45

UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

Embed Size (px)

DESCRIPTION

Anthony Hopkins, Monsieur Minimal, Rebet against the machine, Magali,about electronic scene in Greece, Leo & Pipo, Aggeliki Lampri, Kinki magazine, Kaiovodo,Eye Candies, Danae.Laz, Ashes & Snow, Beverly Hills, Psycolors,about Humans & Robots

Citation preview

Page 1: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"
Page 2: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

21:00

Page 3: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

URBAN STYLE MAGAZINE art & urban culture magazine ISSN 1791-3888 Διμηνιαία Έκδοση Τεύχος: 14ο // Μαρ.Απρ. 2010ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ / ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑ Μιχάλης Μεϊμάρογλου ([email protected]) ΣΥNEΡΓΑΤΕΣ/ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ Αντώνης Παπανδρέου, Αλέξανδρος Γερασίμου, Ανδρέας Αμανατίδης, Αριστέα Παπαδημητρίου, Αφροδίτη Αποστολίδη, Αφροδίτη Ιωάννου, Αγγελική Τουραμάνη, Γιάννης Βενιζέλος, Δημήτρης Πόθας, Δήμητρα Μεϊμάρογλου, Έβη Χατζησαββίδη, Ιωάννα Αναγνωστίδου, Ιωάννα Αργύρη, Θεόδωρος Μορφίδης, Κατερίνα Νάσου, Λίλα Σεβαστάκη, Μαρία Τουμπή, Monika Gren, Μηνάς Παπανικολάου, Νίκος Γραμμάτος, Όλγα Παπαδοπούλου, Οδυσσέας Πανιεράκης, Παναγιώτης Καρατζάς, Στέλλα Ρουσνίδου, Σωτήρης Βογιατζόγλου, Χρήστος Δασκαλάκης ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ Μιχάλης Μεϊμάρογλου ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ Μιχάλης Μεϊμάρογλου, SXCΠΡΟΩΘΗΣΗ Αλέξανδρος Γερασίμου, Απόστολος Πατσελής, Νίκος Δενάζης, Χρήστος Δασκαλάκης, Παναγιώτης Καρατζάς, ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ Ειρήνη Δρόσου ΝΟΜΙΚΑ Παπαδοπούλου/Μπουρινάρη ΣοφίαWEB www.urbanstylemag.gr / www.usmag.gr http://urbanstylemag.blogspot.com www.myspace.com/urbanstylemagwww.facebook.com/urbanstylemag www.issuu.com/urbanstylemagΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ “UrbanStyleMag” Χρυσομαλλούσης 1A Μυτιλήνη, ΛέσβοςΤ.Κ. 81100 E. [email protected] T. +306982633331

URBAN STYLE MAGAZINE art & urban culture magazine ISSN 1791-3888 Bi Monthly publication, Issue #14 // Μar.Apr. 2010PUBLISHING MANAGER / CHIEF EDITOR Michael Meimaroglou ([email protected]) EDITORS Antwnis Papandreou, Aleksandros Gerasimou, Andreas Amanatidis, Aristea Papadimitriou,

Afroditi Apostolidi, Aphrodite Ioannou, Aggeliki Touramani, Giannis Venizelos, Dimitris Pothas, Dimitra Meimaroglou, Evi Xatzisavvidi, Iwanna Anagnwstidou, Iwanna Argyri, Theodwros Morfidis, Katerina Nasou,

Lila Sevastaki, Maria Toumpi, Monika Gren, Minas Papanikolaou, Nikos Grammatos, Olga Papadopoylou, Odysseas Panierakis, Panagiwtis Karatzas, Stella Rousnidou, Swtiris Vogiatzoglou, Xristos Daskalakis

ART DIRECTOR Michael Meimaroglou PHOTOGRAPHY Michael Meimaroglou, SXC

PROMOTIONAL ACTIVITIES Alexandros Gerasimou, Apostolos Patselis, Nikos Denazis, Minas Papanikolaou,Xristos Daskalakis, Panagiwtis Karatzas LOGISTICS Eirini Drosou LAW Papadopoylou/Mpourinari Sofia

WEB www.urbanstylemag.gr / www.usmag.gr http://urbanstylemag.blogspot.com www.myspace.com/urbanstylemagwww.facebook.com/urbanstylemag www.issuu.com/urbanstylemag

CONTACT “UrbanStyleMag” Chrisomallousis 1A Mytilene, Lesvos, GreecePS. 81100 E. [email protected] T. +306982633331

editorial Text. Michael Meimaroglou ( [email protected] )

Το ποδήλατο μου και τον ποδηλατόδρομο να φύγω...

Ημέρες με ήλιο, υψηλές θερμοκρασίες και ο κόσμος στα πάρκα καθισμένος στα παγκάκια. Πρόσωπα στον ουρανό, κλειστά μάτια και χαμόγελα ζωγραφισμένα.Πόσο σημαντικός είναι ο ήλιος; Αν σου λείψει μόνο τότε καταλαβαίνεις την αξία του... Γρασίδι, Τουλίπες, ξανά χρώμα στα παγωμένα από το κρύο δέντρα. Δεν καταλαβαίνω πόσο γρήγορα περνάει η ώρα στο ποδήλατο και πόσα χιλιόμετρα διανύω... Δεν είναι πολλές ημέρες που δέχθηκα την πρώτη επίθεση από Κύκνο. Ένιωσε απειλή γιατί ενώ ήταν με το ζευγάρι του, ένας περίεργος τύπος τον πλησίασε με ένα μαύρο μαραφέτι στα χέρια με άγνωστες προθέσεις. Απίστευτη σκηνή ακόμη το σκέφτομαι και γελάω. Είναι αξιοσημείωτο επίσης, ότι ένα ζευγάρι περιστεριών έχει κάνει την φωλιά του στο διπλανό διαμέρισμα και έχουμε καθημερινά επισκέψεις από τους συγγενείς τους. Άνοιξη και όλο και περισσότερος κόσμος ξεμυτίζει στο κέντρο του Άμστερνταμ. Στον κεντρικό σταθμό των τρένων ο ίδιος πανικός...σαν τα μυρμήγκια ο κόσμος ξεχύνεται από την είσοδο του σταθμού..και ακούς φωνές από όλη την υφήλιο. Πώς είναι η άνοιξη στην Ελλάδα; Νομίζω θα περάσουν χρόνια να την γευτούμε ξανά όπως παλιά. Την γευτήκανε άλλοι για μας χρόνια πριν...και τώρα δεν έμεινε τίποτα για τους υπόλοιπους. Καλά μυαλά εύχομαι σε όλους μας, ενεργή συμμετοχή στα κοινά και στο περιβάλλον που ζούμε.

Καλή ανάγνωση!

My bike and a bike road to go ...

Days of sunshine, high temperatures and the parks full of people seating on the benches. Faces looking to the sky, closed eyes and painted smiles. How important is the sun? If you miss it, only then you realize the value of sunshine... Grass, tulips, the color is back on the cold trees. I can’t realize how passes the time riding on the bike and how many kilometers traveled by ... There is some days when I received the first attack by a Swan. He felt a threat and it was with his couple when a curious guy approached him with a black contraption in his hands with unknown intentions. Incredible scene, I still have the scene in my head and I’m laughing alone. It is also noteworthy that a couple of pigeons made a nest in the adjacent apartment, and i have daily visits from their relatives. Spring… and more people in the center of Amsterdam. The main train station…the panic itself ... like the ants, people getting out of the entrance of central station... and you can hear voices from all over the world. How is the spring in Greece? I think it will take years to taste it again like old times. The “others” tasted the spring years before... and now it’s nothing left for the others. Good minds I wish for all of us, active citizenship and more respect to our environment.

Happy reading!

// 5

Cover by USM Design “The naked truth“

Το περιοδικό UrbanStyleMag κυκλοφορεί κάθε δίμηνο από τον αστικό μη κερδοσκοπικό σύλλογο Αστικές Δράσεις. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική του περιεχόμενου του περιοδικού με οποιονδήποτε τρόπο μόνο με την προηγούμενη έγκριση του εκδότη.

UrbanStyleMag is published every two months by the urban non-profit club Civil Actions. You may reprint, reproduction, total or partial content of the maga-zine in any way only with the prior permission of the publisher.

Page 4: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

mission8 cine.building 12 pause 18 art.ist2017th street32 θυμάμαι40 grayzone43 black&white44spot48 issue.people53 fashion.trash76 διαβάζω82 fw83 food.square84

Anthony Hopkins14 Monsieur Minimal20 Rebet against the machine24 Magali26 about electronic scene in Greece28 Αγγελική Λαμπρή54 Kinki magazine56 Kaiovodo58 Eye Candies60Danae.Laz62 Ashes & Snow64 Μπέβερλι Χίλς66

περιεχόμενα

Page 5: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

mission

// 98 // USM

mission

Netherlands screenshots 1NL

Photography. Michael Meimaroglou

Page 6: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

mission

10 // USM

Page 7: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

cine,building

// 1312 // USM

I’m not there Σκηνοθεσία: TONT XEΪΝΣ Σενάριο: TONT XEΪΝΣ, ΟΟΥΡΕΝ ΜΟΥΒΕΡΜΑΝ Ηθοποιοί: : ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΜΠΕΪΛ, ΚΕΪΤ ΜΠΛΑΝΣΕΤ, ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΓΚΙΡ, ΧΗΘ ΛΕΤΖΕΡ, ΜΑΡΚΟΥΣ ΚΑΡΛ ΦΡΑΝΚΛΙΝ, ΜΠΕΝ ΓΟΥΙΣΛΟΟΥ, ΤΖΟΥΛΙΑΝ ΜΟΥΡ, ΣΑΡΛΟΤ ΓΚΕΝΣΜΠΟΥΡΓΚΔιάρκεια: 136 λεπτά Χρονολογία παραγωγής: 2007 Χώρα παραγωγής: Η.Π.Α, ΓΕΡΜΑΝΙΑ

The fountain Σκηνοθεσία: ΝΤΑΡΕΝ ΑΡΟΝΟΦΣΚΙΣενάριο: ΝΤΑΡΕΝ ΑΡΟΝΟΦΣΚΙ Ηθοποιοί: ΧΙΟΥ ΤΖΑΚΜΑΝ, ΧΙΟΥ ΤΖΑΚΜΑΝ, ΡΕΙΤΣΕΛ ΒΑΙΣ, ΕΛΕΝ ΜΠΕΡΣΤΙΝ , ΧΙΟΥ ΤΖΑΚΜΑΝ Χρονολογία παραγωγής: 2006Χώρα παραγωγής: Η.Π.Α Διάρκεια: 95 λεπτά

The Prestige Σκηνοθεσία: ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ ΝΟΛΑΝΣενάριο: ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΝΟΛΑΝ, ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ ΝΟΛΑΝΗθοποιοί: ΧΙΟΥ ΤΖΑΚΜΑΝ , ΝΤΕΙΒΙΝΤ ΜΠΟΟΥΙ , ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΜΠΕΙΛ , ΜΑΙΚΛ ΚΕΙΝ , ΧΙΟΥ ΤΖΑΚΜΑΝ , ΣΚΑΡΛΕΤ ΓΙΟΧΑΝΣΟΝ , ΧΙΟΥ ΤΖΑΚΜΑΝΧρονολογία παραγωγής: 2006 Χώρα παραγωγής: Η.Π.Α, ΑΓΓΛΙΑ Διάρκεια: 131 λεπτά

Sideways Σκηνοθεσία: ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΠΕΙΝΣενάριο: ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΠΕΙΝ, ΤΖΙΜ ΤΕΙΛΟΡ Ηθοποιοί: Πολ Τζιαμάτι, Τόμας Χέιντεν Τσερτς, Βιρτζίνια Μάντσεν, Σάντρα Όου Χρονολογία παραγωγής: 2003 Χώρα: Η.Π.Α Διάρκεια: 124 λεπτά

Το “I’m Not There” είναι ένα αντισυμβατικό ταξίδι στην εποχή και τη ζωή του Μπομπ Ντίλαν. Έξι διαφορετικοί ηθοποιοί υποδύονται τα διαφορετικά πρόσωπα του Ντίλαν, από το δημόσιο και το ιδιωτικό μέχρι το φανταστικό, πλάθοντας ένα πλούσιο και πολύχρωμο πορτρέτο για τον πολυσυζητημένο και αμφιλεγόμενο Αμερικανό τραγουδιστή - είδωλο.Ποιητής, προφήτης, παράνομος, υποκριτής, σταρ που ηλεκτρίζει, μάρτυρας του ροκ’ν’ρολ, αναγεννημένος χριστιανός – επτά διαφορετικές ταυτότητες, επτά ζωτικά όργανα στο σώμα μιας και μόνης ζωής, τόσο έντονης και πλούσιας όσο και η εποχή την οποία ενέπνευσε. Το “I’m not There” είναι ένα αριστούργημα σύλληψης και αφήγησης με εξαιρετική σκηνοθεσία, άρτια φωτογραφία σε κάθε διαφορετική ιστορία και ένα κάστ ηθοποιών οι οποίοι την καθιστούν μία από τις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας. Tip: Όσοι είναι fan της μουσικής του Dylan, καλά θα κάνουν να αναζητήσουν το soundtrack της ταινίας μιας και διαθέτει πάνω από 30 διασκευές σε κομμάτια του Dylan, γεγονός που το καθιστά κάτι παραπάνω από συλλεκτικό.

Ένας ιππότης στα 1500 προσπαθεί να ανακαλύψει το δέντρο της ζωής στα εδάφη της Νέας Ισπανίας, ύστερα από προτροπή της βασίλισσάς του. Ένας μοναχικός άνδρας, κάπου στα 2500, σε ένα γυάλινο θόλο στο διάστημα, με μοναδική συντροφιά ένα δέντρο που αργοπεθαίνει και τις μνήμες του παρελθόντος. Ένας επίμονος χειρουργός που προσπαθεί να σώσει τη σύζυγό του στη μάχη της με τον καρκίνο πειραματιζόμενος με νέες θεραπείες κάπου ανάμεσα στις δυο παραπάνω χρονικές περιόδους. Όλα όσα προανέφερα διαδραματίζονται σε αυτό το ταξίδι απαράμιλλης ομορφιάς που αφορά το εύθραυστο της ανθρώπινης ύπαρξης, τη ζωή, το θάνατο, την ελπίδα και πολλά άλλα. Το πόνημα του Αρονόφσκι , θα μείνει στην ιστορία, ως ένα απόλυτα ποιητικό έργο Τέχνης που “άνθισε” όπως το Δέντρο της Ζωής, με πλούσια βλάστηση πολιτιστικών, βιβλικών, μυθικών και πνευματικών ριζών.Μπορεί να φανεί καταθλιπτικό επιφανειακά, στο βάθος είναι τρομερά αισιόδοξο και αναγεννησιακό. Tip: το soundtrack υπογράφει ο Clint Mansell και είναι πραγματικά αριστουργηματικό.

Ο Άλφρεντ Μπόρντεν και ο Ρούπερτ Άνγκιερ είναι ταχυδακτυλουργοί, στα τέλη του 19ου αιώνα. Σε μια επίδειξη μαγικών κόλπων, τσακώνονται επί σκηνής, κατά τη διάρκεια ενός τρικ. Από εκείνη τη στιγμή, οι ζωές και των δύο αλλάζουν δια παντός. Ο ανταγωνισμός μεταξύ τους μετατρέπεται σε μίσος. Ο ένας προσπαθεί να ξεπεράσει τον άλλο με φαινομενικά ακατόρθωτα μαγικά κόλπα. Ο φθόνος μεταξύ τους γιγαντώνεται, καθώς γίνονται και οι δύο, διάσημοι στον κύκλο τους. Η επιθυμία να εξοντώσουν ο ένας τον άλλο γίνεται εμμονή, ο έλεγχος χάνεται και οι συνέπειες είναι καταστροφικές. Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος τους, μυούνται και οι δύο στη σκοτεινή τέχνη της μαγείας και η μοναδική πορεία προς την επίτευξη της διαστρεβλωμένης επιθυμίας τους, τους οδηγεί στο ψέμα, την απάτη, ακόμα και στο έγκλημα. Ο αινιγματικός Κρίστοφερ Νόλαν (Memento, Insomnia, Batman Begins) εντυπωσιάζει με μια, ακόμα, «σκοτεινή» ιστορία, η οποία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Κρίστοφερ Πριστ (βραβευμένο με World Fantasy Award). Αυτό που επιβεβαιώνει η ταινία είναι ότι ο πραγματικός μάγος σε αυτό το φιλμ που μιλάει για την τέχνη της μαγείας και τους ανθρώπους της, είναι ο ίδιος ο Νόλαν. Η μαγεία και το σινεμά είναι (ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι) έννοιες εφαπτόμενες και κάποτε ταυτόσημες. Μην τη χάσετε!!!

Ο Miles είναι χωρισμένος και ειδικός στο κρασί. Ο Jack είναι άνεργος ηθοποιός που βρίσκεται λίγο πριν το γάμο. Οι δύο φίλοι θα κάνουν ένα ταξίδι στους αμπελώνες της Santa Ines την τελευταία εβδομάδα πριν το γάμο του Jack. Όλα μοιάζουν προγραμματισμένα μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια, όμως υπάρχει μια μικρή “διάσταση” προτεραιοτήτων. Ο Miles έχει το μυαλό του στο κρασί και ο Jack στις γυναίκες. Στην πραγματικότητα όμως και δύο φίλοι θα έρθουν αντιμέτωποι με τις ανασφάλειες και τα πάθη τους. Ο Jack θα παθιαστεί με μια σερβιτόρα σε βαθμό να απειλεί να ακυρώσει το γάμο του, ενώ ο Miles θα προσπαθήσει να βρει το κουράγιο να δείξει τα αισθήματά του σε μια παλιά γνωστή του, επίσης ειδική στο κρασί. Στη διάρκεια αυτής της εβδομάδας οι ήρωες θα έρθουν πιο κοντά και θα καταλάβουν καλύτερα τον εαυτό τους, αναθεωρώντας τη στάση τους στη ζωή. Το “Πλαγίως” είναι μια σκεπτόμενη κωμωδία που σχολιάζει με μοναδικό τρόπο τις σχέσεις των ανθρώπων μέσα πάντα από την ομορφιά του κρασιού. Ο Αλεξάντερ Πέιν επιδεικνύει σκηνοθετική ωριμότητα η οποία μαζί με την εξαιρετική φωτογραφία και τη μουσική, καθιστούν τη ταινία μία απο τις καλύτερες της χρονιάς 2004-05. Το σίγουρο πάντως είναι ότι η επίγευση της ταινίας θα είναι σίγουρα γλυκιά και ευχάριστη.

Text. Antonis Papandreou ([email protected])

cine,building

Page 8: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

cine,building

14 // USM // 15

Anthony Hopkins

Το 1971 ουσιαστικά ήταν η χρονιά που ξεκίνησε η καριέρα του Anthony Hopkins στο κινηματογράφο με το πρώτο ρόλο σε ταινία δράσης το «When Eight Bells Toll» και ακολούθησε άλλος ένας ρόλος στο ιστορικό έπος «Young Winston». Στη συνέχεια ήρθε το έπος του Tolstoy «War And Peace», μια μίνι σειρά στη τηλεόραση που του έφερε ένα βραβείο BAFTA. Πέρα από το θέατρο και τον κινηματογράφο ο Hop-kins ασχολείται και με την τηλεόραση. Έτσι το 1974, όπου εμφανίζεται για πρώτη φορά στο Broadway με το “Equus”, συμμετέχει και στην πρώτη για τα ιστορικά της τηλεόρασης mini σειρά, υποδυόμενος έναν πρώην ναζί ιατρό. Η συμμετοχή του σε τηλεοπτικές σειρές του χαρίζει μεγαλύτερη αναγνώριση αλλά και δυο βραβεία Emmy, το πρώτο το 1976 και το δεύτερο πέντε χρόνια αργότερα για την άρτια ενσάρκωση του Hitler στο “The Bunker”.

Παρ’όλες της επιτυχίες που ερχόταν, το πάθος του για το ποτό τον είχε κυριεύσει. Όπως λέγεται ο Hopkins συνειδητοποίησε ότι η κατάσταση αυτή δε μπορούσε να συνεχιστεί άλλο, όταν κάποια μέρα ξύπνησε σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στο Phoe-nix χωρίς να μπορεί να θυμηθεί πώς είχε βρεθεί εκεί, και όπως χαρακτηριστικά σημειώνει “Μόνο όταν μπόρεσα να αφήσω πίσω μου τους δαίμονές μου κατόρθωσα πραγματικά να απολαύσω την ηθοποιία”. Ευτυχώς ήρθε γρήγορα βοήθεια από την Jennifer Lynton που τη γνώρισε σ’ αυτή την προβληματική στιγμή της ζωής του, στηρίχθηκε επάνω της και με τη βοήθειά της να κέρδισε τη μάχη κατά του ποτού. Λίγο αργότερα, στις 29 Δεκεμβρίου του 1975, παντρεύτηκαν.

Η Αμερική σταδιακά άρχισε να του χτυπάει την πόρτα και ήταν αδύνατον να της αντισταθεί, αφού πάντα ονειρευόταν να ακολουθήσει τα βήματα του συμπολίτη του Richard Burton. Τα επόμενα χρόνια είδαν τον Hopkins να καταγίνεται με ποικίλους ρόλους στις ταινίες «Dark Victory» (1976), «Audrey Rose» (1977) και «A Bridge Too Far» (1977). Η επόμενη του προσπάθεια με τη ταινία «Magic», προτάθηκε για βραβείο BAFTA και για Χρυσή Σφαίρα. Με τους πολλούς ρόλους και τις υποχρεώσεις που είχε αναλάβει ο Hopkins, άρχισαν να εξασθενούν οι σχέσεις του με την οικογένεια του, για να φτάσει στη μεγάλη ρήξη και το διαζύγιο το 2002.Η αναγνώριση από το ευρύ κοινό σε όλο τον πλανήτη ήρθε μόλις το 1991 με το Os-car Α΄ Ανδρικού ρόλου και το «The Silence of the Lambs» του Jonathan Demme. Η εκπληκτική του ερμηνεία στο ρόλο του ψυχίατρου με κανιβαλικές τάσεις Hannibal Lecter του χάρισε, έστω και αργά, την καταξίωση και τις ευκαιρίες που περίμενε τόσα χρόνια. Ο ίδιος ώριμος πια και σίγουρος για τον εαυτό του και το ταλέντο του δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη και για μια δεκαετία έδωσε τον καλύτερο του εαυτό σε πλήθος ταινιών.

Ο Philip Anthony Hopkins είναι αδιαμφισβήτητα ένας από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της εποχής μας, γεννήθηκε τη παραμονή πρωτοχρονιάς το 1937 στη οδό 77 Wern Road, Margam, της βιομηχανικής πόλης Port Talbot της Νότιας Ουαλίας. Η μητέρα του Muriel, συγγενής του ποιητή William Butler Yeats και ο πατέρας του Richard Arthur ήταν φούρναρης. Ο μικρός Anthony ήταν πολύ ευαίσθητο παιδί και προτιμούσε να ζωγραφίζει και να παίζει πιάνο από το να παίζει με τα υπόλοιπα παιδιά τη ηλικίας του. Ήταν δυσλεκτικός και ο ίδιος εκεί αποδίδει την αντικοινωνική του συμπεριφορά και τις κακές επιδόσεις του στο σχολείο. Όμως εξαιτίας όλων αυτών κατάφερε να γίνει ηθοποιός.Έχοντας μείνει στην ίδια τάξη στο Port Talbot Central School όπου πήγε το 1949 οι γονείς του τον έστειλαν στο West Monmouth boarding school στο Pontypool ελπίζοντας να μάθει εκεί να πειθαρχεί και να αρχίσει να προσαρμόζεται με το περιβάλλον και τους γύρω του. Μετά από πέντε αποτυχημένα τρίμηνα όμως, τον απέβαλλαν και από εκεί. Το πρόβλημα του Hopkins ήταν ότι αν και πολύ έξυπνος τα ενδιαφέροντα του κυμαίνονταν σε άλλους τομείς εκτός σχολείου. Εκτός του ότι ήταν συνεπαρμένος με τη μουσική και τη ζωγραφική λάτρευε και την υποκριτική.

Γράφτηκε στο Cardiff’s College of Music and Drama και μετά την αποφοίτηση του δέχτηκε μια δουλειά με το Arts Council και το 1958 με την National Service. Έκανε το πρώτο του επαγγελματικό ντεμπούτο το 1960 στο έργο ΑHave A CigaretteΑ στο Palace Theatre στο Swansea. Κέρδισε μια θέση στο Royal Academy of Dramatic Art από το οποίο αποφοίτησε το 1963. Το 1966 έκανε το πρώτο του ντεμπούτο στη μεγάλη οθόνη στη ταινία «The White Bus». Έπαιξε και σε τηλεοπτικές ταινίες όπως οι “The Flea In Her Ear” και “Three Sisters” το 1966. Το 1967 ήταν μια μεγάλη στιγμή για την καριέρα του Hopkins, αφού στο θέατρο βρέθηκε υπό τον Sir Layrence Olivier.

Οι περισσότεροι σημειώνουν ως την πρώτη αξιόλογη ερμηνεία του στη διασκευή του θεατρικού έργου «The Lion In Winter» - δίπλα στον Peter O Toole και την Katherine Hepburn - όπου και κέρδισε την πρώτη του υποψηφιότητα για BAFTA. Το 1969 παντρεύτηκε την ηθοποιό Petronella Barker και απέκτησε και μια κόρη μαζί της, όμως η σχέση φθάρθηκε γρήγορα και σύντομα ήρθε ο χωρισμός (1972). Αυτή ήταν η αφορμή για την στροφή του Hopkins στο αλκοόλ. Στη μεγάλη οθόνη εμφανίστηκε την περίοδο αυτή στο θρίλερ «The Looking Glass War» (1969), και στο κλασσικό «Hamlet» (1969).

The Remains of the Day (1993)Freejack (1992)The Efficiency Expert (1992)Chaplin (1992)Bram Stoker’s Dracula (1992)Howard’s End (1992)The Silence of the Lambs (1991)Desperate Hours (1990)One Man’s War (1990)A Chorus of Disapproval (1989)Great Expectations (1989)The Tenth Man (1988)The Dawning (1988)The Good Father (1987)84 Charing Cross Road (1986)Arch of Triumph (1985)Guilty Conscience (1985)Mussolini & I (1985)The Bounty (1984)A Married Man (1984)The Hunchback of Notre Dame (1982)

ινφο Some of Filmography

Έτσι, το 1993 κερδίζει άλλη μία υποψηφιότητα για Oscar για τη ταινία «The Remains Of The Day» και BAFTA για την ταινία «Shadow-lands». Η επόμενη υποψηφιότητα για Oscar ήρθε με τη βιογραφική ταινία «Nixon» (1995) του Oliver Stone. Τον 1996 αποφάσισε να δοκιμάσει τις ικανότητές του πίσω από την κάμερα κάνοντας το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με το «August», μια ελεύθερη απόδοση του Θείου Βάνια του Τσέχοφ. Στην ταινία αυτή ο Hopkins πέρα από τη σκηνοθεσία υπέγραψε τη μουσική και παράλληλα είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Ακολούθησαν οι παραγωγές «Meet Joe Black» (1998) με τον Brad Pitt, το δράμα εποχής «Amistad» (1997) του Steven Spielberg και το «Shadowlands» (1993). Δε δίστασε να συμμετάσχει και σε πιο ανάλαφρες ταινίες, κωμωδίες αλλά και περιπέτειες όπως το «The Mask of Zorro» (1998) δίπλα στη Catherine Zeta-Jones, στο «Bad Company» (2002) με τον Chris Rock και στο «Mission: Impossible 2» (2000) με τον Tom Cruise.

Όμως, ο ρόλος του Hannibal Lecter τον είχε στιγματίσει και έτσι το 2001 επέστρεψε στο sequel με τον τίτλο «Hannibal» (2001), ενώ το 2002 έφερε την τρίτη συμμετοχή του στον ίδιο ρόλο με την ταινία «Red Dragon». Ακολούθησε η διασκευή του δημοφιλούς βιβλίου στην ταινία «The Human Stain» (2003) μαζί με τους Nicole Kidman, Gary Sinise και Ed Harris. Στα επόμενα σχέδιά του για το 2005 -μετά το επικό «Alexander» του Oliver Stone- ήταν τα φιλμ «All the King’s Men» (2005), «The World’s Fastest Indian» (2005) και «Proof» (2005). Μία από τις τελευταίες του ταινίες ήταν το «Frac-ture» (2007) και η πιο πρόσφατη το «Wolfman» (2010).

Peter and Paul (1981) A Change of Seasons (1980)The Elephant Man (1980)Mayflower: The Pilgrims’ Adventure (1979) International Velvet (1978)Magic (1978)A Bridge Too Far (1977)Audrey Rose (1977)Victory at Entebbe (1976)The Lindbergh Kidnapping Case (1976) All Creatures Great and Small (1974)QB VII (1974)The Girl from Petrovka (1974)Juggernaut (1974)War and Peace (1973) A Doll’s House (1973)Young Winston (1972)When Eight Bells Toll (1971)Hamlet (1969)The Looking Glass War (1969)The Lion in Winter (1968)

Page 9: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"
Page 10: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

music,echoe

// 19

Αυτοί εδώ είναι οι περίφημοι Ιταλοί Figli Di Madre Ignota για τους οποίους τόσος λόγος έγινε –και άλλα τόσα γράφτηκαν- κατά τη διάρκεια της παρουσίας τους στη χώρα μας –εμφανίστηκαν στη μουσική σκηνή «Half Note» από τις 5 εώς και τις 11 Μαρτίου.Τα «παιδιά αγνώστου μητρός» όπως είναι το όνομα τους σε ελληνική μετάφραση ορίζουν τη μουσική τους ως «βαλκανικό σπαγγέτι» πράγμα που σημαίνει ότι αυτή –η μουσική τους…- συγκεντρώνει πολλά και διαφορετικά είδη.Από σερφ και πανκ και πιο πίσω ήχους που ξεπηδούν από τα 60ς και τα 50ς και με μελωδίες Ιταλών συνθετών όπως ο Renato Carosone και ο Fred Bus Buscaglione να …ηχούν στα αυτιά των μελών του γκρουπ που δεν σταματά ποτέ να ακούει και να ψάχνει νέα είδη, νέες ιδέες, νέες χώρες είτε αυτές προέρχονται από τη Μεσόγειο είτε από τα Βαλκάνια.Με χιουμοριστική διάθεση, σκαλίζοντας και αναμειγνύοντας είδη όπως η πόλκα, το ska, το swing, και oι ταραντέλες της πατρίδας τους κάτι που κάνουν από το 1999 όταν εμφανίστηκαν με το πρώτο τους demotape που έφερε τον τίτλο “Orange Tango Topless”.Μέχρι να φτάσουμε στο πρόσφατο “Fez Club” μεσολάβησαν τα άλμπουμ “Kanakapila” (2001), “Tamboo Tamboo” (2004).Σε αυτό το τελευταίο τους δισκογραφικό βήμα συναντάμε μάλιστα και τη συμμετοχή του Roy Paci στο “Theme from Paradise”.Oi Figli Di Madre Ignota μπορεί να έχουν σαν βάση την πόλη τους το Μιλάνο και να ρίχνουν κλεφτές ματιές στη λαική και δημοτική παράδοση της Ιταλίας όμως μπορούν άνετα να αισθάνονται πολίτες όλου του κόσμου καθώς η μουσική τους και η ίδια η …καθημερινότητα τους προσδίδει κοσμοπολίτικο χρώμα αν συνυπολογίσουμε το ότι εμφανίζονται συχνά σε Clubs και μεγάλα φεστιβάλ της Ευρώπης. Oι οκτώ μουσικοί που αποτελούν τους Figli Di Madre Ignota είναι οι Andrea Castelli : μπάσο, Cristiano Novello : ντραμς, Donato Brienza : κιθάρα, Fabio Cardullo : σαξόφωνο, Luca Butturini : κιθάρα, Massimo Piredda : τρομπόνι, Massimo Marini : φωνή, Stefano Iascone : τρομπέτα, Gabrieli Salvatore : κιθάρα.Αλέξανδρος Γερασίμου

«Αν ο Elvis ήταν γυναίκα, πιθανώς θα είχε τον ίδιο ήχο με την Kim Lenz»…τάδε έφη το γνωστό περιοδικό «Rolling Stone» για την Kim.Τα λόγια αυτά του έγκυρου περιοδικού επιβεβαιώνουν και πιστοποιούν πως η μουσικός με τα καφέ-πορτοκαλί μαλλιά είναι μια αληθινή σύγχρονη τραγουδοποιός της ροκ μουσικής που συνεχίζει με τον δικό της ύφος μουσικά ρεύματα όπως το ροκ εν ρολ και το ροκαμπίλι χωρίς να αναπαράγει και να αντιγράφει παλιές προσωπικότητες του είδους…Με έναν ήδη πολύ καλό δίσκο στο ενεργητικό της και κρατώντας στις αποσκευές της την δεύτερη δουλειά της με τίτλο «It”s all True» η Kim Lenz καταφθάνει στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο jazz club “Half Note” ένας χώρος με πάνω από 30 χρόνια παρουσίας στα μουσικά πράγματα της πρωτεύουσας και με ανοιχτή διάθεση όσο η ίδια η jazz μουσική –είδος που συναντάμε συχνά σε αυτή τη μουσική σκηνή…Θα έχουμε την ευκαιρία να την δούμε ζωντανά από την Παρασκευή 9 Απριλίου εώς την Πέμπτη 15 του ίδιου μήνα.Με εκπληκτική σκηνική παρουσία, με ενέργεια και με φωνή που σε καθηλώνει αποτελεί μια από τις καλύτερες αφίξεις στα μουσικά αλλά και γενικότερα στα πολιτιστικά πράγματα της χώρας για φέτος…Για να επιστρέψουμε όμως …στα του δίσκου αξίζει να αναφέρουμε το πλούσιο ταλέντο της Kim, την άποψη της για την μουσική αλλά και την έντονη προσωπικότητα της καθώς υπογράφει η ίδια την παραγωγή σε αυτή τη δουλειά.Με μια θαυμάσια ομάδα μουσικών υπό τον τίτλο Jaguars να μαζεύονται στο στούντιο για να βγάλουν τελικά μια από τις καλύτερες δουλειές στην ιστορία της ροκ μουσικής χωρίς υπερβολές έτσι απλά γιατί ξέρουν να παίζουν και να υποστηρίζουν αυτό που παίζουν…Τα ονόματα του κιθαρίστα Nick Curran, του μπασίστα Jake Erwin, του ντράμερ Scotty Tecce αλλά και του rockabilly maestro από την δυτική Καλιφόρνια, Big Sandy (κάνει μια εμφάνιση guest στα φωνητικά εδώ) νομίζω πως πρέπει να τα μνημονεύουμε περισσότερο για προφανείς λόγους –όσοι έχουν ακούσει το άλμπουμ καταλαβαίνουν…:)Αλέξανδρος Γερασίμου

Figli Di Madre Ignota – Fez Club ( spagetti Balkan ) ( Balkan )

Kim Lenz and the Jaguars – It’s all True! ( Riley Records ) ( Rock n Roll )

18 // USM

pause

If you took the title Black Light, you might think that this album would be filled with contradic-tions, otherwise styles and conflicting aesthetics. That couldn’t be further from the truth. Cato and Findlay have perfected their art by focusing on tighter songwriting productions. Early fans might not recognize what mean the Groove Armada in the first place anymore, but there are still many elegant masterpieces that can put them back in first place.

Αν πάρετε τον τίτλο Black Light, θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι αυτό το άλμπουμ θα είναι γεμάτο αντιφάσεις, διαφορετικά στυλ και αντικρουόμενες αισθητικές. Αυτό δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Οι Cato και Findlay έχουν τελειοποιήσει την τέχνη τους, εστιάζοντας σε αυστηρότερα τραγούδια παραγωγής. Οι νεότεροι μπορεί να μην αναγνωρίζουν τι σημαίνει το Groove Armada στην πρώτη θέση πια, αλλά υπάρχουν ακόμα πολλά κομψά αριστουργήματα τους που μπορούνε να τους φέρoυνε ξανά μπροστά.Christos Daskalakis ( Electric Voice )

Groove Armada - Black Light(Cooking Vinyl) ( POP / ELECTRO/ BIG BEAT )

V.A. Italy ( Cecille Records ) ( House -Tech house )

Γυμνά Καλώδια – Οι μικροί μας ήρωες ( Friends Music Factory ) ( Ελληνόφωνο Ροκ )

Beggar’s Blues Diary – Pavement stories( Αγγλόφωνο κλασικό ροκ ) ( Αγγλόφωνο Ροκ )

2x12” with massive tracks by marco effe, alessandro sensini, ilario alicante, leon & pirupa !! cécille dedicate a whole release to one country. after getting so much support from the italy fans and producers the guys from cécille decided to give something special back. the end is a double vinyl with 7 tracks plus 5 digital bonus tracks from only italian producers who reflect-ing their kind of music, sound and crazyness. hope you enjoy…

Η Γερμανική δισκογραφική Cecille του Nick Curly και του Marc Scholl αφιερώνει την ονομασία του νέου διπλού της δίσκου, αλλά και το περιεχόμενο του, μόνο στους Ιταλούς παραγωγούς, για την υποστήριξη που είχε από το κοινό της με την συμμετοχή των Marco effe, alessandro sensini,ilario Alicante,leo & pirupa…. info. www.cecille-records.deChristos Daskalakis ( Electric Voice )

Τα 10 τραγούδια του δίσκου, στο γνώριμο ύφος του συγκροτήματος –κλασικό, ελληνικό ροκ- , δεν αφήνουν βέβαια εκτός και κάποιες επιρροές από ξένα ακούσματα (κάτι από Green Day μου έρχεται στο μυαλό ακούγοντας το «Μια χαρά»), που τις ενσωματώνουν χωρίς υπερβολές. Οι στίχοι, τους οποίους υπογράφει ο Χρήστος Καλογράνης, η Ναταλία Αλέρτα (Μαύρα Μπαλόνια), μιλούν για προσωπικούς προβληματισμούς που θα μπορούσε να νιώσει ο καθένας. Για την αγάπη, τα βιώματα της ζωής και τα διδάγματα αυτής. Εντύπωση όμως κάνει η στιχουργική συνάντηση των Friends στα «Οι μικροί μας ήρωες» και «Ησυχία». Μάλιστα το ομώνυμο έχει ήδη ξεχωρίσει κι ακούγεται περισσότερο.Το «Οι μικροί μας ήρωες» αξίζει την προσοχή μας και σίγουρα θα καλύψει μια θέση ψηλά, τόσο στην δισκοθήκη μας όσο και στις καρδιές μας.Νίκος Γραμμάτος ( Rockap.gr )

Η 1η δουλειά των Αθηναίων Beggar’s Blues Diary, “Pavement stories” (θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν mini album), τους βάζει δυναμικά στην σκηνή. Ο ήχος τους, καθαρά ροκ, με πολλά στοιχεία αμερικάνικης κουλτούρας. Η χρήση φυσαρμόνικας, τσέλου, πλήκτρων και πιάνου, σε συνδυασμό με το κλασικό τρίο μπάσου, τυμπάνων, ηλεκτρικών κιθάρων, συνθέτουν το αποτέλεσμα που ξεγελάει άνετα τ’ αφτιά μας, αφού δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται για προϊόν εξωτερικού. Μάλιστα, σε μια dj rock βραδιά που έπαιξα το εν λόγω δισκάκι, όποιος ρωτούσε για την προέλευσή του, δυσκολεύτηκε να πιστέψει ότι μιλάμε για Έλληνες. Οι επιρροές τους από την ξένη ροκ σκηνή της δεκαετίας ‘70 φτάνουν μέχρι το ‘90 και θυμίζουν κάτι από Mark Lanegan (ίσως να ήταν και η έμπνευση για το όνομα της μπάντας). Οι Beggar’s μάλλον αγαπούν τους Guns ‘n’ Roses, κάτι που διακρίνουμε στα ακουστικά τραγούδια του δίσκου, ενώ κι οι “ηχητικές αναφορές” στον Izzy Stradlin, όπως τις γνωρίσαμε στις προσωπικές του κυκλοφορίες, βρίσκουν τη θέση τους στο παίξιμό τους.Η παραγωγή του δίσκου είναι άψογη. Όλα τα όργανα έχουν ηχογραφηθεί στις εντάσεις που πρέπει για να βγει ο αέρας και το στυλ. Το έχουν πετύχει! Το artwork του δίσκου συνοδεύει τον επαγγελματισμό της δουλειάς αυτής. Το “Pavement stories” προτείνω ανεπιφύλακτα στους λάτρεις του κλασικού, αμερικάνικου, ροκ ήχου.Νίκος Γραμμάτος ( Rockap.gr )

Page 11: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

20 // USM

art,istΣυνέντευξη: Αγγελική Τουραμάνη ( [email protected] ) Monsieur Minimal

«Συγκροτήματα έρχονται και παρέρχονται αλλά ένας θα μείνει. O Monsieur minimal, γιατί έχει ωραίο χαμόγελο» Νίκος Κομνηνός (OFF radio). Το USM και η Αγγελική Τουραμάνη συνάντησαν το Χρήστο Τσιτρούδη...

// 21

Monsieur Minimal.. ωραίο όνομα. Δική σου η ιδέα; Πώς προέκυψε; Δική μου ιδέα, ναι. Προέκυψε εντελώς αυθόρμητα, έκατσε στο μυαλό και το κράτησα. Αν θες να το φιλοσοφήσω θα σου πω πως πάντα ήθελα να είμαι απλός και κύριος. Από πότε ασχολείσαι με τη μουσική; Είσαι από τους ανθρώπους που έλεγαν εγώ θα κάνω αυτό το πράγμα στη ζωή μου γιατί έχω γεννηθεί για να γίνω μουσικός;Ασχολούμαι από τα 14, από τότε μου άρεσε η ενασχόληση με τη μουσική. Kαι πάντα έλεγα ότι θα βγάλω ένα δισκάκι. Δεν ήμουν σίγουρος αν θα μπορώ να το κάνω και βιοποριστικά αλλά από τη στιγμή που κατάλαβα ότι υπάρχει ελπίδα...

Τι χρειάζεται πιστεύεις για να πετύχεις ένα όνειρο ζωής σαν κι αυτό; Δεν είναι και το πιο εύκολο τελικά έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα..Αποφάσισα να ρισκάρω, να τα παρατήσω όλα και να κυνηγήσω το όνειρο μου. Δεν ξέρω να σου πω.. ίσως να πιστεύεις πολύ σ’ αυτό που κάνεις, στον εαυτό σου και στα όνειρα σου. Και φυσικά τύχη.

Άρα χρειάζεται ρίσκο, απλά να μη φοβάσαι ότι θα πέσεις στα βαθιά ή ότι θα προσγειωθείς απότομα..Το ρίσκο περιλαμβάνει τα πάντα.. παίρνεις μια απόφαση που σε βγάζει από τη σιγουριά μιας οποιασδήποτε δουλειάς.Φόβος υπάρχει δεν είσαι ποτέ σίγουρος ότι αυτό θα κρατήσει για πάντα.Απλά έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή σου η ευκαιρία να κάνεις κάτι κι εκεί καλύτερα να ρισκάρεις και να το κάνεις παρά να επαναπαυτείς και να μην το κάνεις ποτέ. Από που ξεκίνησαν όλα για να φτάσουν εδώ;Από το κόκα κόλα soundwave και τη διάκριση μου εκεί.Μετά το ένα έφερε το άλλο..

Το «smile» χρησιμοποιήθηκε στο διαφημιστικό της μεγαλύτερης διατροφικής αλυσίδας Safeway σε Αμερική και Καναδά κι απ τη Citroen Hellas για ένα διαφημιστικό κλιπ στην Ελλάδα. Το «love story» ήταν γι αρκετές εβδομάδες στα top charts της Τουρκίας και κυκλοφόρησε σε μια από τις πιο γνωστές συλλογές της χώρας. γαλλογερμανικό Arte TV, Αμερικανικό MTV, τι γίνεται; Είναι καιρός να βγεις για τα καλά εκτός συνόρων; Πως προέκυψαν όλα αυτά και πως σε κάνουν να νιώθεις;Δεν ξέρω αν έχει έρθει η ώρα να την κάνω για έξω. Βασική μου επιδίωξη ήταν να ακουστεί η μουσική μου στο εξωτερικό. Σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Τώρα αυτά με τα διαφημιστικά προέκυψαν από το καλό pub-lishing της εταιρίας μου. «The sound of everything». Γι αυτό εξάλλου και το πρώτο άλμπουμ ήταν αγγλόφωνο.

Και το feedback; Σε ικανοποιεί;Εννοείται ότι με τρελαίνουν όλα αυτά κ καμαρώνω. Θα ήμουν αχάριστος αν έλεγα το αντίθετο. Όπως τα ίδια και περισσότερα περιμένω κι από το 2ο αγγλόφωνο άλμπουμ που θα βγει τον επόμενο χρόνο.

Θα έρθουμε και στα επόμενα.. προς το παρόν ας μείνουμε λίγο στο lolipop που είναι από τις μουσικές μου αδυναμίες... είναι από τους δίσκους που ακούς από την αρχή ως το τέλος. Και μάλιστα χωρίς να πηδάς κομμάτια. Καταρχήν τα παντρεύει όλα κι αυτό εμένα προσωπικά μου αρέσει πολύ. Ποιο είδος σ’ αρέσει πιο πολύ ν’ ακούς π.χ. όταν είσαι μόνος στο σπίτι;Χμμ, όλα.. όχι όλα ακριβώς.. αλλά πάρα πολλά. Από indie pop-rock, trip hop, house, techno house, disco και όλα τα παράγωγα αυτών των μουσικών. Μου αρέσει το μπαστάρδεμα. Αρκεί να είναι καλαίσθητο. Αυτό κάνω και στη μουσική μου.

Κι εμένα. το βρίσκω πολύ δημιουργικό και καθόλου βαρετό..Smile... Από τα πιο αισιόδοξα κομμάτια που άκουσα σ’ ένα δίσκο που μοιάζει να έχει βγει για να σε κάνει καλά. Αλλά κι ο ίδιος είσαι από τους ανθρώπους που χαμογελούν πολύ. Την πρώτη φορά που σε συνάντησα στη Θεσσαλονίκη μου έκανε πολύ εντύπωση το ότι χαμογελούσες σχεδόν συνέχεια. Είναι το χαμόγελο σε οποιεσδήποτε συνθήκες από τα πιο μεγάλα μυστικά για να βρεις την ευτυχία, και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα;Δεν ξέρω τι να σου πω.. καλό θα ήταν να μπορούμε να χαμογελάμε όλοι.. δε χαμογελάω πάντα, χαμογελάω όταν είμαι καλά. Αλλά θέλω να είμαι χαρούμενος και χαμογελαστός για να χαρώ όσο μπορώ καλύτερα τη ζωή μου. Lovers, Love is a circle, Love story... απαραίτητη προϋπόθεση και κινητήριος δύναμη ο έρωτας; Πάντα, δεν θα μπορούσα να γράψω προς το παρόν για κάτι άλλο.

Ποιο είναι το τραγούδι σου που όταν το τραγουδάς και το ακούς μια φωνούλα μέσα σου ψιθυρίζει: «είναι ότι καλύτερο μπορούσες να κάνεις, μεγάλε»; θέλω να μου πεις αλήθεια, μη μου πεις όλα..Δεν είναι ένα, love is circle, beautiful, love story, smile, lollipop..... τι να σου πω, όλα μάλλον!

Δεν το γλίτωσα τελικά! Κάθε βδομάδα ανεβάζεις στο διαδίκτυο live events σε Αθήνα και επαρχία, μια εδώ και μια εκεί και σήμερα στη Μυτιλήνη. Μένει χρόνος για τον εαυτό σου; Τι σ αρέσει να κάνεις στον ελεύθερο σου χρόνο, τι σε ξεκουράζει; Ναι, ναι, μένει αρκετός. κάνω συνήθως 2-4 live το μήνα. Προσπαθώ να μην κάνω παραπάνω. και όταν τα κάνω στην επαρχία να έχουν μορφή περιοδείας.βρίσκω χρόνο. τώρα που είμαι εδώ. εξερευνώ την Αθήνα και τις γειτονιές γύρω από την Aκρόπολη.. πηγαίνω θέατρο, σινεμά, σε συναυλίες και για φαγητό σε όμορφα καφενεδάκια σαν το Καγιάνι εδώ στη Μυτιλήνη, και σε άλλες στα Πετράλωνα και στο κέντρο της Αθήνας. πολύ ωραία περιοχή τα Πετράλωνα. ίσως η καλύτερη αυτή την στιγμή για μένα στο κέντρο της Αθήνας. Άνω Πετράλωνα, και φτηνότερα και καλά. Μην ξεχνάτε έχουμε και την κρίση!

Page 12: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

22 // USM

art,ist

Και να θέλαμε.. μπορούμε να το ξεχάσουμε; περπατάς την Αθήνα λοιπόν, γνωρίζεις νέες γειτονιές και παίρνεις ερεθίσματα για νέα πράγματα..Ναι, περπατάω πολύ. μένω στο Θησείο κ αυτό βοηθάει. Η πόλη είναι πανέμορφη, δεν υπάρχει το μεγαλείο της. Ειδικά όταν περπατάς Διονυσίου Αρεοπαγίτου και συνεχίζεις για Φιλοπάππου, όλο το τετράγωνο γύρω απο την ακρόπολη είναι πιστεύω από τα καλύτερα του κόσμου. Αν και ποτέ δεν έχω μιλήσει με τόσο καλά λόγια γι αυτή τη χώρα, αυτό το κομμάτι της Αθήνας δεν παίζεται. Και αράζω σπίτι φυσικά ακούγοντας και γράφοντας νέα πράγματα.

Στο δεύτερο άλμπουμ, μεταμορφώνεσαι σε Μεσιέ Μινιμάλ, στα ελληνικά πια..Ναι, τον Απρίλιο κυκλοφορώ ένα μίνι άλμπουμ με τον τίτλο «πάστα φλώρα». μια απόπειρα με ελληνικό στίχο κ ο θεός βοηθός... Mε μια guest συνεργασία από Δήμητρα Γαλάνη. Επτά κομμάτια που έχουν πάρα πολλά στοιχεία από tech-house, pop-rock, pop μέχρι electronica και post rock.

Αυτό από που βγήκε; το πάστα φλώρα εννοώ...Aπό ένα κομμάτι, ομώνυμο, που στο ρεφρέν αναφέρει το «πάστα φλώρα ντάρλινγκ» στη Θεσσαλονίκη. Το μαγαζί ήταν ένα από τα καθημερινά μου στέκια, τα παιδιά φίλοι μου, κι έχουμε περάσει αρκετές απίστευτες στιγμές εκεί..

Περιμένουμε λοιπόν με ανυπομονησία το νέο άλμπουμ! Το πρώτο κομμάτι που ακούσαμε είναι το «Κι αν χαθείς» και ομολογώ πως είμαι σίγουρη ότι θα σκίσει! Ευχαριστώ πολύ γι αυτή μας την κουβέντα. Να είσαι καλά και να φτιάχνεις πάντα όμορφες μουσικές!Ευχαριστώ.. Κι εσύ, να ζήσεις περιοδικούλι και τεύχη πολλά !!!

Τα τραγούδια του “Πάστα Φλώρα”

3 ευχέςΚι αν χαθείςΠάστα ΦλώραΜια ζωή (συμμετέχει η Δήμητρα Γαλάνη)Call girlΗ κοπέλαΧαράΟι στίχοι για 3 από τα τραγούδια είναι του Δημήτρη Πολιούδη.

MONSIEUR MINIMAL ON THE INTERNET:http://www.myspace.com/mminimalpastaflora

Page 13: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

art,istΣυνέντευξη: Αλέξανδρος Γερασίμου ( [email protected] )

Rebet against the machineΤο ρεμπέτικο έχει τους δικούς του συνεχιστές…

24 // USM

Από την πρώτη στιγμή που ανακάλυψα το επταμελές συγκρότημα από την Αγιάσο της Λέσβου μου κέντρισε αμέσως το ενδιαφέρον η συμπεριφορά των μελών του απέναντι σε αυτό που κάνουν. Υπήρξα κοινωνός μερικών συναυλιών τους στο νησί αλλά και αργότερα ακροατής στο demo cd που μου έστειλαν πριν από μερικούς μήνες, μια δουλειά που αποτελούσε την πρώτη τους «σπιτική» μεν αλλά επίσημη δε καταγραφή ενός μέρους του υλικού που δουλεύουν εδώ και αρκετά χρόνια. Μεγαλωμένοι σε ένα χωριό που πάντα αποτελούσε την «κοιτίδα» του πολιτισμού στη Λέσβο -έχει βγάλει σπουδαίους μουσικούς συν τοις άλλοις- και με τεράστια γνώση και ευθύνη της ιστορίας του ρεμπέτικου ετοιμάζονται να κυκλοφορήσουν την ολοκληρωμένη εργασία τους «το ΟΧΙ του ρεμπέτικου» μια δουλειά που παρουσίασαν το περασμένο φθινόπωρο στο Αναγνωστήριο Αγιάσου.Με αφορμή λοιπόν αυτή τη δουλειά αλλά και τις μελλοντικές τους σκέψεις που κάποια στιγμή θα ψηφιοποιηθούν σε αυτό που ονομάζουμε cd κάναμε μια κουβέντα με τον Γιώργο Σταυρακέλλη και τη Γιάννα Μαιστρέλλη –δυο εξαιρετικούς μουσικούς που αποτελούν τον πυρήνα των Rebet against the machine…

// 25

Ξεκίνησατε να ασχολείστε με τη μουσική πριν από…Γιώργος: 17 χρονια. Στα γυμνασιακά μου χρόνια οπου μαζί με φιλους μου εκτος απο παρέα καναμε και μουσική συμπραξη ιδρυοντας τους ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ, την εφηβική μας μπάντα,σ.σ τα ιδρυτικά μέλη συμμετέχουν ακόμη στους Rebet.

Γιάννα: Προσωπικά, πριν από 19 χρόνια. Ξεκίνησα στο Αναγνωστήριο της Αγιάσου με το Χαρίλαο Ρόδανο, παραδοσιακό βιολιστή της Λέσβου. Στην αρχή ασχολήθηκα με κλασική κιθάρα και από τα 12 ξεκίνησα βιολί. Αργότερα μαθήτευσα κοντά στο γνωστό βιολιστή Γιάννη Ζευγόλη στην Αθήνα. Ως σχήμα είμαστε μαζί από το 2000.

Υπάρχει κάποια ιστορία πίσω από το όνομα του γκρουπ;Γιώργος: Το όνομα της μπάντας αντιπροσωπεύει την στάση του σχήματος όλα τα χρόνια…

Γιάννα: Οι rebet against the machine ακούν γενικά καλή μουσική και συνεπώς το σχήμα rage against the machine είναι από τα αγαπημένα μας. Θα έλεγα ότι το όνομα rebet against the ma-chine προέκυψε από τη γενικότερη στάση και νοοτροπία του σχήματος απέναντι στα σημερινά μουσικά πράγματα. Παίζουμε ρεμπέτικα και εκφραζόμαστε με τη μουσική αυτή εναντια σε ένα σύστημα που μας θέλει ρηχούς συναισθηματικά και αδιάφορους προς τις κοινωνικές και πολιτικές καταστάσεις και μας επιβάλλει να ακολουθούμε τις επιταγές της “μόδας”.

Εδρα των Rebet against the machine είναι η Αγιάσος της Λέσβου και όχι κάποιο μικρό ή μεγάλο αστικό κέντρο.Αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα αυτό;Γιώργος: Δυστυχως ναι, εαν δεν μένεις σε μεγάλο αστικό κέντρο εισαι απομονωμένος απο όλες τις εξελίξεις,κανεις δεν ενδιαφέρεται για την επαρχία…Δεν μας ειδοποιεί κανείς για events-διοργανώσεις-συναυλίες,ουτε ακόμα και τα “φιλικά” μας συγκροτήματα.

Γιάννα: Εξαρτάται πώς το βλέπει κανείς. Θα έλεγα ότι είναι ανασταλτικός παράγοντας εν μέρει αφού μιλάμε για ένα μικρό μέρος όπου τα μουσικά ερεθίσματα είναι πολύ περιορισμένα. Μπορούμε βέβαια να παρακολουθούμε τα μουσικά πράγματα από την τηλεόραση και το ίντερνετ, λείπει ωστόσο η άμεση και ζωντανή επαφή με καλούς μουσικούς η οποία αναμφισβήτητα θα μπορούσε να λειτουργήσει ως έμπνευση. Παρόλα αυτά το γεγονός ότι ζούμε σε ένα πολύ δραστήριο πολιτιστικά χωριό, θα έλεγα ότι μας βοηθά στο να θέλουμε συνεχώς να κάνουμε καινούρια πράγματα σε σχέση με τη μουσική. Το φθινόπωρο παρουσιάσατε το αφιέρωμα «το ΟΧΙ του ρεμπέτικου» κάτι που θα αποτυπωθεί σύντομα και σε cd.Μιλήστε μου για αυτή τη δουλειά.Γιώργος: Ο σκοπός της δουλειάς μας αυτής ήταν μέσα από τα καλογραμμενα κειμενα κ τις φωτογραφίες του Προκόπη Μαιστρέλλη( συνεργάτη των Rebet) να παρουσιασουμε τα ρεμπέτικα της περιοδου του ΕλληνοΙταλικού πολέμου, τα οποια εχουν παραμεριστεί τελείως απο τους κυρίους που κανονίζουν ποιος ειναι ο Εθνικός-η τραγουδιστης-ια

Γιάννα: Σίγουρα αυτή η δουλειά ήταν μεγάλο όνειρο του σχήματος, και θα έλεγα ότι είναι και αντιπροσωπευτική των απόψεών μας. Μέσα από τη δουλειά αυτή, θελήσαμε να κάνουμε πιο γνωστή στο ευρύ κοινό τη διαμαρτυρία και την αντίσταση του ρεμπέτικου τα χρόνια εκείνα. Επειδή για κείνη τη δουλειά τα κομμάτια που επιλέξαμε ήταν στην πλειοψηφία τους άγνωστα, φροντίσαμε η εκδήλωση να συνοδεύεται από διαφάνειες και κατατοπιστικά κείμενα. Από μουσικής πλευράς ήτα πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία, αφού κι εμείς οι ίδιοι αναγκαστήκαμε να ψάξουμε την ιστορία του κάθε κομματιού και να εντρυφήσουμε στο θέμα περισσότερο.

Πως βλέπετε την εξέλιξη του ρεμπέτικου στην Ελλάδα ; Μπορεί το είδος αυτό να βρει να «πατήσει» κάπου και να πάει παραπέρα;Γιώργος: Στην Ελλάδα πολύς νέος κόσμος ασχολείται τα τελευταία χρόνια οχι μονο με την ακρόαση αλλα και με την αναπαραγωγή του ρεμπέτικου,αυτό για μένα είναι πολύ μεγάλο βήμα και επιδοφόρο.Απο την άλλη όταν βλέπω ξένους καλιτεχνες και οργανώνουν ρεμπέτικα σχήματα γουστάρω απίστευτα, μόνο καλύτερα θα πάνε τα πράγματα.

Γιάννα: Αναμφισβήτητα. Πρώτα πρώτα μιλάμε για ένα είδος μουσικής το οποίο έχει επιβιώσει κόντρα στους πολέμους που έχει κατά καιρούς δεχτεί, κόντρα στην ξενομανία που μας διακατέχει και έχει αποδείξει την τεράστια αξία του σε σχέση με τα σημερινά αναλώσιμα είδη μουσικής. Κατά την άποψή μου το μέλλον του ρεμπέτικου μόνο θετικό μπορεί να είναι εφόσον με τις σημερινές κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν πιστεύω ότι ο κόσμος θα στραφεί προς ένα πιο ουσιαστικό τρόπο ψυχαγωγίας. Το ρεμπέτικο είναι μια μουσική αληθινή, που εκφράζει διαχρονικές ανθρώπινες και κοινωνικές ανησυχίες, επομένως το είδος αυτό πάντα θα βρίσκει κάπου να “πατάει”. Το ελπιδοφόρο της υπόθεσης, είναι ότι κάθε φορά που πάμε Αθήνα για να ακούσουμε κάποιον πολύ καλό εκτελεστή του ρεμπετικου η πλειοψηφία των πελατών στο μαγαζί είναι νέα παιδιά. Αυτό σημαίνει ότι το ρεμπέτικο έχει ακόμα μέλλον δε θα πάψει να υπάρχει. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένα ξέσπασμα με τη χρήση των δωρεάν υπηρεσιών που συναντάμε στο διαδίκτυο (facebook, myspace κ.α) όπου ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει το δικό του «χώρο» και να προβάλλει τη δουλειά του...Διαθέτοντας και εσείς προσωπικές σελίδες νιώθετε πως κερδίζετε πράγματα από όλο αυτό;Γιώργος: Βεβαιως και κερδίζεις οταν μπορούν τυπάδες απ ολο το κόσμο μεσω ενος pc να ακούσουν και να σχολιάσουν την δουλειά σου χωρίς την παρέμβαση εταιριών.Αυτη η δικτύωση πιστεύω οτι θα φέρει επανάσταση στο τρόπο διακίνησης μουσικής.

Γιάννα: Ασφαλώς το κάθε συγκρότημα και μουσικός έχει να κερδίσει πράγματα απ’ αυτό και όχι μόνο. Η δουλειά που κάνει κάποιος έχει αντίκρισμα, και περισσότεροι άνθρωποι έρχονται σε επαφή μαζί σου.

Από την άλλη ενέχει και μια “ευκολία” όλο αυτό το πράγμα και βρίσκεσαι αντιμέτωπος με σωρία πληροφοριών.

Τι μουσικές ακούνε οι Rebet against the machine ;Γιώργος: Χα χα, ρεμπέτικα, παραδοσιακά, μέταλ, reggae, μπλούζ, αστα να πάνε…ολα ειναι μουσική.Γιάννα: Όπως είπα και προηγουμένως, γενικά κάθε καλή μουσική που έχει κάτι να πει στην ψυχή μας. Όπως και όλος ο κόσμος δηλαδή.

Είστε ένα πολύ ενεργό συγκρότημα και σε επίπεδο συναυλιών καθώς έχετε εμφανιστεί σε διάφορα μουσικά στέκια, φεστιβάλ κ.α.Τι ρόλο παίζουν τα live για την μπάντα των Rebet against the machine;Γιώργος: Στα Live μπορούμε να παρουσιάσουμε την δουλειά μας ακριβώς με την ενορχήστρωση και την δυναμική που θέλουμε,το κάνουμε και στα μικρά μαγαζάκια που παίζουμε 3 άτομα αλλά με μεγάλα μηχανήματα και με κόσμο που ερχεται ειδικά για σένα ειναι αλλιώς.....

Γιάννα: Το μεγαλύτερο. Αν η μουσική που παίζεις, δεν περνάει κάτω στον κόσμο σαν σχήμα έχεις αποτύχει. Κάθε φορά που έχουμε καταφέρει να κάνουμε κάποιον να ψαχτεί έστω και λίγο παραπάνω προς αυτό το είδος μουσικής ή να του αλλάξουμε κάτι στον τρόπο που σκέφτεται, για μένα αυτό είναι η μεγάλη νίκη. Ειδικά δε για το είδος που έχουμε πάρει την απόφαση να υπηρετήσουμε, η άμεση επαφή με τον κόσμο είναι που μετράει πιο πολύ.

Με ποιο συγκρότημα ή καλλιτέχνη θα θέλατε να παίξετε μαζί επί σκηνής;Γιώργος: Ζορζ Πιλαλί, Αγγελάκας,Πουλικάκος, Τακίμ, Κακό συναπάντημα κ.α....

Γιάννα: ....με εκατομμύρια. Ας πούμε ότι ο Αγάθωνας Ιακωβίδης, ο Γιάννης ο Παπαβασιλείου ή ο Βασίλης ο Γιαννίσης είναι μόνο μερικοί από αυτούς. Προσωπικά θα ήθελα να παίξουμε με όποιον μουσικό αγαπάει πολύ αυτό το είδος και έχουμε να πάρουμε πράγματα απ αυτόν είτε ως μουσικό είτε ως άνθρωπο.

Τα επομενα σχέδια των Rebet against the machine είναι…Γιώργος : Η εκδοση του live cd απο την εκδήλωση ( Το ΟΧΙ του Ρεμπέτικου),η ολοκλήρωση του cd μας με προσθήκη καινούργιων διασκευών αλλα και με 4 δικά μας κομμάτια.Τέλος ειναι στα σκαριά η παρουσιαση της εκδήλωσης(( η λιτανεία του μπαγλαμα)) με σύνθεση ορχήστρας έκπληξη.

Γιάννα: τα καλύτερα !

ΛΙΝΚwww.myspace.com/rebetagainsthemachine

Page 14: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

26 // USM // 27

art,istInterview: Panagiotis Karatzas ( [email protected] ), English version: Dimitra Karatza

MangaliΠριν από 4 χρόνια η μουσική σκηνή του Βερολίνου απέκτησε ένα ακόμη hot σημείο, το Mangali. Η λέξη Mangali συνδέθηκε άμεσα με μια σειρά από καλοκαιρινά party, σε ανοιχτούς χώρους, στα οποία πολλοί γνωστοί και ταλαντούχοι καλλιτέχνες πήραν μέρος όπως Mymy , konrad black, M.a.n.d.y., Pan-Pot, Anja schneider, Margeret Dygas, Seth Troxler, Carsten Klemann, Siopis και πολλούς ακόμα.Ιδρυτές του πολλοί καλλιτέχνες και παραγωγοί, καθώς και άτομα που ασχολούνται με την διοργάνωση εκδηλώσεων, οι οποίοι προσπάθησαν να δώσουν μια νέα αίσθηση στα party τους .Πολύ γρήγορα το διάσημο Mangali μετατράπηκε σε ένα Label για ξεχωριστά μουσικά ταλέντα.Σήμερα η κληρονομία του Mangali συνεχίζεται στο Μεξικό το όποιο αποτέλεσε και την αρχή της περιοδείας τους για το 2010.

Four years ago, the music scene of Berlin gained another hot spot, the Mangali. The word Mangali soon connected with a series of summer parties in open areas in which many famous and talented artists took part in such as Mymy, Konrad Black, M.a.n.d.y., Pan-Pot, Anja schneider, Margeret Dygas, Seth Troxler, Carsten Klemann and many others.Founders of Mangali, many artists, producers and people who deal with the organization of events tried to give a new essence to their parties. Quickly, the famous Mangali converted into a Label for special music talents.Today, the legacy of Mangali continues in Mexico, which is the start of their tour for 2010.

Πως δημιουργήθηκε η ιδέα για το Μangali και γιατί επιλέξατε αυτό το όνομα;Το Μαγκάλι ή Φου-Φού το χρησιμοποιούσαμε για να ζεσταθούμε ή να ψήσουμε κρέατα και άλλα καλούδια.Η διαδικασία είναι απλή. Γεμίζουμε κάρβουνα , βάζουμε φωτιά και η θερμότητα που προκαλείτε σιγοψήνει τα κρέατα.(γέλια...)το Mangali ξεκίνησε σαν μια σειρά από partys, μια φορά την εβδομάδα και παρουσίαζε ότι πιο φρέσκο είχε να αναδείξει η σκηνή του Βερολίνου. MANDY, MY MY, Pan-Pot, Anja Schneider, Margaret Dygas, Argy, Gummihz, Cj Jeff, Ekkohaus, Ewan Pearson ,Radioslave ,Κiki είναι μερικά από τα ονόματα που παρελάσανε από τα decks. Kαλός καιρός, άμμο στο dancefloor, μαγκάλια με φωτιές, καλή μουσική και φιλική διάθεση ήταν τα συστατικά του party.Αυτό το party μεγάλωσε ,εξελίχθηκε και κατέληξε την περασμένη χρονιά σε ένα μεγάλο φιλανθρωπικό outdoor event που προσέλκυσε πάνω από 3000 κόσμο. H νέα χρονιά μας βρήκε στο Mεξικό οπού εκεί μπήκαν τα θεμέλια για την δισκογραφική εταιρία Mangali Music.

Ποια τα βασικά μελή της ομάδα σας και ποιους καλλιτέχνες έχετε στο Label σας;Τα βασικά μέλη είναι Jannis siopis (A&R), Jannis Varelas (P&R), sonja schmaelzle (management/promotion)Έχουμε τον David Turuel έναν νέο artist από ΜεξικόΑnd.id & Siopis και ψάχνουμε φυσικά και νέα καινούργια ταλέντα με προσωπικό style.Το πρώτο e.p θα είναι από kiki&silversurfer το release θα γίνει τον Απρίλιο.

To 2010 το Μεξικό αποτέλεσε τον πρώτο προορισμό σας κ την αρχή της περιοδείας σας για ποιο λόγο; Πιστευτέ ότι η απήχηση του κόσμου σε τέτοιες εκδηλώσεις στο Μεξικό είναι μεγαλύτερη από ότι στο Βερολίνο;Τι καλύτερο από το Μangali GOES CARIBIC απλώς οι ενέργειες μας οδήγησαν ώστε να δημιουργήσουμε κάτι τέτοιο στο Μεξικό o κόσμος είναι πολύ πιο ενθουσιώδης και υπάρχει και μια μαγιά άσπρες παραλίες , ζούγκλα και φυσικάκαλή tequila.

Τελος Ποια είναι τα σχεδία σας για το μέλλον και ποιοι οι στόχοι σας;Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα σχέδια το πιο βασικό είναι η αγάπη στηνμουσική ,καλή ενέργεια κ πρωτοποριακό sound.

Info. www.mangali-music.comwww.myspace.com/mangali

How did you come up with the idea of Mangali and why did you choose this name?We used mangali or fou-fou for warmth or for cooking meat and other good-ies. The process is simple. We gather the charcoal, we burn them and the heat that comes from it cooks the meat (many laughs..)Mangali started as a series of parties , once a week and it presented anything fresh the music scene of Berlin could bring out. MANDY, MY MY, Pan-Pot, Anja Schneider, Margaret Dygas, Argy, Gummihz, Cj Jeff, Ekkohaus, Ewan Pearson ,Radioslave ,Κiki are a few names that played on decks.Good weather, sand in the dancefloor, mangalis with fire , good music and friendly atmosphere were the ingredients of the party.This party got bigger , developed and last year ended into a big charity out-door event witch attracted more than 3.000 people. New year found us in Mexico, where it served as resident for the label Mangali Music.

Who are the basic members of your team and which artists do you have in your Label?The basic members are Jannis Siopis (A&R), Jannis Varelas (P&R),Sonja Schmaelzle (management/promotion).We have David Turuel, a new artist from Mexico Αnd.id and Siopis And of course we ‘re looking for new talents with personal style.The first e.p. is from kiki&silversurfer and it will be realesed in April.

In 2010 , Mexico was your first destination and the start of your tour too. Why (was) that? Do you believe that people react to this kind of event more in Mexico than in Berlin?What ‘s better than Mangali GOES Caribic? It’s just that our vibes led us to create something like that in Mexico. People there is more enthusiast. And also, there is a mix of white beaches, jungle and of course great tequila.

What/ which are you plans and goals for the future?There aren’t any specific plans. The most important thing is love for music, good energy and innovative sound.

Page 15: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

topicInterview: Odysseas Panierakis ([email protected])

...about electronic music scene in Greece

talking with Lorenzo Papachrysanthou ( blend club, Athens )Νυχτερινή ζωή στην Ελλάδα. Όνειρο για τον κάθε έφηβο ανά τον πλανήτη αφου για πολλούς είμαστε ένας από τους λαούς που ξέρουν πραγματικά να διασκεδάζουν. Στην προκείμενη είμαστε εδώ για να θυμηθούμε παρέα την ιστορία της ηλεκτρονικής σκηνής στην χώρα μας, γυρίζοντας πίσω στο 1989 στην Θεσσαλονίκη.Εκεί ο Μιχαήλ Βέρρος μας σύστησε τα Brainstorm parties, μια πιο underground φάση με ήχους techno kai acid μουσικής. Το 92’ ο Μιχαήλ αναμόρφωσε το ύφος των parties με την αλλαγή της μουσικής σε breakbeats και ακόμα αργότερα σε psychedelic και psytrance. Η “ψύχωσή” του με τους πιο underground ήχους και τα parties με σκληροπυρηνικό ύφος χωρίς την δέσμευση του τυπικού ντυσίματος, δημιούργησε μια ομάδα φαινόμενο για την εποχή, την Rload. Με events στο ιστορικό +soda, το umatic, το lobby αλλά και πολλά άλλα μαγαζιά της Αθήνας εδρέωσε την Uplifting Trance και τα Rload parties σαν ένα “λατρεμένο συνήθειο”.

Ένα όνομα που σίγουρα σε όλους μας λέει κάτι, αν όχι πολλά, είναι αυτό του Βασίλη Τσιλιχρήστου. Ο άνθρωπος ο οποίος κατάφερε να κάνει εμπορικό ένα είδος που ήταν παρεξηγημένο από πολλούς λόγω της μονοτονίας του, την House. Ανέπτυξε της νυχτερινή Αθήνα με την δημιουργία πολλών clubs όπως το Αμφιθέατρο (best club worldwide σε ψηφοφορία στο DJMAG το 1995), το King Size, το Bedroom, το Bondage, το οποίο ήταν και το πρώτο club με αυστηρή “πόρτα”, το ξακουστό Venue και το Villa Mercedes με τα πλέον καλύτερα mainstream parties αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα...Στα projects του Βασίλη Τσιλιχρήστου μπορούσες να ακούσεις είδη της electronica από κορυφαίους DJs όπως τους Armin Van Buuren, Tiesto, Paul Van Dyk, Sasha, John Digweed, Deep Dish, Deadmau5, David Guetta, Bob Sinclar, Eric Prydz…και πολλούς άλλους αστέρες...

Για τους λάτρεις της Techno έχω μια έκπληξη! Μας μίλησε αν όχι ο σημαντικότερος, ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες της ηλεκτρονικής σκηνής στην Ελλάδα, ο ιδρυτής των qbase parties, πλεόν ιδιοκτήτης της εταιρείας διοργάνωσης Blend και του Blend Club και ένας από τους κορυφαίους χορευτές ηλεκτρονικής μουσικής στον πλανήτη, ο Lorenzo Παπαχρυσάνθου!!

Ευχαριστώ για την πρόσκληση σας και χαίρομαι πολύ που συμμετέχω στο review του Urban Style. Ήθελα και εγώ να θυμηθώ τους ξέφρενους ρυθμούς της “ηλεκτρονικής Ελλάδας” των τελευταίων δεκατριών χρόνων.

Λορέντζο αρχικά θα ήθελα να μας πεις λίγα λόγια για την πρώτη σου επαφή με τα parties και πως επηρεάστηκες ωστε να ξεκινήσεις ένα δικό σου project;Γεννήθηκα στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας και ξεκίνησα από τα 14 μου χρόνια να πηγαίνω σε clubs μέσα στις Αμερικανικές βάσεις, όπου έπαιζε μαύρη μουσική (soul, funk και hip hop). Αφου πέρασαν 2 χρόνια, όταν ήμουν πλέον 16, εμφανίστηκε η ηλεκτρονική(techno) σκηνή της Φρανκφούρτης κατακτώντας και τον έφηβο Λορέντζο πολύ έντονα. Ήμουν σχεδόν κάθε Παρασκευή στο θρυλικό club OMEN, το πρώτο club του Sven Vath.

Το 1991 ήρθα στην Ελλάδα για σπουδές και αμέσως μετά το 1992 είχα πρόταση να παρουσιάζω τα dance shows μου στο θρυλικό club Factory όπου ήταν resident ο DJ Mikee. To club Factory είχε πολλές επιρροές από το “Sound Factory” στη Νέα Υόρκη, με resident τότε τον Junior Vasquez, ένα από τα πιο hot club της πόλης. Θυμάμαι ήμουν πολύ χαρούμενος που βρισκόμουν σε θέση να παρουσιάζω τα παρανοικά μου shows με μεγάλη επιτυχία στο πιο hot στέκι της Αθήνας με ηλεκτρονικά ακούσματα.

Το 1994 αποφάσισα να πάρω μέρος στο MTV Dance Competition, στο Amsterdam, όπου κέρδισα την πρώτη θέση. Έτσι, μετά από 2 χρόνια και όντας περισσότερο γνωστός, αποφάσισα να κάνω τα πρώτα δικά μου par-ties με τον πλέον συνεργάτη μου DJ Mikee στο γνωστό Club Amfitheatro του Βασίλη Τσιλιχρήστου. Κάναμε 4 ονειρικές βραδιές και έτσι γεννήθηκε το QBASE. Αμέσως μετά δημιουργήθηκε το QBase Club στο γκάζι, το πρώτο club της Αθήνας με μουσική Techno. Τότε εξαπλώθηκε το Techno ρεύμα στην Αθήνα με ιλλιγγιώδη ταχύτητα...

Τρία χρόνια μετά, τα parties είχαν γίνει πασίγνωστα στους Αθηναίους clubbers και αποφάσισα ότι πρέπει να γίνει κάτι πολύ δυνατό! Κάναμε, λοιπόν, συμφωνία με το Camel Club στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, να μεταφέρουμε τα parties εκεί κάθε δεύτερο Σάββατο. Έτσι δημιουργήθηκε το club που άφησε ιστορία, δηλαδή το UMATIC!! Εκεί συνέχισα τα dance shows μου σε πιο εξελιγμένη μορφή αλλά παράλληλα ξεκίνησα να φέρνω τους πρώτους international μεγάλους καλλιτέχνες, όπως τους Richie Hawtin, Sven Vath, Marco Carola, Terry Francis, Dave Clarke, Adam Beyer, Chris Liebing, Dave Angel, Jeff Mills και πολλούς άλλους...

Έχοντας πλέον αναλάβει το management από τους περισσότερους international djs για την Ελλάδα, αποφάσισα να δημιουργήσω την εταιρεία Blend, διοργανώνοντας parties σε Αθήνα και Μύκονο (club Cavo Paradiso). Μετά από χρόνια πείρας και συνειδητοποιώντας ότι θα έχω πολλά προβλήματα λόγω της μηδαμινής επαφής των επιχειρηματιών με το αντικείμενο, αποφάσισα και υλοποίησα τα εγκαίνια ενός μαγαζιού που να αντιπροσωπεύει την ηλεκτρονική σκηνή, κόντρα στα maistream κύματα της εποχής, ωστε να ανέβει το επίπεδο της φάσης στην Ελλάδα. Το Blend Club, λοιπόν είναι γεγονός τον Οκτώβριο του 2009...

28 // USM // 29

Page 16: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

KOLAZtopic

Ποιά πιστεύεις ότι είναι η μαγική συνταγή για την επιτυχή διοργάνωση ενός party;Η συνταγή για να γίνει ένα καλό party...Νομίζω πως θέλει σκέψη...Σίγουρα η σωστή επιλογή καλλιτέχνη είναι πολύ σημαντικός παράγοντας για την προσέλευση και τις τελικές εντυπώσεις των clubbers. Χρειάζεται αναμφίβολα επαγγελματισμός και φαντασία στην διοργάνωση και τον συντονισμό όσων έχουν να κάνουν με το event. Τέλος νομίζω πως επειδή η εποχή είναι βασισμένη στην τεχνολογία και η εν λόγω μουσική επίσης, καλή ποιότητα στον ήχο και στα visual effects που μπορεί να προσφέρει το κάθε μαγαζί είναι απαραίτητο συστατικό. Θετική ενέργεια από τους συντελεστές δεν πρέπει να λείπει οπωσδήποτε!!!

Πως θα χαρακτήριζες την σκηνή στην παρούσα φάση;Γενικά η σκηνή που ολοι αγαπάμε είναι μια σκληρή μάχη και υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα. Υπάρχει αρκετό κοινό και γίνονται πολλά δυνατά events αλλά δυστυχώς σε σχέση με το εξωτερικό θα την χαρακτήριζα ακόμη πολύ πεσμένη. Δεν υπάρχει ραδιόφωνο που να υποστηρίζει την σκηνή όπως θα έπρεπε και ο κόσμος δεν ενημερώνεται όσον αφορά τα νέα ονόματα αλλά μόνο για τους πιο εμπορικούς καλλ ιτέχνες. Έπειτα είναι και οικονομικό το ζήτημα σίγουρα. Υπάρχει μειωμένη προσέλευση λόγω τον τεράστιων ποσών που απαιτούνται για την είσοδο σε ένα party πλέον. Δεν υπάρχει σημαντική βοήθεια από χορηγούς και αυτό μας κρατάει πολύ πίσω σε σχέση με άλλες χώρες, Ευρωπαϊκές και μη.

Στο εξωτερικό η φάση έχει εξελιχθεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Παρουσιάζεται μια πιο προχωρημένη πλευρά της ηλεκτρονικής μουσικής με πολύ φαντασία και μεράκι. Γενικότερα ο ήχος έχει προχωρήσει πολύ και ελπίζουμε να τον γνωρίσει και το Ελληνικό κοινό σύντομα.

Αν αλλάξουν κάποια πράγματα στο σύστημα των χορηγών και βελτιωθεί και η ραδιοφωνία θέλω να πιστεύω πως θα γίνει μια επανάσταση και στην χώρα μας. Αρκεί και το κοινό να μην μείνει προσκολλημένο σε old school ακούσματα και είναι ανοιχτό σε νέους ήχους και καλλιτέχνες. Μόνο έτσι θα καταφέρει η σκηνή να μείνει ζωντανή και στα επόμενα χρόνια...Εμείς σαν ομάδα συνεχίζουμε την μάχη μας και το 2010. Μετά την χειμερινή περίοδο το Blend μετακομίζει στη Μύκονο για ένα μήνα κάνοντας δώδεκα εκρηκτικά parties στο Club Cavo Paradiso, αναμένοντας τρείς χιλιάδες άτομα σε κάθε διοργάνωση!!

30 // USM // 31

Page 17: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

17th streetCovered. Michael Meimaroglou

32 // USM

Having spent their childhood in the sweetness and the quietude of the east Parisian suburb, Leo & Pipo have difficulty in acclimatizing to the austerity of the capital, Paris, the museum-city.

Furthermore, they are surprised by the profound boredom and by the absence of warmth which reigns in the streets of the megalopolis. It is finally by reflex, and to try to appropriate this city which rejects them that Leo & Pipo launch in April 2008 an ornamental project.

Nevertheless, Leo & Pipo avoid ardently any message and any commitment. They pro-pose their figures as potential actors of the life of districts. These figures of unknown persons of another time tell nothing, impose nothing. They simply look at people, hop-ing that these same people look at them in return.

Leo & PipoAn Ephemeral Paris

Moscou

Page 18: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

rue de la Grange aux Belles - Paris

rue Quincampoix - Paris

17th Street

34 // USM

Page 19: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

36 // USM

place de la Bataille de Stalingrad - Paris

17th Street

rue Armand Gauthier - Paris

// 37

Page 20: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

κάτω απο το γκρίζοunder the gray

προβληματισμοί, αναμνήσεις, μουσικές εικόνες

reflections, memories, music icons

// 39

Tokyo

Page 21: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

θυμάμαι

40 // USM

Text. Katerina Nasou, English version. Google Translation

SunglassesΑγαπημένο αξεσουάρ γυναικών και αντρών πλέον, τα γυαλιά ηλίου κυκλοφορούν σε πολλά σχέδια και χρώματα. Αν και σήμερα η χρήση τους είναι τόσο διαδεδομένη, όχι μόνο για την προστασία από τον ήλιο αλλά και ως αξεσουάρ μόδας, η χρήση τους πριν από την δεκαετία του ’60 είχε κυρίως ιατρικούς ή και πρακτικούς σκοπούς.

Κλασικά, μοντέρνα, σπορ ,minimal, old school, military, ρετρό συμπληρώνουν και αναδεικνύουν το προσωπικό στυλ του καθενός.Οι τάσεις στα γυαλιά πολλές και διάφορες στο πέρασμα των χρόνων, με πολλές αλλαγές στο σχήμα, στα υλικά κατασκευής, στο μέγεθος και στα χρώματα. Στρογγυλά ,πολυγωνικά ,τετράγωνα ή ορθογώνια, άλλοτε κοκάλινα, μεταλλικά, σε ασημί ή και χρυσό χρώμα, με σκελετό η χωρίς σκελετό, διακριτικά μονόχρωμα ή εντυπωσιακά πολύχρωμα, με στρας αλλά και με άλλους πολύτιμους λίθους, με διακοσμητικά, ρίγες, καρό, με σκούρους φακούς ή και ανοιχτόχρωμους σύμφωνα με τις τάσεις της εποχής .Τα γυαλιά ηλίου έγιναν σήμα κατατεθέν ολόκληρων δεκαετιών αλλά και πολλών διασήμων ηθοποιών και τραγουδιστών !

Η ταύτιση είναι τόσο μεγάλη, που συγκεκριμένοι τύποι γυαλιών έχουν πάρει το όνομα τους από τους διάσημους που τα φορούσαν. Για παράδειγμα τα γυαλιά της Jackie Ο, η οποία την δεκαετία του ’60 ανέδειξε τα μεγάλα κοκάλινα γυαλιά και αποτέλεσε πρότυπο μόδας για χιλιάδες γυναίκες.Τα γυαλιά του John Lennon, μικρά στρόγγυλα με μεταλλικό σκελετό, μινιμαλιστικά, με σκούρους φακούς, τα οποία φορέθηκαν και από τον Ozzy Osbourne, τον Mick Jagger και πολλούς άλλους ροκ αστέρες αλλά και όχι μόνο από αυτούς, αφού αποτέλεσε αναπόσπαστο αξεσουάρ των «παιδιών των λουλουδιών» αλλά και ολόκληρης της γενιάς της δεκαετίας του’60.

Στο κοντινότερο μέλλον , στα μέσα του ’70 και στις αρχές του ’80, ο Elton John φορούσε επί σκηνής αλλά και στις υπόλοιπες δημόσιες εμφανίσεις του γυαλιά σε διάφορα μεγέθη, κυρίως μεγάλα με χρωματιστούς φακούς, και με εκκεντρικά σχέδια. Αν και ο διάσημος μουσικός αφήνει πλέον τα fancy γυαλιά του στο σπίτι, πολλοί από τους θαυμαστές του τα φοράνε ακόμα στις συναυλίες του.

Βέβαια, το πιο γνωστό και διαχρονικό σχέδιο όλων των γυαλιών ηλίου είναι τα Ray Ban αεροπορικού τύπου ή και police, τα οποία δημιουργήθηκαν στα τέλη του ’30 για τους αεροπόρους του αμερικανικού στρατού και είχαν polarized φακούς για μεγάλη απορροφητικότητα και για τους οποίους ο ιδιοκτήτης της εταιρίας Polaroid, Edwin Land πήρε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας.Τα γυαλιά ηλίου όμως δεν είναι μόνο αξεσουάρ μόδας. Δεν αρκεί να διαλέξουμε τα γυαλιά που μας αρέσουν, πρέπει κύριο κριτήριο να είναι και η καλής ποιότητας φακοί, αν θέλουμε να χαιρόμαστε σωστά τον ήλιο και να προφυλάσσουμε τα μάτια μας από τις βλαβερές ακτινοβολίες.Βάλτε τα γυαλιά σας, το καλύτερο χαμόγελο σας και χαρείτε ανοιξιάτικες βόλτες και εξορμήσεις.

Favorite accessories for women and men now move sunglasses in many styles and colors. Although today their use is so widespread, not only for sun protection but also as fashion accessories, use them before the ‘60s was mainly medical or practical purposes.

Classical, modern, sports, minimal, old school, military, retro comple-ment and highlight the personal style of each.Trends in many different glasses over the years with many changes in shape, the materials, size and colors. Round, polygonal, square or rect-angular, sometimes bone, metal, silver or gold color in the frame with-out frame, distinctive monochrome or colorful impressive, with strass and other precious stones with decorations, stripes, plaid, with dark or lenses and light in accordance with the current trends.The sunglasses were registered trademark decades and many famous actors and singers!

The identification is so great that certain types of glasses have taken their name from the famous who wore.For example glasses of Jackie O, that the ‘60s revealed the large horn glasses and was a fashion model for thousands of women.The glasses John Lennon, small round metal frame, minimalist, with dark lenses, which were worn and by Ozzy Osbourne, Mick Jagger and the many other rock stars but not only them, became an integral acces-sory after the “children of flowers’ and the whole generation of the 60s.

In the nearest future, in the mid-’70s and early ‘80s, the Elton John wore on stage and in other public appearances of glasses of various sizes, mostly large with colored lenses, and quirky designs. Although the most famous musician leaves the fancy glasses at home, many of the fans still wear at his concerts.

Certainly the most famous and timeless design of all sunglasses are Ray Ban aircraft type or police, which formed in late ‘30 for the U.S. Army aviators and were polarized lenses for high absorption and for which the owner Company Polaroid, Edwin Land took patent.The sunglasses is not just fashion accessories. Not enough to choose glasses that we like, should be the main criterion is the quality lenses, if we are to properly welcome the sun and to protect our eyes from harmful radiation.Put your glasses, your best smile and enjoy spring walks and excur-sions.

// 41

κάτω απο το γκρίζο

Page 22: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

[GRAYZONE]// γκρίζα ζώνη

Sebastien Schuller - Weeping Willowhttp://www.youtube.com/watch?v=2S9FE-BwGIs

[NOW PLAYING]

Μουσική Επιμέλεια: Αριστέα Παπαδημητρίου ([email protected])

// 43

Page 23: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

44 // USM

Black&whiteΕπιμέλεια/Φωτογραφία: Αριστέα Παπαδημητρίου ( [email protected] )

In the mildness of the springYou feel creepy like a worm

// 45

In your lost enchanted brainWeeping willow

Page 24: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

46 // USM

black&white

In your lost enchanted dreamsYou’re proud to go... You’re proud to go

// 47

With the fairness of your skinYou feel funny in this world

Page 25: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

spotCovered. Michael Meimaroglou

48 // USM

Ellie Van den Brande series, Freedom ?About the series

We have made this series for drawing attention to the concept of free-dom and how volatile it really is. Even in a western structured society, where we percieve our world to be without any restrictions, when u stop and think about it, there is a lot more we are bound to then would be expect at first sight (or thought). It is not neccessarily a statement about what should or should not be called “freedom”, more like a wake-up call, that it’s a complicated subject matter wich needs looking into. There are a lot more ideas then presented here in three images, but it allready touches some really big issues. As an artist i consider it my job to investigate and most important, ask questions about current situa-tions.

Touching subjects like religion, individuality and society, i wanted to potray an idea for people to think about how they understand “the right of freedom”. Because next to the fact that we have some of them as written rights and freedoms in constitutional law, there is an other form of an “idea” of freedom, wich is completely subjective and individual. When put in a law, restrictions immediatly start to rise and a need to ‘control’ the actions of individuals. Wich eventually will end up in more control instead of more freedom and if there is ultimate control, then where is there any space left for individuality? This is actually a bigger issue then general population realises.

Democracy is so big it’s eating itself alive, we want to create freedom for the big public, but by doing that we tend to come up with all kinds of rules how we should handle this or that situation and then put certain examples on a stand and make them a precedent of how the total of known society should handle accordingly. Long term we will end up paying the price and live and feel so controlled that all air will be gone out of our lungs and we will be gasping like a fish on dry land. We will have a lot of freedoms or be told we have them, but on the turn side of the medal, it will be according to a book of guidelines, the same for everybody, so everybody can be equal and free, but only if u follow the rules in the book. How free is that for u? And what if your nature does not conform with these rules? Do u then become an outcast?

In a society where so much is accepted, why are we trying to make everything so conservative, where it’s not really necessary. The more dynamic society becomes the better it will be survivable and livable for an even bigger crowd of people. But how is that accomplished?

I could continue this advocacy about a lot of similar aspects of the why and how we are constantly cutting down our own freedoms, or how we lock ourselves inside of a “safe” capitalistic world and how contradic-tive the actual results are to what we try to achieve by laws and regula-tions. But by then i will have written a whole book, with just a load of speculations and observations about current development of culture. Change is bound to happen, the only questions are when and how, for better or for worse...

Parteners

Picture of blonde girl with bleeding fingers:Makeup artist: Stefanie VervaetModel: Naomi VangeelProduction & concept: Mieke Smits & Ellie Van den BrandePhotography and postproduction: Ellie Van den BrandeStyling: Paljas Kostuum Verhuur

Puppeteer photo:Makeup artist: Stefanie VervaetModel: Jo Reymen & Mieke SmitsProduction & concept: Mieke Smits & Ellie Van den BrandePhotography and postproduction: Ellie Van den BrandeStyling: Paljas Kostuum Verhuur

Torture photo:Makeup artist: Stefanie VervaetModel: AlabamaProduction & concept: Mieke Smits & Ellie Van den BrandePhotography and postproduction: Ellie Van den BrandeStyling: Paljas Kostuum Verhuur

Page 26: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

spot

Page 27: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

ISSUEPeopleU r b a n S t y l e M a g # 1 4 i s s u e c o n t a c t ’ s

Page 28: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

54 // USM

Συνέντευξη: Αλέξανδρος Γερασίμου ([email protected]), Φωτογραφία. Νίκος Καρανικόλας

«Δρόμος μακρύς» για την «Εμμα» στο Θέατρο Ορφέας…

Συνάντησα την Αγγελική Λάμπρη στο πλατό της τηλεοπτικής σειράς του Mega «η οικογένεια βλάπτει» -ένα σίριαλ που τιμά την ελληνική τηλεόραση.Καθώς προχωρούσε η κουβέντα μας, αντιλήφθηκα το πόσο συνειδητοποιημένη και αφοσιωμένη είναι στη δουλειά της και στις παραγωγές στις οποίες λαμβάνει μέρος κάθε φορά.Φέτος εκτός από τα πετυχημένο τηλεοπτικό σίριαλ, εμφανίζεται στο Θέατρο Ορφέας στην πολύ προσεγμένη παράσταση «δρόμος μακρύς» για τον δύσκολο ρόλο της «Εμμας» υπό τη σκηνοθετική ματιά του Χρήστου Καρχαδάκη. Η Αγγελική Λάμπρη γεννήθηκε στα Γιάννενα και είναι απόφοιτη της Δραματικής Σχολής Αθηνών του Γιώργου Θεοδοσιάδη.Εχει παίξει σε αρκετές παραστάσεις στο θέατρο –μεγάλη της αγάπη όπως η ίδια δηλώνει- σε τηλεοπτικές σειρές ενώ ο κινηματογραφικός φακός φώτισε την ξεχωριστή ηθοποιό στην τανία Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι (σκην. John Maiden).

Εχεις κάνει θέατρο,σινεμά,τηλεόραση.Ποιος χώρος από τους τρείς σε έχει γοητεύσει περισσότερο;Ο καθένας είναι διαφορετικός.Το κάθε τι που κάνω και στην τηλεόραση και στο θέατρο το αγαπάω.Το καθένα έχει άλλο κώδικα και άλλη γοητεία.Εχουν άλλο τρόπο αντιμετώπισης, σαφέστατα το θέατρο είναι κάτι που αφορά εκείνη τη στιγμή, «πεθαίνει» και δεν επαναλαμβάνεται, το σινεμά έχει κάτι που μένει για πάντα.Θέλω να κάνω δουλειές είτε αυτές είναι στην τηλεόραση, είτε στο σινεμά είτε στο θέατρο.Θεωρώ ότι υπάρχουν καλές και κακές δουλειές και στις τρεις.

Φέτος εμφανίζεσαι στην άκρως πετυχημένη σειρά του Mega «Η οικογένεια βλάπτει». Μια οικογένεια που βάζει συνεχώς τρικλοποδιές στα σχέδια της «Χριστίνας» και του «Γεράσιμου».. Πως είναι να ζει κανείς σε ένα σπίτι με μια τέτοια οικογένεια ; (γέλια).Α δύσκολο (γέλια).Νομίζω ότι δεν είναι και η πιο ισορροπημένη οικογένεια έχοντας τρελούς τριγύρω, μια μαμά καταπληκτική, έναν μπαμπά λαμόγιο, έναν αδελφό βλάκα, μια θεία σεξομανή και έναν παππού που θέλει να πάει με Ρωσίδες. Είμαι πολύ χαρούμενη που είμαι σε αυτή τη δουλειά με τον Αλέξανδρο τον Ρήγα και τον Αντώνη τον Αγγελόπουλο, με τον Αντώνη είχαμε ξανασυνεργαστεί, με τον Αλέξανδρο είναι η πρώτη φορά που συνεργάζομαι. Είναι μια δουλειά που περνάμε πάρα πολύ καλά και πάει πάρα πολύ καλά.

Είναι και κωμωδία –μαύρη βέβαια- που είναι πιο δύσκολη υπόθεση από το δράμα γιατί μπορεί να εκθέσει εύκολα έναν ηθοποιό…Ναι είναι κωμωδία αλλά ο ρόλος που έχω εγώ της ¨Χριστίνας” είναι του πιο λογικού ανθρώπου μέσα στην οικογένεια. Υπάρχει ένα λογικό άτομο μέσα στην οικογένεια και αυτή είναι η “Χριστίνα” και φυσικά και ο καλός της ο “Γεράσιμος” ο οποίος τραβάει τα πάνδεινα βέβαια (γέλια).

Αγγελική Λάμπρη Aggeliki Lampri, Actor, Greece

// 55

Η σειρά διαθέτει ένα ενδιαφέρον και καλογραμμένο σενάριο αλλά και ένα πολύ καλό casting ηθοποιών. Θα συνεχιστεί και το χρόνου ;Δεν έχω ιδέα. Είναι πολύ νωρίς ακόμα είναι και περίεργη περίοδος και νομίζω ότι στην τηλεόραση και γενικά στη δουλειά μας υπάρχει κρίση. Μπορεί να μειωθούν μισθοί, μπάτζετ δεν είναι καλό να συμβεί αλλά τα πράγματα είναι περίεργα. Ελπίζω να ξεπεραστούν εύκολα αλλά βλέπεις ότι κόσμος απολύεται από δουλειές πόσο μάλλον από αυτή τη δουλειά που αφορά την ψυχαγωγία.

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη εμφανίζεσαι στο θέατρο Ορφέας στο έργο της Σίλα Στίβενσον «Δρόμος μακρύς» σε σκηνοθεσία Χρήστου Καρχαδάκη. Μίλησε μου για αυτήν την παράσταση.Ναι, εμφανίζομαι φέτος στο θέατρο Ορφέας στο «Δρόμος μακρύς», είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, είναι δράμα είναι πολύ σκληρό. Ενας ρόλος που μου αρέσει πάρα πολύ υποδύομαι την “Εμμα” μια κοπέλα που έχει διαπράξει φόνο… και εδώ δεν είχα συνεργαστεί με τα υπόλοιπα παιδιά της παράστασης γνωριστήκαμε στην πρώτη συνάντηση. Την πρώτη φορά που κάναμε πρόβες μου έφυγε ένα βάρος, ήταν πολύ σκληρό έργο, το είδες είναι βαρύ.

Ο «Δρόμος μακρύς» είναι ένα σύγχρονο έργο που γράφτηκε πριν δύο χρόνια και παρουσιάστηκε στο Λονδίνο με μεγάλη επιτυχία σε ένα πρόγραμμα του Υπουργείου Δικαιοσύνης με θέμα τη συγχώρεση. Όπως υποδηλώνει και ο τίτλος είναι η διαδικασία που περνάει ο καθένας ώστε να φτάσει τελικά -αν φτάσει- στη συγχώρεση. Κοίτα η συγχώρεση δεν έρχεται. Είναι ένας δρόμος όπως είναι και ο τίτλος όπου οι άνθρωποι μπορούν μέσα από αυτό το δρόμο να συνεχίσουν, να πάνε παρακάτω. Είναι άνθρωποι στους οποίους έχει συμβεί σαν και αυτά τα διάφορα που συμβαίνουν στη ζωή μας, και ένας άνθρωπος που έχει βιώσει την απώλεια που έχει χάσει ένα δικό του άνθρωπο πόσο μάλλον του παιδιού του είναι συγκλονιστικό. Την δική μου την ηρωίδα από τη μια θέλεις να τη σκοτώσεις και από την άλλη θέλεις να τη λυπάσαι. Μια τραγική ηρωίδα…

Που μοιάζει να είναι χαμένη στον δικό της κόσμο…Ναι εντελώς. Με όλα αυτά που έχει περάσει τη βλέπεις από τη μια να μη θέλει να δει κανέναν από την άλλη να προσπαθεί να κάνει κάποιο βήμα και μετά πάλι να χάνεται. Είναι μια κοπέλα που είναι κλεισμένη στον εαυτό της, που δεν έχει νιώσει αγάπη, ξαφνικά σκοτώνει ένα νεαρό παιδί. Αρνείται να δει τη μάνα του παιδιού που σκότωσε και έχει δικαιολογία για αυτό. Θα μου πεις ότι είναι δικαιολογία που σκότωσε το γιο της ; Όχι αλλά είναι αποτέλεσμα.

Εχεις κάνει αρκετή κωμωδία αλλά έχεις λάβει μέρος και σε δραματικές δουλειές.Γενικότερα τους ρόλους σου με ποια κριτήρια τους επιλέγεις, τι μετράει για σένα ;Oλα μετράνε.Οι συνεργάτες, το σενάριο, όταν διαβάζω κάτι και αυτό αν με ενδιαφέρει και θέλω να το κάνω, νομίζω ότι είναι το πρώτο που σκέφτομαι.Μου έχει τύχει να διαβάζω κάτι και να πω «αυτό δεν θέλω να το κάνω», να αναγκάζω τον εαυτό μου να πάω και να μην το ευχαριστηθώ….και από τότε είπα ότι δεν θα κάνω κάτι που δεν θα μου αρέσει γιατί δεν θα είμαι καλή και εγώ.Αν κάτι που δεν μου αρέσει και πάω δεν πρέπει να είμαι και εγώ καλή σε αυτό ; Αρα δεν θα μπω στην διαδικασία να το κάνω.Δεν είμαι από αυτούς που θα τους δώσεις κάτι και μπορούν να το κάνουν.Εγώ για το κάνω πρέπει να υπάρχει καλό κλίμα, να περνάω καλά με τους συνεργάτες μου.

Η αγαπημένη σου ταινία είναι…Αγαπημένη ταινία είναι το sliding doors…γιατί με αγγίζει πολύ αυτό που γίνεται, το θέμα της. Πως σε μια στιγμή θα αλλάξει η ζωή σου. Μου αρέσουν και άλλες ταινίες οι «ώρες» ας πούμε αλλά αυτή η ταινία πραγματικά έχει αυτό : Η Γκουίνεθ Πάλτροου που προλαβαίνει το τρένο ή δεν το προλαβαίνει.Πως μια στιγμή μπορεί να είναι καθοριστική για την πορεία μιας ζωής.Και αυτό με απασχολούσε από πολύ μικρή. Πιστεύω πάρα πολύ στην τύχη, πιστεύω πως κάποια πράγματα είναι τυχαία.

Τα επόμενα σχέδια της Αγγελικής Λάμπρη είναι...Υπάρχουν κάποιες συζητήσεις για το καλοκαίρι για θεατρικό αλλά είναι πολύ νωρίς ακόμη δεν ξέρω.Ο «δρόμος μακρύς» πάει πολύ καλά, θα συνεχιστεί και μετά το Πάσχα από εκεί και πέρα δεν έχω ιδέα τι θα προκύψει...Θα δείξει :)

issue,people

Page 29: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

kinki

nr. 17 sept/okt 2009 chf 6.– 4.–

Interview. Michael Meimaroglou

How about Kinki magazine...Kinki is a monthly independent Swiss magazine for creative minds and freethinking aesthets. It’s spread all over Switzerland and also available in bigger German cities. Our main categories are fashion, art, music and reports about all kinds of social topics.

Why kinki?We try to show things from a different angle, both graphically as contentu-al. To us, being kinki means featuring subjects and people that you won’t find in mainstream media these days. We think that the name kinki (and the fact, that it’s spelled “wrong”) is short and crisp for our attempt to be unique, edgy and different.

How is the world from the view of kinki magazine?It’s colourful, inconsistent, absurd, funny, diverse, ugly, dodgy, cruel, vast, appealing, lovely, relentless… and full of very interesting people!

Some kinki facts or favorite tags?Even though we all are interested in music, fashion, photography, illustra-tion and what’s going on in the cultural and political world, our interests are pretty diverse. It’s really interesting to work in a group of people where everyone is into something different. For example, our publisher loves his two dogs, the girls here seem to have contracted a passion for photos that show no faces, our editor in chief would love to have a special issue about monsters… Oh yeah, and I am pretty obsessed by aliens and supernatural stuff! ;-)

Let’s paint…the K favourite color?Oh, that’s a hard one, it raised a warm discussion in our office. Let’s go for rainbow-colored. Including black, white and grey ; )

Some brainstorming thoughts for our readers...What will you read next?

Thank you for your time. We wish you the best

Links. http://kinkimag.com

Kinki magazineSwitzerland

56 // USM // 57

issue,people

UrbanStyleMag has the pleasure to present you one of the most interesting magazines in Europe. It’s Kinki and it’s coming from a beautiful country... Switzerland. About Kinki talked to us the associate editor Mr. Rainer Brenner.

kinki

nr. 22 feb/mär 2010 chf 6.– 4.–

Cover_Einzeln.indd 1 04.03.10 12:08

kinki

nr. 19 nov/dez 2009 chf 6.– 4.–

Page 30: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

58 // USM // 59

issue,people

Covered. Michael Meimaroglou

Kaiovodo toy designerArgentina

Self speaking...

I’m Podri, an Designer of the city of La Plata, Buenos Aires in Argentina. Two years ago I started a project (Kaiovodo) where I produce my own one-art toys.

Kaiovodo born in early 2008 like a studio dedicated to producing 100% hand-made Resin Toys.

“Cosmogole DIY - Serie 1” is my first resin toy with an output of 50 units with own packaging and graphics,each numbered and signed with a certificate of authenticity. Each Cosmogole measures 9.5 cm x 7cm x 5cm and comes in a single model, DIY (do it yourself) to customize each one. Its packaging includes: numbers, signature, card Cosmogole, customize template, certificate of authenticity and a mini-photo.The launch of Cosmogole Serie 1, was conducted in March 2009

In mid-2009 Kaiovodo was part of a group show of resin toys, “The Resin Collective “, in store and gallery Red Hot Robot in Phoenix, Arizona, the only Latin American study participate in the event.

Today, I`m presenting my second production, Cosmogole Cristal Serie 2, only 20 pieces, signed and numbered with a corresponding packaging.

More.Kaiovodo - Designer Toys - 100% Resin - Signed & numbered -Orders: [email protected]

Linkshttp://www.flickr.com/photos/kaiovodohttp://www.facebook.com/pages/kaiovodo/122258182993http://www.toycyte.com/the-resin-collective-melt-minds-at-red-hot-robothttp://www.toycyte.com/kaiovodos-cosmogoles-from-argentina-for-resin-collective-showhttp://www.toycyte.com/new-artist-additions-to-the-resin-collective-show

Page 31: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

60 // USM // 61

Covered. Aphrodite Ioannou

Eye candies blogart | craft | photo

DESIGNER TOYSThere is an entire culture behind Design Toys! I absolutely wish I had a huge collection of these art figures … and I must admit that I re-ally had a fantastic time searching and discovering all those super talented artists and their toy designs!

The Design Toys trend appeared in the 90s and has been active and creative ever since! Collectors all around the world seek little treasures from new and talented artists who have created a cool character and it’s true that in the creative community this certainly adds extra points in your resume!

Designer toys are made from a range of materials, including plastic, vinyl, resin, wood, metal, fabric and it is always amazing to see the different interpretations and approaches of various artists from various fields such as graphic design, illustration, painting, sculpture and more! These creations are mainly produced in limited editions.

As soon as toy design was introduced in the modern culture and trends community, even more artists started to show interest in this fresh design outlook. Extremely talented people like Gary Baseman, Kathie Olivas, Michael Lau, FuriFuri and many more, got involved and the outcome is definitely rewarding!

Here goes my top 50 selection. Funny, cute, aggressive, cool, freak, surreal but most of all ad-dictive! Each picture is linked to the respective designer so make sure to explore and discover this magic visual world.

A very successful design toy is Munny, introduced by the American company Kidrobot. As the official product description notes: “A Munny doll is a blank figure the owner can decorate using pens, pencils, markers, paint, and other pigments. A Munny doll is made out of vinyl and has movable joints. The first Munny doll was white, and has since been available in other colors such as black, pink, blue, and phosphorescent green”.

More and more creative people started sketching their ideas, creating models and producing their own Munny versions.

Kidrobot’s munny world website:http://sites.kidrobot.com/munnyworld/?p=gallery

Another fantastic animation video I found by artoyz http://www.artoyz.com

Take a look at a huge variety of toys in these e-shops:

http://www.kidrobot.com/http://www.strangeco.com/http://www.kusovinyl.com/http://www.ningyoushi.com/http://www.munkyking.com/http://www.myplasticheart.com/http://www.designertoystore.co.uk/http://www.artoyz.com/

More. http://www.eyecandiesblog.com/9/post/2010/02/first-post.html

Page 32: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

By. Danae .Laz

Page 33: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

64 // USM // 65

ASHES & SNOWby Gregory Colbert 2007Text. Monika Gren

Ashes & Snow more. http://www.ashesandsnow.org

Leave your eyes closed. To listen. Listen to the sound of feelings and pictures insideyourself. Leave your eyes open to see the inside. Everything that surrounds you. Do you remember your last dream? Do you remember the move of your own breath? Felt someones breath on your skin, sunbeams on your nose, your heavy feet on the ground,the grass greening your nose with spring? Do you remember the colours?You can see them. Remember your dreams. Just close your eyes, slow down, move with the silence coming to you. Come back. Ashes and snow. Black and white. Life and death. Water and fire. Moments of perfection.Completness and beeing. What is it about? Why catch the moment? It is not possible.Feel – Refeel. Welcome to life.Take the boat. Swinging.Take the boat. It’s waiting for you.Remember your dreams...Move slowly. Listen to nature’s music. The rising, it begins to flow. Move. Simultaniously.Sounds of the flying elephant. Sounds of the flying bird, dancing with the wind. Feathersfondling your face. Sounds of cats hair. Be close. Taking breath. Listen.Inside myself there it is. I can see it from outside. Through the stars, Elephant’s eyes, mysilent guards, shining on the desert’s blanket caring for me. Talking to me. Standing up,quietely with joy, stable move. Images and words are coming to me. Moving myself,Opening my hearts book. Read. Take your time. And love.Take your time. Take my time.Admire this stepless dance.Corporate. Take part. Respect.Breath. Remember your dreams.Silent letters to read. Silent letters to burn. Ashes to be. Covering my snow. Someone’s waterpath. Gone with the river’s flow. Whispering moments make you lie on the ground. Be together. Side by side. Follow the nature’s rhythm. Hold. Time. It becomes clear. Washing my aching spikes away. I can clearly see it. I can remember. What came to me. I am.Close. Smile.Take off and fly my memory.

Page 34: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

Μπέβερλι Χιλς ο τελειωτικός κύκλος επεισοδίων

Ο Μπράντον αφιερώθηκε στην πολιτική.Επειδή ήταν καλό παιδί και δε χάλαγε χατίρι σε κανέναν, πάντοτε πήγαινε με αυτούς που κυβερνούσαν. Από ρετάλι των Ρεπουμπλικάνων σε δελφίνο των Δημοκρατικών μια κατάσταση.Ο Ντύλαν, αφού πέρασε από σαράντα κύματα, εντάχτηκε στο σύστημα. Έπεσε τηλέφωνο από Ουάσιγκτον και τον προσέλαβαν χαριστικά ανταποκριτή των NY Times.Όμως, ο αυτοκαταστροφικός του χαρακτήρας τον οδήγησε σε σπατάλες, δάνεια και εσφαλμένες χρηματιστηριακές κινήσεις. Όταν η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, εκβίαζε τον πολιτευτή φίλο του με ένα ροζ dvd, ικανό να του καταστρέψει τη σταδιοδρομία.Παγιδευμένος και προδομένος από τον παραλίγο γαμπρό του, ο Μπράντον τηλεφώνησε στον φαλακρό Στηβ μήπως και μεσολαβούσε.Ο Στηβ είχε παντρευτεί την Κέλλυ που δε βλεπόταν και είχε φτάσει τα 120 κιλά, ήταν μεροκαματιάρης βιοπαλαιστής με δυο δουλειές. Με την πρώτη ταΐζε τα 3 τους παιδιά που περιέργως δεν έμοιαζαν μεταξύ τους. Με την δεύτερη πλήρωνε τις κρέμες, τα spa και τον διαιτολόγο της Κέλλυς. Είχε ήδη πολλά στο μυαλό του για να βοηθήσει…

Απογοητευμένος από τη στάση του άτριχου κολλητού του, ο Μπράντον τα τελευταία λόγια της κουβέντας:«Αδελφή; Δεν έχεις;» Έλα ντε! Είχαν περάσει δέκα χρόνια από τότε που οι γονείς Γουόλς έδιωξαν οριστικά το τσόλι από την ένδοξη οικογένεια. Η μαμά Λώρα ήταν αποφασισμένη να μη συγχωρήσει την κόρη της.Εκείνη, μόνιμα μπερδεμένη, έψαχνε για 156ή φορά τον Ντύλαν με σκοπό να τα ξαναβρούν. Η Μπρέντα έφτασε μέχρι το Μεξικό αλλά δε τα κατάφερε.

Παντρεμένη και με τερηδόνα , εκείνη δε μπορούσε να προσεγγίσει ξανά τον Ντύλαν.«Δε γαμιέται», σκέφτηκε. Αφού την βρήκε, όλα καλά. Βέβαια, άρχισε να απογοητεύεται γιατί στένευαν τα χρονικά περιθώρια και ήταν αναγκασμένος να αποκρούσει τον εκβιασμό…Ο Μπράντον επιχορήγησε την αδερφή του και έφυγε για το LA.Θα συναντούσε τον βουδιστή πνευματικό του σε ένα μοναστήρι, έξω από τη Σάντα Μόνικα. Ναι, είχε ασπαστεί τον βουδισμό.Καθώς περίμενε για τις αποσκευές του στο αεροδρόμιο, άλλη μια έκπληξη τον βρήκε. Το όνομα αυτής: Άντρια Ζούκερμαν!Το εφηβικό του χτυποκάρδι ήταν η πρώτη που παντρεύτηκε, νοικοκυρεύτηκε και ξέκοψε από την παρακμιακή παρέα. Οι σιωνιστές θείοι της, την είχαν διορίσει στο Υπ.Εργασίας και ήταν μόνιμη δημόσιος υπάλληλος.Εντάξει, τα έξυνε κάθε μέρα, πενθήμερο μέχρι το μεσημέρι, αλλά η Άντρια ήταν πονεμένη ιστορία.Ο μεγάλος της γιος είχε πάει φαντάρος. Τον έστειλαν στο Αφγανιστάν και τον γύρισαν φυτό. Είχε τα δικά της, δε μπορούσε ούτε εκείνη να βοηθήσει. Κράτησε όμως το τηλέφωνό του γιατί τον χρειαζόταν για ένα ρουσφετάκι, κάτι χαμένα ένσημα στη μισθοδοσία.

Λίγο πριν χωρίσουν, είπε στον Μπράντον πως πετύχαινε συστηματικά τον Ντέϊβιντ.«Κρίμα από τον Θεό», την έπιασαν τα κλάματα.Το ξεπεσμένο ποπ είδωλο τραγουδιστής, βουτηγμένος στη κόκα και τα πιπίνια, κάποτε έσπασε, δεν άντεξε.Είδε την καριέρα του να κατρακυλά, έχασε όσα του είχαν μείνει και ζούσε σαν ζητιάνος. Η Άντρια του πλήρωνε το επίδομα ανεργίας και έμενε στο ερειπωμένο οδοντιατρείο του μακαρίτη του πατέρα του.Χωρίς νερό, φως και playstationΟ Μπράντον όφειλε να συναντήσει τον Ντέιβιντ, όχι τόσο από λησμονιά. Περισσότερο επειδή του την έλεγε από παλιά και είχε φτάσει η ώρα της δικαίωσης!Κρίση ξε-κρίση, βιαστικός και απελπισμένος, γούσταρε να βρει το πρεζόνι.Τον εντόπισε κάτω από ένα πύργο του Baywatch, την ώρα που ζητιάνευε για την δόση του. Τυπικός όπως πάντα, ο Μπράντον του μοίρασε καρτούλα ΟΚΑΝΑ και αφού τον έκραξε για ακόμα μια φορά, του διηγήθηκε το δικό του δράμα…Ήταν η στιγμή που γέλασε το χειλάκι του ξεπεσμένου R’n’Bίστα, όμως ο Ντεϊβιντ δεν τον πλήγωσε. Παρά τον προσωπικό του κατήφορο, αναζητούσε λύσεις.

Θυμήθηκε την περίπτωση της Βάλερι Μότορς. Η κραγμένη σπιούνα που εξοστρακίστηκε γρήγορα από την παρέα, είχε ακολουθήσει τον δικό της δρόμο.Ντροπιασμένη, αναζήτησε ελευθεριότητα σε ένα γκρουπ οικολόγων πράσινων ακτιβιστών. Ενώ διαδήλωναν έξω από μια φάμπρικα στο Ντιτρόιτ, γνώρισε το έρωτα της ζωής της και αφέθηκε ακαριαία.Μεγαλύτερος κατά 38,5 χρόνια, ο Τζένεραλ Μότορς ήταν βιομήχανος. Τα αντικριστά στρατόπεδα δε στάθηκαν εμπόδιο στον παθιασμένο δεσμό τους.Κάπως έτσι, η Βάλερι έγινε κοσμική celebrity, με ξώβυζα εξώφυλλα και σύντομα, χήρα αυτοκινητοβιομήχανου.Όπως παντού, η κρίση άγγιξε και την Βάλερι. Πονηρή και διορατική όμως, κατάφερε να βάλει λουκέτο στην πολυεθνική πριν απολέσει την αμύθητη κληρονομιά.Με λόγια ή με χρήματα, φάνταζε ως η μόνη που μπορούσε ουσιαστικά να σώσει τον Μπράντον…Εκείνος άργησε αλλά το κατάλαβε. Η μυστηριώδης Βάλερι Μότορς ήταν εκείνη που χρηματοδοτούσε νωρίτερα την εκστρατεία Ομπάμα. Και αυτό γιατί δεν έπαψε ποτέ να νιώθει για τον άχρωμο λομπίστα της Ουάσιγκτον.Εξαφανισμένη από τα κοσμικά, η αειθαλής Βάλερι βρισκόταν στην έπαυλή της στο Ντουμπάι. Δυστυχώς, εξαιτίας μιας παλιάς κομπίνας με ακίνητα, ο Μπράντον δε μπορούσε να την επισκεφτεί στα αφιλόξενα αραβικά εδάφη. Ήταν ανεπιθύμητος, κινδύνευε να συλληφθεί και να του κόψουν το δεξί χέρι, αυτό που χρησιμοποιούσε για χαιρετούρες. Μονάχα μία, μάλλον ακόμη μία ξεχασμένη φιγούρα μπορούσε να τους φέρει πάλι σε επαφή.Η Ντόνα δεν ήταν ακριβώς πονεμένη ιστορία. Όπως το έβλεπε κανείς…

Η χρόνια συνειδητή αποχή από το σεξ, της είχε προξενήσει παρενέργειες. Σε ανύποπτη στιγμή επήλθε το μοιραίο και η τρανή παρθενία έπαψε να υφίσταται. Ήταν τότε που η Ντόνα μπέρδεψε τη βούρτσα με άλλα πράγματα. Σύντομα κυλίστηκε σε ένα κόσμο οργίων και αδυσώπητων ερωτικών συντρόφων.Ήταν νυμφομανής αλλά άργησε να το αντιληφθεί. Όσο κράτησε ο ορμονικός παροξυσμός, αναθεώρησε αρκετά... Δούλευε ως αντιπρόσωπος οίκου μόδας και ταξίδευε τον κόσμο, αλλάζοντας παρτενέρ σε κάθε πόλη. Κάποτε έφτασε στο Ντουμπάι και τότε κατάλαβε πως ήταν bi.Ήταν η μοναδική της παρέας που δεν είχε πάρει η Βάλερι παλιά, με αποτέλεσμα να της είχε μείνει αποθυμένο. Η Ντόνα, η τελευταία ευκαιρία.

Έπεσε τηλεφώνημα στο καπάκι:«Που χάθηκες εσύ ρε μαλάκα άντρα;» αναφώνησε η πρώην παρθένα.Μίλησαν για ώρες και αναπόλησαν τα σχολικά τους χρόνια. Ο Μπράντον εξήγησε πως ακριβώς είχε η κατάσταση, σχεδόν εκλιπαρούσε για βοήθεια.Η ατροφική φιλενάδα τον καθησύχασε, ήταν απλούστερο απ’ όσο υπολόγιζε. Εκείνη την εποχή, η Ντόνα τα είχε με την μικρή αδερφή του Ντύλαν, τελειωμένο μοντέλο του ίδιου οίκου μόδας.Την πρόσταξε να προλάβει τους δυο άντρες στο καθοριστικό ραντεβού τους έξω από τον Λευκό Οίκο. Η μικρή, τυφλωμένη από το πάθος, υπάκουσε, Παρακάλεσε τον ετεροθαλή στυγνό αδερφό της να μην καταστρέψει τον γραφειοκράτη φλώρο… και επήλθε διακανονισμός!Ο Μπράντον πήρε στα χέρια του το dvd που τον έκαιγε. Με πουστιά διαγράφηκαν τα χρέη του Ντύλαν, κάπου στη φούσκα της Έμρον και την κατάρρευση της Λήμαν Μπράδερς.Συμφώνησαν επίσης να μη συναντήσουν ποτέ ξανά ο ένας τον άλλο. Μια μέρα λοιπόν, ένα καινούριο εκβιαστικό μέμο έφτασε στο οβάλ γραφείο…Με ατράνταχτες αποδείξεις, ενέπλεκε τον πρόεδρο Ομπάμα σε σχέσεις με την Κουκλουξκλάν. Το θέμα αποσιωπήθηκε γρήγορα και το καθίκι Ντύλαν διορίστηκε ισόβιος πρέσβης στην Ελλάδα.Ούτε ο πρώτος ήταν , ούτε ο τελευταίος.Ο Μπράντον γύρισε στη βάση του. Συνέχισε τις αδιάκοπες ραδιουργίες και αφοσιώθηκε στη γυναικούλα, κόρη του παλιού του πρύτανη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα εκείνων που, όσο είναι μικρά έχουν γούστο, άμα μεγαλώσουν είναι εντελώς αδιάφορα…Η παρέα δε ξαναβρέθηκε έκτοτε.Βυθίστηκε ξανά στη μίζερη καθημερινότητά της. Εδώ έχει μπει η generation X στο δημόσιο, σιγά μη τη γλίτωνε το Beverly Hills!

ΤΕΛΟΣ

66 // USM

Επιμέλεια: Δημήτρης Πόθας

// 67

μπεβερλι χιλς

Page 35: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

68 // USM // 69

PSYCOLORINGText. Dimitra Meimaroglou, English version. Google Translation

Τα χρώματα που μας περιβάλλουν χαρακτηρίζουν πλήθος συναισθημάτων και εναρμονίζονται στην ζωή μας από την στιγμή που αντικρίζουμε για πρώτη φορά τον κόσμο αυτό.. Είναι φορείς ενεργειακών κυμάτων, είτε θετικών είτε αρνητικών, και εκπνέουν συναισθηματικές αναταράξεις σε κάθε οπτική επαφή μαζί τους. Μπορούν να επηρεάσουν κάθε μας στιγμή, υπό την συνήθως μη εσκεμμένη άγνοια μας επί των επιδράσεων τους..Από την γέννηση μας, το χρώμα που μας συνοδεύει είναι το λευκό της αγνότητας και της καθαρότητας.. Καθαρότητα ψυχής, αναφερόμενη στην ψυχική διαύγεια των νεογνών και την απαλλαγή τους από παρεμβολές αλλοίωσης αυτής.. Επίσης, ο συμβολισμός αυτός της αγνότητας ακολουθεί μια παράδοση χρονών, η οποία θέλει τη νύφη κατά τη διάρκεια της γαμήλιας τελετής να φοράει λευκό φόρεμα, ως ένδειξη της καθαρότητας της ψυχής αλλά και του σώματος της.

Το χρώμα του ουρανού από την άλλη καθηλώνει κάθε θεατή του.. Κοιτάζοντας το προκαλεί πνευματική ανύψωση και στοχαστική διάθεση με μια πινελιά συντηρητισμού. Το γαλάζιο αποτελεί το χρώμα της συμπαντικής έλξης.. Γυρνώντας το χρόνο πίσω και φτάνοντας στα θρανία που περάσαμε το βασικότερο κομμάτι της ζωής μας, μια έντονη ανάμνηση μένει, χρώματος..πράσινου..δεν είναι άλλο από το πράσινο του πίνακα που μας καθήλωνε μπροστά του θέλοντας και μη. Η επιλογή του χρώματος αυτού για το συγκεκριμένο είδος δεν είναι τυχαία φυσικά.. Έχει άμεση σύνδεση με τη φύση και επομένως προκαλεί μια αίσθηση ηρεμίας, συγκέντρωσης και ασφάλειας.

Πάθος, ένταση, δυναμικότητα, ανάγκη για αλλαγές= κόκκινο.. Χαρακτηριστικό χρώμα του έρωτα και του πάθους, κρύβει στοιχεία πολύπλευρα. Μπορεί ακόμη και να διεγείρει την αίσθηση της πείνας γι’ αυτό μάλιστα χρησιμοποιείται συχνά σε διακοσμήσεις εστιατορίων. Στη αρνητική του όψη μπορεί να προβάλει επιθετικότητα και αστάθεια.

Τι μπορεί να προκαλέσει αίσθημα χαράς, ευδιαθεσίας και ενεργητικότητας;..Η φύση και πάλι κάνει το θαύμα της, συμβάλλοντας στην διαμόρφωση της ψυχολογικής κατάστασης του ανθρώπινου οργανισμού και ερεθίζοντας κάθε του αίσθηση. Το κίτρινο χρώμα λοιπόν, προκαλεί και εκφράζει στοιχεία δημιουργικότητας, εφευρετικότητας και θάρρους..Ακόμη και μια ηλιόλουστη μέρα μπορεί να επιφέρει πνεύμα ελευθερίας, ενθουσιασμού και αισιοδοξίας.. ίσως ακούγεται υπερβολικό..δεν παύει να αγγίζει τα όρια της πραγματικότητας όμως..Το πορτοκαλί που εκπέμπει ο ήλιος διαχέει μια ενέργεια θετική και υιοθετείται υποσυνείδητα από το ανθρώπινο σώμα που δέχεται την επίδραση αυτή.

Όλα τα παραπάνω συγκλίνουν στην διαπίστωση μίας και μόνο θεωρίας: κάθε χρωματικό στοιχείο του σύμπαντος προκαλεί αλληλένδετες επιδράσεις στους ζωντανούς οργανισμούς που ζουν σ’ αυτό με ποικίλες συνέπειες..Η σύνθεση των χρωμάτων μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια μυστηριώδης δυναμική ενέργεια που κρύβει βασικές δυνατότητες εφαρμογής στην επιβίωση του ανθρώπινου είδους. Μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε σε αρμονία με την δημιουργική δύναμη ή μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε εγωιστικά και για ιδιοτελείς σκοπούς. Η επίγνωση αυτής της αρχής μπορεί να επιφέρει μεγαλύτερες ικανότητες για περισσότερη αρμονία..Κάθε χρώμα κι ένα μυστικό..Αποκαλύψτε το..

The colors that surround us characterize many emotions and harmony in our lives from the moment we see for the first time in this world .. A vector wave energy, either positive or negative, emotional turmoil and expire in any visual contact with them. They affect us every moment in the often unintended ignorance of our effects on them ..From our birth, the color with us is the white of purity and cleanliness .. Purity soul, referring to the mental clarity of infants and freedom from interference impaired .. Also, the notation of purity following an old tradi-tion, which wants the bride during the wedding ceremony wearing a white dress as a sign of purity of soul and the body.

The color of the sky on the other, catch each viewer of .. Looking at the causes mental lift and reflective mood with a touch of conservatism. The blue is the color of cosmic attraction ..Turning back the clock and arriving to school we spent the main part of our lives, remains a strong memory, color green .. .. none other than the green of the table in front of us freeze willy-nilly. The choice of color for this species is not random course .. It has direct connection with nature and thus produces a sense of calm, concentration and safety.

Passion, intensity, capacity, need for change = red .. Characteristic color of love and passion, conceals information facets. It may even stimulate a feeling of hunger for this fact is often used in restaurant decoration. On the negative side can invoke aggression and instability.

What can cause a feeling of joy, of energy and high mood? .. Nature again made the miracle by helping to shape the vulnerability of the human body and all the irritating sensation. The yellow then, causes, and is evidence of creativity, ingenuity and courage ..Even a sunny day can bring a spirit of freedom, excitement and optimism .. may sound too .. is constantly verging on reality but .. Orange emitted by the sun dissipates a positive energy and subconsciously adopted by the human body accepts this effect.

All these converge in finding a single theory: any color element of the uni-verse causes interrelated effects on living organisms living in it with vary-ing consequences .. The paints can be classified as a mysterious energy that holds strong potential for application in basic survival of mankind. We can use it in harmony with the creative power or we can use it for self-ish and selfish purposes. Awareness of this principle can lead to greater capacity for greater harmony .. Any color and a Reveal the secret .. ..

Page 36: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

70 // USM // 71

ABOUT HUMANS & ROBOTSText. Ioanna Argiri, English version. Google Translation

Σημαντική χρονιά στην επιστήμη της ρομποτικής αποτελεί το 2000. Κατασκευάζεται από την διαρκώς δραστήρια Honda ρομπότ που είναι σε θέση να τρέχει, να περπατά , να επικοινωνεί και γενικότερα να αντιλαμβάνεται όλες τις αισθήσεις και εκφράσεις. Εξωτερικά μοιάζει με ένα αστροναύτη ενώ αποτελεί την εξέλιξη παλαιότερων ρομποτικών μοντέλων της ίδιας εταιρείας. Σύμφωνα με μια έρευνα το 2000 υπήρχαν 742.500 βιομηχανικά ρομπότ και τα περισσότερα από αυτά χρησιμοποιούνταν μόνο στην Ιαπωνία. Από τότε, οι εξελίξεις στον χώρο των ανθρωπόμορφων ρομπότ έχουν παραμείνει στάσιμες εκτός από την Honda που συνεχίζει δυναμικά το έργο της παρουσιάζοντας ολοένα κ βελτιωμένες εκδόσεις ρομπότ.. Τα σημερινά ρομπότ έχουν τις υπολογιστικές ικανότητες ενός εντόμου ενώ σταδιακά θα αρχίσουν να προσεγγίζουν την νοημοσύνη των ζώων φτάνοντας κάποια στιγμή σ’ αυτήν του ανθρώπου.

Όπως είναι φανερό θα περάσουν αρκετά χρόνια για να φτάσουμε στο σημείο να υπάρχουν ρομπότ σαν κι αυτά που παρουσιάζονται μέσα από τις ταινίες και τα βιβλία της επιστημονική φαντασίας. Μπορεί όμως και να μην γίνει ποτέ κάτι τέτοιο. Οι γρήγοροι όμως ρυθμοί ανάπτυξης της τεχνολογίας δεν είναι δυνατόν να μην επηρεάσουν την επιστήμη της ρομποτικής , η οποία όπως φαίνεται από την μέχρι τώρα πορεία της έχει επικεντρωθεί περισσότερο σε ρομπότ που βοηθούν τον άνθρωπο και στις ανάγκες του..

Did you ever thought about the simultaneous existence of humans and a robot in the same space? Yet something that may exist in the coming decades with a key requirement of a continu-ous evolution of technology. According to scientists involved in robotics in 2050 the rapid growth in information technology will lead to the existence of robots that are smarter than mankind. Whether this can be possible and what are the reactions? Sure enough with many positive and negative views (aspects).

The evolution of robotics in industry was in the 1990s, where we have the first appearance of the various robots. Moreover, the aim is to help people and contribute to the work. In fact the robots are nothing more than machines to communicate with humans will be able to speak, think, move and be effective in helping work of man. The use of robots found in various sectors of our lives, astronaut robot able to gather various information from space, but robots in human form with moves that are very similar to ours. Companies operating in the field of robotics is the Honda, but the Sony and NASA that focuses on issues related to space. In 1996 created the first biometric robots from stu-dent to study how fish swim in water. The first anthropomorphic robot was the P2 Honda company that was the basis for further investigations. In 1999 we have robotic dogs capable of interacting with humans as a normal pet from Sony, which is entering a dynamic market. The first models were Sold in the Japanese market.

Important year in the science of robotics is in 2000. Manufactured by constantly active Honda ro-bot that can run, walk, communicate and generally to understand all the feelings and expressions. Outside looks like an astronaut and an earlier development of robotic models of the same company. According to a survey in 2000 there were 742,500 industrial robots and most of them used only in Japan. Since then, developments in the field of human-like robots have stagnated except for the Honda continues to work actively by presenting increasingly improved versions k robots .. Current robots have the computational abilities of insect and will gradually begin to approach the intelligence of animals arriving at some point in this man.

It is obvious it will take several years to get to the point where robots are like those presented through films and books of science fiction. But can not ever do so. The fast growth but technology can not not affect the science of robotics, which, as shown by the experience so far has focused more on robots that help humans and the needs of ..

Είχατε ποτέ σκεφτεί την ταυτόχρονη ύπαρξη ανθρώπου και ενός ρομπότ μέσα στον ίδιο χώρο; Κι όμως είναι κάτι που μπορεί να υφίσταται μέσα στις επόμενες δεκαετίες με βασική προϋπόθεση να υπάρχει συνεχής εξέλιξη της τεχνολογίας. Σύμφωνα με τους επιστήμονες που ασχολούνται με την ρομποτική το 2050 ο γρήγορος ρυθμός ανάπτυξης στην πληροφορική θα οδηγήσει στην ύπαρξη ρομπότ που θα είναι πιο έξυπνα από το ανθρώπινο γένος. Κατά πόσο κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει εφικτό και ποιες θα είναι οι αντιδράσεις; Σίγουρα αρκετές με πολλές θετικές και αρνητικές απόψεις (πλευρές).

Η εξέλιξη στο κλάδο της ρομποτικής έγινε στην δεκαετία του 1990, όπου έχουμε την πρώτη εμφάνιση διαφόρων ρομπότ. Σκοπός του άλλωστε είναι να βοηθήσει τον άνθρωπο και να συμβάλλει στο έργο του. Στην πραγματικότητα τα ρομπότ δεν είναι τίποτε άλλο από μηχανές που θα επικοινωνούν με τον άνθρωπο, θα είναι σε θέση να μιλούν , να σκέφτονται, να κινούνται και θα είναι αποδοτικές συμβάλλοντας στο έργο του ανθρώπου. Η χρήση των ρομπότ συναντάται σε διάφορους κλάδους της ζωής μας, ρομπότ σε θέση αστροναύτη για να συλλέξουν διάφορες πληροφορίες από το διάστημα, ρομπότ όμως και με μορφή ανθρώπου με κινήσεις που μοιάζουν πολύ με τις δικές μας. Εταιρείες που κινούνται στο χώρο της ρομποτικής είναι η Honda, η Sony αλλά και η NASA που επικεντρώνεται σε θέματα που αφορούν το διάστημα. Το 1996 δημιουργείται το πρώτο βιομετρικό ρομπότ από φοιτητή με σκοπό την μελέτη για το πώς κολυμπούν τα ψάρια στο νερό. Το πρώτο ανθρωπόμορφο ρομπότ ήταν το P2 της εταιρείας Honda που αποτέλεσε το θεμέλιο για παραπέρα έρευνες. Το 1999 έχουμε ρομποτικό σκύλο ικανό να αλληλεπιδρά με τον άνθρωπο σαν κανονικό κατοικίδιο από την Sony, η οποία εισέρχεται δυναμικά στην αγορά. Τα πρώτα μοντέλα της έγιναν ανάρπαστα στην αγορά της Ιαπωνίας.

about humans & robots

Page 37: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

MYSPACE. www.myspace.com/urbanstylemagFACEBOOK. www.facebook.com/urbanstylemagISSUE. www.issuu.com/urbanstylemagTWITTER. www,twitter.com/urbanstylemag

MYSPACE. www.myspace.com/urbanstylemagFACEBOOK. www.facebook.com/urbanstylemagISSUE. www.issuu.com/urbanstylemagTWITTER. www,twitter.com/urbanstylemag

human.ArtFriendly.magazine

MYSPACE. www.myspace.com/urbanstylemagFACEBOOK. www.facebook.com/urbanstylemagISSUE. www.issuu.com/urbanstylemagTWITTER. www,twitter.com/urbanstylemag

MYSPACE. www.myspace.com/urbanstylemagFACEBOOK. www.facebook.com/urbanstylemagISSUE. www.issuu.com/urbanstylemagTWITTER. www,twitter.com/urbanstylemag

MYSPACE. www.myspace.com/urbanstylemagFACEBOOK. www.facebook.com/urbanstylemagISSUE. www.issuu.com/urbanstylemagTWITTER. www,twitter.com/urbanstylemag

MYSPACE. www.myspace.com/urbanstylemagFACEBOOK. www.facebook.com/urbanstylemagISSUE. www.issuu.com/urbanstylemagTWITTER. www,twitter.com/urbanstylemag

UrbanStyleMag on Social Networks

BACKpagefashion/home/books/tech/life/trash

μόδα/σπίτι/βιβλία/τεχνολογία/ζωή/σκουπίδια

Page 38: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

74 // USM

Ραντεβού του χρόνου…Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε η τέταρτη διοργάνωση του Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Αθήνας Psa-rokokalo. Η καρδιά της πόλης χτύπησε ρυθμικά, σινεφιλικά και κυρίως φεστιβαλικά στους δύο χώρους διεξαγωγής: την Ταινιοθήκη της Ελλάδος και το Nixon που φιλοξένησαν τις δραστηριότητες του Φεστιβάλ. Οι περίπου 2500 φίλοι του φεστιβάλ που πέρασαν καθ’όλη τη διάρκεια της εβδομάδας και η έντονη συμμετοχή τους στις προβολές και τις δράσεις του προγράμματος, δημιούργησαν ένα ζωντανό πολιτισμικό κύτταρο που αναζητά θεματική και κινηματογραφική καινοτομία σε ουσία και μορφή.

Μια εβδομάδα γεμάτη προβολές βραβευμένων ταινιών μικρού μήκους από όλο τον κόσμο, ειδικά αφιερώματα, μία έκθεση με τίτλο “Πειράματα της Ρωσικής Πρωτοπορίας στον Κινηματογράφο” που απέσπασε τις καλύτερες κριτικές και πολλές ενδιαφέρουσες διαλέξεις και συζητήσειςμεταξύ καταξιωμένων δημιουργών αλλά και επαγγελματιών του κινηματογράφου. Οι ομιλητές προερχόμενοι από διαφορετικά πολιτισμικά υπόβαθρα αντάλλαξαν απόψεις και προτάσεις, μεταξύ άλλων και για τη δημιουργική χρήση διαφορετικών τεχνικών στην παραγωγή του “Sound Design” αλλά και του “Title Design”. Κεντρικοί ομιλητές οι καταξιωμένοι δημιουργοί και επαγγελματίες : Peter Strickland, Larry Sider, Rob- Chiu Ronin, Adam Lee Davis, οι οποίοι μας αποχαιρέτησαν με τις καλύτερες εντυπώσεις αλλά και την διαβεβαίωση πως θα στηρίξουν με κάθε τρόπο το θεσμό.Το Βραβείο κοινού δόθηκε στην ταινία CRUMBS του Γάλλου Pierre Pinaud fic 31’, (Βραβείο Cesar, βραβείο Ομοσπονδίας Κριτικών Γαλλίας. Βραβείο νέων κριτικών, καλύτερης μουσικής Clermont Ferrand).Το Psarokokalo γιόρτασε την τέταρτη επιτυχημένη του διοργάνωση, με ένα μεγάλο event το Σάββατο 6 Φεβρουαρίου στο BIOS μαζί με πλήθος υποστηρικτών, κινηματογραφιστών και φίλων του φεστιβάλ.

Η τεράστια ανταπόκριση που είχε το 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Αθήνας Psarokokalo, μας γέμισε αισιοδοξία και δύναμη για την προετοιμασία της επόμενης διοργάνωσης, στην οποία σας καλούμε όλους να συμμετάσχετε.

Με σινεφιλικούς χαιρετισμούς,Η ομάδα του Psarokokalo

Link. www.psarokokalo.gr

See you in one year...

The 4th edition of Athens International Short Film Festival Psarokokalo took place in Ath-ens with great success.More than 2500 people passed throughout the week and participated in its screenings and parallel events, creating a vibrant cultural nucleus seeking for thematic and cinematic innovations in substance and form.

The audience prize was awarded to the short film CRUMBS by the French director Pierre Pinaud fic 31’, (Cesar Award, Award of the Federation of French Critics, Award for best music Clermont Ferrand).

Link. www.psarokokalo.gr

4th International Short Film Festival PsarokokaloCovered. Olga Papadopoulou

Page 39: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

fashion,trashStylist: Ioanna Anagnostidou ( [email protected] )

76 // USM // 77

Page 40: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

78 // USM

fashion,trash

// 79

Page 41: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

More. http://www.carrotclothing.net

Carrot Clothingurban wear

80 // USM

Page 42: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

Covers from the past....

διαβάζω

82 // USM

Επιμέλεια: Ανδρέας Αθανασίου

Ποιος fan των νέων τεχνολογικών gadget και ποιος fan της ηλεκτρονικής μουσικής ή dj δεν θα ήθελε να επεξεργαστεί ένα μουσικό όργανο όπως το Reactable αν το είχε μπροστά του, τόσο περίεργο στην κατασκευή και εντυπωσιακό που είναι; Το Reactable, για να εξηγήσω, είναι ένα νέο επαναστατικό ηλεκτρονικό μουσικό όργανο που παράγει ήχους με ηλεκτρονική - βιομηχανική χροιά και έχει σχεδιαστεί για να δημιουργεί και να παρουσιάζει τη μουσική του σήμερα και του αύριου. Πρωτοεμφανίστηκε το 2003 στο Τμήμα Μουσικής Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Pompeu Fabra της Βαρκελώνης, από τέσσερις φοιτητές του συγκεκριμένου τμήματος. Είναι ένα όργανο που συνδυάζει τις νέες τεχνολογίες με την τέχνη της μουσικής, με ένα απλό και διαισθητικό σχέδιο, που επιτρέπει στους μουσικούς να πειραματιστούν με τους ήχους, να αλλάξουν τη δομή του, να ελέγξουν τις παραμέτρους του και να είναι δημιουργικοί με έναν άμεσο και αναζωογονητικό τρόπο, που δεν έχει καμία σχέση με τους τρόπους παραγωγής ήχων και μουσικής που ξέρατε ως τώρα.

Το Reactable, στην ουσία, είναι ένα φωτισμένο και λείο διαδραστικό τραπέζι το οποίο αλληλεπιδρά καθώς τοποθετούνται διάφορα αντικείμενα στην επιφάνεια του. Αρκετοί “χρήστες” έχουν ταυτόχρονα πλήρη έλεγχο του οργάνου, και διακινούν φυσικά αντικείμενα εκ περιτροπής, σε ένα στρογγυλό τραπέζι φωτεινής επιφάνειας. Μια κάμερα που βρίσκεται κάτω από το τραπέζι, αναλύει συνεχώς την επιφάνεια, για την παρακολούθηση του δαχτύλου του παίκτη, τη φύση, τη θέση και τον προσανατολισμό των φυσικών αντικειμένων, που διανέμονται στην επιφάνειά του. Ανάλογα λοιπόν με το εάν ένας μουσικός μετακινεί, αγγίζει ή τρίβει ένα αντικείμενο που τοποθετεί πάνω του και της ρυθμίσεις που θα του δώσει, αυτό παράγει διαφορετικό ήχο.

Το Reactable δεν είναι προς πώληση, μπορεί όμως να κατασκευαστεί από τον καθένα, αφού υπάρχει διαθέσιμο και δίνεται το software. Επίσης, έχει χρησιμοποιηθεί ήδη από κάποιους καλλιτέχνες, όπως για παράδειγμα η Ισλανδή τραγουδίστρια Bjork το χρησιμοποίησε σε live εμφανίσεις της, ενώ το ίδιο το Reactable ως μουσικό όργανο έχει ήδη αποκτήσει χιλιάδες οπαδούς που ξεσηκώνονται με τη μουσική του. Ακόμη, έχει παρουσιαστεί σε διάφορα φεστιβάλ και συνέδρια, όπως το «Ars Electronica», το «Sónar», το «NIME» και το «SIG-GRAPH», ενώ η πιο πρόσφατη εμφάνιση του είναι αυτή στο φεστιβάλ «CODE Live» στα πλαίσια της πολιτιστικής Ολυμπιάδας στο Βανκούβερ του Καναδά.

Αυτό που κάνει τόσο ξεχωριστό το Reactable είναι ότι η ομάδα που το δημιούργησε πέτυχε να ξεκλειδώσει μία εντελώς διαφορετική οπτική για τον καλλιτέχνη, καθώς πλέον δεν έχει στο μυαλό του μουσική θεωρία και παραμέτρους αλλά μόνο την φαντασία του. Αξίζει μια περιήγηση στο youtube (για τους λάτρεις της ηλεκτρονικής μουσικής και όχι μόνο) για να δείτε και να ακούσετε αυτό το εντυπωσιακό, πραγματικά, οπτικοακουστικό αποτέλεσμα.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε το επίσημο site στο:http://www.reactable.comκαι στο you tube: http://www.youtube.com/watch?v=0h-RhyopUmchttp://www.youtube.com/watch?v=vm_FzLya8y4http://www.youtube.com/watch?v=kVTjrwqGnvQ&feature=related

fwText. Stella Rousnidou ( [email protected] )

// 83

χοτ buy

REACTABLE

Page 43: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

food,squareΕπιμέλεια: Μαρία Τουμπή (Κλινική Διατροφολόγος - Διαιτολόγος)

84 // USM

Διατροφικές ετικέτες....οι εταιρείες τροφίμων τα γράφουν…. εμείς όμως τα διαβάζουμε;

Μεγάλος ντόρος στα σαλόνια των διαιτολόγων και των πολυεθνικών για τις διατροφικές ετικέτες. Ευτυχώς πλέον η Ευρωπαϊκή Ένωση θέσπισε νόμους για την αναγραφή των συστατικών των τροφίμων και ειδικά όταν αυτά ισχυρίζονται να υπερτερούν σε κάτι από τα συμβατικά (για παράδειγμα γάλα ενισχυμένο σε ασβέστιο). Στους περισσότερους καταναλωτές οι διατροφικές ετικέτες προκαλούν σύγχυση, γ’αυτό και αποφεύγουν την ανάγνωσή τους. Ακολουθούν μικρά tips για να μάθετε να διαβάζετε τις διατροφικές ετικέτες εάν θέλετε να κάνετε σωστές και, πάνω απ’ όλα, υγιεινές επιλογές.

- Οι ετικέτες των τροφίμων περιέχουν δύο ειδών πληροφορίες: μια λίστα με τασυστατικά του προϊόντος και την ετικέτα με τις διατροφικές πληροφορίες του. Στην λίστα αναγράφονται όλα τα συστατικά του προϊόντος ανάλογα με την ποσότητα που περιέχεται στο τρόφιμο, σε φθίνουσα διάταξη. Η διατροφική ετικέτα δείχνει πόσες θερμίδες, πρωτεΐνες, λίπη, υδατάνθρακες και φυτικές ίνες υπάρχουν στις τροφές. Στις περισσότερες περιπτώσεις αναγράφονται και οι βιταμίνες και τα μέταλλα, όπως το ασβέστιο ή ο σίδηρος.- Στις περισσότερες ετικέτες θα παρατηρήσετε πίνακες που αποτελούνται από δύο στήλες: στη μία στήλη αναγράφεται η ποσότητα των θρεπτικών συστατικών που περιέχεται ανά 100 γραμμάρια τροφίμου και στην άλλη η ποσότητα των θρεπτικών συστατικών που περιέχεται ανά μερίδα τροφίμου (δηλαδή όπως σερβίρεται) ή ανα τεμάχιο όταν μιλάμε για τρόφιμα που έχουν συσκευαστεί μεμονωμένα (π.χ. μπισκότα)- Τα τρία πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να προσέχετε σε μια ετικέτα είναι το ολικό λίπος, αλλά και τα διάφορα είδη του (κορεσμένα, μονοακόρεστα, πολυακόρεστα), τα ζάχαρα και η ενέργεια (θερμίδες), αν σας απασχολεί ο έλεγχος του βάρους. Συγκρίνοντας αυτά τα τρία θρεπτικά συστατικά με τα αντίστοιχα ενός άλλου τροφίμου θα καταφέρεται να επιλέξετε το πιο υγιεινό-θρεπτικό, προσπαθώντας να αποφύγετε τα κορεσμένα και τα trans λιπαρά οξέα αλλά και αυτά που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη.

// 85

- Επίσης σημαντικό είναι να διαβάζουμε την ημερομηνία παραγωγής και λήξης, την χώρα προέλευσης αλλά και τις ειδικές συνθήκες συντήρησης που πιθανόν να απαιτούνται μετά το άνοιγμα της συσκευασίας, προκειμένου να αποφύγουμε δυσάρεστες επιπτώσεις.- Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Food and Drugs Administration παρέχει οδηγίες σ’ εκείνους που ασχολούνται με την παραγωγή τροφίμων, σχετικά με τους διατροφικούς ισχυρισμούς, ώστε να μπορούν να τους χρησιμοποιήσουν κατά την προώθηση των προϊόντων τους. Σημαντικό λοιπόν είναι να γνωρίζουμε τι ακριβώς σημαίνει καθένας από τους ισχυρισμούς προκειμένου να μην σχηματίζουμε λάθος αντίληψη για την περιεκτικότητα των τροφίμων σε θρεπτικά συστατικά.

Διατροφικοί ισχυρισμοί (Nutritional claims):Ισχυρισμός Απαιτήσεις που πρέπει να πληρούνται πριν χρησιμοποιηθεί ο ισχυρισμός στηδιατροφική ετικέτα.

Χωρίς λίπος(Fat-Free)Τα τρόφιμο πρέπει να περιέχει λιγότερο από 0,5 γραμμάρια λίπους ανά μερίδα σερβιρίσματος, χωρίς επιπλέον προσθήκη λίπους ή ελαίου.Ελεύθερο κορεσμένου λίπους(Saturated Fat Free)Να περιέχει λιγότερο από 0,5 γραμμάρια κορεσμένου λίπους και 0,5 γραμμάρια trans λιπαρών οξέων ανά μερίδα.Ελεύθερο χοληστερόλης(Cholesterol-Free)Να περιέχει λιγότερο από 2 mg χοληστερόλης ανά μερίδα και ≤2 γραμμάρια κορεσμένα λιπαρά οξέα ανά μερίδα.Μειωμένο σε θερμίδες(Reduced Calorie)Τουλάχιστον 25% λιγότερες θερμίδες από το υπό σύγκριση τρόφιμο (αρχικό τρόφιμο).Light(λίπος)Να παρέχει 50% ή λιγότερο λίπος απ’ ό,τι το υπό σύγκριση τρόφιμο (π.χ., 50% λιγότερο λίπος απ’ ό,τι το τυρί πλήρες σε λιπαρά).Light (θερμίδες)Να παρέχει 1/3 λιγότερες θερμίδες (Kcal) απ’ ό,τι το υπό σύγκριση τρόφιμο.Πλούσιο σε φυτικές ίνες(High-Fiber)Να περιέχει τουλάχιστον (≥) 5 γραμμάρια φυτικές ίνες ανά μερίδα.Ελεύθερο ζάχαρης(Sugar-Free)Να περιέχει λιγότερο από 0,5 γραμμάρια ζάχαρης ανά μερίδα.Ελεύθερο νατρίου(Sodium-Free)ή ελεύθερο άλατος (Salt-Free) Να περιέχει λιγότερο από 5 mg νατρίου ανά μερίδα.Υγιεινό(Healthy)Τρόφιμα χαμηλά σε λίπος, κορεσμένα λίπη, χοληστερόλη και νάτριο, που περιέχουν τουλάχιστον το 10% των συνιστώμενων ημερήσιων προσλήψεων για τη βιταμίνη Α, τη βιταμίνη C, το σίδηρο, το ασβέστιο, τις πρωτεΐνες ή τις φυτικές ίνες.«Καλή πηγή του, περισσότερο,ή έχει προστεθεί (Good Source Of, More, Added)»Το τρόφιμο παρέχει 10% περισσότερο από την ημερήσια δόση για συγκεκριμένο θρεπτικό συστατικό, αναφορικά με το υπό σύγκριση τρόφιμο

Read first, eat then!!!

Πηγές. www.diatrofimagazine.grwww.eufic.org

Page 44: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"

COOLHOST.GRCREDITS FOR URBANSTYLEMAG WEB HOSTING TO

internet DATA

Page 45: UrbanStyleMag vol. 14 "The naked truth"