WEŹ HISTORIĘ W SWOJE RĘCE

Autorzy:Nauczyciel: Elżbieta Jazowska

Uczniowie: Marta ChlostOliwia Warmuz

Magdalena MożdżeńAleksandra Ciszewska

Tomasz BąkTymoteusz Odrzywolski

Sebastian LelkoGrzegorz Rozkocha

Mateusz SerugaMarcin Lachowicz

Kamil Krupa

ZSO Gimnazjum nr 4 z Oddziałami Integracyjnymi i Oddziałami Dwujęzycznymi w Jaworznie

Stan wojenny został wprowadzony na terenie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej na mocy uchwały Rady

Państwa z dnia 12 grudnia 1981 r.Oficjalnym powodem

wprowadzenia stanu wojennego w Polsce była pogarszająca się sytuacja gospodarcza w PRL. Natychmiast rozpoczęły się

aresztowania działaczy opozycyjnych. Wielu z nich zostało

internowanych. Nie należy zapominać

o pacyfikacji kopalni Wujek gdzie zginęło

9 górników. W tym straszliwym okresie dla Polski doszło do wielu

rzeczy które nie powinny mieć miejsca w żadnym cywilizowanym

kraju. Musimy na zawsze pamiętać o tym haniebnym wydarzeniu

Wprowadzenie stanu wojennego przez ówczesnego prezydenta Wojciecha Jaruzelskiego

Kraków – Nowa Huta

Fotografie ze stanu wojennego zrobione w jednej z dzielnic

Krakowa - Nowej Hucie.

Przepisy stanu wojennego

• ograniczono podstawowe prawa obywatelskie

• wstrzymano działalność organizacji społecznych i związków zawodowych (m.in. rozwiązano „Solidarność”)

• wprowadzono cenzurę korespondencji

• wdrożono godzinę milicyjną (do maja 1982)

• zabroniono zmian miejsca pobytu

• zmilitaryzowano główne działy gospodarki państwowej

Zaświadczenie umożliwiające poruszanie się po mieście w czasie godziny milicyjnej

„Z tamtych lat pamiętam niewiele. Kiedy 13 grudnia 1981 roku

wprowadzono stan wojenny miałam 6 lat. Razem z rodzicami i

małym bratem od 10 - ciu miesięcy mieszkaliśmy w nowym

mieszkaniu. Piękne, nowe osiedle wybudowane przez

przodowników socjalizmu. Śliczne mieszkanie z własnym

pokojem. Nowe koleżanki, pierwszy rok w szkole. Szkoła blisko…

Było wspaniale …aż nadeszła mroźna niedziela w grudniu 1981

roku.

Fragment wywiadu dotyczącego STANU WOJENNEGO

Siedziałam razem z rodzicami przed telewizorem. Jak wiecie nie

było Teleranka ( ulubiony

i chyba jedyny niedzielny program dla dzieci) a z telewizora

przemawiał poważny mężczyzna w mundurze. ‘Jaruzelski

przemawia’ (usłyszałam od rodziców). Z przemówienia docierały

do mnie pojedyncze słowa. Niewiele rozumiałam ale jedno słowo

wdzierało się w moje uszy: WOJNA!!! Siedziałam

i płakałam, jak to? Wojna? A co z pięknym mieszkaniem,

koleżankami, rodziną? Co z babcią, która mieszka kilkanaście

kilometrów od nas? Dopiero rodzice wytłumaczyli mi co oznacza

stan wojenny. Ich wyjaśnienia uspokoiły mnie.”