Upload
marcin-jacek-kozlowski
View
213
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
IV obrady Sekcji Metodologicznej Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego
Logos, mythos, techne: oblicza antropologii
Zaproszenie do dyskusji
nad naukowymi i pozanaukowymi kontekstami praktykowania
antropologii społeczno-kulturowej
Szanowni Państwo,
w imieniu Oddziału Wrocławskiego Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego oraz Instytutu
Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
zapraszamy Państwa do uczestnictwa w IV obradach Sekcji Metodologicznej PTL, które
odbędą się 11 grudnia 2015 roku w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UAM
(sala im. Józefa Burszty, godz.11.00-15.00) przy ulicy Umultowskiej 89 D
(Kampus Morasko) w Poznaniu.
Mając na uwadze przemiany ostatnich dekad, jakie zachodzą w humanistyce i naukach
społecznych, chcielibyśmy poddać refleksji oblicza poznania i tryby wytwarzania
antropologicznej wiedzy w kontekście kolejnych zwrotów (takich jak na przykład, zwrot
interpretatywny, literacki, retoryczny, performatywny, afektywny, zwrot ku rzeczom).
Wszystkie one wprowadzały do dyscypliny nowe słowniki, pokazywały nierozpoznane
dotąd koalicje, ujawniając słabości poprzednich, by z czasem stać się przedmiotem krytyki
kolejnych reorientacji, co zapewnia dynamikę zmian w dyscyplinie i uniemożliwia prostą
kumulację wiedzy.
Wspomniane przeobrażenia antropologii dotyczą nie tylko zmian w zakresie przedmiotu
jej badań, który ulega ciągłej amplifikacji, wiążą się nie tylko z zainteresowaniem
antropolożek i antropologów różnymi dyskursami, zjawiskami i ideami. Zmienia się także
sposób rozumienia samego procesu poznania antropologicznego, które jest determinowane
nowymi metodami badawczymi, a także zmiennymi słownikami terminów i pojęć.
Antropologia społeczno-kulturowa mimo licznych pomysłów jej praktykowania w koalicji
z naukami przyrodniczymi, politycznymi, na pograniczu sztuki, literatury, animacji kultury,
mimo rozmaicie definiowanych celów, a czasem także powinności antropolożek i antropolo-
gów wobec różnych środowisk, nie traci swoich teoriopoznawczych ambicji, dążąc
do wyjaśniania, diagnozowania i prezentowania obserwowanych zjawisk, procesów i praktyk
społeczno-kulturowych w procesie wytwarzania i dystrybucji wiedzy (knowledge).
W tak zarysowanym kontekście chcielibyśmy przemyśleć na nowo miejsce i rolę teorii
oraz praktyk antropologicznych, które kształtowane są w relacjach z humanistyką, naukami
społecznymi, przyrodniczymi, sztuką, doświadczaniem codzienności, traktowanymi jako
różne drogi kreatywnej działalności poznawczej. Mamy nadzieję, że zarysowana
problematyka zachęci Państwa do wzięcia udziału w dyskusji o wielu obliczach antropologii
społeczno-kulturowej i jej umiejscowieniu w przestrzeni nauki i nie-nauki widzianych
w kontekście Państwa poznawczych inspiracji i prowadzonych przez Państwa badań.
Zachęcamy do lektury wybranych przez nas tekstów, które stanowić będą pretekst
do naszej dyskusji:
1. Michael Burawoy, The Extended Case Method, ‘’Sociological Theory’’ 1998, vol.
16, nr 1, pp. 4-33.
2. Katarzyna Majbroda, Drogi wiedzy w antropologii społeczno-kulturowej po zwrocie
ku sensoryczności i niedyskursywnemu doświadczaniu rzeczywistości, „Lud” 2013,
t. 97, s. 17-38.
3. Martin Paleček, Mark Risjord, Relativism and the Onthological Turn within
Anthropology, ”Philosophy of the Social Sciences” 2013, vol. 43(1), pp. 3-23.
4. Tomasz Rakowski, Etnografia/Animacja/Sztuka. Wprowadzenie, [w:]
Etnografia/Animacja/Sztuka. Nierozpoznane wymiary rozwoju kulturalnego,
red. T. Rakowski, Warszawa 2013, s. 6-40.
Zarząd Sekcji Metodologicznej