Vistrip naar de Kyll in Duitsland

‘t Vleegvesserkenr. 25

INFORMAtIEBLAD VVA St. PEtRUSUitgegeven onder auspiciën van het bestuur van de afdeling vliegvissen van Hengelsportvereniging St. Petrus Weert e.o.

PROgRAMMA 2013

Zaterdag 24 augustus: BBQ +

determineren

Vrijdag 13 september: B&C avond

Zaterdag 14 september: Visdag

op de Kyll te Duitsland

Vrijdag 27 september: B+C avond

Vrijdag 11 oktober: B+C avond

Vrijdag 25 oktober: B+C avond

Vrijdag 8 november: B+C avond

Vrijdag 22 november: B+C avond

Vrijdag 13 december: B+C avond

We gaan weer van startOp 24 augustus gaan we als VVA weer van start.Plaats van handeling is het Botenhuis aan de IJzerenman.We gaan dan om 16.00 uur determineren van onderwater-insekten, dezg. macrofauna, of de ongewervelde zoetwaterdieren.Je kunt dan zien wat je eigenlijk aan nimfen aan het binden bent doorvoorbeelden uit het water.Zeker voor de beginners een aanrader.

Om 17.00 uur wordt deze happening dan voortgezet met een culinairhoogstandje van onze chefkok. Er wordt een BBQ geserveerd met o.a.de alom bekende hielhammetjes.De kosten voor dit gebeuren zijn € 5,- p.p. Ook de eventuele partner is van harte welkom.De koffie en thee zijn gratis en de overige drank is voor eigen reke-ning.Opgeven en betalen kan tot uiterlijk 14 augustus bij de penning -meester Frans Berkvens.

Harrie MeusenVoorzitter

Vistrip naar de Kyll in DuitslandOp 14 september gaan we vissen op de Kyll te Duitsland, Stadtkyll.

Voor adres en overige gegevens zie elders in deze Nieuwsbrief.

We vertrekken gezamenlijk, middels carpoolen, om 7.00 uur bij het AC res-

taurant te Nederweert, richting Maastricht.

De dagvergunning dient men zelf ter plekke te betalen; kosten ca. € 16,-.

Neem zelf een lunchpakket mee voor de gezamenlijke pauze rond de mid-

dag.

Een Duitse staatsvergunning is noodzakelijk. Deze dient men voorafaan te schaffen.

Opgeven kan bij Frans Dirks tot en met 9 september ( [email protected] ).

Indien er nog onduidelijkheden of vragen zijn omtrent deze vistrip kan men

altijd terecht bij een van de VVA bestuursleden.

ClubavondenDe clubavonden zijn in het voorjaar

en najaar. In principe om de 14

dagen. Te beginnen om 19.30 uur.

De locatie is: het botenhuis aan de

Kazernelaan 113 te Weert.

Tel. 0495-546069.

Contributie vliegvisvereniging € 23,- per jaar. Om lid te kunnenzijn van de vliegvisclub moet hetnieuwe lid ook lid zijn van de hen-gelsportvereniging St. Petrus. Dekosten hiervan zijn afhankelijkvan het aantal gewenste visver-gunningen.De nieuwe leden dienen nog aan-vullend, eenmalig het inschrijfgeldvan € 5,- te voldoen.Ook alle betalingen voor de eve-nementen kunnen op deze reke-ning betaald worden.Overmaken op bankrekening:15.18.52.537 t.a.v. St. Petrus.IBAN: NL35 RABO 0151 8525 37BIC: RABONL2U Budel

Achteraan de nieuwsbrief een verslag van de vistrip naar Lapland vanPeter van de Wetering. Peter bedankt dat we mee mogen genieten.

Vistrip naar de Kyll in Duitsland (2)We komen gezamenlijk bij elkaar in Stadtkyll en halen tussen 8:30 en 9:00

uur de dagvergunningen bij:

BP Tankstelle Leinen

Auelstrasse 27-29 54589 Stadtkyll

tel: 0049 (0) 6597 961106

Vergunningen prijs:

€ 15,50 dagvergunning, vermelden voor de Kyll en niet voor het stuwmeer.

In de foto zie je rechts onderin het tankstation voor vergunningen en links

bovenin de parkeerplaats waar we voor de lunch bij elkaar kunnen komen.

Na de lunch gaan we een ander stukje Kyll bevissen.

Bardienstrooster 2013Vrijdag 13 september: H.Kneepkens

Vrijdag 27 september: H. v.d. Rieth

Vrijdag 11 oktober: W. Haex.

Vrijdag 25 oktober: H. Kneepkens

Vrijdag 8 november: J. van Lieshout

Vrijdag 22 november: H. Fuchs

Vrijdag 13 december: W. Haex

Mocht je onverwacht een avond ver-

hinderd zijn, zorg dan dat iemand

anders jouw dienst overneemt en

wacht hier niet mee tot de laatste

dag, tenzij het een noodgeval be-

treft b.v. bij ziekte.

Harrie v.d. Rieth 06-27482480

Henk Kneepkens 0495-524203

Wiel Haex 06-15523209

Henk Fuchs 06-53594614

John van Lieshout 0493-322333

VVA St. Petrus op excursieOp zondag 28 april zijn 20 leden van de VVA op bezoek geweest bij het

zalmherintroductieproject aan de Roer. Animator Thijs Belgers heeft ons het

hele project uitgelegd en alle onderdelen van de installatie laten zien.

We waren erg onder de indruk van wat er allemaal bij komt kijken.

Mooi waren ook de vangsten van zeeforellen en jonge zalmen (smolts), die

we zelf hebben kunnen aanschouwen. En natuurlijk werden er ook massa's

witvissen en palingen gevangen. Ook kwam er een zee/rivierprik uit de

vangkooi. Er zijn 44 verschillende zoetwatervissen aangetroffen in de Roer.

Alle vissen die gevangen worden zijn nauwlettend genoteerd in vangstatis-

tieken, en natuurlijk weer teruggezet in de Roer. Jaarlijks wordt er een rap-

portage van gemaakt. Ook zijn er al 8 paairijpe zalmen naar een Belgische

staatskwekerij gebracht, om af te strijken.

Eind mei worden de eerste nakomelingen van deze Roerzalmen uitgezet in

de Roer en haar zijbeken.

Op dinsdag 7 mei heeft een af-

vaardiging van het VVA bestuur,

tijdens een uitvaartdienst, af-

scheid genomen van ons ge-

waardeerd lid, Roel Arends.

Roel was sinds 2003 lid van

onze Vliegvisclub.

We herinneren ons Roel als een

hulpvaardig mens, die ons vaak

uit de brand heeft geholpen met

de beamer, computer en video-

camera.

Als hij in goeden doen was ging

hij graag mee op pad om te vis-

sen.

Tijdens onze laatste jaarverga-

dering, januari 2013, werden er

nog visplannen gemaakt, voor

als de zon scheen en hij weer

eens beter ter been was.

Helaas heeft hij ze niet meer

kunnen uitvoeren.

Roel rust in vrede.

Bestuur VVA St. Petrus Weert.

In memoriam

Roel Arends

Visdag HeioordOp zaterdag 20 april hebben we ons jaarlijkse uitje naar een forellenput ge-

houden en togen we met maar liefs 27 personen vol verwachting naar de

vliegvisvijver Heioord in Neeritter.

We konden die dag genieten van een heerlijk zonnetje, echter met een

schrale noordoosten wind. Daar aangekomen, kregen we te horen dat onze

voorzitter Harrie Meussen er niet bij kon zijn wegens diverse (gelukkig

lichte) verwondingen. Hij was de avond tevoren, na een vergadering bij Sint

Petrus, in een onder water gelopen gat in het wegdek gereden met zijn fiets

en had daarbij een flinke smak gemaakt. Hij heeft zijn val daarbij trachten te

breken met zijn gezicht, met alle gevolgen van dien. We wensen hem een

spoedig herstel toe (net als het wegdek).

Na de koffie, die ons werd aangeboden, zijn we gestart en heeft ter vervan-

ging van de voorzitter onze werpinstructeur Harrie van de Rieth de spel -

regels uitgelegd. Daar deze visdag in het teken stond van de “Bee t-

registratie”, kregen degenen die dit jaar zijn gestart, extra aandacht van wat

ervaren cracks en mochten zij het eerste kwartier exclusief gebruik maken

van de vijver en al snel werden de eerste forellen gehaakt. Na dit kwartier-

tje konden we met zijn allen aan de slag en wegens het groot aantal vissers

hebben we zelfs de kleine vijver ernaast erbij moeten betrekken. Elk half

uur werd er doorgeschoven, zodat iedereen gelijke kansen had.

Helaas werd het vangen die dag een stuk taaier dan normaal (volgens de

kenners te wijten aan de wind uit het noordoosten).

De vissen waren zeer moeilijk tot bijten te verleiden en veel aanbeten wer-

den net niet verzilverd. Na de lunch met erwtensoep en broodjes kroket en

frikadel werd er door Peter van Gils het woord verzocht en hij bedankte na-

mens de “beginnelingen” de bindinstructeurs Jacco van de Bergh en Ad

Hooge boezem, en Harrie van de Rieth als werpinstructeur voor de lessen.

Namens de beginners werden als dank aan de heren mooie mandjes met

diverse bieren aangeboden.

Met hernieuwd elan werd na de lunch wederom aangevallen op de vijvers

en de inwoners daarvan: er werd immers opnieuw een 60-tal forellen uitge-

zet. Ook na de lunch bleek echter dat het vissen, althans het vangen van

de vis nog steeds moeilijk was. Onze chef-kok Riny Verhees nam ten einde

raad zijn geheime wapen ter hand en ging met een zinklijn de vissen fana-

tiek te lijf en met resultaat: maar liefst 15 forellen wist Riny in totaal die dag

op het droge te krijgen, zodat na de verdeling van de vissen om 15:00 uur

eenieder toch nog 3 vissen mee naar huis kon nemen.

Voor zover ik weet hebben de “beginners” goed gescoord, waarbij Erwin

Beelen er maar liefst 7 wist te verschalken, terwijl menig ervaren vliegvisser

die dag geblankt had!

Blijkbaar had Erwin toch wel een uitstekende gids gehad (ikke).

Na 15:00 uur bleven de diehards stug doorvissen en waren ze warempel

toch nog enkele forellen te slim af.

Onder de nablijvers was ook Bas Meussen (van wie zou hij het hebben?).

Al met al is die dag toch nog ruim de helft van alle uitgezette vissen gevan-

gen en kunnen we wederom terugzien op een zeer geslaagd clubuitje.

Johan van Goor

Bekijk ook eens de website van St. Petrus.

De link rechtstreeks naar het vliegvisgedeelte:

http://hsvstpetrusweert2.mijnhengelsportvereniging.nl/commissies/vliegvis-afdeling/welkom-bij-de-vliegvisafdeling.html

Uiteraard kunt u ook naar de algemene website van Sint Petrus:

http://hsvstpetrusweert2.mijnhengelsportvereniging.nlen dan klikken op het tabblad commissies

VISVAKANtIE NOORWEgEN 2013

Evenals vorig jaar gaan Harrie, Frans, Wil en Guus naar Noorwegen om de

pollak en de vlagzalm te belagen. Dit jaar wordt gebruik gemaakt van de

KLM city hopper, die een lijndienst onderhoudt van Amsterdam naar

Trondheim.

Meteen na de landing wordt een auto gehuurd en gaan we 4 dagen vissen

op pollak en zeeforel in de buurt van Molde. Het vissen op zeeforel in het

fjord is mislukt omdat we te weinig informatie hadden over plaatsen waar

zeeforel te vangen was.

Wel hebben we volop pollak gevangen bij bruggen en in de buurt van veer-

ponten. Na 4 dagen vissen op zee gingen we met de huurauto richting

Tynset om op forel en vlagzalm te vissen. De vangsten waren minder dan

vorig jaar maar we zijn over het algemeen genomen niet ontevreden. Wel

viel op dat er op de hotspots in de Glomma rivier bij eilandjes veel meer

vliegvissers visten dan vorig jaar, met als gevolg dat hier steeds minder ge-

vangen wordt.

Ook hebben we op de Kvennan camping Cees en Marion de Brueys een

bezoek gebracht, die hier jaarlijks verblijven om te vissen en te kamperen in

een tent. Ook hebben we in het plaatsje Tolga river keeper Hein van Aar

opgezocht, die informatie verstrekte over de actuele vissituatie op de

Glomma.

Al met al een geslaagd 10-daags visuitstapje naar Noorwegen.

Guus Siezenis

Vliegvissen op brasem

Op zaterdag 4 mei zijn we met 22 leden naar de Waal getogen om op

brasem te vissen.

Voorafgaand aan de paai, verzamelen de brasems zich in de ondiepe, op-

gewarmde uiterwaarden.

Het was nog een hele toer om de vissen te vinden, daar het weer van de

afgelopen weken niet echt mee heeft gewerkt. De natuur liep enkele weken

achter.

De voorzitter mocht de eerste vis aan de haak slaan. Het was niet de ver-

wachte brasem, maar een heus snoekje, dat de nimf had gepakt.

Ad Hoogeboezem, die zijn titel Ad Hoogebrasem moest verdedigen, had

het aanvankelijk moeilijk om de brasems te vinden. Uiteindelijk is dit toch

gelukt. De vangsten liepen sterk uiteen.

Op het nieuwe water op het industrieterrein te Tiel, werd nauwelijks iets ge-

vangen. Er stond daar een flinke wind die het water troebel had gemaakt.

Al met al kunnen we terugkijken op een geslaagde dag, niet in de laatste

plaats door de aanwezigheid van de mobiele keuken van chef-kok Riny.

Frans Dirks, wedstrijdvisser, had de meeste brasems weten te vangen (hoe

kan het ook anders). Hij stapte dan ook pas om 19.00 uur uit het water met

een lamme arm en 41 bra-

sems op de teller. Allemaal

gevangen op de red-tag nimf,

nummer 10.

Opvallend was de aanwezig-

heid van een vliegvisser, ge-

huld in een gasmasker outfit.

Hij was op alle eventualiteiten

voorbereid.

Degenen die menen te weten

wie hieronder schuil gaat, kun-

nen de naam insturen naar de

redactie van de Nieuwsbrief.

Onder de goed inzenders ver-

loten we een originele, goed-

vangende Red-tag nimf.

Harrie MeusenBestuur

Voorzitter/contactpersoon:

H. Meusen

Email: [email protected]

EFFA flycastinstructor/bestuurslid:

H. v.d. Rieth


Penningmeester:

F. Berkvens


Redactie/bestuursleden:

G. Siezenis


F. Dirks


Bestuurslid/webmaster:

J. v. Goor


Bestuurslid/Chef-kok

R. Verhees


Verslag Laplandtime: Laplandtime.nl ik dacht het wel! Dag 1; Woensdag 5-6-2013 Om vijf uur sta ik op om even te ontbijten, daarna is het wachten op Mario. Hij zal me rond zes uur ophalen. Als Mario er is rijden we op gemak naar Schiphol. We zijn ruim op tijd dus kunnen rustig aan doen. De navigatie zet recht voor de poort van P3 lang pakeren af in rij 128 vinden we een plekje nu het hele stuk met koffer weer terug lopen naar de bus. De bus zet ons recht voor de juiste vertrekhal af, we zijn al online ingecheckt dus kunnen gelijk onze koffers af geven. Dat gaat ook voort met een automatensysteem. Dan door de douane en dan hebben we nog tijd voor koffie. Na de tweede kop koffie wordt het tijd om aan boord te gaan van het vliegtuig. We vliegen met KLM naar Stockholm. Onderweg wacht ons nog een snack (broodje kip) wel lekker. We hebben wat vertraging bij de start doordat er op het laatste moment iemand ziek geworden is die niet mee kan en de koffer van deze persoon moet uit het vliegtuig gehaald worden. Maar de verloren tijd wordt in de lucht ingehaald door de wind die we mee hebben. Op de luchthaven in Stockholm moeten we lang wachten voor onze vlucht naar Lycksele. We verkennen het vliegveld zodat we straks weten waar we moeten zijn. Verder doden we de tijd met een paar biertjes te drinken en eten bij de Mc Donalds. Met een propellervliegtuig vliegen we naar Lycksele. Een vliegtuig waar 60 mensen in kunnen en het zit vol. Op de luchthaven van Lycksele staat Frans ons op te wachten en hij herkend ons meteen. We lopen even naar hem toe om kennis te maken. Onze koffers komen als eerste op de band voorbij dus we zijn snel weg. Dan is het nog een uur rijden naar de woning van Frans. Frans vertelt ons dat het vliegtuig zo vol zit omdat er een feestdag aankomt. Soms zitten er maar een paar mensen in het vliegtuig. Dus Frans vond het druk op de luchthaven. De rit richting het huis van Frans gaat voor een groot gedeelte langs de Vindalålv die op dit moment nog erg hoog staat door al het smeltwater. Het is een indrukwerkende rivier die ontzag inboezemt. Het laatste deel van de rit gaat over gravelwegen. Paula zit momenteel voor werk in Nederland dus we hebben het rijk alleen met ons drieën. Er is op dit moment nog wel een Belgisch stel bij Frans maar die gaan morgen weer verder met hun reis. Bij aankomst maakt Frans een heerlijke vissoep voor ons en we nemen een biertje op de komende week. Dan gaan we ons bed opzoeken het was een lange reisdag maar we zijn in Lapland. Morgen vissen op de Juktån!!!

Dag 2; Donderdag 6-6-2013 We hebben aangegeven om acht uur te willen ontbijten en dat staat dan ook keurig op tijd klaar. Heerlijke koffie gekookt eitje erbij en Zweeds brood. Meteen wordt duidelijk dat ze hier geen brood kennen zoals wij dat hebben. Ze hebben hard of zacht brood. Hard brood lijkt of is knäckebröd en zacht brood lijkt op een wrap. Daarna is het spullen verzamelen en gaan we richting de Juktån, eerst nog even de vergunning ophalen en dan naar de rivier. De eerste dag hebben we goed gevangen, ik ben niet zo’n teller maakt mij eigenlijk niet uit hoeveel ik vang als ik maar regelmatig een vis kan verleiden de vlieg te pakken. Maar tussen de 15 en 20 vissen heb ik zeker gevangen. Het weer was goed lekker zonnig en tussen de 20 en 25 graden. De rechterkant van mijn gezicht is verbrand. Tussen de middag heeft Frans voor de lunch heerlijke broodjes worst gemaakt. Helaas komt er om 16:30 een onweerfront over gewaaid, even denken we aan stoppen, maar na de regen gaan we nog even door en vang ik nog drie redelijk grote vlagzalmen en een kleine forel die wel erg fanatiek springt om zich

van de vlieg te bevrijden. Op de terugweg maken we een omweg om Elanden te spotten, het lukt echter niet en rijden naar huis. En dan op weg naar huis als we bijna thuis zijn steekt er een Elandmannetje de weg over. En hij blijft rustig een stukje in het bos staan zodat wij hem kunnen fotograferen. Eenmaal thuis begint Frans aan het eten en wij aan een biertje. Halve liter blikken en de blikken wel heel houden wat daar zit statiegeld op in Zweden. Na ong. een uur is het eten klaar een heerlijke rendierschotel volgens origineel Saami

recept. De Saami zijn de oorspronkelijke bewoners van Lapland en zij trekken nog steeds met hun rendierkuddes rond. In de winter leven ze dicht bij de rest van de bevolking maar tegen het eind van de winter als ze met hun kuddes nog over het ijs kunnen trekken ze de bergen in en verblijven daar de hele zomer. Na het eten nemen we nog een paar biertjes en dan gaan we weer naar bed.

Dag 3; Vrijdag 7-6-2013 Nieuwe dag op de Juktån wat overigens uitgesproken wordt als Jukton omdat er een rond je boven de a staat. Een plek deze keer zonder picknick plaats. De Juktån wordt met het geld voor de vergunningen perfect bijgehouden. Er staan huisje met vuurplek en schoorsteen, brandhout ligt klaar en bij elk huisje een toilet en afvalbakken. Dit heeft echter ook een nadeel want in de zomer willen Polen nog wel eens gebruik maken van deze plekken om te kamperen terwijl ze bedoeld zijn voor de vissers. Ook de rivieroever wordt bij gehouden en de vegetatie kort op de oever wordt regelmatig gesnoeid. Mario en ik lopen gelijk de rivier in om te vissen. Het is hier zo dat als je na 5 worpen geen reactie hebt gehad op je vlieg je maar beter gelijk je vlieg kunt wisselen tot je de goede gevonden hebt. Wel doet zich een raar fenomeen voor op deze rivier. De WA vlieg waar ik in alle situatie en op alle plekken waar geweest ben reactie op krijg lijkt hier niet te werken. De twee favorieten vliegen van de week zijn de rfbrownthoraxfly (zie foto) deze met grijs of olijf kleurig lijfje en een witte sedge. Dit kon soms van poel tot poel verschillend zijn. Maar we hebben ook zeker goed gevangen met de klinkhamer. Vooral met lichte onderkant en gekleurde body. Deze dag was ik begonnen met een adamspatroon omdat die redelijk veel lijkt op de rfbrownthorax maar nee hoor ze laten hem gewoon liggen. Dan maar een kleine klinkhamer en met de 2e of 3e worp is het raak. Het vlagzalm bestand op de Juktån is enorm maar er zit ook redelijk veel forel op. Mario heeft door het rare licht vandaag moeite om zijn

vlieg te zien en gaat naar een rustiger stuk water waar hij zich vervolgens helemaal scheel vangt. Niet de grootste vis maar wel lekker veel en dat is ook sport. Ik loop met Frans naar een stuk waar hij van weet dat er grote vlagzalmen kunnen zitten. De eerste twee vissen die ik daar vang zijn echter vrij grote forellen. Pas de derde is een vlagzalm. Nog niet het formaat wat Frans voor ogen had. Na de lunch, vandaag eten we broodje Frans, ook weer heerlijk, valt het helemaal stil.

Af en toe met het wisselen van vlieg vangen we nog wat maar het is niet wat we gewend zijn, terwijl we met deze aantallen op de Kyll al wel erg tevreden zouden zijn. Een vis is toch zo gretig dat we de vlieg en niet uit krijgen. De vlieg zit al vlak voor de maagingang en de grap van de dag wordt dat hij hem zo ver ingeslikt had dat hij al weer bijna uitpoepte. We moeten de vis doden om hem te bevrijden van de vlieg, de vis is aan de maat en wordt bewaard voor de lunch van morgen. Echter nu begint de uitdaging om met de slechte vangsten van vanmiddag nog twee vissen van dit formaat te vangen. We gaan naar de stek waar Mario die ochtend goed heeft gevangen en er nog steeds vis stijgt. Maar de lunchformaten zijn hier dun bedeeld. Tegen het eind van de middag komt het weer los en ga ik met Frans naar een plek waar wat grotere vis zit en vang ik in 5min de rest van de lunch bij elkaar. Daarna gaan we naar huis, eten we weer heerlijk en gaan we RFbrowntorax binden in grijs en olijf voor morgen. Dan nog even nakletsen onder het genot van een 500ml blikje en dan slapie doen.

Dag 4; Zaterdag 8-6-2013 De walhallapoel!! Na weer een heerlijk ontbijt met hard en zacht brood, gekookt eitje en dit keer gebakken spek rijden we weer naar de Juktån. Hij rijden naar deze rivier duurt ong. 45min. We moeten namelijk om een meer heen rijden, want hemelbreed ligt de rivier niet ver van het huis van Frans vandaan. Als we dan gemiddeld een auto tegen komen dan hebben we het wel gehad. Je kunt het je niet voorstellen maar de gemeente Sorsele is ong. 1/5 van het oppervlakte van Nederland maar dan met maar 2695 inwoners. Het dorp waar Frans woont, heeft 35 inwoners. Het weer die ochtend is niet best, bewolkt van tijd tot tijd regen en de vissen willen ook niet

zo. Het is niet zo dat we niets vangen maar het is minder dan wat we de afgelopen dagen gewend of misschien verwend zijn. Na de lunch van gisteren gevangen vlagzalm rijden we naar een nieuwe locatie. Ondertussen is het opgeklaard en hiermee schieten de vangsten weer omhoog. Ik sta op een plek waar elke worp raak is allemaal forel van ong. 20 a 25cm. Maar ik wordt teruggeroepen door Frans. “Je hebt die kleintjes genoeg pijn gedaan”, zegt hij. Het is duidelijk dat Frans bezig is

ons elke dag grotere vis te laten vangen. Mario staat in een poel heerlijk de ene vis na de andere te vangen, en ik wordt in een andere poel gezet door Frans met de opdracht die helemaal af te vissen. Daar ben ik dan ook de rest van de middag mee bezig, wat een bak met vis! Vele vangsten en grotere vis dan we de afgelopen dagen gevangen hebben. Aan de ene kant van de poel ligt vooral forel en aan de andere kant liggen de vlagzalmen. In het midden van de poel allemaal van ±30cm en aan het eind van de poel worden ze nog wat groter en kom ik in de 40cm vissen tegen. In het midden van de poel heb ik ong. drie kwartier op een steen gezeten en de ene vis na de andere gevangen zowat recht voor me. Bijna Czech nymphen met droge vlieg. De uitleg: laat het vliegje op het wateroppervlak vallen lijn meegeven tot de vis pakt en hangen. Hoe simpel kan vliegvissen soms zijn. De RF thorax is

hier de vlieg van de middag. Als het eindelijk wat rustig wordt vanaf mijn steen is het tijd om het laatste stuk af te vissen. Meteen bij de eerste worp vergrijpt zich een vlagzalm van 40cm aan de vlieg en Frans wordt geroepen voor de foto. Na het nemen van de foto gaat Frans terug naar Mario en ga ik door met vissen maar nog geen 10min. later kan ik hem weer roepen. De afspraak is pas roepen als je een grotere gevangen hebt dan de vorige foto. Maar nu hangt er een aan van 45cm met een mooie grote

vlag, dus weer Frans roepen met de camera. Ik heb het laatste deel van de poel niet af gekregen, maar heb de middag van mijn leven gehad.

Dag 5; Zondag 9-6-2013 Marioday Vandaag is het op de Juktån Marioday. Frans krijgt de gelegenheid om Mario met grote vissen op de foto te zetten. Hoeveel hij er gevangen heeft weet ik niet maar het waren allemaal 35 tot 40cm vissen en regelmatig vis van 40+. Ik loop te klooien met mijn leader, de lijn, de vliegen. Met andere woorden een dergelijk dag dat alles mis gaat wat mis kan gaan, ken je dat? Gelukkig vang ik tussen het klooien nog steeds vis maar natuurlijk niet de aantallen van de afgelopen dagen, waarschijnlijk omdat ik regelmatig een 10min. bezig ben weer alles uit de knoop te halen of alles nieuw aan te knopen. Tja, en als je vlieg niet op het water ligt maar aan je vest hangt is het lastig vis vangen. Mario gaat de hele dag als een speer en blijft maar vangen met zijn witte sedge. Hij moet zelf een keer wisselen omdat het vliegje helemaal kapot gevist is. Dat maak je hier trouwens wel vaker mee. Achteraf bleek mijn witte sedge iets te groot te zijn. Ja, de visjes hier kunnen kieskeurig zijn. Helaas werd dit pas op de laatste dag opgemerkt door de vissers dat de sedge waar ik mee viste groter was dan waar Mario mee viste. Het weer is vandaag weer zonnig maar niet zo warm als het begin van onze trip. Beide lopen we vandaag ook een nat pak op doordat het stuk waar we zijn vrij diep is. En als je dan net van een steen afschiet is het water te diep of wij te kort om met de bovenkant van het waadpak boven het wateroppervlak te blijven. Niet dat we beide zeiknat zijn geworden maar toch de waadpakjes worden aan het eind van de dag binnenste buiten gekeerd om te binnenkant te droge. We zijn dus beide ook weer een ervaring rijker.

Tijdens de lunch eten Mc Donalds Laplandstyle. Dat wil zeggen een grote rendierhamburger op een heerlijk broodje met alles erop en eraan. De maaltijden zijn altijd prima verzorgd door Frans en hij legt je de hele week heerlijk in de watten. Vandaag is het zondag en dat is merken op de weg, tijdens de rit van ong. 50km zijn we vandaag zeker 6 a 7 auto’s tegen gekomen. Al met al een weer een heerlijke dag met vandaag dus Marioday elke poel die hij vandaag bevist heeft

leek wel een Walhallapoel. We krijgen uiteraard weer een heerlijke maaltijd bij thuiskomst en de nodige pilsje mogen natuurlijk ook niet ontbreken. Het is tenslotte vakantie.

Dag 6; Maandag 10-6-2013 Simultaan/ synchroon vissen De ochtend is voor mij een ramp, het lijkt erop dat ik het geklooi van gisteren doorzet. Mario heeft een goede ochtend. Vandaag heeft Frans mij een hengel geleend een 10ft #7. Een zware hengel en ik moet dan ook echt wenen aan het gewicht. Ik gooi elke keer mis, de vlieg te kort of te ver. En bij overmaat van ramp gooi ik ook nog de top van de hengel, deze is meteen weg. Frans lijkt zich er duidelijk minder druk om te maken dan ik. Ik voel me behoorlijk schuldig. Het is wel de ochtend van Mario en hij vangt een vlagzalm van 48cm de grootste van de week. We zouden vandaag vis eten tussen de middag maar het blijkt weer een uitdaging om het juiste formaat te vangen. Mario vangt allemaal vissen die te groot zijn en ik die te klein zijn. We gaan zelf naar een ander locatie om te kijken of het daar beter wil lukken. Op die locatie is ook Jonas een Belgische vriend van Frans die hier ook een huisje gekocht heeft en zoveel mogelijk tijd in Zweden doorbrengt maar ook nog regelmatig moet werken. Alle vrije dagen en uren worden opgespaard om zoveel mogelijk tijd in Zweden te kunnen doorbrengen. Jonas heeft al twee lunchformaat gevangen en het duurt tot diep in de middag alvorens hij een en ik twee vissen van formaat kort achter elkaar bij vangen. Tja, nu hebben we vijf vissen en zijn we met vier personen. Maar de verdeling komt goed tijdens de lunch. De lunch vang ik overigens in mijn Walhallapoel. Ik dood de vis op de manier die ik van Frans aangeleerd heb. Niet met een steen op de kop van de vis staat slaan maar de vis omdraaien en je duimen tegen elkaar achter de kieuwen en in een keer de kop van de vis afbreken. Om deze manier lijdt het beestje het miste.

Na de lunch wordt alles beter. Mario staat in de ene poel en ik in een andere poel. De poelen liggen naast elkaar, die van Mario ligt stroomopwaarts ten opzichte van mijn poel. Mario vis met een klinkhamer en ik met de mijn favoriet van de week de RF Brown thorax. Meteen als ik er die aanhang vang ik 3 vissen uit 4 driften. Mario staat achter me en we hebben regelmatig op het zelfde moment beet. Een nieuwe Olympische sport is geboren het Zweeds simultaan of synchroon vissen.

Dag 7 Dinsdag 11-6-2013 De dag begint niet zo goed als we gewend zijn. Åke, vriend en buurman van Frans waar we gisteren bier zijn gaan halen omdat we Frans zijn voorraad hebben leeggedronken, ja laat dat maar aan Brabanders over, heeft ons gezegd dat het weer goed zou zijn. De voorspellingen kloppen van geen kanten. Na het flesjes vullen bij de bron die we op weg naar de rivier tegen komen rijden we door de regen verder naar de rivier. Ondanks dat het niet altijd best weer worden we door Frans er altijd aan herinnerd goed te blijven drinken. Hiervoor moesten we elke morgen even stoppen bij de waterbron die hier spontaan uit een heuvel gelopen komt. Dit is een van onze rituele geworden van de dag. Net zo als het bier drinken een ritueel geworden is aan het eind van de dag. Maar terug naar het vissen. We hebben drissel regen en de vis pakt de droge vliegen niet vandaag dus er wordt omgebouwd naar natte vliegen. Mijn eerste ervaring met vissen met natte vliegen. Niet vanwege de regen zegt Frans die de ervaring heeft dat ze de droge vlieg nog vaak genoeg tijdens regen pakken maar vanwege de omslag van het weer en de donkere lucht. Ik vang vrij snel mijn eerste vlagzalm op een natte vlieg de Partridge and Orange. Na de redelijk aan de maat zijnde vlagzalm vang ik nog 60cm vis maar dat wel in 6 keer. Elke keer KLAPT er zo’n vis op, je merkt niet eens dat er iets aan hangt. Met andere woorden allemaal babyvis. Jonas adviseert me ergens anders te gaan staan. Hij verteld me dat als er zoveel kleine vis zit er zeer waarschijnlijk geen grote liggen. Na de lunch gaan we naar een andere locatie en ga ik samen met Frans door met natte en later ook nog een nymf erbij zodat we wat dieper kunnen vissen. Hij leert me geduldig de techniek die hij altijd gebruikt in deze situatie en ik begin weer vis te vangen. Wat dat betreft is Frans de ideale gids, niet alleen heeft hij veel kennis van de rivier, hij kan zelf ook zeer goed vissen en heeft het geduld om je dingen te leren. Als je hier naar Frans luistert vang je gegarandeerd veel vis, elke dag! Hoe slecht de dagen soms deels waren aan het eind van de dag hadden we altijd een heleboel vis gevangen. Daarmee bedoel ik niet 5 a 10 vissen maar meer. Ik heb al gezegd ik ben niet zo’n teller maar ik weet wel dat als er een half uur geen vis gehaakt had dan deed je iets verkeerd. Mario staat het grootste deel van de middag in zijn Walhallapoel en vangt ook de ene na de andere vis. Wel om de zoveel tijd wisselen van vlieg, zijn natuurlijk niet helemaal achterlijk.

Later die middag, op het laatst van onze laatste visdag, wordt hij door Frans in nog een goede poel gezet en vangt hij weer vis van allemaal rond de 40cm. Ik vang nog vis voor de vissoep voor de volgende lichting vliegvisser. Wij vertrekken morgen (woensdag) en de volgende twee Vlaamse vliegvisser komen op donderdag. Daarna gaat het in het vaste patroon van vrijdag t/m vrijdag. In het begin van het seizoen wil Frans daar nog wel eens afstappen.

Aan het eind van de dag gaan we terug naar huis en aangezien ik de Benjamin van de groep ben moet ik vanavond tijdens de BBQ het vlees bakken. Frans heeft heerlijk eigen

gemarineerde Lapland schouderkarbonade, dat houdt dus in dat ze ong. 200 a 250gr per stuk wegen. En ook heeft hij lekker malse rendierkoteletjes, deze kunnen we lekker roze bakken want ze zijn zo mals als biefstuk. Tijdens de BBQ zitten we aan het bier en nog wat anders en besluiten we door te drinken tot het donker wordt, maar dat wordt het niet. (zie foto van ±3;00) Om 24:00 wordt het dan 12-6-2013 en ben ik jarig dit gaat niet ongemerkt voorbij en wordt dan ook met het nodige bier en wat anders gevierd. Door het beschonkenheidsniveau wordt ik die nacht

meerdere keren gefeliciteerd met mijn verjaardag. Ong. rond 5:00 uur, niemand weet meer precies hoe laat het was, besluiten we maar om naar bed te gaan. De zon komt al weer boven de horizon uit en begint de boomtoppen alweer te beschijnen met zijn licht. Het wordt nu alleen maar weer lichter. Morgen, of liever gezegd vandaag, gaan we naar huis. Ben benieuwd wat dat voor een reis wordt na zo’n nacht. Een ding is duidelijk, we hebben de vliegvisweek van ons leven gehad. De Juktån is een perfecte vliegvisrivier waar tweemaal het WK voor vliegvissen op gehouden is. We zouden hier graag een keer terugkomen. We hebben veel geleerd, er was voor mij ook nog veel te leren dus dat scheelt. Maar als je er voor open staat en je wilt nog dingen bij leren is Frans een zeer goede optie. Dag 8: Woensdag 12-6-2013 De terugreis We zijn allemaal zo brak als een konijn. Om ong. 10:00 komt het huis weer wat tot leven. De lege blikken bier en lege flessen met wat anders staan als stille getuigen op de tafels binnen en buiten. De buurman van Frans had het geheel aanschouwd en actie ondernomen door eerst gewoon op zijn Laplands naar binnen te lopen om te kijken of iedereen nog leefde, toe hij daar geen gehoor op kreeg heeft hij een paar keer aangebeld. Dat hadden Mario en ik wel gehoord maar Frans niet. Daarna heeft hij Frans gebeld en dat hoorde hij wel en heeft de buurman gerust gesteld en hem verteld dat we “gewoon” flink doorgezakt waren. Laplands social control. Niet gek als je bedenkt dat de populatie uit 35 mensen bestaat. Eerst maar eens een flinke douche en goed koud afdouchen misschien word ik daar al wel wat helderder van. Frans heeft ondertussen de zooi opgeruimd. Na de brunch, het was te laat voor ontbijt en te vroeg voor lunch, gaan Mario en ik de boot die in het meer moet komen liggen voor visser die

ook nog op het meer willen vissen in elkaar zetten. Het blijkt een uitdagende klus zo’n rubberboot met harde bodem. Het past allemaal net, het grootste deel lukt ons alleen en voor het laatste stuk hebben we toch een stel meer handen nodig. Frans en ik in de boot om de zijbalken op hun plaats te krijgen en Mario aan de buitenkant van de boot om de zijkant zo ver mogelijk uit onze buurt te houden. Daarna krijgen we nog een rondleiding door het huis van Tores, dit huis blijft de naam van de door kanker overleden buurman van Frans houden. Frans heeft het huis gekocht en is het aan het verbouwen zodat hij volgend jaar wellicht meer vliegvisser kan ontvangen en laten genieten van de Juktån, de Gargån of deVindalälv. Wij hebben maar op een rivier gevist omdat we vroeg in het seizoen waren en de ander twee rivieren nog vol met smeltwater stonden maar later in het seizoen heb je hier dus de keuzes uit meer viswateren, zowel rivieren als meren. Na de rondleiding worden alle foto’s die Frans gemaakt heeft gekopieerd op het memoriekaartje van Mario. Ook wel handig dat hij dat doet zodat je zelf constant je handen vrij hebt om te vissen.

Dan rijden we naar het vliegveldje van Lycksele het is rustig als we aankomen en we nemen nog even een kop (gratis te verkrijgen) koffie op de luchthaven samen met Frans. Dan wordt er afscheid genomen. En gaan wij inchecken door de douane en vertrekken weer met het vliegtuigje richting Vilhemina, daar maken we een tussenlanding om het vliegtuig verder te vullen. Even maak ik

me zorgen of we niet te veel vertraging oplopen maar al gauw blijft als we in Vilhelmina opgestegen zijn dat we op tijd in Stockholm zullen zijn. Daar gaat alles lekker vlot en na het inchecken en koffer dropen kunnen we eigenlijk gelijk naar de gate en aan boord. De rest dus de vlucht en de rit naar huis gaat ook allemaal zeer voorspoedig en om 0:20 zet Mario me bij mijn huis af. Toch niet slecht als je bedenkt dat onze vlucht in Lycksele om 16:55 vertrok. Zoals ik al gezegd heb hebben we een fantastische week gehad en hebben we genoten van de informatie en aanwijzingen van Frans. Luister naar hem en je vangt hier vis, gegarandeerd. WAT EEN WEEK!!! GEWELDIG!!!

Documents

Vistrip naar de Kyll in Duitsland