A one-shot story by calebzamora

This story is a fiction, a product of the author’s imagination. Scenes that are similar or related to real-life situations, and/or to living or dead person, are purely coincidental.

Copyright © 2012 by calebzamora of Wattpad.com

No part of this story may be copied, reproduced, distributed, or transmitted, in whole or in part, in any form or by any means, at all times, without prior written permission of the Copyright owner.

Violation of such is illegal and punishable by law.

NO TO PLAGIARISM! DO NOT REDISTRIBUTE. DO NOT EXTRACT THIS FILE.

This SOFT COPY is for PERSONAL USE ONLY.

LOKI (Love On Kalye Ilagan)

LOKI. Maraming ibig sabihin sa akin niyan. Isa na ang pamagat ng kwentong ito. Love on Kalye Ilagan. Sa kalyeng iyon nagsimula ang kwentong ito. Loki. Ang pangalan NIYA. Sa Norse mythology, Loki is the god of thieves and mischief.

Tama nga ang mga Norse. Because Loki stole something from me. -- “HAYUP KANG MAGNANAKAW KA!!! MAMATAY KA NA!!!” Wagas kong sigaw sa lalaking humablot ng cellphone ko. “BUMALIK KA DITO!!!” Wala nang tao sa Ilagan ng mga oras na ito. Alas-dose ng hatinggabi. Kakagaling ko lang sa trabaho. Sa isang fastfood chain ako nagtatrabaho. Part-time. Working student kasi ako. Nga pala, a brief background: Ang Kalye Ilagan ay kilala bilang kakila-kilabot na daanan. Hindi dahil sa may white lady dito pag gabi, o dito tinatapon ang mga sinasalvage. Kundi maraming magnanakaw dito. As in TALAMAK. Bawat kanto ng kalyeng ito, may magnanakaw. Kaya pag binagtas mo ang Ilagan na may dalang bag, pagdating mo sa dulo, wala ka ng damit. No joke. May kwento ako about dyan, pero wala na tayong pakialam doon. Hinabol ko ang lalaking kumuha ng cellphone ko. Alam kong kilala ko yon. Agad kong naabutan ang lalaki dahil lumiko ito sa iskinitang papunta sa bahay namin. Agad kong hinila ang t-shirt niya. Dinambahan at sabay sabing- “HAYUP KA LOKI!!! Sa susunod, wag ako ang biktimahin mo.” Humarap naman sa akin si Loki ng nakangiti at- “Hehe. Joke lang naman bes. Eto na yung CP mo. Galing ko ‘noh!” Kinuha ko na sa kanya ang cellphone ko.

Opo. Kilala ko ang humablot ng cellphone ko. Ang aking super-hot bestfriend na si Loki. Isang part-time snatcher. Opo. Part-time snatcher. Wala kasing permanenteng trabaho. Minsan kapag sinuswerte, nakukuha bilang construction worker. Nagtrabaho na rin dati bilang waiter. Kaya lang laging namomolestiya. Kaya umalis din. Gwapo kasi si Loki. Maputi, matangos ang ilong, medyo pahaba ang hugis ng mukha, at kulay asul ang mga mata. Sa unang tingin ay mapagkakamalaang foreigner si Loki, which is half-true. Half-German si Loki. Dati kasing GRO ang ina nito sa Germany at nung nabuntis ay umuwi na sa Pilipinas at si Loki ang pinagbuntis na iyon. “Uy! Ano nangyari sa’yo? Ganyan ka na ba ka-inlove sa akin. Baka matunaw ako ah.” Pang-aasar ni Loki na siyang nagpabalik sa akin sa kamalayan. “H-huh?? BALIW KA RIN ‘NO?? Baka ikaw!” “Balita ko, crush mo daw ako--” PAANO MO NALAMAN??? Sige na nga. Obvious naman siguro na crush ko siya. Base sa pag-describe ko sa kanya, mamatay na ang hindi makahalata na crush ko nga siya. Sino nga ba ang hindi magkakagusto sa mala-foreigner na mukha? At opo. Ang kwento ko ay isama na sa koleksyon ng mga cliché na stories. Ako, na-inlove sa bestfriend ko. Pero sabi nila diba, dapat bestfriends muna before being lovers. And girls, sino naman ang hindi mai-inlove sa guy bestfriend na simula pagkabata ay kilala mo na, you saw him in his best and worst, ganun rin siya. Alam mo ang ugali niya, ganun din siya. Siguro kahit nasa malayo pa lang siya, alam mong siya na yan. Yun tipong kabisado mo na yung ambience at aura pag nandyan siya. Ganun din naman siguro ang mga lalaki pagdating sa girl bestfriend nila. Kaya napaka-imposible talaga pag wala kang maramdaman na something na higit pa sa bestfriend mo. Defensive much? “-- pero OK lang, crush din kita. ^_^” O.O (-///-)

“A-anong sabi mo?” “Walang ulitan sa bingi! Good night bes! Tulog ka na.” At umalis na si Loki. Hindi ko napansin na nasa harap na pala kami ng bahay. Masyadong lutang ang isip ko. Haay. -- Lumipas ang mga araw, ganoon pa rin. Papasok sa skul ng alas-nwebe ng umaga. Papasok ng trabaho ng alas-sais ng gabi. Uuwi na alas-dose ng hatinggabi. Pero sa tatlong oras na nabanggit ko, pinaka-inaabangan ko ang huli. Hindi dahil makakapahinga na ako, kundi makikita ko ulit siya. Simula ng gabing niloko ako ni Loki ay lagi na niya akong iniintay sa kanto ng Ilagan. Ayaw daw niya na may mang-isnatch sa akin na iba. Gusto daw niya siya lang. Kaya ayun, pati puso ko na-snatch na. Matagal ko naman ng gusto mahal si Loki. Kaya lang mas nangingibabaw sa akin ang takot na kapag malaman niya ay tuluyan na niya akong iwasan. Katulad ng mga nababasa ko sa Wattpad. Pero sabi nga nila, dapat sabihin pa rin kahit may ganung something. Marami rin naming kwento ang nagkatuluyan, pero yun nga, KWENTO lang. This is reality, maraming pwedeng mangyari. “Ba’t mo pa ako iniisip kung nandito naman ako sa tabi mo.” “AYY PALAKA!!” “Sa gwapo kong ‘to, palaka??”

“Tss. Whatever.” Nagulat naman ako kay Loki. Bigla-biglang lumilitaw. “Uy, ano bang iniisip mo? Parang lutang ka nanaman. Sinabi ngang wag mo na ako isipin dahil nandito na ako sa tabi mo.” Sabi niya sabay ngiti. “Tumigil ka nga dyan, Loki.” Masyado kang pa-fall. (>.<) “Eh, ano muna iniisip mo?” “Ikaw~” Teka? Nasabi ko yun? Kahiya. (>.<) “A-a-a-no?” Kita kong namula si Loki. Hihi. “Tameme ka ‘noh? Joke lang. May quiz kasi kami kanina. Iniisip ko kung pumasa ako. Nandito na pala tayo eh. Salamat sa paghatid! Ingat bes! Labyu!” “Hehe. Sige. Labyu too bes!” At umalis na naman siya. Ganito palagi. Ihahatid niya ako sa bahay, mag-uusap ng kaewanan. Haay Loki, masyadong pa-fall. Arrggh. -- “Manong, meron pong Ilagan. Para!” Sigaw ko sa manong driver at bumaba pagkatigil ng jeep. Isang linggo na akong hindi sinusundo ni Loki sa kanto ng Ilagan. Buti nalang ay hindi rin ako napagti-tripan ng mga snatcher dito. Dahil siguro kilala na rin nila ako. Hindi lang si Loki ang makakaharap nila, pati na rin ang mga kuya ko. Dating snatcher ang mga kuya ko, pero ngayon may mga matitinong trabaho na sila kaya tumigil na sila sa masamang gawain. Malungkot kong binabagtas ang kalye Ilagan ng makita ko si Loki sa tapat ng bahay nila.

May kasamang magandang babae. At mukhang napakasaya nilang dalawa. Hindi ko napigilan ang biglang pag-agos ng mga luha mula sa mata ko. Ang sakit pala. Makita ang taong mahal mo. May kasamang iba. At napakasaya nila. Pinunasan ko nalang ang mga luha ko at nagpatuloy sa paglalakad. Kaya pala hindi na ako sinusundo ni Loki dahil may kalandian na siyang iba. Tama nga sila na nasa huli ang pagsisisi. Dapat noong una palang ay hindi ko na minis-interpret ang mga ginagawa ni Loki, na dapat ay kinalimutan ko nalang ang nararamdaman kong ito sa kanya. “Athena!” Kilala ko ang boses na iyon, kay Loki. Hindi ko pa rin siya nilingon at nagpatuloy sa paglalakad. Naramdaman kong may humila sa akin at pagkaharap ko ay nakita ko ang pagtataka sa mukha niya. “Tinatawag kita ah. Hindi mo ba narinig.” “Pasensya na, medyo pagod lang.” Pagkasabi ko’y bigla ko siyang tinalikuran at ipagpapatuloy n asana ang paglalakad kung hindi lang niya ako hinigit muli. “Galit ka ba sa’kin? Pasensya na kung hindi kita nasundo nung mga nakaraang araw ah. Biglaan kasi--” “Sus, hindi ako galit. Pagod lang talaga ako. At ok lang naman eh.” “Ah. Kala ko naman galit ka na sa’kin? Teka, may papakilala ako sa’yo.”

Eto na yung iniiwasan ko. Hindi ko kasi alam, baka bigla nalang akong umiyak kapag pinakilala na niya sa’kin ang girlfriend niya. “Wag na, bukas nalang. Baka nakaka-istorbo pa ako sa inyo eh.” “Hindi. Gusto ka niya makita.” “Bakit naman niya akong gusto makita?” “Ikaw kasi ang pinakamahalagang tao sa buhay ko.” Tama na Loki. Wag mo na akong paasahin. Please lang… “Sus, doon ka na” sabi ko sabay tulak sa kanya, “baka magselos pa yung girlfriend mo sa’kin.” Bakas sa mukha ni Loki ang gulat sa mga sinabi ko. Hindi ko na hinintay ang sasabihin niya at bigla akong tumakbo palayo sa kanya. At nagsimula na naming tumulo ang mga luha galing sa mata ko. Hindi ako tumigil sa pagtakbo at pag-iyak dahil sa sakit na nadarama ko. Gusto ko lang na mapag-isa at umpisahang kalimutan ang nararamdaman ko para kay Loki. Malapit na ako sa bahay ng may biglang yumakap mula sa likod ko. “A-athena…” “B-ba-kit s-sinun-dan mo pa a-ko?” Sabi ko sabay punas ng mga luha ko. “Umiiyak ka ba?” “Hindi, napuwing lang.” Sige, ako na best actress. “Hindi eh. Umiyak ka talaga. Bakit?”

“Hindi nga sabi eh. Ang kulit mo. Umalis ka na nga, pumunta ka na dun.” Sabi ko sabay ngiti ng peke. “Kung tung--” “SINABI NGANG UMALIS KA NA EH!” “Sorry.” Nakayukong sabi niya. “Hindi ko kailangan ang sorry mo. Ako ang may kasalanan. Dahil minahal kita~” “A-ano?” Nasabi ko na, dapat siguro ituloy ko na. “Sabi ko mahal kita. Matagal na. Pero nung una, hindi ko pinapansin ‘tong nararamdaman ko. Dahil nga bestfriend kita. Pero nagising nalang ako isang araw, mahal na pala kita. Ayokong sabihin sa’yo dahil ayokong masira ang pagkakaibigan natin. Sorry ah, minahal pa kita. Wag ka mag-alala, kakali--” O.O Naputol ang sinasabi ko ng bigla akong halikan ni Loki sa mga labi. Halos limang sigundo nang nakalapat ang malalambot niyang labi sa akin ng bigla kong maalala na hindi tama ito. Bigla kong tinulak si Loki at bakas sa mukha niya ang pagkagulat. “Sorry Athena.” Nakayuko niyang sabi. “A-a-ayos lang. Kalimutan nalang na--” “HINDI!”

“Per--” Hinarang ni Loki ang mga labi ko ng daliri niya. “Wag ka muna magsalita. Ako muna.” Tumango nalang ako. “Athena, salamat at mahal mo rin ako.” RIN?? “Matagal na rin kitang mahal Athena, kaya lang natatakot ako na baka hindi mo rin ako mahal. Inisip ko na hindi mo mamahalin ang isang tulad ko. Isang snatcher. Pero ngayon, kahit hindi pa rin ako makapaniwala, sinasabi ko sa’yo na mahal na mahal kita.” “At tatanungin kita, isa lang ang sagot: OO.” “Can you be my girlfriend?” Nagulat ako sa sinabi ni Loki. Mahal din niya ako? Kung ganoon pala, mukha kaming tanga na naghihintayan lang na may umamin. “Pero, may gf ka na?” Bakas ang gulat sa mukha ni Loki. “H-ha? Sino nagsabi sa’yo niyan? “W-wala. Sino yung kasama mo? Yung papakilala mo?” Biglang may ngiting namuo sa labi ni Loki. “GF ko. ^_^” “Ah ganun. HAYOP KA, LOKI! WAG MO NGA AKONG LOKOHIN! Kita ng nagtatapat ako ng damdamin dito eh. Be sensitive naman.” Sabi ko sabay hampas ko sa kanya sa dibdib niya. Anong akala niya sa’kin? Cheap? Ayoko maging number 2.

“Ano ba? Kaya ka siguro umiiyak kanina ‘no?” Panunukso niya, sabay pigil sa paghampas ko sa dibdib niya. “Oo, kasi ang saya-saya niyo. Ang sakit kaya dito.” Sabi ko sabay turo sa kaliwang dibdib ko. “Hindi mo ba siya naaalala?” “H-ha?” Anong pinagsasasabi niya? “Si Christine yun, yung pinsan ko na kalaro natin dati tuwing bakasyon.” “H-ha?” “Ganyan mo ba ako kamahal, pati pinsan ko pinagseselosan mo?” (-.-) Nakakahiya! Pati pinsan niya, napagkamalan kong girlfriend niya. “Nakakatuwa yung itsura mo babe. ^_^” Anong BABE? “Babe ka dyan! Bakit? Tayo ba?” “Oo, kasi mahal mo ako, tapos mahal din kita. ^_^” “Ang yabang mo din ‘no? Kahit mahal kita, manliligaw ka pa rin.” “Wag na, sasagutin mo rin naman ako eh.” “Sino naman--” O.O

(-///-) Bigla na naman akong hinalikan ni Loki. Nakakadalawa na ito ah. “Oi, bakit mo ako hinalikan?” “I love you.” Sabi niya ng nakayuko at kitang-kita ko ang pamumula niya. Natutuwa ako sa mahal din ako ng taong mahal ko. Kasi diba, maraming kwento ng one-sided love. Pero isa ako sa pinalad ng the-feeling-is-mutual kind of love. At magpapakipot pa ba ako? Mahirap na, baka maagawan pa ako. “I love you, too.” -- LOKI. Maraming ibig sabihin sa akin niyan. Isa na ang pamagat ng kwentong ito. Love on Kalye Ilagan. Sa kalyeng iyon nagsimula ang kwentong ito. Loki. Ang pangalan NIYA. Sa Norse mythology, Loki is the god of thieves and mischief. Tama nga ang mga Norse.

Because Loki stole something from me. Not only my first kiss. But also my heart. And I’m glad that I was able to capture his heart, too. -- Limang taon na ang nakararaan mula ng gabing iyon. Sa tuwing iniisip koi yon ay natatawa nalang ako. Napaka-out of this world kasi ng confession night na iyon, imbes na drama, nagmukha pang comedy. Kaya pala nawala noon si Loki ng isang linggo ay dahil umuwi siya ng Albay at sinundo si Christine doon dahil dito siya mag-aaral sa Maynila. At nagkwe-kwentuhan pala sila noon tungkol sa childhood adventures namin ni Loki kaya tawa sila ng tawa ng makita ko. Kaya rin pala walang nagtangkang mang-snatch sa akin ay dahil sinabihan pala ni Loki ang mga snatcher doon na papatayin niya sila kapag may nangyaring masama sa akin. Ang sweet diba? Just remove the killing part. :)) “Ano nanaman yang ginagawa mo diyan?” “Wala, may tinatype lang.” Si Loki iyon. Ayun, kami pa rin, going strong. Graduate na ako ng Educ. at nagtuturo ngayon sa isang private school. Si Loki naman, graduating na sa kursong Civil Eng. Nag-aral siya ulit dahil pinilit ko. Saying din ang talino nito. Hindi nga lang halata minsan. :)) “Alam mo nagseselos na ako diyan sa laptop na iyan. Lagi nalang yan ang kaharap mo. Ayaw mo na ba sa gwapo kong mukha?”

Umandar na naman ang kayabangan ng isang ito. Nako, pagbigyan na nga. Baka mag-tantrums pa yan sa tabi ko. Masasabi ko na maganda naman ang takbo ng relasyon namin ngayon. May mga challenges, pero nao-overcome naman namin. Kasal? Hindi ko pa alam. Hinihintay ko nga na mag-propose na ‘to sa’kin eh. :)) “Ang tagal naman, bilis! Date tayo! Namiss ko na gf ko eh.” Sigaw ni Loki sa labas. Siya, hanggang dito nalang muna ako. Baka mangi-alam pa yun at makita niya ‘to. Hanggang sa muli, Mula sa Kalye Ilagan, Athena. XOXO. :) PS: Sana hindi ito mabasa ni Loki, aasarin lang ako nun eh.

FIN.

Words from the Author This is posted on my Wattpad account (http://wattpad.com/calebzamora).

Comments and suggestions may be posted there.

Thanks for reading. This is unedited, so, sorry for any typo and wrong grammar, kung meron.

Do not redistribute and/or repost this story/file without my permission.

Thank you and God bless us all.

-calebzamora