บาลี�เ

สริ�ม

๑๑

บทท� ๒ การิส�มพั�นธ์�ไทย

ส�มพั�นธ์� แปลีว่�า คว่ามเก� ยว่เน� องก�น การิส�มพั�นธ์�ก�ค�อการิบอกว่�าบาลี�ตั�ว่น�!เน� องก�นก�บตั�ว่น�!น แลีะตั�ว่น�!นเน� องก�นก�บตั�ว่โน$นตั�อไปเป%นลี&กโซ่� ถ้$าจบปริะโยคก�ถ้�อว่�าจบไปตัอนหน+ ง

การิจะส�มพั�นธ์�ได้$เก�ง ตั$องอาศั�ยเหตั. ๓ อย�าง ค�อ

๑ . แปลีได้$ถ้&กตั$อง (เป%นเหตั.ท� ส0าค�ญท� ส.ด้)๒ . จ0าชื่� อส�มพั�นธ์�แลีะริ&ปการิเขี�ยนได้$๓ . ริ& $กฏการิเด้�นส�มพั�นธ์�

ส่ิ��งที่��ควรร��ก่�อนส่ิ�มพั�นธ์�

๑ . ศั�พัท� โด้ยมาก ได้$แก�ศั�พัท�ท� เป%นน�บาตั เว่ลีาเริ�ยกชื่� อส�มพั�นธ์�น�ยมเริ�ยกว่�า ศั�พัท� เชื่�น ก�ริ “ ”ศั�พัท� , จ สองศั�พัท� เป%นตั$น

๒ . บท ได้$แก� นามศั�พัท� (ริว่มท�!งน�บาตับางตั�ว่ เชื่�น ปนเป%นตั$น )ก�ริ�ยาอาขียาตั แลีะก�ริ�ยาก�ตัก�ท�!งหมด้ เว่ลีาเริ�ยกชื่� อส�มพั�นธ์� ถ้$าม�บเด้�ยว่ให$เริ�ยกชื่� อส�มพั�นธ์�ได้$ท�นท� แตั�ถ้$าม�หลีายบท ให$น�บจ0านว่นแลี$ว่ตั�อท$ายด้$ว่ยค0าว่�า “บท

” เชื่�น ตั6ว่0 สยกตั6ตัา ใน กเถ้ส� สองบทๆ อาขียาตับท กตั6ตั.ว่ากจ เป%นตั$น

๓ . พัาก่ยางค� ได้$แก� บทหลีายบทริว่มก�น พัอจ�บใจคว่ามได้$ แตั�เน�!อคว่ามย�งไม�สมบ&ริณ์� เชื่�น เสฏฺ:ฐิ�โน ธ์น0 แปลีว่�า อ .ทริ�พัย� ขีองเศัริษฐิ� เป%นตั$น

๔ . พัาก่ย� หริ�อปริะโยค ได้$แก� ตั�!งแตั�เริ��มตั$นปริะโยคจนถ้+งก�ริ�ยาค.มพัากย�ม�เน�!อคว่ามสมบ&ริณ์�ค�อม�ตั�ว่ปริะธ์านแลีะก�ริ�ยาค.มพัากย� (ยกเว่$นปริะโยคลี�งค�ตัถ้ะ ) เชื่�น เอโก กส�โก เขีตั6ตั0 คน6ตั6ว่า กส�กม6ม0 กโริตั� .