Η Τέχνη Της Μαγειρικής-Ανάγκη ή Πολυτέλεια;

• Καθηγήτρια: Σαπουλίδου Χρυσούλα

• 1ο ΓΕΛ ΚΩ ‘ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ’

• ΕΕ Β’ τετραμήνου

• Α Λυκείου

• Ομάδα:Πολίτη ΑγγέλαΝτρέου ΣέιαΠηλιούρα ΜαρίαΝτιμπιτσίδη ΙωάνναΠερρή Μαρία

Με τι ασχοληθήκαμε:• Στο πρότζεκτ αυτό ασχοληθήκαμε γενικότερα

με την τέχνη της μαγειρικής.

• Παρακολουθήσαμε την ταινία ‘Πολίτικη Κουζίνα’ .

• Κάναμε λεπτομερή και οργανωμένη έρευνα • Κάναμε λεπτομερή και οργανωμένη έρευνα για τα επαγγέλματα του παρελθόντος που συσχετίζονται με τη μαγειρική.

• Είχαμε ενδιαφέρουσες συζητήσεις περί του θέματος και η ομάδα μας αποφάσισε να ασχοληθεί με την ‘Τέχνη της μαγειρικής στις 5 Ηπείρους’.

Η Τέχνη Της Μαγειρικής Στις 5 Ηπείρους!

Το κάθε μέλος της ομάδας θα ασχοληθεί με μια Ήπειρο.

Πολίτη Αγγέλα -> Ασία Ντρέου Σέια -> Αφρική

Πηλιούρα Μαρία -> Αμερική Περρή Μαρία -> Ευρώπη

Ντιμπιτσίδη Ιωάννα -> Αυστραλία

Ασία

• Η Ασία είναι η μεγαλύτερη από τις πέντε ηπείρους της Γης. Επίσης είναι η ήπειρος με τους περισσότερους κατοίκους, με πληθυσμό περίπου το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού (περίπου 4,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους). Στα δυτικά είναι (περίπου 4,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους). Στα δυτικά είναι ενωμένη με την ευρωπαϊκή χερσόνησο. Ο μεγαλύτερος όγκος της Ασίας βρίσκεται στο βόρειο ημισφαίριο της Γης και αρχίζει από τον ισημερινό και τελειώνει σχεδόν στο βόρειο πόλο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχουν στην Ασία όλων των ειδών τα κλίματα. Η Ασία είναι δυνατό να χωριστεί σε τέσσερις διακριτές ζώνες: στην αρκτική, στην εύκρατη, στην τροπική και στην ισημερινή. Τέλος, η μαγειρική επηρεάζεται από τα κλίματα αυτά.

Τα πιο περίεργα Ασιατικά φαγητά

• Η Ασία, εκτός από μεγάλους πολιτισμούς έχει αναπτύξει και μια ιδιαίτερη κουζίνα. Αν και αρκετές από τις ασιατικές λιχουδιές είναι σχετικά «κοντά» στις ευρωπαϊκές γεύσεις, όπως η ψητή πάπια, αρκετά από τα πιο παραδοσιακά φαγητά ασιατικών χωρών φαντάζουν ακόμα ξένα. Βέβαια, εάν έχει καταφέρει το ωμό ψάρι να γίνει trendy στην Ευρώπη, γιατί όχι και τα έμβρυα πάπιας;και τα έμβρυα πάπιας;

• Φρέσκο... σάπιο λάχανο (Kimchi)

• Το kimchi είναι ένα παραδοσιακό κορεάτικο συνοδευτικό, το οποίο όμως μπορεί να το συναντήσετε και σε άλλες ασιατικές κουζίνες. Φτιάχνεται από λαχανικά και έχει μια πικάντικη γεύση. Γιατί όμως βρίσκεται κάτι τέτοιο στην συγκεκριμένη λίστα; Γιατί το kimchi στην ουσία πρόκειται για σάπιο λάχανο!

• Φωλιά-σούπα. Η ασιατική σούπα έχει σαν βάση της τις φωλιές των πουλιών swiftlet. Τα συγκεκριμένα πτηνά φτιάχνουν τις φωλιές τους σε πλαγιές βουνών και σπηλιές από… σάλιο. Αν έχετε απορία τι γεύση έχουν, η απάντηση είναι σχεδόν καμία, αφού οι φωλιές χρησιμοποιούνται περισσότερο για να δώσουν υφή στη

• Ο βασιλιάς των φρούτων. Το Durian είναι ο λεγόμενος «βασιλιάς των φρούτων» στην Ασία και όχι χωρίς λόγο. Το αγκαθωτό εξωτερικό του φρούτου προϊδεάζει για το τι κρύβεται μέσα. Το ντούριαν έχει μια χαρακτηριστική μυρωδιά η οποία είναι τόσο έντονη, ώστε να μην επιτρέπεται σε δημόσιους

για να δώσουν υφή στη συγκεκριμένη σούπα, παρά γεύση!

επιτρέπεται σε δημόσιους χώρους και ξενοδοχεία. Η μυρωδιά έχει παρομοιαστεί με αυτή ενός υπονόμου.

Πώς ξεκίνησαν οι λαοί της Ασίας να τρώνε με τα chopsticks;

• Τα περίφημα chopsticks, πρωτοεμφανίστηκαν στην Κίνα πριν από 4.000-5.000 χρόνια, σε μια… πρώιμη εκδοχή τους και ήταν φτιαγμένα από μικρά κλαδιά. Ένας παράγοντας που φαίνεται να έπαιξε ρόλο ως προς αυτό ήταν μια εκρηκτική άνοδος του πληθυσμού που σημειώθηκε τότε σε ολόκληρη άνοδος του πληθυσμού που σημειώθηκε τότε σε ολόκληρη τη χώρα, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι αν δυσκολεύονται να

βρουν… σκεύη μαγειρικής.

• Αυτό τους οδήγησε στο να ψιλοκόβουν το φαγητό τους έτσι ώστε να μαγειρεύεται γρηγορότερα, προσθέτει το δημοσίευμα.Οι μικρές μπουκιές ήταν πιο εύκολο να πιαστούν με τα ξυλάκια, τα οποία ήταν επίσης φτιαγμένα από φτηνά υλικά και ήταν πολύ εύκολο να τα κατασκευάσει κανείς.Και κάπως έτσι… ξεκίνησε η συγκεκριμένη «μόδα».Και κάπως έτσι… ξεκίνησε η συγκεκριμένη «μόδα».

Αφρική

• Αφρική είναι η τρίτη μεγαλύτερη ήπειρος του κόσμου σε έκταση και η δεύτερη σε πληθυσμό. Ο πληθυσμός της το 2013 ήταν 1,1 δισεκατομμύρια που αποτελεί περίπου το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού, και είναι ο νεότερος από όλες τις ηπείρους, με το 50% των αφρικανών να είναι 19 ετών ή τις ηπείρους, με το 50% των αφρικανών να είναι 19 ετών ή νεότεροι.Η Αφρική βρίσκεται εκατέρωθεν του ισημερινού και περιλαμβάνει πληθώρα κλιματικών περιοχών με εύρος που κυμαίνεται από τη βόρεια εύκρατη ζώνη έως τη νότια.Επικρατούν κυρίως τα κλιμακωτά οροπέδια, τα τραπεζοειδή υψώματα και τα υψίπεδα. Οι γεωλογικές αυτές εξάρσεις χωρίζονται από πλατιές λεκάνες που καταλαμβάνουν κυρίως το εσωτερικό της ηπείρου. Τέλος, η μαγειρική επηρεάζεται από τα κλίματα αυτά.

Παραδοσιακή κουζίνα της Αφρικής• Παραδοσιακά, όπως σχεδόν όλοι οι πολιτισμοί, η κουζίνα της

Αφρικής χρησιμοποιεί έναν συνδυασμό τοπικά διαθέσιμων προϊόντων, όπως φρούτα, σιτάρι, λαχανικά, γάλα και κρέας. Σε μερικά μέρη της Αφρικής, η παραδοσιακή αφρικανική διατροφή έχει σε μεγάλη ποσότητα γάλα, στάρπη, και ορρό γάλακτος, η Παλαιά διαθήκη έχει περιγράψει την Αιθιοπία ως γάλακτος, η Παλαιά διαθήκη έχει περιγράψει την Αιθιοπία ως το έδαφος του γάλακτος και του μελιού. Σε ένα μεγάλο μέρος της τροπικής Αφρικής εντούτοις, το γάλα της αγελάδας είναι σπάνιο και δεν μπορεί να παραχθεί τοπικά (εξ αιτίας των διάφορων ασθενειών που έχουν επιπτώσεις στο ζωικό κεφάλαιο). Η αφρικανική κουζίνα διαφέρει στα διαφορετικά μέρη της Αφρικής. Ανατολική Αφρική, Βόρεια Αφρική, Δυτική Αφρική, Νότια Αφρική και Κεντρική Αφρική κάθε μια έχει τη διακριτική κουζίνα της.

Ανατολική Αφρική• Η κουζίνα αυτή ποικίλλει από περιοχή σε περιοχή. Στην εσωτερική

σαβάνα, βοοειδή, πρόβατα και αίγες θεωρήθηκαν ως μορφή νομίσματος και δεν καταναλώνονται γενικά ως τρόφιμα. Σε μερικές περιοχές, οι παραδοσιακοί λαοί καταναλώνουν το γάλα και το αίμα των βοοειδών, αλλά σπάνια το κρέας. Άλλοι λαοί είναι αγρότες που καλλιεργούν ποικίλα σιτάρια και λαχανικά.

• Περίπου 1000 έτη πριν, Άραβες εγκαταστάθηκαν σε περιοχές της Ανατολικής Αφρικής, και οι επιρροές τους απεικονίζονται ειδικά στη σουαχίλι κουζίνα της ακτής - βρασμένο στον ατμό ρύζι με καρυκεύματα Περσικού ύφους, χρησιμοποιούν σαφράνι, γαρίφαλα, κανέλα και διάφορα άλλα καρυκεύματα, και χυμό ροδιού.

• Αιώνες αργότερα, Βρετανοί και οι Ινδοί έφεραν στην Αφρική τα τρόφιμά • Αιώνες αργότερα, Βρετανοί και οι Ινδοί έφεραν στην Αφρική τα τρόφιμά τους, όπως φακές, σούπες, τσιαπάτες και τουρσιά. Πορτογάλοι έφεραν τεχνικές ψησίματος και μαριναρίσματος , χρήση καρυκευμάτων που μετατρέπουν τη μειλίχια διατροφή σε αρωματικά πιάτα. Έφεραν επίσης φρούτα όπως πορτοκάλι και λεμόνι και εξωτικά στοιχεία όπως τσίλι, πιπέρια, αραβόσιτος, ντομάτες, ανανά, μπανάνες, και εσωτερικό χοίρο -τώρα, όλα αυτά είναι μέρος της ανατολικής Αφρικανικής κουζίνας.

Βόρεια Αφρική• Η κουζίνα, το μαγειρικό ύφος και η τέχνη της βόρειας Αφρικής

είναι τόσο διαφορετικές όσο το έδαφος, οι άνθρωποί και η ιστορία της. Οι ρίζες στη βόρεια αφρικανική κουζίνα μπορούν να επισημανθούν πριν από 2000 έτη περίπου.

• Η κουζίνα της έχει επηρεαστεί από έμπορους , ταξιδιώτες, εισβολείς και μετανάστες. Έφεραν λουκάνικα, εισαγόμενο σίτο. Από τον 7ο αιώνα και μετά, Άραβες εισήγαγαν ποικίλα καρυκεύματα, όπως σαφράνι, μοσχοκάρυδο, κανέλα, πιπερόριζα και γαρίφαλα, τα οποία συνέβαλαν και επηρέασαν το μαγειρικό πολιτισμό της βόρειας Αφρικής. Ελιές και ελαιόλαδα εισήχθησαν πολιτισμό της βόρειας Αφρικής. Ελιές και ελαιόλαδα εισήχθησαν από την Ισπανία. Η Αφρική γίνεται ένας νέος κόσμος αφού υιοθετεί από τους Οθωμανούς Τούρκους διάφορα γλυκά και ζύμες , ενώ ταυτόχρονα αποκτά πατάτες, ντομάτες, κολοκύθια και τσίλι.

• Οι περισσότερες από τις βόρειες της Αφρικής χώρες έχουν διάφορα παρόμοια πιάτα, μερικές φορές σχεδόν το ίδιο πιάτομε ένα διαφορετικό όνομα, με μια μικρή αλλαγή στα συστατικά και το ύφος μαγειρέματος.

Δυτική Αφρική• Ένα χαρακτηριστικό δυτικό αφρικανικό γεύμα είναι βαρύ με αμυλούχα στοιχεία,

κρέας γενναιόδωρο σε λίπος. Fufu, μια ημισταθερή αμυλούχα μάζα παρόμοια με πολτοποιημένες πατάτες ή polenta, σερβίρεται με σούπες.Το Fufu γίνεται συχνά από αμυλούχο λαχανικά και σιτάρια δημητριακών.

• Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι τα καυτά καρυκεύματα, συμπεριλαμβανομένων των πιπεριών και τσίλι. Σπόροι του πιπεριού της Γουινέας, ένα εγγενές δυτικό αφρικανικό φυτό, χρησιμοποιήθηκαν ως καρύκευμα και έφθασαν ακόμη και στην Ευρώπη, μέσω των βόρειων αφρικανικών μεσαζόντων. Αιώνες πριν από την επιρροή των Ευρωπαίων, οι δυτικοί αφρικανικοί λαοί έκαναν εμπόριο με τον Αραβικό κόσμο και καρυκεύματα όπως κανέλα, γαρίφαλα, μέντα δεν ήταν άγνωστα και έγιναν μέρος των τοπικών αρωματικών ουσιών. άγνωστα και έγιναν μέρος των τοπικών αρωματικών ουσιών.

• Η τοπική κουζίνα και οι συνταγές της δυτικής Αφρικής συνεχίζουν να παραμένουν βαθειά περιχαρακωμένες στο τοπικό τελωνείο και τις παραδόσεις, με συστατικά όπως ρύζι, φιστίκια, μπιζέλια, και λαχανικά ρίζας όπως διοσκορέες,cocoyams, γλυκές πατάτες, και μανιόκα. Το μαγείρεμα γίνεται με τους πολλαπλάσιους τρόπους: ψήσιμο, βρασμό , πολτοποίηση, και καρυκεύοντας.

• Οι τεχνικές μαγειρέματος δυτικής Αφρικής συνδυάζουν συχνά τα ψάρια και το κρέας, συμπεριλαμβανομένων των αποξηραμένων ψαριών. Το ξεφλουδισμένο και αποξηραμένο ψάρι είναι συχνά τηγανισμένο στο πετρέλαιο, και μερικές φορές μαγειρεμένο με το κοτόπουλο, κρεμμύδια, διάφορα καρυκεύματα και ύδωρ για να προετοιμάσει ιδιαίτερα αρωματικό stew. Σε μερικές περιοχές, βόειο κρέας και πρόβειο κρέας δεν προτιμώνται λόγω της κακής ποιότητας του κρέατος. Τα αυγά και τα κοτόπουλα προτιμώνται επίσης.

Νότια Αφρική• Η κουζίνα της Νότιας Αφρικής και οι γειτονικές χώρες

καλούνται μερικές φορές ‘κουζίνα ουράνιων τόξων’. Η κουζίνα αυτή έχει επηρεαστεί από πολλές χώρες τα τρόφιμα είναι ένα μίγμα πολλών πολιτισμών.(Ινδία,Μαλαισία,Αφρική κ.α.)

• Η επιρροή της Μαλαισίας έχει φέρει πικάντικα φαγητά , chutneys, παστωμένα ψάρια και μαριναρισμένο χοιρινό κρέας ή αρνί kebab, και ποικιλία των ψαριών stews. Οι Ινδοί κρέας ή αρνί kebab, και ποικιλία των ψαριών stews. Οι Ινδοί εισήγαγαν μια διαφορετική γραμμή μαγειρικών πρακτικών, συμπεριλαμβανομένου ποικιλίας γλυκών και savories.

• Τα βασικά συστατικά περιλαμβάνουν τα θαλασσινά, προϊόντα κρέατος, νωπούς καρπούς και λαχανικά. Τα φρούτα περιλαμβάνουν σταφύλια, μάγκο, μπανάνες, papayas και αβοκάντο. Τα περισσότερα επιδόρπια είναι απλά φρούτα. Τα προϊόντα κρέατος περιλαμβάνουν το αρνί, στρουθοκάμηλο και impala. Στα θαλασσινά περιλαμβάνει μια ευρεία ποικιλία όπως αστακοί, γαρίδες, τόνος, μύδια, στρείδια, σκουμπρί, και αστακό.

Κεντρική Αφρική• Τα κεντρικά τεντώματα της Αφρικής από Tibesti βουνά στο Βορρά ,σε

απέραντο τροπικό δάσος, στον Ποταμό του Κονγκό , έχουν παραμείνει κατά ένα μεγάλο μέρος χωρίς μαγειρικές επιρροές του εξωτερικού κόσμου, μέχρι τον 19ο αιώνα, με εξαίρεση τη διαδεδομένη υιοθέτηση της μανιόκας, του φιστικιού, και εγκαταστάσεις πιπεριών της Χιλής που έφθασαν μαζί με το εμπόριο σκλάβων κατά τη διάρκεια του 1500. Αυτά τα τρόφιμα είχαν μια μεγάλη επιρροή στην τοπική κουζίνα, ίσως λιγότερο στις μεθόδους προετοιμασίας. Το κεντρικό αφρικανικό μαγείρεμα έχει παραμείνει παραδοσιακό. Εντούτοις, όπως άλλα μέρη της Αφρικής, η κουζίνα αυτή επίσης παρουσιάζει μια σειρά εξωτικών πιάτων.κουζίνα αυτή επίσης παρουσιάζει μια σειρά εξωτικών πιάτων.

• Τα βασικά συστατικά είναι plantains και μανιόκα. Fufu-όπως τα αμυλούχα τρόφιμα σερβίρεται με το ψημένο στη σχάρα κρέας και τις σάλτσες. Τα παραδοσιακότερα κρέατα είναι εκείνα που κυνηγιούνται στα δάση. Ποικίλα τοπικά συστατικά χρησιμοποιούνται προετοιμάζοντας άλλα πιάτα όπως σπανάκι, στιφάδο, πιπέρια, τσίλι, κρεμμύδια, και βούτυρο φιστικιών. Οι εγκαταστάσεις μανιόκων καταναλώνονται επίσης όπως μαγειρεύονται πράσινα. Το βόειο κρέας και το κοτόπουλο είναι αγαπημένα πιάτα κρέατος, αλλά περισσότερο κυνηγούν κροκόδειλους, πιθήκους, αντιλόπες και φακόχοιρο.

Αμερική

• Η Αμερική είναι ήπειρος του δυτικού ημισφαιρίου, που αποτελείται από τη Βόρεια και Νότια Αμερική, τα εξαρτώμενα εδάφη και και Νότια Αμερική, τα εξαρτώμενα εδάφη και τις κτήσεις τους. Η Αμερική είναι γνωστή και ως «Νέος Κόσμος», λόγω της ανακάλυψής της από τους Ευρωπαίους σχετικά αργά, μόλις τον 15ο αιώνα. Είχαν προηγηθεί ήδη οι Βίκινγκς, οι Ινουίτ και φυσικά οι αυτόχθονες πληθυσμοί της Αμερικής.

Ο κόσμος της μαγειρικής στην Αμερική

Όσον αφορά τη μεγάλη σε έκταση και πληθυσμό, Αμερική, τα δεδομένα για τις διατροφικές συνήθειες των Αμερικάνων είναι ευρέως γνωστά. Μεγάλες ποσότητες πρόχειρου φαγητού, εμπλουτισμένες με πολλά λιπαρά και αμφιβόλου ποιότητας τρόφιμα ζωικής προέλευσης, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της ζωικής προέλευσης, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της αμερικάνικης διατροφικής κουλτούρας. Όμως, οι νότιες χώρες των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως το Μεξικό, έχουν άλλη διατροφική νοοτροπία. Αυτή έγκειται σε μεγάλη ποικιλία τροφίμων, ζωικών, φυτικών, αμυλούχων και λαχανικών, με κύριο χαρακτηριστικό τα βότανα που προσδίδουν καυτερές ιδιότητες στα γεύματά τους.

• Αναλυτικότερα Διακρίνεται από «πολυφωνία» συνταγών αλλά και από την εκτεταμένη χρήση προϊόντων μαζικής διάθεσης, που συμβολίζουν τη βιομηχανική της δύναμη. To μεγάλο ζήτημα με την ταυτοποίηση της αμερικανικής κουζίνας ξεκινάει από το γεγονός ότι σημαίνει πολλά και διαφορετικά πράγματα για τους ίδιους τους Αμερικανούς. Πρόκειται για μια κουζίνα που είναι κατεξοχήν περιφερειακή, κεντρωμένη με την έννοια του ethnic (εξαιτίας της διαπολιτισμικότητας των μεταναστών) (εξαιτίας της διαπολιτισμικότητας των μεταναστών) και ευλογημένη με μια τεράστια γεωργική παραγωγή, η οποία δίνει εύκολη και φτηνή πρόσβαση σε κάθε λογής πρώτες ύλες. Αυτό δημιούργησε μια «πολυφωνία» στις αντιλήψεις περί «εθνικής κουζίνας», οι οποίες ενοποιήθηκαν κατά τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 εξαιτίας της τεράστιας επιρροής του βιομηχανοποιημένου φαγητού και της πρωτόγνωρης ανάπτυξης των βιομηχανιών τροφίμων της εποχής.

Έτσι, παρά τον πλούτο της κουζίνας τους, όλοι οι Αμερικανοί συμφώνησαν ότι ένα πιάτο όπως, για παράδειγμα, τα πράσινα φασολάκια «casserole» -τα οποία φτιάχνονται αποκλειστικά με έτοιμα προϊόντα από το σουπερμάρκετ, δηλαδή με κατεψυγμένα πράσινα φασολάκια, μία κονσέρβα σούπας μανιταριών και κατεψυγμένα τηγανητά κρεμμύδια- είναι κάτι αποκλειστικά αμερικανικό γιατί στην ουσία ενσωματώνει τη δύναμη της βιομηχανικής παραγωγής, η οποία είναι και σύμβολο της εθνικής ταυτότητας.

Η επίδραση του φαγητού αυτού του τύπου δημιούργησε ένα Η επίδραση του φαγητού αυτού του τύπου δημιούργησε ένα τεράστιο ρήγμα στη μαγειρική ψυχή των Αμερικανών, δημιουργώντας δύο κουλτούρες φαγητού: Μία που αφορά την καλή τεχνική και τις άριστες πρώτες ύλες, και μια δεύτερη, που απευθύνεται κυρίως στα φτωχά στρώματα της κοινωνίας και βασίζεται σε αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν «διατροφή του σουπερμάρκετ». Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι η επιρροή της «μαμάς», η οποία επενέβη με αριστοτεχνικούς τρόπους στα έτοιμα προϊόντα, ήταν καθοριστική, με αποτέλεσμα οι Αμερικανοί σήμερα να αποκαλούν «κουζίνα της μαμάς» μια σειρά πιάτα που έχουν ως βάση τους τα ημιέτοιμα προϊόντα του σουπερμάρκετ.

Μεξικάνικη Κουζίνα• Ο όρος Μεξικάνικη Κουζίνα χρησιμοποιείται για τα

είδη φαγητών που προέρχονται από το Μεξικό. Η Μεξικάνικη κουζίνα είναι γνωστή για τις ποίκιλλες γεύσεις της, το πολύχρωμο στολισμό των πιάτων της και τη ποικιλία των συστατικών και των καρυκευμάτων, πολλά από τα οποία είναι βασικά προϊόντα της χώρας. Τα κύρια εμπορεύματα της Μεξικάνικης κουζίνας είναι κυρίως το καλαμπόκι και τα φασόλια. Το καλαμπόκι είναι το παραδοσιακό Μεξικάνικης κουζίνας είναι κυρίως το καλαμπόκι και τα φασόλια. Το καλαμπόκι είναι το παραδοσιακό βασικό προϊόν του Μεξικού και η χρήση του είναι ευρεία. Τρώγεται ακατέργαστο ακριβώς όπως είναι και ως συστατικό πολλών πιάτων. Η μεγαλύτερη μάζα καλαμποκιού όμως, χρησιμοποιείται για να φτιαχτεί η 'masa', η ζύμη δηλαδή για τις ταμάλες, τις τορτίγιες και πολλά άλλα φαγητά που βασίζονται στο καλαμπόκι. Τα γλυκοκολόκυθα και οι πιπεριές παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στη Μεξικάνικη Κουζίνα.

• Τα πιο σημαντικά και συχνά καρυκεύματα στη Μεξικάνικη κουζίνα είναι η σκόνη τσίλι, το κύμινο, η ρίγανη, το κόλιανδρο , το επασότε (epazote), η κανέλα και το κακάο. Το τσιπότλε (chipotle), ένα καπνιστό τσίλι φτιαγμένο από το φυτό χαλαπένιο (jalapeño), είναι επίσης διαδεδομένο στη Μεξικάνικη κουζίνα. Πολλά Μεξικάνικα πιάτα περιλαμβάνουν σκόρδο και κρεμμύδια. Όπως το καλαμπόκι, έτσι και το ρύζι είναι το πιο διαδεδομένο καλαμπόκι, έτσι και το ρύζι είναι το πιο διαδεδομένο σιτηρό στη Μεξικάνικη διατροφή. Σύμφωνα με τη συγγραφέα Karen Hursh Graber, η πρώτη εισαγωγή ρυζιού στην Ισπανία από τη Βόρεια Αφρική τον 4ο αιώνα οδήγησε στην Ισπανική εισαγωγή ρυζιού στο Μεξικό, στο λιμάνι της Veracruz το 1520. Αυτό, κατά πώς λέει η Graber, ήταν η απαρχή για τη δημιουργία μιας από τις καλύτερες κουζίνες του κόσμου.

Σοκολάτα• Η σοκολάτα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ιστορία της Μεξικάνικης

Κουζίνας. Η λέξη 'σοκολάτα' προέρχεται από την κουζίνα των Αζτέκων που κατοικούσαν στο Μεξικό και συγκεκριμένα από τη λέξη xocóatl (σοκόατλ)που ανήκει στη γλώσσα Νάουατλ (Náhuatl). Η σοκολάτα αρχικά ήταν ρόφημα και δεν τρωγόταν. Χρησιμοποιούταν ως ανταλλακτικό μέσο ή και για θρησκευτικές τελετουργίες. Στο παρελθόν, οι Μάγια καλλιεργούσαν κακαόδεντρα και χρησιμοποιούσαν τους καρπούς τους για να φτιάξουν ένα αφρώδες και πικρό ρόφημα. Το ρόφημα, λεγόταν φτιάξουν ένα αφρώδες και πικρό ρόφημα. Το ρόφημα, λεγόταν σοκόατλ, και συχνά αρωματιζόταν με γεύση βανίλιας, τσίλι και ατσιότε. Η σοκολάτα ήταν ένα σημαντικό και πολυτελές αγαθό. Στην τότε Προκολομβιανή Κεντρική Αμερική οι καρποί του κακαόδεντρου έπαιζαν το ρόλο χρήματος. Μεταξύ των Αζτέκων κατοίκων κυριαρχούσε το εξής σύστημα: μία γαλοπούλα ισούται με εκατό καρπούς και ένα φρέσκο αβοκάντο αξίζει τρεις καρπούς.. Σήμερα η σοκολάτα χρησιμοποιείται πάρα πολύ στη Μεξικάνικη κουζίνα, από μεζεδάκια όπως το κοτόπουλο μέχρι τη παραδοσιακή Μεξικάνικη καυτή σοκολάτα και τα τσαμπούραδο (champurrados).

Αυστραλία

H Αυστραλία είναι η έκτη μεγαλύτερη χώρα H Αυστραλία είναι η έκτη μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο (γεωγραφικά). Με πολλά και όμορφα μέρη. Η Αυστραλία είναι ομοσπονδιακό κράτος και αποτελείται από έξι πολιτείες :Βικτόρια, Δυτική Αυστραλία, Νέα Νότια Ουαλία, Νότια Αυστραλία, Κουήνσλαντ και Τασμανία.

Το κλίμα της Αυστραλίας• Το κλίμα της Αυστραλίας είναι διαφορετικό από μέρος

σε μέρος, παρουσιάζει διάφορες παραλλαγές. Στα παράλια της χώρας το κλίμα είναι τροπικό, ενώ στο εσωτερικό ηπειρωτικό ξερό αν και σημειώνονται πολλές βροχές, συχνά φυσούν ξηροί άνεμοι που συντελούν στην έλλειψη βροχών για πολλά χρόνια. Σ' αυτές τις περιόδους ξηρασίας τα εδάφη ερημώνονται εντελώς. Το κλίμα της Αυστραλίας είναι πολύ υγιεινό εντελώς. Το κλίμα της Αυστραλίας είναι πολύ υγιεινό και δεν ευνοεί τις επιδημικές αρρώστιες. Φυσικά το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού κατοικεί στις μεγάλες πόλεις στα νοτιοανατολικά της χώρας, όπου το έδαφος και το κλίμα ευνοούν τις ανθρώπινες δραστηριότητες.

Χαρακτηριστικά πιάτα της αυστραλέζικης κουζίνας

• Κρεατόπιτα

Το πλέον διαδεδομένο φαγητό της Αυστραλίας είναι η κρεατόπιτα. Η κρεατόπιτα είναι ένα παραδοσιακό πιάτο. Η διαφορά της με εκείνες των άλλων χωρών είναι ότι επειδή με εκείνες των άλλων χωρών είναι ότι επειδή καταναλώνεται αθρόα, είναι μικρή σε μέγεθος, σαν σνακ και έχει μοσχαρίσια γέμιση, πιπεριές και κρεμμύδια.

• Lamington

Ένα σύμβολο της αυστραλέζικης κουλτούρας, το Lamington είναι ένα σπογγώδες γλυκό με γέμιση μαρμελάδας ή κρέμας, στο οποίο μάλιστα είναι αφιερωμένη μια ειδική μέρα. Έχει πάρει τ’ όνομά του από τον άνθρωπο που το εμπνεύστηκε, το λόρδο Lamington, είναι βουτηγμένο στη σοκολάτα και Lamington, είναι βουτηγμένο στη σοκολάτα και καλυμμένο με καρύδα. Θα ήταν, χωρίς αμφιβολία, το πιο δημοφιλές αυστραλέζικο γλυκό, αν δεν είχε εφευρεθεί η Pavlova.

• PavlovaΑν και κατά πάσα πιθανότητα το γλυκό αυτό πρωτοφτιάχτηκε στη Νέα Ζηλανδία, έχει δοξαστεί τόσο στα αυστραλέζικα εδάφη, ώστε θεωρείται κομμάτι της γαστρονομικής κουλτούρας της χώρας. Η Pavlova (η οποία ονομάστηκε έτσι για να τιμήσει τη διάσημη Ρωσίδα χορεύτρια Anna Pavlova) χρησιμοποιεί σαν βάση της τη μαρέγκα, έχει τραγανή κρούστα, σαν βάση της τη μαρέγκα, έχει τραγανή κρούστα, ελαφρύ εσωτερικό και συνήθως γαρνίρεται με φράουλες ή άλλα φρέσκα φρούτα και σαντιγί.

Ευρώπη

• H Ευρώπη, αποκαλούμενη συνήθως Γηραιά ήπειρος κατά συνθήκη, θεωρείται ότι είναι μία από τις πέντε ηπείρους του κόσμου.

• Η Ευρώπη είναι η τέταρτη σε έκταση ήπειρος του πλανήτη μας. Καταλαμβάνει συνολικά με τα νησιά έκταση 10.500.000 τετρ. χιλ., Καταλαμβάνει συνολικά με τα νησιά έκταση 10.500.000 τετρ. χιλ., το 7% περίπου της συνολικής ξηράς του πλανήτη μας. Ο πληθυσμός της, σύμφωνα με τα στοιχεία του 1981 ξεπερνούσε τα 670.000.000 κατοίκους.

• Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία ο Μίνωας εθεωρείτο γιος του Δία. Ο Δίας ερωτεύθηκε την κόρη του βασιλιά Φοινίκης Αγήνορα, Ευρώπη. Για να την πλησιάσει μεταμορφώθηκε σε λευκό ταύρο και με την γοητεία του σαγήνεψε την Ευρώπη που έκατσε πάνω του. Τότε ο Δίας την απήγαγε την μετέφερε σε όλη την σημερινή Ευρώπη και μετά την πήγε στην Κρήτη όπου και έκανε το γάμο κάτω από ένα πλάτανο στη Γόρτυνα. Από το γάμο αυτό γεννήθηκαν οι Μίνωας, Ραδάμανθυς και Σαρπηδόνας. Η ιστορία απεικονίζεται στο νόμισμα των 2 ευρώ.

ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ• Μεσογειακή διατροφή είναι όρος που επινοήθηκε από τον φυσιολόγο

Άνσελ Κις για να περιγράψει το μοντέλο διατροφής, το οποίο ακολουθούσαν οι λαοί των μεσογειακών χωρών που συμπεριλαμβάνονταν στη Μελέτη των Επτά Χωρών(Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία κ.α.). Στη Διεθνή Διάσκεψη για τις Μεσογειακές Διατροφές το 1993 αποφασίστηκε τι θα θεωρείται υγιεινή, παραδοσιακή Μεσογειακή διατροφή και το 1995 μια ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ δημιούργησε την "Πυραμίδα της Μεσογειακής Διατροφής".

• Άφθονες φυτικές ίνες (φρούτα, λαχανικά, ψωμί/δημητριακά, πατάτες, όσπρια, καρποί).

• Ελάχιστα επεξεργασμένα προϊόντα• Γαλακτοκομικά προϊόντα (κυρίως • Γαλακτοκομικά προϊόντα (κυρίως τυρί και γιαούρτι) καθημερινά σε μικρέςέως μέτριες ποσότητες.• Ψάρια και πουλερικά σε μικρές έως μέτριες ποσότητες.• Κόκκινο κρέας 2 φορές το μήνα• Ελαιόλαδο ως κύρια πηγή λιπαρών που περιέχουν μονοακόρεστα λιπαρά

οξέα.• Η συγκεκριμένη διατροφική σύνθεση της Μεσογειακής Διατροφής έχει ως

αποτέλεσμα αφενός χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά και χοληστερόλη και αφετέρου υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες και ίνες. Η καθημερινή κατανάλωση ελαιόλαδου συνεπάγεται υψηλή περιεκτικότητα της δίαιτας σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα.

Ελλάδα

• Ξεκινώντας από την πατρίδα μας -χωρίς να χρειάζονται • Ξεκινώντας από την πατρίδα μας -χωρίς να χρειάζονται πολλές εξηγήσεις- το φόρτε της ελληνικής κουζίνας είναι φυσικά, οι φρέσκιες πρώτες ύλες, το αγνό ελαιόλαδο, τα ζαρζαβατικά και τα λαχανικά. Έτσι, οι no1 επιλογές των τουριστών είναι ο διάσημος και περιζήτητος μουσακάς, η φασολάδα (αν και εφόσον την βρουν) αλλά και η αυθεντική πληθωρική χωριάτικη σαλάτα. Τα θαλασσινά και τα ψάρια έχουν πιστούς υποστηρικτές επειδή είναι φρέσκα, ενώ το σουβλάκι βρίσκεται σε περίοπτη θέση και συχνά, νικά κατά κράτος.

Ιταλία• Η γειτονική μας Ιταλία έχει δανείσει σε πολλές χώρες τις

συνταγές που εκείνη πρώτη έφερε στο φως και έκανε πολλούς πολίτες άλλων χωρών να τις λατρέψουν και να τις εισάγουν στο καθημερινό τους διαιτολόγιο. Η μακαρονάδα carbonara είναι μια εξαιρετική ιταλική συνταγή, πολύ αγαπημένη σε όλους, μικρούς και μεγάλους, σε όλο τον κόσμο. Η παραδοσιακή της εκδοχή δεν έχει κρέμα γάλακτος αλλά αυγό για να δέσει η σάλτσα και αξίζει να τη δοκιμάσετε. Η pizza είναι η δεύτερη σπεσιαλιτέ της χώρας δοκιμάσετε. Η pizza είναι η δεύτερη σπεσιαλιτέ της χώρας με παγκόσμια φήμη, μετά τα κάθε είδους ζυμαρικά που μπορείτε να βρείτε στη χώρα. Τα πρωτεία κρατά φυσικά, η pizza margherita. Τα gniocchi πατάτας είναι ένα εξίσου νόστιμο φαγητό που σερβίρεται συνήθως με κόκκινη σάλτσα

Ισπανία• Εκτός από τα tapas, που υποδηλώνουν τη μικρή μερίδα φαγητού

και είναι γνωστά στην Ισπανία επειδή συνοδεύουν ιδανικά το κρασί ή προτιμώνται για ένα ελαφρύ βραδινό φαγητό, η paellia έχει την πρωτοκαθεδρία. Μοιάζει με το ριζότο αλλά είναι πιο στεγνή και με περισσότερα συστατικά. Γίνεται με κρέας, κοτόπουλο, λαχανικά ή θαλασσινά κι άλλοτε με όλα αυτά μαζί (πολύ πιο σπάνια βέβαια στα σπίτια, αφού αυτό αποτελεί μάλλον τουριστική «παραλλαγή» του πιάτου). Η ισπανική tortilla επίσης, είναι μια πολύ νόστιμη ομελέτα με κρεμμύδι, πατάτες και αυγά, στην οποία μπορεί να προσθέσει κανείς ό,τι τραβάει η όρεξή του, από μανιτάρια και πιπεριά μέχρι chorizo (είδος λουκάνικου) και από μανιτάρια και πιπεριά μέχρι chorizo (είδος λουκάνικου) και jamon (ισπανικό λουκάνικο). Επίσης γνωστά, είναι το Cochinillo Asado (ψητό γουρουνάκι), βραστό χταπόδι με πάπρικα, γαρίδες στο τηγάνι με σκόρδο (Gambas Ajillo), μικρά καναπεδάκια με jamon και φυσικά, η κρύα σούπα ντομάτας γκασπάτσο.

Γαλλία• Λίγο παραδίπλα, βρίσκεται μια μεγάλη χώρα με μακρόχρονη και

ιδιαίτερα αξιόλογη γαστρονομική κουλτούρα που έχει επηρεάσει την κουζίνα πολλών χωρών σε όλο τον κόσμο, μέσω των αποικιών της, αλλά και της ποιότητά της. Η Γαλλία εκτός από τα γνωστά φιλέτα με το μπέρδεμα στον χρόνο ψησίματός τους, διαθέτει πολλά «διαμάντια» στην εθνική της κουζίνα. Ένα από αυτά είναι ο κρασάτος κόκορας ή αλλιώς Coq au vin, η ντελικάτη κρεμμυδόσουπα (soupe a l’oignion) που σερβίρεται συνήθως με φέτες ψημένης μπαγκέτας και μερικές φορές με ψημένο μπέικον και το γνωστό επίσης, boeuf bourguignon -κάτι σαν το δικό μας κοκκινιστό αλλά αρκετά πιο βαρύ- με κρασί Βουργουνδίας, κοκκινιστό αλλά αρκετά πιο βαρύ- με κρασί Βουργουνδίας, μανιτάρια και καρότα. Νόστιμο και διάσημο επίσης, πιάτο της Γαλλίας είναι το κασουλέ (cassoulet). Μοιάζει πολύ με την ελληνική φασολάδα, αλλά έχει περισσότερα συστατικά και η γεύση του είναι πιο ιδιαίτερη. Και φυσικά, η λίστα των γαλλικών σπεσιαλιτέ δεν έχει τελειωμό…

Γερμανία• H Γερμανία μπορεί να προκαλεί σήμερα ποικίλα συναισθήματα, κυρίως

στους Έλληνες, λόγω των οικονομικών εξελίξεων, η κουζίνα της όμως, είναι ομολογουμένως από τις καλύτερες της Ευρώπης. Με αρκετά λιπαρά στα πιάτα της, πολύ κρέας, λουκάνικα και μπίρα, συνθέτει ένα εξαιρετικό μενού για να καλύψει τις θερμίδες που χρειάζεται κανείς για να ζήσει σε ένα ιδιαίτερα κρύο περιβάλλον. Ξεκινώντας, το Bratwurst με sauerkraut (ψητό λουκάνικο με ξινολάχανο) αποτελεί ένα από τα πλέον συνηθισμένα γερμανικά πιάτα. Πολλές φορές, αντί για λουκάνικα, οι Γερμανοί προτιμούν το κότσι, σε όλες του τις μορφές: βραστό, ψητό ή καπνιστό. Η πατάτα έχει ιδιαίτερη θέση στο μενού της χώρας. Οι Bratkartoffeln είναι πατάτες κυδωνάτες τηγανητές, με κρεμμύδι, ενώ η kartoffelsalat είναι η γνωστή πατατοσαλάτα που συνοδεύει άριστα τα λουκάνικα και συνήθως γνωστή πατατοσαλάτα που συνοδεύει άριστα τα λουκάνικα και συνήθως έχει μαγιονέζα. Για τα λουκάνικα δεν κάνουμε ειδική μνεία καθώς μπορείτε να τα βρείτε παντού και σε όλες τις παραλλαγές. Όσο για τις μπίρες, αυτές συνοδεύουν όλα σχεδόν τα γεύματα (εκτός του πρωινού) και ταιριάζουν με όλες τις γεύσεις των πιάτων τους, αποτελώντας αναπόσπαστο μέρος του γερμανικού γεύματος.

Αυστρία

• Το βιεννέζικο σνίτσελ είναι ίσως, το πιο γνωστό αυστριακό πιάτο παγκοσμίως. Μια χοντρή και μεγάλη φέτα λεπτού και χτυπημένου μοσχαριού, περνιέται σε αυγό και γαλέτα και τηγανίζεται, χωρίς να αφήνει ίχνη λαδιού στο πιάτο. Συνοδεύεται συνήθως με πατάτες αφήνει ίχνη λαδιού στο πιάτο. Συνοδεύεται συνήθως με πατάτες τηγανητές, αν και αυτές δεν αποτελούν αυστριακή σπεσιαλιτέ ή πουρέ. Το γούλας (goulash) επίσης, είναι από τα γνωστότερα πιάτα της χώρας, αν και προέρχεται για την ακρίβεια από την Ουγγαρία. Παρ’ όλα αυτά τιμάται ως εθνικό πιάτο στην Τσεχία, την Αυστρία και τη Σλοβακία. Πρόκειται για μια κόκκινη σούπα με κομματάκια μοσχαριού, πατάτες και λαχανικά. Παραδοσιακά σερβίρεται σε αυτοσχέδιο πιάτο από σκαμμένη στρογγυλή ψωμένια φρατζόλα, με knödel (μια περίεργη αυστρουγγρικογερμανική σπεσιαλιτέ από βρασμένη πατάτα ή ψωμί που θυμίζει κεφτέ). Τα knödel ρίχνονται μέσα στη σούπα και τραβούν το ζουμί της. Το tafelspitz αν και όχι τόσο γνωστό, είναι μια λεπτοκομμένη φέτα βραστού μοσχαριού που σερβίρεται με βολβούς ή λαχανικά, βραστές πατάτες, λίγη σάλτσα horseradish και πολτό μήλου και οι Αυστριακοί το αγαπούν πολύ.

Αγγλία• Η Αγγλία από την πλευρά της, εκτός από τα διάσημα fish

‘n’chips, λατρεύει τα λουκάνικα, τα αυγά και τα φασόλια για το πρωινό, το οποίο αποτελεί το σημαντικότερο γεύμα των Άγγλων. Φυσικά, δεν γυρνούν την πλάτη τους ποτέ σε ένα καλοψημένο ζουμερό κότσι αλλά και γενικότερα στο ψητό κρέας. Διάσημο είναι το Sunday roast, το βασικό πιάτο που έτρωγαν κατά παράδοση οι Άγγλοι στα κυριακάτικα τραπέζια τους. Πρόκειται για μοσχαρίσιο μπούτι, ψημένο στο φούρνο και λεπτοκομμένο, με πατάτες φούρνου ή πουρέ και σάλτσα gravy (μια καφετιά σάλτσα φούρνου ή πουρέ και σάλτσα gravy (μια καφετιά σάλτσα από το ζωμό του κρέατος). Όσο για τα γλυκά τους, εκτός από την γνωστή πουτίγκα που τιμούν ιδιαίτερα, παρασκευάζουν πολλά γλυκά με φύλλο και κρέμα ζαχαροπλαστικής.

Σας ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σας.!

ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΤΕΧΝΗ

Εργασία β’ τετραμήνου με τίτλο:

Γεύσεις Ανατολής

Καθηγήτρια: Χ.Σαπουλίδου

Την εργασία επιμελήθηκαν οι μαθητές:Κατσάβαρου ΕυρύκλειαΚατσάβαρου ΕυρύκλειαΚατσίουλης ΠαναγιώτηςΚουνελλάκη Σαμπρίνα

Κανάνη Άγγελος

ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΚΟΥΖΊΝΑ

Η Ελληνική κουζίνα είναι κυρίως Μεσογειακή, έχει κάποια κοινά χαρακτηριστικά με τις παραδοσιακές κουζίνες της Ιταλίας, των Βαλκανίων και της Τουρκίας.

Η σύγχρονη ελληνική μαγειρική έχει ευρεία χρήση λαχανικών, ελαιόλαδου, δημητριακών, ψαριών, κρασιού (λευκό & κόκκινο) και κρέατος. Επίσης, άλλα σημαντικά προϊόντα είναι οι ελιές, το τυρί, οι μελιτζάνες, τα κολοκύθια, και το γιαούρτι.οι μελιτζάνες, τα κολοκύθια, και το γιαούρτι.

Τα κύρια χαρακτηριστικά των ελληνικών γλυκών είναι οι ξηροί καρποί καιτο μέλι ενώ συχνά χρησιμοποιούνται και διάφορα φρούτα κυρίως για ταλεγόμενα γλυκά του κουταλιού.

Ακόμα μια σημαντική παράμετρος της Ελληνικής κουζίνας είναι οι μεζέδες που είναι ένα συλλογικό όνομα για μια ποικιλία από μικρά γεύματα, που συνήθως σερβίρονται με κρασί, με ούζο ή με τσίπουρο σε μεζεδοπωλεία, ουζερί και τσιπουράδικα αλλά επίσης σερβίρονται και σε κάποιον επισκέπτη που μπορεί να έχει κάποιος στο σπίτι του.

Κλασικά Πιάτα

• α) Ντάκος, μια κρητική σαλάτα που αποτελείται από αποξηραμένο ή κρίθινο

παξιμάδι, που ολοκληρώνεται με ψιλοκομμένες ντομάτες και θρυμματισμένη φέτα ή μυζήθρα.

• β) Ντολμαδάκια, αμπελόφυλλα γεμιστά με ρύζι και λαχανικά που συχνά περιλαμβάνει κρέας

• γ) Παστίτσιο , ένα παράδειγμα της μαγειρικής επιρροής από την Ιταλία • γ) Παστίτσιο , ένα παράδειγμα της μαγειρικής επιρροής από την Ιταλία (βενετσιάνικη κουζίνα).

• δ) Γύρος, χοιρινό κρέας που ψήνεται σε κάθετη σούβλα και σερβίρεται συχνά με πίτα.

• ε) Γλυκά του κουταλιού από διάφορα φρούτα, ώριμα ή άγουρα αλλά και καρύδια.

• ζ) Γαλακτομπούρεκο ,κρέμα που ψήνεται μεταξύ των στρωμάτων της φύλλο, και στη συνέχεια, εμποτισμένο με άρωμα λεμόνι σιρόπι μελιού.

Παςτιτςιο! Γαλακτομπουρεκο!

ΤΟΥΡΚΙΚΉ ΚΟΥΖΊΝΑ

Πόσα πράγματα γνωρίζουμε για την Τουρκία και, ιδίως, πέρα από τα κλισέ και τα στερεότυπα, τι ξέρουμε για την τούρκικη κουζίνα; Ποια είναι η κυρίαρχη αίσθηση που χαρακτηρίζει τη γαστρονομία της γείτονος, και πώς εξελίσσεται η μοντέρνα κουζίνα της Τουρκίας;

Συνήθως λέμε ότι οι Τούρκοι είναι ένας λαός νομάδων, ο οποίος, πέραν των κεμπάπ, δεν έχει κουζίνα, και ότι αυτή που έχει είναι δάνειο – κυρίως από εμάς, δηλαδή το Βυζάντιο.

Ότι δεν υπάρχει καπνός δίχως φωτιά και άρα κλισέ δίχως κάποια δόση Ότι δεν υπάρχει καπνός δίχως φωτιά και άρα κλισέ δίχως κάποια δόση αλήθειας είναι απόλυτα ακριβές. Όμως, η αλήθεια που περιέχεται στο κλισέ αυτό είναι ένα μικρό μόνο μέρος της πολυσύνθετης πραγματικότητας που χαρακτηρίζει την κουζίνα των Τούρκων.

Όπως είναι επίσης μόνο μικρό μέρος της πραγματικότητας, ότι η κουζίνα αυτή είναι βαριά, μπαχαρένια και πληθωρική. Η βασική αίσθηση που παίρνει κανείς, κυρίως από την οθωμανική κουζίνα, είναι αυτή της βουτυράτης και ελαφρώς γλυκόξινης φινέτσας. Και βέβαια η κουζίνα της νοτιανοανατολικής Τουρκίας είναι πικάντικη και μπαχαρένια, αλλά αυτή της Πόλης, ακριβώς επειδή ήταν ο κύριος και τελικός σταθμός του Δρόμου των Μπαχαριών, συνδυάζει τη γνώση και το μεράκι με το μέτρο και τη σοφία στη χρήση των μπαχαριών.

Κλασικά Πιάτα

• α) Ιμάμ Μπαϊλντί. Το ιμάμ μπαϊλντί είναι συνταγή της τουρκικής κουζίνας το οποίο

επίσης παρασκευάζεται στην Ελληνική, στη Βουλγαρική και την Αλβανική κουζίνα. Το όνομά του σημαίνει «ο Ιμάμης μπαΐλντισε (λιποθύμησε)» επειδή, σύμφωνα με το μύθο, ένας ιμάμης που το δοκίμασε για πρώτη φορά, έχασε τις αισθήσεις του.

• Το βασικό συστατικό του ιμάμ μπαϊλντί είναι οι μελιτζάνες. Κατά την προετοιμασία, κόβονται κατά μήκος και αφού τηγανιστούν, γεμίζονται με διάφορα ζαρζαβατικά, όπως ντομάτα, κρεμμύδι ή μαϊντανό. Έπειτα ψήνονται σε φούρνο. Το πιάτο σερβίρεται όπως ντομάτα, κρεμμύδι ή μαϊντανό. Έπειτα ψήνονται σε φούρνο. Το πιάτο σερβίρεται ζεστό ή κρύο και συνήθως συνοδεύεται με ρύζι.

β) Ντόνερ Κεμπάπ. Tο Ντόνερ Κεμπάπ που σημαίνει «σούβλα που γυρίζει» είναι η ονομασία ένος τουρκικού φαγητού στο οποίο χρησιμοποιείται αρνίσιο κρέας, μοσχαρίσιο ή κοτόπουλου. Παραλλαγές του ντόνερ περιλαμβάνουν το "Σουτζούκ Ντόνερ" δηλαδή ντονέρ από σουτζούκι και το "Μπαλίκ Ντόνερ", ντόνερ που παρασκευάζεται με φιλέτο ψαριού. Αντίστοιχα μεσογειακά και μεσανατολίτικα φαγητά είναι το σαβαρμά και ο γύρος. Το ντόνερ αποτελεί σήμερα ένα από τα αγαπημένα έτοιμα φαγητά στον κόσμο.

• γ) Ρεβανί. Το ρεβανί είναι γλύκισμα που παρασκευάζεται

από σιμιγδάλι και γιαούρτι και αφού ψηθεί στο φούρνο, περιχύνεται με σιρόπι. Το γλυκό παρασκευάζεται στην στην Τουρκία φέροντας το ίδιο όνομα με τα ελληνικά, revani, στον Αραβικό κόσμο επίσης όπου αποκαλείται basbousa αλλά και σε όλη την υπόλοιπη ανατολική Μεσόγειο φέροντας διάφορα ονόματα. Σε κάποιες παραλλαγές, στα υλικά προστίθεται και τριμμένη καρύδα και σε κάποιες κάποιες παραλλαγές, στα υλικά προστίθεται και τριμμένη καρύδα και σε κάποιες άλλες μπορεί να συνδυαστεί με παγωτό καϊμάκι.

Ρεβανι! Ντονερ κεμπαπ!

ΠΟΛΊΤΙΚΗ ΚΟΥΖΊΝΑ

• Η πολίτικη κουζίνα, δηλαδή η αστική γαστρονομία των Ρωμιών της Πόλης, είναι μια κουζίνα των τεσσάρων εποχών, με φαγητά που παρασκευάζονται από φρέσκα και ποιοτικά υλικά. Αιώνες τώρα τα φαγητά αυτά μαγειρεύονται δίχως πολύπλοκες σάλτσες, εμπλουτισμένα με καρυκεύματα της Άπω Ανατολής, σε ισορροπημένες δόσεις.

• Για τις Πολίτισσες νοικοκυρές, η μαγειρική αποτελούσε πεδίο δημιουργίας και προβολής. Αυτό βοήθησε στην διάδοσή της από μητέρα σε κόρη, σε μια σχέση προβολής. Αυτό βοήθησε στην διάδοσή της από μητέρα σε κόρη, σε μια σχέση μαθητευόμενης προς μαστόρισσας. Από την άλλη, είναι γνωστό ότι οι Πολίτες αγαπούσαν το καλό και επιμελημένο φαγητό και απαιτούσαν να έχουν ποικιλία εδεσμάτων στο τραπέζι τους. Για τους Ρωμιούς, η συνεύρεση φίλων και συγγενών γύρω από το τραπέζι ήταν ένας τρόπος ζωής και μια μορφή επικοινωνίας

• Χαρακτηριστικά γευστικά στοιχεία της πολίτικης κουζίνας είναι οι γλυκόξινες γεύσεις, τα λαδερά λαχανικά με το κοκκινισμένο κρεμμύδι, το λάδι, την κανέλα, τη ζάχαρη, το λεμόνι, τον άνηθο. Στα γιορτινά τραπέζια παρουσιάζεται μεγάλη ποικιλία μεζέδων με βάση το ψάρι, τα αλίπαστα, τα λαχανικά, τα εντόσθια, το κρέας, το ρύζι και μετά ακολουθεί το κυρίως πιάτο, όλα αυτά με συνοδεία ούζου και κρασιού. Για επιδόρπιο εκτός από τα φρούτα πάντα υπάρχουν σιροπιαστά και γαλακτερά γλυκίσματα, τα οποία σερβίρονται με λικέρ και γλυκά κρασιά.γαλακτερά γλυκίσματα, τα οποία σερβίρονται με λικέρ και γλυκά κρασιά.

• Η προετοιμασία όλων αυτών των εδεσμάτων, καθημερινών και γιορτινών, απαιτούσε γνώση, χρόνο επιτηδειότητα της νοικοκυράς. Από τα μέσα του 19ου αιώνα οι Ρωμιοί αφομοιώνουν τον δυτικό τρόπο ζωής. Εξευρωπαΐζεται η διακόσμηση των σπιτιών τους με σκρίνια, τραπέζια, καρέκλες και πολυθρόνες.

• Έτσι, με τον όρο "πολίτικη κουζίνα" χαρακτηρίζεται ο γαστρονομικός συγκερασμός της Ευρώπης με την Ανατολή. Στο πολίτικο σπίτι συνυπάρχουν το πιλάφι και η τούρτα, η πουτίγκα, οι σαρμάδες με τις κοτολέτες κτλ.

ΑΤΖΕΜ ΠΙΛΑΦΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ!

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΣΟΥΡΕΚΙ!

Συνταγή για σουτζουκάκια

Τι χρειαζόμαστε: 1 κιλό ανάμεικτο κιμά 3-4 σκελίδες σκόρδο 1 κουταλάκι κύμινο 1 1/2 κούπα περίπου φρυγανιά ή μισό μπαγιάτικο μουλιασμένο ψωμί

στο νερό 3 αυγά 3 αυγά λίγο λάδι αλάτι πιπέρι σάλτσα ντομάτας ζάχαρη

Πώς το κάνουμε: Ανακατεύουμε όλα τα υλικά και τα πλάθουμε σε μακρόστενα σουτζουκάκια. Ζεσταίνουμε το λάδι στο τηγάνι και τα τηγανίζουμε για 3-4 λεπτά ίσα να αλλάξει χρώμα ο κιμάς να

γίνει καφέ ανοιχτό. Ρίχνουμε την σάλτσα ντομάτας, λίγο κύμινο, αλάτι, πιπέρι, λίγη ζάχαρη μέσα στην σάλτσα ντομάτας και

λίγο νερό. Αφήνουμε τα σουτζουκάκια για μισή ώρα σε μέτρια φωτιά να βράσουν.

Λίγα μυστικά ακόμα Θέλει σιγανή φωτιά και όχι πολύ τηγάνισμα. Φυσικά γίνονται και χωρίς σάλτσα αλλα και στον φούρνο. Όσο για την φρυγανιά μπορείτε να βάλετε όση θέλετε, ανάλογα την υγρασία που θέλετε να έχει ο

κιμάς. Καλή επιτυχία!

Έτοιμα!

Ευχαριστούμε για την προσοχή σας!

Τέχνη της Μαγειρικής (edited by the Chefs)

•Συμμετέχουν οι μαθητές : • 1) Μουζάκης Παναγιώτης

2) Πλαγγέτης Γιώργος2) Πλαγγέτης Γιώργος3)Τσιμισίρη Σέβη

4)Ρουμελιώτης Γιώργος

•Ο διδάσκων καθηγητής: Σαπουλίδου Χρυσούλα

Tα μπαχαρικά στην ιστορία

• Το εμπόριο των μπαχαρικών είναι από τα αρχαιότερα και είχαν ανοιχθεί ολόκληρες εμπορικές οδοί για τη μεταφορά τους

από την Ασία στην Ευρώπη. Τα μπαχαρικά χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή ελαίων, φαρμάκων, αφροδισιακών και

διαφόρων τελετουργιών. Αρχαία βιβλία ιατρικής και βοτανολογίας αναφέρουν τα μπαχαρικά ως σπουδαία φάρμακα στην

θεραπεία διαφόρων ασθενειών. Τα θεωρούσαν ακριβά ως δώρα και τα εκτιμούσαν ιδιαίτερα.

• Το 2000 π.Χ. υπάρχουν αναφορές για εμπόριο μπαχαρικών, ενώ στη Βίβλο αναφέρεται ότι μεγάλο τμήμα της τεράστιας

περιουσίας του βασιλιά Σολομώντα οφείλεται στην πώληση μπαχαρικών. Η Αραβία υπήρξε τεράστιο κέντρο διακίνησης

μπαχαρικών και οι άραβες έμποροι απέκρυπταν την πηγή παραγωγής τους. Η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου κατά την περίοδο

της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας έγινε διεθνές εμπορικό κέντρο μπαχαρικών δεχόμενη τα μπαχαρικά από την Ινδία που στη

συνέχεια προωθούνταν στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Γύρω στο 10ο μ.Χ. αιώνα η Βενετία έγινε κέντρο εμπορίου καισυνέχεια προωθούνταν στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Γύρω στο 10ο μ.Χ. αιώνα η Βενετία έγινε κέντρο εμπορίου και

διακίνησης. Στα τέλη του 15ου αιώνα οι Ευρωπαίοι προσπάθησαν να σπάσουν το μονοπώλιο της Βενετίας και να ανοίξουν

νέους δρόμους προς τις χώρες παραγωγής μπαχαρικών. Οι Πορτογάλοι θαλασσοπόροι έφεραν μπαχαρικά από την Ινδία

περνώντας το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Το γεγονός αυτό και η παράκαμψη των μουσουλμανικών χωρών δημιούργησε

νέα δυναμική, οδήγησε στην ανακάλυψη νέων χωρών και δημιούργησε τεράστια εμπορική κίνηση μεταξύ Ευρώπης και Άπω

Ανατολής.

Τα μπαχαρικά στην υγεία

● Τα μπαχαρικά δεν προσδίδουν μόνο ταυτότητα στις εθνικές κουζίνες, αλλά έχουν και πολύτιμεςφαρμακευτικές ιδιότητες.

● Τα μπαχαρικά δίνουν μονα-δικό άρωμα και γεύση στο φαγητό. Οι έρευνες, όμως, αποδεικνύουν ότιπροσφέρουν και σημαντικά οφέλη στην υγεία μας. Τα -συστατικά τους φαίνεται ότι μας παρέχουνπροστασία από το διαβήτη, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, το εγκεφαλικό, αλλά και πολλές μορφές καρκίνου. Σήμερα, οι ερευνητές διεθνώς -από την Ινδία έως την Αμερική και από τη Νορβηγία έως την Ισπανία-μελετούν τη δράση των μπαχαρικών στην υγεία. Βέβαια, το «μειονέκτημα» των περισσότερων ερευνώνείναι ότι έχουν γίνει στο εργαστήριο ή σε πειραματόζωα. Σε αναμονή, λοιπόν, περισσότερων -ερευνών σεείναι ότι έχουν γίνει στο εργαστήριο ή σε πειραματόζωα. Σε αναμονή, λοιπόν, περισσότερων -ερευνών σεανθρώπους, εμείς αναζητήσαμε τα σημαντικότερα επιστημονικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν αυτό που οιπαλαιοί ήδη γνωρίζουν: τα μπαχαρι-κά δεν προσφέρουν μόνο γεύση στο πιάτο μας, αλλά τονώνουν καιτην υγεία μας.

● Ολοένα και περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι τα μπαχαρικά έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες, σύμφωνα μεπρόσφατη επιστημονική ανασκόπηση της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας. Ειδικότερα στο κύμινο, στο -γαρίφαλο, στο μπαχάρι, στους σπόρους του σιναπιού (από τους οποίους γίνεται η μουστάρδα) καιστον κρόκο (σαφράν) αποδίδονται σημαντικές αντιμικροβιακές και αντικαρκινικές ιδιότητες. Αν καιχρειά-ζονται περισσότερες έρευνες, εντούτοις θεωρείται πλέ-ον γεγονός ότι ορισμένες ουσίες πουπεριέχονται στα μπαχαρικά (τα -καρο-τενοει-δή, η κουρ-κουμίνη, οι -κατεχίνες) έχουν την ικανότητα νααναστέλλουν τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων.

Τα μπαχαρικά στην υγεία

● Η κανέλα, το κύμινο, οι σπόροι του σιναπιού, το κόλιαντρο, το μοσχο-κάρυδο, το κάρδαμοκαι το πιπέρι (άσπ-ρο και μαύρο) ανήκουν στα μπαχα-ρικά με την ισχυρότερηαντιμικροβιακή και αντισηπτική δράση, σύμ-φωνα με σχετική λίστα που διαμόρφωσαν οιβιολό-γοι του Πανεπιστημίου Cornell στη Νέα Υόρκη (ξεκινώντας από τα πιο δυνατάαντιμικροβιακά προς τα λιγό-τε--ρο ισχυρά). Επιπλέον, σε σχετι-κή ινδική μελέτη, πουδημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Phyto-therapy -Research», μελετή-θηκε η ικανότητα 35 διαφορετικών μπαχαρικών και βοτάνων να εξουδετερώνουν παθογόνουςοργανισμούς (όπως το βακτήριο E.coli, ο βάκιλος Subtilis και ο σακχαρομύκηταςCere-vi-siae). Η κανέλα, το γαρίφαλο, το κύμινο και το μοσχοκάρυδο αναδείχτηκανCere-vi-siae). Η κανέλα, το γαρίφαλο, το κύμινο και το μοσχοκάρυδο αναδείχτηκαναπο-τελε-σματικότατα βακτηριοκτόνα.

● Νορβηγοί και ιάπωνες ερευνητές μελέτησαν τη συγκέντρωση αντιοξειδωτικών ουσιών σεμπαχαρικά όπως το γαρίφαλο, το μπαχάρι και η κανέλα, καθώς και σε αρωματικά φυτά. Στασυμπεράσματα της μελέτης τους, που δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Nutrition», οι ερευνητές τονίζουν ότι η χρήση των μπαχαρικών και των αρωματικώνβοτάνων ενδεχομένως να συνιστά -πηγή αντιοξειδωτικών ουσιών, εφάμιλλη των φρούτωνκαι των λαχανικών.

Τα μπαχαρικά στην υγεία

● Σήμερα υπάρχουν αρκετά επιστημονικά στοιχεία για την ευεργετική δράση ορισμένωνμπαχαρικών, όπως η κανέ-λα και το μοσχοκάρυδο, στο διαβήτη τύπου 2. Επίσης, πολλάμπαχαρικά μελετώνται για την αντιφλεγμονώδη και την παυσίπονη δράση τους (π.χ. τογαρίφαλο). Πάντως, αν και οι σχετικές έρευνες είναι σε αρχικά στάδια, το βέβαιο είναι ότι, ενσωματώνοντας τα μπαχαρικά στην κουζίνα σας, έχετε πολλά οφέλη για την υγεία σας, τόσο άμεσα -από τα ίδια τα μπαχαρικά- όσο και έμμεσα - επειδή μέσω αυτών μειώνετε τηχρήση του αλατιού και των λιπαρών. Επίσης, παρά την ευρέως διαδεδομένη αντίληψη γιατο αντίθετο, πολλά μπαχαρικά -όπως το κύμινο, το γλυκάνισο και ο μαραθόσπορος-το αντίθετο, πολλά μπαχαρικά -όπως το κύμινο, το γλυκάνισο και ο μαραθόσπορος-διευκολύνουν την πέψη. Από την άλλη μεριά, όμως, ορισμένα μπαχαρικά (π.χ. το κάρι) μπορούν να ερεθίσουν το στομάχι όταν καταναλώνονται χωρίς μέτρο.

● Τα ενθαρρυντικά στοιχεία των ερευνών δεν σημαίνουν ότι πρέπει να αυξήσετε τηνκατανάλωση μπαχαρικών πέραν των συνιστώμενων δόσεων σε μια συνταγή μαγειρικής, δεδομένου ότι η υπερβολή μπορεί να έχει ανεπιθύμητες δράσεις, π.χ. πεπτικές ενοχλήσεις ή ακόμη και τοξική δράση, μιας και ορισμένα μπαχαρικά, όπως το μοσχοκάρυδο, είναι τοξικάσε μεγάλες δόσεις. Επίσης, μην ξεχνάτε ότι πολλές από τις δράσεις των μπαχαρικών είναιακόμη υπό διερεύνηση και φυσικά δεν υποκαθιστούν τη φαρμακευτική αγωγή του γιατρούσας.

Τα μπαχαρικά στη μαγειρική

• Τα μπαχαρικά είναι απαραίτητα για να νοστιμίσουν και να αρωματίσουν το φαγητό μας. Λόγω τηςδυνατής τους γεύσης, μπορούν να μας βοηθήσουν να περιορίσουμε το λίπος, το αλάτι και τηζάχαρη στη διατροφή μας.

• Στα μπαχαρικά συμπεριλαμβάνονται τα τροπικά αρωματικά (πιπέρι, κανέλα, γαρίφαλο), τααποξηραμένα βότανα (βασιλικός, ρίγανη, μαντζουράνα), οι σπόροι (σουσάμι, σινάπι, παπαρούνα),τα αποξηραμένα λαχανικά (σκόρδο, κρεμμύδι), καθώς και μείγματα, όπως το κάρυ, το τσίλι σεσκόνη, τα καρυκεύματα για κοτόπουλο, για ψάρι κλπ.

• Ως γενικός κανόνας ισχύει ότι τα μπαχαρικά μπαίνουν προς το τέλος του μαγειρέματος, γιατί ηυψηλή θερμοκρασία μπορεί να αλλοιώσει τη γεύση και το άρωμά τους. Όταν έχετε προσθέσει στομαγείρεμα ολόκληρους κόκκους μπαχαρικών, π.χ., μπαχάρι, γαρίφαλο ή μασουράκι κανέλας, τότεπριν σερβίρετε το φαγητό πρέπει να τα αφαιρέσετε. Για να μπορείτε να τα βγάλετε εύκολα από τηνκατσαρόλα, πριν τα χρησιμοποιήσετε, τυλίξτε τα σε τουλπάνι ή βάλτε τα στο ειδικό κουταλάκι τουτσαγιού. •Για το μαρινάρισμα των τροφίμων προσθέστε τα μπαχαρικά 10-12 ώρες πριν από τομαγείρεμα. •Στις σαλάτες, τα ντρέσινγκ, τις φρουτοσαλάτες και γενικά σε ό,τι δεν μαγειρεύεται,προσθέστε τα μπαχαρικά 3-4 ώρες νωρίτερα, για να προλάβουν να αναδείξουν τη γεύση και τοάρωμά τους. Aν δεν έχετε χρόνο, μπορείτε να ζεστάνετε λίγο τα μπαχαρικά, βάζοντάς τα μέσα στολάδι, το ξίδι, το λεμόνι κλπ. της συνταγής, και στη συνέχεια τα αφήνετε να κρυώσουν πριν ταχρησιμοποιήσετε.

Τα μπαχαρικά στη μαγειρική

• H ποσότητα των μπαχαρικών που χρειάζεται να προσθέσει κανείς στο φαγητό εξαρτάταιαπό το είδος του μπαχαρικού, τη συνταγή και τις προσωπικές του προτιμήσεις.

• Γενικά, αν έχετε μια συνταγή από έγκυρη πηγή, χρησιμοποιήστε ακριβώς όσα μπαχαρικά σάςπροτείνει.

• Aν όμως φτιάχνετε τη δική σας συνταγή, τότε προσθέστε το πολύ 1-2 μπαχαρικά, τουλάχιστονστην αρχή,μέχριν να την οριστικοποιήσετε. Aν η συνταγή σας αναφέρει φρέσκα βότανα, αλλά εσείςέχετε αποξηραμένα, τότε θυμηθείτε ότι: Mία κουταλιά φρέσκα βότανα ισοδυναμεί με 1 κουταλάκιαποξηραμένα ή με 1/4 έως 1/2 κουταλάκι αποξηραμένα βότανα σε σκόνη. Για 4 μερίδες φαγητό ή2 μερίδες σούπα ή μισό κιλό κρέας, χρησιμοποιήστε 1/4 κουταλάκι μπαχαρικά ή αποξηραμέναβότανα σε σκόνη. Σε ό,τι αφορά το πιπέρι καγιέν ή το σκόρδο σε σκόνη, βάζετε αρχικά στο φαγητόσας 1/8 κουταλάκι και στη συνέχεια -αν χρειαστεί- συμπληρώνετε.

•

Τα μπαχαρικά στην μαγειρική

• Tα μπαχαρικά, για να δώσουν επιτυχημένο αποτέλεσμα, δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται κατάβούληση. Δείτε ποια μπαχαρικά ταιριάζουν καλύτερα με το τρόφιμο που θέλετε να μαγειρέψετε.

• Στο μοσχάρι: Δαφνόφυλλο, κάρυ, τζίντζερ, μαντζουράνα,ρίγανη.Στο κοτόπουλο: Tζίντζερ,μαντζουράνα, ρίγανη, πάπρικα, δενδρολίβανο, αρτεμισία, θυμάρι, φασκόμηλο.Στο ψάρι:Kάρυ, άνηθος, μουστάρδα σε σκόνη, μαντζουράνα,πάπρικα,πιπέρι.

• Tα μπαχαρικά όμως δεν ταιριάζουν μόνο με τα κρεατικά, αλλά και με τα λαχανικά.Στα• Tα μπαχαρικά όμως δεν ταιριάζουν μόνο με τα κρεατικά, αλλά και με τα λαχανικά.Στακαρότα: Kανέλα, γαρίφαλο, άνηθος, τζίντζερ, μαντζουράνα, μοσχοκάρυδο, δενδρολίβανο,φασκόμηλο.Στο καλαμπόκι: Kύμινο, κάρυ, κρεμμύδι, πάπρικα, μαϊντανός.Στις ντομάτες:Bασιλικός, δαφνόφυλλο, άνηθος, μαντζουράνα, κρεμμύδι, ρίγανη, μαϊντανός, πιπέρι.

Τα μπαχαρικά στη μαγειρική

• Έχετε σκεφτεί ότι, χρησιμοποιώντας τα σωστά μπαχαρικά, ίσως μπορέσετε να μειώσετε ταλιπαρά, τη ζάχαρη και το αλάτι στο τραπέζι σας; Kαι όμως:

• Λιπαρά: Aυτά κάνουν το φαγητό πιο νόστιμο και περισσότερο χορταστικό. Mπορείτε όμωςνα τα περιορίσετε, αν επενδύσετε στα σωστά μπαχαρικά τη νοστιμιά του φαγητού σας.Aκόμη και 1 κουταλιά λιγότερο λάδι αν βάλετε στο φαγητό, θα έχετε κέρδος 135 θερμίδες.Mην υποτιμάτε λοιπόν το ρόλο των μπαχαρικών ακόμη και στη μείωση των λιπαρών.

• Zάχαρη: Yπάρχουν ορισμένα μπαχαρικά με γλυκιά γεύση τα οποία θα σας βοηθήσουν ναμετριάσετε τη ζάχαρη, όπου και αν τη χρησιμοποιείτε στο μαγείρεμα. Tέτοια μπαχαρικά είναι:το γλυκάνισο, το κάρδαμο, η κανέλα, το γαρίφαλο, το τζίντζερ και το μοσχοκάρυδο.

• Aλάτι: Aξιοποιώντας τα μπαχαρικά, θα μπορέσετε να μετριάσετε και το αλάτι στο φαγητόσας. Έτσι: ● Xρησιμοποιήστε αντί για αλάτι μπαχαρικά έντονης γεύσης, όπως πιπέρι,σκόρδο, κάρυ, κύμινο, σπόρους άνηθου, βασιλικό, τζίντζερ, κόλιανδρο, κρεμμύδι. ● Aν έχετεσυνηθίσει την κίνηση να προσθέτετε αλάτι στο φαγητό σας πριν καν το δοκιμάσετε, τότεμπορείτε να πάρετε σκόρδο ή κρεμμύδι σε σκόνη και να τα προσθέτετε αντί για αλάτι. ● Σταζυμαρικά μπορείτε να παραλείψετε εντελώς το αλάτι, αν τα αρωματίσετε με βασιλικό, ρίγανη,μαϊντανό ή πιπέρι.

Τo ακριβότερο μπαχαρικό στονκόσμο

● Το πιο ακριβό μπαχαρικό στον κόσμο θεωρείται πλέον το σαφράν.

● Η ιστορία του κρόκου ξεκινάει από την Ανατολή. Αναφορές χρήσης του φυτού αυτού βρίσκονται στηνΜικρά Ασία καθώς και στην Αρχαία Αίγυπτο όπου χρησιμοποιούνταν ως αρωματικό από την βασίλισσαΚλεοπάτρα και από άλλους Φαραώ ως αρωματική και σαγηνευτική ουσία. Διαδεδομένη ήταν η χρήση τουκαι σε ναούς και ιερά μέρη ως αρωματική ουσία. Η χρήση του κρόκου απαντάται στην Μινωϊκή αλλά καιστην Κλασική Ελλάδα όπου χρησιμοποιούνταν ως αρωματικό καθώς και ως χρωστική ουσία. Τοιχογραφίες που παρουσιάζουν λουλούδια κρόκου μπορεί κανείς να βρει στις ανασκαφές των ΜινωϊκώνΑνακτόρων. Επίσης χαρακτηριστική είναι η τοιχογραφια με τις κροκοσυλλέκτριες που εκτίθεται στο ΕθνικόΑνακτόρων. Επίσης χαρακτηριστική είναι η τοιχογραφια με τις κροκοσυλλέκτριες που εκτίθεται στο ΕθνικόΑρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών Στους αρχαίους Έλληνες ήταν γνωστές και οι φαρμακευτικές ιδιότητες τουκρόκου καθώς το χρησιμοποιούσαν για να καταπολεμήσουν την αϋπνία και τα δυσάρεστα αποτελέσματατου μεθυσιού από το κρασί. Επίσης χρησιμοποιούνταν ως άρωμα στα λουτρά αλλά και ως αφροδισιακό. Οι Άραβες χρησιμοποιούσαν τον κρόκο ως αναισθητικό και είναι αυτοί που το εισήγαγαν στην Ισπανία τονδέκατο αιώνα. Αποτέλεσε βασικό συστατικό πάνω στο οποίο χτίστηκε η Ενετική αυτοκρατορία καθώς ήτανένα από τα εμπορικά κέντρα. Σήμερα χρησιμοποιείται σε όλο το κόσμο στην ζαχαροπλαστική, στηναρτοποιία καθώς και ως μέρος διαφόρων διασήμων πιάτων όπως για παράδειγμα η ισπανική παέγια

Το πιο ακριβό μπαχαρικό στονκόσμο

● Η καλλιέργεια του κρόκου απαιτεί ακραίες κλιματικές συνθήκες. Χρειάζεται ξηρό και θερμό καιρό το καλοκαίρι καικρύο το χειμώνα. Η γη στην οποία θα καλλιεργηθεί θα πρέπει να είναι ξηρή, ασβεστώδης, επίπεδη και χωρίςδένδρα. Το έδαφος πρέπει να είναι καλά στραγγιζόμενο ώστε να απομακρύνεται το νερό και να αποφεύγονται έτσιπιθανές προσβολές μυκήτων στους βολβούς που θα έχουν ως αποτέλεσμα το σάπισμα τους. Η σπορά γίνεται τουςμήνες Ιούνιο και Ιούλιο. Η σπορά γίνεται με την τοποθέτηση των βολβών σε αυλάκια βάθους 20 εκατοστών και σεαπόσταση 10 εκατοστών μεταξύ τους. Η συγκομιδή γίνεται στα τέλη Οκτωβρίου με αρχές Νοέμβριου. Το λουλούδιτου φυτού ανοίγει την αυγή και πρέπει να μείνει κατά το δυνατόν λιγότερο πάνω στο φυτό διότι μαραίνεται γρήγορακαι τα στίγματα χάνουν το χρώμα και το άρωμα τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η συγκομιδή γίνεται απόόταν ξημερώσει μέχρι πριν τις 10 το πρωί. Μόλις τα λουλούδια μαζευτούν γίνεται διαχωρισμός του στίγματος απότο υπόλοιπο λουλούδι. Υπολογίζεται ότι χρειάζονται 85,000 λουλούδια για να συγκομισθεί ένα κιλό από φρέσκατο υπόλοιπο λουλούδι. Υπολογίζεται ότι χρειάζονται 85,000 λουλούδια για να συγκομισθεί ένα κιλό από φρέσκαστίγματα κρόκου. Μετά το τέλος της συγκομιδής τα στίγματα πρέπει να αποξηρανθούν για να μπορούν ναδιατηρηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κατά αυτή την διαδικασία ο φρέσκος κρόκος χάνει περίπου τα 4/5 τουαρχικού του βάρους και αποκτά το χαρακτηριστικό του κόκκινο χρώμα. Από ένα κιλό φρέσκα στίγματα κρόκου τοτελικό προϊόν είναι 200 γραμμάρια αποξηραμένων στιγμάτων. Τα αποξηραμένα στίγματα για να διατηρήσουν ταχαρακτηριστικά τους πρέπει να αποθηκευτούν και να προστατευθούν από την υγρασία, το ηλιακό φως και τηθερμότητα.

● Το χωριό Κρόκος στον Νομό Κοζάνης βρίσκεται η μοναδική κροκοκαλλιεργούμενη περιοχή της Ελλάδας, στηνοποία γίνεται από πάρα πολλά χρόνια συστηματική καλλιέργεια του φυτ

● Ο διεθνής οργανισμός έχει θεσπίσει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και κανόνες με βάση τα οποία ο κρόκοςκατατάσσεται σε διαφορετικές κατηγορίες ποιότητας.

Τέλος για να κλείσει η εργασία μας ωραία η ομάδαέφτιαξε δυο γλυκά για να τα παρουσιάσει στους

υπόλοιπους μαθητές.

Βιβλιοθεσία

● Βικιπαίδεια

● Vita.gr

Τέλος της ερευνητικής εργασίας

Σας ευχαριστούμε για την προσοχή και την υπομονή σας.