Transcript
Page 1: Πώς Γύρισα Το Δεκάλογο

Πώς γύρισα το Δεκάλογο

Θα έπρεπε να γίνει μία ταινία; Περισσότερες; Δέκα, ίσως; Ένα σίριαλ ή ένας κύκλος από δέκα διαφορετικές ταινίες, βασισμένες στις Εντολές; Η ιδέα αυτή ταίριαζε περισσότερο σ’αυτό που έπαιρνε όλο και σαφέστερο σχήμα στο νου μου: δέκα ταινίες, διάρκειας μίας ώρας η καθεμιά. Σ’αυτό το στάδιο, ήταν ζήτημα συγγραφής των σεναρίων - δεν είχα αρχίσει ακόμα να σκέφτομαι το γύρισμά τους. Ένας απ’ τους λόγους που άρχισα τη δουλειά, ήταν το γεγονός ότι, επί αρκετά χρόνια, ήμουν αναπληρωτής του Krzystof Zanussi, στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Οίκου Παραγωγής Tor. Ο Zanussi, επειδή εργαζόταν κυρίως στο εξωτερικό, έπαιρνε τις γενικές αποφάσεις κι άφηνε σ’ εμένα την καθημερινή διεύθυνση του οίκου. Ένα από τα βασικά μελήματα κάθε οίκου παραγωγής ήταν να βοηθάει τους νέους σκηνοθέτες στο γύρισμα των πρώτων τους ταινιών. Γνώριζα πολλούς απ’ αυτούς που το άξιζαν, κι ήξερα πόσο δύσκολη ήταν η εξεύρεση κεφαλαίων. Πάει πολύς καιρός που η τηλεόραση στην Πολωνία είναι ο φυσικός χώρος για ένα σκηνοθετικό ντεμπούτο - οι τηλεοπτικές ταινίες έχουν μικρότερη διάρκεια και φτηνότερο κόστος, πράγμα που σημαίνει ότι οι κίνδυνοι είναι μικρότεροι. Το πρόβλημα ήταν ότι η Τηλεόραση δεν ενδιαφερόταν για αυτοτελείς ταινίες. Ήθελε σίριαλ, κι αν μπορούσε κανείς να πείσει τη διεύθυνση, δεχόταν και κύκλους ταινιών. Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι, αν γράφαμε δέκα σενάρια και τους τα παρουσιάζαμε σαν ένα Δεκάλογο, θα μπορούσαν να γυρίσουν την πρώτη τους ταινία δέκα νέοι σκηνοθέτες. Για ένα διάστημα, αυτή ήταν η ιδέα που χρησιμοποιούσαμε σαν κίνητρο για το γράψιμό μας. Πολύ αργότερα μόνο, όταν είχε γραφτεί το πρώτο χέρι των σεναρίων, συνειδητοποίησα μάλλον εγωιστικά ότι δεν ήθελα να τα δώσω σε κανέναν άλλο. Είχαν αρχίσει να μου αρέσουν μερικά απ’ αυτά, και θα στενοχωριόμουνα αν τ’ άφηνα να φύγουν απ’ τα χέρια μου. Ήθελα να σκηνοθετήσω εγώ τις ταινίες, κι έγινε φανερό κάποια στιγμή ότι εγώ θα γύριζα και τις δέκα.

Recommended