ﺶﻳا ﭘﻴﺪ آﺘﺎب» ﭘﻴﺪاﻳﺶ« هﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ، آﻪ اﺳﻤﺶ از ﭘﻴﺪاﺳﺖ ﭘﻴﺪاﻳﺶ از، ﻋﺎﻟﻢ هﺴﺘ ﯽ ﺳﺨﻦ ﻣ ﯽ ﮔﻮﻳﺪ. اﻳﻦ در آﺘﺎب ﻣ ﯽ ﺧﻮاﻧﻴﻢ آﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣ را دﻧﻴﺎ ﺧﺪا ﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﺪ، اﻧﺴﺎن ﺧﻠﻖ را ﻣ ﯽ ﻣﺤﻴﻄ در را او و آﻨﺪ ﯽ آﺎﻣﻞ زﻳﺒﺎ و ﻣ ﻗﺮار ﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ دهﺪ، ﮔﻨﺎﻩ ﺟﻬﺎن وارد ﻣ ﯽ ﺳﺮاﻧﺠﺎم و ﺷﻮد ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮا ﺧﺪا ی ﻧﺠﺎت ﭼﺎرﻩ ﮔﻨﺎهﻜﺎر اﻧﺴﺎن ا ی ﻣ ﯽ اﻧﺪﻳﺸﺪ. ﻣﻄﺎﻟﺒ ﯽ آﻪ اﻳﻦ در آﺘﺎب ﺁﻣﺪﻩ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ ﺗﺎرﻳﺦ ﺁﻏﺎز از ﺻﻨﺎﻳﻊ و هﻨﺮ ﺁﻏﺎز ﺑﺸﺮ، دﺳﺘ ﯽ، ﭼﮕﻮﻧﮕ ﯽ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﻗﻮﻣﻬﺎ و زﺑﺎﻧﻬﺎ ی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن. ﻓﺼﻞ از دوازدﻩ ﺑﻪ آﺘﺎب ﻣﺴﻴﺮ ﺑﻌﺪ، ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣ ﯽ ﺷﻮد. ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ از داﺳﺘﺎن ﺑﻌﺪ زﻧﺪﮔ ﯽ اﺑﺮاهﻴﻢ اﺳﺤﺎق، ﻳﻌﻘﻮب، ﭘﺴﺮاﻧﺶ و آﺘﺎب در ﺛﺒﺖ ﺷﺪﻩ آﻪ در ﺧﺎﺗﻤﻪ ﺷﺮح ﺑﺎ زﻧﺪﮔ ﯽ ﻳﻮﺳﻒ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﺼﺮ در ﻣ ﯽ ﭘﺬﻳﺮد. ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻠ ﯽ آﺘﺎب» ﭘﻴﺪاﻳﺶ« آﻪ اﻳﻦ ﺳﺮاﺳﺮ در آﺘﺎب ﻣﺤﺴﻮس اﺳﺖ اﻳﻦ، اﺳﺖ آﻪ ﮔﻨﺎﻩ هﺮﭼﻨﺪ اﻧﺴﺎن ﺁﻧﭽﻪ آﻪ را ﺧﻮب ﺧﺪا ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ زﻳﺒﺎ و ﺧﺮاب ﺑﻮد ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ از ﺧﺪا اﻣﺎ آﺮد، دﺳﺖ ﺧﻮد ﻧﻜﺸﻴﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﮔﻤﮕﺸﺘﻪ ﺑﺸﺮ اﺳﺖ ﻧﺠﺎت را او ﺗﺎ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺮ ﺧﺪا ﺳﺎزد؛ رﺳﺘﮕﺎر و دهﺪ هﺴﺘ ﯽ ﻣﺴﻠﻂ اﺳﺖ ﺗﺎرﻳﺦ و را ﺑﺸﺮ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺴﻴﺮ در ﻧﺠﺎت و ﻋﺰﻳﺰان ﺑﻪ ﺧﻮد ﭘﻴﺶ ﻣ ﯽ ﺑﺮد. داﺳﺘﺎن ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ هﻨﮕﺎﻣ ﺁﻏﺎز، در ﯽ آﻪ زﻣﻴﻦ و ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﺧﺪا را ﺁﻓﺮﻳﺪ،2 زﻣﻴﻦ ﺧﺎﻟ، ﯽ ﺑ و ﯽ ﺷﻜﻞ روح و ﺑﻮد، رو ﺧﺪا ی ﺗﻮدﻩ هﺎ ی ﺗﺎرﻳ ﮏ ﺣﺮآﺖ ﺑﺨﺎر ﻣ ﯽ آﺮد. 3 ﻓﺮﻣﻮد ﺧﺪا: » روﺷﻨﺎﻳ ﯽ ﺑﺸﻮد. « روﺷﻨﺎﻳ و ﯽ ﺷﺪ. 4 روﺷﻨﺎﻳ ﺧﺪا ﯽ ﺁن و ﭘﺴﻨﺪﻳﺪ را ﺗﺎرﻳﻜ از را ﯽ ﺟﺪا ﺳﺎﺧﺖ. 5 روﺷﻨﺎﻳ او ﯽ را» روز« ﺗﺎرﻳﻜ و ﯽ را» ﺷﺐ« ﻧﺎﻣﻴﺪ. ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺖ ﺻﺒﺢ و ﺷﺪ. اﻳﻦ روز، اول ﺑﻮد. 6 ﺳﭙﺲ ﻓﺮﻣﻮد ﺧﺪا: » ﺗﻮدﻩ هﺎ ی هﻢ از ﺑﺨﺎر ﺷﻮﻧﺪ ﺟﺪا ﺁﺳﻤﺎن ﺗﺎ ﭘﺎﻳﻴﻦ در اﻗﻴﺎﻧﻮﺳﻬﺎ و ﺑﺎﻻ در ﺗﺸﻜﻴﻞ ﮔﺮدﻧﺪ. « 7 و8 ﺗﻮدﻩ ﺧﺪا هﺎ ی ﺁﺑﻬﺎ از را ﺑﺨﺎر ی ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺟﺪا ﺁﺳﻤﺎن و آﺮد ﺑﻪ را ﺁورد وﺟﻮد. ﺷﺐ ﮔ ﺬﺷﺖ ﺻﺒﺢ و ﺷﺪ. اﻳﻦ دوم روز، ﺑﻮد. 9 و10 ﭘﺲ ﺁن از ﻓﺮﻣﻮد ﺧﺪا: » ﺁﺑﻬﺎ ی ﺁﺳﻤﺎن زﻳﺮ در ﺟﻤﻊ ﻳﻜﺠﺎ ﺧﺸﻜ ﺗﺎ ﺷﻮﻧﺪ ﯽ ﺁﻳﺪ ﭘﺪﻳﺪ. « ﭼﻨﻴﻦ و ﺷﺪ. ﺧﺪا ﺧﺸﻜ ﯽ را» زﻣﻴﻦ« اﺟﺘﻤﺎع و را ﺁﺑﻬﺎ» درﻳﺎ« و ﻧﺎﻣﻴﺪ اﻳﻦ ﺧﺪا ﭘﺴﻨﺪﻳﺪ را. 11 و12 ﺳﭙﺲ ﻓﺮﻣﻮد ﺧﺪا: » اﻧﻮاع ﻧﺒﺎﺗﺎت ﮔﻴﺎهﺎن و داﻧﻪ دا درﺧﺘﺎن و ر ﻣﻴﻮﻩ در دار زﻣﻴﻦ ﻳ هﺮ و ﺑﺮوﻳﻨﺪ ﮏ ﻧﻮع، آﻨﻨﺪ ﺗﻮﻟﻴﺪ را ﺧﻮد. « ﮔﺮدﻳﺪ ﺧﺸﻨﻮد ﺧﺪا و ﺷﺪ هﻤﻴﻨﻄﻮر. 13 ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺖ و ﺻﺒﺢ ﺷﺪ. اﻳﻦ ﺳﻮم روز، ﺑﻮد. 14 و15 ﺳﭙﺲ ﻓﺮﻣﻮد ﺧﺪا: » ﺁﺳﻤﺎن در اﺟﺴﺎم درﺧﺸﺎﻧﯽ زﻣﻴﻦ ﺗﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ روﺷﻦ را ﺷﺐ از را روز و آﻨﻨﺪ ﺟﺪا روزهﺎ و ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺁورﻧﺪ ﭘﺪﻳﺪ را ﺳﺎﻟﻬﺎ و ﻓﺼﻠﻬﺎ، . « و ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺪ. 16 ﭘﺲ ﺑﺰرگ روﺷﻨﺎﻳﯽ دو ﺧﺪا ﺳﺎﺧﺖ ﺑﺮ ﺗﺎ زﻣﻴﻦ ﺑﺘﺎﺑﻨﺪ: ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺑﺮای ﺑﺰرﮔﺘﺮ روﺷﻨﺎﻳﯽ روز ﺑﺮ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺑﺮای آﻮﭼﻜﺘﺮ روﺷﻨﺎﻳﯽ و ﺷﺐ ﺑﺮ. او هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﺳﺎﺧﺖ را. 17 ﺁﺳﻤﺎن در را ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺪا زﻣﻴﻦ ﺗﺎ داد ﻗﺮار روﺷﻦ را ﺳﺎزﻧﺪ،18 ﺷﺐ و روز ﺑﺮ ﺣﻜﻮﻣﺖ هﻢ از را ﺗﺎرﻳﻜﯽ و روﺷﻨﺎﻳﯽ و آﻨﻨﺪ، ﺟﺪا ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. ﺷﺪ ﺧﺸﻨﻮد ﺧﺪا و. 19 ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺖ ﺻﺒﺢ و ﺷﺪ. اﻳﻦ ﭼﻬﺎرم روز، ﺑﻮد. 20 ﺳﭙﺲ ﻓﺮﻣﻮد ﺧﺪا: » ﻣﻮﺟﻮدات از ﺁﺑﻬﺎ زﻧﺪﻩ ﭘﺮ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن و ﺷﻮﻧﺪ ﺁﺳﻤﺎن ﻓﺮاز ﺑﺮ ﺑﻪ درﺁﻳﻨﺪ ﭘﺮواز. « 21 و22 ﭘﺲ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺧﺪا ﺑﺰرگ درﻳ ﺎﻳ ﯽ اﻧﻮاع و ﺟﺎﻧﻮران ﺁﺑﺰ ی اﻧﻮاع و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺁﻓﺮﻳﺪ را. اﻳﻦ از ﺧﺪا ﺑﺮآﺖ را ﺁﻧﻬﺎ و ﺷﺪ ﺧﺸﻨﻮد ﻧﻴﺰ دادﻩ ﻓﺮﻣﻮد، : » ﻣﻮﺟﻮدات درﻳﺎﻳ ﯽﺮ ﭘ را ﺁﺑﻬﺎ و ﺷﻮﻧﺪ زﻳﺎد و ﺑﺎرور ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن و ﺳﺎزﻧﺪ رو ﻧﻴﺰ ی زﻣﻴﻦ ﺷﻮﻧﺪ زﻳﺎد. « 23 ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺖ ﺻﺒﺢ و ﺷﺪ. اﻳﻦ ﭘﻨﺠﻢ روز، ﺑﻮد. 24 ﺳﭙﺲ ﺧﺪا ﻓﺮﻣﻮد: » زﻣﻴﻦ اﻧﻮاع، ﺟﺎﻧﻮران و ﺣﻴﻮاﻧﺎت اهﻠ ﯽ وﺣﺸ و ﯽ ﺧﺰﻧﺪﮔﺎن و ﺑﻪ را وﺟﻮدد ر ﺁو. « ﭼﻨﻴﻦ و ﺷﺪ. 25 اﻧﻮاع ﺧﺪا ﺣﻴﻮاﻧﺎت اهﻠ ﯽ و1
