OPVOERINGSANALYSE VAN EEN BIJGEWOOND TONEELSTUK

Ik ben op 12 mei naar het toneelstuk “Pallieter” gaan kijken. Het toneelstuk werd gespeeld in het theaterhuis “De pallieter”. Wat best grappig is, is dat de man op de affiche mijn nonkel is. Hij speelt de hoofdrol, pallieter.

Het toneelstuk is chronologisch opgebouwd. Het was wel duidelijk dat er twee aparte vertelmethodes werden gebruikt. Rechts op het podium zat een man in een stoel. Die man was Felix Timmermans, de schrijver van het stuk. Hij vertelde tussendoor delen van het verhaal in oud mooi Nederlands. Dat werd dan weer afgewisseld door het verhaal zelf waar men gebruik maakte van dialect.

Het hoofdpersonage was Pallieter. Hij was een alleenstaande man op zoek naar een “vrouwke”. Hij stak veel ondeugende dingen uit en leefde samen met zijn meid Charlotte. Zij moest haar dan regelmatig kwaad maken op pallieter als hij weer een stommiteit had begaan. Charlotte was een oude vrouw die ooit graag een non wou geweest zijn. Charlotte had een nichtje “Marieke” en ze wou haar koppelen aan pallieter. Ook had Pallieter een beste vriend François. Hij was een schilder en woonde in een molen. Ze beleefden met hun twee gekke avonturen. Dan had je ook nog moederoverste en haar nonnen en boer Jef en zijn vrouw. Allemaal inwoners van het kleine dorp waar pallieter woont.

Er is niet echt een ‘vierde wand’ aanwezig, want er is een verteller aanwezig. Hij vertelt tussen de verschillende scènes met een korte commentaar en richt zich zo tot het publiek.

De tijd waarin het verhaal zich afspeelt rond 1916. Je voelt dat het verhaal zich afspeelt in ‘den tijd van toen’. Er werden processies gehouden in het dorp en de pastoor ging nog elke avond bij iemand anders gaan eten. Dat zijn allemaal gewoonten die nu vervaagd zijn.

Ze hadden een prachtig decor gemaakt. Er waren bomen, gras en een rivier. Ook zag je de zon. De ruimte paste goed bij het stuk, want daar speelde natuur een grote rol. De graaf wil de natuur slopen voor de bouw van de IJzeren brug.

Er was niet echt veel spanning aanwezig in het toneelstuk. Het was vooral heel grappig. Ik heb drie uur aan één stuk gelachen. Het enige conflict dat aan bod kwam in het stuk was de bouw van die

IJzeren brug maar die is er uiteindelijk niet gekomen. De nadruk lag ook totaal niet op dat probleem. Het draaide meer om pallieter die van alles uit stak en verliefd werd op Marieke.

Hierdoor is het centrale thema van het stuk ook de liefde en onbezonnenheid.

Het decor was een grote meerwaarde aan het verhaal. Het benadrukte de belangrijkheid van de natuur. De kostuums zorgde er ook voor dat je wist dat het verhaal zich 100 jaar geleden afspeelde. De acteurs spraken allemaal oud dialect. Het verhaal ging over de ‘gewone’ mensen van die tijd.

Ik vond het toneelstuk heel goed. We hadden dit verhaal al gezien bij Nederlands, maar ik vond de toneelversie veel beter. Het was ook leuk om mijn nonkel eens te zien acteren.