www.hrkarmel.com

Sv. Ivan od Kria, OCD: PjesmeNaslov izvornika: San Juan de la Cruz, Poesas "Symposion", Split, 1997.

PjesmeDuhovni spjev Tamna no ivim, ali ne u sebi Znam izvor vodu Uoh, ni sam ne znah kako Za ushita ljubavnoga Pastire ivi plamen ljubavi

RomanceU poetku bijae Rije Na babilonskim rijekama Bez oslona oslon imam Sva ljepota utaman

LetriljeBoansku Rije Vrhunac savrenstva

DUHOVNI SPJEV Zarunica: I Ah, gdje se sakri, mili, Dok mene pla i zlo na nita svode? Ko jelen u as tili Ti rani me i ode, I krik moj tebi srca ne probode. II O, pastiri, idite I pasite po gori stada svoja, Recite, kad vidite Kog ljubi dua moja, Da venem, ginem, mrem od nespokoja. III Traei dragu ljubav Brda i doli imam na domaku. Ne berui cvijet ubav, Zvijer prezirui svaku Probit u granice i strau jaku. Stvorovima: IV ume gustog drvea, to moj vas dragi tu rukom postavi; O, sagu arnog cvijea Na zelenoj postavi, Kazujte to sve vam lijepa ostavi. Stvorovi: V On raznose milinu umama proe raskoan dobrotom; Gled lije mu vedrinu: Lik njegov sve je po tom Neprolaznom zaodio krasotom. Zarunica: VI Esposa:

CNTICO ESPIRITUAL

I Adnde te escondiste, Amado, y me dexaste con gemido? Como el ciervo huyste havindome herido; sal tras ti clamando, y eras ydo. II Pastores, los que fuerdes all por las majadas al otero, si por ventura vierdes aqul que yo ms quiero, decilde que adolezco, peno y muero. III Buscando mis amores, yr por esos montes y riberas; ni coger las flores, ni temer las fieras, y passar los fuertes y fronteras. A las criaturas: IV O bosques y espesuras, plantadas por la mano del Amado! o prado de verduras, de flores esmaltado!, dezid si por vosotros ha passado. Las criaturas: V Mil gracias derramando pas por estos sotos con presura; y, yndolos mirando, con sola su figura vestidos los dej de hermosura. Esposa: VI

1

Ah, tko da me izlijei? Odlui jednom istinski se dati! O drugima nj rijei: Nemoj mi vie slati Poslanstva koja ne elim primati! VII Tko sit te sretan ljubi O sto me tvojih ljepota on ui; Al mene ivu ubi, Rane mi podvostrui, Jer tepajui mi, tek, neto porui. VIII Kako se nee strti, ivote, tu gdje samo otrov prima? Dosta strelica smrti U njedrima ve ima Tim to o njem jasnim znanjem zaima. IX Kad si jednom ranio Ovo srce, ozdravi ga jednako! to li si nakanio: Napustiti plijen tako, Prem ukrasti ga nije bilo lako? X Tjeskobe mi ublai to ne moe ih zgasit nita ino; Oima se pokai, Jer ti si svjetlo njino I za tebe ih otvaram jedino. XI Otkrij mi ljupko lice, Nek pogled me na tu ljepotu satre! Od ove teke vatre Ozdravlja to nas samo Da lik ljubljenog prisutan gledamo. XII Gdje vjera kristal toi Tu izvor mi je likova srebrenih: O da tu sijevnu oi to podiu u meni ar ljubavi, prem skrite su u sjeni!

Ay, quin podr sanarme? Acaba de entregarte ya de vero; no quieras embiarme de oy ms ya mensajero que no saben dezirme lo que quiero. VII Y todos quantos vagan de ti me van mil gracias refiriendo, y todos ms me llagan, y dxame muriendo un no s qu que quedan balbuziendo. VIII Mas, cmo perseveras, o vida, no viviendo donde vives, y haziendo porque mueras las flechas que recives de lo que del Amado en ti concives? IX Por qu, pues as llagado aqueste coran, no le sanaste? Y, pues me le as robado, por qu ass le dexaste, y no tomas el robo que robaste? X Apaga mis enojos, pues que ninguno basta a deshazellos, y vante mis ojos, pues eres lumbre dellos, y slo para ti quiero tenellos. XI Descubre tu presencia, y mteme tu vista y hermosura; mira que la dolencia de amor, que no se cura sino con la presencia y la figura. XII O christalina fuente, si en esos tus semblantes plateados formases de repente los ojos deseados que tengo en mis entraas dibuxados!

2

XIII Skloni ih, dragi, askom Dok proem i uzletim Zarunik: stani, stani! Tvog leta dirnut dakom, Da miljem se nahrani, Tvoj jelen sletje, jer ga ljubav rani. Zarunica: XIV Moj dragi splet je gora, Dubrave guste, hlaani izvori, Otoje posred mora, Buna rijeka u gori I apat daha to ljubavlju gori! XV No tiha on je meni Prije no svane rujna zora jasna, Zanosan pjev tajneni, Samoa veleglasna, Mednih jela i pila gozba slasna. XVI Pohvatajmo lisice, Jer vinograd je na u punom cvatu: Dok slaemo ruice Na eer dignut s puta, Po ovom brijegu nek nitko ne luta! XVII Sjeveru suhi, stani! Daj, Junjae, razbudi ljubav nau: Po mom se vrtu bani, Vonji nek se razmau, Nek meu cvijeem dragi nae pau. XVIII Himbenih nimfa trista, Vae kolo u predgrau vije: U grad, gdje jantar blista I cvjetove mi grije, Ni jedna da se usudila nije!

XIII Aprtalos, Amado, que voy de buelo! Esposo: Bulvete, paloma, que el ciervo vulnerado por el otero asoma al aire de tu buelo, y fresco toma. Esposa: XIV Mi Amado las montaas, los valles solitarios nemorosos, las nsulas estraas, los ros sonorosos, el silbo de los ayres amorosos, XV La noche sosegada en par de los levantes del aurora, la msica callada, la soledad sonora, la cena que recrea y enamora. XVI Caadnos las raposas, quest ya florescida nuestra via, en tanto que de rosas hazemos una pia, y no parezca nadie en la montia. XVII Detente, cierzo muerto; ven, austro, que recuerdas los amores, aspira por mi huerto, y corran sus olores, y pacer el Amado entre las flores. XVIII Oh ninfas de Judea, en tanto que en las flores y rosales el mbar perfumea, mor en los arrabales, y no queris tocar nuestros humbrales.

3

XIX Sakrij se, dragi, smjesta, Ka gorama okreni svoje lice: uti, ne kazuj mjesta, I gledaj mi druice, Dok gazim nove staze i ulice. Zarunik: XX O vi, ptiice fine, Lavice, jeleni i arenjaci, Brda, humci, doline, Povodanj, ar, dah moni I vi, o budni strahovi pononi! XXI Zvucima vas miline, Gle, zaklinjem svih ovih lira skupa: Neka vam bijes umine, Na zid da se ne lupa, Da mi dragu sna ne mine okrepa! XXII Napokon draga stie U vrt za kojim ezne ivot cijeli, I primae se blie Daruju vrat svoj bijeli Naruju dragog s kim sve dobro dijeli. XXIII Pod jabukom te vjenah, Slatkim uzlom bok ti boku pristavih, Tu rukom te podrah, Da se krivnja ispravi Gdje ti propast majka tvoja pripravi. XXIV Leaj nam je rascvjetan, Jazbinama lavljim on je okruen, Grimizom je izatkan, Svakim mirom utvren, Mnotvom zlatnih titova je zatien. XXV Tragom ti trkom tri Na tisue zaljubljenika mladih:

XIX Escndete, Carillo, y mira con tu haz a las montaas, y no quieras dezillo; mas mira las compaas de la que va por nsulas estraas. Esposo: XX A las aves ligeras, leones, ciervos, gamos saltadores, montes, valles, riberas, aguas, ayres, ardores, y miedos de las noches veladores: XXI Por las amenas liras y canto de sirenas os conjuro que cessen vuestras yras, y no toquis al muro, porque la esposa duerma ms siguro. XXII Entrado se a la esposa en el ameno huerto desseado, y a su sabor reposa, el cuello reclinado sobre los dulces braos del Amado. XXIII Debajo del manano, all conmigo fuiste desposada; all te di la mano, y fuiste reparada donde tu madre fuera violada. XXIV Nuestro lecho florido, de cuevas de leones enlazado, en prpura tendido, de paz edifficado, de mil escudos de oro coronado. XXV A aga de tu huella las jvenes discurren al camino,

4

ar iskre put im kri, Vino im srce sladi, Da balzam tvoj pjev hvale im uskladi. XXVI U najdublji svoj stanak Sioh i pih od ljubljenog i izbih Na zeleni proplanak: U zaboravu hodih I izgubih sve stado koje vodih. XXVII Tu pruaju mi grudi Sok mudrosti ne prestaje mi liti: A ja - luda ne budi! Prihvativi sve niti Tu mu obeah vjernom enom biti. XXVIII Ja sva pripadam njemu, Sav posjed moj nek njemu slui sada: Prepustih se u svemu, nit sa mnom to ve vlada Do ljubav sama i njena naslada. XXIX Kud skliski puti vode to lika moga smrtnik ve ne sreta, Proglasite da ode Ljubavi tragom - sveta Dobit je za me taj gubitak svijeta. XXX Pirni vijenac ubavi Rosnih rua i smaragda-kamena Rascvjetan na ljubavi Tvoga srca plamena Plesat emo na niti moga pramena. XXXI Vlas njenu moga vrata Ti zagleda kako se milo stee: I ona jedincata Bi dosta da te vee, I gled mog oka da ljubav uee. XXXII

al toque de centella, al adobado vino, emissiones de blsamo divino. XXVI En la interior bodega de mi Amado bev, y, quando sala por toda aquesta bega, ya cosa no saba, y el ganado perd que antes segua. XXVII All me dio su pecho, all me ense sciencia muy sabrosa, y yo le di de hecho a m, sin dexar cosa; all le promet de ser su esposa. XXVIII Mi alma se a empleado, y todo mi caudal, en su servicio; ya no guardo ganado, ni ya tengo otro officio, que ya slo en amar es mi exercicio. XXIX Pues ya si en el egido de oy ms no fuere vista ni hallada, diris que me e perdido, que, andando enamorada, me hice perdediza y fui ganada. XXX De flores y esmeraldas, en las frescas maanas escogidas, haremos las guinaldas, en tu amor florescidas y en un cabello mo entretexidas. XXXI En solo aquel cabello que en mi cuello volar consideraste, mirstele en mi cuello y en l presso quedaste, y en uno de mis ojos te llagaste. XXXII

5

Kad se u me zagleda Milinu mi tvoj pogled ulijevae: Pa od jaeg pogleda Gled i moj postajae Onoga vrijedan emu se divljae. XXXIII O, nemoj me prezreti to roen mi je obraz crne boje: Jer sad me moe zreti Otkad mi zjene tvoje Ljupkost liju i dra ljepote svoje. Zarunik: XXXIV Bijela mi golubica Ve s maslinom u korablju ulijee; I ista mi grlica Prepuna svoje sree S drugcem u hlad na zelen-granu kree. XXXV Predade se u pustinji, U pustinji joj bilo boravite: Ja sam joj drubu inih udnjom to pusto ite, Jer osama je ljubavno poprite. Zarunica: XXXVI O, dobro moje, hajdmo: Lik tvoj nek bude zrcalo mom oku, Gorski zrak uivajmo Na humku i potoku; Zamaknimo u gutaru duboku! XXXVII K otajnim peinama Velike stijene pohrlimo skokom: U njinim dubinama Mijenjamo se stubokom Mogranja tvojih napajani sokom. XXXVIII Tu e me pouiti O slatkoj tajni ljubavnog napitka,

Quando t me miravas, su gracia en m tus ojos impriman; por esso me adamavas, y en esso merecan los mos adorarlo que en ti van. XXXIII No quieras despreciarme, que si color moreno en m hallaste, ya bien puedes mirarme, despus que me miraste, que gracia y hermosura en m dexaste. Esposo: XXXIV La blanca palomica al arca con el ramo se a tornado, y ya la tortolica al socio desseado en las riberas verdes a hallado. XXXV En soledad viva, y en soledad a puesto ya su nido, y en soledad la gua a solas su querido, tambin en soledad de amor herido. Esposa: XXXVI Gozmonos, Amado, y vmonos a ver en tu hermosura al monte y al collado, do mana el agua pura; entremos ms adentro en la espesura. XXXVII Y luego a las subidas cabernas de la piedra nos yremos que estn bien escondidas, y all nos entraremos, y el mosto de granadas gustaremos. XXXVIII All me mostraras aquello que mi alma pretenda,

6

I tu mi izruiti - O, Radosti mog bitka! Ono od juer za dan vjenog itka. XXXIX To disanje je zraka to zvonkim glasom slavuja odmijeva; To vedra no bez mraka, Krug uma i usjeva, Poar bez tete to plamenom sijeva. XL Aminadab sa strahom Ni dumani pojavit se ne haju; Zasjeda nesta mahom; A konjica u sjaju Slazi da motri vode gdje blistaju.

y luego me daras all t, vida ma, aquello que me diste el otro da. XXXIX El aspirar de el ayre, el canto de la dulce filomena, el soto y su donayre en la noche serena, con llama que consume y no da pena. XL Que nadie lo mirava, Aminadab tampoco paresca, y el cerco sosegava, y la cavallera a vista de las aguas descenda.

7

TAMNA NOStrofe u kojima dua pjeva sretnu sudbinu koju je imala da proe kroz tamnu no vjere do ujedinjenja sa svojim zarunikom.

NOCHE OSCURACanciones de el alma que se goza de aver llegado al alto estado de la perfectin, que es la unin con Dios, por el camino de la negacin espiritual.

1. Za tamne noi jedne, Sa strepnjom, a u ljubavnome aru, O sretne li mi sree! Neopaena krenuh, Kad ve mi kua u snu mirovae. 2. U mraku, al' bez straha, Uz tajne ljestve dobro preruena, O sretne li mi sree! U mraku i skrivena, Kad ve mi kua u snu mirovae. 3. U sretnoj noi onoj, U tajnosti da nitko ne vidje me Nit i ja ita gledah, Bez drugog svjetla, voe, Do onog od kog plamtjele mi grudi. 4. A ono vodilo me Sigurnije od svjetla podnevnoga Do mjesta gdje me ek'o On kog sam dobro znala, U predjel gdje se nitko ne pojavi. 5. O noi to bi voom! O noi ljupkija od zore rane! O noi koja spoji Miljenicu s Dragim, Miljenicu u Dragog pretvorenu! 6. Na grudima mi cvjetnim, to samo za njeg uvale se vjerno, Nasloniv glavu usnu: Ja milovah ga njeno, A cedrova lepeza zrak mu slala. 7. Zrak s krunita visokog. Dok njegovu ja mrsila sam kosu, Sa svojom rukom mirnom Po vratu tapao me,

1. En una noche escura con ansias en amores inflamada o dichosa ventura! sal sin ser notada estando ya mi casa sosegada. 2. A oscuras y segura por la secreta escala, disfraada, o dichosa ventura! a escuras y en celada estando ya mi casa sosegada. 3. En la noche dichosa en secreto que naide me vea, ni yo mirava cosa sin otra luz y gua sino la que en el coran arda. 4. Aqusta me guiava ms cierto que la luz de medioda adonde me esperava quien yo bien me sava en parte donde naide pareca. 5. O noche, que guiaste! O noche amable ms que la alborada! oh noche que juntaste amado con amada, amada en el amado transformada! 6. En mi pecho florido, que entero para l solo se guardaba all qued dormido y yo le regalaba y el ventalle de cedros ayre daba. 7. El ayre de la almena quando yo sus cavellos esparca con su mano serena en mi cuello hera

8

I sjetila mi sva obustavljao. 8. U miru, zaboravih, Na Ljubljenoga svoga nagnuh lice. Sve presta, ostavi me, Te svoju pustih brigu Zaboravljenu meu ljiljanima.

y todos mis sentidos suspenda. 8. Quedme y olbidme el rostro reclin sobre el amado; cess todo, y dexme dexando mi cuydado entre las aucenas olbidado.

9

IVIM, AL NE U SEBIKople due koja udi da vidi Boga.

VIVO SIN VIVIR EN MICoplas de el alma que pena por ver a Dios.

ivim, al ne u sebi: ivjeti tvoj ivot smijem I mrem s boli to ne mrijem. 1. U sebi ne ivim ve, ivot bez Boga ne prija, Mrtav on, ne ivim ni ja; Kako dakle ivjeti? Tisu smrti podnijeti! Samo Bog je ivot, mnijem I mrem s boli to ne mrijem. 2. Ovozemni ivot taj Smrtni ivot, iva smrt je Dokle ivot s tobom strt je, Doivotni smrtni jad. Mili Boe, to u sad? Bolje ie ufat smijem I mrem s boli to ne mrijem. 3. Daleko sam od tebe: Kako ivot da imam A da smrti ne kuam, Kako god mi gorka bila? Jao meni, majko mila, Gorku kob ja dalje pijem I mrem s boli to ne mrijem. 4. Riba iz vode kad izae, Olakicu sebi nae: U smrt ona brzo pade I zatitu smrt joj dade Za svoj ivot smrti takvoj Nadati se ikad smijem I mrem s boli to ne mrijem. 5. Kad olakat sebi mnim U Otajstvu da te gledam, alosti se veoj predam: Ni tu te uivat neu! To zadaje muku veu to vidjet te ne umijem, I mrem s boli to ne mrijem.

Vivo sin vivir en m y de tal manera espero que muero porque no muero. 1. En m yo no vivo ya y sin Dios vivir no puedo pues sin l y sin m quedo ste vivir qu ser? Mil muertes se me har pues mi misma vida espero muriendo porque no muero. 2. Esta vida que yo vivo es privacin de vivir y ass es contino morir hasta que viva contigo. Oye mi Dios lo que digo que esta vida no la quiero que muero porque no muero. 3. Estando ausente de ti qu vida puedo tener sino muerte padescer la mayor que nunca vi? Lstima tengo de m pues de suerte persevero que muero porque no muero. 4. El pez que del agua sale aun de alibio no caresce que en la muerte que padesce al fin la muerte le vale. Qu muerte abr que se yguale a mi vivir lastimero pues si ms vivo ms muero? 5. Quando me pienso alibiar de verte en el Sacramento hzeme ms sentimiento el no te poder gozar todo es para ms penar por no verte como quiero y muero porque no muero.

10

6. Kad uivam, Gospode, Nadom da te vidjet hou, Vidim i svu moju zlou I bol mi se podvostrui Te strah samo mene mui: U nadi kad ivjet mnijem, Ja mrem s boli to ne mrijem. 7. Prekini mi ivot noi, Boe, daj mi ivot dana, Ne dri me prikovana Tako vrstim verigama; Gle, mui me elja sama Vidjet te u tminam tijem I mrem s boli to ne mrijem. 8. Ko nad smru plakat hou Nad ivotom svojim bijednim, Dokle god me vezom jednim Vee uza zemlju grijeh moj. Kad e biti, Boe, oj Re po istini da smijem: ivim, jednom ve, ne mrijem?

6. Y si me gozo Seor con esperana de verte en ver que puedo perderte se me dobla mi dolor viviendo en tanto pabor y esperando como espero murome porque no muero. 7. Scame de aquesta muerte mi Dios y dame la vida no me tengas impedida en este lazo tan fuerte mira que peno por verte, y mi mal es tan entero que muero porque no muero. 8. Llorar mi muerte ya y lamentar mi vida en tanto que detenida por mis pecados est. O mi Dios!, qundo ser quando yo diga de vero vivo ya porque no muero?

11

ZNAM IZVOR VODUPjev due koja klike u spoznaji Boga po vjeri.

QU BIEN S YO LA FONTE QUE MANA Y CORRECantar de la alma que se huelga de conoscer a Dios por fee.

Premda svud tama vlada, Znam izvor-vodu s vjenog vodopada. 1. Taj vjeni izvor skriven je u sjeni Al, premda tama vlada, Znam dobro mjesto gdje kljua u meni. 2. U mrkloj noi ivotnoga toka, Premda svud tama vlada, Znam: vjerom primam svjeinu potoka. 3. Poetka nitko ne poznaje njemu Al, premda tama vlada, To dobro znam: poetak on je svemu. 4. Znam: on ljepotom sja u mjeri punoj I, premda tama vlada, Nebo i zemlja kupaju se u njoj. 5. Znam: nema dna nit kraj se s krajem spaja, Premda svud tama vlada, Nit itko bezdan dogleda do kraja. 6. Sjaj njegov vjeni nikad ne prolazi I, premda tama vlada, Znam: sve nam svjetlo od njega dolazi. 7. Vodena sila bujno svud se svraa I, premda tama vlada, Znam: nebo, zemlju, i pako zahvaa. 8. Voda iz vrela s kog se potok raa, Premda svud tama vlada, Znam: ista svud je i od svake slaa. 9. I vjeni ovaj izvor skrit ostaje, I premda tama vlada,

Qu bien s yo la fonte que mana y corre, aunque es de noche. 1. Aquella eterna fonte est ascondida. Que bien s yo do tiene su manida aunque es de noche. 2. Su origen no lo s pues no le tiene mas s que todo origen della viene aunque es de noche. 3. S que no puede ser cosa tan bella, y que cielos y tierra beben della aunque es de noche. 4. Bien s que suelo en ella no se halla y que ninguno puede vadealla aunque es de noche. 5. Su claridad nunca es escurecida y s que toda luz de ella es venida aunque es de noche.

6. Se ser tan caudalosos sus corrientes, que infiernos cielos riegan y a las gentes aunque es de noche. 7. El corriente que nace desta fuente bien s que es tan capaz y omnipotente aunque es de noche. 8. El corriente que de estas dos procede s que ninguna de ellas le precede aunque es de noche. 9. Aquesta eterna fonte est escondida en este vivo pan por darnos vida

12

U ivom kruhu nama ivot daje. 10. Na ovu vodu zove sva stvorenja, Jer svuda tama vlada, Da napoje se sve do zasienja. 11. Izvore ivi, iva eljo moja, Premda svud tama vlada, U ivom kruhu ja te vidim sada.

aunque es de noche. 10. Aqu se est llamando a las criaturas y de esta agua se hartan, aunque a escuras porque es de noche. 11. Aquesta viva fuente que deseo en este pan de vida yo la veo aunque es de noche.

13

UOH, NI SAM NE ZNAM KAKOKople od istog autora o jednom slasnom motrenju.

ENTRME DONDE NO SUPECoplas hechas sobre un stasis de harta contemplacin.

Uoh, ni sam ne znam kako, I ostadoh preneraen Jer svijet znanja bi premaen 1. Uoh tamo ne znam kako, No, kad tamo vidjeh se, Ne prepoznaju se lako, Razumjeh tu malne sve; No to tu sve uje se Neu nipoto da kaem Jer svijet znanja bi premaen. 2. O miru i blagosti Znanje b'jae savreno: U svoj osamljenosti Izravno je uliveno, I toliko tajanstveno Te ostah preneraen Je svijet znanja bi premaen. 3. Natopljenim sebe vidjeh, Sabranim i izdvojenim, Te se nimalo ne stidjeh Priznat osjeta lienim, A duh vidjeh neshvaenim Shvaanjem kako je spaen, Jer svijet znanja bi premaen. 4. Tko tu pravo stigao je Nad sobom se razoara, Procjenjuju znanje svoje Sada vidi da se vara, Pa zalihe nove stvara, I ostaje preneraen, Jer svijet znanja bi premaen. 5. Tko na vie sve putuje Shvaat moe sve to manje: Taman oblak rasvjetljuje Mrkle noi tamno zdanje; Stoga i maleno znanje Sve naputa preneraen Jer svijet znanja bi premaen. 6. Vrlo snano u sebi je Neshvaeno shvaanje; Nikakvo ga kadro nije Prevladat raspravljanje;

Entrme donde no supe y quedme no sabiendo, toda ciencia tracendiendo. 1. Yo no supe dnde entraba, pero cuando all me vi sin saver dnde me estaba grandes cosas entend no dir lo que sent que me qued no sabiendo toda sciencia trascendiendo. 2. De paz y de piedad era la sciencia perfecta, en profunda soledad entendida va recta era cosa tan secreta que me qued balbuciendo toda sciencia trascendiendo. 3. Estava tan embebido tan absorto y ajenado que se qued mi sentido de todo sentir privado y el espritu dotado de un entender no entendiendo toda sciencia tracendiendo. 4. El que all llega de vero de s mismo desfallesce quanto saba primero mucho baxo le paresce y su sciencia tanto cresce que se queda no sabiendo, toda sciencia tracendiendo. 5. Cuanto ms alto se suve tanto menos se entenda que es la tenebrosa nuve que a la noche esclareca por eso quien la saba queda siempre no sabiendo, toda sciencia tracendiendo. 6. Este saber no sabiendo es de tan alto poder que los sabios arguyendo jams le pueden vencer

14

Ne shvaa mudrovanje Razum neznanjem ukraen, Jer svijet znanja bi premaen. 7. Uzvienost je takova Tog shvaanja udesnog, Da sposobnost nikakova Ne stie do vrha tog; Samo svevinji je Bog Sposobnou tom ukraen Gdje svijet znanja bi premaen. 8. Ako eli, uj i to: Vrhovno je znanje cijelo Prodiranje duboko U bit Boju, jer zacijelo Boje milosti je djelo Kad ostane preneraen Jer svijet znanja bi premaen.

que no llega su saber a no entender entendiendo toda sciencia tracendiendo. 7. Y es de tan alta excelencia aqueste summo saber, que no ay facultad ni sciencia que la puedan emprender quien se supiere vencer con un no saber sabiendo, yr siempre tracendiendo. 8. Y si lo queris or consiste esta summa sciencia en un subido sentir de la dibinal esencia es obra de su clemencia hazer quedar no entendiendo toda sciencia tracendiendo.

15

ZA USHITA LJUBAVNOGADruge pjesme od istog autora s obratom na boansko.

TRAS DE UN AMOROSO LANCEOtras de el mismo a lo divino.

Za ushita ljubavnoga Nipoto ne bjeh bez nade, Letjet uzgor me dopade Doepah se plijena svoga. 1. Da mi se na dohvat dade Ushit ovaj boanstveni, Uzletjet bi dano meni, Te mi svijest u nesvjest pade. Sa svim tim to u tom letu Ko ukopan ja zastadoh, Ljubavi svoj let predadoh I plijen imah na dometu. 2. Kad na vie ja uzletih, Onemoat vid e meni, Pa se estok boj plameni Posred tmina vodi kletih. No to ushit ljubavni je to nasre u mrak slijepo: Let se moj zavri lijepo I plijen mi uteko nije. 3. to na vie let moj stie, To se vie oborenim Pronaoh i ponitenim I predanim sve na nie. Rekoh: Ovog puta nema Lova, let moj nisko stoji! No drukije ljubav broji Visost i plijen za me sprema. 4. Stvar ljubavi udna ta je: Jedan let za sto ih vrijedi; Kad nebeska je posrijedi Nada sva ostvarena je. Tom ushitu ja se nadam I nada me ne prevari, Jer uzletjeh nad sve stvari I na plijen svoj stalno padam.

Tras de un amoroso lance y no de esperana falto vol tan alto tan alto que le di a la caa alcance. 1. Para que yo alcance diesse a aqueste lance divino tanto bolar me convino que de vista me perdiesse y con todo en este trance en el buelo qued falto mas el amor fue tan alto que le di a la caa alcance. 2. Quanto ms alto suva deslumbrseme la vista y la ms fuerte conquista en escuro se haza mas, por ser de amor el lance di un ciego y oscuro salto y fuy tan alto tan alto que le di a la caa alcance. 3. Cuanto ms alto llegava de este lance tan subido tanto ms baxo y rendido y abatido me hallava dixe: No abr quien alcance. Abatme tanto tanto que fuy tan alto tan alto que le di a la caa alcance. 4. Por una estraa manera mil buelos pas de un buelo porque esperana de cielo tanto alcana quanto espera esper solo este lance y en esperar no fuy falto pues fuy tan alto tan alto, que le di a la caa alcance.

16

PASTIREStrofe s obratom na boansko (od istog autora) o Kristu i o dui.

EL PASTORCICOOtras canciones a lo divino (del mismo autor) de Cristo y el alma.

1. Pastire milo, iskreno, bez varke Ne trai svoje sree ni uitka: Druicu trai snagom svoga bitka Uganih grudi od ljubavi arke. 2. Ne cvili to mu ljubav srce rani: Muke su slatke i ugodne boli; Ve cvili to tu nevjernost se bani I naputa se ljubav arka toli. 3. Jer sama misao na crva nevjere Ljubljene one pastirice lijepe ini da zemljom ko stranac se vere Uganih grudi od ljubavi slijepe. 4. Pastire veli: "Nesretnik je ludi Tko ljubavi od ove arke bjei, Tko prezire toplinu mojih grudi Nit mari da na njima blaen lei!" 5. Tako sa stabla hrastovoga kara I irom iri svoje bijele ruke: Srce nam svoje umiru otvara Uganih grudi sred ljubavne muke.

1. Un pastorcico solo est penado ageno de plazer y de contento y en su pastora puesto el pensamiento y el pecho del amor muy lastimado. 2. No llora por averle amor llagado que no le pena verse as affligido aunque en el coran est herido mas llora por pensar que est olbidado. 3. Que slo de pensar que est olbidado de su vella pastora con gran pena se dexa maltratar en tierra agena el pecho del amor mui lastimado! 4. Y dize el pastorcito: Ay desdichado de aquel que de mi amor a hecho ausencia y no quiere gozar la mi presencia y el pecho por su amor muy lastimado! 5. Y a cavo de un gran rato se a encumbrado sobre un rbol do abri sus braos vellos y muerto se a quedado asido dellos el pecho del amor muy lastimado.

17

IVI PLAMEN LJUBAVIStrofe koje dua pjeva u unutarnjem ujedinjenju s Bogom.

LLAMA DE AMOR VIVACanciones de el alma en la ntima communicacin de unin de amor de Dios.

1. O ivi plame milja, to njean prodro ti si Do najdubljeg dna due, ah ne kasni! Kad nemio ve nisi, Izvoli do svog cilja: Rastrgni vel to prijei susret jasni! 2. Ah, slatki aru! Muko, Ti ranom zdravlje vraa. Ah, dodiru, iz vjenosti to krenu! Ljubezna jaka ruko, Ti svaki podvig plaa: Usmruju ti smrt na ivot prenu. 3. O baklje, vatro sama, U bljesku tvom i sjaju Peine sad mi, osjeta podrijetlo to bje sam mrak i tama, Najdraem Dobru daju udesne cijene toplinu i svjetlo. 4. O kako sladak, ubav Budi se u srcu mom, Skrovita samom gdje ti je odaja! Koli dah tvoj na ljubav U skladnom pokretu svom Milo i njeno mene osvaja!

1. O llama de amor viva, que tiernamente hyeres de mi alma en el ms profundo centro! pues ya no eres esquiva, acava ya, si quieres; rompe la tela de este dulce encuentro. 2. O cauterio suave! O regalada llaga! O mano blanda! O toque delicado, que a vida eterna save y toda deuda paga!, matando muerte en vida la as trocado. 3. O lmparas de fuego, en cuyos resplandores las profundas cabernas del sentido que estava obscuro y ciego con estraos primores calor y luz dan junto a su querido! 4. Qun manso y amoroso recuerdas en mi seno donde secretamente solo moras y en tu aspirar sabroso de bien y gloria lleno qun delicadamente me enamoras!

18

1. U POETKU BIJAE RIJERomanca o Evanelju "U poetku bijae Rije", s obzirom na Presveto Trojstvo.

1. EN EL PRINCIPIO MORABARomance sobre el Evangelio "In principio erat Verbum", acerca de la Sanctsima Trinidad.

1. U poetku Rije bijae to u Bogu vijek ivljae; U Bogu joj srea sva je Koju vjeno on joj daje. 5. Sama Rije je Bogom bila, S boanskim se bivstvom slila. Sama se poetkom zvae, A poetka ne imae: Kad ga ve u biti ima, 10. Od nikoga ga ne prima. Stoga Sin je Rije ova Koj je roen od vjekova; Ali roen od vjekova On se raa uvijek snova: 15. Svoje bivstvo uvijek prima Koje on od vijeka ima. Sin svu slavu tako ima Da je svu od Oca prima, A sva slava Oeva je 20. Da je Sinu svu predaje. Kao dvoje to se ljube Uzajamno se ne gube: Jedno u drugom ivot ima Jer ih ljubav obuzima; 25. Ljubav jednog i drugog prima Izjednauju se s njima. Troje lica su u biti Kod ljubavi svake skriti Ljubitelj i ljubljen to je, 30. I jo ljubav, tvore troje. Ljubitelj i ljubljen jedno Bie jesu, al svejedno Poimanje drugo to je: Svatko od trih ima svoje; 35. Al svak od njih ljubi i prima Bitnost koju on sam ima: I ta bitnost ista svima Jedinstvo je meu njima. Neizreciv uzao je 40. To, nit od kog shvaeno je:

1. En el principio moraba el Verbo, y en Dios viva, en quien su felicidad infinita possea. 5. El mismo Verbo Dios era que el principio se deca l moraba en el principio y principio no tena. l era el mismo principio; 10. por eso de l careca el Verbo se llama Hijo que del principio naca; hale siempre concebido y siempre le conceba; 15. dale siempre su sustancia y siempre se la tena. Y ass la gloria del Hijo es la que en el Padre ava y toda su gloria el Padre 20. en el Hijo possea. Como amado en el amante uno en otro resida y aquese amor que los une en lo mismo convena 25. con el uno y con el otro en ygualdad y vala tres personas y un Amado entre todos tres ava, Y un amor en todas ellas 30. y un amante las haca y el amante es el amado en que cada cual viva. Que el ser que los tres poseen cada cual le posea, 35. y cada cual de ellos ama a la que este ser tena. Este ser es cada una y ste solo las una en un inefable nudo 40. que decir no se saba;

19

Jer je ljubav to ih spaja Neizmjerna i bez kraja, Jedan u sebi za sve troje Boanski im bitak to je; 45. Jer je ljubav vie vrijedna to je vie u sebi jedna. 2. U LJUBAVI ARKOJ TOLI O proimanju triju boanskih osoba U ljubavi arkoj toli Kakve nema u zemskoj doli Otac Sinu progovara, 50. Miljeniku srce otvara. Govor ovaj tajnoviti Nitko lako ne dohiti: Samo Sin ga razumije, Samo za nj slatkou krije; 55. Ali ljudi, kako znaju, Ovako ga zamiljaju: - Sinak mili, druba tvoja Jedina je radost moja. Tko mi eli omiliti 60. Neka samo k tebi hiti. to sliniji tebi tko je Vie ispunja srce moje. Tko ni u em ne slii ti Ne moe mi ugoditi; 65. Jer ti si mi sva milota, O ivote mog ivota! Ti svjetlosti moje svjetlo I sve mudrosti podrijetlo, Ti si odsjev moje biti 70. U kom u se nasladiti. Tko ti ljubav ne uskrati Meni e ga sveg predati, I s tebe e ljubav moja Na njeg sii kao tvoja, 75. Jer ga ljubav k tebi tjera Kom i moja uvijek smjera. 3. TEBI, SINE, ELIM DATI O stvaranju

por lo cual era infinito el amor que los una porque un solo amor tres tienen que su esencia se deca; 45. que el amor, cuanto ms uno tanto ms amor haca. 2. EN AQUEL AMOR INMENSO De la comunicacin de las tres Personas En aquel amor inmenso que de los dos proceda palabras de gran regalo 50. el Padre al Hijo deza de tan profundo deleite que nadie las entenda slo el Hijo lo gozaba que es a quien perteneca. 55. Pero aquello que se entiende desta manera deca - Nada me contenta, Hijo, fuera de tu compaa; y si algo me contenta 60. en ti mismo lo quera. El que a ti ms se parece a mi ms satisfaca. Y el quen nada te semeja en m nada hallara. 65. En ti solo me he agradado o vida de vida ma! Eres lumbre de mi lumbre eres mi sabidura figura de mi sustancia, 70. en quien bien me complaca. Al que a ti te amare, Hijo, a m mismo le dara, y el amor que yo en ti tengo se mismo en l pondra, 75. en razn de haber amado a quien yo tanto quera. 3. UNA ESPOSA QUE TE AME De la creacin

20

- Tebi, Sine, elim dati Nevjestu to dostojna ti, Bit e ko druga nijedna; 80. Naeg drugovanja vrijedna. Za isti stol ona sjest e S nama istog kruha jest e: Dobra vjena neka znade to Otac i Sin imade, 85. Sa mnom tebe nek uiva, Rasko tvoju svu otkriva! "Sve to, Oe, rado primam - Ree Sin - i radost imam Zarunici slavu dati 90. Svu to mogu sam imati, Nek i ona vijekom gleda Sve to meni Otac preda, I da cijelo bie svoje Primam vijek iz biti tvoje. 95. U mojem e zagrljaju Gorjet u tvog milja sjaju, Tvoja e je tad dobrota Dignut do vjenih krasota." 4. NEKA BUDE, OTAC REE Nastavlja se Neka bude Otac ree 100. Ljubavi ti vrijedno to je! I to ree ne poree: U tren sva stvorenja stoje. Zarunici palaa je Svom mudrou sagraena: 105. I u dijela ona dva je Vii i nii razdijeljena. Nii dio s bezbroj ara Sastavljen je razliitih, Vii s mnogo vie ara 110. I dragulja plemenitih. Da Nevjesta vidi mlada enikovo sve bogatstvo, U viemu smjesti sada Aneoskih kola bratstvo. 115. Ljudska narav nieg dijela Prostore e nastaniti, Malo nia od anela

- Una esposa que te ame mi Hijo darte quera que por tu valor merezca 80. tener nuestra compaa y comer pan a una mesa del mismo que yo coma porque conozca los bienes que en tal Hijo yo tena 85. y se congracie conmigo de tu gracia y loana. "Mucho lo agradezco Padre, - el Hijo le responda a la esposa que me dieres 90. yo mi claridad dara para que por ella vea qunto mi Padre vala y cmo el ser que posseo de su ser lo receva. 95. Reclinarla e yo en mi brao y en tu amor se abrasara y con eterno deleite tu bondad sublimara." 4. HGASE PUES, DIXO EL PADRE Prosigue Hgase pues - dixo el Padre 100. que tu amor lo mereca. Y en este dicho que dixo el mundo criado ava. Palacio para la esposa, hecho en gran sabidura 105. el cual en dos aposentos alto y bajo. divida. El baxo de diferencias infinitas compona mas el alto hermoseaba 110. de admirable pedrera. Porque conozca la esposa el Esposo que tena en el alto colocaba la anglica jerarcua 115. pero la natura humana en el bajo la pona por ser en su compostura

21

Jer joj vrijednost hoe biti. Premda bit i mjesta vrijedno 120. Na taj nain rasporedi, Stvorenje sve skupa jedno Ko Nevjeste tijelo vrijedi. Sve stvorenje jedno tijelo Zarunice jedne tvori, 125. Jer ga jedan enik cijelo Jednom ljubavlju satvori. enika u uzvienom Dijelu neba posjeduju, A zemnici s ulivenom 130. Vjerom, nadom iekuju. Njima veli Boji Sine Da e njemu slini biti I da e ih iz nizine Do nebesa uzvisiti. 135. Nit prezirat itko ima Pozemljare ko bijednike, Jer u svemu bit e s njima On sam slian uvelike. Izmjenu e uiniti, 140. K njima hoe nastanit se, I da Bog e ovjek biti, ovjek Bogom uzvisit se. S njima On e jesti, piti I za stolom se gostiti, 145. On e s njima bez prestanka Do zadnjega ostat danka; Dok vremenu bude tijeka Sve do nakraj ovog vijeka: A tad e se svi zdruiti 150. Vjenom pjesmom Boga iti. On ko glava oivljuje Tijelo Zarunice svoje, Sve udove povezuje Da se poem ne razdvoje; 155. Jer su tijelo Zarunice Koju stjee i dobiva, Kojoj njeno ljubi lice I ljubav joj svu dariva. Tako zdruene on vodi 160. Ko nevjestu Ocu svome, Da uitak isti godi Bogu vlastit nebeskome.

algo de menor vala. Y aunque el ser y los lugares 120. de esta suerte los pona pero todos son un cuerpo de la esposa que deca: Que el amor de un mismo Esposo una esposa los haca. 125. Los de arriba possean al Esposo en alegra los de abajo en esperanza de fee que les infunda dicindoles que algn tiempo 130. l los engrandecera y que aquella su bajeza l se la levantara de manera que ninguno ya la vituperara; 135. porque en todo semejante l a ellos se hara y se vendra con ellos y con ellos morara y que Dios sera hombre 140. y que el hombre Dios sera y tratara con ellos comera y bebera y que con ellos contino l mismo se quedara 145. hasta que se consumase este siglo que corra quando se gozaran juntos en eterna meloda porque l era la cabea 150. de la esposa que tena a la qual todos los miembros de los justos juntara que son cuerpo de la esposa, a la qual l tomara 155. en sus braos tiernamente y all su amor le dara y que ass juntos en uno al Padre la llevara donde del mismo deleite 160. que Dios goza gozara que como el Padre y el Hijo y el que dellos proceda

22

Kao to se proimaju Otac, Sin i Duh Sveti, Stvorovi nek svi poznaju Zarunicu da Bog njeti: 165. Da u krilu Bojeg bia iem ivi Bojeg ia. 5. OVA IVA DOBRA NADA Nastavlja se Ova iva dobra nada S neba im je vijek sijala I ivotna je dosada 170. Mnogo im se olakala. Al je nada, u drugu ruku, S enjom za svojim enikom Skupa s utjehom i muku Nadvila im nad zrenikom. 175. Tako Bogu zaredae Molbe arke s uzdasima, Danju i nou ne prestae Vapaji sa jecajima, Da ve jednom odlui se 180. I njih drutvu pridrui se. Jedni vape: "Ah da mi je ivjet u doba Mesije!" Drugi: "Poalji i daj znati Koga ima nam poslati!" 185. Trei: "Razderi nebesa Da oi vide udesa; Suze tada prestati e, Oi Krista gledati e. Ozgor dadite, oblaci, 190. Zemlja neka plod izbaci: Neka draem ve ne rodi, Spasenjem nek nama plodi; Treba onaj cvijet izrasti Kojim zemlja e procvasti". 195. Trei vape: "Sretan svaki Tko iv bude u dan taki, Tko Boga gledat zaslui Oima kojim se slui, Rukama ga doticati 200. I s njime u drutvu stati,

el uno vive en el otro ass la esposa sera 165. que dentro de Dios absorta vida de Dios vivira.

5. CON ESTA BUENA ESPERANA Prosigue Con esta buena esperana que de arriva les vena el tedio de sus trabajos 170. ms leve se les haza pero la esperana larga y el deseo que creca de gozarse con su Esposo contino les affliga. 175. Por lo qual con oraciones con suspiros y agona con lgrimas y gemidos le rogavan noche y da que ya se determinase 180. a les dar su compaa. Unos dezan: "O, si fuesse en mi tiempo el alegra!" Otros: "Acava Seor al que as de embiar emba." 185. Otros: "O si ya rompieses essos cielos, y vera con mis ojos que baxases y mi llanto cessara! Regad nuves de lo alto 190. que la tierra lo peda y brase ya la tierra que espinas nos produza y produzga aquella flor con que ella florecera." 195. Otros dezan: "O dichoso el que en tal tiempo sera que merezca ber a Dios con los ojos que tena y tratarle con sus manos 200. y andar en su compaa

23

I uivati sve tajne Dane za te dane bajne!" 6. U SVIM OVIM MOLITVAMA Nastavlja se U svim ovim molitvama Dugo vrijeme proteklo je, 205. A u zadnjim godinama To eznue poraslo je, Kad se starac imun slavni U eljama uspalio, Ne bi li on san svoj davni 210. Svojim oima vidio. Duh je Sveti dobar bio, Dobrom starcu govorio: Kad ga takva elja izjeda, Smrti da nee vidjeti 215. Dok ivota ne ugleda Kako s neba k njemu leti; Da na vlastite e ruke Boga prihvatit bez muke, U naruaju ga drati 220. I pobono milovati. 7. KAD JE VRIJEME ZRELO BILO O utjelovljenju Kad je vrijeme zrelo bilo Da bi se to ispunilo Da se Nevjesta izbavi Krutog jarma to ga stavi 225. Zakon Mojsijev na lea Dugom nizu slavnih prea, Svoj njenosti Otac tada Maha dade ko nikada: - Zarunicu vidi, Sine, 230. Za te stvorih da ti slii, K tebi treba da se vine U svemu ti da prilii. Bie tvoje tijela nema: Razlika je tu golema,

y gozar de los misterios que entonces ordenara!" 6. EN AQUESTOS Y OTROS RUEGOS Prosigue En aquestos y otros ruegos gran tiempo pasado ava 205. pero en los postreros aos el fervor mucho creca, quando el viejo Simen en deseo se encenda rogando a Dios que quisiese 210. dexalle ver este da. Y ass el Espritu Sancto al buen viejo responda que le dava su palabra que la muerte no vera 215. hasta que la vida viesse que de arriva descenda y que l en sus mismas manos al mismo Dios tomara y le tendra en sus braos 220. y consigo abraara. 7. YA QUE EL TIEMPO ERA LLEGADO Prosigue la Encarnacin Ya que el tiempo era llegado en que hazerse convena el rescate de la esposa que en duro yugo serva 225. debaxo de aquella ley que Moyss dado le ava el Padre con amor tierno desta manera deza: - Ya ves Hijo que a tu esposa 230. a tu ymagen hecho ava y en lo que a ti se parece contigo bien convena pero diffiere en la carne que en tu simple ser no ava.

24

235. A u ljubavi sklad pravi Treba da se uspostavi, Da ljubitelj ljubljenome Posve slian bude svome; Sve vee izjednaenje 240. Ljubavno je produbljenje; Nevjesti e, prema tome Silna ljubav razgorit se, Kad te vidi slinom svome U tijelu tvom pojavit se. 245. - Moja volja tvoju dvori - Ocu Sinak odgovori U tom sva je slava moja Da se vri volja tvoja. Meni, Oe, odgovara 250. to odluka tvoja stvara, Jer dobrota tvoja time Veliko dobiva ime; Na glas do e mo ti jaka, Pravednost i mudrost svaka. 255. Svijetu u je objaviti I slavom u proslaviti Svu ljepotu tvoju i slast I nad svijetom tvoju prevlast. Zarunicu potrait u 260. I spreman u svemu bit u Njeno breme na se uzet Tvojom ljubavlju obuzet; ivot svoj u na smrt dati Da ga moe ona imati. 265. Izvuenu iz bare zloe Vodit u je k tebi, Oe. 8. TAD ANELA DOZIVAE Nastavlja se Tad anela dozivae Koji Gabrijel se zvae, K Mariji da bre leti 270. Nazaretski u dom sveti, Da blagu joj vijest najavi I pristanak njen pribavi; U njoj potom istog trena Rije je tijelom odjevena.

235. En los amores perfectos esta ley se requera que se haga semejante el amante a quien quera que la mayor semejana 240. ms deleite contena; el qual sin duda en tu esposa grandemente crecera si te viere semejante en la carne que tena. 245. - Mi voluntad es la tuya - el Hijo le responda y la gloria que yo tengo es tu voluntad ser ma y a m me conviene Padre 250. lo que tu Alteza deza porque por esta manera tu vondad ms se vera verse tu gran potencia justicia y sabidura 255. yrlo a dezir al mundo y noticia le dara de tu belleza y dulura y de tu soberana yr a buscar a mi esposa, 260. y sobre m tomara sus fatigas y trabajos en que tanto padeca y porque ella vida tenga yo por ella morira 265. y sacndola del lago a ti te la bolvera. 8. ENTONES LLAM A UN ARCHNGEL Prosigue Entones llam a un archngel que Sant Gabriel se deza y embilo a una donzella 270. que se llamava Mara de cuyo consentimiento el misterio se haza en el qual la Trinidad de carne el Verbo vesta.

25

275. To je djelo Svetog Trojstva, Al Rije sama prima svojstva Da u naravi je inoj U utrobi Marijinoj. Tko dosad tek Oca imade 280. Sada i za Majku znade, Ne ko drugi to se zae Po ovjeku, on namae Iz njene nutrine tijelo Za boansko svoje djelo; 285. Stoga Sin se Boji zove I Sin ljudski zemlje ove. 9. VRIJEME ONO DOSPJELO JE O poroenju Vrijeme ono dospjelo je Da se svjetlo rodilo je; Kao enik iz lonice 290. Pokazuje svoje lice; Pod rukom mu Zarunica, Njegova srca miljenica. Djeva ista, Majka mila, U jasle ga postavila 295. Meu nijeme dv'je ivine Da mu ondje drubu ine. Vjenanje se ovdje zbiva Boanstva i ovjeanstva, Zato ovaj prizor skriva Mnogostruka svjedoanstva: 300. Svjetlo Boje nebom sijeva, Aneoski pjev odmijeva; U jaslama tijesnim Boga uje plakat sa tjeskobom: Pirni to je nakit to ga Ljudska narav nosi sobom. 305. Majka udivljena gleda Zamjenu jo nevienu: Bog se ljudskom plau preda, Ljude Boja radost prenu! To dvoje se prvom zbilo 310. I na zemlji pojavilo.

275. Y aunque tres hazen la obra en el uno se haza y qued el Verbo encarnado en el bientre de Mara. Y el que tiene slo Padre 280. ya tambin madre tena aunque no como qualquiera que de varn conceva que de las entraas de ella l su carne receva 285. por lo qual Hijo de Dios y del hombre se deza. 9. YA QUE ERA LLEGADO EL TIEMPO Del Nacimiento Ya que era llegado el tiempo en que de nacer ava ass como desposado 290. de su tlamo sala, abraado con su esposa que en sus braos la traa al qual la graciosa Madre en un pesebre pona 295. entre unos animales que a la sazn all ava los hombres dezan cantares los ngeles meloda festejando el desposorio 300. que entre tales dos ava pero Dios en el pesebre all llorava y gima que eran joyas que la esposa al desposorio traa 305. y la madre estava en pasmo de que tal trueque vea el llanto del hombre en Dios y en el hombre el alegra lo qual del uno y del otro 310. tan ajeno ser sola.

26

10. NA BABILONSKIM RIJEKAMADruga pjesma od istog autora koja se zove "Na babilonskim rijekama".

10. ENCIMA DE LAS CORRIENTESOtro del mismo (autor) que va por "Super flumina Babylonis".

Babilonskim u stranama Sjedoh tuan na rijekama; Tu Izrael strada maem, Tu natapam zemlju plaem, Domovinu spominjui, Siona se sjeajui. O, Sione, ti za mene Budi slatke uspomene: Sladost ta gorinu skriva, U suzama dua pliva. Blagdansko odijelo svukoh, Na se svagdansko obukoh; Pustih da na vrbi trune Citara i druge strune, Dok to dobra ne uh za te, Stalno misle samo na te. Ljubav tvoja me stezae I srce mi razdirae; Rekoh: bolje da me nije, Kad me tako kruto bije! Tvome ognju se predavah I rado sam priman bio, Ne bi l' kao leptir kakav U ognju sav izgorio. Nemam u sebi ivota, Tvoja dri me ljepota. Umirah u sebi za te, A za te i uskrsavah, Jerbo ivot spomen na te I jednako smrt zadava. Spomen na te smrt je u meni, A ivot je umiranje, Jer dok ivim tvoj ueni Pogled nemam ni najmanje. A moje porobljivae Veseli moj tuni bitak Ne mislei, kao jae, Da ih vara taj uitak. Pjesmu trae sad odjednom, Pjesmu tvoju, o Sione: - Pjevaj, da ujemo jednom Kako tamo pjesme zvone! - Kako tu ispunit elju Gdje za Sionom se plae, I pjevati u veselju Koje na Sionu tlae? Smetnuo te s pameti ja, Ako tuina mi prija!

Encima de las corrientes que en Babilonia hallava all me sent llorando all la tierra regava acordndome de ti o Sin! a quien amava era dulce tu memoria, y con ella ms llorava. Dex los traxes de fiesta los de trabaxo tomava y colgu en los verdes sauzes la msica que llevaba punindola en esperana de aquello que en ti esperava. All me hyri el amor y el coran me sacava. Dxele que me matase pues de tal suerte llagava yo me meta en su fuego sabiendo que me abrasava desculpando el avezica que en el fuego se acababa estvame en m muriendo y en ti solo respirava en m por ti me mora y por ti resucitava que la memoria de ti daba vida y la quitava. Gozbanse los estraos entre quien cautivo estava. Preguntvanme cantares de lo que en Sin cantava - Canta de Sin un hynno veamos cmo sonava. - Dezid, cmo en tierra ajena donde por Sin llorava cantar yo la alegra que en Sin se me quedava? Echarala en olbido si en la ajena me gozava. Con mi paladar se junte la lengua con que hablava si de ti yo me olbidare en la tierra do morava. Sin por los verdes ramos que Babilonia me dava de m se olbide mi diestra que es lo que en ti ms amava

27

Nek mi jezik se prilijepi O nepce u mojih ustih, Kad mi, Sione moj lijepi, U zaborav pade pusti. Sione, alost u dui Usred granja gdje uzdiem Nosim i nek se osui Desna ruka kojom piem Kad u zelenilu hvoja Nae radost dua moja, Kad bez tebe slavu slavim I na tebe zaboravim. Babilonska gorda keri, Bijedna li si i nesretna: Blaen u nebeskih dveri Pouzdanik tvoj presretan: Vratit e ti on sve muke Koje dijeli iz tvoje ruke; Malii ti bit e k stijeni Kao i ja privedeni, A stijena je Krist blaeni Po kome smo svi spaeni. Debetur soli gloria vera Deo!

si de ti no me acordare en lo que ms me gozava y si yo tuviere fiesta y sin ti la festejava. O hija de Babilonia msera y desventurada! Bienaventurado era aquel en quien confiava que te a de dar el castigo que de tu mano llevava y juntar sus pequeos y a m, porque en ti esperava a la piedra que era Christo por el qual yo te dexaba. Debetur soli gloria vera Deo!

28

11. BEZ OSLONA OSLON IMAMGlosa od istog autora.

11. SIN ARRIMO Y CON ARRIMOGlosa de el mismo.

Bez oslona oslon imam: Bez svjetla u mrkloj noi arom gore mi sve moi 1. Dua mi je ve liena Od stvorene svake stvari: Iznad njih su svi joj ari; I nad sobom uzviena Vjenog Boga samo mari. Za me e se rei stoga Ko najveu ast to primam Mislei na vjenog Boga: Bez oslona oslon imam. 2. Premda vlada tama mnoga U ivotu smrtnomu, Ne vidim zla u tomu, Jer bez svjetla zemaljskoga Pripadam nebeskomu. Ljubav to ivotnija je to sljeplje jesu oi, to dua predanija je Bez svjetla u mrkloj noi. 3. Takva uda ljubav stvara Otkada mi je u cijeni: Zlo il dobro je l' u meni, U sladost se sve pretvara I dua se sva izmijeni. Tako njenom u plamenu Bez svjetla se krijese oi, Stubokom se sve pokrenu, arom gore mi sve moi.

Sin arrimo y con arrimo, sin luz y ascuras viviendo todo me voy consumiendo. 1. Mi alma est desassida de toda cosa criada y sobre s levantada y en una sabrosa vida slo en su Dios arrimada. Por esso ya se dir la cosa que ms estimo que mi alma se vee ya sin arrimo y con arrimo. 2. Y aunque tinieblas padezco en esta vida mortal no es tan crecido mi mal porque si de luz carezco tengo vida celestial porque el amor da tal vida quando ms ciego va siendo que tiene al alma rendida sin luz y ascuras viviendo. 3. Haze tal obra el amor despus que le conoc que si ay bien o mal en m todo lo haze de un sabor y al alma transforma en s y ass en su llama sabrosa la qual en m estoy sintiendo apriessa sin quedar cosa, todo me voy consumiendo.

29

12. SVA LJEPOTA UTAMANGlosa s obratom na boansko od istog autora.

12. POR TODA LA HERMOSURAGlosa a lo divino. De el mismo autor.

Da zanese me, prilazi Sve ljepota utaman: Za neim sam pomaman to sreom se pronalazi. 1. Kakve sobom nose dare Svijeta slasti konane? Nepca ukus meni kvare, Bude udnje pomamne. I tako mi vijek prilazi Sva slatkoa utaman, Za neim sam pomaman to sreom se pronalazi. 2. Nikada mi srce smjelo Nee eznut za onim Bez ega bi pro uspjelo Bez tekoa velikih. Nigdje zamke ne nalazi, Vjera nije utaman: Za neim sam pomaman to sreom se pronalazi. 3. Od ljubavi koji vene Jer kuao Duha je, Njemu okus se okrene Te za slasti ne haje; Kao koji se nalazi U groznici bolestan: Za neim je pomaman to sreom se pronalazi. 4. Ne udite se vi tomu Da se okus pokvari, Jer uzrok je zlu ovomu Drukiji od drugih svih; I tako se tu nalazi Svaki stvor posvema stran, Za neim je pomaman to sreom se pronalazi. 5. Kad je volja usreena Dodirom boanskog bitka, Ne moe biti naplaena Bez boanskog uitka; No Bog samo se nalazi Vjerom, tamnom no i dan; Za njim eznem pomaman

Por toda la hermosura nunca yo me perder, sino por un no s qu que se alcana por ventura. 1. Sabor de bien que es finito lo ms que puede llegar es cansar el apetito y estragar el paladar y ass por toda dulura nunca yo me perder sino por un no s qu que se halla por ventura. 2. El coran generoso nunca cura de parar donde se puede passar sino en ms difficultoso nada le causa hartura y sube tanto su fee que gusta de un no s qu que se halla por ventura. 3. El que de amor adolesce de el divino ser tocado tiene el gusto tan trocado que a los gustos desfallece como el que con calentura fastidia el manjar que ve y apetece un no s qu que se halla por ventura. 4. No os maravillis de aquesto que el gusto se quede tal porque es la causa del mal ajena de todo el resto y ass toda criatura enajenada se vee y gusta de un no s qu que se halla por ventura. 5. Que estando la voluntad de divinidad tocada no puede quedar pagada sino con divinidad mas, por ser tal su hermosura que slo se vee por fee, gstala en un no s qu

30

to sreom se pronalazi. 6. Takova zaljubljenika Hoemo li aliti to ga mui elja prika Usred stvari stvorenih? Sam se samcat on nalazi Bez oslona, beutan, Al za neim pomaman to sreom se pronalazi. 7. Ne misli da srca elje, to bi bila vrijednost sva, Primaju slast i veselje Od zemaljskih naslada; U ljepoti on nalazi Neki odsjev prolazan, Za drugim je pomaman to sreom se pronalazi. 8. Moju brigu vie muti to je naprijed nagnuto, To to treba dostignuti, Ne to je dostignuto. Nedostino se nalazi Vrh svega, cilj poeljan: Za njim ja sam pomaman to sreom se pronalazi. 9. Sve to ovdje mogu zbrati Svi osjeti prodorni, I razum to moe dati Da se dive ljudi svi, Da zanese me, prilazi Sve to meni utaman: Za neim sam pomaman to sreom se pronalazi.

que se halla por ventura. 6. Pues, de tal enamorado dezidme si abris dolor pues que no tiene sabor entre todo lo criado solo sin forma y figura sin hallar arrimo y pie gustando all un no s qu que se halla por ventura. 7. No pensis que el interior que es de mucha ms vala halla gozo y alegra en lo que ac da sabor mas sobre toda hermosura y lo que es y ser y fue gusta de all un no s qu que se halla por ventura. 8. Ms emplea su cuydado quien se quiere aventajar en lo que est por ganar que en lo que tiene ganado y ass, para ms altura yo siempre me inclinar sobre todo a un no s qu que se halla por ventura. 9. Por lo que por el sentido puede ac comprehenderse y todo lo que entenderse aunque sea muy subido ni por gracia y hermosura yo nunca me perder sino por un no s qu que se halla por ventura.

31

RIJE BOANSTVENU 1. Rije boanstvenu Djeva Majka nosi; K tebi na put krenu, Stanak sebi prosi.

DEL VERBO DIVINO 1. Del Verbo divino la Virgen preada viene de camino: si le dais posada!

VRHUNAC SAVRENSTVA 2. Zaboraviti stvorenja, Da se Stvoritelj zna, U nutrini svetog bdjenja Ljubav nek je ljubljena.

SUMMA DE LA PERFECCIN 2. Olvido de lo criado, memoria del Criador, atencin a lo interior, y estarse amando al Amado.

32