5
Je leest The Metropolis Times. Gaat over het Metropolis Festival. Dit jaar op 1 juli in het Rotterdamse Zuiderpark. Geen idee? Het popfestival staat al 25 jaar bekend om zijn voorspellende programma. Is vernoemd naar de film van Fritz Lang. Visionair. Grote steden beginnen steeds meer te lijken op de stad die de regisseur in 1927 heeft verbeeld. Overeenkomst met het festival: de bands die er spelen zetten de trend voor de toekomst. Of zoals een van de kenners in deze programmakrant het veel mooier schrijft: ‘Metropolis is een zilveren vogel. Eén die terugvliegt uit de toekomst om muziekliefhebbers te verklappen welk geluk hen te wachten staat. Zijn eieren legt hij in het Rotterdamse Zuiderpark. Daar breken ze open. Bij wijze van venster op het popmuzikale landschap van de toekomst.’ Helemaal waar is dat natuurlijk niet. Dat komt, deze krant is bedoeld ter promotie. En dan schrijven dat er allemaal onbekende rukbands spelen waar je nooit meer wat van hoort is niet wervend. Dat de toegang gratis is en dat het heel gezellig is om met veertigduizend man bier te drinken in het Zuiderpark zou je wel over de streep kunnen trekken. Maar serieus. Waarom gaan? Metropolis presenteert acts die zich onderscheiden. Die eigen zijn. Dat lang niet alle vogels uitvliegen maakt het evenement niet minder aantrekkelijk. Het gaat erom: jij bent als bezoeker getuige van een beslissend moment. Als in het circus waar tijgers door een ring van vuur springen. Die spanning. Dat voel je. En je bent jury. Word je gegrepen door de belofte op het podium of vind je het helemaal niks? Jouw aanwezigheid, jouw applaus, is medebepalend voor de toekomst van de bands. En of je nu wel of niet klapt: Je hebt gezien waar de rest van Nederland het volgend jaar over heeft. Tot zondag! Paul van Schaik: Hoofdredacteur the Op LeGuessWho? 2011 zag ik in Tivoli De Helling de band Other Lives. De plaat had me tot dat optreden nog maar weinig gedaan. Meermalen aangeklikt in Spotify. Meermalen na twee/drie nummers maar iets anders opgezet. Het optreden was magistraal. Er zat oerkracht in, technisch was het uitmuntend en er schuilde een bepaalde afstand in de performance die tegelijkertijd heel omarmend aanvoelde. Er sprak zoveel volwassenheid en lust uit Other Lives’ spel: het was ongekend! Ik kocht de dag erop meteen de plaat en die is inmiddels grijs. Bij de bekendmaking van deze naam op het Metropolisprogramma, maakte van alles in mij een sprongetje. Metropolis Festival is een geweldig festival. De sfeer, het publiek, geen poespas, strak georganiseerd en elk jaar een groot aantal supergoeie bands die verrassen en/of aan mijn hoge verwachtingen niets dan voldoen. Ik ben Fanbassador van Other Lives voor Metropolis omdat dit Nederlands belangrijkste gratis festival is voor (relatief) nieuwe bands en omdat het alleen maar goeds verdient en niets dan lof moet toekomen. Fanbassador, Jelmer van Lenteren De man met baard en kuif, ‘en profil’ een onvervalste halve maan. Niets meer, niets minder dan positieve energie. Geen braggin’ en boostin’, maar pure hiphop over het goede leven. Slimme wordplay, een liefde voor creatieve beats en een echte showman die weet hoe hij een publiek moet pakken. Een vakman met maling aan zijn eigen genre. Hij maakt muziek die hij maken moet. Positief, inspirerend en ontzettend lekker. Je bobt je hoofd binnen no-time als een hondje op de hoedenplank van je Opel Corsa. Zijn muziek smaakt als een mix van ‘zure matten”, ‘my little pony’ en een salmiaklolly die er voor zorgt dat zijn ‘flavour’ een festival lang in je hoofd blijft plakken. F. Stokes: heerlijk! Fanbassador: Rene van Meurs H E E R L IJ k F.STOKES €0,00 # 1 Jaargang 0 1 juli METrOpOliS FESTival ZuidErparK rOTTErdaM In The Metropolis Times tref je alles over het festival op 1 juli in het Rotterdamse Zuiderpark. De krant is samengesteld voor en door het publiek van Metropolis. Via Facebook hebben fans van de optredende bands zich aangemeld als Fanbassador. Zij vertellen zelf waarom je hun band niet mag missen. In de online versie van The Metropolis Times worden ze aangevuld met YouTube video’s , Spotify -links, recensies, foto’s, reacties, tweets en beats. Daar blijf je voor, tijdens en na het festival op de hoogte. Ofwel: The Metropolis Times gaat online verder waar hij offline , in gelimiteerde oplage, is gebleven. ring van vuur publiEK iS rEdacTEur OTHEr livES § O e r k r a c h t §

The Metropolis Times

Embed Size (px)

DESCRIPTION

Metropolis Festival Krant

Citation preview

Page 1: The Metropolis Times

Je leest The Metropolis Times. Gaat over het Metropolis Festival. Dit jaar op 1 juli in het Rotterdamse Zuiderpark. Geen idee? Het popfestival staat al 25 jaar bekend om zijn voorspellende programma. Is vernoemd naar de film van Fritz Lang. Visionair. Grote steden beginnen steeds meer te lijken op de stad die de regisseur in 1927 heeft verbeeld. Overeenkomst met het festival: de bands die er spelen zetten de trend voor de toekomst. Of zoals een van de kenners in deze programmakrant het veel mooier schrijft: ‘Metropolis is een zilveren vogel. Eén die terugvliegt uit de toekomst om muziekliefhebbers te verklappen welk geluk hen te wachten staat. Zijn eieren legt hij in het Rotterdamse Zuiderpark. Daar breken ze open. Bij wijze van venster op het popmuzikale landschap van de toekomst.’

Helemaal waar is dat natuurlijk niet. Dat komt, deze krant is bedoeld ter promotie. En dan schrijven dat er allemaal onbekende rukbands

spelen waar je nooit meer wat van hoort is niet wervend. Dat de toegang gratis is en dat het heel gezellig is om met veertigduizend man bier te drinken in het Zuiderpark zou je wel over de streep kunnen trekken. Maar serieus. Waarom gaan?

Metropolis presenteert acts die zich onderscheiden. Die eigen zijn. Dat lang niet alle vogels uitvliegen maakt het evenement niet minder aantrekkelijk. Het gaat erom: jij bent als bezoeker getuige van een beslissend moment. Als in het circus waar tijgers door een ring van vuur springen. Die spanning. Dat voel je. En je bent jury. Word je gegrepen door de belofte op het podium of vind je het helemaal niks? Jouw aanwezigheid, jouw applaus, is medebepalend voor de toekomst van de bands. En of je nu wel of niet klapt: Je hebt gezien waar de rest van Nederland het volgend jaar over heeft.

Tot zondag! Paul van Schaik: Hoofdredacteur

the

Op LeGuessWho? 2011 zag ik in Tivoli De H

elling de band Other Lives. De plaat had m

e tot dat optreden nog maar

weinig gedaan. M

eermalen aangeklikt in Spotify. M

eermalen

na tw

ee/drie num

mers

maar

iets anders

opgezet. H

et optreden w

as magistraal. Er zat oerkracht in, technisch w

as het uitm

untend en er schuilde een bepaalde afstand in de perform

ance die tegelijkertijd heel omarm

end aanvoelde. Er sprak zoveel volw

assenheid en lust uit Other Lives’ spel: het w

as ongekend! Ik kocht de dag erop meteen de plaat en

die is inmiddels grijs. Bij de bekendm

aking van deze naam

op het Metropolisprogram

ma,

maakte van alles in m

ij een sprongetje. M

etropolis Festival is een gew

eldig festival. De sfeer, het publiek, geen poespas, strak georganiseerd en elk jaar een groot aantal supergoeie bands die verrassen en/of aan m

ijn hoge verw

achtingen niets dan voldoen.

Ik ben

Fanbassador van Other Lives voor M

etropolis om

dat dit Nederlands belangrijkste gratis festival is voor

(relatief) nieuwe bands en om

dat het alleen maar goeds

verdient en niets dan lof moet toekom

en.Fanbassador, Jelm

er van Lenteren

De man met baard en kuif, ‘en profil’ een onvervalste halve maan. Niets meer, niets minder dan positieve energie. Geen braggin’ en boostin’, maar pure hiphop over het goede leven. Slimme wordplay, een liefde voor creatieve beats en een echte showman die weet hoe hij een publiek moet pakken. Een vakman met maling aan zijn eigen genre. Hij maakt muziek die hij maken moet. Positief, inspirerend en ontzettend lekker. Je bobt je hoofd binnen no-time als een hondje op de hoedenplank van je Opel Corsa. Zijn muziek smaakt als een mix van ‘zure matten”, ‘my little pony’ en een salmiaklolly die er voor zorgt dat zijn ‘flavour’ een festival lang in je hoofd blijft plakken. F. Stokes: heerlijk! Fanbassador: Rene van Meurs

≈HEERLIJk≈

F.STOKES

€0,00

# 1Jaargang 0

1 juliMETrOpOliS FESTival

ZuidErparKrOTTErdaM

In T

he M

etro

polis

Tim

es t

ref

je

alle

s ov

er h

et f

esti

val

op 1

jul

i in

he

t Ro

tter

dam

se

Zuid

erpa

rk.

De

kran

t is

sa

men

gest

eld

voor

en

do

or h

et p

ublie

k va

n M

etro

polis

. Vi

a F

aceb

ook

hebb

en f

ans

van

de

optr

eden

de b

ands

zich

aan

gem

eld

als F

anba

ssad

or.

Zij

vert

elle

n ze

lf w

aaro

m j

e hu

n ba

nd n

iet

mag

m

isse

n. I

n de

onl

ine

vers

ie v

an T

he M

etro

polis

Ti

mes

wor

den

ze a

ange

vuld

met

You

Tub

e vi

deo’

s ,

Spot

ify-

links

, rec

ensi

es, f

oto’

s, r

eact

ies,

tw

eets

en

beat

s. D

aar

blijf

je v

oor,

tijd

ens

en n

a he

t fe

stiv

al

op d

e ho

ogte

. Ofw

el:

The

Met

ropo

lis T

imes

gaa

t on

line

ver

der

waa

r hi

j of

flin

e, i

n ge

limit

eerd

e op

lage

, is

gebl

even

.

ring van vuur

pub

liEK

iS

rEd

acTE

ur

OTHEr livES§

Oerkracht

§

Page 2: The Metropolis Times

Zomaar een citaat dat ik voor de gelegenheid uit mijn duim zuig. Want ik moet eerlijk zijn. Zo’n memorabele herinnering kom ik niet meteen tegen wanneer ik het laatje Metropolis in mijn geheugen opentrek. Geeft ook niet. Voor mij is Metropolis het festival van het globale tijdsbeeld. Je weet weer even hoe het voorfront van de smaak van dat moment er uit ziet. Niet de totale avant-garde – want die vindt zichzelf veel te ingewikkeld om op zo’n blij festival te staan – maar de acts die een jaar later misschien heel goed zijn geworden. Of juist hier hun hoogtepunt beleven en daarna weer wegzakken in de vergetelheid. Je luistert, je kijkt en je vindt het leuk of verschrikkelijk. En het is hoe dan ook prima, want de sfeer is meestal uitstekend en de optredens zijn kort genoeg om even door te bijten wanneer je een band totaal niet trekt. Toch heb ik het begincitaat niet helemaal uit mijn duim gezogen. Je hebt mensen die zulke dingen zeggen. Vooral met dat irritante ‘Echt niet?’ waardoor jij je dom of ongelofelijk onhip moet voelen. Ik kende zo iemand. En hoewel ik wist dat zij irritant was wanneer ze zulke dingen zei en het helemaal niet erg is om onhip te zijn, stak het toch altijd een beetje. Tot ze me vertelde dat ze op Lowlands helemaal uit haar dak was gegaan bij The Black keys en zich ineens had gerealiseerd dat die band ‘helemaal niet hip meer was!!!’ Ze was abrupt gestopt met dansen en had schichtig om zich heen gekeken.‘Dan ga je af’, zei ik smalend – en ze dacht dat ik op dat dansen doelde.

Richard van Santen

diE KEn iK van METrOpOliS !

Hel

den

zijn

het

. Of n

ouja

, in

prin

cipe

een

gro

ep k

neite

rjon

ge g

aste

n di

e el

kaar

van

sch

ool k

enne

n. L

olbr

oeke

n. T

ot z

e he

t po

dium

op

stap

pen.

Dan

ver

ande

ren

ze in

muz

iekb

eest

en m

et e

en H

olla

nds

mon

opol

ie o

p Af

robe

at. T

ikke

ltje

jazz

hie

r, be

etje

big

band

daa

r, en

voo

r de

res

t ba

kken

met

dan

sbar

e be

ats

en t

oete

rs. F

ela

kuti

(bed

enke

r va

n de

Afr

obea

t) k

eert

zic

h ni

et o

m in

zijn

gra

f, hi

j lig

t da

ar m

et e

en b

ig sm

ile d

e pl

anke

n va

n z’

n bu

ik te

swin

gen.

Fanb

assa

dor:

Rud

y M

acka

y

Dez

e ac

t ga

at

zeke

r vo

or h

oger

e sf

eren

zor

gen

! D

e el

ektr

onis

che

‘alt

ern

ativ

e’

vib

e va

n C

onn

an

gaat

Rot

terd

am

verr

asse

n e

n

verb

lijd

en.

Fanb

asad

or: S

alko

Ik ben Fanbassador van Bombay Show Pig zodat ik de immer mooie Linda van Leeuwen en altijd virtuoze Mathias Janmaat nog meer kan supporten dan ik al deed! Mijn helden van Nederlandse bodem!

Fanbassador: Thomas Legebeke

Thee Oh Sees, waarom eigenlijk? Misschien vanwege de toffe muziek die ze al maken vanaf dat ik nog ergens in groep vijf zat? Maar misschien ook omdat het wel eens een doorbraak in Nederland zal kunnen zijn. En een groep gasten die zo veelzijdige muziek maken wil ik graag helpen! Het is hoog nodig podiumtijd te geven aan vuige, garage bandjes. Daarnaast, als die gasten spelen op Metropolis en er hangt net zo’n vibe als vorig jaar... kan niet beter

Fanbasador:

Coen de Feijter

Wie de hoogtepunten van 25 jaar Metropolis benoemt, kan niet om sommige namen heen. Bands en artiesten die het festival in het Zuiderpark als springplank ge-bruikten en niet veel later bij een groter publiek doorbra-ken. Denk aan Prodigy, Supergrass, Kula Shaker, Interpol én uiteraard ook Smashing Pumpkins, de psychedelische grungerockers uit Chicago die in 1992 naar Rotterdam-Zuid afreisde.

Met de kanttekening dat de band rond zanger/gita-rist Billy Corgan een jaartje eerder al Nederland en ook Rotterdam (wie kent het Ein Abend In Wien-festival nog?) aandeed, kunnen we zeker achteraf wel stellen dat Smashing Pumpkins op dat moment dé ideale Me-tropolis-band was. Jong, talentvol, grillig en gevaarlijk. Bij Corgan en co was het alles of niets en moest je maar afwachten hoe de vlag erbij hing. Op die september-zondag in ’92 was er gelukkig voor ons geen vuiltje aan de lucht. Hoe anders was het een weekje eerder toen Smashing Pumpkins op het Engelse Reading-festival aantrad, een stroef optreden afwerkte en vooral een gevecht met zichzelf aan ging. Onder een dreigend wol-kendek sloeg enfant terrible Corgan uit pure frustratie een stuk of drie gitaren aan diggelen. In Rotterdam was alles anders en brak het zonnetje letterlijk en figuur-lijk door. Gehuld in kleurige zomerjurkjes en met zicht-baar spelplezier, zelden hebben we Corgan zoveel zien lachen, leverde het trio een meedogenloze set af. Met een zinderend Siva als een van de hoogtepunten waar-bij de goed geluimde Corgan publiek (‘where are the dancers?’) op het po-dium uitnodigde en vervolgens z’n gitaar minutenlang geselde. Inderdaad, zo’n optre-den waar achteraf, als je iedereen moet geloven, minstens 100.000 man hebben staan kijken.Raymond Rotteveel verslaggever Oor

Ik werd w

akker en dacht in de hemel beland te zijn. Een koor

van countertenoren zong mij toe. H

ad ik daar nou zo tegenop gezien? H

et was best aangenaam

in de Hogere Sferen van het

hiernamaals. Ik sloot m

ijn ogen en liet me zachtjes m

eedeinen op de hypnotische klanken die ritm

isch op de wolken aan de

hemel leken m

ee te bewegen. Som

s ging er een hoge toon door een w

olk heen en kreeg ik een fijne nevel van geparfumeerde

waterdruppels vol in m

ijn gezicht. Toen ik mijn ogen w

eer opende, kw

am een van de engelen op m

ij af. ‘Bent u de hoofdengel?’ vroeg ik hem

, want het leek m

ij er een van het mannelijk geslacht.

‘Bijna. Ik ben de hoofdzanger’, antwoordde hij en streek m

ij zachtjes door de haren. ‘De hoofdzanger van w

ie?’ vroeg ik, zo eerbiedig m

ogelijk. ‘Van Active Child, mijn kind. En ga nu

maar w

eer slapen’, fluisterde hij. Ik gehoorzaamde en liet m

e m

eevoeren op de muziek, totdat het tijd w

erd voor een nieuwe

race op Moeder Aarde en de harde w

erkelijkheid op mij w

achtte.

Fanbasador: Emm

y Fons

Deze moderne variant van ‘80s punk gaat erg ver komen. Frontman Honor Titus heeft een enorm charisma en de energie spat van het podium af! Ieder optreden van deze jongens staat stijf van de adrenaline, pizza, skateboards en drinken, dus het gaat een mooi feestje worden tijdens Metropolis. Gaat dat zien!

Fanbassdor: Pascal Elbers

‘kEN JE DIE BAND NIET? ECHT NIET? VORIG JAAR OP METROPOLIS WIST Ik AL DAT ZE

DOOR ZOuDEN BREkEN.’

‘ k N E I T E R J O N G ’

bOMbaY SHOW pig

∆HELDEN∆

YuKOn blOndEcO

nnan

MOc

KaSi

n ~A L T E R N A T I V E ~

Foto

graa

f: Pe

ter

de Jo

ng ©

THEE OH SEES

‘ D O O R B R A A k ’

cErEbral ballZY

≠ ADRENALINE ≠

Een

dam

e d

ie d

e w

erel

d d

oor

laat

d

raai

en d

oor

te z

inge

n d

at z

e n

iets

ze

gt.

Verg

eet

de

geve

stig

de

ord

e en

ver

wel

kom

haa

r st

em a

ls h

et

nie

uwe

gelu

id

uit

d

e la

ge

lan

den

. D

it i

s,

seri

eus,

ee

n

tale

nt. FA

NBA

SSAD

OR:

MIC

HEL

DE

GOOY

ERT

acTivE cHild~ENGEL~

YOri

SW

arT

•S

er

ie

us

› H O O F D L E T T E R I ‹

Deze mirakelse Canadese band verdient meer aandacht. Indie pop met hoofdletter I, mooie liedjes, fijne samenzang, catchy melodieën: the best Canadian band

Fanbassador:Niels de Vries

Foto

graa

f: Pe

ter

de jo

ng ©

The Metropolis TimesJAARGANG 1Editie: juni 2012

Eindredactie: Paul van Schaik

Redactie: Nelis Albers, Dandy Dave Andriese, Raymond Rotteveel, Richard van Santen, Emile van de Velde,Metropolisbezoekers

Webredactie: Debbie van Polanen

Beeld en vormgeving : Bier en Brood, Rotterdam

Social media concept: Rox Media, Rotterdam

Uitgever: Wonderland Publishing, Rotterdam

Het Metropolis Festival wordt georganiseerd onder auspiciën van de Stichting Nemesis

jung

lE b

Y ni

gHT

cOlOFOn

grillig En gEvaarlijKHOOgTEpunT

Page 3: The Metropolis Times

Stap

doo

r he

t w

orm

gat

en b

elee

f de

ext

ra d

imen

sie

van

deze

pag

ina

met

de

grat

is l

aYEr

(be

ta v

ersi

e)

voor

sm

artp

hone

Page 4: The Metropolis Times

In elk geval, ik sta een paar minuten te luisteren en ‘bam!’,een verblindend licht. Alsof de band me vanaf het podium vastgrijpt. Twee handen knijpen mijn keel dicht en een derde dringt mijn lichaam binnen. Overal voel ik vingers kietelen. Eerst in mijn onderbuik, dan door mijn hele lichaam. En het houdt niet op. De vingers krijgen mijn ziel te pakken en beginnen erin te knijpen. Alsof het een bolletje deeg is. De drums slaan het deeg plat en de gitaren gooien het weer omhoog. En bij een meerstemmig refrein gebeurt het: de pizza blijft in de lucht hangen en begint als een vliegende schotel boven het Zuiverpark te zweven. Terwijl mijn lichaam verlamd in het gras ligt. Heel gestoord. Nooit meer wat van gehoord, die band.

Max: extreem trouwe Metropolisbezoeker

In 1995 stond de toen nog piepjonge Britse band Supergrass op het hoofdpodium van Metropolis. Ze hadden net hun eerste plaat uitgebracht en die was fantastisch. Tóch waren er mensen op het terrein die meer aandacht voor elkaar dan voor de band hadden. Een vriend van me besloot, ongetwijfeld onder invloed van de nodige consumpties, op zijn knieën te gaan voor zijn vriendin. Inmiddels ben ik de twee (laten we ze Quintijn en Saskia noemen) al jaren uit het oog verloren, maar één ding weet ik wel: Supergrass op Metropolis bleek een uitstekende huwelijksmakelaar!Emile van de Velde: journalist

Huwelijksmakelaar

Het feest begon in 2002 voor mij al de avond ervoor. Er was muziek, er was dans. Er was drank. Er was drank. De volgende dag werd ik midden op het veld wakker. Met een gillende piep in mijn oor. Het duurde even eer ik het doorhad. Want in mijn droom kwam het geluid van krijsende ballerina’s wiens enorme lange benen als een kluwen wormen door putroosters in het trottoir werden getrokken. Maar toen ik de feedback van een Gibson Les Paul over een Vox versterker herkende, stond ik ook in een keer overeind. Nog nooit van ze gehoord. Max Machine heette de band. De gitarist speelde op twee gitaren. En de zanger ook. Op diezelfde twee gitaren. Tegelijkertijd. En de drummer ook.

THE bEST i’vE nEvEr HEard OF anYMOrE

‘NOOIT MEER WAT VAN GEHOORD, DIE BAND’

Wat is de overeenkomst tussen Amy Winehouse, Etta James, Otis Redding en Ray Charles? Geen lugubere mop over overleden artiesten, maar allen onmiskenbaar gezegend met een rauwe, opzwepende stem. Vergezeld door een band, met bijvoorbeeld een blazerssectie onder leiding van een typisch klinkende alt sax, een koortje met soulstemmen en vooral steengoede muziek. Nick Waterhouse is de wederopstanding en levert swingende songs doordrenkt met handen-uit-de-mouwen energie. De traditionele jaren vijftig Rhythm and Blues klinkt verfrissend als een zuchtje wind op een warme zomerdag. Als een herontdekte B-kant van een LP, die je diep in de nacht de whisky uit je glas doet swingen. Het album is authentiek, veelzijdig en beklemmend. Rock ‘n’ roll, surf en snerpende solo’s blazen je vetkuif strakker dan je skinny jeans. Zondag 1 juli komen Nick en band naar het Zuiderpark om Rotterdam tot aan de Tiki’s te laten bewegen. Camera’s en Instagram op sepia, want plakboekmateriaal wordt het zeker!

Fanbassador: Jan-Willem Velders

Ik h

eb k

raan

tje P

appi

e le

ren

kenn

en d

oor m

ijn m

oede

r. Ze

za

g kr

aant

je P

appi

e bi

j De

Wer

eld

Draa

it Do

or e

n re

nde

gelij

k na

ar b

oven

om

mij

erbi

j te

hale

n en

te la

ten

zien

hoe

ge

wel

dig

dat

num

mer

was

. Da

genl

ang h

eb ik

het

num

mer

‘W

aar

is

kraa

n?’

gedr

aaid

, no

n-st

op.

Toen

be

gon

ik

ook

ande

re

num

mer

s va

n kr

aan

te

luis

tere

n.

Ik

ben

er h

elem

aal

weg

van

! FA

NBA

SSAD

OR: L

IZZY

LEB

BIN

G

De een is doctorandus de ander ingenieur en zij zijn ‘Señors’. Señor is niet alleen een aanspreektitel maar nu ook een titulatuur. Een die sinds 2009 gebruikt wordt door deze heren. Vier bandleden die hun uiterste best doen om gehoor te geven aan wat zij het ‘Señor gevoel’ noemen. Gedreven door de gelijknamige Spaanse kunstenaar doen zij er alles aan om de wereld een stukje mooier te maken. uptempo garage-indierock met een heel klein korreltje Spaans gevoel is wat zij aanbieden, waarbij zij hun titulatuur eer aan doen. Wordt ook een Señor of Señorita en geniet van de catchy songs die je een rush geven waarbij je even alles kan vergeten en lekker kan dansen. Na hun boodschap beluisterd te hebben mag een ieder zich betitelen met Señor of Señorita.

Fanbassador Alex Brons

Rats on Rafts winden je met hun aanstekelijke baslijnen en magisch punkige melodieën om hun vingers. Ik heb ze vanaf het begin van hun eerste optreden gevolgd. Ik had via een bijzonder toeval hun single al voordat ik ze kende. Nu draai ik ze grijs (en ontdek door hun invloeden ook weer veel nieuwe bands). Ze zijn cool en erg Rotterdams. Best vaak slenteren ze als echte rock ‘n’ roll sterren over de Nieuwe Binnenweg. Op Metropolis gaan ze dat veld laten schudden en swingen!

Fanbassador: Niels Eernink

Sin

ds

ze

in

het

vo

orp

rogr

amm

a b

ij

het

co

nce

rt

van

th

e M

acca

bee

s in

P

arad

iso

ston

den

b

en

ik

hel

emaa

l ve

rkoc

ht.

Nor

maa

l b

en i

k

nie

t zo

’n

lief

heb

ber

va

n

voor

pro

gram

ma’

s m

aar

dit

w

as e

en h

oge

uit

zon

der

ing.

Ik

vin

d h

et z

ond

e d

at d

eze

ban

d -

on

dan

ks

hu

n g

oed

e,

moo

ie e

n e

ner

giek

e m

uzi

ek

- n

og z

o on

bek

end

is.

Ze

kun

nen

w

el

wat

su

pp

ort

geb

ruik

en! :

)

Fanb

assa

dor:

Lau

rie

Zant

inge

Waarom Capeman niet gemist mag worden? Het is gewoon vet! Van elk optreden wordt een feestje gemaakt, of het nu in een vol Paradiso bij de releaseparty van debuutalbum ‘Stand Out, Cause Trouble’ is, of in een klein zaaltje in Roelofarendsveen met slechts twee bezoekers. Capeman staat gegarandeerd voor goed, dik, en lekker uit je dak gaan, zowel op plaat als live, want op beide staat Capeman z’n mannetje. Daar komt nog eens bij dat de heren zelf op het podium een even groot feestje bouwen. En het zou

me niet verbazen als het niet lang meer duurt voor we niet meer om Capeman heen kunnen. Want alleen de albumtitel spreekt al boekdelen. Capeman heeft goed begrepen hoe het werkt: Stand Out, Cause Trouble. FANBASSADOR:

SuZANNE VERHART

Wie ongegeneerd nostalgisch w

il headbangen op jaren zeventig/tachtig hardrock, zal bij het N

ederlandse Vanderbuyst ongetw

ijfeld meer dan aan zijn trekken

komen. Dit pow

er trio, geformeerd in 2008 door W

illem

Verbuyst (ex-Powervice), houdt ervan om

de harde rock uit deze periode te verm

engen met vroege new

wave

sound van diezelfde periode. Naast de al genoem

de oprichter en naam

gever van de band completeren

Barry Van Esbroek (drums) en Jochem

Jonkman op

bas en vocalen het heavy drietal. Samen creëren zij

hun eigen unieke versie van old school hardrock, met

herkenbare referenties naar bands als

uFO, Thin Lizzy, Deep Purple, Van H

alen en ZZ

Top. Luisterend

naar Vanderbuyst

kun je maar een ding

concluderen: jaren

tachtig hardrock

is terug en klinkt beter dan ooit!

Fanbasador: Joop Boom

O L D S C H O O L ‡ vandErbuYST

Kraa

nTjE

pap

piE ,

,M

OE

DE

R’

SEnOr SandOr

nicK WaTErHOuSE

√ PLAkBOEkMATERIAAL √

◊ T t u l a t u u r◊

°u

IT

ZO

ND

ER

IN

WE

arE

augu

STin

ES

Dit viertal b

arst uit zijn

voegen van

energie!

Driftig als b

eesten ram

men

ze op gitaren

en

nog p

rodu

ceren ze een

oorstrelend

geluid

. G

ooi de gelik

te, met com

pu

ter bew

erkte,

mu

ziek d

irect weg alsjeb

lieft en m

aak p

laats voor d

eze h

eerlijke rom

melige

rock.

Fanbassador: Tam

ar

÷ D R I F T I G ÷

paliO SupErSpEEd dOnKEY

capEMan

//FEESTJE//

raTS On raFTS

Page 5: The Metropolis Times

Bij geboorte hebben de jongens van The kik bepaald niet veel meegekregen van de Schepper. Dat ze deze dagen toch zo succesrijk zijn geeft de man in de straat goede moed.Door hun jarenlange hard labeur staan de vijf knapen uit Veenendaal, Tilburg en Zevenhuizen dan toch aan de top van ’s lands entertentement. Timmerend aan de weg ging de rijmelarij in orzieneel Steenkolenengels overboord. De formatie The kik is een quintet gezonde Hollandse jongens, die hun aanstekelijk tijdloze Nederbiet zingen in onze eigen prachtigmooie moerstaal. En dat in de beste traditie van hun grote voorbeelden The Clungels, The Symptomes, Tony Light en The Mudfield Skiffle Group. Op het strand, in de bar, het bos en aan de dijk, “Simone” klinkt uit elke transistorradio deze zomer.Van het grasveld op Metropolis is het slechts een kleine stap naar de galmbak Ahoy. Geef het een paar maanden – reken maar van yes.

Dandy Dave Andriese

rEKEn Maar van KiK

Wat supertof dat ze op Metropolis komen! Deze band laat je uitzinnig blij en misschien ook wel een tikkeltje verward achter. Alleen al de outfits van zangeres Cata Pirata zijn de moeite waard om een kijkje te nemen. Maar ook de inspirerende sound van de boys op de instrumenten en de extreem dansbare nummers zorgen ervoor dat je een driedubbele salto achterover naar Zuid-Afrika wilt maken om je braai on te getten. Ze zijn het hoogtepunt van elk festival voor de bezoekers die ze wel weten te vinden en een groot gemis voor degenen die dit nalaten.... Ik kan het weten, want na een half uur rondrennen op een massaal en eentonig festival (ik zal geen namen

noemen) hadden mijn vrienden en ik ze ein-de-lijk gevonden. In een opblaaskasteel. Het was maar goed dat die muren zacht waren, want dat hele ding stond binnen no-time op z’n kop! Blaas op je imaginary vuvuzela, strek je spieren en zorg dat je op een dixie hebt gezeten voor ze beginnen, serieus: don’t skip Skip & Die!

Fanbassador: Marieke

gary & the gunsHeavy Lord

cramps tributeblack yellow tape

7

14

agenda Juli 2012

aanvang 22:00 kost niks

21

28Bij inlevering van deze advertentie 10% kortingDeze actie is geldig tot 1 augustus 2012

SKip&diE! DON’T SkIP ¡ ∞ DAVE, DAVE AND THE ZOMBIES ∞

Onvervalste springlevende Rotterdamse

band, kikke! Wil niet iedereen Simone zijn?Fanbassador:

Mirjam de Bruin

,kIkkE,