XIX ZIMOWE IGRZYSKA OLIMPIJSKIE W SALT LAKE CITY 2002

XIX ZIMOWE IGRZYSKA OLIMPIJSKIE W SALT LAKE CITY 2002

W sobotę 8 lutego nad ranem naszego czasu zostały otwarte 19. Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Salt Lake City 2002. Tradycyjną formułę inaugurującą olimpiadę wygłosił prezydent Stanów Zjednoczonych George W. Bush.W igrzyskach w Salt Lake City bierze udział około 2,5 tysiąca sportowców z 77 krajów, w tym 30-osobowa reprezentacja Polski. Podczas defilady zawodników na Rice-Eccles Olympic Stadium polskich sportowców wprowadził chorąży reprezentacji, łyżwiarz figurowy Mariusz Siudek

PIERWSZE IGRZYSKA W XXI w.

Tak się złożyło, że igrzyska właśnie zimową olimpiadą wkroczyły w XXI wiek. W pół roku po tragicznym ataku terrorystycznym na World Trade Center w Nowym Jorku. Tak się też złożyło, że te pierwsze igrzyska w nowym stuleciu miały się odbyć na ziemi zagrożonej wysokim ryzykiem kolejnego ataku terrorystycznego. A jednak zarówno Amerykanie, jak i ruch olimpijski nie ugięli się przed groźbą przemocy. Mimo wzmożenia zasad bezpieczeństwa igrzyska w Salt Lake City przebiegły wręcz idealnie, w prawdziwie olimpijskiej atmosferze. Były to też igrzyska na miarę nowego wieku - zdynamizowanych konkurencji, niezwykłej sprawności, aerodynamicznych, przypominających kosmiczne, strojów, znakomicie ilustrujących olbrzymi postęp, który dokonał się w sportach zimowych w stosunku do punktu wyjścia, jakim były I Zimowe Igrzyska Olimpijskie. W 1924 r. w Chamonix rozegrano zaledwie 14 konkurencji w 5 dyscyplinach sportu. W 78 lat później w Salt Lake City było 78 konkurencji w 12 dziedzinach. Oto miara postępu, jaki dokonał się w sportach zimowych. Ważnym momentem - 27-letni Norweg Ole Einar Bjoerndalen, który wygrał wszystko co było do wygrania w jego dyscyplinie : sprint na 10 km, bieg na dochodzenie na 12,5 km, długi dystans na 20 km i jeszcze sztafetę. Biegał i strzelał fenomenalnie, zdobył 4 złote medale, czego nie udało się dokonać nikomu innemu. Ogromnym zaskoczeniem stał się występ Janicy Kostelic z Chorwacji. Po raz pierwszy bowiem ktoś z tego regionu pokonał przedstawicielki alpejskich potęg. Panna Kostelic zdobyła uroczystego otwarcia igrzysk, stało się wniesienie flagi olimpijskiej przez ośmiu wybitnych przedstawicieli świata polityki, kultury i nauki, wśród których znalazł się Lech Wałęsa.



BOHATEROWIE I SENSACJE

BOHATEROWIE

Po raz pierwszy największym idolem zimowych igrzysk został biathlonista bowiem w slalomach 3 złote i srebrny jeszcze medal. Wszystkich faworytów w skokach narciarskich, włącznie z naszym Adamem Małyszem, wyprzedził dziecinnie wyglądający 18-letni Szwajcar Simon Ammann. Jego sukces był tym większy i tym bardziej zaskakujący, że kilka tygodni wcześniej Ammann na skoczni w Willingen upadł tak fatalnie, że jego dalsze występy w sezonie olimpijskim stanęły pod znakiem zapytania. Chiny również doczekały się swego bohatera zimowych sportów. W niezwykle zaciętych pojedynkach łyżwiarskich na short tracku w konkurencji kobiet Yang Yang nie miała sobie równych, zwyciężyła na 500 oraz 1000 m i jeszcze poprowadziła swój zespól do zwycięstwie w sztafecie. Wreszcie hokeiści Kanady po niepowodzeniach na poprzednich igrzyskach powrócili na tron i to w dwójnasób, ponieważ w turnieju kobiet ich koleżanki wzięły rewanż nad Amerykankami.

SENSACJE

Łyżwiarstwo figurowe nie jest sportem wymiernym i wyniki w dużej mierze zależą od sympatii względnie nacisków. W Salt Lake City zostały przekroczone granice subiektywnej oceny i w tańcach na lodzie w urągający sportowej sprawiedliwości sposób skrzywdzono kanadyjską parę Sale Jamie - David Peletier. MKOl. natychmiast dokonał korekty. Tak więc obok rosyjskiej pary Jelena Bierieżna - Anton Sicharulidze, również Kanadyjczycy otrzymali złoty medal. Skandal miał oczywiście następstwa w postaci czystki wśród sędziów, którzy ulegając naciskom grup interesów wypaczali wyniki zawodów.




POLACY

Wreszcie i dla nas zaświeciło słońce! To prawda, że Ammann był znakomity, ale Adam Małysz spełnił nadzieje i zdobył 2 medale - brązowy na średniej skoczni i srebrny na dużej! Jagna Marczułajtis dostarczyła ogromnych emocji, zajęła czwarte miejsce w równoległym slalomie gigancie na snowboardzie, dosłownie o włos przegrywając medal. Po 30 latach nasza ekipa wracała więc z igrzysk z medalami oraz słowami uznania za dzielność.

KADRA POLSKIAbratkiewicz Paweł Jeden z najzdolniejszych panczenistów w historii polskiego łyżwiarstwa szybkiego. Jego kariera została jednak zahamowana przez kontuzje. W przeszłości był brązowym medalistą MŚ juniorów na dystansie 500 metrów.

Urodzony: 10.06.1970 w OpocznieWzrost: 183 cmWaga: 84 kgKlub: Pilica Tomaszów MazowieckiTrener: Wiesław Kmiecik

Osiągnięcia:

3. miejsce na MŚ juniorów (500 m)4. miejsce w PŚ 1990 (1000 m)5. miejsce w PŚ 1990 (500 m)28. miejsce na IO 1992 (1000 m)32. miejsce na IO 1992 (500 m)11. miejsce na MŚ 1997 w wieloboju sprinterskim22. miejsce na IO 1998 (500 m)26. miejsce na IO 1998 (1000 m)13. miejsce na MŚ 2001 (500 m) 15. miejsce w PŚ 2002 (500 m) 16. miejsce w PŚ 2002 (500 m)

Obecnie zajmuje 25. miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ na 500 m i 27. na 1000 m.

Bachleda Andrzej jr Syn słynnego Andrzeja "Ałusia" Bachledy - najlepszego polskiego alpejczyka. Przed czterema laty w Nagano osiągnął najlepszy wynik w historii startów Polaków w konkurencjach alpejskich na igrzyskach, zajmując 5. miejsce w kombinacji alpejskiej. W tym sezonie powoli wraca do formy po przebytej kontuzji kolan.

Na nartach zaczął jeździć w wieku 4 lat. Dorastał we Francji (mieszka w okolicach Chamonix). Tam pod okiem ojca trenował przez około 12 lat.Przez pięć lat z rzędu zdobywał mistrzostwo Francji młodzików we wszystkich konkurencjach. W 1994 został przyjęty do francuskiej ekipy narodowej. Niestety przytrafiła mu się poważna kontuzja kolana - zerwał wiązadła krzyżowe.Zdecydował się odstawić narty w kąt i wyjechać na studia do Stanów Zjednoczonych. Jeszcze przed wyjazdem startował w barwach Polski w Pucharze Europy, jednak z kiepskimi rezultatami. Studiuje na wydziale kompozycji uniwersytetu w Denver.

Urodzony: 09.01.1975 w Zakopanem Wzrost: 179 cmWaga: 78 kgKlub: AZS AWF Zakopane - KrakówTrener: Andrzej Bielawa

Osiągnięcia:4. miejsce na MŚJ w 1993 (slalom, w barwach Francji)14. miejsce w PŚ 1997 w Park City (slalom) 20. miejsce w MŚ 1997 (slalom gigant)5. miejsce na IO w Nagano 1998 w kombinacji alpejskiej8. miejsce w PŚ 2001 w Wengen (slalom)16. miejsce w PS 2001 w Todtnau (slalom)19. miejsce w PŚ 2001 w Chamonix (slalom)21. miejsce w PŚ 2001 w Kranjskiej Gorze (slalom)30. miejsce w PŚ 2001 w Madonna di Campiglio (slalom) 13. miejsce w PŚ 2002 w Altenboden (slalom) 19. miejsce w PŚ 2002 w Wengen (slalom)

http://allbertoo.fm.interia.pl/Bachleda_jr_01.jpg

Gatka Tomasz Załogant czwórki bobslejowej. Zanim rozpoczął przygodę z bobami z powodzeniem uprawiał lekkoatletykę, zostając dwukrotnie halowym wicemistrzem Polski w skoku w dal. 6. zawodnik MŚ juniorów (1997) czwórek bobslejowych i 10. Pucharu Świata (2001) w Lake Placid.

Urodzony: 27.06.1974 w TurkuWzrost: 178 cmWaga: 80 kgKlub: MBKS Śnieżka Karpacz

Osiągnięcia:

6. miejsce na MŚ juniorów 1997 (czwórki)9. miejsce w PE 1998 (czwórka)10. miejsce w PŚ 2001 w Lake Placiddwukrotny halowy mistrz Polski juniorów w skoku w dal (1992, 1993)

Rekordy życiowe:

100 m - 10,80w dal - 7,54 (hala 7,74)

Gryczka Grzegorz Najmniej doświadczony ze wszystkich bobsleistów. Na swoim koncie ma już jednak 10. miejsce w zawodach PŚ.

Urodzony: 1976 rokKlub: MBKS Śnieżka KarpaczTrener: Andrzej Żyła

Osiągnięcia:10. miejsce w PŚ 2001 w Lake Placid

Kupczyk Dawid

Członek reprezentacyjnej czwórki bobsleistów. Na razie bez większych sukcesów.

Kozub Wojciech Bardzo uzdolniony zawodnik. Dwukrotny brązowy medalista MŚ juniorów. Medalista ME seniorów. Wielokrotnie zdobywał punkty w rywalizacji PŚ.

Urodzony: 20.07.1976 w RatułowieWzrost: 173 cmWaga: 66 kgKlub: WKS Legia ZakopaneTrener: Andrzej Ruchała

Osiągnięcia:

3. miejsce na MŚ juniorów (10 km)3. miejsce na MŚ juniorów (15 km)2. miejsce na ME juniorów (15 km)6. miejsce na MŚ 1997 (sztafeta)3. miejsce na MŚ 1997 (bieg drużynowy)26. miejsce na MŚ 1997 (10 km)21. miejsce na IO 1998 (10 km)30. miejsce na IO 1998 (20 km)5. miejsce na IO 1998 (sztafeta)15. miejsce na MŚ 1999 (20 km)4. miejsce na ME 2000 (bieg pościgowy)2. miejsce na ME 2000 (sztafeta)7. miejsce na ME 2000 (10 km)6. miejsce na MŚ 2001 (sztafeta)

26 razy plasował sie w czołowej "25" w PŚ.

Krężelok Janusz Wielki, ale niespełniony talent. Zabrakło mu odpowiednich warunków do rozwoju. Jednak 7. miejsce na MŚ juniorów przed 8 laty ma swoją wymowę. Teraz specjalizuje się głównie w biegach sprinterskich, które jako konkurencja zadebiutują na ZIO.

Janusz Krężelok

Urodzony: 18.12.1974 w IstebnejWzrost: 177 cmWaga: 72 kgKlub: AZS AWF KatowiceTrener: Krzysztof Wańczyk

Osiągnięcia:

7. miejsce na MŚ juniorów 1994 (30 km)16. miejsce na MŚ 2001 (sprint)11 miejsce w PŚ 2001 (sprint)15. miejsce w PŚ 2002 (sprint)

Kustusz-Stera Anna Jedna z najbardziej utytułowanych zawodniczek w polskim biathlonie. Brązowa medalistka MŚ w biegu drużynowym w Borowcu (1993). Medalistka ME. Stawała równiez na podium zawodów w PŚ. Przed czterema laty w Nagano bardzo blisko medalu. Od "brązu" dzielił ją zaledwie jeden strzał. Po urlopie macierzyńskim powróciła na trasy biathlonowe i prezentuje coraz lepszą formę.

Urodzona: 14.11.1974Wzrost: 171 cmWaga: 54 kgKlub: MKS Duszniki ZdrójTrener: Bogusław Hacuś

Osiągniecia:

3. miejsce na MŚ 1993 (bieg drużynowy)11. miejsce na IO 1994 (sztafeta)3. miejsce na ME 1996 (15 km)1. miejsce na ME 1997 (7,5 km)3. miejsce w PŚ 1997 (7,5 km)7. miejsce na MŚ 1997 (bieg drużynowy)6. miejsce na IO 1998 (7,5 km)7. miejsce na MŚ 1999 (sztafeta)7. miejsce w PŚ 1999 (7,5 km)15. miejsce w PŚ 2001 (7,5 km) 30. miejsce w PŚ 2002 (bieg masowy)

30 razy wśród najlepszych "25" w PŚ.

Małysz Adam Najbardziej utytułowany polski skoczek w historii. Złoty medalista MŚ, dwukrotny medalista Igrzysk Olimpijskich w Salt Lake City, dwukrotny triumfator klasyfikacji generalnej PŚ, zwycięzca prestiżowego Turnieju Czterech Skoczni.

Urodzony: 03.12.1977 w WiśleWzrost: 169 cm Waga: 60 kgDebiut na skoczni: 1983Debiut w PŚ: 1994 w PlanicyKlub: KS Wisła Wisła Trener: Jan Szturc

Osiągnięcia:

1995 - MŚ w Thunder Bay: 10. na skoczni K 90, 11. na skoczni K 1201996 - MŚ w lotach w Kulm: 14. 1997 - MŚ w Trondheim: 14. na skoczni K 90, 35. na skoczni K 120, 10. drużynowo1999 - MŚ w Ramsau: 27. na skoczni K 90, 37. na skoczni K 1202000 - MŚ w lotach w Vikersund: 16. Rang2001 - MŚ w Lahti: 1. na skoczni K 90, 2. na skoczni K 1162000/2001 - zwycięstwo w klasyfikacji generalnej PŚ2000/2001 - 2. w klasyfikacji lotów narciarskich 2000/2001 - zwycięstwo w Turnieju Czterech Skoczni 2001 - zwycięstwo w letniej Grand Prix

20 zwycięstw w zawodach PŚ: Oslo-Holmenkollen (17.3.1996) Sapporo (18.1.1997) Hakuba (26.1.1997) Innsbruck (4.01.2001) Bischofschofen (6.1.2001) Harrachov (13.1.2001) Harrachov (14.1.2001) Salt Lake City (20.1.2001) Sapporo (27.1.2001) Sapporo (28.1.2001) Willingen (4.2.2001) Falun (7.3.2001) Trondheim (9.3.2001) Oslo-Holmenkollen (11.3.2001) Kuopio (23.11.2001) Titisee-Neustadt (1.12.2001) Villach (8.12.2001) Engelberg (16.12.2001) Predazzo (21.12.2001) Predazzo (22.12.2001)

rok PŚ TCS

2001 1 12000 28 311999 46 431998 56 301997 10 81996 7 -1995 51 0

TCS - Turniej Czterech SkoczniPŚ - Puchar Świata

Jagna Marczułajtis

Najbardziej utytułowana polska snowboardzistka, która do igrzysk przygotowywała się poza kadrą. Przed sezonem trenowała z najlepszymi francuskimi zawodnikami w tej konkurencji, co zaczyna powoli przynosić efekty.

Urodzona: 15.12.1978 w ZakopanemWzrost: 171 cmWaga: 59 kgDebiut snowboardowy: 1994 Klub: Beskidzkie Stowarzyszenie SnowboarduTrener: Piotr Paluch

Osiągnięcia:1995 - mistrzyni Europy seniorów w slalomie równoległym i kombinacji1995 - mistrzyni świata juniorów w slalomie równoległym i kombinacji1995 - mistrzyni Polski w slalomie równoległym i slalomie gigancie1996 - mistrzyni Europy seniorów w slalomie równoległym 1996 - 3. miejsce w MŚ juniorów - slalom równoległy1996 - mistrzyni Polski w slalomie równoległym i slalomie gigancie1997 - 4. miejsce w MŚ w kombinacji1997 - 7. miejsce w MŚ w slalomie równoległym1997 - wicemistrzyni Europy seniorów w slalomie równoległym 1997 - mistrzyni Polski w slalomie równoległym i slalomie gigancie1997 - 2. miejsce w PŚ w slalomie równoległym1998 - mistrzyni Polski - slalom równoległy1998 - wicemistrzyni Polski - slalom gigant1999/2000 - mistrzyni Polski w slalomie równoległym i slalomie gigancie1999/2000 - 3. miejsce w Pucharze Świata w San Candido (Włochy)2001 - 5. miejsce na MŚ w Madonna di Campiglio (Włochy)

Robert Mateja

Jego największym sukcesem jest 5. miejsce podczas MŚ w Trondheim (1997) na średniej skoczni. Wielki talent. Niektórzy specjaliści twierdzą, że nawet większy niż Adam Małysz. Pięciokrotny mistrz Polski.

Urodzony: 05.10.1974 w ZakopanemWzrost: 176 cm Waga: 63 kgKlub: TS Wisła Zakopane Trener: Franciszek Gąsienica-GrońDebiut na skoczni: 1981Debiut w PŚ: 1992 w FalunPierwsze punkty w PŚ: 1996 w Lillehammer

Osiągnięcia:

1996/1997 - 5. w Harrachovie (PŚ)1997 - MŚ w Trondheim: 5. na skoczni K 90, 16. na skoczni K 120, 10. drużynowo1998 - ZIO w Nagano: 21. na skoczni K 90, 20. na skoczni K 1201999 - MŚ w Ramsau: 22. na skoczni K 90, 25. na skoczni K 1202000 - MŚ w lotach w Vikersund: 28.2000/2001 - 6. w Sapporo (PŚ)2001 - MŚ w Lahti: 17. na skoczni K 120 2001 - 3. w Villach drużynowo (PŚ)pięciokrotny mistrz Polski

rok PŚ TCS

2001 31 47

2000 44 55

1999 39 54

1998 33 56

1997 29 23


Nowak Sylwia i Kolasiński Sebastian Mistrzowie świata juniorów w konkurencji par tanecznych sprzed 8 lat. W gronie seniorów mozolnie pną się w górę, ale jak dotychczas ich najlepszym wynikiem jest 9. miejsce na MŚ (1999, 2000) i 7. na ME (2000).

Sylwia Nowak

Urodzona: 28.04.1976 w ŁodziWzrost: 170 cmWaga: 58 kgKlub: MKŁ ŁódźTrener: Maria Olszewska-Lelonkiewicz

Osiągnięcia:2. miejsce na MŚ juniorów w 19931. miejsce na MŚ juniorów w 199423. miejsce na MŚ 199414. miejsce na MŚ 199512. miejsce na ME 199511. miejsce na MŚ 19969. miejsce na ME 199611. miejsce na MŚ 19979. miejsce na ME 199711. miejsce na ME 199812. miejsce na IO 199811. miejsce na MŚ 19989. miejsce na MŚ 19998. miejsce na ME 1999

Sebastian Kolasiński

Urodzony: 16.02.1975 w ŁodziWzrost: 176 cmWaga: 68 kgKlub: MKŁ ŁódźTrener: Maria Olszewska-Lelonkiewicz

9. miejsce na MŚ 20007. miejsce na ME 200011. miejsce na ME 200114. miejsce na MŚ 2001

Tomasz Pochwała Jeden z kolejnych talentów, jaki w ostatnich latach pojawił się na skoczni. Kreowany na nastepcę Adama Małysza, ale na razie nie potwierdził tych opinii. Jest 6. zawodnikiem MŚ juniorów.

Urodzony: 07.05.1983 w Zakopanem, syn znanego trenera i działacza - Lecha PochwałyWzrost: 176 cmWaga: 56 kgKlub: TS Wisła ZakopaneTrener: Franciszek Gąsienica-Groń

Osiągnięcia:

6. miejsce na MŚ juniorów 20015. miejsce na MŚ seniorów 2001 (drużynowo)3. miejsce na MP 20012000/2001 - 47. w Bischofshofen (PŚ) - 79. w klasyfikacji gen. Turnieju 4 Skoczni (17,4pkt) W sezonie 2001/2002 zdobył pierwsze punkty PŚ.

Krzysztof Sieńko Załogant czwórki bobslejowej. Największym jego sukcesem jest zajęcie 10. miejsca w PŚ w Lake Placid (2001). Wcześniej uprawiał lekkoatletykę, zostając dwukrotnie (1994, 1995) mistrzem Polski juniorów na 200 m.

Urodzony: 15.06.1976 w WałbrzychuWzrost: 174 cmWaga: 84 kgKlub: MBKS Śnieżka Karpacz Trener: Andrzej Żyła

Osiągnięcia:

7. miejsce w PE 1998 (dwójka)9. miejsce w PE 1998 (czwórka)10. miejsce w PŚ 2001 w Lake Placid dwukrotny mistrz Polski juniorów na 200 metrów (1994, 1995)

Rekordy życiowe:

100 m - 10,63200 m - 20,95

Tomasz Sikora Najbardziej utytułowany polski biathlonista. W 1995 roku był mistrzem świata w biegu indywidualnym, dwa lata później zdobył brązowy medal MŚ w biegu drużynowym. Medalista ME, stawał również na podium zawodów PŚ. Uczestniczył w trzech igrzyskach olimpijskich. Zawodnik ścisłej światowej czołówki.

Urodzony: 21.12.1973 w Wodzisławiu ŚląskimWzrost: 182 cmWaga: 75 kgKlub: NGKS Dynamit ChorzówTrener: Serafin Janik

Osiągnięcia:

32. miejsce na IO 1992 (10 km)8. miejsce na IO 1994 (sztafeta)3. miejsce w PŚ 1994 (20 km)1. miejsce na MŚ 1995 (20 km)29. miejsce na MŚ 1995 (10 km)7. miejsce na MŚ 1995 (sztafeta)3. miejsce w PŚ 1995 (20 km)6. miejsce na MŚ 1996 (20 km)15. miejsce na MŚ 1996 (10 km)7. miejsce na MŚ 1996 (sztafeta)6. miejsce na MŚ 1997 (sztafeta)3. miejsce na MŚ 1997 (bieg drużynowy)6. miejsce na MŚ 1997 (sztafeta)

28. miejsce na MŚ 1997 (20 km)17. miejsce na MŚ 1997 (10 km)2. miejsce na ME 1997 (20 km)5. miejsce na IO 1998 (sztafeta)26. miejsce na IO 1998 (10 km)14. miejce na MŚ 1999 (20 km)2. miejsce na ME 2000 (sztafeta)4. miejsce na ME 2000 (10 km)1. miejsce na ME 2000 (bieg pościgowy)6. miejsce na MŚ 2001 (sztafeta)15. miejsce na MŚ 2001 (10 km)16. miejsce na MŚ 2001 (bieg pościgowy)20. miejsce na MŚ 2001 (bieg masowy)18. miejsce na MŚ 2001 (20 km) 5. miejsce w PŚ 2001 (20 km) 8. miejsce w PŚ 2001 (bieg masowy) 7. miejsce w PŚ 2002 (bieg masowy)

53 razy w czołowej "25" w PŚ.

Wojciech Skupień

Nie spełnia pokładanych w nim nadziei. Spośród wszystkich skoczków kadry ma w niej najdłuższy staż, bowiem zadebiutował na igrzyskach już w 1994 roku. W lecie ubiegłego roku bardzo dobrze spisywał się w Letniej Grand Prix, jednak zimą zawiódł. Jego największym sukcesem jest 3. miejsce w drużynie w PŚ w Villach (2001).

Urodzony: 09.03.1976 w ZakopanemWzrost: 173 cm Waga: 60 kgDebiut na skoczni: 1984Debiut w PŚ: 1992 w Falun - odtąd ponad 100 startów w PŚKlub: WKS Zakopane, Trener: Stanisław Murzyniak

Osiągnięcia:

1994 - ZIO w Lillehammer: 29. na skoczni K 90, 31. na skoczni K 1201997 - MŚ w Trondheim: 18. na skoczni K 90, 38. na skoczni K 120, 10. w drużynie1998 - ZIO w Nagano: 32. na skoczni K 90, 11. na skoczni K 1202000 - MŚ w lotach w Vikersund: 25.2001 - MŚ w Lahti: 12. na skoczni K 90, 28. na skoczni K 120, 5. w drużynie 2001 - 12. miejsce w Letniej GP FIS 2001 - 14. miejsce w klasyfikacji generalnej Turnieju Czterech Skoczni 2001 - 3. miejsce w PŚ w Villach (drużyna)Indywidualnie 2 razy w "10" PŚ (6. i 10.)

rok PŚ TCS

2001 37 14

2000 38 39

1999 76 35

1998 67 65

1997 71 47

1996 47 -

1995 56 -

1994 52 -

1993 0 34

TCS - Turniej Czterech SkoczniPŚ - Puchar ŚwiataTCS - Turniej Czterech SkoczniPŚ - Puchar Świata


Ryszard Szary

Zawodnik, który do Salt Lake City jedzie jako rezerwa do biegu sztafetowego. Jak do tej pory bez większych osiągnięć.

Urodzony: 28.03.1979Klub: KKS Bielsko-BiałaTrener: Stanisław Kępka

Osiągnięcia:

70. miejsce w PŚ 2000 (sprint)

Marek Sąsiadek

Specjalista od half-pipu. Największym jego osiągnięciem jest zajęcie 6. miejsca w zawodach PŚ (2001) w Berchtesgaden.

Urodzony: 1978 Klub: AZS KatowiceTrener: Szymon Fabrowicz

Osiągnięcia:

36. miejsce na MŚ 1999 (half-pipe) 22. miejsce w PŚ 2000 (half-pipe)6. miejsce w PŚ 2001 (half-pipe) 8. miejsce w PŚ 2001 (half-pipe)

Tomisław Tajner Syn trenera kadry polskich skoczków Apoloniusza Tajnera. W PŚ zadebiutował w ubiegłym sezonie, jednak dopiero w tym udało mu się zdobyć pierwsze punkty. Wielki talent, który z całą pewnością w reprezentacji nie znalazł się na kredyt.

Urodzony: 14.05.1983 w CieszynieWzrost: 182 cmWaga: 60 kgKlub: KS Wisła Wisła Trener: Jan SzturcDebiut na skoczni: 1992 roku (zachęcił go ojciec)

Osiągnięcia:

trzykrotny brąz na Mistrzostwach Polski seniorówtrzykrotnie złoto na Ogólnopolskiej Olimpiadzie Młodzieży2001 - 6. w Pucharze Kontynentalnym2000/2001 - 45. w Falun (PŚ) 8. miejsce na MŚ juniorów (drużyna)24. miejsce w PŚ 2001 (K 120)

Krzysztof Topór

Jego atutem jest dobry bieg, jednak na strzelnicy spisuje się dużo gorzej. Wicemistrz Europy (2000) i 6. zawodnik MŚ (2001) w sztafecie. Medale zdobywał jedynie na wojskowych MŚ (1997).

Urodzony: 10.01.1972Wzrost: 183 cmWaga: 74 kgKlub: WKS ZakopaneTrener: Andrzej Ruchała

Osiągnięcia:

19. miejsce na MŚ juniorów 1991 (7,5 km)7. miejsce na MŚ juniorów 1991 (sztafeta)61. miejsce na IO 1994 (7,5 km)3. miejsce w wojskowych MŚ 1997 (15 km)2. miejsce w wojskowych MŚ 1997 (sztafeta)14. miejsce na MŚ 1999 (sztafeta)29. miejsce na MŚ 1999 (20 km)2. miejsce na ME 2000 (sztafeta)9. miejsce na ME 2000 (bieg pościgowy)6. miejsce na MŚ 2001 (sztafeta)6. miejsce w PŚ 2001 (sztafeta)

13 razy wśród najlepszych "25" w PŚ.

Katarzyna Wójcicka Do ekipy udającej się do Salt Lake City została włączona w ostatniej chwili, wypełniając rzutem na taśmę normę pozwalającą jej na wyjazd na Zimowe Igrzyska Olimpijskie. Obecnie najbardziej utytułowana polska panczenistka. 21-krotna mistrzyni Polski i 12-krotna rekordzistka naszego kraju.

Urodzona: 01.01.1980 w SanokuKlub: Górnik Sanok

Osiągnięcia:

12. miejsce na MŚ juniorów 1998 (wielobój)23. miejsce w MŚ 2000 (1000 m)19. miejsce na MŚ 2000 (3000 m)15. miejsce na ME 2000 (wielobój)20. miejsce na MŚ 2001 (3000 m)15. miejsce na MŚ 2001 (5000 m)20. miejsce na ME 2001 (wielobój)

Zagórska-Siudek Dorota i Siudek Mariusz Przez wiele lat naszym najlepszym łyżwiarzem figurowym był Grzegorz Filipowski. Dziś godnie zastępuje go para sportowa – Dorota Zagórska i Mariusz Siudek. Na świecie liczą się z nimi prawie wszyscy. Na swoim koncie mają dwa tytuły wicemistrzów Europy i brązowy medal z mistrzostw świata. Słyną przede wszystkim z niekonwencjonalnych podnoszeń o wysokiej skali trudności. W tym kunszcie nie mają równych sobie na świecie. Od niedawna są parą nie tylko na lodzie, ale również w życiu prywatnym. Na lodzie są ze sobą od ponad ośmiu lat. Zanim zostali skojarzeni jako para sportowa, Mariusz przez dwa sezony miał za partnerkę Beatę Zielińską, a przez sezon startował z Marta Głuchowską. Z kolei Dorota występowała jako solistka. Podczas pierwszego swojego sezonu – 1994/95 – wywalczyli tytuł mistrzów Polski. W ME zajęli 9. miejsce, a w MŚ 16. Jeszcze w tym samym sezonie zostali wicemistrzami Uniwersjady. Później było już tylko lepiej i systematycznie zaczęli się piąć w górę. W kolejnym sezonie, zarówno w jednej, jak i drugiej imprezie poprawili się o trzy lokaty. Rok później nie wyszedł im start na ME – zajęli 7. Awansowali natomiast do czołowej „10” MŚ – uplasowali się na 8. pozycji. Rok 1998 to Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Nagano, na których nasza eksportowa para zajęła 10. miejsce. Na ME otarli się o „pudło” – 4. miejsce. Poprawili się także w światowym czempionacie – MŚ ukończyli na 5. pozycji. Sezon 1998/99 to początek dobrej passy uwieńczonej największymi sukcesami polskiego łyżwiarstwa figurowego. Brązowy medal Igrzysk Dobrej Woli i mistrzostw świata, a także wicemistrzostwo Europy to wynik o jakim mogli tylko marzyć. Te sukcesy dodały im zdecydowanie odwagi. Również sędziowie, którzy do tej pory niezbyt przychylnym okiem patrzyli na naszą parę, w końcu przekonali się do ich umiejętności. W roku 2000 obronili tytuł wicemistrzów Europy, co tylko potwierdziło, że należą do ścisłej europejskiej czołówki. Zawiedli nieco podczas MŚ, na których uplasowali się na 5. miejscu.

Dorota Zagórska-SiudekUrodzona: 09.09.1975 w KrakowieWzrost: 156 cm Waga: 44 kgPoczątek kariery: 1980

Mariusz SiudekData urodzenia: 29.04.1972 w OświęcimiuWzrost: 187 cm Waga: 82 kgPoczątek kariery: 1978

Klub: Unia Dwory SSA OświęcimTrener: Iwona Mydlarz-ChruścińskaChoreografowie: Frantisek Blatak, Aleksander Matwiejew, Władimir Czernyszew

Razem trenują od 1994 roku.

Osiągnięcia:

6. miejsce na MŚ w Vancouver 20014. miejsce w Finale Grand Prix ISU, Tokio 20015. miejsce w Trophée Lalique, Paryż 20003. miejsce w Pucharze Rosji, St. Petersburg 20001. miejsce w Memoriale Ondreja Nepali, Bratysława 20004. miejsce w Skate Canada, Mississauga 20005. miejsce na MŚ w Nicei 2000wicemistrzowie Europy, Wiedeń 20003. miejsce w NHK Trophy, Nagoya 19993. miejsce w Trophee Lalique, Paryż 19994. miejsce w Pucharze Sparkassen, Gelsenkirchen 19993. miejsce na MŚ w Helsinkach 1999wicemistrzowie Europy, Praga 19993. miejsce na Igrzyskach Dobrej Woli, Nowy Jork 19985. miejsce na MŚ w Minneapolis 199810. miejsce na Igrzyskach Olimpijskich w Nagano 19984. miejsce na Mistrzostwach Europy, Mediolan 19981. miejsce w Skate Israel, Metulla 19984. miejsce w Pucharze Rosji, Moskwa 1998

Krystian Zdrojkowski Jedyny short-trackowiec w polskiej ekipie. Krystian Zdrojkowski jest następcą Macieja Pryczka, który przed ZIO w Nagano głośno mówił o zdobyciu medalu. Tym razem jednak nie mamy się co łudzić. Zdrojkowski jedzie raczej po lekcję. Sukcesem będzie dla niego przebrnięcie każdej rundy eliminacyjnej.

Urodzony: 20.12.1982 w BiałymstokuKlub: Juvenia BiałystokTrener: Oleksandr Myklucha

Osiągnięcia:

28. miejsce na MŚ juniorów (2001)6-krotny MPrekordzista Polski na 500 i 1500 m

Wiesław Ziemianin Trzykrotny uczestnik Zimowych Igrzysk Olimpijskich. Występ w Salt Lake City będzie dla niego czwartym startem w ZIO. Brązowy medalista MŚ (1997) w biegu drużynowym, wicemistrz Europy (2000) w sztafecie. Indywidualnie jego najwięszym osiągnięciem jest zajęcie 4. miejsca w PŚ (1999) w biegu na 20 km.

Urodzony: 07.09.1970 w RabceWzrost: 184 cmWaga: 82 kgKlub: WKS ZakopaneTrener: Andrzej Ruchała

Osiągnięcia:

8. miejsce na IO 1992 (sztafeta)8. miejsce na IO 1994 (sztafeta)18. miejsce na MŚ 1995 (20 km)7. miejsce na MŚ 1996 (sztafeta)11. miejsce na MŚ 1996 (20 km)3. miejsce na MŚ 1997 (bieg drużynowy)6. miejsce na MŚ 1997 (sztafeta)25. miejsce na MŚ 1997 (bieg pościgowy)4. miejsce na ME 1996 (sztafeta)

24. miejsce na IO 1998 (10 km)5. miejsce na IO 1998 (sztafeta)24. miejsce na MŚ 2000 (20 km)4. miejsce w PŚ 1999 (20 km)8. miejsce na ME 2000 (bieg pościgowy)8. miejsce na ME 2000 (20 km)2. miejsce na ME 2000 (sztafeta)22. miejsce na MŚ 2001 (20 km)6. miejsce na MŚ 2001 (sztafeta)

32 razy wśród 25 najlepszych zawodników w PŚ.

Paweł Zygmunt Jedna z polskich szans medalowych. Przez wiele lat na długich dystansach Zygmunt był w cieniu Jaromira Radke. Nie mógł przełamać bariery psychicznej, która nie pozwalała mu osiagać dobrych wyników. Dopiero w tym sezonie zabłysnął zajmując dwukrotnie miejsca w pierwszej "5" PŚ, w tym raz stając na podium. W wielobojowych ME na dystansie 10 000 metrów zajął 2. miejsce. Do sezonu przygotowywał się z holenderską grupą Timmer Team. Sam rozpisuje sobie treningi, a podczas startów pomaga mu żona, która jest psychologiem sportu.

Urodzony: 15.07.1972 w KrośnieWzrost: 182 cmWaga: 82 kgKlub: Erbet Nowy Sącz Krynica

Osiągnięcia:4. miejsce na MŚ juniorów 1992 (5000 m)5. miejsce na MŚ juniorów 1992 (wielobój)40. miejsce na IO 1994 na (1500 m)18. miejsce na IO 1994 (5000 m)8. miejsce na ME 1996 (10 000 m)9. miejsce na ME 1996 (wielobój)9. miejsce na ME 1996 (500 m)9. miejsce na ME 1996 (1500 m)3. miejsce w PŚ 2001 (10 000 m)2. miejsce na ME 2002 (10 000 m)6. miejsce na ME 2002 (5000 m)9. miejsce na ME 2002 (wielobój)6. miejsce w PŚ 2002 (5000 m)Ponad 20-krotny mistrz Polski na 1500, 3000, 5000, 10 000 m i w wieloboju

Obecnie na 8. miejscu w klasyfikacji generalnej PŚ na długich dystansach (5000 i 10 000 m )

Rekordy Polski:

1500 m - 1.50,785000 m - 6.32,6510 000 m - 13.36,90wielobój - 157,930 pkt.

Tomasz Żyła Pilot bobslejowej czwórki. Najbardziej doświadczony z polskich zawodników. Dwukrotnie plasował sie w pierwszej "10" w zawodach PŚ w dwójkach i czwórkach.

Urodzony: 12.02.1967 w KowarachWzrost: 183 cmWaga: 90 kgKlub: MBKS Śnieżka KarpaczTrener: Andrzej Żyła

Osiągnięcia:

10. miejsce w PŚ 1995 w Oberhofie (dwójki)10. miejsce w PŚ 2001 w Lake Placid (czwórki)9. miejsce w PE 1998 (czwórki)25. miejsce w PŚ 2002 (czwórki)

STROJE POLAKÓW

Stroje, w których polscy sportowcy wystąpią m.in. podczas uroczystości otwarcia zimowych igrzysk olimpijskich w Salt Lake City. Odzież dostarczy sponsor PKOl. - zakłady "Warmia" z Kętrzyna. Pozostałe części ubioru także będą pochodziły od polskich firm.

STARTY REPREZENTANTÓW POLSKIczas lokalny (+ 8 godzin)

data pocz. koniec dyscyplina konkurencja Etap miejsce Polacy 08.02

09:00 11:30 narciarstwo klasyczne skoki ind. K90 kwalifikacje Utah Olympic Park Małysz Mateja Skupień, Pochwała, Tajner, Kruczek

08.02

18:00 21:00 ceremonia otwarcia - - - Kadra Polski

09.02

12:00 15:30 łyżwiarstwo szybkie 5000 m mężczyzn finał Utah Olympic Oval Zygmunt

09.02

18:30 21:30 łyżwiarstwo figurowe pary sportowe program skrócony Salt Lake Delta Ice Center Zagórska Siudek

10.02

08:30 11:00 narciarstwo klasyczne skoki ind. K90 finał Utah Olympic Park Skupień Pochwała Mateja, Małysz, Tajner, Kruczek

10.02

13:00 15:30 łyżwiarstwo szybkie 3000 m kobiet finał Utah Olympic Oval Wójcicka

11.02

10:00 14:00 snowboard halfpipe mężczyzn kwalifikacje i finał Park City Mountain Resort Sąsiadek

11.02

11:00 15:30 biathlon ind. 20 km mężczyzn finał Solider Hollow Sikora Ziemianin Kozub, Topór

11.02

13:00 14:30 łyżwiarstwo szybkie 500 m mężczyzn 1. bieg Utah Olympic Oval Świst Abratkiewicz

11.02

15:00 18:45 biathlon ind. 15 km kobiet finał Solider Hollow Stera

11.02

17:45 21:30 łyżwiarstwo figurowe pary sportowe program dowolny Salt Lake Delta Ice Center Zagórska Siudek

12.02 08:30 11:00 narciarstwo klasyczne skoki ind. K120 kwalifikacje Utah Olympic Park

Tajner Kruczek Pochwała, Skupień, Małysz, Mateja

12.02

09:00 13:30 narciarstwo klasyczne

bieg mężczyzn na 15 km st. dow.

finał Solider Hollow Krężelok

12.02

13:00 14:00 łyżwiarstwo szybkie 500 m mężczyzn finał Utah Olympic Oval Świst Abratkiewicz

13.02

08:30 11:00 narciarstwo klasyczne skoki ind. K120 finał Utah Olympic Park

Mateja. Małysz, Skupień, Pochwała, Tajner, Kruczek

13.02

11:00 15:00 biathlon sprint kobiet na 7,5 km finał Solider Hollow Stera

13.02

11:00 15:00 biathlon sprint mężczyzn na 10 km finał Solider Hollow Topór Kozub Sikora,

Ziemianin 13.02

18:00 21:30 short track 1000 m mężczyzn eliminacje Salt Lake Delta Ice

Center Zdrojkowski

14.02


bieg łączony mężczyzn na 10 km st. klas.

finał Solider Hollow Krężelok

14.02

10:00 14:00 snowboard slalom gigant równoległy

eliminacje kobiet

Park City Mountain Resort Marczułajtis

15.02

15:45 21:00 łyżwiarstwo figurowe pary taneczne taniec

obowiązkowy Salt Lake Delta Ice Center Nowak Kolasiński

16.02

09:00 13:00 biathlon bieg pościgowy kobiet na 10 km finał Solider Hollow Stera

16.02

09:00 13:00 biathlon bieg pościgowy mężczyzn na 12,5 km

finał Solider Hollow Sikora, Ziemianin, Kozub, Topór

16.02

13:00 15:00 łyżwiarstwo szybkie

1000 m mężczyzn finał Utah Olympic Park Świst Abratkiewicz

16.02

18:00 21:00 short track 1000 m mężczyzn finał Salt Lake Delta Ice

Center Zdrojkowski

17.02

17:30 21:00 łyżwiarstwo figurowe pary taneczne taniec

oryginalny Salt Lake Delta Ice Center Nowak Kolasiński

18.02

08:30 11:30 narciarstwo klasyczne skoki druż. K120 finał Utah Olympic Park Mateja. Małysz, Skupień,

Pochwała, Tajner, Kruczek 18.02

17:15 21:15 łyżwiarstwo figurowe pary taneczne program

dowolny Salt Lake Delta Ice Center Nowak Kolasiński

19.02


sprint mężczyzn na 1,5 km st. dow. finał Solider Hollow Krężelok

19.02

13:00 15:30 łyżwiarstwo szybkie 1500 m mężczyzn finał Utah Olympic Oval Zygmunt

20.02

11:00 15:00 biathlon sztafeta mężczyzn 4 x 7,5 km finał Solider Hollow Sikora, Ziemianin, Kozub,

Topór 20.02

13:00 15:00 łyżwiarstwo szybkie 1500 m kobiet finał Utah Olympic Oval Wójcicka

20.02

18:00 21:00 short track 1500 m mężczyzn finał Salt Lake Delta Ice Center Zdrojkowski

22.02

12:00 15:15 łyżwiarstwo szybkie

10 000 m mężczyzn finał Utah Olympic Oval Zygmunt

22.02

15:30 18:45 bobsleje czwórki mężczyzn 1. i 2. ślizg Utah Olympic Park Kupczyk Sieńko Gatka, Żyła

23.02

10:00 14:00 narciarstwo alpejskie slalom mężczyzn finał Deer Valley Mountain

Resort Bachleda

23.02

14:30 18:45 bobsleje czwórki mężczyzn 3. i 4. ślizg Utah Olympic Oval Żyła Gatka, Kupczyk, Śieńko

23.02

18:00 21:00 short track 500 m mężczyzn finał Salt Lake Delta Ice Center Zdrojkowski

24.02

18:00 21:00 ceremonia zamknięcia - - - Kadra Polski




POLACY

PLAN IGRZYSK

PLAN IGRZYSK

2 dzień (9.02)•15 km st. dow. kobiet•30 km st. dow. mężczyzn•Jazda po muldach kob.•5000 m panczenistów

3 dzień (10.02)•Kwalif. skoków K-90•Konkurs skoków K-90•Kombinacja norweska•Zjazd mężczyzn•Halfpipe kobiet•3000 m panczenistek

4 dzień (11.02)•Biathlon - 15 km kobiet•Sanki - jedynki mężcz.•Halfpipe mężczyzn•Biathlon - 20 km mężcz.•Łyżw. fig. - pary sportowe

5 dzień (12.02)•Kwalif. skoków K-120•Bieg na 10 km st. klas. kob.•Jazda po muldach mężcz.•Zjazd kobiet•15 km st. klas. mężcz.•500 m panczenistów

6 dzień (13.02)•Konkurs skoków K-120•Biathlon - 10 km mężcz.•Biathlon - 7,5 km kobiet•Komb. alpejska mężcz.•Sanki - jedynki kobiet•Short track - 1500 m kob.

7 dzień (14.02)•Bieg na doch. mężcz.•Komb. alpejska kobiet•500 m panczenistek•Łyżw. fig. - soliści

8 dzień (15.02)•Snowboardowy GS kobiet•Sanki - dwójki mężcz.•Bieg łączony kob.•Snowboardowy GS mężcz.

9 dzień (16.02)•Biathlon - 12,5 km na doch. mężcz.•Supergigant mężcz.•Biathlon - 10 km na doch. kob.•1000 m panczenistów•Short track - 1000 m mężcz.•Short track - 500 m kobiet

10 dzień (17.02)•Supergigant kobiet•Sztafeta 4x10 km mężcz.•Komb. norw. druż.•Bobsleje - dwójki mężcz.•1000 m panczenistek

11 dzień (18.02)•Skoki druż. K-120•Skoki akrob. kobiet•Sztafeta 4x7,5 km kob.•Łyż. fig. - pary taneczne

12 dzień (19.02)•Skoki akrob. mężcz.•Sprint mężcz. na 1500 m•Sprint kobiet na 1500 m•1500 m panczenistów•Bobsleje - dwójki kobiet

13 dzień (20.02)•Skeleton mężcz.•Skeleton kobiet•Biathlon - 4x7,5 km mężcz•Slalom kobiet•1500 m panczenistek•Short track - sztafeta 3000 m kob.•Short track - 1500 m mężcz.

14 dzień (21.02)•Sztafeta 4x5 km kob.•Slalom gigant mężcz.•Łyżw. fig. - solistki•Hokej kobiet•Curling kobiet

15 dzień (22.02)•Komb. norw. - sprint•Slalom gigant kobiet•10 000 m panczenistów

16 dzień (23.02)•50 km st. klas. mężcz.•Slalom specjalny mężcz.•Łyż. szybkie - 5000 m kob.•Czwórki bobslejowe mężcz.•Short track - 500 m mężcz.•Short track - 1000 m kob.•Short track - sztafeta 5000 m mężcz.

17 dzień (24.02)•30 km st. klas. kob.•Hokej mężczyzn




POLACY

PLAN IGRZYSK

TABELA MEDALOWA

Tabela medalowa po 78 konkurencjach (po dyskwalifikacji Muehlegga, Łazutiny i Baxtera):

W narciarskim biegu łączonym mężczyzn (10 km technika klasyczną i 10 km techniką dowolną) przyznano dwa srebrne, natomiast w łyżwiarstwie figurowym, w parach sportowych - dwa złote medale.

Lp Kraj złote srebrne brązowe suma 1 Niemcy 12 16 7 35 2 Norwegia 11 7 6 24 3 USA 10 13 11 34 4 Rosja 6 6 3 15 5 Kanada 6 3 8 17 6 Francja 5 5 1 11 7 Włochy 4 4 4 12 8 Finlandia 4 2 1 7 9 Holandia 3 5 0 8 10 Szwajcaria 3 2 6 11 11 Chorwacja 3 1 0 4 12 Austria 2 4 11 17 13 Chiny 2 2 4 8

14 Korea Płd. 2 1 0 3 15 Australia 2 0 0 2 15 Hiszpania 2 0 0 2 17 Estonia 1 1 1 3 18 Czechy 1 0 1 2 19 Szwecja 0 2 4 6 20 Bułgaria 0 1 2 3 21 J aponia 0 1 1 2 21 Polska 0 1 1 2 23 Wielka Brytania 0 0 2 2 24 Białoruś 0 0 1 1 24 Słowenia 0 0 1 1

Lp Kraj złote srebrne brązowe suma




POLACY

PLAN IGRZYSK

TABELA MEDALOWAOBIEKTY OLIMPIJSKIE

Salt Lake City, miasto w zachodniej części USA, u podnóża gór Wasatch, nad rzeką Jordan, na wschód od Wielkiego Jeziora Słonego, stolica stanu Utah. 165,8 tys. mieszkańców, zespół miejski Salt Lake City-Ogden 1128,1 tys. mieszkańców (1992).

Gospodarz igrzysk

Założone 1847 przez grupę mormonów. 1848 włączone do USA po wojnie amerykańsko-meksykańskiej (1846-1848). 1851 prawa miejskie, od 1896 stolica stanu Utah. W latach 60. i 70. XIX w. rozwój przemysłu wydobywczego i sieci połączeń kolejowych.

Ważny ośrodek gospodarczy. Rozwinięty przemysł metalurgiczny (hutnictwo żelaza i metali nieżelaznych), maszynowy, chemiczny, materiałów budowlanych, poligraficzny, odzieżowy i spożywczy. Rafineria ropy naftowej. Ważny węzeł komunikacyjny. Port lotniczy. Ośrodek turystyczny.

Zabytki: główna siedziba Kościoła mormonów ze słynną świątynią The Mormon Temple (1853-1893).

Centrum medialne igrzysk mieści się w centrum konferencyjnym Salt Palace przy West Temple w centrum Salt Lake City, na wysokości 1305 m npm.

Centrum powstało w latach 1998-2001. Jego powierzchnia użytkowa obejmuje 40 000 m kw. W centrum będzie ponad 9 000 stanowisk dziennikarskich.

Centrum medialne

Deer Valley Mountain Resort

Fot.AFP

Deer Valley Resort jest położony przy Deer Valley Drive w Park City, około 58 km na wschód od centrum Salt Lake City, na wysokości 2002-2917 m npm.

Odbędą sie tu zawody w alpejskim slalomie, narciarstwie akrobatycznym i jeździe na muldach.

Widownia mieści 13 300 miejsc.

Widownia mieści 8 400 miejsc. Rozegrane tu zostaną mecze hokejowe.

E Center

E Center jest położony przy South Decker Lake Drive w West Valley City, około 14 km od centrum Salt Lake City, na wysokości 1250m npm.

Widownia mieści 1500 miejsc. Odbędzie się tu turniej curlingowy.

Ice Sheet w Ogden

Ice Sheet (czyli tafla lodowa) w Ogden przylega do Dee Event Center na Harrison Boulevard w Ogden, około 56 km na północ od centrum Salt Lake City, na wysokości 1460 m npm.

Odbędą się tu ceremonie dekorowania medalami, koncerty i pokazy ogni sztucznych.


Olympic Medals Plaza

Budynek Olympic Medals Plaza jest położony w obrębie Salt Lake Olympic Square, w centrum miasta, na wysokości 1305 m npm.

Odbędą się tu zawody w alpejskim slalomie gigancie, snowboardowym slalomie równoległym i halfpipe.


Park City Mountain Resort

Park City Mountain Resort jest położony przy Lowell Avenue w Park City, około 54 km na wschód od centrum Salt Lake City, na wysokości 2117-3048 m npm.

Powierzchnia budynku wynosi 33 528 m kw. Obiekt został oficjalnie otwarty w październiku 1999 roku. Znajdują się w nim dwa pełnowymiarowe lodowiska.

Rozegrane tu zostaną mecze hokejowe.


Peaks Ice Arena

Peaks Ice Arena jest położona w Provo, około 69 km na południe od centrum Salt Lake City, na wysokości 1388 m npm.

Obiekt zajmuje 4 hektary, obejmuje 6 pięter o łącznej powierzchni 74 000 m kw. Widownia mieści 15 600 miejsc. Rozegrane tu będą zawody w łyżwiarstwie figurowym i short-tracku.

Salt Lake Delta Ice Center

Salt Lake Ice Center jest poożone na West South Temple w centrum Salt Lake City, w obrębie Salt Lake Olympic Square (czyli Rynku Olimpijskiego), na wysokości 1305m npm.

Widownia mieści 22 500 miejsc. Odbędą się tu zawody w zjeździe, kombinacji alpejskiej (zjazd i slalom) i super-gigancie.

Snowbasin Ski Area

Jeden z najdłużej działających ośrodków sportów zimowych w USA, położony w 90% w obrębie Parku Narodowego Wasatch-Cache, w Huntsville (stan Utah), około 53km na pólnocny wschód od centrum Salt Lake City, na wysokości 1957m - 2917m npm.

Odbędą się tu zawody w biathlonie, kombinacji norweskiej i biegi narciarskie.


Prace przy budowie tego obiektu zaczęły się w kwietniu 1998 roku, a zakończyły w październiku 1999 roku. Cały koszt budowy wyniósł 40 mln dolarów.

Soldier Hollow w Heber City

Soldier Hollow jest położony w Parku Stanowym Wasatch Mountain, około 86 km na południowy wschód od centrum Salt Lake City, na wysokości 1670-1793 m npm.

«&nbsp1/1 »

Odbędą się tu ceremonie otwarcia i zamknięcia igrzysk.


Stadion Olimpijski Rice-Eccles

Stadion Olimpiski Rice-Eccles jest położony na terenie campusu uniwersytetu stanowego Utah, około 5 km na wschód od centrum Salt Lake City, na wysokości 1419 m npm.

Utah Olympic Oval jest położony w Kearns, około 22 km od centrum Salt Lake City, na wysokości 142 5m npm.


Z powodu swojego położenia, suchego powietrza Utah i konstrukcji budynków, Oval jest uważany za najszybsze lodowisko na świecie. Charakterystyczną cechą obiektu jest unikatowy, zawieszony na kablach system, zastępujący masywne kratownice zwykle konieczne do podtrzymania konstrukcji. Budowa Ovalu zainicjowała szeroki plan nauki i promocji łyżwiarstwa w USA. Odbędą się tu zawody w łyżwiarstwie szybkim.

Utah Olympic Oval

Zostaną tu rozegrane zawody bobslejowe, saneczkarskie, skeletonowe, w skokach narciarskich i kombinacji norweskiej.

Widownia mieści od 12 500 (tor bobslejowo-saneczkarski) do 20 500 (skocznia) miejsc.

Utah Olympic Park

Utah Olympic Park jest położony przy Bear Hollow Drive w Park City, około 45 km od centrum Salt Lake City, na wysokości 2097-2356 m npm.

Ten widowiskowy zespół obiektów w górach Wasatch został zaprojektowany i wzniesiony z myślą o zminimalizowania wpływu na otaczający krajobraz i przyrodę.

Wioska olimpijska

Wioska olimpijska położona jest na terenie campusu uniwersytetu stanowego, przy Fort Douglas Officer's Circle, na wysokości 1500 m npm.

Wybudowana została w 2000 roku. Znajduje się w niej 20 nowoczesnych, niskich budynków w zabudowie szeregowej, które mogą pomieścić 3 500 osób.




POLACY

PLAN IGRZYSK


FAWORYCI

W mistrzostwach świata w Saalbach (1991) zdobył srebro w supergigancie, złoto w slalomie i slalomie gigancie, srebro w kombinacji w Morioce (1993), brąz w supergigancie w Sierra Nevada (1996), złoto w kombinacji w Sestriere (1997), złoto w kombinacji i brąz w zjeździe w Vail (1999). Na mistrzostwach w 2001 roku wygrał kombinację i zajął drugie miejsce w slalomie.

Zdobył Puchar Świata w sezonie 1993/94. Wygrał 15 konkurencji w tym cyklu (6 razy w slalomie gigancie, 5 w supergigancie, raz w zjeździe i trzy razy w kombinacji). Trzykrotnie wygrywał klasyfikację poszczególnych konkurencji. Od 1992 roku nigdy nie był klasyfikowany poza czołową dziesiątką PŚ.

Aamodt mieszka w Monaco. Po treningu narciarskim lubi grać w golfa i fechtować.

Norweg jest absolutnym rekordzistą w ilości zdobytych olimpijskich i mistrzowskich medali. W dotychczasowych startach zgromadził ich aż 15.Aamodt nie zdobył żadnego medalu w Nagano, ale na poprzednich igrzyskach wywalczył ich pięć. Jest mistrzem olimpijskim w supergigancie i brązowym medalistą w slalomie gigancie z Albertville oraz wicemistrzem w zjeździe i kombinacji alpejskiej z Lillehamer. Podczas norweskiej Olimpiady zdobył także brąz w supergigancie.

Aamodt Kjetil Andre

Ackermann Ronny

Ackermann robi stałe postępy. W 1999 roku zakończył występ w Pucharze Świata na 23. miejscu. Rok później był już piąty. Ubiegły sezon zakończył na 2. pozycji.

Jest jednym z faworytów do zdobycia indywidualnego medalu w Salt Lake City. Występ na Igrzyskach w Nagano przyniósł mu 12. miejsce w konkursie indywidualnym i 6. w konkursie drużynowym.

Ackermann cierpi na przewlekłą kontuzję stopy. „W ostatnich dwóch sezonach miałem problemy ze stopą. To naprawdę duży kłopot. Mam problemy z bieganiem i od czasu do czasu stopa daje znać o sobie, nawet gdy nie jest obciążona. Startować z przewlekłą kontuzją – to naprawdę nie jest łatwe” – twierdzi Ackermann.

Ackermann zaczął skakać na nartach w wieku pięciu lat. Na kombinację norweską postawił znacznie później. Jego młodzieńczym idolem był trzykrotny złoty medalista olimpijski Jens Weissflog.

W Salt Lake City Ackermann będzie starał się zdobyć pierwszy w historii Igrzysk medal dla Niemiec w kombinacji norweskiej.

Jest największym objawieniem tego sezonu. Młody Szwajcar dzięki kilku świetnym występom zapewnił sobie miejsce w czołowej „piętnastce” Pucharu Świata.Już na konkursach w Engelbergu Szwajcar potwierdził, że będzie się liczył w tym sezonie, zajmując siódmą i drugą pozycję.Świetną formę potwierdził na zawodach we włoskim Predazzo, gdzie dwukrotnie stawał na podium. W pierwszym dniu ustąpił miejsca tylko Adamowi Małyszowi i Andreasowi Widhoelzlowi.W drugim przegrał już tylko z Adamem Małyszem. W tym sezonie stawał już pięć razy na podium zawodów Pucharu Świata.Złoty medal olimpijski jest największym sukcesem w jego dotychczasowej karierze.Urodził się 25 czerwca 1981 w Grabs (Szwajcaria). Ma 172 cm wzrostu i waży 55 kg.

Ammann Simon

Największe sukcesy:

igrzyska olimpijskie

K-90: 1 m. (2002), 35 m. (1998) K-120: 29 m. (1998)drużynowo: 6 m. (1998)

mistrzostwa świata

K-90: 26 m. (1999)

Puchar Świata

45 m. (2000), 70 m. (1998)

Anderson Jasey-Jay

Kanadyjczyk Jasey-Jay Anderson wygrał slalom gigant na Mistrzostwach Świata FIS 2001 w Madonna di Campiglio i zdobył Puchar Świata 2001, opierając się nie tylko na slalomie gigancie równoległym, ale też w nie-olimpijskich konkurencjach: slalomie gigancie i snowboardcrossie.

Anderson zajął piąte miejsce w slalomie gigancie równoległym na MŚ 2001. Jego sukcesy w sezonie 2000-2001 to jedno zwycięstwo pucharowe w slaomie gigancie, jedno w slalomie równoległym i cztery w crossie.

Anderson był liderem po pierwszym przejeździe slalomie gigancie w 1998 na olimpiadzie w Nagano, ale błąd w drugim przejeździe kosztował go utratę medalu. Po przejechaniu 10 bramek skręcił zbyt ciasno i upadł. Podniósł się, ale na mecie był szesnasty. Dwa lata później wygrał tę konkurencje PŚ w Nagano i powiedział "Teraz mogę spać spokojnie."

Jasey-Jay ma starszego brata, Jayme Jay, jego ojciec ma na imię Jay, a jego wujowie nazywają się Jeb, Jeff i Joel. Wujek Jeff ma za żonę ciotkę Jill. Jasey-Jay ma kuzynów: Jasona, Jana'ę, Justice i Jesse Jamesa. Jasey-Jay mówi, że jego imię pochodzi od bohatera pewnego westernu.

Anderson mówi, że nigdy w młodości nie grał w hokeja, co jest dość dziwne jak na Kanadyjczyka. Nauczył się jeździć na snowboardzie na "Belle Neige," czyli na "pięknym śniegu" - 15 minut drogi od jego domu rodzinnego.

Anissina Marina/Peizerat Gwendal

Ich sukcesy trwały także na poczatku sezonu 2000-2001, kiedy to wygrali wszystkie trzy zawody Grand Prix ISU w których startowali, jak i mistrzostwa Francji. Ale na MŚ 2001 w Vancouver, ponownie zajęli drugie miejsce za parą włoską Barbara Fusar-Poli, Maurizio Margaglio i zdobyli swój trzeci srebrny medal.

Wspólne starty francuskiej pary zaczęły się w 1993 i obfitowały w sukcesy. Poza tytułem mistrzów świata mają na koncie mistrzostwo Europy i brązowy medal olimpijski z 1998.

Ich trenerem jest Murille Boucher-Zazoui, a choreografami są legendy tańca na lodzie i złoci medaliści olimpiady 1984, Brytyjczycy Jayne Torvill i Christopher Dean.

Urodzona w ZSRR Anissina cieszyła się wspaniałą karierą juniorską z partnerem Ilią Awerbuchem, naznaczoną dwoma tytułami mistrzów świata juniorów (1990, 1992). Przyszłość pary rysowała się w jasnych barwach dopóki Awerbuc nie zakochał się w klubowej koleżance, Irinie Lobaczewej. Awerbuch zdecydował się startować wspólnie z Lobaczewą i zostawił Anissinę bez partnera.

Po 6-miesięcznej przerwie w startach, Anissina odnalazła dwóch partnerów, których pamiętała z dawnych zawodów - Kanadyjczyka Victora Kraatza i Francuza Gwendala Peizerata. Kraatz nie odpowiedział na jej zaproszenie, natomiast Peizerat uznał, że jego długotrwałe partnerstwo z Mariną Morel dobiegło końca. Morel cierpiała z powodu rozlicznych kontuzji i wycofała sie ze sportu.

Anissina przyjechała do miejsca treningów Peizeraa, Lyonu, mając trzymiesięczną wizę turystyczną i małą walizeczkę. Kiedy spotkali sie na lodzie, różnice między nimi były ewidentne. Oprócz bariery językowej dzieliły ich różne metody treningowe i style jazdy. Anissinę charakteryzowała pewna ozdobność, podczas gdy Peizerata - raczej elegancja. Ale mimo tych różnic Anissina dobrze wspomina to doświadczenie i mówi, że wydawało się jej, jakby jeździli ze sobą od lat.Anissina mieszkała w domu Peizerata przez dwa lata, by łatwiej dostosować się do nowych warunków. Teraz mieszkają oddzielnie, a do Anissiny dołączyła jej matka.Początkowo para była zmuszona porozumiewac się po angielsku, lecz teraz mówią wyłącznie po francusku. Anissina ma podwójne obywatelstwo: francuskie i rosyjskie, ale mówi, że zapewne wróci do Rosji po zakończeniu kariery sportowej.Anissina pochodzi ze sportowej rodziny. Jej ojciec, Wiaczesław, był członkiem wojskowej drużyny hokejowej mistrzów świata. Jej matka, Irina Czernijewa, była łyżwiarką figurową. Oboje rodzice pozostają aktywni w sporcie jako trenerzy.

Peizerat zadebiutował na łyżwach w wieku 4 lat za namową swojego ojca - Eugene'a. Eugene jest członkiem Francuskiej Federacji Łyżwiarstwa Figurowego i nauczycielem wf-u.Namówił młodego Gwendala, by ten wypróbował narciarstwo, pływanie, jeździectwo i łyżwiarstwo figurowe. Trener ujrzał Peizerata na lodzie i zasugerował rodzicom, by natychmiast zapisali syna na lekcje.Jako junior Peizerat jeździł z Mariną Morel przez 12 lat i zdobył trzy tytuły mistrza Francji juniorów i dwa medale MŚJ. W 1993 Morel cały czas walczyła z kontuzjami i partnerstwo zakończyło się. Wtedy Peizerat zaprosił Anissinę.

Był też szósty w klasyfikacji czwórek. Rok wcześniej Annen zdobył tytuły mistrza świata w dwójkach i czwórkach na MŚ juniorów.

Annen Martin

Szwajcar Martin Annen zdobył Puchar Świata 2001 w bobslejowych dwójkach. Był to pierwszy pełny sezon pucharowy Annena i wygrał w nim 3 z 7 zawodów, a także zdobył brązowy medal w dwójkach na MŚ w St. Moritz.

Włoszka Stefania Belmondo zdobyła w sobotę złoty medal w biegu na 15 km techniką dowolną ze startu wspólnego podczas 19. Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Salt Lake City.

Urodziła się 13 stycznia 1969 w Pietra Porzio (Włochy). wzrost: 160 cmwaga: 46 kg

największe osiągnięcia

igrzyska olimpijskie: 10 km bieg łączony - 2. miejsce (1992), 3. miejsce (1994)15 km techniką dowolną - 1. miejsce (2002)30 km techniką dowolną - 1. miejsce (1992), 2. miejsce (1998)sztafeta - 3. miejsce (1992, 1994, 1998)

mistrzostwa świata:5 km techniką klasyczną - 2. miejsce (1997)10 km techniką dowolną - 1. miejsce (1993)10 km bieg łączony - 1. miejsce (1993, 1999), 2. miejsce (1997)15 km techniką klasyczną - 3. miejsce (1991)

Puchar Świata:zwycięstwa - 19klasyfikacja generalna - 2. miejsce (1991, 1992, 1997, 1999), 6. miejsce (2000), 4. miejsce (2001)

Belmondo Stefania

Bjoerndalen Ole Einar

Bjoerndalen wyznaje dewizę - „Musisz uczyć się od innych zawodników i trenować z nimi jak najwięcej”. Dlatego też Norweg trenuje w lecie z Niemcem Ricco Grossem i Francuzem Raphaelem Poiree. Bjoerndalen biathlonem zainteresował się wieku 10 lat, wtedy także rozpoczął treningi u boku starszego brata Daga, który także wywalczył srebrny medal w sztafecie w Nagano. W wieku 16 lat wyjechał do szkoły narciarskiej w Geilo. Do 17 roku życia trenował biegi narciarskie i biathlon jednocześnie. Wtedy zdecydował, że wybierze biathlon. Bjoerndalen na każde zawody zabiera aż 25 par nart.

Od pięciu lat Ole Einar Bjoerndalen jest najlepszym norweskim biathlonistą. Wywalczył dwa medale olimpijskie, 6 razy stawał na podium w mistrzostwach świata, wygrał także w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Zawody przedolimpijskie pokazały, że będzie należał do głównych faworytów w Salt Lake City. Szczyt osiągnięć Bjoerndalena przypadł na rok 1998. Na olimpiadzie w Nagano zdobył złoty medal w sprincie i srebrny w sztafecie. W tym samym roku wygrał także Puchar Świata.Olimpiada w Japonii rozpoczęła się źle dla Norwega. Zajął zaledwie siódme miejsce w biegu na 20 km. Powetował to sobie w biegu na 10 km, zdobywając złoty medal. Nastąpiło to dzień później niż się spodziewał. Pierwszy bieg przerwano z powodu śnieżycy. Po przerwanym biegu powiedział - „Byłem naprawdę zły, jednak już 5 minut później byłem gotowy do kolejnego startu”.

Blanc Isabelle

Francuzka Isabelle Blanc zdobyła złoty medal w snowboardzie w konkurencji slalomu giganta równoległego na zimowych igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City.

urodzona: 25 lipca 1975 rokuwzrost: 171 cmwaga: 70 kg

osiągnięcia:

MŚ - złoty medal w 1999 roku w slalomie gigancie równoległymsrebrny medal w 1999 roku w slalomie równoległymsrebrny medal w 2001 roku w slalomie giganciesrebrny medal w 2001 roku w slalomie równoległym

Bozzetto Matthieu

Jeden z najlepszych snowboardzistów świata w ostatnich latach, Francuz Mathieu Bozzetto szczególnie poświęca się slolomowi gigantowi równoległemu - konkurencji, która zastąpi slalom gigant w programie igrzysk 2002.

Zdobył Puchar Świata zarówno w sezonie 1999-2000, jak i 2000-2001. Bozzetto był piąty w GS na olimpiadzie w Nagano, gdzie snowboard zadebiutował jako dyscyplina olimpijska, i piąty w PGS na MŚ FIS 2001.

Bozzetto zaczął jeździć na nartach w wieku 3 lat i ścigał się na dwóch deskach do 17. roku życia, kiedy to zajął się snowboardem.

Zaczął rywalizację na profesjonalnym torze w sezonie 1993-1994 i ścigał się głównie w cyklu ISF do sezonu 1998-1999, kiedy przeszedł na tory Pucharu Świata.

Przed sezonem 2000-2001 Bozzetto doznał kontuzji rzepki i przeszedł poważną operację w październiku 2000. Wkrótce jednak powrócił i 1 grudnia 2000 w austriackim Ischgl wygrał slalom równoległy.

Australijczyk Steven Bradbury zdobył tytuł mistrza olimpijskiego w short-tracku w wyścigu na 1000 m.

urodzony: 14 października 1973 roku w Camden (Australia)wzrost: 178 cmwaga: 80 kg

największe sukcesy:

igrzyska olimpijskie500 m: 19. miejsce (1998), 8. (1994)1000 m: 1. (2002), 21. (1998), 24. (1994)sztafeta 5000 m: 3. (1994), 7. (1992), 8. (1998)

mistrzostwa świataklasyfikacja generalna: 23. (1998), 26. (2000)500 m: 17. (1999), 24. (2000)1000 m: 13. (1999), 18. (1998), 24. (2000)1500 m: 6. (1999), 11. (1998), 46. (2000)3000 m: 8. (1999)sztafeta 5000 m: 2. (1994), 3. (1993)

Puchar Świataklasyfikacja generalna: 36. (2001)

Bradbury Steven

Camplin Alisa

Australijka Alisa Camplin zdobyła w poniedziałek złoty medal igrzysk w Salt Lake City w konkurencji skoków akrobatycznych w narciarstwie wolnym.

urodzona 10 listopada 1974 r w Melbournewzrost - 158 cmwaga - 48 kg


Igrzyska Olimpijskie: złoty medal w skokach w narciarstwie wolnym (2002)

mistrzostwa świata: skoki - 7. (1999), 11. (2001)

Puchar Świata, klasyfikacja generalna: 5. (2001), 6. (2000), 15. (1999), 21. (2002 - stan na 27.01), 25. (1998)

Cecarelli Daniela

Włoska alpejka Daniela Ceccarelli zdobyła w niedzielę złoty medal w supergigancie na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City.

urodzona 25 września 1975 roku we Frascati (Włochy)wzrost: 168 cmwaga: 60 kg

sukcesy:

IOsupergigant: 1. (2002)kombinacja: 15. (2002)zjazd: 20. (2002)

MŚsupergigant: 15. (2001), 18. (1999)zjazd: 16. (2001)kombinacja: 15. (2001)

PŚklasyfikacja generalna: 40. (2001), 64. (2000), 66. (1999), 84. (1998)

Clark Kelly

Amerykanka Kelly Clark została w niedzielę w Salt Lake City złotą medalistką 19. Zimowych Igrzysk Olimpijskich w snowboardzie, w konkurencji halfpipe'u.

Urodziła się 26 lipca 1983 r. w Newport (USA), miezry 165 cm, a waży 58 kg.


igrzyska olimpijskiehalfpipe: 1 m. (2002)

mistrzostwa światahalfpipe: 9 m. (2001)

Puchar Światahalfpipe: 10 m. (2001)

Covili Frederic

Frederic Covili był jedynym Francuzem, który zdobył medal na mistrzostwach świata 2001 w austriackim St. Anton. W salomie gigancie Covili był trzeci i wyprzedził mistrza olimpijskiego Hermanna Maiera o 0.01 sekundy.

Covili w ten sposób stanął na jedynym podium mężczyzn w St. Anton, na którym nie znalazł się żaden Austriak. Covili urodził się w Les Menuires w słynnym regionie trzech dolin (Trois Vallees), który uważa się za największą arenę narciarską świata.Choć Covili nigdy wcześniej nie startował w MŚ, w tamtym sezonie miał bardzo duże powody do zadowolenia. Osiągnął wtedy swoje najlepsze, czwarte i piąte miejsce w slalomach gigantach PŚ w Val D'Isere. Potem, w St. Anton, był szósty w pierwszym przejeździe slalomu giganta, 0.48 sekundy za liderem, Norwegiem Kjetilem Andre Aamodtem.W drugim przejeździe miał czwarty czas, przed Maierem i Aamodtem. Covili został pierwszym Francuzem, który zdobył medal w slalomie gigancie na MŚ od 1966, kiedy Francja zdobyła złoto i srebro dzięki Guyowi Perillatowi i Leo Lacroixowi.Pierwszym pełnym sezonem PŚ Covili'ego był sezon 2000-2001, a swoje sukcesy zawdzięczał on nowym nartom, trenerom (Severino Bottero i Jean Pierre Mollie) oraz technice. Covili zwrócił na siebie uwagę w swoim debiucie w PŚ, w slalomie w Vail (Colorado), w listopadzie 1995, który ukończył na 9. miejscu z numerem startowym 53.Matka Covili'ego, Micheline, nauczyła go jeździć na nartach, kiedy miał 7 lat. Jego ojciec, Jean, prowadzi sklep narciarski. Frederic ma też młodszego brata, Manuela.

Dzień później udowodnił swoją klasę zajmując drugą pozycję w zjeździe.

„Ludzie zawsze pamiętają medal na Olimpiadzie, ale ja uważam, ze moje zwycięstwo w Kitzbuehel było wielkim wyczynem” – twierdzi Cuche.

Cuche jest zdobywcą Pucharu Świata w slalomie gigancie, super gigancie i zjeździe. Alpejskie mistrzostwa świata w 2001 roku zakończył na piątej pozycji.

Cuche z zawodu jest rzeźnikiem. W 1999 roku zdobył oficjalną licencję po zakończeniu trzyletniej nauki tego zawodu.

Szwajcar Didier Cuche w świetnym stylu zadebiutował na Igrzyskach Olimpijskich w Nagano – zdobył srebrny medal w supergigancie.

Wielkim sukcesem Francuza był również występ w Kitzbuehel, gdzie rozgrywano bieg zjazdowym. Cuche zwyciężył w zawodach i zanotował najlepszy w historii czas biegu w dwóch przejazdach.

Cuche Didier

Miała wtedy 21 lat i nigdy wcześniej nie startowała na Olimpiadzie czy mistrzostwach świata. Złoty medal na 30 km był tym bardziej satysfakcjonujący dla Czepałowej, że nie została ona wybrana do sztafety 4x10 km.

„Po tej decyzji byłam bardzo rozgoryczona i rozczarowana. Popłakałam się” – powiedziała wtedy Rosjanka.

W 2001 roku zwyciężyła w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, wygrała w sprincie na mistrzostwach świata i zdobyła brązowy medal w sztafecie 4x5 km.

Czepałowa urodziła się 21 lat temu w syberyjskim Komsomołsku - osiem godzin lotu samolotem z Moskwy, godzinę z Japonii. Zaczęła biegać na nartach w wieku 4 lat. Jej hobby to taniec, muzyka oraz szydełkowanie. W prawym uchu nosi sześć kolczyków.

Czepałowa Julia

Julia Czepałowa na Olimpiadzie w Nagano zwyciężyła w najważniejszym biegu Igrzysk - na 30 km stylem dowolnym.

Daniłowa Olga

Rosjanka Olga Daniłowa zdobyła złoty medal w biegu łączonym na zimowych igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City.

urodzona: 10 czerwca 1970 rokuwzrost: 168 cmwaga: 54 kgstan cywilny: mężatka, dzieci - bliźniacy: Sawilii i Simeon

osiągnięcia:

IO-1998 - złoty medal w biegu na 15 km tech. klas.złoty medal w sztafeciesrebrny medal w biegu na dochodzenieMŚ - złote medale w sztafecie w 1995, 1997, 1999 i 2001 rokusrebrne medale w 1999 roku - 5 km klas. i 30 km klas.srebrne medale w 2001 roku - 10 km klas. i 15 km klas.brązowy medal w 1995 roku w biegu na dochodzeniebrązowy medal w 1997 roku - 5 km klas.brązowe medale w 2001 roku - na dochodzenie i 5 km klas.

Daniłowa po raz trzeci startuje w igrzyskach, poprzednio w Albertville w 1992 roku i sześć lat później w Nagano. We Francji w swoim najlepszym występie zajęła szóste miejsce w biegu na 5 km klas. W Japonii zdobyła trzy medale.

Wygrana Gottwalda w PŚ była pierwszym od 1990 roku znaczącym sukcesem Austriaków w tej dyscyplinie. Wtedy to PŚ wygrał Klaus Sulzenbacher. Sulzenbacher był także jedynym Austriakiem, który zdobywał medale olimpijskie w konkurencjach indywidualnych kombinacji norweskiej – w Calgary był drugi, a w Albertville trzeci. Gottwald typowany jest na następcę Sulzenbachera.

Austriak ma już za sobą dwa starty na Olimpiadzie. W Lillehammer zajął 37. miejsce, a cztery lata później w Nagano był 21. W konkursie drużynowym Austriacy wywalczyli wtedy czwarte miejsce.

Podczas mistrzostw świata w Lahti Gottwald zajął trzecie miejsce indywidualnie i drugie w konkursie drużynowym. W sumie ma już na koncie trzy medale MŚ – w 1997 roku w Trondheim zdobył z ekipą Austrii brązowy krążek.

Gottwald zadebiutował w Pucharze Świata w 1992 roku. Miał wtedy 16 lat. Pierwszy w życiu skok na nartach oddał cztery lata wcześniej.

Gottwald Felix

Gottwald jest obecnie jednym z najlepszych zawodników kombinacji norweskiej na świecie. W ubiegłym sezonie sześciokrotnie zwyciężał w zawodach Pucharu Świata.

Jussi Hautamaeki urodził się Oulo w północnej Finlandii. W 1995 roku przeniósł się do Kuopio, gdzie uczył się w szkole sportowej. Treningi na skoczni rozpoczął w wieku 9 lat, kiedy zobaczył w telewizji swojego słynnego rodaka Matti Nykaenena, który zdobył w Calgary trzy złote medale olimpijskie.

W sezonie 1995-96 Jussi zadebiutował w Pucharze Świata, startował także w Turnieju Czterech Skoczni. W kolejnym sezonie po raz pierwszy zajął miejsce w pierwszej „dziesiątce” Pucharu Świata. Na MŚ w Lahti był szósty.

Na mistrzostwach świata juniorów w 1997 roku zdobył dwa srebrne medale, jeden indywidualnie i jeden w drużynie.

Podczas 50. Turnieju Czterech Skoczni odniósł swój największy sukces - zajął 3. miejsce w klasyfikacji generalnej.

Hautamaeki Jussi

Start na Igrzyskach w Salt Lake City będzie do Jussi Hautamaekiego olimpijskim debiutem.

Poprzedni sezon Pucharu Świata był dla niego najlepszy. W klasyfikacji generalnej zajął 15. miejsce. Po raz pierwszy stanął także na podium zawodów Pucharu Świata - w Sapporo był trzeci.

Amerykanin świetnie prezentuje się w bieżącym sezonie Pucharu Świata. 9 grudnia w Val d'Isere Bodo Miller pierwszy raz w karierze wygrał pucharowe zawody. Był to zarazem pierwszy triumf ekipy amerykańskich alpejczyków w slalomie gigancie od 18 lat, kiedy w Furano zwyciężył Phil Mahre.

Dzień później w Madonna di Campiglio nie miał sobie równych w slalomie specjalnym. Tymi sukcesami rozbudził apetyty amerykańskich kibiców na złote medale w Igrzyskach w Salt Lake City. W swoim olimpijskim debiucie w Nagano, Miller nie ukończył bowiem slalomu i suprgiganta.

Na mistrzostwach świata w St. Anton Miller doznał kontuzji, ale już latem trenował razem z austriackimi narciarzami. Twierdzi, że treningi te dały mu bardzo wiele.

Miller wynajmuje dom w austriackim mieście Toeldern w dolinie Schmirn. W swoim małym gospodarstwie hoduje kury i kilka świń.

Miller Bode

Bode Miller przywrócił Stanom Zjednoczonym wysokie miejsce w światowej elicie konkurencji technicznych narciarstwa alpejskiego. W Salt Lake City może zdobyć nawet złoty medal.

Szef amerykańskich trenerów narciarstwa alpejskiego Jesse Hunt nie ma wątpliwości. "Millera czeka wielka przyszłość" - twierdzi.

Strobl Fritz

Austriak Fritz Strobl zdobył w niedzielę złoty medal igrzysk olimpijskich w Salt Lake City w konkurencji zjazdu.

Urodził się 24 sierpnia 1972 r. w Lienz (Austria). Mierzy 187 cm i waży 83 kg.


igrzyska olimpijskiezjazd: 1 m. (2002), 11 m. (1998)

mistrzostwa światazjazd: 4 m. (1997), 6 m. (2001)

Puchar Świataklasyfikacja generalna: 7 m. (2000) klasyfikacja w zjeździe: 3 m (1997, 2001)klasyfikacja w supergigancie: 3 m. (2000) zwycięstwa w PŚ: 8 (do 28.01.2002)

Valenta Ales

Czech Ales Valenta zdobył złoty medal igrzysk olimpijskich w Salt Lake City w konkurencji narciarskich skoków akrobatycznych.

urodzony 6 lutego 1973 roku w Sumperk (Czechy)wzrost - 179 cmwaga - 75 kg

sukcesy:

IO: skoki - 1 (2002), 4 (1998)

MŚ: skoki - 5 (1999), 19 (2002)

PŚ: klasyfikacja generalna - 5 (1998), 7 (2000), 11 (2001), 16 (1999).

Zoeggeler Armin

W Salt Lake City będzie chciał zdetronizować trzykrotnego mistrza olimpijskiego Georga Hackla i po raz pierwszy w swojej karierze sięgnąć po olimpijskie złoto.

Zoeggeler jest trzykrotnym mistrzem świata. Pierwszy tytuł zdobył w 1995 roku. Na kolejny czekał cztery lata. Po raz trzeci zwyciężył na MŚ w Calgary, w 2001 roku.

Odniósł również wiele sukcesów w Pucharze Świata. Po raz pierwszy na zawodach pucharowych wystąpił w wieku 15 lat, w 1989 roku. W sezonie 1995/96 zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej. Dwa lata później był już pierwszy. Osiągnięcie to powtórzył jeszcze dwukrotnie – w 2000 i 2001 roku.

Włochowi do kolekcji olimpijskich medali brakuje tylko złota. W Lillehammer Zoeggeler zdobył brąz, w Nagano wywalczył srebro.




POLACY

PLAN IGRZYSK


FAWORYCI

DYSCYPLINY ZIMOWE

CIEKAWOSTKI

Znicz przebywa drogę niesiony przez ludzi (przez około 17% dystansu), przewożony samochodami, samolotami, pociągami, statkami, psimi zaprzęgami, na nartach, konnymi saniami, skuterami śnieżnymi, na łyżwach i innymi pojazdami.

Trudno w to uwierzyć, ale sztafeta olimpijska 2002 nie należy do najdłuższych. Przed igrzyskami 2000 w Sydney znicz przebył dłuższą drogę (37 500 mil), w dłuższym czasie (120 dni) i przez więcej krajów (14) i miast (ponad 1 000) niż kiedykolwiek wcześniej. Najwięcej biegaczy (101 839) przeniosło znicz przed olimpiadą 1964 w Tokio.

Znicz olimpijski

Sztafeta ze zniczem olimpijskim 2002 jest ogromnym przedsięwzięciem, w które zaangażowanych jest 11 500 niosących znicz (wybranych z 210 000 kandydatów), 46 stanów, 125 większych miast, 13 500 mil (21 600 km) trasy przez 65 dni, tysiące pracowników i wolontariuszy.

Znicz przemierza średnio 208 mil przez 12 godzin i zazwyczaj zatrzymuje się na dwie uroczystości miejskie dziennie. Płomień przechowywany jest jest w latarence podróżującej razem ze zniczem, starannie chroniony przed wygaśnięciem. Codziennie rano znicz zapalany jest tym płomieniem przed rozpoczęciem sztafety.

Znicz olimpijski 2002 waży około 1,3608 kilograma, ma 84 centymetry długości, 7,6 cm szerokości na szczycie i 1,3 cm u podstawy. Jest zrobiony ze srebra, miedzi i szkła. Ma kształt sopla lodu. Został zaprojektowany przez Sama Sheltona, profesora inżynierii mechanicznej na Politechnice Georgii (jest on również projektodawcą znicza 1996 z Atlanty). Autor mówi, że uwzględnił w projekcie niskie temperatury, wiatr i deszcz. Każdy z uczestników sztafety będzie miał możliwość zakupienia kopii znicza.

Kształt znicza 2002 koresponduje z oficjalnym hasłem MKOl 2002, “Rozpal ogień wewnątrz,” jak też z symboliką ognia i lodu obecną na igrzyskach w SLC ("Kraj kontrastów" i "Poskromienie Zachodu - Przeszłość i Teraźniejszość"). Olimpijski płomień widnieje zamknięty w zmrożonym szkle, co oznacza pasję i wolę zwycięstwa w każdym uczestniku sztafety. Na zniczu widać logo MKOl i słowa “Rozpal ogień wewnątrz”.

Kluczowymi elementami znicza są: szkło, antykizowane srebrne wykończenie, połyskliwe srebro i miedź. Szkło symbolizuje światło, zimę, czystość i lód; srebrne wykończenie to tradycja, historia i dorobek Zachodu, i krople wody; błyszczące srebro - serce, nowoczesną technologię i prędkość; miedź - ogień, pasja i historia stanu Utah. Przejście (w formie "zamrożonego płomienia") z antykizowanego, matowego do błyszczącego srebra pośrodku znicza symbolizuje spotkanie teraźniejszości i przeszłości.

Olimpijski płomień stał się tradycją nowożytnych igrzysk od olimpiady 1928 w Amsterdamie. Osiem lat później Niemiec, dr. Carl Diem, inspirując się starożytnymi freskami, zainicjował olimpijską sztafetę. Płomień powędrował z greckiej Olimpii do Berlina na olimpiadę 1936. Znicz zapala się za pomocą promieni słonecznych skupionych w zwierciadle.

W czasie starożytnych igrzysk w Grecji święty ogień zapalano na ołtarzu Zeusa, któremu je poświęcano. Zapalenie znicza sygnalizowało rozpoczęcie igrzysk, a jego zgaszenie - ich zakończenie.

Olimpijskie maskotki Maskotkami Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2002 w Salt Lake City są:

biały zając, kojot i niedźwiedź.

Prezentacji dokonano dokładnie 1000 dni przed rozpoczęciem imprezy. Przy okazji w centrum miasta postawiono 5,5-metrową wieżę z zegarem odmierzającym czas, który pozostał do rozpoczęcia olimpiady.

Maskotki symbolizują tradycję i kulturę stanu Utah i Ameryki Zachodniej oraz łacińskie motto olimpijskie: "Citus - szybciej - zając, Altius - wyżej - kojot, Fortius - silniej - niedźwiedź".

Maskotki nazwano imionami: "Proszek" (zając), "Miedź" (kojot) i "Węgiel" (niedźwiedź). Po zasięgnięciu opinii wśród 42 000 uczniów szkół stanu Utah w maju 2000, komitet organizacyjny igrzysk rozpisał ogólnokrajowy konkurs na nazwy dla trzech maskotek.

Kampania "Three Names for the Games" (Trzy imiona na igrzyska) rozpoczęła się 1 lipca 2000. Głosowano przez e-maile i telefony. Po raz pierwszy w historii igrzysk to fani sportu wybierali nazwy olimpijskich maskotek. Imiona maskotek ogłoszono 25 września 2001.

Awersy medali ukazują sportowca wyłaniającego się z płomieni i lodowo-kamiennej góry, trzymającego w dłoni znicz symbolizujący olimpijskiego ducha. Na dole znajdują się olimpiskie koła. Na górze wyryte są słowa "Light the Fire Within" (Rozpal płomień w sobie).

Na rewersach medali widnieje Nike, grecka bogini zwycięstwa, dzierżąca laur symbolizujący wieńce oliwne nakładane zwycięzcom starożytnych igrzysk.

Wygląd medali olimpiskich 2002 ujawniono na specjalnej ceremonii 15 października 2001 w Salt Lake City.

239 kompletów złotych, srebrnych i brązowych medali XIX ZIO (w sumie 717 medali) zostało wykonanych ręcznie w Salt Lake wyłącznie z kruszców wydobywanych w stanie Utah.

Medale olimpijskie

PREZENTACJĘ UTWORZYŁA

ANIA FARUGA Z KL.2A

28.03.2004

INFORMACJE ZAMIESZONE W PREZENTACJI ZCZERPNĘŁAM ZE STRONY http://sport.onet.pl/1072347,olimpiada.html

Documents

XIX ZIMOWE IGRZYSKA OLIMPIJSKIE W SALT LAKE CITY 2002