Upload
aileen
View
85
Download
0
Embed Size (px)
DESCRIPTION
dr n. med. Anna Geremek - Samsonowicz. WSPÓŁCZESNE METODY REHABILITACJI NARZĄDU SŁUCHU. Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu Klinika Rehabilitacji. Rehabilitacja medyczna. - PowerPoint PPT Presentation
Citation preview
WSPÓŁCZESNE
METODY REHABILITACJI
NARZĄDU SŁUCHU
dr n. med. Anna Geremek - Samsonowicz
Instytut Fizjologii i Patologii SłuchuKlinika Rehabilitacji
Rehabilitacja medyczna
kompleksowe i zespołowe działanie na rzecz osoby
niepełnosprawnej fizycznie lub psychicznie,
które ma na celu przywrócenie tej osobie pełnej
lub maksymalnej do osiągnięcia sprawności fizycznej
lub psychicznej, a także zdolności do pracy
oraz do brania czynnego udziału w życiu społecznym.
Model rehabilitacji
powszechność – każdy ma prawo do rehabilitacji, niezależnie od
rozpoznania, wieku i rokowania
wczesność (zapoczątkowania) – powinna być rozpoczęta jak
najwcześniej
kompleksowość – działanie prowadzone przez zespół specjalistów
kierowane na wszystkie sfery pacjenta (fizyczne, psychiczne, duchowe,
zachowania społeczne itd.) przy użyciu wielu terapii i technik
ciągłość – rehabilitacja jest procesem ciągłym, rozpoczęty proces
rehabilitacji jest kontynuowany do końca
Rehabilitacja osoby z wadą słuchu
Zjawisko nazywane rehabilitacją pacjenta z „wadą słuchu”
to program kompleksowych działań diagnostycznych,
wychowawczych i terapeutycznych, które zmierzają do stworzenia
pacjentowi z wadą słuchu optymalnych warunków rozwoju i
osiągania efektów w miarę jego możliwości, zaś rodzinie pacjenta
stworzenie warunków do zrozumienia sytuacji, w jakiej znalazł się
pacjent
i jego najbliżsi, i do jej akceptacji oraz do poradzenia sobie
ze wszystkimi trudnościami.
Rola słuchu
Słuch jest dla człowieka bardzo ważnym narządem zmysłu.
Dzięki niemu możemy uzyskać informacje o zagrażającym
niebezpieczeństwie, o wydarzeniach dziejących się wokół nas
– zarówno tych w pobliżu, jak i pewnej odległości.
Rola słuchu
Prawidłowe słyszenie jest warunkiem opanowania mowy.
Słuch zapewnia nam orientacje, służy osobistemu bezpieczeństwu,
a także ma duże znaczenie w zdobywaniu i rozwoju wielu sprawności.
Zaburzenie słuchu wpływa nie tylko na mowę, lecz na cały rozwój
człowieka. Wady słuchu są więc zaburzeniami, które utrudniają
odbiór mowy otoczenia, a w skrajnych przypadkach
– wręcz go uniemożliwiają.
Wychowanie słuchowe
Wychowanie słuchowe dziecka z uszkodzonym słuchem musi być
rozumiane jako proces gwarantujący wykorzystanie istniejącej
możliwości słyszenia na co dzień, od rana do wieczora oraz w sposób
optymalny dla przyswojenia sprawności
niezbędnych do porozumienia się
z wykorzystaniem mowy dźwiękowej.
Dzieci zdobywają te umiejętności najlepiej we wczesnym dzieciństwie
w sytuacjach życia codziennego.
Założenia programu rehabilitacji
Istnieje konieczność stymulowania percepcji dźwięków
poprzez proces wychowania słuchowego.
Podniesienia percepcji słuchowej mowy wpływa korzystnie
na ekspresję słowną i rozwój języka.
Zasady wychowania słuchowego
optymalne wzmocnienie dźwięku
unisensoryczny charakter wychowania słuchowego
częste momenty uwagi słuchowej
włączenie wszystkich uczestników terapii
wywołanie i wzmacnianie motywacji do słuchania
postępowanie całościowe
wiodąca rola mowy
Rehabilitacja– charakter interdyscyplinarny
Współczesną rehabilitację
cechuje
podejście interdyscyplinarne
Rehabilitacja– interdyscyplinarny zespół specjalistów
W skład zespołu rehabilitacyjnego wchodzą specjaliści z zakresu:
medycyny, surdologopedii, surdopedagogiki, psychologii, fizjoterapii,
specjaliści od integracji sensorycznej.
Rehabilitacja– interdyscyplinarny zespół specjalistów
Dopiero współpraca całego zespołu umożliwia
osiągnięcie założonego celu rehabilitacji
Zespół tworzy program rehabilitacji. Do form pracy w zależności od wieku pacjenta należą
Diagnostyka psychologiczna
Terapie psychologiczna pacjenta
Terapia psychologiczna rodziny
Diagnostyka pedagogiczna
Terapie pedagogiczna
Reedukacja
Diagnostyka logopedyczna
Indywidualna surdologopedyczna terapia słuchu i mowy
Terapie słuchu – indywidualnie i grupowo
Zajęcia ruchowe
Logorytmika
Fizjoterapia
Ew. nauka fonogestów /języka migowego
Centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego
Centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego CAPD – (Central
Auditory Processing Disorders) według definicji ASHA (2005) to
trudności w przetwarzaniu informacji słuchowej na poziomie
centralnego układu nerwowego (przy prawidłowej budowie i pracy
części obwodowej). Są to procesy będące podstawą takich
umiejętności jak: lokalizacja i lateralizacja dźwięków, różnicowanie
dźwięków, rozpoznawanie wzorców dźwiękowych, analiza
czasowych aspektów sygnału dźwiękowego oraz integracja
czasowa dźwięków.
Epidemiologia
Szacuje się, że centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego występują
• 2–3% dzieci (Chermak, Musiek ).
• 2–3% populacji dzieci w wieku szkolnym, 2 razy częściej u chłopców,
20–30% populacji dzieci z dysleksją rozwojową,
10–20 % osób w wieku powyżej 65 lat.( Senderski)
Objawy
problemy z rozumieniem mowy;
• brak reakcji na polecenia słowne;
• trudności podczas wykonywania prac
wymagających skupienia uwagi;
• trudności szkolne wynikające z braku koncentracji uwagi
na lekcjach;
Objawy
• tzw. „wyłącznie się”;
• problemy z rozumieniem złożonych poleceń;
• mylenie podobnie brzmiących słów;
• problemy z kończeniem podjętych czynności.
Konsultacja audiologiczno-foniatryczna
lekarz przeprowadza wywiad z rodzicem opiekunem,
badanie otolaryngologiczne
audiometrii tonalnej,
audiometrię słowną,
impedancyjnej,
rejestrację otoemisji akustycznych
badanie potencjałów wywołanych z pnia mózgu
Testy wyższych funkcji słuchowych
TSC – Test Sekwencji Częstotliwości (FPT – Frequency Pattern Test) – test obejmuje 40 sekwencji dźwięków. Każda sekwencja składa się z trzech tonów z których jeden różni się częstotliwością od pozostałych (ton wysoki– 1122 Hz, ton niski – 880 Hz). Podczas badania zadaniem pacjenta jest podawanie kolejności dźwięków dla każdej usłyszanej sekwencji;
TRC- Test Rozdzielnouszny Cyfrowy (DDT – Dichotic Digit Test) – test polegający na powtarzaniu cyfr podawanych obuusznie. Podczas badania pacjent słyszy jednocześnie dwie pary cyfr, inne podawane do ucha prawego i inne do lewego. Zadanie wykonywane jest 3-krotnie. Pierwsza część polega na powtarzaniu usłyszanych liczb z obu uszu. Kolejne dwie części to ukierunkowanie uwagi na jedno z uszu, gdzie pacjent ma powtarzać usłyszane liczby najpierw z ucha prawego a następnie lewego.
Testy wyższych funkcji słuchowych
TWP – Test Wykrywania Przerw (GDT – Gap Detection Test) – test polegający na prezentacji 30 krótkich szumów z ukrytymi w ich obrębie przerwami o długości od 1 do 50 ms. Zadaniem osoby badanej jest naciśnięcie przycisku w momencie wykrycia przerwy;
TRC- Test Rozdzielnouszny Cyfrowy (DDT – Dichotic Digit Test) – test polegający na powtarzaniu cyfr podawanych obuusznie. Podczas badania pacjent słyszy jednocześnie dwie pary cyfr, inne podawane do ucha prawego i inne do lewego. Zadanie wykonywane jest 3-krotnie. Pierwsza część polega na powtarzaniu usłyszanych liczb z obu uszu. Kolejne dwie części to ukierunkowanie uwagi na jedno z uszu, gdzie pacjent ma powtarzać usłyszane liczby najpierw z ucha prawego a następnie lewego.
•
Testy wyższych funkcji słuchowych
Adaptacyjny test rozumienia mowy w szumie (aSPN – Adaptive Speech In Noise) – test polegający na powtarzaniu usłyszanych słów na tle szumu;
TRS – Test Rozdzielnousznego Słyszenia – test polegający na powtarzaniu słów podawanych obu usznie. Podczas badania pacjent słyszy jednocześnie 6 wyrazów, 3 podawane do ucha prawego i inne 3 do lewego. Zadanie wykonywane jest 3-krotnie. Pierwsza część polega na powtarzaniu usłyszanych wyrazów z obu uszu. Kolejne dwie części to ukierunkowanie uwagi jedno z uszu, gdzie pacjent ma powtarzać usłyszane wyrazy najpierw z ucha prawego a następnie lewego.
Testy wykonywane przez terapeutów
Test uwagi i lateralizacji słuchowej – obejmujący badanie uwagi słuchowej zewnętrznej i wewnętrznej, umiejętność lokalizacji i dyskryminacji dźwięków oraz lateralizację słuchową (opr. A. Tomatis);
Profil lateralizacji funkcjonalnej – obejmujący próby określające lateralizację: oka, ucha, ręki i nogi (opr. Z.M. Kurkowski)
Rehabilitacja dzieci przy pomocy metody Tomatisa odbywa się w
Instytucie Fizjologii i Patologii Słuchu od 1998 roku
Podsumowanie
Opracowany schemat postępowania diagnostycznego,
kwalifikujący na terapię dla pacjentów z zaburzeniami koncentracji
uwagi słuchowej oraz centralnymi zaburzeniami przetwarzania
słuchowego obejmuje interdyscyplinarną diagnozę prowadzoną
przez różnych specjalistów umożliwiającą podjęcie
wielowymiarowej terapii, która w efekcie umożliwi rozwój
naturalnej komunikacji w codziennym życiu, edukację w szkołach
powszechnych lub klasach integracyjnych, jak też aktywność
zawodową.