Wij schrijven 17 Juni 2018 deze brief aan U allen.

Een brief vanuit het hart van onze liefhebberij.

Van uit Midden Drenthe. Van uit zijn Kleindierenvereniging.

~UITNODIGING FOKKERSAVOND~

~Onze Dieren en hun voeding, verzorging en verpleging~

~Dokter Pol vertelt en gaat ons leren over ziekten en het voorkomen daarvan~

Donderdag 21 Juni 20 uur aan het Smalbroek 25 te Beilen

~Ter zake: Deze Fokkersavond wordt er al weer een ter lering! Het vermaak zal ook de ontmoeting met elkaar

uit gaan maken. We gaan horen wat Annechien met haar vader de donderdagavond op de 21e brengen gaat. Ik

heb vernomen dat er filmpjes en zelfs een quiz aan ons worden gepresenteerd.

~De foto exposities van een van onze leden! Marion Gruijters die we al lang kennen van de Welsumers, die zij

al jaren met haar man Wiro in de kooien zet. Welke zij al jaren vrijge-

vig aan menigeen hebben afgegeven. We kennen Marion ook van onze

tentoonstelling waarbij

zij Margré Feijen

Keur bijstond aan de

kassa en de financi-

ele kant van de zaak.

Vooral ook kennen

we haar van de fo-

to´s die zij tijdens

de opbouw en het

verdere verloop van de show van ons en onze dieren maakt.

Nog niet hebben we eerder kennis kunnen maken met de kun-

stenares met als gereedschap de camera. In de Bibliotheek

te Beilen hangt tot het einde van deze maand een schitteren-

de collectie foto´s. In Westerbork komt de volgende exposi-

tie. Expositie te Westerbork is van 17 sept. t/m 9 nov. 2018.

~Hadden wij aan de Emelangen het pure geluk om de Rangers van de Dierenweide Stroomdal op bezoek te heb-

ben. Enkele moeders konden hun nieuwsgierigheid niet bedwingen en kwamen mee. Henk en Hendrik Timmer we-

zen de weg en Peter Vereijken keek toe en zag dat het goed ging. Uit handen van Youri Beugel kregen Marleen

en ik een cadeau als dank voor de ontvangst waarna we een wandeling langs alle dieren maakten. We gingen naar

de lammeren van de Zwartblesschapen om die te bewonderen. Onze vrienden van de dierenweide zijn heel wat

gewend en onze nieuwe lichting werd dan ook aan een deskundig oordeel onderworpen en op vele vragen konden

wij een antwoord geven. Vervolgens ging de tocht langs de Shetlandponies, de bloemenranden, de geiten, het

water met de libellen en de kikkers, de kippen, de duiven en de moestuin naar het terras voor een limo en een

versnapering. Er werd heel wat afgevraagd en geantwoord. Er werd gepraat en geluisterd en zo werd het een

prima middag. Ook hoorden we dat de andere bezoeken aan de stallen van Fernando Lubbing en Linda van Weers

hartstikke leuk waren geweest. Vanaf de Emelangen ging het naar Alwin en Johan. Ik ben benieuwd hoe het daar

is geweest. Ik hoorde dat die twee al een week van tevoren klaar stonden om de Rangers te ontvangen. Het zal

daar wel spik en span in orde zijn geweest.

Even later die middag kwam, zoals was afgesproken, Aaltinus Timmer met zijn vereniging uit Winschoten het erf

op. Ook de Winschoter Pluimvee en Konijnenclub, de WPKC, was op reis langs enkele hokken, stallen en schuren

bij oa Toon en Wya en het Stroomdal. Ook met hen hebben we de wandeling gemaakt en ook hier hadden we een

deskundig en bewonderende groep geestverwanten

op bezoek. Naast de drank en het eten dat we ca-

deau kregen werd ons een heel mooi jubileumboek

geschonken. ´Een eeuw lang liefhebberij voor het

dier` zo luidt de titel. De WPKC bestond in 2012

honderd jaar.

Hier naast een foto van het eerste bestuur in 1912.

Nog voor de eerste Wereldoorlog. Echt geweldig in

driedelig pak met das. Enkele zelfs met een vader-

moordenaar. En dan hieronder de jeugd van toen

met hun lievelingskonijnen.

Een vereniging met geschiedenis en,

heel belangrijk ook, gevoel voor haar

historie. Afgelopen zaterdag hebben

we nog heerlijk een proeve geitenkaas

van de eigen geiten naast wat andere

heerlijkheden met drank weggespoeld.

Hopelijk hebben we er ook nog een

Vinkduivenfokker aan overgehouden.

We hebben de collegafokkers uit

Oost Groningen uitgezwaaid en hebben

de nieuwe zonnepanelen in werking zien

treden. Voorwaar een heerlijke dag.

~Heb ik er voor U, beste lezer, een stukje uit onze krant bijgedaan. Vanwege de zomerrust bij de redactie is

dit een stukje uit 2012, maar daarom niet minder avontuurlijk.

TOT KIJK OP ONZE FOKKERSAVOND

EN EH.. Vergeet niet op de jaaragenda te kijken want ons hokbezoek op 7 Juli naar Overijssel onder leiding van

Hendrik komt er aan!! Zorg dat de agenda thuis er op is voorbereid. Werkelijk alle diergroepen passeren de re-

vue, van pony tot cavia en van gans tot sierduif.

Hartelijke groet van Uw redacteur,

Kees Verkolf.

Boodschappers van de Goden?

In je hoog zweven

Heb je de wereld aangerand

Het tomeloos wisselen van dag en nacht

Tot een zacht ruisen teruggebracht

Ja, dat ging toen over een Steenarend.

Het Noorden van de Hooglanden in Schot-

land. Daar waren we toen, november 1983,

al weer een poosje terug zogezegd. Onze

laatste vakantie voordat we hier in Wijs-

ter neerstreken. Dat neerstrijken deed

toen ook die Steenarend. Vlak bij ons. Hij

kwam hoog van ’n berg met vier pieken.

Pieken die als pinakels van een oud spook-

slot omhoogstaken. Duistere wolken wer-

velden daar rond. Slierten nevel ontnamen

steeds het zicht op die pieken. Toen ver-

scheen hij aan ons; alsof de berg zijn ge-

heim prijs gaf. Na lang cirkelen en draaien streek hij bij ons neer, keek ons aan, plukte wat aan zijn veren en

vloog met langzame grote vleugelslagen weer op. Dacht ik aan de boodschappers van de god Manwë, de adelaar

Gwaihir, de Heer der stormen, aan Landroval, Meneldor? Ik weet het niet meer. In m’n oude vogelgidsje dat ik

toen bij me had, staan nog de aantekeningen bij dat moment. De vier regels boven aan dit stukje heb ik daar

toen neergekrabbeld. Jaja, het was me een gebeurtenis, een avontuur, daar in die bergen, in die totale verlaten-

heid.

Wat ons nu overkwam, de zesde maart dit jaar: Ik had de tuinbank uit de winterberging gehaald; lekker in het

zonnetje; koffie met koek; kijker binnen handbereik, zoals meestal trouwens. “Kijk nou ‘ns wie daar aankomt!”

riep ik, mijn kijker pakkend. “De Zeearend!” Traag, uit de richting van het Linthorst Homankanaal, kwam hij aan-

vliegen, zijn bijnaam “vliegende deur” maakte hij helemaal waar. Langzaam kwam hij voor ons langs, westwaarts.

Vlak bij. Zijn grote gele snavel, iets licht in de nek, zijn korte staart en zijn enorme grote vleugels. Met zijn

spanwijdte van over de twee meter een verschijning uit een andere wereld. Een wat rafelige, nog donkere staart

(de volwassen vogels hebben een witte staart) en de wat lichtere hals deden mij denken aan een tweedejaars

vogel. We hebben de Zeearenden in de Oostvaardersplassen al enige malen gezien. Zowel het ouderpaar als hun

jong. Schitterend! Maar zo achter het huis, vanuit een achtertuin in het Wijsterse: dat is andere koek. Een on-

vergetelijke indruk.

Over de Blauwe Kiekendief heb ik U al eens verteld. Zowel Boom-, Toren-, Slechtvalk als Smelleken.

Havik en Sperwer, Buizerd en Ruigpootbuizerd. Allemaal zien we ze, en komen dan al of niet

onder hun bekoring. Maar zo’n Adelaar. Zo’n wezen uit duizenden sprookjes en verhalen.

Zo’n wezen dat het symbool is van de V.S. en in de vlag staat van onze Oosterburen.

Om het nog maar niet te hebben over de Tempel van Saturnus in Rome alwaar de

Adelaar als veldteken in vredestijd werd bewaard, aan het begin van onze jaartelling.

Ook Napoleon nam hem als standaard mee ten strijde. Machthebbers en Wijzen,

Tovenaars en Mystici, velen droegen de Adelaar op handen. Dichtten hem

eigenschappen toe waar wij misschien niet meer in geloven.

Niet meer mee vertrouwd zijn. Maar wie ben ik?

In ieder geval kwam er één Adelaar in Midden Drenthe.

Althans, vloog die Adelaar over Midden Drenthe heen.

En ja: dat hakt d’r wel even in.

Kees.

(de tekening is van de hand van John Cyril Harrison

uit Eagles, Hawks & Falcons of the World

van Leslie Brown & Dean Amando)

Europese Zeearend (Haliaeetus albicilla)