Żyj tak jak chcesz - Teraz albo nigdy!

193

potem szuka∏am barw dla innych aktorek. Naj-bardziej kolorowy make-up mia∏a Marta – du˝o w nim by∏o fioletów, zieleni, ˝ó∏ci, naj-skromniejszy – Basia, ale te˝ by∏o w nim

troch´ fioletu, bak∏a˝ana i niebieskiego.W tym czasie kolorowe makija˝e zaczy-

na∏y byç akurat modne, chyba jakoÊwyczu∏am zbli˝ajàcy si´ trend...

W serialu wystàpi∏o du˝oaktorek o ciemnych w∏osach

i oczach. Gra˝yna Brajckaprzyznaje, ˝e stanowi∏o

to wyzwanie, bo trzebaby∏o troch´ nag∏owiç

si´, aby ka˝dà z nich przy-gotowaç do zdj´ç tak, by wyraênie

odró˝nia∏a si´ od innych. Jako klucz do do-boru makija˝u i fryzur pos∏u˝y∏y, oczywi-Êcie, charaktery postaci. Kasia mia∏a deli-katny, dziewczćy make-up, bo sama takaby∏a. Olga Bo∏àdê, grajàca Jol´, kobiet´z pazurem, zdecydowanà, mia∏a niesfor-ne loki i bardzo mocno zaznaczoneoczy. Ciemne w∏osy Marty zosta∏y ufar-bowane na cieplejszy odcieƒ, co w po-∏àczeniu z kolorowym makija˝em pod-kreÊli∏o, ˝e jest to postaç bardzo przyjazna i ˝yczliwa w stosunku dootoczenia. WÊród wielu ciemnow∏o-

teraz nigdy-kol db 7-10-09 13:12 Page 193

sych aktorek grajàcych w serialu nawetMa∏gorzata Ko˝uchowska wystàpi∏a jakobrunetka. By∏ to pomys∏ naszego re˝yse-ra i operatora, Grzegorza Kuczeriszki –mówi Gra˝yna Brajcka. – Stwierdzi∏, ˝eponiewa˝ jest ona siostrà czarnow∏osejGra˝ynki, granej przez Magdalen´ Kumo-rek, nie powinna byç blondynkà. Z∏apa∏amsi´ wtedy za g∏ow´, bo peruka w serialurzadko si´ sprawdza. PomyÊla∏am:„Ups, to b´dziemy mieç problem”.JakimÊ cudem jednak uda∏onam si´ znaleêç dobrà peruk´.Aktorka przymierzy∏a jà i okaza-∏o si´, ˝e naprawd´ fajnie wy-glàda. Dzi´ki temu pokusi∏asi´ nawet o to, by potem za-graç w ciemnych w∏osachjeszcze w filmie fabularnym.Du˝o by∏o eksperymentóww tym serialu. Kiedy szyko-waliÊmy przemian´ Basi,na poczàtku postanowi∏amnie obcinaç aktorce w∏o-sów, lecz przeciwnie,przed∏u˝yç je. Nakrćili-Êmy nawet materia∏, w któ-rym bardzo ∏adnie wyglàda-∏a z doczepionymi d∏ugimipasmami. Producenci nie

194


195

zgodzili si´ jednak na ten wizerunek i ostatecznie aktorka mia∏a krótkàfryzurk´, którà w ostatniej serii zdecydowaliÊmy si´ jeszcze bardziejskróciç. Uwa˝am, ˝e Basi jest w niej Êwietnie, wyglàda bardziej dyna-micznie. Jestem te˝ ogromnie zadowolona z wizerunku Agaty Buzek.Pami´tam, ˝e kiedy aktorka przysz∏a na casting w kostiumie, z upi´tymiw∏osami, od razu postanowi∏am zrobiç z nimi coÊ radykalnego. Zacz´-∏am je rozpuszczaç i patrz´, a tu ogromna burza w∏osów.Namówi∏am aktork´ na loki. Czasu by∏o ma∏o, bo zbli˝a∏si´ czas jej prezentacji, podkrći∏am wić w∏osy tylkoz wierzchu, a pod spodem napuszy∏am.

Jedynà postacià, przy której charakteryzatorki niemia∏y w ogóle pracy, by∏a babcia Ewa. Beata Tyszkie-wicz zawsze sama si´ przygotowywa∏a: czesa∏a, malo-wa∏a, ubiera∏a, i wszyscy sà zgodni co do tego, ˝e robi∏a to perfekcyjnie. A m´˝czyêni? Zdecydowanie nie byli pozostawieni samym sobie.

Stara∏yÊmy si´, by kobiety przed telewizorami mia∏y na kim oko za-wiesiç – podkreÊla Gra˝yna Brajcka. – Nawet Marcin jest tylko pozor-nym abnegatem. Ta jego niby-nonszalancja kosztowa∏a troch´ zacho-du. Trzeba by∏o u∏o˝yç w∏osy tak, by wyglàda∏y na potargane. W wypad-

ku Janka Wieczorkowskiego jest to o tyletrudno, ˝e on ma naturalne loki, musia∏amwić u˝ywaç kosmetyków fryzjerskichi prostownicy. O tym, ˝eby si´ nie goliç,sam pami´ta∏. Taki pozorny luz bardzopodoba si´ kobietom.


Sztuka robienia kolorowego makija˝u

Radzi Gra˝yna Brajcka, charakteryzatorka:

J Ka˝dy mo˝e eksperymentowaç z kolorami na powiekach.

OczywiÊcie, jeÊli ktoÊ ma ch∏odny odcieƒ skóry, to i makija˝

powinien byç ch∏odniejszy, na przyk∏ad niebieski. Ale to

nie znaczy, ˝e panie o ciep∏ym kolorycie cery muszà z tego koloru

rezygnowaç. Paleta barw jest przecie˝ bardzo du˝a! Zielenie,

b∏´kity czy granaty majà tyle odcieni, ˝e ka˝dy dobierze

odpowiedni dla siebie.

J Dwudziestolatki mogà rzecz jasna bardziej poszaleç z kolorami

ni˝ panie dojrza∏e i bez oporów si´gaç po intensywne b∏´kity,

˝ó∏cie czy pomaraƒcze W póêniejszym wieku takie cienie powinny

byç stosowane z umiarem. Gdy mamy wićej lat, lepiej

sprawdzajà si´ naturalne barwy na powiekach. JeÊli chodzi

o tusz, bezpieczniej jest u˝ywaç bràzowego ni˝ czarnego.

J Obowiàzuje zasada równowagi. JeÊli malujemy na kolorowo

powieki, zrezygnujmy ju˝ z kolorowego tuszu, i odwrotnie.

Gdy mocno podkreÊlamy oczy, s∏abiej zaznaczmy usta. Je˝eli zaÊ

mamy oko zrobione na tzw. „no make-up” i pomalowane tylko

rz´sy, usta mogà byç mocniej pomalowane. Czerwone, pomaraƒ-

czowe – czemu nie?

J Osoby o jasnych w∏osach powinny uwa˝aç z intensywnoÊcià

makija˝u. Zbyt mocny b´dzie im dodawaç lat.


Wn´trze z klasà

W filmie dobrze sprawdzajà si´

takie lokale, które majà

∏adne okna, du˝o wyjÊç

i mo˝liwoÊci przejÊcia, bo wtedy

mo˝na nakrćiç ciekawsze ujćia.

12.


Dobór wszystkich obiektów, w których krćono zdjćia,by∏ bardzo staranny. W serialu gra∏y prawdziwe war-szawskie lokale i mieszkania.

W sumie scenografowie musieli znaleêç a˝ 350

odpowiednich obiektów!

Bohaterowie Teraz albo nigdy! najcz´Êciej spotykali si´ w restaura-cjach i kawiarniach po∏o˝onych w centrum, na Mokotowie, na starym˚oliborzu, a czasem na Pradze. Klub „Bollywood” zosta∏ zbudowanyw starym, opuszczonym budynku banku na rogu ulic Z∏otej i Zgody.

Przyznaj´, ˝e urzàdzenie tego wn´trzanie by∏o ∏atwe – wspomina Ineza Body∏,scenografka i dekoratorka. – Pami´tam,jak wesz∏am do galerii indonezyjskiej naNowym MieÊcie i w ataku rozpaczy, po-kazujàc osiemnastowieczne drzwi i inneprzedmioty, powiedzia∏am w∏aÊcicielo-wi: „Panie, musi mi pan to po˝yczyç”.Na szcz´Êcie pan Mariusz okaza∏ si´

198


199

uroczym cz∏owiekiem i zaufa∏ mi, kobiecie z ulicy.Przywioz∏am wtedy od niego rzeczy za kilkadziesiàttysićy z∏otych, na które on nawet pokwitowanianie chcia∏.

Drugi klub Adrzeja, „Pla˝a”, zosta∏ zbudowa-ny w „Koneserze”, dawnych zak∏adach spirytu-sowych na Zàbkowskiej. Niestety, w ostatniej se-rii nie by∏o mo˝liwoÊci zrobienia tam scenografii, ekipamusia∏a wić wynajàç hal´ we W∏ochach i odtwarzaç w niej wszystkood podstaw. „Tajemniczy Ogród” tak naprawd´ mieÊci∏ si´ w OgrodzieBotanicznym przy warszawskich ¸azienkach. ¸àcznik mi´dzy dwiemaszklarniami Ineza Body∏ wykorzysta∏a na urzàdzenie pomieszczeniabiurowego. Wn´trza knajpek, które pojawia∏y si´ w serialu, cz´sto by-∏y troch´ zmieniane, by lepiej prezentowa∏y si´ w kadrze – dodawano,na przyk∏ad, elementy w jakimÊ okreÊlonym kolorze albo kwiaty.

Specjalnie dobierane by∏y te˝ plenery,w których spacerowali bohaterowie.

Cz´sto decydowaliÊmy si´ na Park Skaryszewski, Dolin´ Szwajcar-skà, by∏o te˝ PowiÊle i Ogród Saski – mówi Ineza Body∏. – Rzadziej Pole Mokotowskie.Najlepiej wyglàda∏y te tereny, gdzie sà ró˝nicepoziomów albo jakieÊ elementy architektury.Nudno by∏oby, gdyby aktorzy chodzili wÊródsamych drzew.

TrudnoÊç w doborze i urzàdzaniu miesz-kaƒ bohaterów polega∏a na tym, ˝e by∏y todomy zajmowane na co dzieƒ przez w∏aÊci-


cieli, dlatego za ka˝dym razem musiano dekoracj´ rok∏adaç na kilkagodzin przez zdjćiami, a po ich zakoƒczeniu wszystko dok∏adnie de-montowaç. Czasem lokatorzy nie zgadzali si´ na zbytnià ingerencj´w wystrój swoich wn´trz, na przyk∏ad nie pozwalali przemalowaç Êcian.W takiej sytuacji, jeÊli okaza∏o si´ potrzebne wprowadzenie koloru, sce-nografowie pos∏ugiwali si´ przenoÊnymi barwnymi Êciankami, pomalo-wanymi lub wytapetowanymi. Tak by∏o mi´dzy innymi w obu domachMarty i Roberta.

Mieszkania bohaterów serialu po∏o˝one sà w ró˝nych cz´Êciachmiasta. Willa, którà w serialu zajmujà Ewa i Micha∏, le˝y na Ochocie.Dom zosta∏ wybrany ze wzgl´du na dobry uk∏ad – mieszczà si´ w nimrzeczywiÊcie dwa mieszkania z osobnymi wejÊciami, tak jak przedsta-wia∏ to film.

Mieszkanie Basi mieÊci si´ przy uli-cy Madaliƒskiego na Mokotowie.W serialu bohaterka odziedziczy∏a jepo babci. W oryginale jest ogromne,ale na potrzeby zdjćiowe zosta∏o za-w´˝one do dwóch pokoi i kuchni.WybraliÊmy to mieszkanie ze wzgl´-du na jego rozk∏ad – mówi sceno-grafka. – W filmie dobrze sprawdzajàsi´ takie lokale, które majà ∏adne

okna, du˝o wyjÊç i mo˝liwoÊci przejÊcia, bo wtedymo˝na nakrćiç ciekawsze ujćia. Wadà tego mieszkania by∏a bardzobrzydka kuchnia i ∏azienka, z nieestetycznymi bia∏ymi kafelkami. Jedy-ne, co mog∏am zrobiç, to kupiç tapet´ i na czas zdj´ç poprzyklejaç natych kafelkach barwne wzory. W scenie, kiedy Basia si´ kàpie, mo˝naby∏o zobaczyç stojàce na wannie kolorowe p∏yny, a na Êcianach – kwia-towe motywy.

200


201

Du˝o pracy kosztowa∏o przygotowanie lokalu Mar-cina, który urzàdzi∏ sobie mieszkanie w budynku fa-brycznym. Trzeba by∏o najpierw znaleêç odpowiedniloft, a potem go zaadaptowaç. Najmniej k∏opotliwezaÊ by∏o mieszkanie Julii. W serialu z zewnàtrz za-gra∏a je kamienica na GórnoÊlàskiej, a wewnàtrz– dom jednorodzinny na dalekim ˚oliborzu. Je-go w∏aÊciciele mieli Êwietny gust, Ineza Body∏nie musia∏a wić nic zmieniaç, rozstawi∏a tylkopamiàtki z podró˝y Julii i zamieni∏a obrazy naÊcianach na takie, do których TVN dysponowa∏prawami autorskimi.

Marta i Robert majà w serialu dwa domy.Pierwszym z nich by∏a willa w Konstancinie, wybu-dowana przez architektów. Troch´ m´ska i zimna,bo to Robert decydowa∏ o jej aran˝acji. Drugidom mieÊci si´ na M∏ocinach. Jest troch´ skrom-niejszy i bardziej kolorowy w wystroju, poniewa˝w jego wypadku wićej do powiedzenia mia∏aMarta.

Marta ˚muda-Trzebiatowska:

Uwa˝am, ˝e ten pierwszy dom, mimo ˝e du-˝y, surowy, minimalistyczny i przestronny, bar-dziej wià˝e si´ z mojà bohaterkà. Dlaczego?Poniewa˝ tam ta postaç si´ „narodzi∏a”. Marta Orkisz kojarzy mi si´ w∏aÊnie z tamtà przestrzenià.Wspominam tamten dom z wi´kszym sentymentem.


202

OsobiÊcie bardzo mi si´ podoba∏ i du˝o lepiej si´ w nim czu∏am.Drugi by∏ dla mnie obcy, nieoswojony, choç scenarzyÊci uwa˝ali, ˝ejest du˝o cieplejszy i bardziej pasuje do mojej postaci.

Mieszkaç jak bohaterowie Teraz albo nigdy!

Wn´trza zamieszkiwane przez poszczególne serialowe postaciebardzo ró˝ni∏y si´ charakterem. Ineza Body∏ zdradza, jakimi zasadamikierowa∏a si´ w ich urzàdzaniu, i podpowiada, co warto zaadaptowaçze stylu, w jakim mieszkali ulubieni bohaterowie.

Styl Basi

Raczej dziewczćy ni˝ kobiecy. Cz´-ste motywy: kolorowe paski i kwiatki. Du-˝o maskotek. Kolekcja ró˝nych gad˝etów,mi´dzy innymi szklanych kul – przyciskówdo papieru. Wielobarwne radosne naczy-nia. Na Êcianie zdjćia z ró˝nych okresów˝ycia.

Czego warto nauczyç si´ od bohater-ki: Odwagi w stosowaniu kolorystycznych

zestawieƒ. Umiej´tnoÊci czerpania radoÊci ze zbieractwa.


203

Wzorem Basi, nie wstydêmy si´ eksponowaç przedmiotów,

które lubimy.

Styl Marty

Mieszkanie stonowane. Du˝o turkuso-wych i fioletowych przedmiotów, dla któ-rych reszta, utrzymana w szaroÊciach,bieli i bràzach, stanowi tylko t∏o. Kolorowemonochromatyczne szk∏o i naczynia. Fio-letowe storczyki. Wiele mi´kkich kocówi poduszek, które bardzo ocieplajà miesz-kanie wykoƒczone kamieniem, g∏ównie tra-wertynem. Wszystkie przedmioty wysokiejjakoÊci.

Czego warto nauczyç si´ od bohaterki: Przede wszystkim

konsekwencji w stosowaniu barwnych akcentów.

Wybierzmy sobie jeden lub dwa ulubione kolory, które b´dziemyeksponowaç, dzi´ki temu w mieszkaniu zapanuje harmonia.


Styl Julii

Wszystko w klimacie dalekowschodnim.W wielu miejscach pamiàtki z podró˝y. In-dyjski parawan, papierowe kule jako lampy.Rzeêby, obrazy, Êwieczki, naczynia, a na-wet domowe stroje utrzymane w stylu azja-tyckim. Kominek, w którym cz´sto pali siógieƒ.

Czego mo˝na nauczyç si´ od bohaterki: Eksponowania swojejpasji. JeÊli

lubimy podró˝owaç po Êwiecie, przywieêmy ten Êwiat ze sobà

do domu,

wtedy b´dziemy mieç poczucie, ˝e ca∏y czas podró˝ujemy. Warunek:wszystko powinno byç idealnie dopasowane.

Styl Micha∏a

NowoczesnoÊç, a jednoczeÊnieuk∏on w stron´ pasji ogrodniczej i trady-cji. Du˝o kwiatów, ksià˝ek o roÊlinachoraz czasopism fachowych, które sàposegregowane i starannie schowane.Wn´trze czyste i estetyczne. Eleganc-kie, wystylizowane naczynia.

204


Czego warto nauczyç si´ od bohatera: Uporzàdkowa-nia. Mieszkanie daje poczucie bezpieczeƒstwa, kiedy wiemy, gdzieco w nim jest. Nawet jeÊli mamy w domu wiele przedmiotów, starajmysi´ dla nich znaleêç sta∏e miejsce, by ∏atwo by∏o po nie potem si´gnàç.

Styl Marcina

Âciany i kolumny z ceg∏y. Ma∏o me-bli, jedynie stara kanapa i rega∏y na p∏y-ty CD, bo muzyka to wielka pasja boha-tera. Elementy wystroju doÊç przypad-kowe: puste puszki, ró˝ne pojemniki,kartony, stare p∏yty winylowe, naczynianie od kompletu. Du˝o rzeczy stoi po prostu na pod-∏odze, ale Marcin si´ tym nie przejmuje.

Czego warto nauczyç si´ od bohatera: Wygody. Nie trzebaprzejmowaç si´, ˝e coÊ do czegoÊ nie pasuje. Wszystko mo˝na przy-nieÊç do domu, nie martwiàc si´, gdzie to ustawiç. Mieszkanie nie mu-si byç posprzàtane, nawet ba∏agan wyglàda w nim dobrze.

Ineza Body∏:

Odradzam wynajmowanie architektów i dekoratorów wn´trz. Kiedykorzystamy z porad takich specjalistów, potem nagle okazuje si´, ˝ewiele domów jest zaaran˝owanych podobnie. Mieszkanie przestajebyç wtedy nasze. Niewa˝ne, jaki mamy gust – zresztà nie ma z∏ychgustów. To my si´ mamy w tym wn´trzu dobrze czuç i ono ma sińam podobaç! Urzàdzajmy je wić po swojemu.



Wspomnienia pe∏ne ciep∏a

We wszystkich sytuacjach,

kiedy potrzebna nam by∏a pogoda,

gdy kraj nawiedza∏y burze

i grozi∏a nam powódê,

udawa∏o nam si´ manewrowaç

mi´dzy opadami.

13.


Praca nad serialem nie by∏a ∏atwa, ale przynosi∏a bardzodu˝o satysfakcji. TrudnoÊci wynika∏y przede wszystkimz powodu ogromnej liczby obiektów, w których graliÊmy

w ciàgu dnia – podkreÊla Pawe∏ GabryÊ. Zdjćia odbywa∏y si´ w wielumiejscach, bo g∏ównych bohaterów by∏o du˝o, w dodatku mieszkali,

pracowali i spotykali si´ w ró˝nych cz´-Êciach miasta. Dlatego musiano si´ cz´-sto przemieszczaç. Na szcz´Êcie Terazalbo nigdy! tworzy∏y w du˝ej cz´Êci teosoby, które realizowa∏y Magd´ M., a obate seriale, mimo ˝e majà ró˝nych bohate-rów, sà doÊç podobne, jeÊli chodzio struktur´ odcinka i liczb´ tzw. przerzu-tów podczas jednego dnia – mówi Pawe∏GabryÊ.

Kiedy w jednym miejscu nagrywane by∏y zdjćia, scenografowiei dekoratorzy przygotowywali ju˝ kolejne, musieli wyszukaç te˝ nowe lo-kalizacje na nast´pne dni. – Codziennie jeêdzi∏am po Warszawie i robi-∏am setki zdj´ç, które potem pokazywa∏am re˝yserowi i operatorowi –opowiada Elwira Pluta, scenograf trzeciej i czwartej serii. – Chodzi∏o o to,by znaleêç ciekawe, Êwie˝e obiekty. Trzeba by∏o byç czujnym na to, cosi´ w mieÊcie pojawia. Interesowa∏y nas nowe sklepy, wystawy, budynki,

208


209

bo wtedy mogliÊmy liczyç na to, ˝e nie zdà˝àpojawiç si´ w innych filmach i b´dà ciekawymodkryciem dla widza. Warstwa zdjćiowaw tym serialu jest bardzo wa˝na, liczy∏y sińawet odpowiednie kadry ulic, kolory. Scenystonowane nie mog∏y sàsiadowaç z równiespokojnymi kolorystycznie, zawsze po takiejscenie musia∏a pojawiaç si´ inna, w którejb´dzie du˝o barwnych elementów. Musia-∏am przygotowaç wiele propozycji ró˝nychlokalizacji, by uda∏o si´ wybraç kilka.

Maciej Dejczer, re˝yser trzecieji czwartej serii, przywiàzywa∏ wag´ doka˝dego szczegó∏u. DbaliÊmy o to, byby∏o plastycznie, czasami dramatycznie,bardzo cz´sto Êmiesznie, ale przedewszystkim ∏adnie – mówi. – Nie zapomi-naliÊmy, ˝e postacie majà problemy, sàsinglami i czasem marzà o byciu z kimÊ,o tym, ˝eby by∏o pi´knie jak w niebie.

Pracujàc z Maçkiem Dejczerem,operator mo˝e ujawniç swojà inwencj´,wnieÊç coÊ do projektu – podkreÊla Ja-ros∏aw ˚amojda, operator obrazu. – Nieoczekuje si´ od niego tylko i wy∏àcznie∏adnych zdj´ç. Szukamy wspólnie cze-goÊ, co by∏oby interesujàce od stronyinscenizacji, narracji i skupienia na por-tretach, na tym, co ludzie wnoszà, jakie-go typu emocje.


Choç wiele zdj´ç nagrywano w plene-rach, ekipa nie mog∏a narzekaç na pogo-d´. Na Maderze przez ca∏y czas Êwieci∏os∏oƒce, deszcz spad∏ dopiero po ostatnimklapsie. Mieszkaƒcy portugalskiej wyspymówili, ˝e by∏ to najcieplejszy styczeƒ odwielu, wielu lat. We wszystkich sytuacjach,kiedy potrzebna nam by∏a pogoda, nawetw ostatnich tygodniach zdj´ç latem 2009,

gdy kraj nawiedza∏y burze i grozi∏a nam powódê, a my krćiliÊmy zdj´-cia na wiÊlaƒskiej skarpie i na statku, udawa∏o nam si´ manewrowaçmi´dzy opadami – opowiada Dorota Chamczyk. – Co najwy˝ej w sytu-acjach skrajnych podczas monta˝u dodawaliÊmy pioruny, ˝eby widznie dziwi∏ si´, ˝e w jednej scenie jest s∏oƒce, a w nast´pnej padadeszcz.

Ekipy nie opuszcza∏a te˝ pogoda du-cha. Na planie panowa∏a prawdziwieprzyjacielska atmosfera. W wi´kszoÊciznamy si´ jeszcze z Magdy M., bardzoz˝yliÊmy si´ z sobà, mam wra˝enie, jak-byÊmy byli jednym tworem – podkreÊlaGra˝yna Brajcka, charakteryzatorka. –Wszyscy w∏o˝yliÊmy nie tylko du˝o pra-cy, ale te˝ serca w ten film.

Jak czterdzieÊci osób si´ zaanga˝ujei chce zrobiç coÊ fajnego,

to nie ma si∏y, musi si´ udaç, bez wzgl´du na przeciwnoÊci.

210


211

Powodzenie serialu by∏o spe∏nieniem marzeƒwielu osób, nie tylko producentów. Grzegorz Ku-czeriszka po raz pierwszy wystàpi∏ w roli zarów-no autora zdj´ç, jak i re˝ysera. Âwietnie si´sprawdzi∏, tym bardziej ˝e zaczyna∏ od trudnychwarunków na Maderze. Zasta∏em aktorów w bar-dzo dobrej kondycji, ch´tnych do pracy, co te˝jest olbrzymim walorem tego, co zrobi∏ Grze-gorz. Poza tym tak˝e w Êwietnej kondycji znala-z∏em ekip´, która fantastycznie wywiàzywa∏a si´ze swych zadaƒ i tworzy∏a ten serial – podkre-Êla Maciej Dejczer. – Stara∏em si´ tak kontynuowaçprac´, aby wszystko by∏o spójne i by widzowie rozpo-znali swoich bohaterów.

Olga Sawicka jest zadowolona z swojego debiutujako scenarzystka. Mój pierwszy zawód, aktorstwo,jest dla kobiety, jak wiadomo, niezwykle trudny i nie∏a-skawy – przyznaje. – Zale˝y mi na poczuciu, ˝e nie je-stem zdana tylko na niego. Chc´ mieç luz i wiedzieç,˝e jak gram, to super, a jak nie, to zajmuj´ si´ czymÊinnym. Dlatego zrobi∏am doktorat w szkole teatralneji ucz´ studentów, i zacz´∏am te˝ pisaç scenariusze.

Dzi´ki serialowi wielkà popularnoÊç zyskali m∏odzi artyÊci

szczególnie Katarzyna Maciàg i Marta ˚muda-Trzebiatowska, któraw 2009 r. odebra∏a Telekamer´ jako najbardziej lubiana przez widzówaktorka.


Cz∏onkowie ekipy pracujàcej nad Teraz albonigdy! zgodnie przyznajà, ˝e to wrćz niewiary-godne, ale wÊród nich nie by∏o ani jednej osobyniesympatycznej. Âwietnie czu∏y si´ w zespoletak˝e serialowa Zdenka i Zuza, czyli ZuzannaBilska i Julia Kornacka, które nawet pozazdjćiami, ju˝ od wyjazdu na Mader´,zwraca∏y si´ do Rafa∏a Królikowskiego„tato”, mimo ˝e ich prawdziwi ojcowiecz´sto byli na planie. Rezolutne, ˝y-we dziewczynki wprowadza∏y dozespo∏u du˝o radoÊci.

Wszyscy w ekipie byli dla sie-bie ˝yczliwi, otwarci, lubili spra-wiaç sobie nawzajem przyjemno-Êci. Rafa∏ Królikowski, urodzonyd˝entelmen, jest tego najlep-szym przyk∏adem. Zawsze po za-koƒczeniu zdj´ç robi∏ paniom nie-spodzianki. Po pierwszej serii ob-darowa∏ wszystkie kobiety rozs∏a-wionymi przez serial pomaraƒczowy-mi kwiatami z Madery, czyli strelicjami,po drugiej – bia∏ymi ró˝ami, a po trze-ciej – kubkami z wypisanymi wyrazamimi∏oÊci i przyjaêni, na pamiàtk´ wspól-nie sp´dzonych prawie dwóch lat.

212


213

Bartek Kasprzykowski:

Praca na planie Teraz albo nigdy! tomoje kolejne spotkanie z tà ekipà, poMagdzie M. Zdà˝y∏em si´ ju˝ z˝yç z ichpoczuciem humoru i profesjonali-zmem. Lubi´ t´ ekip´, Êwietnie mi si´z nià pracuje, ka˝dego znam z imieniai kiedy przychodz´ na plan, czuj´ si´ dobrze, wiem, do kogo zg∏osiçsi´ z jakim problemem, kogo przypadkiem nie wyrćzaç z pracy, bouchodzi to za nietakt.

Ró˝nica podstawowa w porównaniu z innymi produkcjami,

w których bra∏em udzia∏, to bajkowe rozpoczćie tej pracy.

Madera, integracja grupy aktorskiej i ekipy. Oderwanie od rzeczywi-stoÊci. W∏aÊnie to zgranie grupy dzi´ki wyjazdowi by∏o dla mniew tej pracy najprzyjemniejsze. A najtrudniejsze – zmagania ze sce-nariuszem, nadawanie sensu postaci, jej zachowaniom, wyborom.Nie cierpi´ pytaƒ o to, czy coÊ zabawnego zdarzy∏o mi si´ na planie...Nie pami´tam. To sà wspomnienia, które wracajà, kiedy przy winieprzypominamy sobie chwile wspólnie sp´dzane w gronie ekipy. Mateusz Damićki recytujàcy Kordiana ze szczytu wie˝y w górachMadery, udawanie, ˝e woda w basenie jest ciep∏a, jazda na drewnia-nych sankach po asfalcie... Du˝o tego. Trudno naraz przywo∏aç.


Katarzyna Maciàg:

Najefektowniej wychodzà te sce-ny, które kosztujà nas najwićejpracy. Podoba mi si´ scena taƒcabollywoodzkiego, nakrćona na

zakoƒczenie drugiej serii przezGrzegorza Kuczeriszk´. Mi∏o

wspominam te˝ pierwsze spa-cery z Mateuszem Damićkimi nasz wspólny taniec na ma-derskim statku, krćony zresz-

tà o drugiej w nocy. Wydaje misi´, ˝e uda∏o si´ kamerà uchwy-ciç pi´kno tych chwil. Wiele wy-si∏ku kosztowa∏o nakrćenie du-

˝ych scen zbiorowych, takich jakwszystkie imprezy w Warszawie,w domu Micha∏a i Ewy. Na koniec,

oczywiÊcie, bardzo ∏adne zdjćiaz Krakowa, gdzie moja bohaterka

uda∏a si´ na wymarzonà randk´ze swoim wydawcà Bartkiem.Scena kolacji w restauracji natarasie hotelu z widokiem naRynek, gdzie towarzyszynam utwór Marka Grechuty,wyglàda∏a jak fragment wy-j´ty z naprawd´ dobrej ko-medii romantycznej.

214


215

Marta ˚muda-Trzebiatowska:

Najtrudniejsze momenty zwiàzane z pracà nad tym serialem mog´wyliczyç zaledwie na palcach jednej r´ki: wczesne pobudki, bocz´sto ju˝ o piàtej zaczynaliÊmy zdjćia, chodzenie przez dwana-Êcie godzin na dziesićiometrowaych szpilkach – moja bohaterkamia∏a ca∏à kolekcj´ butów na wysokim obcasie – i malowanie si´podczas prowadzenia auta, co by∏o wrćz pasjà Marty Orkisz.Wszystko inne nale˝a∏o do rzeczy przyjemnych: Madera, wspólneÊniadania z ekipà w barobusie, przerwy obiadowe, ale i zwyk∏a, co-dzienna, czasem ˝mudna praca na planie.

Rafa∏ Królikowski:

Podczas pracy na planie Teraz albonigdy! doÊwiadczy∏em wielu cieka-wych prze˝yç. Mi∏o wspominam wy-jazd na Mader´, szalonà jazd´ na quadach, taƒce, mo˝liwoÊç przeby-wania w ciekawych miejscach. Bu-dynek, w którym w serialu mieszka mój bohater z bab-cià Ewà, jest przepi´knym domem z tradycjami, z olbrzymià biblio-tekà i imponujàcym zbiorem pamiàtek w∏aÊcicieli z podró˝y po ca-∏ym Êwiecie. Ka˝dy przedmiot ma tam swojà histori´.

Ciesz´ si´, ˝e przy okazji krćenia zdj´ç mog´ si´ spotkaç z ludêmi niezwiàzanymi z bran˝à filmowà.


Mam wtedy okazj´ porozmawiaç z nimi i pos∏uchaç niesamowitychopowieÊci.

Micha∏ Kwieciƒski:

Najwi´kszà radoÊç podczas produkcji Teraz albo nigdy! czerpa∏emz mo˝liwoÊci wspó∏pracy z m∏odymi, pe∏nymi pasji ludêmi.

Dorota Chamczyk:

W imieniu wszystkich producentów mog´ powiedzieç, ˝e

serial Teraz albo nigdy!jest spe∏nieniem naszych oczekiwaƒ –

uda∏a nam si´ ta przygoda.

Bardzo mnie cieszy, ˝e odwa˝yliÊmy si´ na ponowny skok do g∏´-bokiej wody i zdecydowaliÊmy sie na kolejnà prób´ stworzeniaÊwiata, który sprawdzi∏ si´ na ma∏ym ekranie, o czym Êwiadczà mi-liony widzów, które oglàda∏y ten serial..


Prawdziwe historie fanówTeraz albo nigdy!

Przedstawione prace zosta∏y

nades∏ane na konkurs

na najciekawiej opisanà histori´

spe∏nionych lub dopiero

czekajàcych na realizacj´ marzeƒ.

14.


DowiedzieliÊmy si´ ju˝, jak si´ malowaç, ubieraç, miesz-kaç, gdzie taƒczyç, co robiç, by mieç wielu przyjació∏,jak piel´gnowaç mi∏oÊç. Widzowie w ka˝dà niedziel´,

podpatrujàc ˝ycie swoich bohaterów, uczyli si´ od nich. Dzi´ki temusami nabierali odwagi, by realizowaç w∏asne marzenia. Zobaczmy jakie....

Przedstawione ni˝ej prace zosta∏y nades∏ane na konkurs na naj-ciekawiej opisanà histori´ spe∏nionych lub dopiero czekajàcych na realizacj´ marzeƒ, og∏oszony w lipcu 2009 r. na stronie internetowejserialu www.terazalbonigdy.plejada.pl. Widzowie Teraz albo nigdy!przys∏ali bardzo du˝o listów. Znaczna cz´Êç z nich porusza∏a, zastana-wia∏a, inspirowa∏a. Trudno by∏o wyró˝niç wszystkie, które na to zas∏u-˝y∏y, dlatego w rozdziale tym znalaz∏o si´ wićej opowieÊci ni˝ tylkopi´ç wyró˝nionych przez komisj´.

218


219

(Pierwsza nagroda)

Cztery dni ze snuWarszawa... Samym mieszkaƒcom kojarzy si´ g∏ównie z wieczny-

mi korkami, t∏okiem, ha∏asem... Dla turystów stolica to przede wszyst-kim historia: Muzeum Narodowe, Muzeum Powstania Warszawskiego,Zamek Królewski, Cmentarz Powàzkowski... A dla Sabiny, mieszkankiniewielkiego miasteczka, jakim jest Cieszyn, Warszawa by∏a po prostumarzeniem! PomyÊlicie, czy takie miasto jak Warszawa mo˝e byçw ogóle czyimÊ marzeniem? Uwierzcie mi, ˝e tak! Marzeniem, którew dodatku si´ spe∏ni∏o!

Ju˝ jako ma∏a dziewczynka interesowa∏am si´ stolicà, sama niewiem dlaczego. Podoba∏o mi si´ w tym mieÊcie wszystko – zabytki,parki, budynki, znane mi z ksià˝ek, fotografii i filmów. Pewnego dniadosta∏am od kole˝anki z klasy wakacyjnàpocztówk´, na której widnia∏ Pa∏ac Kulturyi Nauki, Syrenka, Zamek Królewski, kolumnaZygmunta, Pa∏ac na Wodzie. Chyba w∏aÊniewtedy zrodzi∏o si´ we mnie tak ogromne pra-gnienie zobaczenia tych wszystkich cudów na˝ywo, na w∏asne oczy... Marzenie to podsyca-∏y dodatkowo coniedzielne odcinki Teraz albonigdy! Serialowa Warszawa zrobi∏a na mniepiorunujàce wra˝enie. Widzàc Basi´ mknàcà na rowerze przez war-szawskie parki, Mart´ spacerujàcà z Ewà miejskimi alejkami, ujćiatych wszystkich drapaczy chmur czy wijàcej si´ jak wst´ga Wis∏yi sznura samochodów z lotu ptaka, pomyÊla∏am, ˝e musz´ tam byç,po prostu musz´!


Dla osoby, której nie zawsze staç na to,co akurat w danym momencie chce mieç,realizacja obranego celu nie by∏a wcale ta-ka ∏atwa, jakby si´ mog∏o wydawaç. Zacz´-∏o si´ wielkie oszcz´dzanie. Ale dla chcà-cego nic trudnego – mawiajà i majà stupro-centowà racj´! W zesz∏oroczne wakacjeuda∏o mi si´ sp´dziç cztery dni w Warsza-

wie. Cztery dni to mo˝e ma∏o, ale ja nie narzekam. Wrćz przeciwnie,to by∏y jedne z najpi´kniejszych dni mojego ˝ycia (i wcale nie przesa-dzam!). Oglàda∏am, zwiedza∏am, spacerowa∏am, podziwia∏am, foto-grafowa∏am – jednym s∏owem, na dobre zakocha∏am si´ w Warszawie!A ta mi∏oÊç trwa po dziÊ dzieƒ ;)

Zgodnie z jednym z przes∏aƒ Teraz albo nigdy!, mówiàcym, ˝e liczysi´ przede wszystkim przyjaêƒ, uda∏o mi si´ równie˝ spotkaç z przyja-ció∏kà, której nie widzia∏am chyba z siedem lat. Spotkanie by∏o wrćzniesamowite! Bo jednak skype nigdy nie dorówna rozmowie w czteryoczy! OdÊwie˝y∏yÊmy na tyle naszà wakacyjnà znajomoÊç z czasówdzieciƒstwa, ˝e teraz nie po∏o˝´ si´ spaç bez wieczornych babskichploteczek z Karolà przez telefon...

Podsumowujàc, wyjazd mog´ uznaç zaudany w stu procentach, wspania∏y, cu-downy. Do dzisiaj wspominam te czterysierpniowe dni. A widzàc poca∏unek Martyi Tomka w ogrodzie na dachu BibliotekiUniwersyteckiej w 37. odcinku, najnor-malniej w Êwiecie si´ wzruszy∏am, ˝e rów-nie˝ mia∏am okazj´ tam byç, ˝e te˝ mo-g∏am poczuç ten warszawski klimat... Cu-downe uczucie!

220


221

Moja fotka zrobiona pod pomnikiem Chopina nadal stoi w ramcena parapecie i stale przypomina mi o tym, ˝e marzenia si´ spe∏niajà!Trzeba tylko w to bardzo mocno wierzyç. Jak powiedzia∏ kiedyÊ s∏usz-nie Walt Disney:

˚ycz´ wszystkim nie tyle spe∏nienia marzeƒ, ile wiary w to, ˝e si´spe∏niajà.

Sabina Kuêma

„JeÊli potrafisz

o czymÊ marzyç,

to potrafisz

tego tak˝e dokonaç”.


(Wyró˝nienie)

Bez strachu spojrz´ w lustro

Chocia˝ mam szesnaÊcie lat, ˝ycie bardzo wiele mnie nauczy∏o.Wszystko zacz´∏o si´ od chwili moich narodzin. Cz´ste u niemowlàtschorzenie zamieni∏o si´ w trudnego i ucià˝liwego w leczeniu naczy-niaka limfatycznego prawego policzka. W∏aÊciwie ostatnie trzy lata

szko∏y podstawowej prze˝y∏am bez znajomych, bo nikt nie chcia∏si´ ze mnà przyjaêniç. Na szcz´Êcie w od-powiednim czasie pozna∏am ludzi, dla których wyglàd zewn´trzny nie jest naj-wa˝niejszy.

Moje najwi´ksze marzenie mo˝e wydaçsi´ dziwne, ale dla mnie to naprawd´ bar-dzo wa˝ne. Chcia∏abym spojrzeç w lustro,uÊmiechnàç si´ i z czystym sumieniem po-wiedzieç, ˝e jestem naprawd´ ∏adna. Prze-

chodzi∏am ju˝ kilka operacji, ale dotàd nikomu nie uda∏o si´ usunàçnaczyniaka. W paêdzierniku pojecha∏am do najlepszej w Polsce klini-ki. Ponad pó∏ roku czeka∏am na list z wezwaniem na zabieg. Dok∏ad-nie dziesiàtego maja dowiedzia∏am si´, ˝e za trzy tygodnie mam sta-wiç si´ w szpitalu. Przerazi∏am si´. W g∏owie mia∏am najró˝niejsze sce-nariusze tego, jak zakoƒczy si´ ta sprawa. By∏am gotowa zrezygno-waç z wyjazdu. Ba∏am si´, ˝e coÊ pójdzie nie tak i znów niepotrzebnieb´d´ cierpieç. Mia∏am kilka dni na zastanowienie si´, co dalej.

222


223

Jak zawsze w niedziel´, w∏àczy∏am mój ulubiony serial Teraz albonigdy! Bardzo dok∏adnie przyjrza∏am si´ Marcie Orkisz. Dostrzeg∏amjej starania o to, aby mimo rozstania z m´˝em byç szcz´Êliwà. Pomy-Êla∏am sobie: teraz albo nigdy.

Zdecydowa∏am, ˝e poddam si´ operacji. Teraz jestem ju˝ miesiàcpo zabiegu i ciesz´ si´, ˝e si´ zdecydowa∏am. Niestety, do wymarzo-nego efektu jeszcze daleko, ale moje marzenie powoli zaczyna si´spe∏niaç. Dzi´ki serialowi Teraz albo nigdy! nie boj´ si´ ˝ycia, jestemodwa˝na, a przede wszystkim zacz´∏am wierzyç w siebie. Choçprzede mnà jeszcze wiele bólu i cierpienia, to wiem, ˝e wszystko b´-dzie dobrze, bo przecie˝ „najlepsze wcià˝ musi przyjÊç”...

Milena

Przecie˝ nie mog´ baç si´

tego, ˝e w koƒcu kiedyÊ

b´d´ mog∏a bez strachu

spojrzeç w lustro.


Moje muzyczne marzeniaKiedyÊ by∏am fankà Gosi Andrzejewicz. Marzy∏am wtedy, aby jà bli-

˝ej poznaç, spotkaç si´ z nià na ˝ywo. Kupowa∏am wszystkie jej p∏yty,odwiedza∏am oficjalnà stron´. Nawiàza∏am kontakt z mened˝erem

i dosta∏am plakat oraz zdjćia, na którychw∏asnorćznie podpisa∏a si´ artystka.Szalenie si´ ucieszy∏am.

W jeden z zimowych wieczorów, s∏u-chajàc piosenek Gosi, przeglàda∏am ksià-˝eczk´, która by∏a w opakowaniu z p∏ytà.Znalaz∏am tam numer telefonu. Wpatrywa-∏am si´ w niego i wpad∏am na pomys∏, ˝eby zadzwoniç.

Kiedy sygna∏ czekania pyka∏ mi w uszach, zastanawia∏am si´, poco ja w∏aÊciwie to robi´, co mam powiedzieç. Odezwa∏ si´ mi∏y dziew-czćy g∏os: „Tak, s∏ucham”. Serce zacz´∏o mi waliç jak m∏ot. „Go-sia?!”– zapyta∏am. Moja rozmówczyni zaÊmia∏a si´ tylko i od tej chwilirozmawia∏yÊmy jak stare znajome. Troch´ o sobie, troch´ o jej piosen-kach. Do dziÊ s∏ucham piosenek Gosi.

224

Ta przyjemnoÊç trwa∏a

kilkanaÊcie minut,

a ja jeszcze d∏ugo czu∏am

si´ jak w siódmym niebie.


Documents

Żyj tak jak chcesz - Teraz albo nigdy!