« » Ուսումնականաշուն հեռավարնախագիծ

Հայրենագիտություն

ՏարոնԱնտոնյան

ՄխիթարՍեբաստացիԿրթահամալիր

Հյուսիսայինդպրոց4-2 դասարան

Ավանդապատումնե ր ծառերի մասին

Բարդի

« »Ծառը չար մարդու շվաք չիանում

, Արմավիրում մի իշխան էրապրում որն ուրախանում էր ուրիշների , մահերով։ Հենց որ լսում էրայսինչի կամայնինչի մահվան մասին

ներանձնանում էր իր սենյակում ևփայլատակող դեմքով ձեռքըտանում գինու գավին։Ամռան մի օրայս չար իշխանը ձի է նստում և շարժվում , դեպիԵրվանդաշատ։ Ճանապարհի կեսին ձին կանգ էառնում ծառս

, , լինում փնչացնում ընկնում գետին ու շունչըփչում։ Իշխանն ստիպված ճանապարհը շարունակում է հետիոտն։Կեսօրին շոգը սաստկանում է։

, Քրտինքը հոսում էր գլուխըպտտվում։ Մոտենում է ճամփեզրի բարդիների երկար շարանինևփորձում շոգիցպատսպարվել որևէ ծառի

շվաքիտակ։ Բայցա՜յ քեզ հրաշք։ Որին մոտենում էր՝ ծառր վեր էր , , բարձրացնում իր ճյուղերը ևայնպես հավաքվում որ թվում է թե նրա

գլուխըխուզում և կոկլիկ է դարձնում միանտես վարսահարդար։ Եվ ոչ մի բարդի շվաք չիանում չար մարդուն։ Ասում են բարդու գլխի գողտրիկ

սանրվածքր մնացել է այդ ժամանակվանից։

Տարատերևբարդի

, Հնում ուռենին գեղանազաղջիկ է եղել իսկ բարդին՝ սիգաճեմպատանի։ Նրանք սիրում էին իրար։ Բայց մի իշխանավոր որոշում է բարդու գրկիցխլել

, ուռենուն և կնությանառնել։ Փախչելով բռնավորից ուռենին ու բարդին մտնում են Արաքս գետըև լողալով հեռանում հայրենի եզերքներից։ , Իշխանր շարժվելով գետեզերքով ընկնում է նրանց ետևից։ Տղան ուաղջիկր

, գիտեին որ բռնավորի ձեռքը կնկնեն՝ հենց որափդուրս գան։ Բայց և , այնպես հեռու գնալ չկարողացան ուժասպառ եղանևՄեղրիավանի մոտ

դուրս եկան գետից։ Տղան գիրկնառավաղջկանև իր քղամիդիտակայնպես , , ծածկեց նրան որ երբ բռնավորը մոտեցավ՝ ուռենուն չտեսավ։ Կարծելով թե , աղջիկը շարունակում է լողալ ջրում իշխանն սկսեց չափչփել գետեզերքը։

, Գնաց հասավ ծովափ ետ եկավՄեղրի և մնաց զարմացած։ Տղայի գետափ , , դուրս եկածտեղում մի բարդի էրխշշում։ Աղջիկն ու տղան սիրո ուժով

, :գիրկընդխառն բարդու կերպարանքով ծառ են դարձել ՀիմաՄեղրիումայդ ծառից վերընձյուղվածտարատերև շատ բարդիներ

, կան։ Ճաքճքված կեղևով նույն ծառի վրա կանև ուռենու և բարդու ամենաբազմազան ձևիտերևներ։

Մեղրուտարատերև բարդին՝ Հայոց ծառաշխարհի հրաշալիքներից է։

Գիհի

( ) Գրիգոր Նարեկացին մեկի մոտ հոտաղ հովիվ է լինում։ Միանգամ , ( տանպառավը բարկանալով նրա վրա անթրոցը թոնրի կրակը

) խառնելու երկաթ նետում է նրա հետևից։ Նարեկացին վերցնում է, , անթրոցը տնկում հողի մեջ ինքնանհայտանում։ Անթրոցը

, ծաղկում է դառնում գիհու ծառ։

Թթենի

,Թթենին հնում զգեստ էր հրաշք ,Թեւավորում էր կրողաղջկան

, :Թավշե ու նրբին քաղցը միշտ վանող Թագուհի դարձած միաղջիկագահ

: Թանկարժեք շորը չհանեց հագից Թեւ թիկունք դարձանաղջիկները բյուր

Թափվեցին վրան ու բզկտեցին զգեստըթավիշ .Թագուհին օրվաամոթից շիկնած դարձավթթենի

... Թութն էլ մեղրահամ ՝ մեղքի մեղանչում Թթենու կանաչտերեւը ծամում՝

:Թելերն է մետաքս օրն ի բուն կծկում շերամորդը ժիր

http://www.nshanag.net/2012/04/blog-post_7870.html