Skippie ontdekt
Geschreven en geillustreerd door Stephanie Rosemann
ROME
2
Lang tijd geleden leefde een klein stokstaartje
genaamd Skippie in de oude stad Rome. Toen
bestonden er nog geen computers en ook nog geen
tv‘s. Maar als deze dingen toch zouden bestaan dan
zou Skippie die niet bezitten. Want Skippie is een erg
arm stokstaartje.Skippie leeft niet zoals de rijke stok-
staartjes van de stad in een groot huis en draagt ook
geen mooie kleding.
3
Want het kleine stokstaartje leeft daar, waar
niemand kan verzinnen dat er nog iemand leeft. Een
erg kleine nis tussen twee huizen is de ingang naar
Skippie‘s schuilhoek. De schuilhoek
bestaat uit een hangmat,
die ver weg van de
drukte in de stad,
van de andere
stokstaartjes
en achter alle
rijke en arme
huizen hangt.
4
Zijn huisje bestaat niet echter slechts uit de oude
hangmat. Skippie heeft zich een klein rijk rond zijn
hangmat gebouwd. Bakken met vruchten die Skippie
van de markt gestolen heeft, heel veel verschillende
kannen en aarden potten,
maar ook munten, een
schoen en grote, blauwe
parels van een
ketting.
5
Hoewel Skippie geen eigen huis heeft, is
hij toch een gelukkig stokstaartje en hij heeft altijd veel
plezier. Vandaag is de jaarlijkse processie in de stad.
Ook de senatoren van de stad nemen aan de processie
deel. Senatoren zijn heel rijk en dragen mooiere kleding
dan Skippie.
6
Iedere keer als Skippie deze rijke stokstaartjes
ziet, is hij toch een beetje ernstig en bedroefd. Want hij
heeft niet zo veel geld. Maar hij durft nooit een van de
senatoren aan te spreken.
Vandaag heeft hij echter een beetje moed verzameld en
spreekt een senator aan die net aan hem voorbij loopt.
“Waarom ben je zo rijk en waarom ben ik zo arm?”
Het senator stokstaartje kijkt verbluft naar de kleine
Skippie en antwoordt met een boze stem:
”Wat wil je, klein kindje? Ik wil niets met jullie arme
stokstaartjes te doen hebben! Verdwijn!”
7
Meteen verschrikt de kleine Skippie en hij loopt
zo snel als hij kan terug naar zijn schuilhoek. De hele
nacht kan Skippie niet slapen. Hij kijkt naar de sterren-
hemel en vraagt zichzelf, waarom er
stokstaartjes zijn die niets
van andere stokstaar-
tjes die armer zijn,
willen weten.
8
Maar nog in deze nacht ontwikkelt het kleine en
dappere stokstaartje een plan die Skippie de volgende
dag omzetten wilt. Nadat hij de plan overlegd heeft,
valt Skippie toch nog druk in
slaap.
9
Op de volgende dag kamt het stokstaartje zijn haar
en trekt zelfs zijn ene schoen aan. Omdat vandaag een
belangrijke dag is.
Van morgen gaat Skippie met een breed glimlach door
de oude stad met een bepaald doel: de senaat. De
senaat is het huis waarin de senatoren elkaar
ontmoeten. De senatoren spreken over de wetten voor
Rome. Met een kloppende hart opent Skippie de grote,
zware deur van de senaat en kijkt naar een grote zaal.
Honderd stokstaartje ogen kijken Skippie aan.
10
11
“Wat wil het kleine kindje hier?” vraagt een stem
uit de achter deel van de zaal. Met trillende stem ant-
woordt Skippie “Ik wil jullie laten zien, hoe de stokstaar-
tjes leven die niet zo rijk zijn als jullie. Ik wil jullie laten
zien dat wij jullie hulp nodig hebben om te overleven.”
De senatoren zijn zo verrast van de moed van het klei-
ne stokstaartje zodat zij hem naar het arme gebied van
Rome volgen.
De stokstaartjes van het arme gebied hebben
eigenlijk de senatoren nog nooit zo dicht gezien.
Daarom weten de stokstaartjes niet wat zij ten eerste
zullen doen en laten zo alles vallen en liggen om te
buigen.
12
13
Maar daar letten de senatoren momenteel niet op
omdat zij geschokt zijn dat er zo veel arme
stokstaartjes in hun bloeiende stad wonen. Zo gaan de
senatoren in elk vervallende huis en spreken met
iedere stokstaartje vrouw en iedere stokstaartje man.
Aan het einde van hun reis gaat een senator naar
Skippie. Het is dezelfde senator zoals bij de processie
met die Skippie probeerde te spreken.
“Dankje klein en dapper stokstaartje dat je ons de
andere kant van onze rijke stad liet zien .
Wij willen nu alles doen om jullie te helpen.”
Deze zin maakt Skippie erg gelukkig. Om Skippie te
danken, geeft de senator zijn rooie senator schoenen
aan Skippie.
14
Zo lacht Skippie aan het einde van de dag en
wenkt nog de senatoren als zij terug naar de Senaat
gaan.
Uit15