Upload
hoanglien
View
223
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
1
PRODUKT KRAJOWY BRUTTO,
DOCHÓD NARODOWY,
PRODUKT SPOŁECZNY
Dział
roln
ictw
o
prz
em
ysł
wy
do
by
wczy
prz
em
ysł
prz
etw
órc
zy
bu
do
wn
ictw
o
usłu
gi
.
1
-5
Przep
ływ
y
mię
dzy
ga
łęzio
we
pro
du
kcja
fin
aln
a
pro
du
kcja
glo
baln
a
rolnictwo 35 2 20 11 2 70 100 170
przemysł
wydobywczy
8 2 35 2 3 50 80 130
przemysł
przetwórczy
50 45 220 130 35 480 420 900
budownictwo 10 15 38 2 15 80 120 200
usługi 10 5 70 15 20 120 280 400
Nakłady 113 69 383 160 75 800 - -
Wartość dodana 57 61 517 40 325 - 1.000 -
Produkcja globalna 170 130 900 200 400 - - 1.800
GOSPODARKA
Xi – produkcja globalna xi – produkcja finalna
prod. globalna przepływy międzygałęziowe prod. finalna
Xi 1 2 3 … n xi
X1 = x11 + x12 + x13 + … + x1n + x1
X2 = x21 + x22 + x23 + … + x2n + x2
…
…
…
…
…
…
…
Xn = xn1 + xn2 + xn3 + … + xnn + xn
i
n
j
iji xxX 1
(i = 1, 2, 3, …, n) postać ogólna dla każdej gałęzi
xij – jaka część produktu gałęzi i-tej jest przekazywana do gałęzi j-tej
TABLICA PRZEPŁYWÓW MIĘDZYGAŁĘZIOWYCH
LEONTIEWA DEFINICJE
Produkcja globalna - wartość całej produkcji
wytworzonej w danej gospodarce na ogół w ciągu
roku.
Zużycie pośrednie (wartość przeniesiona,
przepływ międzygałęziowy) – wartość nabytych
przez przedsiębiorstwa od kontrahentów
materiałów, surowców i półproduktów, które w
kolejnych procesach produkcji stanowią nakład
(materiałowy).
DEFINICJE
Wartość dodana – suma nowopowstałych
wartości w procesie produkcji
Wartość dodana brutto – wartość dodana
powiększona o wartość amortyzacji (zużycia
środków trwałych).
Produkcja finalna – wartość produktów, które są
technicznie ukończone i nie podlegają dalszej
obróbce technicznej (wszystkie dobra
konsumpcyjne).
PRODUKCJA FINALNA
Produkcja finalna = Produkcja
globalna – zużycie pośrednie
2
WARTOŚĆ DODANA = PRODUKCJA
FINALNA
DLA CAŁEJ GOSPODARKI: PRODUKT KRAJOWY BRUTTO
PKB = wartość produkcji finalnej wytworzonej w danym roku z czynników produkcji na terenie danego kraju bez względu na to, kto jest właścicielem zasobów (suma wydatków poniesionych na zakup produktów finalnych)
obejmuje tylko produkcję rejestrowaną statystycznie i przechodzącą przez rynek (pominięte zostają np. produkty i usługi wykonane we własnym zakresie i na własne potrzeby w gospodarstwie domowym, jak również efekty działalności gospodarczej tzw. szarej strefy)
PRODUKT NARODOWY BRUTTO
PNB = dochód narodowy brutto
PNB = miara dochodów otrzymanych przez
obywateli danego kraju powiększonych o dochody
netto z tyt. własności zasobów za granicą.
1) PKB = PNB dochody netto = 0
2) PKB > PNB dochody netto <0
3) PKB < PNB dochody netto >0
DOCHÓD NARODOWY
NETTO produkt narodowy netto wytworzony w
gospodarce,
ilość pieniędzy, jaką dysponuje gospodarka na
dobra i usługi, po odłożeniu odpowiedniej ilości
pieniędzy na sfinansowanie amortyzacji
i utrzymanie istniejącego zasobu kapitału na
dotychczasowym poziomie.
SPOSOBY LICZENIA PKB
PKB to suma wartości dodanej.
W gospodarce wartość dóbr finalnych jest równa
sumie wartości dodanej.
Koszty rzeczowe są wynikiem zużywania dóbr
pośrednich kolejnych rzędów.
Gdy schodzimy „w głąb”, w końcu okazuje się, że
wytworzenie dóbr pośrednich kolejnego rzędu nie
powoduje powstania kosztów rzeczowych.
WARTOŚĆ DOBRA FINALNEGO (chleb)
Wartość dodana Koszty rzeczowe (mąka)
Wartość dodana Koszty rzeczowe (zboże)
Koszty rzeczowe = 0
Wartość dodana
3
SPOSOBY LICZENIA PKB
PKB to suma wynagrodzeń czynników produkcji.
W gospodarce wartość dóbr finalnych jest równa sumie dochodów właścicieli czynników produkcji.
Gdy schodzimy „w głąb” procesów produkcji dóbr, których wartość wlicza się do PKB, w końcu okazuje się, że wytworzenie dóbr pośrednich kolejnego rzędu nie powoduje powstania kosztów rzeczowych.
WARTOŚĆ DOBRA FINALNEGO (chleb)
Płaca Koszty rzeczowe (mąka)
Płaca Koszty rzeczowe (zboże)
Koszty rzeczowe = 0
Płaca
Zysk
Zysk
Zysk
SPOSOBY LICZENIA PKB
suma wydatków na dobra finalne (PKB = wartość wytworzonych dóbr finalnych).
W celu obliczenia w ten sposób PKB, należy dodać do siebie:
wydatki gospodarstw domowych na konsumpcję (C),
wydatki inwestycyjne przedsiębiorstw (I),
wydatki państwa na zakup dóbr i usług (G),
wydatki netto zagranicy (X – M).
PKB = Y = C + I + G + X – M
Nie sprzedana część produkcji tworzy przyrost zapasów (Z). Zmianę zapasów można włączyć do szeroko rozumianych inwestycji lub wyodrębnić jako dodatkową pozycję (Z) w równaniu PKB, które przyjęłoby wówczas następującą postać:
PKB = Y = C + I + DZ + G + X – M
SPOSOBY LICZENIA PKB
wartość dóbr finalnych = suma wartości
dodanej = suma dochodów właścicieli
czynników produkcji = PKB
PKB PKN DN CW
PRZEDSIĘBIO RSTWA
O DL
PAŃ STWO
DDL
GOSPO DARSTWA
DO MO WE
-Am-Tp
-Tb
Bt
N z
Tb
O SZCZĘDN O SCI LUDN O SCI
KO N SUMPCJA
WYDATKI RZĄDO WE
IN WESTYCJE
TWORZENIE I PODZIAŁ PKB STRUKTURA POWSTAWANIA PRODUKTU
(DOCHODU NARODOWEGO)
PNB – Am = PNN - produkt narodowy netto
Amortyzacja - zużycia środków trwałych
PNN - Tp = DNCW
Tp = podatki pośrednie (VAT i akcyza)
DNCW = dochód narodowy w cenach czynników
wytwórczych
4
DNCW = suma z dochodów właścicieli zasobów
w kraju z tyt. usług świadczonych przez te zasoby
DNCW = Wp + R + Z + Dw
Wp = wynagrodzenie z pracy
R = renty dzierżawne i czynsze
Z = zyski z kapitału
Dw = dochód z samozatrudnienia
STRUKTURA POWSTAWANIA PRODUKTU
(DOCHODU NARODOWEGO)
DNCW = Wp + R + Z + Dw = PNN - Tp
DNCW - Nz - Tbc + Bt = ODL
ODL = osobiste dochody ludności
Nz = nierozdzielone zyski przedsiębiorstw
Tbc = podatki dochodowe płacone przez korporacje
Bt = transfery budżetowe (bezpośrednie)
STRUKTURA POWSTAWANIA PRODUKTU
(DOCHODU NARODOWEGO)
ODL – Tb = DDL
DDL = dochody dyspozycyjne ludności
Tb = podatek od osób fiz.
DDL = K + Ol
K = konsumpcja bieżąca
Ol = oszczędności ludności
STRUKTURA POWSTAWANIA PRODUKTU
(DOCHODU NARODOWEGO)
K+G+I=PKB
STRUKTURA POWSTAWANIA PRODUKTU
(DOCHODU NARODOWEGO)
RODZAJ E PKB
PKB potencjalny – PKB wytworzony przy wykorzystaniu
wszystkich zasobów
PKB nominalny oblicza się według bieżącej wartości
pieniądza tj. w cenach rynkowych
PKB realny oblicza się według realnej wartości pieniądza,
a więc uwzględniając inflację. Mierzy się go w cenach
stałych z roku bazowego
Przeliczenie polega na podzieleniu PKB nominalnego
przez indeks cen (deflator).
W zestawieniach statystycznych PKB realny najczęściej
przedstawiany jest w cenach stałych z wybranego roku
bazowego.
WADY PKB
nieuwzględnianie produkcji nierejestrowanej w gospodarce (tzw. "szarej strefy" oraz produkcji gospodarstw domowych na własne potrzeby - np. praca gospodyń domowych),
nierejestrowanie tzw. efektów zewnętrznych produkcji (np. skutki zanieczyszczenia środowiska),
nieujmowanie wartości czasu wolnego,
nieujmowanie skutków różnic cen w poszczególnych krajach (problem dotyczy szczególnie porównań międzynarodowych),
nieuwzględnianie zróżnicowania dochodów w społeczeństwie (możliwe duże dysproporcje w podziale dochodu narodowego),
nieuwzględnianie liczebności społeczeństwa (czynnik ten może być uwzględniony poprzez zastosowanie wskaźnika "PKB per capita", czyli wielkości PKB przypadającej na jedną osobę).
5
MIERNIK DOBROBYTU
EKONOMICZNEGO (MED)
Etap I:
Podział PNB na : wydatki konsumpcyjne,
wydatki inwestycyjne,
wydatki instrumentalne
Etap II:
(+) Korzyści z majątku, czasu wolnego, dodatnich efektów zewnętrznych
(-) Nieuniknione straty, wydatki instrumentalne
= PNN+(czas wolny + produkcja nie rejestrowana + infrastruktura publiczna + prywatne dobra trwałego użytku) - (zanieczyszczenie środowiska + obrona narodowa + dojazdy do pracy)
MIERNIK KRAJOWEGO DOBROBYTU
NETTO (NNW)
Produkt Narodowy Brutto
(+) konsumpcja rządowa,
(+) konsumpcja prywatna sensu stricte
(+) usługi kapitału dóbr konsumpcyjnych
(+) wartość czasu wolnego
(+) efekty działalności w gospodarstwach domowych
(-) nakłady na ochronę środowiska
(-) Straty z tytułu zanieczyszczenia środowiska
(-) straty z tytułu urbanizacji
MIERNIK EKONOMICZNYCH
ASPEKTÓW DOBROBYTU EAW
Indywidualna konsumpcja
(+) wartość budynków publicznych
(+) Wartość konsumpcyjnych dóbr trwałego użytku
(+) wartość pracy w gospodarstwie domowym
(+) wartość czasu wolnego
(+) wydatki na służbę zdrowia
(+) wydatki edukacyjne
(-) wydatki ochronne
(-) koszty zanieczyszczenia środowiska
(-) ubytek zasobów naturalnych
HUMAN DEVELOPMENT
INDEX HDI - stworzony w 1990 r. przez ONZ
Obejmuje:
liczbę dorosłej ludności umiejącej czytać i pisać
liczbę lat nauki
średnią długość życia
poziom dochodów
opiera się na skali 0-1.
państwa bardzo wysoko rozwinięte - pierwsze 42,
państwa wysoko rozwinięte - miejsca 43-85,
państwa średnio rozwinięte - miejsca 86-127,
państwa słabo rozwinięte - miejsca 128-169
HUMAN DEVELOPMENT
INDEX INNE MIERNIKI
Poziom życia - stan zaspokojenia potrzeb materialnych
(zaspokajanych przy użyciu dóbr)
Jakość życia to różnica między poziomem aspiracji a
postrzeganą rzeczywistością
Niedawno opublikowany został ranking "zadowolenia z
życia", w którym zwyciężyli Kostarykańczycy
6
WSKAŹNIK JAKOŚCI ŻYCIA
Sytuacja materialna - PKB na 1 osobę w USD, przy zachowaniu
parytetu siły nabywczej.
Zdrowie - oczekiwana długość życia
Stabilność polityczna i bezpieczeństwo - ocena stabilności politycznej i
bezpieczeństwa.
Życie rodzinne - wskaźnik rozwodów (na 1000 mieszkańców),
Życie wspólnotowe - zmienna ta otrzymuje wartość 1, jeśli kraj ma
wysoki wskaźnik uczęszczania do kościoła albo członkostwa w
związkach zawodowych; w przeciwnym razie zero.
Klimat i geografia - szerokość geograficzna, dla rozróżnienia między
klimatami gorącym i zimnym.
Bezpieczeństwo zatrudnienia - stopa bezrobocia, w procentach.
Wolność polityczna - przeciętne wskaźniki wolności politycznych i praw
obywatelskich. Skala od 1 (całkowicie wolny) do 7 (bez wolności).
Równość płci
MODEL ZAGREGOWANEGO
POPYTU I ZAGREGOWANEJ
PODAŻY
Neoklasycyzm a keynesizm
ZAŁOŻENIA
Dochód narodowy (Y) jest równy
produktowi krajowemu brutto (PKB).
Y = K + I + G
Badamy zależność pomiędzy przeciętnym
poziomem cen rynkowych a dochodem
narodowym.
SaPa
realny dochód narodowy
prz
ec
iętn
y p
ozio
m c
en
OGÓLNA RÓWNOWAGA RYNKU
STRONA POPYTOWA
(ZAGREGOWANY POPYT Pa):
obniżka przeciętnego poziomu cen rynkowych powoduje wzrost siły nabywczej pieniądza oraz spadek stopy procentowej;
wzrost siły nabywczej pieniądza stwarza możliwość zakupienia większej ilości dóbr i usług;
spadek stopy procentowej zachęca przedsiębiorców do zwiększenia inwestycji a gospodarstwa do zwiększenia konsumpcji.
Wniosek – spadek przeciętnego poziomu cen powoduje wzrost realnego dochodu
narodowego
STRONA PODAŻOWA
(ZAGREGOWANA PODAŻ Sa)
wzrost przeciętnego poziomu cen powoduje
zwiększenie produkcji.
Wniosek – wzrost przeciętnego poziomu
cen powoduje wzrost realnego dochodu
narodowego
7
TEORIA OGÓLNEJ RÓWNOWAGI
GOSPODARKI
Jakie czynniki (podażowe czy popytowe)
decydują o poziomie dochodu narodowego?
Czy równowaga możliwa jest tylko w punkcie
pełnego wykorzystania wszystkich czynników
produkcji?
KLASYCZNA TEORIA
RÓWNOWAGI
PRAWO RYNKÓW J. B.
SAYA koszty produkcji ponoszone przez producentów są
jednocześnie wynagrodzeniem za czynniki produkcji
(płaca, zysk, renta), a tym samym są przeznaczone na
konsumpcję.
wzrost produkcji (podaży) stwarza dla siebie taki sam
wzrost popytu ponieważ wartość produkcji tworzy
dochody, które w całości są wydatkowane na zakup
wytworzonych dóbr;
ZAGREGOWANY POPYT = ZAGREGOWANA
PODAŻ
WNIOSKI
oszczędności gromadzone przez podmioty są niczym
innym jak odroczoną konsumpcją;
niemożliwa ogólna nadprodukcja;
niemożliwa niedostateczna produkcja;
pełne wykorzystanie zdolności produkcyjnych;
brak przymusowego bezrobocia
Z uwagi na elastyczność realnej stopy procentowej i
realnej płacy nie jest możliwe trwałe odchylenie
od stanu równowagi globalnej w warunkach
doskonałej konkurencji
TEORIA REALNEJ STOPY
PROCENTOWEJ Realna stopa procentowa – stopa procentowa
obowiązująca w bankach komercyjnych, skorygowana zmianami cen (nominalna stopa procentowa minus inflacja).
Spadek realnej stopy procentowej
Inwestycje
zwiększenie popytu na kredyt,
zwiększenie popytu na dobra inwestycyjne,
Oszczędności
zmniejszenie oszczędności,
zwiększenie konsumpcji.
STOPA RÓWNOWAGI
I = Os
8
STOPA RÓWNOWAGI
OsI
oszczędności, inwestycje
rea
lna
sto
pa
pro
ce
nto
wa
Zmiana stopy procentowej koryguje niedostosowanie inwestycji i oszczędności.
Wniosek:
OSZCZĘDNOŚCI AUTOMATYCZNIE PRZEKSZTAŁCAJĄ SIĘ W INWESTYCJE;
oszczędzanie jest zjawiskiem pozytywnym, sprzyja wzrostowi produkcji.
STOPA RÓWNOWAGI
TEORIA RYNKU PRACY
liczba pracowników
pła
ca r
ealn
a
Bezrobocie przymusowe – sytuacja w której
pracownik nie jest w stanie znaleźć pracy za
aprobowaną płacę
Również na rynku pracy działa mechanizm
korygujący
TEORIA RYNKU PRACY
ZAŁOŻENIA
Os = I
Popyt na pracę = podaż pracy przy poziomie
równości płacy realnej z produkcyjnością
krańcową i pełnym zatrudnieniem
POPYT 0
POPYT1
↑G,↓t
PODAŻ
E
E*
Og
óln
y p
ozio
m c
en
PKB
RÓWNOWAGA GLOBALNA
Ymax
9
WNIOSEK
dochód narodowy jest wytwarzany w granicach
pełnego wykorzystania istniejących zdolności
produkcyjnych;
krzywa podaży jest pionowa i nie zależy od
przeciętnego poziomu cen rynkowych
Ceny mogą zmieniać się pod wpływem zmian
podaży pieniądza ale zawsze pociąga to za sobą
identyczną zmianę płac nominalnych.
Płace realne nie ulegają zatem zmianie.
Popyt realny nie ulega zmianie
Realny dochód narodowy nie ulega zmianie
WNIOSEK
Mechanizm elastycznych cen i płac oraz stopy procentowej w warunkach doskonałej konkurencji utrzyma realny dochód narodowy na nie zmienionym poziomie w granicach pełnego wykorzystania zdolności produkcyjnych.
Nie istnieją nadmierne oszczędności ani nadmierne inwestycje.
Gospodarka jest w stanie wchłonąć każdy rozmiar oszczędności ponieważ możliwości inwestycyjne są nieograniczone.
Zmiana podaży pieniądza nie wpływa na wielkości realne (poziom produkcji i dochód narodowy).
Pieniądz w gospodarce jest neutralny.
WNIOSEK
KEYNESOWSKA
TEORIA RÓWNOWAGI
John Maynard Keynes
1883-1946
John Maynard Keynes
od 1909 roku wykładowca ekonomii na Uniwersytecie w Cambridge,
w latach 1911-1945 redaktor Economic Journal, od 1921 roku prezes
wielkiego towarzystwa ubezpieczeniowego; prowadził też własne
przedsiębiorstwo finansowe.
W uporządkowany sposób przedstawił popytową teorię dochodu narodowego
(tzw. teoria Keynesa).
Był doradcą rządu brytyjskiego w czasie I Wojny Światowej. Uczestniczył w
konferencji wersalskiej jako doradca Lloyda George’a. Wywołał znaczne
poruszenie opuszczając konferencję w proteście przeciw nałożeniu reparacji
wojennych na Niemcy.
Jeden z twórców Międzynarodowego Funduszu Walutowego i
Międzynarodowego Banku Odbudowy i Rozwoju.
Główne prace: A Treatise on Money (t. 1 The Pure Theory of Money, 1930; t. 2
The Applied Theory of Money, 1930); Ogólna teoria zatrudnienia, procentu i
pieniądza (1936, wydanie polskie 1956).
Prawo Saya jest niesłuszne – mechanizm napędzający
działalność gospodarczą nie jest związany z
wytwarzaniem i otrzymywaniem dochodu ale z jego
wydawaniem (to co jeden wyda, drugi zarobi).
W gospodarce nie ma doskonałej konkurencji – ceny i
płace są w wysokim stopniu sztywne.
Krzywa podaży jest odwróconą literą L.
Jeżeli spada globalny popyt, spada również produkcja
(realny dochód narodowy) a ceny pozostają stałe.
TEZY KEYNESA
10
POPYT0
POPYT1
↑G,↓t
PODAŻ
LUKA RECESYJNA
E E*
P
PKB
RÓWNOWAGA OGÓLNA
Tylko spadek cen poszczególnych dóbr zwiększa ich popyt; spadek cen wszystkich dóbr nie zwiększa popytu.
Możliwa jest równowaga przy bardzo różnym stopniu wykorzystania czynników produkcji (w szczególności przy różnym bezrobociu).
Jeżeli efektywny popyt konsumpcyjny i inwestycyjny będzie wzrastał w wystarczającym stopniu, będzie wzrastał dochód narodowy i będzie zmniejszało się bezrobocie. Dopiero gdy gospodarka osiągnie stan pełnego wykorzystania zdolności produkcyjnych, dalsze zwiększanie popytu będzie powodowało wzrost cen, a nie dochodu realnego.
TEZY KEYNESA
Mechanizm rynkowy jest niedoskonały –
samoczynnie nie jest w stanie zapewnić ani
pełnego wykorzystania zdolności produkcyjnych
ani pełnego zatrudnienia.
Konieczne jest wspieranie tego mechanizmu
przez zwiększenie konsumpcji i inwestycji oraz
wydatków rządowych.
TEZY KEYNESA
Oszczędności są stałym procesem, który zmienia
się powoli w czasie, pod wpływem
poważniejszych zmian w wysokości
otrzymywanych dochodów.
Inwestycje charakteryzują się bardzo dużą
zmiennością, gdyż narażone są na: zmiany
oczekiwań przedsiębiorców, zmiany popytu,
zmiany cen, zmiany stopy procentowej.
Nie ma automatyzmu w przekształcaniu się
oszczędności w inwestycje.
TEZY KEYNESA
CO DECYDUJE O WYDATKACH
KONSUMPCYJNYCH I
INWESTYCYJNYCH?
PKB = K+ I + G
PKB = DDL + Am + Nz + T – Bt
K+ I + G = DDL + Am + Nz + T – Bt
G + Bt = T
K+ I = DDL + Am + Nz
DDL = OL + K
K+ I = OL + K + Am + Nz
Os = OL+ Am + Nz
K + I = Os + K
I = Os
ROZBIEŻNOŚCI MIĘDZY
OSZCZĘDNOŚCIAMI A INWESTYCJAMI
EX ANTE
Os > I mechanizm depresyjny
wzrost oszczędności zmniejszenie konsumpcji spadek sprzedaży, wzrost zapasów zniechęcenie przedsiębiorców do dalszego inwestowania, zmniejszenie produkcji, spadek zatrudniania, spadek dochodów zmniejszenie inwestycji RECESJA
Os < I spirala ekspansji
spadek oszczędności wzrost konsumpcji wzrost produkcji, wzrost inwestycji OŻYWIENIA ...............
EX POST
I = Os
11
Skoro oszczędności są nadwyżką dochodów nad
konsumpcją a inwestycje nadwyżką bieżącej
produkcji, która nie została skonsumowana.
Inwestycje przez zmianę poziomu dochodu
narodowego uruchamiają proces
dostosowawczy oszczędności
OSZCZĘDNOŚCI A INWESTYCJE MNOŻNIK INWESTYCYJNY
wzrost inwestycji wzrost popytu na dobra kapitałowe wzrost produkcji wzrost zatrudnienia wzrost dochodów wzrost konsumpcji (i oszczędności) wzrost produkcji wzrost zatrudnienia wzrost dochodów
MNOŻNIK INWESTYCYJNY
Y = mi I
wskaźnik, który pokazuje o ile przyrośnie dochód narodowy jeśli inwestycje w gospodarce przyrosną o jedną jednostkę
MNOŻNIK INWESTYCYJNY
Krańcowa skłonność do oszczędzania
KSO = O/Y
jest to relacja która pokazuje o ile przyrosną oszczędności jeżeli dochód przyrośnie o jedną jednostkę,
Krańcowa skłonność do konsumpcji
KSK = K/Y
jest to relacja która pokazuje o ile przyrośnie konsumpcja jeżeli dochód przyrośnie o jedną jednostkę
Y = O + K /Y
Y/Y = O/Y + K/Y
1 = O/Y + K/Y
KSO + KSK = 1
MNOŻNIK INWESTYCYJNY
∆I = 100 000
KSK = 0,8
KSO = 0,2
∆Y = ?
100 000 (a1)
80 000 (a2) 20 000
64 000 (a3) 16 000
51 200 (a4) 12 800
itd...
∆Y = 100000+80000+64000+51200+ … = ? = a1+ a2+ a3+ … +an
a1=?a2
an=?a1
a1= 100 000 = ∆I
q = 0,8 = KSK
Σ = ∆Y
∆Y = 1/(1-KSK) * ∆I
Y = mi I
mi = 1/(1-KSK)
KSO + KSK = 1
KSO = 1 - KSK
mi = 1/KSO
MNOŻNIK INWESTYCYJNY
12
Wielkość mi jest rosnącą funkcją krańcowej skłonności do konsumpcji i malejącą funkcją krańcowej skłonności do oszczędzania.
MNOŻNIK INWESTYCYJNY