DNAcdn1.johnmaxwellteam.com/cds/polish/DNA_PL_2018.pdf · Witaj, nazywam się John Maxwell. Cieszę się, że zechciałeś do nas dołączyć, ... uruchamiać, to jesteś na dobrej

JOHN C. MAXWELL

DNAPRZEDSIĘBIORCY

John C. Maxwell / DNA Przedsiębiorcy

Witaj, nazywam się John Maxwell. Cieszę się, że zechciałeś do nas dołączyć, aby przeczytać ten raport. Jednym z moich ulubionych tematów, któremu od lat

poświęcam wiele uwagi, a zarazem jedną z moich ulubionych grup zawodowych są

Przedsiębiorcy.

To właśnie przedsiębiorcom i ich pracy, poświęciłem ten materiał.

Jest jeszcze jeden powód, dla którego cieszę się z naszego spotkania, wiem, że wiele osób pragnie doszlifować swoje umiejętności

przedsiębiorcy, nie zawsze potrafiąc precyzyjnie określić obszary potrzebnych zmian. Być może Ty również zastanawiałeś się nad tym:

„Czy ja się do tego nadaję?” albo „Jak mam zostać jednym z nich?”Na kolejnych stronach tego raportu, z przyjemnością podzielę się z Tobą swoją wiedzą na temat przedsiębiorców i opowiem o tym, co

kryje się pod określeniem DNA Przedsiębiorcy.


Lekcja 1

Wizualizacja, urzeczywistnienie,

ciężka praca i pragnienie


Przedsiębiorcy robią dwie rzeczy: wizualizują i urzeczywistniają

Przedsiębiorcy rozglądają się wokół, analizują okoliczności i wizualizują to, co mogłoby się wydarzyć, gdyby wykorzystali daną możliwość. A potencjalne możliwości

dostrzegają stale.

Ci najwspanialsi, odnoszący największe sukcesy, nie poprzestają na dostrzeganiu możliwości, oni je urzeczywistniają, wykorzystując nadarzające się okazje.

Przedsiębiorcy dostrzegają sprzyjające okoliczności i ruszają do akcji. To właśnie działanie, umiejętność wykorzystywania możliwości, decyduje o tym, czy

ktoś jest przedsiębiorcą.

Innymi słowy, przedsiębiorcy, to ludzie dzięki którym „rzeczy się dzieją”.

Kiedy wchodzą w nowe otoczenie, zwykle nie ma w nim ruchu, ale kiedy kończą swoje dzieło, pozostawiają sprawnie działającą przestrzeń. Potrafią rozkręcić stojącą wodę, to dzięki nim pojawia się działanie. Zamiast „zadowolić się parówkami, przynoszą do

domu stek”.

Przedsiębiorcom naprawdę zależy, aby „rzeczy się działy”.

Czy miałeś kiedyś okazję zrobić sobie test talentów? Według wyników mojego testu, mam talent do aktywowania, osiągania, maksymalizowania, opracowywania

strategii i mam czar, zwany „woo”, ułatwiający komunikowanie się z ludźmi. Zaraz po zapoznaniu się z wynikami mojego testu, uświadomiłem sobie, że posiadam talenty

charakteryzujące przedsiębiorcę.

Zakładam, że jesteś świadom swoich talentów, albo być może zechcesz zgłębić temat, robiąc sobie taki sam test. Oto moja propozycja: kiedy, na kolejnych stronach tego

materiału, będę pisał o talentach przedsiębiorcy, przyjrzyj się sobie pod tym kątem i pomyśl: „A jak ja sobie radzę w tym obszarze?” Proponuję, abyś, po każdej przeczytanej

lekcji, przyznał sobie ocenę między jeden, a dziesięć. Po zakończeniu trzeciej lekcji zrobimy podsumowanie i powrócimy do Twoich zapisków. Zobaczymy ile jest w Tobie

DNA Przedsiębiorcy.

1


Zatem, zaczynajmy!

Po pierwsze, przedsiębiorcy sami inicjują działanie, sami siebie motywują. Nie czekają, aż zmotywuje ich ktoś inny, nie czekają, aż jakieś doświadczenie

zmobilizuje ich do podjęcia akcji. Przedsiębiorcy potrafią sami inicjować działanie.

Oczywiście, zarówno doświadczenia jak i ludzie motywują nas do działania, ale jest istotna różnica, pomiędzy stanem, kiedy ja sam motywuję siebie, a dopiero potem pozwalam, by pozostałe czynniki zaczęły na mnie wpływać, a stanem

kiedy czekam, aż ludzie lub wydarzenia zmotywują mnie do podjęcia aktywności.

Zastanów się teraz: „Jak sobie radzę w tych obszarach? Czy potrafię się sam motywować? Czy sam siebie „uruchamiam”?” Co więcej, „Czy „wcześnie

startuję”?” Przedsiębiorcy świetnie rozumieją jedną rzecz, a mianowicie to, że warto być z przodu, warto zaczynać wcześnie i w ten sposób budować swoją

przewagę. Prawdę mówiąc, umiejętność „wczesnego startu” jest niezwykle istotna dla odnoszenia sukcesów biznesowych.

Zaczynaj szybko, myśl szybko, zmieniaj szybko, naprawiaj szybko.

Czy nie męczy Cię wieczne czekanie na ludzi, którzy muszą wypić jeszcze jedną kawę, żeby się obudzić i „zaskoczyć”?

Kiedy ludzie mnie pytają: „John, kto cię motywuje?” Odpowiadam: „Sam motywuję siebie”. A co mnie motywuje? Motywuje mnie fakt, że uwielbiam

wzbogacać ludzkie życie - dodawać mu wartości.

Przedsiębiorców motywuje to, dokąd zmierzają, wizja tego, co starają się osiągnąć.

Najlepszą częścią mojego dnia jest poranek, kiedy się budzę. W tym momencie rozumiem, że oto mam kolejną szansę, że czekają na mnie nowe możliwości, a ja,

w naturalny sposób, zmierzam w ich kierunku.


Wartość „wczesnego startu” jest ogromna. Jadłem kiedyś lunch z Gail Devers, najbardziej utytułowaną sportsmenką w historii USA. Było to w

czasach, gdy Gail przygotowywała się do kolejnych Igrzysk olimpijskich. Pomyślałem, że na koniec naszego spotkania trochę sobie pożartuję.

Ona, znała mój dorobek, czytała wiele moich książek i tak dalej, a ja powiedziałem:

„Gail, wiesz, myślę, że mógłbym cię pokonać w biegu na sto metrów.”

Musiałbyś zobaczyć jej spojrzenie… „Jak to mógłbyś mnie pokonać na sto metrów?” – spytała.

Uśmiechnąłem się, „Myślę, że gdybyśmy się ścigali na dystansie stu metrów, mógłbym wygrać.”

Obudziłem w niej ducha rywalizacji, już chciała zdejmować buty na obcasach, wyjść przed restaurację i ścigać się ze mną do najbliższej

przecznicy! Siedziała jak na szpilkach, gdy powiedziałem: „Gail, gdybyś mi dała osiemdziesięciometrowe fory, to myślę, że mógłbym z tobą wygrać

na sto metrów.”

Wybuchła śmiechem. Myślałem o tych osiemdziesięciu metrach przez cały lunch. Chciałem powiedzieć siedemdziesiąt, ale nie byłem pewny,

czy dałbym radę wygrać. Przy osiemdziesięciu metrach przewagi na pewno bym sobie poradził!

Co to oznacza? To znaczy, że ten, kto zacznie pierwszy pokona tego, kto jest szybki. Gdybym dostał osiemdziesięciometrowe fory, wygrałbym

wyścig z wybitnym sportowcem olimpijskim.

„Wczesny start” ma ogromną wartość. Jeśli potrafisz sam siebie uruchamiać, to jesteś na dobrej drodze do osiągnięcia sukcesu.

Przedsiębiorcy mają to w swoim DNA.


Przedsiębiorcy pracują ciężej, niż inni

Bardzo lubię cytat z Claya Bathela: „Podziwiam przedsiębiorców za to, że rezygnują z ośmiogodzinnego dnia pracy,

by pracować po szesnaście godzin.”

Właśnie taki jest przedsiębiorca! Rezygnuje z bezpiecznej posady, gdzie dostaje regularną wypłatę za osiem godzin pracy, żeby zacząć realizować swoje marzenie i pracować od wczesnego rana. Pracuje przez szesnaście

godzin i jest szczęśliwy!

Przedsiębiorcy nigdy nie nazywają swojej pracy „robotą”. Ja nie wiem, czy taka praca to w ogóle praca, no chyba, że wolałbyś w tym czasie robić coś innego. Jeśli robisz coś, co uwielbiasz, to czy można to nazwać „robotą”?

Przedsiębiorcy uwielbiają to, co robią, są tym pochłonięci. Nie liczą godzin, podoba im się to, że robią coś ważnego. Ludzie patrzą czasem na

mnie i mówią: „John, ty chyba jesteś pracoholikiem, wiesz?” Nie jestem pracoholikiem, ja kocham to, co robię. Uwielbiam to robić, to dla mnie przyjemność, nie praca. Pomagając ludziom, zmieniam świat. Dodając

wartości innym, buduję swoją wartość.

2


Przedsiębiorcy odczuwają silną potrzebę zwyciężania

Trzecia cecha przedsiębiorców, to silne pragnienie zwycięstwa. Lubią wygrywać. Mają to po prostu w swoim DNA. Tak bardzo lubią wygrywać,

że dążą do wygranej każdego dnia.

Odnosić sukcesy, być na szczycie, być numerem jeden.

Taki jest przedsiębiorca, gorąco pragnie wygrywać. Uwielbia to, czym się zajmuje i nie cierpi przegrywać. Dzisiejsza kultura, w pewnym sensie promuje przeciętność, każdemu „wręczając puchary”. Kiedy kończą się dziecięce zawody sportowe, każdy z uczestników wychodzi z medalem lub dyplomem, nieważne, czy wygrał, czy przegrał. To nie jest budujące.

Jako przedsiębiorcy powinniśmy sobie zdawać z tego sprawę.

Medal powinieneś dostawać wtedy, gdy na niego zasłużyłeś. Puchar powinien do Ciebie trafić, kiedy pracowałeś ciężko i wygrałeś. Jeśli

chcemy budować mocne kraje, mieć wielkich przedsiębiorców, jeśli chcemy być silni, to potrzebujemy ludzi, którzy się starają wychodzić

ponad przeciętność.

3


Przedsiębiorcy chcą wygrywać, dlatego kontrolują swoje wyniki. Ludzie często mówią: „Nie gramy na punkty”, albo „To jest tylko gra.”

Pozwól, że coś Ci powiem: przedsiębiorcy chcą notować wyniki, bo one wyznaczają ich pozycję. W książce „Siedemnaście praw pracy

zespołowej” piszę o „Prawie tablicy wyników”, mówi ono, że zespół może wprowadzać poprawki, tylko jeśli wie na czym stoi.

Uwielbiam sport i wiem na czym polega różnica między trenerem dobrym, a wielkim. Zakładam, że każdy trener, a na pewno wybitny, ma wcześniej przygotowany plan gry. Ma świetny plan na dany mecz. Ale tylko wielki trener, jest gotów w przerwie meczu, wprowadzić skuteczne poprawki.

Po pierwszej połowie widzi, że niektóre jego założenia nie sprawdzają się, więc szybko zarządza zmianę, jest elastycznym, dopasowuje się do nowej

sytuacji.

Tacy są też przedsiębiorcy. Kiedy wchodzą do gry, starają się wygrać. Kontrolują swoje wyniki i szybko zauważają, że to, co planowali na samym początku, będzie wymagało zmian. Wprowadzają zmiany i robią to szybko,

bo bardzo pragną zwyciężyć.

Ludzie, którzy się ociągają z wprowadzaniem zmian, zwykle nie pragną zwycięstwa aż tak bardzo. Przedsiębiorcy robią to naprawdę dobrze.

Koniec pierwszej lekcji. Mam nadzieję, że nauczyliśmy się z niej czegoś na temat DNA Przedsiębiorcy.

Przyjrzyj się tym trzem aspektom natury przedsiębiorcy i zadaj sobie pytanie:

„Na ile ja sam, radzę sobie w tych obszarach, w skali od 1 do 10?”


Lekcja 2

Przywództwo, Działaniei P.R.O.B.L.E.M.S.


Przedsiębiorcy nigdy nie podążają za nikim, ale też rzadko przewodzą innym

W pierwszej lekcji na temat DNA Przedsiębiorcy, mówiłem o charakterystycznych cechach osób przedsiębiorczych. Wszyscy sami

siebie motywują, pracują ciężej niż inni i gorąco pragną zwyciężać. Przechodzimy teraz do drugiej lekcji i omówimy punkt czwarty, który jest chyba najbardziej zaskakujący ze wszystkich dziesięciu. Przedsiębiorcy

nigdy nie podążają za nikim, ale też rzadko przewodzą innym.

Jeśli sam siebie uruchamiasz, to za niczym nie podążasz. Przedsiębiorcy nie idą za nikim, bo to by oznaczało, że trzeba czekać, a oni mają w swoim

DNA niechęć do czekania z nadzieją, że coś dobrego się wydarzy.

Przedsiębiorcy nie chcą czekać, aż ktoś inny zaplanuje im dzień, oni sami go sobie planują. Oni nie godzą się na swoje życie, oni je tworzą. Dlatego, z pewnością nie nadają się na kogoś, kto za kimś podąża. Powiedziałem

jednak również, że rzadko przewodzą innym.

Zdarza się często, że dążenie do realizacji swojego marzenia, nie pozwala przedsiębiorcy zatrzymywać się. On nie chce na nikogo czekać, nie

zamierza nikogo rozwijać. Prezentuje podejście typu: „Nie sprowadzajcie mi tu ludzi, bo spowalniają moje postępy. Chcę dojść do celu i to

najszybciej jak się da!”

Fakt, że taki ktoś „rusza z kopyta” jest oczywiście pozytywnym. A, że jest człowiekiem kreatywnym i wykorzystuje nadarzające się okazje, zaczyna

osiągać pewne sukcesy. Inni zapewne by go spowalniali.

4


Przedsiębiorcy są uzależnieni od działania.

Przedsiębiorcy są, jak ja to nazywam, uzależnieni od działania. Uwielbiają akcję, a ponieważ działanie jest ich naturalnym środowiskiem, nie mają

cierpliwości, by rozwijać innych ludzi.

Kiedy rozwijasz innych nie możesz iść naprzód zbyt szybko.Często powtarzam, że kiedy liderzy przekraczają linię mety, nigdy nie są

pierwsi, bo muszą przyprowadzić ze sobą innych. Jeśli prowadzisz ze sobą ludzi, twoje tempo spada. Przedsiębiorcy nie lubią zwalniać tempa.

Byłem niedawno w Afryce Południowej i tuż przed powrotem zobaczyłem na ścianie napis:

„Jeśli chcesz iść szybko, idź sam. Jeśli chcesz zajść daleko idźcie razem.”

Na początku swojej drogi, przedsiębiorcy lubią iść szybko, to ważniejsze, niż zajść daleko, mają więc tendencję, by wychodzić przed szereg i ruszać

do przodu. Chcą budować i tempo działania jest dla nich najważniejsze. Ma to jednak pewien minus i mówię tu z własnego doświadczenia:

Na początku mojej kariery byłem pastorem i to dość przedsiębiorczym. Pierwszym miejscem mojej pracy był wiejski kościółek, do którego w

niedzielę przychodziły trzy osoby - dwie z nich to była moja żona Margaret i ja. Trudno rozpoczynać na mniejszą skalę. Zaczęliśmy poznawać ludzi,

nawiązywać kontakty i swoimi działaniami, konsekwentnie wzbogacać ich życie. W niecałe trzy lata nasz kościół urósł z trzech do trzystu osób.


Byłem zachwycony, a kiedy przeszedłem do mojej kolejnej placówki, po sześciu miesiącach poczułem gorzkie rozczarowanie. Poprzedni kościół,

którego grono wiernych, za moich czasów, urosło z trzech do trzystu osób, nagle znowu zmalało do niecałej setki.

„Co się stało?” – zastanawiałem się. To proste: robiłem tam wszystko sam!

Ludzie nazywali mnie nawet Super Pastorem, ponieważ biegałem w kółko i robiłem wszystko samodzielnie. Nikogo jednak nie szkoliłem. Nikogo nie rozwijałem. Nikogo nie uczyłem żadnych umiejętności, a ponieważ

nie rozwijałem ludzi, kiedy odszedłem wszystko szybko się rozpadło. Oto największa wada podejścia typu „nigdy nie podążam za nikim, rzadko

przewodzę innym ludziom.”

Jeśli masz DNA przedsiębiorcy i zwolnisz o zaledwie 10%, a następnie zaczniesz uczyć i rozwijać innych ludzi, to

zbudujesz trwalsze dzieło, które przetrwa dłużej.

Osiągniesz inny wymiar sukcesu, ponieważ zwolniłeś na tyle, aby poprowadzić i rozwijać innych.


Przedsiębiorcy kochają problemy

Piątą cechą charakterystyczną przedsiębiorców jest to, że kochają problemy. Kiedy mówię, że kochają problemy, to naprawdę je kochają.

Podam Ci szybko jedną cechę, która odróżnia przedsiębiorców od tych, którzy nimi nie są. Ludzie, którzy nie są przedsiębiorczy, nie lubią

problemów. Już dawno temu przekonałem się, że jeśli potrafisz pomagać ludziom w rozwiązywaniu problemów, możesz, tylko na tej jednej

umiejętności, zbudować całkiem niezłą karierę zawodową.

Większość ludzi woli uzasadniać problemy, unikać ich. Przedsiębiorcy wręcz poszukują problemów, ponieważ wiedzą, że w każdym problemie

ukryta jest okazja. Oni żyją dla problemów, wykorzystują je, słowem, kochają problemy!

5


P.R.O.B.L.E.M.S.

W 1979 roku napisałem moją pierwszą książkę - „Czym jest problem?” Z liter tworzących słowo „problems” ułożyłem akronim.

Litera P oznacza Predictor – przepowiednię. Ręczę Ci, że problemy, po jakimś czasie przepowiedzą jakiego rodzaju osobą jesteś.

Litera R oznacza Reminders – przypomnienia. Problemy przypominają nam, że życie jest ciężkie. To nie jest „bułka z masłem”.

O mówi, że stanowią Opportunities – okazje. Każdy problem nosi w sobie okazję, do tego, byś stał się lepszy.

B oznacza Blessings - błogosławieństwa. Problemy nie są wyłącznie negatywne; czasem popychają nas w kierunku nowych, korzystniejszych rozwiązań, albo

prowadzą nas do rezultatów o wiele lepszych, niż planowaliśmy.

L oznacza Lesson – lekcję. Problem czegoś nas uczy. Kwestia więc nie w tym, „Czy miałeś problem?” tylko, „Czego się z niego nauczyłeś?”

Litera E oznacza wszędzie – Everywhere i odnosi się do powszechności występowania problemów. Ja mam problemy, Ty masz problemy, wszyscy ludzie na

świecie je mają. Wierz mi, to nic złego! Przedsiębiorcy to wiedzą.

Na całym świecie problemy stanowią sygnały – Messages!To właśnie oznacza litera M. Problemy są jak sygnały na desce rozdzielczej

samochodu.

Kiedy zapala się lampka kontrolna, zawsze to coś oznacza.

I wreszcie litera S, która oznacza, że problemy są Solvable - rozwiązywalne. Właśnie w tym momencie DNA przedsiębiorcy odróżnia go od innych ludzi.


Często, kiedy ludzie próbują rozwiązać jakiś problem, kończą w ślepym zaułku. Przedsiębiorcy wiedzą, że każdy problem można rozwiązać na

kilka różnych sposobów, a wiedzę tę czerpią z przekonania, że wszystko ma swoje rozwiązanie.

Przedsiębiorcy idą dalej naprzód i manewrują tak długo, aż odkryją co stanowi rozwiązanie i gdzie ukryta jest odpowiedź.

Więc kiedy ktoś mówi, że ma problem,przedsiębiorca powie:

„Czeka mnie fascynujący dzień! Zamierzam znaleźć sposób na rozwiązanie tego problemu i wykorzystać go jako okazję

do osiągnięcia sukcesu.”


Przedsiębiorcy chcą sobie coś udowodnić

Innymi słowy chcą wejść do gry i sprawdzić się. Jakby chcieli się dowiedzieć czy mają w sobie to Coś, co jest potrzebne, aby być

zwycięzcą.

Nie wystarczy im przekonanie, że sobie poradzą, oni chcą to wiedzieć na pewno. Myśleć, że sobie poradzisz, a wiedzieć, że dasz radę, to dwie

zupełnie różne rzeczy.

Przedsiębiorcy chcą przekroczyć tę linię, chcą podjąć działanie, chcą się zaangażować, aby sprawdzić, czy mają w sobie to Coś.

Jeśli okazuje się, że nie odnajdują tego w sobie, to wiesz czego z pewnością nie robią, prawda?

Nie rezygnują!

Szkolą się, uczą nowych rzeczy, zdobywają więcej doświadczenia, a potem próbują znowu. Nie odpuszczają, bo wiedzą, że jeśli dadzą z siebie

wszystko, zaczną w końcu odnosić sukcesy. Sukces doda im pewności siebie, a to z kolei, doda im odwagi.

6


Przedsiębiorcy idą dalej naprzód pomimo trudności

Przedsiębiorcy nie patrzą na barierę, czy przeszkodę jak na coś nie do pokonania. Patrzą na pojawiające się trudności i mówią: „Przecież można

się na to wspiąć, albo obejść.”

Absolutnie nie przyjmują odpowiedzi „nie”. Potrafią odbić się od przeszkody i podnieść się po upadku. Gdy mówię o przedsiębiorcach, dla zobrazowania ich charakteru, używam często następującego przykładu:

„przedsiębiorcy nigdy nie są chorzy”.

Wszyscy jesteśmy ludźmi, każdy z nas choruje. Dlaczego więc mówię, że nigdy nie są chorzy?

Bo nawet jeśli zachorują, to i tak podejmą działanie. Nie ulegają temu, co mówi ich ciało, tylko sami mówią: „Dosyć. Zobowiązałem się, jestem za to

odpowiedzialny i chcę się wywiązać ze swojego obowiązku.”

Miałem zaszczyt już ponad 1200 razy występować publicznie. To wiele wystąpień. W ciągu całej mojej kariery zawodowej, zaledwie sześć razy nie

pojawiłem się na zaplanowanych wydarzeniach. W trzech przypadkach samolot nie mógł wylądować ze względu na pogodę i lądowanie

przeniesiono do innego miasta.

7


Występowałem kiedyś w Azji, gdzie dostałem takich zawrotów głowy, że musieli mnie podtrzymywać, kiedy wchodziłem na scenę i posadzić

na krześle, bo cała sala dosłownie wirowała mi w oczach. Chwilowa niedyspozycja nie zatrzymała mnie. Występowałem dzień po tym, jak

złamałem sobie nogę i siedziałem na scenie z nogą na wyciągu. Obok, cały czas siedziała pielęgniarka i pilnowała, żebym tą nogą nie ruszał.

Przedsiębiorcy podchodzą do swojego zajęcia z pasją, dlatego nie chcą, aby różne rzeczy im przeszkadzały, opóźniały, czy nie pozwalały

wypełniać ich misji.

W dotychczasowych lekcjach, omówiliśmy siedem cech DNA charakteryzujących prawdziwego Przedsiębiorcę.

Wierzę, że przez cały czas, przyglądasz się sobie i oceniasz swoje cechy przedsiębiorcze, w skali od 1 do 10.

Mam nadzieję, że wypadasz dobrze i że nasza podróż podoba Ci się.

Mam też nadzieję, że czujesz gdzieś w środku, iż chcesz podążać tą fascynującą drogą.

Jeśli tak, to została nam jeszcze jedna lekcja. Podam Ci w niej trzy ostatnie cechy DNA Przedsiębiorcy.


Lekcja 3

Okazja, kreatywnośći zniechęcenie

8Przedsiębiorcy bardziej sobie cenią okazje,

niż bezpieczeństwo

W trakcie całego mojego życia zawodowego, miało miejsce siedem poważnych zmian, przy których przeprowadzałem się do nowego

miasta lub rozpoczynałem zupełnie nową karierę zawodową. W pięciu przypadkach z owych siedmiu, przechodziłem do nowego miejsca pracy,

otrzymując mniejsze, niż dotąd zarobki.

Przechodziłem, ponieważ wiedziałem, że tam czekają na mnie większe możliwości. O swojej naturze przedsiębiorcy przekonujesz się, kiedy jesteś

gotów zrezygnować z czegoś, co już zdobyłeś, ponieważ uważasz, że kolejna okazja da ci większą skalę możliwości.

Jeśli mówisz: „Chcę się czuć bezpiecznie,” nie masz ducha przedsiębiorcy, jesteś cudowną osobą, która chce mieć pewną, bezpieczną pracę.

Przedsiębiorcy uwielbiają okazje, bowiem okazja często okazuje się drzwiami do lepszych możliwości. Błąd, który popełniamy, to założenie, że

okazja powinna kryć się już za pierwszymi drzwiami, a rzadko tak bywa.

Gdy przechodzisz przez pierwsze drzwi do okazji, zgadnij co się dzieje…? Dochodzisz do następnych, drugich drzwi do okazji i przechodzisz przez

nie. Idziesz dalej, do trzecich drzwi, do czwartych…

Zanim osiągniesz w życiu sukces, musisz przejść przez kilkoro takich drzwi do okazji. Przedsiębiorców to nie zniechęca.

Oni wiedzą, że w miarę jak idą naprzód, zaczynają pojawiać się nowe zasoby, zaczynają nagle zauważać nowe możliwości.



Niedawno odbyłem ciekawą rozmowę podczas kolacji. Kobieta siedząca przy mnie zapytała: „John, jakie wydarzenie w twoim życiu uważasz za

najbardziej znaczące?”

Przypomniał mi się rok 1983, byłem w Jackson w stanie Mississippi i przemawiałem do 31 liderów, siedzących na sali. Pod koniec dnia jeden

z nich podszedł do mnie i powiedział: „Bardzo nam się podobało to, o czym dziś mówiłeś. Kiedy znów będziemy mogli cię posłuchać?” „No… nie wiem” – odpowiedziałem zgodnie z prawdą. „Może za rok, może za

kilka lat, muszę wracać tam, gdzie pracuję.” Moi słuchacze odpowiedzieli: „Chcemy cię słuchać przez cały czas!

Chcielibyśmy być z tobą w stałym kontakcie.”

I w tym momencie narodził się pomysł. Powiedziałem: „A co wy na to, gdybym wrócił do moich ludzi, przygotował i poprowadził lekcję na temat przywództwa, którą byśmy nagrali? Mógłbym wam wysyłać takie nagrania co miesiąc.” Oni na to: „Bardzo chętnie! Ile takie coś by kosztowało?” „Nie

wiem, pewnie z pięć dolarów za kasetę?” – odpowiedziałem. Puściłem więc po sali kartkę i z trzydziestu jeden obecnych osób, trzydzieści

zapisało się na listę chętnych, by otrzymywać takie kasety.

Wróciłem do San Diego i spotkałem się z moimi głównymi współpracownikami. Powiedziałem im, że zaczynamy „Klub taśmy miesiąca” i dokładnie tak zrobiliśmy. Co miesiąc przygotowywałem

materiał i co miesiąc rozsyłaliśmy kasety, najpierw do trzydziestu osób, potem do trzystu, potem do trzech tysięcy, a następnie do trzydziestu

tysięcy.

W końcu sto tysięcy osób słuchało moich comiesięcznych kaset.


Wracając do drzwi do okazji, pierwsze drzwi to był wyjazd Jackson i poprowadzenie tamtego spotkania. W miarę jak nagrywałem kolejne

lekcje, opracowywałem kolejne materiały. Zgromadziłem ich wreszcie tyle, że wystarczyło aby napisać książkę. Zacząłem więc pisać książki…

Kilka lat temu spotkałem się w Nowym Jorku z moim wydawcą, firmą Random House. Powiedziano mi, że na temat przywództwa napisałem

więcej niż ktokolwiek inny na świecie.

To wszystko się po prostu działo, a teraz Inc Magazine nazywa mnie numerem jeden wśród ekspertów w dziedzinie przywództwa, a American Management Association ogłosiło mnie liderem numer jeden na świecie.

Ludzie pytają: „Jak do tego doszedłeś?” Cóż, wszystko zaczęło się w Jackson w Mississippi, w hotelu Holiday Inn, na spotkaniu z trzydziestoma

osobami. Pod koniec zapytali:

„Czy jest jakaś szansa, żebyśmy mogli cię częściej słuchać?” Kiedy otwierasz takie drzwi, nieważne jak małe, nigdy nie wiesz co Cię czeka na

końcu…

Przedsiębiorca jest całkowicie naładowany energią i emocjonalnie, mentalnie, fizycznie oraz duchowo

pochłonięty tym, co znajduje się po drugiej stronie tych drzwi.


Przedsiębiorcy pozostają kreatywni, kiedy inni rezygnują

W przedsiębiorcy nie ma rezygnacji. Pamiętasz czasy, kiedy słowniki były jeszcze papierowe? Ja pamiętam. Kiedy wiele lat temu postanowiłem,

że nie będę mówił o rezygnowaniu i nie będę używał tego słowa. Wziąłem nożyczki, sięgnąłem po mój słownik języka angielskiego i

dosłownie wyciąłem z niego słowo „rezygnować”. Odtąd, zgodnie z prawdą, mówiłem innym, że słowa „rezygnować” w ogóle nie ma w moim słowniku. To jest właśnie ciekawe u przedsiębiorców, porzucanie czegoś

w ogóle nie przychodzi im do głowy. Dlaczego tak jest?

Ponieważ przedsiębiorcy myślą możliwościami, postrzegają świat przez pryzmat obfitości jego zasobów, zamiast skupiać się na braku, czy

ograniczoności.

Jeśli jestem przekonany, że w życiu można znaleźć niewiele odpowiedzi, że życie oferuje niewiele możliwości, jeśli myślę, że czeka mnie zaledwie parę okazji, aby dobrze mi się wiodło w życiu, to wycofam się z działania i zatracę swoją kreatywność. Źródłem kreatywności jest przekonanie, że

zawsze istnieje odpowiedź i zawsze znajdzie się sposób.

Ludziom, którzy nie potrafią tego zrozumieć lub tym, którym brakuje takiego przekonania, zawsze mówię: „Czy ty nie rozumiesz, że sam siebie

ograniczasz? Pozbawiasz się szansy na to, by odnieść sukces, jakiego naprawdę chcesz.”

Przedsiębiorcy pozostają kreatywni, wtedy kiedy inni rezygnują. Taki właśnie jest przedsiębiorca. Dokładnie tak postępuje i właśnie dlatego

odnosi sukcesy.

9


Przedsiębiorcy nie pozwalają, by zniechęcenie pozbawiało ich tego, co najlepsze

Jeden z moich znajomych, przedsiębiorca, powiedział mi przed laty: „John, ja nigdy nie bywam przygnębiony.” Ja na to: „Jak to? Każdy

czasami bywa w dołku.” Odpowiedział: „Ja, albo trzymam głowę wysoko, albo właśnie ją podnoszę.”

Taki właśnie jest przedsiębiorca.

Sprawdźmy teraz, jak wygląda Twoja ocena własnych cech DNA Przedsiębiorcy i jak dobry jesteś w skali od 1 do 10?

• Przedsiębiorcy sami potrafią coś zacząć• Pracują ciężej, niż inni

• Odczuwają gorące pragnienie zwycięstwa• Nigdy nie podążają za nikim, rzadko przewodzą innym

• Kochają problemy• Chcą sobie coś udowodnić

• Idą dalej naprzód, pomimo trudności• Bardziej sobie cenią okazje, niż bezpieczeństwo

• Pozostają kreatywni, kiedy inni rezygnują• I wreszcie, nie bywają zniechęceni

10


Mam nadzieję, że dobrze Ci poszło. Jeśli uzyskałeś tutaj niezły wynik, jeśli masz marzenia i wierzysz, że masz w sobie więcej, niż to, co widać na zewnątrz, to chcę Cię zachęcić do rozwoju.

Nazywam się John Maxwell i jestem liderem organizacji The John Maxwell Team, kształcącej i wspierającej rozwój przedsiębiorców,

w każdym z aspektów, omawianych w tym raporcie.

Być może masz w sobie nie tylko DNA Przedsiębiorcy?Może masz w sobie również DNA prawdziwego Lidera

i zechcesz rozwijać swój talent w gronie John Maxwell Team?

Bardzo bym tego chciał.

www.JohnMaxwellTeam.com

www.JohnMaxwellGroup.com.pl/

Documents

DNAcdn1.johnmaxwellteam.com/cds/polish/DNA_PL_2018.pdf · Witaj, nazywam się John Maxwell. Cieszę się, że zechciałeś do nas dołączyć, ... uruchamiać, to jesteś na dobrej