© Edition Les Olives Archives 2010

INHOUD

VOORWOORD 6

TIME TO SKETCH 8

DEELNEMERS 10

PROGRAMMA 12

MAZAN 16

VILLES SUR AUZON 26

CARPENTRAS 36

AVIGNON 46

HERZIEN 56

TENTOONSTELLING 68

BEGELEIDERS 78

VERANTWOORDING 80

6 7

Van hieruit werden aanwijzingen meegegeven voor de volgende tekendag.Ter inspiratie bekeken zij tekeningen van meesters als Dürer, Canaletto, Turner, Ruskin en Griggs en trokken ze in gedachte mee over de Alpen naar Venetië, aan de hand van de indrukwekkende schetsboeken van Benedict. Als vanzelfsprekend maakten zij deze dagen kennis met de prachtige omgeving en de cultuur van de Vaucluse, haar middeleeuwse architectuur, land-schap, historie en natuurlijk ten volle met haar keuken en wijnen.Aan het einde van de week maakten zij met elkaar een selectie uit de ruim 250 tekeningen en stelden die tentoon in Château Tour des Genêts. Deze expositie toonde op bescheiden wijze aan de inwoners van Mazan hun prachtige omgeving, gezien door de ogen van deze groep professionele bezoekers.

En zo werd ZIEN DOOR TEKENEN meer dan een gewoon trainingsprogramma. Zoals een van de deelnemers het verwoordde: “We kwamen als collega’s en we gingen als professio-nele vrienden”.

En laat dat nu net de bedoeling zijn.

Marjolein van Vorstenbos en René PijnenburgLes Olives, huis in de provencevoorjaar 2010

VOORWOORD

In de herfst van 2009 nam een groep van 10 architecten, stedenbouwkundigen, ontwerpers en een kunsthisto-ricus deel aan het programma ZIEN DOOR TEKENEN, georganiseerd door Les Olives.

Dit boek doet verslag van zeven dagen geconcentreerd en professioneel tijd nemen. Tijd nemen voor kijken, waarnemen én tekenen. Tijd nemen voor de omgeving, tijd nemen voor zichzelf en elkaar. Samen opnieuw de kracht ontdekken van de tekening als getuige van de eigen waarneming, komend vanuit de dagelijkse wereld van computers en digitale snelwegen.

Vormgeven begint bij verwondering en begrip over wat bestaat. Door te kijken vanuit verschillende gezichts-punten ontrafelen we hetgeen we zien en zouden kunnen zien. Door schets en tekening leggen we onze observaties onuitwisbaar vast, indringender ook dan via de foto. De schoonheid van de schets en de teke-ning zit hem niet alleen in de technische vaardigheid waarmee hij is gemaakt, maar vooral in de intentie van de maker. Waar keek hij naar, wat zag hij? Wat wil hij ermee uitdrukken? Wat wil hij van de tekening leren? Hoe kan de schets inspireren tot nieuwe beelden?

Onder begeleiding van architect Benedict O’ Looney en ontwerper René Pijnenburg doorkruisten de deelne-mers per fiets en te voet het provençaalse landschap ten zuiden van de Mont Ventoux. Iedere dag legden zij hun waarnemingen vast in tekeningen en bespraken die ‘s avonds gezamenlijk. Open en kwetsbaar toonden zij hun werk en bekritiseerden en inspireerden zij elkaar.

8 9

TIME TO SKETCH

From time to time people rebel against mechanisation and return to individual handcrafted ways of making and thinking about things. In the second half of the nineteenth century an artistic and popular response to the industrial revolution was the Arts and Crafts movement. Across the western world designers and painters and sculptors abandoned the ideal and formal, repetitive styles, and looked to breathe individuality into applied and fine arts.

Today we all enjoy the computer revolution, it has transformed the way we communicate and learn. Hand drawing, however, offers a number of advantages. One of the delights of this way of ‘speaking’ is each drawing is a private, very personal revolution. Time away from the ever-present machine, unmediated: our own pure expression from imagination to hand to paper. Anobvious virtue of cultivating this skill is that we come to enjoy and savour these private moments more and more. Freeing, Liberating. Our drawing technique is gloriously individual, singular. We can exult in our own, totally unique visual language. We all have known the pleasure of the first drawn lines on a new piece of good paper. With growing drawing ability, each stage of making a drawing becomes as engaging: the searching beginning, finding and pinning down the structure and composition, deploying tone, on to final finishing details. Different experiences, each enhanced by growing skill and confidence. We can enjoy the quiet pleasure of concentration, the hopefulness and curiosity of making something new.

So what can help feed this passion for drawing? Over the years I have always been clear about who my favourite drawers were, and how I wanted to make drawings. This has adjusted over time but at any moment one is clear about which draftsmen and technique one is pursuing.

Buy a great drawing or print. Find a local art dealer and get something. Spending money on something beautiful can be fun and is a commitment. Not many people collect drawings and etchings from the late 19th, and particularly the early 20th century, so there are some great bargains around. Only buy pictures you are totally excited about - and you want to learn from. No bad drawings in the house. A complex, crafted work can show you something new every time you look at it. Get things that are big and bold. Local topographic views can be fun to study too.

Another happy way to tickle our hand drawing sensibility is to use different techniques. Buy a lovely new pen and make pen drawings. Get out your best sable brush, lovingly looked after, and attack your watercolour box. Faber Castell Polychromos pencils are one of the great inventions of the 20th century.

In the grand scheme of things, artist’s materials are not so expensive, good quality kit is one of life’s little, creative luxuries.

Colour is important. Watercolours and coloured pencils are potent tools, cheap and high-powered.

Most of paint colours commercially produced available are too strong alone and must be mixed. Many are to be avoided entirely. Ultramarine Blue and Alizarin Crimson are magic together, very difficult alone. Earth colours are safe. The atmosphere in the world around us tends to harmonize colours. We must do this too. A passion for, and facility in, colour is basic for a designer. The more you paint the more you marvel at the intricacy and beauty of the world around us. This can be a permanent joy.

Find some local motifs and go back to them. It could be a self-portrait in the bathroom mirror or a view at your favourite place to sit by the river. Drawings like to be returned to. And can, of course, enhance our appreciation of a place. And if you can only commit snatches of time to a piece, keep at it, do not be afraid to overwork a drawing or a painting. Some efforts turn out well and some will fail. It is okay.

Benedict O’Looney

10 11

DEELNEMERS

Raymond BarionPaul van ‘t HullenaarPaul KurstjensLeo van de LuijtgaardenPaul MichielsenFred PeerdemanRinus RooversFrank ToesetBranko VlamingsArjen Weijer

BEGELEIDERS

Benedict O’ LooneyRené PijnenburgMarjolein van Vorstenbos

12 13

PROGRAMMA

ZATERDAG 17/10/09• aankomstdeelnemersinMazan• gezamenlijkdinerbijLesOlives• toelichtingweekprogrammaeninstructies

eerste tekendag• lezing:‘anintroductioninthehistoryof

topographic drawing’

ZONDAG 18/10/09• ontbijt• fietstochtdoordeomgevingvanLesOlives• ochtendwandelingdoorMazanenkorte

schetssessies• gezamenlijkelunchinMazan•middagtekensessie• samenkomstbijLesOlives•werkbesprekingvanresultaten• gezamenlijkdiner• lezing‘Benedict O’ Looney: travelling and drawing’

MAANDAG 19/10/09• ontbijt• fietstochtnaarVilles-sur-Auzon• ochtendtekensessie• gezamenlijkelunchàlaferme•middagtekensessie• samenkomstbijLesOlives•werkbesprekingvanresultaten• gezamenlijkdiner

DINSDAG 20/10/09• ontbijt• fietstochtnaarCarpentras• ochtendtekensessie• gezamenlijkelunchinCarpentras•middagtekensessie• samenkomstbijLesOlives•werkbesprekingvanresultaten• gezamenlijkdiner

WOENSDAG 21/10/09• ontbijt• vertrekperautonaarAvignon•wandelingnaarPalaisdesPapes• ochtendtekensessie• lunchindividueel•middagtekensessie• samenkomstbijLesOlives•werkbesprekingvanresultaten• gezamenlijkdiner

DONDERDAG 22/10/09• ontbijt• vertrekperfietsinkleinegroepennaar

verschillende keuzelocaties• ochtendtekensessie• lunchindividueel•middagtekensessie• samenkomstbijLesOlives•werkbesprekingvanresultatenen1eselectie

tekeningen voor tentoonstelling• gezamenlijkdinerinMalaucène

VRIJDAG 23/10/2009• ontbijt• selectietekeningeneninlijsten• voorbereidententoonstellingslocatie• gezamenlijkelunchbijLesOlives• inrichtingtentoonstelling• openingenvernissagetentoonstelling

Château Tour des Genêts• gezamenlijkslotdinerbijLesOlives

ZATERDAG 24/10/09• ontbijtenvertrek

14 15

16 17

Het dorp van Mazan (5500 inwoners) aan de rivier de Auzon ligt in het centrum van de Vaucluse, meer precies in de vruchtbare streek Comtat Venaissin. Het wordt omgeven door wijnvelden en aan de noordkant doemt de Mont Ventoux op.Mazan behoorde al voor onze jaartelling tot het gebied van de Memini en in de 1e eeuw verschenen er enkele grote Gallo Romaanse landhuizen. Verschillende archeologische opgravingen getuigen van de Romeinse geschiedenis. Vanaf de 12e eeuw kreeg Mazan haar ronde vestingsvorm en haar dichte stratenstructuur binnen de muren. In de 16e eeuw werd het dorp regelmatig belegerd en geplunderd waarna twee eeuwen van rust en welvaart volgden. Mazan ontwikkelde zich tot een belangrijk landbouwcentrum. Epidemieën, slechte oogsten, hongersnood en vervolgens de Franse Revolutie van 1789 maakten hieraan een einde. Pas vanaf het begin van de 20e eeuw

herstelt het dorp zich, ondanks de wereldoorlogen. De landbouw, de wijnproductie en welvaart bloeien weer op. Bijzondere gebouwen in Mazan zijn de kapel Notre Dame de Pareloup (11e eeuw), de parochiekerk (12e en 15e eeuw), de stadspoorten Porte de Mormoiron en Porte de Carpentras (14e eeuw), de overdekte markthal Les Arcades, en het Château de Mazan (1772). In dit kasteel, thans hotel, organiseerde de beroemde Markies D.A.F. de Sade het eerste theaterfestival van de Provence.

Mazan was de omgeving voor de eerste tekendag. Tijdens de ochtendwandeling werden plekken verkend door snelle 10 minuten schetsen. Na de lunch keerde men terug om meer doorwerkte tekeningen te maken. De deelnemers werd gevraagd deze dag te tekenen vanuit de eigen vaardigheden.

18 19

20 21

22 23

24 25

26 27

Villes-sur-Auzon is een klein dorp van iets meer dan 1000 inwoners, gelegen aan de rivier de Auzon in de vallei tussen de Mont Ventoux en de Monts de Vaucluse. Het dorp is omgeven door wijngaarden en door uitgestrekte bossen. De spectaculaire kloof van de Gorges de la Nesque baant zich vanuit het dorp een weg door de bergen aan de oostkant.De geschiedenis van Villes-sur-Auzon gaat terug tot 1234 toen het dorp is ontstaan als een ommuurde vesting, zo typisch voor de Provence. Dit verklaart de ronde vorm en het dichte stratenplan. De vestingmu-ren zijn nu vervangen door woningen en slechts één van de poorten ‘Le Grand Portail’ uit de 18e eeuw is bewaard gebleven. De huidige dorpskerk werd in 1850 gebouwd op de plaats van de oorspronkelijke kerk net buiten het oude centrum.

Landbouw is sinds lange tijd de belangrijkste activiteit rond het dorp. Naast druiven worden kersen, abriko-zen en olijven verbouwd en er wordt wijn gemaakt. De eikenbossen leveren brandhout en houtskool. De okerindustrie die uit de grond van de Montagne Rouge de typische provençaalse kleurstoffen won is sinds 1921 verdwenen. Om de grens van het eigen kunnen bewust te overschrij-den was het thema voor deze dag: opnieuw durven. Tekenen met een levendige, krachtige lijn en het gebrui-ken van kleur (zo toepasselijk voor deze omgeving) stonden centraal. Ook het innemen van bijzondere standpunten zoals laag vanaf de grond of hoog vanuit de kerktoren werd gestimuleerd.

28 29

30 31

32 33

34 35

36 37

Carpentras, een levendige provinciestad van 30.000 in-woners, ligt tussen de Rhône en de rivier de Durance, in de rijke en vruchtbare gronden van de Comtat Venaissin. Het is van oorsprong een Gallische stad die voor haar bewoners (Memini) toen al diende als toevluchtsoord en handelsplaats. De Romeinen legden later in de omge-ving wijngaarden aan, de Grieken cultiveerden er de olijventeelt. Tijdens de middeleeuwen werd Carpentras de hoofdstad van Comtat Venaissin en van de 13e tot de 18e eeuw was zij deel van de Heilige Stoel. De architec-tuur draagt Italiaanse kenmerken. Ook het erfgoed van de omvangrijke Joodse gemeenschap, beschermd door de Pausen, heeft de cultuur van Carpentras beïnvloed. Nog altijd is Carpentras een echte marktstad waar de groenten en het fruit uit de streek worden verhandeld. Het is het centrum voor de wijnen van de Côtes-du-Ventoux en niet te vergeten van de truffels, die van hieruit hun weg vinden naar de grote restaurants.

Tot de belangrijkste monumenten van de stad beho-ren de 14e eeuwse joodse synagoge (de oudste van Frankrijk), het imposante aquaduct (1720-1734) en het Hôtel-Dieu van Antoine d’ Allemand en de grote Saint Siffrein Kathedraal (1405-1531). Deze kathedraal is een mooi voorbeeld van de zuidelijke Gothiek en werd gebouwd op de resten van twee Romaanse kerken, waarvan nog sporen zichtbaar zijn. Uit het midden 19e eeuw stamt de Boyer Passage, een typische met glas overdekte winkelstraat die de markt verbindt met de kleine hallen.

De stedelijke ruimte en het interieur stonden centraal voor de tekensessie in de ochtend. In de middag werd meer gefocust op het architectonische detail. De Kathe-draal Saint Siffrein en de Boyer Passage vormden voor deze oefeningen de belangrijkste objecten.

38 39

40 41

42 43

44 45

46 47

Het ten noorden en westen door de Rhône begrensde Avignon is de belangrijkste stad van de Vaucluse. Zij dateert al uit de tijd van de Kelten (zo’n 400 jaar v Chr.) en kende als Avenio een eerste bloeitijd tijdens de Romeinse periode. Toen de pausen het door oorlogen verscheurde Italië verlieten werd Avignon het centrum van de katholieke wereld. Van 1307-1377 heersten van hieruit zeven Franse pausen. Zij gaven Avignon haar huidige vorm met de reusachtige stadswallen, de to-rens, het Palais des Papes en het Petit Palais. Het pau-selijk hof maakte van de stad een welvarend centrum van kunsten en wetenschappen met een internationale uitstraling. Het huidige Avignon (ca. 95.000 inwoners) getuigt hier nog altijd van met haar architectuur, de festivals, de universiteit, de bibliotheken en musea.

Het Palais des Papes was onze bestemming op woens-dag. Dit enorme complex bestaat uit twee aaneen ge-bouwde paleizen: het Palais Vieux (1334-1342) gebouwd door Benedictus XII en het Palais Neuf (1342-1352) tot stand gekomen onder Clemens VI.

Met name de imposante architectuur van het Cloître Benoit XII en de indrukwekkende 45 m lange eetzaal Le Grand Tirel in het Palais Vieux vormden de studie-objecten van deze dag. Het waarnemen en tekenen van de monumentale bin-nenruimten, het grote sterke perspectief, het durven doorwerken aan één tekening en het durven experimen-teren met de tekening waren de focus van deze sessie.

48 49

50 51

52 53

54 55

56 57

Op deze vijfde tekendag werd de deelnemers gevraagd individueel of in kleine groepen terug te gaan naar één van de plaatsen die eerder waren bezocht en getekend. Carpentras, Mazan en omgeving werden opnieuw aan-gedaan. Een eerder gemaakte tekening werd gebruikt als aanleiding om opnieuw te kijken en een nieuwe tekening te maken of er werd juist aan die originele tekening doorgewerkt. De opgedane ervaringen, de eigen resultaten en die van de andere deelnemers werden meegenomen in het werk op deze dag.

58 59

60 61

62 63

64 65

66 67

68 69

TENTOONSTELLING

De week werd op vrijdag afgesloten met het gezamen-lijk realiseren van een kleine tentoonstelling. Niet de artistieke pretenties waren hiervoor de drijfveer, maar het idee van wederkerigheid. De tentoonstelling liet aan de inwoners van Mazan zien hoe professionals uit Nederland enkele dagen keken naar en genoten van hun omgeving en hoe zij deze indrukken vastlegden in tekening. De tentoonstelling werd gehouden in Château Tour des Genêts, een wijndomein gelegen te midden van de wijngaarden aan de oostzijde van Mazan.

Uit de meer dan 250 tekeningen werd een selectie gemaakt die de chronologie van de tekendagen volgde. Naast deze tekeningen werden in een diaprojectie alle tekeningen en vele foto’s getoond van deze eerste workshop Zien door Tekenen.

De tentoonstelling was na de opening nog een maand te zien en werd gepubliceerd in de dagbladen La Provence en Vaucluse Matin.

EXPOSITION dessins par architectes néerlandais faites aux environs de MazanRaymond Barion, Paul van ’t Hullenaar, Paul Kurstjens, Leo van de Luijtgaarden, Paul Michielsen, Benedict O’ Looney, Fred Peerdeman, René Pijnenburg, Rinus Roovers, Frank Toeset, Branko Vlamings, Arjen Weijer

23 octobre – 15 novembreChâteau Tour des Genêts 507 Chemin la Genestière 84380 Mazan tel: 04 90 69 88 04 / 06 81 06 37 00 vernissage: vendredi 23 octobre 2009, 16.00 h Après à visiter seulement sur rendez-vous Tour des Genêts 15.00 - 20.00 h tel: 04 90 69 88 04 / 06 81 06 37 00

Organisé par Les Olives et Château Tour des GenêtsInfo: info@lesolives.nl / www.lesolives.nl tel: 00 31 65 33 25 631

CONCEPTION GRAPHIQUE: BÉLA ZSIGMOND IMAGE: BENEDICT O’LOONEY

70 71

cher visiteur (pag 71 en 72)

(als brief opmaken)

Cher visiteur!

Nous vous invitons à la visite de notre petite exposition avec les resultats de cinq jours de dessin en Provence. Nous sommes un groupe hollandais de douze personnes, arbitrairement composée d’architectes, dessinateurs et un historien d’art. Nous avons suivi l’initiative de Madame Marjolein van Vorstenbos et Monsieur René Pijnenburg d’organiser des cours de dessin sur motif en Provence pendant une semaine. Notre groupe dont la majorité ne se connut pas, a fait la souscription dans ce cours, sous l’inspirante direction du professeur anglais Monsieur Benedict O’Looney dont quelques dessins aussi sont représentés dans notre exposition.

Chaque jour il nous dirigeait vers un motif à dessiner en nous assistant et encourageant. La première journée à Mazan, la seconde à Ville s Auzon, la troisième à Carpentras, la quatrième au Palais des Papes à Avignon, et finalement une journée ou chacun de nous pouvait choisir son propre motif.

On remarquera que les résultats du commencement sont hésitants et très individuels. Le professeur nous donnait pour chaque jour un certain conseil à suivre, comme faire attention à la ligne vivante ou bien le festival des contrastes et finalement la collection des couleurs.

Ainsi c’est possible pour vous orienter un peu vers notre découverte du Vaucluse. Le groupe se transformait pendant cette belle semaine dans un groupe d’amis. Nous vous souhaitons une belle visite et nous attendons d’avoir ajouté quelques nouvelles émotions en contemplant vos monuments bien connues.

Raymond Barion, Paul van ’t Hullenaar, Paul Kurstjens, Leo van de Luijtgaarden, Paul Michielsen, Benedict O’Looney, Fred Peerdeman, René Pijnenburg, Rinus Roovers, Frank Toeset, Branko Vlamings, Marjolein van Vorstenbos, et Arjen Weijer

Mazan, 23 Octobre 2009

cher visiteur (pag 71 en 72)

(als brief opmaken)

Cher visiteur!

Nous vous invitons à la visite de notre petite exposition avec les resultats de cinq jours de dessin en Provence. Nous sommes un groupe hollandais de douze personnes, arbitrairement composée d’architectes, dessinateurs et un historien d’art. Nous avons suivi l’initiative de Madame Marjolein van Vorstenbos et Monsieur René Pijnenburg d’organiser des cours de dessin sur motif en Provence pendant une semaine. Notre groupe dont la majorité ne se connut pas, a fait la souscription dans ce cours, sous l’inspirante direction du professeur anglais Monsieur Benedict O’Looney dont quelques dessins aussi sont représentés dans notre exposition.

Chaque jour il nous dirigeait vers un motif à dessiner en nous assistant et encourageant. La première journée à Mazan, la seconde à Ville s Auzon, la troisième à Carpentras, la quatrième au Palais des Papes à Avignon, et finalement une journée ou chacun de nous pouvait choisir son propre motif.

On remarquera que les résultats du commencement sont hésitants et très individuels. Le professeur nous donnait pour chaque jour un certain conseil à suivre, comme faire attention à la ligne vivante ou bien le festival des contrastes et finalement la collection des couleurs.

Ainsi c’est possible pour vous orienter un peu vers notre découverte du Vaucluse. Le groupe se transformait pendant cette belle semaine dans un groupe d’amis. Nous vous souhaitons une belle visite et nous attendons d’avoir ajouté quelques nouvelles émotions en contemplant vos monuments bien connues.

Raymond Barion, Paul van ’t Hullenaar, Paul Kurstjens, Leo van de Luijtgaarden, Paul Michielsen, Benedict O’Looney, Fred Peerdeman, René Pijnenburg, Rinus Roovers, Frank Toeset, Branko Vlamings, Marjolein van Vorstenbos, et Arjen Weijer

Mazan, 23 Octobre 2009

72 73

74 75

76 77

78 79

BEGELEIDERS

BENEDICT O’LOONEY (UK)is partner van Morris + O’Looney Architects in Londen. Na zijn opleiding aan de Yale University werkte hij in de studio’s van bekende architecten als Grimshaw en Alsop. Hier ontwikkelde hij zijn belangstelling voor moderne architectuur in historische contexten. Hij do-ceert architectuurgeschiedenis aan The Architectural Association, The Kent School of Architecture en voor New York’s University’s London program. Hij is lid van de Victorian Society’s Southern Building Committee.Benedict reist bij voorkeur per fiets, is een bevlogen tekenaar en sinds enige tijd voorzitter van de London Sketch Club.

RENÉ PIJNENBURG (NL)is ruimtelijk ontwerper, docent en fervent fietser. Na zijn opleiding interieurarchitectuur aan Academie St. Joost volgde een jaar architectuurstudie aan The Architectural Association in London. Vanaf 1979 realiseerde hij zakelijke en particuliere interieurs, verbouwingen, architectuur en tentoonstellingsprojec-ten. Hij is een van de oprichters van Opera ontwerpers, waarvan hij 15 jaar partner was. Sinds 1996 heeft hij zijn eigen ontwerpstudio. Vanaf 1989 doceert hij aan AKV/St Joost Breda en is hij gastdocent aan diverse op-leidingen in binnen en buitenland. Samen met Marjolein van Vorstenbos is hij eigenaar van Les Olives.

4 5

TEKENINGEN

Raymond Barion: 31, 44, 55, 61

Paul Van ’T Hullenaar: 23 (II), 28, 43 (I), 48, 60

Paul Kurstjens: 19 (I), 34 (III), 45 (II), 53, 58

Leo van de Luijtgaarden: 19 (III), 33 (I), 40, 54 (I), 59 (II)

Paul Michielsen: 22, 34 (IV), 38 (I), 49

Benedict O’ Looney: 18, 29, 45 (I), 50, 62

Fred Peerdeman: 25, 32, 41, 54 (II)

René Pijnenburg: 24, 35, 43 (III),

Rinus Roovers: 20, 33 (II), 39, 52 (III), 64

Frank Toeset: 21, 30, 42, 52 (IV), 65 (I)

Branko Vlamings: 19 (II), 34 (I), 43 (II), 52 (I), 59 (I)

Marjolein van Vorstenbos: 52 (II)

Arjen Weijer: 23 (I), 34 II), 38 (II), 51, 57, 63, 65 (II)

COLOFONRaymond BarionCONCEPT, PROGRAMMA EN REALISATIEMarjolein van Vorstenbos en René Pijnenburg Les Olives

LEZINGENErik Dolné, kunst- en architectuurhistoricus: Een introductie in de geschiedenis van de VaucluseBenedict O’ Looney: An introduction in the history of topographic drawingTravelling and drawing

VERBLIJF / CATERINGMarjolein van Vorstenbos en René Pijnenburg Les Olives TENTOONSTELLINGDeelnemers Zien Door Tekenen: selectie en lijstwerk, inrichting, projectie en tekst

Patricia en Christian Rogier: locatie Château Tour des Genêts

TEKSTENMarjolein van Vorstenbos, René PijnenburgBenedict O’ Looney: Time to SketchRaymond Barion: Cher Visiteur!

FOTOGRAFIERené PijnenburgBas Wilders: 4, 12/13, 37 (II, III, IV), 57 (II, III, V, VIII), 66/67, 80

GRAFISCHE VORMGEVINGBéla Zsigmond: publiciteit, affiche, boek

DRUKParoPrinting

MET DANK AAN• alledeelnemers• BNOBeroepsorganisatieNederlandseOntwerpers• BNABondvanNederlandseArchitecten,regioZuid• AKV|StJoostBreda• ChâteauTourdesGenêts,Mazan

© Les Olives, 2010

6