Upload
others
View
2
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
IMSO 2017/4 1
I
M
S
O
Nr. 4 - 38ste Jaargang Oktober – November - December 2017
REVUE TRIMESTRIELLE
N° 4 – 38ième Année Octobre – Novembre – Décembre 2017
UIT EN THUIS
AAMICALEMENT VOTRE
Verantwoordelijke uitgever :
Editeur Responsable :
IMSO-team Uitgiftekantoor :
Vanheylenstraat 16 Bureau de distribution :
1820 Melsbroek 1820 Steenokkerzeel
DRIEMAANDELIJKSE UITGAVE
www.imso.be
naar winkeltjes om de nodige
geschenkjes en aandenken te kopen
voor de familie en vrienden. We
moesten toch zeker wel laten zien
dat we in Roquetas geweest waren.
De ene een T-shirt ,andere
kettingskes en weer anderen botten
!!. Zo ieder wat wils en vermits we
in de geburen waren van de
“Coconut “ nog vlug een apiritiefje
en terug naar huis. O O terug naar
het hotel.
Het was ondertussen al twee
uur voorbij vooraleer we het
restaurant binnen gingen en zo was
na het eten de namiddag al goed
voorbij.
Dan maar een siesta onder de
palmbomen en afwisselend
zwemmen en zonnen.
Na een opfrisbeurt aan tafel en
de avond werd afgesloten met een
show van flamencodanseressen.
Een mooie avond waarin Maaike de
hoofdrol speelde want zij
kreeg achteraf de gelegenheid om
zich te laten fotograferen tussen de
danseressen en
begeleidingsgroepje. En fier dat zij
was.
En zo werd het al Dinsdag en
onder een blauwe hemel werd de
dag ingezet. Vandaag vertrok reeds
het groepje ,dat voor ons al
aangekomen was en zij moesten er
reeds vroeg uit hun bedje om hun
terugreis aan te vatten.
Vier van de thuisblijvers !!
gingen op safary ,weer anderen
gingen weer eens op stap om de
winkeltjes af te schuimen voor
aankoop van nog maar souvenirs
en/of gadgets .
De namiddag werd verder gezet
met zonnebaden-zwembeurten en
/of wandelen.
Tijdens het avondeten gebeurde er
een spijtig voorval: marleen kreeg
een aanval van epilipsie en werd
overgebracht naar een ziekenhuis.
De stemming zakte naar beneden
want hoogstwaarschijnlijk kon zij
met ons niet mee terug.
Band 1, Nummer 1
IMSO Magazine
België – Belgique
P.B.
1820 Steenokkerzeel
P004273
IMSO 2017/4 2
INHOUDSTAFEL / SOMMAIRE
Overzicht - Sommaire 3
Overleden - Nous ont quittés 4
Beste Kerst- en Nieuwjaarswensen 5
JCI Accreditatie voor het NMSC 6
Uitvaart Lieve De Lange 8
Het Leger 9
Interview van de heer Luc Van Damme 11
Verkoop geneesmiddelen via Internet 16
Feestkalender 19
Nieuwjaarsconcertvoor personeel, patiënten en familieleden 20
Puzzel en sudoku. 21
Zweedse puzzel n°6 23
Anniversaires – Verjaardagen. 25
Meilleurs vœux de Noël et de Nouvel An. 27
JCI Accréditation pour le CNSEP 28
Interview de Monsieur Luc Van Damme 30
La dernière leçon 35
La vente de medicaments par Internet 39
Calendrier 2018 41
Puzzle Français n°6 43
L’Amitié 44
Sudoku - nouveau-nieuw. 45
Résultats - Uitslagen. 47
IMSO 2017/4 3
OVERZICHT
Allereerst willen wij hier in naam van de redactie al onze lezers onze beste wensen overmaken voor een zalig kerstfeest en een gelukkig 2018…en een goede gezondheid want dat is toch het ‘principoilste’ zeggen ze in Aalst. Dat de MS-kliniek in Melsbroek voor ons, zieken, een warm en veilig toevluchtsoord is, weten we reeds lang, maar als het ook erkend wordt door een onafhankelijke instantie, is dat iets om echt trots op te zijn. Toch zou het centrum met onze innemend glimlachende Lieve erbij zeker nog een puntje hoger gescoord hebben. Helaas is ze tot onze ontsteltenis zo vlug uit deze vertrouwde omgeving weggevallen. Onze reporter Ivon zorgt weer voor een boeiend interview met één van onze lotgenoten. Een MS-patiënt heeft veel medische kosten maar toch mag hij zich niet laten verleiden door bol.com. Tenslotte is er een tekst over het leger dat nu wel afgeschaft is maar vroeger soms tot hilarische situaties leidde. A.W. __________________________________________________________
SOMMAIRE
Tout d’abord, l’IMSO présente ses vœux et s’engage à continuer son action au service de nos patients. L’infolettre du NMSC suit ensuite, avec l’annonce que notre hôpital a reçu le label de qualité Joint Commission international (JCI). Avec l’obtention du ‘Gold Seal of Approval’, le Centre National de la Sclérose En Plaques fait partie des plus importants centres de soins de santé dans le monde. Suit ensuite l’interview passionnante et très originale de Monsieur Luc Van Durme.
Vous pourrez ensuite vous mettre sous la dent le récit de Mitch Albom, qui reprend contact avec son vieux professeur atteint de la maladie de Lou Gehrig (SLA) et donne quand même une dernière leçon.
Ne manquez pas l’information importante sur la vente de médicaments sur internet. Calendrier, puzzles, sudokku. Bonne lecture, Yvon
IMSO 2017/4 4
Monsieur Michel CAMPION
Né le 02 janvier 1954
Décédé à Melsbroek le 25 août 2017
De heer Vladan PETROVIC
Geboren op 15 april 1952
Overleden te Melsbroek op 01 september 2017
Mevrouw Daniëlle DEMARTELEIRE
Geboren op 07 januari 1953
Overleden te Melsbroek op 05 september 2017
Mevrouw Mariette PAUWELS
Geboren te Bredene op 28 juli 1934
Overleden te Koekelare op 30 september 2017
Mevrouw Hilda DEVILLE
Geboren te Ukkel op 16 oktober 1938
Overleden te Melsbroek op 01 oktober 2017
Mr. Jean BERODES
Né le 01 Juillet 1951
Décédé à Uccle le 03 octobre 2017
De heer Louis VANEYCKEN
Geboren te Steenokkerzeel op 03 november 1937
Overleden te Vilvoorde op 06 oktober 2017
Mevrouw Christiane KINNEN
Geboren te Schaarbeeek op 12 mei 1949
Overleden op 29 oktober 2017
Mevrouw Lydia TORFS
Geboren te Leuven op 23 mei 1955
Overleden te Steenokkerzeel op 26 november 2017
Overleden - Nous ont quittés
IMSO 2017/4 5
Beste Kerst- en Nieuwjaarswensen
Een fantastische start in JANUARI
Vriendschap in FEBRUARI
Vrede in MAART
Geen zorgen in APRIL
Plezier in MEI
Genieten van JUNI tot NOVEMBER
Dankbaarheid in DECEMBER voor een ongelooflijk jaar
Liefde heel het jaar door
De Raad van Bestuur wenst jullie het allerbeste voor 2018
Nelly Coopman, voorzitster I.M.S.O..
IMSO 2017/4 8
Uitgesproken door Maria Zegers bij de uitvaart van
Lieve De Lange, verpleegkundige A1, die 20 jaar lang voor de patiënten
het beste van zichzelf heeft gegeven.
Vanuit de patiëntengroep van Melsbroek
willen wij jou ook toespreken :
Lieve Lieve,
Sommige mensen zijn als een bloem,
Jij was een heel boeket :
Een bloem voor je deskundigheid
Een bloem voor je hart dat zo warm was voor ons,
Een bloem voor je fijngevoeligheid, je nederigheid.
Een bloem voor je glimach, je zachte wijze van dienstbaar-zijn,
de tijd die je voor ons maakte.
Je straalde in je job, je deed het zo enthousiast en gedreven,
en empatisch.
Je schitterde al die keren dat je op de kerstfeestjes meedeed
aan optredens
en ons daarmee heerlijke momenten bezorgde,
jij gaf je helemaal voor ons.
Er ligt nu in het MS Centrum een boek
waar we woorden van verdriet inschrijven omdat we je zo
hard gaan missen,
maar vooral woorden van dankbaarheid,
voor alle warme zorg die jij ons gaf,
Kortom,
Sommige mensen zijn een bloem
Jij : een prachtig boeket.
IMSO 2017/4 9
HET LEGER
Ooit ben ik in het leger geweest. Sinds enkele jaren wordt de categorie die dat kan zeggen steeds kleiner. Wij werden tenminste nog tot "mannen" gedrild. Of toch tot iets dergelijks. Wij begonnen onze dienstplicht in oktober en hadden drie maanden opleiding. Toevallig was het in 1972 bar koud. De "Iijntrekkers" waren automatisch geboren. Eén van hen heeft het bestaan om op twee dagen na geen enkele dag buitenoefeningen te moeten doen. En als er één zaak is waar het hele peloton het land aan had, was het wel dat. Wij maar oefenen buiten om streng in de pas te lopen op een immens groot oefenplein terwijl de noordenwind door de denim broeken sneed. En hij maar op zijn luie krent achter de warme radiator zitten omdat één van zijn vingernagels ingescheurd was. Een achterpoort en een kruiwagen zijn verdomd snelle instrumenten. Ook in het leger.
Toch hou je zoiets wel lang vol, maar aan alles komt een einde. De Duitsers zouden zeggen: "Alles hat ein Ende, nur ne Wurst hat zwei". Eens komt de dag van de wraak. En die zou kunnen tellen, dat wisten we allemaal. We hebben zelfs de koppen niets eens bij elkaar moeten steken, om de aard van de straf te bepalen. Op een mooie dag - en ik druk hier op het woord "mooie"- moest hij wel op het plein arriveren, want de laatste dag was er een eindoefening vóór het "examen" dril. De eerste van ons die het peloton moest commanderen, zou bij de overdracht van de bevelvoering de bewuste lapzwans uitkiezen. En wie was er de gelukkige die het vonnis mocht voltrekken? Juist, beste lezer, en ik heb er nog lol in.
"Soldaat Romsée ! “ riep ik. "Aanwezig" schreeuwde hij. “'Tegenwoordig” g.v.d. uilskuiken, zoeloekaffer, driedubbel geflipt hangbuikvarken." brulde de sergeant. Akkoord, beste lezer, erg fraai waren die woorden niet, maar het zou nog fraaier worden. Toen ik weer op mijn plaats stond, riep de onderofficier: “ Peloton, rechts rechts" en daarna: “Voorwaarts, arr...*”. Toen liet hij de baliekluiver overnemen. En wij marcheerden in de dunne decemberlucht. Alles liep lekker en de beunhaas werd zelfs een beetje overmoedig. Hij imiteerde de echte beroeps: “Iinks, echts, inks, echts, ien, twia, ien, twia, ien, twia.” Maar ik heb het al gezegd, beste lezer, aan alles komt een eind, ook aan hectarengrote oefenpleinen.
IMSO 2017/4 10
Toen we op zo'n 75 meter van de afsluitende haag waren gekomen, begonnen de voorste rijen plots te verdapperen. Hij geraakte lichtjes in paniek en probeerde tevergeefs de toverformule te vinden om de groep tot staan te brengen. "Peloton... stoppen.. ..stoppen.” Maar elk peloton luistert als één man naar één enkel bevel en wel het correcte. “Befehl ist Befehl”:
De hakken bleven tegen het beton slaan. De vijftig samenstellende delen van de groep zijn toen als één man de haag overgeklauterd, -gewipt, -gedoken, -gesprongen en -gekropen. De commandant die de haag speciaal had laten verzorgen,
stond met stijgende verbazing toe te kijken. “Verzamelen !!” riep de sergeant “En morgen op het rapport bij de luitenant" Maar dat was nog niet alles, want de volgende dag kwam het ‘’examen’. In pelotonnetjes van zes moesten we om beurt bevelen en marcheren. Hij bemande de rechtervoorflank. Er werd geroepen: “ Peloton... links." Maar ja, beste lezer, door het vele binnenzitten kende hij zijn kanten niet meer uit elkaar en terwijl de vijf anderen deden wat gevraagd werd, is hij als enige rechtsaf geslagen. Zeker vijftien meter heeft het geduurd vooraleer hij besefte dat hij alleen door het ijle veld aan ‘t lopen was. “ Loop maar rechtdoor de klas binnen, brulde de sergeant. Enfin, wij zaten al 3 weken in onze eenheid, toen hij nog in zijn eentje aan ‘t oefenen was in de januarisneeuw. A.W. 4/17
* Legertaal voor : ‘Mars’
IMSO 2017/4 11
Interview van de heer Luc Van Durme, op 8 oktober 2017.
Inleiding
Het interview verliep vlot, beiden konden zich uitdrukken zowel in hun eigen
moedertaal als in de taal van de andere. Ik had de heer Van Durme verwittigd
dat het interview zou bestaan uit drie delen: het leven vὀὀr de ziekte, de
periode van de diagnosestelling en het leven nadien maar hij was vlug
meegesleept door zijn enthousiaste ingesteldheid en vertelde me in een
aangenaam niet chronologisch verloop zijn boeiende avonturen en
uitzonderlijke belevenissen.
Ik was opgetogen met zijn verhaal en had al gauw begrepen dat het vooraf
vastgelegde profiel van het interview niet zou gevolgd worden. Ik heb dan
maar snel mijn voorgelegde plan van interview opgeborgen. Het werd eerder
een vlot verhaal dan wel een semi-structureel interview.
Het interview verliep als een haast niet onderbroken woordenvloed, over een
uur en een kwart en waarbij Luc hoofdzakelijk aan het woord kwam. Het hele
verhaal werd opgenomen op dictafoon en liet me nadien toe om het essentiële
van ons gesprek weer te geven. Ook de emotieve ontladingen en de stilten….
Yvon – Dit interview is niet anoniem. Maar je mag vertellen wat je wil, wat je
wil verspreiden. Je bent ook vrij om dat niet te doen.
Zoals uitgelegd gaan we het in het interview toch hebben over de drie
perioden die je als persoon met MS hebt meegemaakt. Het zal wel gebeuren in
een meer vrij verhaal aangaande je jeugdjaren, je studies, gevolgd van je
belevenissen op het ogenblik van je diagnosestelling en uiteindelijk over de
periode nadien, nl. de huidige periode.
Wanneer werd je geboren ?
Luc Van Durme (L.V.D.) – In 1956.
Y. – In welk familiaal milieu ben je opgegroeid ?
L.V.D. – (van hier werd het een autobiografisch verhaal dat zonder
tussenpozen tot het einde van het interview zou verlopen, namelijk over één
uur en een kwart). Mijn vader was elektricien bij de spoorwegen en mijn
moeder was huishoudster. Ik werd te Gent geboren maar woonde te
Merelbeke. Ik volgde middelbaar onderwijs te Gent.
IMSO 2017/4 12
Mijn broer was 8 jaar ouder en hij volgde technisch onderwijs.
Naar zijn voorbeeld volgde ik ook technisch onderwijs maar hiervoor had ik
noch de manuele vaardigheid noch de belangstelling. Dus nadien ben ik
overgeschakeld naar de humaniora afdeling te Gent.
Nadien zou ik de opleiding voor onderwijzer volgen alhoewel ik graag
geschiedenis had gestudeerd. Maar dat scheen niet mogelijk want het P.M.S.
centrum had me dat afgeraden omdat er in dat vak maar weinig toekomst
bestond. Ik heb dan toch maar verder gestudeerd voor onderwijzer.
Een jaar later ben ik ermee gestopt en heb me afgevraagd: “Wat wil je
feitelijk?”
Wat ik feitelijk wou volgen, na mijn humaniora, was godsdienst. Tot het
vierde jaar humaniora had ik geen interesse voor godsdienst. Ik dacht: “Dat is
een beroep voor …” Maar in het vierde en vijfde leerjaar kreeg ik les van twee
paters Dominicanen en de eerste pater had ons onderhouden over Marx en
Jezus. De band die er bestaat tussen het christendom en het communisme. Dat
vond ik echt boeiend: bestond er wel een verband? En het laatste jaar
humaniora was het een andere pater die ons inwijdde over Jezus als deel
uitmakend van de Joodse gemeenschap en verklaarde dat we niets zouden
begrijpen van het christendom mochten we niets geleerd hebben over het
judaïsme.
Dat was volledig nieuw voor mij. Ik wou geen priester worden maar
binnengaan als monnik in een orde zoals de Benedictijnen of Franciscanen.
Maar toevallig kwam ik in contact met “Vacances vivantes”.
Na een administratieve vergissing kwam ik terecht bij de Franstaligen. Ik ben
dan Frans gaan studeren op het einde van mijn humaniorajaren. Vacances
vivantes, in het kasteel van Leignon. En dat vond ik verrijkend als Vlaming in
een Franstalig milieu : een andere manier van spreken, van denken …de leider
van het kamp had een oom Kapucijn en zo bracht hij mij in contact met
Vlaamse Kapucijnen. Bij hen verbleef ik twee jaar waar ik gelijktijdig ook twee
jaar filosofie volgde.
Nadien ben ik gehuwd en heb ik gewerkt in de Zuidertoren te Brussel, een
bureelwerk dat me niet kon bekoren. Ik heb er nochtans vijf à zes jaar gewerkt
maar daarna ben ik overgestapt naar het beroep van leraar godsdienst.
Intussen volgde ik een erkenning om les te geven in het middelbaar onderwijs.
Daarna gaf ik les in het buitengewoon onderwijs te Sint-Niklaas en te Gent. Ik
had leerlingen van 6 tot 23 jaar. Dat beviel me best, ik vond het interessant.
IMSO 2017/4 13
Intussen maakte ik kennis met een Kapucijn uit Aalst. De Kapucijnen hadden
contact met progressisten, een groep “Pastoraal voor jongeren” een groep in
crisis op dat ogenblik. Ik hoorde dat ze zich veel vragen stelden … of ze
zouden verder gaan of de groep zouden ontbinden. Uiteindelijk vonden ze een
nieuwe, meer progressieve weg, steunend op de stelregels van de Bijbel.
Dan ben ik theologie gaan studeren, niet te Leuven maar in Brussel aan de
protestantse theologische faculteit. Als katholiek voelde ik me in dit
protestants milieu thuis. Ik vond het boeiend om de zaken op een andere
manier te benaderen.
Het onderwijs was georiënteerd naar de Amsterdamse school waarbij werd
aangetoond dat het christendom ontstaan was, vanuit het judaïsme.
De Amsterdamse school baseert zich op de originele teksten uit de in het
Hebreeuws en Grieks geschreven Bijbel.
Vanaf 1998 vertoonde ik de eerste ziektetekens. Ik bezocht toen Spanje met
mijn vrouw en kinderen: Sara 33 jaar en Isaak 31 jaar oud. Het was er erg
warm en na de maaltijd zijn we gaan wandelen en toen kreeg ik het moeilijk
om verder te gaan en zijn we dan naar ons hotel terug gekeerd. Het was mijn
eerste opflakkering.
Drie jaar later werd de diagnose van MS gesteld.
Heel mijn rechter kant en mijn rechter arm werden spastisch. We hadden al
een deel van onze reistocht afgelegd maar we moesten verder naar het huis
dat we aan de kust hadden gehuurd. Vrienden hadden ons daar vergezeld en
we verbleven er nog twee weken. Dan ben ik met de wagen naar huis terug
gekeerd en dat verliep nog zonder veel problemen.
Ik heb toen vele onderzoeken ondergaan en drie maand later kreeg ik de
diagnose: MS.
De ziekte was me niet onbekend; ik had er al horen over praten.
Ik heb nog 5 jaar les gegeven maar dan werd het zeer moeilijk. Ze gaven me
een vast klaslokaal. Toen werd Julien, een vriend van de Kapucijn, benoemd
tot dominee te Gooik. Ze hebben me toen gezegd: “Het wordt wel moeilijk om
les te geven en ze stelden me de functie van parochie-assistent voor naast twee
priesters.
IMSO 2017/4 14
Y. – Je werd toen diaken?
L.V.D. – Neen, bisschoppen, priesters en diakens worden gewijd. Ik was leek.
Mijn taak was zeer ruim: begrafenissen, doopsels, huwelijken…
Y. – Deed je dat allemaal
L.V.D. – Normaal niet, maar ik heb het wel gedaan.
De mensen zouden niet begrepen hebben dat ik deze functies niet zou
opgenomen hebben. Ze zouden ontevreden geweest zijn en niet begrepen
hebben mocht ik geweigerd hebben. Als leek was ik alleen. Hierdoor verlichtte
ik het werk van de priesters. Ik droeg geen volwaardige mis op mits ik geen
priester was. Ik heb deze functie negen jaar ingevuld en ik deed het met
overtuiging
L.V.D. – Mijn geloof, het contact met de mensen.
Y. – En de biecht?
L.V.D. – Neen, maar in de praktijk konden ze mij hun problemen
toevertrouwen. Ik verplaatste me wel moeilijk wegens de stijfheid in mijn
rechter kant. En in het dorp was het landschap nogal heuvelachtig. Ik bezocht
de mensen ook op café om samen een glas te drinken want ik wist dat velen
niet naar de kerk kwamen maar wel bereikbaar waren op café. Soms was het
probleem dan: « Allez, pastoor, drink nog iets ». Ja, dat was klassiek. En ik
moest telkens neen zeggen (N.B. : wegens mijn ziekte).
Y. – Wat hielp je om het hoofd boven water te houden?
L.V.D. – Mijn geloof, het contact met de mensen.
Y. – Persoonlijk is het voor mij onmogelijk om te geloven. Ik vind het voor mij
onmogelijk. Het zou niet overeenkomen met de situatie die ik beleefd heb. Het
was verschrikkelijk om met een schizofrene moeder te leven. …. Ik ben
agnostisch en denk soms dat alles mogelijk is maar ik kan die stap niet zetten,
noch naar het geloof noch naar het athéisme.
L.V.D. – Ja, ja. Maar weet wel, er is een verschil tussen een religieus systeem en
geloven.
(N.B. : Dit is waarschijnlijk te verklaren door het feit dat Luc mij niet volledig
begrepen heeft alsof dat ik geen verschil zou maken tussen het geloven en het
religieus systeem).
Een geloof zonder structuur is niet mogelijk. Want dan kan je in alles gaan
geloven. Er zijn ook gelovigen die meer katholiek zijn dan de Paus. Dat is toch
IMSO 2017/4 15
overdreven. Kaarsen branden, prentjes van O.L.Vrouw bewaren volstaat niet.
Om te leren geloven heb je begeleiding nodig.
Y. – Jij bent katholiek?
L. – Ja, ja.
Y. – Geloof jij dat Jezus God is?
L.- Ja, ja zeker.
Daarna volgt een discussie met hoog theologische en filosofische achtergrond
die veel persoonlijke overtuigingen bevat en waarvan de confidentialiteit
aanspoort om er hier niet verder over uit te weiden.
L.- Ik was de enige student die de Griekse taal moest leren.
Een dag las ik het woord “hypocriteis”. Een woord dat veelvuldig terug komt.
Hiermee bedoelde men de huichelarij/schijnheiligheid die in de samenleving
aanwezig is, en niet alleen in de onze.
Ze bestaat over de gehele wereld. Hoe gedraagt men zich? Hoe gedraag ik mij?
Dat zijn overwegingen die men in de theologie gebruikt. Het zijn joodse
overwegingen maar overgebracht in de Griekse taal.
Jesus is totaal God en totaal mens. Hij verenigt in zijn persoon twee naturen.
Om terug te komen op de huichelarij/schijnheiligheid die in de samenleving
heerst,verwijst Jesus naar de Pharizeërs en de Sadduceërs die zekere zaken
aanbevolen maar ze zelf niet in praktijk omzetten. De Sadduceeërs waren de
rijken. Zij vormden de uitverkorenen in de tempel.
En als men onze samenleving eens bekijkt, wie is er bang? Het zijn haast altijd
de rijken die angstig zijn. Omdat ze vrezen zaken te moeten afstaan, zelfs
kleinigheden. Daarnaast zijn er veel arme mensen die wille delen wat ze
hebben. De heilige Franciscus van Assiso zei toen men hem voorstelde : “Wens
je geen eigendom ?” “Mocht ik een eigendom bezitten dan zou ik me moeten
bewapenen om mijn goed te beschermen. Daar heb ik het moeilijk mee want
iedereen is mijn broeder of mijn zuster en ik wens niemand te doden voor
geld. Dus wens ik geen eigendom”. Dit was wel een beetje extreem.
Y.- Dat weet ik al niet.
L.- Toch wel, dit is extreeem, maar dit is een andere beschouwing.
IMSO 2017/4 16
Y.- Je kan dat wel beamen wanneer de persoon geen familiale plichten heeft
maar als de persoon gehuwd is en kinderen heeft is het een andere situatie.
Dan heeft men toch verplichtingen en wordt geld toch een noodzaak.
L.- Akkoord, met geld komt het erop aan wat je ermee doet !
Y. Je kan het aan anderen uitdelen of het bewaren wat je voorje zelf en je
familie nodig hebt en de rest verdelen.
L.- Voor zover het geld voor jou geen God wordt. Wat wil dat zeggen : het
geld moet geen andere God worden.
Y.- Je bedoelt een idool worden.
L.- Juist. Een politicus die je vereert, een sportman, wat of wie het ook is want
dan heeft die/dat voorrang op al de rest.
Wat me bij Luc vooral opvalt, is zijn grote vrijheid van denken. Ook het feit
dat hij zelf het roer in handen neemt. Zijn intellectuele nieuwsgierigheid is
uitgebreid
In het gesprek besteedde hij niet veel aandacht aan MS in het kader van zijn
dagelijkse bezorgdheden. Hoogstens gaf hij aan : “Ik moest me wel vele zaken
ontzeggen”. Hij kan met zijn ziekte leven en ze kan zijn stemming niet
benadelen.
Wanneer hij zich in het Frans uitdrukte, heb ik er wel op gelet om zijn zinnen
niet te verbeteren, voor zover ze voor mij verstaanbaar waren, en aldus de
geest en pittigheid van zijn verhaal te bewaren.
Herhaaldelijk heeft hij zich uitbundig willen uitdrukken, veel zelfs met
omschrijvingen. Zijn verhaal weerspiegelt zijn innerlijk leven.
Bedankt Luc !
Yvon
Ik bedank Luc zeer hartelijk en zeg hem : « Je weet niet wat een deugddoend
gesprek ik eraan overhoud ». Waarop hij antwoordde : Voor mij eveneens ».
Commentaar:
IMSO 2017/4 17
Gezamenlijk advies van de Orde der artsen, de Orde der apothekers, de Ligue des Usagers des Services de Santé (LUSS) en van het Vlaams Patiëntenplatform i.v.m. de
verkoop van geneesmiddelen via internet.
-_______________________________________________________________________
De patiëntenverenigingen en de beroepsordes willen hun leden, en in ruimere zin de gemeenschap, ervan bewust maken dat de verkoop van geneesmiddelen via internet uit de hand loopt.
1° De verkoop via internet van geneesmiddelen afgeleverd op voorschrift is in België niet toegelaten.
Alleen de verkoop van geneesmiddelen voor menselijk gebruik waarvoor geen voorschrift nodig is en van bepaalde medische hulpmiddelen door apothekers die praktiseren in een apotheek toegankelijk voor het publiek is, onder strikte voorwaarden, toegelaten via internet.
De apothekers-titularissen van deze apotheken waar een systeem van verkoopaanbod via internet wordt opgezet dienen hun internetsite bekend te maken aan de Orde der apothekers en aan het federaal agentschap voor geneesmiddelen en gezondheidsproducten die de lijst ervan op zijn site https://www.fagg-afmps.be/sites/default/files/downloads/Websites.pdf publiceert.
De website van deze apotheek dient het imago te reflecteren van een plaats van volksgezondheid bestemd voor de verstrekking van farmaceutische zorgen en mag niet gereduceerd worden tot een commerciële ruimte.
Hij moet de deontologische beginselen in acht nemen, met name betreffende de informatie verstrekt aan de patiënt die waarheidsgetrouw, objectief, verifieerbaar en begrijpelijk moet zijn en geen overconsumptie in de hand mag werken.
2° Buiten het wettelijke circuit ontsnappen de kwaliteit, de veiligheid en de doeltreffendheid van de via internet verkochte geneesmiddelen aan de controle van de bevoegde overheden.
Bepaalde geneesmiddelen verkrijgbaar via internet mogen in België niet verkocht worden, zijn nagemaakt of vervalst. Ze kunnen gevaarlijk zijn voor de gezondheid, hetzij door hun giftigheid, hetzij door hun ondoeltreffendheid. Bovendien brengen ze een financieel nadeel mee.
Het juist inlichten van de patiënt inzake de samenstelling, de toedieningswijze en de ongewenste bijwerkingen is niet gewaarborgd.
IMSO 2017/4 18
Tot slot kan ook de eerbiediging van de private levenssfeer van de patiënt, die eventueel informatie over zijn gezondheid moet meedelen, mank lopen.
3° De tussenkomst van de apotheker is van fundamenteel belang voor een gepast gebruik van de geneesmiddelen dat de patiënt beschermt tegen interactie tussen geneesmiddelen, contra-indicatie, dubbele medicatie, over- of onderdosering, enz.
Bovendien staat de apotheker in voor de kwaliteit van het geneesmiddel dat hij aflevert.
4° Het is in strijd met de geneeskundige plichtenleer, onder meer gelet op de risico's voor de patiënt, dat een arts voor een medische behandeling een geneesmiddel aanbeveelt of gebruikt dat niet verkregen werd bij een apotheker, behoudens wettelijke uitzonderingen .
5° Bepaalde sites die geneesmiddelen, al dan niet onderworpen aan een voorschrift, verkopen laten zich bijstaan door artsen om het vertrouwen van de patiënt te winnen.
Dit vertrouwen riskeert beschaamd te worden aangezien de beroepskwalificaties en de bevoegdheid om uit te oefenen van deze artsen meestal onmogelijk te controleren zijn.
Het gebeurt dat deze artsen online raad geven of zelfs geneesmiddelenvoorschriften afleveren.
De patiënt moet zich bewust zijn van het ontbreken van professionele onafhankelijkheid van de arts die samenwerkt met een verkoopwebsite. Om deze reden moeten, in België, de twee activiteiten volledig onafhankelijk van elkaar uitgeoefend worden.
Alvorens geneesmiddelen te kopen via internet, eventueel op aanraden van een arts, moet de patiënt nagaan welke rechtsmiddelen hij heeft bij een schadegeval en welke de dekking is van de beroepsaansprakelijkheid van de verantwoordelijke van de verkoopwebsite en van de arts.
Tot slot beantwoordt het medisch voorschrift of het advies, zonder rechtstreeks contact met een patiënt die de arts niet kent en zonder dat het voorschrift gepaard gaat met een globale en continue zorg voor de patiënt, niet aan de kwaliteitsvereisten van de zorg.
6° In het kader van een informatiecampagne over het thema "Geneesmiddelen via internet? Surf niet met uw gezondheid!" heeft het federaal agentschap voor geneesmiddelen en gezondheidsproducten talrijke nuttige informatie online geplaatst, toegankelijk via de volgende link:
http://www.geneesmiddelen-via-internet.be/nl/. Er is ook een brochure verkrijgbaar: https://www.fagg-afmps.be/sites/default/files/downloads/AFMPS_Leaflet%20US_NL-Serpent-New2015.pdf.
Vooraleer geneesmiddelen te kopen via internet is de lectuur van de brochure geboden !
IMSO 2017/4 19
Feestkalender 2018
Maandag 08 januari : Nieuwjaarsconcert - HoedGekruid.
Zondag 04 maart : Swimmarathon - IMSO.
Week 19-24 maart : Bedeling Pasen - IMSO.
Zaterdag 21 april : Kippenfestijn – Rotary.
Zondag 13 mei : Moederdag - IMSO.
Zaterdag 02 juni : Koud Buffet voor patiënten - IMSO.
Zondag 10 juni : Vaderdag - IMSO.
Woensdag 13 juni Algemene Vergadering - IMSO.
Zaterdag 01 september : Jaarlijkse uitstap - IMSO.
Dinsdag 11 december : Kerstfeest - Rotary.
Week 10-15 december : Bedeling kerstfeest – IMSO.
Deze kalender, opgemaakt op 20.10.2017, kan nog verder aangevuld en
gewijzigd worden.
IMSO 2017/4 20
Nieuwjaarsconcert voor personeel, patiënten (+ vrienden en familieleden).
Op maandag 02 januari 2017 organiseerde de socio-culturele-artistieke organisatie vzw HoedGekruid een accordeonconcert in de cafetaria van het MS-centrum.
Accordeonist ' Speelmaan Iwein ' bracht een uur lang klassiekers: Vlaamse meezingers, internationale hits, klassiek repertoire, Franse chansons, enzoverder.
Het nieuwjaarsconcert werd met plezier onthaald door patiënten, hun familieleden, vrienden en door personeelsleden van het MS-centrum.
HoedGekruid vzw nodigt uit voor het accordeonconcert door ' Speelman Iwein Het volgende concert is gepland op maandag 08 januari 2018 van 17.45 u tot 19u. Een klein gezellig accordeonconcert in de cafetaria van het MS-centrum te Melsbroek. Onze HoedGekruide vriend en accordeonist Speelman Iwein Jacobs (accordeonist van La
Grande Patrouille) speelt op maandag 8 januari 2018 in de cafetaria van het MS-centrum volkse liedjes, meezingers, verzoeknummers ..... Johny Cash, Elvis Presley, Verdi, Chaplin, Franse chansons, Vlaamse klassiekers, enzoverder.... Breng jou verzoeknummers mee, of vraag ze nu reeds aan (zodat Speelman Iwein zich kan voorbereiden) via de facebookpagina van vzw HoedGekruid of via [email protected] Gratis toegang. Met hoedgekruide groeten, Philip
IMSO 2017/4 21
PUZZEL EN SUDOKU
Puzzel Wij ontvingen 9 correcte antwoorden, twee foute antwoorden en één onvolledig antwoord. De correcte werden ingestuurd door : Frieda Clemens, Rita Verbeke, Madeleine Petrus, Marie-Louise Peetermans, Noëlla Wuytack, Livia Verschueren, Koen De Vries, Marleen De Cleen en Dirk Verstraeten. Uit de hoed kwam : Noëlla Wuytack. Sudoku Er waren 12 correcte antwoorden en één fout antwoord. De correcte antwoorden kwamen van Marleen De Cleen, Frieda Clemens, Koen De Vries, Rita Verbeke, Alfons Roosen, Simone Steels, Madeleine Petrus, Willy Pasteels, Freddy Franckaert, Marie-Louise Peetermans, Rita Pans, Noëlla Wuytack en Livia Verschueren. De winnaar heet : Rita Pans
IMSO 2017/4 25
JANUARI - JANVIER FEBRUARI - FEVRIER
PETRUS Madeleine DILBEEK DE WEERT Ingrid HERENT
Zr. M.BOONE BRUGGE FRANCKAERT Freddy ST GILLIS WAAS
CARDON Jacqueline KRAAINEM GOOVAERTS Augusta DUFFEL
DEROO Ingrid GEMBLOUX SCHNEIDER Emilie BRUSSEL
LECLERQ Marguerite BRUSSEL SMETS Lieve NIJLEN
VANSANTVOORT M-Th. WENDUINE HEERWEGH Greta TEMSE
VANTHOOR Nancy BERLARE KAMERS An STROMBEEK-BEVER
DE MEERSCHMAN Susanne ASSE DE GEYTER Eliane RIXENSART
DEGRAEF Carine EDEGEM BERCKMANS Jeannine MECHELEN
WATTIEZ Jean MAUBRAY POPLEMONT Valerie ANDERLECHT
CEYSSENS Roger KURINGEN VAN BENEDEN André WILLEBROEK
HORVATH Berlinda TEMSE DE VOS Pascal KONTICH
KINDERMANS Hilde LANDEN SCHUERMANS Arlette SINT-TRUIDEN
MANU NV DILBEEK DELANGHE Caroline MARIAKERKE
DRABBE Brigitte VELTEM RENTEURS Francois DEURNE
BEULLENS Willy HERENT VAN WAEYENBERGH Ellly OVERMERE
PIERRE Dirk BUGGENHOUT CLAEYS Nicole GRIMBERGEN
VAN HOUTVEN Rita TREMELO VAN DEN BRANDE Daniel PUTTE
VAN MELKEBEEK Filip ANDERLECHT THIENPONT Nathalie MECHELEN
DE CLEEN M SCHELLE LECLERCQ Georges ENGHIEN
COOREMAN ELEWIJT KIVIMAKI Tina TERVUREN
VAN WILDERODE Daniel ZAVENTEM SPREUTELS Anne BIERGHES
GHYSELS Magda NIJLEN DE VRIES Koen HERENT
ZAHMIDI Fatima MOLENBEEK ST JEAN WILLEM Inge ASSEBROEK
PIESSENS Kris LONDERZEEL LELIVELD Karin RIJMENAM
DEVILLET Thierry IXELLES BENSEDDIQ Jamel IXELLES
MOMMENS Germaine ELEWIJT JACKERS Elisa RIEMST
VITALE Giovan HALLE RIBUS Jessy BOORTMEERBEEK
HENDERICKX Agnes ST KATELIJNE WAVER VANDENDRIESSCHE Liliane BRAINE LE COMTE
HOUBEN Jacques LEUVEN BENGARDA Moumma RENAIX
EL BOUCHTILI Jamila KOEKELBERG
VERHASSELT Pierre DILBEEK
ROGGEN Nadia TIENEN
WOUTER Marysse RONSE
Indien uw naam als IMSO-lid niet vermeld wordt op de maand van uw verjaardag, gelieve dan uw adres en geboortedatum mede te delen aan de receptie van het Centrum. Si votre nom, en tant que membre de l’IMSO, n’est pas mentionné au mois de votre anniversaire, prière dans ce cas de communiquer votre date de naissance et votre adresse à la réception du Centre.
ANNIVERSAIRES - VERJAARDAGEN
IMSO 2017/4 26
MAART - MARS
EYCKMANS Maria BONHEIDEN
LUYCKFASSEEL Francine VILVOORDE
MOENS Elise MELSBROEK
HUYGENS André TESSENDERLOO
KALOGEROPOULOS Rosa ANDERLECHT
OLBRECHTS Jozef BEIGEM
VAN DAM Marie LINKEBEEK
DESMEDT Liliane HALLE
VERBEKE Rita HOEVENEN
VERVOORT Martha SCHOTEN
WERELDS A. DENDERHOUTEM
HENS Genoveva SCHOTEN
EL BENNI Hilal BORGERHOUT
VAN CLEEMPUT Erik BRASSCHAAT
SMEKENS Werner WOMMELGEM
MILLAN RUIZ Anna VILVOORDE
LAMARQUE Bern. SOIGNIES
BOMBEKE Rita SCHELDEWINDEKE
VERNIMMEN Marie-Christine HAMME
LEMMENS ALEX jos HECHTEL-EKSEL
NOENS Gilbert ST NIKLAAS
PEETERMANS M-L VEERLE-LAAKDAL
VAN ROOSBROECK Jos PUTTE
VAN ASSCHE Maaike HERENT
TOREMANS Marina LEUVEN
ZEGERS Maria HEIST-OP-DEN-BERG
GOEN Simone TIENEN
VERSCHUEREN Livia DEURNE
VAN DE VONDEL IRA ANTWERPEN
OZOKU Emine EVERE
FRIEDRICH Joyce TERVUREN
VERSTRAETEN Dirk BRASSCHAAT
VERBRUGGEN Diane NIEUWPOORT
VAN DAMME Anne MECHELEN
VAN LINT Lea BRUSSEL
SCHEERS Ragna DEURNE
DELMOITIEZ Elke SOIGNIES
VERHOEVEN Walter SCHOTEN
DE VOECHT Frank RUMST
DEWEERT Laurence GEMBLOUX
DE BIE Victorina KEERBERGEN
IMSO 2017/4 27
Meilleurs vœux de Noël et de Nouvel An
L’IMSO souhaite à tous, et particulièrement aux
patients, à leur famille et à leur entourage, un Joyeux
Noël et une excellente année 2018.
Profitez pleinement de toute votre famille.
Continuez à la choyer, à la protéger, en un mot à
l’aimer.
L’IMSO s’engage à continuer à oeuvrer sur sa lancée
pour offrir à l’avenir comme par le passé les meilleurs
services à nos patients.
Nelly Coopman, présidente de l’I.M.S.O.
IMSO 2017/4 30
Interview de Monsieur Luc Van Durme, le lundi 8 octobre 2017
Introduction
L’interview se déroula sans heurts, chacun de nous s’exprimant tantôt dans sa langue
tantôt dans celle de l’autre. J’avais averti Monsieur Van Durme de la division de
l’entretien en trois parties : la vie d’avant, la période du diagnostic et la vie d’après, mais
il fut vite emporté par son tempérament et me narra, dans un plaisant désordre
chronologique, les tribulations passionnantes et peu communes de son existence. Je fus
ravi, non seulement par le désordre de son récit dans le temps, mais également par les
nombreux détours qu’avaient pris ses choix existentiels au cours de sa vie. J’eus vite fait
également de comprendre que les feuilles contenant la trame de l’interview, que j’avais
dans ma main, me seraient aussi utiles que ma première culotte. Je les rangeai donc dans
ma poche quelques minutes à peine après le début de l’interview. Nous venions de nous
embarquer dans une conversation plutôt que dans une interview semi-structurée.
L’interview a consisté en une heure et quart d’un flot ininterrompu de paroles – celles de
Luc presque exclusivement – et chacun d’entre nous s’exprima tantôt dans sa propre
langue, tantôt dans celle de l’autre, dans un échange de respect et de sympathie. D’autre
part, tout fut enregistré sur dictaphone, ce qui pose inévitablement des problèmes de
compréhension à l’écoute : la voix baisse parfois, les paroles se chevauchent, … . Or il
faut, à partir de l’écoute du dictaphone, retranscrire la totalité du texte : c’est la seule
façon de dégager l’essentiel de ce qui a été dit. Il faut aussi rendre les émotions, les
silences… .
Yvon – Cette interview n’est pas anonyme. Mais vous pouvez raconter ce que vous
voulez, et ce que vous ne voulez pas divulguer, vous êtes bien entendu libre de ne pas le
faire. Donc, je vous l’avais dit, nous allons diviser cette interview en trois parties. Ce sera
quand même un peu plus libre, mais nous aurons trois périodes : celle de votre jeunesse
et de vos études, celle autour du diagnostic, et la période qui suit, où vous êtes
maintenant. Quand êtes-vous né ?
Luc Van Durme – En 1956.
Y. – De quel milieu étaient vos parents ?
L.V.D. – (commençant ici, à bon escient je le répète, son récit autobiographique, qui ne
s’interrompra qu’à la fin de l’interview, une heure quinze plus tard) Mon père était
électricien au chemin de fer et ma mère était ménagère. Je suis né à Gand, mais ma
maison était à Merelbeek. J’ai toujours habité à Merelbeek et je suis allé à Gand pour
mes études secondaires.
Mon frère avait huit ans de plus que moi et il a suivi l’enseignement technique. Donc j’ai
suivi aussi l’enseignement technique, mais je n’avais pas les capacités ni l’intérêt et je
n’ai pas l’adresse manuelle. Donc, après des années, j’ai fait mes humanités à Gand.
IMSO 2017/4 31
Après j’ai suivi les études d’instituteur. Je voulais en fait étudier l’histoire. Mais ça
n’allait pas parce que le P.M.S. (le Centre Médico-social) disait qu’il n’y avait pas
d’avenir là-dedans. Alors j’ai pensé à instituteur.
Après une année, j’ai stoppé et je me suis demandé : « Que veux-tu vraiment faire ? ». Il
y avait quelque chose que je voulais faire après les humanités, c’était religion. Jusqu’à la
quatrième année d’humanités, la religion ne m’intéressait pas. Je pensais : « C’est un
métier pour les … ». Mais à la quatrième et cinquième année, j’ai eu deux Pères
dominicains et le premier Père nous avait parlé de Marx et Jésus. Le lien entre le
christianisme et le communisme. Je trouvais cela très intéressant : y a-t-il un lien ? Et la
dernière année, l’autre dominicain nous a fait remarquer que Jésus était Juif et que nous
ne pourrions rien comprendre (au christianisme) sans étudier le judaïsme.
C’était complètement nouveau pour moi. J’ai voulu, non pas devenir prêtre, mais entrer
dans les ordres réguliers (bénédictins, franciscains,…).
Mais, par hasard, je suis entré en contact avec Vacances vivantes. J’ai fait une erreur
administrative et je suis tombé chez les francophones. J’ai appris le français. C’était en
fait à la fin de mes humanités, Vacances vivantes. Au château de Leignon. Et c’était très
intéressant, enrichissant comme Flamand dans un milieu francophone : une autre façon
de parler, de penser… . Et là le chef de camp avait un oncle qui était capucin et là il m’a
mis en contact avec les capucins flamands. J’ai habité un an ou deux avec eux. J’ai étudié
entretemps la philosophie, 2 ans.
Puis je me suis marié, puis j’ai travaillé à la Tour du midi (Zuidertoren en néerlandais).
Ce n’était pas non plus pour moi, le travail de bureau. J’y ai quand même travaillé cinq,
six ans et puis j’ai quand même changé pour l’enseignement, comme prof de religion.
Entretemps j’avais encore étudié pour avoir l’agrégation.
J’ai alors donné des leçons dans l’enseignement spécialisé (en néerlandais :
buitengewoononderwijs), à Sint-Niklaas et à Gent. J’ai eu des élèves de 6 à 23 ans, dans
deux établissements. J’ai aimé cela, c’était intéressant.
Mais entretemps, j’étais aussi entré en contact avec le capucin à Alost (Aalst). Les
capucins étaient en contact avec les progressistes. Ce groupe (Pastorale de jeunesse) était
en crise. Moi, je suis tombé à ce moment-là. Là, j’entends qu’ils s’interrogent : vont-ils
arrêter ou continuer. S’ils voulaient continuer, sous quelle forme. Nous nous sommes
réunis pour trouver un nouveau chemin, plus progressiste, mais basé sur les principes de
la Bible.
Alors j’ai fait des études de théologie. Pas à Leuven, mais à Bruxelles, à la faculté de
théologie protestante. Comme catholique dans un milieu protestant, je me sentais à mon
aise. C’était intéressant de regarder les choses de différentes manières. Ils étaient de
l’orientation de la Amsterdamse school (L’École d’Amsterdam).
Ils montrent que le christianisme est un fils du judaïsme. Ils font beaucoup de recherches
sur le fondement du christianisme. Comment est-il fondé dans le judaïsme ? Dans l’école
d’Amsterdam, ils se basent sur les textes originaux en hébreux et en grec biblique.
IMSO 2017/4 32
Je suis alors tombé malade, en 1998. J’étais en voyage en Espagne avec ma femme et les
enfants. J’ai deux enfants : Sara (qui a 30 ans) et Isaak, 31 ans. Il faisait chaud et après le
repas nous sommes allés nous promener et pendant cette promenade j’ai eu du mal à
avancer et nous sommes retournés à l’hôtel. C’était ma première poussée. Trois ans plus
tard on a su que c’était la SEP. J’avais de la spasticité du côté droit et dans le bras droit.
Nous étions à une étape de notre périple, mais il fallait continuer le voyage jusqu’à la
maison que nous avions louée près de la plage. Des amis nous avaient rejoints là et nous
avons encore passé deux semaines de vacances. Puis je suis rentré à la maison avec l’auto
et cela allait encore. J’ai fait des examens et trois mois après j’avais l’information : MS.
J’avais déjà entendu parler de cela.
J’ai encore donné cours pendant 5 ans, mais cela n’allait plus. Ils m’ont donné un local
fixe. Puis Julien, l’ami du capucin, était devenu pasteur à Gooik. Ils m’ont dit : « Cela ne
va pas si bien pour donner cours et ils m’ont proposé une place comme assistant de
paroisse (parochie assistent). Nous étions deux prêtres et moi.
Y. – Vous étiez un diacre ?
L.V.D. – Non, les évêques, prêtres et diacres sont ordonnés. Moi, j’étais un laïc. Je faisais
tout : enterrements, baptêmes, mariages… .
Y. – Vous faisiez cela aussi ?
L.V.D. – Normalement non, mais je l’ai fait. Les gens n’auraient pas compris que je ne
l’aie pas fait. Ils auraient été fâchés. J’étais seul. J’assistais les prêtres. Ce n’est pas une
vraie messe, puisque je ne suis pas prêtre. J’ai fait ça pendant neuf ans et c’était très
intéressant.
Y. – La confession ?
L.V.D. – Non, mais en pratique ils pouvaient se débarrasser de leurs problèmes. Nous
habitions là et les gens venaient avec leurs problèmes. J’avais du mal de marcher, à cause
de mon côté droit. Dans ce village, j’allais aussi dans les cafés avec les gens, boire un
verre, car je savais qu’il y en avait qui n’allaient pas à l’église, mais bien au café. Et là, le
problème était que l’on buvait et j’entendais : « Allez, pastoor, buvez encore quelque
chose ». Oui, c’est classique.
L.V.D. – Je dois toujours renoncer (NDLR : à cause de l’aggravation de ma maladie).
Y. – Qu’est-ce qui vous a aidé à tenir la tête hors de l’eau ?
L.V.D. – La foi, et le contact avec les gens.
Y. – Personnellement, je ne peux pas faire un acte de foi. Je trouve que c’est trop difficile
pour moi. Ce n’est pas compatible avec ce que je vis. C’est terrible : j’ai eu une mère
schizophrène… . Je suis plutôt agnostique. Je me dis que tout est possible, mais je ne
peux pas faire le pas, ni vers la foi, ni vers l’athéisme.
L.V.D. – Oui, oui. Mais, tu sais, il y a une différence entre un système religieux et croire.
(NDLR : Dans la prise de parole qui précède, je m’étais exprimé en néerlandais et avec
beaucoup d’émotion. Ceci explique sans doute que Luc n’ait pas compris que mon
propos n’était pas de faire un distinguo entre croyance religieuse et système religieux.
Mais peu importe, c’est de ma faute : je n’aurais pas dû me laisser aller à ces
IMSO 2017/4 33
confidences. Mais, je le laisse continuer). Une croyance sans structure, cela ne va pas.
Alors on croit n’importe quoi. Il y a des gens qui sont plus catholiques que le pape, c’est
quand même exagéré cela. Brûler des chandelles, avoir des images de la Sainte Vierge,
cela ne suffit pas. Tu dois apprendre à croire : avoir un guide.
Y. – Vous êtes catholique ? L. – Oui, oui.
Y. – Vous croyez que Jésus est Dieu ?
L. – Oui, oui, mais avec tout ce que j’ai appris entretemps et étudié je suis devenu
prudent. On s’est mis d’accord : Il s’est présenté comme fils de Dieu, mais fils de Dieu,
c’est là la difficulté : dans la notion juive… nous pensons dans le schéma grec, la
philosophie grecque. Ce n’est que depuis la seconde guerre mondiale qu’on est plus
activement à la recherche des racines juives de la foi. On cherche plus en profondeur.
J’étais le seul étudiant qui devait apprendre le grec. Je n’avais jamais eu de grec. Et
j’avais plus de 40 ans. Et j’avais un prof pour moi tout seul.
Un jour, j’ai lu le mot hypocriteis (hypocrite). Cela ; il faut bien le retenir, parce que c’est
un mot qu’on emploie beaucoup, surtout dans les milieux ecclésiastiques. Ils voulaient
beaucoup parler de l’hypocrisie dans la société. Il y a beaucoup d’hypocrisie dans notre
société, mais pas seulement dans la nôtre. Elle est mondiale. C’est pour cela qu’il faut
étudier, pour avoir une sorte de sagesse dans sa vie. Qu’est-ce qu’on fait ? Qu’est-ce que
moi je fais ? Ça, c’est certainement ce qu’on emploie dans notre religion. Ce sont des
notions juives mais dans une pensée grecque. Alors par exemple quand nous parlons du
fils de Dieu, nous pensons comme les grecs, à un fils biologique.
Y. – Mais non, cela ne peut pas être biologique puisque dans la religion chrétienne Jésus
est né du Saint-Esprit qui a fécondé une femme.
L. – Jésus est totalement Dieu et totalement homme. Il a les deux natures. Il unit cela
dans sa personne. Mais, être fils de Dieu, dans la pensée juive c’est autre chose. C'est-à-
dire que : moi aussi je suis fils de Dieu.
Y. – Ah !d’accord ! Mais Jésus est un simple prophète, pour les juifs. Il n’est pas de
nature divine pour eux. Alors, la vie éternelle ? C’est Jésus qui en a parlé, de la vie
éternelle.
L. – Dans la pensée juive de son temps, il y avait deux tendances : il y avait les
Sadducéens, qui ne croyaient pas à la vie éternelle.
Il est arrivé que Jésus soit en bons termes avec les Pharisiens. Les Pharisiens avaient un
renom un peu discutable dans l’Evangile.
Moi, je me fâche sur mes amis parce que je sais que je peux le faire, mais une fois que
c’est fini, c’est fini (la dispute) et on reste amis. Jésus était un pharisien. Il (Jésus) se
comportait comme cela entre (avec ses) amis. Mais il n’aimait pas les Sadducéens, les
prêtres, les prêtres du temple.
Y. – C’est devant eux que Jésus a montré son savoir au temple ?
L. – Oui, mais aussi (devant) les pharisiens. Il avait sa propre opinion sur certaines
choses et il disait ce qu’il pensait. Et parfois les sadducéens n’étaient pas d’accord et les
pharisiens, là ils étaient nombreux (à être) très en accord avec lui. Et aux autres (les
sadducéens) qui n’étaient pas d’accord avec lui et qui se fâchaient, parfois aussi contre
IMSO 2017/4 34
ses amis, il disait : « Vous dites quelque chose et vous faites autrement ». Cela ne va pas.
Mais les sadducéens étaient trop riches. Ils étaient l’élite du temple.
Et (pour) ceux qui regardent (observent) notre société, qui a peur ? C’est presque toujours
le riche qui a peur. Parce qu’il veut garder tellement de choses qu’il craint n’importe
quoi. Par contre, beaucoup de pauvres gens vont partager. Saint François d’Assise, quand
on lui disait : « Tu ne veux pas de propriété ? », il disait : « Si j’ai une propriété, alors j’ai
besoin d’armes pour protéger mes biens. Là, j’ai du mal, parce que tout le monde est mon
frère ou ma sœur et je ne veux pas les tuer pour de l’argent. Donc, je ne veux pas de
biens ». Il était un peu extrémiste.
Y. – Ça je ne sais pas.
L. – Si, si, il était extrémiste, mais ça c’est une autre affaire.
Y. – Je veux bien : quelqu’un qui n’aurait pas de charges familiales et tout ça, qu’il
décide de faire de sa vie ce qu’il veut, ça va. Mais après, s’il y a des enfants, une femme,
c’est autre chose. On est tenu alors à un devoir et il faut de l’argent.
L. – Mais, l’argent en soi est une bonne chose, mais c’est à voir ce que tu fais avec.
Y. – Oui, oui, tu peux le redistribuer. Ou bien garder ce dont tu as besoin et donner le
reste.
L. – Du moment que tu ne fais pas de ton argent un dieu. « Tu n’auras pas de dieu à côté
de Moi ».
Y. – A part moi. Autre que moi.
L. – Alors je dois me demander ce que cela veut dire « pas un autre dieu » (l’argent).
Y. – Les idoles.
L. – Voilà. Un politicien qu’on adore c’est de l’idolâtrie. Un sportif, n’importe quoi.
Alors, cela a tant d’importance que tout le reste passe après. Mais j’ai besoin de l’argent
pour vivre.
Je remercie Luc chaleureusement et lui dis : « Vous ne pouvez pas savoir comme vous
m’avez fait du bien ». Il m’a rétorqué : « Vous aussi ».
Commentaires
Ce qui frappe chez Luc, c’est qu’il a une grande indépendance de pensée. Aussi qu’il est
son propre capitaine pour mener sa barque. Sa curiosité intellectuelle est vaste. Il n’a pas
donné beaucoup de place à la SEP dans ses préoccupations. Tout au plus a-t-il dit : « J’ai
dû beaucoup renoncer (à faire certaines choses) ». Il est très résilient et sa maladie ne
l’atteint pas moralement.
Lorsqu’il s’exprimait en français, je me suis bien gardé de corriger ses phrases, du
moment qu’elles étaient compréhensibles, afin d’en conserver le sel. Il s’exprima souvent
longuement, souvent aussi par périphrases. Son discours s’éclaire de l’intérieur.
Merci, Luc.
Yvon
IMSO 2017/4 35
La dernière leçon : comment un vieil homme face à la
mort m'a appris le goût de vivre
Mitch Albom est né en 1960 à Philadelphie. Après avoir obtenu un diplôme de
sociologie, il poursuit des études de journalisme à l’université de Columbia à
New York et devient l’un des principaux journalistes sportifs des États-Unis,
travaillant pour la presse, la radio et la télévision. Aux succès sans limite mais
esclave de son travail, Mitch délaisse Janine sa petite amie qui décide de le
quitter.
Un soir devant sa télévision, Mitch voit un reportage sur la vie de Morrie
Schwartz, un savant célèbre, qui annonce qu’il va mourir de la maladie de Lou
Gehrig, la SLA (sclérose amyotrophique latérale). Morrie était son professeur
préféré à l'université Brandeis dans le Massachusetts. Le mentor doux lui
parlait de la vie, des valeurs, de l'amour, de la communauté. Il écoutait
patiemment les plaintes universitaires idiotes de l’élève qui finit par se
spécialiser en sociologie, le domaine du professeur.
Il avait promis à Morrie 16 ans plus tôt de garder le contact après l'université.
Il n'a pas tenu sa promesse : pas une lettre, pas un appel téléphonique.
Pourquoi ? Ambition. Égocentrisme.
IMSO 2017/4 36
"Parce que je ne pouvais pas m'arrêter pour la Mort, elle s'est avec bonté
arrêtée pour moi." Dixit Emily Dickinson. La Mort s’est arrêtée pour Morrie.
Un Mardi Mitch décide de partir en avion revoir son vieux professeur.
Pendant de longs mois, il fera chaque mardi le voyage de Detroit à Boston, il
va chercher la réponse à cette question qui nous hante tous :
Comment vivre ?
La réponse sera simple, lumineuse, profondément humaine, aux antipodes de
tous les discours convenus. Le vieil homme mourant a décidé de transformer
sa mort en une dernière leçon de philosophie avec Mitch, une classe finale sur
la Signification de la Vie.
J'étais son étudiant. Semaine après semaine, j'ai évoqué un sujet et Morrie a
donné son avis - non basé sur des lectures ou des notes de bas de page, mais
sur l'expérience de vie. Il s'est avéré être la meilleure forme de recherche. Et
les deux hommes retrouvent ainsi le goût de vivre.
Extrait de « La dernière Leçon » De Mitch Albom
« Accepte ce que tu peux faire et ce que tu ne
peux pas faire. »
« La tension des contraires : La vie ne cesse de
nous tirailler d’avant en arrière. On veut faire
une chose, et on est obligé d’en faire une autre.
Quelque chose nous blesse et pourtant nous
savons que cela ne devrait pas nous blesser. On
prend certaines choses pour acquises même si
on sait qu’on ne devrait jamais rien prendre pour
tel. »
« La tension des contraires imagine un élastique
sous tension nous vivons pour la plupart quelque
part au milieu. Et dans ses contraires c’est
l’amour qui gagne, l’amour gagne toujours ».
« Prends n’importe quelle émotion, l’amour pour une femme, le chagrin pour
un être aimé ou que j’éprouve la peur et la douleur qu’engendre une maladie
mortelle.
IMSO 2017/4 37
Si tu retiens tes émotions si tu ne t’autorises pas à les vivre d’un bout à
l’autre, alors tu n’arrives pas à t’en détacher, tu es trop occupé par ta peur, tu
as peur de la douleur, peur du chagrin, peur de la vulnérabilité qu’entraine
l’amour. »
« Mais en te jetant dans ces émotions, en te permettant de plonger dedans
jusqu’au fond et même au-delà, tu les ressens pleinement. Alors tu sais ce
qu’est la douleur, tu sais ce qu’est le chagrin, et seulement alors tu peux dire «
D’accord j’ai éprouvé cette émotion je l’ai reconnue, maintenant j’ai besoin de
m’en détacher un moment »
« C'est la même chose pour la solitude : lâche prise, sens-la complètement,
mais ensuite sois capable de dire : "Bon, je viens de passer un moment avec
ma solitude. Je n'ai pas peur de me sentir seul, mais maintenant je vais mettre
cette solitude de côté, parce que d'autres choses existent dans le monde, et que
je vais les éprouver à leur tour ».
« Plus on vieillit, plus on apprend. Si tu restais âgé de 22 ans, tu serais
toujours aussi ignorant que tu l’étais alors. Vieillir ce n’est pas seulement se
détériorer, c’est croître, ce n’est pas seulement aller vers la mort, ce qui peut
être négatif, c’est également comprendre que l’on va mourir ce qui est positif
alors on vit mieux ».
« Il faut que tous les jeunes le sachent, quand on passe son temps à se battre
contre la vieillesse, on finit toujours pas être malheureux, parce qu’elle arrive
de toute façon. »
« Il faut découvrir ce qui est bon, vrai et beau dans la vie telle qu’elle se
présente aujourd’hui. Regarder en arrière nous oblige à comparer, et la
vieillesse n’est pas une affaire de compétition. »
« Les gens sont tellement affamés d’amour qu’ils acceptent n’importe quel
substitut. Mais cela ne marche jamais, aucun bien matériel ne peut remplacer
l’amour, la douceur la tendresse ou le sens de la camaraderie. L’argent ne
remplace pas la tendresse pas plus que le pouvoir d’ailleurs. »
« Consacre-toi à l’amour des autres, consacre toi à la création de quelque
chose qui te donne un but et un sens. »
« La vérité est : une fois que vous apprenez à mourir, vous apprenez à vivre »
IMSO 2017/4 38
J'ai commencé à aimer ma dépendance.
Maintenant, j'aime qu'on me tourne sur le côté
Et qu'on me frotte le derrière avec de la crème pour m'éviter les escarres.
J'aime qu'on m'essuie le front, qu'on me masse les jambes.
Je me délecte.
Je ferme les yeux et je profite de chaque instant.
Cela me semble familier.
C'est comme retourner en enfance.
Quelqu'un vous donne votre bain.
Quelqu'un vous porte.
Quelqu'un vous essuie.
Nous savons tous comment faire pour être un enfant.
C'est inscrit à l'intérieur de nous.
En ce qui me concerne,
Il s'agit simplement de retrouver le plaisir que j'avais étant enfant.
Quand nos mères nous portaient dans leurs bras,
Nous berçaient,
Nous caressaient la tête,
La vérité est que nous n'en n'avions jamais assez.
D'une certaine façon,
Nous avons tous la nostalgie de ce temps
Où l'on s'occupait entièrement de nous,
De cet amour,
De cette attention inconditionnelle.
La plupart d'entre nous n'en ont pas reçu assez.
Composition du texte de Christiane Stevens, à partir de différents articles-Newsweek-internet-livre Mitch Albom
Mitch Albom et Morrie Schwartz wow
IMSO 2017/4 39
Avis commun de l'Ordre des médecins, de l'Ordre des pharmaciens, de la Ligue des Usagers des
Services de Santé (LUSS) et de la Vlaams Patiëntenplatform à propos de
la vente par Internet de médicaments.
Les associations de patients et les ordres professionnels veulent sensibiliser leurs membres, et plus largement la collectivité, aux dérives en matière de vente de médicaments sur Internet.
1° La vente par Internet des médicaments soumis à prescription n'est pas autorisée en Belgique.
Seule est permise, à des conditions strictes, la vente par Internet des médicaments à usage humain non soumis à prescription et de certains dispositifs médicaux, par les pharmaciens exerçant dans une pharmacie ouverte au public, à partir de cette pharmacie, sous la responsabilité du pharmacien titulaire et à l'intention exclusive de patients individuels.
Les pharmaciens titulaires de ces pharmacies, où un système d'offre en vente par Internet est établi, doivent notifier leur site Internet à l'Ordre des pharmaciens et à l'Agence fédérale des médicaments et des produits de santé qui en publie la liste sur son site, https://www.fagg-afmps.be/sites/default/files/downloads/Websites.pdf.
Le site doit refléter l'image d'un lieu de santé publique destiné à la dispensation de soins pharmaceutiques et ne pas se réduire à un espace commercial.
Il doit respecter les principes déontologiques, notamment concernant l'information fournie au patient qui doit être véridique, objective, vérifiable, compréhensible et ne pas favoriser la surconsommation.
2° En-dehors du circuit légal, la qualité, la sécurité et l'efficacité des médicaments vendus par Internet échappent au contrôle des autorités compétentes.
Certains médicaments accessibles via Internet ne sont pas autorisés à la vente en Belgique, sont contrefaits ou falsifiés. Ils peuvent être dangereux pour la santé, que ce soit par leur toxicité ou leur inefficacité, outre le préjudice financier qu'ils occasionnent.
L'information correcte du patient concernant la composition, le mode d'administration et les effets indésirables n'est pas garantie.
Enfin, le respect de la vie privée du patient, amené le cas échéant à communiquer des informations relatives à sa santé, peut également être défaillant.
IMSO 2017/4 40
3° L'intervention du pharmacien est essentielle pour une utilisation appropriée des médicaments, afin de protéger le patient contre les interactions médicamenteuses, les contre-indications, la double médication, le surdosage ou sous-dosage, etc.
Le pharmacien est en outre garant de la qualité du médicament qu'il délivre.
4° Il est contraire à la déontologie médicale, notamment au vu des risques encourus par le patient, qu'un médecin préconise ou utilise pour un traitement médical un médicament qui n'a pas été obtenu auprès d'un pharmacien, sauf exceptions légales.
5° Certains sites qui proposent la vente de médicaments, soumis ou non à prescription, s'adjoignent la collaboration de médecins afin de susciter la confiance du patient.
Cette confiance risque d'être trahie dès lors que les qualifications professionnelles et l'habilitation à exercer de ces médecins sont généralement invérifiables.
Il arrive que ces médecins donnent des conseils en ligne, voire qu'ils délivrent des prescriptions médicamenteuses.
Le patient doit avoir conscience du défaut d'indépendance professionnelle d'un médecin qui collabore avec un site de vente par Internet. Pour cette raison, en Belgique, les deux activités doivent s'exercer en toute indépendance l'une de l'autre.
Avant d'acheter des médicaments via Internet, le cas échéant sur le conseil d'un médecin, le patient doit s'interroger sur les recours dont il bénéficierait si un dommage survenait et sur la couverture de la responsabilité professionnelle du responsable du site de vente et du médecin.
Enfin, la prescription médicale ou le conseil sans contact direct avec un patient que le médecin ne connaît pas et sans que la prescription s'accompagne d'une prise en charge du patient dans sa globalité et dans la continuité, ne répond pas aux exigences de qualité des soins.
6° Dans le cadre d'une campagne d'information sur le thème « Médicaments par internet ? Ne surfez pas avec votre santé ! », l'Agence fédérale des médicaments et des produits de santé, a mis en ligne de nombreuses informations utiles, accessibles au lien suivant :
http://www.medicaments-par-internet.be/fr. Une brochure est également disponible : https://www.fagg-afmps.be/sites/default/files/downloads/flyer-FR.pdf .
Avant d'acheter des médicaments via Internet, la lecture de la brochure de mise en garde s'impose !
IMSO 2017/4 41
Calendrier 2018
.
Lundi 08 janvier : Concert de Nouvel An - HoedGekruid.
Dimanche 04 mars : Swimmarathon – IMSO.
Semaine du 19-24 mars : Distribution des œufs de Pâques.
Samedi 21 avril : Souper poulet-Rotary Zaventem.
Dimanche 13 mai : Fête des mères – IMSO.
Samedi 02 juin : Buffet froid Patients, Familles et Bénévoles
Dimanche 10 juin : Fête des Pères – IMSO.
Mercredi 13 juin : Assemblée générale – IMSO.
Samedi 01 septembre : Excursion annuelle patients – IMSO.
Mardi 11 décembre : Fête de Noël- Rotary Zaventem.
Semaine du 10-15 décembre : Distribution fruits de Noël – IMSO.
Ce programme est provisoire et demande confirmation dans notre prochain numéro.
IMSO 2017/4 44
L’ A M I T I E
« L’amitié » est un mot, un mot bien vite écrit « L’amitié » est un mot, un mot si vite dit
Mais un mot jamais ne s’oublie « L’amitié » est un sentiment qui point ne trahit Un sentiment qui tant a tant de force en lui
Et tant d’espoir aussi « L’amitié » … un mot bien vite dit, si vite écrit
Ce mot magique qui nous unit Ce mot au goût de mille joies
Pour toi, pour moi
Ce mot magique qui nous unit tous,
Chers amis, Vous et Moi … Amitiés JaM
IMSO 2017/4 47
Uitslag van puzzel 5 Résultat puzzle 5
Résultat du Sudoku 5 - Uitslag Sudoku 5
Résultat du sudoku Madame Michèle Béduneau, Madame Lucette Sculier, Monsieur Bruno Durenne, Monsieur Albert Maus et Monsieur Luc Lemaire. Monsieur Bruno Durenne a gagné la récompense de 30 €. Résultat puzzle Les personnes suivantes nous ont adressé la bonne réponse : Madame Michèle Béduneau, Madame Luctte Sculier, Madame Petit Françoise, Madame Gelin Arlette, Monsieur Lemaire Luc, Monsieur Bruno Durenne. Madame Petit Françoise a gagné la récompense de 30 €.
IMSO 2017/4 48
Redactieraad / Comité de rédaction : André Werelds, Yvon Leroy, Hilde Van Vaerenbergh, Petra Bober, Francine Luyckfasseel, Luc De Wolf, Dr. Ketelaer. Redactieadres / Adresse du bureau de rédaction : I.M.S.O. v.z.w. VANHEYLENSTRAAT 16 1820 MELSBROEK TEL. : 02/597.80.00
Patiënten / Patients : € 10 Familie en vrienden : € 15 Familles et amis Steunende leden / Membres de soutien : € 25
Door storting op volgend rekeningnummer van de Bank RECORD
Par versemenet au compte bancaire suivant : BE63 6528 3223 3208
Op naam van IMSO/au nom d'IMSO. GRAAG VERMELDEN : RIJKSREGISTERNUMMER, BTW – NUMMER ou GEBOORTEDATUM VEUILLEZ MENTIONNER VOTRE NUMERO DE REGISTRE NATIONAL, NUMERO TVA OU DATE DE NAISSANCE.
OPMERKING: GIFTEN VAN € 40 OF MEER GEVEN RECHT OP FISCAAL ATTEST.
LIDMAATSCHAPSGELD DIENT EXTRA BETAALD TE WORDEN EN GEEFT RECHT OP HET TIJDSCHRIFT. (vb.voor patiënten € 50 = gift + € 10 lidmaatschap) en (voor niet-patiënten € 55 = gift + € 15= € 55) ATTENTION : UNE ATTESTATION FISCALE SERA DELIVREE POUR LES DONS DE € 40 OU PLUS . (p.e. € 40 don+ € 10 = € 50 pour les patients/ € 40 don+ € 15 = € 55 pour les autres). LA COTISATION, À VERSER EN SUPPLEMENT, DONNE DROIT À L'ABONNEMENT ÀLA REVUE. TARIEF RECLAME / TARIF PUBLICITAIRE : 1/2 BLZ./PAGE : € 125 PER NUMMER/PAR NUMERO OF € 750 PER JAAR/PAR AN 1/1 BLZ./PAGE : € 250 PER NUMMER/PAR NUMERO OF/OU € 1500 EURO PER JAAR/PAR AN. VOOR ALLERLEI INLICHTINGEN IN VERBAND MET LIDMAATSCHAPSGELDEN, AANKONDIGINGEN, RECLAME :NEEM CONTACT OP MET ONZE REDACTIE. POUR TOUS RENSEIGNEMENTS A PROPOS DES COTISATIONS, ANNONCES OU PUBLICITES, VEUILLEZ VOUS ADRESSER A NOTRE SECRETARIAT.