. అంబక్ అయయవార్షా ఉప్ాసటసూు వుంట్ే,

ఈపుల్ల అమమవార్షా ఉప్ాసటసోు ందా అనిపటంచేది.

శుంభ నిశుంభులన ర్ాక్షసుల వలి దవేతలు ఇక్కట్ ి పడుతణనా తరతణమది! దవేతలంత్తా క్ల్లసటక్ట్ ి గా

విధాత వదిక ళిి మొర ప ట్ ి క్ునాారత. శుంభ నిశుంభుల్లా వధించడానికి ఒక్క కాళియ ేతగషనదని

త్తామరచూల్లకి త్త లుసు! దేవతలందర్షకీ అభయం ఇచిచ పంపటవ సట, ఇక్కడ తపో్ నిమగా అయన

ఉమాదవేి ఎదుట్ పాతయక్షమయాయడు విధాత.

"అఖల దేవతలక్ు వర్ాల్లచేచ తలిీ! ఆజాఞ పటసేు న న మీ చరణాల వాా లేవాడిని! అయనపపట్ికీ నా కోసం

తపటంచి, మాక్ు లోక్ంలో ఔనతయం క్ల్లపంచిన బ్హాామండనాయకీ! మీకిద ేనా పణాామం! ఏమి ఆజఞ తలిీ"

అని అడిగాడు బ్ాహమ.

204 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

అమమవారత తనక్ునా ఆలోచన చ ప్ాపరత. "అవశయం! కానీ, మాదొక్ వినాపం తలిీ! త్తాము ఏ కాళిక్

రూప్ానిా విడుసుు నాార్ో, అది వృధాపో్ నీయక్ుండా - ఒక్ మహత్తాకరయ సటదిధ కి వినియోగపడలేా

అనుగీహించు తలిీ! శుంభ నిశుంభుల్లా నిశరశష్ంగా నిర్షీంచగల అసు ంీగా మీ కాళ్లతవం మాక్ు

పాసాధించాల్ల! గౌర్షవ సదాశివుని చేరతకోవమమ!" అని కోర్ాడు విర్షంచి. సర్ేననాద ిఅంబ్.

ఆ విధంగా అమమవార్ష నుండి వ లువడా క్ృష్ు వరుపు కాళ్లరూపం ఓ క్నయక్గా మారగా, విధి ఆమ క్ు 'కౌశిక'ి

అని పేరతప టి్డం - సటంహవాహనారూఢుర్ాల్లా చేయడం - వింధాయచలం నివాసంగా ఏరపరచడం వ ంట్

వ ంట్న జర్షగషపో్ యాయ. తర్ావత కాలంలో శుంభ నిశుంభుల్లా వధించిందీ కౌశిక్ రూపమ!ే

ఇక్ - ఇక్కడ..

కాళిక్ రూపు విడచిి, గౌర్షగా క ైలాసానికి వ లు , తనను అనిా ర్ోజులుగా క్నిప ట్ ి క్ుని ఉనా పుల్లత్త్ సహా

వ ళిింది.

పామధాదులత్త్ సహా అంత్తా ఆనందించారత.

తనత్త్ వచిచన పుల్లని గుర్షంచి శివునికి నివ దించి, తన మందిర్ానికి కాపలాగా ఉండట్ానికి

అనుమతించవలసటందిగా కోర్షంది అంబ్.

శివుడు సానునయ పూరవక్ంగా ఆ పుల్లని చూడగాన , అది ఒక్ వాయఘుసీు గీా - పరవ తాహసుగా

మార్షప్ో యంది. సో మనందిగా గౌర్జదేవిని అనుక్షణం క్వచంవల కాప్ాడ ేపనిలో నియుక్ుు ర్ాల ంద.ి"

శాబిక్ రూప ఉమా శంక్రతలు

గౌర్జ రూపధార్షణిగా, ఉమాదేవి అవత్తార విశరషానిా వివర్షంచిన అనంతరం సూతణడు ఉమాశంక్రతల

శబి్రూప విశరషాదులను వ దాంత్తాసవయంగా శౌనకాది ఋష్ణలక్ు వివర్షంచసాగాడు.

205 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"యో వ దాదౌ సరవఃప్ోా క్ుః

వ దాంత్త ేతణ పాతిష్టఠ త్తాం ||

గాతసయ పాక్ృతి లీననవ యః

పరః స మహేశవరః ||

అని శీుతి పామాణం. ఇది ఋష్ట వాక్యం.

మహాదేవుడు శబి్ బ్ాహమయొక్క తనువు. ఇతడే పరబ్ాహమ. చింత్తా రహితణడు. మనోవాగతీతణడు.

పరమకారణుడు. ఓంకారవాచుయడు. సతయసవరూపం, అమృతం, వ దవ దయం, విశావతమక్ం, ఆనందకారక్ం

శివతతు ోం. క్నుక్న ఓం కారంలో (ఆ+ఉ +మ) మూడు బీజక్షర్ాలు. వీట్ినుంచి తిామూరతు లు ఉదావించి

సృష్టి సటథతి లయాలు నిరవహిసుు నాారత.

బ్ాహమక్ు పరమేశవరతడు సాక్షాతకర్షంచినపుడు సృష్టి విధానానిా బ్ాహమక్ు సవయంగా బ్ో ధించాడు.

'మ' కారం బీజి. 'అ' కారం బీజం. 'ఉ' కారం యోని. నాదమ ేఅనుసంధానం. బీజి అయన రతదుాడు నాద

సవరూపుడ న సదాశివుని పేారణచతే బీజమును యోనియందు విడుదుల చసేాడు.

తదావర్ా ఓ బ్ాహామండం ఏరపడింది. అది వ యయ దివయవర్ాి లు జలమయమ ై ఉనా అనంతరం ర్ ండుగా

విడపి్ో యంది. ఈ శక్లాలోి ప భాగం సవర్ోి కాది 7 దివయలోకాలుగాను ; అధోభాగం మరుయలోకాది 7

అధోలోకాలుగాను పర్షణమించింది.

ఈ విధంగా ఋగయజసుులు 'ఓం' అని విశదీక్ర్షసుు నా తర్ష, చతణర్ానన చతణరతాజుల్లదిరూ మర్షంత దకీ్షగా

పరమ మహేశునిక ై పర్షతపటంచారత.

206 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

అపుపడు అకార్ాదిక్షకార్ాంత సరవవర్ాు తమక్మ ైన ఉమాసమతే శివుని శబి్బ్ాహమ సవరూపమ ైన ఓం

మొదలు సమసు మహా మంత్తాాలూ పర్షఢవిలాి య.

సర్ావక్షర సంపతకరమ నై ఆ సర్ేవశు దరశనమాతాం చతేన , విష్ణు వు ఈ సమసు మంత్తాాలనూ త్త లుసుకొని

పర్షగీహిసుు నాాడు. అదే సర్ావక్షర పరబ్ాహమ సవరూపం.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -69

దుర్ాా అవత్తారం, యక్ష రూపటణి

దుర్ాా అవత్తారం

మహిష్ణడు రంభుడన ర్ాక్షసుని పుతణా డు. బ్హామ కోసం తపసుు చసేట పురతష్ణని చతేిలో చావులేక్ుండా

ఉండాలని కోరతక్ునాాడు. వరగర్ావనికి త్త్డు స ంతబ్లం జతపడి, సమసు లోక్వాసులక్ూ

క్ంట్క్ుడయాయడు.

అసలే ముష్ణకరతడు. వాణిు జయంచడానికి పురతష్ణలు కాదు... సీు లీు కావాల్ల. అంతట్ి బ్లవంతణర్ాల న

సీు ీఎవరత?

అందర్ష దేవతల అంశలనూ సమక్ూరే్చలా ఓ సీు మీూర్షుని సృజించ ేసనాాహం మంచిదని స లవిచాచడు -

శివుడు.

అనడమేకాదు...ముందుగా తన త్తేజసుుత్త్న ముఖం ఏరపరచాడు. కీ్మకీ్మంగా సక్లాంగ సమనివత

సమిమళిత త్తజేయర్ాశిగా దుర్ాా దేవి ఆవిర్ాావం జర్షగషంది.

207 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

పదామసనసథయ ైన ఆ త్తజేయఃపుంజరూపటణ ి- దేవత్తారుత్తాాణ పర్ాయణికి సమసాు యుధాలను క్ూడా

సరవదేవతలూ సమక్ూర్ాచరత.

దురాంబగా సంసూు యమాన అయన ఆమ దవేతలక్ు మహిష్ణని పడీ వదలేచ నిమితుం లోకాలు అదిర్లేా

హూంకార ధవనిచేసూు క్దిల్లంది. సురత్త్ నిండివునా అక్షయప్ాతాను ప క తిు సుర్ాప్ానం చసేట ఘంట్ారవం

భీష్ణర్జతిగా సాగుతణండగా, మహిష్రూప ర్ాక్షసుడిా ఒక్కసార్ష ఎగషసట తనిాంది. వాడి క్ంఠం మీద తన

ఎడమకాల్లత్త్ త్తొకికపట్ిింది. చేతనునా తిశాూలంత్త్ వాడ ిక్ంఠానిా గుర్షచూసట గుచిచంది.

మహిష్ రక్కసుడ ిపడీ అంతట్తి్త్ విరగడ ంద.ి దవేతలంత్తా పుష్పవృష్టి క్ుర్షపటంచారత. దుర్ాా అవత్తారంగా

వర్షుతమ ైన మహిషాసురమర్షిని వీర విజయగాధ ఇది. వినాా- చదివినా శౌరయ - ద రయ - సథయర్ాయలత్త్

ప్ాట్ సంపదలక్ు క్ూడా న లవ నట్ ి ఫలశీుతి.

యక్ష రూపటణ ి

దేవదానవుల మధయ ఇంకో సందరాంలో ఘోరయుదధం జర్షగష, ఈసార్ష దవేతల పక్షాన నిల్లచింద ిగ లుపు.

అదంత్తా తమపాత్తాపమే అనుక్ునా దవేతలంత్తా అమమవార్ష ఆర్ాధనను విసమర్షంచారత.

సరవవాయపటనీ - సమసు శకిు సవరూపటణి ఐన సరవజఞక్ు - దేవతల కొతుప్ో క్డ; అహం వలి ఏరపడిన వింత

ప్ో క్డయని అరథమ ైంది.

ఎలాగ ైనా వీ ళ అహంకారం అణచాలని ఓ త్తేజయర్ాశిగా యక్ష రూపంలో వార్షకి సమీపంలోన వర్షులిసాగషంది.

అంతక్ుముం ద నాడూ చూడని ఈ కొతు వ లుగు ఎవర్ో ఏమిట్ో క్నుక్ుకని రమమని ఇందుాదు

వాయువుని పంప్ాడు.

"నా సంగతి సరే్! ముందు నీ సంగతి చ పుప!" అందా రూపం.

208 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

"న న వర్ో త్త లీదా! అవున ి ! అజాఞ నం అలాంట్దిి మర్ష! అయనా అడిగావు గనుక్ చ పుు నాాను. ననుా

వాయుదవేుడంట్ారత. న ను లేనిదే ఎవర్షకీ ఊపటర్ాడదు...నీ క్ూకడా" అనాాడు.

"చాలేి గ పపలు! నీ సంగతి మామూలు మనుష్యలోక్ంలో చ లుి బ్ాట్ అయనట్ ి అందర్ష దగార్ా

అవుతణందనుకోక్ు! అంత్త ందుక్ు! నీ శకిుత్త్ ఈ చినా గడిాపరక్ను క్దులుచ చూదాి ం!" అంది ఆ రూపం.

వాయువు ఎంత పయాతిాంచి ఘంఘా మారతత్తానిా వీచినా, ఆ గడిాపరక్ అంగు ం మేర అయనా

క్దలేి దు. ముఖం చినాబ్ో యన వాయువు తన శకిు ఏమీ లేదని వ ళిిపో్ యాడు.

ఈసార్ష అట్ గా వచిచన అగషా క్ూడా తన గ పపలు త్తాను చాట్ క్ునాాక్, అదే గడిాప్ో చ చూపటంచి దానిా

కాలచమందా రూపం. అది అతడికి సాధయం కాలేదు. సటగుా త్త్ వ నుదిర్షగాడతడు క్ూడా.

సవయంగా ఇందుాడు వచాచడు. అతడిా ఆ రూపం పర్జక్షించ వలసటంద!ే కానీ, అహంకారం కొదీి ఇందుాడ నా

భంగపడిత్త ేఅది దేవతలకే చేట్ . ఇంత గ పప దవేతలూ ఓ గడిాప్ో చ ముందు ఓడిప్ో యారన వారు

నలుదిశలా ప్ాాకిత్త,ే ఎంతయనా అది దేవతలక్ు అవమానం! ర్ాజుగా అతడి పరతవు నిలప్ాల్ల క్నుక్, ఆ

త్తేజయరూపం వ ంట్న ఉపసంహర్షంచుకొని అమమవారత "ఇందాా! ఇది మీ శకిుయుక్ుు లను న ను

పర్జక్షించడానికే ఎతిున అవత్తారం! నిజానికి మీవి అనుక్ుంట్ నా శక్ుు లక్ు మూలశకిున న నన ా

త్త లుసుకోలేక్ విరీవీగుతణనాట్ిి వార్షకిది ఓ క్ ుి త్త ర్షపటంచే పర్జక్ష సుమా" అని చ పటప అంతర్ాధ నమ ంైది.

యక్షిణిగా - వచిచనది అంబ్ అని త్త ల్లసట అందరూ ఆమ ని సుు తించారత. సంతణష్ణి ర్ాల ందామ .

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

209 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -70

శుంభ నిశుంభుల వథ

సజీన సాధుపుంగవుల్లా హింసటంచడం ర్ాక్షసులక్ు జనమత్త్ వచిచన విదయ గదా! దేవత్తాముని జనాదుల్లా

నానాప్ాట్టి ప ట్ేి శుంభ నిశుంభుల ధాట్ ికోపలేక్ దేవతలంత్తా క ైలాసం చేరతక్ునాారత.

ఆ రక్కసటదవయం పచీమణచడానికే, 'కౌశిక'ిని ఆవిరావింపజేసట ఉంచిన విధాత, ఆమ కాళ్ల అవత్తారమూర్షు

క్నుక్ అమ ను మాతంగషగా ఆర్ాధించ వలసటందని దేవతలక్ు సూచించాడు.

అంత్తా భకిుశదీధలత్త్ ఆమ ను అలాగే కొలాచరత. వార్షపటి్ సుపాసనాయ ై, ఆ క్దంబ్నవాసటని ధ రయం చ పటప

క్రతణ క్ుర్షపటంచింది.

తక్షణం అక్కడ మాయమ ై రక్కసటదవయ నగరప్ ల్లమేరలోి జగదేక్ సుందర్షగా రూపుదాల్లచంది. ఆమ

రూపలావణాయలక్ు క్ ుళ చ దిర్షన చండ ముండులన ర్ాక్షసులు ఆ వారు శుంభ నిశుంభులక్ు

చేరవ యయనిద ేఉండలేక్ప్ో యారత.

అంతట్ ిజగదేక్సుందర్షని ప్ ందతిీరని బ్తాణక్ు వయరధం అనాట్ ి ఆమ అంద చందాల్లా వర్షుంచడంత్త్,

కీ్మంగా వార్షలో పట్ ి దల ప ంచారత. అలాగే జరతగుతణందని, అంబ్కీ త్త లుసు! అంత్తేకాదు! వా ి వది

నుంచి దూతలు వచిచ - తనను రమమంట్ారనీ ఆ ఆమమక్ు త్త లుసు!

అలావచిచన దూతలత్త్ "నాకో పాతిజఞ వునాద.ి యుదధంలో ననుా గ ల్లచిన వా ిని తపప, ఇతరతల్లా

ప ళాి డను న ను. చేవ వుంట్ే యుదాధ నికి రమమని మీ వా ళక్ు చ పుప!" అనాద ిఅమమ.

తమనొక్ క్ుమార్ష ఆ విధంగా సవాలుచయేడమా అన గరవంత్త్ "ఆ పటలికి మన తడాఖా త్త లీనట్ ి ంది.

ఓర్జ ధూమాు క్షా! మాయచేసట ఐనా సర్!ే ఆ క్న ాను లాక్ుకర్ా!" అని ఆజఞచేశాడు నిశుంభుడు.

ధూమాు క్షుడు ఎందుక ైనా మంచిదని ముందు జాగీతు చరయగా స నయ సమేతణడ వ ళాి డు - అక్కడక్ు.

210 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

స నయంత్త్ సహా ధూమాు క్షుడిా కేవలం తన హుంకార ధవనిత్త్ బ్ూడదిగా మార్షచ నిశుంభుని పుర్ానికి

పంపటంద ికౌశికి. ఆ విధంగా ఒక్ రక్కసట మూక్ నంతట్ినీ ధూళిలో క్ల్లపసేటనందు వలి ఆవిడక్ు

'ధూమావతి' అన పేరత సారథక్మ ైంది. శతణావుల్లా నామ రూప్ాలేి క్ుండా మట్ ి బ్ టి్ దలచినవారత

ధూమావతిని ఆర్ాధసిాు రత. అనగా ఆమ ను ఉప్ాసటంచు వార్షకి శతణా భయం ఉండదు.

ధూమాు క్షుడేా వధించిందంట్,ే ఆమ సుక్ుమార్ష అయవుండదని - ఏ ద వ మాయాశకోు అయవుంట్ ందని

గీహించుక్ునా నిశుంభుడు మ ర్షక్లాి ంట్ ిర్ాక్షసవీరతలను ఏర్ష, ఆమ ప క ియుదాధ నికి పంప్ాడు.

చండ, ముండ, రక్ుబీజాదులు క్ూడా ఆమ ధాట్కిి మరణించారత.

కాలకేయాద ిమహావీరతల్లా వ ంట్బ్ ట్ ి క్ుని అనాదముమల్లదిరూ క్దనానికి క్దిలారత.

వార్షని చూసూు న కౌశిక ివింట్ినార్ష సంధించింది. ప నుఘోష్త్త్ ధనుషి్ంకారం చేసటంది.

అంతవరక్ూ కవేలం ఆమ సో యగాలను విని మాతామే ఉనా శుంభ నిశుంభులు, పాతయక్షంగా అపుపడు

చూశారత ఆమ ను.

నిజమే! ఆవగషంజంతయనా తమవా ుి అతిశయోకిు చ పపలేదు. 'ఇట్ వంట్ి పటలిత్త్నా మారణకీీడ?'...అలా

అనుక్ునా తక్షణం, యుదధ సనాదుధ ల వచిచక్ూడా - "పటలివు! మాత్త్ పో్ రతక్ంట్ే ప్ ందు నీక్ులాభం!

వచిచ శరణుకోర్ష శయాయగృహం చేరత. సుఖంచు - సుఖపడు!" అని మ లిమ లిగా నచచజ పప జూశారత.

"పటర్షకిపందలాి ర్ా! ఇంత స నాయనిా త్త చుచకొని క్ూడా ఇంకా దీనాలాప్ాలు ఏల? సత్తాు వుంట్ే సమరంలో

చూపండ!ి ముందే చ పటపనట్ ి గా, ననుా యుదధంలో ఓడసిేు న ను ఇంక క్కడికి పో్ గలను?" అన సర్షకి,

ప్ రతష్ం ప్ డుచుకొచిచన శుంభ నిశుంభు ల్లదిరూ వివిధ ఆయుధాల్లా ఆమ మీద పాయోగషంచారత. అనీా

ఆమ శరపరంపర ముందు నుగుా నుగుా అయప్ో యాయ.

211 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఇక్ - చివరగా తన దగార మిగషల్లనదీ అజయేమ నైదీ అయన గదాయుధానిా పాయోగషంచాడు

నిశుంభుడు. కౌశిక ితిశాూలం పాయోగషంచింద ి- అందుక్ు పాతిగా. అద,ి గదను పడగ ట్ిి నిశుంభుడిని

ర్ ండుగా చీలుచక్ుంట్ట వ ళిిప్ో యంద.ి

హాహాకార్ాలత్త్ ర్ాక్షసులు విష్ణు వదనులు కాగా, సో దరతడిని కోలోపయన కోీ ధం తన క్ ిక్ు మర్షంత

జవల్లతం చేయగా శుంభుడు విరతచుక్ు పడాా డామ మీద.

శుంభుని దగార ఇంతకాలం అజయేంగా ఉనా ఖడాా నిా తణతణు నియలు చేసట, తన శూలాయుధ

పాయోగంత్త్ శుంభుని తలను క్ూడా ఎగుర మీట్ంిది అమమవారత. శుంభ నిశుంబ్ుల వధ పూరుయంది.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -71

శత్తాక్షిగా ఉమ

ఒకానొక్ క్లపమందు దురాముడు అన ర్ాక్షస వీరతడుండేవాడు. బ్ాహమను మ పటపంచి వ దాలను వరంగా

ప్ ంద,ి వాట్ిలో దేవతలని బ్లహీనుల్లా చయేగల అంశాలనీా బ్ాగా వొంట్ బ్ట్ిించుక్ునాాడు. ఎవర్షకీ

నీ ుి దొరక్ుకండా చేశాడు. సమసు ప్ాాణికోట్ికీ జీవనాధారమ ైన నీరత మాయమయేయసర్షకి సమసు

లోకాలూ తలిడిలి్ల అందరూ అంబ్న శరను వ డారత. అభయమిచిచంది మాత.

నూరత(100) సంఖయగల క్ ిత్త్ వార్షకి పతాయక్షమ ైంది. త్తొమిమద ిర్ాతణాలూ - త్తొమిమది పగ ుి ఆమ క్రతణ

రసానిా వర్షించింది. పాజలంత్తా ఆ న త్తాాంచలాల నుంచి ఊర్షన నీట్ిని అమృత్త్పమానంగా సీవక్ర్షంచి

ప్ాాణాలు నిలుపుక్ునాారత. వాప ీ- క్ూప - తట్ాకాదులు నింపుక్ునాారత.

212 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

దురాముడు వ దాపహరు అయాయడని (సవ పాయోజనం కోసమ ేఏద నా వినియోగషంచుకో గోరతవారత

చోరతలత్త్ సమానమని - అందునా సరతవలక్ు ఉపయోగషంచ ేవాట్ిని, ఒక్కరే్ అనుభవించడం చోరచరయ

అవుతణందని శాసు ంీ.) భావించిన దవేతలు, ఆ విష్యమ ైశత్తాక్షికి మొరప ట్ ి కోగా, వ దాలను తిర్షగష

త్త చిచవవడానికి, చక్ీ పయాోగం చేసట దురాముడనిి సంహర్షంచింది మాత.

పాజలక్ు క్ందమూలాద ివివిధ శాక్ములను స తం అనుగీహించడం వలి ఆవిడ 'శాక్ంబ్ర్జదేవి' క్ూడా

అయంది.

దురాముడిని దునుమాడినందున, దురామమ ైన పరవత్తాలను - అరణాయలను సంచారసథలాలుగా

ఎంచుకొనాందున ఆమ 'దురా' గా కీర్షుంపబ్డింది.

ఇంకా వివిధ పేరిత్త్ అలర్ారతతణనాదీ ఉమాదేవియే!

భయంక్ర ర్ాక్షసుల్లా సంహర్షంచి నందున భీమ అనీ; భామర్ాల్లా (కీట్కాల్లా) నియమించి అరతణు

డన వాడిని అణచినందున భాామర్ష అనీ (భామర్ాంబ్); శివుని భారయ క్నుక్ శివాని అని ఆవిడిా

సుు తిసాు రత.

భక్ుు ల మేలుకోర్ష లీలలను చూపటంసుు ంది. మరతపున అహంక్ర్షసేు అజాఞ న సంహారం చసేుు ంది. సమసు

క్ లూ - శక్ుు లూ ఆమ నుంచే ఉదావించాయ. సటరతలూ - సటదుధ లూ ఆమ వలిన ఆవిరావించాయ. తన

లీలావిలాసాలోి ఆమ సీు ీరూపధార్షణి - ఆమ పురతష్ రూపధార్షణి. ఆవిడ ేఉమ. శంక్ర మహాదేవుని

మనోరమ!

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

213 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -72

శివనామాషి్క్ం, పాణవారధం (క ైలాస ఖండము)

పదయివ ర్ోజు...

పుర్ాణ శవీణానికి వ ంచసేటన మహరతి లందర్షనీ చూసట,

"శీ్ర శివ మహాపుర్ాణ మందల్ల క ైలాసఖండమును ఈ ర్ోజు మీక్ు వినిపటసాు ను. శదీాధ సక్ుు లత్త్ ఆలకింతణరత

గాక్!" అని సూతప్ ర్ాణిక్ుడు క ైలాసవాసుని అరచనార్జతణలను - పూజాద ివిధానాలను వివర్షంచే క ైలాస

సంహితను ప్ాారంభించాడు.

శివనామాషి్క్ం:

భక్ుు ల ఉండి మంత్తాాలు త్త ల్లయని వారూ ; జప - పూజా విధానాలను స క్లయంగా అరధం చేసుకోలేని

వారూ అయన మరతు యలను స తం సదాశివుడు క్రతణించగలడు.

1. శీ్ర శివాయనమః - ఓం

2. శీ్ర భవాయనమః - ఓం

3. శీ్ర శర్ావయనమః - ఓం

4. శీ్ర రతదాాయనమః - ఓం

5. శీ్ర ఉగాీ యనమః - ఓం

6. శీ్ర పశుపతయనేమః - ఓం

214 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

7. శీ్ర ఈశాయనమః - ఓం

8. శీ్ర భీమాయనమః - ఓం

అన ఈ ఎనిమిద ినామాలను చ పుపక్ుంట్ట, లభయమయన పూజా దవాాయలలో పుషాపలు, అక్షతలు,

గంధం, గన ారత పూలు, బలవదశాలు ఉండేలా చూసుకొని శీ్ర శివమహాదవేునికి సూక్షమపూజ

చేయవచుచను.

ఇంత కొండంత దేవునికీ, భకిుత్త్ అర్షపంచే ఒక్క మారే్డు దశం చాలు! అదీ ఫల్లత్తానిాసుు ంది.

ప్ాా. ఆదిదేవా సదాశివా క ైలాసవాసా

సదాశివా - నీలక్ంఠా - గౌర్జసమేత్తా

సదాశివా - నందవిాహనా - నాగభూష్ణా

సదాశివా - దీనబ్ంధూ - అనాధరక్షకా

సదాశివా - త్తాాహిత్తాాహి - ప్ాహిప్ాహి

సదాశివా - హరహర - హరహర

సదాశివా - శివ శివ - శివ శివ

సదాశివా - హర్ోం, హర్ోం - సదాశివా||

215 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

(అది దేవుడవు, క ైలాసవాసుడవు, గౌర్షత్త్ క్ూడయిునావాడవు, నీలక్ంఠతడవు, నందివాహనుడవు,

నాగభూష్ణుడవు, ఆపనుాలను రక్షించువాడవు, దీనులను ఉదిర్షంచువాడవు అగు నీవు ననుా

కాప్ాడు! నీక్ు ఇదే నా నమసాకరము!)

సూతణడిలా భకిుయుతంగా సోు తాం చదవగాన , శౌనకాది ఋష్ణలంత్తా ఆయనానుసరతసూు దారతకావనం

దదిర్షలేి లా ఉచ చసవరంత్త్ ఈ సోు తాం పఠషంచారత. అనంతరం...సూతణడు పాణవారధం వివర్షంచసాగాడు -

పాణవారధ వివరణము :

పాణవమంట్ే మరే్మిట్ో కాదు! ఓంకారం.

శోి . పాణవో ధనుః శర్ో హాయత్తామ

బ్ాహమ త లిక్షయ ముచయత్త ే!

అపామత్తేున వ దధవయం

శరవత్ తనమయో భవ త్ ||

(ఓం అన పణావ మంతమాే ధనుసుు. జీవాతమయే ప్ాాణం. బ్ాహమమే అక్షయం. నిరమలహృదయంత్త్

ఏమరతప్ాట్ లేక్ుండా ఆ లక్షాయనిా చదేించి తనమయతవం చ ందాల్ల!)

216 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

లక్షాయనిా చేర్ాలంట్ే బ్ాణం అవసరం క్దా! ఆ బ్ాణం సంధించడానికి ధనుసుు అవసరం! అట్ వంట్ి

ధనుసేు ఓంకారం.

పాణవార్ాధ నిా త్త లుసుకోవడమే జాఞ నంగా చ పపబ్డుత్త్ంది. శివుడ ేపణావం. పాణవమే శివుడు. బ్హామ

జాఞ నులు ఈ అభేదతత్తాు ో నానుసర్షంచ ేసదాశివధాయనం చసేాు రత. అందుచేతన ..

శోి . ఓమిత్తయేతదక్షర మిద గ్0 |

సరవంతసో యపవవాయఖాయనం భూతం ||

భవదావిష్యవతి సరవ మోంకార ఏవ |

యచాచనయత్ తిాకాలాతీతం తదప్ో యంకార ఏవ ||

అని, మాండూయకోపనిష్త్ వివర్షసోు ంది.

ఈ దృశాయదృశయ పాపంచం ; భూత భవిష్యదవరుమానాలు ; తిాకాలాతీత పదారధం (ఏదయత్తే ఉనాదో) అదే

ఓంకారం.

ఒక్కమాట్లో చ ప్ాపలంట్ే ఓంకారమే భగవంతణడు.

217 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

దీనిలో ఆకార, ఉకార, మకార్ాలు చివర నాదం ఉంట్ాయ. ఇందులో ఆఖరా ఉనా నాదం యొక్క

భావానీా - పభాావానీా చ పపడం ఎవవర్షతరం కాదు.

ఓంకారంలో మొతుం 38 క్ లునాాయ. ఈ తత్తావనిా వివ క్ంత్త్ త్త లుసుకొని ఉప్ాసటంచవేాడే

బ్ాహమవిదుడు.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -73

క్ుమారసావమి ఉవాచ, నవవిధ భకిుర్జతణలు

పాత్తేయక్ శివ పూజ

ఈవిధంగా శివపూజ చయేదలుచక్ునా ప్ాశాంక్ుశవరదాభయ ముదలాు దాల్లచనవాడుగాను, సర్ావభరణ

భూష్టతణడుగాను అర్షచంచి; అనంతరం సకందుని పూజించాల్ల.

క్ుమారసావమిని మయూర ధవజునిగాను బ్ాల భాసకరతడిగాను, వరదాభయహసుు డిగాను ధాయనించాల్ల.

అ వ నుక్ - అంతఃపుర్ాధికార్ష నందీశవరతని ధాయనించి, సదోయజాత్తాద ిపంచబ్ాహమ మంత్తాాలత్త్ను శివారచన

చేయాల్ల. వామ భాగాన అమమవార్షని గౌర్షగా భావించి పూజించాల్ల.

అట్ తర్ావత శివాతమక్మ ైన ల్లంగానికి షో డశోపచార పూజచసేట; ధూపదపీ న వ దాయలు; త్తాంబ్ూల నీర్ాజన

మంతాపుషాపలు అర్షపంచి పాదక్షణి అపర్ాధక్షమాపణ నమసకృతణలత్త్ పర్షపూర్షు గావించాల్ల.

218 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

క్ుమారసావమి ఉవాచ:

ఒకానొక్ పర్ష, క ైలాసమందు ఋష్టగణాదులందరూ సాకంద దేవుని దర్షశంచి, పాత్తేయక్ శివపూజలు

చేయలేని అశక్ుు లను క్రతణించమనగా, ఆయన చిరతనవువత్త్ ఇలా వివర్షంచాడు:

"సాధక్ుడిననుసర్షంచి శివుని క్రతణ అందర్షయందూ సర్షసమానంగాన పసార్షసుు ంది. విశరష్ ఫల్లత్తాలు

కోరే్వారత, విశరష్ంగా చేసేు చయేవచుచగాక్! శంక్రతడు భక్ుసులభుడు - భక్ువశంక్రతడు అని

త్త లుసుకోండ.ి

అందుకే ఆయనను 'సచిచదానందమూర్షు' సవరూపంగా అభివర్షుంచారత. దీని అరథం...'సీు ీపురతష్ సమభావ

సంయోగ రూపం' అని ఇంతవరక్ూ ఈ పుర్ాణం మొతుం సారంగా గీహించినవారతనాారత.

పంచకోశాలత్త్ క్ూడుకొని ఉనా ఈ శర్జరం తలి్లతండుాలవలి ఏరపడుతణనాాయ. క్నుక్ యావతణు సృష్టి

అంత్తా సీు ీపుం. సంయోగోదోావంగా గుర్షుంచాల్ల..."

క్ుమారసావమి ఉపదేశ సార్ాంశానిా సూతణలవారత శౌనకాది ఋష్ణల క ర్షగషంచిన పటమమట్, వారందరూ

అతి ముఖయమ ైన పంచావరణ పూజ గుర్షంచి అడుగగా, ఆ విధానం చ ప్ాపడాయన.

పంచావరణ పూజ:

శోి : "నమః శివాయ సాంబ్ాయ

సగణా యాదిహేతవ |

రతదాాయ విష్ువ తణభయం

బ్ాహమణే చ తిామూరుయ ే||"

219 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

అన శీుతి పమాాణం పాకారం, తిా మూర్ాు యతమక్ం అయన సాంబ్శివుని, విష్ణు దవేుని పూజానంతరం,

సూరయనమసాకర్ాదులు చేసట క్ుమార, సదోయజాత్తాది పంచబ్ాహమమూరతు లనూ త్తొల్ల ఆవరణలో

పూజించాల్ల.

ఇక్ - దివతీయావరణంలో అనంతసూక్షమ శివోతుమ, ఏక్రతద,ా శీ్రక్ంఠతలను ఆర్ాధించాల్ల.

మూడవ ఆవరణంలో అషి్మూరతు లను అర్షచంచాల్ల.

నాలావ ఆవరణంలో - విర్ాట్ పరతష్ణడినీ, విష్ణు దవేుడినీ, అనిరతదుధ డినీ, సంక్రిణుడినీ, విధాతనూ

సేవించుకోవాల్ల.

చివర్షద నా పంచమావరణంలో లోక్ప్ాలురత, క్షేతాప్ాలుడు, ఆయుధాలు మొ|| శివాతమక్ దావయరూప్ాలను

కొలుచకోవాల్ల.

నవవిధ భకిుర్జతణలు :

ఇపుపడు త్తొమిమద ిరకాల భకిుమార్ాా లను గుర్షంచి వివర్షసాు ను...ఎవర్షకేది ఇషి్మ ైత్త ేవారత ఆవిధంగా ఆ

క ైలాసవాసుని సవేించుకోవచుచ!

ఒకానొక్ సందరాంలో, సాక్షాతణు శివదేవుడే వచించిన విధంగా - ఆయన జాఞ నులక్నాా భక్ుు లన

ముందుగా అనుగీహిసాు డని త్త లుసుకోండ!ి జాతి, క్ుల వివక్షతలక్ు అతీతంగా తనను కొలుచ

భక్ుు లందర్షనీ క్ట్ాక్షించ ేనిమితుం వార్షగృహాలలో వసటంచి అభీషి్సటదిధ గావిసాు డాయన.

త్తొమిమదవిిధాల భకిుమార్ాా ల కీ్మం ఇద ి!

1. శవీణం: వినడం దావర్ా శివుని గుర్షంచి త్త లుసుకొని భకిు క్ల్లగషయుండుట్

220 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

2. కీరునం: త్త లుసుక్ునా వార్ వర్ నైా శివసోు ా త్తాాల్లా కీరునలు చయేుట్

3. సమరణం: నిరంతరం శివుని తలుచక్ుంట్ట ఉండట్ం

4. సేవనం: పతాి నితయం శివపూజ చయేడం

5. దాసయం: శివుడు తపప అనయమ నై దేదలీేదని శివపీతాిక్రమ ైన పనులన చయేడం

6. అరచనం: విధవిిధానంగా ఉపచారసహితంగా పూజలు చయేడం

7. వందనం: సాషాి ంగపూరవక్ శివసమరణాతమక్ నమసాకరం

8. సఖయం: నిరంతరం శివుడు తనత్త్ ఉనాట్ ి గా భావించుకొని, జర్షగే పతాి కారయమూ శివపేారణచతేన

జర్షగషనట్ ి తలచుట్

9. ఆతమ నివ దనం: తన హృదయంలో శివుని నిల్లప అంత్తా చయేునద ీ- చేయుంచునద ీఅతడ ేఅని

గీహించుకొనుట్

ఈ త్తొమిమద ిరకాల భకిు మార్ాా లలో, జనులేద ిఅనుసర్షంచినా అది శివపీతాిక్రమే అవుతణంది.

బలవసమీక్రణం, గన ారత పుష్ప సమరపణం వంట్ివి కొనిా శివపీాతిక్రమ నైవి వునాా - భకిు

పాధానంమని భావించాల్ల. సాంగోప్ాంగ భకిు మాతమాే మోక్షరహత పసాాదిసుు ంది.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -74

221 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

నారదునిచే దూష్యమ ైన సంప ంగ

ఒకానొక్ కాలంలో ఒక్ దుర్ాతణమడు ఉండవేాడు. అయనను అతడు నితయ శివపూజాసక్ుు డు. పాతిదినం

సంప ంగలచతే శివుని పూజించి ఆయన క్రతణాక్ట్ాక్ష వీక్షణాలక్ు ప్ాతణా డ నవాడు.

ఆ దేశపు చక్ీవర్షున శాసటంచగల సటథతికి చేరతక్ునావాడు. చక్ీవర్షు అంతట్ ివాడిని, ప్ాదాకాీ ంతణడిగా

చేసుక్ునా గరవంత్త్ అతడు పజాలను పీడించసాగాడు. కానీ, అతడిప ఫటర్ాయదు చసేటనా ర్ాజు పట్ిించు

కొన వాడుకాదు.

ఇలా ఉండగా - అతడు పాతిర్ోజు తన అరచన (సంప ంగపూలత్త్) మానివ యక్ుండా జాగీతు

పడుతతవచాచడు. ఆ కారణాన అంతణలేని శివానుగీహానికి ప్ాతణా డయాయడు.

నారదుడు ఓసార్ష భూలోక్ సంచార్ారథం వచిచనపుపడు ఈ వ నం అంత్తా చూశాడు. కానీ ఆయనక్ు

మొదట్ోి ఈ దుష్ణఠ ని అంతరయం అంతణపటి్లేదు.

అతడ ట్ వంట్ివాడని అడగాా , సంపంగష బ్దుల్లవవలేదు. కేవలం ఆ దుషి్బ్ుదిధ అక్ృత్తాయలక్ు భయపడి

సంపంగష మారతపలకలేదు.

అయనా దేవర్షి అంతట్విాడు అడిగషనపుపడు సతయం చ ప్ాపల్ల క్దా! దుష్ణి ని బ్ దిర్షంపు వలి

చ పపలేక్పో్ వచుచ! అసతయమేల? నారదుడు తరచి తరచి పాశిాంచినా తనకేమీ త్త ల్లయదంది సంపంగష.

అసతయదోషానికి ప్ాలపడనిందువలి "న ట్నిుంచీ నీ పూలు శివపూజారహత కోలోపవుగాక్!" అని శపటంచాడు

నారదుడు.

అంతవరక్ు శివపీతాిక్రమ ైన సంప ంగక్ు శివప్ాద సనిాధ ిచేర్ ేఅవకాశం నశించింది. గ పప వయక్ుు లత్త్

అసతయములాడనిచ ోఎట్ వంట్ి ఆపదల నా సంభవిసాు యనడంలో వింత లేదు క్దా!

222 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఏఏ కామాయలక్ు ఎనిా పుషాపలు? పత్తాా లు ?

ఎట్ వంట్ి కోర్షక్లు లేక్ుండా శివపూజచసేట తర్షంచు వారలక్ు ముకిు తథయం!

అయత్తే లౌకిక్ పపాంచంలో జీవించే వార్షకి, ఏదో ఒక్ మనోరధం ఉండడం సహజం క్నుక్, ఆయా

వాంచిత్తారతధ లు యధాశకిు ఒక్ క్ీమానిా ప్ాట్ించడం దావర్ా, కోర్షక్లు న రవ రతచకోగలుగుత్తారత.

ధనం కోరే్వారత లక్షపదామలు, లక్ష మారే్డు పత్తాా లు, లక్ష శంఖాలు, లక్ష పుషాపలత్త్ పూజించాల్ల! ర్ాజు

కాదలుచక్ునాా ఇదేక్మీం, పువువల విష్యంలో నిబ్ంధన లేక్ునాా కోట్ి ప్ార్షధవ ల్లంగానిా పూజించాల్ల!

పరపతి కావాలనుక్ుంట్ ే50 వ లపూలు చాలు! వాక్ుశదిధ కి, విదాయభివృదిధ కి, ఆర్ోగయవృదిధ కి 59 వ ల

పుష్పపూజ శరయీసకరం.

సమసుమ ైన కోర్షక్లు తీరడానికి లక్ష సంఖయ క్ల్లగషన ఎరీట్ికాడ క్ల్లగషన ఉమ మతుపూలు ; అంత్త ేసంఖయలో

మారే్డు పతిా అవసరం! సంప ంగ, మొగల్ల పూలక్ు నిష్ేదం ఉనాదని గీహించాల్ల.

లక్ష సంఖయ క్ల్లగషన బయయపుగషంజలు, అక్షతలుగా శివల్లంగపూజ చసేేు లక్షిమ అభివృదిధ చ ందుతణంది.

వివిధ పుర్ాణాలోి - సందర్ాానుసారం ఏయ ేపుణయ తిథులలో - ఏయ ేపుషాపలత్త్ పూజిసేు ఏయ ే

ఫల్లత్తాలు క్లుగుత్తాయో మీక్ు ఇదివరకే చ పటప యునాాను క్నుక్ ఇపుపడు పతా్తేయక్ంగా

పాసాు వించడములేదు. ఇంకా మీరే్మ ైనా సందేహిసేు అడగవచుచను" అనాాడు సూతణడు.

"మహానుభావా! పది మహా వాక్యలునాయని వ దవిదులు అంట్టంట్ారత క్దా! ఏమిట్వి? వాట్ిని

సంక్షిపు ంగా త్త లుపగోరత చునాాము" అని శౌనకాదులడుగగా సూతణడు చ పపనరంభించాడు.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

223 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -75

మహావాకాయరధ నిరూపణము

1. ఓం తతు ోమసట = నీవు బ్ాహమమ ై యునాావు.

2. ఓం అహంబ్ాహామసటమ = శివాతమక్ుడ న న న బ్హామమును.

3. ఓం ప్ాాణోసటమ = న న ప్ాాణమున యునాాను.

4. ఓం పజాాఞ నం బ్ాహమ = పర్షపూరు జాఞ నమ ేబ్ాహమము.

5. ఓం అయమత్తామబ్ాహమ = ఈ జీవాతమ పరబ్హామము

6. ఓం పజాాఞ నాత్తాాా = రూపగుణోపయోగ సమిమళిత విష్య జాఞ నమ ేపజాాఞ నాతమ.

7. ఓం ఈశావాసయమిదం సరవం = ఈ క్నబ్డు జగమంతయు బ్ాహమమ ై యునాది.

8. ఓం ఏష్ ఆత్తామంతర్ావ మయమృతః = ఈ ఆతమయే సర్ావంతర్ాయమియ నై అమృత సవరూపము

9. ఓం దాదేవాహ తదముతా - యదముతా తదనివహ = ఇక్లోక్ పరలోక్ములందు క్షణభంగురమ ైన

సుఖసవరూపం ఒక్ట్!ే

10. ఓం అనయదేవ తదివదిత్తా దధో అవిదిత్తాదధ ి= పాతయక్షంగా త్త ల్లయబ్డు పాపంచము క్ంట్నెు,

త్త ల్లయబ్డని పాక్ృతి (మాయ) క్ంట్ెను బ్ాహమము భినాము.

ఇంకా...వ దాంత్తారధ పాతిప్ాదకాల న మహావాకాయలు ఎనోా ఉనాపపట్ికీ, విశరష్ వాయఖాయల ప నగాని అరధం

కానట్ిివి.

224 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

సనాయసుల విధులు:

యతణలక్ూ - సనాయసులక్ూ కొనిా పాత్తేయక్ విధులునాాయ.

పాణవ సీవకారం అన పేరట్, ప్ామరతల్లా స తం సమోమహ పర్షచేద న సనాయసాశమీ సీవకారం చేసటనవారత

బ్ాాహీమ ముహూరుంలో నిదా లేవాల్ల. గురతధాయనానంతరం ప్ాాణాయామం, మానసటక్ పూజచసేట

కాలక్ృతయములు నిరవర్షుంచుకోవాల్ల. సూరయనమసాకర్ాలు చయేాల్ల. భసమ రతదాాక్షధారణ అవశయక్ం,

పాణవం జపటంచాల్ల.

శివార్ాధన చేసూు భిక్షాట్నం చయేవలసట ఉంట్ ంది. ఏకాంత వాసం క్ూడా అతయంత్తావశయక్ంగా విధించారత

తతు ోజుఞ లు.

యతణలక్ూ - సనాయసులక్ూ కొనిా నిష్ధేాలూ ఉనాాయ.

వీర్షకి త్తాంబ్ూలం పనికి ర్ాదు. ఇతుడి - ర్ాగషప్ాతలాు నిష్ేధం. ర్ాతిా ఆహార సీవక్రణ - పగట్ినిదా

విసర్షీంచాల్ల. త్త లిని బ్టి్లు ధర్షంచర్ాదు.

సామానుయల మృతదేహాలక్ువల , వీర్ష మృతదహేాలక్ు సంసాకరం క్ూడదు. ఖననం మాతాం సర్షప్ో తణంది.

సహచరతలు దగార లేక్పో్ గా, యతినిర్ావణం చ ందడమన ది సాధారణంగా జరగదు. అట్ ి జర్షగషత్తే

నిరవహించాల్లున విధులను కార్షుకేయుడు సవివరంగా చ ప్ాపడు. అరతదు క్నుక్ అది మనక్ు

అపాసుు తం!" అని చ పటప, అనంతరం..

"సామానయ గృహసుథ శివదీక్ష జీవిత్తాంత పరయంతం సీవక్ర్షంచినా, కొనిా విధులునాాయ. సీవకారదనిం

నుంచి గురతవుచ ేపసాాదించబ్డిన సుట్ిక్ శివలీంగానిా నితయం ఆర్ాధంిచాల్ల. చాతణర్ామసాయద ి

పరవకాలాలోి ఏకాదశ రతదాాభిష్ేకాలు, విశరష్దానాలు ఆచర్షంచవలసట వుంట్ ంది. కొంత నిర్ామలయం

225 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఈశానయదిశయందు చండీశవరతని కోసం పతా్తేయక్ంగా తీసట ఉంచాల్ల. ఏనాడూ శివ తీరధపసాాదాలు

సీవక్ర్షంచనిదే నితయ భ జనం క్ూడదు. శివల్లంగం ప భాగాన ఉమామహేశవర విగీహాలను (రూప

పూజనిమితుం) ఉంచవచుచను! మహాశయులార్ా! క ైలాసవాసునిక ై ఏరపరచబ్డని వివిధ

అరచనర్జతణలను వినిపటంచాను. సాయం సమయమ ైనది" అని చ పపగా సంధాయవందనాద ి

నితయన మికాదులు నిరవర్షుంచు కోడానికి ఋష్టగణాలు లేచారత.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -76

వాయువు ఋష్ణల్లా అనుగీహించుట్, శివతతుో విశదీక్రణము (వాయవీయ ఖండము)

సూతణడు చ పుపచునాాడు. " సర్ోవతకృషి్మ నై - సమసుప్ాప సంహార్షయ ైన వాయవీయ సంహితను

మనం ఈ ఏకాదశ్ర దినాన చ పుపక్ుందాం!" అనగాన శదీాధ ువుల న శౌనకాది ఋష్ణలు శివపుర్ాణేచచ

ఇనుమడించగా భకిుత్త్ సూత మహర్షిన అలా తదేక్ంగా చూడసాగారత.

వాయువు ఋష్ణల్లా అనుగీహించుట్

"ఒకానొక్ క్లపంలో, మన ఋష్టపుంగవులందర్షకీ పరబ్ాహమ తతు ోం గుర్షంచి శంక్ క్ల్లగషంది. చరచలూ -

వాదోపవాదాలూ ఎడత్త గక్ సాగాయ. 'స+ఇతి = న తి (ఇది కాదు) న తి (ఇదీ కాదు)...అనుక్ుంట్ట

ఎనోా వివాదాలు చ లర్ేగాక్, అందరూ బ్ాహమ వదిక్ు వ ళిి తమ వాదాలను వినిపటంచారత.

"మీరందరూ క్ల్లసట సతయాాగం చేయండి! అక్కడక్ు వచిచ వాయుదవేుడు, శివపరబ్ాహమతు ోం

ఉపదశేిసాు డు" అంట్ట అనుగీహించాడు బ్ాహమ.

226 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

దీర్సతయాాగానిా, న మిశారణయంలో తలప ట్ాి రత ఋష్ణలు. యజాఞ ంత్తాన వాయుదవేుడు, తన 49

సహచర వాయువులత్త్నూ వచిచ ఋష్ణలక్ు దరశనమిచాచడు. వార్ష కోర్షక్ప శివతతుోం విశదకీ్ర్షంచాడు

అద ేఈ వాయవయ సంహిత.

శివతతు ో విశదీక్రణము

ఎందరత, ఎనిాసారతి , ఏ విధంగా నిరవచించినా ఎంత్త్ కొంత మిగషల్లప్ో తత ఉండేద ే-ఈ అనిరవచనీయ

శివతతు ోం. అయనా తన శకిు మేరక్ు వాయువు వివర్షంచాడు -

"ఈ చర్ాచర జగతణు ఆయన సృష్టియే! ఎట్ వంట్ి అవసథలూ లేనివాడాయ ! సవయంపాకాశుడు. సమసు

క్ లూ - శక్ుు లూ - సటరతలూ సటదుధ లూ అయన వలి ఆవిరావించాయ. ఆయన విలాసారధం అవయయుడిగా

- సీు గీా పురతష్ణడిగా ఆయన ఉండగలడు. అద ిఅనితర సాధయం".

కాల విభజనము

"క్ ,కాషి్, నిమిష్ం అనబ్డే ఈ కాల పామాణాలనీా శివత్తజేసుులే! అట్ వంట్ి కాలానిా

అతికీ్మించగలవారే్ యుక్ుు లు. కానీ, అదంత సులభము కాదు. ఈ జగతణు కాలవశమ ై పర్షభామిసోు ంద.ి

అద ిఎవర్ష చతే్తా క్ట్ ి బ్డదు.

అద ిఒక్క పరమశివునికే సాధయం! ఆయనొక్కడే కాలాతీతణడు.

అందం గానీ; ఐశవరయం గానీ, అతీందియాతగానీ, విదయగానీ, గుణం గానీ...ఏదీ కాలానిా నిర్ోధించలేదు.

అసలీ కాలతతుోం క్నిప టి్డమే? ఎవర్షక ైనా అసధయమే! అద ిఎపుపడేం చసేుు ందో ఎవర్షకీ త్త లీదు. కాలం

ఎదురత తిర్షగషత్త,ే ఎంత గ పపవాడ నా ఎందుక్ూ కొరగాడు. కాలం అనుక్ూల్లసేు , అపాయోజక్ుడ నా అతడు

పటి్శక్యం కానంత ఉనాతణడ పో్ త్తాడు. ఈ కాలనిా తన ఆధీనంలో ఉంచినవాడ ేశివుడు.

227 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -77

శివుని 8 పేరతి - అషి్పుష్ప మానస పూజ

అట్ిి శీ్ర సదాశివమూర్షుక్ునా ఎనిమిద ిపేరినూ అరధసహితంగా వివర్షసుు నాాను...

1. శివాయనమః = అనాట్ిక ీశుభము క్ల్లగషంచువాడా! నీక్ు ఇదే నా నమసాకరం!

2. మహేశవర్ాయనమః = సంధాన - తిర్ోధాన క్రువ న నీక్ు నమసకర్షంచుచునాాను.

3. రతదాాయనమః = సరవ ఆపదలను నివార్షంచువాడవ న నీక్ు అంజల్ల.

4. విష్ువ నమః = సర్ేవ సరవత్తాా వాయపటంచియునా వాడవ న నీక్ు నా క మైోడుపల్లవియే!

5. పటత్తామహాయనమః = అనిాట్ికీ మూలకారక్ుడ నవాడా! నీక్ు ఇదే నా నమసాకరం!

6. సంసార భిష్జేనమః = సమసు ప్ాాపంచిక్ రతగమతలనూ దూరం చసేే వ దుయడ న వాడా! అంజల్ల.

7. సరవజాఞ యనమః = అనీా త్త ల్లునట్ిి మహా విదవనూమర్జు! నమసకృతణలు. నా నమసుుమాంజల్ల!

8. పరమాత్తామయనమః = అనిాట్ికీ అతీతణడ నట్ిి భగవంతణడా! ఇద ేనా నమసుుంజాల్ల!

ప న చ పటపన మొదట్ి ఐదు నామాలూ ఇహసాధనక్ు - ఆ పటదప మూడు నామాలూ పరసాధనక్ు త్తారక్

మంత్తాాలవంట్విి.

ఇక్...మానస పూజార్ాధక్ులక్ు అషి్పుష్పపూజ అన ద ిఉనాది.

228 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

అషి్పుష్ప మానస పూజ:

శోి . అహింసా పాథమం పుష్పం - పుష్పమిందిాయ నిగీహః

సరవభూతదయా పుష్పం క్షమా పుష్పం విశరష్త ||

శాంతి పుష్పం, తపః పుష్పం - ధాయన పుష్పం తథ వచ

సతయ మషి్విధం పుష్పం - శివ పీాతిక్రం భవ త్ ||

(శివా! ఈ పుషాపషి్క్ంత్త్ నీవు సంతృపుు డవయ యదవు గాక్! అహింస, ఇందిాయచాపలయర్ాహితయం, అనిా

ప్ాాణుల పటి్ దయ, క్షి్ నషాి లను భర్షంచగల్లగే ఓరతప, అనిాట్ినీ సమానంగా చూస ేనిరమల శాంత గుణం,

నిరంతర తపం, నితయ ధాయనం, నిజం చ పేప గుణం...వీట్తి్త్ నినుా మానసటకార్ాధన చేయుదును.)

అనగా - ఈ గుణాలు ఎవర్షలో వుంట్ాయో వారత వ ర్ ేపూజలేవీ చయేనక్కరిే్దు. తమ గుణాలదావర్ాన ,

శివపూజ వారత చేసుు నాట్ేి నని భావం!

దాయన ర్జతణలు :

సరవకాల సర్ావవసథలయందునూ శివ ధాయనం చేసూు ండాల్ల. శివమూరతు లు ధాయనపరంగా మూడు విధాలు

-

1. ఘోరమూర్షు

2. మిశమీూర్షు

3. పాశాంతమూర్షు

ఘోరమూర్షు ఆర్ాధన = తక్షణ ఫలపాదం

229 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

మిశమీూర్షు ఆర్ాధన = కొదిి కాలంలో ఫలవంతం

పాశాంతమూర్షు ఆర్ాధన = అంతయమున మోక్షప్ాాపటు .

ఇక్.. ధాయనం 2 రకాలు. అవ సవిష్య నిర్షవష్య పూరవకాలు.

సవిష్యం = సాకార్ోప్ాసన

నిర్షవష్యం = నిర్ాకార్ోప్ాసన

ర్ ండూ సకీ్మ యోగ మార్ాా లే.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -78

యోగ విష్యం - జపం ; జపమాల్లక్

యోగ విష్యం

యోగ విష్యమ ,ై ప్ాాణాయామం అతి గ పప సాధనగా విజుఞ లు గుర్షుంచారత. దీనివలిన దివయసటదుధ లు

చేక్ూరతత్తాయ. ఇవి నాలుగు రకాలు.

1. శాంతి = సర్ావపదలూ నశించడానికి

2. పాశాంతి = బ్ ట్ా లోపలా ఉండే దుఃఖాలక్ు విరతగుడు.

3. దీపటు = దేహ, హృదయాలలో చ తనయం నిండుట్.

230 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

4. పాసాద = అతయదుాతమ ైన ధ ీవికాస విలసనానికి.

ప్ాాణాయామాద ియోగాభాయసం లేక్ుండా ధాయనం సటదిధ ంచదు. ఒక్ దాంత్త్ ఒక్దానికి అవినాభావ

సంబ్ంధమునాద.ి

ధాయనంత్త్ సమానమ ైన తీరథంగానీ, యాగంగానీ, తపసూుగానీ లేదు. శివ యోగుల్లా సేవించడం క్ూడా ఓ

విధంగా శివార్ాధన !

యోగ విఘాాలు :

ఆలసయం, ప్ రప్ాట్ ి , అశదీధ , సందేహం, చితుచాంచలయం, భామ, సంక్ట్ ప్ాాపటు , తీవా వాయధులు, ఇందియా

భ గవాంచ, మనో వ దన అన ఈ 10 రకాలూ యోగ విఘాకారకాలు.

ఇట్ వంట్ి దశవిధ విఘాాలనూ అధిగమించిన వార్ష ఎదుట్ - మళి్ల 6 రకాల యోగాలు దరశనమిసాు య.

ఆ యోగాలు ఇవీ :

1. ఆసావదం , 2. నివ దన, 3. దరశనం, 4. శవీణం , 5. వారు, 6. పాతిభ.

ఇందులో ఎవరత ఏ యోగం కోరతక్ుని సాధన చసేేు , వార్షకి శివసంక్లాపనుసారం అద ిలభించి తీరతతణంది.

పృథీవతతు ో, జలతతు ో, ఖతతుో, వాయుతతుో, అగషాతతుో, గాణపతుతు ో, విష్ణు తతు ో ఐశవర్ాయదులూ

ఉనాాయ.

ఏవిధమ ైన ఆయాసాలూ - అనార్ోగాయలూ లేనివాళలి యోగ సాధనక్ు అరతహ లు. నిశశబి్ం - నిర్జాతి గల

త్తావులయందే యోగాభాయసం చయేవలసట వుంట్ ంది. అరహమ ైనచోట్ - ప దిలచ ేచ పపబ్డిన సరవవిధ

వసతణలు గల చోట్ చ యాయల్ల!

231 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

యోగ పంచక్ం

'యోగః చితువృతిు నిర్ోధక్ః' అని శీుతి.

యధచేాచవిహారం చేస ేమనసుుర్జతిని కొంతవరక్ు అడుా క్టి్ వ యగల్లగష; సాధన మీద పూర్షుగా

పట్ ి సాధించడం యోగం అనబ్డుతణనాది. ఇది ఐదుర్జతణలు. అవి :

1. మంతా, 2. సపరశ, 3. భావ, 4. అభావ , 5. మహాయోగం.

ఎట్ వంట్ి యోగ సాధనక ైనా యమ, ప్ాాణాయామ, నియమ, ఆసనమన 4 గుణాలు ముఖయం.

దేహానిా వదలనిదే ధనుంజయ వాయువు.

ఎడ త్త ర్షపట లేని ఏక్బగష చింతనమ ేధాయనం!

క్నుక్ - యాగం ప్ాారంభించ దలుచక్ున వాడు (ఇతడిన ధాయత అంట్ారత) ధాయనం, ధేయయం, పాయోజనం

సపషి్ంగా రూప్ ందించుకోవలసట ఉంట్ ంది.

జపం ; జపమాల్లక్ :

జపం అన ది 3 రకాలు.

1. ఉదాతు అనుదాతు సవర్ాలత్త్ అందర్షకీ వినిపటంచేర్జతిలో చేసేద.ి దీనిా వాచక్ జపం అంట్ారత.

2. ప దాలు క్దుపుతత సవరం బ్ ట్క్ు వినిపటంచక్ుండా చేసదేి. దీనిా ఉప్ాంశు జపం అంట్ారత.

3. ప దవులు స తం క్దపక్న తనలో త్తాన జపం చేసుకోవడం. దీనిా మానస జపం అంట్ారత.

232 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

(ఇవికాక్ - ఇంకా సగరా జపం, అగరా జపం అన వీ ఉనాాయ.)

ఒక్దాని క్ంట్ ెఒక్ట్ ిమినాగా ఫల్లత్తాలు ఇచేచ జపమాలలు ఉనాాయ. హసు రే్ఖల మొదలు -

బ్ంగారపు జపమాల వరక్ూ జపసంఖయ త్త ల్లపేవిగాన గాక్, విశరష్ ఫలదాయనుల న మాలలునాాయ.

శంఖ మణిమాలల క్నా పావా మాల, దానిక్ంట్ె సుట్ిక్మాల, అంతక్ంట్ే ముత్తాయలమాల, అంతక్ంట్ె

పదమబీజాలమాల అధిక్ ఫలదాయనులు.

సవరు, రతదాాక్ష, క్ుశ గీంధ మాలల ఫల్లతం ఎనిా ర్ ట్ ి ంట్ ందనాది ఊహాతీతం!

ఇంట్ోి జపం క్నాా గోశాలలో గోవు ఎదుట్ జపం సరవ శరషిీ్ం. ఆలయాలు, కొండలు, బ్ాాహమణ,

గురతసనిాధ,ి నదీతీర్ాల యందు జపం ఉతుమం!

కామకోీ ధ వికార్ాదులక్ు అతీతంగా జపం చయేాల్ల. అపవితాంగా జపం చ యయర్ాదు. జప సమయంలో

తణముమలూ - దగుా లూ - అప్ాన వాయువులూ ర్ాక్ూడదు. అవి వసేు జపం విడిచి, వ ర్ే అనుక్ూల

సమయానిా ఎంచుకోవాల్ల.

శునక్ం, నీచులు, అశుభ సూచనలు, పాక్ృతి భీభత్తాులు క్నిపటసేు జపం నిలుపుదల శరషీ్ఠ ం. కొనసాగషసేు

అర్షషి్ం.

నడుసూు నో, పడుకొనో, యథాలాపంగా క్ూర్ చనో, ర్ాజ వీధులోి నో, అపవితా సథలాలోి నో జపం సరవదా

నిష్టదధం!

ఈ జపవిధి క్ృతయుగంనాట్ిది. వచేచ క్ల్లయుగంలో మరతు యలు యోగసాధనక్ు తగషనంత కాయసటదిధ లేక్

పంచాక్షర్జ జపం చేససేర్షకే ప న చ పటపన ర్జతి ప్ాట్ంిచలేరత. ఇక్ విశరష్ జప్ాలక్ు ప్ాట్ించగల రనడం శుదధ

233 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

అపనమమక్ం. వార్ష కీర్జతి వర్షుంచదు. క్నుక్ శివపంచాక్షర్ష అన ఓం నమశిశవాయః క్ు మాతాం నిష్ేధం

లేదు. ఇద ిసరవకాల సర్ావవసథలోి నూ జపటంచుకోవచుచ!

యోగాలు - సాధక్ులు మాతాం యుగధరమం ఏది ఎలావునాా విధ ివిధానం ప్ాట్ిసేున ఫలసటదిధ . అగషాకి

ఏవిధంగా నితయ పర్షశుదధత ఉంట్ ందో - యోగులక్ూ నితయ పర్షశుదధత ఉంట్ ంది గనుక్ ; సదా ధాయన

తతపరతల న వీర్షకి ఏ సూత్తాాలూ వర్షుంచవు.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -79

వివిధ దావయ ల్లంగోప్ాసన

ల్లంగపూజ విష్యం

శివార్ాధక్ులు అమితంగానూ, సరవదా చయేాల్లున ల్లంగపూజ గుర్షంచి కొనిా ముఖాయంశాలునాాయ.

విశరషాదులు తదుపర్ష ముచచట్ించ దము గాత!

ల్లంగపూజలనిాట్ా ప్ార్షధవ ల్లంగపూజ ఎంత్త్ శరషీ్ఠ ం! వతా్తాలలో ప్ాశుపతవాతం అంత్త ేశరషీ్ఠ ం! దీనిక ై

సాధక్ులు ప్ార్షధవ ల్లంగ సేక్రణ చసేట ఉంచుకోవాల్ల! సక్లకారయసటదిధ కి ప్ార్షధవ ల్లంగోప్ాసన ఉపక్ర్షసుు ంది.

మట్ిిత్త్ తయారతచయేబ్డిన ల్లంగం (ప్ార్షధవల్లంగం) ఆయుర్ాి యని. ఒక్ ప్ార్షధవ ల్లంగార్ాధన ప్ాపహార్షణి,

ర్ ండు పూజిసేు ధనప్ాాపటు . మూడు సక్ల కోర్షక్లు న రవ రతను. సహస ాసంఖయ అనంత ఫలదాయని.

ఈ ప్ాశుపత వాత్తానికి వ శాఖ మాసంలో వజా ల్లంగం ; జేయష్ఠ ంలో మరక్త ల్లంగం ; ఆషాడంలో మౌకిుక్

ల్లంగం ; శాీవణంలో ఇందానీల ల్లంగం ; భాదాపదంలో పదమర్ాగ ల్లంగం ; ఆశ్రవజంలో గోమధేిక్ ల్లంగం ;

కార్జుక్ంలో విదుా మ ల్లంగం ; మారాశిరంలో వ ఢూరయ ల్లంగం ; మాఘంలో సూరయకాంత ల్లంగం ; ఫాలుా ణంలో

చందాకాంత ల్లంగం ; చ తంాలో సవరు ల్లంగం చ పపబ్డాా య.

234 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఈ నవర్ాత్తాాలూ - విశరష్ దవాయలూ లభించక్ప్ో యనపుపడు పతా్తాయమాాయంగా రజిత - త్తాము ల్లంగాలు

చ పపబ్డాా య.

మృతిుక్త్త్ ల్లంగం సరవ శరషీ్ఠ ం !

ల్లంగం అడుగున బ్ాహమ, మధయలో విష్ణు వు, అగీభాగాన శివుడు ఉనాందున ల్లంగపూజ సరవ

దేవత్తార్ాధన మవుతణంది.

సీసం, రక్ుచందనం, శంఖం, లోహం, కాచల్లంగాలు వాడర్ాదు. ల్లంగ దానంగా పుచుచక్ునావి, తిర్షగషదానం

చేయర్ాదు.

వివిధ దావయ ల్లంగోప్ాసన :

1. చందన ల్లంగం :మూడు ప్ా ుి క్ుంక్ుమ, ర్ ండుప్ా ుి క్సూు ర్ష, నాలుగు ప్ా ుి చందనం క్ల్లపట

శివల్లంగం చేసేు అద ిచందన ల్లంగం అవుతణంది. ఇట్ిి ల్లంగానిా పూజించడం శివసాయుజయకారక్ం.

2. పుష్పల్లంగం : మొగల్ల, సంప ంగ మినహా వివిధ పుషాపలత్త్ ల్లంగాక్ృతి ఏరపర్షచి పూజిసేు ర్ాజయం, పదవి

సటదిధసాు య.

3. సటత్తాఖండ ల్లంగం :పట్ిక్బ్ లింత్త్ చేసటన ల్లంగం. ఆర్ోగయం.

4. భసమ ల్లంగం : సరవఫల పదాం.

5. వంశాంక్ుర ల్లంగం :వ దురత చిగు ిత్త్ చేసటన ల్లంగం - వంశవరధక్ం.

6. దధి దుగ ల్లంగం :నీ ుి తీససేటన ప రతగు ప్ాలు క్ల్లపట చేసటన ల్లంగంత్త్ పూజించడం సరవ సంపతకరం.

235 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

7. దూర్ావకాండ ల్లంగం :(గర్షక్) అపమృతణయ నివార్షణి.

8. అషి్ధాతణ ల్లంగం :సరవసటదిధ పాదం.

9. ప్ారద ల్లంగం : ప్ాదరస ల్లంగం - ఐశవరయపదాం.

10. సాుట్ిక్ ల్లంగం :సరవకామపాదం.

11. లవణ ల్లంగం :వశ్రక్రణ సటదిధపాదం.

12. తిలపటషి్ ల్లంగం :రతబిన నువువల ముది ల్లంగం. కోర్షక్లు తక్షణం తీరడానికి.

ఇంత విశరష్ఫలానిాచేచవి ల్లంగ పూజలు. మర్షకొంత మర్ాాడు చ పపగలనని నాట్ికి పుర్ాణశవీణం

చాల్లంచాడు సూతణడు.

వాయవీయ ఖండము సంపూరుము

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -80

బందువు - నాదము - ల్లంగము (విదేయశవర ఖండము)

సూతమహర్షి శీ్ర శివమహాపుర్ాణశవీణమందల్ల చివర్ష ఖండమ నై విదేవశవర సంహితను ప్ాారంభించాడు.

నాడు పన ాండో ర్ోజు. దావదశ సంహిత్తా సంయుత పర్షవాయపుమ ;ై నిఖల పుణయ సంపతణు లక్ు నిలయమ ;ై

భకిు ముకిుదాయక్మ ైన శీ్ర శివపుర్ాణ శవీణానంతరం చయేదగా మహాసంతరపణక్ు గాను క్లపవృక్షం -

కామధేనువులను రపటపంచారత. ఆ ఏర్ాపట్ ి అవి పరయవ క్షిసుు ండగా పుర్ాణశవీణం మొదల ంది.

236 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ర్ోమహరిణుడు చ పుు నాాడు:

"శివోక్ుమంత్తా శివోధారయంగా గీహించినవారత మొటి్మొదట్ విర్షంచీ - విష్ణు మూర్జు. ఆ తర్ావతన అది

అందర్షకీ అందింది.

ఈ జగత్ అన సంసారం త్తామరతంపరగా ప ంప్ ందడమే సృష్టి . దీనిా ఓ కీ్మంలో ఉంచడమ ేసటథతి. ఈ

సూథ ల సృష్టిని సూక్షమంగా మారచడమే లయం .

శివార్ాధనాపరతల న జీవులందర్జా బ్ంధవిముక్ుు లను చయేడం అనుగీహం .

లయసటథతి నుంచి - పునః సృష్టి వరక్ూ సూక్షీమక్ర్షంచబ్డని దానిా పర్షరక్షించడం తిలోధానం .

ఈ ఆయదు కార్ాయలు న రవ ర్ేచది ఆ పరముడ ేఅయనపపట్ికీ ; సృష్టి ని బ్ాహమక్ు, సటథతిని విష్ణు వుక్ు,

లయ - తిర్ోధానాలను రతదా మహేశులక్ు సవంతం చసేట అనుగీహానిా / సాయుజాయనిా మాతాం

ఆదిదేవుడ ేనిరవహిసుు నాాడు.

పంచాక్షర్జ మంత్తాానిా సవయంగా ఆ పరమ మాహేశవరతడే, బ్ాహమ - విష్ణు వులను ఉతుర ముఖంగా

క్ూర్ోచబ్ ట్ిి వార్ష చ వులలో ఉపదేశించాడు. ఆ తరతవాతన వార్ష కోర్షక్మరేక్ు సమసు యంత ాతంతా

మంత్తాా లను అనుగీహించారత.

క్నుక్, ఓ మునీశవరతలార్ా! ఆర్ాిు నక్షతా యుక్ు చతణరిశి నాట్ి పుణయ సమయాన శివపంచాక్షర్ష అఖండ

సతుల్లత్తాల్లా ఇసుు ంది. అద ేమహాశివర్ాతి ాఅని మీక్ందర్షకీ త్త ల్లసటంద!ే ఈ మాహాత్తామయనిా గుర్షంచిన

గాధలు, ఇంతక్ు ముంద ేమనం చ పుపక్ునాాం!

బందువు - నాదము - ల్లంగం

237 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

బందువు శకిు, నాదం శివుడు, బందునాద క్ళాధార్షతవమే ఈ జగతణు . క్నుక్ పునః పునః అద ేఅంశానిా

పాసాు విసుు నాపపట్ికీ - ఇదంత్తా శివశకాు యతమక్ం! ఇవి ర్ ండూ పరసపర్ాధార్షత్తాలు.

శివాంగమాల ర్జత్తాయ ఆరే్సట చ పుపన దివవిధ ల్లంగాలు దావదశ ల్లంగాలుగా పర్షఢవిలాి య.

అవి ఇవి :

అ కారంలో - అచార ల్లంగం ; గురతల్లంగం

ఉ కారంలో - గురతల్లంగం ; చర ల్లంగం

మ కారంలో - శివల్లంగం ; పాతిష్టఠ త యంత ాల్లంగం

బందువులో - చర ల్లంగం ; బందుల్లంగం

నాదంలో - పసాాద ల్లంగం ; నాద ల్లంగం

పాణవంలో - మహా ల్లంగం ; పాణవ ల్లంగం

ప న చ పపబ్డని ఈ ల్లంగములను గురతముఖత్తా త్త లుసుకొని ఆర్ాధించి మహానివ దన సమర్షపంచాల్ల.

విభూతిధారణ - రతదాాక్ష ధారణ - శివపంచాక్షర్జ జపం - శివల్లంగార్ాధన.. ఈ నాలుగూ శివభక్ుు ల క్నీస

విధులు.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -81

238 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ల్లంగారచన ర్జతణలు

సక్ల శుభక్రమ ైన ఏద నా దవియముహూరుంలో, భక్ుు ల నిమితుం పుణయనదీ తీర్ాన ల్లంగానిా పతాిష్టఠ ంచాల్ల.

ఇందుక్ు ప్ార్షధవ ల్లంగం గాని; త్తేజయమయ ల్లంగంగానీ శరయీసకరం. చరల్లంగమ ైత్తే చినాదిగా, సటథరల్లంగమ ైత్తే

ప దిదిగా ఉండాల్ల. ల్లంగం ప్ానవటి్ం ఒకే పదారధంత్త్ చయేబ్డింద ఉండాల్ల.

పాతిషి్ చయేుట్క్ు ముందు గోపురంత్త్క్ూడని మందిరం క్ట్ిించాల్ల. ల్లంగపాతిషాఠ పనవ హవనం చయేాల్ల.

శివ పర్షవార్ానిా కొలవాల్ల. గురతసత్తాకరం చయేాల్ల. ఇది సటథ రల్లంగ పాతిష్ఠ . అయత్తే, కాలక్ీమాన అక్కడ

ఆలయం ఏరపడవచుచ!

ప్ార్షధవ ల్లంగం :

ఇది సీు లీు - పురతష్ణలూ ఆచర్షంచదగషనద ి- నీట్ిలోని మట్ిిని తీసుక్ుని, శీ్ర గంధం - ప్ాలత్త్ రంగర్షంచి

సాధక్ుడే సవహసాు లత్త్ ల్లంగం అక్ృతి క్ల్లపంచాల్ల. దానికి షో డశోపచార పూజచయేాల్ల. అభిష్ేక్ం

చేయబ్ో యటే్పుపడు ధారగ ప్ో యర్ాదు. చిలక్ర్షసేు చాలు! వర్ష అనామ ేన వ దయం - ఆయుర్ వృదిధ కిది

దోహదం.

శివపూజా నంతరం, జపం - నమసాకరం ముఖయం. బ్ాాహమణులక్ు భ జనం ప టి్డం శరయీోదాయక్ం.

శకిుకొదీధ సంతరపణ చయేాల్ల.

మఘ బ్హు చతణరిశ్ర శివర్ాతిాయందు శివార్ాధనం అపమృతణయ నివారక్ం.

ల్లంగభేదములు - వివరణ :

ఇవి ర్ ండు రకాలు 1. సాథ వర ల్లంగాలు ( పరవత్తాలు, వృక్షాలు మొ||)

2. జంగమ ల్లంగాలు (కీిమికీట్కాదులు)

239 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

సాథ వర్ానిా సేవించడం - జంగమాల్లా సంతృపుు లను చేయడం క్ూడా శివార్ాధన అవుతణంద.ి

ఇవి గాక్, పాణవ జప్ాదులు ఉండన ఉనాాయ. ఓం అని మకార్ాంతం గాన పలకాల్ల తపప, ఈతరత్తాా

జపటంచక్ూడదు.

శివానుగీహం కోరే్వా ుళ శివకే్షత్తాా లలో నివసటంచాల్ల. శివాలయాలోి సాథ వర్ాదుల న చ టి్క్ు నీరతప ట్ిి

ప్ో ష్టంఛాల్ల. పశు పక్షాయదులక్ు యుక్ుమ ైన ఆహార్ానిాచిచ సంతృపటుపరచాల్ల. క్షతేావాసం పుణయం క్దా అని

చ పటప, అక్కడ ప్ాపకార్ాయలు చయేర్ాదు. ధరమకార్ాయలు చయేాల్ల.

ఇవి ర్ ండు రకాలు.

1. దావయంత్త్ చేసవేి (యగాలు - దానాలు మొ||)

2. దేహంత్త్ చేసవేి (తీరధయాతలాు - సాానప్ానాలు మొ||)

ధీశాల్ల ర్ ండూ ఆచర్షసాు డు. ధర్ామచరణ వలిన సఖశాంతణలు లభిసాు య.

ల్లంగార్ాధన చేయలేనివారత, నాగభూష్ణ - నీలక్ంఠ, వాయఘాు ంబ్ర, ఫాలన త,ా సరపహార, చందాక్ళాధర్ాది

సర్ోవనాత తత్తాు ోలత్త్ క్ూడిన శివమూర్షుని పూజించినా సతుల్లతం సంప్ాాపటుసుు ంది.

కోర్షక్ల నిమితుం పూజనీయ ల్లంగాల సంఖయ

వివిధ కోర్షక్లత్త్, ఎవర్ ైనా ల్లంగపూజ చయేదలచిన పక్షంలో దానికీ ఓ నిరతి షి్ సంఖయ ఉనాది.

240 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ముముక్షువు (మోక్షార్షధ) కోట్ి ప్ార్షివ ల్లంగాలను అర్షచంచాల్ల. సరవ కోర్షక్లు సటదిధ ంచడానికి 10 వ ల

ల్లంగాలు, దార్షదాయ విధవంసనానికి 3 వ లు, భూతపేాత నివారణారధం 500, విదాయభివృదిధ కి - భయనివృతిు కి

1000 ప్ార్షివ ల్లంగార్ాధన చయేవలసట ఉంట్ ంద.ి

నిత్తాయర్ాధక్ులు, ర్ోజుకో ప్ార్షివల్లంగ పూజ చ పుపన తమ కారయసాఫలయం చ ందేంత వరక్ూ పూజించడం

విధి. తిాకాలములు ( ఉదయ - మధయహా, సాయం సంధయలందు) మూడు శివల్లంగాలు అర్షచసేు

ఎట్ వంట్ి కోర్షక ైనా న రవ రగలదు.

ఈ సంసార్ారువానిా తర్షంచడానికి ల్లంగారచన క్ంట్ే ఉతుమ మారాం మర్ క్ట్ి లేదు.

ల్లంగారధక్ులు ఉతుర్ాభిముఖంగా క్ూర్ చని అర్షచంచాల్ల. పధాానంగా వీరత 3 దవాాయలను

సమక్ూరతచకోవాల్ల. అవ ...

1. రతదాాక్ష, 2. భసమం, 3. మరే్డు.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -82

రతదాాక్ష - ధారణ – మహిమ

ఒకానొక్ క్లపకాలంలో రతదుాడు అగణతి దివయ వతుర్ాలప్ాట్ ధాయనతతపరతడ ఉండపి్ో యాడు.

ఆయన తపసుు చాల్లంచి క్ ుళ త్త రవగాన , ఆయన న త్తాాలనుండి ర్ాల్లన కొనిా బ్ాషాపలు గౌడ, మధుర,

అయోధయ, కాశ్ర వంట్ ిక్షతే్తాాల యందు - మలయ ; సహాయదిా పరవత్తాలయందు పడ ి- కాలాంతర్ాన అవ

రతదాాక్షలుగా పర్షణమించాయ.

241 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

రతదుాడి అక్ష భాగము (క్నుా) నుండి ర్ాల్లపడనిందువలి ; రతద ా(దుఃఖములను) క్షయము (నాశనము

చేయు గుణము) క్ల్లగషనందువలి వీట్ికి రతదాాక్షలన పేరత సారధక్మ ైంది.

నాలుగు వర్ాు ల భక్ుు లక్ూ ధారణయోగయమ ైనవి ఈ రతదాాక్షలు. జపం చసేుకోవడానికీ - ధారణక్ు క్ూడా

చినా రతదాాక్షలే అతయంత ఫలవంతమ నైవి.

గుర్షవింద గషంజ పామాణంలో ఉండ ేరతదాాక్షలే శరషీ్ఠ మ ైనవి. రే్గుపండు - ఉసటర్షకాయ పామాణాలోి నూ

రతదాాక్షలు లభిసాు య.

రతదాాక్షలనీా ధర్షంచదగావికావు. కొనిాట్ి విష్యంలో అశుభదాయక్మ ైనవీ ఉనాాయ. పగషల్లనవీ -

పురతగులు పావ శించినవీ - గుండాంగా లేనివీ - క్ండలేనివీ పనికిర్ావు. వీట్ిత్త్ జపమ ైనా నిష్టదధమ!ే

నునుపుగా, క్ంట్క్యుతంగా, గట్ిిగా ఉండ ేరతదాా క్షలు ఎంపటక్ చసేుకోవాల్ల.

మాల ఏరపడాలంట్ే సూతా దావరం ఉండాల్ల. క్నుక్, అద ీసహజంగా ఏరపడిన రతదాాక్ష శరషీ్ఠ ం!

పదకొండు వందల రతదాాక్షలను ధర్షంచినచ ోఅతడు సాక్షాత్ శివసవరూపుడు, బ్ాాహమణులు త్త లినివీ -

క్షతిాయులు ఎరీనివి, వ శుయలు పసుపు రంగువీ, అనీా క్ల్లసటన వర్ాు లు ఇతర వర్ాు లవారూ ధర్షంచవచుచ!

ఆర్ోగాయనికి రతదాాక్షలు :

రతదాాక్షధారణ ఆర్ోగయర్జత్తాయ క్ూడా ఎంత్త్ మంచిద.ి వాయధులు - బ్ాధలు ఉండవు. మానసటక్ పాశాంతత

లభిసుు ంది. శాంతి స ఖాయలు లభిసాు య.

242 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

మామిడిచ ట్ ి ను పో్ ల్లనట్ ి ండే వృక్షం రతదాాక్ష ఫలాలను ఇసుు ంది. శరదృతణవులో ఫల్లసుు ంది. ఫలం

యొక్క ప ప్ ర ద సర్షగా ఉంట్ ంది. పండు రూపంలో దీనిా సేక్ర్షంచగల్లగషత్తే మంచిద!ే దానంతట్ అద ే

ఎండ,ి గట్ిి పడుతణంది. పండు పులిగా ఉంట్ ంది. వాత - క్ఫ దోషాలను నివార్షసుు ంది.

రతదాాక్షధారణ క్షయర్ోగ నివార్షణి. నీట్లిో రతదాాక్షను అరగదసీట మశూచి ర్ోగానిా నివార్షంచడం

ఆయుర్ేవదంలో మనకి త్త ల్లసటనదే! అలాగే త్తేన లో అరగదీసట మూరచర్ోగానిా ప్ో గ టి్వచుచ!

వీట్ికి ఉండ ేచారలను బ్ట్ిి ముఖాలను నిరుయసాు రత.

రతదాాక్షలలో రకాలు :

ఏక్ముఖ, దివముఖ, తిాముఖ, చతణరతమఖ...ఇలా మొతుం 14 వరక్ూ ఉనాాయ. ఇవిగాక్ కొనిా

పాత్తేయక్మ నైవీ ఉనాపపట్కీి - అవి అరతదుగా లభిసాు య. వార్ష పూరవ పుణాయనుసారం లభిసేు లభించ

వచుచన మో గానీ, సాధారణంగా అలభయం అన చ ప్ాపల్ల.

ఏక్ముఖ రతదాాక్ష: : దరశనం మహాప్ాతక్ నాశనం ; అరచనం లక్షీమక్ట్ాక్ష కారణం.

దివముఖ : : గోహత్తాయప్ాతక్ నివార్షణ,ి సర్ావభీషి్ కార్షణి.

తిాముఖ : : కారయసటదిధ ; విధాయభివృదిధ .

చతణరతమఖ : : బ్ాహమసవరూపం, దరశన - సపరశ మాత్తాాన సపరశ ప్ాపహార్షణి, నరహత్తాయదోష్ నివార్షణి.

పంచముఖ: కాలాగషా రతదా సవరూపం. మోక్షకారక్ం.

ష్ణుమఖ : క్ుమారసావమి సవరూపం. సమసుప్ాపహార్షణి.

243 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

సపుముఖ : మనమధరూపటణి. వశ్రక్రనణి.

అషి్ముఖ : దార్షదాయ విధవంసటని ; భ రవ సవరూపం ; దీర్ా్ యుష్య కారక్ం.

నవముఖ : నవదుర్ాా సవరూపం. శివతణలయ వ భవదాయని.

దశముఖ : విష్ణు రూపటణ.ి సక్లాభీషి్పదాాయని.

ఏకాదశముఖ : రతదారూపటణి. విశరష్ ఫలదాయని.

12, 13, 14 ముఖాలు : ఏవ నా ఒక్ పతా్తేయక్మ ైన ఇచచను హృదయ మందుంచుకొని, ఆర్ాధన

చేయదగావి. మండలం (40) ర్ోజులోి ఫల్లత్తానిావవగలవు.

ధారణక్ు మంతాబీజాలు :

ఏక్ముఖ, చతణరతమఖ, పంచముఖ, దశముఖ, తాయోదశ ముఖాలక్ు : "ఓం హీరం నమః" అన మంతాంత్త్

ధర్షంచాల్ల.

దివముఖ, చతణరతమఖ, చతణరిశ ముఖాలక్ు : "ఓం హీరం నమః"

తిాముఖ రతదాాక్షక్ు : "ఓం కిీం నమః" అని 108 సారతి జపటంచాల్ల.

6, 9, 11 ముఖాలు గల రతదాాక్షలక్ు : "ఓం హీరం నమః"

సపు , అషి్ముఖ రతదాాలక్ు : "ఓం హుం నమః"

దావదశ ముఖకి : "ఓం కౌీ ం నమః"

244 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

మంతా హీనంగా రతదాాక్ష ధారణ ఫల్లత్తానిావవదు.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -83

బలవ మహిమ - భసమధారణ ఫలం

బలవ మహిమ

శివ సవరూపంగా బలవవృక్షం భావించబ్డుతణనాది. మొతుం చతణరిశ (14) భువనాలోి నూ

పుణయక్షేత్తాాలక్ు బలవ వృక్షం సూచిక్ అంట్ారత. దనీి మూలం (వ రతి ) గంధపుషాపర్షచతం చసేేవార్షకి

వంశాభివృదిధ , ఈ వృక్షం చుట్టి దపీ్ార్ాధన శివజాఞ నదాయని, ఇంత విశరష్ మహిమగల ఈ మారే్డు చ ట్ ి

నీడన, ఒక్కర్షకి అనాం ప ట్ిినా కోట్ిమందికి అనాదానం చసేటన ఫల్లతం. దీని కిీంద ఒక్ శివభక్ుు నికి

క్షీర్ానాం ఘృతసహితంగా సమర్షపసేు , అట్ిివాడికి జనామంతర్ాల యందు క్ూడా అనాదార్షదాయం ఉండదు.

సాలగాీ మ శిలా మహిమ:

గుపటపట్ోి ఇమిడే పామాణం గల సాలగాీ మ శిలలను, గృహ పూజలలో వాడవచుచ!

ఈ సాలగాీ మ శిలలు గండకీ నదిలో మహావిష్ణు పాతిరూప్ాలుగా లభయమవుత్తాయ. సహజ శంఖ చకీ్

చిహాాలు క్ల్లగషఉంట్ాయ.

ఈ సాలగాీ మ శిలాదానం ఇహపర స ఖాయలను పసాాదిసుు ంది. పటతృదేవతలక్ు మోక్షప్ాాపటుని క్ల్లగషసుు ంది.

245 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

సో మవారం శివ పీతాిక్రం

లోక్ర్జతి పాకారం, సో మవారం శివునికి అతయంత పీాతిక్రమ ైనదిగా భావించబ్డుతణనాది.

శంక్రతడు అగషాని తన సవరూపంగా క్ల్లగషన లక్షణయుతణడు. (తిాకాగషా కాలాయ, కాలాగషా

రతదాాయ...అని రతద ాసూక్ుం) ఈ వ డమిిని చలిబ్రచ గల్లగేద ిసో ముడు. (చందుాడు).

జయయతిష్ర్జత్తాయ 'క్ృతిుకాగషారిే్వత్తా' అని శీుతి. అగషా నక్షతాం క్ృతిుక్. క్ృతిుకా నక్షతాం చంద ాక్ లనీా ఉండే

పూర్షుమనాడు ఉండట్ం ఏ మాసంలో సంభవిసుు ందో అదే కార్జుక్ం. క్నుక్న కార్జుక్ మాసం శివునికి

పీాతిక్రమ ైనది.

అంతర్ారధం పాకారం (స + ఉమ = సో మ) ఉమాసహితంగా ఉండ ేర్ోజు క్నుక్ సో మవారం శివ పీతాిక్రం!

భసమధారణ - ఫలం

భసమము దివవిధాలుగా ఉంట్ ంది.

1. సవలపభసమం 2. మహాభసమం . వీట్విలిన శౌీత, సామరు - లౌకికాలన మూడు విభూతణలు

ఉతపనామయాయయ.

విభూతిని శివనామసమరణంత్త్నూ; మంతాపూరవక్ంగానూ ధర్షంచవచుచ!

తిాపుండాాలుగా ధర్షంచబ్డే ఈ విభూతిలో ముఖయ దావయం - కాలచబ్డిన గోమయం. వితంతణసీు లీు

పంచాక్షర్జ జపంత్త్ భసమధారణ చేయాల్ల.

సతయశాంభవ దకీ్షాయుతణలు మాతాం ఈశాన మంతాయుక్ుంగా ఎలివ లా భసమధారణత్త్ ఉండాల్ల.

246 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

భసమధారణ లేక్ుండా చసేే ఏ పూజల నా, నిష్ులాలని చ పుు ంట్ారత. 32 సాథ నాలు భసమధారణానుక్ూలం.

సాధారణంగా 16చోటి్ భసమం ధర్షంచేవారతనాారత. గృహసుథ లు మాతాం తల, బ్ాహుదవయం, హృదయం,

నాభి అన ఐదు త్తావుల భసమధారణ చేసేుచాలు!

నీచులనుండ ిదానం పర్షగీహించడం క్ూడా ప్ాపమే!.. ఇట్ిి ప్ాప్ానిా పో్ గ టి్గలది భసమధారణ.

ఇంకా...సీు ీహతయ, గోవధ, పరసీు గీమనం, అకారణహింస, పంట్ దొంగల్లంచుట్, గృహదహనాది సమసు

ఘోరప్ాప్ాలక్ు భసమధారణ తక్షణ నివృతిు సాధక్మని శివ తతుోజుఞ లు చ ప్ాు రత.

నియమంగా భసమధారణ చయేడం, శివోప్ాసన చయేడం దేవతలక్ు సంపీతాిక్రం క్నుక్ అట్ిివాడు

ద వక్ృపక్ు తపపక్ ప్ాతణా డు కాగలడు.

ఇక్, ఇపుపడు ఏయ ేర్ోజులలో ఏయ ేదవేతలను పూజ దావర్ా సంతృపటు చేయవచుచనో చ పటప, ఈ అనంత

మహాపుర్ాణానికి ఉపసంహారం చ పుపక్ుందాం!

వివిధ దేవత్తార్ాధన :

1. పాతిన లా బ్హు పక్ష చవితి : విఘనాశుడు , ప్ాపనివారణ

2. పాతిపక్షంలోనూ దావదశి : విష్ణు వు , అఖండ సంపద

3. జేయష్ఠ - మారాశ్రరి మాసాలు : శివార్ాధన, భ గ మోక్ష పాదం

4. కార్జుక్ మాసం ఆదవిార్ాలు : సూరతయడు , సరవర్ోగ నివారణ

5. అశవయుజ శుకి్ పక్షం : దవేి , ఐశవరయ భ గ సటదిధ

247 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

విదేవశవర ఖండము సంపూరుము

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

––––––––––––

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -84

శీ్ర శివపుర్ాణ మాహాతమయం (శీ్ర శివ పుర్ాణం సరవం సంపూరుము )

సరవదేవత్తా సంపీాతిక్రంగాను, సరవ ఋష్టగణములక్ు శవీణ పయేంగాను 12 ర్ోజులప్ాట్ సూతమహర్షి

శీ్ర శివ మహా పుర్ాణానిా వినిపటంచిన అనంతరం - ఉపసంహారంగా....ఈ మహాపుర్ాణ మహాత్తామయనిా

వివర్షంచ ేర్ ండు వృత్తాంత్తాలను వినిపటంచి పుర్ాణ పర్షసమాపటు గావించాడు అవి -

1. చంచులోప్ాఖాయనం :

ఈ భూమి మొతుం ప న నీచుల నిలయం - బ్ాష్కలం అన ఒకానొక్ గాీ మంలో బందుగుడన

ముష్కరతడొక్డు ఉండేవాడు. అతడు ఓ ర్ోజున సరవజన సమోమహకార్షయ ైన ఓ వ శయను చూసట, తన ధన

సమయాలు మొతుం ఆమ కే ధారపో్ యసాగాడు. బందుగుడి భారయ చంచుల, ఎనాా ుి గానో భరుకోసం

ఎదురత చూసట - చూసట...ఎంతక్ూ అతడి ర్ాక్ను గానక్ చేసేద ిలేక్ త్తానుక్ూడా పతిని అనుసర్షంచింది.

పరపురతష్ణల్లా క్ూడ ిసుఖంచసాగషంది.

చంచుల జార్షణిగా మార్షన వ నం బందుగుడికి త్త ల్లసట భారయను నిలదయీగా - ఆమ ఎదురత తిర్షగషంది.

తనని సుఖ ప టి్వలసటన బ్ాధయతని భరుగా అతడు విసమర్షంచి నందున త్తానీ చరయక్ు దిగవలసట

వచిచందనాది.

అపపట్ికే చంచుల విట్ లక్ు బ్ాగా అలవాట్ పడినందున, తన బ్ుదీధ వ శాయలంపట్ మ ైనందున

బందుడుగు ఆమ న మీ అనలేక్పో్ యాడు. జారణికి భరుక్ూడా దేనిక్ని, లోక్ులు తన వ నుక్ అనుకోవడం

248 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

చంచుల వినాద.ి ఆమ క్ు భరు అవసరం - ఈ చాట్ మాట్ వయవహార్ానికి ఎంత్త్ ఉనాది. అందువలి

ఇదిరూ ఒక్ ఒపపందానికొచిచ 'చంచుల యధచేచగా విట్ లత్త్ సంచర్షంచి ధన గీహణం చసేట బందుగుడికి

ఇచేచలాగున - దానిా అతడు వయభిచార్ానికి వాడుకొన లాగున - ఈమ సంసారసీు ీలాగున - అతడు

ఆమ క్ు అండక్ల్లగషన భరు లాగున ఉండడానికి నిరుయంచుక్ునాారత.

నిరంతర వయభిచారంత్త్ బందుగుడు సుఖర్ోగాలపుటి్ అయ తవరలోన మరణించాడు. చంచుల మాతాం

జాతరింట్క్ుండా తిరతగుతత జార్షణిగాన సంచర్షంచసాగషంది.

ఓసార్ష గోక్రుక్షేతాం జాతరలో, ఆమ అపయాతాంగాన మహాబ్ళలశవర్ాలయంలో జరతగుతణనా శివపుర్ాణం

వినాది. ఆమ ప్ాప్ాలనీా పట్ాపంచలయప్ో యాయ.

విట్ సంగమం మాన సటంది. కాని ఆమ ను విట్ లు వ ంట్ాడడం మానలేదు. ఒకానొక్ జారపురతష్ణడిత్త్

ప నుగులాట్లో ఆమ మరణించింది.

కేవలం శీ్ర శివపుర్ాణ శవీణం వలి క్లా్లన పుణయవశాన ఆమ క్ు ఈశవరసాయుజయం లభించింది.

క ైలాసం చేరతక్ునాాక్, చంచుల ఆ మహా వ భవానిా సవయంగా అనుభవించాక్, అద ితన భరుక్ు క్ూడా

అందించాలని ఆర్ాట్పడంిది.

అమమవార్షని ప్ాాధయేపడింది. ఆమ పతి భకిుని మ చుచక్ుంది అమమవారత.

పటశాచరూపుడ తిరతగుతణనా బందుగుడిని - చంచుల, శివదూతల సాయంత్త్ క్ట్ిి పడేసట శీ్రతణంబ్ుర

మహర్షిచేత శివపుర్ాణ గానం చేయంచేసర్షకి బందుగుడి పటశాచరూపం వదల్లప్ో యంది.

ఒక్కర్ క్కరతగా సమసు దేవత్తాగణం అక్కడికి చరేతక్ుని తణంబ్ురక్ృత పుర్ాణగానం విని ధనుయల నారత.

పుర్ాణశవీణ మాహాతమయంలో బందుగుడికీ క ైలాసవాస స ఖయం క్ల్లగషంది.

249 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఇంకొక్ వృత్తాు ంతం ఆలకంిచండి -

2. దేవర్ాజయప్ాఖాయనం :

కిర్ాతనగరంలో దవేర్ాజన ఒక్ అనాచారవంతణ డుండవేాడు. వ శయవృతిు చేత ధనాక్రిణ ేపరమధరమంగా

బ్తణక్ుతత - నముమక్ునా వార్షన నిలువునా ముంచుతణ - అప్ార సంపదలు ఆర్షీంచాడు.

ఓ ర్ోజు ర్ాచవీధలిో 'శోభ' అన విలాసటనీ మణిని చూసట, ఆమ ప మనసు ప్ారే్సుక్ునాాడు. స ముమ

చూపనిద,ే ఎవర్ష చూపున నా దర్షచేరనిసుు ందా?

ఆమ కోసం ఇంత సంప్ాదననూ మంచినీ ిలా ఖరతచ ప టి్సాగాడు. ఓ ర్ోజు ర్ాతిా ఇంట్ోి అయన

వా ిందర్జా హతయచేసట, ఉనా సంపదనంత్తా ఆ వ శాయలలన వశం చేశాడు. ఇంతచసేటనా ఆమ అతణిు

చివర్షకాసు క్ూడా లాక్ుకని తనిా తర్షమేసటంది.

దేవర్ాజు పటచిచవానిలా ఊ ుి పట్ ి క్ు తిరగసాగాడు. చివర్షకి శ్రతల జవరం కీ్మిమ, లేవలేని సటథతిలో ఓ

శివాలయ మంట్పంప పడపి్ో యాడు. నిసుతణు వచేత - ఆ మంట్పం వది జరతగుతణనా శివపుర్ాణ

శవీణం క్ర్ాు మృతమ ైఅతనికి సో కింది. శివపుర్ాణం, అతడ ిఆయుఃపామాణం ఒక్క ర్ోజుత్త్న ముగషశాయ.

నిషాకమక్రతమడ న శీ్ర శివపుర్ాణశవీణం వినా ఫల్లతంగా శివసాయుజయం ప్ ందాడు దవేర్ాజు.

ఓ శౌనకాది మహరతి లార్ా! మీరత ఇంత వరక్ు వినా శీ్ర శివమహాపుర్ాణం అనంత మహిమానివతమ ైనది.

ఇందులో మనం సర్ావంశాలూ చర్షచంచాము. సమసు ర్జతణలూ దర్షశంచాము. ఈ దావదశదిన శివపుర్ాణం

ప్ార్ాయణగా నిష్ఠ గా ఎవరత చేసాు ర్ో...వార్షకి ఇహమందు సమసు స ఖాయలూ క్ల్లగష, పరమందు శివ

సాయుజయం తథయం అని సూత మహర్షి పుర్ాణ పర్షసమాపటుని పాక్ట్ించాడు.

అనంతరం...

250 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

క్లపవృక్ష, కామధేనువుల క్రతణవలి శీ్ర శివమహాదేవునికి మహాన వ దయం ఏరపరచబ్డి, అద ిద వపాసాదంగా

అందర్షకీ సంతరపణ చయేబ్డింది.

శీ్ర శివ పుర్ాణం సరవం సంపూరుము ........ఓం నమః శిశవాయ

శీ్ర శివ మహాపుర్ాణము -85

క్ుమార సంభవం

మొతుం ఆరత సాథ నాలలో(అగషా, మునిపతణాలు, వాయువు, హిమవంతణడు, గంగ, ర్ లుి ప్ దలు)

పర్షపక్వమ ైన శివవీరయం క్ుమార్షసావమి అన శిశువుగా పర్షణతి చ ందింది.

ఆ శిశువు ర్ లుి ప్ దలోి కాయరతకాయరతమని ఏడుసూు ంట్ే, అక్కడికొచిచన విశావమితణాడు లోకోతుర త్తజేంత్త్

వ ల్లగషప్ో తణనా అ బ్ాలుడిాచూసట తప్ో దృష్టిత్త్ జర్షగషందంత్తా గీహించాడు.

శివ వీరయసంజాతణడ న ఈ శిశువు అసామానయ శౌరయ పర్ాకీ్మ వంతణడ న శకిుధరతడని ఎర్షగష శిరసుు వంచి

నమసకర్షంచాడు.

జాతక్ర్ామది వ దిక్ పాకిీయలను పూర్షుచేసట తనను వొడుా న పడయే మనాాడు క్ుమారసావమి. త్తాను

పుట్ ి క్త్త్ బ్ాాహమణుడనుకాను గనుక్ తనకా అరహతలేదనాాడు గాధేయుడు.

బ్ాాహమణుడిగా, శిషి్ గురతవుగా త్తాను విశావమితణా డిని అనుగీహిసుు నాట్ ి క్ుమారసావమి చ పపడంత్త్,

జాతక్రమలు నిరవర్షుంచడానికి - పుర్ోహితణడుగా విశావమితణాడొపుపక్ునాాడు.

251 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

ఆ తరతవాత ఏత్త ంచిన అగషాదవేుడు, క్ుమారతని చేరదీసట 'శకిు' అన ఆయుధానిా పాసాదించగా, వ ంట్న

దానిని పర్జక్షించడానికి గాను ఒక్ పరవతశిఖర్ానిా ఆ ఆయుధంత్త్తణతణు నియలు చేసటన సాహసీ;

అతణయత్తాుహి క్ుమారసావమి.

ఆరతగురత మునిపతణాలూ చేర్ష, క్ుమారసావమిని తమబడాగా భావించడంత్త్ వారత ఆరతగుర్ష వదాి ఏక్

కాలంలో సునయం సీవక్ర్షంచాడు. షాణామతణరతడయాయడు.

క ైలాసం చేరతక్ునా క్ుమారతడు:

ఒక్నాడు శివప్ారవతణల మధయ అనుర్ాగ సంగమవ పాసంగ వశాన - ఆనాట్ి రే్తఃపతన పసాాు వన

వచిచంది. ఆ విష్యం ఇపుపడేల? ప్ో నిమమనాాడు ఈశవరతడు. అమమవారత ఊరతకోలేదు. ఆ వీరయఫల్లతం

ఎలా పర్షణమించినా తనకే కావాలంది. అసలు తన భరు వీర్ోయగీత భర్షంచడం ఎవర్ష వశం? అన నమమక్ం

చేత క్ూడా ఆవిడ అలా అనాది.

వ ంట్న శివుడు తిాలోక్వాసుల క్రమములక్ు సాక్షిభూతణల న ధరమ, సూరయ, చందా, వాయు, అగషా, జల,

భూ , ర్ాతిాందివ సంధయలను రపటపంచి సరవక్రమసాక్షుల న మీక్ు త్త ల్లయని అంశములుండవు. నా

త్తేజయపుంజము వ లువడనిది మొదలు రే్త్త్ రూపమున ఎక్కడ క్కడ ఏయ ేర్జతణల పర్షణమించినద ీ

వివర్షంచమనాాడు. వారందర్ష వలాి క్ుమార సావమి జనన విశరషాలు త్త ల్లసటకొనా ఆదిదంపతణలు, "

అటి్యనచ ోఅతడు మన క్ుమారతడ ేగనుక్ క లైాసమున వసటంచుట్క్ు అనిా విధాలా తగషనవాడు"

అనడంత్త్ ప్ారవతీదేవి "అవునవును! పుతణా ని చూడ నాక్ు క్ూడా మికికల్ల వ డుక్క్గా ఉనాద"ి అనాది.

వ ంట్న ఆదదిేవుడు క్ుమారసావమిని క ైలాసానికి తీసుక్ుర్ావలసటందిగా నందీశవరతడికి అనుజఞ ఇచిచ

పంపటంచాడు.

మరతక్షణమే - తన అనుచరగణంత్త్ క్ృతిుక్ులునాచోట్ (ష్ష్ఠ మాతృక్లునా పాదేశం)క్ు బ్యలుదేర్షన

నందీశవరతని అతణయత్తాుహం సమరసనాాహానిా తలపటంచదేిగా ఉంది. అదే సంరంభంత్త్ కార్షుకేయుడునా

252 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

త్తావుక్ు చేరతక్ునా నందీశవర గణాలను చూసటన క్ృతిుక్లు భయపడ ిక్ుమారతనిత్త్ చ పుపక్ునాారత.

అభయం ఇచిచన క్ుమారసావమి, విష్యం విచార్షంచి రమమని తన సనిాహితణలను పంప్ాడు.

నందీశవరతడు సగౌరవంగా తనను క ైలాసానికి ఆహావనింప వచాచడని త్త ల్లశాక్ క్ుమారసావమి సంత్త్ష్టంచి

"ఈ మాతలు ననుా విడిచి ఎట్ ి ందురత? వీర్ష పుతవాతులయమ ేననిాంత వాడిని చసేటనది" అని పల్లకాడు.

క్ుమారసావమిని శివప్ారవతణలు క ైలాసానికి రపటపంచు కోవాలనుక్ుంట్ నా సంగతి త్త ల్లయడంత్త్

క్ృతిుక్లు క్ూడా ఖదేవదనలయాయరత.

వార్షకి జాఞ నోపదేశం చసేట "తలుి లార్ా! వ దప్ాామాణిక్త ననుసర్షంచి షో డశ మాతృదేవతలు. క్డుపున

మోసటనద,ి ప్ాల్లచిచ ప ంచినద,ి ఆహారం అందించినద,ి గురతపతిా, ఇషి్దవేత్తాపతిా, తండిా భారయ, సవతి

తలి్లకి పుట్ిిన సీు ీసంత్తానం, మేనతు/ (మనేమామ భారయ), భారయ తలి్ల(అతుగారత), తలి్ల త్త్బ్ుట్ ి వులు,

అమమమమ, నానామమ, సో దరతని భారయ, సహో దర్ష, సో దరతల క్ుమార్ ులు, పుతణాని భారయ...ఈ 16 మంది

మాతృ సమానులు. క్నుక్ ప్ారవతీమాత ఆజఞ చ పుపన న ను తపపక్ క లైాసమునక్ు వ ళిి తీర్ాల్ల"

అంట్ట అనునయంచాడు.

విశవక్రమ తనకొరక్ు పతా్తయేక్ంగా నిర్షమంచి ఇచిచన రథానిా అధిర్ోహించి, నంది వీరభదాా దులు వ ంట్ర్ాగా

క ైలాసానికి బ్యలేి ర్ాడు క్ుమారసావమి.

ఆ దృశయం, ఆ ఆరతగురత తలుి లక్ూ క్ంట్నీరత త్త పటపంచగా, వార్షకి ధ రయం చ పటప "మాతలాి ర్ా! మిముమలను

విడచిి వ ళాి లనాది నా అభిమతం కాదు! అందరం క్ర్ామధీనులమే క్ద! అది తపటపంచ శక్యం కానిది! ఈ

క్లయక్లు - విడపి్ో వుట్లు అంత్తా క్రమవశాన జర్షగేవ ! మీరత క్ూడా నాత్త్ క లైాసానికి ర్ావలసటంది"

అని కోర్ాడు క్ుమారసావమి.

253 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

అందరూ క్ల్లసట క ైలాసానికి చేరతక్ునాారత. అక్కడ అపపట్ికే వార్షకి, అపూరవ సావగత సత్తాకర

సంరంభాలు సాగుతణనాాయ. శివప్ారవతణల సనిాధిననిల్లచిన కార్షుకేయ మహాశకిుధరతడు శిరసు వంచి

పాణామాలాచర్షంచాడు ఆదిదంపతణలక్ు. వార్ష దవీ నలు అందుక్ునాాడు.

ఒకానొక్ శుభ ముహూరుమున గ పప సభచేసటన శంభుడు, క్ుమారసావమికి సరవదేవసేనాదిపతిగా

పట్ాి భిష్ేక్ం నిరవర్షుంచాడు. శాంభవీ విదయపసాాదంిచాడు. వివిధ ద వత పమాుఖులు దివయమ ైన అసు ీ

శసాు ా లను,వ లలేని కానుక్లను సమర్షపంచుక్ునాారత.

అతయంత వ భవంగా జర్షగషన ఆ పట్ాి భిష్ేక్ మహో తువంత్త్ బ్ాట్ే, క్ుమారసావమి క్లాయణంక్ూడా జరగడం

ఇంకొక్ విశరష్ం! పాజాపతి, తన క్ుమార్ ుయ ైన దవేసేన నిచిచ క్ుమారసావమిత్త్ వివాహం జర్షపటంచాడు.

అట్ిి మహదానంద సమయంలో, సదానంద సవరూపుడ న చందాశరఖరతడు, దేవతలందర్షకీ అడిగషనదే

తడువుగా వర్ాలు పసాాదించ సంక్ల్లపంచాడు.

తమక్ు అందర్షకీ క్ల్లపట ఉనా ఒక ేఒక్ కోర్షక్ - 'దుషి్శిక్షణారధం ఆవిరావించిన క్ుమారసావమిని,

త్తారకాసురతనిప యుదాధ నికి పంపుట్యే' అని చ పపగా శివుడు మహానందంగా అనుగీహించి, కొడుక్ును

పేార్ేపటంచాడు.

దానవాధపితి త్తారక్ునికీ - దేవాధపితి క్ుమారతనికీ భీక్రప్ో రత సంప్ాాపుమ ైంది. ఆ మహాయుదధంలో

వీరభదాా దులందరూ క్ుమారతనికి బ్ాసట్గా నిలవగా, క్లక్లం ర్ేప ేరక్కసట మూక్లు చ లాి

చ దురయాయయ.

అతిలోక్ భయంక్రంగా సాగుతణనా ఆ యుదధం అవసాన దశక్ు చేరతకొన లోపల ర్ాక్షసవీరతలు

అగణితంగా అసువులు బ్ాశారత.

254 శీ్ర శివ మహాపురాణము ( సేకరణ fb// suryapradeephyd )

తనక్ు అగషాదవేుడు పసాాదించిన 'శాంత శూలం ' చేబ్ట్ాి డు శకిుధరతడు. దంపతణలోి క లాి

ఆదిదంపతణలూ - ఆదదిేవతలూ అయన శివప్ారవతణలను మనసుులో ధాయనించి తన వ లాయుధంత్త్ ఓ

భీష్ణ పాహార్ానిాచాచడు.

అంత్తే! త్తారకాసురతడు ఓ ప నువృక్షం తణఫాను ద బ్ిక్ు క్ూల్లనట్ ి న లక్ూలాడు.

అనిా లోకాలా క్ుమారపాభ దివయతవం వ లి్లవిర్షసటంది.