UrbanStyleMag vol. 7 // free press magazine

URBAN STYLE MAGAZINEISSN 1791-3888Αστικό Στύλ // αστικό free press περιοδικόΔιμηνιαία Έκδοση Τεύχος: 7ο // Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2009

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ / ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣΜιχάλης Μεϊμάρογλου

ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΑφροδίτη Αποστολίδη

ΣΥNEΡΓΑΤΕΣ/ΣΥΝΤΑΚΤΕΣΑντώνης Παπανδρέου, Ανδρέας Αμανατίδης, Αριστέα Παπαδημητρίου, Βασίλης Ασημένιος, Αντιγόνη Θεοδωράκη, Γιάννης Βενιζέλος, Γιάννης Ζήσης, Γιώργος Μπελεβεσλής, Γιώργος Κανάρης, Έβη Χατζησαββίδη, Θεόδωρος Μορφίδης, Ιωάννα Αναγνωστίδου, Ιωάννα Αργύρη, Ιφιγένεια Τριανταφύλλου, Κατερίνα Νάσου, Λίλα Σεβαστάκη, Μαρία Τουμπή, Νίκος Γραμμάτος, Οδυσσέας Πανιεράκης, Όλγα Παπαδοπούλου, Πηνελόπη Μουρουζίδου, Σωτήρης Βογιατζόγλου,

ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝΔήμητρα Μεϊμάρογλου

ART DIRECTOR / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΜιχάλης Μεϊμάρογλου

ΠΡΟΩΘΗΣΗΜηνάς ΠαπανικολάουΝίκος ΔενάζηςΧρήστος ΔασκαλάκηςΑλέξανδρος Γερασίμου

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑΚατερίνα Νάσου

ΛΟΓΙΣΤΙΚΑΕιρήνη Δρόσου

ΝΟΜΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣΠαπαδοπούλου/Μπουρινάρη Σοφία

WEBwww.urbanstylemag.gr / www.usmag.grwww.myspace.com/urbanstylemaghttp://urbanstylemag.blogspot.com

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ / ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥΣύλλογος Αστικές Δράσεις

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ / ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ“UrbanStyleMag”Φιλίππου 30, Καβάλα. τ.κ. 65403E. [email protected]Τ. 698 373 1669

Το περιοδικό UrbanStyleMag κυκλοφορεί κάθε δίμηνο από τον αστικό μη κερδοσκοπικό σύλλογο Αστικές Δράσεις. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική του περιεχόμενου του περιοδικού με οποιονδήποτε τρόπο μόνο με την προηγούμενη έγκριση του εκδότη.

Το εξώφυλλο του 7ου τεύχους είναι μία δημιουργία του Μιχάλη Μεϊμάρογλου.

Το UrbanStyleMag διανέμεται δωρεάν. Μπορείτε να το προμηθευτείτε ηλεκτρονικά απο το

www.usmag.gr . Για περιοδικές έντυπες εκδόσεις, ενημερωθείτε για τα σημεία διανομής απο την ιστοσελίδα μας.

// 5

// editorial Κείμενο: Μιχάλης Μεϊμάρογλου ([email protected])

[τεύχος7ο - Χρώματα]

- Αν σου ζητούσαν να χρωματίσεις στο μυαλό σου το έτος 2009 ποιο χρώμα θα διάλεγες από την νοητή, χρωματική σου παλέτα;Δεν ξέρω... αλλά για κάποιο περίεργο λόγο έχω συνδέσει το 2009 με το κίτρινο χρώμα. Μπορεί να φταίει η αυξημένη προσέλευση ανθρώπων από τις ανατολικές χώρες στην χώρα μας ή το κίτρινο χρώμα του σπιτιού του γείτονα, πάντως θα έβαφα κίτρινο το 2009.

- Πώς θα ήταν, αν κάθε χρόνο το σπίτι σου και τα περιεχόμενά του έπαιρναν την απόχρωση της χρονιάς; π.χ. κίτρινο 2009...Σοκαριστικό, πρωτότυπο ή απλά ένα βήμα πριν την παράνοια. Κίτρινος τοίχος, κίτρινα έπιπλα, κίτρινο μπάνιο, κίτρινη τηλεόραση, κίτρινο τηλέφωνο, κίτρινο πατάκι στην εξώπορτα, καναρινάκι σε κίτρινο κλουβί, κίτρινη οδοντόπαστα από κίτρο, κίτρινο χρώμα σε όλα…από το πιο μεγάλο μέχρι το πιο μικρό αντικείμενο ενός σπιτιού.

- Έξω στην πόλη;Διαμαρτυρίες στο κίτρινο με φόντο το γκρι των πόλεων. Χρώμα στα μουντά σημεία της πολυκατοικίας και φύτεμα μαργαρίτας στις χαραμάδες μισογκρεμισμένων τοίχων. 3000 κίτρινα

COVER STORYμπαλόνια υψώνονται ταυτόχρονα στον προσωρινά γαλάζιο ουρανό, ανάμεσα σε κτίρια, καλώδια και σε ανυποψίαστες κυράτσες που απλώνουν την μπουγάδα τους στις ταράτσες.Δεκάδες πιτσιρίκια στολίζουν τις γειτονιές με κίτρινα παιχνίδια, περαστικοί κάνουν κίτρινες φούσκες, μικροπωλητές πουλούν ακατάπαυστα λεμόνια σε αυτοσχέδιους πάγκους, μια γριούλα καθισμένη στην παλιά της πολυθρόνα ανακατεύει μια μεγάλη κατσαρόλα με γλυκό του κουταλιού σε κίτρινη απόχρωση, ενώ ένας σκύλος φορώντας κίτρινο λουράκι,κάθεται στα πόδια της. Μπαίνω στο κίτρινο συρμό του μετρό και συναντώ έναν κινέζο να πουλάει κίτρινα φουλάρια. Αγοράζω ένα, καλύπτω το στόμα μου, βγαίνω βιαστικά στην επόμενη στάση και τρέχω να βρω μπογιατζίδικο! Παίρνω ένα σπρέι, τρέχω στην κεντρική πλατεία, ενώ σοκαρισμένοι οδηγοί κίτρινων ταξί με παρατηρούν... γράφω στα πλακάκια με κίτρινο χρώμα... “ Πρέπει να ξυπνήσω, όταν το φως φανεί;’’

- Μουσική που ακούγεται στα αυτιά σου αυτή την στιγμή;“Christie - Yellow River’’

Το δικό σου χρώμα;

6 // UrbanStyleMag

// περιεχόμενα αποστολή8κινηματογραφικά12μουσική ηχώ 20street art 42

κάτω απο το γκρίζο 49 ψηφιακή δημιουργία62comic wars72 φωτογραφία76χομ;81style words104home sweet home106 διαβάζω108fw110διατροφή112περιβάλλον114

Stanley Kubrick14Ονειροπαγίδα23 Κατερίνα Μακαβού26Βαγγέλης

Βέκιος30HipHop42Αλέξανδρος Βασμουλάκης68Zad iloe

48Βασίλης Σούλης82 Greek Cult Hollywood96 σκηνή ένα, λήψη πρώτη 201298 η ιστορία των πολεμικών τεχνών100

αποστολήΚείμενο: Μηνάς Παπανικολάου ([email protected])

Η απόσταση από τη μεγαλούπολη Λεμεσό είναι ο λόγος που διατηρείται τόσο προσεκτικά από καθετί ξένο, στην προσπάθειά της να κατακτήσει ακόμα μια παρθένα περιοχή.

[Εγκυκλοπαιδικά] Το Κοιλάνι βρίσκεται 1100 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας. Περίπου 36 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της πόλης της Λεμεσού. Το όνομα του χωριού χρονολογείται από την εποχή των Λουιζιανών (Le Quilfane). Το έδαφος της περιοχής βοηθά στην καλλιέργεια σταφυλιών καθώς και άλλων δέντρων (μηλιές,αχλαδιές,ελιές,εσπεριοειδή,αμυγδαλιές ). Το Κοιλάνι με τα στενά σοκάκια υπήρξε κάποτε το πλουσιότερο στην παραγωγή κρασιού από τα χωριά του Τροόδους.Παρά το μικρό μέγεθος του χωριού,έχει πέντε οινοποιεία. Το χωριό φημίζεται για το φεστιβάλ κρασιού,που λαμβάνει χώρα στη κεντρική πλατεία του χωριού στο τέλος της σοδειάς. Το φεστιβάλ περιλαμβάνει δοκιμή κρασιού,παραδοσιακούς χορούς και ζωντανή μουσική. Στους επισκέπτες προσφέρεται ‘’παλοψές’’, ένα πλούσιο Κυπριακό έδεσμα το οποίο φτιάχνεται από χυμό σταφυλιού Κοιλανιάτες φημίζονται και για την περίφημη ‘’ζιβανία’’ η οποία παράγεται επίσης από σταφύλι. Το Κοιλάνι έχει ένα εκκλησιαστικό μουσείο και ένα wine making μουσείο. Χαρακτηριστίκο είναι και το εκκλησάκι της Αγίας Μαύρης στην είσοδο του χωριού που χρονολογείται από το 12Ο αιώνα.

Κοιλάνι (ΚΥΠΡΟΣ)// ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ ΚΡΑΣΟΧΩΡΙ

// αποστολή

8 // UrbanStyleMag // 9

[Μηνάς]Η επιστροφή στο σπίτι δύσκολη, όλα όμως σβήνονται από το μυαλό σου αντικρίζοντας την θέα. Το πρωινό μαγευτικό, βγαίνοντας έξω απ’το πέτρινο σπίτι, χάνεσαι, αφήνεσαι στη μαγική εικόνα! Το χωριό έβαλε από νωρίς το χειμωνιάτικο σκηνικό φτάνοντας θερμοκρασίες -5 C, κάτι που πραγματικά δεν περίμενα φτάνοντας στο νησί. Ο κρύος αέρας και η ομίχλη τρυπάνε το πρόσωπό σου θέλοντας να σου θυμίσουν ότι το περήφανο Τρόοδος στέκεται εκεί, μόλις 15’ με το αυτοκίνητο. Τα λόγια είναι περιττά!!!

Η παραδοσιακά χτισμένη κοινότητα με την ιδιαίτερα χαρακτηριστική πέτρα δουλεμένη από χτίστες με μεράνι, ακούει στο όνομα “Κοιλάνι “. Το μόνο λυπητερό και συνάμα γοητευτικό είναι η ερήμωσή του.Η πόλη σαν μαγνήτης τραβάει τους κατοίκους υπόσχοντας τους ευκαιρίες για μια πετυχημένη καριέρα. Η κυβέρνηση καθότι έξυπνη από άλλες δημιουργεί ευκαιρίες για νέους ανθρώπους να ξαναζωντανέψουν τις απομακρυσμένες περιοχές.

// 13

// κινηματογραφικά

κινηματογραφικά

12 // UrbanStyleMag

Επιμέλεια: Αντώνης Παπανδρέου ([email protected])

Tίτλος: SLUMDOG MILLIONAIREΣενάριο: ΣΑΙΜΟΝ ΜΠΟΦΟΥΑ, ΒΙΚΑΣ ΣΟΥΑΡΑΠ Ηθοποιοί: ΝΤΕΒ ΠΑΤΕΛ , ΑΝΙΛ ΚΑΠΟΥΡ , ΙΡΦΑΝ ΚΑΝ , ΜΑΝΤΟΥΡ ΜΙΤΑΛ , ΦΡΙΝΤΑ ΠΙΝΤΟ Διάρκεια: 120 λεπτά Χρονολογία παραγωγής: 2008 Είδος ταινίας: ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ Χώρα παραγωγής: ΑΓΓΛΙΑ

Tίτλος: THE CURIOUS CASE OF BENJAMIN BUTTON Σενάριο: ΕΡΙΚ ΡΟΘ, Φ.ΣΚΟΤ ΦΙΤΖΕΡΑΛΝΤ Ηθοποιοί: ΜΠΡΑΝΤ ΠΙΤ , ΚΕΙΤ ΜΠΛΑΝΣΕΤ , ΚΕΙΤ ΜΠΛΑΝΣΕΤ , ΚΕΙΤ ΜΠΛΑΝΣΕΤ , ΚΕΙΤ ΜΠΛΑΝΣΕΤ , ΤΙΛΝΤΑ ΣΟΥΙΝΤΟΝ , ΤΖΟΥΛΙΑ ΟΡΜΟΝΤ , ΤΑΡΑΤΖΙ ΧΕΝΣΟΝ , ΜΑΧΕΡΣΑΛΑΧΑΣΜΠΑΖ ΑΛΙ , ΤΖΑΡΕΝΤ ΧΑΡΙΣ Διάρκεια: 166 λεπτά Χρονολογία παραγωγής: 2008 Είδος ταινίας: ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ

Tίτλος: GRAN TORINOΣενάριο: ΝΙΚ ΣΕΝΚ Ηθοποιοί: ΚΛΙΝΤ ΙΣΤΓΟΥΝΤ , ΜΠΙ ΒΑΝΓΚ , ΑΝΕΙ ΧΕΡ , ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ ΚΑΡΛΕΙ Διάρκεια: 117 λεπτά Χρονολογία παραγωγής: 2008 Είδος ταινίας: ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ, ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

Tίτλος: THE EDGE OF LOVE Σενάριο: ΣΑΡΜΑΝ ΜΑΚΝΤΟΝΑΛΝΤ Ηθοποιοί: ΚΙΡΑ ΝΑΙΤΛΙ , ΚΙΡΑ ΝΑΙΤΛΙ , ΚΙΛΙΑΝ ΜΕΡΦΙ , ΣΙΕΝΑ ΜΙΛΕΡ , ΜΑΘΙΟΥ ΡΑΙΣ Διάρκεια: 111 λεπτά Χρονολογία παραγωγής: 2008 Είδος ταινίας: ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ Χώρα παραγωγής: ΑΓΓΛΙΑ

Ο Τζαμάλ Μαλίκ, ένας 18χρονος από τις φτωχογειτονιές του Μουμπάι, θα ζήσει τη μεγαλύτερη ημέρα της ζωής του με όλα τα μάτια της Ινδίας στραμμένα πάνω του: αν απαντήσει σωστά σε μια τελευταία ερώτηση, θα κερδίσει 20 εκατομμύρια ρουπίες στο τηλεπαιχνίδι “Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος;”. Το σόου διακόπτεται μέχρι την επόμενη μέρα το πρωί, και τότε η αστυνομία συλλαμβάνει τον Τζαμάλ ως ύποπτο απάτης. Πώς γίνεται ένα παιδί του δρόμου να γνωρίζει τόσο πολλά; Θέλοντας να αποδείξει την αθωότητά του, ο Τζαμάλ διηγείται την ιστορία της ζωής του, και βλέπουμε ότι κάθε κεφάλαιό της περιέχει και μια απάντηση στις απίθανες ερωτήσεις του τηλεπαιχνιδιού.

Η μόνη ερώτηση που παραμένει αναπάντητη είναι πώς ένας νεαρός χωρίς πάθος για το χρήμα κατέληξε να παίρνει μέρος στο συγκεκριμένο σόου; Όταν ο Τζαμάλ επιστρέψει για να απαντήσει στην τελευταία ερώτηση, θα το αποκαλύψει σε 60 εκατομμύρια τηλεθεατές. Ο Ντάνι Μπόιλ επιστρέφει με την καλύτερη ταινία των τελευταίων χρόνων (για να μην πω των τελευταίων δεκαετιών), σκηνοθετώντας σεμιναριακά με καθαρό και σαφή τρόπο μια ταινία άκρως απολαυστική, ενδιαφέρουσα και συγκινητική. Υποψήφια για 10 Oscar από τα οποία απέσπασε 8.

“Γεννήθηκα κάτω από περίεργες συνθήκες.” Και έτσι ξεκινά η ταινία, που αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά της νουβέλας του Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1920 και αναφερόταν στην ιστορία ενός άντρα που γεννήθηκε ογδόντα χρονών και καθώς περνούσαν τα χρόνια γινόταν όλο και πιο νέος. Η ταινία αφηγείται την εκπληκτική ιστορία ενός όχι και τόσο συνηθισμένου άντρα. Ξεκινώντας το 1918 από τη Νέα Ορλεάνη, στο τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου και φτάνοντας μέχρι τον 21ο αιώνα, ο άντρας αυτός διαγράφει μία πορεία ζωής τόσο απρόβλεπτη, όσο θα μπορούσε να είναι η ζωή οποιουδήποτε ανθρώπου.

Συναντά ανθρώπους, ανακαλύπτει νέα μέρη, βρίσκει και χάνει την αγάπη, τις χαρές της ζωής, έρχεται αντιμέτωπος με τη θλίψη του θανάτου, αλλά και με τόσα άλλα συναισθήματα που ξεπερνούν το χρόνο. H ταινία σε γοητεύει από τη πρώτη στιγμή. Πρώτον οι ερμηνείες των δύο κυρίως πρωταγωνιστών αλλά και όχι μόνο είναι πολύ καλές. Δεύτερον η ταινία διαθέτει άψογη σκηνοθεσία (Ντέιβιντ Φίντσερ) και μια φωτογραφία απίστευτης ομορφιάς. Τέλος δεν θα μπορούσα να παραβλέψω το εξαιρετικό soundtrack το οποίο το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όσους ενδιαφέρονται και για τη μουσική. Σε γενικές γραμμές είναι μια ταινία η οποία τα έχει όλα. Σπεύσατε!!!

Ο Ίστγουντ ενσαρκώνει τον Γουόλ Κοβάλσκι, έναν άκαμπτο και άτεγκτο βετεράνο του πολέμου της Κορέας, ο οποίος σε έναν κόσμο αλλαγών αναγκάζεται από τους μετανάστες γείτονές του να αντιμετωπίσει τις προσωπικές και μακροχρόνιες προκαταλήψεις του. Ο συνταξιούχος πια εργάτης σε αυτοκινητοβιομηχανία Γουόλτ Κοβάλσκι περνάει τις μέρες του επισκευάζοντας το σπίτι του, πίνοντας μπύρα και πηγαίνοντας μια φορά τον μήνα στο κουρείο. Κι ενώ η τελευταία επιθυμία της εκλιπούσης συζύγου του ήταν να τον δει να πηγαίνει για εξομολόγηση, ο Γουόλτ, ένας πικραμένος βετεράνος που κρατάει το M-1 του πάντα καθαρό και έτοιμο, νιώθει ότι δεν βαραίνει τίποτα την ψυχή του. Και η μόνη ψυχή που μπορεί να εμπιστευτεί αρκετά για να εξομολογηθεί όσα τον βασανίζουν, είναι ο σκύλος του, η Νταίζη.

Οι αλλοτινοί γείτονές του έχουν μετακομίσει ή πεθάνει και έχουν αντικατασταθεί από μετανάστες Χμονγκ, από τη νοτιοανατολική Ασία, τους οποίους απεχθάνεται. Γεμάτος μίσος και απαξίωση για ότι βλέπει ο Γουόλτ ζει μηχανικά περιμένοντας το τέλος. Μέχρι τη νύχτα που κάποιος προσπαθεί να κλέψει το δικό του Gran Torino του ‘72. Ο Κλιντ Ίστγουντ, ηθοποιός και σκηνοθέτης που έχει στο ενεργητικό του μερικές από τις πιο διαχρονικές και χαρακτηριστικές ταινίες όλων των εποχών υπογράφει μια ταινία γεμάτη ανθρωπιά, συγκίνηση αλλά και γέλιο. Τη συστήνω ανεπιφύλακτα.

Δύο δυναμικές γυναίκες που τις διακρίνει το ελεύθερο πνεύμα συνδέονται μέσω ενός χαρισματικού ποιητή που αγαπά εξίσου και τις δύο. Το πάθος και η φλόγα του θρυλικού ποιητή Ντίλαν Τόμας ιδωμένο μέσα από τις ζωές δύο γυναικών. Η Βέρα Φίλιπς και ο Ντίλαν, υπήρξαν ζευγάρι στα παιδικά τους χρόνια. Δέκα χρόνια αργότερα, οι δυο τους θα ξανασυναντηθούν στο εμπόλεμο Λονδίνο. Εκείνη δουλεύει σαν τραγουδίστρια, ενώ εκείνος συγγράφει προπαγανδιστικά κείμενα για λογαριασμό της κυβέρνησης, υπέρ του πολέμου. Και οι δύο νιώθουν και πάλι το συναίσθημα να φουντώνει, μόνο που ο Τόμας πλέον είναι παντρεμένος με την περιπετειώδη Κέιτλιν. Παρά το γεγονός ότι είναι αντίζηλες, οι δύο γυναίκες σφυρηλατούν μια απίστευτη φιλία. Κι ενώ η Κέιτλιν ενδίδει στην απιστία, ξέρει καλά ότι η σχέση του άντρα της με την Βέρα είναι πολύ πιο βαθιά. Και η ζωή της Βέρα όμως, δεν παύει να είναι ταραχώδης.

Παντρεύεται τον πιστό θαυμαστή της Γουίλιαμ Κίλικ, αλλά όταν εκείνος μετατίθεται στο εξωτερικό σε επικίνδυνο πόστο πίσω από το μέτωπο του εχθρού, η Βέρα επιστρέφει με τους φίλους της στην Ουαλία, όπου η μάχη ανάμεσα σ’ αυτό που της λέει η καρδιά της και σ’ αυτό που επιτάσσει η λογική της γίνεται ακόμα πιο έντονη. Ο Γουίλιαμ, τρομοκρατημένος από τον πόλεμο, επιστρέφει τρομερά αλλαγμένος και συνειδητοποιεί ότι η Βέρα δεν είναι πλέον το ανέμελο κορίτσι του καμπαρέ που παντρεύτηκε. Τα κουτσομπολιά της γειτονιάς και η ανοιχτή διακωμώδηση των στρατιωτών-ηρώων από τον Ντίλαν, φουντώνουν την οργή του Γουίλιαμ. Εξοργισμένος, σκηνοθετεί μια βίαιη επίθεση που αναγκάζει την Βέρα να επιλέξει μεταξύ των ανδρών της ζωής της και της φίλης που αγαπά.

[ΙΝΦΟ]

[ΙΝΦΟ]

[ΙΝΦΟ]

[ΙΝΦΟ]

[ΣΤΟΡΙ][ΣΤΟΡΙ]

[ΣΤΟΡΙ]

[ΣΤΟΡΙ]

Ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ(Stanley Kubrick Μπρονξ, Νέα Υόρκη, 26 Ιουλίου 1928 - Λονδίνο 7 Μαρτίου 1999) ήταν ένας αναγνωρισμένος Αμερικανός σκηνοθέτης και παραγωγός ταινιών.

Από μικρή ηλικία ο Κιούμπρικ άρχισε να ασχολείται με τη φωτογραφία και μόλις στα 17 του χρόνια βρήκε δουλειά ως βοηθός φωτογράφου. Μαζί με το φίλο του Αλεξάντερ Σίνγκερ, αποφάσισαν να ασχοληθούν με τον κινηματογράφο. Έτσι, το 1951 δημιούργησε την πρώτη του ταινία, ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο Day of the Fight, η οποία χρηματοδοτήθηκε αποκλειστικά από τις οικονομίες των δύο φίλων. Ακολούθησαν τα Flying Padre (1951), The Seafarers (1952) και το Fear and Desire (1953), το οποίο γυρίστηκε στην Καλιφόρνια. Με τις δύο επόμενες ταινίες τεκμηρίωσης, Killer’s Kiss και Το Χρήμα της Οργής (The Killing), έγινε γνωστό το όνομα του Κιούμπρικ στο Χόλιγουντ. Το 1957 σκηνοθετεί τον Κερκ Ντάγκλας στην αντιπολεμική ταινία Paths of Glory, το οποίο βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Χάμφρεϊ Κομπ. Από εκεί και έπειτα ο Κιούμπρικ θα δημιουργεί ταινίες από βιβλία, τα οποία θα προσαρμόζει κάθε φορά στις δικιές του ιδέες και με τη δικιά του κινηματογραφική οπτική γωνία.

Το 1960 ο Κερκ Ντάγκλας, ως παραγωγός, κάλεσε τον Κιούμπρικ να καθήσει στην καρέκλα του σκηνοθέτη για την επική ταινία Σπάρτακος (Spartacus), αφού είχε διώξει προηγουμένως τον Άντονυ Μαν. Στην ταινία συμμετείχαν επίσης μερικά από τα μεγαθήρια της υποκριτικής, όπως ο Λόρενς Ολίβιε, ο Τσαρλς Λότον, ο Πίτερ Ουστίνοφ, ο Χέρμπερτ Λομ και ο Τόνι Κέρτις. Επικές ήταν και οι διαμάχες του Κιούμπρικ με τον διευθυντή φωτογραφίας Ράσελ Μέττι, διότι λέγεται ότι δεν τον εμπιστευόταν και δεν τον άφηνε να κάνει τη δουλειά του, δουλειά που αναλάμβανε ο ίδιος ο Κιούμπρικ. Παραδόξως ο Μέττι βραβεύτηκε με το Όσκαρ Καλύτερης Φωτογραφίας για τη δουλειά του.

14 // UrbanStyleMag

Stanley Kubrick

// 15


αφιέρωμα

Στη συνέχεια ο Κιούμπρικ σκόπευε να ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία της ταινίας One-Eyed Jacks (1961), αλλά οι διαπραγματεύσεις δεν ευόδωσαν. Η ταινία σκηνοθετήθηκε τελικά από τον Μάρλον Μπράντο, ο οποίος και έπαιζε σε αυτήν. Απογοητευμένος από τους μεγαλοπαραγωγούς του Χόλιγουντ, πήρε την απόφαση να φύγει από τις Ηνωμένες Πολιτείες και μετακόμισε στο Λονδίνο. Η πρώτη ταινία που γύρισε εκεί ήταν η Λολίτα (Lolita, 1962), βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ, ο οποίος επιμελήθηκε και το σενάριο της ταινίας. Στην ταινία συμμετείχε ο Πίτερ Σέλερς. Ο Κιούμπρικ έδειξε ενδιαφέρον για την ηθοποιία του Σέλερς, και τον κάλεσε να συμμετάσχει σε μια κωμικοτραγική ταινία με θέμα τον πυρηνικό όλεθρο. Αν και αρχικά, η ταινία ήταν να γυριστεί ως δράμα, ο Κιούμπρικ είδε ότι οι ιδέες του λειτουργούσαν καλύτερα μέσα από μια κωμική πλευρά. Το αποτέλεσμα ήταν το S.O.S. Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα (Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb, 1964) και η τεράστια εμπορική επιτυχία έδωσαν στον Κιούμπρικ την οικονομική και καλλιτεχνική ανεξαρτησία για να ασχοληθεί με οτιδήποτε ήθελε.

Ο Πίτερ Σέλερς στο ρόλο του Dr. Strangelove, στην ταινία S.O.S. Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα. Έτσι συνεργάστηκε με τον Άρθουρ Κλαρκ στη συγγραφή ενός σεναρίου επιστημονικής φαντασίας. Το αποτέλεσμα ήταν η ταινία 2001: Οδύσσεια του Διαστήματος (2001: A Space Odyssey), η οποία θεωρείται από πολλούς η καλύτερη του είδους. Το 1971 οι ανυποψίαστοι θεατές σοκαρίστηκαν με την αναίτια βία στο “Το Κουρδιστό Πορτοκάλι” (A Clockwork Orange). Ένα χρόνο μετά την επίσημη κυκλοφορία της αποφασίστηκε η απαγόρευση της προβολής της στην Αγγλία. Ο Κιούμπρικ, απογοητευμένος από αυτή την προσπάθεια λογοκρισίας, απαγόρεψε ο ίδιος την προβολή της ταινίας του στην Αγγλία μέχρι το θάνατό του, δηλαδή σχεδόν για 27 χρόνια. Η ενασχόληση του Κιούμπρικ με διαφορετικά κινηματογραφικά είδη συνεχίζεται και έτσι το 1975 υπογράφει το Μπάρρυ Λύντον (Barry Lyndon), μια επική ιστορία που λαμβάνει χώρα κατά τους Ναπολεόντειους Πολέμους. Στη συνέχεια διασκευάζει το ομώνυμο μυθιστόρημα του Στίβεν Κινγκ στην ταινία τρόμου Η Λάμψη (The Shining, 1980). Η πολύ καλή ερμηνεία του Τζακ Νίκολσον συνέβαλε στην εμπορική επιτυχία της ταινίας. Αντιθέτως η διασκευή αυτή δεν ενθουσίασε τον συγγραφέα της, ο οποίος το 1997 την διασκεύασε ξανά ως παραγωγός, με τη μορφή τηλεταινίας διάρκειας 4 ωρών. Με καθυστέρηση επτά ετών, το 1987 ο Κιούμπρικ παρουσιάζει τη νέα του δουλειά, το Full Metal Jacket, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Γκουστάβ Χάσφορντ και με θέμα τον Πόλεμο του Βιετνάμ. Η τελευταία του ταινία ήταν τα Μάτια Ερμητικά Κλειστά (Eyes Wide Shut), στην οποία πρωταγωνιστούσε το ζεύγος Τομ Κρουζ και Νικόλ Κίντμαν. Τα γυρίσματα διήρκεσαν σχεδόν δύο χρόνια, κάτω από υπερβολική ασφάλεια και μυστικότητα.

Λίγο προτού βγει η ταινία στις αίθουσες, ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ πέθανε στον ύπνο του από καρδιακή ανακοπή, στις 7 Μαρτίου 1999. Είχε τρία παιδιά από τον τρίτο του γάμου με την Κριστιάν Κιούμπρικ, με την οποία ήταν παντρεμένος από το 1958.

16 // UrbanStyleMag

Φιλμογραφία Οι ταινίες τις οποίες σκηνοθέτησε ο Κιούμπρικ είναι οι παρακάτω:

Flying Padre (1951) Day of the Fight (1951) Fear and Desire (1953) The Seafarers (1953) Killer’s Kiss (1955) Το Χρήμα της Οργής (The Killing, 1956) Σταυροί στο Μέτωπο (Paths of Glory, 1957) Σπάρτακος (Spartacus, 1960) Λολίτα (Lolita, 1962) S.O.S. Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα (Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb, 1964) 2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος (2001: A Space Od-yssey, 1968) Το Κουρδιστό Πορτοκάλι (A Clockwork Orange, 1971) Μπάρρυ Λύντον (Barry Lyndon, 1975) Η Λάμψη (The Shining, 1980) Full Metal Jacket (1987) Μάτια Ερμητικά Κλειστά (Eyes Wide Shut, 1999)


// 17

επιλέγω

20 // UrbanStyleMag

Κείμενα: Θεόδωρος Μορφίδης, Νίκος Γραμμάτος, Μιχάλης Μεϊμάρογλου

Η νέα συλλογή των Prodigy είναι πλέον γεγονός. Οι συστάσεις είναι πλέον περιττές όταν μιλάμε για τους Prodigy. Όλοι περιμέναμε με επιφύλαξη το νέο album τους,αλλα αυτοί ήρθαν να μας αποδείξουν οτι είναι ακόμη το ίδιο καλοί όπως και στο παρελθόν σαν το παλιό καλό κρασί. Μία συλλογή που αποτελείται από 11 κομμάτια και μας δίνουν να καταλάβουμε οτι έχουν μείνει ακόμη παιδιά και δέν έχει αλλάξει τίποτε στο στύλ της μουσικής τους αλλά και της ποιότητάς τους. Το album ξεκινάει δυναμικά με το κομμάτι Invad-ers Must Die και στην συνέχεια με το Omen όπου και τα δύο έχουν ψυχεδελικούς ήχους, Break-beats και καταιγιστικά μπάσα όπως μας έχουν συνηθήσει οι Prodigy. Η συνέχεια είναι δυναμική.Όμορφα φωνητικά και Rave στοιχεία,πάντοτε στούς ρυθμούς της Breakbeat κατακλίζουν τα αφτιά μας και μας μεταφέρουν σε ένα σκηνικό που θα μπορούσαμε να το παρομοιάσουμε με την εικόνα μίας ζούγκλας. Τέλος, μετά από όλο αυτό τον ‘’πανικό’’ των 10 κομματιών έρχονται με το κομμάτι Stand Up να μάς θυμίσουν οτι κάποια στιγμή πρέπει να ηρεμήσουμε και να επιστρέψουμε στην πραγματικότητα.Κατά την γνώμη μου αυτό το album πρέπει να το ακούσετε σε πολλά decibel. Καλή ακρόαση!

Ο τρίτος δίσκος των Λουδίας περιέχει καυστικά επίκαιρα στοιχεία και απευθύνεται σε αυτιά με άποψη. Οι εργοδότες, εργολάβοι, τράπεζες βρίσκουν τη θέση τους με σειρά, αφού πλασάρονται μέσα σε στίχους που καίνε, βουτηγμένοι σε 100% καθαρό ιδιαίτερο χιούμορ που ίσως το βρείτε ενδιαφέρον ίσως και όχι..Ροκ, μπλουζ και μια γεύση από country χτυπάει τα ηχεία μας προσφέροντας καθαρόαιμη απόλαυση.

The Prodigy - Invaders Must Die (Take Me To The Hospital) (Rave, Breakbeat)

Λουδίας – Εντεχνίλα ( Tech killa ) (Ελληνόφωνο ροκ)

Ο James Zabiela σε συνεργασία με την εταιρία Renaissance έβγαλε στα ράφια των δισκοπολείων την νέα του δουλειά, που ανήκει στην επιτυχημένη σειρά The Masters Series! Η συλλογή αυτή αποτελείται απο δύο CD .Ο Zabiela πολύ έξυπνα,έχει ονομάσει το πρώτο CD Down και το δεύτερο Up.Πιστεύω οτι είχε τους λόγους του.Στο πρώτο CD της συλλογής αυτής έχει βάλει κομμάτια τα οποία επίσης έχει ονομάσει αντίστοιχα με την κατάσταση και την στιγμή την οποία αυτά δημιουργήθηκαν.Οι μαρτυρίες λένε πως για έναν μήνα κυκλοφορούσε στους δρόμους με ένα μικρό ηλεκτρονικό μέσο εγγραφής για να αποτυπώσει τους ήχους της καθημερινότητας.Η δημιουργικότητα στο πρώτο CD ξεχιλίζει και σε κάνει να αισθάνεσαι πως είσαι σε ένα μέρος που όλα κινούνται με ξεχωριστή μαγεία γύρω σου.Μελανγχωλικές μελωδίες,ηλεκτρονικά στοιχεία και όλοι αυτοί οι ήχοι της καθημερινότητας κάνουν αυτό το mix να περνάει απο την μια κατάσταση στην άλλη.Στο δεύτερο CD αυτής της συλλογής, ο Za-biela αφήνει πίσω του τους ήχους της καθημερινότητας και ξεκινάει αυτό το μέρος με Tech House,γρήγορους ρυθμούς,μαγευτικές μελωδίες,αλλα και με αρκετό μπάσο.Στο δεύτερο μέρος αυτου του CD μπαίνει στον κόσμο της Acid για να προχωρήσει σε σκοτεινές μελωδίες.

Στο τέλος του δεύτερου μέρους και φυσικά του δεύτερου CD, μας πλημμυρίζει με υπέροχες μελωδίες που αφήνουν το μυαλό μας να ταξιδέψει σε μέρη που μόνο εμείς μπορούμε να φτιάξουμε και εκεί μέσα να ζήσουμε όλες τις στιγμές μας όμορφα.Σαφέστατα μία πολύ προτότυπη ιδέα και πάρα πολύ καλή δουλειά απο τον James Zabiela.Αξίζει να αποκτήσουμε αυτη την συλλογή.

James Zabiela - Renaissance The Masters Series (Renaissance) (Breakbeat, House, Electro, Tech House)

Ακόμη ένα best off, αυτή τη φορά όπως το θέλουν οι ίδιοι ο Κ. Βήτα και ο Μιχάλης Δέλτα. Επανένωση για μερικά live αλλά με την ανακοίνωση ότι δεν πρόκειται να κυκλοφορήσουν κάτι καινούριο. Προς τι όμως όλη αυτή η ιστορία… νομίζω κατάλαβα… εσείς; Παρ’ όλα αυτά είναι ένα δισκάκι που αξίζει να έχετε, ειδικά αν τους είχατε γνωρίσει καλά ή δεν τους προλάβατε ηλικιακά. Περιέχει και ένα dvd με το video art δημιούργημα τους ‘Κυκλοτρον’.

Στέρεο Νόβα – Best off(SONY MUSIC – BMG ) (electronica)

// μουσική ηχώ

// 21

[ ΤΙ ΑΚΟΥΩ ΤΩΡΑ ]

Quasamodo - Funk Off Cheeky Bastard Digital Ep(Timewarp Music ) (FUNKY BREAKS / BROKEN BEAT)

Onur Engin - We Be Groovin Digital Ep(Timewarp Music ) (FUNKY BREAKS / DUB / HIP HOP / FREESTYLE)

Downstair project - Boogie Tower Digital Ep(Timewarp Music ) (NUFUNK / BREAKS / FREESTYLE)

Funky Destination - Crazy Mushroom Blues Digital Ep(Timewarp Music ) (FUNKY BREAKS / HOUSE / DANCE )

Ονειροπαγίδα”Τι ήταν αυτό που ανάγκασε τους ΟΝΕΙΡΟΠΑΓΙΔΑ να διαλυθούνε και τι τους έφερε πάλι κοντά μετά από τόσα χρόνια;Είναι μια ερώτηση που απαντάμε πολύ συχνά τελευταία και είναι φυσιολογικό. Η απάντηση είναι σχετικά απλή. Μια μπάντα συνήθως παύει να παίζει γιατί σταματάει να βρίσκει χαρά σ’αυτό. Μεταξύ 1997 και 2000 που ουσιαστικά δράσαμε, κυκλοφορήσαμε τρεις δίσκους, αλλάξαμε εταιρεία, δυστυχώς και τραγουδίστρια, και για αρκετό καιρό είχαμε ένα γεμάτο συναυλιακό πρόγραμμα. Αν προσθέσεις και την εν γένει δυσκολία όχι μόνο του να παίζεις ροκ μουσική, αλλά και του να είσαι συγκρότημα στην Ελλάδα , τότε καταλαβαίνεις ότι κάποια στιγμή καίγεσαι. Όταν μετά τη Μελόντικα διακόψαμε τη συνεργασία μας με τη Σόνια, έπρεπε να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε. Η καλύτερη λύση ήταν να χωρίσουμε και να το δούμε ξανά μελοντικά. Αυτό μας έκανε καλό γιατί παίξαμε και γράψαμε και με άλλους μουσικούς, ο ντράμερ μας έκανε οικογένεια, ζήσαμε στο εξωτερικό. Παρ’όλα αυτά ποτέ δεν πάψαμε να είμαστε φίλοι. Το καλοκαίρι βρεθήκαμε να παίξουμε στο στούντιο και αμέσως νιώσαμε ότι οι εμπειρίες που έχουμε συλλέξει μπορούν να καταλήξουν σε κάτι θετικό. Με την επίστροφη της Παυλίνας, της φωνής που μας έχει χαρακτηρίσει, επανέρχεται και η ισορροπία στην μπάντα και χωρίς να θέλουμε να ακουστεί υπεροπτικό, η μπάντα πότε δεν ακουγόταν καλύτερα.

Γίνατε γνωστοί στην εποχή που το ελληνόφωνο ροκ ήτανε στα φόρτε του. Αυτή την εποχή βλέπουμε άνθιση στο αγγλόφωνο. Το σκεφτήκατε ή σας εκφράζει περισσότερο ο ελληνικός στίχος;Και πριν από την εποχή αυτή ξαναήταν στα φόρτε τους τα αγγλόφωνα και πάει λέγοντας. Μην ξεχνάς ότι σχεδόν όλοι παίζαμε σε αγγλόφωνα συγκροτήματα πριν την Ονειροπαγίδα. Ο κόσμος έχει ένα πολύ απλό κριτήριο. Θέλει να ακούει καλή μουσική. Αν κάτι του κάθεται στα αυτιά, το σε τι γλώσσα είναι ο στίχος έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Αν όμως είναι στη μητρική του γλώσσα τότε μπορεί να ταυτιστεί πιο εύκολα κάτι στο όποιο ίσως τα αγγλόφωνα να υπολείπονται. Απο την άλλη τα τελεύταια συνήθως είναι και πιο προοδευτικά, πιο μέσα στην εποχή τους από ότι τα ελληνόφωνα που δείχνουν να μην έχουν ξεπεράσει τα 80’s. Μιλάμε για την πλειοψηφία και των μεν και των δε, γιατί εννοείται ότι υπάρχουν εξαιρέσεις και από τις δύο πλευρές τόσο καλών όσο και λιγότερων καλών γκρουπ. Ο ελληνικός στίχος για μας ήταν και παραμένει πρόκληση και πέρα του ότι είναι εύηχη γλώσσα, δείξαμε ότι μπορει να είναι και μελωδική κατι που δυστυχώς λίγα συγκροτήματα τολμούν.

// 23

συνέντευξηΣυνέντευξη: Νίκος Γραμμάτος ([email protected])

“Music without annoying your ears...”

TMCD007 - Timewarp inc - Groovy Booty

The Funk Knuckle

Also available in digital format:

www.timewarpmusic.org

FunktransplantThe Funk Knuckle

Downstair ProjectBoogie Tower

Funky DestinationCrazy Mushroom Blues

Afternoons in StereoEl Puma EP

Umbo & BalatzPump it

Onur Engin ft. Sunru & Raw Theory - We be groovin

TMCD005 - Various Artists - Freestyle 4 Funk

Timewarp inc 7” vinyl

TMVL001 - Timewarp inc - Funky Bob Timbales / Cinemafilm

TMCD008 - Trotter - Positive Culture TMCD006 - Various Artists - Down & Dirty

TMCD004 - Quasamodo - Truth Be Told

Find our releases at the finest on-line record stores worldwide!

24 // UrbanStyleMag


Στο live σας στο Gagarin θα μοιράσετε δωρεάν το νέο σας single. Σκέφτεστε εναλλακτικούς τρόπους διακίνησης της μουσικής σας από εδώ και πέρα;Είναι κάτι το οποίο έχουμε σκεφτεί. Να πούμε ότι στο Gagarin τόσο εμείς όσο και η καινούργια μας εταιρεία, η Ιnner Ear, θέλουμε με αυτό τον τρόπο να γιορτάσουμε την επιστροφή μας και την έναρξη της συνεργασία μας. Στα υπέρ της In-ner Ear, η διάθεση της μουσικής της σε βινύλιο, σύμβολο μιας εποχής που η σχέση των ανθρώπων με τη μουσική ήταν άκρως ρομαντική και ευτυχώς δείχνει να επιστρέφει. Επίσης καλοσωρίζουμε τόσο εμείς όσο και ο κόσμος την Παυλίνα ξανά στην μπάντα, της φωνής που πολύ απλά μας κάνει καλύτερο συγκρότημα.

Η δεκαετία του 90 ήταν εντελώς διαφορετική από το 00, λόγο άνθισης της τεχνολογίας, του Internet. Πλέον τα πράγματα είναι πιο εύκολα για μια μπάντα από την δημιουργία – ηχογράφηση της δουλειάς μέχρι την παρουσίασή της στο κοινό. Εσείς πως είδατε τις καταστάσεις τότε και πως βλέπετε το τώρα και το μέλλον;Η προτεραιότητα για μας είναι να καταλήγει η μουσική μας στα αυτιά του κόσμου. Δεν μπορείς να σταματήσεις τη τεχνολογική εξέλιξη και εκείνο το σλόγκαν «Η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική» ακούγεται σαν κυνήγι μαγισσών την εποχή του Μεσαίωνα. Η τεχνολογία βοήθησε τους μουσικούς να γράψουν και να προωθήσουν τη μουσική τους και τους ακροατές να την ανακαλύπτουν. Το inter-net είναι το ραδιόφωνο του 21ου αιώνα και εχει βάλει τη μουσική περισσότερο μέσα στη ζωή των ανθρώπων. Φτάνει να κοιτάξεις γύρω σου και να δεις πόσοι κυκλοφορούν με mp3 players. Όπως κάποτε το ραδιόφωνο, η τηλεόραση, η κασέτα και το cd δεν σκότωσαν τη μουσική, έτσι και και με το ιντερνετ δεν πρόκειται ποτέ να λείψουν οι καλές προτάσεις.

Αφήστε μας στην παγίδα του Urban Style Magazine τα όνειρα και τις σκέψεις σας για την συνέχεια.Η συναυλία στο Gagarin θέλουμε να λειτουργήσει σαν link ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον. Το γκρουπ δεν εχει απλά επιστρέψει για να κάνει μια συναυλία και να εξαφανιστεί. Κοιτάμε το μέλλον και τους επόμενους μήνες θα ηχογραφούμε καινούργιο υλικό. Έχουμε αποφασίσει να μην παίζουμε live με το ρυθμό συχνότητας που παίζαμε παλιότερα αλλά όταν το κανούμε να είναι μια αξέχαστη εμπειρία τόσο για εμάς όσο και για τους φίλους μας. Καλώς σας βρήκαμε!

συνέντευξηΣυνέντευξη: Αλέξανδρος Γερασίμου ([email protected])


“ακου κάτι χαρούμενες φωνές…”ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΚΑΒΟΥ

Συνάντησα τη Κατερίνα Μακαβού στην πόλη της την Θεσσαλονίκη. Ακόμα μια εξαιρετική περίπτωση γυναικείας τραγουδοποιίας που αξίζει να είναι στο καλλιτεχνικό προσκήνιο, που γράφει η ίδια τα τραγούδια της και δεν της τα γράφουν, που παίζει ακουστική κιθάρα και που ήταν μια μικρή αποκάλυψη για μένα όταν άκουσα για πρώτη φορά τα τραγούδια της στη σελίδα της στο myspace το περασμένο καλοκαίρι... Με αφορμή το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ «μικρά μυστικά» που κυκλοφόρησε τον περασμένο Νοέμβριο από τη Virus Music μιλήσαμε για αυτά τα 11 τραγούδια του δίσκου –εκ των οποίων τα 2 ανήκουν στον συνεργάτη της και πολύ καλό μουσικό Θανάση Dzingovic- αλλά και γενικότερα για τη μουσική…


Ξεκίνησες να ασχολείσαι με την μουσική πριν από…Ξεκίνησα την ενασχόληση μου με την μουσική στην ηλικία των 17 τραγουδώντας σε διάφορες ροκ μπάντες που είχαμε φτιάξει τότε και παίζοντας σε μουσικές σκηνές της Θεσσαλονίκης.Λίγα χρόνια αργότερα τελειώνω το Jazz τμήμα του Σύγχρονου Ωδείου Θεσσαλονίκης.Ακολουθεί μια περίοδος που νιώθω την ανάγκη να ψαχτώ και να μελετήσω την ελληνική μουσική,σχεδόν άγνωστη για μένα μέχρι τότε! Τα ακούσματα που είχα από το σπίτι μου δεν ήταν αυτά της τυπικής ελληνικής οικογενειάς.Εκτος από μικρές σφήνες Θοδωράκη και Μπιθικώτση(λόγω του μπαμπά και της μαμάς)θυμάμαι στην ηλικία των εφτά να ηχεί στα αυτιά μου ένας αλλόκοτος και περίεργος ήχος που αργότερα όπως μου αποκάλυψαν οι δύο μεγαλύτερές μου αδερφές ήταν ο ήχος των Joy Division,των Clash,των Cure,του Nick Cave!Την περίοδο αυτή λοιπόν που προσπαθούσα να ανακαλύψω τα άγνωστα για μένα μονοπάτια της εγχώριας μουσικής σκηνής έρχονται πόλυ σημαντικές συνεργασίες με τον Σωκράτη Μάλαμα,τον Λουδοβίκο των Ανωγείων,τον Μάριο Τόκα,τον Γιώργο Καζαντζή. Μέσα στο μυαλό μου όμως όλα αυτά τα χρόνια υπήρχαν και κάτι άλλοι ήχοι που ενώ τους αγνοούσα, με μεγάλη επιτυχία για πολύ καιρό, κάποια στιγμή κατάλαβα πως κάτι έπρεπε να κάνω..Και έτσι γίνανε τραγούδια! Το Νοέμβρη του 2008 κυκλοφορεί η πρώτη μου δισκογραφική δουλειά και αποφασίζω να πορευτώ στα live μόνη μου παρέα με τα τραγούδια μου,με τα τραγούδια αγαπημένων μου τραγουδοποιών και με πέντε εξαιρετικούς μουσικούς! Αυτα!

Σε μια κουβέντα που είχαμε κάνει παλιότερα μου είχες πει ότι δεν σε ενδιαφέρει το να προχωρήσεις μόνο ως τραγουδίστρια αλλά ως τραγουδοποιός…Τώρα πια ναι..Θέλω να γίνω καλύτερη,όχι απαραίτητα τεχνικά αλλά κυρίως με το να συλλέξω εμπειρίες ,να αισθάνομαι πιο βαθειά και ουσιαστικά ,να αφουγκράζομαι τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω μου,μέσα μου,να διαβάσω, να ανοίξει το κεφάλι μου τελοςπάντων!Η εξέλιξη στο τραγούδι και στο γράψιμο πιστεύω ότι είναι δύο πράγματα αλληλένδετα!

Πόσο καιρό τα «μικρά μυστικά» ήταν όντως μυστικά;Μυστικά δεν ήταν για τους δικούς μου ανθρώπους.Γνώριζε γενικώς κόσμος οτι κάτι ετοιμάζω!Για τους περισσότερους βέβαια ήταν μυστικά για περίπου 4 χρόνια!

Σε αυτή τη δουλειά μας ξάφνιασες ευχάριστα καθώς υπογράφεις στα περισσότερα τραγούδια και τη σύνθεση και τη μουσική.Φαινομενικά έχει ανοίξει ο δρόμος για τις δισκογραφικές για να βγάλουν οι νέοι τραγουδοποιοί τα δικά τους τραγούδια. Είναι όντως έτσι τα πράγματα;Οταν εγώ ήρθα σε επαφή με τις εταιρίες δεν είχα αντιληφθεί κάτι τέτοιο για να πω την αλήθεια.. Αφου βγήκε ο δίσκος και μετά άρχισα να το παίρνω γραμμή,και κυρίως μέσω του my space στο οποιο έχω σελίδα και γενικώς ασχολούμε,ψάχνω..Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι το απότομο ανοιγμα στις γυναίκες τραγουδοποιους! Εγω φυσικά μόνο με καλό μάτι το βλέπω όλο αυτό!Φυσικά σε κάθε ρεύμα που επικρατεί θα βγούνε καλά αλλά και άθλια πράγματα,έτσι είναι..Επιτέλους όμως ρε παιδιά, φτάνει πια με τους έντεχνους, με τα ιδια και τα ίδια,ΕΛΕΟΣ! Αφήστε και κάποιον άλλο άνθρωπο να πει κάτι άλλο.

28 // UrbanStyleMag

Παρακολουθείς τη σύγχρονη ελληνική σκηνή και τους νέους τραγουδοποιούς; Τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί -άτυπα ίσως -μια κανούργια μουσική σκηνή που νομίζω πως αξίζει τον κόπο να ασχοληθείς μαζί της γιατί προτείνει πράγματα… Σου απάντησα πριν γι’αυτό.Επιτέλους γίνεται σιγά σιγά και κάτι άλλο.Τώρα αν είναι γραμμή των εταιριών αυτό ποσως με ενδιαφέρει.Το θέμα είναι ότι αυτό το κορίτσι που ακούει στο όνομα Μόνικα έχει καταφέρει να κάνει τον κόσμο να γεμίζει τα μαγαζια στα οποία εμφανίζεται παίζοντας την όμορφη μουσική της και όχι μαλακίες τις σειράς!Μ’άρεσε και ο Κωστης ο Μαραβέγιας τον είδα live στο Orient στη Θεσσαλονικη όπου έπαιζα και εγώ τις Κυριακες του Δεκέμβρη.Πολύ καλός..

Τετριμμένη ερώτηση η επόμενη… Υπάρχει κάποιο τραγούδι από το δίσκο που να αγαπάς και να ξεχωρίζεις περισσότερο;Το “μια πεταλούδα”! Αν και τι να λέμε όλα τα τραγούδια που έχω γράψει κουβαλάνε κάτι άπο μένα,λόγικο είναι!Αλλα το συγκεκριμένο με περιγράφει, είναι αρκετά πιο προσωπικό..

Τι μουσικές ακούει η Κατερίνα Μακαβού ;Αρκετή ξένη μουσική.. Radiohead, Cohen,Nick Drake,Calexico, Gomez, Nina Simone είναι μερικά από αυτά που σχεδον καθημερινά θα παίξουν στο στερεοφωνικό μου.

Στα «μικρά μυστικά» παίζεις ακουστική κιθάρα στην «Ανοιξη» και στο «Ακου».Υπάρχει κάποιο άλλο όργανο που να μελετάς γενικά ; το ρωτάω αυτό γιατί είναι και το πιο ουσιαστικό για έναν μουσικό το να μελετά και να εξελίσσεται…Δυστυχώς είμαι πολύ τεμπέλα και συνεχώς πρέπει να “σηκώνω” και να τσιγκλάω τον εαυτό μου για να μελετήσω!Ντρέπομαι που το λέω αλλά έτσι είναι..Όχι δεν παίζω κάποιο άλλο όργανο. Κάποια στιγμή ήθελα να μάθω τύμπανα,στην αρχή το πήρα ζεστά αλλά μετά τα παράτησα.

Μίλησε μου λίγο για τη μπάντα σου…Την μπάντα την αποτελούν 6 μουσικοί μαζί με μένα!Οι δύο από αυτούς ο Θανάσης Dzingovic(ηλ.κιθάρα) και ο Ορέστης Μπενέκας(πλήκτρα) είναι ενορχηστρωτες και βασικοί συντελεστές του δίσκου και επίσης πολύ φίλοι μου.Μάλιστα ο Θανάσης μου χάρισε στο δίσκο “το πραγματάκι” και το “μοναχά να γελάς” το οποίο βέβαια δουλέψαμε μαζί στιχουργικά.Οι υπόλοιποι μουσικοί της μπάντας είναι ο Μιχάλης Βρέττας(βιολί), Δημήτρης Πανάγου(μπάσο), Αλέκος Σπανίδης (τύμπανα).Τι να πω γι’αυτούς τους ανθρώπους; Τους αγαπώ και χαίρομαι που παίζουμε μαζί! Η καλύτερή μου ειναι τα live εκτός Θεσσαλονίκης! Είμαστε σαν 5ήμερη!

Εχεις εμφανιστεί σε διάφορες μουσικές σκηνές όπως το “Orient” στη Θεσσαλονίκη και το ¨bar felucca” στο Βόλο. Φαντάζομαι τα live είναι μέσα στα σχέδια σου.Στις 23 Απριλίου θα παίξουμε στον “Πυρήνα” στην Αθήνα ενώ μέσα στο πρόγραμμα είναι και κάποια live στην επαρχία!!

[ ΛΙΝΚ ]

www.myspace.com/katerinamakavou

συνέντευξηΣυνέντευξη: Αλέξανδρος Γερασίμου ([email protected])


ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΕΚΙΟΣ “Ο ντράμερ των ερτζιανών…

Βρέθηκα με το Βαγγέλη Βέκιο στο «στυλ και καφέ» στου Ψυρρή μόλις λίγα μέτρα από τη ραδιοφωνική του στέγη ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5.Διευθυντής προγράμματος που πράττει το αυτονόητο σε ένα σταθμό που επίσης πράττει το αυτονόητο,ραδιοφωνικός παραγωγός με open mind στον ωκεανό της μουσικής, παραγωγός δίσκων και ένας από τους κορυφαίους και κυρίως πιο σημαντικούς ντράμερ που έβγαλε αυτή η χώρα…Βλέπει τη μουσική σφαιρικότερα, βλέπει και τα υπαρκτά προβλήματα της κοινωνίας που γιγαντώνονται παραμένει όμως αισιόδοξος και ρεαλιστής…Το χαμομήλι που βρήκε στην περιοχή του Χολαργού και που έγινε εξώφυλλο στον πρώτο δίσκο των Ελελευ σίγουρα είναι μια φωτεινή και υγιής αντίσταση ζωής σε «μια από τις πιο βρώμικες πόλεις της Ευρώπης» …

Εχεις μια μακρά και σταθερή παρουσία στα ραδιόφωνικά πράγματα αυτού του τόπου.902 Αριστερά στα FM, Planet, Εν λευκώ, Kosmos και τα τελευταία χρόνια ΣΤΟ ΚΟΚΚΝΟ. Τελικά τι είναι το ραδιόφωνο; Μια μορφή επικοινωνίας, φαινόμενο όπου μπορεί να λειτουργήσει πολιτισμικά και παράπλευρα ή κάτι που έχουμε περισσότερο ανάγκη ο καθένας από εμάς αλλά και συνολικά σαν κοινωνία;Κοίτα, το ραδιόφωνο είναι και όλα αυτά που είπες, το κυριότερο είναι το κομμάτι της επικοινωνίας και εκεί που βρίσκουν τόπο να πατήσουν καινούργια πράγματα και πάει τη μουσική παρακάτω, πάει τις ιδέες παρακάτω.Αυτή είναι η κανονική του λειτουργία άσχετα αν δεν λειτουργεί έτσι.Το ραδιόφωνο είναι τρομερό μέσο.Είναι πιο ειλικρινές από όλα τα άλλα, χρειάζεται το λιγότερο φτιασίδωμα από οτιδήποτε άλλο.

Σύμφωνοι αλλά πάνε να το κάνουν τηλεόραση τα τελευταία χρόνια οι διαφημιστές ή τουλάχιστον να θυμίζει τηλεόραση ο τρόπος διαχείρισης του ραδιοφώνου…Η τηλεόραση είναι άλλο πράγμα, η τηλεόραση είναι εικόνα.Το ραδιόφωνο είναι περισσότερο σκέψη.Εχει μια μαγεία το ραδιόφωνο κάτι που δεν έχει η εικόνα, γιατί στην εικόνα βλέπεις και το απομυθοποιείς αυτό που βλέπεις αν θέλεις γρήγορα ενώ στο ραδιόφωνο δεν μπορείς να το απομυθοποιήσεις γιατί δεν ξέρεις ποιος είναι από πίσω ακούς μόνο το μυαλό του, ακούς τη σκέψη του….και αυτό είναι θετικό γιατί βάζεις το μυαλό να δουλέει περισσότερο από το να του δώσεις μια εικόνα παγιωμένη.

Ο σταθμός ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5 συμπλήρωσε φέτος 3 χρόνια συνεχής παρουσίας στα FM.Παρά το γεγονός ότι είναι κομματικός είναι ίσως ο μοναδικός πολυφωνικός σταθμός της πόλης και έχει κερδίσει θετικά σχόλια από τους περισσότερους αφενός για την ενημέρωση του αφετέρου για τις μουσικές του επιλογές.Πως το κερδίσατε αυτό ; Oι μέρες που διανύουμε δεν είναι και οι πλέον ραδιοφωνικές μάλλον κούρσα των σουξέ με έπαθλο τις διαφημίσεις μοιάζουν…Δεν θεωρώ ότι κερδίσαμε κάτι. Απλώς ήμασταν ειλικρινείς, ρεαλιστές και κάναμε αυτό που έπρεπε.Φωνάξαμε τους ανθρώπους που έπρεπε να κάνουν αυτό που έπρεπε να κάνουν.Δεν είχε καμμία φιλοσοφία τρομερή από πίσω, είναι το αβγό του Κολόμβου.Απλά είναι ένα ραδιόφωνο το οποίο ανταποκρίνεται στις ανάγκες αυτής της πόλης και ταυτόχρονα ζει την πόλη αυτή.Πρώτα τη ζει το ίδιο το ραδιόφωνο γιατί το ραδιόφωνο είναι οι παραγωγοί του, οι δημοσιογράφοι του και οι συντελεστές του.Είναι καθημερινοί άνθρωποι οι οποίοι όμως έχουν εντρυφήσει σε κάποια πράγματα, ζουν την πόλη και δεν παριστάνουν κάτι άλλο από αυτό που είναι.Είναι αυτό.Αυτή η πόλη που υποφέρει, που της κόβουν τα δέντρα, που προσπαθεί να παίξει μουσική, που προσπαθεί να ακούσει μουσική θέλει να ακούσει κάτι ειλικρινές στο ραδιόφωνο.Είναι απλό πράγμα.Δεν υπάρχει κάποιο market-ing από πίσω για να πει «κάντε εκείνο» ή «κάντε το άλλο» και να απευθυνθείτε στο τάδε target group, δεν υπάρχει αυτό το πράγμα.Ολοι οι άνθρωποι που κάνουν ραδιόφωνο, ξέρουν ραδιόφωνο και το κυριότερο ξέρουν το αντικείμενο τους.



Θα επιμείνω σε αυτό το κομμάτι και θα σου πω πός ακούγοντας το σταθμό από τα πρώτα του βήματα μέχρι και σήμερα διακρίνω ότι δίνετε πάντα βήμα και ότι έχετε ανοιχτά τα μικρόφωνα σε ανθρώπους με γνώσεις γύρω από τη μουσική και όχι σε…κονσέρβες και playlist.Στην αρχή νόμιζα πως ήταν ένα περιστασιακό όνειρο – να δανειστώ εδώ τον τίτλο του ομώνυμου συγκροτήματος- για τους μεγάκυκλους έλεγα «πόσο θα αντέξει ένα τέτοιο εγχείρημα» ; Αντισταθήκατε με αυτό τον τρόπο σε μια εύκολη συνταγή που ακολουθούν τα περισσότερα ραδιόφωνα στη χώρα –μια συνταγή που κυριαρχεί ασφυκτικά τα τελευταία χρόνια…Πριν από μια δεκαετία ίσως να είχες ακόμα κάποιες επιλογές.Το 99 αν είχες επιλογές; Τότε στα ραδιόφωνα μετά την ιδιωτικοποίηση της ραδιοφωνίας για λίγα χρόνια πραγματικά έγιναν εξαιρετικά πράγματα. Είτε εν μέρει σε κάποια ραδιόφωνα είτε συνολικά σε κάποια ραδιόφωνα.Μετά έπρεπε να παράγουν κέρδος και όπου υπάρχει κέρδος υπάρχουν και οι τύποι που το θέλουν.Δεν τους αφορά η μουσική, δεν τους αφορά το κοινωνικό πλαίσιο απλώς θέλουν να τα παίρνουνε.

Κάθε μεσημέρι 4-5 από Δευτέρα μέχρι Πέμπτη έχουμε την δυνατότητα να ακούμε την εκπομπή σου στις «Οχθες του Ιλισσού». Μια αστική περισσότερο εκπομπή όπου συνυπάρχουν οι Crosby, Stills, Nash and Young με τον Μάρκο Βαμβακάρη, οι Calexico με τους Ομαδική απόδραση και οι Jefferson Airplaine με την Κατερίνα Κυρμιζή. Τι ρόλο παίζουν για σένα αυτές οι μουσικές; όποια και αν είναι η προέλευση τους αυτό δεν έχει σημασία.Εγώ στις δικές μου εκπομπές εδώ και πολλά χρόνια δεν παίζω ένα είδος μουσικής.Το ένα είδος μουσικής είναι καλό για να βρίσκεις το έθικ στο έθνικ, το ροκ στο ροκ, τη τζαζ στη τζαζ.Η μουσική είναι συναισθήματα.Εγώ δεν βάζω τραγούδια στη σειρά βάζω τα συναισθήματα που σου προξενούν τα συγκεκριμένα τραγούδια γιατί και οι άνθρωποι που τα έγραψαν τα έγραψαν λόγω συγκεκριμένων συναισθημάτων.Οταν έγραφε ο Βαμβακάρης τη «Φραγκοσυριανή» ένιωσε κάτι και έγραψε αυτό το κομμάτι.Είδε μια όμορφη κοπέλα στο ακροατήριο του και για αυτό έγραψε τη «Φραγκοσυριανή».Ο Muddy Waters έγραψε ένα παρόμοιο κομμάτι για έναν παρόμοιο λόγο.Οι μουσικές του απέχουν παρασάγκας αλλά το συναίσθημα είναι κοινό.Οπότε δεν κάνω μια εκπομπή σύμφωνα με στυλ αλλά μια μουσική σύμφωνα με συναισθήματα.

Ακούγονται ετερόκλητα πράγματα όμως χωρίς να σημαίνει πως αυτό είναι λάθος.Φυσικά και ακούγονται ετερόκλητα πράγματα..Κάποιος θα πει πως είναι πλίνθοι …κέραμοι ατάκτως ερριμένοι.Δεν είναι έτσι όμως.Μου παίρνει πάρα πολύ ώρα για να ξεκινήσω με ένα κομμάτι και το συναίσθημα που θα νιώσω για αυτό που συμβαίνει π.χ τώρα που βρέχει σε ένα τόπο και κυλάνε τα σκουπίδια από τη βροχή ή για ένα ωραίο ηλιοβασίλεμα ή μια είδηση στις εφημερίδες ή οτιδήποτε που σου φέρνει ένα ερέθισμα.Το ερέθισμα έχει την αλληλουχία ενός ντόμινου και το ένα τραγούδι φέρνει το άλλο….και πάντα προσπαθώ να συνυπάρχει έντονα το ελληνικό τραγούδι γιατί η ελληνική μουσική είναι ένα password, είναι δανεισμένη –πέρα από το μεγάλο της κομμάτι το οποίο είναι φτιαγμένο εδώ- η καινούργια ελληνική μουσική έχει επιρροές από όλο τον πλανήτη.

Στην εκπομπή επίσης κυριαρχεί ο καυστικός αλλά ισσοροπημένος λόγος ανάμεσα στα τραγούδια κάτι που λείπει από τα σημερινά ραδιόφωνο.Δεν φοβάστε μήπως σε πουν γραφικό; Δυστυχώς ο κόσμος γυρνάει την πλάτη εύκολα σε προσεγμένες και ουσίωδης προσπάθειες ακόμα και στη χρήση του λόγου θέλει κάτι εύκολο και εύπεπτο από το ραδιοφωνο για να «μην τον ενοχλεί».

Μπορεί να γυρίσει το κουμπάκι του και να φύγει αν θέλει. Δεν θεωρώ ότι είναι ισορροπημένος ο λόγος, νευριάζω πολλές φορές…Αυτά θέλω να πω αυτά λέω τώρα αν με πούμε γραφικό και εγώ γραφικούς τους λέω έτσι και αλλιώς… δεν ξέρω ποιος είναι πιο γραφικός από τους δυο μας…(γέλια)

Αντιστάσεις έχουμε ακόμα σαν κοινωνία; Τα πρόσφατα γεγονότα του Δεκεμβρίου ξάφνιασαν πολλούς και έδειξαν τα αντισώματα αρκετών παραμένουν ισχυρά. Και βέβαια υπάρχουν αντιστάσεις και το συνειδητοποιώ ακόμα περισσότερο με την ύπαρξη του ραδιοφωνικού σταθμού ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ.Υπάρχουν αντιστάσεις, οι άνθρωποι που έχουν συσπειρωθεί γύρω από το σταθμό, επικοινωνούν με το σταθμό, τον ακούνε, έρχονται στις συναυλίες που διοργανώνουμε… η ελπίδα είναι ένα πουλάκι που ψοφάει τελευταίο.Δεν είμαστε καλά όμως, είμαστε χάλια.Είμαστε αισιόδοξοι αλλά ταυτόχρονα είμαστε και ρεαλιστές.Είμαστε ρομαντικοί αλλά το να είσαι ρομαντικός δεν σημαίνει ότι είσαι στον κόσμο σου.Είμαστε ρομαντικοί αλλά βλέπουμε που πατάμε… πατάμε πάνω σε κουφάρια ανθρώπων που τους έχουν αδειάσει την προσωπική βούληση.

Ναι αλλά τι σημαίνει αυτό; Ότι επειδή κάποιοι πιθανόν να είναι σε καλύτερη μοίρα από κάποιοιυς άλλους, πιο συνειδητοποιημένοι ότι είμαστε καλά; Μάλλον με ασθενή που βαριανασαίνει μοιάζει αυτή η κοινωνία απλά αν της αφαιρέσεις τη μάσκα οξυγόνου θα σταματήσει να ανασαίνει και θα είναι παρελθόν σε πολλά ζητήματα.Ακουσε να δεις κάτι… αν εκτιμώ για ένα λόγο το Αλκίνοο Ιωαννίδη είναι για το «με τόσα ψέμματα που ντύθηκαν οι λέξεις πώς να σου πω το σ ¨ αγαπώ να με πιστέψεις».Τον θεωρώ κορυφαίο στίχο ενώ είναι απλός.Τον θεωρώ κορυφαίο γιατί τι συμβαίνει…έχουμε χιλιάδες μέντορες γύρω μας, που λένε τι να κάνουμε, μας δείχνουν πώς να το κάνουμε, μας δείχνουν την υψηλή τέχνη, την υψηλή διανόηση και ο κόσμος γύρω υποφέρει και πονάει.Μέσα στο Φεβρουάριο είχαμε 4.500 άνεργους, .4.500 άνθρωποι οι οποίοι είχανε μια οικογένεια δίπλα τους.Δεν ξέρω η τέχνη που κοιτάζει αυτή τη στιγμή και που θα έπρεπε να κοιτάζει…Είμαστε σε ένα κομβικό σημείο όπου όλοι πρέπει να γίνουμε ένα και να κάνουμε κάποια πράγματα.

Σίγουρα οι μαθητές έχουν γίνει ένα, ίσως και οι συνταξιούχοι… Ξάφνιασε πάντως η πρωτοβουλία του σταθμού να παραχωρήσει τα μικρόφωνα σε μαθητές για να εκφραστούν σύμφωνα με την δική τους σκοπιά και οπτική γωνία με την οποία εξετάζουν τα πράγματα (κάθε Σάββατο 13.00-14.00, τίτλος εκπομπής «οι μέρες της αφθονία σας είναι μετρημένες»).Είπαν κάποιοι ότι «βγάζετε τους πιτσιρικάδες να λένε ότι θέλουνε»….και βέβαια τους βγάζουμε, γιατί να μην λένε ότι θέλουνε; Αυτοί που το λένε αυτό θυμούνται πως ήταν 16 χρονών;

Με τα όποια λάθη που μπορεί να κάνει ένας πιτσιρικάς…Μα λάθη κάνει μόνο εκείνος που κινείται μέσα στα πράγματα .Αυτός που είναι ακίνητος δεν κάνει λάθη.

Τα τελευταία 2 χρόνια περίπου επέστρεψες στη δισκογραφία με ένα καινούργιο συγκρότημα -που κατά τη γνώμη μου έχει ακόμα να δώσει πολλά- τους Ελελευ. Με επιθετική διάθεση, σαφή προσανατολισμό αλλά και προβληματισμό περιγράφετε με τον καλύτερο τρόπο όλα αυτά τα προβλήματα που έχουν ενσκήψει στη σημερινή κοινωνία τα τελευταία χρόνια και που αν μην τι άλλο είναι υπαρκτά αυτά τα προβλήματα δεν είναι κάτι το θεωρητικό…Είναι ένας άλλος τρόπος να μην πας στο ψυχιατρείο το να παίζεις μουσική, λες αυτά που έχεις να πεις. Εμείς δεν κάναμε τους Ελελευ για να γίνουμε πρωτοσέλιδα πουθενά, τους κάναμε για να παίζουμε μουσική.Υπάρχουν δυο σκέλη : το στιχουργικό, το οποίο άπτεται της σημερινής πραγματικότητας –τον έρωτα, τον θάνατο, το κοινωνικό γίγνεσθαι- και από την άλλη υπάρχει το μουσικό. Οι Ελελευ είναι ένα μετα-ρεμπέτικο συγκρότημα –κυριολεκτώ που το λέω αυτό το πράγμα- τα τραγούδια είναι γραμμένα με ένα τρίχορδο τζουρά, πιστεύω ότι έτσι πρέπει να είναι η εξέλιξη της ελληνικής μουσικής όταν γίνει ηλεκτρική και όταν παίζεται μέσα στην πόλη.Η μουσική βέβαια είναι απόρροια των στίχων.



Οπότε τα πράγματα οδηγήθηκαν εκεί.Ναι δεν το πίεσε κανένας να βγει αυτό, δεν είπαμε τώρα τι θα παίξουμε; Α! θα παίξουμε εκείνο. Γράψαμε μερικά τραγούδια, μαζεύτηκαν μερικοί τύποι οι οποίοι είχαν όρεξη να παίξουν με τις κλίμακες, τους ρυθμούς κάτι που να μην είναι φορμαρισμένο σε μια ήδη υπάρχουσα κατάσταση και αυτό είναι οι Ελελευ.Αυτό αποτελεί τρομερή δυσκολία για μας, ακούνε ένα πράγμα το οποίο δεν ξέρει που να το κατατάξει ο περισσότερος κόσμος και λένε τι είναι τούτο τώρα; Εδώ στην Ελλάδα πάει πολύ καλύτερα κάτι το οποίο έχεις ξανακούσει.Εδώ δεν υπάρχει μιμιτισμός ή προηγούμενο, δεν λέω αν είναι καλό ή κακό -μπορεί να είναι μάπα-, δηλαδή αν παίζαμε ska θα λέγανε υπάρχουν και οι τάδε…, αν παίζαμε blues υπάρχουν και οι τάδε…. ή μοιάζει με κείνο, καλά το κάνουνε.Το χειρότερο βέβαια από όλα είναι να σου πούνε ¨μπράβο πολύ καλά σαν ξένο συγκρότημα παίζετε… και επειδή είναι μαζεμένοι μερικοί πολύ καλοί μουσικοί –εγώ είμαι ο χειρότερος μάλλον- παίζουν ένα ιδίωμα το οποίο δεν έχει υπάρξει ξανά γιατί απλά είναι η εξέλιξη αυτού του υπήρχε το 50 και το 30. Ε αυτό είναι πρόβλημα.Δεν κομίσαμε γλαύκας αις Αθήνας. Εγώ αυτό το πράγμα το έπαιζα και με τις Μουσικές Ταξιαρχίες, το έπαιξα και με το Ντέρτι, το έπαιξα και με τους Σελάνα και το έπαιξα όπου μπορούσα να το παίξω.Μέχρι που το έκανα πιο ιδιαίτερο.

Η «Γραικυλία» στην οποία έχεις υπογράψει και τη μουσική και τους στίχους φανερώνει με τον καλύτερο τρόπο τις προθέσεις του συγκροτήματος.Μιλάει για «αλλοίθωρους Μογγόλους που σαλιαρίζουν με την εξουσία».Οταν το ακούω σκέφτομαι την μογγολική αυτοκρατορία της βορειοδυτικής Ινδίας η οποία γνώρισε τεράστια άνθιση κυρίως πολιτιστική και πνευματική στην περίοδο του Ακμπαρ.Εκεί τυολάχιστον παρήγαγαν πολιτισμό εδώ δεν βλέπω να συμβαίνει κάτι τέτοιο είμαστε μια χώρα που αγνοούμε την ιστορία μας, αγνοούμε την γλώσσα μας και αγνοούμε και μια από τις μεγαλύτερες σχολές της μουσικής παγκοσμίως το ρεμπέτικο.Το τελευταίο το ξαναβρήκα στον ήχο αλλά και στα live των Ελελευ.Ο μογγολισμός είναι μια ασθένεια…Δεν υπονοούσα κάτι εθνικιστικό ή κάτι τέτοιο ας με συγχωρήσει το κομμάτι του κόσμου που πάσχει από την ασθένεια αυτή…εγώ δεν το έψαξα ιδιαίτερα και επειδή το κομμάτι αυτό γράφτηκε όση διάρκεια έχει και ο στίχος του, είναι τόσος ο χρόνος που γράφτηκε και άλλο τόσο χρόνο έκανε η μουσική του να γραφτεί δεν έχει καμία παρέμβαση,Επίσης γράφτηκε στο στούντιο σε 5 λεπτά κυριολεκτικά από τη στιγμή δηλαδή πο το παίξαμε με τα παιδιά είχε τελειώσει και η ηχογράφηση του και δεν ήθελα να το πειράξω.Δεν μου αρέσει να πειράζω τα κομμάτια, δεν μου αρέσει να τα φτιασιδώνω…και πιστεύω ότι η τέχνη που κάνουμε πρέπει να είναι ταπεινή.Δηλαδή μπαμ βγήκε, τέλειωσε.Εχει ροκ εντ ρολ και ρεμπέτικη διάθεση.

Δεν ψειρίζεις δηλαδή τα πράγματα.Όχι δεν τα ψειρίζω.Πιστεύω πως ότι γνώση έχω προσλάβει όλα αυτά α χρόνια, δεν υπάρχει επειδή το έψαξα υπάρχει επειδή συσσωρεύτηκε μέσα στα χρόνια.Αν καθήσω και το εκλογικεύσω επειδή παίζω ένα ρυθμό με αυτό τον τρόπο και όχι με άλλο ε θα πάω στο Βερολίνο να σπουδάσω μουσικολογία μετά και να αφήσω τα κόκαλα μου εκεί.

Είναι σαν και αυτούς τυυς μουσικούς που μελετάνε μανιωδώς κάθε μέρα, κάνουν ασκήσεις, ψάχνουν τις τεχνικές, τους ρυθμούς…Όχι εγώ δεν μελετάω ποτέ έχω σταματήσει να μελετάω από τα 25 μου. Εξάλλου εγώ δεν είμαι μουσικός, είμαι ντράμερ (γέλια).

Ολα τα τραγούδια του πρώτου δίσκου των Ελελευ που φέρει το όνομα του συγκροτήματος -αρχαία πολεμική ιαχή η ονομασία…- έχουν ελληνικό στίχο.Αν ρίξει κανείς μια ματιά στις προηγούμενες δουλειές και συνεργασίες σου που έπαιξες τύμπανα θα δει ότι όλες είχαν ελληνικό στίχο επίσης (Μουσικές Ταξιαρχίες, Ντέρτι Σελάνα, Πυξ Λαξ ή ακόμα και στα «μυστικά των βράχων» της Κρίστης Στασινοπούλου κ.α) .Μόνο το blue lights του Σωκράτη Παπαχατζή είχε αγγλικό στίχο…Ναι έχω παίξει σε ακόμα ένα δίσκο που δεν δισκογραφήθηκε με τον Θοδωρή τον Παπαντίνα το «Bicycle» (βγήκε αργότερα με άλλους μουσικούς).Εκτιμώ τόσο πολύ τον Σωκράτη τον Παπαχατζή και τον Θοδωρή τον Παπαντίνα -τον θεωρώ ένα πραγματικό ρόκερ εκτός τόπου και χρόνου- και έπαιξα μαζί τους.Ημουν και πιτσιρίκος τότε.

Αν ήταν καλή η μουσική σε σημείο τέτοιο που να υπερβαίνει το στιχουργικό κομμάτι γιατί όχι; και εγώ θα έπαιζα δεν θα με ένοιαζε ο στίχος.Κοίταξε μερικές φορές όντως η μουσική είναι πάνω από όλα τα πράγματα αλλά αυτό είναι πάρα πολύ σπάνιο….και ήταν και άλλες εποχές δεν ήταν εποχές πάλης ήμασταν πιο αραχτοί τότε τέλη του 70, αρχές του 80.Τώρα είναι αλλιώς τα πράγματα.Οταν σκοτώνεις ένα παιδί που λέγεται Αλέξανδρος δεν λες «oh the bastards kill Alexandros” λες «οι μπάσταρδοι τον σκότωσαν».Το λες ελληνικά. Οταν βρίζεις, όταν κάνεις έρωτα και όταν ονειρεύεσαι μιλάς στη γλώσσα που έχεις μέσα σου.

Οι Ελελευ πέρα από το μουσικό ύφος και τους καλούς μουσικούς που υπάρχουν στην μπάντα ξεχωρίζουν και για την φωνή της Μαρίας Πανοσιάν.Οταν την άκουσα θυμήθηκα την Μαρίζα Κωχ και τις παλιές ρεμπέτισσες (Ιωάννα Γεωργακοπούλου, Ρίτα Αμπατζή κ.α) με ένα άλλο τρόπο όμως ερμηνείας που δεν το έχω συναντήσει πουθενά αλλού.Επίσης δεν είναι απλά μια τραγουδίστρια αλλά μουσικός με άποψη. Κοίταξε να δεις… η Μαρία είναι η 23 τραγουδίστρια που δοκιμάσαμε στους Ελελευ. Οι περιισότερες μοιάζανε μην πω σαν ποια. Η Μαρία τραγούδαγε απλά. Τραγούδαγε όπως γούσταρε να τραγουδήσει… είχε το νεύρο μιας ροκ τραγουδίστριας και την κατάρτιση μιας λαικής τραγουδίστριας και επίσης είχε μια φωνή που δεν θύμιζε καμμία άλλη.Υπάρχει πάρα πολύ κόσμος που έχει πει γιατί πήρατε την Μαρία και δεν πήρατε κάποια άλλη τραγουδίστρα με καλύτερη προφορά; Γιατί πολύ απλά η Μαρία βγάζει μια ψυχάρα και γουστάρει αυτό που κάνει.Το ότι είναι μουσικός είναι πολύ σημαντικό αλλά το λιγότερο.Το τραγούδι δεν γίνεται από το λάρυγγα, από τις φωνητικές χορδές, τον ουρανίσκο και τις αναπνοές γίνεται από την ψυχή του ανθρώπου.Είναι πάρα πολύ βασικό, αλλιώς ο Dylan θα ήταν σπίτι του πολλά χρόνια τώρα.Θα είχαμε βάλει το Μάριο Φραγκούλη να τραγουδάει Dylan.

Μιλήσε μου και για τους υπόλοιπους Ελελευ.Οι Ελελευ είναι ένα συγκρότημα που βασίζεται στον Χρήστο τον Καψαλάκη οποίος είναι ένας τύπος που παίζει τρίχορδο μπουζούκι και τραγουδάει χιλιάδες τραγούδια του Τσιτσάνη, παίζει εξαιρετική ηλεκτρική κιθάρα και μπάσο επίσης.Αυτά τα δύο διαφορετικά πράγματα τα έκανε ένα και το έκανε πάρα πολύ καλά.Πλέον δεν παίζει καθόλου κιθάρα στο συγκρότημα όπως έπαιζε πριν, έχει βρει ένα ιρλανδέζικο μπουζούκι τετράχορδο το έχει κουρδίσει σαν τρίχορδο και με μια πεταλιέρα του δίνει διάφορα ηχοχρώματα που χρειαζόμαστε και παίζει.Τα καινούργια μας μέλη είναι η Ζωή η Ζιώγα μια εξαιρετική μπασίστρια από άλλο κόσμο τελείως ξωτικό και ο Στάθης ο Ιωάννου ο οποίος είναι κιθαρίστας πολλά χρόνια στους Illegal Operation.Επίσης είναι μουσικός που γράφει πάρα πολύ για θέατρο.Τώρα το καινούργιο μας άνοιγμα είναι ότι στο γκρουπ προστίθεται κανονικά σαν μέλος –όχι μουσικό- η Φωτεινή η Λαμπρίδη η οποία γράφει κείμενα ανάμεσα στα κομμάτια.Πλέον οι Ελελευ δεν θα είναι μόνο μια μπάντα που παίζει, δεν θέλει να είναι αυτό έχει να πει πράγματα και η φωνή θα είναι της Φωτεινής.Η Μαρία θα έίναι στο τραγούδι και στο πιάνο και η Φωτεινή θα έχει τα κείμενα.

Θα έχει μια θεατρικότητα όλο αυτό φαντάζομαι.Θα έχει μια θεατρικότητα, ναι.

Να πούμε ότι στις 29 Μαρτίου θα παίξετε support στους Skatalites στο Gagarin. Πως θα παίξετε με τους Skatalites; Παίζουν ska οι άνθρωποι…Είναι σαν να με ρωτάς αν το 60 ή 70 πήγαινε ένα ελληνικό συγκρότημα ας πούμε του Μανώλη Χιώτη ή του Βασίλη Τσιτσάνη να παίξει στην Τζαμάικα ποιος θα έπαιζε μαζί τους; Ένα συγκρότημα Τζαμαικανών που τραγουδάνε ρεμπέτικα ή ένα συγκρότημα που παίζει ska;

Θέλεις απάντηση σε αυτό ; Νομίζω ότι είναι προφανές ποιο συγκρότημα από τα δύο που είπες θα έπαιζε…Όχι δεν θέλω απάντηση. Ενα συγκρότημα Τζαμαικανών που παίζει ska θα έπαιζε. Νομίζω ότι είναι αστείο να ακούς ένα συγκρότημα Τζαμαικανών να τραγουδάει ρεμπέτικα.

Αυτό νομίζω πως πρέπει να το δούμε θα είχε πλάκα…(γέλια)

[ ΛΙΝΚ ]www.myspace.com/elelefband


// 37


Ποιο είναι το ύφος της μουσικής σου και πως το επέλεξες;Κάθε καλλιτέχνης όταν ξεκινάει προσπαθεί αναμφίβολα να μιμηθεί κάποιον άλλον που τον επηρέασε. Με τον καιρό όμως αφού βλέπει ότι δεν μπορεί να μιμείται συνεχώς, ξεκινάει κάτι δικό του. Αυτό θέλει τον καιρό του και τον αγώνα του. Ναι μεν αρχικά πατάει σε κάποιες νόρμες που τον εξιτάρουν αλλά στο τέλος βάζει την δική του πινελιά. Πέρασα από διάφορα στυλ μέχρι να καταλήξω στον δικό μου ήχο. Το είδος που αναπτύσσω τα τελευταία 2 χρόνια θα μπορούσα να το περιγράψω ως deep am-bient, microhouse, electronica. Οι συγχορδίες μου είναι κατά βάση σε μελαγχολικές κλίμακες και το σύνολο των κομματιών μου έχει το στοιχείο της ατμοσφαίρας.

Ποια πιστεύεις ότι θα είναι η εξέλιξη της μουσικής σου και γενικότερα της ηλεκτρονικής μουσικής;Δεν μπορώ να προβλέψω την εξέλιξη της μουσικής μου αυτό που με απασχολεί προς το παρόν είναι να βελτιώσω τον ήχο μου σαν τελικό αποτέλεσμα. Αν με τον καιρό αλλάξω το ύφος της μουσικής μου νομίζω ότι θα είναι ακόμα πιο δύσκολο και ουδέτερο στυλ, ίσως ξεφύγει πλέον από το καθιερωμένο beat. Όσον άφορα την ηλεκτρονική μουσική γενικότερα πιστεύω ότι θα υπάρχουν καλλιτέχνες σε λίγα χρονιά που θα βγάζουν άλμπουμ με συλλογή ήχων και samples που δημιούργησαν και όχι μουσικά κομμάτια.

Έχεις κάποιες προσδοκίες για την πορεία σου μέσα στην μουσική;Αρχικά είναι κάτι το οποίο το κάνω καθαρά ως μια δημιουργική ενασχόληση, δεν μπορώ να έχω κάποιες ιδιαίτερες προσδοκίες. Η ηλεκτρονική μουσική είναι κάτι τελείως ασταθές στο χρόνο, δεν είναι ούτε classical ούτε jazz ούτε soul. Βέβαια αυτό δεν ισχύει εάν υπάρχει η έννοια της μουσικότητας μέσα σε ένα κομμάτι ηλεκτρονικής μουσικής, πλέον όμως πιστεύω ότι αυτό έχει χαθεί κατά 80%. Οι περισσότεροι ακολουθούν μια μόδα, το οποίο κάνει κακό στη μουσική. Οι μόνες μου προσδοκίες είναι πάντα να καταφέρνω να έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα στα κομμάτια μου και να βγάζουν το συναίσθημα που θέλω.

Νιώθεις ότι στην χωρά μας υπάρχουν ευκαιρίες για νέους καλλιτέχνες;Για τους νέους καλλιτέχνες στην χώρα μας, υπάρχουν ευκαιρίες απλά θα συναντήσει δυσκολίες κάποιος όταν πρόκειται να ακολουθήσει κάτι το μη συνηθισμένο σε μουσική σύνθεση. Όπως και να το κάνουμε οι εταιρίες έχουν κάποια “κουμπιά”, κάποια στάνταρντ, οπότε εξαρτάται σαφώς από τον παραγωγό τι δρόμο θέλει να ακολουθήσει. Πάντως το σίγουρο είναι ότι όταν κάποιος αγαπάει αυτό που κάνει και τον εκφράζει πραγματικά δεν θα χαθεί, ασχέτως αν θα έχει μεγάλη επιτυχία με releases η όχι.

[ RELEASES ]nikosf_circular thoughts, “Souvenirs” compilation by Lego Boy. (Freeze magazine) GR 2007.nikosf_some things are just better, “Souvenirs” compilation by Lego Boy. (Freeze magazine) GR 2007.nikosf_evergreen, “gpal-03” compilation by gpal. (Swift records/Klik records) GR 2008.nikosf_a year after EP, (Electronica netlabel) RU 2008.nikosf_mindshares, “Electronica 1.0” (Electronica netlabel) RU 2009.

36 // UrbanStyleMag

παρουσίασηΣυνέντευξη: Γιώργος Κανάρης ([email protected])

Βρίσκεσαι ακόμα στην αρχή της μουσικής σου πορείας, τι σχεδιάζεις και ποιοι είναι οι στόχοι σου για το μέλλον;Βασικός στόχος που θα ήθελα να εκπληρώσω είναι να αποκτήσω καλύτερη γνώση μουσικής θεωρίας κάτι που θα με βοηθήσει πολύ στην παράγωγη. Δεν με ανησυχούν τα labels ούτε οι διαδικασίες που αυτά ακολουθούν. Το μονοπάτι μουσικής που έχω διαλέξει είναι αρκετά δύσκολο στην προώθηση αφού δεν έχει ούτε την υποστήριξη από το ραδιόφωνο άλλα ούτε τα club καθώς δεν αποτελεί χορευτικό είδος. Έτσι είναι πολύ περιορισμένες οι κυκλοφορίες και η αποδοχή έρχεται μόνο από ένα μικρο κοινό που όμως έχει μεγάλη σημασία για τον μένα.

Κινείσαι παράλληλα στον χώρο της παραγωγής άλλα και του djing, πως βλέπεις αυτούς του δυο ξεχωριστούς ρόλους ως νέος καλλιτέχνης;Το καθένα έχει την δίκη του ομορφιά, είναι όμως δυο τελείως διαφορετικά πράγματα. Παρατηρώ ότι είναι πολύ σπάνιο κάποιος να είναι τέλειος παραγωγός και ταυτόχρονα τέλειος dj. Το djing έχει να κάνει περισσότερο με την απολαβή χρήματος και δόξας, η παράγωγη σχετίζεται περισσότερο με την προσωπική ικανοποίηση και ισορροπία του εσωτερικού κόσμου. Κάθε καλλιτέχνης μικρός η μεγάλος αισθάνεται εκπληκτικά όταν δουλεύει πάνω σε ένα κομμάτι η σε μια σειρά ήχων και καταφέρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα, για μένα η πρωτοτυπία βρίσκεται περισσότερο στην παραγωγή και εκεί αφιερώνομαι περισσότερο.

[ WHO ]Nikosf // (Greece)

Ο Νίκος Φραγκομανωλακης (aka Nikosf) κατάγεται από το Ρέθυμνο της Κρήτης. Από μικρός απέκτησε το “μικρόβιο” της μουσικής και από τα πρώτα εφηβικά του χρονιά πειραματίστηκε με τους ήχους. Η σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική ήταν αυτό που τον κέρδισε και σύντομα δημιούργησε τα πρώτα του κομμάτια. Το είδος που κινείται -deep microhouse- δεν είναι ένα από τα δημοφιλέστερα όμως σύντομα κατάφερε την συμμετοχή σε συλλογές καθώς και τις προσωπικές του κυκλοφορίες. Βρίσκεται ακόμα στα πρώτα βήματα της πορείας του και μας μίλησε για τις προσδοκίες του και τα σχέδιά του.

[ LINK ]www.myspace.com/nikosfdeepsounds

38 // UrbanStyleMag

φαστ τοκΣυνέντευξη: Λίλα Σεβαστάκη

Παρασκευή απόγευμα, τελείωνα την εκπομπή μου στο ραδιόφωνο και προετοίμαζα το κοινό για το ολοκαίνουριο τοπ 20 από τα χέρια του Νίκου Μαυρίδη, ο οποίος έμπαινε στο στούντιο για να ξεκινήσει την εκπομπή του στις 7 ακριβώς... Χαμογελαστός, βιαστικός αλλά και πρόθυμος μου έδωσε μια εφ όλης της ύλης συνέντευξη για το νέο τεύχος του Urban Style. Γνώριμο πρόσωπο στη πόλη της Καβάλας όχι μόνο μέσα απο τα fm, ή επειδή είναι Καβαλιώτης, αλλά κυρίως από τις μαγικές βραδιές που μας έχει χαρίσει στα dexx σε όλα τα “in” clubs της πόλης.

με Nikko Mavridi

Αγαπητέ Νίκο καταρχήν να σε καλωσορίζουμε στην Urban Style παρέα μας. Πες μας τι πρέπει να ξέρουμε για σένα...Καλώς σας βρήκα.. Καταρχήν έχω καταγωγή από Καβάλα, είμαι DJ και ραδιοφωνικός παραγωγός εδώ και 15 χρόνια ίσως και παραπάνω, και τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι και με music production, με αρκετά releases.

Πως έτυχε να ασχοληθείς με την Ηλεκτρονική σκηνή και πως αποφάσισες να γίνεις dj;Από τα μέσα του 90’ παρακολουθώ την electronic σκηνή, βέβαια τα πράγματα έχουν αλλάξει από τότε.. τα clubs, η ίδια η μουσική, το κοινό τότε ήταν διαφορετικό σε σύγκριση με το τώρα. Γιατί αποφάσισα να γίνω DJ; Hmm.. Θα σου πώ κάτι που μάλλον έχεις ξανακούσει πολλές φορές αλλά.. Η μουσική είναι τα πάντα για μένα, είναι η ζωή μου. Έτσι λοιπόν αποφάσισα ότι θα μπορούσα να προσφέρω κάτι στη μουσική μιας και δεν θα θελα να κάνω κάτι διαφορετικό.

Το πιο αξέχαστο και αγαπημένο πάρτυ/συμμετοχή σου και γιατί !Ήταν στο festival Cosmopolis το περασμένο καλοκαίρι όπου έπαιξα μουσική με 1500 άτομα κοινό! Μαγικό το μέρος του festival (Καβάλα), εκπληκτικό κοινό, και αυτό τα λέει όλα!

// 39

Ποιές ήταν οι μουσικές επιρροές σου αρχικά, και ποιούς άλλους παραγωγούς/dj’s παρακολουθείς και εκτιμάς για τη δουλειά τους;Depeche Mode, the Cure, Smiths, New Order, Kraftwerk, Pet Shop Boys, Tears for fears και άλλοι, Dj’s που μου αρέσουν είναι οι: Hernan Catanneo, Sasha, Nick Warren, Jimmy Van M και άλλοι, και αγαπημένοι μου παραγωγοί: Jody Wisternoff, Jaytech,και οι Έλληνες Dousk και V-Sag.

Ενώ άλλοι DJ’s παρασύρθηκαν και “κύλισαν” στην Minimal σκηνή εσύ δεν φαίνεται να επηρεάστηκες και πολύ απο τη νέα μόδα που θέλει τη Minimal σαν νέο trend. Θα μείνεις πιστός στην Deep House και στην Progressive;Φυσικά! Δεν είμαι λάτρης της Minimal, αλλά υπάρχουν κάποιες πολύ καλές παραγωγές, βέβαια μου αρέσει η Techno,αλλά δεν θα έπαιζα ένα τραγούδι μόνο και μόνο επειδή είναι trend. Πιστεύω ότι η Minimal όπως και κάθε τι που είναι στη μόδα θα κάνει τον κύκλο της.

Το τελευταίο release,”Coda”, με Nicodream kai Saki Tee το λατρέψαμε, θες να μας μιλήσεις για αυτή τη συνεργασία;Ο Nicodream kai o Saki Tee είναι από τους πιο ταλαντούχους παραγωγούς/DJ’s στην Ανατολική Μακεδονία και χαίρομαι πολύ που συνεργάζομαι μαζί τους. Επιπροσθέτως να πω ότι δουλεύουμε σε κάποια νέα remixes πολύ γνωστών ελλήνων παραγωγών οπότε μείνετε συντονισμένοι!

Τα πιο πρόσφατα events ήταν στο Queens και στο Dejavu πριν μερικές εβδομάδες. Ποιά είναι τα πλάνα σου για επόμενα events; Ξέρω επίσης ότι έχεις παίξει μουσική και σε άλλα μέρη της Ελλάδος όπως στη Θεσσαλονίκη αλλά και του εξωτερικού για παράδειγμα Ρουμανία και Βουλγαρία. Που μπορούμε να σε ακούσουμε στο προσεχές μέλλον?Ποιά είναι τα όνειρα σου/στόχοι σου;28 Μάρτη θα παίζω στο Vento Lounge bar Καβάλα, και στα άμεσα σχέδια μου είναι η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη και το εξωτερικό. Μέχρι τώρα τα όνειρα μου έχουν γίνει πραγματικότητα. Αλλά πρέπει να πώ ότι δεν μου αρέσει να ονειρεύομαι μεγάλα πράγματα. Οι μικροί στόχοι είναι αυτοί που έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να εκπληρωθούν.

Ας αφήσουμε τους στόχους και ας επανέρθουμε λίγο στη μουσική, ποιό είναι το είδος που εκφράζει τα δικά σου τραγούδια;Hmm.. Progressive House με κάποια trance στοιχεία κάποιες φορές. Εξαρτάται..

Όταν ξεκινάς να δουλεύεις πάνω σε ένα κομμάτι, ποιο είναι το κίνητρο; Που και κάτω από ποιές συνθήκες πιστεύεις ότι γίνεται μια τέλεια παραγωγή;Ξεκινήσαμε να κάνουμε παραγωγές το 2005 γιατί τότε ξέραμε ότι μπορούσαμε να φτιάξουμε κάτι καλό. Δεν μπορείς να ελέγξεις την έμπνευση, έρχεται στις στιγμές που δεν το περιμένεις. Αν έχεις την εμπειρία και ανακαλύψεις τον δικό σου ήχο τότε τα πράγματα γίνονται πολύ πιο εύκολα.

Νίκο να σε ευχαριστούμε που μας έδωσες την ευκαιρία να σε μάθουμε καλύτερα μέσω του UrbanStyleκαι φυσικά ανυπομονούμε να σε ακούσουμε στο Vento στις 28/3!Εγώ ευχαριστώ και εύχομαι ό,τι καλύτερο για το περιοδικό σας


[ ΛΙΝΚ ]www.myspace.com/djnikkocoda

ράντιο ακτίβιτι

// 43

Η όλη ιστορία ξεκινάει αρχές του ‘90 και το κάθε συγκρότημα την διηγείται διαφορετικά, τώρα είτε η φάση ξεκίνησε από τους F.F.C. ( οι οποίοι συναντήθηκαν το 1987) είτε από τον Μιχάλη Μ. μετά την συναυλία των Public Enemy το 92, λίγο έχει νόημα. Αρχές της δεκαετίας του 90 και τέλη του 1992 λοιπόν ο πρώτος δίσκος που βλέπει ελληνικό φως είναι η «Διαμαρτυρία» των Active Member το οποίο είχε βγει σε 500 αντίτυπα και περιείχε συμμετοχή των F.F.C. και άλλων της hip hop σκηνής. Κάπου εδώ να σημειώσω ότι συγκροτήματα όπως : Active Member, F.F.C., Terror X Crew, Ημισκούμπρια και άλλοι, ήταν μαζί παρέα όταν ξεκινούσανε τα πρώτα τους βήματα ( υπάρχει και φωτογραφικό ντοκουμέντο με όλους τους παραπάνω την οποία δυστυχώς μετά από τόσα χρόνια έχω χάσει και δεν μπορώ να σας την χαρίσω ). Ένα χρόνο μετά κυκλοφόρησε και ο πρώτος σόλο δίσκος του ιδρυτή των Active Member, γνωστού ως B.D. Foxmoor, με τίτλο “I’m still a active member” και η δευτερη δουλειά των Active Member το “Στην ώρα των σκιών” ξανά με τον ίδιο τρόπο.

Το 1994 ο B.D.Foxmoor αποφασίζει να μαζέψει όσους αγαπάνε αυτό το είδος και να φτιάξει τους Radicals, μετέπειτα Freestyle Productions μια ομάδας ατόμων που έκαναν πολλά περισσότερα από το να γράφουν στίχους και να ραπάρουν. Υπήρχαν άτομα που ασχολούνταν με το graffiti, με το Breakdance, με τις παραγωγές, με τη διοργάνωση των Lives. Την ίδια χρονιά η ομάδα αυτή κυκλοφόρησε το “R.E.A.L”, ένα E.P. ως ανεξάρτητη παραγωγή και πάλι. Και ο δεύτερος δίσκος των Active Member με τίτλο “Στην ώρα των σκιών” βγήκε στην κυκλοφορία. Επίσης, οι FF.C. έκαναν την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά, το “Σκληροί Καιροί”, το 1994 ως μέλη της Freestyle Productions για πρώτη και τελευταία φορά. Αυτή ήταν και η μοναδική περίοδος που υπήρχε κάτι ενωμένο με σκοπό να αφήσει τα μηνύματά του και να χτιστεί κάτι πραγματικά καλό, τα επόμενα χρόνια απλά θα γίνουν μπερδεμένα τα πράγματα και οι καταστάσεις. To 1995 και αφού πια το Hip-Hop έκανε τα πρώτα του βήματα σε ανεξάρτητες παραγωγές, ο B.D. Foxmoor έκανε το πρώτο βήμα για την είσοδο των HipHop συγκροτημάτων σε πολυεθνική δισκογραφία, υπογράφοντας στη Warner.

Επίσης εκείνη την περίοδο προσχώρησε στο γκρουπ και ο X-Ray και κυκλοφόρησαν “Το Μεγάλο Κόλπο” την ίδια χρονιά. Στο δίσκο αυτό έκανε για πρώτη την εμφάνιση του το Low Bap, μια έμπνευση του B.D. Foxmoor που διαφοροποιούσε τη θέση από όλους τους υπόλοιπους hiphopers, διαβλέποντας τότε μια διαφαινομένη παρακμή στο είδος και πιστεύοντας ότι με αυτό τον τρόπο, θα το τελειώσει αυτός όπως νομίζει καλύτερα. Την πρώτη εμφάνιση τους κάνουν εκείνη τη χρονιά μέσω δισκογραφικής και οι Going Through με το δίσκο “Αναζήτηση“. Τα σπουδαία όμως έρχονται την επόμενη χρονιά το 1996, καθώς πολλές νέες και πολλά υποσχόμενες μπάντες εμφανίζονται στο προσκήνιο και μάλιστα με έτοιμη δισκογραφική δουλειά. Οι Τerror-X-Crew αποτελούμενοι από τους Αρτέμη, Ευθύμη και Dj-Alx αποτελούν ότι πιο extreme υπήρξε ποτέ στη σκηνή με επαναστατικούς και αναρχικούς στίχους να ξεσηκώνουν τότε τα πλήθη και να αποκτούν πολύ γρήγορα ένα ιδιαίτερα ευρύ κοινό, αμέσως μετά την κυκλοφορία του πρώτου ομότιτλου EP τους. Επίσης τα γνωστά σε όλους Ημισκούμπρια πιάνουν το ακριβώς αντίθετο άκρο με ένα τελείως χιουμοριστικό επίπεδο στους στίχους τους και κυκλοφορούν και αυτοί το πρώτο τους LP με τον τίτλο “30 χρόνια επιτυχίες“. Τέλος και οι Active Member με φόρα από το 1995 κυκλοφορούν την 3η δισκογραφική τους δουλειά με τίτλο “Από τον τόπο της Φυγής”.


42 // UrbanStyleMag

τοHIP HOPστην Ελλάδα

αφιέρωμα

Επιμέλεια: Νίκος Γραμμάτος

Οι δικές μου μνήμες όσο αφορά το Ελληνικό hip hop ξεκινάνε το 1998 αν δεν κάνω λάθος σε μια συνέντευξη που πήγαμε να πάρουμε μαζί με τον φίλο τον Κώστα ο οποίος άκουγε ήδη hip hop και είχε ανακαλύψει τους Active Member. Μια πρωινή γυμνασιακή μέρα μου λέει: «Ακούς Active Member; Πάμε να τους πάρουμε συνέντευξη; Παίζουνε σήμερα στην πόλη μας». Χωρίς να γνωρίζω περί τίνος πρόκειται, απαντάω θετικά και έτσι βαδίζουμε το απόγευμα για το μαγαζί που θα συναντήσουμε τον Μιχάλη Μυτακίδη (γνωστό ως B.D. Foxmoor ) και θα κλειστούμε στο δωματιάκι για να μιλήσουμε, δίπλα του καθότανε η Sadahzinia , έξω τριγυρνούσαν ο X-Ray (Νικήτας Κλιντ) ο Βέβηλος μέσα στο μαγαζί, άτομα που γνώρισα παρακάτω μέσα σε αυτό που ονομάζουμε Ελληνικό hip hop.

44 // UrbanStyleMag

Την επόμενη χρονιά, το 1997, ήταν η σειρά των FF.C. να μπούνε στο χορό κυκλοφορώντας το “Σε άλλη διάσταση“, έναν δίσκο που άφησε εποχή. Επίσης οι Goin’ Through κυκλοφορούν το “Μικροί Θεοί“, έναν αρκετά πετυχημενο δίσκο, που είχε όμως κατά τον υπογράφων πολλά στοιχεία από το Low Bap των Active Member, χωρίς αυτό να μειώνει καθόλου την προσπάθεια. Μέσω της Freestyle Productions, εμφανίζονται και οι Βαβυλώνα με το “Αρχή Επί Τέλους” ως η δεύτερη Low Bap μπάντα ever, επιλέγοντας και αυτοί το χιούμορ στο στίχος τους, αλλά και τον B.D. Fox-moor στο… παρασκήνιο! Ακόμη κυκλοφορούν το δεύτερο δίσκο τους αυτή τη φορά οι Terror-X-Crew με τίτλο “Η “Πόλις Εάλω” και τα Ημισκούμρια με τίτλο “Ο Δίσκος που διαφημίζεται”. Τέλος πρώτη δισκογραφική εμφάνιση και για τους Ζωντανούς Νεκρούς με τον ιδιαίτερα πρωτότυπο και σκληρό δίσκο τον “Πρώτο Τόμο“.

Η επόμενη χρονιά, το 1998, είναι η χρονιά που θα σηματοδοτήσει τις μεγαλύτερες αλλαγές στη σκηνή και θα έχουμε ουσιαστικά τη δημιουργία των πρώτων κλικών. Οι Active Member μετά από ένα χρόνο ανομβρίας κυκλοφορούν το “Μύθοι του Βάλτου“, έναν δίσκο που ότι και να πούμε γι’ αυτόν είναι απλά λίγο από όποια σκοπιά και να το δεις, από όπου κι αν θεωρείς ότι ανήκεις. Το Low Bap φτάνει στο απόγειο του, με κομμάτια που δεν μπορείς εύκολα να ξεχωρίσεις κάποιο ως καλύτερο από το άλλο, λίγο όμως πριν την απόλυτη κατρακύλα! Οι FF.C. συνεχίζουν με τον ίδιο δυναμισμό και αυτή τη χρονιά με την “Απειλή” με αξιοζήλευτα κομμάτια, ιδιαίτερο στυλ όπως πάντα και καθαρούς στίχους. Οι Goin’ Through κυκλοφορούν και αυτοί το δεύτερο LP τους, μαζί με τους μετέπειτα συνεργάτες τους σχεδόν, τους Ν.Ε.Β.Μ.Α. που ως μέλη της freestyle αυτοί τότε κυκλοφορούν το “Μακριά από τη Γιορτή” και αποχωρούν από το Low Bap. Και ακόμη κάτι πρωτότυπο για το τέλος αυτής της περιόδου, κυκλοφορεί το “Άλλο ένα ψέμα” από τη Sadahzinia, την πρώτη γυναίκα που βγάζει LP στην Ελλάδα, μέλος των Ac-tive Member, μετέπειτα σύντροφος του B.D. Foxmoor, μέσω της Freestyle Productions. Τέλος εμφανίζονται δύο πολύ δυναμικές μπάντες της εποχής, αλλά που δεν είχαν ανάλογη συνέχεια, οι Razastarr και οι Παρεμβολές με τις κυκλοφορίες των πρώτων τους δίσκων να γίνονται την επόμενη χρονιά.

Πως είδα το Ελληνικό hip hop;Τέλη του 1997.. αρχές 1998 και μέχρι το 2000 στα εφηβικά μου χρόνια βρήκα κάτι ουσιώδες, βρήκα στίχο που να έχει να μου πει ιστορίες μέσα από την ζωή, μηνύματα δυνατά παντός φύσεως , ωραίες μελωδίες κτλ κτλ. Είδα τον πραγματικό χαμό όταν ξεκίνησα την πρώτη μπασταρδεμένη hip hop με ροκ εκπομπή στο ραδιόφωνο εν έτη 1998, τα τηλέφωνα να παίρνουν φωτιά, κόσμο να το αγαπάει, τα graffiti να ξεκινάνε τα φαρδιά παντελόνια στην μόδα, τα κασετόφωνα και τα skateboard στις αλάνες, το skatepark, τις κλίκες και τις ομάδες, πήγα σε συναυλίες και φεστιβάλ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Μέχρι που η κατάσταση χάλασε από τους ίδιους που το ξεκινήσανε, κόντρες , σπόντες, τραγούδια δίχως νόημα που το μόνο που έλεγαν ήταν για το ποιος είναι ο καλύτερος ο πιο χιπ χοπ, ο πιο δυνατός και ο ποιος έχει το καλύτερο κοινό κτλ. Όπως αναφέρω και παραπάνω το χιπ χοπ έκανε πολλές στροφές και ξεφτιλίστηκε από εταιρίες και δημιουργούς φτάνοντας στο σημερινό σημείο να έχει μπει στα μπουζούκια και να πλασάρει ωραίες γκόμενες για να πουλήσει και να ζήσει, υπάρχουν πολλά παραδείγματα αλλά δεν αξίζει να αναφερθούμε. Να πω για το τέλος ότι παρ’ όλο που δεν ασχολούμαι εδώ και πολλά χρόνια βαθειά με το είδος αλλά ακούω περιστασιακά και επιλεκτικά, έχω ακούσει πολλές ελπιδοφόρες δουλειές από νέα άτομα που μεγάλωσαν με αυτό και πραγματικά ξέρουν και το κάνουνε καλά. Όποιος θέλει να κάνει κάτι, ας ψάξει καλά και θα βρει την άκρη μόνος του, εκεί είναι η μαγκιά… γι αυτό ψαχτείτε λίγο καλύτερα και θα βρείτε όμορφα πράγματα… Το hip hop δεν σταματά!

// 45

[ ΛΕΞΙΚΟ ]Τι αποτελεί αυτό που λέμε hip hop;Η Hip – Hop κουλτούρα βασίζεται σε τέσσερα στοιχεία: στον DJ (Disk Jokey), στον MC (Master of Ceremony), στο Graffiti και στο Breakdance. Scratch: Η ρυθμική χειραγώγηση ενός ήχου μέσω του βινυλίου με τη βοήθεια ενός μείκτη. Συνδυασμένοι ήχοι από δύο και περισσότερα βινύλια. Επανάληψη και κόψιμο στροφών του δίσκου σε ένα συγκεκριμένο “ανεβαστικό” σημείο, δημιουργία ρυθμού με τον ήχο που αναπαράγει η βελόνα πάνω στο βινύλιο σύμφωνα με το κάθε κομμάτι.Sample: Κάποιος ενδιαφέρων ήχος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην παραγωγή. Συνήθως στο χιπ-χοπ μερικά δεύτερα από παλαιότερα ενδιαφέροντα κομμάτια που, όταν αναπαραχθούν, θα γεννήσουν κάτι ενδιαφέρον.Beatmaking: Η δημιουργία ενός κομματιού με τη χρήση samples από άλλα κομμάτια ή οποιαδήποτε πηγή ήχου (από τη φύση μέχρι μηχανικούς ήχους).Freestyle: Η διαδικασία αυθόρμητης δημιουργίας αυτοσχέδιας ρίμας με επιρροές από στοιχεία και γεγονότα του γύρω χώρου μια δεδομένη στιγμή.MC: Ο άνθρωπος που γράφει και ερμηνεύει τους στίχους στο κάθε κομμάτι. Τα αρχικά προέρχονται από τις λέξεις microphone controller.MC Battle: Διαγωνισμός ικανοτήτων στο freestyle. Οι διαγωνιζόμενοι καλούνται να αποδείξουν ποιος είναι ο πιο ετοιμόλογος, ο πιο γρήγορος και ο ικανότερος με κριτή το κοινό.Bombing: Ορισμός σχετικός με το γκράφιτι, το “παράνομο” βάψιμο τοίχων ή τρένων, μια γρήγορη διαδικασία που προέρχεται από τις πρώτες εποχές του hip-hop στην Αμερική.Tag: Η υπογραφή, το ψευδώνυμο κάθε καλλιτέχνη γκράφιτι.Flow: Η ροή του λόγου ενός mc στα κομμάτια του.


Πληροφορίες έχουν παρθεί από το Επισκίασης blog http://episkiasis.wordpress.com/ & το http://www.musicportal.gr

Timewarp Time in waves

Quiet FireA Deeper Shade of Bright

Timewarp - Released Collection 1997-2003

Funky Destination We will all go funky

Timewarp - UnreleasedCollection 1997-2004

Afternoons in Stereo The Kraak House EP

Pure electronic music!

Digital Releases:

FILE UNDERELECTRONICA | CHILL

DOWNTEMPO | DANCE

Sub-Label of:

http://www.kraakrecords.com [email protected]

Find our releases at the finest on-line record stores worldwide!

48 // UrbanStyleMag

street artΕπιμέλεια: Arelis ([email protected])

HEY HO! HERE WE GO EVER SO HIGHΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΣΜΟΥΛΑΚΗΣ

http://www.zap51.com

// 49

I LOVE YOU [ME NEITHER] [2008]

O Αλέξανδρος Βασμουλάκης [29-8-1980] στην πρώτη του ατομική έκθεση στην Αntonopoulou.art απέδειξε το αυτονόητο: ότι μαζί με τους Κασάπη και Φαιτάκη αποτελεί έναν από τους αρχηγέτες της σύγχρονης graffiti art των Αθηνών που επηρέασε και εξακολουθεί να επηρεάζει μια γενιά νέων καλλιτεχνών και αποφοίτων της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών ακόμη και στις ημέρες μας.

Στο “Love you me neither” βλέπουμε ένα ζευγάρι σε αγκαλιά. To βλέμμα των φιγούρων είναι απροσδιόριστο και απλανές. Σε αντιπαραβολή με τα υπόλοιπα έργα του Βασμουλάκη σε αυτό, το πόδι της γυναικείας φιγούρας δεν έχει εντομοειδή μορφή και κινείται σε έναν πιο ανθρωποκεντρικό άξονα. Το τρίτο μάτι της γυναίκας [η κληθείσα έκτη αίσθηση] είναι κάτι παραπάνω από εμφανές και οι γκρίζες αποχρώσεις εκφράζουν το μελαγχολικό των σκέψεών της.

50 // UrbanStyleMag

Στο “I am not your angel” η γυναικεία φιγούρα εμφανίζεται με χέρια και πόδια που παραπέμπουν σε έντομο, με μάτια από κρύσταλλο που συμβολίζει την ψυχρότητα και την ευθραυστότητα της ανθρώπινης ψυχής και με τραχύτητα στα δόντια, για να αποδειχθεί του τίτλου το αληθές. Τα γόνατα της φιγούρας λειτουργούν ως φυσικοί καθρέφτες για όσα δεν μπορούν να δούνε. Από την άλλη θα μπορούσε το δεξί γόνατο της γυναικείας μορφής να λειτουργούσε ως φυσικό κάτοπτρο του καλλιτέχνη που την φιλοτέχνησε, τεχνική που συναντούμε εξάλλου και στον Βελάσκεθ.

// 51

// street art

I AM NOT YOUR ANGEL [2008]

52 // UrbanStyleMag

IS EVERYBODY HAPPY? [2008]

// street art

// 53

Στο “Ιs everybody happy?” η μύτη της φιγούρας μοιάζει με ανθρώπινα χείλη. Η όσφρηση έχει αντικατασταθεί από την αίσθηση της γεύσης και ο καλλιτέχνης δεν διστάζει να παίξει με τις έννοιες, τα σχήματα και την μετάλλαξη όλων αυτών.. Στη νικάμπ αντικατοπτρίζεται μια συστάδα δένδρων που η αισθητική τους προσομοιάζει με την τέχνη της Στέλλας Παγώνη που τόσο πολύ απολαύσαμε στην έκθεση New arrivals το περασμένο θέρος. Οι φιγούρες του Βασμουλάκη χαρακτηρίζονται από μια επιπεδότητα που χαρακτηρίζει και τα cartoon animation. Μια επιπεδότητα που δεν χαρακτηρίζεται από την ιδιότητα της έλλειψης της τρίτης διάστασης αλλά από την ευελιξία και την δυνατότητα που έχουν τα κινούμενα σχέδια να ξαναγεννιούνται μετά από την φυσική τους εξόντωση. Από την άλλη πλευρά οι αδρές πινελιές που πλαισιώνουν τις κεντρικές φιγούρες του Βασμουλάκη είναι τα περικείμενα στοιχεία των έργων του που συμπληρώνουν το κύριο σώμα και επεξηγούν τις ψυχικές καταστάσεις των ηρώων του ή και μεταφράζουν τα διανοήματα τους. Τα μυστικιστικά σύμβολα στην τέχνη του Βασμουλάκη είναι οι εξωκειμενικοί τριταγωνιστές των έργων του που με θεατρική μαεστρία τοποθετεί στις αληθινές τους διαστάσεις : ίσα που είναι διακριτά. Σε πιο απλή γλώσσα: είναι τα μότο που βοηθούν στην μετάφραση των καλλιτεχνικών του ποιημάτων, τεχνική που συναντούμε και στους ποιητές της γενιάς του 1930.

Ο Βασμουλάκης κατόρθωσε να αποδείξει πως εκτός από ριψοκίνδυνος εργάτης της τέχνης και εκθέτοντας την ζωή του σε κίνδυνο -συνθέτοντας τεραστίων διαστάσεων έργα σε πανύψηλα κτήρια της Αθήνας -είναι και επιτυχημένος τεχνίτης έργων μικρότερων διαστάσεων, χωρίς να προδίδει το αισθητικό του υπόβαθρο σε εκπτώσεις εμπορικότητας και κατορθώνοντας να αποτυπώσει εξίσου επιτυχημένα το μεγαλόπνοο που διαπνέει τις αρχές του σε έργα μικρών διαστάσεων. Ο Βασμουλάκης σίγουρα είναι ένας καλλιτέχνης- σταρ που αναμφιβόλως πλασάρεται από τα media, χωρίς όμως να υποβιβάζεται η δύναμη της καλλιτεχνικής του γραφής ή η ποιότητα της δημιουργικής πνοής του.

Πλατεία Δημητρίου Καραολή 36 Καβάλα // 55

// Κάτω απο το γκρίζο φώναξε Επιμέλεια: Αφροδίτη Αποστολίδη, Κατερίνα Νάσου

Ρατσισμός είναι το δόγμα που αναπτύσσεται με σύνδεσμο συγκεκριμένα γνωρίσματα (εθνικά, φυλετικά, θρησκευτικά, πολιτιστικά, κοινωνικά, κτλ.) προκειμένου να αναγάγει μια ομάδα ανθρώπων ως υπέρτερη άλλων.

ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ

Τον 21ο αιώνα μια μάστιγα από το παρελθόν ταλαιπωρεί το υποτιθέμενο εξελιγμένο ανθρώπινο είδος. Ακραίες διακρίσεις ανάμεσα μας, αποξενώνοντας το διαφορετικό με φανατισμό. Άνθρωποι εξαρτώμενοι από προκατειλημμένες αντιλήψεις με κριτήριο το στοιχείο της διαστρεβλωμένης όρασης λειτουργούν με εχθρότητα και φανατισμό. Το συναντάμε παντού και σε διάφορες μορφές. Άλλοτε στα νοσοκομεία, άλλοτε στην εργασία, άλλοτε στα σχολεία και άλλοτε στο δρόμο. Ποιός έχει το δικαίωμα να κρίνει αν ένας έγχρωμος είναι άξιος περιφρόνησης;Ποιός θα αποφασίσει αν ένας αλλοδαπός πρέπει να στερείται την περίθαλψη;Ποιός θα υποβιβάσει μια γυναίκα θεωρώντας την κατώτερο ον; Πολλά περισσότερα ερωτηματικά μας δημιουργούνται σε καθημερινή βάση. Η μοναδική διάκριση που δεν γίνεται είναι ότι διακρίσεις υπάρχουν παντού. Ρατσισμός όμως , δεν είναι μόνο τα ακραία φαινόμενα και πηγάζει από τον ιερότερο θεσμό, την οικογένεια. Και ξεκινάει η ιστορία μας...

56 // UrbanStyleMag

Το παιδί μαθαίνει από τους γονείς ότι όταν είναι γένους αρσενικού έχει πλεονεκτήματα τα οποία αν ήταν γένους θηλυκού θα μετατραπόνταν σε κυρώσεις. Ο σπόρος του ρατσισμού έχει ήδη φυτευτεί. Έτσι αρχίζει να “εγκληματεί” άθελά του στο δικό του χώρο, στο σχολείο. Αθώες ψυχούλες στιγματίζονται καθημερινά πληρώνοντας το τίμημα της διαφορετικότητας. Η διαφορετικότητα όμως μας κάνει ξεχωριστούς, είτε είμαστε έγχρωμοι, είτε αλλοδαποί, είτε έχουμε ειδικές ανάγκες, είτε πιστεύουμε σε διαφορετικό Θεό, είτε έχουμε ομοφυλοφιλικές προτιμήσεις, είτε έχουμε διαφορετικές οικονομικές δυνατότητες, είτε, είτε, είτε...!Η ύπαρξη της προκατάληψης συνεχίζεται στο πέρασμα των χρόνων σε όλους τους χώρους, σε όλους τους τομείς. Ο σπόρος τροφοδοτείται από μίσος και άδικες διακρίσεις και εν έτει μετατρέπεται σε δέντρο. Ανίκανοι πλέον να ξεχωρίσουμε θετικά ή αρνητικά, ταυτοποιούμε και απορρίπτουμε ανάλογα με την ιδιότητα. Οτιδήποτε καλό το ανάγουμε σε υστεροβουλία. Oτιδήποτε κακό το ανάγουμε σε μικρότητα και κατωτερότητα. Η προκατάληψη όμως είναι χειρότερη από την αναπηρία ή το AIDS.

Η R. Benedict ορίζει τον ρατσισμό ως εξής: “δόγμα όπου μια εθνική ομάδα έχει καταδικαστεί από τη φύση σε κληρομονική κατωτερότητα ενώ μια άλλη σε κληρονομική ανωτερότητα”. Η επιστήμη έχει αποδείξει ότι όλοι οι άνθρωποι ανεξάρτητα από χρώμα, φύλο και ιδιότητα όποια και αν είναι αυτή, προέρχονται από τον ίδιο πρόγονο.

Μήπως πρέπει να σκεφτεί ο καθένας μας ξεχωριστά αν μια τέτοια ποταπή στάση στην παρούσα εποχή μας ορίζει ως όντα όχι και τόσο “νοήμονα΄;

// 57

// Κάτω απο το γκρίζο θυμάμαι Κείμενο: Αφροδίτη Αποστολίδη, Κατερίνα Νάσου Φωτογραφία: Αφροδίτη Αποστολίδη

Παλιές ΓειτονιέςΔεν υπάρχουν άσχημες παλιές γειτονιές, μόνο παραμελημένες!

Κάθε σοκάκι επαναφέρει στον καθένα μια δική του ανάμνηση. Τα ξεχασμένα στολίδια του τόπου μας φθείρονται από τον χρόνο καθημερινά και ρημάζουν από το βουβό ήχο της εγκατάλειψης. Κάθε βήμα στα πλακόστρωτα δρομάκια μας προκαλεί διαφορετικά συναισθήματα και κάθε ανάσα μας γεμίζει με τις αγαπημένες παραδοσιακές πνοές μιας άλλης εποχής...

Υπάρχουν ακόμα οι γειτονιές που δεν έχουν υποστεί την «τσιμεντοποίηση». Κάποιες περιοχές σε όλη την Ελλάδα παραμένουν αναλλοίωτες στο πέρασμα των χρόνων χωρίς να έχουν γνωρίσει την πλήρη εκσυγχρόνιση. Τα παλιά γραφικά πλακόστρωτα σοκάκια έρχονται να μας θυμίσουν την ταυτότητα μας και τα στοιχεία που κάνουν αυτή τη χώρα να ξεχωρίζει στις ψυχές μας. Οι παλιές γειτονιές είναι μέσα μας ως σφιχτές αγκαλιές και η γοητεία τους είναι μέσα στην καρδιά μας. Ακόμα και μετά από χρόνια εγκατάλειψης αποπνέουν μια ζωντάνια και μας προκαλούν μια βαθειά νοσταλγία.

58 // UrbanStyleMag

Τα συναισθήματα αυτά σε ακολουθούσαν στα σοκάκια χωρίς να φεύγει η καρδιά σου από τις πλούσιες εικόνες μιας τόσο λιτής ζωής. Βαδίζοντας, τα μάτια σου δεν μπορούν να σταματήσουν να παρατηρούν όλα αυτά που είναι τόσο γνώριμα και συνάμα τόσο ειδυλλιακά απλά. Τα γραφικά παλιά σπιτάκια με τις αυλές και τις πέτρινες βρύσες, οι ξύλινοι χωριάτικοι φούρνοι που έψηναν όλη μέρα και σου έσπαγαν τη μύτη και ο γαλατάς που κοδούνιζε με τη χειροποίητη κόρνα τα πρωινά που περνούσε με το ποδήλατο και το ψάθινο καλάθι φαντάζουν σήμερα σαν όνειρο ή σαν παλιά ταινία.

// 59

// κάτω απο το γκρίζο

Οι εικόνες μας ταξιδεύουν σε μια άλλη εποχή... ....όπου τα παιδιά έπαιζαν ανέμελα στα μικρά δρομάκια......όπου όλοι έβγαζαν τις καρέκλες τους στους δρόμους και γίνονταν μια οικογένεια......όπου περπατώντας έξω από τα κουζινάκια πνιγόσουν από τις μυρωδιές των φρεσκομαγειρεμένων παραδοσιακών φαγητών......όπου οι γειτονιές ευωδίαζαν από τις γλαστρούλες που χρωμάτιζαν τα περβάζια και στόλιζαν τα μπαλκονάκια των παλιών αρχοντικών......όπου άκουγες μόνο γέλια από τα πιτσιρίκια που δεν σταματούσαν να τρέχουν, δίνοντας ζωή στους πέτρινους δρόμους......όπου ξυπνούσες από τη μυρωδιά φρεσκοκομμένου καφέ και τον ήχο της ψάθινης σκούπας που έρχονταν από το ξύλινο παντζούρι...

Κι όμως ήταν αληθινά και συνεχίζουν να είναι σε ελάχιστες διασωθείσες παλιές γειτονιές που κράτησαν την αυθεντικότητα τους ως σήμερα. Εκεί ακόμα υπάρχουν τα παραδοσιακά καφενεία με τις ψάθινες καρέκλες και τα ξύλινα τραπεζάκια κάτω από τον ίσκιο ενός πλατάνου ή μιας μεγάλης γέρικης μουριάς......ακόμα υπάρχουν οι πλατείες που τα απογεύματα γεμίζουν από γέλια παιδιών, σκιρτήματα εφήβων, πολιτικές συζητήσεις μεγάλων και τα κλασικά κουτσομπολιά μιας κλειστής κοινωνίας......ακόμα υπάρχουν τα ταβερνάκια και τα ουζερί, τα οποία στο πέρασμα σου σε κερνάνε την μεθυστική μυρωδιά του γλυκάνισου...

Η συγκεκριμένη αναδρομή λειτούργησε ως υπενθύμιση τρυφερών αναμνήσεων και ως αφύπνιση των πιο αθώων και γλυκών συναισθημάτων που κρύβουμε όλο και πιο πολύ μέσα μας στις ψυχρές και απρόσωπες μεγαλουπόλεις του σήμερα...

60 // UrbanStyleMag

62 // UrbanStyleMag

[GRAYZONE]γκρίζα ζώνη

Pearl Jam - All those yesterdays http://www.youtube.com/watch?v=oqg9rtKc-A0

[NOW PLAYING]

Μουσική Επιμέλεια: Αριστέα Παπαδημητρίου ([email protected])

// 63

Βlack&White Επιμέλεια/Φωτογραφία: Αριστέα Παπαδημητρίου ([email protected])

Don’t you think you’ ve done enough?

64 // UrbanStyleMag

You don’t think there’s time to stop

What are you running from?


// 65

Let it wash away all those yesterdays

66 // UrbanStyleMag


// 67

There’s still time to escape

It’s no crime to escape

ψηφιακή δημιουργίαΕπιμέλεια: Μιχάλης Μεϊμάρογλου ([email protected])

68 // UrbanStyleMag

[ΒΙΟ]Γεννήθηκα το 1986 στην Θεσσαλονίκη. Από μικρή ηλικία ξεκίνησα να μουντζουρώνω πάνω σε χαρτιά, πράγμα το οποίο συνεχίζω να κάνω μέχρι σήμερα. Το 2005 κέρδισα το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό νέων ταλέντων του περιοδικού «9» και μια πλήρης υποτροφία στον ΑΚΤΟ. Την ίδια χρονιά πέρασα στην Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. Εδώ και δύο χρόνια εργάζομαι ως freelance graphic design-er/illustrator και, τελευταία, μαζί με την melpe tufo, δημιουργήσαμε το k357studio.

[CONTACT][email protected]

// 69

zad iloeΠερισσότερα: http://www.myspace.com/zad_iloe

// ψηφιακή δημιουργία

70 // UrbanStyleMag


// 71

72 // UrbanStyleMag


// 73

74 // UrbanStyleMag


// 75

76 // UrbanStyleMag

78 // UrbanStyleMag

comic wars

// 79

// comic wars


// comic wars

φωτογραφίαΕπιμέλεια: Μιχάλης Μεϊμάρογλου

82 // UrbanStyleMag

Κώστας ΜπαλάφαςΤο 2009 έφερε στα χέρια μου ένα καταπληκτικό φωτογραφικό λεύκωμα ενός μεγάλου Έλληνα φωτογράφου εν ζωή… του Κώστα Μπαλάφα. Ο φακός του αποθανατίζει εικόνες που αντιπροσωπεύουν την Ελληνική γή, τα ίθοι και τα έθιμά μας όπως και τις δυσκολίες μίας άλλης εποχής με μοναδικό ύφος.

// 83

// φωτογραφία

[ ΙΝΦΟ ]Γεννήθηκε στο ορεινό χωριό Κυψέλη της Άρτας από γονείς αγρότες το 1920 και βρέθηκε από μικρός στην Αθήνα, βιοπαλαιστής ετών δέκα, στη δουλειά την ημέρα και στο σχολείο το βράδυ. To 1928-1929 δούλευε ως υπάλληλος σε ένα μαγαζί. «Το αφεντικό μου δέχτηκε από την Αμερική κάτι αδέλφια του και θέλησε να τα ξεναγήσει. Ήθελαν να βγάλουν και μερικές φωτογραφίες. Είχαν ένα κουτί Kodak που το χειρίστηκα εγώ. Αυτό, εμένα με ηλέκτρισε. Να μπορώ να αιχμαλωτίζω τον ορατό κόσμο!» με αυτά τα λόγια ο Κώστας Μπαλάφας περιέγραψε την πρώτη του επαφή με τη φωτογραφία.

Στην Αθήνα έμεινε ως το 1936, οπότε και γύρισε στα Γιάννενα για σπουδές στη Γαλακτοκομική Σχολή, στην οποία και προσελήφθη στη συνέχεια. «Τα Γιάννενα είχαν τότε μια φωτογραφική κίνηση μεγαλύτερη από την Αθήνα. Υπήρχαν πολλές Rollei, πολλές Leica…Υπήρχε κάποιος φωτισμένος άνθρωπος κεί, ο Πανταζίδης. Είναι τώρα στο Παρίσι, ο πατέρας του ήταν φωτογράφος της Αυλής. Ήταν κάποιος Κουτσαβέργης αντιπρόσωπος της Agfa που διέδωσε τη φωτογραφία στην πόλη μ’ έναν έξυπνο τρόπο» είπε ο Κ. Μπαλάφας μιλώντας για τα Γιάννενα.

Στο χώρο της φωτογραφίας μπήκε στα 1940. Πήρε μέρος στην Ελληνική Αντίσταση (1941-1944) και έχοντας ήδη αποκτήσει την αγάπη για τη φωτογραφία και κρατώντας στα χέρια του μια μεταχειρισμένη «Ρομπότ» (την είχε ανταλλάξει με την παλιά του και με το ρολόι του) φωτογράφισε τα εγκλήματα των Γερμανών στα Ιωάννινα και εν συνεχεία, περνώντας στις τάξεις του ΕΛΑΣ, τον αγώνα των ανταρτών.

«Την φωτογραφία που δείχνει τους απαγχονισμένους, την τράβηξα με τη μηχανή στη χαρτοσακούλα, από πάνω είχα βάλει κρεμμύδια για να μην υποπτευθεί κανείς τίποτα. Στον τόπο της εκτέλεσης υπήρχαν Γερμανοί, αλλά και χωροφύλακες που τους φοβόμουν περισσότερο γιατί ήταν πιο πονηροί. Πέρασα μια φορά, μέτρησα την απόσταση, πήγα πίσω από ένα πλατάνι και έφτιαξα την μηχανή, μετά ξαναπέρασα και έκανα τη λήψη…» διηγήθηκε ο Μπαλάφας για το πώς φωτογράφιζε εκείνα τα δύσκολα χρόνια. Για όλες αυτές τις φωτογραφίες ο Μπαλάφας χρησιμοποίησε ένα κινηματογραφικό φιλμ που του ήρθε κυριολεκτικά από τον ουρανό. Σ’ έναν βομβαρδισμό της πόλης από ιταλικά αεροπλάνα ένα από αυτά χτυπήθηκε από τα αντιαεροπορικά και έπεσε στην πόλη. Στην άτρακτο βρέθηκε ένα στρογγυλό κουτί που μερικοί το πήραν για βόμβα. Κάποιος «στιγμιαίος» φωτογράφος όμως εξοικειωμένος με την ανωνυμία της ετικέτας τους είπε πως είναι φιλμ και το πούλησε στον Μπαλάφα για λίγες οκάδες καλαμποκάλευρο.

Έτσι από αυτό έκοψε κομματάκια και φωτογράφισε τον αγώνα. Ο ίδιος χάρις σε ένα ασφράγιστο ραδιόφωνο που είχε αγοράσει από έναν Αλβανό μαυραγορίτη, άκουγε μαζί με άλλους το BBC και κυκλοφορούσε τα νέα του μετώπου σε ένα δελτίο. Μετά βρέθηκε κι ένας πολύγραφος. Όμως όλα αυτά μαθεύτηκαν και ο Μπαλάφας και οι υπόλοιποι συνελήφθησαν και πέρασαν από το Ιταλικό Στρατοδικείο. Η ποινή τους ήταν μόνο τρεις μήνες. Η Ασφάλεια δεν ικανοποιήθηκε από την ποινή τους και τους ξανακάλεσε. Ο Μπαλάφας υποπτευόμενος το αποτέλεσμα βγήκε στο βουνό και πήρε μαζί και τη μηχανή του. Στο βουνό έμεινε μέχρι το τέλος του πολέμου. Όσο φιλμ έκανε πριν φύγει από τα Γιάννενα το έκρυψε στο σπίτι ενός φιλογερμανού που το είχαν επιτάξει οι κατακτητές. Ένας συγγενής του ιδιοκτήτη τοποθέτησε το μεταλλικό κουτί με το φιλμ κάτω από τα σανίδια του πατώματος κι έμεινε κρυμμένο εκεί μέχρι το 1976. «Το Αντάρτικο στην Ήπειρο».«Το Αντάρτικο».

Το 1976 ο Μπαλάφας, εγκατεστημένος πια στην Αθήνα, θα επισκεφτεί τα Γιάννενα και θα αναζητήσει την κρύπτη του. Ο χρόνος είχε αφήσει τα ίχνη του, όμως το πολύτιμο υλικό είχε διασωθεί και οι φωτογραφίες εκείνες θα γίνουν ένα λεύκωμα με τίτλο «Το Αντάρτικο στην Ήπειρο». Τα βιώματά του από την πάλη του λαού στα πολύ δύσκολα εκείνα χρόνια της κατοχής, καθώς και οι αγώνες του για επιβίωση στην κακοτράχηλη γη που γεννήθηκε σημάδεψαν τον εσωτερικό του ψυχισμό και το ύφος της φωτογραφικής δουλειάς του. Ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς του είναι καταχωρημένο σε κινηματογραφική ταινία στα 16mm.

Μετά τον πόλεμο εργάστηκε για μερικά χρόνια ως διερμηνέας με μια ομάδα του Εγγλέζικου Μηχανικού που εκτελούσε έργα σε ολόκληρη την ελλαδική περιφέρεια κι έτσι βρήκε ευκαιρία να φωτογραφίσει πολλά άλλα μέρη της ελληνικής επαρχίας πέραν της Ηπείρου. Να σημειώσουμε πως ήταν ο πρώτος οπερατέρ της Ελληνικής τηλεόρασης, στη δοκιμαστική εκπομπή στη ΔΕΘ. Όταν κατέβηκε στην Αθήνα εκτός των άλλων εργάστηκε σε βιολογικό ερευνητικό εργαστήριο για γαλακτοκομικά προϊόντα και σε αμερικάνικη τεχνική εταιρεία. Από το 1951 εργάστηκε στη Δ.Ε.Η. (έμεινε μέχρι τη συνταξιοδότησή του) όπου συνέχισε να φωτογραφίζει με το ίδιο πάθος σε όλη την Ελλάδα .Η αγροτική καταγωγή είναι σίγουρο ότι καθόρισε την φωτογραφική ματιά του που είναι άμεση και έντονα συναισθηματική.

Ως τη δεκαετία του ‘80 δραστηριοποιήθηκε με εκθέσεις μέσα από το μόνο αξιόλογο φορέα προώθησης της καλλιτεχνικής φωτογραφίας, την Ελληνική Φωτογραφική Εταιρεία. Με την εφαρμογή της εθνικής πολιτικής για τη φωτογραφία στη δεκαετία του ’90, το έργο του αναγνωρίστηκε σε όλο του το εύρος, μέσω πανελλαδικών αλλά και διεθνών εκθέσεων και εκδόσεων μικρών και μεγάλων άλμπουμ φωτογραφιών του. Οι ιστορικοί και οι κριτικοί εξαίρουν την καλλιτεχνική και ιστορική αξία των εικόνων του και τον θεωρούν το σημαντικότερο, ίσως, μοντέρνο ουμανιστή φωτογράφο που είχε ποτέ η Ελλάδα. Σήμερα ζει στην Αθήνα παντρεμένος με δύο παιδιά και είναι επίτιμος καθηγητής στην Ακαδημία Leica.

Ο Κώστας Μπαλάφας ανήκει στην γενιά των μεταπολεμικών Ελλήνων δημιουργών που με το έργο τους στιγμάτισαν την Ελληνική φωτογραφία, πέρα απ’ το ότι στην ουσία την δημιούργησαν. Το φωτογραφικό του έργο δεν είναι παραγγελία κάποιου οργανισμού ,αλλά παράγγελμα του απλού καθημερινού ανθρώπου ,και μια μοναχική καλλιτεχνική, φωτεινή διαδρομή σε δύσβατα και κακοτράχαλα φωτογραφικά μονοπάτια. Οι σκληρές συνθήκες του πολέμου και ο αγώνας του λαού της Ηπείρου για επιβίωση και προκοπή επηρέασαν καταλυτικά τον ψυχισμό του, το φωτογραφικό ύφος και τη θεματογραφία του. Από τότε, και για 70 φωτογραφίζει με κοινωνική ευαισθησία τους ανθρώπους του μόχθου, με έμφαση στην περιφέρεια.

Ο Κώστας Μπαλάφας είναι στην ουσία ένας μύστης μιας πραγματικότητας που λίγοι γνωρίζουμε και ακόμα πιο λίγοι καταλαβαίνουμε. Κάθε φωτογραφία του είναι ένα κομμάτι της ελληνικής πραγματικότητας. Το όλο αγωνία πρόσωπο της μάνας, το αγέρωχο βλέμμα του Άρη Βελουχιώτη, η ευλάβεια με την οποία ανάβει το καντήλι μια γυναίκα, οι λίγες ηλιαχτίδες που ψάχνουν τα παιδιά, ο καλόγερος που μένει βουβός μπροστά στην απεραντοσύνη του φυσικού κάλλους, όλα αυτά είναι τμήματα ενός ατέρμονος ψηφιδωτού που άρχισαν να φτιάχνουν άνθρωποι σαν τον Κώστα Μπαλάφα σαν ένα γερό δάπεδο πάνω στο οποίο θα πρέπει να πατήσουμε όλοι εμείς οι νεώτεροι. Το πιο όμορφο στη ζωή είναι ό,τι πιο λιτό, πιο καθαρό και πιο αρμονικό. Γι’ αυτό οι φωτογραφίες αυτού του σπουδαίου καλλιτέχνη είναι οι πιο όμορφες. Η καταξίωση 70 χρόνων δουλειάς είναι το γεγονός ότι ο Κώστας Μπαλάφας με το έργο του μύησε και άλλους ανθρώπους στον κόσμο του είδε με τα δικά του μάτια και που τον αποτύπωσε με αυτό που αγαπάει πιο πολύ, τη φωτογραφία.

84 // UrbanStyleMag

πηγή κειμένου: ΚOYINTA Art e-magazine

// 85

// φωτογραφία

Επιμέλεια: Πηνελόπη Μουρουζίδου

Thessaloniki

[ χομ; ]πρόσωπα, δραστηριότητες , συναντήσεις

88 // UrbanStyleMag

Βασίλη Σούλησυνέντευξη με τον

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΗΝ GALLERY ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΓΙΑΝΝΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ Συνέντευξη: Arelis ([email protected])

ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΟΥΛΗΣ [ΑΘΗΝΑ, 8-4-1981]

O Βασίλης Σούλης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 8-4-1981. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών με καθηγητές τους Γιάννη Ψυχοπαίδη[1945], Ρένα Παπασπύρου[1938] και Ζαχαρία Αρβανίτη, αποφοιτώντας με άριστα το 2007. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Ομαδικές εκθέσεις: 2008 “New arrivals”, Gal-lery έκφραση, Aθήνα. “Η Aίγινα των ζωγράφων”, Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Αιγίνης, Aίγινα. [Επιμέλεια :Ίρις Κρητικού] “Η Aίγινα των ζωγράφων”, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων Μελίνα, Αθήνα. [Επιμέλεια :Ίρις Κρητικού] Aτομικές εκθέσεις: 2009 Gallery έκφραση, Γιάννα Γραμματοπούλου, Αθήνα.

// 89

Βασίλη θα ήθελα να σε ευχαριστήσω προσωπικώς που δέχθηκες να σε φιλοξενήσουμε στο Urban Style Magazine.Σας ευχαριστώ πολύ που με καλέσατε.

Παρατηρώ πως τόσο στην ομαδική έκθεση “New arrivals “ που συμμετείχες το θέρος του 2008 στην Gallery Έκφραση όσο και στην πρώτη σου ατομική έκθεση τον Ιανουάριο που μας πέρασε δεν υπάρχουν τίτλοι στα έργα σου. Από πού πηγάζει αυτή η αισθητική σου επιλογή;Ενώ ζωγραφίζω οικεία πρόσωπα ως προς εμένα προτιμώ να απεικονίζω “τύπους” ανθρώπων. Δεν επιζητώ η φιγούρα να είναι προσδιορισμένη αλλά να ταυτίζεται ο επισκέπτης με τον ήρωα μέσω των αβάπτιστων ως προς την ονοματολογία έργων μου. Δεν θα ήθελα επουδενί να υπάρχει ταύτιση του απεικονιζόμενου- σημαίνοντος με το σημαινόμενον που η κατάσταση του έργου εκπέμπει αλλά να μπορεί το τελευταίο να ταυτίζεται με το εξωκειμενικό σημαίνον που μπορεί να είναι ο επισκέπτης, ο θεατής, ο φιλότεχνος ή και ο αναγνώστης.

Μπορείς λοιπόν Bασίλη να μοιραστείς με το αναγνωστικό κοινό του UrbanStyleMag το σκεπτικό των αισθητικών σου εκλογών τόσο από Έλληνες όσο και από ξένους καλλιτέχνες;Με ενδιαφέρουν οι καλλιτέχνες που αναδιφούν μια ψυχολογική κατάσταση, όσοι έχουν αποτυπώσει στο έργο τους το αβάστακτο βάρος της ύπαρξης αλλά και εκείνοι που το έργο τους διακρίνεται για την υπαινικτικότητα και την ατμοσφαιρικότητά του.

Θα σου ήταν εύκολο να μας αναφέρεις μερικά ονόματα τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό που θαυμάζεις και έχουν επίδραση στο καλλιτεχνικό σου έργο;Η Paula Rego[26-1-1935],o Lucien Froyd[8-12-1922], o Jean Rusten[3-3-1928] ,o Κοκόσκα[1-3-1886,22-2-1980], ο Μόραλης[23-4/6-5-1916], ο Παπαλουκάς[1892-1957] και ο Τσαρούχης[13-1-1910, 20-7-1989].

Μπορείς να προβλέψεις Bασίλη ποιοι συνομήλικοί σου Έλληνες καλλιτέχνες έχουν τις δυνατότητες να διαπρέψουν με δάφνες στο εξωτερικό ή θα θεωρούνται μεγάλα ονόματα στον χώρο σε 30 χρόνια από τώρα;Δεν μπορώ να το προβλέψω γιατί η καλλιτεχνική πορεία εξαρτάται από παράγοντες τόσο εξωγενείς όσο και ενδογενείς. Για να γίνω σαφέστερος αναφέρομαι στις οικονομικές και κοινωνικές πιέσεις που ενδεχομένως να σε αλλοιώνουν ως καλλιτέχνη στην πορεία του χρόνου αλλά και στην ίδιο τον χαρακτήρα σου που θα πρέπει να επιδείξεις δύναμη, προσαρμοστικότητα, εφευρετικότητα και πρωτοπορία για να υπερπηδήσεις τις αντιξοότητες αυτές.

Αφού αναφέρθηκες Βασίλη στις κοινωνικές πιέσεις που υφίστανται οι καλλιτέχνες της γενιάς σου δεν θα μπορούσα να μην σε ρωτήσω για τον ρόλο της πίεσης που δέχονται τα πρόσωπα που απεικονίζεις στο καλλιτεχνικό σου έργο.Πέρα από τις ζωγραφικές αρετές του έργου που μπορεί να είναι η σύνθεση, η ατμόσφαιρα, η γραφή και η φόρμα κατεξοχήν μορφικά στοιχεία με ενδιαφέρουν πολύ οι πιέσεις που μπορεί να δεχθεί κάποιο πρόσωπο είτε είναι εσωτερικές, είτε είναι εξωτερικές. Εννοώ τους μάταιους αγώνες που κάνει κάποιος για να αναδειχθεί, τις λανθασμένες επιλογές ζωής-άλλα θέλουμε και άλλα κάνουμε- τους ηθικούς κώδικες για την δημιουργία και τις προκαταλήψεις. Πολλές φορές ο άνθρωπος θέτει παγίδες στον εαυτό του και αυτό το γεγονός σίγουρα ανήκει στις εσωτερικές πιέσεις.

χομ;

Παρατηρούμε στο έργο σου πυραμιδοειδείς συνθέσεις ακόμη και σε αναστροφή κατεξοχήν δάνειο από τον Νταβίντσι και διαγώνιους άξονες.Ποιος είναι ο ρόλος όλων αυτών των στοιχείων στο καλλιτεχνικό σου έργο;Οι διαγώνιοι άξονες προσδίδουν μια ένταση στην κίνηση, εντείνουν την δραματικότητα που επιθυμώ να αποδώσω στις σκηνές που θέτω αλλά ταυτοχρόνως επιτείνουν την απέλπιδα προσπάθεια για την φάση στην οποία ευρίσκονται οι φιγούρες που απεικονίζω.

Μια από τις κυριότερες επιδράσεις του Lucien Froyd στο έργο σου είναι πως ποζάρουν ως φιγούρες συγγενείς ή φίλοι σου.Ποιο είναι το σχόλιο που έχεις να κάνεις επάνω σε αυτή την αισθητική προτίμηση;Οι φιγούρες των έργων μου εκφράζουν ένα συγκεκριμένο χαρακτήρα. Ομολογώ πως πολλά από τα μοντέλα χρησιμοποιήθηκαν κατά τύχη γιατί τα είχα πρόχειρα. Οι πόζες καθορίζουν κάθε φορά το μοντέλο που θα επιλέξω και σίγουρα όχι πάντοτε γιατί η διαθεσιμότητα των μοντέλων είναι ένας από τους πιο καθοριστικούς παράγοντες.

Η τέχνη σου αν ένας πίνακας μπορεί να νοηθεί ως ένα κείμενο σε μια γλώσσα που έχει αποποιηθεί την αναφορική της λειτουργία και έχει ενδυθεί την μεταφορική ή και την ποιητική της χαρακτηρίζεται από την έλλειψη περικείμενων ή αν προτιμάς περικαλλιτεχνικών στοιχείων. Γιατί συμβαίνει αυτό;Τα σύμβολα στην τέχνη είναι στοιχεία δεσμευτικά και θα ήθελα ο κάθε επισκέπτης να ερμηνεύει το έργο από την προσωπική του θέαση και όχι με βάση τις υποδείξεις των συμβόλων. Η κίνηση, η ένταση, η έκφραση του προσώπου είναι στοιχεία που υποδηλώνουν καταστάσεις και αντικαθιστούν τον συμβολισμό.

Παρόλα αυτά το έργο σου με την φιγούρα που αγγίζει ένα τρενάκι αποτελεί μια εξαίρεση στην καλλιτεχνική σου νόρμα. Ποια είναι η λειτουργία του τρένου στο συγκεκριμένο έργο;Για εμένα το τρένο είναι αντικείμενο και παιχνίδι ταυτοχρόνως. Συμβολίζει το ταξίδι και την στροφή στην παιδική μας ηλικία. Μέσω του τρένου ο συγκεκριμένος πίνακας αποκτάει μια διαχρονικότητα και μια διακειμενικότητα για τον καθένα από εμάς που θα μπορούσε να είχε βιώσει αυτήν την κατάσταση.


χομ;

Σε ένα άλλο σου έργο η γυναικεία φιγούρα αντιστέκεται στον κανόνα της βαρύτητας και μοιάζει να ξεφεύγει από τις συνωθούμενες πιέσεις του χώρου. Αυτός ο πίνακας κατά την γνώμη μου αποτελεί μια τομή στο σύνολο του έργου σου και ίσως μια αφετηρία για νέες προσωπικές αλλά και καλλιτεχνικές αναζητήσεις ίσως και μια στροφή για περαιτέρω πειραματισμούς. Τι μπορείς να μας πεις για τον εν λόγω πίνακα;Αυτό το έργο διακατέχεται από μια νότα αισιοδοξίας αφού η γυναικεία φιγούρα αν και εγκλωβισμένη φαίνεται να ξεκολλάει από το πρόβλημα. Στο εν λόγω έργο λειτουργώ ως αντικειμενικός και ψύχραιμος παρατηρητής του φαινομένου.

Για να είμαι φιλαλήθης τα πρόσωπα των φιγούρων σου μου φαίνονται ελκυστικά και απωθητικά συγχρόνως. Γιατί πιστεύεις πως συμβαίνει αυτό;Για εμένα τα πρόσωπα εκφράζουν μια διττή σημασία [έλξη –απώθηση] και καταστάσεις διόλου ευχάριστες. Δεν θα ήθελαν να τους συμβαίνει αυτό που όντως τους συμβαίνει. Ενώ νομίζουμε ότι είμαστε ελεύθεροι στην ουσία δεν είμαστε και συμπονούμε αυτές τις φιγούρες που θα μπορούσαμε να είμαστε στην θέση τους. Εν κατακλείδι τα σώματα και η στάση τους βρίσκονται πάντοτε σε αλληλεξάρτηση με τις εκφράσεις του προσώπου και στο έργο μου κυριαρχεί η παθητικότητα .

Βασίλη θέλω να σε ευχαριστήσω και πάλι θερμώς που δέχθηκες να μιλήσεις για την πρώτη σου ατομική έκθεση στο Urban Style Magazine.Και εγώ σας ευχαριστώ από την πλευρά μου για την τιμή που μου κάνατε.

92 // UrbanStyleMag

[ Ταυτότητα ] Η SFINA είναι μία παρεμβατική κολεκτίβα ανθρώπων (αιφνίδιος ‘όχλος’), στόχος της οποίας είναι η δημιουργία καταστάσεων. Άλλοτε υπερρεαλιστικές και άλλοτε παιχνιδιάρικες, αποσκοπούν στην διακοπή της ρουτίνας του αστικού τοπίου.Γεννήθηκε στις 17/04/08 και είναι Κριός. Αν έχετε την τάση να σφηνώνεται τότε η Sfina σας αντιπροσωπεύει και είναι ανοιχτή για όλους.

πρότζεκτSfinaΦωτογραφία: Γιάννης Ψαθάς, Κείμενο: Sfina

[ Κόντακτ ] Web: http://vimeo.com/sfina - http://www.youtube.com/sfinonoEmail: [email protected]

// 93

χομ;

1. Πάει για ψάρεμαΤα μέλη με καλάμια ή πετονιές ψαρεύουν στο σιντριβάνι της Εθνικής Αμύνης.

2. ΔιαμαρτύρεταιΠραγματοποιείται συλλαλητήριο, τα μέλη κρατούν πανό και πλακάτ που γράφουν “ΑΓΝΟΗΣΕ ΜΕ” και “ΜΟΥ ΔΙΝΕΙΣ ΣΗΜΑΣΙΑ”. Φοράνε άσπρα έτσι ώστε να ξεχωρίσουν από το πλήθος.

3. Είναι ατσούμπαληΤα μέλη περπατάνε ίδιο πόδι, ίδιο χέρι, ιδέες για περπάτημα από Monty Pythons “Ministry of Silly Walks”.

4. ΑκινητοποιείταιΣε κάποια χρονική στιγμή τα μέλη παγώνουν για 5 λεπτά. Σαν έξτρα bonus κρατάνε ομπρέλες.

5. Ετοιμάζεται για δουλειά.Τα μέλη μαζεύονται σε ένα μεγάλο κλειστό χώρο. Εκεί βρίσκουν ένα άνετο μέρος και ξαπλώνουν για να κοιμηθούνε. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, ξυπνούν, πλένουν δόντια, κάνουν ντους, χτενίζονται, φορούν ρούχα και ετοιμάζονται να πάνε για δουλειά. Οδοντόβουρτσες, πετσέτες, ρούχα και άλλα δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα.

6. Χάνει την ομιλία της.Τα μέλη μαζεύονται σε ένα Everest, Goody’s, Starbucks... και κάποια στιγμή κάποιος “ενεργοποιεί” το mute. Συνεχίζουν να μιλάνε, απλά με κλειστή φωνή. Παραγγέλνουν στους ταμίες χωρίς φωνή.

7. Κάνει φούσκες.Τα μέλη σε κάποιο κλειστό πολυσύχναστο χώρο, σε κάποια στιγμή, βγάζουν από την τσέπη τους ένα bubble maker και κάνουνε φούσκες.

8. Βλέπει με τα μάτια της ψυχής.Επίσκεψη σε μουσείο. Τα μέλη σε κάποια στιγμή βγάζουν από ένα σκούφο και τον φορούν καλύπτοντας όλο το πρόσωπο.Αναλύουν τα έργα.

9. Μόλις ξύπνησεΣτα Goody’s, Everest, Starbucks... τα μέλη παραγγέλνουν πρωινό, φορώντας πυτζάμες, παντόφλες, χασμουριόντας, ρόμπες, ξυρίζονται με ηλεκτρικές μηχανές, διαβάζουν εφημερίδες κλπ.

10. Παίζει μαξιλαροπόλεμο.Όλα τα μέλη σε μια πλατεία επιδίδονται σε μαξιλαροπόλεμο. Πολλά μαξιλάρια, ακόμα περισσότερα πούπουλα.

Η Sfina:

Flying Feathers

94 // UrbanStyleMag

11. Κατασκοπεύει το τίποταΤα μέλη, ντυμένοι στα μαύρα (κοστούμια καλύτερα), φορούν μαύρα γυαλιά, διασκορπισμένοι στον χώρο και όλοι συνωμοτικά, σιωπηλά, κάνουνε νόημα ο ένας στον άλλον. Λίγο πριν γίνει .... το τίποτα.

12. ΑφισοκόλλησηΑφίσες τον προσώπων μας σε στύλους, όπως αυτές των πολιτικών και των τραγουδιστών, με την λεζάντα: “ΕΓΩ”. Ανάλογα πανό σε αερογέφυρες.

13. Τρέξιμο στους δρόμους. Ξαφνική εκτίμηση από nor-mal άτομα διασκορπισμένα.

14. Κολύμπι στην ξερή κοίτη της Κορώνιας Λίμνης, με ομπρέλες, μπρατσάκια κλπ.

15. Παίζει μουσική (μπάντα με αόρατα όργανα)Κοινό ενθουσιώδες λικνίζεται με ακουστικά στα αυτιά

16. Παίζει μπάσκετ Στολές, περικάρπια, μπάλα δεν υπάρχει, παίχτες αλλάζουν πάσες , σκοράρουν

17. ΕνημερώνεταιΕφημερίδες διαβάζουν τα μέλη με μανία

18. Πεινάει Όλα τα μέλη πηγαίνουν με την σειρά τους στον χατζη και ζητάει τσουρέκι, τερκενλη)

19. Κοιτάει απάνω Όλοι μαζί, όλοι χαζοί.

20. Λέει τα κάλαντα Τον απρίλη

21. Πάει για σκιΆνοιξη, Αριστοτέλους.

22. Ξαναγίνεται παιδίΟλα τα μέλη, παίζουν παιδικά παιχνλιδια. Ποδόσφαιρο, κυνηγητό, λάστιχο,κουτσό, σχοινάκι. Κοριτσάκια με ΒΙ ΒΙ ΒΟ, JOHN JOHN, ΒΑΡΒΙΕ ΚΕΝ, αγοράκι με στρατιωτάκια, αυτοκινητάκια, Playmobil, LΕGO, τηλεκατευθυνόμενα.

Spheres of Influence

// 95

χομ;

Spheres of Influence

96 // UrbanStyleMag

Η Sfina ξυπνάει!

// 97

Τρώει πρωϊνό και την αράζει δημόσια.χομ;

// 99

Το «Αιγαίο μου»...στο Διαδίκτυο

my.Aegean.gr

[ Ταυτότητα ]Το MyAegean πρωταρχικώς ως κοινότητα βασίζεται σε έναν δικτυακό τόπο όπου μπορεί κάποιος ανέξοδα και απλά, έχοντας απλώς μια email διεύθυνση, να εγγραφεί ως μέλος και να συμμετέχει σε Forum-Χώρους Συζητήσεων σχετικά με την καθημερινή ζωή στο Πανεπιστήμιο αλλά και για ποικίλης ύλης θέματα και απόψεις. Μπορεί να εξασκήσει τις ικανότητες στη συγγραφή γράφοντας τα δικά του άρθρα σε μια από τιςπλούσιες κατηγορίες του on-line περιοδικού, μεταφέροντας τη δική του ματιά και συ-νεισφέροντας στην κοινότητα. Επίσης, προσφέρονται πλήθος εργαλείων όπως λει-τουργία Chat, δυνατότητα αποστολής προσωπικών μηνυμάτων μεταξύ των υπολοί-πων μελών αλλά και χώροι για την ανάρτηση οπτικοακουστικού υλικού, όπως η Φωτο-Gallery με πλήθος φωτογραφιών από τη φύση, τις πανεπιστημιακές και άλλες φοιτητι-κές δραστηριότητες από κάθε γωνιά του ιδρύματος.

Η φιλοσοφία του MyAegean στο να κατορθώσει να αποτελέσει συνεκτικό κρίκο για τα5 νησιά του αρχιπελάγους (Σύρος, Λέσβος, Σάμος, Χίος, Ρόδος) και ο ανοιχτός χαρα-κτήρας του το καθιστά έναν οργανισμό, ένα δίκτυο ανθρώπων που κάτω από το πρί-σμα της λεγόμενης «Αιγαιακής Συνείδησης» μπορούν να εκμεταλλεύονται δημιουργικάτις δυνατότητες και να εκφράζουν τα ενδιαφέροντά τους, χωρίς να αποτελούν οι απο-στάσεις ανασταλτικό παράγοντα στη συμμετοχή και επικοινωνία.

[ Κόντακτ ]Web. http://my.aegean.gr - www.myaegean.grEmail. [email protected]

Κείμενο: ομάδα myAegean

χομ;

102 // UrbanStyleMag

Greek Cult HollywoodΕπιμέλεια: Νίκος Γραμμάτος, Μιχάλης Μεϊμάρογλου

Ενώ στην δεκαετία του 80 ο αμερικάνικος κινηματόγραφος αναπτυσσόταν με αστραπιαίους ρυθμούς, εμείς μόλις είχαμε αφήσει πίσω την θρυλική ταινία ο «Αστραπόγιαννος» (προβλήθηκε την δεκαετία του 70) και περάσαμε με τα τσαρούχια στο δικό μας ελληνικό Cult Hol-lywood ! Θρυλικές ταινίες, ατάκες και μορφές που ακόμη και σήμερα μας σαγηνεύουν… Όταν το Star Wars στην Αμερική έσπαγε ταμία ο δικός μας Sta(r)this Psaltis έσπαγε τα μοτέρια στην «ανέκδοτη» ταινία «Καμικάζι Αγάπη μου» με συντροφιά τους Σταμάτη Γαρδέλη, Ρένα Παγκράτη, Καίτη Φίνου, Σοφία Αλιμπέρτη, Κούλα Αγαγιώτου.

Greek Cult Hollywood

Ν. Βασικά καλησπέρα… Προσωπικά η ταινία που αναφέραμε παραπάνω ήταν από τις αγαπημένες μου. Ποια ήταν η δική σου αγαπημένη cult ταινία;

Μ. Να σου πω την αλήθεια μου έρχονται στο μυαλό ασυνάρτητες σκηνές και ατάκες από ένα μείγμα ελληνικών cult ταινιών που έχουνε στιγματίσει και εμένα τα παιδικά μου χρόνια, μιας που είμαι και εγώ παιδί των 80’ς όπως και εσύ.«…μπροστά σε αυτόν που θέλω, εσύ είσαι σαν σερβιέτα υγείας», «…Κούλα, πολύ κωλόπαιδο ο Κυριάκος», «Με λένε Αλέξη σε λένε Σοφία κρατώ μια κιθάρα κρατάς μια καρδιά»… Θα δανειστώ μία κουβέντα ενός φίλου όπου έλεγε ότι όλες αυτές οι ταινίες είχανε ποταπό σενάριο μα μεγαλειώδη πραγματοποίηση!!!

Ν. Απόλυτα σωστός! Για θυμήσου την θεϊκή ατάκα «η αλήθεια βρίσκεται στους sex pistols» ή την «- Άνοιξε!!, - Ποιος είσαι;!, - Είμαι ο Γιώργος με τα bluejean!»,«Νάταν το πουλί βιολί», «Βασικά να πούμε η μεγάλη φάση γίνεται στο Άντε σπάσε ρε μαλάκα και πολύ στίχος έτσι;»

M. «Kαλά μιλάμε θα καραφλιάσει το σύμπαν!»

Ν. Από μικρός έκανα καράφλα με όλα αυτά που είχα ακούσει και δεί σε αυτές τις ταινίες! Ας θυμηθούμε μερικούς τίτλους... ρίξτε μία ματιά τον πίνακα αριστερά.

Μ. Φυσικά Νίκο δεν μπορούμε να παραλείψουμε τις υπέρτατες αισθησιακές ελληνικές παραγωγές για τις οποίες θα αναφερθούμε σε επόμενο αφιέρωμα.Μπορείτε να δείτε Online όλες τις παραπάνω ταινίες στο http://greek-movies.eu/1980-1989/

Ν. Όλοι τους ήταν υπέροχοι! Μας χαρίσανε άφθονο γέλιο διακωμωδώντας την τότε ελληνική καθημερινότητα με τις δικές τους μοναδικές ερμηνείες.

Ν. Μ. Η πρόταση μας…; back to 80’s !!!

// 103

greek cult hollywood

ΤΡΕΛΛΑΔΙΚΟ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ (1989)Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΦΡΑΞΗ (1988)Ο ΚΥΝΗΓΟΣ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΦΑΛΑΚΡΑΣ (1988)THE ΚΟΠΑΝΟΙ (1987)ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΤΟΥΒΛΑ (1987)ΚΛΑΣΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΒΛΑΒΗΣ (1987)ΚΛΕΦΤΡΟΝΙ ΚΑΙ ΤΖΕΝΤΕΛΜΑΝ (1987)ΛΟΡΔΑΝ Ο ΒΑΡΒΑΡΟΣ (1987)ΜΑΣ ΤΑ ‘ΠΑΝ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΙΧΑΝ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ (1987)ΠΟΝΤΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΟΤΙ ΘΕΛΩ ΚΑΝΩ (1987)ΤΑΜΤΑΚΟΣ Ο ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΓΥΦΤΟΣ (1987)ΤΗΛΕΚΑΝΝΙΒΑΛΟΙ (1987)ΑΛΛΕΣ ΤΟΝ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΓΟΥΛΙ (1986)ΕΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΙΕΙ (1986)ΚΕΡΑΤΑΣ ΚΑΙ ΔΑΡΜΕΝΟΣ (1986)Ο ΚΑΒΑΛΑΡΗΣ ΤΩΝ FM STEREO (1986)ΡΑΚΟΣ ΝΟ 14 ΚΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΜΠΟΥΝΑΚΙΑΣ (1986)ΙΠΠΟΤΗΣ ΤΗΣ ΛΙΓΟΥΡΑΣ (1985)ΝΤΟ ΡΕ ΜΙ ΦΑΣΟΛΑΔΑ (1985)Ο ΡΟΖ ΓΑΤΟΣ (1985)Ο ΤΑΜΤΑΚΟΣ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ (1985)Ο ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΣ (1985)ΡΟΔΑ ΤΣΑΝΤΑ ΚΑΙ ΚΟΠΑΝΑ ΝΟ 1-4 (1982-1985)ΕΛΑ ΝΑ ΑΓΑΠΗΘΟΥΜΕ ΝΤΑΡΛΙΝΓΚ (1984)ΚΟΥΦΩΜΑΤΑ ΛΑΔΩΜΑΤΑ (1984)ΛΑΛΑΚΗΣ Ο ΕΙΣΑΓΩΜΕΝΟΣ (1984)ΟΤΑΝ ΟΙ ΡΟΔΕΣ ΧΟΡΕΥΟΥΝ (1984)ΠΑΠΑΔΙΣΤΙΚΗ ΚΟΜΠΑΝΙΑ ΝΟ 3 (1984)ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΝΟ 1-2 (1982-1984)Ο ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ (1983)ΒΑΣΙΚΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ (1982)Ο ΖΙΓΚΟΛΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (1982)Ο ΚΑΜΙΚΑΖΙ ΤΣΑΝΤΑΚΙΑΣ (1982)ΠΑΝΙΚΟΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ (1982)ΤΑ ΚΑΜΑΚΙΑ (1981)ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ (1981)ΒΕΓΓΟΣ Ο ΤΡΕΛΛΟΣ ΚΑΜΙΚΑΖΙ (1980)Ο ΔΕΣΚΑΛΟΝ (1980)Ο ΠΑΡΘΕΝΟΚΥΝΗΓΟΣ (1980)Ο ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ ΜΠΑΡ (1980)ΠΑΠΑ-TURBO (1980)


σκηνή ένα, λήψη2012Επιμέλεια: Δήμητρα Μεϊμάρογλου

Στο πέρασμα του χρόνου, έχουν γίνει πολλαπλές αναφορές για τον επικείμενο ερχομό της συντέλειας του κόσμου... Μέχρι τώρα οι φήμες που αφορούσαν το γεγονός αυτό έχουν διαψευσθεί. Το τελευταίο διάστημα, άρχισε πάλι όμως ένας νέος κύκλος αναφορών που σχετίζονται με το έτος 2012.. Το 2012 συνδυάστηκε με την συντέλεια του κόσμου και ο τρόμος άρχισε να κυριαρχεί.. Ας αρχίσουμε όμως από τα πιθανά σενάρια που έχουν γίνει για την χρονολογία αυτή.

// 105

Σενάριο 1ο: Οι μάγια ,ένας προκολομβιανός λαός που άκμασε στην Κεντρική Αμερική από το 1800 π.Χ. ως το 1450 μ.Χ. ,χρησιμοποιούσαν ένα ημερολόγιο με βάση το οποίο στις 20 Δεκεμβρίου 2012 ολοκληρώνεται ο κύκλος της Μεγάλης Μέτρησης. Την επόμενη μέρα της ημερομηνίας αυτής, είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο και ο Ήλιος θα είναι ευθυγραμμισμένος με το κέντρο του Γαλαξία για πρώτη φορά μετά από 26.000 χρόνια. Κάποιοι επιστήμονες θεωρούν ότι για τους μάγια η ολοκλήρωση του κύκλου της Μεγάλης Μέτρησης αντιπροσώπευε μια μεγάλη γιορτή και ένα ευοίωνο γεγονός, άρα δεν αποτελεί ένδειξη της συντέλειας του κόσμου αλλά μια ανατρεπτική αρχή ενός νέου κύκλου. Από την άλλη όμως, υπάρχουν άλλοι που υποστηρίζουν ότι η Μεγάλη Μέτρηση αντιπροσωπεύει το τέλος του κόσμου κ το πάγωμα του χρόνου..

Σενάριο 2ο: Με βάση τους Ολύμπιους, στις 22/12/2012 θα υπάρξει ευθυγράμμιση του ηλιακού συστήματος με το κέντρο του γαλαξία και το γεγονός αυτό θα οδηγήσει σε απόλυτο σκοτάδι. Μέχρι να εξισορροπηθούν οι συνθήκες φωτισμού η ανατολή και η δύση του ηλίου δεν θα είναι ορατή. Μετά την περίοδο του ολικού σκότους όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί θα κολυμπούν στο φως και θα μεταβληθούν σε φωτεινές πηγές ενέργειας, εκτός από αυτούς που θα βρίσκονται σε υπόγειες εγκαταστάσεις οι οποίοι θα παραμείνουν στην υλική τους κατάσταση. Το σώμα των εκτεθειμένων στο φως θα χάσει την υλική του υπόσταση και θα πάρει διάφανη μορφή, διατηρώντας όμως τα ανθρώπινα γνωρίσματα. Θα χαθεί η αίσθηση του χρόνου και όλα θα γίνονται ακαριαία και αφύσικα ώσπου να εξισορροπηθούν οι φυσικές συνθήκες. Τέλος, θα δοθεί η ευκαιρία στους ανθρώπους να δουν τα ουράνια σκάφη που περιβάλλουν τον πλανήτη τα οποία, η όραση τώρα τα εκλαμβάνει σαν αστέρια.

Σενάριο 3ο: Έχουν δημιουργηθεί ανά θρησκείες ποικίλα σενάρια για το θέμα αυτό. Όσον αφορά τον Χριστιανισμό, η Αποκάλυψη του Ιωάννη αποτελεί ένα προφητικό βιβλίο που προβλέπει μελλοντικές καταστροφές που θα πλήξουν την ανθρωπότητα. Μιλάει για τη δευτέρα παρουσία του Χριστού και τις συνέπειες της στο σημερινό κόσμο. Κάνει αναφορές σε γεγονότα που θα οδηγήσουν στην πιθανή εμφάνιση του αντίχριστου στην γη. Βέβαια, στο βιβλίο αυτό δεν γίνεται αναφορά σε συγκεκριμένη χρονολογία κατά την οποία θα πραγματοποιηθούν οι προβλέψεις αυτές. Οι ερευνητές όμως που ασχολήθηκαν με την μελέτη της Αποκάλυψης έχουν συνδέσει το περιεχόμενο της με το έτος 2012.

Αναφορικά με την ευθυγράμμιση του ήλιου, έχει αποτελέσει θέμα εντατικών ερευνών των επιστημόνων και διχάζει τις απόψεις τους για το γεγονός αυτό. Για κάποιους αποτελεί ένα αβλαβές φαινόμενο και άκρως φυσιολογικό ενώ για τους υπόλοιπους αποτελεί ένδειξη επικείμενων καταστροφών. Τα σενάρια που έχουν αποτυπωθεί παραπάνω είναι ένα μικρό δείγμα όλων αυτών που βγαίνουν στην επιφάνεια καθημερινά. Έχει εκδοθεί μεγάλος αριθμός βιβλίων με θέμα το έτος αυτό και τα σενάρια ποικίλουν ανάλογα με τον συγγραφέα. Όπως και να χει το έτος 2012 κρύβει ανατροπές που είτε επηρεάσουν αισθητά τη ζωή μας είτε όχι θα αποτελέσουν το αντικείμενο της προσοχής μας για αρκετό καιρό..

σκηνή ένα, λήψη 2012


Όλοι μας γνωρίζουμε πως οι πολεμικές τέχνες, αν ανατρέξουμε στην ιστορία, είναι ανατολικής προελεύσεως καθώς οι συγκριτικά πιο ταραγμένες περιοχές της ανατολής απαιτούσαν αυξημένη ικανότητα αυτοάμυνας για επιβίωση. Όσον αφορά τις πηγές των πολεμικών τεχνών είναι προτιμότερο να αναφερθούμε ως προς τις περιοχές που αυτές αναπτύχθηκαν παρά χρονολογικά.

Επιμέλεια: Ιωάννα Αργύρη

Η ιστορία των πολεμικών τεχνών

// 107

η ιστορία των πολεμικών τεχνών

Στην περιοχή της Ευρώπης δεν έχουμε ιδιαίτερη ανάπτυξη των πολεμικών τεχνών καθώς δεν παρατηρήθηκε ποτέ η ανάγκη δημιουργίας ειδικών ατομικών τεχνικών ακόμα και στην περίπτωση της στρατιωτικής εκπαίδευσης πέρα από κάποιες στοιχειώδες γνώσεις που θυμίζουν ελεύθερη πυγμαχία ή πάλη εκτός από την Ελλάδα. Στον Ελλαδικό χώρο η λατρεία του θεού της πολεμικής τέχνης Άρη ώθησε τους πιστούς να αναπτύξουν ένα ιδιαίτερο τρόπο μάχης, που βασίζεται περισσότερο σε τακτική παρά σε τραχεία δύναμη, ως ένδειξη λατρείας. Καρποί αυτής της προσπάθειας είναι η ελληνορωμαϊκή πάλη, που διασώζεται μέχρι σήμερα καθώς και το παγκράτιο. Στην ελληνορωμαϊκή πάλη γνώριζαν πώς να περιορίσουν την κίνηση του αντιπάλου τους μέσω κλειδωμάτων, λαβών και ρίψεων.

Το Παγκράτιο ήταν η πολεμική τέχνη που χρησιμοποιούσαν μόνο οι αρχαίοι Έλληνες, ήταν η ¨Ελληνική Πολεμική Τέχνη¨ με την στενή μορφή της έννοιας ¨Πολεμική Τέχνη¨, δηλαδή άοπλη μάχη σώμα με σώμα. Ήταν και επίσημο ολυμπιακό αγώνισμα στις αρχαίες ολυμπιάδες από την 33η Ολυμπιάδα το 648 π.χ. Σ ’αυτήν την μορφή πολεμικής τέχνης οι μαθητές ανάλογα με τον σωματότυπο τους επεδίωκαν να καταβάλλουν τον αντίπαλο τους με κάθε μέσο (ανοίγματα σε ευαίσθητα σημεία) με ένα παρόμοιο τρόπο που θυμίζει το μεταγενέστερο του χρονολογικά καράτε.

Πάντως από τις δυο αυτές πολεμικές τέχνες, η πρώτη διασώζεται 100% γιατί ήταν πιο εύκολη στην εκμάθηση και διαδόθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη τόσο κατά τις περιόδους ελληνικών αποικισμών όσο και της ρωμαϊκής κυριαρχίας. Αντίθετα, για το Παγκράτιο γίνονται προσπάθειες αναβίωσης και ανάπτυξης του. Οι μόνες ενδείξεις που φανερώνουν κάποια στοιχεία αυτής της τεχνικής είναι ζωγραφιές σε κάποιους αμφορείς και κάποιες γραπτές μαρτυρίες όπως του Πλάτωνα. Ακόμα έρευνες που έχουν γίνει πάνω στο θέμα αυτό, πολλές τοιχογραφίες και εικόνες σε αγγεία, αρχικά αποδόθηκαν στην πάλη ενώ στην πραγματικότητα είναι λαβές από το παγκράτιο.

Στην ανατολή αντίθετα έχουμε πλούσια ανάπτυξη των πολεμικών τεχνών με κεντρικό πυρήνα την Κίνα και την Ιαπωνία. Οι πολεμικές τέχνες που αναπτύχθηκαν στην Κίνα είναι πολύ παλιές, μια απ΄ αυτές είναι η τεχνική με τον όρο κουνγκ- φου. Αν και ο όρος κουνγκ-φου δεν σημαίνει πολεμικές τέχνες αλλά καλό επίπεδο χάριν απλοποιήσεως θα αναφέρουμε ως κουνγκ-φου τις πολεμικές τέχνες που αναπτύχθηκαν στην Κίνα. Η τεχνική του κουνγκ-φου διαιρείται σε δυο μέρη, το βόρειο και το νότιο. Και αυτό γιατί την εποχή εκείνη η Κίνα ήταν διαιρεμένη σε περιοχές που τις διοικούσαν ισχυροί πολέμαρχοι ενώ οι στρατιώτες λάμβαναν μέρος σε διάφορους αιματηρούς αγώνες άοπλης και ένοπλης μάχης. Στο βόρειο τμήμα προτιμούσαν την χρήση τεχνικών που βασίζονταν σε μακριές και ανοιχτές κινήσεις(σχεδόν χορευτικές) ενώ στο νότιο προτιμούσαν πιο σεμνές και σταθερές στάσεις και βασίζονταν στην χρήση της γροθιάς. Ο διαχωρισμός γίνεται και ως εξωτερικό -εσωτερικό:εσωτερικά είναι τα στυλ εκείνα που βασίζονται σε αναπνευστικές ασκήσεις και ρευστότητα ενώ εξωτερικό είναι εκείνα τα στυλ που βασίζονται σε έντονη σωματική άσκηση. Ακόμη στην οικογένεια του κουνγκ-φου ανήκει και το σαολιν γου σου, το οποίο δεν είναι ένα είδος πολεμικής τέχνης αλλά ένα σύστημα διαφόρων πολεμικών τεχνών και έγινε μέσα από πολλές προσμείξεις. Το Σαολιν γου σου είναι η πιο ισχυρή, σοφιστικέ και δύσκολη πολεμική τέχνη στον κόσμο.

Στην Ιαπωνία τώρα η κατάσταση είναι σχεδόν όμοια με αυτήν της Κίνας. Εάν στην Κίνα έλεγαν γου σου(ή κουνγκ φου) στην Ιαπωνία έλεγαν μπου-ζουτσου .Η διαφορά των Ιαπώνων από τους Κινέζους είναι ότι οι πολεμικές τους τέχνες ,εκτός από τα καράτε, αναπτύχθηκαν στα πλαίσια στρατιωτικών εκπαιδεύσεων έτσι ώστε οι στρατιώτες των ευγενών να είναι τόσο καλοί σαν ομάδες όσο και σαν άτομα .Η εισαγωγή του μπουσίντο έδωσε στις ιαπωνικές τεχνικές την αίσθηση της πνευματικότητας οπότε πολλά στυλ μετονομάστηκαν αλλάζοντας το θέμα ζουτσου σε ντο(κενζουτσου->κεντο,ζιου-ζουτσου->τζουντο κτλ).Γενικότερα στην Ιαπωνία οι πολεμικές τέχνες αναπτύχθηκαν ,προς την τεχνική , κατά τον ίδιο τρόπο που αναπτύχθηκαν οι πολεμικές τέχνες της Κίνας, απλώς αναπτύχθηκαν μεταγενέστερα.

Από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, οι πολεμικές τέχνες συνεχίζονται να ασκούνται από αθλητές, είτε σε επαγγελματικό είτε σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Ορισμένες κατηγορίες των πολεμικών τεχνών είναι η πυγμαχία, η πιο δημοφιλής κορεάτικη πολεμική τέχνη το ταεκβοντό, το τζούντο, το καράτε, το νιντοκάι και το κινομίτσι, τέχνες που προέρχονται από την Ιαπωνία. Η κινέζικη πολεμική τέχνη Βιν-τζουν ή όπως αλλιώς είναι γνωστό και με το όνομα Γουιν-τζουν. Ακόμη, η πιο νέα πολεμική τέχνη είναι το Κραβ Μάγκα, τέχνη που αναπτύχθηκε από τον Ισραηλινό στρατό πριν από 40 χρόνια περίπου.

Διαβάζοντας λοιπόν κανείς τα παραπάνω, καταλαβαίνουμε πως οι πολεμικές τέχνες δημιουργήθηκαν κατά την αρχαιότητα κυρίως στις περιοχές της Ανατολής για διάφορους κάθε φορά λόγους. Με την πάροδο του χρόνου άλλες τέχνες έμειναν οι ίδιες ενώ άλλες εξελίχθηκαν ή προστέθηκαν σε αυτές καινούργια στοιχεία.


η ιστορία των πολεμικών τεχνών

style words


Eπιμέλεια: Ιωάννα Αναγνωστίδου (Στυλίστρια / [email protected])

Λέγεται, ότι αυτό που κάποιος επιθυμεί διακαώς είναι αυτό που απορρίπτει. Θα μπορούσε να ισχύει αυτό, μιας και είμαστε παγιδευμένοι σε μια ζωή με γρήγορους ρυθμούς.. Αυτό που αναζητάμε απεγνωσμένα είναι μια στιγμή ανακούφισης, ένα ξέσπασμα γέλιου. Ίσως αυτό που πρέπει να βάλουμε στη ζωή μας σήμερα, είναι μια καλή δόση χιούμορ. Στην τελική, το χιούμορ είναι ένα σημάδι εξυπνάδας και ένας υπέροχος μηχανισμός για να αντεπεξέλθεις στις καταστάσεις που προκύπτουν.

Just Kidding…

// style words

// 111

Το street fashion λοιπόν, προϋποθέτει φαντασία, δημιουργικότητα, μαγεία, και φυσικά να εκφράσεις το χιούμορ σου. Το κίνητρο και η αισθητική οδηγεί σε avant-garde design, δίνοντας έτσι έμφαση στο παιχνιδιάρικo, στο αστείο…

Έχει ενδιαφέρον να πω, το ότι η φουτουριστική και η μοντέρνα οπτική της μόδας της νέας χιλιετίας ήταν ψυχρή και άκαμπτη, ενώ σήμερα μια εικόνα που μπορεί να φαίνεται εκτός πραγματικότητας ακόμα και γελοία, συμφωνά με τη μόδα παραπέμπει σε Barock-στολισμένη-γλυκιά-περίτεχνη-με χιούμορ.

Περά από την οπτική του μόνιμου και έτοιμα προς κατανάλωση ψηφιακά σχεδία, από τα οποία βομβαρδιζόμαστε από τη βιομηχανία του θεάματος, υπάρχει και μια πιο παραμυθένια εκδοχή του να απολαμβάνεις κάποια πράγματα’ απλά χρειάζεται πιστή στη μαγεία…. Με ξωτικά, νεράιδες, μεταφυσικά πλάσματα που σίγουρα συνεισφέρουν στη χαρά και το κουράγιο.

Στις σκανδιναβικές χώρες, η σχέση μεταξύ φυσιολογικών ανθρώπων και μαγικών πλασμάτων, όπως τα ξωτικά, είναι μέρος μιας καθημερινής ζωής. Σε μια από τις συνεντεύξεις της, η τραγουδίστρια Bjork ανέφερε ότι στην Ισλανδία η κατασκευή ενός αυτοκινητόδρομου άλλαξε πορεία για να μην ενοχλήσουν την περιοχή που κατοικούσαν τα ξωτικά.Έτσι λοιπόν, συνέλεξα κάποιες φωτογραφίες από κάποιους fashionistas οι όποιοι εμπνευστήκαν από νεράιδες-ξωτικά κάνοντας έτσι την εμφάνιση τους μοναδική, με πολύ χιούμορ, φαντασία, χρώμα, τρελά….. αυτό που λέγεται street fashion!!!


home sweet home

Κατά καιρούς έχουμε μιλήσει για πολλά είδη διακόσμησης, για το πώς να φτιάξουμε εμείς διάφορες κατασκευές για το σπίτι μας ή τον χώρο μας! Η τελευταία τάση στη διακόσμηση όμως, μας λέει για το ‘αστικό’ σπίτι.

Έρχεται άνοιξη και δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να ανανεώσουμε τον χώρο μας με ζεστές αποχρώσεις στα υφάσματα, να γεμίσουμε το σπίτι μας με φως και μυρωδιές λαχταριστές! Φανταστείτε απλά ένα ηλιόλουστο πρωινό στο σαλόνι σε μια άνετη λευκή πολυθρόνα με βάση από inox ή πλαστικό και δίπλα μας ένα μπολ με αποξηραμένα λουλούδια όπου απελευθερώνουν ένα άρωμα γλυκό και ευχάριστο, ένα λεπτό χαλί σε αποχρώσεις πορτοκαλί και κοραλλί και τριγύρω διάφορα διάφανα χρωματιστά βάζα από φυσητό γυαλί σε διάφορα μεγέθη και σχήματα προσθέτοντας και έναν αέρα design στο χώρο. Ιδανικό φόντο σε αυτό θα ήταν και ένας τοίχος βαμμένος κόκκινος με μικρά καδράκια επάνω σε μορφή δίπτυχου ή τρίπτυχου. Όπως επίσης και κουρτίνες με σχέδια λουλουδιών επάνω.

Επιμέλεια: Εύη Χατζησαββίδη ([email protected])

URBAN HOUSE

// home sweet home

// 113

Βέβαια, επειδή οι χρωματικοί συνδυασμοί εναπόκειται στο προσωπικό γούστο του καθενός από εμάς θα μπορούσαμε αντί για τις αποχρώσεις του κόκκινου να πάμε σε συνδυασμό μπλε και πράσινο με μικρές πινελιές κίτρινου ή σε κάτι ανάμεσα σε μοβ και ροζ, ή οτιδήποτε άλλο φαντάζεστε... Αχ και αυτός ο καναπές θα ήθελε πολύ ένα πολύχρωμο ριχτάρι και μερικά μαξιλάρια από πιο καλοκαιρινό ύφασμα για να ξανανιώσει, να ανθίσει! Ας μην ξεχνάμε πως η διχρωμία στον καναπέ αναζωογονεί το σαλόνι και το κάνει πιο funky αν παίξουμε με ανοιχτά χρώματα χωρίς πάντα να χάνεται η κομψότητα! Βέβαια, σε ένα χώρο όπως το σαλόνι όπου πρώτο ρόλο παίζει η αίσθηση της lounge ατμόσφαιρας, πρωταγωνιστής είναι ο φωτισμός! Αιχμαλωτίστε το φως λοιπόν με λευκές στρογγυλές λάμπες που μοιάζουν με πυγολαμπίδες στο φόντο του κόκκινου τοίχου. Και φυσικά ένα design ή space φωτιστικό δαπέδου είναι απαραίτητο για να ολοκληρωθεί η αποστολή «φωτισμός». Πριν φύγουμε από το σαλόνι μια συμβουλή: μην φοβάστε να μπλέξετε χρώματα, σχήματα και σχέδια για να δημιουργήσετε ένα άνετο καθιστικό που απλά θα σας προκαλεί κάθε στιγμή της μέρας να την απολαύσετε σε κάποια γωνιά του!

Κρεβατοκάμαρα, here we come! Ένας κρυμμένος άσσος στο μανίκι είναι πάντα ένα μεγάλο κρεβάτι ίσως αρκετά απλό ως προς το σχέδιο, δηλαδή με μία απλή μεταλλική πλάτη ας πούμε, έντονα σκεπάσματα και μικρά χαλάκια επίσης σε έντονους χρωματισμούς . Στο κομοδίνο γυάλινα μονόχρωμα λαμπατέρ και μία ή δύο φωτεινές στήλες δαπέδου μας ταξιδεύουν πολύ εύκολα στον κόσμο του στυλ ,της φαντασίας και του αισθησιασμού! Απαραιτήτως 2 ή 3 επιτοίχιοι ολόσωμοι καθρέφτες σε σχήμα κάθετου κύματος ο ένας δίπλα στον άλλο για να μεγαλώνει ο χώρος και να δίνεται μια νότα οπτικού παιγνίου !Α ! Θα μπορούσαμε σε όλο αυτό να προσθέσουμε ένα μικρό κομμάτι ταπετσαρίας σε ένα σημείο του τοίχου πίσω από το κρεβάτι.

Τέλος, χρωματιστές πετσέτες για το μπάνιο και την κουζίνα είναι κάτι που θα δώσει πνοή και ζωντάνια σε χώρους που συχνά αγνοούμε την διακόσμηση τους και είναι λάθος μας. Όπως επίσης και πλαστικά πολύχρωμα μαχαιροπίρουνα , πιάτα και ποτήρια ίσως σας ξυπνήσουν την φαντασία για μαγειρικές αλχημείες και γαστρονομικά ταξίδια με αίσθηση καλοκαιριού...Αφεθείτε λοιπόν στην αναπαυτική αγκαλιά ενός πολύχρωμου, ζωηρού και πολυμορφικού σπιτιού!!! Έρχεται η άνοιξη , η φύση ανθίζει .. ας ανθίσει και το σπίτι μας και ας του δώσουμε την ζουμερή γεύση των φρούτων και τις λαχταριστές τους αποχρώσεις....

διαβάζωΕπιμέλεια: Αντιγόνη Θεοδωράκη


Συγγραφέας: Δοξιάδης, Απόστολος Κ.Εκδοτικός Οίκος: ΙΚΑΡΟΣΣελίδες: 352

Χρειάστηκαν 5 χρόνια δουλειάς απο τον Απόστολο Δοξιάδη και μια ομάδα δημιουργών για να φτάσει το logicomix στα χέρια μας.Πρόκειται για μυθηστόριμα και comix μαζι. Διαβάζοντας το μπορεί να σε ταξιδέψει σε ένα κόσμο όπου ο μύθος και η ιστορία περιπλέκονται μέσα απο τη διήγηση δυο δίαφορετικών ιστοριών.Η πρώτη, με σημείο αναφοράς την σύνχρονη αθήνα ,αφήγείται τη δημιουργία του βιβλίου μέσα απο τα μάτια των δημιουργών του,και η άλλη, ξεκινώντας απο τον 19 αιώνα, αναφέρεται στην αναζήτηση της λογικής , μέσα απο την φιλοσοφική σκέψη καθώς και την τα θεμελιώδη μαθηματικά,για να καταλήξει στη δημιουργία των ηλεκτρονικών υπολογιστών.Τα περίτεχνα χέρια τών Αλέκου Παπαδάτου και της An-nie Di Donna χαρίζουν χρώμα και περισσότερη δράση μέσα απο τα σκίτσα τούς κάνώντας με πιό γλαφυρό τρόπο κατανοητό το πως τα μεγάλα γεγονότα της ιστορίας επηρρέασαν τούς μεγάλους διανοητές της εποχής οι οποίοι είναι και πρωταγωνιστές . Το βιβλίο έχει γίνει ήδη best-seller και παραμένει ψηλά στις προτιμήσεις του κόσμου εδώ και 5 μήνες.

Συγγραφέας: Byrne, RhondaΕκδοτικός Οίκος: ΛΙΒΑΝΗΣ Α.Α.Σελίδες: 236

Το αριστούργημα της Rhonda Byrne ήδη πασίγνωστο στην Ελλάδα και το εξωτερικό αποκαλύπτει με τρόπο μοναδικό αυτό που όλοι επιζητούμαι,το αιώνιο μυστικό.Με κύριο γνώμονα αναφοράς το νόμο της Έλξης το βιβλίο περιγράφει τον τρόπο τόν οποίο αν αντιληφθείς και εφαρμόσεις,μπορείς να γίνεις και να αποκτήσεις όλα όσα επιθυμείς στη ζωή.Το μυστικό για χαρά, ευτυχία ,υγέια ,αγάπη.Ένα μυστικό το οποίο πολλοί έψαξαν και πόθησαν τώρα αποκαλύπτεται μέσα απο την αναζήτηση της συγγραφέος και τη συνεισφορά ιερέων,διδασκάλων,εκδοτών,σχεδιαστών. Στους συντελεστές συμπεριλαμβάνονται οι: Τζον Ασάραφ, Μάικλ Μπέρναρντ Μπέκγουιθ, Λι Μπράουερ, Τζακ Κάνφιλντ, δρ Τζον Ντεμαρτίνι, Μαρί Ντάιαμοντ, Μάικ Ντούλι, Μπομπ Ντόιλ, Χέιλ Ντάουσκιν, Μόρις Γκούντμαν, δρ Τζον Γκρέι, Τζον Χέιγκλιν, Μπιλ Χάρις, δρ Μπεν Τζόνσον, Λόραλ Λανγκεμάιερ, Λίζα Νίκολς, Μπομπ Πρόκτορ, Τζέιμς Ρέι, Ντέιβιντ Σίρμερ, Μάρσι Σίμοφ, Τζο Βιτάλε, δρ Ντένις Γουέιτλι, Νιλ Ντόναλντ Ουόλς και Φρεντ Άλαν Βολφ.

fwΕπιμέλεια: Γιάννης Βενιζέλος ([email protected])

χοτ buy

Η Logitech ξαναχτυπά! Αυτή τη φορά με το πιο must gadget για το σπίτι.Είναι ένα χειριστήριο… που θα σας δώσει τον απόλυτο έλεγχο των συσκευών σας.

Εξηγούμεθα, πρόκειται για το Logitech Harmony 1100 Touch Re-mote το οποίο βραβεύτηκε ως “Best of Innovations” στην κατηγορία Home-Entertainment Accessories στην έκθεση της CES που έλαβε χώρα στο Λας Βέγκας.Το νέο μοντέλο της Logitech διαθέτει μια πλήρως ρυθμιζόμενης έγχρωμη οθόνη αφής 3,5 ιντσών ανάλυσης 320 x 240 pixels,. Έχει ένα εξελιγμένο in-terface αφής που επιτρέπει να ορίσουμε και ποιες εντολές θα εμφανίζει σε κάθε λειτουργία, αλλά και σε ποιο σημείο της οθόνης θα απεικονίζονται.Το μέγεθος του είναι αρκετά μικρό για να χωρά στην παλάμη σας, προσφέροντας εκπληκτική ευελιξία αλλά και ευκολία στη χρήση. Το Harmony 1100 είναι επαναφορτιζόμενο, οπότε δεν χρειάζεται ποτέ να αλλάξουμε τις μπαταρίες του. Διαθέτει μεγάλη ακτίνα δράσης και πομπό ραδιοσυχνοτήτων, οπότε εγκαθιστώντας ένα Harmony RF Extender (που πωλείται ξεχωριστά), μπορούμε να ελέγξουμε συσκευές που είναι μέσα σε ντουλάπια ή σε άλλα δωμάτια, έως και 30 μέτρα μακριά μας. Η συσκευή μπορεί να συγχρονίζεται μέσω USB τόσο με Mac όσο και με PC, ενώ αναγνωρίζει αυτόματα και ταυτόχρονα 15 συσκευές από τις 175,000 που υποστηρίζει γενικά η Logitech από μια online database. Η λιανική τιμή του είναι περίπου 499 euro.

Ο πιο διαχρονικός χώρος σπιτιού είναι το WC… Με το «talking toilet pa-per holder» κάντε μια ευχάριστη πλάκα στους καλεσμένους σας, ή μια υπενθύμιση σε κάποιο μέλος της οικογένειας σας… γιατί όχι και στον εαυτό σας?!! Το «talking toilet paper holder» μοιάζει με τις κοινές βάσεις για το χαρτί υγείας, με μια διαφορά μπορείς να ηχογραφήσεις ένα μήνυμα και την ώρα που κάποιος τραβάει το χαρτί, θα ακουστεί το μήνυμα. Πανεύκολο στη χρήση, χαβαλετζίδικο, ταιριάζει σχεδόν σε όλες τις τουαλέτες, εγκαθιστάτε σε δευτερόλεπτα προσφέροντας χρόνια γέλιου, διαθέτει διακόπτει on/off. Υπερκαλύπτει και τον πιο απαιτητικό! Με κόστος γύρω στα 15 euro.


διατροφή


Θεωρείς τη σχέση σου με την τροφή βασανιστική; Αναλογίζεσαι συνεχώς τι θα φας και πόσο θα φας κάθε φορά που πλησιάζει η ώρα του γεύματος; Είναι για σένα το φαγητό ο χειρότερος εχθρός αλλά και ταυτόχρονα ο πιο πιστός σου φίλος; ‘Ολες οι παραπάνω πεποιθήσεις είναι πολύ συχνές σε άτομα με διατροφικές διαταραχές.

Επιμέλεια: Μαρία Τουμπή (Κλινική Διατροφολόγος - Διαιτολόγος)

ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ: Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΠΕΙΛΗ

// 119

// διατροφή

Τι ορίζεται όμως σαν διατροφική διαταραχή;Είναι μια πολύπλοκη διαταραχή που εκφράζει συνήθως συναισθηματικά προβλήματα. Εμφανίζεται σαν αντίδραση σε δύσκολες καταστάσεις, ανοίγοντας ένα μοναχικό δρόμο αντιμετώπισης των προβλημάτων με αντίκτυπο στην πρόσληψη τροφής. Η διαταραγμένη πρόσλήψη τροφής μπορεί να περιλαμβάνει την μη λήψη φαγητού, την υπερφαγία αλλά και τη χρήση εκκαθαριστικών συμπεριφορών, όπως υπεργυμναστικής ή καθαρτικών. Ο συνδυασμός όλων των παραπάνω είναι πιθανός. Η μια κατάσταση μπορεί να διαδέχεται την άλλη κατά την πάροδο του χρόνου και σε περίπτωση που δεν υπάρξει ψυχοθεραπευτική αντιμετώπιση, η διαταραχή μπορεί να παραμείνει πιστός σύντροφος στην ζωή κάποιου.

Πως κατατάσσονται οι διατροφικές διαταραχές;Οι κυριότερες διαγνώσεις αφορούν στην ψυχογενή ανορεξία (Anorexia Nervosa), στην ψυχογενή βουλιμία (Bulimia Nervosa) και τη διαταραχή μη-προσδιοριζόμενη αλλιώς (EDNOS). Τα κύρια χαρακτηριστικά των παραπάνω διαταραχών είναι τα εξής:

• Anorexia Nervosa: Το άτομο που πάσχει από νευρική ανορεξία κατά κύριο λόγο αρνείται να διατηρήσει το βάρος του σώματος του ακόμη και στα κατώτερα φυσιολογικά επίπεδα. Παρουσιάζει έντονο φόβο για την αύξηση βάρους αλλά και για την αλλαγή στο σχήμα του σώματός του (συνήθως επιδιώκουν μια παιδική απεικόνιση σώματος). Πολύ σημαντικό κριτήριο για τον χαρακτηρισμό της ανορεξίας στις γυναίκες είναι η απουσία τουλάχιστον τριών διαδοχικών εμμηνορρυσιακών κύκλων ή μη εμφάνιση εμμήνου ρήσης όταν πρόκειται για εφηβικές ηλικίες.

• Boulimia Nervosa: τα άτομα που πάσχουν απο νευρική βουλιμία, συνήθως χρησιμοποιούν εκκαθαριστικούς τρόπους (καθαρτικά ή διουρητικά χάπια, εμετό, υπεργυμναστική) για να αντισταθμίσουν την πρόσληψη τροφής. Για να χαρακτηριστεί κάποιος ως πάσχων από νευρική βουλιμία, πρέπει να εμφανίζει παρόμοιες συμπεριφορές τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα για διάστημα 3 μηνών. Η μεταβολή στο βάρος του πάσχοντος καθορίζει την συμπεριφορά του αλλά και την αυτοεκτίμησή του. Συνήθως τα άτομα που πάσχουν από νευρική βουλιμία επιδίδονται σε ατελείωτες δίαιτες, χάνουν σύντομα τον έλεγχο και εμφανίζουν υπερφαγία η οποία τους οδηγεί στις εκκαθαριστικές συμπεριφορές. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται φαύλος κύκλος της βουλιμίας και είναι ιδιαίτερα ψυχοφθόρα.

• EDNOS: σε αυτή την κατηγορία συμπεριλαμβάνονται όσες διαταραχές δεν πληρούν αυστηρά τα κριτήρια των 2 παραπάνω κατηγοριών αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν μέρος αυτών. Για παράδειγμα μπορεί κάποιος να χάσει μεγάλο μέρος του βάρους του, αρνούμενος την τροφή αλλά παρόλα αυτά να έχει σταθεροποιηθεί σε φυσιολογικό βάρος ή ακόμα να εμφανίζει εκκαθαριστικές συμπεριφορές χωρίς έντονα επεισόδια υπερφαγίας σε μικρό χρονικό διάστημα.

Σε γενικές γραμμές υπάρχουν αρκετά κοινά στοιχεία μεταξύ των διαταραχών πρόσληψης τροφής και αυτό δυσχεραίνει την διάκριση τους σε κατηγορίες. Σε όλες όμως τις περιπτώσεις τα άτομα που πάσχουν από διατροφικές διαταραχές εμφανίζουν κοινά στοιχεία όπως τη διαστρεβλωμένη εικόνα σώματος ή τη συνεχή απασχόληση της σκέψης τους με την τροφή.

Πως αντιμετωπίζονται;Για να αντιμετωπιστούν οι περιπτώσεις διατροφικής διαταραχής, είναι απαραίτητη η πλήρη συνεργασία τουλάχιστον ενός διαιτολόγου και ενός ψυχολόγου. Η προσέγγιση συναισθηματικών θεμάτων που συνήθως αποτελούν την πηγή των διατροφικών διαταραχών σε συνδυασμό με μια ισορροπημένη διατροφική συμπεριφορά, μπορεί να οδηγήσει τον πάσχοντα σε αντιμετώπιση των προβλημάτων του με τρόπους διαφορετικούς από τις ακραίες διατροφικές συμπεριφορές.Μην ξεχνάτε πως οι άνθρωποι μπορούν να αναρρώσουν από όλες τις διατροφικές διαταραχές, αν υπάρχει διαφάνεια μεταξύ του εξεταζόμενου και των ειδικών αλλά και στενή στήριξη από το άμεσο κοινωνικό περιβάλλον.

περιβάλλονΕπιμέλεια: Θεόδωρος Μορφίδης ([email protected])


Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΜΕΛΙΣΣΩΝΜια παράξενη «ασθένεια» εξαφανίζει τις μέλισσες στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες, πλήττοντας σοβαρά τις αγροτικές οικονομίες και απειλώντας το 80% των φυτών του πλανήτη που εξαρτώνται από αυτές για να γονιμοποιηθούν. Ισχυρά φυτοφάρμακα, μεταλλαγμένα φυτά, κινητά, παράξενοι ιοί ή λίγο απ’ όλα είναι πιθανόν οι αιτίες που αναζητούν οι επιστήμονες. Το πρόβλημα είναι σαφώς και περιβαλλοντικό. Ακόμα και αν η φράση του Αϊνστάιν πως «όταν εξαφανιστούν οι μέλισσες η ανθρωπότητα θα έχει 4 χρόνια ζωής» δεν μπορεί να εκληφθεί κατά γράμμα, το γεγονός είναι ότι οι μέλισσες αποτελούν δείκτη περιβαλλοντικής ισορροπίας, καθώς δεν πλησιάζουν σε μολυσμένα μέρη. Σαφώς επίσης αποτελούν ένα εξαιρετικά σημαντικό όσο και θαυμαστό κρίκο στην αλυσίδα της ζωής. Όπως εύστοχα παρατήρησε ένας Γάλλος δημοσιογράφος, οι μέλισσες δεν έχουν τα μεγάλα μάτια ενός πάντα ή την όμορφη όψη ενός άγριου πουλιού για να μας κινήσουν αισθήματα λύπης και να ασχοληθούμε μαζί τους, αλλά αν τα πράγματα συνεχίσουν έτσι σύντομα μπορεί να χρειαστεί να μπουν στον κατάλογο των ζώων υπό εξαφάνιση. Η μείωση του πληθυσμού των μελισσών εκτρεφόμενων ή και άγριων αποτελεί σαφή ένδειξη διατάραξης της ισορροπίας του φυσικού περιβάλλοντος και εγκυμονεί μεγάλο κίνδυνο για την επιβίωση του 80% των φυτών του πλανήτη που εξαρτάται από αυτά τα θαυμαστά θορυβώδη έντομα. Το 35% της ανθρώπινης διατροφής εξαρτάται από την επικονίαση που επιτελούν οι μέλισσες. Τι θα απογίνουμε χωρίς αυτές;

// περιβάλλον

// 121

Γιατί χάνονται;Ποιος όμως είναι ο λόγος της εξαφάνισης των μελισσών; Και κυρίως πως μπορούμε να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα συνεχιστεί το φαινόμενο; Πολλές θεωρίες, όλες επιστημονικά βάσιμες έχουν διατυπωθεί σε σχέση με τους λόγους εκδήλωσης του «Συνδρόμου Κατάρρευσης των μελισσιών». Οι μεταλλαγμένες καλλιέργειες που φορτώνουν τις μέλισσες με τοξικές ουσίες, η χρήση νέων και πολύ ισχυρών φυτοφαρμάκων, η κακή διατροφή εξαιτίας της ξηρασίας, ένας ιός που έγινε πιο ισχυρός, τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα των κινητών τηλεφώνων που αποπροσανατολίζουν τις μέλισσες και τις κάνουν να χάνουν το δρόμο τους προς την κυψέλη. Καμία όμως από αυτές δεν έχει αποδειχθεί προς το παρόν ότι είναι η αιτία του φαινομένου έτσι ώστε να ληφθούν και τα ανάλογα μέτρα. Οι επιστήμονες έχουν σηκώσει ψηλά τα α χέρια κα το χειρότερο είναι πως δεν βρίσκουν εύκολα μέλισσες από μελίσσια που έχουν πληγεί για να τις εξετάσουν και να βγάλουν ίσως ένα πιο ασφαλές συμπεράσματα.

Σε ενήλικες μέλισσες, που προήλθαν από κυψέλες με το σύνδρομο, παρατηρήθηκε ασυνήθιστα υψηλό ποσοστό παθογόνων, γεγονός που δείχνει ότι οι μέλισσες αυτές έχουν υποστεί στρες, όπως αναφέρει έκθεση του ομοσπονδιακού Εργαστηρίου του Μπέλτσβιλ των ΗΠΑ. Όμως αν και το πρόβλημα είναι ευρέως διαδεδομένο δεν επηρεάζει εξίσου όλες τις κυψέλες. Υπάρχουν μελισσοκόμοι που έχουν χάσει όλα τους τα μελίσσια, ενώ ο διπλανός τους δεν έχει υποστεί σημαντικές απώλειες

Βασικοί ένοχοιΦυτοφάρμακα: Πειράματα που έχουν διεξαχθεί σε μεγάλα ευρωπαϊκά κέντρα έχουν δείξει ότι ορισμένα φυτοφάρμακα επιδρούν στον οργανισμό των μελισσών και για τον λόγο αυτόν όταν μια φαρμακευτική εταιρεία υποβάλλει αίτηση στο Ανώτατο Συμβούλιο Γεωργικών Φαρμάκων (ΑΣΥΓΕΦ) για να πάρει έγκριση για την κυκλοφορία κάποιου φαρμάκου, πρέπει να αποδεικνύει ότι το προϊόν της δεν βλάπτει τις μέλισσες. Ομως συχνά τα στοιχεία που δίνουν οι εταιρείες δεν είναι ακριβή, σημειώνουν οι ειδικοί τονίζοντας ότι στο παρελθόν εντομοκτόνο κατά της μελίγκρας το οποίο στη συσκευασία του ανέφερε ότι δεν είναι επικίνδυνο για τις μέλισσες οδήγησε σε θάνατο χιλιάδες ωφέλιμα έντομα.

Φάρμακα για τις ασθένειες των μελισσών: Χημικά τα οποία χρησιμοποιούνται από τους ίδιους τους μελισσοκόμους ώστε να θέτουν υπό έλεγχο τις διαφορετικές ασθένειες που παρουσιάζονται στα μελίσσια, ενοχοποιούνται επίσης από ορισμένους ειδικούς για συμβολή στη διαταραχή CCD, ακόμη και αν η χρήση τους γίνεται σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις.

Χημική ρύπανση: Στη «χημική» σούπα που κατηγορείται για την εξαφάνιση των μελισσών προστίθενται και άλλα περιβαλλοντικά χημικά, τοξίνες που έχουν συσσωρευθεί στα φυτά και οι οποίες περνούν στον οργανισμό των μελισσών όταν εκείνες συλλέγουν τροφή. Ο χημικός κίνδυνος όμως παραμονεύει οπουδήποτε: όταν οι μέλισσες πίνουν μολυσμένο νερό, όταν έρχονται σε επαφή με χημικά ή τα εισπνέουν μέσα σε σπίτια τα οποία «επισκέπτονται» ή ακόμη και έξω από την κυψέλη τους.

Γενετικώς τροποποιημένα φυτά: Οι «μεταλλαγμένες» φυτείες που απαντώνται σε τεράστιες εκτάσεις στις ΗΠΑ έχουν προταθεί ως παράγοντας της εξαφάνισης των μελισσών, καθώς υποστηρίζεται ότι η γύρη και το νέκταρ που συλλέγουν τα έντομα από τα γενετικώς τροποποιημένα φυτά επιδρούν στον οργανισμό τους. Πολλές και διαφορετικές μελέτες έχουν ξεκινήσει επάνω στη συγκεκριμένη υπόθεση, ωστόσο δεν έχουν εξαχθεί τελικά συμπεράσματα.

Ιός... ισραηλινής καταγωγής: Ενας από τους «υπόπτους» για την κατάρρευση των αποικιών των μελισσών είναι και ένας ιός ισραηλινής προέλευσης, ο αποκαλούμενος «ισραηλινός ιός οξείας παράλυσης» που εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 2004. Σύμφωνα με ερευνητές του Πανεπιστημίου Κολούμπια στις ΗΠΑ αν και ο συγκεκριμένος ιός είναι μάλλον απίθανο να προκαλεί μόνος του τη διαταραχή, καθιστά τα μελίσσια πιο ευάλωτα στον αφανισμό. Γονίδια του ιού εντοπίστηκαν σε δείγματα από αποικίες που επλήγησαν από CCD στις ΗΠΑ και οι αναλύσεις έδειξαν ότι σχετίζονται με τη διαταραχή. Οι μελέτες συνεχίζονται.

Ακτινοβολία: Ισως η παγκόσμια λατρεία για τα κινητά τηλέφωνα να αφανίσει τις μέλισσες, σημειώνουν ορισμένοι επιστήμονες οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η ακτινοβολία που εκπέμπουν τόσο τα κινητά όσο και άλλα hi-tech γκάτζετ παρεμβαίνει στο σύστημα πλοήγησης των μελισσών και τις αποπροσανατολίζει. Μικρή μελέτη που διεξήχθη μάλιστα από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Λαντάου στη Γερμανία έδειξε ότι μέλισσες αρνούνται να επιστρέψουν στην κυψέλη τους αν τοποθετηθούν κοντά της κινητά τηλέφωνα. Παράλληλα, και πάλι από γερμανικές μελέτες έχει προκύψει εδώ και αρκετά έτη ότι η συμπεριφορά των μελισσών αλλάζει όταν βρίσκονται κοντά σε πυλώνες υψηλής τάσης.( Η ιδέα της ταυτόχρονης εξάπλωσης μιας εξαιρετικά μεταδοτικής ασθένειας ή η καταστροφή των μελισσιών από τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα των κινητών δεν φαίνεται να ευσταθεί. Όπως εξηγεί ο κ. Πασχάλης Χαριζάνης «επιστημονικά έχουν αποκλειστεί τα κινητά τηλέφωνα γιατί οι μέλισσες αντέχουν σε πολύ ισχυρά πεδία»)


Παράσιτα, νέοι παθογόνοι οργανισμοί: Ορισμένοι ειδικοί αναφέρουν ότι νέοι παθογόνοι οργανισμοί εισήχθησαν στις ΗΠΑ και προκαλούν τη διαταραχή στις μέλισσες. Ενα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα αφορά το πρωτόζωο Nosema apis που ζει στο πεπτικό σύστημα της μέλισσας και το οποίο απαντάται εδώ και πολλά χρόνια. Το 2006 οι επιστήμονες εντόπισαν και ταυτοποίησαν στις ΗΠΑ ένα νέο είδος του πρωτοζώου, το Nosema ceranae, το οποίο παρουσιάστηκε σε αποικίες μελισσών που εμφάνισαν διαταραχή κατάρρευσης. Το πρωτόζωο αυτό απαντάται συχνά σε ασιατικές μέλισσες οι οποίες όμως δεν είναι ευάλωτες απέναντί του και σύμφωνα με ισπανούς ερευνητές που διεξήγαγαν ενδελεχείς αναλύσεις, εισήχθη σε ΗΠΑ και Ευρώπη και είναι το υπαίτιο για τις εξαφανίσεις μελισσών.

Οι μέλισσες είναι χρυσός θυσαυρός!

Θα αναρωτιόταν κάποιος για ποιο λόγο μια μικρή και ταπεινή μέλισσα μπορεί να τινάξει στον αέρα όχι μόνο την οικονομία, αλλά και την ισορροπία του οικοσυστήματος. Την απάντηση μας δίνει η κυρία Μπουγά. «Εκτός του ότι η συγκεκριμένη διαταραχή πλήττει τη γεωργική παραγωγή και την οικονομία - ας μην ξεχνούμε ότι για τη χώρα μας το μέλι είναι ένα πολύ σημαντικό εξαγώγιμο προϊόν -, έχει και ιδιαίτερη επίπτωση στο οικοσύστημα δεδομένου ότι οι μέλισσες αποτελούν τους κύριους επικονιαστές. Μεταφέρουν γύρη από το ένα άνθος στο άλλο και με δεδομένο ότι πληθυσμοί εντόμων άλλων ειδών που έχουν αντίστοιχο καθήκον έχουν μειωθεί σημαντικά λόγω χρήσης των εντομοκτόνων, οι μέλισσες λαμβάνουν τον ρόλο του κύριου επικονιαστή».

Ιδού η μελλοντική εικόνα, σε περίπτωση που δεν μπει ένα φρένο στην κατάρρευση των αποικιών των μελισσών: καταστροφή της παραγωγής πλήθους καλλιεργειών, όπως εσπεριδοειδών, μήλων, ροδάκινων, κερασιών, καρυδιών, αβοκάντο, σόγιας, σπαραγγιών, μπρόκολων, σέλινου, αγγουριών κ.ά. που εξαρτώνται από τις μέλισσες για την επικονίασή τους. Αξίζει να σημειώσουμε ότι τα φυτά που επικονιάζονται από έντομα αποτελούν το ένα τρίτο του ανθρώπινου διαιτολογίου και οι μέλισσες ευθύνονται για το 80% αυτής της επικονίασης. Μάλιστα, έχει υπολογιστεί ότι η προσφορά τους στη φύση φθάνει και ξεπερνάει το 15πλάσιο της αξίας όλων των προϊόντων της κυψέλης.

Να λοιπόν τι σημαίνει για τη φύση, αλλά και για τον καθένα μας κάθε μικρό μαυροκίτρινο έντομο που «καταρρέει». Εκείνο μας προσφέρει τον... χρυσό θησαυρό του χωρίς αντάλλαγμα. Τα αλόγιστα ανταλλάγματα που εμείς ζητούμε όμως καταστρέφουν τις αποικίες των μελισσών και δεν θα φταίνε οι μέλισσες όταν θα κινδυνεύσουν ποικιλοτρόπως και οι δικές μας αποικίες...

Πηγή: Οίκο της Καθημερινής

// περιβάλλον

Οι μέλισσες σε αριθμούς.....- Σήμερα εκτρέφονται περίπου 1.400.000 μελισσοσμήνη.- Με τη μελισσοκομία ασχολούνται περί τα 27.000 άτομα, εκ των οποίων ποσοστό 25% είναι επαγγελματίες (κατέχουν περισσότερες από 150 κυψέλες).- Η ετήσια παραγωγή μελιού ανέρχεται στους 14.000 τόνους.- Η μέση κατανάλωση μελιού στην Ελλάδα ανέρχεται σε 1,5 κιλό ανά άτομο τον χρόνο.- Η χώρα μας κατέχει τη δεύτερη θέση σε αριθμό μελισσιών στην Ευρωπαϊκή Ενωση, μετά την Ισπανία.- Η εγχώρια παραγωγή καλύπτει περίπου το 90% της κατανάλωσης.- Το μέλι αποτελεί σημαντικό εξαγώγιμο προϊόν για τη χώρα μας. - Οι κύριοι «πελάτες» μας, σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδος (ΕΣΥΕ), είναι το Ηνωμένο Βασίλειο, η Κύπρος, η Γερμανία, οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Ινδία και η Ισπανία.

// 123

Labrianomen’s wear

Αβέρωφ 18 Καβάλα, Τ. 2510 229310 www.labriano.gr

Documents

UrbanStyleMag vol. 7 // free press magazine