21
Sylabus przedmiotu / modułu kształcenia Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Podstawy Chemii Nazwa w języku angielskim: Fundamentals of Chemistry Język wykładowy: polski Kierunek studiów, dla którego przedmiot jest oferowany: chemia Jednostka realizująca: Instytut Chemii, Zakład Chemii Fizycznej Rodzaj przedmiotu/modułu kształcenia (obowiązkowy/fakultatywny): obowiązkowy Poziom modułu kształcenia (np. pierwszego lub drugiego stopnia): pierwszego stopnia inżynierskie Rok studiów: pierwszy Semestr: pierwszy Liczba punktów ECTS: 12 Założenia i cele przedmiotu: Celem przedmiotu jest przypomnienie, uzupełnienie i rozszerzenie treści programowych z zakresu III i IV etapu kształcenia, ze szczególnym naciskiem na kształcenie umiejętności rozwiązywania zdań rachunkowych, pisania równań reakcji chemicznych oraz nabycie i ugruntowania umiejętności pracy laboratoryjnej ze świadomością roli tych umiejętności na dalszym etapie kształcenia Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: dr Barbara Pezler Imię i nazwisko prowadzących zajęcia: dr Barbara Pezler, dr Jolanta Wnorowska Efekty kształcenia Symbol efektu WIEDZA Symbol efektu kierunkowego W_01 Zna i rozumienie podstawowe pojęcia, prawa i zjawiska chemiczne. K_W02 W_02 Zna i rozumie podstawowe prawa termodynamiki i kinetyki chemicznej. K_W02 W_03 Zna i rozumie procesy fizykochemiczne przebiegające w roztworach elektrolitów. K_W02 W_04 Zna i rozumie podstawowe zależności pomiędzy budową substancji a jej właściwościami fizycznymi i chemicznymi. K_W02 W_05 Zna przeznaczenie i budowę podstawowych przyrządów i aparatury chemicznej K_W09 W_06 Wie jak bezpiecznie posługiwać się sprzętem laboratoryjnym, substancjami i wyrobami o poznanym składzie chemicznym. K_W10 UMIEJĘTNOŚCI U_01 Umie posługiwać się właściwą terminologią i nomenklaturą do opisu zjawisk chemicznych. K_U01, K_U23 U_02 Potrafi zaplanować i przeprowadzić doświadczenia chemiczne. Umie krytycznie ocenić wynik eksperymentu, dokonać obserwacji i wyciągnąć wnioski oraz przedstawić je w poprawny i zrozumiały sposób. K_U14, K_U16, K_U17 U_03 Potrafi zapisywać i interpretować równania chemiczne oraz dokonać obliczeń chemicznych. K_U08, K_U10 U_04 Potrafi zastosować posiadaną wiedzę z zakresu chemii do rozwiązywania problemów teoretycznych i praktycznych oraz korzystać z różnych źródeł informacji. K_U13, K_U27 U_05 Potrafi uczyć się samodzielnie aktualizując i poszerzając swoją wiedzę oraz doskonaląc umiejętności. K_U28

Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

Sylabus przedmiotu / modułu kształcenia

Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Podstawy Chemii

Nazwa w języku angielskim: Fundamentals of Chemistry

Język wykładowy: polski

Kierunek studiów, dla którego przedmiot jest oferowany: chemia

Jednostka realizująca: Instytut Chemii, Zakład Chemii Fizycznej

Rodzaj przedmiotu/modułu kształcenia (obowiązkowy/fakultatywny): obowiązkowy

Poziom modułu kształcenia (np. pierwszego lub drugiego stopnia): pierwszego stopnia inżynierskie

Rok studiów: pierwszy

Semestr: pierwszy

Liczba punktów ECTS: 12

Założenia i cele przedmiotu:

Celem przedmiotu jest przypomnienie, uzupełnienie i rozszerzenie treści programowych z zakresu III i IV etapu kształcenia, ze szczególnym naciskiem na kształcenie umiejętności rozwiązywania zdań rachunkowych, pisania równań reakcji chemicznych oraz nabycie i ugruntowania umiejętności pracy laboratoryjnej ze świadomością roli tych umiejętności na dalszym etapie kształcenia

Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: dr Barbara Pezler

Imię i nazwisko prowadzących zajęcia: dr Barbara Pezler, dr Jolanta Wnorowska

Efekty kształcenia Symbol efektu WIEDZA

Symbol efektu kierunkowego

W_01 Zna i rozumienie podstawowe pojęcia, prawa i zjawiska chemiczne. K_W02 W_02 Zna i rozumie podstawowe prawa termodynamiki i kinetyki chemicznej. K_W02

W_03 Zna i rozumie procesy fizykochemiczne przebiegające w roztworach elektrolitów. K_W02

W_04 Zna i rozumie podstawowe zależności pomiędzy budową substancji a jej właściwościami fizycznymi i chemicznymi. K_W02

W_05 Zna przeznaczenie i budowę podstawowych przyrządów i aparatury chemicznej K_W09

W_06 Wie jak bezpiecznie posługiwać się sprzętem laboratoryjnym, substancjami i wyrobami o poznanym składzie chemicznym. K_W10

UMIEJĘTNOŚCI

U_01 Umie posługiwać się właściwą terminologią i nomenklaturą do opisu zjawisk chemicznych. K_U01, K_U23

U_02 Potrafi zaplanować i przeprowadzić doświadczenia chemiczne. Umie krytycznie ocenić wynik eksperymentu, dokonać obserwacji i wyciągnąć wnioski oraz przedstawić je w poprawny i zrozumiały sposób.

K_U14, K_U16, K_U17

U_03 Potrafi zapisywać i interpretować równania chemiczne oraz dokonać obliczeń chemicznych. K_U08, K_U10

U_04 Potrafi zastosować posiadaną wiedzę z zakresu chemii do rozwiązywania problemów teoretycznych i praktycznych oraz korzystać z różnych źródeł informacji.

K_U13, K_U27

U_05 Potrafi uczyć się samodzielnie aktualizując i poszerzając swoją wiedzę oraz doskonaląc umiejętności. K_U28

Page 2: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

K_01 Jest gotów do przestrzegania przepisów, norm i zasad obowiązujących w pracy laboratoryjnej i ponoszenia związanej z tym odpowiedzialności. K_K03

K_02 Jest gotów do uznania znaczenia wiedzy chemicznej w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych. K_K04

Forma i typy zajęć: Wykład - 30 godz., ćwiczenia 60 godz. (w tym 30 godz. ćwiczeń rachunkowych), laboratorium - 60 godz.

Wymagania wstępne i dodatkowe:

Znajomość chemii na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej.

Treści modułu kształcenia: Wykłady/ćwiczenia: 1. Podstawowe pojęcia i prawa chemiczne. Systematyka i nazewnictwo związków nieorganicznych. 2. Modele atomu i jego struktura elektronowa. Pojęcie orbitalu i kwantowe reguły zapełniania orbitali atomów.

Kształty przestrzenne orbitali atomowych. 3. Układ okresowy pierwiastków i jego historia i budowa. 4. Charakterystyka wiązania jonowego, kowalencyjnego, koordynacyjnego i wodorowego. Hybrydyzacja i

polarność wiązania chemicznego. 5. Stany skupienia materii. Charakterystyka stanu gazowego i teoria kinetyczna gazów. 6. Właściwości i struktura przestrzenna ciał stałych. Wiązania w ciałach stałych. 7. Energetyczne i entropowe przyczyny przebiegu reakcji chemicznych. Efekt cieplny reakcji i jego wyznaczanie. 8. Warunki termodynamiczne samorzutności reakcji chemicznych. Równowaga chemiczna i sposoby jej

wyrażania. 9. Podstawowe pojęcia kinetyki chemicznej. Elementy teorii zderzeń i stanu przejściowego. Katalizatory. 10. Rodzaje roztworów i ich własności. Właściwości roztworów zależne od stężenia. 11. Własności roztworów elektrolitów. Teorie kwasów i zasad. 12. Równowagi jonowe w roztworach wodnych. 13. Reakcje utlenienia i redukcji. 14. Podstawy elektrochemii. Laboratorium: 1. Szkło i sprzęt laboratoryjny. 2. Ważenie, odmierzanie i ogrzewanie cieczy. 3. Rozdzielanie mieszanin. 4. Reakcje chemiczne (rodzaje, szybkość, równowaga, identyfikacja gazów). 5. Rozpuszczalność. 6. Sporządzanie roztworów. 7. Dysocjacja elektrolityczna. 8. Reakcje kwasowo-zasadowe. Hydroliza. 9. Utlenianie i redukcja. 10. Elektrochemia (szereg napięciowy metali, ogniwa galwaniczne, elektroliza). 11. Reakcje charakterystyczne (wybrane przykłady). Ćwiczenia rachunkowe: 1. Obliczenia stężeń roztworów oraz ich przeliczanie. 2. Obliczanie składu procentowego związków chemicznych, składu mieszanin. 3. Obliczenia na podstawie równań chemicznych. 4. Obliczenia siły jonowej i aktywności roztworów elektrolitów. 5. Obliczanie równowag i pH w roztworach słabych elektrolitów. 6. Obliczenia rozpuszczalności i iloczynu rozpuszczalności.

Page 3: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

Literatura podstawowa: 1. M. J. Sienko, R. A. Plane, „Chemia podstawy i zastosowania”, WNT,1992. 2. A. Bielański, „Podstawy chemii nieorganicznej”, PWN, Warszawa 1994. 3. L. Pauling, P. Pauling, „Chemia”, PWN, Warszawa 1997. 4. J. Cipera, „Podstawy chemii ogólnej”, WSiP, Warszawa 1992. 5. J. Minczewski, Z. Marczenko, „Chemia analityczna”, PWN, Warszawa 1997. 6. A. Śliwa, „Obliczenia chemiczne”, PWN, Warszawa 1982. 7. H. Całus, „Podstawy obliczeń chemicznych”, WNT, Warszawa 1987.

Literatura dodatkowa: 1. Jones, P. Atkins, „Chemia ogólna”, PWN, Warszawa 2004 2. H. Marzec „Chemia ogólna i analityczna”, AT-R, Bydgoszcz 2004 3. I. Jackowska, J. Piotrowski ”Chemia ogólna z elementami chemii nieorganicznej”, AR, Lublin 2002.

Planowane formy/działania/metody dydaktyczne:

Wykład z wykorzystaniem technik multimedialnych, rozmowa heurystyczna, słowna i laboratoryjna metoda problemowa, ćwiczenia pisemne.

Sposoby weryfikacji efektów kształcenia osiąganych przez studenta: Efekty W01 -W06 oraz U01-U04 sprawdzane będą w trakcie: ćwiczeń seminaryjnych - 2 kolokwia, ćwiczeń rachunkowych - 4 kolokwia, laboratorium 10 kolokwiów, sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych. Efekty W01 – W06, oraz U_01 sprawdzane będą na egzaminie pisemnym w czasie sesji egzaminacyjnej. Efekt K_01 będzie weryfikowany w trakcie pracy studenta w laboratorium – nieprzestrzeganie regulaminu pracowni i przepisów BHP będzie skutkowało zastosowaniem przewidzianych w regulaminie sankcji. Efekt U_05 i K_02 będzie weryfikowany podczas ćwiczeń (dodatkowe punkty za aktywność).

Forma i warunki zaliczenia: Laboratorium: Ćwiczenia laboratoryjne zaliczane sa w systemie punktowym. Student może uzyskać następujące ilości punktów:

- za sprawdziany bieżące 10 x 3 pkt. = 30 pkt. (minimum 15.5 pkt.) - za opisy ćwiczeń 10 x 1 pkt. = 10 pkt. (minimum 5 pkt.) - Razem = 40 pkt.

Student może zostać dopuszczony do poprawy sprawdzianów (koniec zajęć laboratoryjnych, a także w czasie sesji egzaminacyjnej) tylko wówczas, jeśli wykona wszystkie ćwiczenia przewidziane harmonogramem, a także odda wszystkie sprawozdania z tych ćwiczeń. Ćwiczenia są zaliczone po uzyskaniu minimum 20,5 pkt. Suma punktów uzyskanych w ramach ćwiczeń laboratoryjnych doliczana jest do ogólnej liczby punktów kursu Podstaw Chemii. Ćwiczenia seminaryjne:

Zaliczenie ćwiczeń seminaryjnych odbywa się na podstawie: - wyników dwóch kolokwiów. - aktywności na ćwiczeniach - Za każde kolokwium student można zdobyć maksimum 20 punktów) - Warunkiem zaliczenia ćwiczeń i dopuszczenia do egzaminu jest zdobycie, co najmniej 20,5 pkt. z kolokwiów. - Student, który nie uzyskał minimum punktów uprawniających do dopuszczenia do egzaminu w I terminie ma

prawo do kolokwium poprawkowego obejmującego całość materiału objętego kursem ćwiczeń. - Do punktów uzyskanych przez studenta z kolokwiów doliczane są dodatkowe punkty za aktywność na

ćwiczeniach (maksimum 4 pkt.). - Suma punktów uzyskanych w ramach ćwiczeń doliczana jest do ogólnej liczby punktów kursu Podstaw Chemii.

Ćwiczenia rachunkowe: Na ćwiczeniach przeprowadzone są cztery kolokwia pisemne, z których można uzyskać maksymalnie 40 punktów. Nieobecność nieusprawiedliwiona na kolokwium jest równoznaczna z jego nie zaliczeniem (0 pkt.). Zajęcia są zaliczone, jeśli student uzyska minimum 20,5 punktów. Osoby, które nie uzyskają wymaganej liczby punktów mają prawo do poprawy obejmującej całość materiału objętego kursem ćwiczeń. Za aktywne uczestnictwo w zajęciach można uzyskać dodatkowo 4 punkty wliczane do końcowej punktacji wówczas, gdy student uzyska w czasie ćwiczeń z kolokwiów minimum 20.5 pkt. Suma punktów uzyskanych w ramach ćwiczeń jest doliczana do ogólnej liczby punktów kursu Podstaw Chemii. Egzamin: Kurs kończy się egzaminem pisemnym.

Page 4: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie wszystkich rodzajów ćwiczeń, na co najmniej 20,5 pkt. Egzamin składa się z 20 zadań testowych (40 pkt.) i 10 zadań otwartych (40 pkt.). Egzamin jest zdany, jeśli student uzyskał, co najmniej 40,5 pkt. Ocena końcowa: Student maksymalnie może uzyskać 120 pkt. z ćwiczeń i 80 pkt. z egzaminu. Obliczanie końcowej punktacji: punkty uzyskane z wszystkich rodzajów ćwiczeń są sumowane, do tej sumy dodawane są punkty uzyskane z egzaminu. Przeliczanie punktów na ocenę końcową kursu: Ocena dostateczna 100,5 - 120 pkt Ocena dst + 120,5 - 140 pkt. Ocena dobra 140,5 - 160 pkt. Ocena dobra + 160,5 - 180 pkt. Ocena bardzo dobra > 180 pkt.

Bilans punktów ECTS:

Aktywność Obciążenie studenta Udział w wykładach 30 godz.

Udział w ćwiczeniach 120 godz.

Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń 30 godz. Przygotowanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych 15 godz.

Udział w konsultacjach z przedmiotu 15 godz.

Samodzielne przygotowanie się do kolokwiów 45 godz. Przygotowanie się do egzaminu i obecność na egzaminie 45 godz.

Sumaryczne obciążenie pracą studenta 300 godz.

Punkty ECTS za przedmiot 12 ECTS

Page 5: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

Sylabus przedmiotu / modułu kształcenia

Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Matematyka I

Nazwa w językuangielskim: Mathematics I

Język wykładowy: Polski

Kierunek studiów, dla którego przedmiot jest oferowany: chemia

Jednostka realizująca: Instytut Matematyki i Fizyki

Rodzaj przedmiotu/modułu kształcenia (obowiązkowy/fakultatywny): obowiązkowy

Poziom modułu kształcenia (np. pierwszego lub drugiego stopnia): pierwszego stopnia

Rok studiów: Pierwszy

Semestr: Pierwszy

Liczba punktów ECTS: 6

Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: dr hab. Lidia Obojska

Imię i nazwisko prowadzących zajęcia: dr hab. Lidia Obojska

Założenia i cele przedmiotu: Celem modułu jest nabycie wiedzy z zakresu analizy matematycznej i rachunku różniczkowego oraz ich zastosowań w praktyce inżynierskiej.

Efekty kształcenia Symbol efektu WIEDZA

Symbol efektu kierunkowego

W_01 Student zna podstawowe pojęcia związane z analizą matematyczną: funkcje, ciągi, szeregi itp. Zna podstawowe własności tych pojęć K_W07

W_02 Zna podstawowe pojęcia dotyczące pochodnych funkcji i ich zastosowań. K_W07 W_03 Zna podstawowe metody całkowania i zastosowania całek. K_W07

W_04 Zna podstawowe równania różniczkowe i metody ich rozwiązywania. Zna zastosowania tych równań. K_W07

UMIEJĘTNOŚCI

U_01 Potrafi w sposób zrozumiały przedstawić poprawne rozumowania matematyczne, formułować twierdzenia i definicje. K_U10

U_02 Umie operować pojęciami związanymi z zagadnieniami analizy matematycznej, interpretować zależności, wzory, schematy itp. oraz stosować je praktycznie. K_U10

U_03 Posługuje się pojęciami pochodnej i całki. Potrafi analizować i rozwiązywać konkretne przykłady, znajduje zastosowania. K_U10

U_04 Potrafi rozwiązywać różne typy równań różniczkowych. Dostrzega ich zastosowania w fizyce i chemii.

K_U10, K_U11, KU_20

U_05 Potrafi prezentować posiadane informacje i otrzymywane wyniki. K_U16

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

K_01 Jest gotów do krytycznej oceny własnej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego kształcenia. K_K01

K_02 Jest gotów formułować opinie i samodzielnie wyciągać wnioski dotyczące zagadnień związanych z matematyką. K_K02

Forma i typy zajęć: wykład (30 godz.), ćwiczenia (30 godz.)

Wymagania wstępne i dodatkowe:

Znajomość zagadnień z analizy na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej.

Treści modułu kształcenia:

Page 6: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

1. Rachunek zbiorów. Relacje, funkcje jednej zmiennej jako szczególny przypadek relacji. Składanie funkcji, funkcje odwrotne, funkcje elementarne.

2. Ciągi. Definicja ciągu, ciągi ograniczone, monotoniczne, granica ciągu, własności granic, liczba e. 3. Granica funkcji. Podstawowe definicje i własności, obliczanie granic funkcji. 4. Szeregi. Definicja, własności, szereg geometryczny, harmoniczny. Kryteria zbieżności szeregów. Szeregi

bezwzględnie zbieżne, szeregi naprzemienne. 5. Pochodna funkcji. Podstawowe określenia. Obliczanie pochodnych. Wzór Taylora. Obliczanie

przybliżonych wartości wyrażeń. Zastosowanie pochodnych; badanie funkcji, poszukiwanie wartości najmniejszej i największej.

6. Rachunek całkowy. Całka nieoznaczona; podstawowe metody całkowania. Całka oznaczona. Zastosowanie geometryczne i fizyczne całek.

7. Równania różniczkowe zwyczajne. 8. Elementy funkcji wielu zmiennych. Granica Pochodna i różniczka funkcji wielu zmiennych. Ekstrema i ich

zastosowania. Całki wielokrotne; podstawowe metody całkowania, zastosowania całek. .

Literatura podstawowa: 1. M. Gewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W. Krysicki, L.Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach 1,2, PWN, Warszawa, 2001, 2006

Literatura dodatkowa: 1. F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy ze wstępem do równań różniczkowych, PWN, Warszawa, 1977 2. R. Leitner, W.Matuszewski, Z.Rojek, Zadania z matematyki wyższej, WNT, Warszawa, 2000 3. R. Kołodziej, Podstawy analizy matematycznej w zadaniach, PWN, Warszawa, 1979

Planowane formy/działania/metody dydaktyczne:

Wspomagany technikami multimedialnymi wykład, słowna metoda problemowa, dyskusja, ćwiczenia rachunkowe wspomagane technikami multimedialnymi.

Sposoby weryfikacji efektów kształcenia osiąganych przez studenta:

Efekty sprawdzane będą na dwóch kolokwiach oraz na egzaminie pisemnym w sesji egzaminacyjnej. W zakresie umiejętności i kompetencji dodatkowo poprzez ciągłą obserwację pracy podczas zajęć, przygotowanie rozwiązań zadań w ramach pracy domowej.

Forma i warunki zaliczenia: Warunek uzyskania zaliczenia przedmiotu: co najwyżej dwie nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach i spełnienie każdego z trzech niżej opisanych warunków

1. uzyskanie co najmniej 12 punktów z każdego kolokwium 2. uzyskanie co najmniej 26 punktów z egzaminu pisemnego 3. uzyskanie łącznie co najmniej 51 punktów ze wszystkich form zaliczenia

Przedział punktacji 0-50 51-60 61-70 71-80 81-90 91-100 Ocena 2,0 3,0 3,5 4,0 4,5 5,0

Sposób uzyskania punktów: 1. Kolokwia: 50 pkt 2. Egzamin pisemny: 50 pkt

Poprawy: Dwie poprawy w sesji egzaminacyjnej, odpowiednio przed drugim i trzecim terminem egzaminu pisemnego.

Bilans punktów ECTS:

Aktywność Obciążenie studenta Udział w wykładach 30 godz.

Udział w ćwiczeniach 30 godz. Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń, rozwiązanie zadanych zadań 30 godz.

Samodzielne przygotowanie się do kolokwiów wejściowych i działowych 20 godz.

Udział w konsultacjach z przedmiotu 20 godz.

Przygotowanie się do egzaminu końcowego 20 godz.

Sumaryczne obciążenie pracą studenta 150 godz.

Page 7: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

Punkty ECTS za przedmiot 6 ECTS

Page 8: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

Sylabus przedmiotu / modułu kształcenia

Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Elementy biologii i mikrobiologii

Nazwa w języku angielskim: Elements of biology and microbiology

Język wykładowy: Język polski

Kierunek studiów, dla którego przedmiot jest oferowany: Chemia

Jednostka realizująca: Zakład Chemii Organicznej, Instytut Chemii UPH

Rodzaj przedmiotu/modułu kształcenia (obowiązkowy/fakultatywny): obowiązkowy

Poziom modułu kształcenia (np. pierwszego lub drugiego stopnia): pierwszego stopnia

Rok studiów: pierwszy

Semestr: pierwszy

Liczba punktów ECTS: 2

Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: dr hab. Mariusz Mojzych

Imię i nazwisko prowadzących zajęcia: dr hab. Mariusz Mojzych

Założenia i cele przedmiotu: Zasadniczym celem modułu jest przybliżenie zagadnień związanych z rozumieniem podstaw funkcjonowania mikroorganizmów na poziomie komórki oraz budową komórek prokariotycznych i eukariotycznych.

Efekty kształcenia Symbol efektu WIEDZA

Symbol efektu kierunkowego

W_01 Zna wybrane pojęcia nauk biologicznych umożliwiające opis oraz interpretację zjawisk i procesów zachodzących w przyrodzie ożywionej. K_W05

W_02 Rozumie podstawową wiedzę o budowie komórki eukaryotycznej i priokaryotycznej. K_W05

W_03 Zna taksonomię bakterii i budowę komórki bakteryjnej. K_W05

W_04 Grzyby chorobotwórcze, morfologia i klasyfikacja grzybów, źródła i drogi przenoszenia; mykotoksyny, ich działanie, znaczenie, podział i epidemiologia. K_W05

W_05 Zna podstawowe zagadnienia dotyczące wirusów i chorób wirusowych. K_W05

UMIEJĘTNOŚCI

U_01 Potrafi wykorzystać podstawowe prawa przyrody w technice i życiu codziennym. K_U13

U_02 Potrafi analizować zależności między budową struktur komórkowych a ich funkcjami. K_U13

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

K_01 Jest gotów doskonalenia swojej wiedzy w związku z rozwojem nauki K_K01

Forma i typy zajęć: Wykład (15 godz.)

Wymagania wstępne i dodatkowe:

Podstawy chemii i fizyki.

Treści modułu kształcenia:

Page 9: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

1. Taksonomia i klasyfikacja drobnoustrojów, podstawy systematyki. 2. Metody sterylizacji, rodzaje podłoży mikrobiologicznych. 3. Morfologia bakterii, wielkość i kształt komórek bakteryjnych. Budowa komórki bakteryjnej. 4. Porównanie budowy Prokaryota i Eukaryota. 5. Struktury zewnątrzkomórkowe i wewnątrzkomórkowe, postacie przetrwalne bakterii. 6. Czynniki fizyczne i chemiczne i ich oddziałanie na drobnoustroje. 7. Mikrobiologiczne przemiany azotu glebowego. Symbioza roślin motylkowych z bakteriami z rodzaju

Rhizobium. 8. Fermentacja mlekowa, charakterystyka bakterii fermentacji mlekowej, mikroflora mleka. Czynniki zjadliwości

drobnoustrojów. 9. Grzyby chorobotwórcze, morfologia i klasyfikacja grzybów, źródła i drogi przenoszenia. Mykotoksyny, ich

działanie, znaczenie, podział i epidemiologia. 10. Teorie powstawania życia na ziemi. Formy bezkomórkowe i komórki. Tkanki, narządy, organy, organizmy

jedno i wielokomórkowe. 11. Biologiczne pojęcie gatunku. Procesy powstawania i wymierania gatunków. 12. Budowa i fizjologia organizmów prokariotycznych i eukariotycznych. 13. Budowa i funkcje błon biologicznych. 14. Podstawy genetyki klasycznej, populacyjnej i molekularnej.

Literatura podstawowa: 1) Maria Zaremba, Jerzy Borowski, Mikrobiologia lekarska - podręcznik dla studentów medycyny. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008. 2) J. M. Berg, J. L. Tymoczko, L. Stryer, Biochemia, PWN, 2013. 3) L. Ratajczak, P. Wojtaszek, A. Woźny, Biologia komórki roślinnej. Struktura PWN Warszawa, 2006. 4) J. Lewis, K. Roberts, K. Hopkin, M. Raff, B. Alberts, P. Walter, D. Bray, A. Johnson; Tłumacz: Hanna Kmita. Przemysław Wojtaszek; Podstawy biologii komórki. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. 5) W, Kilarski, Strukturalne podstawy biologii komórki. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012.

Literatura dodatkowa: 1) J. McMurry, Chemia Organiczna, t. 1-4, PWN, 2005. 2) A. Przondo-Mordarska , K. S. Rosenthal , M. A. Pfaller , P. R. Murray,Mikrobiologia. Edra Urban & Partner, 2011.

Planowane formy/działania/metody dydaktyczne:

Wykład z wykorzystaniem środków audiowizualnych.

Sposoby weryfikacji efektów kształcenia osiąganych przez studenta:

Efekty W_01–W_05 i U_01–U_02 oraz K_01 sprawdzane będą w formie końcowego zaliczenia pisemnego (test wyboru).

Forma i warunki zaliczenia: Uzyskanie co najmniej 16 punktów. Sposób uzyskania punktów: kolokwium: 30 pkt Poprawy: jednorazowa poprawa kolokwium na koniec zajęć w semestrze. Druga poprawa kolokwium w sesji egzaminacyjnej.

Bilans punktów ECTS:

Aktywność Obciążenie studenta Obecność na wykładzie 15 godzin

Konsultacje 15 godzin

Przygotowanie do zaliczenia końcowego 20 godzin Sumaryczne obciążenie pracą studenta 50 godz.

Punkty ECTS za przedmiot 2 ECTS

Page 10: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

Sylabus przedmiotu / modułu kształcenia

Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Technologia informacyjna

Nazwa w językuangielskim: Information technology

Język wykładowy: polski

Kierunek studiów, dla którego przedmiot jest oferowany: chemia

Jednostka realizująca: Wydział Nauk Ścisłych / Instytut Informatyki/Instytut Chemii

Rodzaj przedmiotu/modułu kształcenia (obowiązkowy/fakultatywny): obowiązkowy

Poziom modułu kształcenia (np. pierwszego lub drugiego stopnia): pierwszego stopnia

Rok studiów: pierwszy

Semestr: pierwszy

Liczba punktów ECTS: 3

Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: dr Arkadiusz Rudzki

Imię i nazwisko prowadzących zajęcia: dr Arkadiusz Rudzki

Założenia i cele przedmiotu:

Celem kształcenia jest poznanie obsługi komputera oraz nabycie biegłości w posługiwaniu się składowymi pakietu biurowego takimi jak edytor tekstu, arkusz kalkulacyjny, program do prezentacji danych, obsługa danych. Rozwinięcie umiejętności obsługi i konfiguracji systemu operacyjnego komputera oraz ukierunkowanego korzystania z usług w sieciach informatycznych (przeglądanie, pozyskiwanie i gromadzenie zasobów).

Efekty kształcenia Symbol efektu WIEDZA

Symbol efektu kierunkowego

W_01 Posiada wiedzę na temat obecnej technologii informatycznej i kierunku jej najbliższego rozwoju K_W06

W_02 Zna pakiet programów wymienionych w treści modułu kształcenia danego przedmiotu wspomagający analizę i prezentację danych naukowych K_W08

W_03 Zna podstawowe elementy fizyki kwantowej i jej korelacji z informatyka, zasadami tworzenia programów K_W03, K_W04

UMIEJĘTNOŚCI

U_01 Posiada umiejętności wyszukiwania oraz poznania technik przetwarzania, obróbki danych chemicznych oraz ich prezentacji przy wykorzystaniu Internetu oraz z dostępnych na rynku informatycznych programów użytkowych

K_U20, K_U21, K_U22

U_02 Posiada umiejętność przechodzenia od obliczeń do prezentacji danych eksperymentalnych

K_U10, K_U20, K_U22, K_27

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

K_01 Jest gotów do samooceny własnych kompetencji i samodzielnego ich rozszerzania. K_K01

K_02 Docenia znaczenie uczciwości intelektualnej, postępuje etycznie K_K03

Forma i typy zajęć: ćwiczenia laboratoryjne (30 godz.)

Wymagania wstępne i dodatkowe: Do studiowania przedmiotu wystarczą wiadomości z zajęć technologii informacyjnej oraz matematyki prowadzonych na poziomie ponadgimnazjalnym.

Treści modułu kształcenia:

Page 11: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

1. Nośniki informacji, media informacyjne, systemy multimedialne w informacji naukowej; 2. Zarys historii, systemy operacyjne, struktury sterujące i podprogramy, typy i struktury danych; 3. Wstęp do zastosowań informatyki; Zastosowania informatyki w chemii. 4. Praca z edytorami tekstu; Tworzenie i formatowanie dokumentów długich, wstawianie obiektów

(edytor równań, grafika, tabele); 5. Praca z arkuszem kalkulacyjnym Microsoft Excel w technice, obróbce i prezentacji różnego typu

danych w tym danych pomiarowych; eksport danych; 6. Praca z programami do tworzenia prezentacji multimedialnych (MS PowerPoint, Impress); 7. Podstawy HTML i kaskadowych arkuszy stylów (tworzenie i publikacja stron internetowych); 8. Grafika komputerowa, praca z programami do tworzenia grafiki rastrowej, wektorowej oraz

trójwymiarowej.

Literatura podstawowa: 1. R. Sokół, Tworzenie stron WWW,Helion, Gliwice, 2007 2. P. Wróblewski, Microsoft Office PL w biurze i nie tylko, Helion, Gliwice, 2007 3. W. Sikorski, Podstawy technik informatycznych, MIKOM, Warszawa, 2007 4. Z. Nowakowski, Użytkowanie komputerów, MIKOM, Warszawa, 2007 5. M. Kopertowska, W. Sikorski, Przetwarzanie tekstu. Poziom zaawansowany, PWN, Warszawa,

2006 6. M. Kopertowska, Zaawansowane możliwości programu PowerPoint 2000, MIKOM, Warszawa,

2000 7. M. Kopertowska, Zaawansowane możliwości arkusza Excel 2000, MIKOM, Warszawa, 2000 8. M. Kopertowska, Zaawansowane możliwości bazy danych Access 2000 PL, MIKOM, Warszawa,

2000

Literatura dodatkowa: 1. D. Frenki, PowerPoint 2000. Ćwiczenia praktyczne, Helion, Gliwice, 2001 2. M. Kopertowska, Bazy danych, MIKOM, Warszawa, 2006 3. S. Flanczewski, ACCESS w biurze i nie tylko, Helion, Warszawa, 2007 4. Z. Nowakowski, W. Sikorski, Informatyka bez tajemnic, MIKOM, Warszawa, 1999 5. W. Gajda, HTML, XHTML i CSS : praktyczne projekty, Helion, Gliwice, 2007

Planowane formy/działania/metody dydaktyczne:

Ćwiczenia laboratoryjne – ćwiczenia klasyczne, pokaz, demonstracja, prezentacja.

Sposoby weryfikacji efektów kształcenia osiąganych przez studenta: Efekty W_01, W_03 oraz K_01 i K_02 będą sprawdzone podczas testu, pozostałe efekty, tj. W_02, U_01, U_02 podczas ćwiczeń laboratoryjnych oraz w trakcie testu praktycznego. Efekty w obszarze wiedzy weryfikowane będą także w toku kontroli przygotowania do kolejnych zajęć laboratoryjnych. Przykładowe pytania:

Czym jest dokument HTML? Przedstaw działanie arkuszy kalkulacyjnych. Wskaż możliwości takiego oprogramowania.

Efekty w obszarze umiejętności będą sprawdzane systematycznie na zajęciach laboratoryjnych. Przykładowe zadania:

Stwórz dokument HTML, który będzie importował kaskadowe arkusze styli w postaci zewnętrznego pliku CSS.

Sformatuj dokument programu Word zgodnie z podanym wzorem.

Forma i warunki zaliczenia:

Page 12: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

Moduł kończy się zaliczeniem z oceną. Na zaliczenie laboratorium składają się oceny cząstkowe uzyskane na regularnych zajęciach z nauczycielem akademickim, za które można uzyskać maksymalnie 100 pkt. Zaliczenie przedmiotu następuje w przypadku uzyskania co najmniej 51 pkt.

Zakres Ocena Zakres Ocena

0-50 pkt. ndst (F) 71-80 pkt. db (C)

51-60 pkt. dst (E) 81-90 pkt. db+ (B)

61-70 pkt. dst+ (D) 91-100 pkt. bdb (A)

Bilans punktów ECTS:

Studia stacjonarne

Aktywność Obciążenie studenta Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych 30 godz. Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń laboratoryjnych oraz wykonanie prac domowych 20 godz.

Udział w konsultacjach godz. z przedmiotu 10 godz. Przygotowanie się do zaliczenia wykładu (kolokwium) 15 godz. Sumaryczne obciążenie pracą studenta 75 godz. Punkty ECTS za przedmiot 3 ECTS

Page 13: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

Sylabus przedmiotu / modułu kształcenia

Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: BHP i ergonomia

Nazwa w języku angielskim: Health and safety and ergonomics

Język wykładowy: język polski

Kierunek studiów, dla którego przedmiot jest oferowany: chemia

Jednostka realizująca: Instytut Chemii,

Rodzaj przedmiotu/modułu kształcenia (obowiązkowy/fakultatywny): obowiązkowy

Poziom modułu kształcenia (np. pierwszego lub drugiego stopnia): pierwszego stopnia

Rok studiów: Pierwszy

Semestr: Pierwszy

Liczba punktów ECTS: 2

Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: dr hab. Mariusz Kluska

Imię i nazwisko prowadzących zajęcia: dr hab. Mariusz Kluska

Założenia i cele przedmiotu

Celem przedmiotu jest omówienie zagadnień związanych z bezpieczeństwem pracy chemika, zarówno w laboratorium podczas całego cyklu studiów jak również w przyszłej pracy zawodowej.

Efekty kształcenia Symbol efektu WIEDZA

Symbol efektu kierunkowego

W_01 Zna i rozumie cywilizacyjne znaczenie zagrożeń jakie mogą wynikać ze stosowania chemii i jej wytworów w życiu codziennym K_W01, K_W10

W_02 Rozumie potrzebę korzystania z regulacji prawnych i literatury fachowej dotyczącej Bezpieczeństwa i Higieny Pracy oraz Prawa Pracy. K_W10, K_W11

W_03 Zna znaczenie ergonomicznego projektowania stanowiska pracy dla zachowania zdrowia i sił twórczych człowieka. K_W10, K_W11

W_04 Ma wiedzę dotyczącą metod analizy ryzyka zawodowego w środowisku pracy. K_W10, K_W11

UMIEJĘTNOŚCI

U_01 Posiada umiejętność zastosowania odpowiednich procedur oceny ryzyka zawodowego na stanowisku pracy. K_U12, K_U19

U_02 Potrafi zanalizować i ocenić zagrożenia czynnikami szkodliwymi w środowisku pracy. K_U07, K_U05, K_U16

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

K_01 Jest gotów do poszerzania swojej wiedzy w zakresie problematyki Bezpieczeństwa i Higieny Pracy oraz przestrzegania przepisów, norm i zasad w tej dziedzinie.

K_K01, K_K03

K_02 Jest gotów formułować opinie na temat podstawowych zagadnień prawnych dotyczących podstaw prawnych ochrony pracy. K_K02, K_K03

Forma i typy zajęć: Wykład (15 godz.)

Wymagania wstępne i dodatkowe: Znajomość podstawowych zagadnień z zakresu BHP dla szkół ponadgimnazjalnych.

Treści modułu kształcenia: Podstawy prawne ochrony pracy. Źródła prawa w dziedzinie ochrony pracy. Obowiązki pracodawcy w zakresie ochrony pracy. Prawa i obowiązki pracowników w zakresie ochrony pracy. Wypadki, choroby zawodowe, Świadczenia z tytułu wypadków i chorób zawodowych. Umowa o pracę. Typy umów o pracę. Urlopy. Zagrożenie czynnikami niebezpiecznymi i szkodliwymi w środowisku pracy. Analiza i ocena zagrożeń czynnikami szkodliwymi występującymi w procesach pracy oraz ocena ryzyka związanego z tymi zagrożeniami. Procedury analizy zagrożeń i

Page 14: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

oceny ryzyka zawodowego. Środki ochrony indywidualnej. Certyfikacja wyrobów, maszyn i urządzeń na spełnianie wymagań bezpieczeństwa. Współczesne koncepcje zarządzania BHP w przedsiębiorstwach. Ergonomia - pojęcia podstawowe, zadania i korzyści. Podstawy kształtowania jakości ergonomicznej stanowisk roboczych i oprzyrządowania technologicznego Ochrona Przeciwpożarowa . Zasady udzielania pomocy przedlekarskiej w razie wypadku.

Literatura podstawowa: 1. D. Koradecka, Bezpieczeństwo i Higiena Pracy, Centralny Instytut Ochrony Pracy, 2008. 2. J. Bugajska [i in.].Ergonomia, Centralny Instytut Ochrony Pracy, 2001.

Literatura dodatkowa: 1. Jolanta Skowrón, Lidia Zapór, Małgorzata Pośniak, Małgorzata Szewczyńska, Aleksander Lisowski ,Czynniki chemiczne w środowisku pracy ,Centralny Instytut Ochrony Pracy 2008. 2. R. Mikulski, Bezpieczeństwo i ochrona człowieka w środowisku pracy, Centralny Instytut Ochrony Pracy, Warszawa 1999r. 3. Pod red. D. Augustyńskiej i M. Pośniak, Czynniki szkodliwe w środowisku pracy. Wartości dopuszczalne 2010,Centralny Instytut Ochrony Pracy, 2008. 4. S. Knapik, Ergonomia i ochrona pracy, Wydawnictwo AGH, Kraków 1996

Planowane formy/działania/metody dydaktyczne:

Wykład problemowy z wykorzystaniem środków audiowizualnych, prezentacje multimedialne, filmy dydaktyczne, sprawdzanie zakresu opanowanej wiedzy na kolokwium końcowym poza zajęciami. Zadanie literaturowe polega na opracowaniu przez studenta aspektów toksykologicznych dla człowieka i środowiska naturalnego wybranych substancji chemicznych stosowanych w gospodarce człowieka.

Sposoby weryfikacji efektów kształcenia osiąganych przez studenta: Efekty w obszarze wiedzy, umiejętności i kompetencji sprawdzane będą na kolokwium w formie testu wielokrotnego wyboru.

Forma i warunki zaliczenia: Uzyskanie co najmniej 51% punktów z testu . Sposób uzyskania punktów: kolokwium: 30 pkt Poprawy: Pierwsza poprawa kolokwium na koniec zajęć w semestrze. Druga poprawa kolokwium w sesji egzaminacyjnej

Bilans punktów ECTS:

Aktywność Obciążenie studenta Udział w wykładach 15 godz.

Udział w konsultacjach 5 godz.

Samodzielne przygotowanie do sprawdzianu testowego 10 godz.

Samodzielne przygotowanie do zadania literaturowego 15 godz.

Sumaryczne obciążenie pracą studenta 50 godz.

Punkty ECTS za przedmiot 2 ECTS

Page 15: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

Sylabus przedmiotu / modułu kształcenia

Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Gospodarka chemikaliami

Nazwa w języku angielskim: Chemicals management

Język wykładowy: język polski

Kierunek studiów, dla którego przedmiot jest oferowany: chemia

Jednostka realizująca: Instytut Chemii, Zakład Chemii Organicznej

Rodzaj przedmiotu/modułu kształcenia (obowiązkowy/fakultatywny): fakultatywny

Poziom modułu kształcenia (np. pierwszego lub drugiego stopnia): pierwszego stopnia

Rok studiów: pierwszy

Semestr: pierwszy

Liczba punktów ECTS: 2

Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: Dr Ewa Olszewska

Imię i nazwisko prowadzących zajęcia: Dr Ewa Olszewskai

Założenia i cele przedmiotu: Celem przedmiotu jest zaznajomienie studentów z aktualnymi przepisami prawa w zakresie zarządzania produkcją, dystrybucją, magazynowaniem i utylizacją chemikaliów

Efekty kształcenia Symbol efektu WIEDZA

Symbol efektu kierunkowego

W_01 Zna podstawowe założenia przepisów prawnych, obowiązujących w UE, w zakresie zarządzania chemikaliami i odpadami niebezpiecznymi

K_W10, K_W11

W_02 Zna kryteria klasyfikacji i oznakowania chemikaliów wg. GHS oraz kryteria klasyfikacji i oznakowania towarów niebezpiecznych w transporcie drogowym

K_W10, K_W11

W_03 Zna zasady racjonalnego i bezpiecznego stosowania wykorzystywanych chemikaliów.

K_W10, K_W11

UMIEJĘTNOŚCI

U_01 Potrafi posługiwać się przepisami prawa w zakresie zarządzania chemikaliami K_U19

U_02 Opisuje wybrane substancje chemiczne symbolami i piktogramami wskazującymi na rodzaj zagrożenia stwarzanego dla zdrowia człowieka i środowiska

K_U19

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

K_01 Jest gotów stosować przepisy prawa dotyczące produkcji, przechowywania, logistyki i stosowania substancji chemicznych

K_K03

Forma i typy zajęć: Wykład - 15 godz.

Wymagania wstępne i dodatkowe:

Podstawowa wiedza chemiczna z zakresu szkoły średniej

Treści modułu kształcenia:

Podział substancji, preparatów i odpadów chemicznych w świetle polskiego prawa, norm i rozporządzeń. Dyrektywy Unii Europejskiej funkcjonowania systemu gospodarki substancjami, preparatami i odpadami niebezpiecznymi. Programy REACH, CLP, BAT. Pozwolenia zintegrowane. Etykietowanie i wymogi informacji o środkach bezpieczeństwa na opakowaniach odczynników chemicznych. Systemy gospodarki opakowaniami po odczynnikach chemicznych. Karty charakterystyk. Wymagania dla kart charakterystyki zmiany w kartach charakterystyki w latach 2010-2015, okresy przejściowe, stary i nowy format karty – porównanie. Biuro do spraw substancji i preparatów chemicznych. Certyfikacja laboratoriów chemicznych. Transport odczynników chemicznych. Dokumentacja systemu gospodarki substancjami, preparatami i odpadami niebezpiecznymi. Systemy i sposoby segregacji odpadów chemicznych. Metody unieszkodliwiania i zagospodarowania substancji i preparatów chemicznych. Internetowe bazy danych dotyczące substancji i preparatów chemicznych. Gospodarowanie opakowaniami po odczynnikach chemicznych. Metody neutralizacji i zagospodarowania chemikaliów. Substancje,

Page 16: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

preparaty i odpady chemiczne w świetle polskiego prawa, norm i rozporządzeń. Wytyczne Unii Europejskiej odnośnie zarządzania chemikaliami i odpadami niebezpiecznymi – program REACH i system GHS. Zasady transportu odczynników chemicznych. Umowy europejskie - ADR – w transporcie drogowym, RID – w transporcie kolejowym. Reaktywność mieszanin substancji chemicznych. gospodarki odczynnikami chemicznymi. Przepisy Kodeksu Pracy oraz ustaw i rozporządzeń wykonawczych dotyczące pracy z chemikaliami: BHP w środowisku pracy (NDS, NDSCH).

Literatura podstawowa:

1) aktualne przepisy prawne publikowane w Dzienniku Ustaw dotyczące gospodarki i zarządzania chemikaliami. 2) Strona Biura do Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych: http ://www. chemikalia.gov.pl/ 3) Strona Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA): http://echa.europa.eu/home_pl.asp

Literatura dodatkowa:

1) Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), 2) ] Nogańska M.: Klasyfikacja i oznakowanie chemikaliów. Wpływ Globalnie Zharmonizowanego Systemu (GHS) na zapewnienie bezpieczeństwa i zdrowia pracowników, część I i II, 2009 (http://www.abc.com.pl/problem/1263/8, http://www.abc.com.pl/problem/1280/8)

Planowane formy/działania/metody dydaktyczne:

Wykład konwencjonalny wspomagany środkami audiowizualnymi.

Sposoby weryfikacji określonych efektów kształcenia osiąganych przez studenta:

Efekty będą sprawdzane na kolokwium zaliczeniowym po cyklu wykładów.

Forma i warunki zaliczenia:

Kolokwium zaliczeniowe - 40 pkt po cyklu wykładów. Punktacja: 40.0 - 36.4pkt - 5.0; 36.3 - 32.4 pkt - 4.5; 32.3 - 28.4pkt - 4.0; 28..3 - 24.4pkt - 3.5; 24.3 - 20.4pkt - 3.0. Poprawy: Możliwa poprawa sprawdzianu pisemnego.

Bilans punktów ECTS:

Aktywność Obciążenie studenta

Udział w konsultacjach: 10

Wykład: 15

Samodzielne czytanie literatury/aktów prawnych 10

Przygotowanie do zaliczenia kolokwium końcowego 15

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 50

Punkty ECTS za przedmiot 2

Page 17: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

Sylabus przedmiotu / modułu kształcenia

Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Recykling i utylizacja odpadów

Nazwa w języku angielskim: Recycling and waste disposal

Język wykładowy: język polski

Kierunek studiów, dla którego przedmiot jest oferowany: chemia

Jednostka realizująca: Wydział Nauk Ścisłych, Instytut Chemii

Rodzaj przedmiotu/modułu kształcenia (obowiązkowy/fakultatywny): fakultatywny

Poziom modułu kształcenia (np. pierwszego lub drugiego stopnia): pierwszego stopnia

Rok studiów: pierwszy

Semestr: pierwszy

Liczba punktów ECTS: 2

Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: Dr hab. Anna Kamecka

Imię i nazwisko prowadzących zajęcia: Dr hab. Anna Kamecka

Założenia i cele przedmiotu:

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z problematyką wytwarzania, gromadzenia, unieszkodliwiania oraz ponownego wykorzystania odpadów różnego pochodzenia, a także z aktualnymi przepisami prawa w tym zakresie. W ramach zajęć studenci wizytują zakłady/firmy zajmujące się recyklingiem lub utylizacją odpadów.

Efekty kształcenia Symbol efektu WIEDZA

Symbol efektu kierunkowego

W_01 Zna terminologię, podstawowe pojęcia i problemy z zakresu odpadów różnego pochodzenia oraz sposobów ich usuwania i zagospodarowania

K_W11

W_02 Zna rodzaje odpadów, ich klasyfikację oraz sposoby ich unieszkodliwiania K_W10, K_W11,

K_W12

W_03 Zna podstawowe założenia przepisów prawnych, obowiązujących w UE, w zakresie gospodarki odpadami

K_W11

UMIEJĘTNOŚCI

U_01 Potrafi posługiwać się przepisami prawa w zakresie utylizacji odpadów K_U19

U_02 Potrafi wskazać możliwości ograniczenia odpadów różnego pochodzenia K_U12, K_U24,

K_U19

U_03 Potrafi formułować opinie i przekazywać informacje o korzystnych i niekorzystnych aspektach recyklingu i utylizacji odpadów szerokiemu kręgowi odbiorców

K_U23

U_04 Potrafi ocenić zagrożenie i wpływ na środowisko różnych rodzajów odpadów oraz posiada umiejętność krytycznej analizy rozważanego problemu z zakresu recyklingu i utylizacji odpadów

K_U19, K_U24

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

K_01 Jest gotów stosować przepisy prawa, normy i zasady dotyczące recyklingu i utylizacji odpadów K_K03

Forma i typy zajęć: Wykład - 15 godz.

Wymagania wstępne i dodatkowe:

Podstawowa wiedza z zakresu szkoły średniej

Treści modułu kształcenia: Klasyfikacja odpadów. Charakterystyka odpadów komunalnych. Sposoby unieszkodliwiania odpadów komunalnych. Charakterystyka i podział odpadów przemysłowych.

Page 18: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

Charakterystyka i gospodarcze wykorzystanie odpadów energetycznych. Charakterystyka i podział odpadów chemicznych. Etykietowanie i informacje o środkach bezpieczeństwa na opakowaniach odczynników chemicznych. Systemy i sposoby segregacji odpadów chemicznych. Metody neutralizacji i zagospodarowania chemikaliów. Charakterystyka i metody unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych. Klasyfikacja i charakterystyka odpadów ściekowych oraz metody ich unieszkodliwiania. Odpady opakowaniowe – rodzaje i uwarunkowania prawne dotyczące ich zagospodarowania. Regulacje prawne dotyczące gospodarki odpadami w krajach UE oraz w Polsce.

Literatura podstawowa: 1) aktualne przepisy prawne publikowane w Dzienniku Ustaw dotyczące gospodarki i zarządzania odpadami. 2) Cz. Rosik-Dulewska, „Podstawy gospodarki odpadami”, PWN, Warszawa 2007. 3) J.W. Wandrasz, J. Biegańska, „Odpady niebezpieczne. Podstawy teoretyczne”, Wyd. Politechnika Śląska, Gliwice 2003.

Literatura dodatkowa: 1) Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), 2) ] Nogańska M.: Klasyfikacja i oznakowanie chemikaliów. Wpływ Globalnie Zharmonizowanego Systemu (GHS) na zapewnienie bezpieczeństwa i zdrowia pracowników, część I i II, 2009 (http://www.abc.com.pl/problem/1263/8, http://www.abc.com.pl/problem/1280/8) Planowane formy/działania/metody dydaktyczne: Wykład konwencjonalny wspomagany środkami audiowizualnymi. Wizytacje zakładów/firm zajmujących się recyklingiem lub utylizacją odpadów. Sposoby weryfikacji określonych efektów kształcenia osiąganych przez studenta:

Efekty w zakresie wiedzy będą sprawdzane na kolokwium zaliczeniowym po cyklu wykładów oraz weryfikowane na podstawie przygotowanej prezentacji wybranego tematu.

Forma i warunki zaliczenia: Kolokwium zaliczeniowe – 25 pkt Prezentacja multimedialna – 25 pkt. Łącznie można zdobyć 50 pkt., które są przeliczane na oceną końcową w następujący sposób: <25 pkt – ndst 26-30 pkt.– dst 31-35 pkt. – dst+ 36-40 pkt. – db 41-45 pkt. – db+ 46-50 pkt. – bdb Poprawy: Możliwa poprawa sprawdzianu pisemnego.

Bilans punktów ECTS:

Aktywność Obciążenie studenta Wykład: 15 godz.

Udział w konsultacjach: 5 godz.

Wizytacja zakładu/firmy 5 godz.

Przygotowanie prezentacji multimedialnej 10 godz.

Przygotowanie do zaliczenia kolokwium końcowego 15 godz.

Sumaryczne obciążenie pracą studenta: 50 godz. Punkty ECTS za przedmiot 2

Page 19: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

1

Sylabus przedmiotu / modułu kształcenia

Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia: Fizyka I

Nazwa w języku angielskim: Physics I

Język wykładowy: polski

Kierunek studiów, dla którego przedmiot jest oferowany: Chemia

Jednostka realizująca: Instytut Matematyki i Fizyki

Rodzaj przedmiotu/modułu kształcenia (obowiązkowy/fakultatywny): obowiązkowy

Poziom modułu kształcenia (np. pierwszego lub drugiego stopnia): pierwszego stopnia inżynierskie

Rok studiów: pierwszy

Semestr: pierwszy

Liczba punktów ECTS: 3

Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu: dr Renata Modzelewska-Łagodzin

Imię i nazwisko prowadzących zajęcia: dr Renata Modzelewska-Łagodzin

Założenia i cele przedmiotu:

Celem przedmiotu jest zaznajomienie studenta z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi zasadniczych działów fizyki, takie jak: elementy hydromechaniki. Drgania i fale w ośrodkach sprężystych. Polaryzacja, interferencja i dyfrakcja fal. Elementy optyki falowej i geometrycznej. Elementy akustyki. Grawitacja. Elementy kosmologii Efekty kształcenia Symbol

efektu WIEDZA Symbol efektu kierunkowego

W_01 Student zna podstawowe pojęcia i zależności matematyczne niezbędne do opisy różnych zjawisk fizycznych i przedstawiania praw fizycznych rządzących tymi zjawiskami

K_W04, K_W10

W_02 Student zna podstawowe prawa do opisu ruchów punktu materialnego i bryły sztywnej K_W04, K_W10

W_03 Student zna pojęcie pędu, pracy, energii, mocy oraz podstawowe zasady zachowania w przyrodzie K_W04, K_W10

W_04 Student zna podstawowe zagadnienia dotyczące ruchu drgającego i falowego i prawa rządzące tymi ruchami. K_W04, K_W10

W_05 Student zna podstawowe zagadnienia i prawa termodynamiki

UMIEJĘTNOŚCI

U_01

Rozumie podstawowe prawa ruchu punktu materialnego i bryły sztywnej i na ich podstawie potrafi opisywać, interpretować i wyjaśniać różne zjawiska zachodzące w życiu codziennym wykorzystując znajomość rachunku skalarnego i wektorowego, różniczkowego i całkowego

K_U10

U_02 Umie rozwiązywać różnego typu zadania z mechaniki punktu materialnego i bryły sztywnej stosując aparat matematyki wyższej. K_U10

U_03 Rozumie podstawowe zasady zachowania w przyrodzie i potrafi pokazać jej zastosowania w życiu. Umie rozwiązywać zadania wykorzystując powyższe zasady

Page 20: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

2

U_04 Rozumie zagadnienia dotyczące ruchu drgającego i falowego i prawa rządzące tymi ruchami związane i potrafi wskazać przykłady w tych ruchów w otaczającym świecie. Umie opisać matematycznie te ruchy.

K_U10, K_U11 K_U13

U_05 Potrafi opisywać, i wyjaśniać różne zjawiska optyczne w oparciu o prawa optyki geometrycznej i falowej, Umie rozwiązywać różnego typu zadania z optyki

K_U10 K_U11 K_U13

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

K_01 Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego kształcenia. K_K01

K_02 Potrafi formułować opinie na temat podstawowych zagadnień fizycznych i chemicznych K_K06

K_03 Potrafi samodzielnie wyszukiwać informacje w literaturze, także w językach obcych K_K03

Forma i typy zajęć: wykłady (15 godz.), ćwiczenia rachunkowe (15 godz.),

Wymagania wstępne i dodatkowe: 1. Znajomość matematyki na poziomie programu szkoły średniej.. 2. Znajomość podstaw fizyki na poziomie programu szkoły średniej. 3. Znajomość rachunku wektorowego oraz rachunku różniczkowego i całkowego.

Treści modułu kształcenia: Podstawy mechaniki klasycznej- kinematyka i dynamika punktu materialnego i bryły sztywnej– podstawowe pojęcia, zasady dynamiki i zasady zachowania energii, pędu, momentu pędu. Grawitacja- pole grawitacyjne, prawo powszechnego ciążenia . Drgania i fale w ośrodkach sprężystych-ruch drgający harmoniczny, drgania tłumione i wymuszone, składanie drgań, ruch falowy, równanie fali płaskiej, interferencja, dyfrakcja i polaryzacja fal. Elementy termodynamiki- przemiany gazowe, gaz doskonały i gaz rzeczywisty, zasady termodynamiki (I, II III) energia wewnętrzna, entropia. Elementy optyki falowej i geometrycznej -podstawowe prawa optyki geometrycznej i falowej. Podstawy mechaniki relatywistycznej.

Literatura podstawowa:

1. Halliday, Resnick, Walker, Podstawy fizyki T1-5. 2. Halliday, Resnick, Fizyka, t. I i II, PWN. 3. Massalski J., Massalska M. Fizyka, T 1 i 2. 4. Drynski Tadeusz, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki

Literatura dodatkowa:

1. Berkeleyowski Kurs fizyki. Vol. 1-5. 2. J.Orear, Fizyka, t. I i II, WNT. 3. K. Wódkiewicz i in., Problemy i zadania z fizyki, PWN. 5. wazniak.mimuw.edu.pl/ 4. home.agh.edu.pl/kakol/

Planowane formy/działania/metody dydaktyczne: Wykład tradycyjny wspomagany technikami multimedialnymi, ćwiczenia rachunkowe wspomagane komputerowo,

Page 21: Sylabus przedmiotu / modułu kształ · PDF fileGewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 1, 2, GiS, Wrocław, 2001 2. R. Kołodziej, Analiza matematyczna, PWN, Warszawa, 1979 3. W

3

Sposoby weryfikacji efektów kształcenia osiąganych przez studenta: Efekty kształcenia w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji – K_02 sprawdzane w trakcie ćwiczeń rachunkowe gdzie studenci wspólnie z prowadzącym rozwiązują zadania, w zakresie kompetencji K_01 i K_03- podczas samodzielnego przygotowania do ćwiczeń. Pozostałe efekty (w zakresie wiedzy i umiejętności) w trakcie zaliczenia.

Forma i warunki zaliczenia:

1. Warunkiem przystąpienia do zaliczenia wykładu jest spełnienie następujących warunków: a) obecność na co najmniej 80% godzin ćwiczeń rachunkowych

b) aktywność na ćwiczeniach rachunkowych i uzyskanie minimum 50% pkt z kolokwium pisemnego. W przypadku większej liczby nieobecności spowodowanych chorobą lub innymi udokumentowanymi powodami student może omawiany na ćwiczeniach materiał zaliczyć na konsultacjach 2. W przypadku nie uzyskania potrzebnej do przystąpienia do zaliczenia wykładu liczby

punktów studentom przysługuje prawo do dwóch kolokwiów poprawkowych. Pierwsze z nich odbywać się będzie w trakcie zajęć w semestrze, drugie zaś w sesji egzaminacyjnej .

3. pisemne zaliczenie materiału z wykładu na co najmniej 51%. 4. Ocena z przedmiotu będzie wyliczana według tabelki:

Przedział punktacji 0-50% 51-60% 61-70% 71-80% 81-90% 91-100% Ocena 2,0 3,0 3,5 4,0 4,5 5,0

Bilans punktów ECTS:

Aktywność Obciążenie studenta Udział w wykładach 15 godz. Udział w ćwiczeniach rachunkowych 15 godz. Udział w konsultacjach z przedmiotu 10 godz. Samodzielne przygotowanie się do ćwiczeń 10 godz. Samodzielne przygotowanie się do kolokwiów 10 godz. Przygotowanie się do zaliczenia 15 godz. Sumaryczne obciążenie pracą studenta 75 godz. Punkty ECTS za przedmiot 3 ECTS