Spotkania z nieznanym - Helion · 2009. 5. 15. · Estong: uliczny magik czy czowiek o prawdziwych zdolnociach paranormalnych? 64 Duchy nawiedzajce agencj rzdow 71 ROZDZIA 2. O DUCHACH

Spotkania z nieznanym

Autor: Jaime T Licauco ISBN: 978-83-246-2120-0Tytu³ orygina³u: More encounters with the unknownFormat: A5, stron: 336

Dlaczego naukowcy lekcewa¿¹ zjawiska paranormalne?

• Czy kieruje nimi lêk przed nieznanym?• Mo¿e myœl¹ o œwiecie wyuczonymi schematami?• A mo¿e powodem s¹ uprzedzenia religijne?• A Ty? Podzielasz lêki naukowców czy masz otwarty umys³?

Gdy nauka odmawia uznania swoich ograniczeñ, Licauco otwiera drzwi prowadz¹ce do nowych pól wiedzy. Tam znajduj¹ siê dane, które wspó³czesna nauka zdecydowa³a siê ignorowaæ.

dr Ruth Inge-Heinze, przewodnicz¹ca Center for Southeast Asia Studies na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley

Poznaj ukryt¹ naturê cz³owieka

Jeœli poci¹ga Ciê œwiat zjawisk paranormalnych i mistyki, je¿eli fascynuj¹ Ciê tajemnice ludzi posiadaj¹cych wielk¹ moc parapsychiczn¹ oraz nietypowe i trudne do wyjaœnienia umiejêtnoœci, jeœli do tego myœlisz racjonalnie i sceptycznie spogl¹dasz na sztuczki wszelkiego rodzaju szalbierzy, ta ksi¹¿ka bêdzie dla Ciebie prawdziw¹ uczt¹.

Zjawiska paranormalne przesta³y dziœ byæ ju¿ postrzegane jako prze¿ycia szaleñców, dziwacznych mistyków czy ludzi opêtanych przez szatana. Tysi¹ce popartych dowodami opowieœci ka¿¹ nam powa¿nie zastanowiæ siê nad istnieniem tej rzeczywistoœci, której nie sposób dostrzec go³ym okiem. Jeszcze tylko czêœæ naukowców z uporem godnym lepszej sprawy ignoruje wyniki wiarygodnych badañ i potwierdzonych eksperymentów, ale i oni stopniowo zaczynaj¹ przechodziæ na jasn¹ stronê mocy.

Poznaj œwiat uzdrowicieli z wyspy Siquijor oraz mistyczn¹ i zmys³ow¹ kulturê Brazylii. Pos³uchaj opowieœci o duchach i opêtaniu oraz wiadomoœciach przesy³anych przez zmar³ych. Odkryj ca³¹ prawdê na temat telepatii, przepowiadania przysz³oœci czy projekcji astralnych.

Ksi¹¿ka ta zachwyci wszystkich ludzi odczuwaj¹cych g³ód wiedzy i pragnienie uzyskania racjonalnych oraz wiarygodnych odpowiedzi na pytania dotycz¹ce doœwiadczeñ paranormalnych, których nie potrafi³y do tej pory wyjaœniæ ani nauka, ani religia.

http://septem.pl/ksiazki/spotni.htm

http://www.septem.pl/ksiazki/spotni.htm

http://septem.pl/zakupy/add.cgi?id=spotni

Spis tre�ciPrzedmowa 9Podzi�kowania 15Wst�p 19

CZ�� IFILIPI�SKIE

SPOTKANIA Z NIEZNANYM 27

ROZDZIA� 1. OSOBLIWE ZJAWISKA,KTÓRE MIA�EM OKAZJ� BADA� 29

Siquijor — wyspa uzdrowicieli 30Czary i magia 31Enrique Bunachita (praktyk bolo-bolo) 34Mananambals 37Fenomen ta�cz�cej lalki 39Magia 42

Hotel, którego nigdy nie byo 46Nie�yj�cy brat na fotografii 53Estong: uliczny magik czy czowiek

o prawdziwych zdolno�ciach paranormalnych? 64Duchy nawiedzaj�ce agencj� rz�dow� 71

ROZDZIA� 2. O DUCHACH I OP�TANIU 79

Op�tanie na katolickiej uczelni 80Dziwna metoda 81Potrzeba uszczelnienia wszystkich przej� 81Kontrowersje 82Ksi�dz wyja�nia definicj� „egzorcyzmu” 83„Tak naprawd� to chodzi o procedury” 83Egzorcyzm zdefiniowany 84Kto mo�e dokonywa egzorcyzmów? 86Dlaczego kto� jest podatny na wpyw zych duchów? 86Allan Kardec — spirytysta 87Opis demonicznego op�tania 88

6 | S P O T K A N I A Z N I E Z N A N Y M

Jak dochodzi do op�tania? 89Mechaniczne modlitwy nie dziaaj� 90Najlepsza obrona przed op�taniem 91

ROZDZIA� 3. WIADOMO�CI OD ZMAR�YCH 93

Elvira „mówi” o mio�ci z innego �wiata 94Zmary powraca 100Zadziwiaj�ca przepowiednia zza grobu 107

ROZDZIA� 4. DZIWNE WIADOMO�CIO CHARAKTERZE RELIGIJNYM,ZJAWISKA I UZDRAWIANIE 117

Odkrywamy siedem tajemnych miejsc mocy 118Chodz�ca figurka Santo Niño z Navotas 141Corsie Legaspi — ksi�dz uzdrowiciel z Cavite 154

ROZDZIA� 5. NADZWYCZAJNEDO�WIADCZENIA METAFIZYCZNEKILKU ZNANYCH FILIPI�CZYKÓW 161

Dina Bonnevie — medium mimo woli 162Postrzeganie pozazmysowe na odlego� 163Projekcja astralna 165Dina widzi duchy 168Mistyczne do�wiadczenia na górze Banahaw 169Déjà vu: ja ju� to kiedy� widziaam… 173

Prezydent Marcos i jego wiara w zjawiska paranormalne 176Szcz��liwa liczba 178Pogoski 179Rozmowa z eksprezydentem 180Leczenie duchowe 184Uzdrowiciele wiar� 189

ROZDZIA� 6. MOJE W�ASNE DO�WIADCZENIAZE ZJAWISKAMI PARANORMALNYMI 201

Dziwna uzdrawiaj�ca energia magnetyczna 202

S P I S T R E � C I | 7

CZ�� IIZADZIWIAJ�CE

ZJAWISKA PARANORMALNEZ CA�EGO �WIATA 223

ROZDZIA� 7. MISTYCZNA I ZMYS�OWAKULTURA BRAZYLIJSKA 225

Brazylia i jej niesamowity �wiat kulturowy 226Sao Paulo — tam gdzie kwitnie spirytyzm 228Obserwujemy rytua umbanda 230Chirurgia parapsychologiczna w stylu brazylijskim 231Niespodziewana podró� do Buenos Aires 232Smak Rio 234

ROZDZIA� 8. LUIS GASPARETTO 239

Luis Gasparetto — po�rednik wielkich mistrzów sztuki 240Wywiad z Luisem Gasparettem 245Naukowiec bada dziea Luisa Gasparetta 258

ROZDZIA� 9. GERALDO PADUA 263

Spotkanie z brazylijskim chirurgiem parapsychologicznym 264

ROZDZIA� 10. URI GELLER Z IZRAELA 271

Talenty Uri Gellera wykraczaj� poza wyginanie y�eczek 272

ROZDZIA� 11. OLOF JONSSON 281

Spotkanie ze szwedzkim medium 282Olof Jonsson daje �wietny pokaz mo�liwo�ci ESP 286Pytania dotycz�ce postrzegania pozazmysowego 289

ROZDZIA� 12. SIR JASON WINTERS 293

Walk-in z Anglii 294

ROZDZIA� 13. STEPHEN TURROF 303

Brytyjski uzdrowiciel umieszcza trzynastocentymetrowy nó�w moim nosie 304

8 | S P O T K A N I A Z N I E Z N A N Y M

ROZDZIA� 14. MISTYCZNE NIEMCY 309

Mistyczna strona Niemiec 310Holenderski re�yser filmowy twierdzi, �e Sai Baba oszukuje 312Jun Labo przeprowadza w Niemczech operacj�

parapsychologiczn� 313Bogaty wachlarz technik i narz�dzi su��cych do uzdrawiania 313Czowiek z promieniami rentgena w oczach 314Rumu�ski lekarz/uzdrowiciel 316Eksperyment z dziedziny postrzegania pozazmysowego

z udziaem niemieckich uczniów 317Lewitacja ci��kiego stou 319Niemiecki chirurg wydu�a nog� Sabiny 321

S�OWNICZEK 325

O AUTORZE 329

R O Z D Z I A � 1 : O S O B L I W E Z J A W I S K A | 2 9

Rozdzia 1.Osobliwe zjawiska,

które miaem okazj� bada

3 0 | C Z � � I : F I L I P I � S K I E S P O T K A N I A Z N I E Z N A N Y M

SIQUIJOR — WYSPA UZDROWICIELI

NIKT NIE ZNA pochodzenia nazwy wyspy Siquijor, ani te� nie wie,

w jaki sposób zyskaa sobie miano „wyspy uzdrowicieli”.

Wyspa Siquijor znajduje si� 21 mil morskich na wschód od

wybrze�y wyspy Negros i miasta Dumaguete. Dawniej wchodzia

w skad prowincji Negros Wschodni — do czasu, gdy decyzj�

parlamentu Filipin staa si� osobn� jednostk� administracyjn�.

Na wyspie znajduje si� sze� miast, zamieszkiwanych �cznie

przez 80 tys. osób. Siquijor ma powierzchni� 29 300 ha, któr� po-

krywa saba sie dróg biegn�cych z jednego ko�ca wyspy do drugie-

go, licz�ca raptem 75 km.

Gównymi �ródami dochodów prowincji Siquijor s� ryboów-

stwo, rolnictwo (eksport kokosów, uprawa ro�lin okopowych, ry�u

i kukurydzy) oraz chaupnictwo. Mieszka�cy wyspy posuguj� si�

dialektem nazywanym cebuano. Maj� do dyspozycji jeden szpital i,

chocia� na wyspie jest elektryczno�, zazwyczaj nie korzystaj� z te-

lefonów. Komunikuj� si� dzi�ki radiu, a jedyne telefony na wyspie

znajduj� si� w budynkach administracyjnych.

By mo�e, brak typowych dla wspóczesnej cywilizacji �rodków

komunikacji mi�dzyludzkiej jest kluczem do wyja�nienia tajemnicy

niezwykych umiej�tno�ci mieszka�ców Siquijor — telepatii i ja-

snowidzenia. Jako �e szpital wybudowano tu cakiem niedawno,

mieszka�cy wyspy przez dugi czas sami musieli radzi sobie z pro-

blemami zdrowotnymi, odwouj�c si� do pot��nych si uzdrowicieli

oraz niesamowitych wa�ciwo�ci niektórych zió leczniczych.

Czonek filipi�skiego parlamentu, Orlando Fua, potwierdza

moje przypuszczenia. Spotkaem si� z nim podczas mojej pierwszej

wizyty na tej tajemniczej wyspie (miaa ona miejsce w czasie �wi�t

Wielkanocy). Przyzna wtedy, �e na wyspie dzieje si� wiele dziw-

nych rzeczy, których nauka nie jest w stanie wyja�ni, mówi�c: „Nie


mog� zatem powiedzie, �e nie wierz� w te fenomeny”. Filipi�czyk

nawi�zuje tu przede wszystkim do zadziwiaj�cych wa�ciwo�ci her-

bolarios i mananambals z Siquijor. Gdy zosta ugryziony w Manili

przez w�ciekego psa, nie uda si� do szpitala, lecz natychmiast

polecia na Siquijor, gdzie zaj�li si� nim lokalni uzdrowiciele. Pies

zdech — poniewa� rzeczywi�cie by chory na w�cieklizn� — a par-

lamentarzysta wierzy, �e zosta wyleczony i uratowany.

Dziesi� lat temu Orlando Fua zauwa�y na r�ce jak�� dziwn�

egzem�. Lekarze w Manili nie potrafili mu pomóc, dlatego uda si�

na Siquijor, by spotka si� z uzdrowicielem specjalizuj�cym si�

w technikach okre�lanych mianem bolo-bolo. Choroba skóry znik-

n�a jak za dotkni�ciem czarodziejskiej ró�d�ki.

Lokalni uzdrowiciele to jednak zupenie inna sprawa. Podobnie

jak Orlando Fua, tak�e gubernator Ben Aquino wierzy, �e na wyspie

Siquijor mieszka wielu prawdziwych cudotwórców. Co wi�cej, we-

dug gubernatora, wa�nie st�d pochodzi czowiek, który wyleczy

z dziwnej choroby skóry by� Pierwsz� Dam� Filipin, Imeld� Marcos.

CZARY I MAGIA

Je�li na Siquijor nie praktykuje si� czarów i magii, nie ma na niej

�adnych czarnoksi��ników, to jak wyspa zyskaa sobie reputacj�

gównego centrum magii na Filipinach? Orlando Fua podsuwa pew-

ne wytumaczenie: „Mo�e dlatego, �e wyspa jest odizolowana, wy-

daje si� by daleko od cywilizacji”.

A mo�e na wyspie dziej� si� rzeczy, których oficjele z Siquijor

nie mog� publicznie zaakceptowa, boj�c si� prawdopodobnie ne-

gatywnych konsekwencji, zwi�zanych z obrazem prowincji utrwa-

lonym w �wiadomo�ci innych ludzi? Mimo oficjalnego sceptycyzmu

wobec umiej�tno�ci ludzi, nazywanych mambabarang, mieszka�cy

wyspy wydaj� si� w peni akceptowa te tajemnicze praktyki. We-

dug skarbnika prowincji Siquijor, czowieka o nazwisku Wilfredo


Dominguez, do morderstw i zabójstw dochodzi tu gównie z powodu

podejrze�, �e ofiary zapaciy czarownikowi, by ten zrobi dla nich

co� zego.

Mówi si�, �e na Siquijor liczba przest�pstw jest bardzo niska,

poniewa� ludzie boj� si�, i� robi�c komu� krzywd�, �ci�gaj� na

siebie gniew ofiar. Pokrzywdzona osoba mo�e bowiem uda si� do

mambabarang i odpaci si� pi�knym za nadobne, przynosz�c

sprawcy chorob�, a nawet �mier. A zatem wiara w moc sprawcz�

czarowników jest wielka, mimo �e faktu praktykowania magii na

wyspie nie potwierdzi �aden przedstawiciel administracji (mo�e

z wyj�tkiem Domingueza). Filipi�czyk uwa�a, �e na wyspie rzeczy-

wi�cie dziaaj� ludzie, których mo�na by nazwa szamanami lub

gu�larzami, ale nie wierzy, i� mog� oni uczyni jak�� szkod� innym

ludziom.

Jeden ze starszych czarowników, Nicolas Agan, ocenia stan zdrowia autora ksi��ki


Czy mieszka�cy wyspy Siquijor wierz� w magi�? W artykule

zatytuowanym Wyspa magów, który we wrze�niu 1985 roku

pojawi si� w wydawanym w Stanach Zjednoczonych magazynie

„Fate”, jego autor, James McClenon, stwierdzi: „69% responden-

tów pytanych przez studentów Silliman University, czy wedug nich

na wyspie Siquijor uprawia si� czarn� magi�, odpowiedziao na to

pytanie pozytywnie. 73% przyznao, �e obawia si� tych praktyk.

Jedynie 10% pytanych byo zdania, �e czarownicy s� w stanie spro-

wadzi na kogo� chorob� lub �mier”.

„Chocia� wydaje mi si�, �e przez ostatnie 14 lat niewiele si�

w tym aspekcie zmienio, zo�ono� wierze� mieszka�ców wyspy

nie odzwierciedla si� w tych statystykach. I tak na przykad jeden

m��czyzna o�wiadczy, i� nie wierzy w magi� ani w si� themquack

doctors (gu�larzy, ludowych uzdrowicieli), lecz pó�niej ostrzeg

mnie, i� babka innego jest mananambal i potrafi u�ywa magii

nios�cej �mier”.

Odwiedzili�my wysp� Siquijor w czasie Wielkiego Tygodnia.

Spotkali�my si� z dwiema osobami praktykuj�cymi bolo-bolo,

dwoma herbolarios, czarownikiem, czowiekiem potrafi�cym zmu-

si do ta�ca papierowe lalki oraz zaklinaczem w��y. Aby stworzy

w naszym umy�le jaki� wywa�ony os�d dotycz�cy caej wyspy,

rozmawiali�my tak�e z gubernatorem, czonkiem filipi�skiego par-

lamentu i skarbnikiem prowincji. Z powodu braku czasu nie udao

nam si� pozna opinii ksi�dza z lokalnej parafii ani jakiegokolwiek

przedstawiciela �rodowiska medycznego. Podczas tej wycieczki

mieli�my okazj� sp�dzi nieco czasu wewn�trz ogromnego figowca

bengalskiego, uwa�anego przez lokalnych uzdrowicieli i czarowni-

ków za �wi�ty. Drzewo to znajduje si� g�boko w lesie, pokrywaj�-

cym stoki góry San Antonio, gdzie �yje wielu czarowników, którzy

rozwijaj� tam swoje zdolno�ci. W podró�y towarzyszya mi moja

�ona, Yoly, oraz kamerzysta — Edgar Padil.


W czasie Wielkiego Tygodnia wyspa Siquijor go�cia wielu

turystów, zarówno z Filipin, jak i innych cz��ci globu. W�ród go�ci

przewa�ali Szwajcarzy, Niemcy i Australijczycy. Stosunkowo dziwne

jest to, �e nie spotkaem �adnych turystów z Ameryki ani Japonii.

Wszystkie hotele i miejsca noclegowe na wyspie byy zaj�te. Poja-

wili si� tak�e przedstawiciele prasy i mediów — z Reuters Televi-

sion, „Panorama Magazine”, „People’s Tonight”, oraz fotore-

porterzy z magazynów takich jak „Time” i „Asia Week”. Wszyscy

oni bardzo interesowali si� rytuaami zwi�zanymi z Wielkim Tygo-

dniem, maj�c nadziej� na poznanie tajemnic wyspy Siquijor.

ENRIQUE BUNACHITA (PRAKTYK BOLO-BOLO)

Pierwszym uzdrowicielem, którego mieli�my okazj� spotka, by

57-letni Enrique (Iking) Bunachita, syn nie�yj�cego ju� Cosme Bu-

nachity, sawnego praktyka bolo-bolo, który by jednym z bohate-

rów wspomnianego artykuu opublikowanego w magazynie „Fate”.

Iking utrzymywa, �e to wa�nie on sam nauczy swojego ojca tech-

nik bolo-bolo, a nie odwrotnie. Wiedziao o tym niewielu ludzi,

poniewa� w tym czasie Iking po�wi�ca si� studiom, a jego ojciec

pragn�, by syn koncentrowa si� wy�cznie na nauce. Dopiero po

�mierci Cosmy Iking zacz� oficjalnie praktykowa wyj�tkow�

metod� uzdrawiania, znan� jako bolo-bolo.

Seans bolo-bolo przeprowadza si� z wykorzystaniem szklanki

z wod�, kamienia i somki. Uzdrowiciel umieszcza w szklance czarny

kamie�, a nast�pnie zalewa go wod�, która wypenia naczynie do

poowy. Pó�niej dmucha przez somk� i burzy wod� w szklance,

któr� przykada do ró�nych cz��ci ciaa pacjenta. Je�li woda staje

si� m�tna, ciemnieje lub pojawiaj� si� w niej jakie� obiekty, ozna-

cza to, �e z pacjentem dzieje si� co� niedobrego. Wtedy uzdrowiciel

powtarza procedur� a� do czasu, gdy woda pozostanie krystalicznie

czysta i nie pojawi� si� w niej �adne zabrudzenia. Kiedy Bunachita


Bunachita podczas seansu bolo-bolo; w roli pacjenta �ona autora ksi��ki

przeprowadzi ów zabieg z moj� �on�, woda w szklance pozostaa

czysta. Oznaczao to, �e Yoly bya cakowicie zdrowa. Kiedy jednak

sam wcieliem si� w rol� pacjenta, w szklance pojawiy si� jakie�

rdzawe zanieczyszczenia. Uzdrowiciel musia cztery razy powta-

rza ca� procedur� i dopiero przy pi�tym podej�ciu woda pozo-

staa czysta.

Bunachita stwierdzi, �e s� jakie� duchy, które mnie lubi� i przy-

wi�zay si� do mojej istoty. Ostrzeg te�, �e wokó mnie znajduj� si�

„stworzenia niepodobne do nas” usiuj�ce mnie skrzywdzi. I to

wa�nie dlatego w wodzie pojawiy si� zanieczyszczenia. W przy-

padku jednej z kobiet cierpi�cej na bolesne miesi�czki i �wierzbienie

skóry caego ciaa, woda w szklance po prostu staa si� m�tna.

Oczy�cia si� po zaledwie dwóch powtórzeniach procedury.

Nie do�wiadczyli�my �adnych nietypowych i niekonwencjonal-

nych zdarze� podczas tego seansu, takich jak te opisane przez

Jamesa McClenona, który w 1985 roku odwiedzi nie�yj�cego ju�

ojca Ikinga. We wspominanym artykule we wrze�niowym numerze


magazynu „Fate” (1985) McClenon napisa: „Towarzyszyem pew-

nemu francuskiemu dziennikarzowi o nazwisku Grimm Gilles, któ-

ry szuka pomocy praktyka bolo-bolo, Cosmy Bunachity, w zwi�zku

z ran� na kciuku. W czasie gdy ja robiem zdj�cia, Bunachita przy-

trzymywa szklank� z wod� nad kciukiem Francuza i dmucha w ni�

przez bambusow� somk�. Woda w szklance zm�tniaa, co byo do-

wodem rozpocz�cia procesu pozbywania si� infekcji”.

„Uzdrowiciel powtórzy symboliczny akt oczyszczenia, ale wo-

da znów staa si� brudna. Podczas trzeciej próby w szklance nagle

pojawia si� maa ko� naznaczona krzy�ykami. Kiedy w trakcie

kolejnej sesji woda w szklance znów zm�tniaa, bolo-bolo dmuch-

n� na ni�, a ta, jakby w wyniku dziaania jakiej� magicznej siy,

natychmiast si� oczy�cia. By to znak �wiadcz�cy o tym, �e infekcj�

ostatecznie usuni�to”.

Autor ogl�da czarny kamie�,

u�ywany podczas seansu bolo-bolo


Gilles nie by pod wielkim wra�eniem seansu i, przynajmniej

wedug McClenona, uzna go za jak�� sztuczk�. Autor artykuu

donosi jednak, �e w latach 60. XX wieku ameryka�scy profesoro-

wie, prawdopodobnie z Silliman University, przeprowadzili eks-

peryment w kontrolowanych warunkach. „Woda m�tniaa przy

chorych i pozostawaa krystalicznie czysta, gdy Bunachita bada

zdrowych. Po seansach z chorymi w szczelnie zamkni�tym pojem-

niku pojawiay si� kamyki, zanieczyszczenia lub ko�ci (wi�ksze

ni� �rednica somki). Chocia� naukowcy starali si� by sceptyczni,

nie potrafili znale� racjonalnego wytumaczenia wyników tego

do�wiadczenia”.

McClenon podj� prób� zweryfikowania informacji o rzekomym

do�wiadczeniu ameryka�skich naukowców na podstawie danych

z uniwersytetu, lecz nie udao mu si� uzyska �adnych dowodów

ani te� znale� nikogo, kto pami�taby o tych eksperymentach.

A zatem pogoski o domniemanych badaniach naukowych stano-

wi� obecnie jeden z elementów folkloru i tajemnicy otaczaj�cej

uzdrowicieli z Siquijor.

Mieli�my okazj� spotka si� z innym specjalist� techniki bolo-

bolo, czowiekiem o nazwisku Isidro Bucol. Jednak nie byo nam

dane uczestniczy w �adnym jego seansie, poniewa� go�cili�my

u niego w Wielki Pi�tek. W�ród przyborów wykorzystywanych przez

Bucola znajdowa si� tak�e czarny kamie�, podobny do tego, którego

u�ywa Bunachita. Jego pochodzenie tak�e miao by „magiczne”.

MANANAMBALS

W Barangay San Antonio na wyspie Siquijor odwiedzili�my uzdro-

wicieli nazywanych mananambals. Byli to: Nicolas Agan, Juan T.

Ponce oraz jego kuzyn, Juan Isabel Ponce. Niestety nie uczestni-

czyli�my w �adnym seansie, dlatego �e podczas Wielkiego Tygodnia

wspomniani uzdrowiciele w ogóle nie przyjmuj� pacjentów.


Mananambals sp�dzaj� czas, zbieraj�c zioa o wa�ciwo�ciach

leczniczych, w które obfituj� okolice góry San Antonio. Ro�liny

wykorzystywane s� do przyrz�dzania ró�nego rodzaju mikstur,

sprawdzaj�cych si� przy leczeniu rozlicznych dolegliwo�ci.

Niektórzy spo�ród wspomnianych uzdrowicieli (tak�e praktycy

bolo-bolo) utrzymuj�, i� zajmuj� si� wy�cznie chorobami wywoy-

wanymi przez siy nadprzyrodzone (kulam), pozostawiaj�c scho-

rzenia o charakterze organicznym lub naturalnym zwykym leka-

rzom. Inni wszelako mówi� zupenie co innego — twierdz�, i�

podejmuj� si� leczenia schorze� typowych, a nie tych wywoa-

nych przez jakie� obce istoty lub duchy (mangkukulam). S� te�

tacy, którzy przyznaj�, i� lecz� schorzenia wszystkich typów.

Nicolas Agan przygotowuje mieszank� zió


Ciekawym spostrze�eniem jest to, �e na wysp� Siquijor przyje�-

d�a pewna liczba go�ci z Mindanao, którzy przybywaj� tu specjalnie,

by zaopatrzy si� w zioa lecznicze. Kiedy pytaem kilku z nich,

dlaczego przybywaj� akurat w to miejsce, w odpowiedzi syszaem,

�e ro�liny z wyspy Siquijor maj� wi�kszy potencja w stosunku do

tych, które rosn� na Mindanao. Nie jestem w stanie odpowiedzie,

czy jest to prawda, czy te� mo�e tylko kolejny element lokalnego

folkloru i mitycznej tajemnicy, jak� owiana jest wyspa.

FENOMEN TA�CZ�CEJ LALKI

Jednym z dziwnych zjawisk, jakie mieli�my okazj� obserwowa na

wyspie (wedug mojej wiedzy tego rodzaju fenomen mo�na zoba-

czy wy�cznie na Siquijor), jest zmuszenie wyci�tych z papieru lalek

do ta�ca w rytm muzyki. Papierowe postacie pl�saj� energicznie

bez niczyjej pomocy. Dobrze znanym „choreografem” takiego ta�ca

jest Jess Butalid. Nie mogli�my go jednak odwiedzi, poniewa� do-

wiedziaem si�, �e przeniós si� do Pagadian na wyspie Mindanao.

Mieli�my za to szcz��cie by �wiadkami seansu przeprowadzo-

nego przez Franka Viosa, modszego i relatywnie mniej znanego

eksperta od ta�ca lalek. Podczas pokazu w domu Franka Viosa

obecnych byo kilku reporterów i wielu zwykych gapiów, ciekawych

jego umiej�tno�ci. Towarzyszyli nam te�: parlamentarzysta Orlando

Fua oraz skarbnik prowincji Wilfredo Dominguez.

Przygotowania do demonstracji zaj�y Frankowi sporo czasu,

a kiedy wreszcie do nas wyszed, wygl�da na zdenerwowanego.

Pierwsza próba zmuszenia dwóch wycinanek (jednej przypo-

minaj�cej m��czyzn� i drugiej symbolizuj�cej kobiet�) spalia na

panewce. Lalki po prostu przewróciy si� na podog� i le�ay bez

ruchu. Wtedy Frank Vios poprosi wszystkich o opuszczenie jego

domu. Wyszli�my na zewn�trz, a Frank ustawi si� naprzeciwko

otwartych drzwi wej�ciowych tak, by�my wszystko widzieli. Poprosi


nas tak�e, aby nie zapala reflektorów, b�d�cych w wyposa�eniu

ekip telewizyjnych, ani nie u�ywa flesza podczas robienia zdj�

aparatami fotograficznymi. Byo do� jasno, by�my mogli wyra�nie

widzie to, co dziao si� na pododze.

Po kilku nieudanych próbach wycinanki wreszcie ruszyy do

ta�ca. Wszyscy widzieli�my, jak papierowe laleczki ta�czyy �wawo

do szybkiej muzyki odtwarzanej w pomieszczeniu. Nie wygl�dao

na to, �e Frank Vios steruje nimi za po�rednictwem jakich� sznu-

reczków czy �yki. Od pasa w gór� by zreszt� nagi i nie móg

ukrywa �adnej aparatury. W r�ku trzyma tylko trzy kawaki

bambusa, podobne do walis tingting, które ju� znali�my. Patyczki

znajdoway si� w jego prawej r�ce. Uderza nimi o podog� niczym

dyrygent, miarowo wybijaj�c rytm.

Ruchy ta�cz�cych wycinanek byy wyj�tkowo sugestywne i pene

emocji. Laleczki hasay tak energicznie, �e czasami wywracay si�

na ziemi�.

Podczas tego seansu doszo do pewnego interesuj�cego zda-

rzenia. Otó� w pewnej chwili lalka-m��czyzna jakby si� zm�czya.

Lalka-kobieta nie przerywaa ta�ca. Frank Vios kilkukrotnie bez-

skutecznie próbowa przekona „zm�czon�” wycinank� do wzno-

wienia pl�sów. Ostatecznie udao mu si�, ale zaledwie na kilka

sekund. Po chwili lalka-m��czyzna znów opada bezsilnie na ziemi�.

Za to lalka-kobieta w ogóle nie wydawaa si� zm�czona i podry-

giwaa a� do ko�ca seansu. W ko�cu Frank Vios zako�czy pokaz,

zostawiaj�c papierowe lalki i bambusowe patyczki na pododze.

Mogem wzi� je w r�ce i dokadnie obejrze — to byy zwyczajne

wycinanki bez �adnych nici, �yek czy sznureczków przyczepionych

do ich ko�czyn.

Jak tumacz� sobie to zjawisko? Wedug mnie istniej� trzy

mo�liwo�ci. Po pierwsze — psychokineza i telekineza, czyli triumf

umysu nad materi�. Po drugie — Frank Vios obj� kontrol� nad


jakim� �ywioakiem1 lub duchem niskiego poziomu. Wreszcie po

trzecie — cay seans by zmy�ln� sztuczk�.

Rozwa�my ka�d� z mo�liwo�ci. Zdyscyplinowany umys ma

pot��n� moc i mo�na dzi�ki niemu przesuwa obiekty, nawet ich

nie dotykaj�c. Dowiedli tego ju� niejednokrotnie naukowcy na

caym �wiecie. Nie wierz� jednak, �e w tym przypadku mieli�my

do czynienia z psychokinez�. Uwa�am tak dlatego, �e Frank Vios

wcale si� nie koncentrowa, a chwilami nawet zajmowa si� zu-

penie innymi rzeczami. Nie wydawao si� tak�e, aby Filipi�czyk

by pogr��ony w jakim� transie. By w peni �wiadomy i przytomny.

Potem rozmawiaem nawet o tym z Frankiem, który przyzna, �e

nie wprowadza umysu w �aden specjalny stan.

Co wi�cej, gdyby�my rzeczywi�cie mieli do czynienia z psycho-

kinez�, to jak wytumaczy fakt, �e w pewnym momencie ta�czya

tylko jedna lalka? Frank Vios wydawa si� by wyra�nie poruszony

tym faktem. Nie potrafi skoni lalki-m��czyzny do dalszego ta�ca

i nie byo �adnego powodu, dla którego udaoby mu si� zach�ci do

ta�ca lalk�-kobiet�, podczas gdy lalka-m��czyzna spoczywaa bez

ruchu na ziemi.

Zakadaj�c, �e cay seans nie by mistyfikacj�, Frank Vios musia

zmusi jakiego� �ywioaka lub ducha niskiego poziomu do o�ywie-

nia lalek. Duchy, duszki i fantomy w �redniowieczu byy stosunkowo

cz�sto wykorzystywane przez ró�nego rodzaju alchemików. Czy

Frank Vios wezwa którego� z nich? Wydaje si�, �e jest to bardzo

prawdopodobne. Sam Filipi�czyk zreszt� tak wa�nie tumaczy

ów fenomen, który mieli�my okazj� obserwowa.

Trzecia mo�liwo� to zmy�lny trik. Ku temu wytumaczeniu

skaniao si� kilku obserwuj�cych seans reporterów i �wiadków.

1 �ywioaki — jako istoty magiczne — po raz pierwszy zostay opisane

ju� przez Paracelsusa w XVI wieku — przyp. t�um.


Twierdzili, �e udao im si� dostrzec ciemn�, grub� nitk� po�czon�

z lalkami. Gdyby tak byo, to jakim sposobem Frank Vios mógby

porusza lalkami, kiedy przez cay czas trzyma r�ce przy ciele?

Rzeczywi�cie przez kilka sekund trzyma donie nad wycinankami,

ale to jeszcze nie jest �aden dowód. Z drugiej strony mówi si�

przecie�, �e r�ce s� szybsze od oczu.

Aby wyci�gn� jakie� rozstrzygaj�ce wnioski, musiabym przyj-

rze si� z bliska seansowi Franka jeszcze kilka razy.

MAGIA

Wyspa Siquijor znana jest jako miejsce, w którym uprawia si�

czary i czarn� magi�. My byli�my na wyspie podczas Wielkiego

Tygodnia i nikt w tym czasie nie przyznawa si� do parania si�

magi� ani bycia mambabarang. „Dziekan” czarodziejów (Nicolas

Agan) przyzna, �e kiedy� zajmowa si� czarami, pobieraj�c za

swoje usugi opaty. Ale dzi�? Nie, dzi� ju� tego nie robi. Gdy pytali-

�my dlaczego, odpowiedzia: „Kiedy rzucam na kogo� kl�tw� i spro-

wadzam na niego chorob�, ofiara wkrótce przychodzi do mnie

z pro�b� o jej odczynienie. A to sprawia, �e moje dziaania nie

maj� sensu”. Uwa�am, �e taka odpowied� nie brzmi specjalnie

przekonuj�co. I wydaje si�, �e miaem racj�, nie wierz�c w sowa

Filipi�czyka, gdy� jeszcze tego samego dnia ogl�daem film, nakr�-

cony przez pewn� grup� francuskich reporterów, na którym Nicolas

Agan wykonuje skomplikowane obrz�dy rzucania czarów. Na po-

cz�tku modli si� do �w. Antoniego z pro�b� o wybaczenie mu tego,

co zamierza uczyni. Czarownik dziaa na zlecenie konkretnej

osoby (której imi� pojawia si� w materiale), a jego celem jest

u�miercenie innego czowieka.

Czy na Siquijor odbywaj� si� obrz�dy zwi�zane z czarn� magi�?

„Nie wierzymy w to” — stwierdzaj� zgodnie gubernator Ben Aquino,

parlamentarzysta Orlando Fua i skarbnik prowincji Wilfredo Do-


minguez. Jednocze�nie ci sami ludzie opowiadaj� mi o zasyszanych

historiach dotycz�cych ofiar czarów i czarnej magii. Oczywi�cie

nikt nie jest w stanie udowodni, �e czary w ogóle dziaaj�. Ale to

nie ma wa�ciwie znaczenia. Je�li w magi� wierz� ludzie, to wystar-

czy, poniewa� ludzki umys jest przepot��nym narz�dziem. To,

w co kto� prawdziwie wierzy, pr�dzej czy pó�niej stanie si� prawd�.

Wnioski dotycz�ce tego, jak powszechn� praktyk� na Siquijor

jest czarna magia, mo�na wyci�gn� na podstawie artykuu McCle-

nona. Czytamy w nim:

„Istnieje prawdopodobnie pi�dziesi�t ró�nych typów prak-

tyk magicznych… Jedn� z najlepiej znanych jest tzw. barang,

która swoj� nazw� wzi�a od okre�lenia lokalnego chrz�szcza.

Niektórzy mieszka�cy wyspy uwa�aj�, �e w czasie seansu mo�na

wykorzysta ró�ne gatunki chrz�szczy.

Czarownik najpierw przywi�zuje do nóg trzech chrz�szczy

kawaek sze�ciocalowej nitki. Czasami podczas tych praktyk

korzysta si� ze specjalnej odmiany chrz�szczy, zwanej barang,

które wyró�niaj� si� tym, �e maj� siedem, a nie sze� odnó�y.

Nast�pnie mag nakazuje chrz�szczom, by uday si� do domu

ofiary, poczekay do zmroku i podczas snu dostay si� do wn�-

trza jego ciaa. Po zo�eniu jaj, chrz�szcze wracaj� do rzuca-

j�cego kl�tw�. Ten bada przywi�zane do nich nici. Je�li ni jest

zakrwawiona, mo�na by pewnym, �e kl�twa b�dzie skuteczna.

Owady skadaj� jaja w jamie brzusznej ofiary, powoduj�c po-

wstawanie wrzodów i wywouj�c inne niezwykle bolesne cho-

roby. Je�li nieszcz��nik nie trafi szybko do uzdrowiciela nazy-

wanego mananambal, umiera. Uzdrowiciel rozpoczyna leczenie

takiej osoby od magicznego usuni�cia insektów z ciaa ofiary.

Inna metoda, zwana hilo, wymaga od czarownika udania si�

do jakiego� nawiedzonego miejsca, przygotowania specjalnie

zaostrzonych kawaków bambusa oraz otarza z darami dla


duchów. Ceremonia �ci�ga w okolice otarza jadowite w��e, któ-

rych krew i wytwarzana przez nie trucizna osadzaj� si� na

ostrych kraw�dziach bambusów. Substancje te miesza si�

z ró�nymi zioami, tworz�c mi�kk�, klej�c� si� past�, któr�

mo�na wrzuci do jedzenia lub zmiesza z napojem przeznaczo-

nym dla ofiary. Czasami wystarczy, �eby mieszanina znalaza si�

na skórze czowieka lub zostaa zakopana w pobli�u miejsca,

w którym przechodzi ofiara.

Niektóre techniki magiczne opieraj� si� na u�yciu specjalnej

laleczki, która poddawana jest takim torturom, jakie ma cierpie

ofiara. Czasami laleczka powstaje w trakcie rytuaów nawi�zu-

j�cych w jakim� niewielkim stopniu do obrz�dów Ko�cioa kato-

lickiego i aci�skich modlitw. Laleczka mo�e zosta »ochrzczo-

na« tak, jak dziecko bywa chrzczone w ko�ciele.

Podczas techniki zwanej la-ga mag sporz�dza specyficzn�

mieszanin� skadaj�c� si� z zió, �liny, wosów, innych wydzielin,

fotografii lub rzeczy nale��cej do ofiary. Wszystkie te elementy

wrzuca si� do naczynia i gotuje nad ogniem, wypowiadaj�c spe-

cjalne zakl�cia. Ofiara ma cierpie i umrze dokadnie w taki

sposób, jaki obmy�li dla niej czarownik”.

Wedug McClenona ludzie najcz��ciej udaj� si� do magów

z Siquijor po to, by rozwi�za swoje problemy ma�e�skie lub ko-

poty dotycz�ce podziau ziemi. „Na Filipinach rozwód nie jest le-

galny, co sprawia, �e niewierno� staje si� powa�nym problemem.

Zazdrosne �ony i kochanki prosz� czasami czarownika o wyeli-

minowanie konkurencji. Z kolei granice dziaek s� cz�sto bardzo

niedokadnie oznaczone, a skorumpowany organizm wadzy s�-

downiczej zmusza Filipi�czyków do szukania sprawiedliwo�ci gdzie

indziej. I tak osoby, które uwa�aj�, �e zostay skrzywdzone przez

s�siadów, uciekaj� si� do magii”.


Socjolog Richard Lieban wspomina o pewnej interesuj�cej tech-

nice magicznej, której na Siquijor u�ywa si� w celu ukarania osób

dopuszczaj�cych si� zdrady: „Metoda nosi nazw� antiwal, a pod-

czas rytuaów wykorzystuje si� specjaln� mikstur� zioow� zawiera-

j�c� z�czone genitalia dwóch �ówi zabitych w trakcie spókowania.

Je�li ofiary nao�� ubranie, na którym znajduje si� �lad magicznej

mikstury, po akcie seksualnym nie b�d� mogy si� rozdzieli ”.

Istnieje jednak antidotum. Czar zostanie zdj�ty, gdy pierwsza osoba,

która dostrze�e ofiary zwarte w miosnym u�cisku, zdejmie swoje

ubranie.

Czy istnieje ryzyko, �e ofiar� magii zostanie kto� niewinny?

Zgodnie z tym, co mówi� czarownicy, je�li osoba, przeciwko której

kierowana jest magia, jest niewinna, nie powinno jej si� nic sta.

Poza tym zawsze mo�na si� zwróci o pomoc do osób zwanych

mananambal, czyli uzdrowicieli, którzy specjalizuj� si� w ratowaniu

ofiar czarnej magii. A zatem na wyspie panuje równowaga si.

Chocia� przedstawiciele administracji prowincji Siquijor wole-

liby raczej, by wyspa zapami�tana bya z powodu przepi�knych pla�,

spokojnych i przyjaznych ludzi, dziewiczych lasów i niskiej prze-

st�pczo�ci, wiele czasu upynie, zanim ludzie z zewn�trz zapomn�

o tym, �e Siquijor jest wysp� magii.


HOTEL, KTÓREGO NIGDY NIE BY�O

JEDNYM Z NAJCZ �CIEJ powtarzaj�cych si� tematów prozy science

fiction s� opowie�ci o ludziach podró�uj�cych w czasie, by ponow-

nie prze�y co�, co wydarzyo si� w przeszo�ci lub dowiedzie si�,

co czeka ich w przyszo�ci.

Zawsze uwa�aem tego rodzaju opowie�ci — na przykad takie

jak ksi��ka Wehiku� czasu H.G. Wellsa czy melodramat Gdzie�

w czasie — za czyst� fikcj�. Nikt przecie� nie mo�e uda si� w prze-

szo� i �y w�ród swoich przodków. Takie rzeczy po prostu nie

mog� mie miejsca — chyba �e w ludzkiej wyobra�ni.

A mimo to dwie najwyra�niej prawdziwe historie, które kiedy�

usyszaem, wydaj� si� by dowodem, �e co� takiego jak podró�

w przeszo� i interakcja z innymi lud�mi �yj�cymi dugo przed nami

mo�e rzeczywi�cie mie miejsce.

Pierwsz� histori� opowiedzia mi kilka lat temu pewien pilot

Filipi�skich Linii Lotniczych (FLL).

Trzy stewardesy FLL musiay uczestniczy w dodatkowym

locie do Londynu. Gdy wyl�doway w stolicy Wielkiej Brytanii, bya

ju� prawie pónoc. Jako �e lot nie by wcze�niej zaplanowany, nie

miay �adnej rezerwacji miejsca w hotelu, w którym zazwyczaj

zatrzymyway si� stewardesy. Zdaj�c sobie spraw� z tego, �e lot

powrotny odb�dzie si� wczesnym rankiem, zdecydoway, �e znajd�

jaki� pierwszy lepszy motel, w którym b�d� mogy nieco odpocz�.

Dziewczyny zatrzymay taksówk�, która zawioza ich do wy-

penionego go�mi hotelu. Recepcjonista ostrzeg, �e jedyne wolne

pokoje znajduj� si� na poddaszu. Stewardesy nie zastanawiay si�

zbyt dugo, poniewa� czuy si� bardzo zm�czone po dugim locie

i marzyy tylko o odrobinie snu.


Na poddaszu panowa chód i byo jako� dziwnie… Dziewczyny

bezskutecznie próboway zasn�. Wydawao im si�, �e nie s� same.

Syszay dziwne odgosy, mimo �e w pokoju nie byo nikogo poza

nimi. Dziwna atmosfera tego miejsca wyra�nie im nie su�ya.

Tej nocy nie potrafiy zasn�. Okoo czwartej nad ranem po-

spieszyy na dó, by si� wymeldowa. Nie mogy si� doczeka, gdy

wreszcie b�d� mogy opu�ci niesamowity hotel. Jako �e nie zauwa-

�yy �adnego recepcjonisty, zostawiy pieni�dze na ladzie i czym

pr�dzej zatrzymay taksówk�.

Kilka miesi�cy pó�niej te same stewardesy FLL sp�dzay w An-

glii wakacje. Uznay, �e warto przyjrze si� bli�ej dziwnemu hotelowi,

w którym we trójk� nocoway. Chciay zobaczy, jak to osobliwe

miejsce wygl�da za dnia.

Taksówka zawioza je w okolice hotelu, w którym dziewczyny

sp�dziy noc trzy miesi�ce wcze�niej. Ale na miejscu znalazy jedy-

nie ruiny budynku, który sta tu wcze�niej. Gdy spytay taksów-

karza, co stao si� z hotelem, w którym niegdy� nocoway, ten poin-

formowa je, �e budynek spon� ponad cztery lata temu i nikt nie

zamierza go odbudowa. Kiedy przeszukay rumowisko, okazao si�,

�e w�ród gruzów znalazy si� ich pieni�dze zostawione na kontu-

arze w recepcji! Trzy stewardesy popatrzyy tylko na siebie, nie

mog�c otrz�sn� si� z szoku i nie wierz�c w to, co widz�.

Gdy usyszaem t� opowie� po raz pierwszy, tak�e nie mogem

w ni� uwierzy. S�dziem, �e kobiety do�wiadczyy czego�, co leka-

rze okre�laj� mianem „zbiorowej halucynacji” — objawiaj�cej si�

tym, �e pewna grupa osób, na skutek strachu, godu, zm�czenia

lub choroby, widzi co�, co naprawd� wcale nie ma miejsca.

Mimo wszystko gdzie� g�boko w moim umy�le istnieje pewne

podejrzenie, �e opowiedziana mi historia mo�e by prawdziwa,

stewardesy rzeczywi�cie miay kontakt z przeszo�ci� i nie bya to

tylko halucynacja.


W grudniu 1984 roku w magazynie „Fate”, wydawanym na

rynku ameryka�skim periodyku po�wi�conym zjawiskom para-

normalnym, spirytualizmowi, staro�ytnym tajemnicom itp., pojawi

si� pewien artyku, w którym opisano wydarzenie bardzo podobne

do historii opowiedzianej mi przez pilota FLL. Artyku nosi tytu:

Noc w Limbo i nawi�zywa do przygody, która przytrafia si� dwóm

turystkom z Nowego Jorku, udaj�cym si� do Meksyku w styczniu

1984 roku. Jego autork� bya Gloria Spencer, jedna z turystek.

Gloria Spencer oraz Geraldine Daley zaplanoway trzydniowy

pobyt w Mexico City, sk�d miay si� uda do Acapulco. Jako �e lot

z Nowego Jorku do Meksyku bardzo je wyczerpa, a gdy pojawiy

si� na lotnisku byo ju� ciemno, zdecydoway si� na sp�dzenie

nocy w najbli�szej okolicy. Taksówka zabraa je do „nowocze�nie

wygl�daj�cego hotelu, wyró�niaj�cego si� biao-czarnym balda-

chimem nad wej�ciem oraz dystyngowanym od�wiernym”.

Gdy Gloria zapytaa, czy nie znalazby si� dla nich apartament

z dwiema sypialniami, recepcjonista stwierdzi z u�miechem:

„Oczywi�cie, �e tak, señorita, spodziewali�my si� pa�”.

Zdziwiona Gloria pomy�laa, �e to musi by jaka� pomyka, ale

nie zamierzaa wyprowadza recepcjonisty z b�du. Boy hotelowy

pomóg im z walizkami i poprowadzi na siódme pi�tro, gdzie znaj-

dowa si� „szykownie urz�dzony apartament z kominkiem, goto-

wymi do u�ycia kodami drewna oraz dobrze wyposa�onym bar-

kiem w naro�niku salonu”.

Kobiety uznay, �e dostay cudowny pokój. Po chwili poczuy

jednak, �e panuje w nim przenikliwe zimno. Poprosiy boya ho-

telowego o rozpalenie ognia, co te� ów chopiec po chwili uczyni.

Gdy wyszed, obie kobiety nie czuy si� najlepiej: „Co jest nie tak?

Gdzie ten soneczny i radosny Meksyk, który mi obiecaa�? — Ge-

raldine pytaa swojej przyjacióki — I gdzie s� inni ludzie?”.


Dopiero w tej chwili zday sobie spraw�, �e hotel wydawa si�

dziwnie pusty. Na dole, w holu, spotkali jedynie recepcjonist� i boya

hotelowego. Jako �e byy naprawd� zm�czone, nie zastanawiay

si� dugo nad t� zagadk�, zamówiy kanapki i gor�c� kaw�, posiliy

si�, a potem wskoczyy do ó�ek, znajduj�cych si� w osobnych

pokojach apartamentu.

Gloria nie moga zasn�. Wci�� byo jej zimno. Wydawao jej si�,

�e ponad ó�kiem unosz� si� jakie� mgliste postacie. Gdzie� pomi�-

dzy jaw� i snem usyszaa pi�ciokrotnie wypowiedziane swoje imi�.

Glorii wydawao si�, �e kto� woa j� z daleka. Wstaa i zwrócia si�

do Geraldine �pi�cej w pokoju obok: „Czego chcesz?”. Nie usyszaa

jednak �adnej odpowiedzi. Zezo�cia si� i posza do przyjacióki,

pytaj�c, dlaczego budzi j� w �rodku nocy. Geraldine stwierdzia, �e

wcale nie woaa Glorii, ale boi si�, bo te� syszaa jakie� dziwne

gosy.

Sprawdziy cay apartament, ale nie znalazy nikogo i niczego

podejrzanego. Mimo i� Gloria utrzymywaa, �e kto� je obserwuje,

kobiety zdecydoway si� poo�y do ó�ek i spróbowa zasn�. Nagle

co� wyrwao Glori� z pytkiego snu. „Wstaam — opowiadaa ko-

bieta — i przy nogach ó�ka dostrzegam jaki� obok, emanuj�cy

przera�liwym zimnem i wrogo�ci�. Zamaram ze strachu”.

W pewnej chwili obok poruszy si� i popyn� w stron� po-

koju Geraldine.

Po chwili Gloria usyszaa krzyk przyjacióki. Wyskoczya z ó�ka

i p�dem pobiega do pokoju Geraldine, chwycia j� za r�k� i razem

ucieky do windy.

W recepcji znajdowa si� ten sam m��czyzna, który powita ich

kilka godzin wcze�niej. Rozhisteryzowane kobiety jedna przez drug�

opowiedziay mu o tym, co zdarzyo si� w pokoju.

„Jest mi niezwykle przykro, señoritas — stwierdzi spokojnie

recepcjonista — Baga�e zostan� paniom przyniesione i mog� si�


panie przebra w azience. Jak s�dz� nie zamierzaj� panie zosta

w naszym cudownym hotelu ani chwili du�ej? To bardzo przykre.

Nikt nie zatrzymuje si� tutaj du�ej ni� na jedn� noc”.

Nie zostay obci��one kosztami pobytu z powodu owych „nie-

dogodno�ci”, na jakie zostay nara�one. Recepcjonista zaofiarowa

si�, �e zarezerwuje kobietom na pozostae dni inny hotel w Mexico

City lub w Acapulco. Przyjacióki zdecydoway, �e polec� od razu do

Acapulco, gdzie „cudownie sp�dziy wakacje”. Tajemnicze wydarze-

nia z hotelu w Mexico City prze�ladoway jednak Glori�. Dlatego

w drodze powrotnej do domu, gdy przyjacióka robia jeszcze ostat-

nie zakupy, Gloria udaa si� pod niesamowity hotel, by spojrze na

niego za dnia.

Skorzystaa z taksówki. Nie pami�taa dokadnie nazwy hotelu,

ale znaa nazw� ulicy (Insurgentes) i pami�taa, �e na murze bu-

dynku znajdowa si� charakterystyczny znaczek reklamowy Fanty.

Gdy trafia na miejsce, prze�ya szok. W miejscu, gdzie po-

winien si� znajdowa hotel sta tylko jaki� „pusty budynek, który

wygl�da na nieu�ywany od wielu lat”.

„Co si� stao z hotelem, w którym sp�dzili�my noc dziesi�

dni temu?” — Gloria pytaa taksówkarza.

„Señorita, je�d�� taksówk� w Mexico City od dwudziestu lat.

Na Insurgentes Boulevard nigdy nie byo hotelu z takimi aparta-

mentami, jakie pani opisuje”.

Historie takie jak te opisane w tym rozdziale bardzo trudno wy-

ja�ni. Przede wszystkim dlatego, �e zdarzaj� si� bardzo rzadko, ale

te� dlatego, �e nie pasuj� ani nie maj� nic wspólnego z innymi

podobnymi fenomenami lub zjawiskami paranormalnymi.

Osoby, którym zdarzyy si� takie historie, najprawdopodobniej

�ywo zaprzecz�, �e ich do�wiadczenia byy jedynie snem. Nie zgodz�

si� tak�e na przypisanie im udziau w zbiorowej halucynacji.


W pierwszej chwili próbowabym tumaczy wszystko cofni�-

ciem si� w czasie, by mo�e wyj�ciem poza czas w ciaach astralnych.

Ale jak w takim razie wyja�ni fizyczn� interakcj� z innymi lud�mi

z przeszo�ci — takimi jak na przykad boy hotelowy pomagaj�cy

w niesieniu baga�y na siódme pi�tro i rozpaleniu kominka czy

kanapki, które kobiety zjady w swoim pokoju?

Popularny film zatytuowany Gdzie� w czasie, który jaki� czas

temu mo�na byo obejrze na ekranach kin w Manili, opowiada

histori� podobn� do tych, o których wspominaem w tym rozdziale.

Bohaterem filmu jest pewien m��czyzna, który spotyka w przeszo-

�ci wymarzon� aktork�, znan� mu ze starego plakatu. Czowiek

ten zabiera z przeszo�ci monet�, dzi�ki której wraca do tera�niej-

szo�ci. W tej opowie�ci do samego ko�ca nie wiemy jednak, czy

opisywane zdarzenia wydarzyy si� naprawd�, czy mo�e tylko

ogl�damy obraz marze� sennych bohatera.

Obie historie opisane w tym podrozdziale charakteryzuj� si�

pewnymi elementami wspólnymi z filmem. Wydaj� si� dowodzi,

�e pomi�dzy przeszo�ci� i przyszo�ci� jest jakie� powi�zanie i przy

sprzyjaj�cych okoliczno�ciach mo�na wspóistnie w obu tych �wia-

tach, zarówno psychicznie, jak i fizycznie.

Pomi�dzy dwiema opowie�ciami mo�na dopatrze si� pewnych

uderzaj�cych podobie�stw:

Po pierwsze — ich bohaterkami s� kobiety.

Po drugie — incydenty nie dotyczyy pojedynczych kobiet,

a zatem istnieli niezale�ni �wiadkowie zdarze�.

Po trzecie — do zdarze� dochodzio w krajach obcych dla osób

zaanga�owanych (Filipinki w Anglii i Amerykanki w Meksyku).

Po czwarte — w obu przypadkach w opowie�ciach pojawia si�

taksówka — �rodek transportu do hotelu, w którym doszo do

zadziwiaj�cych wydarze�. Czy taksówkarz tak�e by duchem z prze-

szo�ci?


Po pi�te — w obu przypadkach kobiety sp�dzay noc na ostat-

nim pi�trze budynku: na poddaszu lub na siódmym pi�trze (w przy-

padku dwóch turystek z Ameryki).

Po szóste — w obu przypadkach bohaterki opowie�ci odczuway

dziwne zimno i jak�� nietypow� atmosfer� miejsca.

I wreszcie po siódme — okazao si�, �e oba obiekty nie istniej�

w tera�niejszo�ci, to znaczy w czasie, gdy bohaterki próboway

wróci do nich za dnia.

Nie mam gotowej teorii wyja�niaj�cej tego rodzaju tajemnicze

podró�e w czasie. W tym miejscu chciabym zacytowa tylko frag-

ment Hamleta Szekspira:

O, Horacy,

Wi�cej jest rzeczy na ziemi i w niebie,

Ni� si� ich �ni�o waszym filozofom2.

2 Hamlet, W. Szekspir, akt I, scena 5. w przekadzie Józefa Paszkow-

skiego — przyp. t�um.


NIEYJ�CY BRAT NA FOTOGRAFII

JE�LI MARTWI nie wracaj� na �wiat, by straszy �yj�cych, jak utrzy-

muj� przedstawiciele Ko�cioa katolickiego i innych religii chrze-

�cija�skich, to dlaczego ich postacie pojawiaj� si� na zdj�ciach?

Wiele razy widziaem tego rodzaju fotografie — dwukrotnie na

Filipinach, raz w Niemczech i kilka razy w ró�nych ksi��kach

spirytystycznych i naukowych.

Najdziwniejsze jest zdj�cie z Makati, które charakteryzuje si�

najwi�kszym bogactwem szczegóów. Równie niezwyke s� pewne

okoliczno�ci dotycz�ce historii powstania tego zdj�cia oraz niespo-

dziewana rola, jaka przypada mi w procesie ich wyja�niania.

24 lutego 1989 roku Ruth Gallemit obchodzia wa�nie w gronie

bliskich znajomych swoje trzydzieste urodziny. Na przyj�ciu uro-

dzinowym robiono wiele zdj�. Do jednego z nich Ruth pozowaa,

siedz�c za stoem obok swojej przyjacióki, Tess Cereño.

Gdy nast�pnego dnia wywoano to zdj�cie, wida byo na nim

jakiego� u�miechni�tego m��czyzn� znajduj�cego si� o krok od Ruth.

�wiadkowie przysi�gali, �e w czasie gdy robiono zdj�cie, przed

obiektywem aparatu znajdowali si� tylko Ruth i Tess.

26 lutego, dwa dni po swoich trzydziestych urodzinach, Ruth

Gallemit zgin�a w dziwnym wypadku. Wracaa z dyskoteki wie�-

cz�cej obchody rocznicy rewolucji 25 lutego w towarzystwie przyja-

ciela o imieniu Danny. Okoo pierwszej w nocy znalaza si� na

mo�cie Guadelupe, gdzie zostaa potr�cona przez samochód pro-

wadzony przez 23-letniego m��czyzn�. Uderzenie byo tak silne, �e

Ruth zostaa wyrzucona w powietrze i z wielkim impetem uderzya

gow� o kraw��nik. Zmara w szpitalu cztery godziny pó�niej. Danny

nie odniós �adnych obra�e�.


Kiedy w Makita pojawi si� wujek Ruth, Rodolfo Naciongayo

z Pagadian City, który mia si� zaj� organizacj� pogrzebu, pokazano

mu zdj�cia wykonane podczas przyj�cia urodzinowego.

Gdy Rodolfo Naciongayo zobaczy fotografi�, na której obok

Tess i Ruth znajdowa si� ów osobliwy m��czyzna, natychmiast

rozpozna w nim modszego brata Ruth, Abrahama (Boya) Galle-

mita, który zmar trzy lata wcze�niej w Zamboanga. Na zdj�ciu wy-

ra�nie wida, jak u�miecha si� do swojej siostry.

To jak dowiedziaem si� o istnieniu tej fotografii oraz moja rola

w rozwikaniu niesamowitej zagadki ju� samo w sobie stanowi

temat na osobn� opowie�. Wydarzenia te otoczone byy tak� ilo�ci�

dziwnych zbiegów okoliczno�ci, �e trudno zignorowa ich znaczenie.

5 marca 1989 roku Nelia Fernandez, uczestniczka seminariów

ESP prowadzonych przeze mnie w Metro Club, opowiedziaa klasie

histori� o tym, jak pewien zmary czowiek pojawi si� na zdj�ciu

przedstawiaj�cym kobiet� podczas swojej urodzinowej imprezy.

Okazao si�, �e na urodzinach kobiety, która po dwóch dniach

zmara, obecna bya Norma Alvendia, wa�cicielka firmy zatrud-

niaj�cej Neli�. Ta ostatnia nie potrafia przypomnie sobie nazwi-

ska nieszcz�snej jubilatki. Historia zainteresowaa mnie tak bardzo,

�e poprosiem Neli� o wypo�yczenie zdj�cia, które chciaem zoba-

czy na wasne oczy.

7 marca w moim biurze pojawi si� Ros de la Cruz, reporter

wydawanego codziennie brukowca „Bagong Araw”, który chcia

porozmawia o postaciach zmarych ukazuj�cych si� na fotografiach.

Jego zainteresowanie wywoao zdj�cie pewnego nieznanego m��-

czyzny stoj�cego obok pomnika Jose Rizala w Fort Santiago, wyko-

nane przez turyst� studenta. Bulwarówka wydrukowaa ogromn�

fotografi� „ducha” na pierwszej stronie.

Trzydzie�ci minut po wyj�ciu reportera odebraem telefon od

Juna Alvendii, dawnego kolegi z czasów studiów w Asian Institute


of Management, od którego nie miaem �adnych wie�ci od czasów

uko�czenia uczelni w 1972 roku. Jun stwierdzi, �e jest w posiada-

niu czego�, co, s�dz�c po tematyce mojego artykuu z „Philippine

Daily Inquirer”, na pewno mnie zainteresuje.

Mój kolega ze studiów stwierdzi, �e jego bratowa, Norma

Alvendia, pokazaa mu zdj�cie wykonane podczas imprezy urodzi-

nowej jej przyjacióki o imieniu Ruth, na którym mo�na zoba-

czy zmarego brata Ruth. Jun chcia mi udost�pni to zdj�cie

i usysze moj� opini� na jego temat. Pojawi si� w Metro Club

przed zaj�ciami z klas� ESP i pokaza mi dwie fotografie. Na jednej

znajdoway si� trzy kobiety (w�ród nich Ruth) bez zjawy, a na

drugiej mo�na byo zobaczy Ruth, Tess Cereño oraz zmarego brata

Ruth, Abrahama.

Kiedy tego samego wieczoru pokazywaem uczestnikom kursu

dwie fotografie przyniesione mi przez Juna Alvendi�, Nelia Fernan-

dez stwierdzia, �e wa�nie o tych zdj�ciach mówia dwa dni wcze�niej.

9 marca jadem lunch z Maripaz Cua, kierowniczk� Resort To-

urs & Travel Agency, która bya absolwentk� dwóch moich warsz-

tatów rozwoju umysu. Chciaem porozmawia z ni� o planowanej

wycieczce do Argentyny, gdzie, podczas mi�dzynarodowej konfe-

rencji, miaem wygosi referat dotycz�cy uzdrawiaj�cej siy wiary.

Podczas spotkania pokazaem Maripaz fotografi� Ruth ze zmar-

ym bratem. Jakie� byo moje zdziwienie, gdy Maripaz stwierdzia,

i� kobieta na fotografii bardzo przypomina jej przyjaciók�, kosme-

tologa, która zajmuje si� ni� podczas wizyt w klinice dermatologii.

Spytaa, czy kobieta przypadkiem nie nazywa si� Ruth. Wtedy nie

byem jeszcze pewien, �e mówimy o tej samej osobie, bo nie znaem

wszystkich szczegóów tej historii i miaem si� ni� zaj� dopiero

po zako�czeniu zaj� z klas� ESP. „Mam nadziej�, �e to nie Ruth

— wykrzykn�a Maripaz — To taka sodka osóbka. To dzi�ki niej

mam tak delikatn� skór�. Ruth dobrze si� ni� zajmuje”. Poprosiem


Maripaz o sprawdzenie, czy na zdj�ciu rzeczywi�cie nie znajduje

si� Ruth. Po lunchu, ju� w swoim biurze, odebraem telefon od

przygn�bionej Maripaz, która potwierdzia, �e faktycznie chodzi

o t� sam� osob�. Bya wtedy w lekkim szoku. Maripaz przyznaa,

�e gdybym nie pokaza jej tego zdj�cia, mogaby si� w ogóle nie

dowiedzie, �e Ruth nie �yje.

Ale tu nie ko�czy si� seria dziwnych zbiegów okoliczno�ci. 10

marca, ostatniego dnia zaj� z klas� ESP, odwiedzi mnie Billy

Cancio, fotograf mody z San Francisco oraz absolwent poprzedniego

kursu ESP. Usysza, jak podczas przerwy w zaj�ciach uczestnicy

kursu wspominaj� o dziwnej fotografii. Billy powiedzia mi, �e jego

siostra, Vicky Belo Henares, dermatolog, bya przeo�on� Ruth

Gallemit. Uznaem, �e warto by byo porozmawia z ni� o Ruth. Billy

da mi numer telefonu Vicky, ale gdy zadzwoniem do niej nast�p-

nego dnia, dowiedziaem si�, �e akurat wyjechaa do Bangkoku.

18 marca 1989 roku prowadziem zaj�cia kursu rozwoju umysu

w Manila Garden Hotel. Jednym z uczestników tych zaj� bya

Letty de Padua, która okazaa si� by ciotk� Billy’ego Cancio.

W czasie przerwy �niadaniowej ludzie bior�cy udzia w seminarium

poruszyli temat duchów i fotografii przedstawiaj�cych zjawy. Letty

de Padua znaa szczegóy historii, w której swój udzia miaa jej

krewna, Vicky Henares. Zadzwonia do niej i na 20 marca zorgani-

zowali�my spotkanie w Makati Sports Club.

Dopiero wtedy poznaem wszystkie szczegóy tej zadziwiaj�cej

historii, gdy� Vicky przyprowadzia ze sob� na spotkanie czonków

rodziny Ruth z Mindanao — rodziców, wujka i najmodszego brata.

Wszyscy oni przebywali akurat w Manili, by zatroszczy si� o ciao

Ruth i wszystkie formalno�ci zwi�zane z pogrzebem. Chcieli si�

tak�e zwróci o pomoc finansow� i moraln� do rodziny kierowcy,

który potr�ci Ruth. Podczas spotkania obecna bya tak�e Norma

Alvendia, uczestnicz�ca w imprezie urodzinowej. To jej aparatem


zrobiono najciekawsze zdj�cie. Ponadto w spotkaniu uczestniczy

tak�e wspólnik Vicky z kliniki dermatologicznej, dr Noel Reyes, �ywo

zainteresowany wszystkimi zjawiskami nadprzyrodzonymi.

Ta fotografia przedstawiaj�ca unosz�ce si� nad m��czyzn� duchy pochodzi

z kolekcji w domu George’a Eastmana w Rochester, w stanie Nowy Jork


Przede wszystkim zale�ao mi na ustaleniu autentyczno�ci foto-

grafii. Czy klisza moga zosta celowo dwukrotnie na�wietlona tak,

�e sfotografowana osoba wygl�da jak duch? Nie mogem znale�

�adnego powodu, z którego kto� miaby co� takiego uczyni. Co

wi�cej, film trafi po dwóch godzinach do typowego punktu han-

dlowego w Makati, w którym wykorzystuje si� automatyczne urz�-

dzenie wywouj�ce zdj�cia bez ingerencji czowieka.

A mo�e nie chodzi o podwójne na�wietlenie podczas wywoywa-

nia? Mo�e podczas robienia zdj�cia nie doszo do przesuni�cia

filmu po zdj�ciu i zrobiono jedno na drugim? Ta teoria tak�e nie

jest zbyt wiarygodna, gdy� Norma stwierdzia, �e tego dnia zao�ya

now� klisz� i robia zdj�cia tylko osobom obecnym na urodzinach.

Brat Ruth zmar w Zamboandze trzy lata przed trzydziestymi uro-

dzinami swojej siostry i nie móg by obecny fizycznie na imprezie.

Norma zrelacjonowaa wydarzenia, które doprowadziy do

pojawienia si� tego tajemniczego zdj�cia. Na wcze�niejszej klatce

filmu znajduje si� fotografia Ruth w towarzystwie trzech przyja-

cióek. W�ród nich znalaza si� Norma. Nast�pnie dziewczyna

poprosia o wykonanie kolejnego zdj�cia, na którym byaby z Tess.

To zdj�cie, aparatem Normy, robia Rita. Wa�cicielka aparatu,

Norma, schowaa si� w tym czasie za stoj�c� tu� obok lodówk�

— jako �e miao to by zdj�cie najbli�szych przyjacióek — Ruth

i Tess Cereño. I to wa�nie na tej fotografii pojawia si� posta

zmarego brata Ruth.

Po dokadniejszej analizie kontrowersyjnego zdj�cia, po jego

lewej stronie, w tle obok postaci Abrahama, da si� zauwa�y zarys

budynku przypominaj�cego grobowiec. Jun Gallemit, przyzna,

�e konstrukcja bardzo przypomina grobowiec jego brata Abrahama

w Zamboandze. To wa�nie Jun nadzorowa jego konstrukcj�, dla-

tego móg rozpozna wszystkie szczegóy.


A co z sylwetk� ducha, która wydaje si� by roz�wietlona jakim�

fluoroscencyjnym �wiatem? Fotografia wygl�da tak, jakby zrobiono

j� w biurze. Norma Alvendia stwierdzia, �e z Rit� Cereño widziay

podobne �wiata odbijaj�ce si� w szklanych drzwiach domu pogrze-

bowego w Makati, gdzie spoczywao ciao Ruth przed pogrzebem.

Ale w domu pogrzebowym nie byo takich �wiate! Zgodnie z relacj�

Normy odbicie zniko po dziesi�ciu minutach.

Vicky i Norma przyznay, �e w trakcie urodzin odbywaj�cych

si� 24 lutego, Ruth stwierdzia, i� s� to ostatnie urodziny, które

b�dzie �wi�towa. Dziewczynom wydawao si�, �e Ruth chciaa

przez to powiedzie, �e zamierza na zawsze zosta trzydziestolatk�

i ju� si� wi�cej nie starze — a przynajmniej nie obchodzi kolejnych

urodzin. Nikt nie by wówczas w stanie przewidzie, jak prawdziwe

oka�� si� jej sowa.

Ruth Gallemit (w �rodku) ze swoim u�miechaj�cym si� zmarym bratem

Abrahamem (po prawej)


Jun Gallemit tak�e przyzna w trakcie spotkania w Makati

Sports Club, i� rok wcze�niej Ruth �nia o swoim bracie Abrahamie,

który przyby na jej spotkanie do Manili, by gdzie� j� zabra. Wtedy

nikt nie zwróci uwagi na sen dziewczyny.

Ale na tym nie koniec. Jun opowiada o kolejnych dziwnych

wydarzeniach zwi�zanych ze �mierci� Ruth. Jeszcze zanim dowie-

dzia si� o jej wypadku, doszo do pewnego tajemniczego spotkania

w banku w Zamboandze. Kiedy uda si� tam, by wypaci pieni�-

dze, w budynku znajdowao si� kilku innych klientów. Jun usiad

obok jakiej� kobiety, która wydawaa si� go zna (nie wiedzia

sk�d). W pewnym momencie kobieta zwrócia si� do niego sowami:

„Czy wiesz, co si� dzieje z twoj� siostr� w Manili? Miaa wypadek

i jej wujek sprowadzi jej ciao do Zamboangi”. Chwil� potem zo-

staa wezwana przez urz�dnika jako nast�pna w kolejce do kasy.

Tego popoudnia �ona Juna odebraa telegram z wiadomo�ci�

o �mierci Ruth. Brat zmarej nigdy nie dowiedzia si�, kim moga

by tajemnicza kobieta z banku. By mo�e i ona bya duchem?

Wydaje si�, �e Junowi Gallemitowi, czowiekowi bardzo reli-

gijnemu, pastorowi, nie s� obce ró�ne zjawiska paranormalne

i nadprzyrodzone. Opowiedzia nam, �e gdy wybiera si� na po-

grzeb siostry, w autobusie, którym podró�owa, pojawi si� wielki

motyl z czarnymi skrzydami. Motyl usiad niedaleko niego, po

prawej stronie autobusu. Inni pasa�erowie zdenerwowali si�, widz�c

tego dziwnego go�cia. Jun uspokoi ich jednak, mówi�c: „Ten motyl

jest znakiem dla mnie”.

Syszaem wiele opowie�ci dotycz�cych motyli ukazuj�cych si�

po czyjej� �mierci. Wydaje si�, i� na Filipinach jest to dosy cha-

rakterystyczny fenomen towarzysz�cy duszom zmarych ludzi.

Jun opisa nam jeszcze jedno dziwne wydarzenie zwi�zane ze

�mierci� Abrahama: „Trzy lata temu na pogrzeb Boya w Zamboanga

City przybyli wszyscy czonkowie najbli�szej rodziny, w�cznie


z Ruth. Trzeciego dnia po pogrzebie rodzina przyst�pia do wspólnej

modlitwy. Wszyscy zgromadzeni dobrze syszeli m�ski gos, trzy-

krotnie powtórzone »Amen« pod koniec modlitwy. By to gos Abra-

hama Gallemita”.

Czy Abraham wiedzia, �e jego siostra wkrótce umrze i chcia si�

ni� zaopiekowa podczas przej�cia do �wiata duchowego, skoro

pojawi si� na zdj�ciu dwa dni przed jej �mierci�? Czy los Ruth by

ju� wtedy przypiecz�towany?

Te pytania przypominaj� mi o dziwnej opowie�ci z �ycia Edgara

Cayce’a, jednego z najwi�kszych proroków i mistyków naszych

czasów. Pewnego dnia Cayce czeka na wind�. Gdy drzwi si� otwo-

rzyy, Edgar Cayce zerkn� tylko na ludzi znajduj�cych si� w �rodku

i natychmiast zrezygnowa z jazdy. Drzwi zamkn�y si�, a kilka

chwil pó�niej p�ky liny windy. Wszyscy znajduj�cy si� w �rodku

zgin�li na miejscu.

Pytany o to, sk�d wiedzia, i� dojdzie do wypadku, Edgar Cayce

stwierdzi, �e zdziwi si�, gdy nie zobaczy aur nad gowami ludzi

znajduj�cych si� w windzie. A przecie� wszystkie �ywe stworzenia

maj� aury emanuj�ce z ich cia, które mog� dostrzec wizjonerzy

i ludzie posiadaj�cy wyj�tkowy dar. Edgar Cayce od dziecka prze-

jawia szczególne talenty, potrafi te� dostrzec ludzk� aur�. Wie-

dzia, �e jej brak oznacza �mier. Ludzi znajduj�cych si� w windzie

czeka koniec i nie móg ju� nic dla nich zrobi.

Sylwetki zmarych pojawiaj�ce si� na fotografiach nie s� ni-

czym nowym. Ludzie zajmuj�cy si� badaniami zjawisk paranor-

malnych nazywaj� je „zdj�ciami duchów”. Na pocz�tku XX wieku

wiele tego typu fotografii pojawiao si� na zachodzie przy okazji

ró�nych seansów spirytystycznych. Naukowcy s�dzili, �e stanowi�

one dowód tego, �e dusza „prze�ywa” �mier ciaa. Ich popularno�

znacznie zmalaa, gdy okazao si�, i� wiele z nich jest rezultatem

oszustwa czy faszerstwa.


Mimo wszystko istnieje kilka przykadów prawdziwych foto-

grafii tego typu, których jak dot�d naukowcom nie udao si� wy-

tumaczy. Sam osobi�cie ogl�daem i analizowaem kilka zdj�,

które nie mogy by zmy�lnymi podróbkami lub wynikiem po-

dwójnego na�wietlenia kliszy. Czy Abraham rzeczywi�cie towarzy-

szy Ruth w jej ostatnich dniach, przygotowuj�c j� do przekroczenia

granicy niedost�pnej �ywym?

Wydaje si�, �e to logiczna teoria. Wiele osób spo�ród lekarzy lub

piel�gniarek obecnych przy ostatnich chwilach swoich pacjentów

twierdzi, �e widz� oni swoich zmarych krewnych pozdrawiaj�cych

ich nawet kilka dni przed �mierci�.

Reprodukcja fotografii przedstawiaj�cej dusz�

Karin Fischer, opuszczaj�c� jej ciao


Zadaj� sobie jeszcze jedno pytanie: „Czy Ruth chce, abym opo-

wiedzia jej histori�? Czy to wa�nie dlatego w zwi�zku z jej zdj�ciem

przydarzya mi si� taka liczba dziwnych zbiegów okoliczno�ci?”.

Odpowied� na to pytanie brzmi „tak”, dlatego �e w Wielki

Czwartek, 23 marca 1989 roku, w dniu, w którym zdecydowaem

si� opisa histori� zdj�cia Ruth i jej zmarego wcze�niej brata,

w pobli�u umywalki na zewn�trz domu pojawi si� pi�kny, wielki,

br�zowy motyl. Pozosta na swoim miejscu, mimo �e umywalka

bya u�ywana, a wokó biegay psy. Znikn� dopiero nast�pnego

ranka, gdy sko�czyem ju� opisywa ca� histori� Ruth.


ESTONG:ULICZNY MAGIK CZY CZ�OWIEKO PRAWDZIWYCH ZDOLNO�CIACHPARANORMALNYCH?

31 PA�DZIERNIKA w wielu cz��ciach �wiata obchodzi si� Halloween,

�wi�to czarów, wied�m i zakl�, podczas którego dziej� si� rzeczy

niesamowite. Je�li niecodzienne wydarzenie, którego �wiadkiem

byem na rogu EDSA i Shaw Boulevard w Mandaluyong, nie byo

tylko trikiem lub sztuczk� kuglarza, to Halloween rzeczywi�cie jest

dniem magii.

Tego dnia jechaem wa�nie wzdu� EDSA do siedziby „Mr.

& Ms. Magazine”, wioz�c najnowszy artyku. Musiaem przystan�

na czerwonym �wietle przy skrzy�owaniu z Shaw Boulevard. Po

lewej stronie miaem wysepk�, znajdowaa si� na niej czwórka

dzieci w wieku od 8 do 10 lat, które prosiy zatrzymuj�cych si�

przed skrzy�owaniem kierowców o pieni�dze. Moj� uwag� przyku

jednak pewien 25 – 30-letni m��czyzna w brudnym i porwanym

ubraniu, siedz�cy cicho i spokojnie na �rodku wysepki. Czowiek

ten patrzy niewidz�cymi oczyma prosto przed siebie, lekko si�

koysz�c, zapewne w rytm jakiej� nuconej przez siebie piosenki.

Najwyra�niej nie by zainteresowany przeje�d�aj�cymi koo niego

samochodami, nie �ebra i nie zamierza wspózawodniczy z dzie-

mi. Ubrany by w czarn� podkoszulk� i krótkie spodnie. Otwarty

rozporek sprawia, �e mo�na byo dostrzec noszon� przez niego

czerwon� bielizn�. Ów czowiek �ciska w doniach kawaek �ó-

tawego papieru i kilka – kilkana�cie plastikowych kubków, które

musia zabra z pobliskiego baru z hamburgerami.

Nagle ów dziwny osobnik wsta i skierowa si� ku kierowcy au-

tobusu, który przystan� po mojej prawej stronie. Kierowca wr�czy

modemu m��czy�nie star� monet� 25 centavos. Ten przyj� j�,


przytrzyma chwil� praw� r�k� przed sob�, a potem powolnym

ruchem, wo�y j� do ust. Potem bez sowa otworzy usta i wyci�gn�

z nich cztery czy pi� peso, z których ka�de wygl�dao jakby wyszo

prosto z mennicy, pobyskuj�c jasno w promieniach so�ca. Po

chwili m��czyzna znikn� w tumie na chodniku prowadz�cym do

centrum handlowego EDSA — Dau.

W tym momencie przypomniaem sobie, �e mój wspópracow-

nik, Rene Tijam, opowiada mi kilka miesi�cy temu o dziwnym,

brudnym czowieku, pojawiaj�cym si� w okolicach Boni Avenue.

Potrafi on podobno materializowa w swoich ustach ró�ne rzeczy.

Historia bya bardzo intryguj�ca, ale jak dot�d nie miaem okazji

osobi�cie przekona si� o umiej�tno�ciach tego m��czyzny. A� do

teraz.

Podekscytowany tym, co wa�nie zobaczyem, pospieszyem do

biura Doris Nuyda, redaktorki „Mr. & Ms. Magazine”. Opowiedzia-

em jej o tym, co widziaem. Jak mo�na si� byo spodziewa, Doris

nie bya pod wielkim wra�eniem mojej opowie�ci. „Sk�d wiesz, czy

to nie bya zwyka sztuczka? — pytaa — By mo�e robi to tylko po

to, by zadziwia ludzi i st�d ma pieni�dze?”.

Doris miaa oczywi�cie racj�. Nie dysponowaem �adnymi do-

wodami, �e fenomen, jaki obserwowaem, mia cokolwiek wspólnego

z metafizyk�. Równie dobrze móg to by po prostu pomysowy trik,

sztuczka mo�liwa dzi�ki niezwykym umiej�tno�ciom „szybkiej r�ki”.

Widziaem jednak w swoim �yciu wiele materializacji, dokonywa-

nych przez filipi�skich uzdrowicieli lub guru Swami Primananda

ze Sri Lanki, i nie byem skonny uzna tego przypadku za element

czystego kuglarstwa. Poprosiem zatem sceptyczn� Doris, by wspól-

nie ze mn� spróbowaa zweryfikowa, czy mamy do czynienia

z materializacj�, czy ze zwyk� sztuczk�. Na pocz�tku redaktorka

bya zainteresowana moim pomysem, ale po jakim� czasie zmie-

nia zdanie z powodu nadmiaru pracy. Otrzymaem za to od pra-


cowników redakcji �cznie okoo 60 centavos na „eksperymenty”,

jako �e nie miaem akurat drobnych. Z monetami w kieszeni uda-

em si� na róg ulic — tam, gdzie po raz ostatni widziaem dziwnego

czowieka.

Zaparkowaem samochód na stacji benzynowej po drugiej stro-

nie ulicy, a nast�pnie przeszedem pas jezdni, by móc z komfortowej

odlego�ci obserwowa wyczyny „magika”. Czowiek, którego

miaem nadziej� jeszcze raz ujrze podczas wykonywania swojej

„sztuczki”, p�ta si� bez celu z dzieciakami. Zdawa si� niezupenie

�wiadomy otoczenia. Od czasu do czasu wkada do ust ma� br�-

zow� monet� 25 centavos tak, jakby jad orzeszki. Po chwili wyplu-

wa srebrn� monet� jednego peso.

Po kilku minutach gestami poprosiem m��czyzn�, by przeszed

na chodnik, na którym si� znajdowaem. Moje intencje zrozumiay

dzieci i to one przyprowadziy ze sob� dziwnego m��czyzn�. Po-

krzykiway: „Dalej, Estong, zrób jeszcze raz swoj� sztuczk�! On da

ci monet�”. Estong nawet nie spojrza na mnie, gdy pytaem go, jak

zrobi wcze�niejszy trik. Wr�czyem mu star� monet� 5 centavos.

Nie patrz�c na mnie, umie�ci monet� w ustach, a kilka sekund

pó�niej wyj� z nich srebrne 50 centavos. Wsun� je do kieszeni

i odszed jakby nigdy nic, mimo �e próbowaem go zagadn�. Py-

taem, czy mógbym zobaczy monet�, która pojawia si� w jego

ustach, lecz zostaem cakowicie zignorowany, mimo �e dzieci

staray si� jako� mi pomóc i zach�ci m��czyzn� do rozmowy.

Nie udaem si� za Estongiem. Zrozumiaem, �e nie mia ochoty

rozmawia z obcymi. Musiaem si� zadowoli dialogiem z towa-

rzysz�cymi mu dziemi. Dzi�ki nim poznaem kilka szczegóów,

dotycz�cych tego dziwnego czowieka w niezbyt �wie�ym ubraniu,

zwanego Estongiem. Nikt nie wiedzia zreszt�, jak naprawd� nazywa

si� ten Filipi�czyk. Dzieci powiedziay mi, �e widziay jak zamienia


w ustach pojedyncz� monet� o nominale 25 centavos na dziesi� lub

nawet dwadzie�cia srebrnych monet o nominale dwóch pesos.

Co dzieci my�lay o pochodzeniu tych monet? Odpowied�

brzmiaa: „No, jak to, wiemy sk�d s�. Z �o�dka Estonga”. Dzieci

byy absolutnie zafascynowane tym czowiekiem, wierz�c w jego

olbrzymie magiczne talenty. Dowiedziaem si�, �e Estong �yje

wa�ciwie na ulicy, p�taj�c si� gdzie� pomi�dzy Boni Avenue, EDSA

i Shaw Boulevard. Jest znany w tej okolicy i podobno bra nawet

udzia w popularnym programie telewizyjnym „See True” prowa-

dzonym przez Indaya Badidaya.

Nie mogem polega wy�cznie na sowach tych dzieci. Spytaem

wi�c, czy jaki� dorosy widzia kiedy� sztuki magiczne Estonga.

Dzieci opowiedziay mi, �e obserwowa je policjant pracuj�cy na

rogu ulic. Odnalazem go. Policjant o nazwisku Luis Calma zapytany

o Estonga, potwierdzi, �e go zna. W odpowiedzi na jego pytaj�ce

spojrzenie natychmiast wyja�niem powód mojego zainteresowania:

„Kilka minut temu widziaem, jak robi co� bardzo dziwnego”.

Przyznaem si� policjantowi, i� jestem pisarzem zajmuj�cym si�

ró�nymi fenomenami i nietypowymi zjawiskami. Luis Calma

u�miechn� si� i sam zacz� opowiada o swoich do�wiadczeniach

z Estongiem.

„Pewnego dnia widziaem na wasne oczy, jak Estong pociera

o skór� na policzku kawaek papieru, który zamieni si� w banknot

o nominale 100 pesos. Innym razem zamieni w ustach monet�

na jajko”.

Spytaem, czy jego zdaniem Estong wykonuje jakie� kuglarskie

sztuczki. Odpowied� bya negatywna. Policjant stwierdzi, �e, je�li

wierzy temu, co mówi� inni ludzie, Estong jest w posiadaniu an-

ting-anting (magicznego amuletu). Wedug Luisa, ów posiadacz

talizmanu przebywa w tych okolicach od 1980 roku. Nikogo nie

zaczepia, a wi�c nikt nie utrudnia mu �ycia… no mo�e poza grup�


kilku dzieciaków. Policjant twierdzi, �e pewnego razu Estong pod-

powiedzia sprzedawcy papierosów szcz��liwy numer Jai Alai.

I numer ten okaza si� zwyci�ski! Niestety kolejne podpowiedzi

Estonga nie przyniosy ju� nikomu wygranej. Pomy�laem sobie,

�e ten pierwszy numer to móg by zwyky przypadek.

Najwyra�niej sam Estong nie jest w stanie do ko�ca przewi-

dzie, jaki przedmiot zmaterializuje si� w jego ustach, poniewa�

policjant twierdzi, �e widzia te�, jak lokalna moneta 5 centavos

zamienia si� pewnego dnia w kilka przypadkowych monet z Hong-

kongu. Estong rzuci je sprzedawcom papierosów. Kiedy spytaem

ich o to wydarzenie, jeden z nich stwierdzi, �e monety oddali

Estongowi. Miaem nadziej�, �e b�d� móg obejrze pieni�dze

„wytwarzane magicznie” przez wócz�g�. Szczególne zainteresowanie

budzi we mnie banknot. Mógbym sprawdzi, czy nadrukowany na

nim numer seryjny znajduje si� w rejestrach Banku Centralnego.

Klatki nale�y ogl�da od lewej do prawej


„Estong” zamienia w ustach pojedyncz� monet� na inne monety o zupenie innym

nominale. Fotografie te otrzymaem od Nagato Azumy z Jokohamy (Japonia)

Niestety Estong nigdy nie oddaje nikomu �adnej rzeczy, któr�

udao mu si� zmaterializowa. Dzieci twierdz�, �e gdyby taka rzecz

trafia do kogo� innego lub zostaa przez niego przytrzymana, znik-

n�aby. Gdy jednak spytaem sprzedawców papierosów, czy jaka�

moneta od Estonga znikn�a, odpowied� brzmiaa „nie”. Przeciwnie.

Sprzedawcy twierdzili, �e kilkukrotnie prosili Estonga o rozmienie-

nie jednego peso. Wócz�ga po prostu wkada do ust jedn� monet�,

a nast�pnie wyjmowa cztery o warto�ci 25 centavos. Wedug Fili-

pi�czyków handluj�cych papierosami te monety nigdy nie znikay.

Czy zatem Estong potrafi kontrolowa swoje materializacje?

Czy te fenomeny s� jedynie sprytnymi sztuczkami, czy te� mo�e

maj� w sobie co� nadnaturalnego? Przede wszystkim — sk�d wzi�y

si� te nienaturalne umiej�tno�ci Estonga? A je�li s� to jedynie

sztuczki — kto go nauczy wykonywa je tak dobrze, �e potrafi

oszuka wszystkich obserwatorów? Sk�d pochodzi Estong? Kim s�

jego rodzice? Gdzie si� urodzi?


By mo�e nigdy nie poznamy odpowiedzi na te pytania. Po-

chodzenie Estonga okrywa mga tajemnicy. Wócz�ga nie odpo-

wiada na �adne pytania i, gdy zbli�a si� do niego kto� nieznajomy,

po prostu odchodzi, nie chc�c nawi�zywa kontaktu. Wedug Luisa

Calmy wócz�ga nigdy nie zajmuje si� �ebraniem i je tylko jakie�

brudne resztki, ale, co dziwne, rzadko choruje. Policjant widzia

tylko jeden przypadek, gdy Estong zachowywa si� tak, jakby by

chory — na ustach pojawia mu si� piana, a atak przypomina

objawy w�cieklizny lub epilepsji. „Wtedy po prostu poo�y si�

spokojnie na chodniku — opisywa Luis Calma — i ju� po chwili

czu si� dobrze”.

Jakimi to tajemniczymi siami dysponuje ów wócz�ga, którego

niektórzy mogliby uzna za opó�nionego w rozwoju? Czy s� to ta-

lenty podobne do tych, które posiadaj� „niedorozwini�ci geniu-

sze matematyczni”, których znamy z ró�nych publikacji i artyku-

ów naukowych? A mo�e Estong nie pochodzi z naszej planety?

Mo�e jest przybyszem z jakiej� odlegej galaktyki, ET (ang. extra-

terrestrial) zagubionym na „niebieskiej planecie”? A mo�e to po

prostu �wietny magik? By mo�e…

Postscriptum: na pocz�tku 1997 roku znajomy kr�garz o nazwisku Nitoy

Buencamino, który dobrze zna Estonga, poinformowa mnie, �e ten tajem-

niczy m��czyzna zmar. Nie by jednak w stanie potwierdzi przekazanej mu

informacji ani poda mi wi�cej szczegóów dotycz�cych tego wydarzenia.


DUCHY NAWIEDZAJ�CEAGENCJ� RZ�DOW�

GERRY C., pukownik wojsk powietrznych Filipin w stanie spoczynku,

robi wszystko, by poradzi sobie z dziwnymi zdarzeniami para-

normalnymi, które miay miejsce w jego biurze, siedzibie du�ej

agencji rz�dowej, której dyrektorem zosta z mianowania prezy-

denta kraju. Jako osoba wyj�tkowo religijna, Gerry na pocz�tku nie

wierzy autorom alarmistycznych raportów o tym, �e w jego agencji

dzieje si� co� dziwnego. Opisywano w nich przypadki pojawiania

si� duchów i osobliwe zjawiska, które miay miejsce w caej agencji,

ze szczególnym uwzgl�dnieniem pokoju dyrektora i znajduj�cej si�

tu� obok sali rady nadzorczej. Poprzednik Gerry’ego na stanowisku

dyrektora agencji, czowiek, którego byy pilot darzy wielkim sza-

cunkiem, tak�e mia do czynienia z podobnymi zjawiskami. Nie

mo�na byo du�ej ignorowa raportów podwadnych, poniewa�

dziaania duchów wpyway negatywnie na prac� firmy. Zreszt�

sam Gerry czu, �e wokó niego ju� wcze�niej dziao si� co� dziwnego,

co�, na co nie przygotowa go trening w filipi�skiej Akademii Woj-

skowej. Dlatego nowy dyrektor agencji zacz� szuka rady i pomocy

w nietypowych miejscach.

Poznaem Gerry’ego na imprezie urodzinowej pewnego znanego

filipi�skiego artysty w Quezon City. Podczas lu�nej rozmowy przy

stole moi s�siedzi poruszyli temat dziwnych wydarze�, w których

brali udzia, oraz zjawisk nadprzyrodzonych, których nie s� w stanie

wytumaczy. Cz�sto zreszt� dochodzi do takich sytuacji, gdy znajd�

si� w jakiej� grupie. Zazwyczaj ludzie opowiadaj� sobie o dziwnych

spotkaniach, w których uczestniczyli, szukaj�c dla nich jakiego�

racjonalnego wytumaczenia.

Gerry opowiedzia pewien osobliwy incydent, który mia miejsce

jeszcze w czasie, gdy by kadetem w filipi�skiej Akademii Wojskowej.


Jego matka przesaa mu par� pi�am, które nale�ay wcze�niej

do zmarego ojczyma. Jako �e kadeci w pierwszych latach swojej

nauki nie mogli spa w pi�amach, Gerry przekaza jedn� z nich

elewowi wy�szego rocznika.

Pewnej nocy ów elew wo�y otrzyman� pi�am�. Nast�pnego

ranka obudzi si� jednak bez niej, mimo �e sam jej nie zdejmowa!

Odnalaz cz��ci odzie�y starannie zo�one w szafie z ubraniami.

Nie potrafi wyja�ni, jak mogy si� tam znale�. Starszy kadet tak

si� przestraszy, �e natychmiast uda si� na rozmow� z Gerrym,

prosz�c go o wyja�nienie, jak cz��ci ubrania mogy znikn� w trak-

cie snu. Gerry wyja�ni mu, i� pi�ama nale�aa do jego zmarego

ojczyma, a tej nocy wypadaa wa�nie rocznica jego �mierci.

„Jak to wyja�nisz?” — pyta mnie Gerry. Odpowiedziaem, i�

jego ojczym prawdopodobnie nie �yczy sobie, aby kto� obcy nosi

jego pi�am� i zdecydowa si� j� odebra.

Tego samego wieczora Gerry opowiedzia mi o dziwnych zjawi-

skach, do których dochodzio w agencji, gdzie obj� funkcj� dyrek-

tora. Mówi o urz�dzeniach biurowych, które w�czay si� same,

o przechadzaj�cej si� biaej damie oraz innych dziwnych zjawi-

skach, które trudno byo racjonalnie wytumaczy. Jego opowie�ci

wyday mi si� na tyle interesuj�ce, �e zaofiarowaem si� mu pomóc

— je�li tylko uzna, �e moje wsparcie mo�e si� przyda w wyja�nie-

niu tej niesamowitej tajemnicy.

Kilka tygodni pó�niej umówili�my si� na spotkanie w budynku

agencji. Odwiedziem Gerry’ego wraz z przyjacielem, Benem Blanco,

uzdrowicielem i egzorcyst� z Binangonan w Rizal. Ustalonego dnia

udali�my si� wi�c razem do biura emerytowanego pilota, mieszcz�-

cego si� w dzielnicy Metro Manila. Gdy tylko przekroczyem próg

recepcji, poczuem silne, przygniataj�ce wibracje. Zacz�a mnie

lekko bole gowa i miaem trudno�ci z oddychaniem. Takie objawy

odczuwam zazwyczaj w miejscach, w których znajduj� si� jakie�


negatywnie nastawione duchy. Ben stwierdzi, �e poczu ich obec-

no�, gdy tylko wysiedli�my z windy na drugim pi�trze, gdzie znaj-

dowao si� biuro dyrektora agencji.

Po wej�ciu do biura Gerry’ego byo jeszcze gorzej. Byli�my

z Benem pewni, �e w tym miejscu znajduj� si� duchy. W chwili

gdy weszli�my do pomieszczenia dyrektora, jaki� technik zajmowa

si� napraw� interkomu. „Ten interkom zawsze si� psuje — wyja�ni

Gerry — i dziwnie dziaa, buczy nawet wtedy, gdy nikt z niego

nie korzysta”. Technik stwierdzi, �e nie potrafi znale� przyczyny

niewa�ciwej pracy urz�dzenia i �e sprawdzi pozostae elementy

pó�niej. Nie wydawao mi si�, �e znajdzie przyczyn�. Podzieliem

si� z Gerrym swoim spostrze�eniem. Ten tylko u�miechn� si�

z wyrazem twarzy penym desperacji.

Próbowali�my uzyska od Gerry’ego nieco wi�cej szczegóów,

dotycz�cych charakteru dziwnych zjawisk, które miay miejsce

w agencji. Dyrektor stwierdzi, �e mimo i� sam nie boi si� tego, co

si� dzieje w biurze, to wszystkie te osobliwe zjawiska przeszkadzaj�

jego podwadnym. W�ród dziwnych zdarze� wymieniano: obja-

wienia nieksztatnych postaci lub duchów, przechadzaj�cych si�

w pokoju dyrektora lub po sali obrad zarz�du, w�czaj�ce i wy�-

czaj�ce si� same z siebie urz�dzenia biurowe, a tak�e obce gosy.

Gerry przyzna: „nawet moi poprzednicy mieli tego rodzaju do-

�wiadczenia, a wi�c wierz� im, mimo �e sam na wasne oczy nigdy

niczego podejrzanego nie widziaem”.

Du�a sala posiedze� zarz�du, znajduj�ca si� obok pokoju dy-

rektora, wydawaa si� by centralnym punktem aktywno�ci du-

chów. Od razu po wej�ciu do pomieszczenia odczuli�my z Benem

obecno� obcych istot. W pobli�u drzwi znajdowao si� ksero. Po

drugiej stronie prostok�tnego pomieszczenia stay w równym rz�-

dzie szafki kartotekowe. Do sali mo�na byo wej� tak�e z zewn�trz.


W pomieszczeniu znajdoway si� osobne azienki dla kobiet i m��-

czyzn oraz dobrze wyposa�ona kuchnia, gdzie mo�na byo przy-

gotowa co� do zjedzenia lub do wypicia.

Dwie sprz�taczki odpowiedzialne za sal� posiedze� zarz�du

i gabinet dyrektora, Marjorie i Fely, wydaway si� mie najwi�cej

do powiedzenia na temat dziwnych zjawisk. Marjorie pracowaa

w agencji zaledwie kilka miesi�cy, za to Fely sprz�taa w tym

budynku ju� od dwóch lat i spotkaa si� z tak wielk� liczb� przeja-

wów nawiedzenia budynku przez duchy, �e zd��ya ju� do nich

przywykn�.

Najpierw rozmawiali�my z Marjorie, która opowiedziaa nam

o swoich przykrych do�wiadczeniach.

„Pewnego wieczoru, gdy w budynku nie byo ju� pracowników,

usyszaam pukanie do drzwi sali posiedze�. Kiedy je otworzyam,

na zewn�trz nie byo nikogo. Pytaam stra�ników, czy kogo� wi-

dzieli, ale odpowied� brzmiaa »nie«, dlatego szybko zapomniaam

o tym incydencie.

Niemniej jednak po jakim� czasie na pododze przed sal� po-

siedze� zarz�du zauwa�yam �lady z bota. A wcze�niej dokadnie

umyam to miejsce! Pytaam inne sprz�taczki, czy kto� z uboco-

nymi butami nie pojawi si� w budynku, ale nikogo nie byo nawet

w pobli�u sali zarz�du. Strasznie si� zezo�ciam, bo caa moja ro-

bota posza na marne. Chc�c nie chc�c, aby unikn� reprymendy,

musiaam umy podog� jeszcze raz”.

„Ksero zaczyna dziaa nawet, gdy nikt go nie obsuguje. Zdarza

si� to cakiem cz�sto, dlatego ju� do tego przywykam”.

„Pewnej nocy, gdy weszam wa�nie do sali posiedze� zarz�du,

pozdrowia mnie jaka� kobieta. Zapytaam od razu moich kole-

�anek, kim bya ta osoba, ale usyszaam, �e »przecie� w �rodku

nikogo nie byo«. Wspólnie sprawdzili�my pomieszczenie. Rzeczy-

wi�cie — byo puste. Przeraziam si� i prosiam kole�anki, by towa-


rzyszyy mi w czasie, gdy zajmowaam si� sprz�taniem w sali”.

Marjorie przyznaa, �e te wydarzenia miay miejsce na przestrzeni

kilku dni, gdy dopiero zaczynaa prac� w agencji.

Pewnego razu sekretarka dyrektora syszaa jakie� j�ki i dy-

szenie dochodz�ce od strony ksero. Dziewczyna tak si� przerazia,

�e wybiega z sali posiedze� zarz�du i prawie zderzya si� z dyrekto-

rem, który wa�nie wchodzi do �rodka.

Fely opowiedziaa nam jeszcze bardziej upiorn� histori�:

„Bya mniej wi�cej ósma wieczorem. Jadam wa�nie w sali

zarz�du, gdy usyszaam pukanie do drzwi. Byam wtedy z dwiema

innymi sprz�taczkami. Wszystkie syszeli�my to pukanie. Powie-

dziaam go�no: »Prosz� wej�!«. Gdy otworzyam drzwi, na ze-

wn�trz nie byo nikogo. Wróciam do stou, by doko�czy posiek.

Nagle y�ka wypada mi z r�ki, talerz zacz� si� kr�ci wokó wasnej

osi, a potem spad ze stou”.

Fotografia przedstawiaj�ca sal� posiedze� zarz�du;

pod sufitem unosi si� dziwna mgieka


To ksero w tajemniczych okoliczno�ciach

uruchamiao si� samo

„Zdenerwowaam si� i go�no krzykn�am: »Kimkolwiek je-

ste�, niezale�nie od tego, czego chcesz, prosz�, poka� si� i powiedz,

o co ci chodzi. Nie boj� si� ciebie«. Wszyscy obecni w pokoju cze-

kali na jak�� odpowied�, ale nic dziwnego ju� si� nie zdarzyo. Do-

ko�czyli�my wi�c kolacj�”.

Pewnego dnia Fely kserowaa jakie� materiay, gdy usyszaa,

jak kto� wyra�nie trzykrotnie powtórzy co� jakby „Psst”, chc�c

zwróci na siebie jej uwag�. Fely obrócia si� i ujrzaa m��czyzn�

stoj�cego po drugiej stronie pokoju naprzeciwko szafek z aktami.

„Czowiek ten nosi br�zowy podkoszulek — opowiadaa Fely

— ale nie mia stóp. Zwróciam si� do niego, mówi�c: »Prosz�, nie

strasz mnie, bo musz� doko�czy kopiowanie tych dokumentów.

Jeste�my przyjaciómi. Nie b�dziemy ci przeszkadza«. Po chwili

m��czyzna okr��y w powietrzu stó konferencyjny i znikn� na

moich oczach”.


Po tym wydarzeniu Fely wzi�a dwutygodniowy urlop, poniewa�

nie czua si� najlepiej. „Którego� dnia odpoczywaam wa�nie na

sofie w swoim pokoju, a gdy otworzyam oczy, ujrzaam tego same-

go m��czyzn� z biura. Tym razem na nogach mia biae skarpetki.

Przeraziam si�, bo nie s�dziam, �e duch mo�e si� objawi tak�e

w moim wasnym domu. Powiedziaam do niego: »W porz�dku.

Ju� wracam do pracy«. Nie opowiadaam o tym nikomu, bo nie

wierzyam, �e ktokolwiek mi uwierzy”.

Przysuchuj�ca si� opowie�ci Fely Marjorie tak�e stwierdzia,

�e gdy jest akurat chora w domu, odczuwa jak�� dziwn� potrzeb�

wrócenia do pracy: „Czasami nie czuj� si� zbyt zdrowa, ale po do-

tarciu do biura zaczynam czu si� o wiele lepiej”.

W czasie, gdy rozmawiali�my w biurze Gerry’ego z dwiema

sprz�taczkami, do pokoju wesza wicedyrektorka agencji, Christie

M. Kobieta ta, z wyksztacenia prawniczka, stwierdzia, �e zna

niektóre moje artykuy i uwa�a je za niezwykle interesuj�ce. Spy-

taem Christie, czy w czasie pracy w agencji zdarzyo jej si� co�

dziwnego. Usyszaem odpowied� twierdz�c�. Pewnego dnia za-

uwa�ya, �e miska ust�powa w jednej z damskich toalet zostaa

nagle zabrudzona tak, jakby korzysta z niej m��czyzna — na

obrze�u toalety pojawiy si� kropelki jakiej� cieczy.

„Wiedziaam, �e stao si� co� dziwnego — wyja�niaa Christie

— poniewa� chwil� wcze�niej toaleta bya czysta, a zabrudzenia

na misce pojawiy si� nagle, mimo �e nikt nie korzysta z azienki!”.

Jaki� czas temu jedna z osób sprz�taj�cych opowiadaa, �e wi-

dziaa jak lustro w damskiej azience niespodziewanie zaszo dziwn�

mg�. Czyszczenie tafli szka nie pomagao. Po du�szej chwili

mgieka znikn�a sama.

Zanim jeszcze do pokoju dyrektora wesza Christie, Ben pyta

Fely, czy widzi kogo� w pokoju Gerry’ego. Fely odpowiedziaa: „Tak.

Ten kto� stoi po drugiej stronie pokoju przed szafkami na akta”.


Gdy usyszaem sowa Fely, skierowaem we wskazan� przez ni�

stron� aparat fotograficzny i zrobiem kilka zdj�. Nagle poczuem

silne uderzenie energii, które zupenie zbio mnie z nóg. Przez kilka

sekund nie byem w stanie w ogóle si� poruszy. W tym momencie

do pokoju wszed Gerry i Ben zacz� opowiada mu, co si� zdarzyo.

Nast�pnie Ben podj� prób� skomunikowania si� z duchami, wy-

powiadaj�c specjalne oracion (tajemnicze zakl�cia). Wstaem i usia-

dem na krze�le, nieco wytr�cony z równowagi. Fely powiedziaa,

�e widziaa, jak duch zmierza w moim kierunku i popycha mnie.

Prawdopodobnie zdenerwowa si�, �e chc� mu zrobi zdj�cie.

Pó�niej sfotografowaem jeszcze Fely poza kuchni� i Marjorie

w pobli�u ksero. Na wywoanych zdj�ciach mo�na byo zobaczy

osobliwe, niewyra�ne cienie podobne do tych, które mo�na ogl�da

na fotografiach z sesji po�czonych z wywoywaniem duchów lub

w lecznicach uzdrowicieli, którzy lecz�c ludzi, korzystaj� z pomocy

si nadprzyrodzonych.

Ben wykona w agencji wasne egzorcyzmy, przemawiaj�c do

duchów za po�rednictwem wasnego umysu. Wypowiada przy tym

dziwne oraciones, skadaj�ce si� z wersów w j�zyku przypominaj�-

cym acin�. Kilka tygodni pó�niej przypadkiem spotkaem star�

przyjaciók�, która rozmawiaa z Gerrym o efektach tych egzorcy-

zmów. Emerytowany pilot mia powiedzie, �e w agencji wci�� do-

chodzi do dziwnych zdarze�, ale o wiele rzadziej ni� wcze�niej.

Documents

Spotkania z nieznanym - Helion · 2009. 5. 15. · Estong: uliczny magik czy czowiek o prawdziwych zdolnociach paranormalnych? 64 Duchy nawiedzajce agencj rzdow 71 ROZDZIA 2. O DUCHACH