SKOPJE JAZZ FESTIVAL 2014

SKOPJEJAZZ FESTIVAL 2014

16-19 OCTOBER

16 октомври20:00 Универзална сала

16-19 октомври

www.skopjejazzfest.com.mk

24:00 Сити хол центар



20:00 Македонска опера и балет



19 октомври13:00 МКЦ - Кино Фросина

YOUN SUN NAH DUO (S.Korea/Sweden)TERRI LYNE CARRINGTON’S MONEY JUNGLE (USA)

33. SKOPJE JAZZ FESTIVAL 2014

OBARA INTERNATIONAL (Poland/Norway)

DANS DANS (Belgium)

RED SNAPPER (UK)

WADADA LEO SMITH / HARDEDGE (USA)THE NECKS (Australia)

FIRE! ORCHESTRA (Sweden)NIK BÄRTSCH’S RONIN RHYTHM CLAN (Switzerland)

MATTHEW SHIPP (USA)ELIANE ELIAS (Brazil/USA)

NED ROTHENBERG / SAINKHO NAMTCHYLAK (USA/Tuva)

Youn Sun Nah is well regarded for her remarkable vocal prowess. The Korean jazz vocalist’s ability to present each song in her own unique style filled with emotion and passion has consistently captured her audience in attentive silence, ending with roaring apprecia-tion. Her vocal spectrum effortlessly travel to the extent where she’s not just another singer, she’s a musical instrument. In 2005, French magazine “Le Monde” described her as “a UFO touching the universe of jazz with a magnificent voice and passionate origi-nality”. With some fine awards to her credit, this young diva from Korea is an exceptional improviser whose musi-cal bridges can span continents, and her personality brings color to a broad repertoire including not only pieces by Metallica or Léo Ferré but also jazz standards and personal versions of French and Korean songs. Nah’s current project sees her collaborating with Swedish guitarist Ulf Wakenius, who has performed and recorded with greats such as Pat Metheny, Her-bie Hancock, Michael Brecker, Jack DeJohnette, Joe Henderson & Ray Brown. Their unique musical chemistry allows them to traverse different musi-cal aspects, creating very interesting musical dialogues. To date, the duo has released two albums under top German jazz label ACT, Voyage (2009) and Same Girl (2010).

www.younsunnah.comwww.ulfwakenius.net

Позната по својата импресивна вокална моќ, корејската џез пејачка Јун Сун На поседува способност секоја песна да ја интерпретира во сопствен уникатен стил, полн со емоции и страст, „заробувајќи“ ја публиката со своите изведби во тишина, и завршувајќи со громогласен аплауз. Нејзиниот вокален спектрум без никаков напор патува до височини каде таа не е повеќе само уште една обична џез пејачка, туку музички инструмент. Во 2005 година, францускиот магазин “Le Monde” ја опиша како „вонземјанин кој го допира џез универзумот со величенствен глас и страствена оригиналност“. Со повеќе значајни награди зад себе, оваа млада дива од Кореја е извонреден импровизатор, чиишто музички мостови се распространуваат и ги допираат сите континенти, а нејзината личност вдахнува нови бои во широкиот музички репертоар, што опфаќа не само песни на Metallica и Лео Фере, туку и џез стандарди и лични верзии на француски и корејски песни. Меѓу актуелните проекти на На е впишана и соработката со шведскиот гитарист Улф Вакениус, кој настапувал и снимал со великани како Пет Метини, Херби Хенкок, Мајкл Брекер, Џек Ди Џонет, Џо Хендерсон и Реј Браун. Нивната уникатна музичка хемија им овозможува да покриваат повеќе аспекти на музиката, создавајќи исклучително интересни дијалози. Дуото има издадено два албуми за германската џез етикета ACT: Voyage (2009) и Same Girl (2010).

16 октомвриУниверзална сала

YOUN SUN NAHvoice

ULF WAKENIUSguitars

Photo: Sung Yull Nah

After an extensive touring career of over 20 years with luminaries like Herbie Hancock, Wayne Shorter, Al Jar-reau, Stan Getz, Joe Sample, Cassandra Wilson, Clark Terry, Dianne Reeves and more, Grammy Award-winning drum-mer, composer and bandleader, Terri Lyne Carrington was recently appointed professor at her alma mater, Berklee College of Music. Notable examples of her work include Herbie Hancock’s Grammy Award-winning CD “Gersh-win’s World”, where she played along-side Joni Mitchell and Stevie Wonder. She has toured with each of Hancock’s musical configurations over the last 10 years. Her critically acclaimed “The Mosaic Project” CD, which won a Grammy Award for Best Jazz Vocal Album, gathered some of the most prominent female jazz artists of the last few decades: Esperanza Spalding, Dianne Reeves, Dee Dee Bridgewater, Sheila E., Nona Hendryx, Cassandra Wilson, Geri Allen and several others. Last year Carrington released “Money Jungle: Provocative in Blue”, her much anticipated homage to Duke Ellington, Charles Mingus and Max Roach, to coincide with the 50th anniversary of the release of their iconic 1963 “Money Jungle” album. This significant addition to Carrington’s body of work has the overall feel of a tapestry that affirms life through weaving arrangements containing blues, jazz, fusion, Afro-Cu-ban and even world music approaches.

www.terrilynecarrington.com

„Греми“ наградената тапанарка, композиторка и предводничка на неколку бендови, Тери Лин Керингтон, по 20-годишна кариера и настапи со икони како Херби Хенкок, Вејн Шортер, Ал Џаро, Стен Гец, Џо Семпл, Касандра Вилсон, Кларк Тери, Дајан Ривс и многу други, неодамна беше назначена за професорка во познатиот Музички колеџ „Беркли“. Меѓу позначајните проекти на Тери Лин Керингтон се вбројува и албумот “Gershwin’s World” на Херби Хенкок, добитник на наградата „Греми“, каде таа настапува заедно со Џони Мичел и Стиви Вондер. Последниве десет години Керингтон учествува во сите концертни формации на Хенкок. На нејзиниот одлично оценет албум “The Mosaic Project”, којшто ја доби и наградата „Греми“ во категоријата најдобар вокален џез албум, таа успеа да ги собере на едно место речиси сите најпознати женски џез музичари во последните неколку децении: Есперанца Спалдинг, Дајан Ривс, Ди Ди Бриџвотер, Шила И., Нона Хендрикс, Касандра Вилсон, Гери Ален и други. Минатата година, Керингтон го објави албумот “Money Jungle: Provocative in Blue”, нејзиниот долго очекуван омаж на Дјук Елингтон, Чарлс Мингус и Макс Роуч, по повод 50-годишнината од објавувањето на нивниот легендарен “Money Jungle” од 1963 година. Овој значаен прилог кон севкупното творештво на Керингтон го има чувството на музичка таписерија низ која се проткајуваат аранжмани што содржат блуз, џез, фјужн, афро-кубански, па дури и етно влијанија.

TERRI LYNE CARRINGTONdrums

AARON PARKSpiano

ANTONIO HARTalt saxophone

ZACH BROWNbass

Photo: Annette Brown


Saxophonist Maciej Obara is one of the most outstanding musicians and composers of the younger “new Polish jazz” generation. This already tells us a great deal, since Poland has one of the richest jazz traditions in Europe as well as one of its most extensive scenes, with numerous clubs and festivals scat-tered throughout the country. In fact, it would not be too bold a claim to state that a European jazz scene without a Polish contribution would be no jazz scene at all. Obara has been an active member of that scene for around seven years now, and spent some time in the US, where he worked on a number of projects and released an album with Ralph Alessi and Nasheet Waits. The same period saw him collaborate at home with trumpeter Tomasz Stańko. Obara received the best Polish musi-cian award in 2011, receiving rave re-views for his quartet’s performance at the 12 Points Festival in Porto the fol-lowing year. He then joined the Take 5 project, which led him to work with two of the very best young Norwegian musi-cians – bassist Ole Morten Vågen from Motif and drummer Gard Nilssen from Vortex. Pianist Dominik Wania, who also plays with Tomasz Stańko, completes the quartet. A vigorous international “new jazz” grouping, then, and one that clearly gelled from the very start. Their first album was dedicated to the great Polish film composer Krzysztof Komeda.

www.maciejobara.com

Саксофонистот Мачеј Обара е еден од најпрепознатливите музичари и композитори од младата генерација на „новиот полски џез“. Полска се вбројува во групата земји со најбогата џез традиција во Европа, но и во една од најсилните џез-сцени, со голем број клубови и фестивали распространети низ сите делови на земјата. Всушност, не би било воопшто претерување ако кажеме дека европската џез сцена без придонесот на Полска во неа, не би можела да се нарече џез сцена. Мачеј Обара е активен учесник на оваа сцена од седумгодишна возраст. Дел од животот го поминал во САД каде работел на бројни проекти и албуми со Ралф Алеси и Нашит Вејтс. Истовремено соработувал и со трубачот Томаж Станко. Обара е добитник на наградата Најдобар полски музичар во 2011 година, а следната година се стекнува со извонредни критики за настапите со својот квартет на фестивалот “12 Points” во Порто. Во тој период Обара се придружува кон проектот Take 5, каде соработува со две од најдобрите млади норвешки џез имиња – басистот Оле Мортен Ваген од Motif и тапанарот Гард Нилсен од Vortex. Пијанистот Доминик Ваниа, кој исто така настапува со Томаж Станко, го комплетира овој квартет. Obara International e енергична интернационална „њу џез“ група чиишто членови од самиот почеток совршено се надополнуваат. Нивниот прв студиски албум е посветен на големиот полски филмски композитор Кшиштоф Комеда.

16 октомвриСити хол центар

MACIEJ OBARAalt saxophone

DOMINIK WANIApiano

OLE MORTEN VÅGANbass

GARD NILSSENdrums, bass

After everything we’d heard from Mats Gustafsson and his various accom-plices over the last decade (especially The Thing), the birth of Fire! might have been expected. What happened next, with the trio of Gustafsson, Johan Berthling, Andreas Werliin expand-ing into a 28-piece orchestra, featur-ing the cream of Scandinavian jazz, improvisation and avant rock players and vocalists, was, however, something of a surprise. If the trio’s music is like a high-voltage wire we are mischie-vously invited to grab, the orchestra is a volcanic eruption. The Swedes’ musical creativity pays homage to the elegance and lucidity of orchestras led by the likes of Sun Ra, Charlie Haden, Carla Bley and Chris McGregor, but takes just as much from industrial noise and ga-rage punk. Its composition gives Gus-tafsson the complete freedom to make for relative safety or provoke an open clash between different artistic forms, rhythms and tempos. Their debut, “Enter” (Rune Grammofon CD/double LP), is not just one for the audiophiles, but a unique manifestation of the living relationship between musicians and listeners. Or as Gustafsson would say: Peace and Fire! That’s something we strive for, but rarely experience.

www.earthwindand.com

По сѐ што слушнавме од Матс Густавсон и неговите многубројни соработници во последната деценија (особено The Thing), раѓањето на Fire! можеше и да се предвиди. Она што следуваше подоцна - проширувањето на триото на Матс Густавсон, Јохан Бертлинг и Андреас Верлин во 28-член оркестар, составен од кремот на скандинавската џез, импро и авант-рок сцена – претставуваше, на некој начин, изненадување. Ако музиката на триото е како жица со висок напон што нашата игрива желба нѐ повикува да ја дофатиме, оркестарот е вулканска ерупција. Музичката креативност на Швеѓаните прави омаж на елеганцијата и луцидноста на оркестрите предводени од Сан Ра, Чарли Хејдн, Карла Блеј и Крис МекГрегор, но во исто време црпи инспирација и од industrial noise и ga-rage-punk музиката. Композициите на Fire! Orchestra му даваат на Густавсон комплетна слобода да се движи во слободна територија или да изнуди отворен судир меѓу различните уметнички форми, ритмови и темпа. Нивниот втор албум “Enter”, објавен годинава за Rune Grammofon, не е само уште едно парче во колекцијата на аудиофилите, туку претставува уникатна манифестација на живата врска меѓу музичарите и слушателите. Или, како што би рекол Густавсон: Мир и Оган! Тоа е нешто кон кое сите се стремиме, но ретко го доживуваме.


MARIAM WALLENTIN voice

SIMON OHLSSONvoice

SOFIA JERNBERG voice

NIKLAS BARNÖ trumpet

MAGNUS BROO trumpet

EMIL STRANDBERGtrumpet

MATS ÄLEKLINT trombone

PER ÅKE HOLMLANDER Tuba

ANNA HÖGBERG alt saxophone

MATS GUSTAFSSONtenor saxophone

METTE RASMUSSEN tenor saxophone

JONAS KULLHAMMAR bass saxophone

CHRISTER BOTHÉN bass clarinet, guimbri

ANDREAS SÖDERSTRÖM guitar

SÖREN RUNOLF guitar

DAVID STACKENÄS guitar

STEN SANDELL synthesizer and harmonium, piano

MARTIN HEDEROS organ, keyboards

JOACHIM NORDWALL electronics

JOHAN BERTHLING electric bass

JOEL GRIP bass

ANDREAS WERLIIN drums

RAYMOND STRID drums

ANDREAS BERTHLINGelectronics

Photo: Micke Keysendal

Swiss pianist and composer Nik Bärtsch is a musician whose work has been among the most distinctive of this century. His first albums came out a decade or so ago and, since then, he has helped to create the new sound of the ECM label – which in his case is a unique one. His style of composition, and particularly his live performances, are far too specific to be called fashion-able, even though he deals in hypnotic minimalism and funky grooves – which has led some to refer to his idiosyn-cratic music as Zen funk and ritual groove music. Ronin is, at heart, made up of piano, bass clarinet, bass and drums, releasing their last album, Live, on ECM as a quartet. Expanding this basic line-up with an electric guitar and wind/brass section is a testa-ment to Bärtsch’s musical vision and incessant desire to explore. Although the structure of the music remains the same, the enlarged ensemble adds new dimensions that become more evident in live performance. Ronin never go for the easy option or try to please at any cost. But they are a hypnotic proposi-tion that slowly get under your skin. In short: this is a band who are at their best live and up close.

www.nikbaertsch.com

Швајцарскиот пијанист и композитор Ник Барч е музичар чиј опус е меѓу најкарактеристичните во овој век. Неговите први албуми се појавуваат пред повеќе од една деценија и оттогаш Барч придонесува кон создавање нов и уникатен звук за етикетата ECM. Стилот на компонирање на Барч, a особено настапите во живо, се премногу специфични за да може да се наречат модерни, иако во нив се препознава хипнотички минимализам и фанки грув – карактеристики според кои неговата идиосинкретична музика се стекна со називите „зен фанк“ и „ритуален грув“. Ronin, во својата основа е квартет, составен од пијано, бас кларинет, бас и тапани, чиј последен албум “Live” го издаде етикетата ECM. Проширувањето на основната постава со електрична гитара и дувачка секција сведочи за музичката визија на Барч и неговата нескротлива желба за истражување. Иако музичката структура останува иста, проширениот ансамбл дава нова димензија, што особено доаѓа до израз на живите настапи. Ronin никогаш не одат по лесниот пат, ниту пак се трудат да ја задоволат публиката по секоја цена. Станува збор за хипнотички музички исказ кој постепено ти навлегува под кожата. Накратко, ова е бенд кој е најдобар кога сте во негова непосредна близина.


NIK BÄRTSCHpiano

KASPAR RASTdrums

THOMY JORDIbass

SHAbass-clarinet, saxophone

MANUEL TROLLERguitar

FABIAN CAPALDIflute, saxophone

MARTIAL IN-ALBONtrumpet, flugelhorn

MICHAEL FLURYtrombone

Photo: Martin Möll

Belgian trio Dans Dans are one of the most intriguing discoveries of recent years on the European music scene. Well, we say “music”, but the new generation of musicians, at least in Belgium, are showing an originality, openness and freshness that refuses to rely on one artistic form. In this case, the members of the trio can be found scattered throughout many other groups (Flying Horseman and Mark Lanegan Band, among others), with a repertoire that runs from Ornette Coleman and Sun Ra to Tom Waits, Morricone and David Bowie. Dans Dans are, in their own words, a classic “jazz” band whose repertoire scans the standards, but turns them from ballads and songs into rock, film music and the sounds of avant-garde jazz. Their approach to Sonny Rollins’s Freedom Suite is swift and angry – a rock song, basically – while they stalk and very slowly turn Mingus’s Meditations on its head, and give their own compositions the New York treatment. Guitarist Bert Dockx is the central figure in the trio, with strong support from the rhythm section. This is no standard-issue jazz guitar trio.

www.bestov.be/?simpro_portfolio=dans-dans&lang=en

Белгиското трио Dans Dans е едно од најинтригантните откритија во изминатите години на европската музичка сцена. Велиме „музика“, но новата генерација музичари, барем во Белгија покажува оригиналност, отвореност и свежина што одбива да се потпира врз исклучиво една единствена уметничка форма. Во овој случај, членовите на триото може да се забележат како учествуваат во многу други групи (Flying Horse-man и Mark Lanegan Band, меѓу другите), со репертоар што се протега од Орнет Колман и Сан Ра до Том Вејтс, Мориконе и Дејвид Боуви. Dans Dans, како што самите велат, се класичен џез бенд чијшто репертоар ги зема стандардите и од балади и песни ги претвора во рок, филмска музика и авангарден џез. Нивното препрочитување на ”Freedom Suite” на Сони Ролинс е брзо, кусо и луто – рокерско во основа – додека бавно и крадешкум го превртуваат наопаку “Meditation” на Чарлс Мингус, давајќи им на своите композиции њујоршки третман. Гитаристот Берт Докс е централната фигура на триото, со силна поддршка од ритам секцијата. Dans Dans дефинитивно не е стандардно џез гитарско трио.

17 октомври Сити хол центар

BERT DOCKXguitar

FRED LYENNbass

STEVEN CASSIERSdrums

Matthew Shipp is universally acclaimed as one of the most brilliant pianists of his generation and one of the most original stylists in jazz history. He has reached the holy grail of jazz in that he possesses a unique style on his instru-ment that is all of his own - and he’s one of the few in jazz that can say so. Born in 1960, he fell in love with jazz at 12 years old. After moving to New York in 1984 he quickly became one of the leading lights in the New York jazz scene. He was a sideman in the David S. Ware quartet and also for Roscoe Mitchell’s Note Factory before making the decision to concentrate on his own music. Matthew Shipp has recorded a lot of albums with many labels but his most enduring relationships have been with two labels. In the 1990s he recorded a number of chamber jazz al-bums with Hatology, a group of record-ings that charted a new course for jazz that, to this day, the jazz world has not realized. In the 2000s Matthew Shipp has been curator and director of the label Thirsty Ear’s “Blue Series” and has also recorded for them. In this col-lection of recordings he has generated a whole body of work that is visionary, far reaching and many faceted. His pianism is of elegance, eloquence and soul. Matthew Shipp is truly one of the leading lights of a new generation of jazz giants.

www.matthewshipp.com

Метју Шип е познат во светот како еден од најбрилијантните пијанисти на својата генерација и еден од најоригиналните стилисти во историјата на џез музиката. Своето место во Светиот грал на џезот Шип го обезбедува поседувајќи уникатен стил на својот инструмент и е еден од ретките џез уметници што можат да се пофалат со тоа. Роден во 1960 година, Шип се вљубува во џез музиката веќе на 12-годишна возраст. По преселбата во Њујорк во 1984 година, за кратко време прераснува во една од водечките ѕвезди на Њујоршката сцена. Настапува со квартетот на Дејвид С. Веар, како и со Note Factory на Роско Мичел, пред да донесе одлука целосно да се посвети на сопствената музика и кариера. Метју Шип има снимено повеќе албуми под различни етикети, но со две од нив одржува долгогодишна соработка. Во текот на 1990-те објавува неколку камерни џез албуми со Hatology, серија изданија што означува нов правец во џез музиката, но кој допрва чека да го најде своето вистинско место во историјата на џезот. Во првата деценија од новиот милениум, Метју Шип е куратор и директор на едицијата “Blue Series” на етикетата Thirsty Ear, под која издава и сопствени албуми. Токму на овие изданија, Шип открива музика којашто е визионерска, далекусежна и разнолика. Неговиот пијанизам изобилува со елеганција, елоквенција и чувствителност. Метју Шип е навистина еден од предводниците на новата генерација џез гиганти.


MATTHEW SHIPPpiano

Photo: Lorna Lentini

There’s no question about it: five time Grammy Award Nominee, four time Gold Disc Award recipient, dominating various charts (with most of her releases being bestsellers), to name just a few of the accolades, Eliane Elias has taken her place in the pantheon of music giants. Born in 1960 in Sao Paulo, Brazil, already by the time she was fifteen, Eliane was teaching piano and improvisation at one of Brazil’s most prestigious schools of music. Her performing career began in Brazil at age seventeen, working with Toquinho and the great poet Vinicius de Moraes, with whom she made concert tours for three years. In 1981, she headed for New York developing where she developed a successful solo career. Her first album release was a collaboration with Randy Brecker in 1984. With 23 albums to date Elias is known for her distinctive and immediately recognizable musical style which blends her Brazilian roots and sensuous, alluring voice with impressive instrumental jazz, classical and compositional skills. A captivating performer who combining the sun-splashed melodicism of Brazil (especially on bossa nova songs) with the harmonic sophistication of New York City brings together the best of two extravagantly rich musical worlds.

www.elianeelias.com

Не постои никаква дилема - пет пати номинирана за „Греми“, четири пати добитничка на Gold Disc Award и доминација на топ-листите (речиси сите нејзини изданија се бестселери), се само дел од признанијата со кои Елиане Елиас си обезбеди место во пантеонот на музички гиганти. Родена во 1960 година, во Сао Пауло, Бразил, Елиас со само 15 години предава пијано и импровизација на еден од најпрестижните музички колеџи во Бразил. Веќе на седумнаесетгодишна возраст таа ја започнува својата професионална кариера во Бразил, работејќи со Токињо и големиот поет Винисиус де Мораес со кого во период од три години реализира повеќе концертни турнеи. Во 1981 година, Елиас заминува во Њујорк, кадешто развива успешна соло кариера. Нејзиното прво студиско издание од 1984 година вклучува соработка со Ренди Брекер. Со 23 албуми зад себе, Елиане Елиас е позната по својот карактеристичен и препознатлив музички стил кој ги обединува нејзините бразилски корени и сензуалниот и заводлив вокал со импресивните инструментални џез и класични композиторски вештини. Елиане Елиас е харизматична музичарка која комбинирајќи ја ведрата мелодичност на Бразил (особено на боса-нова песните) со хармонската софистицираност на Њујорк, ги доближува овие два екстравагантно богати музички светови.

18 октомври Универзална сала

ELIANE ELIASpiano, vocals

MARC JOHNSONbass

GRAHAM DECHTERguitar

Photo: Bob Wolfenson

Red Snapper emerged from the hot club nights of the 1990s, fusing break-beat, triphop and drum ‘n’ bass with dub and jazz in pioneering style. The band split up in 2002 and reformed in 2007, adding saxophonist and keyboard player Tom Challenger to the original trio of Ali Friend, Richard Thair and David Ayers, and creating a soundtrack for the Senegalese road movie Touki Bouki (“The Journey of the Hyena”), which won the International Crit-ics Award at Cannes in 1973 and was digitally restored in 2008 by Martin Scorsese. The band embarked on a year-long tour with the film, playing the soundtrack live at venues throughout Europe and gathering material for their latest album, “Hyena”, which rides the wave of the current Afrofunk revival. At the same time, it is a reflection of Red Snapper’s work over the last two decades. Danceable most certainly, but with an ongoing nod to Miles Davis’s electric period and the kind of soul styl-ings that turn a song like Mambety into the most beautiful African lullaby, this is Red Snapper’s time.

www.redsnapperofficial.com

Red Snapper се појавуваат во жешките клупски ноќи во 90-тите, спојувајќи ги брејкбит, трип-хоп и драм-ен-бејс влијанијата со даб и џез, стил кој по многу нешта е пионерски. Бендот престана да работи во 2002, за повторно да продолжи во 2007 година, овој пат вклучувајќи го и саксофонистот и клавијатурист Том Челинџер кон оригиналната постава составена од Али Френд, Ричард Таир и Дејвид Ајерс, создавајќи ја музиката за сенегалскиот филм Touki Bouki („Патувањето на Хиената“), кој ја доби Меѓународната награда на критиката на Канскиот фестивал во 1973 година, а кој беше дигитално реставриран во 2008 година од страна на режисерот Мартин Скорсезе. Бендот замина на едногодишна турнеја со филмот, свирејќи го саундтракот во живо низ Европа и собирајќи материјал за нивниот нов албум “Hyena”, кој во себе ја носи свежината на актуелниот афро-фанк ривајвл. Во исто време, се работи за рефлексија на нивното целокупно творештво во последниве две децении. Танцово ориентиран, со омаж на електричниот период на Мајлс Дејвис и соул пристап којшто песните како ”Mambety” ги претвора во прекрасни африкански приспивни мелодии, ова е дефинитивно времето на Red Snapper.

18 октомвриСити хол центар

RICH THAIRdrums

ALI FRIENDdouble bass

DAVID AYERSguitar

TOM CHALLENGERsaxophone, keyboards, clarinet

Photo: Karolina Tsirogianni

Ned Rothenberg is, without question, one of the icons of the avant-garde New York scene. Although he has lived and worked the whole time in Brook-lyn, he is inextricably linked with the biggest names in Downtown, particu-larly his older contemporaries John Zorn and Marc Ribot, and has released and re-released a number of albums on Zorn’s Tzadik label. He forged his own musical style very early on in his career – intense but also melancholic, with a unique sound and style that is immediately recognisable on every instrument he plays, from the alto saxophone, through the clarinet and bass clarinet to the shakuhachi, which he learned to play from some of the greatest exponents of that instrument in Japan. Rothenberg has led a number of groups, among them Sync and Fell Clutch, but is a never less than brilliant solo performer. He has been associ-ated with Evan Parker for many years and was, with Sainkho Namtchylak, one half of one of the most outstand-ing and distinctive musical duos of the 1990s – which makes their reunion a very exciting prospect indeed. Sainkho is a superb overtone singer and vocal improviser, well known for her work with the late, great Peter Kowald as well as her extraordinary solo perfor-mances. “Amulet”, which she recorded with Rothenberg for Leo Records in 1996, continues to have pride of place in every fan’s library.

www.nedrothenberg.comwww.sainkho.org/en

Нед Ротенберг е, без сомнение, една од иконите на њујоршката авангардна сцена. Иако живее и работи во Бруклин, тој е неразделно поврзан со најголемите њујоршки имиња, особено со неговите постари современици Џон Зорн и Марк Рибо, а има издадено и реиздадено повеќе албуми под етикетата Tzadik на Зорн. Ротенберг создаде препознатлив музички стил уште на самите почетоци на својата кариера - интензивен, но истовремено и меланхоличен, со уникатен звук којшто се препознава во секој од инструментите што тој ги владее – од алт саксофон, преку кларинет и бас кларинет до шакуначи, инструмент кој Ротенберг го изучува со помош на некои од неговите најдобри интерпретатори во Јапонија. Ротенберг предводел бројни групи, меѓу кои Sync и Fell Clutch, но не е помалку брилијантен и како соло изведувач. Неговото творештво долги години се врзуваше со Еван Паркер, но и со Саинко Намчилак, како една половина од можеби најистакнатото и најоригиналното музичко дуо на 1990-тите, чиешто повторно обединување нѐ остава во возбудливо исчекување. Саинко Намчилак е извонредна вокална импровизаторка и експериментаторка, најпозната по својата работа со починатиот Питер Ковалд, но и по извонредните соло перформанси. Албумот “Amulet”, кој таа го сними со Ротенберг во 1996 година за етикетата Leo Records, и денес претставува гордост на секоја џез-колекција на фановите.

19 октомври МКЦ - Кино Фросина

SAINKHO NAMTCHYLAKvocals

NED ROTHENBERGwoodwinds

Photos: Žiga Koritnik

Like several of the AACM composers - most notably Anthony Braxton, the trumpeter and multi-instrumentalist, composer and improviser Wadada Leo Smith’s compositions are system-or language-based, providing a com-plex structure for improvisation. For fifty years, his research and artis-tic development has been to create a notational language and design compatible systems to illustrate his artistic expression. In 1975 he began developing a new form of musical nota-tion called Ankhrasmation, a systemic language for improvisers in which all the elements are scored and controlled through symbolic notation. Since this system was designed, all of the music he has worked on has dealt with the philosophical and technical attitude upon which it is based. Each visual representation is a musical score for improvisation that produces different results each time it is performed. But, he insists, the audience doesn’t need to understand the system to appreci-ate the music. The musical collabora-tion between Wadada Leo Smith and the New York-based sound designer, Hardedge started in 2005, with their duo performance at the Creative Music Festival in Los Angeles. In April 2014, they entered a studio in Manhattan to record their first album, “The Nile”, which consists of music entirely based on the Ankhrasmation language, and follows Wadada’s aesthetics of non-development.

www.wadadaleosmith.comwww.facebook.com/Hardedge2

Како неколкумина од композиторите на AACM (The Association for the Advancement of Creative Musi-cians) – особено Ентони Брекстон, композициите на трубачот, мулти-инструменталист, композитор и импровизатор Вадада Лио Смит се базирани врз специфичен систем и јазик што формираат комплексна структура за импровизација. Неговото истражување и уметнички развој веќе педесетина години се во насока на создавање нотиран јазик и дизајнирање компатибилни системи за илустрирање на својата уметничка експресија. Во 1975 година, тој започна да развива нова форма на музичка нотација наречена Ankhrasmation, системски јазик за импровизатори во кој сите елементи се запишани и контролирани преку симболичка нотација. Оттогаш, целото негово творештво се темели врз овие философски и технички постулати. Секој визуелен приказ претставува партитура за импровизација што произведува различни резултати при секоја изведба. Сепак, тој инсистира, публиката и не мора да го разбира системот за да ја ужива музиката. Уметничката соработка меѓу Вадада Лио Смит и њујоршкиот саунд-дизајнер Hardedge започна во 2005 година кога ова дуо настапи на Kреативниот Музички Фестивaл во Лос Анџелес. Во април 2014 година, тие влегоа во едно студио на Менхетен за да го снимат нивниот прв албум, “The Nile”, составен од музика во целост заснована врз Ankhrasmation-јазикoт, притоa следејќи гo принципoт што Вадада гo нарекува “естетика на oтcycтво на paзвоj”.

19 октомври Македонска Опера и Балет

WADADA LEO SMITHtrumpet

HARDEDGEsound design

Photo: Scott Groller

Few bands have the kind of cult status enjoyed by Australian trio The Necks. Although they’ve been around for over 30 years, their circle of fans, expanding all the time, only really came together at the end of the 1990s with the release of the “Hanging Gardens” album which, together with the album “Sex” from 1989, opened up a new world of musical intimacy and marked a return to a pe-riod when music required your full, un-divided attention. Suddenly, something that had previously held no interest to the internet generation gained new meaning with the revival of the LP, and it comes as no surprise that the band have been embraced by the latest wave of hipsters as well. These brilliant, immensely experienced musicians take every performance somewhere differ-ent, with concerts generally compris-ing one single extended track. Their maximum minimalism builds on details that sometimes blossom into authentic musical rhapsody and, at other times, remain hypnotic and ambient. But at all times they are unpredictable, discover-ing new things about themselves at every turn. This gives the listener a feeling of sophistication – that they are part of a creative process that is not based on repetition but has a direct impact on the narrative unfolding on stage. Without doubt, every experience with The Necks is a unique one, and their first appearance in Skopje will be no exception.

www.thenecks.com

Мал е бројот на бендови што уживаат таков култен статус како што е тоа случајот со австралискиот бенд The Necks. Иако постојат веќе 30-тина години, нивниот круг на обожаватели постојано се проширува. Нивното вистинско време започнува кон крајот на 90-тите со издавањето на албумот “Hanging Gardens”, кој заедно со албумот “Sex” од 1989 година отвора нов свет на музичка интимност и го одбележува враќањето кон периодот кога музиката бараше целосно, неподелено внимание од публиката. Одеднаш, нешто што не предизвикуваше интерес кај интернет генерацијата, доби сосема ново значење со скорешниот ривајвл на винилот, така што воопшто не изненадува фактот дека бендот стекна нови приврзаници и во последниот бран хипстери. Овие брилијантни, искусни музичари секој свој настап го носат во различна димензија, изведувајќи една единствена проширена композиција. Нивниот максимален минимализам се гради врз детали кои некогаш се развиваат во автентична музичка рапсодија, а некогаш остануваат хипнотички и амбиентални. Секогаш непредвидливи, тие на секој свој концерт откриваат нови работи за себе. Тоа на слушателот му дава чувство на софистицираност - дека учествува во креативниот процес што не се базира врз повторување, туку има директен удел во нарацијата што се создава на сцената. Секое доживување на The Necks е несомнено уникатно, а нивниот прв концерт во Скопје нема да биде исклучок.

19 октомври Македонска Опера и Балет

CHRIS ABRAHAMSpiano

LLOYD SWANTONbass

TONY BUCKdrums

3x3Toni Kitanovski

DOG SHOWLetecki Pekinezeri

Me mankas muchoBAKLAVA

Myau MyauGEORGI SHARESKI QUARTET

Unfinished BusinessOSCAR SALAS & KUBALKAN ENSEMBLE

BostonTONI KITANOVSKI, GREG HOPKINS & FRIENDS

Love Is The WayDUKE BOJADZIEV

Swinging Macedonia DD SYNTHESIS

IncubatorPROJECT ZLUST

El RavalVASIL HADZIMANOV TRIO

BioscopiaELENA HRISTOVA & GORAN TRAJKOSKI

On Tour THE BACKYARD JAZZ ORCHESTRA

KorabSETHSTAT

Roots On A Roof - Balkano NuevoZORAN MADZIROV

Under patronage of:

THE MINISTRY OF CULTURE OF THE REPUBLIC OF MACEDONIA

Exclusive sponsor:

T-MOBILE / T-HOME MACEDONIA

Supported by:

THE CITY OF SKOPJE

Sponsors:

PRILEPSKA PIVARNICATIKVES WINERYAPOLLONIA GROUP AND FOUNDATIONNEOCOMJOHNNIE WALKERDHL EXPRESS MACEDONIAELEMSKENPOINTKLIPING

Media sponsors:

MRT, 24 Vesti, Telma, Antenna 5, Metropolis, City Radio, Kanal 103, Jazz FM, Radio Slobodna Makedonija, Republika, idividi.com.mk, off.net.mk, nastani.time.mk, plusinfo.mk, balkon3.com, mkd.mk, jazzin.rs

Festival director: Oliver Belopeta

Programme director 2014: Bogdan Benigar

Poster & catalogue design: Karlo Medjugorac

Print: Skenpoint

and:

EMBASSY OF THE UNITED STATES OF AMERICAEMBASSY OF SWEDEN - SKOPJEEMBASSY OF THE REPUBLIC OF POLAND - SKOPJE

SKOPJE JAZZ FESTIVALMaksim Gorki 5, 1000 Skopje, Macedoniaphone: +389 2 3131 090; fax: +389 2 3225 033e-mail: [email protected]

Documents

SKOPJE JAZZ FESTIVAL 2014