VERGILIUS AENEIS 6.156-182

8/6/2019 VERGILIUS AENEIS 6.156-182

1/12

Een graf voor Misenus

Aeneas met de

goddelijken wegzeilendnaar het westen

Anchises en de

godenbeelden

Misenus

Afvaart van

Aeneas


2/12

156 Aeneas maesto defixus lumina vultu

ingreditur linquens antrum, caecosque volutat

158 eventus animo secum.

Met een bedroefd gezicht, zijn ogen naar beneden gericht

ging Aeneas voort, terwijl hij de grot verliet, en hij overlegde

bij zichzelf de mysterieuze gebeurtenissen in zijn geest.

156maesto vultu hyperbatonLet ook op metrum:

_ __ _` _ __ _` _ v v`_ _

Aeneas maesto defixus lumina vultu

De vele lange lettergrepen onderstrepen de droefheid van de

inhoud.

157 ingreditur, volutat verklaar de tijd.

praes historicum

157-7 caecos eventus hyperbaton

eventus = acc mv van de u-decl (manus-groep)

!


3/12

158 Cui fidus Achates

it comes et paribus curis vestigia figit.

Met hem mee ging de trouwe Achates als metgezel en zette

zijn voetstappen met gelijke zorgen.

158cui welke constructie?

relatieve aansluiting

dus: in vertaling aanwijzend of persoonlijk voornaamwoord

gebruiken!!

Naar welk woord verwijst cui?

(156) Aeneas158 fidus Achates trouwe vriend van Aeneas; was er bv. ook bij toen

Aeneas na de schipbreuk in Carthago Dido voor het eerst ontmoette.


4/12

160 Multa inter sese vario sermone serebant,

quem socium exanimum vates, quod corpus humandum

162 diceret.

Ze bespraken veel dingen met elkaar in een wisselend gesprek,

welke overleden makker, welk lichaam dat begraven moest

worden de profetes bedoelde .

160serebant verklaar de tijd

impf. ; geeft lange duur aan: ze waren de hele weg aan het

praten

161 quem, quod: repetitio (polyptoton), asyndeton

humandum: welke vorm

ger. van verpl. (esse aanvullen voor AcI)

162 diceret waarom coni?

afh vraag


5/12

162 Atque illi Misenum in litore sicco,

ut venere, vident indigna morte peremptum,

En op de droge kust zien zij Misenus, zodra ze aangekomen

zijn, omgekomen door een dood die hij niet waard was,

162illi nom mv = Aeneas en Achates

163 venere = venerunt (3e mv perf)

indigna morte waarom deze dood indigna is,

wordt uitgelegd in de volgende regels.


6/12

164 Misenum Aeoliden, quo non praestantior alter

aere ciere viros Martemque accendere cantu.

Misenus, de zoon van Aeolus, uitmuntender dan wie geen

ander (was) in het met trompet aansporen van de mannen

en de strijd aanwakkeren met zijn getrompetter.

164Aeoliden hoe heet zon woord ook alweer?

patronymicum

quo abl comparationis

praestantior welke vorm?

comparativus

165 aere geen infin, maar abl van aes (brons

trompet; metonymia)

ciere wel infin.

Martem metonymia: god i.p.v. datgene

waar hij voor staat. Hier: Mars i.p.v. strijd


7/12

166 Hectoris hic magni fuerat comes, Hectora circum

et lituo pugnas insignis obibat et hasta.

Hij was een metgezel geweest van de grote Hector, rondHector ging hij de strijd in, opvallend door zijn trompet en

zijn lans.

166Hectoris, Hectora repetitio (polyptoton)

benadrukt de band met Hector.

hic = Misenus

167 insignis congr met het onderwerp

et lituo et hasta 2x abl: uitleg bij insignis;

polysyndetonobibat verklaar de tijd

imperf: geeft de herhaling aan: hij ging

steeds weerde strijd in met Hector.


8/12

168 Postquam illum vita victor spoliavit Achilles,

Dardanio Aeneae sese fortissimus heros

170 addiderat socium, non inferiora secutus.

Nadat Achilles hem als winnaar van het leven had beroofd, hadde zeer dappere held zich bij de Trojaan Aeneas gevoegd als

metgezel, omdat hij geen mindere volgde.

168 victor predicatief:ALS .

Wie wordt bedoeld met illum (168) / heros (169)?

illum = Hector

heros = Misenus

170 socium: predicatief

non inferiora secutus: vertellerscommentaar, dus

een opmerking van Vergilius. Zo laat hij zien,

dat Aeneas niet onderdoet voor de grote Hector.

170 inferiora onz mv: mindere dingen/bevelen

In sommige handschriften staat inferiorem: een mindere man /

leider.


9/12

171 Sed tum, forte cava dum personat aequora concha,

demens, et cantu vocat in certamina divos,

Maar toen/dan, juist terwijl hij met zijn holle hoorn de zeelaat weerklinken, de gek, en met zijn getrompetter de goden

oproept tot strijd,

171sed : antithese. Hiervoor alle goede dingen van Misenus; vanafhier wat er mis ging.

cava concha abl, hyperbaton; de concha hoort bij de zeegod

Triton

172 demens welke stijlfiguur en welk effect heeft dat?

enjambement; demens krijgt extra nadrukDe goden (Triton) uitdagen is een vorm van hybris, overmoed.

Hij is gek, dat hij dat doet.


10/12

173 aemulus exceptum Triton, si credere dignum est,

inter saxa virum spumosa immerserat unda.

175 Ergo omnes magno circum clamore fremebant,

praecipue pius Aeneas.

had de jaloerse Triton, als het het waard is om te geloven, deovervallen man tussen de rotsen ondergedompeld in de

schuimende golf (-ven). Dus huilden allen rondom met luid

geschreeuw, vooral de plichtsgetrouwe Aeneas.

173exceptum

PPPbij virum; bedoeld is Misenum.

si est: vertellerscommentaar

174 immerserat pqpf; geeft aan dat het

voorbij is zo snel ging het!

176 pius dit bnw staat vaak bij Aenaes: epitheton

ornans; Vergilius benadrukt steeds, dat bijAeneas de plichten vaak ten koste gaan van

zijn persoonlijk geluk:

maar hij blijft zijn plicht t.o.v. de goden doen

= pietas

De beroemde Triton-

fontein van Bernini inRome


11/12

176 Tum iussa Sibyllae,

haud mora, festinant flentes aramque sepulcri

178 congerere arboribus caeloque educere certant.

Itur in antiquam silvam, stabula alta ferarum;

De bevelen van de Sibylle voeren ze dan haastig uit, zonder

oponthoud, huilend, en een brandstapel proberen ze op te

stapelen met bomen en op te richten tot aan de hemel. Ze

gaan het oude bos in, de diepe/hoge stal van wilde dieren;

178congerere arboribus caeloque educere = chiasme

179 i-tur eigenlijk passivum van ire (onpersoonlijke

uitdrukking): er wordt gegaan

Welke stijlfiguren zie je in deze regel?

chiasme: antiquam silvam, stabula alta

alliteratie: silvam, stabula


12/12

180 procumbunt piceae, sonat icta securibus ilex

fraxineaeque trabes cuneis et fissile robur

182 scinditur, advolvunt ingentes montibus ornos.

pijnbomen vallen voorover, getroffen door bijlen weerklinkt de

steeneik en essen boomstammen en splijtbaar eikenhout wordt

door wiggen gespleten, ze rollen enorme essen naderbij

vanuit/-af de bergen.

180procumbunt piceae, sonat securibus : alliteratie

Documents

VERGILIUS AENEIS 6.156-182