Fossielen versimpeld door verrotting

Sterrenstof

yunnanozoon

Een interessant bericht in Nature, 11 February 2010)

Een paar slimme onderzoekers vroegen zich af, wat er gebeurt wanneer een organisme voor fossilisatie een tijdje ligt te vergaan. Dus stopten ze een kaakloze vis in een zakje zout water en keken wat er gebeurde.

Nou ja, het ging iets wetenchappelijker dan dat, maar in essentie gebeurde het wel zo. De onderzoekers analyseerden welke delen het eerst verdwenen, en wat dat voor gevolgen zou hebben bij de classificatie. Wat bleek? Door het ontbindingsproces verdwenen allereerst de meest moderne kenmerken. Anders gezegd: wanneer ze een vis die een tijd had liggen rotten classificeerden, zou het een primitievere vis worden dan het eigenlijk was.

Dat is natuurlijk een boeiende constatering. Dieren die voor fossilisatie een tijdje liggen te ontbinden, lijken primitiever. Behalve dat het fossielenarchief incompleet is (lang niet ieder organisme fossiliseert) is het ook nog eens zo dat er een ‘bias’ is naar primitievere vormen. Het onderzoek was vooral bedoeld om een beter begrip te krijgen van zachte fossielen, zoals uit het Cambrium. Maar het suggereert natuurlijk ook heel sterk, dat fossielen die primitief lijken, mogelijk veel geavanceerder zijn.

En de reacties (ik heb ze nog niet gezien) van de verschillende kampen in het schepping/evolutie debat zullen natuurlijk zijn:

“Zie je wel, al die primitieve oude fossielen hebben gewoon langer liggen rotten”

“Zie je wel, daarom zien we relatief weinig overgangsvormen. Ze zijn er wel, maar de overgangskenmerken zijn verdwenen door rotting.”

Mmm. Hier schieten we dus ook niet heel erg mee op. Maar goed, een leuk experiment, een opvallende uitkomst. Een kort commentaar vond ik hier.

bionieuws 17, 30-10-2010

nieuws

Nieuwe evolutie-inzichten door rotte visDoor Stephan van Duin© bionieuws

Het rotten van hedendaagse vissen geeft inzicht in het voorkomen van onze vroege voorouders. Dat

concluderen onderzoekers van de University of Leicester na een langdurig ontbindingsexperiment (Proceedings of the Royal Society B, 13 oktober).

De huidige theorieën over de ontwikkeling van vroege vertebraten zijn gericht op de goed bewaarde harde elementen van gefossiliseerde dieren, ook al bestonden dieren in het begin voornamelijk uit zachte delen.

‘Als dieren sterven, ontbinden verscheidende delen met een verschillend tempo. Fossilisatie vindt ergens in dat proces plaats. Wanneer niet bekend is hoe ontbindende delen eruit zien, levert dat problemen op bij het inschatten hoe een dier er levend heeft uitgezien’, zegt onderzoeker Sarah Gabbott.

De wetenschappers lieten daarom een grote hoeveelheid primitieve vissen vergaan in hun natuurlijke habitat; slijmprikken in zout water en lampreien in zoet.

Gedurende het rottingsproces haalden de wetenschappers er exemplaren tussenuit om te analyseren welke delen al waren verdwenen. Sommige vissen bekeken ze pas na driehonderd dagen ontbinding.

Die informatie helpt de evolutionaire stamboom van primitieve vertebraten te bepalen, vertelt Gabbott.

‘De meer afgeleide kenmerken in fossielen rotten het snelst weg, terwijl de algemene kenmerken juist langer zichtbaar blijven. Als de informatieve, afgeleide kenmerken al verdwenen zijn, ziet een fossiel er voor de vinder primitiever uit dan het in werkelijkheid is. Ons onderzoek laat zien hoe fossiele vissen overeenkomen met verschillende stadia uit onze ontbindingsreeks.’

Dat verschaft nieuwe inzichten in de evolugtie , vertelt laatste auteur Robert Sansom.

‘De resultaten laten zien dat lampreien erg weinig verandering hebben ondergaan in de afgelopen 300 miljoen jaar. Met onze data zijn we nu staat de verschillende relaties tussen lamprei-achtige fossielen en de lamprei-evolutie te bekijken.’

John de Vos, conservator van fossiele vertebraten bij NCB Naturalis , is enthousiast over het nieuwe onderzoek in de tafonomie, de wetenschap die beschrijft wat er gebeurt tussen het moment van sterven van een dier en het moment dat je het fossiel opraapt.

‘Het is actuele tafonomie, en dat is altijd interessant. Je wacht tot zo’n beest uit elkaar valt en ziet wat er gebeurt. Dit type onderzoek lijkt een beetje op Crime Scene Investigation, maar dan met fossielen.’

http://en.wikipedia.org/wiki/Taphonomy

Moderne fossielen in wording Tijdens een zoektocht naar mieren op de Bolderberg (Zolder * 20-09-2003) vond een van de deelnemers een eikel met een druppel hars op.

In het hars is een mier ingesloten (Lasius platythorax) en bij onderzoek met de bino blijken er ook nog vier bronswespjes in te zitten. Onder ideale omstandigheden zou dit het begin kunnen zijn van het ontstaan van een fossiele mier.

© François Vankerkhoven

In het verleden werden zo trouwens vele insecten verrast door druppels hars die van boomstammen afliepen. Deze gefossileerde harsdruppels worden dikwijls als amber verwerkt in juwelen; ze zijn transparant en bevatten soms één of meerdere insecten waarvan dikwijls zelfs de kleinste details nog kunnen bestudeerd worden.

Taken not long after a roof at a school was resurfaced.

Premature fossil

Modern Fossil Bed on Sidewalk

Mummificatie

Ijsmummies

The Ice man

Woestijn( uitdroging ) mummies

Crusader Mummy

natural mummy, British Museum

Opgedroogde vleermuis

in moerasven ( peat bog )

Tollund Manhttp://www.tollundman.dk/udseende.asp

(links ) oorspronkelijke staat van de vondst (rechts ) na preparatie

Dodo

....Dodo-massagraf in Mauritius, de rijkste fossielen vindplaats ooit op een vulkanisch eiland aangetroffen. Met de gegevens die de onderzoekers verzamelen, reconstrueren ze het ecosysteem van de dodo en hoe dat door de mens is aangetast sinds kolonisatie.

Op de vraag hoe de Dodo er daadwerkelijk uitzag en hoe deze liep kan nu eindelijk een antwoord worden gegeven door een unieke 3D-scan van het enige complete Dodo-skelet van de wereld.

Dodo-massagraf

Sinds 2005 doet een team wetenschappers onder leiding van Kenneth Rijsdijk van de Universiteit van Amsterdam onderzoek naar het Dodo-massagraf Mare aux Songes in Mauritius.

In het moeras liggen botten van meer dan een half miljoen dieren. Dodo-resten maken ongeveer 10% uit van het totaal. Verder zijn veel botten en schilden van reuzenschildpadden gevonden, maar ook van zangvogels, hagedissen, vleermuizen en zelfs insecten, zaden en bomen. In feite laat het massagraf het totale ecosysteem van de Dodo zien voordat de mens op het eiland kwam.

Sinds de komst van de mens eind 1500 zijn van de 23 soorten gewervelde dieren die in het moeras zijn aangetroffen, 14 soorten uitgestorven. De Dodo is het eerste dier waarvan de mens zich realiseerde dat het door zijn toedoen kon uitsterven.

Extreme droogteDateringen van botten, zaden en hout tonen aan dat het Dodo-massagraf in Mare aux Songes ongeveer 4.200 jaar geleden is ontstaan.

Deze periode kwam overeen met een wereldwijde extreme droogte die zelfs leidde tot het verdwijnen van complete beschavingen zoals het eerste Egyptische rijk.

Mare aux Songes was één van de weinige zoetwateroases in de omgeving waar de dieren naar toe trokken om te drinken.

Metingen en berekeningen aan het grondwater door Perry de Louw van DELTARES laten zien dat de klimaatverandering van 4.200 jaar geleden leidde tot het regelmatig opdrogen en zouter worden van het meer dat leidde tot de massale sterfte.

Toen het klimaat weer normaal werd, veranderde het moeras weer in een permanent meer en stopte de accumulatie van dieren, zaden en bomen. Het onderzoek moet een compleet beeld opleveren van hoe het eilandecosysteem van de Dodo reageerde op klimaatverandering. Als we dit weten, kunnen we de effecten van toekomstige klimaatverandering en menselijke verstoringen beter voorspellen.

3D-scan enige complete Dodo-skelet ter wereldhttp://dodo-research.org/?page_id=300

de onderzoekers hebben de CSI-achtige opgraving van een klein stukje moeras van slechts 4 vierkante meter afgerond.

Laagje voor laagje is de fossielen laag afgepeld en zijn alle botten ingemeten. Er zijn geen complete skeletten gevonden, de botten liggen chaotisch door elkaar en vooral de kleine lichte botjes missen.

Tevens blijkt dat alle reconstructies die van de Dodo bestaan, zijn gebaseerd op samengestelde incomplete skeletten met botten uit dit moeras. Deze bevindingen tonen aan hoe bijzonder het tentoongestelde Dodo-skelet in het natuurhistorisch museum in Port Louis (hoofdstad van Mauritius) eigenlijk is. Prof Leon Claessen van de Holly Cross University heeft met een nieuwe techniek dit hele Dodo-skelet in 3D gescand. Tijdens het 3D scannen en het bijbehorende onderzoek is het vermoeden bevestigd dat het Dodo Research Programme al een paar jaar had, namelijk: het Dodo skelet uit Port Louis is van één enkel individu. Met dit allereerste bewijsbaar complete Dodo skelet in de wereld waarin ook zeer kleine en tot nu toe nog nooit beschreven botjes te zien zijn, zoals knieschijven en vleugel vingerbotjes, kan voor het eerst de biologie van de Dodo in detail worden doorgrond.

De onderlinge verhoudingen van de botten zijn niet het resultaat van reconstructie en interpretatie en zelfs de kleinste botjes zitten erbij.

Met dit unieke skelet digitaal en in 3D beschikbaar kunnen de onderzoekers de voortbeweging van de Dodo analyseren, modeleren en uiteindelijk ook animeren. Hierdoor zijn de onderzoekers weer een stapje verder in het reconstrueren van de wereld van de Dodo.

11 augustus 2011

Dodo Research ProgrammeKarin Piters, kpiters@xs4all.nl06 38 53 46 10

http://blog.naturalis.nl/?p=5883

OUDE MUMMIES

Hadrosaurus = Leonardo

Houston Texas HMNS Houston museum of natural science Dinosaur Mummy CSI Cretaceous Science Investigation 2008

fossil,http://lancelet.blogspot.be/2010/02/rotting-tree-of-life.htmlhttp://www.sterrenstof.info/?p=976http://www.nature.com/nature/journal/v463/n7282/full/nature08745.html#abshttp://www.nature.com/nature/journal/v463/n7282/fig_tab/nature08745_ft.html

Attachment:

NMVinfoblad13.pdf tafonomie Nederlandse schelpen[1].pdf

Oude hersenen ….

© afp.

Archeologen hebben onlangs hersenweefsel van 4.000 jaar oude skeletten uit het Bronzen Tijdperk ontdekt. De

hersenen waren verrassend goed geconserveerd, waardoor ze behoren tot de oudste hersenen ooit gevonden. Maar

hoe is het mogelijk dat het hersenweefsel nog in goede staat verkeerde?

De 4000 jaar oude hersenen. © Halic University Istanbul.De skeletten werden tussen 2006 en 2011 ontdekt, maar wetenschappers hadden een paar jaar nodig om te analyseren hoe het kon dat de hersenen niet waren ontbonden. Het onderzoek werd vorige maand gepubliceerd in de Journal of Comparative Biolog y .

Hersenweefsel is rijk aan enzymen. Deze zorgen ervoor dat hersencellen na de dood snel worden afgebroken. Maar er zijn omstandigheden waardoor dit proces kan worden tegengehouden. Zo hebben wetenschappers al eerder perfect bewaard hersenweefsel ontdekt in een incakind dat 500 jaar geleden geofferd werd en levend begraven in de top van een 7 kilometer hoge berg. Het hersenweefsel, de huid en het gezicht waren nog intact omdat het lichaam snel bevroor.

Bedolven door aardbeving

Deze hersenen (zie afbeelding) werden echter niet hoog in de bergen en de kou gevonden, maar bij een

nederzetting uit het Bronzen Tijdperk in het westen van Turkije. De skeletten werden gevonden onder een laagje gesteente dat ook verkoold hout bevatte. Onderzoekers van de Universiteit in Istanboel denken nu dat de nederzetting duizenden jaren geleden werd bedolven door een aardbeving. Turkije ligt op belangrijke breuklijnen, waardoor kleine aardbevingen er bijna dagelijks voorkomen. 

Weefselafbraak voorkomen

De bewoners zouden door de aardbeving in één keer begraven zijn, nog voordat het vuur zich door het puin zou verspreiden, legt Meriç Altinoz uit aanNewScientist. De vlammen verbruikten in korte tijd al de zuurstof in het puin, waardoor de hersenen in hun eigen vocht kookten. Uiteindelijk bleef er geen vocht en zuurstof meer over, waardoor weefselafbraak werd voorkomen.

Lijkenwas

Het verschijnsel dat een lichaam niet verteert, maar geconserveerd blijft, heet adipocire. Als er niet genoeg zuurstof bij een dood lichaam kan komen, stopt de bacteriële ontbinding en treedt er een ander chemisch proces op, waardoor een wasachtige substantie ontstaat. Deze substantie heet lijkenwas.