Embed Size (px)
Citation preview
Simon Singh (1964) é doutor en Física de Partículas.
Os guionistas de The Simpsons están
profundamente namorados dos números, e o
seu desexo é inxectar no Matemáticas
subconsciente dos espectadores.
Tamén en Futurama...
As dúas series creáronas físicos, informáticos,
matemáticos... con currículos impresionantes.
Coñecerédelos seguindo a :
J. Stewart Burns
Licenciado en Matemáticas (Harvard, 1992) Máster en Matemáticas (Berkeley 1993)
Burns é o guionista e produtor máis famoso de Os Simpson e Futurama.
É da familia do xefe, Mongomery Burns.
David S. Cohen vs David X. Cohen
Licenciado en Físicas (Harvard, 1988) Máster en Informática (Berkeley 1992)
Tivo que cambiar a inicial do seu segundo nome porque
o S. xa estaba rexistrado. Elixiu un X. porque soaba
máis a Ciencia Ficción.
Al Jean
Licenciado en Matemáticas (Harvard, 1981)
Foi un dos produtores e guionistas de Os Simpson: a película. É produtor executivo de Os Simpson desde a décimo terceira tempada ata a actualidade.
Ken Keeler
Licenciado en Matemáticas Aplicadas (Harvard, 1983) Doutor en Matemáticas Aplicadas (Harvard, 1990)
Despois de doutorarse, pronto deixou a Universidade. Escribiu varias das cancións orixinais de Os Simpson e Futurama.
Jeff Westbrook
Licenciado en Físicas (Harvard, 1983) Doutor en Informática (Pricenton 1989)
Despois de doutorarse en Informática e traballar deseñando algoritmos na Universidade de Yale, marchou a Hollywood.
Ten un asombroso parecido con Seymor Skinner.
Que fan traballando nun estudo de televisión?
Al Jean explica que, os matemáticos queren ter todas as variables
controladas, e iso non se pode facer con personaxes reais:
“Os debuxos animados son como as Matemáticas, hai un control
auténtico sobre calquera matiz... A animación é un universo
matemático.”
Sabiades que, a famosa frase: “Multiplícate por cero” non é unha broma matemática orixinal? Na dobraxe española “traduciron” así isto que dixo Bart:
Entra no universo matemático dos Simpsons
“Bart, the genius” O transfundo matemático dos Simpson é obvio desde o principio. Na primeira escena do segundo capítulo da primeira temporada, “Bart, o xenio” , Maggie constrúe cos seus cubos a ecuación de Einstein,
2E mc (EMCSQU, SQU=squared=ao cadrado)
Copiando por Martin, Bart obtén un CI de 216. O psicólogo do colexio, o doutor Pryor, despois de preguntarlle se atopa as clases aburridas!!!, convence a Homer e a Marge para que o apunten...
... ao Centro de Aprendizaxe Especial para Nenos Superdotados
A experiencia convértese nun pesadelo para Bart. Á hora do xantar ten que oír esta oferta dun compañeiro: “Cámbioche o peso dunha bóla da boleira na oitava lúa de Xúpiter da miña comida, polo peso dunha pluma na segunda lúa de Neptuno da túa”
Na clase, a profesora escribe na pizarra 3
3
ry , e calcula
a súa derivada: 2 2, dy
r dy r drdr
, e logo fai:
, dy rrdr dy rdrr . O último paso non é moi ortodoxo,
pero en inglés sona como har-de-har-har, que expresa a risa sarcástica como reacción a un chiste malo.
Π-Curiosidades.
Π é a inicial da palabra
grega περιφέρεια, que significa periferia ou circunferencia.
Φ ou φ é outra letra grega (chámase phi), que representa o número áureo, utilizado na construción da espiral logarítmica que se ve na camiseta vermella.
En 2009, o Congreso dos Estados Unidos declarou o 14
de Marzo (3/14), Día Nacional de π.
A celebración concéntrase en torno ás 1:59 PM, en recoñecemento ás seis primeiras cifras significativas:
π = 3’14159
Os Simpson-poderes de Π.
No episodio “Simpson simplón”, Homer é un superheroe que castiga aos malos tirándolles pasteis á cara. Pastelman víngase dun acosador de Lisa, en presenza doutro personaxe, que di “todos coñecemos 2r ”, que soa como “pie are square”, é dicir, “os pasteis son cadrados”.
En “Ata loguiño, cerebriño”, Lisa presenta un traballo de investigación na Gran Cousa Científica Anual, presidida polo profesor Frink. Este, frustrado porque o público non cala, berra: “Pi equivale exactamente a tres”. A absurda afirmación alude á Lei Pi de Indiana de 1897, na que se declarou legal a equivalencia 3 .
Os teoremas de Homer.
Os inventos de Homer acadan o seu cénit no capítulo “O mago de Evergreen Terrace”, no que decide emular a Thomas Edison.
O guionista David X. Cohen é o autor das catro fórmulas que Homer escribe na pizarra:
Matemáticas “de maiores”
1 Bosón de Higgs
2 Teorema de Fermat
3 Densidade do Universo
4 Homeomorfismo
En 1998, 14 anos antes que no CERN...
...Homer Simpson, inventor afeccionado, estima a masa dunha partícula elemental en 775 GeV (xigaelectronvoltios)
En 2012 descobren no CERN o bosón de Higgs, que é
“algo” máis pequeno, 0 125 GeVM H
Edificio da Organización Europea para a Investigación Nuclear (CERN), en Xinebra (Suíza).
Andrew Wiles demostra o teorema de Fermat
en 1994, ; , , , , 3n n nx y z x y z n n , ...
...e 4 anos despois, Homer Simpson vs David Cohen atoparon o exemplo da pizarra que, aparentemente, contradí o teorema. O erro é tan pequeno non se detecta coa calculadora.
Cando Sir Wiles demostrou o último teorema de Fermat, proposto no século XVII, tivo un impacto mediático pouco habitual no mundo das Matemáticas.
Google conmemorou o 410 aniversario do nacemento de Pierre de Fermat con este “doodle”.
A 3ª fórmula refírese á densidade do Universo.
Se 0 1t , como escribe Homer ao principio, significa
que o Universo implosionará baixo o seu propio peso. Se
0 1t quere dicir que o Universo se expande ata
explotar.
Cando Homer inverte o signo da inecuación, hai una importante explosión no seu soto.
A Topoloxía é a Xeometría da plastilina.
Na Topoloxía non importan os ángulos e as lonxitudes, só se ten en conta o número de buratos. Podemos estirar pero non romper. Dous obxectos co mesmo número de buratos chámanse homeomórficos.
Un dónut é homeomórfico a unha cunca
Na Topoloxía está prohibido cortar, pero Homer decidiu que morder non é o mesmo. A última liña da pizarra di:
Un dónut e un balón son
Homer-mórficos!!!
Dous irmáns que pelexan...
Pedra-papel-tesoiras é un xogo non transitivo:
Pedra gaña a tesoiras Tesoiras gaña a papel Papel gaña a pedra
Non hai estratexia gañandora, polo que a estratexia óptima é elixir ao chou.
Pero Lisa coñece a Bart, e sabe que el sempre elixe pedra. Por iso, gaña sempre elixindo papel.
O costume de Bart axústase á investigación levada a cabo pola Sociedade Mundial da Pedra-Papel-Tesoiras, que afirman que pedra é a xogada máis popular entre os rapaces.
A Teoría de Xogos é unha rama das Matemáticas que estuda o comportamento humano en Economía, Política, Bioloxía...
Os xogos de estratexia pódense analizar co obxectivo de atopar o xeito de gañar neles. Nos xogos de azar podemos falar de probabilidade de gañar, pero nunca de certeza.
... e un pai “responsable”.
Hai moito tempo, un granxeiro comprou un lobo, unha cabra e un repolo. Para volver á casa tiña que cruzar o río nunha barca na que só collían el, máis unha das súas compras. Pero non podía deixar solos ao lobo e á cabra, nin á cabra e ao repolo...
Hai cinco anos, Homer tivo que cruzar un río nunha barca igual que a do granxeiro. Levaba a Maggie, a Axudante de Santa Claus e un frasco de veleno para as toupas. Pero o can pode morder á bebé, e esta pode comer o veleno.
O profesor Frink axudou a Homer co problema; pero este capítulo, “Adeus, Maggie, adeus”, ten un final inesperado: Unhas monxas raptan a Maggie!
Os modelos matemáticos pódense aplicar á realidade só no caso de que os rivais teñan un comportamento racional, algo que non sempre ocorre.
Lisa Simpson e Stephen Hawking. En “Salvaron o cerebro de Lisa” (1999), grazas ao seu talento matemático, invítana a unirse ao grupo local de Mensa, para persoas cun CI elevado. Os membros de Mensa fanse co goberno de Springfield, e proceden a “Identificar e promover a intelixencia en beneficio da humanidade”.
Pero os cidadáns de Springfield discrepan dos métodos dos seus novos gobernantes, e concentran a súa ira en Lisa, que é rescatada polo profesor Stephen Hawking na súa cadeira de rodas con motor de helicóptero, ao estilo do inspector Gadget.
“Somos unha raza avanzada de primates nun planeta pequeno dunha estrela mediana. Pero podemos entender o Universo, e iso fainos especiais”.
Stephen Hawking (1942). Físico teórico, cosmólogo e divulgador da ciencia. Admirador dos Simpson que participou en tres capítulos.
Lisa, as Mates e os bates. En “O club dos patteos mortos” (1990), Homer e Bart xogan un torneo de minigolf contra Ned e Todd Flander.
Lisa calcula a traxectoria ideal da bóla, e ensina a Bart a rebotar a pelota en cinco paredes e metela no burato. Bart agradécello con esta frase: “Non podo crelo, atopácheslle unha utilidade práctica á Xeometría”.
En “EstadisticBart” (2010), Lisa adestra ao equipo de béisbol de Bart, Os Isotopeques.
O profesor Frink convence a Lisa de que a única forma de comprender o béisbol é a través da profunda análise matemática. Un reporteiro, ao vela cos libros, di: “Nunca vin tantos libros nun banquiño desde que Albert Einstein fixo piragüismo”.
“A alegría de ver e entender é o máis perfecto don da natureza”. Albert Einstein (1879-1955). Físico teórico.
Mulleres amarelas e Matemáticas rosas. No episodio “As mozas só queren sumar” (2006), o director Skinner decide protexer ás nenas de Springfield colocándoas nunha escola aparte, onde aprenden Matemáticas de modo máis emocional, máis feminino.
Lisa quere aprender unhas “Matemáticas decentes”. Para poder ir á escola dos rapaces, disfrázase de home. Non só destaca, senón que recibe o premio ao Alumno Máis Sobresaínte no Campo das Matemáticas. O mellor alumno é... unha alumna!
Ata o século pasado, moitas mulleres científicas tiveron que facer o mesmo que Lisa.
“Defende o teu dereito a pensar, porque incluso pensar erroneamente é mellor que non pensar.”
Hipatia de Alexandría (355-415). Astrónoma, filósofa e matemática. Rafael pintouna no século XVI rodeada de sabios.
De Lisa Simpson, para... ...as nenas e os nenos que lles gusta aprender, e fan que as clases sexan divertidas. Tamén para os maiores, que foron no pasado eses nenos, e lembran con cariño esas clases.
Onte Hoxe Mañá
E especialmente, para vós agora, camiño do futuro...
Porque Lisa e as Matemáticas non existen, pero vós si.
“Interésame o futuro porque vou pasar nel o resto da miña vida.” Xxx
xxxxxxxxxxxWoody Allen (1935). Actor e director de cine
