z Papieroplastyki w Gimnazjum

1 W opracowaniu wykorzystano materiały pochodzące z programu nauczania pt.: Zajęcia techniczne, autor Urszula Białka, Wydawnictwo Operon.

Program Nauczania Zajęd Technicznych

z Papieroplastyki

w Gimnazjum

Opracowała Barbara Turska-Paprzycka na podstawie zeszytu zajęd

technicznych z papieroplastyki oraz programu nauczania

Wydawnictwa OPERON

1

I. Wprowadzenie

Rozwój techniki w XX i XXI wieku jest bardzo dynamiczny i wkracza we wszystkie

dziedziny życia człowieka, wiążąc się z nim w sposób nierozerwalny. Determinuje go tym

samym do podejmowania aktywności w poznawaniu nowych technologii, urządzeń, maszyn,

narzędzi oraz wykorzystania ich w życiu codziennym i praktycznym działaniu. Młodzież na

trzecim etapie edukacyjnym posiada już podstawowy zasób wiedzy o otaczającym świecie

i korzysta z najnowszych zdobyczy technicznych. Niewątpliwie ważne jest, aby wiedza ta

została usystematyzowana i gruntowana oraz połączona z praktycznym działaniem, przez co

na funkcjonowanie w życiu codziennym. Ważne jest również uświadomienie uczniom

zagadnień etycznych związanych z wykorzystaniem zdobyczy techniki oraz ochroną

środowiska naturalnego.

II. Ogólne założenia programu

Współczesna szkoła, wychodząc naprzeciw wymogom, jakie stawiane są przed

współczesną młodzieżą, ma na celu przygotowanie jej do życia w cywilizacji technicznej. Ma

uświadomić uczniowi własną proorientację zawodową, a tym samym przygotować do

przyszłego zawodu. Rozporządzeniem MEN z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy

programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych

typach szkół wprowadzono zmiany w sposobie nauczania techniki. Treści nauczania

poszerzono o elementy praktycznej działalności ucznia, a nazwa przedmiotu otrzymała

brzmienie zajęcia techniczne. Zadaniem szkoły jest więc przygotowanie dla uczniów oferty

zajęć edukacyjnych (tzw. modułów) dostosowanej do zainteresowań i oczekiwań uczniów.

Niniejszy program został opracowany w oparciu o najnowszą podstawę programową

zajęć technicznych. Może być realizowany w każdym gimnazjum w wymiarze 30 godzin

w cyklu rocznym po 1 godziny w tygodniu .

Uczeń powinien wybrać i zrealizować minimum dwa moduły z oferty szkoły.

Program został opracowany w sposób, aby można zróżnicować ofertę edukacyjną

skierowaną do uczniów i przeprowadzić ją z kilku zajęć tematycznych w formie dwóch

zróżnicowanych modułów. Nauczyciel może również wybrać konkretny dział i wzbogacić go

dodatkowo o zajęcia praktyczne, realizując jako odrębny moduł tematyczny.

W programie uwzględniono wiadomości i umiejętności określone w standardach

2

wymagań egzaminacyjnych z zakresu przedmiotów matematyczno-przyrodniczych.

Standardy te są ustalane przez Centralną Komisję Egzaminacyjną i stanowią one podstawę

przeprowadzania egzaminu gimnazjalnego.

CKE ujmuje standardy w zakresie przedmiotów matematyczno-przyrodnicze w czterech

obszarach:

umiejętnego stosowania terminów, pojęć i procedur z zakresu przedmiotów

matematyczno-przyrodniczych niezbędnych w praktyce życiowej i dalszym

kształceniu;

wyszukiwania i stosowania informacji; – wskazywania i opisywania faktów,

związków i zależności, w szczególności przyczynowo-skutkowych, funkcjonalnych,

przestrzennych i czasowych;

stosowania zintegrowanej wiedzy i umiejętności do rozwiązywania problemów.

W obszarach tych CKE wyróżniła szczegółowe standardy będące podstawą przeprowadzania

egzaminu w ostatnim roku nauki w gimnazjum.

III. Cele edukacyjne

1. Cele ogólne

Celem głównym przedmiotu zajęcia techniczne z papieroplastyki jest przygotowanie

młodzieży gimnazjalnej do życia w cywilizacji technicznej. Odbywa się to poprzez realizację

określonych treści nauczania. Zadaniem szkoły jest zorganizowanie uczniom takich

warunków, aby mogli oni samodzielnie podejmować działania techniczne przy wykorzystaniu

typowych metod stosowanych w podstawowych dziedzinach techniki, posługując się

bezpiecznie narzędziami i przyrządami.

2. Cele szczegółowe

Cele szczegółowe realizowane są w oparciu o podstawę programową poprzez:

a) cele kształcenia

Uczeń:

zna rodzaje pisma technicznego;

zna cechy pisma technicznego i je charakteryzuje;

podaje wielkości charakterystyczne dla pisma technicznego;

3

rozróżnia pismo rodzaju A i B;

zna i pisze wzory liter i cyfr;

potrafi napisać tekst pismem technicznym;

zna pojęcia papirus, papier, pergamin;

omawia znaczenie papieru w życiu codziennym;

zna zastosowanie wyrobów papierniczych;

charakteryzuje i rozróżnia podstawowe gatunki papieru;

omawia etapy produkcji papieru i surowce do jego produkcji;

wymienia i charakteryzuje produkty i półprodukty powstałe podczas produkcji

papieru;

charakteryzuje podstawowe własności papieru;

omawia i dokonuje podziału podstawowych gatunków papieru;

określa jakość produktów papierowych;

zna sposoby uszlachetniania papieru;

zna narzędzia do obórki papieru, sprawnie i prawidłowo się nimi posługuje;

czyta i wykonuje dokumentację technologiczną;

planuje pracę, opracowuje proces technologiczny;

zna i stosuje różne techniki i formy papieroplastyki np.: orgiami, tea bags, iris

folding, quilling, scrapbooking, modele z bibuły i serwetek, itp.;

zna ozdoby z papieru charakterystyczne dla swojego regionu;

dba o staranność i dokładność wykonania prac;

dba o środowisko naturalne.

b) cele wychowania

Uczeń:

ma świadomość odpowiedzialności za drugiego człowieka;

przyjmuje postawę szacunku dla drugiego człowieka;

jest dokładny, wytrwały i cierpliwy;

kształtuje wyobraźnię przestrzenną, rozwija pomysłowość i twórcze działanie;

dba o bezpieczeństwo swoje i innych;

korzysta z narzędzi i przyborów zgodnie z ich przeznaczeniem;

stosuje w sposób racjonalny zdobycze techniki ;

4

szanuje cudzą własność;

współdziała w grupie;

kształtuje poczucie estetyki, wrażliwość;

zna i rozumie znaczenie ochrony środowiska i wykorzystania surowców wtórnych;

czuje się współodpowiedzialny za środowisko naturalne;

prowadzi proekologiczny styl życia;

kształtuje nawyki zdrowego trybu życia;

potrafi określić swoje mocne i słabe strony;

dokonuje wyborów zgodnych z powszechnie uznawanymi wartościami;

zna i stosuje zasady bezpieczeństwa podczas działań praktycznych;

zna i stosuje zasady ochrony przeciwpożarowej.

IV. Podstawa programowa a program nauczania

Podstawa programowa zajęć technicznych określona Rozporządzeniem MEN z dnia

23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowe wychowania przedszkolnego oraz kształcenia

ogólnego w poszczególnych typach szkół określa Cele kształcenia – wymagania ogólne, czyli:

rozpoznawanie urządzeń technicznych i rozumienie zasad ich działania;

opracowanie kompetencji rozwiązań typowych problemów technicznych oraz przykładowych

rozwiązań konstrukcyjnych;

planowanie pracy o różnym stopniu złożoności, przy różnych formach organizacyjnych

pracy;

bezpieczne posługiwanie się narzędziami i przyrządami.

Niniejszy program nauczania został napisany w oparciu o zeszyt ćwiczeń pt.: Zajęcia

papieroplastyczne autorstwa pani Ireny Kowalczyk wydanego przez wydawnictwo OPERON

i jest on jest elementem zestawu edukacyjnego, w skład którego wchodzi:

plan wynikowy,

zeszyt ćwiczeń, który w znacznym stopniu ułatwia naukę przedmiotu.

Zawarte w tych pozycjach propozycje kształcenia i bogata obudowa dydaktyczna pozwalają

mieć nadzieję na spełnienie oczekiwań nauczycieli i uczniów.

5

V. Treści programu i osiągnięcia szczegółowe uczniów

Dział

podręcznika Temat lekcji

Liczba

godzin Materiał nauczania

Osiągnięcia szczegółowe ucznia

Wiadomości Umiejętności

Podstawowe Ponadpodstawowe Podstawowe Ponadpodstawowe

Uczeń:

1 2 3 4 5 6 7 8

1. Zasady

bezpieczeństwa i higieny pracy na lekcjach techniki

Lekcja organizacyjna.

Zasady bezpieczeństwa

i pracy na lekcjach

techniki.

1

program nauczania

przedmiotowy system oceniania

regulamin pracowni

apteczka i sprzęt przeciwpożarowy

postępowanie w razie wypadku

zna PSO

omawia regulamin

pracowni

omawia wyposażenie apteczki i sprzęt

przeciwpożarowy

stosuje się do regulaminu

pracowni technicznej

udziela pierwszej pomocy

2.

Pismo techniczne

Pismo techniczne pisane zgodnie

z Polską Normą.

1 wzory liter i cyfr

normalizacja pisma (PN)

zna rodzaje pisma

zna cechy pisma technicznego i je

charakteryzuje

zna wielkość pisma technicznego

stosowane dla arkusza A4

zna wzory liter i cyfr

rozróżnia pismo rodzaju

A i B

pisze wzory liter i

cyfr pismem prostym

potrafi napisać

tekst pismem technicznym

pracuje starannie i dokładnie

podaje wielkości

charakterystyczne dla pisma technicznego

pisze wzory liter i cyfr

pismem pochyłym Wzory liter i cyfr

w piśmie

technicznym.

1

Pismo techniczne

proste i pochyłe-ćwiczenia.

1

3.

Przygotowanie do

zajęć

papieroplastycznych

Proces

powstawania

papieru i jego

produkcja

1

pojęcia: papirus, pergamin, papier

surowce do produkcji papieru

proces powstawania papieru

półprodukty i produkty powstałe przy produkcji papieru

wykorzystanie surowców wtórnych

ochrona środowiska

omawia znaczenie

papieru dla człowieka

zna surowce do

produkcji papieru

omawia etapy

produkcji papieru na podstawie schematu

wymienia i

charakteryzuje produkty i półprodukty powstałe podczas

produkcji papieru

zna sposoby

wykorzystania surowców wtórnych

wymienia

półprodukty i produkty powstałe przy produkcji

papieru

rozróżnia

podstawowe gatunki papieru

omawia sposoby

wykorzystania surowców wtórnych

6

Papier, rodzaje,

jego możliwości

i wykorzystanie.

1

podstawowe własności papieru


jakość produktów papierowych

zastosowanie papieru

podział papieru

formaty papieru i ich podział

uszlachetnianie papieru

charakteryzuje podstawowe własności papieru

omawia podstawowe gatunki papieru

opisuje i określa jakość produktów

papierowych

zna formaty papieru dostępne w sprzedaży

zna sposoby uszlachetniania papieru

dokonuje podziału papieru

rozróżnia


określa gatunek papieru

dokonuje podziału papieru

od formatu A0 do A6

Techniki i formy

papieroplastyki.

Narzędzia i

materiały

1

pojęcie papieroplastyka

techniki: orgiami, tea bags, Iris folding, quilling, scrapbooking, decoupage, papierowe kwiaty itp.

narzędzia i materiały do obróbki papieru

omawia podstawowe


omawia sposoby

wykonywania origami, papierowych kwiatów

zna ozdoby z papieru

charakterystyczne dla swojego regionu

zna narzędzia i

materiały stosowanie w różnych technikach papieroplastycznych

omawia historię papieroplastyki i wymienia jej gatunki

dokonuje podziału

narzędzi i materiałów do obróbki papieru

służące do : mierzenia, cięcia, łączenia, i

ozdabiania

bezpiecznie posługuje się

narzędziami i materiałami do obróbki papieru

potrafi dobrać odpowiednią

grubość papieru, narzędzia i ozdoby do stosowanej techniki

4.

Sztuka składania

papieru - origami

Podstawowe bazy

origami 1

najważniejsze zasady orgiami

baza latawiec

baza szafa

baza koperta

baza wiatrak

baza trójkąt

baza kwadrat

baza ryba

rozróżnia podstawowe

bazy kwadratowe orgiami (potrafi je nazwać)

rozumie najważniejsze zasady origami

rozpoznaje bazy orgiami

wykonane z kółek i trójkątów

wykonuje bazy

latawca, szafy, ryby, koperty, trójkąta i kwadratu

umie zastosować zasady origami przy składaniu baz

potrafi wykonać bazę

wiatraka

Ozdobna kartka

okolicznościowa -

składaczek

1


zasady składania bazy kwadrat

doskonalenie umiejętności składania baz origami

rozpoznaje bazę kwadrat

wymienia elementy potrzebne do wykonania składaczka

zna narzędzia i materiały potrzebne

do obróbki papieru

przygotowuje kartkę składaczek

według instrukcji

umie zastosować zasady origami

przy składaniu baz

wykonuje kartkę składaczek, którą można

zawiązać na sznurek lub wstążkę

7

Modele origami 1


instrukcje składania żurawia, żaby, itp.

najważniejsze zasady origami

doskonalenie umiejętności składania baz

origami

zna narzędzia i materiały potrzebne do obróbki papieru

charakteryzuje bazy potrzebne do

wykonania poszczególnych modeli

wyjaśnia znaczenie symbolu żurawia i żaby

zna etapy wykonania

skomplikowanych modeli origami

przygotowuje dwa modele origami według instrukcji

umie zastosować zasady origami

przy składaniu baz

wykonuje skomplikowane modele origami

Kółka, trójkąty

i kwadraty

w origami

1

modele płaskie i przestrzenne tworzone

z kółek, trójkątów i kwadratów


doskonalenie umiejętności

wykorzystania origami


wymienia elementy

potrzebne do wykonania wybranego

obrazka przestrzennego

zna narzędzia

i materiały potrzebne do obróbki papieru

zna etapy wykonania

skomplikowanych modeli przestrzennych

przygotowuje dwa

obrazki przestrzenne

według schematu

umie zastosować

zasady origami

projektuje własne obrazy

przestrzenne z kółek, trójkątów i kwadratów

Album

harmonijkowy-

zastosowanie

wielu modułów

2

wykorzystanie bazy wiatrak


doskonalenie umiejętności wykorzystania origami


zna bazę wiatrak

rozpoznaje materiały

potrzebne do wykonania albumu

zna narzędzia potrzebne do obórki papieru

zna definicję kirinami

podaje różnice

pomiędzy kirinami i origami

przygotowuje materiały

potrzebne do wykonania albumu harmonijkowego

wykonuje album według

zamieszczonej instrukcji

wykonuje album lub inny model za pomoce techniki

kirinami

5.

Tea bags folding

Kartka wykonana

techniką tea bags.

Wianki i gwiazdki

wykonane technika

tea bags

3

definicja tea bags foldind

technika składania papierowych kwadratów

przygotowanie modułów i sztuka ich łączenia


zna definicję tea bags

folding

rozpoznaje elementy

potrzebne do wykonania papierowego kwiatu,

gwiazdki i wianka

wylicza materiały i

narzędzia potrzebne do wykonania w/w modułów

omawia sposoby

wykonania bardziej skomplikowanych

modułów tea bags np. medaliony, rozety itp

wykonuje kartkę

ozdobioną kwiatem techniką tea bags

wg zamieszczonego schematu

przygotowuje wianki i gwiazdki różnej wielkości

według instrukcji

bezpiecznie

posługuje się narzędziami do obróbki papieru

projektuje własne ozdoby

wykonane techniką tea bags folding np. rozetę czy

medalion

8

6.

Iris folding czyli

tęczowe składanki

Kartka

Walentynowa

wykonana techniką

Iris foldind

3

definicja Iris folding

szablony stosowane w technice Iris

folding np. plac iris i trójkąt iris

wykorzystanie skrawków papieru

proces powstawania irysowego szablonu


zna definicję iris folding

wymienia elementy

potrzebne do wykonania pracy wg szablonu

rozpoznaje szablony stosowane w technice

iris folding

zna proces powstawania

irysowego szablonu

uzasadnia potrzebę przechowywania i późniejszego

wykorzystania skrawków papieru

przygotowuje materiały potrzebne do

wykonania kartki techniką iris folding

wykonuje dwa

wzory wg instrukcji techniką iris folding

a następnie wykonuje przy ich pomocy kartki

okolicznościowe

proponuje własny wzór na irisową kartkę

7.

Ozdoby wykonane

metodą Quilling

Quilling -

papierowe

paseczki. Zasady

formowania

wzorów.

Kartka

okolicznościowa

ozdobiona

techniką quilling

(zamiast kartki

można wykonać

pudełko, pisankę,

bombkę itp.)

2

1 lub 2

definicja quilling’u

historia techniki papierowych paseczków

przyrządy do skręcania papieru

techniki przygotowania papierowych pasków

techniki formowania wzorów

tablica szablon


zna definicję quilling’u

zna zasadę formowania wzorów

wymienia materiały i przyrządy stosowane

w technice papierowych pasków

streszcza historię

metody quilling’u

rozróżnia formowane

wzory

zna sposoby wykonania

papierowych pasków

wymienia narzędzia

ułatwiające skręcanie pasków

wykonuje wzory

serca, kółka, kwadratu, trójkąta i łzy

łączy ze sobą powstałe wzory

i tworzyć z nich kompozycję

wykonuje kartkę

okolicznościową (pisankę, bombkę) według podanego

schematu

wykonuje przyrząd do

skręcania papierków

projektuje własne wzory

quillingowe

8.

Kwiaty z bibuły

Modele z serwetki

i bibuły 2

bibuła gładka, karbowana,

serwetki papierowe

techniki wykonywania kwiatów z bibuły

i serwetek


zna przynajmniej dwie

techniki wykonywania kwiatów z bibuły

wymienia materiały i narzędzia potrzebne do wykonania kwiatów

wymienia rodzaje bibuł i serwetek

wymienia inne bibuły np.

krepinę

wykonuje bukiecik

róż z serwetek wg schematu

przygotowuje bukiet astrów z bibuły gładkiej

przygotowuje bardziej

skomplikowane motywy kwiatowe np. gałązkę

z magnoliami

stosuje w swoich pracach krepinę

9.

Scrapbooking

Ozdabianie zdjęć

metodą

scrapbookingu

4

definicja scrapbooking’u

zasady tworzenia wg map

materiały i narzędzia stosowanie w

technice scrapbooking

style zdobienia

zna definicje scrapbooking’u

wymienia materiały i narzędzia stosowane

w metodzie scrapbooking

określa rozmieszczenie

wg elementów wg mapki

zna metodę scrapbookig’u

komputerowego

rozpoznaje produkty

spośród próbek stosowane w metodzie scrapbooking

przygotowuje mapę scrapa

wykonuje pracę według

przygotowanej pracy

przygotowuje wieloelementowy strap (np.

tablo klasy)

stosuje kalkomanię,

suszone liście, nity taśmy, guziki i inne nowatorskie rozwiązania do zdobienia

scrapów

suma 29

1 godzina pozostaje do dyspozycji nauczyciela.

9

VI. Procedury osiągania celów

Aby uczniowie opanowali treści nauczania, niezbędne są następujące procedury:

określenie znaczenia znaków BHP przy korzystaniu z narzędzi do obróbki papieru;

analizowanie sytuacji mogących prowadzić do zagrożenia zdrowia i życia;

udzielanie pierwszej pomocy;

posługiwanie się pismem technicznym prostym i pochyłym;

opisywanie zasad produkcji papieru;

określanie podstawowych własności papieru i znaczenia papieru w życiu codziennym;

określanie roli techniki w procesie przemian historyczno-społecznych i kulturowych;

określanie i porównanie różnych rodzajów papieru;

bezpieczne posługiwanie się narzędziami do obróbki papieru;

dobieranie materiałów i narzędzi do poszczególnych technik papieroplastyki;

analizowanie i wyjaśnianie pojęć związanych z technikami papieroplastyki;

wykonanie projektów własnych dotyczących różnych technik papieroplastycznych;

posługiwanie się gotowymi schematami;

dokonywanie zmian w gotowych instrukcjach poszczególnych modułów;

zaplanowanie procesu wytwórczego przy wykonywaniu poszczególnych prac

papieroplastycznych;

przygotowanie miejsca pracy;

wykonanie prac praktycznych;

analizowanie i weryfikowanie swoich umiejętności.

VII. Propozycje metod oceny ucznia

Na początku roku szkolnego nauczyciel informuje uczniów o wymaganiach i kryteriach

oceniania. Do sprawdzenia stopnia opanowania treści programowych, umiejętności i postaw

najlepiej służą zadania praktyczne wykonywane przez uczniów. Nauczyciel zajęć

technicznych powinien oceniać przede wszystkim zaangażowanie uczniów w działania na

lekcjach, ich aktywność i chęć przyswojenia wiedzy. Zwracać powinno się uwagę na

wyobraźnię i pomysłowość. Osiągnięcia uczniów (kontrola ustna i pisemna) sprawdzamy

podczas zajęć, a nie podczas tzw. odpytywania uczniów na początku lekcji.

10

Metody sprawdzania osiągnięd uczniów:

test dydaktyczny;

odpowiedź pisemna (np. wypełnianie lub uzupełnianie tabel, krzyżówek, luk

w tekście);

odpowiedź ustna (np. etapy produkcji papieru, określenie właściwości papieru na

podstawie próbek, pismo techniczne-wielkość i szerokość liter i cyfr);

zadanie rysunkowe (np. ćwiczenia rysunkowe w piśmie technicznym);

wykorzystanie narzędzi i materiałów do papieroplastyki;

realizacja poleceń w ćwiczeniach;

zadanie praktyczne i wytwórcze (np. wykonanie kartek okolicznościowych

z elementami quillingu, modeli origami, scrapbookingu, kwiatów z bibuły, itp.);

obserwacja pracy uczniów (np. aktywność, zainteresowanie, pomoc koleżeńska,

samokontrola i samoocena).

W trakcie rozwiązywania różnego typu problemów, zadao technicznych należy zwrócid

uwagę na:

przestrzeganie przepisów BHP;

odpowiednie zorganizowanie stanowiska pracy, przestrzeganie zasad organizacji

pracy;

posługiwanie się narzędziami do obróbki papieru;

umiejętność pracy zgodnie z instrukcją, schematem;

umiejętność wyszukiwania odpowiednich danych;

aktywność i kreatywność podczas wykonywania zadań;

korzystanie z różnych źródeł informacji, w szczególności programów komputerowych

i Internetu;

oryginalność, estetykę i samodzielność rozwiązania poszczególnych zadań

wytwórczych;

umiejętność stosowania wiedzy w praktyce.

11

Zasady oceniania:

na lekcjach zajęć technicznych oceniane są wyżej wymienione obszary;

ocena zależy od poziomu wymagań na dany stopień, sposobu rozwiązania, prezentacji

rozwiązania, estetyki, systematyczności (wywiązanie się w terminie);

uczeń ma obowiązek systematycznego i estetycznego prowadzenia zeszytu

przedmiotowego, który również podlega ocenie;

po długiej usprawiedliwionej nieobecności uczeń może być nieprzygotowany do

lekcji;

w ciągu półrocza uczeń ma prawo zgłoszenia jeden raz nieprzygotowania do lekcji,

bez podania powodu;

za zgłoszony przed lekcją brak zeszytu lub materiałów uczeń otrzymuje minusa;

za niezgłoszony przed lekcją brak zeszytu lub materiałów uczeń otrzymuje ocenę

niedostateczną;

sprawdziany (testy) będą zapowiadane z dwutygodniowym wyprzedzeniem i oceniane

do dwóch tygodni;

czas trwania sprawdzianu (testu) wynosi 40 min;

sprawdziany oceniane są na podstawie liczby uzyskanych punktów, według punktacji

określonej w Wewnątrzszkolnym Systemie nauczania;

prace pisemne z materiału bieżącego, obejmującego trzy ostatnie tematy lekcyjne, nie

będą zapowiadane we wcześniejszym terminie;

przy realizacji zadań oceniane będą:

· przedstawianie rozwiązań problemów w postaci planu działania, schematu;

· umiejętność zarządzania informacją;

· umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji;

· przestrzeganie praw i zasad współżycia;

· umiejętność współpracy w grupie, dyscyplina pracy;

każdy uczeń ma prawo do otrzymania dodatkowych ocen, które może uzyskać, biorąc

udział w konkursach, wykonując i przygotowując referat na temat określony przez

nauczyciela lub stworzy własny projekt pracy (po uzgodnieniu z nauczycielem);

nieobecność na lekcji nie zwalnia ucznia od obowiązku sporządzenia zadania

domowego oraz opanowania wiadomości i umiejętności.

12

Aktywnośd na lekcjach oraz jej brak zostaną ocenione następująco:

uczeń otrzymuje „+” z aktywności na lekcji za:

· właściwe i szybkie rozwiązanie bieżącego problemu;

· gotowość do wykonywania ćwiczeń i zadań zaleconych do wykonania

w trakcie zajęć;

· podejmowanie merytorycznej dyskusji;

· szybkość i trafność spostrzeżeń trudnych do wykrycia;

· dodatkowe przygotowanie materiałów do lekcji;

· wykazanie się szczególnymi wiadomościami lub umiejętnościami;

· pomoc kolegom w przyswajaniu wiedzy i umiejętności technicznych;

· wykonanie pomocy do pracowni;

· inne;

uczeń otrzymuje „–” za brak aktywności na lekcji, gdy:

· zajmuje się na lekcji czynnościami nie związanymi z realizowanym tematem;

· wykazuje brak oczywistych umiejętności;

· niszczy prace kolegów;

· nie przestrzega regulaminu pracowni;

· inne;

sposób przeliczenia „+” i „–” na oceny:

· „bdb” za +, +, +, +

· „db” za +, +, +, –

· „dst” za +, +, –, –

· „dop” za +, –, –, –

· „ndst” za –, –, –, –

Ocena uczniów z zaleceniami PPP:

nauczyciel obniża wymagania w zakresie wiedzy i umiejętności w stosunku do ucznia,

u którego stwierdzono deficyty rozwojowe i choroby uniemożliwiające sprostanie

wymaganiom programowym, potwierdzone orzeczeniem Poradni Psychologiczno-

Pedagogicznej lub opinią lekarza – specjalisty;

w ocenianiu uczniów z dysfunkcjami uwzględnione zostają zalecenia poradni:

· wydłużenie czasu wykonywania ćwiczeń praktycznych;

13

· możliwość rozbicia ćwiczeń złożonych na prostsze i ocenienie ich wykonania

etapami;

· konieczność odczytania poleceń otrzymywanych przez innych uczniów w formie

pisemnej;

· branie pod uwagę poprawności merytorycznej wykonanego ćwiczenia, a nie jego

walorów estetycznych;

· możliwość (za zgodą ucznia) zamiany pracy pisemnej na odpowiedź ustną (praca

klasowa lub sprawdzian);

· podczas odpowiedzi ustnych zadawanie większej ilości prostych pytań zamiast

jednego złożonego;

· obniżenie wymagań dotyczących estetyki zeszytu przedmiotowego;

· możliwość udzielenia pomocy w przygotowaniu pracy dodatkowej.

VII. Przewidywane osiągnięcia uczniów na poszczególne oceny.

Ocenę celującą uczeo otrzymuje, gdy:

biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami i umiejętnościami w sytuacjach

praktycznych oraz wiedzą znacznie wykracza poza program nauczania;

osiąga sukcesy w konkursach przedmiotowych;

systematycznie korzysta z wielu źródeł informacji;

twórczo rozwija własne uzdolnienia;

śledzi najnowsze osiągnięcia nauki i techniki;

swoje uzdolnienia racjonalnie wykorzystuje na każdych zajęciach;

stosuje rozwiązania nietypowe;

biegle i właściwie posługuje się urządzeniami w najbliższym otoczeniu;

wykonuje dokumentację ciekawych rozwiązań technicznych.

Ocenę bardzo dobrą uczeo otrzymuje, gdy:

opanował pełny zakres wiedzy określonej w programie nauczania;

rozwiązuje samodzielnie problemy teoretyczne;

prezentuje wzorowe cechy i postawy podczas zajęć;

potrafi współdziałać w grupie podczas realizacji zadań zespołowych;

ambitnie realizuje zadania indywidualne;

14

bardzo chętnie i często prezentuje swoje zainteresowania techniczne;

jest świadomy zasad bhp podczas pracy;

poprawnie rozpoznaje materiały, określa ich cechy;

sprawnie posługuje się narzędziami i przyborami;

cechuje się systematycznością, konsekwencją działania;

systematycznie korzysta z różnych źródeł informacji;

systematycznie, poprawnie i estetycznie prowadzi dokumentację;

właściwie posługuje się urządzeniami w najbliższym otoczeniu;

bierze udział w konkursach przedmiotowych.

Ocenę dobrą uczeo otrzymuje, gdy:

nie opanował w pełni zakresu wiedzy określonej w programie nauczania;

rozwiązuje samodzielnie zadania teoretyczne;

wykorzystuje czas zaplanowany przez nauczyciela;

sporadycznie prezentuje swoje zainteresowania techniczne;

zna i stosuje zasady bhp;

poprawnie rozpoznaje materiały, określa ich cechy;

poprawnie posługuje się narzędziami i przyborami;

właściwie posługuje się urządzeniami w najbliższym otoczeniu;

czasami korzysta z różnych źródeł informacji;

systematycznie i poprawnie prowadzi dokumentację.

Ocenę dostateczną uczeo otrzymuje, gdy:

opanował minimum zakresu wiedzy określonej w programie nauczania;

rozwiązuje zadania o średnim stopniu trudności;

poprawnie posługuje się przyrządami i narzędziami;

poprawnie rozpoznaje materiały, określa ich podstawowe cechy;

stosuje zasady organizacji i bezpieczeństwa pracy;

mało efektywnie wykorzystuje czas pracy;

rzadko korzysta z różnych źródeł informacji;

systematycznie prowadzi dokumentacje, jednak nie zawsze poprawnie.

15

Ocenę dopuszczającą uczeo otrzymuje, gdy:

ma braki w opanowaniu minimum wiedzy określonej w programie nauczania;

rozwiązuje zadania o niewielkim stopniu trudności;

posługuje się prostymi przyrządami i narzędziami;

w nieznacznym stopniu potrafi posługiwać się urządzeniami z najbliższego

otoczenia;

posługuje się urządzeniami w najbliższym otoczeniu;

wykazuje trudności w organizowaniu pracy, wymaga kierowania;

nie korzysta z żadnych źródeł informacji;

prowadzi dokumentację niesystematycznie i niestarannie.

Ocenę niedostateczną uczeo otrzymuje, gdy:

nie opanował minimum wiedzy określonej w programie nauczania;

nie jest w stanie rozwiązać podstawowych zadań;

nieumiejętnie używa prostych narzędzi i przyborów;

posługuje się niektórymi urządzeniami w najbliższym otoczeniu;

nie potrafi organizować pracy;

jest niesamodzielny;

nie korzysta z żadnych źródeł informacji;

nie prowadzi dokumentacji.

Ważną rzeczą podczas realizacji programu zajęć technicznych jest rozbudzenie u uczniów

zainteresowania techniką, twórczej aktywności oraz umiejętności rozwiązywania

problemów technicznych. Niewątpliwie zajęcia techniczne w znacznej mierze

przyczyniają się do określenia przez ucznia mocnych i słabych stron oraz wyboru dalszej

drogi kształcenia, a co za tym idzie – przyszłego zawodu.

Documents

z Papieroplastyki w Gimnazjum