Ano ang BEC?Ang BEC’y acronym sa “Basic Ecclesial Community”, ang bagong paraan ng pagiging simbahan.

Nagsimula sa Latin America, ang BEC ay umusbong sa Mindanao noong siglo-70 kung kailan kulang ang mga pari at nahaharap ang mga tao sa napakaraming suliraning pangkapayapaan.

Ang diwa ng BEC ay masisilayan sa pagbabagong minungkahi ng ika-2 Konsilyo Vaticano noong 1965. Ang kahulugan ng pagiging simbahan ay partisipasyon, co-responsibility, at pagpapalalim ng pananampalataya’t mapaglikhang pagsasabuhay nito. Pinagtibay ng PCP II ang BEC bilang komunidad ng mga alagad, simbahan ng mga maralita na pinahahalagahan ang ang dignidad ng tao; renewed and integral evangelization na ang misyon ay kaligtasan hindi lamang para sa kaluluwa kundi para sa buong katawan; at ang participatory church na hindi nakasentro ang simbahan sa loob kundi sa labas, tungo sa pagtugon sa mga hamon ng buhay.

Ang batayan ng BEC ay nasa Acts 2: 42 – 47. Doon nadarama ang pagkakaisa sa pamamagitan ng dialogue of life, pagbabahaginan ng tinapay, pagbabahaginan ng Salita ng Diyos tulad ng bibliarasal, at pagbabahaginan ng buhay tungo sa paglago ng kawan. Sa madaling salita, ang pinakapuso ng BEC ay si Kristo na nananahan sa bawat komunidad. Ang Kalikasan ng BEC*maliit na grupo na nagmumula mismo sa mga karaniwang tao;*na ayon sa pananampalataya ay nagdadala ng mga sambahayan at indibidwal sa mas malapit na kaugnayan sa Panginoon;*may layong sambahin ang Panginoon sa kanilang pagtitipon bilang mga kaanib kasama ang mga tagapanguna;*mataimtim na nakikinig sa Salita ng Diyos, nagbubulay dito, at nagsasabuhay nito sa araw-araw;*kumukuha ng lakas sa Eukaristiya;*nagbabahagi, naglilingkod at nagtutulungan sa isa’t-isa;*sa tunay na pagsasama-sama sa pananampalataya, pag-asa at pag-ibig;*sa isang salita’y nangangaral sa iba habang sila din nama’y nakakapakinig ng aral.

Ano ang BEC?Ang BEC’y acronym sa “Basic Ecclesial Community”, ang bagong paraan ng pagiging simbahan.

Nagsimula sa Latin America, ang BEC ay umusbong sa Mindanao noong siglo-70 kung kailan kulang ang mga pari at nahaharap ang mga tao sa napakaraming suliraning pangkapayapaan.

Ang diwa ng BEC ay masisilayan sa pagbabagong minungkahi ng ika-2 Konsilyo Vaticano noong 1965. Ang kahulugan ng pagiging simbahan ay partisipasyon, co-responsibility, at pagpapalalim ng pananampalataya’t mapaglikhang pagsasabuhay nito. Pinagtibay ng PCP II ang BEC bilang komunidad ng mga alagad, simbahan ng mga maralita na pinahahalagahan ang ang dignidad ng tao; renewed and integral evangelization na ang misyon ay kaligtasan hindi lamang para sa kaluluwa kundi para sa buong katawan; at ang participatory church na hindi nakasentro ang simbahan sa loob kundi sa labas, tungo sa pagtugon sa mga hamon ng buhay.

Ang batayan ng BEC ay nasa Acts 2: 42 – 47. Doon nadarama ang pagkakaisa sa pamamagitan ng dialogue of life, pagbabahaginan ng tinapay, pagbabahaginan ng Salita ng Diyos tulad ng bibliarasal, at pagbabahaginan ng buhay tungo sa paglago ng kawan. Sa madaling salita, ang pinakapuso ng BEC ay si Kristo na nananahan sa bawat komunidad. Ang Kalikasan ng BEC*maliit na grupo na nagmumula mismo sa mga karaniwang tao;*na ayon sa pananampalataya ay nagdadala ng mga sambahayan at indibidwal sa mas malapit na kaugnayan sa Panginoon;*may layong sambahin ang Panginoon sa kanilang pagtitipon bilang mga kaanib kasama ang mga tagapanguna;*mataimtim na nakikinig sa Salita ng Diyos, nagbubulay dito, at nagsasabuhay nito sa araw-araw;*kumukuha ng lakas sa Eukaristiya;*nagbabahagi, naglilingkod at nagtutulungan sa isa’t-isa;*sa tunay na pagsasama-sama sa pananampalataya, pag-asa at pag-ibig;*sa isang salita’y nangangaral sa iba habang sila din nama’y nakakapakinig ng aral.

Ano ang layunin ng BEC?Layunin nitong magtatag ng isang maliit na kristiyanong sambayanan na kinabibilangan ng pamayanang may

iisang pananampalataya. Isa itong munting sambayanan ng mga kristiyano na kung saan ang mga miyembro ay hindi lamang magkakakilanlan sa pangalan at pagbabahaginan ng Salita ng Diyos at sa Eukaristiya, kundi may

pagmamalasakit din sa pangangailangang espirituwal at materyal ng mga kasamahan. Pinagninilayan nila ang kanilang mga pang araw-araw na karanasan at suliranin sa konteksto ng Salita ng Diyos.

Apat na Pagkakakilanlan sa BEC1. nakaugat ang BEC sa isang kapitbahayan – ito ang bumubuo sa BEC2.nakasentro ang BEC sa Salita ng Diyos – ito ang nagpapalago sa kanilang buhay sa pamamagitan ng regular na pagbubulay nito, sa pagsasagawa ng liturhiya ng Salita at pagdiriwang ng Eukaristiya3.tumutugon ang BEC sa pangangailangan ng komunidad – sa kanilang pagkakaugnay sa Salita at sa pagsasabuhay sa kapayapaan at katarungan, tumutugon ang BEC sa iba’t-ibang hamon ng lipunan kasama na ang pagkilos tungo sa pagbabago nito4.nakaugnay ang BEC sa simbahan – mula sa mga malilit na grupo sa parokya, nakaugnay ito sa mas malawak na Simabahan sa pamamagitan ng regular na pagtitipon at paghubog sa pakikipagtulungan sa iba pang mga Gawain na sumusuporta sa mga layunin ng parokya.

Ang Pagtatatag ng Komunidad at ang Pagbabahaginan ng SalitaAng Bible sharing o gospel sharing ang pagbubulay sa isang talata mula sa Biblia. Ito ang mataimtim na

pagbasa ng Salita sa isang maliit na grupo upang mas maunawaan, maidalangin, at maisabuhay ang Salita ng Diyos. Kasama din dito ang faith sharing, ang pagpapahayag ng mga personal na karanasan at tugon kay Jesus-Cristo mula sa mga taong nagtiwala at nagpapahalaga sa isa’t isa at sa mga pagkilos ng Diyos sa kanya-kanyang lakbayin sa buhay. Nakakatulong ang mga pagbabahaging ito sa kanilang kaugnayan kay Cristo, gaya naman ng pagpapahayag ni Cristo ng Kanyang Sarili sa kanila sa kanilang pang-araw-araw na buhay – sa kanilang damdamin, pananaw, imahinasyon, pag-iisip at gawain. Ang pagbabahagi ay isang karanasan ng mapagbagong kapangyarihan ng Salita ng Diyos sa buhay ng bawat isa at ng grupo. Bahagi ito ng pagpapatibay ng lipunang eklesyastiko, kung saan ang mga miyembro ay nagiging magkakapatid na nagtutulungang talakayin at harapin ang mga usapin tungo sa isang mas maayos na buhay.

Ano ang layunin ng BEC?Layunin nitong magtatag ng isang maliit na kristiyanong sambayanan na kinabibilangan ng pamayanang may

iisang pananampalataya. Isa itong munting sambayanan ng mga kristiyano na kung saan ang mga miyembro ay hindi lamang magkakakilanlan sa pangalan at pagbabahaginan ng Salita ng Diyos at sa Eukaristiya, kundi may pagmamalasakit din sa pangangailangang espirituwal at materyal ng mga kasamahan. Pinagninilayan nila ang kanilang mga pang araw-araw na karanasan at suliranin sa konteksto ng Salita ng Diyos.

Apat na Pagkakakilanlan sa BEC1. nakaugat ang BEC sa isang kapitbahayan – ito ang bumubuo sa BEC2.nakasentro ang BEC sa Salita ng Diyos – ito ang nagpapalago sa kanilang buhay sa pamamagitan ng regular na pagbubulay nito, sa pagsasagawa ng liturhiya ng Salita at pagdiriwang ng Eukaristiya3.tumutugon ang BEC sa pangangailangan ng komunidad – sa kanilang pagkakaugnay sa Salita at sa pagsasabuhay sa kapayapaan at katarungan, tumutugon ang BEC sa iba’t-ibang hamon ng lipunan kasama na ang pagkilos tungo sa pagbabago nito4.nakaugnay ang BEC sa simbahan – mula sa mga malilit na grupo sa parokya, nakaugnay ito sa mas malawak na Simabahan sa pamamagitan ng regular na pagtitipon at paghubog sa pakikipagtulungan sa iba pang mga Gawain na sumusuporta sa mga layunin ng parokya.

Ang Pagtatatag ng Komunidad at ang Pagbabahaginan ng SalitaAng Bible sharing o gospel sharing ang pagbubulay sa isang talata mula sa Biblia. Ito ang mataimtim na

pagbasa ng Salita sa isang maliit na grupo upang mas maunawaan, maidalangin, at maisabuhay ang Salita ng Diyos. Kasama din dito ang faith sharing, ang pagpapahayag ng mga personal na karanasan at tugon kay Jesus-Cristo mula sa mga taong nagtiwala at nagpapahalaga sa isa’t isa at sa mga pagkilos ng Diyos sa kanya-kanyang lakbayin sa buhay. Nakakatulong ang mga pagbabahaging ito sa kanilang kaugnayan kay Cristo, gaya naman ng pagpapahayag ni Cristo ng Kanyang Sarili sa kanila sa kanilang pang-araw-araw na buhay – sa kanilang damdamin, pananaw, imahinasyon, pag-iisip at gawain. Ang pagbabahagi ay isang karanasan ng mapagbagong kapangyarihan ng Salita ng Diyos sa buhay ng bawat isa at ng grupo. Bahagi ito ng pagpapatibay ng lipunang eklesyastiko, kung saan ang mga miyembro ay nagiging magkakapatid na nagtutulungang talakayin at harapin ang mga usapin tungo sa isang mas maayos na buhay.