tempus

powered by

Interview met Ben Heine

Brossen op de Akenkaai

SAP-systeem: de hemel of de hel?

Zomerse studiegroeten

Interview met Kristien HemmerechtsDe toekomst van studentenparticipatie aan de HUB-KAHODocentencolumnWaarom het Europese project meer enthousiasme van de burger verdientKot kot kedei, op kot of niet op kot in Brussel?Toots ‘getoetst’!Brussels (Almost) Naked Student RunHoroscoop, sudoku’s en zoveel meer!

#4Herfst 2012

2 | tempus

Tempus - Ondersteund door STUVO (Studentenvoorzieningen) HUB

Mail: redactie@tempus.hubrussel.beWebsite: Tempus.HUBrussel.beArchief: Issuu.com/TempusHUBSociale media: Facebook.com/Tempusmagazine, Twitter.com/TempusHUB

Jaargang 3 - Nummer 1Herfst 2012ISSN-nummer: 2294-6918Oplage: 1 500 ex.Drukkerij: MediaWorQs (Interconnectis Group bvba)

Hoofdredacteur: Kevin Vandevelde (hoofdredacteur@tempus.hubrussel.be)Redactiesecretaris: Christophe Vanhoutte (secretaris@tempus.hubrussel.be)Redactie: Deborah D’Hauwer, Caroline De Cock, Charlotte Desombere, Melat Gebeyaw Nigussie, Naomi Goldschmidt, Jeroen L. Mets, Berdien Monbaliu, Simon Van Hijfte, Monica Van Huylenbroeck, Gunter Van Stappen, Kevin Vandevelde, Christophe Vanhoutte, Esin YüzsürenFotografie: Vincent Baggerman, Esin YüzsürenVormgeving: Thomas VanhoutteEindredactie: Sanne Brands, Sofie Lenseclaes, Berdien Monbaliu, Gunter Van Stappen

V.U.: Studentendienst HUB o.v.v. Martine Van Poucke, Warmoesberg 26, BE-1000 Brussel

Knoop het in je oren: als je dromen hebt, gooi ze dan niet weg, maar doe er iets mee. Waag je kans! Anders heb je later misschien spijt dat je aan de zijlijn bent blijven staan …

Waarom start de eerste editie van Tempus 2012-2013 met een quote over dromen najagen? Omdat deze quote heel wat symboliek bevat. Als student in het hoger onderwijs, bijvoor-beeld, heb je de kans om je te specialiseren in een bepaald vakgebied. Je toont zo wat je waard bent, en dat is heel wat, ook al denk je soms van niet. Studeren, dat is natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan, net als alles in het leven. Toch kan je obstakels vaak overwinnen met zelf-vertrouwen en wilskracht. En een toekomstvisie.

Een toekomst en dromen, die hebben we ook in het derde Tempusjaar. Het magische nummer drie. Goede slogans bestaan vaak uit drie (kern)woorden. Als je je twee maal aan dezelfde steen stoot, probeer dan nog eens, want derde keer, goede keer. En vind je het niet geweldig als je in de supermarkt bij twee producten het derde gratis krijgt? Drie voorbeelden om aan te tonen dat je ons in ons derde jaar in de gaten mag houden.

In deze editie vind je artikels over diverse onderwerpen: van problemen met het SAP-systeem tot studeren in het buitenland tijdens de zomervakantie, van Toots 90 tot studenten die (bij-na) naakt door Brussel lopen. Er is voor elk wat wils! En pieker je je nu nog steeds suf over wie Ben Heine is? Blader dan snel naar ons interview met deze Brusselse kunstenaar. En er is nog meer, te veel om meteen op te noemen. Lezen geblazen dus!

Tempus, dat is een blad voor en door studenten. We doen elke keer ons best met de middelen die we hebben. Vind je Tempus de moeite of ben je niet overtuigd? Laat het ons sowieso we-ten. Je kan ons bereiken op de sociale media of via e-mail - je vindt al onze gegevens in het co-lofon. Ook als je wilt meewerken aan de volgende editie, ben je altijd welkom. Just contact us!

Veel leesplezier!

Kevin Vandeveldehoofdredacteur

VoorwoordDon’t follow your dreams, but chase them. (Richard Dumb)

tempus | 3

Wereldkampioen aan de HUB

Brusselse scholen doen het goed

Aandacht voor het Nederlandstalige onderwijs in Brussel

Timothy Van Houtem werd zondagnacht 16 september wereldkampioen triatlon in Las Vegas (Verenigde Staten). Hij won goud op de halve afstand, in de leeftijdscategorie van 25 tot 29 jaar. De HUB’er uit Roosdaal deed in broeierige omstandigheden 4 uur en 24 minuten over de 1,9 km zwemmen, 90 km fietsen en 21 km lopen. Eigenlijk was Timothy’s titel geen verrassing, want hij werd vorig jaar al wereldkampioen in dezelfde discipline. In alle categorieën samen startten ongeveer tweeduizend atleten. “Door de hitte was het een heel zware wedstrijd”, zei een gelukkige Timothy na de aankomst. “Na het zwemmen zag het er nochtans niet goed uit. Ik had toen al een achterstand van zeven mi-nuten. Maar door een sterk fiets- en vooral loopnummer kon ik toch nog winnen.”Timothy is een ex-EHSAL-student en werkt nu aan de HUB, maar zijn deelname aan de triatlon kwam net daardoor in het gedrang. Begin juni meldde Timothy op zijn blog dat hij van de HUB toch de kans kreeg om zijn titel te verlengen, ondanks “een moeilijke periode” (wegens de drukke voorbereidingen op het nieuwe academiejaar, nvdr). Die kans heeft hij dus dubbel en dik benut: proficiat, Timothy! debendevanroger.be

Niet alleen in de Vlaamse hogescholen en universiteiten is het aantal inschrijvingen gesteg-en, maar ook in Brussel. De Vlaamse Hogescholenraad (VLHORA) maakte begin oktober het aantal inschrijvingen bij de 21 Vlaamse hogescholen bekend. Op 1 oktober waren 132 724 studenten ingeschreven aan de hogescholen, wat een stijging van 1 180 studenten tegenover vorig jaar betekent.Opvallend is dat Brussel het goed doet, met 4,59 procent meer studenten dan vorig acade-miejaar. Vlaams-Brabant deed het met een stijging van 6,75 procent beter, maar in West- en Oost-Vlaanderen daalde het aantal studenten dan weer. Marc Vandewalle van VLHORA bev-estigt de trendbreuk in de hoofdstad: “De laatste jaren ging het aantal studenten in Brussel wat achteruit, maar de stad begint terrein te winnen. Vooral de opleidingen gezondheidszorg en industriële wetenschappen doen het zeer goed. De opleidingen onderwijs dalen licht, maar waren de voorgaande jaren dan ook erg gestegen.”Op de HUB was er volgens Filip Clarisse, diensthoofd marketing en communicatie, een stijging van ongeveer tien procent. Het succes van de opleidingen en organisaties zoals Br(ik beves-tigt volgens hem dat studenten geloven in Brussel als onderwijsstad en studentenstad.

Op maandag 24 september opende het academiejaar van de HUB met een plechtige open-ingsceremonie. Voor algemeen directeur Dirk De Ceulaer was dit een ideale gelegenheid om het gunstige studiekarakter van Brussel te benadrukken. In een interview met tvbrussel maakte hij duidelijk dat Brussel alles te bieden heeft voor jonge intellectuelen. De Ceulaer verwachtte wel dat de stad zich beter in zou zetten voor het Nederlandstalige onderwijs in Brussel. Hij verwees naar de New Deal die studenten en het gemeentebestuur twee jaar ge-leden tekenden. Van de ondertekende engagementen kwam volgens De Ceulaer tot nog toe weinig in huis. Na de herverkiezing van Freddy Thielemans als burgemeester van Brussel valt af te wachten of er verandering op komst is …

Kortnieuws

4 | tempus

Kevin VandeveldeBrossen op de AkenkaaiOp 27 september was Brussel Brost aan zijn derde editie toe. Na een tegenvallende namid-dag kwam het gratis studentenfestival ‘s avonds goed op gang, met groepen als ‘t Hof van Commerce en TLP vs. Murdock. Na elf uur ging het feest verder in koten en cafés doorheen de ganse stad. Toch kan het allemaal nog wat bigger, better and bolder op de Akenkaai.

Lange opbouw naar climax

Om drie uur opende het festival, maar op het hoofdpodium bleef de sfeer lang lauw. De al-ternatieve pop van Cody and the Albatross en de creatiefheid van de Compact Disk Dummies hadden meer potentieel dan het publiek liet uitschijnen. Spijtig is het juiste woord. Dat had natuurlijk deels te maken met het weer, want geregeld viel genoeg regen uit de lucht om ie-dereen naar de overdekte standjes te jagen. In de standjes waren interessante dingen te ontdekken. Je kon hier onder meer informatie inwinnen over jeugdwerking, cultuur en sport in Brussel. Voor wie het allemaal wat leuker mag: je kon er ook een stuk tortilla met chips, spek en eieren proeven, in een fotohokje stap-pen om gekke bekken te trekken, een gokje doen op een caviarace (dat lees je goed!) of een aangepaste versie van Twister spelen.

Kasper Demeulemeester van organisator Br(ik telde rond half zeven ongeveer drieduizend per-sonen op de Akenkaai en hij verwachtte er later die avond nog zo’n duizend meer. Of er toen echt zo veel personen op het terrein stonden, willen we nog wel eens natellen. Vanaf de set

van Addicted Kru Sound (AKS), bekend van de hit Round & Round, was er alvast meer ambiance. Daarna was het een uur lang stil op het hoofd-podium, maar op datzelfde moment speelden de Ego Troopers hun set op het dj-podium. Aan de ingang merkte je een wissel van de wacht: de ene student vertrok, de andere kwam aan. En de laatsten zouden gelijk hebben.

Om half negen was de opkomst voor ‘t Hof van Commerce pas echt de moeite. De West-Vlaam-se rapformatie stak zijn set trouwens slim in elkaar. Na een eerste deel met minder beken-de nummers bouwden Flip Kowlier, Buyse en dj 4T4 op naar een climax in deel twee. Niemand Grodder, Zonder Totetrekkerie, Stuntman en het onvermijdelijke Kom Mor Ip vormden een sterk en welgesmaakt slot van ‘t Hof. West-Vlaams in Brussel, ja, het kan.

Daarna was het de beurt aan TLP vs. Murdock. Nu ja, Murdock aan de draaitafels en TLP als sfeermaker-MC. Wie op voorhand een vleug R&B en hiphop van TLP verwachtte, was er dus aan voor de moeite. Al was dat eigenlijk geen ramp: Murdock schotelde het publiek anderhalf uur lang een mix van drum-’n’-bass en dubstep voor. Op het einde van zijn mixavontuur telden

Vincent Baggerman

tempus | 5

we wel vijf verschillende nummers van Netsky, die onder meer op Werchter en Pukkelpop te zien was deze zomer. Overdaad schaadt door-gaans, maar de fans waren er helemaal niet rou-wig om.

Ruimte voor verbetering?

Brussel Brost was een aangenaam evenement, maar er is ruimte om er nog meer van te ma-ken. Dat mag je letterlijk nemen, want de Aken-kaai kan wel een grote groep studenten aan. Toch is een andere (bijkomende) locatie nog geen slecht idee. Brussel is een grote stad en de Akenkaai ligt zo ver verwijderd van het cen-trum dat veel studenten de moeite niet doen om een kijkje te gaan nemen. Als je les hebt in een gemeente als Etterbeek, ben je daarna wel even op weg naar de noordkant van Brussel. Als je daarentegen activiteiten in het hartje van de stad plant, zoals in Leuven, heb je meer wissel-werking. Je wandelt al snel in de buurt van het festivalterrein en voelt meteen ook de sfeer. Stel je eens voor dat de Studentenwelkom in Kessel-Lo of in Heverlee georganiseerd werd. Je zou heel wat pennen rode inkt zien vloeien. En dan hebben we het niet over Tobbackrood.

Een ander aandachtspunt zijn de prijzen. De me-ningen waren verdeeld over wat de beste keuze is voor studentenfestivals: studentenprijzen of festivalprijzen? Brussel Brost koos in ieder ge-val niet voor studentenprijzen. Bonnetjes kon je per vijf kopen voor vijf euro, maar voor een basisconsumptie had je wel twee bonnetjes no-dig. Dat viel tegen in vergelijking met plaatsen als Gent, waar je omgerekend € 1,20 betaalde

voor bier, water of cola. De prijzen voor eten waren van dezelfde orde. Vijf loempia’s had je voor drie bonnetjes, een dürüm of kebab kost-te vijf bonnetjes en een rijstschoteltje zes of acht bonnetjes (voor een kleine of grote por-tie). Over de kwaliteit mochten we niet klagen, maar de hoeveelheid viel wat tegen voor die prijs. Nu, eerlijk is eerlijk, de inkom was gratis en de mobiele toiletten evenzeer; dat had ook anders gekund.

Ten slotte merkten we niet erg veel enthousi-asme voor Brussel Brost vanuit studentenclubs. De reden daarvoor was simpel: ze hadden de organisatie zelf niet in handen. Brussel Brost wordt georganiseerd door Br(ik, dat diensten verleent aan studenten van het Nederlandsta-lig hoger onderwijs in Brussel. Zou Br(ik de stu-dentenclubs bij de organisatie van de volgende editie durven te betrekken? Het is een vraag die de moeite waard is. Clubleden kunnen zich inzetten voor een groot evenement en verbon-denheid scheppen met hun collega’s uit (hope-lijk) alle Brusselse onderwijsinstellingen. Want Brussel als grootstad, daar hoeven verschillen toch geen barrières te vormen?

In ieder geval moet het evenement een belang-rijker topic worden in de campusgangen, en bij uitbreiding overal in Brussel. Nu kunnen wij wel zeggen dat Brussel Brost inderdaad een leuk festival was, maar volgend jaar maken studen-ten alweer de afweging tussen alle mogelijke welkomstevenementen voor studenten. Dan winnen al te vaak de ‘grotere’ evenementen in Leuven en Gent. Zou dat niet jammer zijn voor een grote stad als Brussel?

6 | tempus

Zomerse studiegroeten uit het buitenland

Voor zij die nog dicht bij huis willen blijven, maar toch ook de energieke sfeer van een wer-velende wereldstad willen opsnuiven is de Lon-don School of Economics zeker een aanrader. Deze biedt een ruime keuze aan economische cursussen, gaande van Accountancy tot Finance of Leadership. De HUB werd er vertegenwoor-digd door Charlotte Desombere in de cursus Business Analysis and Valuation. De toekom-stige advocaten en notarissen moeten echter niet thuis blijven, want zij kunnen kiezen uit het aanbod rechtsvakken. Je hoort het al, het ge-mis aan interessante lectuur kan je alvast niet tegenhouden om op de Eurostar te springen!

Reeds vanaf de eerste dag organiseert LSE ook tal van activiteiten om je medestudent beter te leren kennen. Op die manier is er meteen een spetterende welcome party om te verbroede-ren met al die vreemde culturen en een poging te doen de meest rare namen te onthouden. In-dien het je toch lukt om, na een paar pints, wat namen en gezichten te onthouden, kan je me-teen met tof gezelschap de lessen beginnen.

Deze bestaan uit drie uur hoorcollege en een uur werkcollege. Nadien kom je tijd te kort om de stad en zijn bekende winkelstraten te ont-dekken. Als je daarna nog niet genoeg hebt van Londen, kan je beginnen aan London by night. Een goede tip voor je je aan dit nachtelijke avontuur waagt, is eerst naar de dichtstbijzijn-de bankautomaat te gaan. Wanneer de porte-monnees erna volledig leeg zijn en het te gê-nant is te skypen met mama voor extra centjes, volgen de onvermijdelijke examens. Na deze nodige portie stress eindigt het avontuur met een spetterende goodbye party en feesten de studenten en docenten tot in de vroege uur-tjes. (Charlotte Desombere)

Zij die het regenachtige weer van Londen niet zien zitten kunnen natuurlijk ook opteren voor het warme Miami! In de zomer trok Gunter Van Stappen naar the city where the heat is on. Hij koos voor een EF-cursus, wat staat voor Educati-on First. Deze geeft jongeren vanaf zestien jaar de kans om school te combineren met de nodi-ge dosis cultuur, plezier en ontspanning. Na de

Charlotte Desombere, Gunter Van Stappen, Christophe Vanhoutte

Heb jij je ooit al verveeld in de zomervakantie en de schoolbanken gemist? Blijf dan zeker lezen, want in dit artikel zul je de remedie bij uitstek vinden voor dit veel voorkomende probleem! Een paar studenten van de HUB hebben deze zomer de kans gegrepen om een opleiding of cursus te volgen in het buitenland. Zij hebben elk tijdens de zomer gestudeerd in Londen, Miami of Polen.

tempus | 7

toffe eerste kennismakingen met de roommies, twee Franse jongens en een Japanner, werden de studenten via een plaatsingstest in verschil-lende groepen ingedeeld volgens hun niveau. Het zonnige vakantiegevoel van Miami werd echter snel de kop ingedrukt, want de lessen bleken zwaarder dan verwacht. In plaats van te braden op het strand gaven de veeleisende leerkrachten een hoop huiswerk mee.

Dit wil niet zeggen dat er geen plezier werd gemaakt! EF organiseerde tal van activiteiten, zoals uitstappen naar The Everglades voor de dierenliefhebbers en naar de gigantische Mia-miaanse shopping malls voor de shopliefheb-bers. Ook de pretparkliefhebbers kwamen aan hun trekken in Orlando. Wat het nachtleven be-treft, geven we ook hier de goede raad mee om wat centjes op zak te hebben. De vrouwelijke geïnteresseerden in een summer school in Mia-mi moeten zich echter niet laten afschrikken: zij kunnen namelijk van gratis inkomen en massa’s gratis drank genieten. Alleszins ruilde Gunter na drie weken het warme, vochtige Miami in voor het druilerige België met een hoop nieuwe vrienden, straffe verhalen en een betere kennis van het Engels. (Gunter Van Stappen)

Nog een andere HUB-student ging naar een niet-Engelstalig land en koos de Wrocław Uni-versity of Economics in Polen. Christophe Van-houtte volgde er gedurende twee weken het postgraduaatprogramma over internationaal ondernemerschap. Zijn grootste motivatie was niet enkel het zeer culinaire eten in Polen te ontdekken, maar wel zijn cv op te fleuren en de nodige internationale ervaring op te doen. Het lessenpakket van deze summer school was vrij intensief. De colleges vonden elke weekdag plaats van negen uur in de voormiddag tot drie uur in de namiddag.

Laat je hierdoor echter niet afschrikken, want na regen komt zonneschijn en dus was er nog een zee van tijd na die lessen om met de sym-pathieke toegewezen buddies verschillende ac-tiviteiten te doen. Tijdens het weekend was er ook de mogelijkheid om Polen van zijn meest culturele en historische kant te bewonderen, dankzij uitstappen naar Krakau en het concen-tratiekamp Auschwitz.

Hopelijk staan jullie allen nu te popelen om je in te schrijven aan universiteiten over de hele we-reld. Het concept past immers perfect bij het busi-nessgerichte profiel van de HUB en het zou een mooi project zijn als de verschillende faculteiten op de HUB deze zomerstudies meer promoten. Zo zie je maar, studeren tijdens de zomermaanden kan ook aangenaam zijn!

Sport- en cultuuragenda STUVO november-december

8 november: Night of the Proms (20 euro inclusief bus)

8 november: initiatie fastscoop

19 november: Viva Vega: kookworkshop @ Minéén

20 november: Bloedserieus

22 november: HUB-futsal cup (international)

29 november: HUB-futsal cup (international)

29 november: HUB student on snow @ Ice Mountain, Komen

1 december: Kerstmarkt Keulen

23 december: Gaston Roelants 10 km

8 | tempus

Interview:Ben Heine

Melat Gebeyaw Nigussie

“Het idee om een ar-tiest te worden was altijd iets spannends en exotisch voor mij.”

benheine.com

tempus | 9

Deze bekende Brusseleir maakt met zijn originele kunst furore op de internationale kunst-scène. In Pencil vs. Camera combineert hij tekeningen en fotografie op een unieke manier. Met zijn knotsgekke en gedetailleerde tekeningen weet hij meteen je aandacht te trekken. Naast bier, chocolade en wafels kunnen we hem nu ook trots toevoegen aan onze lijst van bekende exportproducten. Hoog tijd voor een gesprek dus.

Ben, je reist heel de wereld rond voor je werk. Waar ben je de voorbije maanden zoal geweest?Een paar maanden geleden was ik in Boekarest. McCann Erickson, een reclamebureau, had mij de opdracht gegeven om wat Pencil vs Camera werken te maken voor een telefoonmaatschap-pij. Boekarest is echt een mooie stad. Ik was er nog nooit geweest en het was een aangena-me ontdekking voor mij. Onlangs zat ik nog in Lissabon voor een andere opdracht, deze keer voor Samsung. Ik tekende op één van hun nieu-we tablets in plaats van op papier. De bedoe-ling was om aan te tonen dat je ook met nieuwe technologieën heel creatief kunt zijn. Voor de rest heb ik ook veel tentoonstellingen gehad hier in Brussel. Op 17 november vertrek ik naar Rome voor een conferentie en binnen een paar maanden ben ik Den Haag voor de International Photo Association-conferentie. Reizen hoort bij mijn werk, maar ik doe het heel graag.

Wanneer voelde je dat je een artiest wou worden?Het idee om een artiest te worden was altijd iets spannends en exotisch voor mij. Op mijn tien-de besefte ik dat ik al mijn energie in tekenen en kunst wou steken. Vanaf dat moment heb ik mijn eigen creatieve weg proberen te zoeken. Sindsdien ben ik nooit gestopt met tekenen.

Je bent geboren in Ivoorkust en hebt daar tot je zevende gewoond. Heeft jouw kindertijd in Ivoorkust een invloed gehad op jouw werk?Ik denk het wel. Het feit dat ik elders ben ge-boren heeft mee mijn persoonlijkheid bepaald en daarom vermeld ik het ook op mijn website. Mijn kosmopolitische manier van denken heeft zich daardoor ontwikkeld. Ik voel mij geen Belg, Ik voel mij geen Europeaan, maar ik voel mij we-reldburger. Dat zie je ook in mijn werk. Natuur-lijk hou ik ook van België. Het is een goed land met leuke mensen en de economie is niet slecht, behalve dan voor freelancers zoals mezelf. De reden waarom ik zo van reizen hou, hangt na-tuurlijk samen met mijn kosmopolitische visie.

In mijn werk is Ivoorkust an sich niet vertegen-woordigd, maar in het algemeen is Afrika wel aanwezig.

Pencil vs. Camera is je bekendste concept. Hoe ben je op dat idee gekomen?Tekenen en fotografie waren al lang passies van mij. Ik vroeg mij af hoe ik deze twee kunst-vormen kon samenbrengen op een harmonieu-ze manier. De tekening in mijn hand houden en dan een foto trekken van de omgeving bleek de meest logische en esthetische manier. Het viel mij op dat mensen mijn hand niet eens opmerk-ten. Zij keken enkel naar de tekening en de foto. De beslissing om mijn hand in mijn foto’s te behouden was artistiek gezien heel belangrijk voor mij. Een hand is misschien niet iets moois, maar het nodigt de toeschouwer als het ware uit. Dat uitnodigend effect heeft volgens mij bijgedragen tot de populariteit van de reeks. Het leuke aan tekenen is dat het geen grenzen kent, je kan je verbeelding helemaal laten gaan. Je hoeft niet eens te tekenen op papier, elk an-der oppervlak is goed; een tablet, een tafel, de grond. Twee jaar geleden was ik de enige die zoiets als Pencil vs. Camera deed en daarom had het zo’n gigantische impact. Die hele periode was geweldig en gek. Ik kon niet geloven wat mij overkwam. Vandaag de dag heb je veel jon-ge kunstenaars die iets gelijkaardigs doen. De kracht van het concept zit dus in het feit dat het twee grenzeloze concepten mengt. Dat levert een explosieve cocktail op.

In Pencil vs. Camera integreer je een teke-ning in een foto. Vertrek je eerst vanuit de tekening of vanuit de foto?Deze vraag wordt mij in interviews het vaakst gesteld. Iedereen wil weten hoe het allemaal in zijn werk gaat. Ik maak een tekening op een be-paalde locatie en wat later ga ik terug naar die plek om een foto te nemen met de bewuste te-kening in mijn hand. De eerlijkheid gebiedt mij om telkens te vermelden dat ik achteraf som-mige foto’s manipuleer in postproductie, bij-voorbeeld wanneer de belichting niet helemaal

10 | tempus

goed zit. Ik ben een perfectionist op dat vlak: ik wil geen foutjes, alles moet goed zitten.

Door wat laat je je inspireren? Welke invloe-den zijn aanwezig in je werk?Het klinkt misschien niet erg bescheiden, maar ik probeer niet al te veel invloeden te hebben in mijn kunst. Originaliteit is heel belangrijk voor mij. Inspiratie haal ik uit het dagdagelijkse leven, uit films, uit gesprekken met vrienden. Toen ik jonger was waren er wel een aantal kunstenaars waar ik naar opkeek, zoals Magrit-te, Banksy, Panamarenko, Andy Warhol en Da-mien Hirst. Kunststromingen zoals surrealisme, popart en expressionisme hebben ook een in-vloed op mij gehad. Ik bewonder ook het per-fectionisme van de Vlaamse realisten, zoals Jan van Eyck.

Hebben jouw werken een boodschap? Zo ja, welke? Mijn kunst bevat verschillende boodschappen. Wat ik zeker wil meegeven is dat alles mogelijk is en dat er geen grenzen zijn. Vaak zitten er ook kleine symbolen en verborgen boodschap-pen over liefde, leven en dood in mijn tekenin-gen. Ik maak ook vaak portretten van dieren: in Pencil vs. Camera vind je meer dan vijftig ver-schillende soorten. Mijn beelden zijn vaak licht en grappig, maar er zitten ook er ook tussen die serieuze thema’s behandelen.

Is humor een belangrijk element in je werk?Ja, humor is zeer belangrijk, vooral in Pencil vs. Camera. Het is gemakkelijker om mensen te be-reiken met humor. Mensen begrijpen dan beter wat je probeert uit te drukken. In mijn werken vind je vooral zwarte humor en sarcasme, soms ook cynisme. Zo is er bijvoorbeeld een tekening van twee ezels. De ene is een doodnormale ezel en de andere ziet er compleet geschift uit. De ene ezel vraagt zich af waarom de andere ezel er zo bizar uitziet. Voor mij symboliseert dit beeld een koppel: de ene persoon is gek en zelfs eng en de andere vraagt zich af waarom hij met zo iemand samen is. Het heeft dus ook een zeer tragisch element. De meeste mensen zien dat er niet in, maar het is wel aanwezig. Mijn beelden bestaan dus uit verschillende lagen en kunnen op verschillende manieren worden ge-interpreteerd.

Hoe belangrijk is erkenning voor je? Maak je kunst voor jezelf, of voor anderen?Vooral voor mezelf. Ik doe niet graag commis-siewerk, behalve dan voor grote merken zoals Samsung. Ik hou ervan om mijn eigen projecten te verwezenlijken. Vaak zijn opdrachtgevers ook teleurgesteld omdat ik ze niet exact kan geven wat ze willen. Het is daarentegen wel belangrijk voor mij dat mensen mijn werk goed vinden. Elke artiest wil dat toch? Mensen willen tenslotte dat anderen hun werk appreciëren. Ik zou niet met mijn kunst zijn doorgegaan als mensen niet geïnteresseerd waren en geen feedback gaven. Kunstenaars willen zoveel mo-gelijk mensen bereiken. Je wilt mensen én je-zelf verrassen. Zo ben ik sinds een paar maan-den bezig met muziek. Het is een totaal nieuwe uitdaging voor mij. Wie weet geeft het me wel andere vormen van inspiratie in mijn werk.

Zing je dan of bespeel je een instrument? Ik kan helaas niet zingen. Als ik morgen mijn leven opnieuw zou kunnen doen, zou ik voluit voor de muziek gaan. Muziek is zo krachtig. Ik heb vijf jaar gedrumd en heb mezelf ook gitaar leren spelen. Vroeger was ik bezig met allerlei uiteenlopende dingen, zoals sport en poëzie. Uiteindelijk heb ik gekozen voor tekenen, maar het had even goed iets anders kunnen zijn.

Is de druk groot om telkens met iets nieuws en origineels uit de hoek te komen?Nee, helemaal niet. Ik leg ook geen druk op me-zelf. Het enige wat ik wel belangrijk vind is het regelmatig vernieuwen van mijn website. Ik ben freelancer en dat gaat mij tot nu toe prima af. Het is wel hard werken: vooral de administra-tieve paperassen in orde brengen neemt veel tijd in beslag. Je ziet wel een zekere evolutie in mijn werk. In het begin waren mijn tekeningen redelijk eenvoudig, nu zijn ze veel complexer, gedetailleerder en mooier. Ik werk tegenwoor-dig gemakkelijk twee weken aan één foto. Dat

“Geïnteresseerd zijn in poli-tiek is natuurlijk fantastisch, maar voor kunstenaars is het gevaarlijk.”

tempus | 11

heeft echter niets te maken met druk. Er zijn nu gewoon meer mensen die mijn werk volgen en ik zou mij schamen om iets te creëren dat op niets trekt. Ik wil alleen kwaliteit leveren.

Enkele jaren geleden maakte je nog politieke cartoons. Waarom ben je helemaal met car-toons gestopt, dus ook de niet-politieke?Ik heb journalistiek gestudeerd aan de ULB ge-studeerd en ben daarna overgeschakeld naar de IHECS (Institut des Hautes Études de Com-munications Socials). In mijn laatste jaar ben ik op Erasmus geweest in Utrecht. Mijn stu-dies reflecteerden zich in mijn cartoons. Aan de universiteit was ik vooral geïnteresseerd in internationale politiek. Mijn cartoons gingen dan ook over internationale thema’s zoals het Israël-Palestinaconflict en de toenmalige Ame-rikaanse verkiezingen. Het maken van die car-toons was een vergissing. Ik ben kunstenaar en geen politicus. Dat was voor mij de negatieve keerzijde van mijn studies journalistiek. De rich-ting op zich vond ik geweldig. Ik heb er leuke, interessante mensen leren kennen en ik zat op een uitstekende school, maar persoonlijk heeft het mij niets dan last gebracht. Ik adviseer elke kunstenaar om zich niet in te laten met politiek. Geïnteresseerd zijn in politiek is natuurlijk fan-tastisch, maar voor kunstenaars is het gevaar-lijk.

Heb je nog iets gedaan met je diploma? Ik heb een paar maanden voor La Libre Belgique gewerkt. Daarna heb ik ook al bedrijfsjournalist gewerkt voor grote bedrijven zoals Carrefour. Meer heb ik niet echt met mijn diploma gedaan. Ik schrijf nog steeds graag, al schrijf ik tegen-woordig vooral e-mails. Ik maak ook gedichten, misschien helpt mij dat in de toekomst wel met

mijn muziek.

Wat doe je wanneer je niet aan het werk bent?

Ik breng tijd door met mijn vrouw en mijn zoon, die nu een maand en half is. Ik zou wat meer aan sport moeten doen. Reizen trekt mij ook enorm aan, maar ik heb nauwelijks vrije tijd. Als ik niet aan het werk ben, rust ik gewoon. Een paar jaar geleden had ik een agent en hij deed alle verve-lende taken. Nu werk ik voor mezelf. Vooral het boekhoudkundig gedeelte van mijn werk mag je niet onderschatten. Van zodra ik wat vrije tijd heb, breng ik het door met mijn vrienden en fa-milie.

Woon je nog in Brussel? Hou je van de stad?Brussel is een geweldige stad. Een van de beste steden van Belgie. Ik hou vooral van de inter-nationale sfeer, de galerijen en de musea. Enig minpunt is misschien het weer, maar voor de rest is het een geweldige stad.

Wat is je favoriete plek in Brussel om tot rust te komen of inspiratie op te doen?Ik ga vaak naar de Jeux d’Hiver, niet ver van de ULB. Een zeer trendy bar. Het Sint-Katelijne-plein met de vele pubs en cafeetjes is ook ze-ker de moeite. Om te ontspannen ga ik naar de parken. Ik zit urenlang aan een bureau dus van zodra ik de kans heb om te bewegen, doe ik dat ook. Een frisse neus ophalen en soms zelfs ge-inspireerd raken. Heerlijk.

Tot slot, welke wijze woorden geef je mee aan onze lezers?Werk hard, maar vergeet niet om te genieten van het leven. Ga uit en maak plezier. Ik was vroeger een serieuze student en werkte heel hard. Achteraf besefte ik dat ik wat meer ple-zier had moeten maken. Dus geniet van je stu-dententijd, het vliegt zo voorbij. Blijf positief: positief denken leidt tot positieve dingen, ne-gatief denken brengt je niets op dan negatie-ve dingen. Heel simpel, maar logisch. Wees ook creatief: door creativiteit leer je nieuwe dingen ontdekken.

12 | tempus

Brussels (Almost) Naked Student Run“Brussel is van ons, olé olé!” Deze kreet weer-klonk in het Jubelpark bij de 63 deelnemers aan de Brussels (Almost) Naked Student Run. Snelheid deed er niet toe tijdens deze looptocht van vier kilometer. Wel belangrijk waren het samenhorigheidsgevoel en de aan-dacht voor Brussel als studentenstad.

Op 7 oktober was het Jubelpark niet alleen de startplaats voor de marathon van Brussel, maar ook voor de Brussels (Almost) Naked Student Run. 63 Brusselse studenten lieten zich body-painten in de kleuren van hun studentenvereni-ging of -club. De studenten kwamen uit de drie grootste Nederlandstalige studentenkoepels in Brussel, dus ook uit de HUB. Samen met onze hogeschool-universiteit waren ook de VUB en de Erasmushogeschool aanwezig. Deze Brus-selse onderwijsinstellingen ondersteunden het initiatief, samen met studentenorganisatie Br(ik en informatiecentrum Muntpunt. Het wa-ren desondanks de studentenverenigingen en -clubs zelf die de organisatie in eigen handen namen.

Dat het hem niet te doen was om een snelle tijd, was duidelijk te merken aan de reacties van de deelnemers. Sommigen wilden Brussel als stu-dentenstad op de kaart zetten, anderen wilden

dan weer hun vereniging of club promoten. Ook de kick om (bijna) naakt door Brussel te lopen heeft bepaalde studenten overtuigd. De deel-nemers moesten trouwens maar een kleine vier kilometer lopen, net als bij de minimarathon. Een veel eenvoudigere opgave dan de halve en hele marathon, die volgens de traditie respec-tievelijk 21,0975 en 42,195 kilometer lang zijn.

Ann Van Driessche, algemeen directeur van Muntpunt, vond de looptocht een mooie gele-genheid om Brussel als studentenstad te pro-moten: “Met zijn multiculturalititeit, interna-tionale omgeving en onderwijsinstanties die aan de top van hun vakgebied opereren, is de hoofdstad de perfecte plaats om te studeren. De studenten bewijzen hiermee meteen ook dat zij geen enkele uitdaging uit de weg gaan.”

De Brussels (Almost) Naked Student Run was daarenboven het startschot voor Brussel Is. In dit project wil Muntpunt via sociale media aan-tonen dat Brussel een interessante stad is om te bezoeken, om in te wonen en te leven. Tege-lijkertijd wil Brussel Is meer aandacht schenken aan het aanbod van Nederlandstalige organisa-ties in Brussel.

brusselis.be (Brussel Is)

youtu.be/gfKnV1V3Slk (video)

Kevin Vandevelde, Esin Yüzsüren

Vincent Baggerman

tempus | 13

Brussels: What to do? Where to go?

Niemand die een stad zo door en door kent als haar plaatselijke studentenbevolking. Enerzijds zijn ze altijd op de hoogte van hip-pe evenementen, anderzijds wijken ze niet van hun vaste waarden. Om newbies toch een beetje te helpen het kaf van het koren te scheiden, spreekt Tempus dit jaar met enkele mensen die Brussel helpen te maken tot wat het is.

Voor deze editie spraken wij met Bart Somers, de man achter de muziekwebsite Indiestyle.be. On-der de naam Stethoscope Steve deejayt hij voor 22tracks, een jukebox bestaande uit 22 genres, elk voorzien van 22 kersverse tracks. Met beide initiatieven probeert Bart zich een weg te banen door wat er leeft en heerst op muzikaal vlak. Dat we elkaar net in het AB-café ontmoetten, was trouwens geen toeval: Bart ging na ons gesprek, zoals wel vaker, naar een concert in de AB. Maar omdat die plek nogal voor de hand zou liggen, liet hij de AB uit zijn lijstje favoriete plekjes ach-terwege.

“Wanneer ik tegenwoordig in Brussel ben, is dat meestal gekoppeld aan een concert”, begint Bart. “Ik heb zelf ook in Brussel gestudeerd. Aan het VLEKHO, dat na een fusie nu deel uit-maakt van de HUB. De school bevond zich in de straat van Botanique (Rue Royale 236). Daar vonden er toen jammer genoeg heel wat min-der concerten plaats want dat is zeker en vast één van de plaatsen die ik nu het vaakst bezoek. Heel veel bands die naar België komen, spelen daar eerst. De zalen zijn relatief klein, waar-door er een gezellige en intieme sfeer heerst, wat een concert toch een extra dimensie geeft. Na afloop van de concerten daar, begeef ik me vaak naar Vincent Van Gogh (Dwarsstraat 8). Dat is eigenlijk een jeugdherberg, maar je kan er een pintje drinken voor € 1,50. Er loopt altijd een divers publiek rond; mensen van overal ter wereld die elk om hun eigen reden in Brussel zijn... Dat brengt je onmiddellijk in een vakan-tiestemming. Je kan er poolen en er is ook een terras waar je rustig kan napraten”.

In de buurt van de AB zijn er ook tal van leu-ke plekjes die Bart ons kan aanraden. Enerzijds wijst hij naar het cafeetje recht tegenover het AB-café: de Bonnefooi (Steenstraat 8). Vol-gens hun Facebookpagina speelt er daar elke dag live-muziek, worden er pintjes aan € 1,00 geserveerd tussen 16:00 en 21:00 en krijg je twee drankjes voor de prijs van één bij het to-nen van je AB-ticket. Studentvriendelijker lijkt bijna onmogelijk. “Een andere toffe wijk hier dichtbij is Sint-Goriks. Café Bizon (Karperbrug 7) is daar één van mijn persoonlijke favorie-ten. Naast het feit dat er af en toe optredens zijn, hangt het hele plafond er vol met concert-tickets. Dat doet me altijd denken aan de tijd waarin we nog moesten aanschuiven om een ticket af te halen. Wist je trouwens dat vroeger op de tickets van de AB een afbeelding van de albumhoes van de band in kwestie stond? Dat was eigenlijk een mini-kunstwerkje. Nu print je zomaar wat af... Heerlijk nostalgisch voel ik me daarbij.”

Om af te sluiten geeft Bart ons nog een laatste tip: “De Beursschouwburg (A. Ortsstraat 20-28) heeft een fantastisch dakterras! Jammer genoeg is dat niet altijd toegankelijk. Maar in juni vindt Out Loud daar plaats: gratis films, con-certen en dj’s!” Misschien wel de perfecte plek om op het einde van het jaar te ontspannen na een examen?

Monica Van Huylenbroeck

Ben2 (Wikimedia Commons)

14 | tempus

(You might as well) JUMP

De planningsdienst van de HUB heeft het niet uitgevonden en toch bestaat het: een springuur!Wat is een springuur eigenlijk? Ik doe even een gooi.

1. Het is een uur waarin je kan springen. Maar in de tuin van T’Serclaes noch in de KaHo staat er een trampoline. Er is er zelfs geen op Parnas, het buitenverblijf. Er is daar evenmin een sportieve docent of student LO die voor-ziet in een spring-uur. Dat kan het dus niet zijn.

2. Het is een uur dat aan de lente doet den-ken. Een uur waarin je in de loop van het aca-demiejaar bijvoorbeeld even de ogen sluit en terugdenkt aan bloesemrijke boomgaarden, vlinders, bijen en bloemen. Dat kan het ook niet

zijn. Als docent zie ik vooral gesloten ogen tij-dens de lesuren en niet ertussenin.

3. Het is een uur waarin het lesprogramma plots ‘springt’ van minuut 1 naar minuut 60. Van Dale noemt het een ‘tussenuur’.Ik hou het voorlopig even op het laatste. Een van mijn studentes noemde een springuur on-langs een ‘verloren uur’. Wat is hier verloren? Positief gezegd : wat is het nut van zo’n uur tus-senin?

Ik zie hier twee mogelijkheden. Ten eerste: het is een uur om iets nuttigs te doen. Welis-waar iets anders dan les volgen (en tussendoor sms’en), maar in ieder geval iets nuttigs.Tweede mogelijkheid is dat je niets nuttigs

Kristof Van Rossem

tempus | 15

doet.

Laten we met het nuttige beginnen. Voor wie zakelijk georiënteerd is, is een springuur ideaal om een lesvoorbereiding te maken, een paper verder voor te bereiden, een groepswerkje ver-der te zetten met je collega’s, te studeren. Ook googelen of kruiswoordraadsels invullen is za-kelijk en nuttig: je oefent er denkvaardigheden die in je latere job zeker van pas kunnen komen. Wie meer in de persoon dan in de zaak is ge-interesseerd, kan met studiegenoten kaarten, kletsen, iets gaan drinken in de nabije kroeg (een probleem op bv. campus Parnas en cam-pus Aalst), facebooken etc. Als dat leidt tot een nuttige, plezierige vriendschap, of zelfs tot na-geslacht, is dat ook nuttig geweest. Als dat tot echte vriendschap of zelfs ‘zielsverwantschap’ leidt, dan enigszins ook. Docenten kiezen vol-gens mij in een springuur doorgaans voor het zakelijke en het nuttige. Het nageslacht is er im-mers vaak al.

Maar wat met de tweede mogelijkheid? Wat als je in een springuur eens niets nuttigs, of erger nog, niets zou doen? Hier gaapt een vervelende leegte. Een echte vakantie (letterlijk ‘leeg zijn’) is het niet, daarvoor is een uur te kort en de sfeer te schools. ‘Vrije tijd’ is het ook niet echt. ‘School’ betekende in het Grieks weliswaar let-terlijk ‘vrije tijd’. In de tijd van Socrates was het leren en studeren immers iets wat je deed als je geen huishouden moest doen, als je ontslagen was van dagelijkse zorgen en bekommernissen. De wijsheid hier gepleegd verhindert niet dat de meeste studenten zo’n uurtje tussen twee lessen niet ervaren als vrije tijd. Vrije tijd begint pas na zes uur, als je ‘doet wat je wilt’.

Maar betekent hoger onderwijs niet ‘doen wat je wil’? Het is toch niet verplicht? Oké, het pro-gramma kan wel wat meer eigen input verdra-gen. Maar helaas liggen de ‘competentieprofie-len’ vast. En die competenties heb je volgens docenten en directeurs nodig om de job waar-voor je studeert (of waarvoor je (stief)vader/moeder wilt dat je studeert) optimaal uit te oefenen. Als de hogeschool een kweekvijver is van competenties, is een ‘springuur’ moeilijk te verantwoorden. Want tijdens dat uurtje word je toch niet begeleid in het ontwikkelen van die competenties? Zo’n uurtje kan je dan beter thuis besteden aan iets wat je leuk vindt!

Dewey, de Amerikaanse pedagoog-filosoof, schreef ooit (nu komt de moraal): “De school is geen voorbereiding op het leven, het is het leven zelf”. Dat je op school competenties oe-fent is dus een veralgemening. Ook in je gezin, je bedrijf, het ziekenhuis of de school waarin je (later) werkt, zijn er ‘ongeorganiseerde’ mo-menten. Het zijn momenten waar om het even welke beroepscompetentie ver te zoeken is: een onverwachts bezoek, een uitstel van be-taling, een personeelswissel, een ziekte, een treinstaking … Het leven laat zich in slechts zeer beperkte mate in banen leiden. Nuttelo-ze uren, je ontsnapt er niet aan. Omarm dus deze momenten, deze spring-uren. Ervaar de vrijheid. Laat je doelstellingen even los en (you might as well) JUMP!

DO

CE

NT

EN

-C

OLU

MN

16 | tempus

SAP-systeem: de hemel of de hel?Christophe Vanhoutte

Sinds dit academiejaar moeten de studenten volgens een nieuw systeem inschrijven: SAP. De inschrijving verliep in drie fases. In de eerste inschrijvingsfase gebruikte je een systeem van de HUB zelf, daarna het systeem Mijn Loket en vervolgens moest je een ISP (Individueel Studieprogramma) registreren. Waarom heeft de HUB haar oude vertrouwde systeem overboord gegooid en waar-om kom je voor je inschrijving plots op een website van de KU Leuven?

SAP = Systems, Applications and Products

Voor de eerste keer verliepen de inschrijvingen aan de HUBrussel via SAP, wat staat voor ‘Sys-tems, Applications, and Products in Data Pro-cessing’. SAP is zowel de naam van de firma die het programma ontwikkeld heeft als de naam van de software zelf. SAP is een ERP-systeem (Enterprise Resource Planning), dat uit verschil-lende modules bestaat. Deze modules laten toe om via één softwaresysteem de hele organisa-tie te controleren. De KU Leuven werkt al enke-le jaren met het systeem.

“Er is beslist om de hogescholen in vier golven te laten overschakelen op SAP. De invoering van SAP is een strategische beslissing van de Associ-atie KU Leuven. De bedoeling is om de beschik-bare middelen binnen de associatie efficiënter in te zetten”, aldus Ingrid Reniers, diensthoofd van de studentenadministratie. Het grote nadeel van dit systeem is dat het vrij log is. Om aanpassingen aan te brengen in het systeem moeten de tien leden van de associatie eerst onderling tot een akkoord komen. Hier-door werkt de HUBrussel gedeeltelijk met het SAP-systeem en gedeeltelijk met eigen soft-ware.

Drie jaar geleden zijn de eerste hogescholen overgeschakeld op het nieuwe systeem. Vorig jaar is onder andere KaHo Sint-Lieven overge-schakeld en volgend jaar schakelen ook de ho-gescholen zonder academische studenten over. Het was belangrijk dat de hogescholen met aca-demische opleidingen tegen 2013 waren over-geschakeld op het nieuwe SAP-systeem, omdat

vanaf het academiejaar 2013-2014 deze acade-mische opleidingen integreren in de KU Leuven.

SAP = Stress, Angst en Paniek?

Het is een publiek geheim dat de KU Leuven te weinig informatici heeft die het SAP-systeem goed kennen. En doordat het zo een ingewik-keld systeem is, zijn de mensen die het kennen vaak enkel gespecialiseerd in een bepaald ge-deelte van het systeem. Reniers bevestigt dit: “De werkdruk bij de informaticadienst ligt erg hoog, waardoor sommige problemen wel eens wat langer blijven liggen. De dienstverlening van de KU Leuven zou beter kunnen, bijvoor-beeld door de helpdesk uit te breiden.”

Vroeger hadden de hogescholen zelf controle over hun systeem. De HUBrussel beschikt over een eigen informaticadienst en als er iets fout ging, kon dat meestal direct worden rechtge-zet. Vandaag werken ze via een systeem waarin er bij problemen tickets naar Leuven verzonden moeten worden. Hierdoor duurt het vaak veel langer voordat de problemen zijn opgelost en dit zorgt voor frustratie bij personeel en stu-denten.

“Desondanks worden de kinderziektes van het nieuwe systeem snel opgelost omdat de sa-menwerking met de informaticadienst van de KU Leuven vlot verloopt”, aldus Reniers.

“Het grote nadeel van dit systeem is dat het vrij log is”

tempus | 17?

Wat vinden studenten, docenten en diensten ervan?

We legden ons oor ook eens te luisteren bij personen die dagelijks met het systeem gecon-fronteerd worden. Professor Ann Pauwels, die ook verbonden is aan de rechtsfaculteit van de Vrije Universiteit Brussel (VUB), vraagt zich af waarom er geen gemeenschappelijk systeem bestaat voor heel Vlaanderen en de Nederlandstalige instellingen in Brussel. Het systeem dat nu gebruikt wordt, is enkel voor de hogescholen en universiteiten van de Associatie KU Leuven. “Momenteel werken beide instellingen (HUB & VUB, nvdr.) met twee verschillende systemen. Het zou handig zijn, als de overheid voor één systeem zorgt”, aldus Pauwels.

Een ander voordeel is dat gecombineerde opleidingsonderdelen in twee aparte opleidingson-derdelen gesplitst kunnen worden. “In het SAP was het moeilijk om aan een opleidingsonder-deel twee docenten te koppelen. We ijverden al jaren om dit opleidingsonderdeel te splitsen en mede dankzij SAP is dit gelukt”, klinkt het bij professor Caroline De Bruyne, docent inter-nationale economie.

Op het Mobility Office van de academische opleidingen spreken ze vol lof over het nieuwe systeem. Als een student nu naar het buitenland wil gaan, kan hij via Mijn Loket direct de ‘vlieg-tuigjes’ aanduiden voor de vakken die hij of zij aan de buitenlandse instelling wil afleggen. Als er geen ‘vliegtuigje’ staat, is het niet mogelijk dit vak in het buitenland af te leggen. Op die manier is SAP volgens de mobilitycoördinator veel duidelijker.Het nadeel van SAP is dat het op dit moment enkele kinderziektes kent. Deze zijn niet meteen zichtbaar voor de student, maar zorgen wel voor vertragingen, waardoor bijvoorbeeld de inko-mende uitwisselingsstudenten langer moeten wachten op hun uurrooster en cursusmateriaal op HUBwise. Het eerste semester zal de student hinder ondervinden van het nieuwe systeem, maar op lange termijn biedt het nieuwe mogelijkheden: “Vroeger was het voor de uitgaande uitwisselingsstudenten moeilijker om de buitenlandse vakken in ons systeem later op het jaar te wijzigen. Dit gaat met SAP veel eenvoudiger”, aldus Dirk Van Waelderen, mobilitycoördinator voor de academische opleidingen.

Bij de studenten horen we verschillende meningen. Delphine Van Nieuwenhuyse, studente handelswetenschappen, zegt dat de communicatie over het nieuwe systeem om in te schrijven duidelijk genoeg was. Op het moment dat ze haar ISP kon registreren was ze op vakantie en met een iPad lukte het niet om de ‘klokjes’ te openen. Later kon ze thuis haar ISP zonder pro-blemen registreren. Bij een andere student handelswetenschappen, Mathias Scheerlinck, was het ingewikkelder: “Ik had studiepunten te weinig. Een vak waarvoor ik al credits had werd van drie naar vier studiepunten opgewaardeerd, terwijl een ander vak waarvoor ik nog geen credit had vier in plaats van vijf studiepunten waard was. Een tijdje later werd mijn studieprogramma automatisch geregulariseerd met drie studiepunten.”, aldus Mathias. “Algemeen gezien vind ik het nieuwe ISP-programma niet zo slecht, maar het heeft wel een tiental dagen geduurd voor-aleer ik wist of mij ISP goedgekeurd was”.

Zin om mee te werken aan de volgende Tempus?

Tempus wordt helemaal gemaakt door studenten. Dit magazine was niet mogelijk zonder alle steun van de redactie, eindredactie en vormgeving. Maar we kunnen ook jouw hulp nog altijd gebruiken! Heb je een mening over de HUB en onderwijs in het algemeen? Ben je iemand die ge-fascineerd is door Brussel? Ben je geboeid door cultuur, film, literatuur of muziek? Of kan je ons helpen met de eindredactie, het ontwerp of leuke cartoons? Enthousiaste medewerkers zijn altijd welkom!Heb je vragen voor ons of zie je het al helemaal zitten om je voor Tempus in te zetten? Stuur dan meteen een mail naar redactie@tempus.hubrussel.be!

18 | tempus

De toekomst van studentenpartici-patie aan de HUB-KAHOVolgend jaar zullen de academische bachelors en masters van de hogescholen overgeheveld worden naar de universiteiten. Als gevolg daarvan zullen circa 5 000 studenten van HUB-KA-HO verhuizen naar de KU Leuven. Het spreekt voor zich dat als de studenten de jure van de ene instelling naar de andere verhuizen, dit ook een impact heeft op het adviesorgaan van de studenten: de studentenraad.

Momenteel is de Algemene Studentenraad (ASR) HUB-KAHO bij decreet verantwoordelijk voor de studentenparticipatie binnen de in-stelling. Deze ASR wordt jaarlijks rechtstreeks verkozen door de studenten, met een open lijst per opleiding. Dat is in volledig contrast met het verkiezingssysteem van de studentenraad van onze grootste integratiepartner, de KU Leuven. In de studentenraad van de KU Leuven, de Leuvense Overkoepelende Kringenorganisa-tie (LOKO), is de vertegenwoordiging volledig in handen van faculteitskringen. In die kringen kunnen enkel aangesloten studenten stemmen voor een praeses (in het beste geval voor een heel praesidium), die dan beslist over hoe de fa-culteit vertegenwoordigd zal worden.

Een van de grootste problemen bij elke inte-gratie of fusie is het verenigen van de tradities en werking van de individuele partners. Dat vormde in het voorbije jaar één van de grootste discussiepunten bij het oprichten van “de stu-dentenraad”, de nieuwe studentenraad van de KU Leuven na integratie. Uiteindelijk werd ge-kozen voor het deltamodel, dat niet alleen reke-ning zou houden met de kiesstelsels van de stu-dentenraden pre-integratie maar ook werkbaar zou zijn in de toekomst. Het verenigen van alle eisen van de studentenraden zorgde voor een zeer complex kiesstelsel waar zelfs de techno-craten van de CD&V hun hoedje af voor zouden nemen.

Omdat het deltamodel werkt met faculteits-fracties en campusfracties zullen er bovenop de driewekelijkse vergaderingen van “de stu-dentenraad” ook faculteitsstudentenraden en campusstudentenraden moeten worden ge-organiseerd. Gelukkig vallen de bevoegdhe-den van deze campusstudentenraad binnen de

campus HUB-KAHO gelijk met die van de ASR HUB-KAHO, waardoor we onze structuren in de toekomst zullen kunnen behouden.

Nu er een ruwe schets is qua structuren moe-ten we het toch eens hebben over de werke-lijke impact van deze verschuivingen op de democratische vertegenwoordiging van de HUB-KAHO-student. Heel waarschijnlijk zul-len de nieuwe structuren nooit efficiënt wer-ken, alleen al door de geografische spreiding van de studentenvertegenwoordigers die naar de faculteitsstudentenraden en “studenten-raad”-vergaderingen in Leuven zullen moeten gaan. Ook zal de ASR minder directe inspraak hebben in de beslissingen die genomen worden op het gebied van onderwijsbeleid, maar wij kunnen niet anders dan hopen dat de nieuwe studentenraad beslissingen zal nemen die alle studenten van de geïntegreerde KU Leuven ten goede zullen komen.

In het voorbije jaar liep de samenwerking tus-sen LOKO en de ASR zeer stroef, vanwege mis-communicatie en een gebrek aan vertrouwen. Ook zijn gevoelige onderwerpen van de baan, meestal eerder door toegevingen van de ASR dan van LOKO. De ASR hoopt daarom dat de samenwerking met onze collega’s in Leuven dit jaar beter loopt; gelukkig waren de eerste gesprekken tussen beide studentenraden con-structief en hoopgevend voor de toekomst. Een goede samenwerking is niet alleen belangrijk om de werking van de ASR te vergemakkelijken, maar vooral om de belangen van de studenten die we vertegenwoordigen te behartigen. Daar-voor is het cruciaal dat de nieuwe studenten-raad met al zijn aanhangende organen stevig in de startblokken staat om aan het uitdagende werk van volgend academiejaar te beginnen.

Simon Van Hijfte

(ondervoorzitter ASR HUB-KAHO)

www.asr.ac/contact

tempus | 19

Schrijfster, BV, feministe: het zijn woorden die spontaan in je hoofd springen als je aan Kris-tien Hemmerechts denkt. Maar wist je ook dat mevrouw Hemmerechts lesgeeft aan onze ei-genste HUB? Ze doceert er Engelse literatuur aan eerste- en tweedejaarsstudenten Taal- en Letterkunde. De passie en bevlogenheid die ze in de klas toont, ontbrak ook deze keer niet.

Welke studierichting heeft u ge-daan en waar heeft u dit gevolgd?Ik heb Germaanse gestudeerd: twee jaar aan de Katholieke Universiteit Brussel en twee jaar in Leuven. Na mijn laatste jaar ben ik met een beurs naar Amsterdam vertrokken. Dat was een hele ontdekking voor mij. Mijn blik is daar echt opengegaan. Einde-lijk weg uit wat toen het homogene, traditionele, katholieke Vlaanderen was.

Welk type student was u? Vlijtig, ij-verig, dromerig?Ik was enorm vlijtig. Ik werkte heel hard maar deed dat graag omdat ik mijn studies heel boeiend vond. Klak-keloos vanbuiten leren kon ik niet: ik moest eerst alles begrijpen voor ik het in mijn hoofd kon prenten.

Heeft u een speciale band met het Engels?Daar kan ik niet meteen een kant-en-klaar antwoord op geven. Om één of andere reden voelt het voor mij aan als een tweede moedertaal.

De huidige generatie studenten wordt wel eens de millenniumstu-denten genoemd. Ze zijn verbon-den met het internet via laptop of smartphone, ze babbelen graag en ze zijn ook niet altijd op tijd in de les. Ervaart u dit ook zo en wat vindt u van die evolutie?Ik merk wel dat ik bij de huidige gene-ratie studenten een strijd moet voe-ren tegen oppervlakkigheid en vluch-tigheid. Ik moet de studenten echt dwingen om de leerstof grondiger te bestuderen. Ze denken te snel dat ze

Melat Gebeyaw Nigussie

Interview: Kristien Hemmerechts

Eveline Renaud

“Studenten vandaag de dag spreken veel beter Engels dan mijn genera-tie.”

20 | tempus

de leerstof begrijpen. Misschien heeft dit te ma-ken met het feit dat jongeren in hun kindertijd veel positieve aanmoediging hebben gekregen, waardoor ze nu een flinke dosis zelfvertrouwen hebben. Mijn generatie kreeg die positieve aan-moediging niet: bij ons kon het nooit goed ge-noeg zijn. Als je vandaag tegen studenten zegt dat hun essay of scriptie niet goed is, zijn ze echt verbluft. Het is alsof ze voor het eerst ne-gatieve feedback hebben gekregen. Toch vind ik het belangrijk om daar als docent heel eerlijk in te zijn. Zo help je hen tenslotte vooruit.

Welke positieve eigenschappen hebben de studenten van vandaag?Oh, ze hebben er heel veel hoor: ze zijn onder-nemend, vriendelijk, evenwichtig, hebben veel zelfvertrouwen, zijn creatief.

De grote Vlaamse universiteiten hebben on-langs een voorstel gelanceerd om toekomsti-ge studenten een toelatingsexamen te laten afleggen alvorens ze aan hun universitaire studies kunnen beginnen. Vindt u dat voor-stel de moeite waard?Wanneer je afgestudeerd bent van het secun-dair onderwijs ben je piepjong. Ik denk dat je studenten dan wel een marge mag geven om fouten te maken. Ik sta dus een beetje huive-rachtig tegenover dat voorstel. Je moet ook rekening houden met het feit dat kinderen die uit gezinnen komen waarvan beide ouders heb-ben gestudeerd een streepje voor hebben. Dus misschien is een overgangsjaar, een jaar waar-in men toekomstige studenten voorbereidt op universitaire studies, een betere oplossing.

Merkt u dat het niveau op universiteiten hier-door achteruit gaat?Er is winst en verlies. Aan de ene kant zie je dat sommige studenten bepaalde basisvaardighe-den missen. Vaardigheden die mijn generatie vanzelfsprekend vond wanneer je hogere stu-dies aanvatte. Aan de andere kant merk je dan weer dat er andere vaardigheden in de plaats zijn gekomen: studenten zijn vaak onderne-mend en willen graag bijleren. Ik geef bijvoor-beeld ook creatief schrijven in de toneelschool in Antwerpen. Onlangs had een student een tekst afgegeven die vol stond met spelfouten. Hij antwoord, dat soort dingen. Maar er stonden

wel prachtige zinnen in zijn tekst, dus heb ik niets gezegd van die spelfouten. In een cursus creatief schrijven is dat niet nodig, vind ik. Kijk, je hoort af en toe wel dat het onderwijs achter-uit gaat en dat studenten niets meer kunnen, maar dat zeiden ze ook toen ik op de school-banken zat. Dat klopt natuurlijk niet. Studenten vandaag de dag spreken bijvoorbeeld veel be-ter Engels dan mijn generatie. Oké, wij kenden dan wel weer beter Frans.

U schrijft natuurlijk ook boeken. Bent u op dit moment bezig aan een boek?Jawel. Ik kan je wel niet vertellen waar het over gaat. Dat doe ik nooit als het boek nog niet af is. Er is onlangs wel een ander boek van mij ver-schenen: Kronkelpaden van het geheugen. Het is een soort onderzoek naar het geheugen en naar herinneringen. Ik probeer een antwoord te vinden op de vraag waarom mensen zich be-paalde dingen herinneren. De aanleiding voor het boek was de dood van mijn buurmeisje. Zij overleed op veertigjarige leeftijd en liet een man en twee kinderen achter. Ik wou weten hoe haar nabestaanden haar zagen, welke herinne-ringen zij van haar hadden.

Merkt u persoonlijk dat de boekensector ver-anderd is gedurende de laatste jaren?Natuurlijk. Uitgeverijen leiden nu een onzeker bestaan. Het boek krijgt zware concurrentie van film, televisie, internet, mobiele telefoons, et cetera. Er lijkt steeds minder tijd om te lezen. Gelukkig zijn er nog vakanties. Dan stoppen mensen boeken in hun koffers en reistassen.

Wat velen misschien niet weten, is dat u heeft meegewerkt aan een single met Dieter Troubleyn, getiteld Overkant, die dit jaar is verschenen. Waar haalde u de inspiratie voor dit project?Hij had De dood heeft mij een aanzoek gedaan gelezen, een boek van mij. Daar stond een pas-sage in die hem sterk raakte. Hij heeft toen gevraagd of hij die passage mocht opnemen in een nummer van hem en of ik die zelf wilde inspreken.

Vindt u het soms moeilijk om al uw bezighe-den te combineren (of te plannen)?Neen, eigenlijk niet. Het combineren van lesge-

tempus | 21

ven en schrijven gaat mij bijzonder goed af. Ze staan in een wisselwerking met elkaar en geven mij elk op hun beurt inspiratie.

U bent geboren in Brussel en u heeft hier ook gestudeerd. Heeft u daardoor een speciale band met de stad?Ja, zeker. Brussel is en blijft een stad waar ik erg graag kom. Al woon ik meer dan twintig jaar in Antwerpen, Brussel voelt nog altijd als ‘mijn’ stad.. Zoals Johan Verminnen zo mooi zingt: ‘Brussel, ‘k zit in je binnenzak.’ Ik hou van de anonimiteit, de diversiteit in de buurten, de leu-ke wijkjes rond al de markten, noem maar op.

Tegenwoordig woont u in Antwerpen. Wat vindt u het opvallendste verschil tussen die twee grootsteden?Brussel is de enige echt stad van België en Ant-werpen blijft een provinciehoofdstad. Al mag je dat nooit tegen een Antwerpenaar zeggen.

Wat vond u als inwoner van Antwerpen van de uitslagen van de verkiezingen op 14 okto-ber?Ik was er echt niet goed van. Die triomfantelijke bestijging van het stadshuis bezorgde mij ril-lingen, net als het feit dat er meteen werd uit-gehaald naar Di Rupo. Diezelfde avond ben ik nog afgezakt naar de Roma waar de partij van Patrick Janssens bij elkaar was gekomen. Ik had nood aan therapie.

Vindt u het een goede zaak dat de N-VA erin geslaagd is om het Vlaams Belang te herlei-den tot een kleine partij?Veel ex-kiezers van het Vlaams Belang hebben op de N-VA gestemd en er zijn veel politici over-gestapt van het Vlaams Belang naar de N-VA. Dus ik vraag mij wel af in hoeverre dat extreem

gedachtegoed aanwezig is bij de N-VA. Je bent ook feministe. Is er vandaag de dag nog veel seksisme?Je merkt nog altijd dat vrouwen minder au séri-eux genomen worden dan mannen. Dikwijls heb ik het gevoel dat hoeveel diploma’s ik ook be-haald heb, hoeveel boeken ik ook geschreven heb, mannen mij niet als hun gelijke zien. Ik zou de Nobelprijs kunnen winnen en dan nog zou-den ze mij niet ten volle waarderen. In Sylvia’s Lovers, een negentiende-eeuwse roman van Eli-zabeth Gaskell die ik met de eerstejaarsstuden-ten lees, beschrijft zij die mechanismes. Dat is fascinerend en herkenbaar. Nu, feministen wor-den wel eens afgeschilderd als mannenhaters. Voor de duidelijkheid: ik haat geen mannen. Ik ben voor zover ik weet heteroseksueel en heb veel mannelijke vrienden. Mannen hebben een geweldige geldingsdrang. Ik denk dat ze biolo-gisch zo geprogrammeerd zijn. Dat zie ik al bij mijn kleinzoontje van twee en half: dat is een tonnetje testosteron dat het huis binnenkomt.

Tot slot, welke raad geeft u onze lezers?Er wordt heel veel geëist. Neem nu bijvoor-beeld zwangere vrouwen. Die moeten vandaag ook mooi en sexy zijn. In mijn tijd droegen we van die enorme tenten. Vandaag is een zwange-re buik een accessoire waarmee je trots uitpakt. Ook voor jonge moeders ligt de lat erg hoog. Gelukkig is dat nog geen zorg voor de meeste studenten hier. Geniet gewoon van het leven en trek je niet te veel aan van wat de samenle-ving je voorschrijft.

Als docent adviseer ik jullie om de lat hoog te leggen. Als moeder en als vrouw zeg ik jullie: leg de lat niet te hoog.“

“

http://auteurs.degeus.nl/hemmerechts/

22 | tempus

Waarom het Europese project meer enthousiasme van de burger verdient

De opening van het academiejaar van de HUB-KAHO stond dit jaar in het teken van Eu-ropa. Professor Hooghe gaf op de academische opening een uiteenzetting over het vertrouwen in Europa zoals dat in verschillende landen kon worden vastgesteld. In het algemeen daalt het vertrouwen in Europa. De markten verliezen het vertrouwen in de euro, de beslissingen van Europa worden als ondemocratisch bestem-peld en Europa biedt geen pasklaar antwoord op de crisis.

Ondanks de negatieve sfeer over het Europese project in de ons omringende landen blijft de Belg toch zijn vertrouwen in de Unie bewaren. Volgens de professor zou dit te maken kunnen hebben met de nabijheid van de Europese in-stellingen, onze weinig uitgesproken nationale identiteit of ons gebrek aan vertrouwen in de eigen nationale instellingen. Ik geloof echter meer in het argument van de professor dat het dankzij ons klein landje en onze open economie fysiek onmogelijk is om niet-lidmaatschap te overwegen.

België en de andere Europese landen kunnen gewoonweg niet zonder een verenigd Europa. En ondanks de pejoratieve bijklank van dit ar-gument geloof ik rotsvast dat dit de belang-rijkste reden is voor ons blijvend vertrouwen in Europa. De Belg beseft maar al te goed dat een kleine entiteit als België niets is in een gegloba-liseerde wereld zonder Europa. De separatisti-sche N-VA heeft niet voor niets ‘nodig in Vlaan-deren, nuttig in Europa’ in haar slogan staan. In een internationale wereld met een veranderen-de macro-omgeving is Europa onontbeerlijk ge-worden.

Momenteel komt iets meer dan veertig procent van de Belgische regelgeving van de Europese instellingen. Een groot deel van deze regelge-ving gaat over het gemeenschappelijk handels-beleid en de interne markt. Dankzij deze wetten is Europa momenteel de grootste exporteur én de grootste importeur ter wereld is. De Euro-pese Unie is namelijk verantwoordelijk voor twintig procent van de wereldhandel. Zonder dit gemeenschappelijk handelsbeleid zou de Europese export volledig terugvallen op enkele

tempus | 23

Waarom het Europese project meer enthousiasme van de burger verdientEuropa is ook nodig voor een duurzaam beleid. Vele milieugerelateerde weten worden door de Europese Unie opgelegd. Sociale regelgeving zoals zwangerschapsverlof, grensoverschrij-dende patiëntenrechten en de coördinatie van de sociale zekerheidsstelsels zorgt er bo-vendien voor dat Europa socialer is geworden. Sociale zekerheid is een mensenrecht en toch heeft tachtig procent van de wereldbevolking onvoldoende toegang.

Omdat het Europese parlement minder in de spotlights van de media staat heeft het ook meer ruimte om dit soort regelgeving op lange termijn uit te werken. Met een veelvoud aan lo-kale, regionale, federale en Europese verkiezin-gen hebben onze politici op federaal en regio-naal niveau te weinig slagkracht om belangrijke langetermijnbeslissingen te nemen.

En dan mogen we de bestaansreden van de Unie niet vergeten: vrede. Het Europa van vandaag is ontstaan uit de idee dat economische samen-werking oorlogsvoering moeilijker maakt. Een eenvoudig plan dat wonderwel perfect lijkt te werken. Het is niet voor niets dat de Europese Unie de Nobelprijs voor de Vrede gewonnen heeft.

Europa is ontstaan uit de puinhoop van de we-reldoorlogen en zal versterkt komen uit de cri-sis, want de oplossing voor de crisis is juist meer Europa. En ook de Europese leiders zien dit in. De Europese instellingen krijgen steeds meer bevoegdheden en ondanks de dreigementen van Duitsland blijven ze geld pompen in Grie-

kenland om het Europese project te redden. De reden hiervoor is heel eenvoudig: ook Duits-land weet dat het meer te verliezen heeft aan een afbrokkeling van de Europese instellingen. Duitsland mag dan in Europa veel invloed heb-ben, Merkel beseft maar al te goed dat Duits-land op zich een steeds kleinere rol speelt op wereldniveau. Zonder een eengemaakte Euro-pese markt had de Duitse economie zich trou-wens nooit zo snel hersteld.

De redacteur van dit artikel is lid van de EHSAB (European HUB Association Brussels), een pro-Eu-ropese studentenvereniging aan de HUBrussel in het centrum van Europa. Meer info op ehsab.eu of via info@ehsab.eu.

Christophe Vanhoutte

“België en de andere Europese landen kunnen gewoonweg niet zonder een verenigd Europa”

ehsab.eu

24 | tempus

HUBullsh*tJeroen L. Mets

Het is eruit! Na een eindeloze welles-nietesdis-cussie is de kogel door de kerk. Om zich als een echt klasse-instituut te profileren, zal de HUB vanaf komend academiejaar (2013-2014) terug-grijpen naar het ouderwetse uniefuniform. Op deze manier tracht het management van de ho-geschool-universiteit iets nauwer aan te sluiten bij instituten als Oxford en Cambridge. Naar verluidt trok een duur snoepreisje naar beide Engelse universiteiten onze rector definitief over de streep.

Ruimte voor enig protest is er niet. Bij artikel 2.27 wordt bepaald dat de maatregel minstens tot 2020 zal gelden en tot dan onomkeerbaar zal zijn. Tempus ging in de wandelgangen alvast even peilen naar enkele (anonieme) reacties bij verbolgen studenten en alumni.

Dr. Prof. Ir. François-Marie 230-Voltaire: “Als ik weemoedig ben en weer eens met frisse tegen-zin naar het werk ga, dan hoef ik alleen maar te kijken naar wat er aan de HUB gebeurt en dan weet ik: het kan altijd nog erger. Deze beslissing van de HUB slaat weer helemaal nergens op. Ik heb anders wel goede ideeën om van onze in-stelling de top van de wereld te maken. Maar ja, wie vraagt mij wat?”

Bart De Platendraaier: “Op de bovenste ver-dieping van het T’Serclaesgebouw bevindt zich een groep luchtfietsers die er helemaal niets van begrijpen. Het geeft me anderzijds ook wel een geruststellend gevoel. Hoe slecht ik ook presteer op school, en met hoe weinig skills ik deze school ook verlaat, één ding weet je zeker: Erger dan daarboven kan het niet, er is dus nog hoop. We zorgen wel voor verandering wan-neer de tijd daarvoor rijp is.”

Jürgen Laekens: “Volgens mij is de school nu voor negentig procent de beste universiteit ooit in dit land. Een strak keurslijf is net wat wij nodig hadden in deze tijden zonder respect en vol verderf. Een stap in de goede richting, als je het mij vraagt. De HUB moet geen mea culpa slaan, het ziujn net de andere scholen die niet beseffen dat een sterk signaal nu meer dan no-dig is!”

Wil je ook je mening kwijt over deze nostalgische maatregel, laat dan zeker je stem horen op de so-ciale media of op onze website. Onder het motto “een beleefde reactie is er twee waard” geven we een snoepje aan elke student die reageert op een manier die voldoet aan de criteria van het direc-tiecomité. Een groen snoepje natuurlijk, zoals het de HUB betaamt.

Jamil Soni Neto (Flickr)

tempus | 25

Kot kot kedei, op kot of niet op kot in Brussel?

Tempus: Hoelang ben je dagelijks onderweg? Laurence Dusselier: Van mijn kot naar school ongeveer vijftig minuten. Maar dat hangt ook af van de trein.

Tempus: Waarom koos je ervoor om op kot te gaan in Gent? L.D.: Ik heb eerst drie jaar in Gent gestudeerd voor ik naar Brussel ging en ben het er gewoon. Zowel mijn lief als de meeste van mijn vrienden zitten hier op kot. Gent is daarnaast een ech-te studentenstad en budgetvriendelijker dan Brussel. Koten zijn daar veel duurder. Brussel is volgens mij eerder een wereldstad dan een stu-dentenstad. Ik vind Brussel groot en ook nogal marginaal.

Tempus: Wat zijn de voordelen van op kot zit-ten in Gent?L.D.: Het uitgaansleven. En dat mijn vrienden daar op kot zitten.

Tempus: Wat zijn de nadelen van op kot zit-ten in Gent? L.D.: Je bent afhankelijk van de trein. De trein-stakingen en vertragingen zijn niet altijd even leuk. Ook verlies je nogal wat tijd met het on-derweg zijn.

Tempus: Brussel wordt als een gevaarlijke stad bestempeld, wat zijn jouw ervaringen hiermee? L.D.: De omgeving van de campus en het cen-traal station zijn relatief veilig volgens mij. Maar je moet het nu ook weer niet gaan zoeken om hier ’s nachts in je eentje over straat te lopen natuurlijk. Daarom bleef ik ook liever in Gent, omdat ik toch wel het gevoel heb dat Brussel iets gevaarlijker is.

Tempus: Heeft het multicultureel karakter van de hoofdstad volgens jou een invloed op die veiligheid?L.D.: Ik vind van wel. Het is misschien heel op-pervlakkig om zo te denken, maar je leest en hoort heel veel daarover. Je trekt dan zo je con-clusies.

Tempus: Heb je ten slotte nog een tip voor ie-mand die op kot zit in Gent? L.D.: Als je in Gent bent moet je zeker eens gaan eten bij Kastart. En leuke cafés zijn onder ande-re Het Spijker aan de Graslei en Bar Popular aan de Sint-Jacobskerk.

Tempus: Bedankt, Laurence.

Het leven van een student kan zwaar zijn. Nog voor je begint aan je studies moet je een heleboel keuzes maken. Een van die keuzes is: op kot gaan of niet op kot gaan. Sommige studenten kiezen trouwens een andere stad dan Brussel. Maken ze het zich makkelijker of vinden ze andere steden vooral veiliger? Tempus ging langs bij drie HUB-studenten met elk een andere verblijfplaats: een kot in Brussel, een kot elders, of gewoon thuis.

Laurence Dusselier (22) volgt een master Meertalige Communicatie aan de HUB en zit op kot in Gent. In het weekend woont ze in Diksmuide.

Caroline De Cock

26 | tempus

Tempus: Waarom koos je ervoor om te pen-delen?Kevin Vandevelde: Financieel is het een stuk voordeliger dan op kot te zitten. Zelfs voor een beursstudent kunnen de kosten hoog oplopen. Ik heb bovendien gewoon het geld niet om een kot te betalen en ik kan ook niet rekenen op ou-ders die me daarin steunen.

Tempus: Heb je er ooit aan gedacht om op kot te gaan?K.V.: In mijn beginjaren wel, maar zoals ik al zei, financieel was het voor mij veel voordeliger om te pendelen. Nu doet het me niet veel meer en veel spijt van mijn keuze heb ik niet.

Tempus: Hoelang ben je dagelijks onderweg?K.V.: Enkele reis ben ik makkelijk anderhalf uur onderweg. Een dikke vijf minuten wande-len naar de bushalte, drie kwartier op de bus, daarna wachten in het treinstation en nog eens twintig minuten op de trein.

Tempus: Wat zijn de voordelen aan pendelen?K.V.: Je hebt er de tijd om een boek te lezen, een taak te maken of leerstof door te nemen. Het openbaar vervoer is ideaal voor school-werk, want je zit er vaak rustig alleen. Je kan er zelfs op je gemak nog even verder slapen als je ’s ochtends te vroeg op moest (lacht).

Tempus: Wat zijn de nadelen aan pendelen?K.V.: Je hebt minder contact met medestuden-

ten in vergelijking met kotstudenten. En het kan best een zware dobber zijn als je het niet gewoon bent om zo lang het openbaar vervoer te nemen. Vooral in de spitsuren. Je bezig hou-den, dat is de beste tip die ik kan meegeven voor medependelaars.

Tempus: Brussel wordt als een gevaarlijke stad bestempeld, hoe denk jij daarover?K.V.: Persoonlijk ervaar ik weinig daarvan. Maar ik heb dan ook het voordeel een man te zijn. Ook kom ik ’s avonds zo weinig mogelijk in Brussel. Vorig jaar deed ik trouwens stage in Sint-Jans-Molenbeek en de sfeer daar viel al bij al goed mee. Veel hangt af van de buurt, de straat en het moment, maar Brussel is zeker niet één groot getto.

Tempus: Is Brussel dan gevaarlijker voor vrouwen?K.V.: Er zijn inderdaad mannen met weinig res-pect die het moeilijk vinden om vrouwen met rust te laten. Je moet je als voorbijganger daar dan proberen over te zetten. Laat ze maar pra-ten, jij weet beter.

Tempus: Wie zijn dan die mannen volgens jou?K.V.: Ik wil daar geen nationaliteit of identiteit op plakken. Het is al spijtig genoeg dat het ge-beurt, zelfs bij kennissen van mij.

Tempus: Bedankt, Kevin.

Kevin Vandevelde (23) is masterstudent Journalistiek aan de HUB en woont in Bekkevoort, een landelijke gemeente in het oosten van Vlaams-Brabant. Hij pendelt elke dag 50 km, zowel heen als terug.

Tempus: Waarom koos je ervoor om op kot te gaan?Joline Denys: Omdat ik niet elke dag zo lang op de trein wil zitten.

Tempus: Hoelang ben je dan onderweg van thuis naar jouw kot?J.D.: Ongeveer 1u40. Eerst vijf minuten met de

auto naar het station. Daarna 1u25 op de trein naar Brussel-Noord. En dan nog tien minuten wandelen of tien minuten openbaar vervoer als het slecht weer is.

Tempus: Waarom koos je voor Brussel en niet voor een andere nabijgelegen stad?J.D.: Omdat je enkel in Brussel deze bachelor

Joline Denys (19), bachelorstudente Medische Beeldvorming aan de HUB, woont in Gullegem en zit in de week op kot in Brussel.

tempus | 27

kan studeren. En het is volgens mij het han-digst om in de stad zelf op kot te zitten. Men-sen die bijvoorbeeld in Leuven op kot zitten en in Brussel studeren, zijn nog afhankelijk van de trein. Als het treinpersoneel staakt, raak je niet op school. En als je eens wil uitgaan in Brussel met je studiemaatjes, moet je steeds een slaap-plaats vinden.

Tempus: Wat zijn voor jou de grootste voor-delen aan op kot zitten? J.D.: Je wordt enorm zelfstandig. Je beseft dat niet alles voor je klaar staat. Kortom, je moet je plan leren trekken. (denkt na) Je bent ook vrijer in je doen en laten. Zo kies je bijvoorbeeld zelf wanneer je eet. Je kan ook weggaan zonder het gezaag van je ouders, altijd handig. Maar dat is voor mij niet het grootste voordeel.

Tempus: En dat je niet zo lang op de trein moet zitten?J.D.: Ja, dat is zeker ook een voordeel.

Tempus: Wat zijn voor jou de grootste nade-len van op kot zitten?J.D.: Je zit precies opgesloten. Thuis heb je ver-schillende kamers: een woonkamer, slaapka-mer, keuken, badkamer … Op kot is alles veel kleiner. Thuis kan je eens rondlopen en heb je het gevoel dat alles nog van jou is. Eenmaal je hier jouw kamer uitloopt, heb je dat niet meer.

Tempus: Heb je ooit overwogen om van thuis uit naar Brussel te pendelen? J.D.: Nee, eigenlijk niet. Mijn moeder vond het ook vanzelfsprekend dat ik op kot zou gaan. Het is een lange treinrit, hé. En mijn kont doet altijd pijn van op de trein te zitten, het zou dus onmogelijk zijn! (lacht)

Tempus: Brussel wordt als een gevaarlijke stad bestempeld, wat zijn jouw ervaringen hiermee?J.D.: Persoonlijk heb ik nog niet echt iets mee-gemaakt, maar ik voel me toch niet overal op mijn gemak.

Tempus: Zijn er plaatsen die je beter mijdt op een bepaald moment van de dag? J.D.: De omgeving van mijn kot en school vallen

echt goed mee, dus de drukke straten en kruis-punten. In de Dupontstraat zou ik toch niet al-leen wandelen. En ’s avonds is het sowieso be-ter om niet in je eentje op straat rond te lopen. Ik ben wel al eens nagefloten geweest toen ik in Brussel-Zuid afstapte. De beste reactie daar-op is volgens mij negeren. Je hoort trouwens al-tijd wel dingen die gebeuren, zoals onlangs met een jongen die verkracht werd. Dat zet je toch tot denken aan.

Tempus: Niet alleen vrouwen moeten dus op hun hoede zijn in Brussel?J.D.: Nee, dat is nu wel bewezen.

Tempus: Maar kunnen zulke dingen niet even goed in Gent of in een andere stad gebeuren?J.D.: Dat hangt ervan af. Zelfs als je in Kortrijk rondloopt, heb ik het gevoel van wel, maar in Brussel nog meer. Gent en Leuven zijn volgens mij nog net iets te veel studentenstad.

Tempus: Heb je nog een leuke tip voor men-sen op kot?J.D.: Geniet ervan, want het is veel te snel ge-daan. En doe af en toe iets leuk, maar vergeet de kernzaak niet.

Tempus: En die is? J.D.: Studeren.

Tempus: Bedankt, Joline. Nog veel plezier en succes!

HUBrussel.ORGEen forum voor en door studenten!

- Nood aan studietips? - Op zoek naar samenvattingen? - Boeken en cursussen verkopen of zelf er naar op zoek? - Te weinig respons op jouw enquête? - Een babbeltje slaan met andere HUB- studenten?Breng dan zeker een bezoekje aan HUBrus-sel.ORG, hét studentenforum van onze in-stelling!

Je kan ons ook volgen via de sociale media: facebook.com/hubrussel.org entwitter.com/hubrusselorg

28 | tempus

Graceland

Ron Morales durft. Over een land dat al bekend-staat om zijn armoede, drugshandel en kind-hoertjes, maakt hij een donkere, aangrijpende thriller die deze clichés alleen maar versterkt. Al vanaf de eerste scènes duwt Morales ons met de neus op de feiten: in de smerige, corrup-te en duistere onderwereld van de Filippijnen staat leven gelijk aan overleven.

Marlon Villar, een strenge maar rechtvaardige vader die het hoofd net boven water weet te houden, werkt al sinds jaar en dag voor politi-cus Manuel Chango. Hoewel Marlon weet heeft van de vunzige praktijken van Chango, knijpt hij een oogje dicht. Het welzijn van zijn veertienja-rige dochter Elvie en zijn doodzieke vrouw gaat voor alles. Op een dag, wanneer Marlon Elvie en Chango’s dochter Sophia ophaalt van school, komt zijn leven in een stroomversnelling te-recht. Een als politieman vermomde kidnapper heeft het gemunt op Sophia, maar vergist zich en neemt Elvie mee. Marlon doet er alles aan

om zijn

dochter terug te krijgen en wordt daarbij onge-wild meegesleurd in een web van leugens, ver-raad en misdaad.

‘Graceland’ werd volledig zelfstandig gefinan-cierd en gedraaid in amper zeventien dagen. Ondanks het beperkte budget zette regisseur Ron Morales een ontnuchterend maar ontroe-rend resultaat neer. Hij werd daarvoor beloond met de publieksprijs op het Tribeca Film Festi-val in New York. ‘Graceland’ komt binnenkort uit op dvd (releasedatum nog onbekend).

Hoe een vader lijden kan

Interview met regisseur Ron Morales (afgenomen door medewerker van het Filmfestival van Gent, op 14/10/2012)

Wat zijn de thema’s van uw film?Het is vooral een misdaadfilm. Deze film is echt een passie van mij geworden, het was een spe-ciaal project voor mij.

Waar haalde u het geld vandaan om deze film te maken?We hebben onder andere een Facebookcam-pagne gevoerd om geld in te zamelen. We zorg-den er ook voor dat de film via ‘vrienden van vrienden’ bekend raakte en probeerden ook zo geld in te zamelen.

Hoe zit het met de filmindustrie op de Filip-pijnen?De opkomst van nieuwe technologieën zorgt ervoor dat de jonge mensen nu ook meer dur-ven. “They get out there”. Ze wagen meer hun kans om films te maken en dat helpt ook de Fi-

lippijnse acteurs die voorheen te gebonden wa-ren aan televisiewerk.

In de film komen thema’s als corruptie, kin-derprostitutie en armoede voor. Laten we zeggen: het is niet echt reclame voor de Fi-lippijnen.(ontwijkt de vraag) We hebben 17 dagen ge-werkt aan deze film. Sommige dagen werkten we 20 tot 23 uur. De vermoeidheid van de ac-teurs en de crew was dan ook zeer groot.

In de film komt veel actie voor, het gaat over een wanhopige familievader, … Deze thema’s lenen zich perfect voor een Hollywoodpro-ductie van uw film. Zou u dat zien zitten?Nee, ik geef mijn film niet op voor de gecom-mercialiseerde wereld van Hollywood. Ik wil de eerlijkheid van mijn film bewaren.

Ook niet als het een film met Bruce Willis zou worden?(lacht) Nee, hij is te oud!

Berdien Monbaliu

tempus | 29

Deborah D’Hauwer

“Verlicht mij vrienden, mijn gestolen sterren, wees goed voor de sterrendief”Het is kermis in Vlaanderen: een volksfeest, waar ‘strandjutters met hun instrumenten’ de aandacht trekken. Marktkramers promoten hun goederen, zo ook etenswaren. De uitgehonger-de dichter Ivo tracht hier zijn voordeel uit te halen. Omdat de welgeurende worstjes zo aan zijn neus voorbijgaan, kruipt hij op de klimmast en neemt enkele sterren mee. Voor zijn goede vriend, de beer Maarten, die evenzeer uitge-hongerd is, probeert hij uit de sterren munt te slaan. De poëet krijgt excentrieke personages over de vloer die elk geïnteresseerd zijn in de sterren.

Philip Vermoortel brengt met zijn getalenteer-de en gemotiveerde acteurs en muzikanten een bewerking van het toneelstuk Le voleur d’étoiles, De Sterrendief. De repetities zijn alvast begonnen en de hele groep gaat enkele zware maanden tegemoet!

De auteur van het originele stuk is Michel de Ghelderode, pseudoniem voor Adémar Adolp-he Louis Martens. Deze Franstalige Vlaamse au-teur, toneelschrijver en dichter creëerde op een

absurdistische manier een humoristisch en fol-kloristisch toneelstuk. Hiervoor vond hij inspira-tie bij negentiende-eeuwse schrijvers zoals Poe en d’Aurevilly.

Het Vlaamsch Volkstoneel merkte hem op en bezorgde hem een Vlaams publiek. Barabbas (voor het eerst opgevoerd in 1932) en Pantag-leize (première in 1934) werden zijn bekendste Nederlandstalige werken. Al gauw breidde het publiek ook uit en in het midden van de twin-tigste eeuw genoot De Ghelderode ook faam in Parijs. Zo werd onder meer La Mort du docteur Faust (1928) in de Franse hoofdstad een groot succes.

De studenten van HUBrussel voeren de bewerk-te versie op in het prachtige Vaudeville Theater (in de Sint-Hubertusgalerij). Regisseur-profes-sor Philip Vermoortel beloofde ons: “Het moet en zal iets fantastisch worden!”

De exacte opvoerdata zijn nog niet bekend, maar verwacht wordt dat de voorstellingen ko-mende lente zullen plaatsvinden.

Beasts of the Southern Wild“When all goes quiet behind my eyes, I see eve-rything that made me flying around in invisible pieces. I see that I am a wildebeast of a big, big universe.” Aan het woord is de zesjarige Hush-puppy: koppig, slim en vast van plan te over-leven zoals de oerossen dat deden. Met haar drankverslaafde vader woont ze in een door moerassen omringd gebied in Zuid-Louisiana, afgesloten van de moderne samenleving. De voorspelde overstroming van hun gemeen-schap wimpelen de inwoners van ‘The Bathtub’ af als quatsch verzonnen door de geïndustria-liseerde wereld. Hushpuppy voelt zich veilig in de harmonie van de natuur en geniet van haar harde, maar eenvoudigweg gelukkige leventje. Tot de voorspelde storm dan toch het gebied onder water zet. Gezien door de kinderlijke, maar ongewoon creatieve ogen van Hushpuppy

ontpopt het verhaal zich tot een prachtig staal-tje magisch-realistische cinema. Haar afwezige moeder, haar harde bestaan noch haar dood-zieke vader kunnen de levenskracht en de rijke fantasie van het meisje temperen.

Met Beasts of the Southern Wild levert Benh Zeitlin een op zijn minst opmerkelijk debuut af. De jonge regisseur mag terecht pronken met een Caméra d’Or (Cannes Film Festival 2012) en de prijs van de jury in de categorie Drama op het Sundance Filmfestival. Ook op het Filmfes-tival van Gent viel Beasts in de smaak. Een vijf-koppige jongerenjury bekroonde de film met de Explore Award, een prijs voor een nieuwe generatie filmmakers. Beasts of the Southern Wild gaat op 12/12/12 in première in de Belgi-sche bioscopen.

OverLeven in de Bathtub Berdien Monbaliu

30 | tempus

Toots ‘getoetst’! Naomi Goldschmidt

Toots Thielemans werd dit jaar negentig en dat wordt gevierd. De organisatie Toots90 wil 2012 het jaar van Toots maken en dat doen ze dan ook. In het voorjaar gingen ze van start met een exclusieve concertreeks in België en ze sluiten af met een grote expo in het hartje van Brussel.

Ook in het buitenland vinden talloze evenemen-ten plaats rond de verjaardag van dit Belgische jazzmonument. Onlangs gaf hij nog samen met een stel andere gerespecteerde jazzmuzikan-ten twee uitverkochte concerten in het Lincoln Center. Herbie Hancock die daar met hem op het podium stond, noemde zijn muziek “haun-ting and arresting and warm”.

Velen onder jullie passeren (bijna) dagelijks de grote expo, want deze wordt georganiseerd in het Vanderborghtgebouw. Dit gebouw ligt in het verlengde van de Warmoesberg (T’Serclaes, Scott’s Bar). Daarom vonden wij het de moeite waard om even een kijkje te gaan nemen. Vol verwachting trokken we met het fototoestel in de hand naar de Schildknaapstraat.

De tentoonstelling start met de geboortedag van Toots Thielemans, op 29 april 1922. Daar-na neemt de tijdslijn je mee op een wandeling door Toots’ leven. Op zich is dit een leuk idee

voor een expo, maar om eerlijk te zijn is de ver-wezenlijking ervan niet echt geslaagd: te veel tekst, te klein lettertype, soms slordig uitge-knipte en scheef opgehangen foto’s en noem maar op. Het was eigenlijk allemaal wat teleur-stellend. Wel leuk zijn de interactieve ruimtes, in de vorm van schoenendozen omdat de kleine Toots deze als trommel gebruikte. In één doos vind je bij-voorbeeld zijn droomkamer, in een andere z’n eerste accordeon en zo meer. De vraag is echter of deze tentoonstelling wer-kelijk tien euro waard is. Zelf hadden we voor dat geld liever een cd van Toots gekocht. Mu-ziek zegt ook meer over een artiest dan alleen een biografie die geschreven is door iemand anders.

Als je liever zelf de proef op de som neemt, weerhouden we je daar natuurlijk niet van. De tentoonstelling loopt nog tot 6 januari 2013 en is elke woensdag tot en met zondag open van 10 tot 18 uur. Let wel op uitzonderingen, die normaal op de site van de expo meegedeeld worden. Reacties zijn altijd welkom op onze Fa-cebook- of Twitterpagina!

Be yourself, no more, no less -Toots Thielemans

expotoots90.be

Kevin Vandevelde

tempus | 31

Los het gouden vierkant van de laatste sudoku op en maak kans op een van de twee gratis maaltijden in de Mineen! Stuur ten laatste op 26 november de op-lossing naar redactie@tempus.hubrussel.be. Ganbatte kudasai (Veel succes)!

nive

au 1

nive

au 2

nive

au 3

SudokuNaomi Goldschmidt HoroscoopRam: Je bent liever lui dan moe. Dat mag wel zeker wel eens, nu tenminste nog. Het semester is nog maar halverwege, dus moet je je krachten nog sparen. Gebruik die energie wel niet alleen om aan krachttraining aan de toog te doen.

Stier: Je komt vaak behoorlijk direct over en dat valt niet bij ieder-een in goede aarde. Zo zullen sommigen je rechtuit vinden, terwijl anderen beweren dat je grof bent. Iets meer tact kan geen kwaad. Zo voorkom je een gespannen sfeertje, wat zeker handig is bij groepswerken.

Tweeling: Je vrienden noemen je wel eens zo trouw als een hond. Zij kunnen op jou rekenen, maar kan jij op hen rekenen? Laat niet van je profiteren door steeds je notities aan de helft van je medestudenten te geven. Trop is te veel en te veel is trop, nietwaar?

Kreeft: Op zoek naar een stageplaats of studentenjob? Jupiter en Mercurius staan bij jou op één lijn. Stel je beste cv op, trek dat stijl-volle mantelpakje of kostuum aan en je bent klaar voor een spette-rend sollicitatiegesprek. Je bent zelfverzekerd en vol overtuigings-kracht. Nu alleen nog de rest overtuigen!

Leeuw: Je voelt je als de koning te rijk. Je voelt je sinds de start van het nieuwe academiejaar nog steeds tiptop in orde en laat je duide-lijk merken aan iedereen. Mooi zo!

Maagd: Voor jou één enkele tip: wie niet waagt, blijft maagd. En het is nu dat je actie moet ondernemen, want voor je het weet ben je dat sexy lijf kwijt. Tja, bier en frieten, niet iedereen heeft er de juiste genen voor.

Weegschaal: Nu het academiejaar écht gestart is, krijg je eindelijk orde in je hoofd. En dat geeft zelfvertrouwen. Als Weegschaal hou je van orde en evenwicht, maar doe gerust ook eens gek! Een avondje de spieren losgooien op de dansvloer zal je deugd doen.

Schorpioen: Koken is nog niet jouw sterkste kant. Wil je graag nog aan een lief raken, zorg er dan vooral voor dat je geen vaste klant wordt bij het frietkot om de hoek. Spreken de frituuruitbaters je al aan met de voornaam? Dan is het tijd om eens het kookboek van de boerinnenbond open te slaan!

Boogschutter: Het staat in de sterren geschreven: dit wordt een mooi academiejaar voor jou. Laat geen kansen liggen, oké? Geniet van elke seconde, want voor je het weet vliegt het geluk weer voor-bij.

Steenbok: Als realist zie je al dat werk op je bureau liggen. Taken, groepswerken, cursussen die je nog moet onderstrepen. Geen zor-gen, we zijn nog maar halverwege het semester! Durf eens weg te dromen en gebruik je fantasie, dan voel je je al veel gelukkiger.

Waterman: Hoe gezellig die filmavonden met je vrienden ook mo-gen zijn, kom uit je kot! Het zal je creativiteit ten goede komen en je nieuwe energie opleveren. Zo kom je het best dit drukke acade-miejaar door. Zoek je nog een sport? Zwemmen staat je op het lijf geschreven, Waterman.

Vissen: Je bent een klein, geil Visje in een zee van blauw. En dat komt goed uit, want je hebt je oog laten vallen op een ander mooi visje. Wees wel op je hoede voor andere vissen in je vaarwater, an-ders wordt je visje voor je neus weggekaapt!

Caroline De Cock

32 | tempus

Abonnementen: Tempus wordt gratis verdeeld op de campussen van HUBrussel. Voor 12 euro per jaar wordt Tempus thuis geleverd in België. Stuur hiervoor een mail naar redactie@tempus.hubrussel.be.

Tempus is een uitgave van de Studentenvoorzieningen van de HUBrussel. De standpunten verdedigd in Tempus komen niet noodzakelijk overeen met de standpunten van STUVO HUB of de HUBrussel.

/Tempusmagazine

/tempushub

tempus.hubrussel.be