Wyzwania wobec rynku pracy

PIOTR ARAK, EKSPERT PROGRAMU DS. ROZWOJU ORGANIZACJI NARODÓW ZJEDNOCZONYCH (UNDP) Warszawa, 24 maja 2012 r.

Wyzwania wobec rynku pracy Długookresowa Strategia Rozwoju Kraju

„Polska 2030. Trzecia Fala Nowoczesności”

2030 2010 2020

2010 2030 2020 Długookresowa Strategia Rozwoju Kraju

Średniookresowa Strategia Rozwoju Kraju

Strategia Innowacyjności i Efektywności

Gospodarki (MG)

Strategia Rozwoju Kapitału Ludzkiego (KPRM -‐ MPiPS)

Strategia Rozwoju Kapitału

Społecznego (MKiDN)

Sprawne Państwo (MAiC)

Krajowa Strategia Rozwoju

Regionalnego (MRR)

Strategia Zrównoważonego Rozwoju Wsi i

Rolnictwa (MRiRW)

Strategia Rozwoju Transportu (MTBiGM)

Bezpieczeństwo Energetyczne

i Środowisko (MG)

Strategia Rozwoju Systemu

Bezpieczeństwa RP (PRM/MON)

Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju

10 wyzwań i dylematów Raportu Polska 2030

Wyzwanie Dylemat 1. Wzrost konkurencyjności Wykorzystanie szans rozwojowych vs Dryf rozwojowy 2. Sytuacja demograficzna Wykorzystanie potencjału ze zwiększania się długości trwania życia

vs Kosztowne społeczno-‐ekonomiczne skutki zmian w sferze struktury wieku

3. Wysoka aktywność pracy oraz adaptacyjność zasobów pracy Adaptacyjna mobilność vs Niepewna stabilność 4. Odpowiedni potencjał infrastruktury Przyspieszenie wymiany, rozwoju i poprawy relacji społecznych vs

Infrastrukturalne bariery wymiany gospodarczej i więzi społecznych 5. Bezpieczeństwo energetyczno-‐klimatyczne Harmonizacja wyzwań klimatycznych i energetycznych czynnikiem

rozwoju vs Poza bezpieczeństwem energetycznym i bez jasnych celów w ochronie środowiska

6. Gospodarka oparta na wiedzy i rozwój kapitału intelektualnego Kapitał intelektualny jako główne źródło konkurencyjności Polski w globalnej gospodarce vs Powiększający się dystans Polski wobec rozwiniętych gospodarek świata w obszarze kapitału intelektualnego

7. Solidarność i spójność regionalna Efektywne wykorzystanie szans rozwojowych wszystkich regionów vs Trwała polaryzacja rozwoju

8. Poprawa spójności społecznej Spójność społeczna odpowiadająca na nowe wyzwania vs Spójność społeczna czasu transformacji

9. Sprawne państwo Kompleksowy i aktywnie wdrażany program reform na rzecz państwa, który daje obywatelowi poczucie bezpieczeństwa oraz możliwość realizacji swoich praw i indywidualnych aspiracji vs Niesprawne państwo jako bariera rozwoju oraz niewłaściwa relacja państwo–obywatel

10. Wzrost kapitału społecznego Polski Szanse kapitału rozwojowego 2030 vs Pułapka kapitału przetrwania i adaptacji

3

Rozwój linearny, czy cykliczny?

4

Globalne scenariusze rozwoju (1)


5

Lp. 2010 2020 2030 2050 1. USA Chiny Chiny Chiny 2. Chiny USA USA Indie 3. Japonia Indie Indie USA 4. Indie Japonia Japonia Brazylia 5. Niemcy Rosja Brazylia Japonia 6. Rosja Niemcy Rosja Rosja 7. Brazylia Brazylia Niemcy Meksyk 8. Wielka Brytania Wielka Brytania Meksyk Indonezja 9. Francja Francja Francja Niemcy 10. Włochy Meksyk Wielka Brytania Wielka Brytania

Dziesięć największych gospodarek świata w 2010, 2020, 2030 i 2050 roku

Źródło: HM Government, "Let’s choose growth. Why we need reform to unlock Europe’s potengal", London 2011. za: 2020 Euromonitor, 2030 i 2050 PwC na podst. parytetu siły nabywczej wg danych MFW.


6 Źródło: PWC, „The World in 2050. The acceleragng shii of global economic power: challenges and opportuniges”, January 2011.

•  Zwiększająca się rola rynków wschodzących, ale nadal duże dysproporcje w parytecie siły nabywczej,

•  Rosnąca rola E7: BRIC, Indonezja, Meksyk i Turcja,

•  W 2007 G7 były o 60% większe od E7, a w 2010 już tylko o 35% (PPP),

•  W 2030 gospodarki E7 będą stanowiły 97% gospodarek G7, a w 2050 będą o 64% większe.

*dane szacunkowe za MF

2009 2030 2050

US 100 100 100

Japonia 71 78 79

Niemcy 79 80 82

Wielka Brytania 81 83 87

Francja 76 79 83

Włochy 71 74 74

Kanada 84 83 83

Chiny 14 33 45

Indie 7 15 28

Brazylia 22 31 41

Rosja 42 67 74

Indonezja 9 16 22

Meksyk 31 43 54

Turcja 30 43 57

Polska* 43 61 78

PKB per capita (PPP) w 2009, 2030 i 2050 roku w relacji do USA

Trzy scenariusze Global Europe 2050 (4)

7

Globalne PKB w 2050 roku wg 3 zakładanych scenariuszy (ceny stałe 2005, USD)

Unia w zagrożeniu (negatywny) – mały wzrost gospodarczy, odejście jednego z kluczowych członków Wspólnoty, zagrożenia geopolityczne (energetyczne) Bazowy (brak zmian) – powolny wzrost, duże różnice między UE, a resztą świata w rozwoju, brak wizji politycznej i jej realizacji, zależność energetyczna Renesans Unii (pozytywny) -‐ Unia jako promotor demokracji, rozszerzanie na wschód i na południe, nakłady na B+R, reinwestowanie w sieci energetyczne i OZE

0

20000

40000

60000

80000

100000

120000

140000

160000

180000

Scenariusz negatywny Scenariusz bazowy Scenariusz pozytywny

Reszta świata

Pozostałe kraje Azji

Afryka Sub-‐Saharyjska

Bliski Wsch. -‐ Afryka Płn.

Ameryka Łac.

Chiny

Indie

Rosja

Brazylia

Unia Europejska

Japonia

USA

16%

Źródło: Komisja Europejska. 2011. Global Europe 2050. Execugve Summary.

Młodzież w krajach arabskich

8

Kraj Udział populacji poniżej 30 roku życia

Udział osób w wieku 15-‐24 w zatrudnieniu (2008)

PKB per capita wg parytetu siły nabywczej

w tys. dol., 2010 Algieria 56% 31% 7,1 Arabia Saudyjska 61% 25% 23,7 Bahrajn 48% 30% 26,8 Egipt 61% 23% 6,4 Jemen 73% 22% 2,6 Jordan 65% 20% 5,7 Libia 61% 27% 14,9 Maroko 56% 35% 4,8 Oman 64% 29% 26,2 Syria 67% 32% 5,1 Tunezja 51% 22% 9,5

Źródło: Financial Times 2-‐3 kwietnia 2011 r. za: US Census Bureau, Bank Światowy i MFW.


9

W stronę świata on-‐line

Ewolucja liczby użytkowników sieci stacjonarnej i mobilnej na świecie (w mln)

Źródło: IDATE Consulgng & Research. 2011. World Internet Usage & Markets. IDATE NEWS 560 13 September 2011.

Wzrost satysyacji z życia i dochodu nie jest skorelowany

Źródło: Mario Pezzini. 2012. Making Most of the Shiiing Wealth. How to build cohesive and compeggve regions?. Prezentacja w dniu 23 lutego 2012 r.

Średnioroczne stopy wzrostu satysfakcji z życia i dochód w latach 2006-‐2010 PKB per capita Średni okres uczenia się Satysyacja z życia

Chiny Indie Tunezja Kostaryka Brazylia Tajlandia

World Happiness Report

0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Wskaźnik deklarowanego poziomu szczęścia na podstawie Gallup World Poll

•  W każdym regionie występuje duże zróżnicowanie w ocenie własnego życia. Do pewnego stopnia to po prostu odzwierciedla różne osobowości, ale w jeszcze większym odzwierciedlone są różne warunki życia w których dorastają osoby z różnych regionów, ale także pokazuje różne możliwe scenariusze życiowe w tych samych zakątkach świata, ale w innych krajach.

•  Oprócz terytorializmu to co jest także widoczne w badaniach to poziom szczęścia ze względu na wiek.

•  Jak się okazuje wysoki poziom deklarownego szczęścia osiagamy w wieku 18 lat by potem stopniowo malał do 50 r.ż. gdy ta tendencja się odwraca.

53 miejsce

Warunki życia w Polsce

Polska wg „Be|er Life Index” OECD w 2010 i 2011 roku

12

0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

mieszkanie

dochody

praca

społeczeństwo

edukacja

środowisko

władza

zdrowie

satysfakcja z życia

bezpieczeństwo

równowaga między pracą, a życiem prywatnym

2011

2010

Stworzony przez OECD indeks, pozwala porównywać poziom i warunki życia. Skala obejmuje od 0 do 10. Na podstawie różnych danych (takich jak dochody, liczba pokoi na osobę, bezrobocie) i badań prowadzonych wśród mieszkańców, autorzy tego rankingu stworzyli wskaźniki

Źródło: Opracowanie własne na podst. h|p://www.oecdbe|erlifeindex.org/

Czynniki zmiany

•  Nowe technologie (cyfryzacja, nowe reguły ekonomii: współpraca, otwartość, dzielenie się, integracja, współzależności),

•  Wyzwania i napięcia demograficzne i ich skutki (stary świat Zachodu 1,2 mld ludzi obecnie i tyle samo w 2025 – młody „łuk niestabilności” oraz kraje o dodatniej kontrybucji demografii do wzrostu PKB, obecnie 5,2 mld, a w 2025 6,7 mld ludzi),

•  Konkurencja o zasoby energetyczne i dystrybucję energii, •  Warunki środowiskowe (klimat, trudności z dostępem do wody, oszczędzanie

energii, potrzeby żywnościowe – warunki dla rozwoju rolnictwa, z 0,6 mld ludzi z 21 państw bez ziemi uprawnej i dostępu do wody pitnej w 2025 będzie 1,4 mld z 36 państw).

13 Źródło: HSBC, „The world in 2050 Quangfying the shii in the global economy”, January 2011.

Zagrożenia dla polskiego rozwoju

•  Pokryzysowe bariery rozwoju generowane przez problem wysokiego zadłużenia i deficytu, czyli niestabilność finansów publicznych w długiej perspektywie, co może być pogłębiane globalnymi napięciami walutowymi i powstaniem nowych barier w światowym handlu -‐ przez brak jasnej polityki oszczędności i rozwoju (poprzez rozumną alokację zasobów w kierunkach najbardziej prorozwojowych),

•  Dryf rozwojowy opisany już w raporcie „POLSKA 2030”, który polegać miałby na „uśrednieniu” tempa wzrostu, nie rozwiązaniu problemów demograficznych oraz braku stymulacji dla wzrostu zatrudnienia, czyli obniżeniu w efekcie poziomu ambicji i aspiracji – poprzez politykę nie stawiającą trudnych wyzwań, skupioną na doraźnych celach i prymacie spokoju społecznego nad twórczym konfliktem w sprawach, gdzie bez konfliktu nie można się obejść,

•  Peryferyzacja Polski (Europy-‐ ???) w globalnym układzie sił – przez brak podjęcia wyzwań i zaniechania modernizacyjne oraz wzrost sił rozwojowych krajów „wschodzących” w tym E7 (BRIC + Indonezja, Meksyk, Turcja).

14

Dlaczego mówimy o „Trzeciej Fali Nowoczesności”?

•  1 fala: industrializacja –  Procesy modernizacyjne (choć w ograniczonym zakresie w stosunku

do świata): 1945-‐1989

•  2 fala: transformacja (gospodarka państwowa/gospodarka rynkowa – w stronę modelu posgndustrialnego): boom edukacyjny i boom przedsiębiorczości – 1989-‐2010

•  3 fala: wyzwania cywilizacyjne fazy posgndustrialnej (nowe przewagi konkurencyjne oparte o kapitał intelektualny, o innowacyjność, wykorzystanie impetu cyfrowego i wartości dodanej społeczeństwa sieci): 2010/2011/2012

UWAGA: przedkładany model adaptuje wersję „fal” proponowaną przez

Tofflera w 1980 roku do warunków polskich

15

Polska 2030 – Filary rozwoju

16

CEL: rozwój mierzony poprawą jakości życia (wzrost PKB na mieszkańca w relacji do najbogatszego kraju UE (Holandia, 2009 – 45%; 2030 – więcej niż 65%) i zwiększenie spójności społecznej) Polaków

dzięki stabilnemu, wysokiemu wzrostowi gospodarczemu, co pozwala na modernizację kraju

Makroekonomiczne warunki rozwoju Polski do 2030 roku

Filar innowacyjności (modernizacji)

Nastawiony na zbudowanie

nowych przewag konkurencyjnych Polski

opartych o wzrost KI (wzrost kapitału ludzkiego,

społecznego, relacyjnego, strukturalnego) i

wykorzystanie impetu cyfrowego, co daje w efekcie większą konkurencyjność

Filar terytorialnego równoważenia rozwoju

(dyfuzji)

Zgodnie z zasadami rozbudzania potencjału

rozwojowego odpowiednich obszarów mechanizmami dyfuzji i absorbcji oraz

polityką spójności społecznej, co daje w efekcie zwiększenie potencjału konkurencyjności

Polski

Filar efektywności

Usprawniający funkcje przyjaznego i pomocnego

państwa (nie nadodpowiedzialnego)

działającego efektywnie w kluczowych obszarach

interwencji

Obszary tematyczne/ filary rozwoju

17

Filar terytorialnego równoważenia rozwoju (dyfuzji)

Rozwój regionalny Transport

Filar Innowacyjności

Innowacyjność Polska Cyfrowa Kapitał Ludzki Bezpieczeństwo Energetyczne i Środowisko

Filar Efektywności

Kapitał Społeczny Sprawne Państwo

Potencjał innowacyjności

Innowacyjność państw europejskich mierzona zagregowanym wskaźnikiem innowacyjności

18 Źródło:Innovagon Union Scoreboard 2010The Innovagon Union's performance scoreboard for Research and Innovagon 2012

Polska znajduje się w grupie „moderate innovators”, czyli wśród krajów, których wartości wskaźników znajdują się poniżej średniej UE. W przeciągu roku spadliśmy o 1 pozycję. Liderzy mają kila cech wspólnych: wysoką jakość prowadzonych prac badawczych (B+R), dobre wartości określające aktywność przedsiębiorstw w zakresie innowacyjności, dużą liczbę uzyskiwanych patentów i sukcesy w komercjalizacji nauki

0

0,1

0,2

0,3

0,4

0,5

0,6

0,7

0,8

Łotw

a Bu

łgaria

Litw

a Ru

mun

ia

Polsk

a Słow

acja

Malta

Grecja

Węgry

Hiszpania

Czechy

Portugalia

Włochy

Estonia

Cypr

Słow

enia

EU27

Francja

Irlandia

Austria

Luksem

burg

Holand

ia

Wielka Brytania

Belgia

Finlandia

Niemcy

Dania

Szwecja

Potencjał kreatywności

19

Miejsce ogółem Kraj Technologia Talent Tolerancja

Globalny Indeks Kreatywności

1 Szwecja 5 2 7 0.923 2 USA 3 8 8 0.902 3 Finlandia 1 1 19 0.894 4 Dania 7 4 14 0.878 5 Australia 15 7 5 0.870 6 Nowa Zelandia 19 5 4 0.866 7 Kanada 11 17 1 0.862 7 Norwegia 12 6 11 0.862 9 Singapur 10 3 17 0.858 10 Holandia 17 11 3 0.854 11 Belgia 16 12 13 0.813 12 Irlandia 20 21 2 0.805 13 Wielka Brytania 18 19 10 0.789 14 Szwajcaria 6 22 20 0.785 15 Francja 14 23 16 0.764 15 Niemcy 9 26 18 0.764 17 Hiszpania 24 28 6 0.744 18 Tajwan — 32 21 0.737 19 Włochy 26 18 23 0.707 20 Hong Kong 22 37 12 0.691 41 Polska 37 29 58 0.476

Źródło: Margn Prosperity Insgtute. 2011. Creagvity and Prosperity: The Global Creagvity Index.

Klasa kreatywna w Polsce

20

43%

32%

0

5

10

15

20

25

30

35

40

45

50

Singapur

Holand

ia

Szwajcaria

Au

stralia

Szwecja

Belgia

Dania

Finlandia

Norwegia

Niemcy

Wielka Brytania

Kanada

Izrael

Now

a Zeland

ia

Estonia

Włochy

Francja

Czechy

Irlandia

Rosja

Au

stria

Słow

enia

Łotw

a Węgry

Słow

acja

Hong Kon

g USA

Litw

a Grecja

Polsk

a Ukraina

Egipt

Tajwan

Hiszpania

Bułgaria

Cypr

Chorwacja

Serbia

Maced

onia

Malezja

Udział klasy kreatywnej wśród pracujących (2011)


Rosnąca rola klasy kreatywnej

Siła robocza wg klas wydzielonych przez R. Floridę w USA 1800-‐2009

21

Kreatywność a jakość życia

22

Globalny indeks kreatywności a HDI (2011) Polska


Wykorzystanie orientacji życiowych młodych

•  Minimaliści, którzy nie mają wysokich aspiracji, mierzą na spokojne i bezpieczne życie, stanowią margines (5% młodych dorosłych oraz 11,5% młodszej młodzieży)

•  Marzyciele – o wysokich aspiracjach do dostatku, barwnego i wygodnego życia, ale ze słabymi przesłankami do sukcesu – stanowią 20% młodych

•  Zorientowani na wzory mieszczańskie i przeciętne statusy (konwencjonalnie ambitni) stanowią główny strumień starszych roczników młodzieży (43,2%).

•  Nieprzeciętnie ambitni: Młodszych częściej urzekają niekonwencjonalne wzory życia: barwne, niecodzienne, z dużą wagą przywiązywaną do nieprzeciętnych karier i wyrafinowanej konsumpcji (30,4%).

•  Ambitni inaczej -‐ połączenie wysokich dążeń konsumpcyjnych i statusowycch z dbałością o wartości niematerialne (8,3% młodzieży oraz 12,5% młodych dorosłych).

23

Edukacja: różnicuje ale i tworzy szanse

9,7 %

21,2 %

0

5

10

15

20

25

30

1995 2009

Źródło: M. Federowicz, „Prezentacja raportu o stanie edukacji 2010 r.”, Kongres Edukacji 5 czerwca 2011 r.

Udział osób z wyższym wykształceniem w populacji

25-‐64

Aspiracje edukacyjne młodzieży a status rodziny pochodzenia

24

Kreatywność i innowacyjność gospodarki

Wysokiej jakości edukacja na wszystkich

poziomach

TURBODOŁADOWANIE: Aspiracje społeczne

Konkurencyjnej jakości badania naukowe i

współpraca z gospodarką

Rozwój postaw przedsiębiorczych i

kompetencji zarządczych

przedsiębiorców

TURBODOŁADOWANIE: Impet cyfrowy

Infrastruktura

Filar innowacyjności – wzmocnienie

25

Dwadzieścia pięć kluczowych decyzji

26

1. Trwałe zmniejszenie deficytu sektora

finansów publicznych

2. Realokacja w wydatkach

publicznych na rzecz rozwoju

3. Zbilansowanie systemu ubezpieczeń

emerytalnych rentowych i zdrowotnych

4. Warunki dla wzrostu oszczędności i

inwestycji

5. Aktywizacja rezerw na rynku pracy

6. Łączenie ambicji zawodowych i

aspiracji życiowych

7. Lepszy start życiowy i zawodowy młodych

8. Polska krajem migracji neto

9. Efektywny model usług publicznych

10. Dostępność i wysoka jakość usług

zdrowotnych

11. Unowocześnienie i poprawa jakości

edukacji oraz uczenia się przez całe życie

12. Dopasowanie edukacji do potrzeb zmieniającej się gospodarki

13. Warunki do prorozwojowego impetu cyfrowego

14. Konkurencyjność nauki i rozwój B+R

15. Warunki dla nowych przewag konkurencyjnych

16. Warunki dla spójności terytorialnej

17. Zwiększenie dostępności

transportowej w Polsce

18. Rozwój sieci metropolitalnej

19. Poprawa cywilizacyjnych

warunków życia na wsi

20. Warunki dla bezpieczeństwa

żywnościowego Polski

21. Modernizacja infrastruktury i bezpieczeństwo energetyczne

22. Poprawa warunków

środowiskowych, uniknięcie ryzyk związanych ze

zmianami klimatu

23. Zniesienie barier dla biznesu

24. Usprawnienie działań państwa

25. Warunki dla budowy kapitału społecznego

Kluczowe decyzje dla rozwoju kapitału ludzkiego (1)

3. Zbilansowanie systemu ubezpieczeń emerytalnych rentowych i zdrowotnych Maksymalnie zbilansować (w latach 2012-‐2013) koszty utrzymania systemu ubezpieczeń emerytalnych, rentowych i zdrowotnych oraz przywrócić związek między składką a zakresem zabezpieczenia, tak aby ograniczyć generowanie bieżącego deficytu i długu publicznego w przyszłych latach. 4. Warunki dla wzrostu oszczędności i inwestycji Wprowadzić rozwiązania instytucjonalne i podatkowe (w latach 2012-‐2015) promujące oszczędzanie i produktywne inwestowanie na rzecz przyszłości poprzez przesunięcie ciężarów podatkowych na rzecz podatków konsumpcyjnych oraz promowanie oszczędzania na starość w II Filarze i dodatkowych ubezpieczeniach III Filaru. 5. Aktywizacja rezerw na rynku pracy Wdrożyć w latach 2012-‐2015 programy aktywizacji rezerw na rynku pracy, aby zwiększyć poziom zatrudnienia do 70% do 2030 r. (osiągnięcie liczby zatrudnionych w 2020 r. na poziomie ponad 17 mln osób i niedopuszczenie do spadku tej liczby poniżej 16,8 mln w 2030), poprzez związanie osób niepełnosprawnych z otwartym rynkiem pracy, umożliwienie wcześniejszego startu młodych osób na rynku pracy, podniesienie aktywności zawodowej kobiet, realizację programów 50+ i 60+ oraz rozpoczęcie procesu zrównania wieku emerytalnego obu płci na poziomie 67 lat.

27

Kluczowe decyzje dla rozwoju kapitału ludzkiego (2)

6. Łączenie ambicji zawodowych i aspiracji życiowych Wzmocnić w latach 2012-‐2013 warunki dla łączenia ambicji zawodowych i aspiracji rodzinnych młodej i średniej generacji, poprzez m.in. wsparcie rodzin w edukacji i opiece nad dziećmi w wieku 0-‐5, poprawę dostępności przedszkoli i opieki świetlicowej, propagowanie elastyczności zatrudnienia dostosowanej do potrzeb pracownika. 7. Lepszy start życiowy i zawodowy młodych Zaprojektować i wdrożyć w latach 2012-‐2015 działania poprawiające warunki startu życiowego i zawodowego młodej generacji, ułatwiające wchodzenie młodych na rynek pracy (elastyczność zatrudnienia oraz warunki jego stabilizacji), zwiększające dostępność mieszkań, wyrównujące możliwość dostępu do różnego typu usług np. kredytów bankowych bez względu na formę zatrudnienia. 8. Polska krajem migracji neto Przygotować instytucje publiczne i społeczeństwo w latach 2013-‐2020 do wzrostu imigracji do Polski (od 2020 r.) poprzez wykorzystanie potencjału migracji poakcesyjnych i migracji powrotnych oraz stworzenie warunków wdrożenia polityki migracyjnej odpowiadającej na potrzeby rynku pracy i wspierającej proces integracji imigrantów.

28

Kluczowe decyzje dla rozwoju kapitału ludziego (3)

9. Efektywny model usług publicznych Zmienić model świadczenia usług publicznych (po dokonaniu audytu) w podstawowych obszarach (m.in. poprzez zewnętrzne kontraktowanie usług), aby poprawić ich skuteczność, efektywność finansową i jakość, a także zmodyfikować system świadczeń społecznych tak, aby zasiłki i świadczenia w rzeczywisty sposób przyczyniały się do wychodzenia z wykluczenia społecznego oraz, kiedy jest to możliwe, wspierały podejmowanie zatrudnienia w całym okresie realizacji strategii. 10. Dostępność i wysoka jakość usług zdrowotnych oraz międzysektorowe działania prozdrowotne Wdrożyć zmiany do 2015 w systemie ochrony zdrowia, których celem będzie poprawa dostępności, skuteczności i jakości usług medycznych (w tym rehabilitacji), głównie za sprawą wzrostu efektywności systemu ochrony zdrowia, istotnego wzmocnienia dobrze adresowanych działań profilaktycznych, uruchomienia dodatkowych źródeł finansowania opieki zdrowotnej oraz wprowadzenia nowoczesnych narzędzi w systemie ochrony zdrowia. 11. Unowocześnienie i poprawa jakości edukacji Zapewnić powszechną dostępność i wysoką jakość opieki oraz edukacji w przedszkolach i szkołach wszystkich poziomów i typów oraz ich zorientowanie na pobudzanie kreatywności dzieci, młodzieży i dorosłych oraz przygotowanie do uczenia się przez całe życie, przy wykorzystaniu technologii informacyjno – komunikacyjnych (ICT) jako powszechnego narzędzia edukacyjnego, przy jednoczesnym zwiększaniu atrakcyjności zawodu nauczyciela oraz kształceniu nawyku korzystania z dóbr kultury w okresie do 2020 r. 12. Dopasowanie edukacji do potrzeb zmieniającej się gospodarki i społeczeństwa Wykorzystać efektywniej indywidualne i publiczne inwestycje w edukację poprzez wzmocnienie kształcenia kluczowych kompetencji, wdrożenie modelu kształcenia zawodowego opartego na uczeniu się praktycznym i na elastycznych ścieżkach uczenia się, stworzenie oferty atrakcyjnych studiów o profilu praktycznym i podniesienie ich jakości oraz wzmocnienie wagi studiów I stopnia tak, aby służyło to poprawie skuteczności transferu edukacja – rynek pracy w całym okresie realizacji strategii.

29

Kluczowe decyzje związane z rozwojem regionalnego rynku pracy (4)

16. Warunki dla spójności terytorialnej Wzmocnić warunki instytucjonalne i ekonomiczne (etapami do 2030 r.) dla spójności terytorialnej pomiędzy regionami, wewnątrz regionów (wykorzystując ich potencjał miejski), jak i wewnątrz miast (przeciwdziałanie degradacji niektórych dzielnic). W okresie do 2020 r. -‐ wzmocnić endogeniczny potencjał rozwojowy obszarów wiejskich i peryferyjnych poprzez inwestycję w transport, infrastrukturę telekomunikacyjną i inwestycje w edukację, kulturę, usługi publiczne, lokalną infrastrukturę i wspieranie przedsiębiorczości. 17. Zwiększenie dostępności transportowej w Polsce Zwiększyć dostępność transportową i nasycenie infrastrukturą w Polsce (drogi, koleje, lotniska) oraz zoptymalizować zarządzanie transportem do 2020 r. poprzez stworzenie modelu finansowego łączącego budżet państwa, środki UE, pieniądze z rynku kapitałowego, od inwestorów prywatnych lub z pojawiających się nowych instrumentów gwarancji kredytowych , a w drugiej dekadzie wprowadzić model samofinansowania systemu transportowego poprzez łączenie opłat użytkowników i podatków ogólnych (z uwzględnieniem specyfiki poszczególnych gałęzi transportu). 18. Rozwój sieci metropolitalnej Przyjąć do 2015 r. rozwiązania prawne i organizacyjne przyspieszające integrację sieci metropolitalnej i wzrost potencjału rozwojowego, kulturowego, kreatywnego i innowacyjnego metropolii, a także zwiększające spójność otaczającej je przestrzeni metropolitarnej i jej oddziaływanie regionalne dotyczące innowacji, komunikacji, podatków (większy udział miast w wpływach z podatków), inwestycji, usług dla obywateli przy jednoczesnym minimalizowaniu szkodliwych oddziaływań na środowisko. 19. Poprawa cywilizacyjnych warunków życia na wsi Wyposażyć do 2020 r. obszary wiejskie i małe miasteczka w infrastrukturę cywilizacyjną pozwalającą na wyrównanie szans zawodowych i społecznych ich mieszkańców (dostępność komunikacyjna, cyfrowa, edukacyjna, do usług zdrowotnych, warunki uczestnictwa w kulturze oraz dla pracy poza rolnictwem – także w nowych dziedzinach eko-‐gospodarki) i silniejsze powiązanie z lokalnymi, regionalnymi i krajowymi centrami rozwoju.

30

Model terytorialnego równoważenia rozwoju

31

Kierunki działań polityki przestrzennej

32

Wzmocnienie obszarów peryferyjnych poprzez integrację z metropolią sieciową. Rozwijanie powiązań funkcjonalnych pomiędzy obszarami peryferyjnymi (żółta linia) służy głównie zapewnieniu spójności kraju Źródło: MRR, „Koncepcja Przestrzennego

Zagospodarowania Kraju 2030”.

Geografia rozwoju

Wymiar terytorialny w znaczeniu podwójnym: •  ład przestrzenny w zagospodarowywaniu kraju, co wymaga odpowiednich instrumentów

planowania, w tym planowania fizycznego i ekonomicznego, •  ład w rozwoju potencjałów wzrostu dostosowanych do lokalnych i regionalnych uwarunkowań

(z wykorzystaniem ich endogenicznego charakteru i absorbcji sił egzogenicznych), •  ład w przejściu od modelu „przestrzeni miejsc” (space of places) do „przestrzeni przepływów i

wymiany” (spaces of flows). Trzeba też uświadamiać sobie na coraz większą skalę, iż planowanie przestrzenne jest narzędziem nowoczesnej polityki ochrony środowiska.

33

Źródło: MRR, „Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030”.

Polska AD 2010 „Warszawocentryczne” powiązania funkcjonalne pomiędzy głównymi miastami

Polska AD 2030 Policentryczna metropolia sieciowa i zrównoważenie powiązań wewnątrzsieciowych

Policentryczna metropolia sieciowa w 2030 roku

W skład policentrycznej metropolii sieciowej w roku 2030 wchodzą: •  rdzeń metropolii sieciowej, który tworzy Warszawa (ze swoim

obszarem metropolitalnym) oraz następujące ośrodki metropolitalne (wraz ze swoimi obszarami metropolitalnymi): Konurbacja Górnośląska (Katowice wraz z miastami wchodzącymi w skład Górnośląskiego Obszaru Metropolitalnego), Kraków, Łódź, Trójmiasto (Gdańsk – Sopot – Gdynia z głównym ośrodkiem miejskim w Gdańsku – dalej: Trójmiasto), Poznań, Wrocław, Bydgoszcz i Toruń, Szczecin, Lublin, Białystok oraz Rzeszów,

•  współtworzące ją miasta (wraz z obszarami funkcjonalnymi) o znaczeniu regionalnym czyli pozostałe miasta wojewódzkie: Kielce, Olsztyn, Opole, Zielona Góra, Gorzów Wielkopolski oraz: Płock, Koszalin, Słupsk, Bielsko-‐Biała, Częstochowa, Radom, Rybnik.

34

Wizja rynku pracy 2030?

35 Źródło: h|p://www.economist.com/node/21552901

Trzecia Fala Industrializacji

Problemy z programowaniem rynku pracy przyszłości •  Trudno jest przewidzieć przemiany technologiczne i w jaki sposób bezpośrednio wpłyną

one na rynek pracy (jakie miejsca pracy się pojawią, a jakie znikną), •  W 2000 roku tygodnik „Time” opublikował listę zawodów przyszłości, które będą

świetnie prosperować za dekadę, czyli mniej więcej teraz. Podał też listę zawodów, które znikną lub będą w odwrocie ze względu na postęp technologii m.in. Internetu.

36

INŻYNIER TKANEK

PROGRAMISTA GENÓW

FARMER NOWEJ ERY

AKTOR RZECZYWISTOŚCI WIRTUALNEJ

PRODUCENT SPERSONALIZOWANYCH MEDIÓW

KONTROLER GMO

ANALITYK (DATA-‐MINING)

TESTER TURINGA

KONSULTANT TELEFONICZNY

INŻYNIER WIEDZY

BROKER, DEALER SAMOCHODÓW, KURIER, AGENT UBEZPIECZENIOWY I

NIERUCHOMOŚCI

NAUCZYCIEL

DRUKARZ

STENOTYPIŚCI, SEKRETARKI, ASYSTENCI

CEO

ORTODONTA

KLAWISZ

KIEROWCA TIR-‐A

GOSPOSIA/ GOSPODARZ

OJCIEC

Na zielono te zawody, które miały się rozwinąć, a na czerwono te które miały zacząć znikać

Źródło: h|p://www.gme.com/gme/magazine/argcle/0,9171,997028-‐2,00.html

“Drivery” zmiany na rynku pracy

Ekstremalna długowieczność: Wzrost globalnej długości życia zmienia

modele kariery i uczenia się

Rozwój inteligentnych maszyn i systemów:

Pracownicy będą odchodzić od automatycznych i powtarzalnych zadań

“Obliczalny” świat: Ogromny wzrost w możliwościach analizy

i przerabiania danych sprawią świat programowalnym systemem

Nowy ekosystem mediów: Nowe środki komunikacji wymagają

kompetencji cyfrowych wykraczających poza zwykły język

Super struktury organizacyjne Technologie społecznościowe napędzają

nowe formy produkcji i tworzenia wartości

Globalnie połączony świat Zwiększona globalna łączność stawia

różnorodność i adaptacyjność w centrum organizacyjnym operacji

Źródło: Future work skills 2020, Insgtute for the Future for the University of Phoenix Research Insgtute, Palo Alto 2011.

38

Kreatywność, innowacyjność i nowe przewagi konkurencyjne

Źródło: Future work skills 2020, Insgtute for the Future for the University of Phoenix Research Insgtute, Palo Alto 2011.

1. WNIOSKOWANIE: Umiejętność określenia głębszego sensu lub

znaczenia tego co jest wyrażane

2. INTELIGENCJA EMOCJONALNA: Umiejętność łączenia się z innymi w głęboki I

bezpośredni sposób do odczuwania i stymulowania reakcji i pożadanych interakcji

3. SPRAWNOŚĆ ADAPTACYJNA Biegłość w myśleniu i wymyślaniu rozwiązań

oraz odpowiedzi niekonwencjonalnych 4. KOMPETENCJE MIĘDZYKULTUROWE: Umiejętność pracy w różnych umiejscowieniach kulturowych

5. PRZETWARZANIE DANYCH: Umiejętność przetłumaczenia dużej ilości danych na abstrakcyjne pojęcia oraz do

rozumowania opartego na wiedzy

6. KOMPETENCJE CYFROWE: Umiejętność krytycznej oceny i rozwijania

treści opartych na nowych formach i komunikowanie ich

7. MIĘDZYDYSCYPLINARNOŚĆ: Zdolność rozumienia pojęć i koncepcji z wielu

dziedzin 8. MYŚLENIE PROJEKTOWE: Zdolność do rozwijania i doprowadzania zadań

i procesów do oczekiwanych wyników 9. PRACA W SZUMIE:

Zdolność do rozróżniania i filtrowania informacji dla zmaksymaliwoania funkcji poznawczych przy użyciu różnych technik

i narzędzi

10. WSPÓŁPRACA W WIRTUALU: Zdolność do efektywnej, zaangażowanej pracy

w wirtualnym zespole

Cykl życia a cykl kariery

Dzieciństwo

Edukacja

Edukacja na poziomie wyższym

Aktywność zawodowa

Rodzicielstwo

Starość

Jakość życia a regionalny rynek pracy

40

0,0 2,0 4,0 6,0 8,0

10,0 12,0 14,0

2008

2009

2010

Ogólny wskaźnik jakości życia w latach 2007, 2009 i 2011 w przekroju wojewódzkim

-‐0,3

-‐0,2

-‐0,1

0

0,1

0,2

0,3

2007

2009

2011

Stopa bezrobocia w przekroju wojewódzkim 2008-‐2010

Źródło: opracowanie własne na podst. Diagnoza Społeczna 2011.

Źródło: opracowanie własne na podst. Bank Danych Lokalnych GUS.

41

Globalne bezrobocie i stopa bezrobocia

Źródło: h|p://www.ilo.org/wcmsp5/groups/public/-‐-‐-‐ed_emp/-‐-‐-‐emp_elm/-‐-‐-‐trends/documents/publicagon/wcms_179663.pdf

42

0,0

5,0

10,0

15,0

20,0

25,0

30,0

35,0

40,0

45,0

50,0

Holand

ia

Austria

Niemcy

Malta

Dania

Luksem

burg

Słow

enia

Czechy

Belgia

Finlandia

Wielka Brytania

EU27

Estonia

Cypr

Francja

Szwecja

Rumun

ia

Polsk

a

Węgry

Bułgaria

Włochy

Łotw

a

Irlandia

Portugalia

Litw

a

Słow

acja

Grecja

Hiszpania

Stany Zjed

noczon

e

2008

2011

Bezrobocie w grupie wiekowej 18-‐24 w Unii Europejskiej i Stanach Zjednoczonych

Efekty kryzysy na wejściu na rynek pracy

Źródło: opracowanie własne na podst. Eurostat.

NEET’s w Polsce i w Europie

43

16,5 14,5

0,0

5,0

10,0

15,0

20,0

25,0

30,0

EU27

Belgia

Bułgaria

Czechy

Dania

Niemcy

Estonia

Irlandia

Grecja

Hiszpania

Francja

Włochy

Cypr

Łotw

a

Litw

a

Luksem

burg

Węgry

Malta

Holand

ia

Austria

Polsk

a

Portugalia

Rumun

ia

Słow

enia

Słow

acja

Finlandia

Szwecja

Wielka Brytania

2008

2009

2010

Młodzi ludzie (18-‐24) należący do kategorii NEET (not in employment and not in any educa|on and training)

Źródło: opracowanie własne na podst. Eurostat.

Przejście od welfare state do workfare state

•  Przyjęta w 2010 roku strategia „Europa 2020” zakłada, iż to właśnie praca jest najlepszym sposobem na uniknięcie wielu negatywnych konsekwencji starzenia się ludności, jak również spodziewanego w przyszłości wzrostu zagrożenia ubóstwem.

•  Aby tego dokonać nie wystarczy tylko ukierunkowywanie przemian gospodarczych, tak aby ich priorytetem było tworzenie nowych miejsc pracy.

•  Konieczne są zmiany pozwalające osobom, które obecnie ze względu na niskie kwalifikacje, miejsce zamieszkania czy niedostateczny dostęp do usług publicznych nie mogą wykorzystywać swoich potencjałów, poradzić sobie z ich deficytami i w pełni uczestniczyć w życiu ekonomicznym i społecznym.

•  Przyczyni się to do wzrostu liczby pracujących, co jest warunkiem koniecznym do przejścia od obecnie preferowanego, ale źle działającego modelu „welfare state” do modelu „workfare state”.

•  „Workfare state” to państwo tak zarządzane, aby stworzyć maksymalnie dużej liczbie ludzi możliwości wykorzystywania potencjału i dzięki podejmowaniu akceptowalnego zatrudnienia unikać wykluczenia społecznego.

•  Kluczowe są dwa priorytety: –  tworzenie miejsc pracy –  aktywna polityka społeczna

44

Rezerwy wzrostu zatrudnienia:

Aktywizacja nieaktywnych

Dłuższa aktywność zawodowa

Większa aktywność kobiet

Niepełnosprawni

Elastyczność rynku pracy

Start młodych 45

W jakich grupach społecznych, wiekowych?

Cele w obszarze Kapitał Ludzki

46

Cel strategiczny: Osiągnięcie dobrobytu poprzez pracę dzięki wsparciu aktywności edukacyjnej i zawodowej oraz powszechny dostęp do usług publicznych na każdym etapie życia

Cel szczegółowy 1: wzrost poziomu aktywności

Polaków, tak aby w roku 2030 stopa zatrudnienia

wyniosła 75% (przy założeniu pełnego wykorzystania

rezerw reformatorskich)

Cel szczegółowy 2: poprawa sytuacji demograficznej w

sposób nieograniczający

aktywności zawodowej

rodziców oraz wykorzystanie

rezerw demograficznych

Cel szczegółowy 3: poprawa spójności

społecznej

Cel szczegółowy 4. poprawa stanu

zdrowia społeczeństwa

Cel szczegółowy 1. Wzrost poziomu aktywności Polaków tak, aby w roku 2030 stopa zatrudnienia wyniosła 75 proc. (przy założeniu pełnego wykorzystania rezerw

reformatorskich)

47

Ograniczona aktywność zawodowa

powodowana ograniczeniami w

zakresie podejmowania zatrudnienia

Likwidacja ograniczeń blokujacych

aktwyność zawodową

Zatrudnienie podstawą dobrobytu oraz powszechny

system wsparcia dla podejmowania pracy

Model dojścia do celu szczegółowego

48

Cel szczegółowy 1. Wzrost poziomu aktywności Polaków tak, aby w roku 2030 stopa zatrudnienia wyniosła 75 proc. (przy założeniu pełnego wykorzystania rezerw

reformatorskich)

1.1 Zapewnienie opłacalności

podejmowania legalnej pracy dla osób o niskiej

zatrudnialności

1.2 Efektywna aktywizacja bezrobotnych oraz biernych zawodowo

1.3. Polityka migracyjna

prymatu rynku pracy

1.4 Powszechność

łączenia aktywności zawodowej z opieką nad dziećmi

oraz innymi obowiązkami rodzinnymi i

innymi rodzajami aktywności

1.5 System edukacji

szkolnej oraz szkolnictwa wyższego

odpowiadający na zmieniające się potrzeby rynku pracy

oraz efektywny i dostępny

system uczenia się przez całe życie

Kluczowe projekt IV. 1

Przygotowanie i przeprowadzenie zmian w systemie zabezpieczenia społecznego oraz podatkowym, tak aby zwiększyć opłacalność i skłonność do podejmowania pracy. •  Zbadać znaczenie (dla płatników i państwa) zwiększenia wysokości

kwoty wolnej od opodatkowania podatkiem dochodowym. •  Zbadać możliwość wprowadzenia zmian w systemie zasiłków i

świadczeń społecznych, tak aby niektóre z nich (np. zasiłek dla bezrobotnych, świadczenie rehabilitacyjne, dodatki stażowe) mogłyby być wypłacane przez pewien czas po podjęciu zatrudnienia.

•  Dokonać dalszej dywersyfikacji zasiłków dla bezrobotnych, tak aby zwiększyć ich wysokość po utracie zatrudnienia i sukcesywnie obniżać w przypadku nie podejmowania prób aktywizacji zawodowej przez bezrobotnego.

•  Zwiększyć zakres wsparcia (dopłaty, kredyty itp.) dla osób, które decydują się podjąć zatrudnienie poza miejscem zamieszkania.

49

Kluczowy projekt IV. 2

Zmiana zasad funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia w kierunku zwiększenia ich efektywności w zakresie pośrednictwa i doradztwa zawodowego oraz wzrost udziału innych podmiotów w realizacji polityki rynku pracy. •  Dokonać podziału w ramach urzędów pracy na część odpowiedzialną za

realizację i kontraktację usług aktywizacyjnych oraz części odpowiedzialnej za rejestrację bezrobotnych oraz za dystrybucję zasiłków dla bezrobotnych (docelowo w systemie pomocy społecznej).

•  Przenieść opłacanie składki na ubezpieczenie zdrowotne z urzędów pracy lub przyjąć zasadę powszechnej dostępności do służby zdrowia dla obywateli polskich.

•  Ograniczenie kategorii grup w szczególnej sytuacji na rynku pracy. •  Wprowadzenie do przepisów możliwości korzystania z pośrednictwa i

doradztwa zawodowego w ramach usług instytucji rynku pracy dla wszystkich obywateli.

•  Zwiększenie kontraktacji usług rynku pracy poza urzędami pracy. Docelowo doprowadzenie do konkurencji pomiędzy instytucjami publicznymi i innymi o pozyskiwanie środków na prowadzenie polityki rynku pracy.

50


Zaprojektowanie i wdrożenie polityki imigracyjnej ukierunkowanej na uzupełnianie niedoborów pracowników na polskim rynku pracy, z uwzględnieniem zasady pierwszeństwa w dostępie do rynku pracy dla Polaków oraz obywateli UE, EOG i Szwajcarii. •  Zaprojektowanie i wdrożenie efektywnego systemu monitorowania i

prognozowania zmian w zakresie zapotrzebowania na rynku pracy.

•  Przeprowadzenie zmian w systemie uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych za granicą.

•  Zaprojektowanie i wdrożenie na zasadzie pilotażu systemu punktowego skierowanego do specyficznych grup cudzoziemców.

•  Wprowadzenie stałej i opartej o jasne kryteria ścieżki legalizacyjnej – regularyzacja w oparciu o postępy w sferze integracji (earned regulariza8on)

•  Przeprowadzenie dyskusji i kampanii społecznej na temat komplementarnego a nie substytucyjnego charakteru zatrudniania cudzoziemców w Polsce – przygotowanie społeczeństwa do obecności imigrantów.

51

Kluczowe do 2015 roku!

•  Godzenie życia zawodowego z życiem rodzinnym i społecznym jest jednym z warunków wzrostu aktywności zawodowej, szczególnie kobiet.

•  Do roku 2015 konieczne jest nowe podejście do instrumentów uelastyczniających formy zatrudnienia. Tworzone środowisko regulacyjne oraz klimat społeczny, powinny zwiększać małe obecnie zainteresowanie elastycznymi formami zatrudnienia umożliwiającymi godzenie pracy zawodowej z obowiązkami rodzinnymi oraz promować swobodne regulowanie czasu pracy w ramach umowy pomiędzy pracodawcą i pracobiorcą.

•  Rozwiązania powinny być w późniejszym okresie stale monitorowane tak, by promowały i pozwalały na wykorzystywanie w pracy rozwijających się technologii teleinformatycznych.

•  Nie tylko rodzice, ale także osoby pragnące łączyć pracę zawodową z nauką, rehabilitacją, opieką nad innymi członkami rodziny lub inną aktywnością (np. nie uzależniać możliwości swobodnego dysponowania czasem pracy od faktu posiadania dzieci).

•  Jednocześnie wzrost produktywności pracy, a co za tym idzie realnych wynagrodzeń zwiększać będzie atrakcyjność podejmowania pracy w niepełnym wymiarze, co także poprawi relacje pomiędzy pracą i czasem wolnym.

•  Szansa dla młodych – łączenie nauki i pracy na ostatnich latach studiów. 52


Zapewnienie dalszego rozwoju elastycznych form zatrudnienia i umożliwienie przez to łączenia życia rodzinnego z karierą zawodową (umowy w niepełnym wymiarze czasu pracy, prace na zastępstwo, telepraca itp.). •  Dokonanie audytu elastycznych form zatrudnienia pod kątem

usunięcia barier dla ich podejmowania przez rodziców małych dzieci oraz opiekujących się osobami niesamodzielnymi.

•  Przeprowadzenie zmian w zakresie wymogów BHP dla telepracy.

•  Przeprowadzenie kampanii społecznej dotyczących możliwości wykorzystania elastycznych form zatrudnienia (w tym opartych na umowach cywilno-‐prawnych) dla łączenia życia rodzinnego i zawodowego.

53

Źródło: Richard Florida, What makes women rich, 2010 -‐ h|p://www.creagveclass.com/creagve_class/2010/10/08/women-‐and-‐the-‐wealth-‐nagons/

•  Lepsza umiejętność korzystania z potencjału kobiet wpłynie pozytywnie na rozwój gospodarki.

•  Wymaga to dostosowania zarówno strategii prywatnych przedsiębiorstw (warunki zatrudniania, dostosowanie gam produktów i technik sprzedaży do potrzeb kobiet), jak i polityk wpływających na pozycję kobiet w społeczeństwie.

•  Polska plasuje się w rankingach równych szans między 26 a 43 pozycją, czyli raczej w końcówce krajów UE czy OECD. Największe braki występują w obszarze polityki oraz szans na rynku pracy.

Wykorzystanie potencjału kobiet

Wynik Miejsce Wynik Miejsce Wynik sumaryczny 68 33 Edukacja i szkolenia 79,8 18 Regulacje i warunki na rynku pracy 61,8 30 Umiejętność czytania i pisania 99 11 Regulacje rynku pracy 73,6 34 Wsparcie i szkolenia dla MSP 80 13 Równe płace 85,7 12 Edukacja trzeciego stopnia 77,6 18 Niedyskryminacja (Konwencja 111 MOP)

85,7 3 Edukacja na poziomie podstawowym i średnim

62,7 45

Restrykcje odnośnie typu pracy 75 54 Status prawny i społeczny kobiet 92,2 27 Urlop macierzyński i ojcowski 71,4 41 Wolność poruszania się 100 1 Różny wiek emerytalny dla kobiet i mężczyzn

50 71 Prawo własności 100 1

Warunki na rynku pracy 50,2 31 Ratyfikowanie Konwencji ONZ w Sprawie Likwidacji Wszelkich Form Dyskryminacji Kobiet

100 1

Dostęp do opieki nad dziećmi 66,7 13 Dzietność wśród młodzieży 94,2 26 Faktyczna dyskryminacja w miejscu pracy

50,7 89 Przeciwdziałanie przemocy wobec kobiet 66,7 62

Faktyczna niedyskryminacja (Konwencja 111 MOP)

Środowisko biznesowe 56,9 44

Faktyczna równość płacy 33,3 32 Jakość regulacji 66,1 37 Dostęp do finansowania 55,1 31 Ryzyka infrastrukturalne 65,9 34 Dostęp kobiet do programów finansujących

100 1 Liczba subskrypcji telefonii mobilnej 54,7 30

Kredyty w sektorze prywatnym 75 28 Zakładanie firmy 40,7 79 Budowanie historii kredytowej 45,5 37 Dostarczanie usług finansowych 0 47

Potencjał ekonomiczny kobiet – Polska (1)

Źródło: Economist Intelligence Unit. 2010. Women’s economic opportunity. A new pilot and global ranking from the Economist Intelligence Unit. Findings and methodology. London, New York, Hong-‐Kong, Geneva: EIU.

•  Wzrost i rozwój – otwarcie możliwości udziału kobiet w rozwoju, •  Poprawa warunków dla rozwoju pozycji kobiet, wykorzystanie ich

potencjału – zwielokrotnia siłę czynników rozwojowych.

Polska w rankingu Economist Intelligence Unit

0

20

40

60

80

100 Regulacje rynku pracy

Warunki na rynku pracy

Dostęp do finansowania

Edukacja i szkolenia

Status prawny i społeczny kobiet

Środowisko biznesowe

Państwo o najlepszym wyniku

Polska

Średnia

Potencjał ekonomiczny kobiet – Polska (2)

Źródło: Economist Intelligence Unit. 2010. Women’s economic opportunity. A new pilot index and global ranking from the Economist Intelligence Unit. Findings and methodology. London, New York, Hong-‐Kong, Geneva: EIU.


Zwiększenie dopasowania systemu edukacyjnego oferty edukacyjnej wspieranie uczenia się dorosłych do potrzeb rynku pracy, a przez to ułatwianie transferu edukacja – rynek pracy, tak aby absolwenci maksymalnie szybko podejmowali lub powracali do zatrudnienia. •  Zwiększenie liczby zajęć praktycznych zarówno w szkolnictwie

zawodowym, jak i ogólnokształcącym oraz wyższym. •  Szersze stosowanie mechanizmów walidacji (uznawania kompetencji

nabytych poza systemem edukacji). Zbadanie możliwości wdrożenia (po wygaśnięciu środków z Europejskiego Funduszu Społecznego) nowego modelu wspierania uczenia się dorosłych, w którym koszty byłyby ponoszone w równych częściach przez pracownika, pracodawcę oraz budżet państwa (np. Fundusz Pracy).

•  Wykreowanie większej i lepszej podaży oferty szkoleniowej (zwiększenie opłacalności prowadzenia szkoleń wysokiej jakości).

•  Wprowadzenie zmian w rozliczeniach czasu pracy, tak aby możliwy był szerszy udział pracowników w uczeniu się dorosłych.

•  Uwzględnienie cykli życia w ofercie szkoleniowej.

57

Ważne w perspektywie regionalnej

•  Nowi mieszczanie w nowej Europie, •  Rola środków europejskich, •  Dostępność transportowa, •  Kognitywna nadwyżka, •  “Bodźcowanie” w polityce (nudging), •  Polityka rynku pracy wysokiej rozdzielczości – “zoom” na to co

regionalne, ale element większej całości, •  Nowe podejście do roli PUP i kontraktowanie usług

pośrednictwa pracy, •  Silne powiązanie edukacji z rynkiem pracy, •  Dodatkowe pomysły warte rozważenia np. zróżnicowana

regionalnie płaca minimalna.

58

59

Obywatel 2030

Fotografia przedstawia Zoję Owsiańską Źródło: Centrum Informacyjne Rządu

2009 2011

Fotografia przedstawia Zoję Owsiańską Źródło: Rodzice

Dziękuję za uwagę!

Documents

Wyzwania wobec rynku pracy